| και ὠφελιμων . φιλοκερδους γαρ τουτο , οὐκ αὐταρκους οὐδε μεγαλοψυχου . οὐ γαρ σπευστικος ὁ περι ὀλιγα σπουδαζων , | ||
| εὐ πεπονθεν , οὐδ ' ἀν ἀλλων ἡδεως κατακουσειε . μεγαλοψυχου δε και το μη ῥᾳδιως δεισθαι τινος μητε ἱνα |
| γουν εἰωθαμεν ἐπι των ἐν δυστυχιᾳ μη καταπιπτοντων , ὁτι μεγαλοψυχως ἠνεγκαν και ἐπι των μη ἐπαιρομενων μηδε ἐξογκουμενων ὑπο | ||
| δικαιως , ὁσιως , εὐσεβως , φιλανθρωπως , ἐπιεικως , μεγαλοψυχως , μεγαλογνωμονως , μεγαλοπρεπως . ῥηματα δε μονα φιλοσοφειν |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| γαρ σφισιν ὀλβος ἀπειριτος : ἀλλα τοι εἰη Περσις ὁλη μεγαλοισι περιδρομος οὐρεσι γαια , Κασπιαδων πυλεων νοτιωτερον οἰμον ἐχουσα | ||
| ἐς κοιλην καπετον θεσαν , αὐταρ ὑπερθε πυκνοισιν λαεσσι κατεστορεσαν μεγαλοισι : ῥιμφα δε σημ ' ἐχεαν , περι δε |
| σαφες εἰπειν ποτερον ἀδικιας ἠρξεν Αἰγισθος ἠ προϋπηρξεν Ἀγαμεμνονι φονος Τανταλου του Θυεστου : συνοικειν δε φασιν αὐτον Κλυταιμνηστρᾳ παρθενῳ | ||
| ? [ τον ] δοντα ? και φυσαντα ? , Τανταλου βιαν [ , εἰς οἱον ] ? ἐξωκειλεν ἀλιμενον |
| ἀποστροφαι πραϋνουσι τους ἱππους , και αἱ ἡσυχαιαι μεν , πολυχρονιοι δε καθεψουσι και πραϋνουσι και οὐκ ἀνεγειρουσι τον θυμοειδη | ||
| ἐν δε τῳ δευτερῳ οὐ πανυ : οὐ γαρ ἐσονται πολυχρονιοι . ἐν δε Τοξοτῃ πεφυλαχθαι χρη δι ' ὀλιγοτεκνιαν |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| οὐσαν , ἐπαυσαντο της προϋπαρχουσης βαρυτητος και ταις πολεσι φιλανθρωπως προσεφεροντο . τοιαυταις δ ' ὁμιλιαις και εὐεργεσιαις χρησαμενοι εὐνουστερους | ||
| ἐν τοις μελλουσιν ἀγωσιν ὑπερβαλλεσθαι : τοις τε συμμαχοις ἐπιεικεστερον προσεφεροντο , και ταις φιλανθρωπιαις τους ἀλλοτριωτατους αὐτων ἐθεραπευον . |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| πανυ παλαιας ἐνιας αὐτων . οἱ δε κεκραγασιν ἁπανταχοθεν και ἀγανακτουσιν και την δικην ἐπιβοωνται κἀμε της βραδυτητος αἰτιωνται , | ||
| τουτων τους λογους ἐνεβαλες , και δη λεγω . πανυ ἀγανακτουσιν , ὠ πατερ , και σχετλιαζουσιν και εἰς το |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| των Περσων τον πλουτον και την τρυφην , ἁπασαν την προϋπαρχουσαν εὐδοξιαν κατῃσχυνεν ; ἐπαρθεις γαρ ταις εὐτυχιαις την μεν | ||
| πολυχρονιαν νοσον μη θεραπευσαντες προσαπωλεσαν και τον νουν και την προϋπαρχουσαν παιδειαν και την πραξιν . ἐγω δε εἰ και |
| παλιν ἐν ἑτερῳ λεγει . αἱ κοιλιαι χειμωνος και ἠρος θερμοτεραι φυσει και ὑπνοι μακροτατοι . ἐν ταυταις οὐν ταις | ||
| αἱ ἰϲχαδεϲ προϲ τα ϲυκα . και αἱ μεν γλυκυτεραι θερμοτεραι , αἱ δε αὐϲτηροτεραι ψυχροτεραι και ἐτι μαλλον αἱ |
| . κατα δε τας γενεσεις των τεκνων τα μεν βρεφη παραδιδοσθαι τοις ἀνδρασι , και τουτους διατρεφειν αὐτα γαλακτι και | ||
| χρη τῳ στρατηγῳ , σκυταλιδα ἐχουσαν σημειον παρα του στρατηγου παραδιδοσθαι τῳ πρωτῳ φυλακι , τουτον δε τῳ ἐχομενῳ και |
| βλαβην και δακρυα και αἰκισμους σοι προστριψεται ἐκ της των δεσποτων ἀναγκης , εἰ μη γνωσιμαχησασα ἀναστησῃ ἀπο του βωμου | ||
| . ὠ τλημον Ἰφιγενεια , συγγονου μετα θανηι παλιν μολουσα δεσποτων χερας . ὠ παντες ἀστοι τησδε βαρβαρου χθονος , |
| γινεται ἀρετη : του μεν θυμοειδους ἀνδρεια , του δε ἐπιθυμητικου σωφροσυνη , του δ ' αὐ φιλοχρηματου και φιλοκερδους | ||
| ψυχης : ἡ δε δυναμις και ἑξις ἐρρωμενη ἐστι του ἐπιθυμητικου , και λεγεται και αὐτη ἐπιθυμια , οἱον ἐπιθυμητικως |
| . . νηα ἁλις χρυσου και χαλκου νηησασθαι : ἀντι προστακτικου . . . . . οἱ κε σε δωτινῃσι | ||
| ἀντι του πειρω . χρωνται δε τῳ ἀπαρεμφατῳ ἐπι ἑνικου προστακτικου και πληθυντικου ὁμοιως , γραφειν λεγοντες ἀντι του γραφετε |
| την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
| ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
| ϲτομαχου την χειρα ἐχοντα , τῳ δε βραχιονι ὑπαυχενιον ὑποβεβληϲθω μαλακον ἐχον ὑφ ' αὑτῳ δερμα χαριν του ταϲ ἐπιρροιαϲ | ||
| μητε λεπιδας ἐχοντα μητε τραχυ μητε ὀστρακωδες το δερμα , μαλακον δ ' οὑτως ὡς ἀνθρωπος : ἐστι δε ταυτα |
| θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
| το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
| προ της συλληψεως , οὑτω και ἑπταμηνα νομιζεσθαι οὐκ ὀντα προγεγενημενης της συλληψεως , δυναμενης δε της μητρας εἰς καταμηνια | ||
| ἠ του Δαιμονος ἠ και της Ἀναγκης ἠ ἐπι της προγεγενημενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου . δια γαρ τησδε της |
| θεους ἐλεησαντας αὐτον ἐν οὐρανῳ καταστερισαι και το θηριον εἰς μνημοσυνον της πραξεως . Ἐχει δ ' ἀστερας ἐπι μεν | ||
| : ᾡ και ἐκδυς ἐδωκε την χρυσην δοραν , ὁπως μνημοσυνον ἐχῃ : αὐτος δε εἰς τα ἀστρα ἀπηλθεν : |
| χρονῳ καταπολεμησειν τους πολεμιους . Πτολεμαιος δε πυθομενος την των ἰδιων ἡτταν ἐξεπλευσεν ἐκ της Αἰγυπτου δυναμιν ἐχων ἀξιολογον πεζικην | ||
| ἱνα και τα ὑπαρχοντα ἐν ταις κατηγοριαις γνωμεν δια των ἰδιων και τα οἱς αὑται ὑπαρχουσι δια της διαιρεσεως . |
| πιλον . Ἀντιμαχου δε του Κολοφωνιου και Νικηρατου τινος Ἡρακλεωτου ποιηματι Λυσανδρια διαγωνισαμενων ἐπ ' αὐτου τον Νικηρατον ἐστεφανωσεν , | ||
| ἐχαρισατο . . . . ὁ δε Παγκρατης ἐν τωι ποιηματι οὐκ ἀγλαφυρως εἰρηκεν οὐλην ἑρπυλλον , λευκον κρινον ἠδ |
| μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
| φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
| και Στησιλεω , πολεμαρχουντος δε Καλλιμαχου και Κυναιγειρου και Πλαταιεων συμμαχουντων αὐτοις χιλιων , ἡττωνται και προς Δαρειον ὑποστρεφουσιν , | ||
| τον Μασσυαν κατεχοντι και την Ἰτουραιων ὀρεινην . των δε συμμαχουντων τῳ Βασσῳ ἠν και Ἀλχαιδαμνος , ὁ των Ῥαμβαιων |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| πορρωθεν χρησιμον τι ἑαυτῳ προδιοικηται , ὡς ἐν τῳ κατα Ἀριστοκρατους ὁ Δημοσθενης βουλομενος δειξαι ὁτι σφαλερον και κατα της | ||
| , ἀλλ ' ἀλογιστι πραττειν Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀριστοκρατους και Πλατων . Ἀλογοι ἐρανισται : μηποτε οἱ μηπω |
| παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
| και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
| πηγην φησιν ὑδατος εἰναι , ἀφ ' ἡς τους πινοντας ἀναισθητους γινεσθαι ταις ψυχαις : εἰναι δε και ἐπι ταυτης | ||
| ' ἰσασιν ἀκριβως , εἰ και πανυ φησι τις αὐτους ἀναισθητους εἰναι , ὁτι , εἰ γενησεται πολεμος προς ὑμας |
| και κρηθμου ἐν ὑδατι δουναι πιειν . Ἑτερον : ἀστερας θαλασσιους τους μελανας και κραμβην , μιξας ἐν οἰνῳ εὐωδει | ||
| τους δε ἀλλους αἱ νηες . εἰπων δε πεζους και θαλασσιους , προς μεν τουτο ἐπηγαγε το νηες , το |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| εἰπε ἐξειπε , εὑρε ἐφευρε . [ Ὁτι πασα συλλαβη περισπωμενη φυσει μακρα ἐστι , και οὐ θεσει οὐτε βραχεια | ||
| της τασεως προφανη . πως γαρ τριτη ἀπο τελους ἡ περισπωμενη ; πως τεταρτη ἀπο τελους ἡ ὀξεια ; λεγω |
| φυσει τινος τοπου ὡρισμενου , οἱον του μεσου ἠ του ἐσχατου , ἠ προς το τυχον , το δε πορρωτερον | ||
| το χαρακτηριστικον , ἐπι δε των ῥηματων το προ του ἐσχατου : οὐ γαρ το ω χαρακτηριζει την συζυγιαν , |
| : και γαρ τοι κἀκεινος ἐρωτικος εὐ μαλα και οἱος ἐπανιστασθαι παρθενοις . λυσον δε και την ὀφρυν , και | ||
| δε ἐκ του ὀχλου πικροτερον ἐπιπλησσων . Ἀλλα και το ἐπανιστασθαι τοις ἀμεινοσι παρα πασι νενομισται , ὁ και αὐτοι |
| ὑπερ το ὑδωρ το ἐκκεχυμενον . πειρασομαι δ ' ὁμως ἐπιμνησθηναι αὐτων . και ὡς ὁρᾳς , ἠδη ἀποσοβω παρ | ||
| διο και τους ποιητας αὐτης και συγγραφεις των ἱστοριων οὐκ ἐπιμνησθηναι φησιν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης , οὐδε των κατ ' |
| σημαινειν αὐτην οὐ δυνατον . ὡς ἐδηλωσεν ἡ εἰς τα σημαινομενα της ὁμωνυμου φωνης , του ἱματιου λεγω , διαιρεσις | ||
| οὐδε γαρ ἐν τοις διαιρουμενοις ὡς φωνη ὁμωνυμος εἰς διαφορα σημαινομενα εὑρισκομεν περιεχομενον το ἑτερον ὑπο του ἑτερου , οἱον |
| . Τιβεριῳ δ ' Αἰμιλιῳ διεξιοντι την πολεμιαν συν πολλῃ καταφρονησει κατ ' ἀρχας και οὐδεν ἐτι προσδοκωντι ἀντιπαλον ἐπηλθεν | ||
| μετα πολλης φαντασιας ἐρεις την ἀναγκην , και το μη καταφρονησει δοκειν ἀποκεχωρισθαι του ἀγωνος προβαλλομενος . ἑξεις δε μετα |
| τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
| αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
| το ποσον παρυφισταμενα πλειω μεν ὑποφαινει την τροφην τῳ σωματι ἀναδιδοσθαι , ῥωμην δε τινα τῃ ἀλλοιωτικῃ παρειναι δυναμει . | ||
| . την γουν τροφην και ταυτης γε το γονιμωτατον ὠκιστα ἀναδιδοσθαι . και ἡ μεν πιμελη αὐτοις ἐξωθεν φησι περιχειται |
| ἀπο της ναυμαχιας ἐστησεν . τῃ δ ' ὑστεραιᾳ τας κρατιστας των νεων ἐπιλεξας , και παρακελευσαμενος μη ἀπολειπεσθαι της | ||
| των δε λειων κατα τα μεγεθη και τας διαφορας εἰναι κρατιστας . Ἡγησανδρος δ ' ἐν ὑπομνημασι τας τραχειας φησι |
| ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
| τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
| δογματικοι . ἡμεις δε παλιν της κατα την συγγραφην προαιρεσεως στοχαζομενοι προς μονον το ἀληθες νυν τους λογους ποιησομεθα , | ||
| της ἀρχαιοτητος και των παλαιων πραξεων ἐν κεφαλαιοις ἀναγραψομεν , στοχαζομενοι της συμμετριας . περι πρωτων δε των βαρβαρων διεξιμεν |
| τα γαρ λαμβανομενα προτερον και ὑστερον ὑπεναντια ἐστιν : ἐξ ἀτακτων γαρ τεταγμενα γενεσθαι φασιν , ἁμα δε ἀτακτον εἰναι | ||
| του κοσμου φυσιν λεκτεον εἰναι μακραιωνα , την ταξιν των ἀτακτων , την ἁρμονιαν των ἀναρμοστων , την συμφωνιαν των |
| 〚 ἀλλα περι μεν τουτων τα κατα μερος μικρον ὑστερον ἀναγραψομεν , περι δε της του ποταμου φυσεως και των | ||
| των προπαιδευματων και περι κακωσεως , ἑξης τον περι φυγαδων ἀναγραψομεν τοπον . μεμνηται γαρ πολλαχου των ἀποδιδρασκοντων , καθαπερ |
| ἀπο τινος οἰκιας και οὐ βλαβησεται και αἱμορροϊδας ἑξει και ἀπαλλαγησεται ἐξ αὐτων . Εἰτα ἐπιμεριζει ἡ Σεληνη ἐν τῃ | ||
| οἰνομελιτος κυαθων γʹ . πιειν , βαψει την μακραν και ἀπαλλαγησεται . ἀλλο . βοτανῃ ῥυβιᾳ χρωμενος τῃ καθημερινῃ διαιτῃ |
| αὐτων ἐφαπτομενοι μεγιστοι κυκλοι ὡν και ὁ ὁριζων ἁπτεται , στρεφομενης της σφαιρας ἐφαρμοσουσιν ἐπι τον ὁριζοντα . Ἐστω ἐν | ||
| τε φανερον της σφαιρας και το ἀφανες : λεγω ὁτι στρεφομενης της σφαιρας περι τον ἑαυτης ἀξονα οὐδεν των ἐπι |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| . εἰπε γαρ αὐτῃ [ ] πυρ σοι προσοισω : ἀνοητου : ἐτι σε ποτνια : προς την Ἑρμιονην , | ||
| ᾠετο παρορμησειν προς τουτο , εἰκοτως ἐπῃνει . ἠ οὐκ ἀνοητου ἀνθρωπου ἐστιν αἰσχυνεσθαι αὑτον ἐπαινειν μελλοντα τα μεγιστα ὀνησειν |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| Κτησιφων ἐν γʹ περι Φυτων : μεμνηται δε τουτων και Ἀριστοβουλος ἐν αʹ περι Λιθων . Παρακειται δ ' αὐτῳ | ||
| αὐτῳ προτρεψαμενῳ και οἱ ἀδελφοι τρεις , ὀντες Νεοκλης Χαιρεδημος Ἀριστοβουλος , καθα φησι Φιλοδημος ὁ Ἐπικουρειος ἐν τῳ δεκατῳ |
| . βηναι ] ἐπιβηναι . ἡμετερα + καθ ' ὁμαλισμον ἀναγνωστεον το νυν και ἀνευ τονου , ἱν ' εἰη | ||
| ἐσαν οἱ πεπλοι παμποικιλοι : ἡ διπλη , ὁτι ἐγκεκλιμενως ἀναγνωστεον οὑτως δυο τονοις , καιτοι πυῤῥιχιακης οὐσης της λεξεως |
| αὐτον ἐφη : ὁμολογησον , ὁτι μεμαθηκας την τεχνην του προγιγνωσκειν , και οὐδεις ἐπιβουλευειν ἐτι τολμησει . ὁ δε | ||
| ἐπιεναι τῳ λογῳ . Τῳ τοινυν ἀκριβως διαγιγνωσκειν τε και προγιγνωσκειν αἱρουμενῳ των παθων τα συμβαινοντα , οὐ μονον οὐρων |
| τα σφετερα ἐπιτρεποντες , μαλιστα δε τοις τελευταιοις τοις παρανομως πιστευεσθαι δοκουσιν : ἠ τοὐναντιον χαλεπον εἰναι το τοιουτον και | ||
| μη βουλοιμην βουληθηναι : ἀλλα συ , ὠ Ἀπολλον , πιστευεσθαι δικαιοτερος . Ἐοικα δη σοι μαλλον προσεξειν . Ἀγγειλον |
| ἀρχομενης ἀπο δασεος συμφωνου : ὁθεν ἐν τῃ δοτικῃ των πληθυντικων ἐπειδη ἀπεστη το δασυ της δευτερας συλλαβης , λεγω | ||
| Ἀτρειδαις Ἀτρειδαισι . τουτο δε γινεται , ἐπειδη πασα δοτικη πληθυντικων θελει ἐχειν προ του ι το σ ἠ δυναμει |
| δοξα ἀληθης , † οὐτ ' ἐπικτηταἠ δοκει σοι φυσει ὁποτερονουν αὐτοιν εἰναι ; Οὐκ ἐμοιγε . Οὐκουν ἐπειδη οὐ | ||
| ἐχῃ , ἀναγκη το παν τουτῳ ἐχειν καλως , οὐχ ὁποτερονουν τοιν μεροιν , θατερον δε : ἡ γαρ του |
| νυν , οἱ μεν αὐτεων ἀδυνατα εἰναι λεγουσιν ἀνθρωποισι τελος εὑρασθαι μαντικης : οὐ γαρ εἰναι μιν οὐτε πιστην οὐτε | ||
| την τιμην εὐνουν πολιτην και σωφρονα . εἰ δ ' εὑρασθαι την ἀρχην οὐχ ὑπωπτευσεν , πως οὐ σφοδρα δουναι |
| : πρωτον αἱ μεν συστατικαι καθολικωτεραι εἰσιν , αἱ δε διαιρετικαι μερικωτεραι : τιμιωτερον δε το καθολικον του μερικου . | ||
| ἀλλ ' αἱ αὐται πῃ μεν γινονται συστατικαι πῃ δε διαιρετικαι , ἀλλως και ἀλλως παραλαμβανομεναι : το γαρ λογικον |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| γ : συν ὀξυμελιτι καταπλασσε . Το πολυαρχειον . Κηρου Ποντικου # α , μυρου ναρδου # α , τερεβινθινης | ||
| δʹ . κοπτε και ἀναλαμβανε μελιτι ἑφθῳ και διδου καρυου Ποντικου το μεγεθος μεθ ' ὑδατος θερμου πινειν κοτυλ . |
| . διοπερ αἱ γυναικες ἀναλογιζομεναι μεν την ἐν τῃ Λιβυῃ μελλουσαν αὑταις ἐσεσθαι δουλειαν , θεωρουσαι δ ' αὑτας ἁμα | ||
| τι μωμητον της προλαβουσης δυσκλειας την παρουσαν ἀνακοπτουσης ἠ και μελλουσαν εὐκλειαν , ἀναφεροντων των πολιτων τα ὑστερα καλα προς |
| οὐν γε τῃ συντομιᾳ και ἀληθειᾳ συγκεκοσμημαι : ὡστε τους κληρονομους ἀτερ δικης και φθονου καρπωσασθαι , ἐφ ' ὁσον | ||
| και των ἐπωνυμων ἀτιμους εἰναι και αὐτους και γενος και κληρονομους τους τουτων , ἑως ἀν ἀποδωσιν . Ταυτα παντα |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| προσερχεσθαι δηλονοτι ἡμιν . κακουμενοι : ὑφ ' ἡμων . διωθεισθαι : ἡμας δηλονοτι . προσαναγκαζειν : ἐλευθερουσθαι δηλονοτι . | ||
| ἀποδεχομαι ἐμαυτου οὐδε ὡς . ” Ἀποδιοπομπεισθαι . ἀποπεμπεσθαι και διωθεισθαι τα ἁμαρτηματα , συμπρακτορι χρωμενος τῳ Διϊ . Ἀποκναιειν |
| παιδες εὐπορησαντες και των τε συμβολαιων και των ἐγκληματων ἀπολυσαντες μεγαλοπρεπους ταφης ἀξιουσι . σεμνοτατον δε διειληπται παρ ' Αἰγυπτιοις | ||
| το Ἀ˘ρα˘βι˘α – . Δει δε ἐν τοις κωλοις του μεγαλοπρεπους λογου τον προκαταρκτικον μεν παιωνα ἀρχειν των κωλων , |
| ἀναλισκειν . χαλεπον μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ἀπολογεισθαι προς δοξαν ἡν ἐνιοι ἐχουσι περι της Νικοφημου οὐσιας | ||
| θρασειαν τε και ἀνυποιστον δημοκοπων ἀνθρωπων μανιαν , ἀλλ ' ἀπολογεισθαι μεν , ὡς οὐδεν εἰη των γεγονοτων παρα των |
| του πειθειν αὐτον ἀπωλεσεν . οὐ περιοψεται ] οὐ μελλει καταφρονησαι . οὐ περιοψεται : εἰκος γαρ ἠν και τουτον | ||
| ξυνενεχθεισαι ἐτι μαλλον ἐπηραν τους [ ἐν ] ταυτῃ σατραπευοντας καταφρονησαι αὐτου της οἰκοι ἀπονοστησεως . οὐ μην ἀλλα και |
| δοξα . Μεγαλαν δ ' ἀρεταν ] * Οἱ γραφοντες μεγαλαν ἀρεταν και ῥανθεισαν , οὐ καλως γραφουσι : το | ||
| ἀργικεραυνου , εἰ τιν ' ἐχει λογον ἀνθρωπων περι μαιομενων μεγαλαν ἀρεταν θυμῳ λαβειν , των δε μοχθων ἀμπνοαν . |
| [ ἠτοι μεγεθεσιν ἠ βαρεσιν ἠ χρονοις ἠ τισιν ἀλλοις διπλασιοις ἠ τριπλασιοις ἠ τισι τοιουτοις πολλαπλασιοις ἠ ἐπιμοριοις ] | ||
| ἐχει προνομιαν : ἀει γαρ ὁ ἀπο μοναδος συντιθεμενος ἐν διπλασιοις ἠ τριπλασιοις ἠ συνολως ἀναλογουσιν ἑβδομος ἀριθμος κυβος τε |
| ἑτεραν των θυγατερων ἐγγυησας , και πανθ ' ὁσα δια νοσους ἠ δια γηρας ἀδυνατος ἠν ἐπιτελειν , δι ' | ||
| μη φεροντας κατα γης εὐθυς πιπτειν , και γυναικας δε νοσους κρυφιους ἰασθαι θυμιωμενου δεχομενας αὐτου την πνοην και τους |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| , ἀρεται ὑστερον ἐκλαμπουσιν . ἐνιοτε γαρ τις γεγονεν ἀπο πρακτικου τινος ἀνδρος , εἰθ ' οἱ ἐκεινου ἀπογονοι ἀπρακτοι | ||
| γαρ λεγωμεν εἰναι θανατου μελετην την φιλοσοφιαν , ἐκ του πρακτικου τελους αὐτην ὁριζομεθα , ὁταν δε γνωσιν των ὀντων |
| τῳ λοιπῳ δημῳ των νεκρων , ἐμοι δοκειν , τοσουτον ἀπολαυων του μνηματος , παρ ' ὁσον ἐβαρυνετο τηλικουτον ἀχθος | ||
| ἑτοιμον ἠν ἀπολωλεναι κρυμῳ τε και νιφασιν , οὑτω φαιδρας ἀπολαυων ἐπορευετο της ἀκτινος , ὡστ ' ἐαρ ὀνομαζοντες την |
| τι ἀντι τινος ὀφειλει , ἡ δε ἀναβολη της κομιδης ἐλευθεριωτερον πως και φιλικωτερον ποιει το συναλλαγμα : διο παρ | ||
| μικρολογωτερον , αἱ δε ἐν ἀφθονιᾳ και περιουσιᾳ προς το ἐλευθεριωτερον ἠ ἀκολαστοτερον , κἀπι των ἀλλων ἀναλογον , τον |
| τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | ||
| . τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε |
| και ἐκ της ἀλλης πολιτειας . ἐγω γαρ τα ἐμοι προστεταγμενα ἁπαντα προθυμοτερον πεποιηκα , ἠ ὡς ὑπο της πολεως | ||
| ' οἱς κονις μεν , ὁποιαν εἰρηκα , γυμνασια δε προστεταγμενα , γυμναζει δε ὁ Ἑλλανοδικης οὐ τῃ προῤῥησει , |
| τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
| Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
| Αἰγυπτε ἡ θρεψασα με . „ ἐπι δε της Ὀσιριδος ἐπιγεγραφθαι λεγεται ” Πατηρ μεν ἐστι μοι Κρονος νεωτατος θεων | ||
| ἐπιγραμματος οὐδεν διαφεροντα , ὁ Μιδᾳ τῳ Φρυγι φασιν τινες ἐπιγεγραφθαι . Ποιον τουτο , και τι πεπονθος ; Ἐστι |
| τουτων δε τα μεν ὁρων , τα δε ἀκουων ἐγω προσεκυνουν την Τυχην , δι ' ἡν οὐκ ἐστιν ὁτε | ||
| τε τουτους , και πολλων αἰτιους ἀγαθων ἡγουμενοι ὡς θεους προσεκυνουν , και εἰς το χρεων μετασταντας ναους κατασκευασαμενοι στηλας |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| ἡ μεν ἀναλογια προπαροξυνει , ἡ συνηθεια δε περισπᾳ . ἐπικρατει δε ἡ συνηθεια , ὡς και ἐν τῳ χαριεν | ||
| το της ψυχρας . Μυρσινη ἐξ ἐναντιων οὐσιων κεκραται : ἐπικρατει δ ' ὁμως ἐν αὐτῃ το γεωδες ψυχρον : |
| τῳ ηʹ ἀστρῳ ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἐπι την ἑσπεριαν φαινομενην ἐπιτολην . Παλιν ἐπει το θʹ τῳ μʹ κατα | ||
| Καρκινου μοιρας β . και διηχθω ἡ ΔΖΚΝ εὐθεια την φαινομενην μοιραν την της σεληνης περιεχουσα : το μεν ἀρα |
| ποτε και ἐν ἡμεραις ἐκβαινουσι της θαλασσης , ἐν ταις πετραις και ταις ψαμαθοις ἡσυχως μενουσι και ἐξω της ἁλος | ||
| Διος , τας ἑκατον κεφαλας ξαινομενος και προταρασσομενος ἀπαντων ἐν πετραις . ἀλλη συνταξις : αἱ ξανθαι τριχες του Τυφωνος |
| του δε ῥᾳδιως δια τον ἐρωτα ἑκατερα ὑπομειναντος ὁ γεωργος καταφρονησας αὐτου , ὡς παρεγενετο προς αὐτον , ῥοπαλοις αὐτον | ||
| τῃ ἀναιδειᾳ , ᾑ χρω - μενος προτερον μεν ἠξιωσε καταφρονησας ὑμων και των ἐν τῃ πολει δικαιων τα χρηματα |
| αὑτη κυριως ἐστιν ὀν , μετα δε ταυτα και τοις συμβεβηκοσιν , ὡσπερ και ὁ ὁρισμος των συμβεβηκοτων οὐχ ἁπλως | ||
| ψυχης ἀτελες και διορθωτον ἀπεργαζεται τοις περι το ποιητικον ἑαυτης συμβεβηκοσιν οἰκειως . Ἐπι δε την ἑξης δεκαετιαν την παιδικην |
| εἰναι αὐτῳ προς τας ξενοδοχιας . Ἐστι δε ἡ ὑπερηφανια καταφρονησις τις πλην αὑτου των ἀλλων , ὁ δε ὑπερηφανος | ||
| ἠν . τοις δε Καρχηδονιοις ἀρχομενου μεν τουδε του ἐργου καταφρονησις ἠν ὡς χρονιου τε και μακρου και ἰσως ἀδυνατου |
| πληθους ποτε στρατευματων των ἐργων στερηθωσιν οἱ ἐν τῃ γεωργιᾳ ἀναστρεφομενοι και σφοδρως και ἀνδρικως παιδευομενοι , οὑτοι εὐ παρεσκευασμενοι | ||
| , εὐπρεπεις , τιμης και δοξης καταξιουμενοι , μετα μειζονων ἀναστρεφομενοι και πιστεων και οἰκονομιων μεταλαμβανοντες , συγκοσμουμενοι τῳ βιῳ |
| ἐγενετο , ἀει αὐτοις της φιλοχρηματιας και της των ἀρχοντων καταφρονησεως και μεχρις αἱματος αὐξηθεισης . ὁ δ ' οὐν | ||
| Ἀθηναιοι πυθομενοι την εἰς Βοιωτιαν παροδον του βασιλεως της προϋπαρχουσης καταφρονησεως ἀπεστησαν : ἡ γαρ ὀξυτης του νεανισκου και ἡ |
| Ἀφροδιτη μετα το μονομαχιον γρηι εἰκυια εἰροκομῳ οὐσῃ ἐν Λακεδαιμονι προσειπεν αὐτην . ἐμφανιζεται δ ' αὐτης οὐ παρεργως το | ||
| τοὐνομα , ἀλλ ' ὁτ ' εὐ και καλως εὐτυχη προσειπεν ἑαυτον , ἐτι κρειττον ἐδυστυχει . και οὑτοι την |
| ἐκ του ἀγω το φερω . Και νυν μεν περι Δημητερος συντομως εἰπον , το σαφες τε και ἀληθεστατον : | ||
| ? γεγαως αὐτος μεγαλου Ἀιδαο [ Φερσεφονηι ] ? κουρηι Δημητερος ἠυκομοιο ? ? ? : [ αὐτος ] μεν |
| νησος ἐν δεξιᾳ τα Γαδειρα κειμενη τυγχανει , ἐνθα τας Ἡρακλειους στηλας εἰναι συνεστηκεν . Οἱ μεν γαρ κατα Καλπην | ||
| . κατα τουτο δε και ὁ κατα τας στηλας τας Ἡρακλειους πορθμος ἐστι , περι οὑ πολλα εἰρηται . ἐξω |
| ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
| . οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |
| και ἀνδρειαις . ἱκετας σεθεν ἐρχομαι : ἡ ἀνταποδοσις της ἐπικλησεως : ὠ Ζευ , ἱκετης σου ἐρχομαι : ἱν | ||
| . νικᾳς γαρ γ ἐχεις ἐλπιδα πιστεως δ ἐπιτευξῃ της ἐπικλησεως ε γινῃ ἐπισκοπος και βλαπτῃ Ϛ στρατηγεις και εὐημερεις |
| ἠμελησαμεν . συμμαχιαν ] των θεων . πεπονθεναι ] σχημα ἐπικρισεως . τουτων ] ὡν ἀπωλεσαμεν ἀνταξιον . ἀντιρροπον ] | ||
| την δυναμιν αἱ προκειμεναι προτασεις , ἐπισκεψωμεθα την ἀρχην της ἐπικρισεως ἀπο τινος κοινης περι αὐτων ἐννοιας ποιουμενοι τησδε : |
| πολυ μειζων τιμη της χαλκης εἰκονος το καλων κἀγαθων ἀνδρων κεκρισθαι πρωτους . και γαρ τοι των ἐργων των τοτ | ||
| παρ ' ὑμιν δ ' ἀναιδειαν και προδοσιαν και δειλιαν κεκρισθαι καλλιστον . Εἰ δε μη δυνασθε ὑπ ' ἐμου |
| αὐτου και ἠγριαινε ζηλοτυπως ἐχουσα δια το περι την εὐνην ἀδικεισθαι μαλιστα : ταυτα τοι και ἐν ξυλινῳ λαρνακι τον | ||
| κινουμενον και οὐκ ἐξωθεν βιαζομενον , εἰη ἀν το ἑκουσιως ἀδικεισθαι το βλαπτεσθαι παρα το δικαιον , εἰδοτα την βλαβην |
| Περσαις , τον ἐς ὀφθαλμους ἐλθοντα βασιλεως μη προτερον λογου μεταλαγχανειν πριν ἠ προσκυνησαι αὐτον . εἰ τοινυν αὐτος δι | ||
| περι Παρμαν χωριοις των ἐδωδιμων τοις στρατιωταις ἐς το ἀποχρων μεταλαγχανειν : μηδε γαρ παρειναι Ἀντιοχον ἐνταυθα τον ὑπαρχον , |
| . Οὐκ ἀρα , ὠ βελτιστε , πανυ ἡμιν οὑτω φροντιστεον τι ἐρουσιν οἱ πολλοι ἡμας , ἀλλ ' ὁτι | ||
| τοδε τουδε κατασκευαζειν και ὁτι διαφορα οὐσιωδης . δευτερον δε φροντιστεον του ταξαι τας διαφορας τον δεοντα τροπον : ταξεις |