| του α εἰς ο , και πλεονασμῳ του γ , λογχη . παρα δε την λογχην , λογχω ἐστι ῥημα | ||
| ἐν Θηβαις Σπαρτοις ποτε λεγομενοις σημειον λεγεται εἰναι του γενους λογχη τις οἰμαι ἐπι του σωματος : ὁστις δε τουτο |
| προς τον κρημνον αὐτοις ἐξειργαστο , ἐπιχειρουσιν αὐθις τῳ των Συρακοσιων σταυρωματι και ταφρῳ , τας μεν ναυς κελευσαντες περιπλευσαι | ||
| ἀν Ἀττικων μεν νεων ἀπολομενων ἑξηκοντα , παρα δε των Συρακοσιων ὀκτω μεν τελεως διεφθαρμενων , ἑκκαιδεκα δε συντετριμμενων . |
| το δ ' εὐτυχηκοτας , και ταυτα ὡν οὐκ ἀν ἠλπισαν μειζω , μηδεν μαλλον ἀπηλλαχθαι του χρῃζειν ὑμων , | ||
| δ ' Ἑλληνες , ὁμοιως ὑμιν πεφενακισμενοι και διημαρτηκοτες ὡν ἠλπισαν , ἠγον την εἰρηνην ἀσμενοι , και αὐτοι τροπον |
| γνησιος . Ἀδραστειαν : οἱ μεν την αὐτην λεγουσι τῃ Νεμεσει , λαβειν τε τοὐνομα ἀπο Ἀδραστου του Ταλαου νεμεσηθεντος | ||
| ἐθελοις καλειν , και προς τουτο Κρατινος σοι βοηθει ἐν Νεμεσει λεγων σπαρτην λεγω γε σπαρτιδα την σπαρτινον . φαιης |
| χρυσιον , ἱνα μηδεις αὐτους διεφθειρεν , ἀλλ ' ἐπειδη ἀφικοιντο εἰς την ἡλικιαν , χρησιμοι γιγνοιντο ταις πολεσι . | ||
| εἰς τουτο προηλθον ὑβρεως ὡστε παντων των ἀνθρωπων εἰς οὑς ἀφικοιντο ἠκρωτηριαζον τας ῥινας : [ ἀφ ' ] ὡν |
| ταις ναυσιν ὀντες του λιμενος ἐστερημενοι , τροφης δε ἀπορουντες εἰωθεισαν καθ ' ἡμεραν ἐπι την χωραν ἐξιεναι και τας | ||
| ἐν οἰκῳ θυριδας μη ἐχοντι . και γαρ ἀντιπαθειᾳ τινι εἰωθεισαν ὡς ἐπιπαν οἱ ἀγριοι κροκοδειλοι νυκτος ἐπερχεσθαι τῳ δηχθεντι |
| ἀνεχοντα της γης . ἠδη δε τινες των ἰατρων τιλους ὠνομασαν ταυτας τας τριχας . καλουνται δ ' ὀφρυων κεφαλαι | ||
| του ὁριζοντος γωνιων ἐμφανιζεσθαι . Τους γαρ ἀνεμους ἀλλοι ἀλλως ὠνομασαν των παλαιων , δυνατον δε ἐστιν τῳ βουλομενῳ ἀπο |
| ὁσοι ἐνησαν διαφθειρει : και τον Ἱππιαν ὑστερον ἐσαγαγων ὡσπερ ἐσπεισατο , ἐπειδη ἐνδον ἠν , ξυλλαμβανει και κατατοξευει . | ||
| : και παλιν ἐπρεσβευσε Φρυνων περι εἰρηνης προς Φιλιππον : ἐσπεισατο τον παιδα ὡραιον ἐκει καταλιπων : ἐγραψατο αὐ - |
| διαθεσεως ἐπι θερμοτητι πλειονι ἐφελκυσθειη ἀν τα περιττα προς τοις ἀμεινοσι χυμοις , ὁτε λειπεσθαι χωρις παρυφισταμενων τελειν τα ἐνουρουμενα | ||
| ἐπηγγελλες φιλων ἠν κηδομενου και ὡς ὁσων μνησθειης εὐθυς ἐν ἀμεινοσι και ὡς ὁ διδους παρῃει την του λαμβανοντος ἡδονην |
| δοκουσαν μεν ἐπαμφοτεριζειν και συνᾳδειν τῃ τε ἀντιφασκουσῃ και τῃ ἐναντιᾳ , μαλλον μεντοι τῃ ἀντιφασκουσῃ ταὐτον δυναμενην : τοιαυται | ||
| σφαιραι ἐναντιως κινουμεναι τῃ ἀπλανει † ὑπ ' ἀλληλων τῃ ἐναντιᾳ ὑπαντησει περι την ἐναντιοτητα αὐτην ὑπο της ἑστωσης κινουνται |
| ' ἀνθρακοϲ , ἀλλοτε δε ὡϲ ἀπο κρυϲταλλου ψυχροπαγηϲ : κοτε δε και αἱμα τοιϲι ἐϲχατοιϲι ϲκυβαλοιϲι ἐπιρρεει ξανθον , | ||
| του ὀρεος εἰσι πεντε : τουτο το πεδιον ἠν μεν κοτε Χορασμιων , ἐν οὐροισι ἐον Χορασμιων τε αὐτων και |
| , ὡσπερ ἀδειαν οὐσαν . ἐγω δ ' ἡγουμαι μεν Συρακοσιους οὐχ οὑτω παραφρονειν ὡστ ' ἀγαπητως και παρα δοξαν | ||
| μεν γαρ δια τον ἀπο των πολεμιων φοβον νομιζει τους Συρακοσιους μηθεν ἐπιχειρησειν κατ ' αὐτου πραξαι , καταπονηθεντων δε |
| τοιαυτα πιπρασκουσιν ἐθελοις καλειν , εὑροις ἀν ἐν ταις Συναριστωσαις Μενανδρου το ὀνομα . εἰποις δ ' ἀν την πρασιν | ||
| ἀριστησαι , ἠριστησα συνηριστησα , ἀριστοποιουμενους , ἀριστωσαι και το Μενανδρου δραμα Συναριστωσαι , και ὁ παρα Ξενοφωντι ἀναριστος και |
| Ἀλφειος , οὐ μην οὐδε ἐν τῃ Ἀρκαδων Πυλον ποτε ὀνομασθεισαν ἰσμεν πολιν . ἀπεχει δε ὡς πεντηκοντα Ὀλυμπιας σταδιους | ||
| ' ἐκεινης Ὀρτυγιαν ὑπο τε των χρησμων και των ἀνθρωπων ὀνομασθεισαν . ὁμοιως δε και κατα την νησον ταυτην ἀνειναι |
| ἐπι πλου τιθεασιν , πλην και ἐπι ὁδοιποριας , ὡς Αἰσχυλος και Ἀριστοφανης . . , : ἀκταινωσαι . . | ||
| : . . . φοιταις ἐπι δειπνον ἀνηστις , και Αἰσχυλος ἐν Φινει : × – ἀνηστις δ ' οὐκ |
| ἐλαυν ' ἐκεινον τον ἀκρατη ? ? [ . ἁπαντας αἰσχυνει γαρ ἡμας τους φιλους . ἠδη ' στιν οὑτος | ||
| οὐτε τους ἰσχυροτατους φοβουμενος ἐν τοις ἀφρονεστατοις τε και ἀσθενεστατοις αἰσχυνει λεγειν . ποτερον γαρ τους γναφεας αὐτων ἠ τους |
| ὑπ ' αὐτης . παραγενομενος δε εἰς Αἰθιοπιαν , ἡς ἐβασιλευε Κηφευς , εὑρε την τουτου θυγατερα Ἀνδρομεδαν παρακειμενην βοραν | ||
| δια την γειτνιασιν , των δε ὁτι Κοδρος της Ἀττικης ἐβασιλευε τοτε ὁ του Μελανθου παις , ἐστρατευσαν ἐπι την |
| ἀν εἰη μειζον κακον [ ἠ ] θαλλουσης και εὐφορουσης ἀφροσυνης ; ἀλλα και „ το ποτηριον Φαραω „ , | ||
| περι τον βιον τεχνην , δει θεωρητικον αὐτον εἰναι της ἀφροσυνης καθαπερ και τον τεχνιτην της ἀτεχνιας , δεδεικται δ |
| τινος ἐρωτησαντος δια το ἀποσβεννυσθαι το πυρ ἐν τοις νεφεσιν ἀποκρινομεθα : τι δε ἐστι βροντη ἐρωτησαντος , λεγομεν ψοφος | ||
| ἀνθρωπος ; ἠ ποσαχως ὁ ἁλιευς ἀγρευει τους ἰχθυας ; ἀποκρινομεθα δη και προς τουτο : μοναχως , διχῃ , |
| ἐπιμιξιαν ἐξημερωμενοι τας ἀγωγας . οὑτοι τον κασσιτερον κατασκευαζουσι , φιλοτεχνως ἐργαζομενοι την φερουσαν αὐτον γην . αὑτη δε πετρωδης | ||
| ποταμου γεφυραν σταδιων πεντε το μηκος κατεσκευασεν , εἰς βυθον φιλοτεχνως καθεισα τους κιονας , οἱ διεστηκεσαν ἀπ ' ἀλληλων |
| δημιουργηθεντα : τις γαρ ἀνδριαντας ἠ γραφας θεασαμενος οὐκ εὐθυς ἐνενοησεν ἀνδριαντοποιον ἠ ζωγραφον ; τις δε ἐσθητας ἠ ναυς | ||
| ἑτερον παλιν εἰπῃ το τημερον , τοτε και χρονον εὐθυς ἐνενοησεν ὑπο των δυο νυν ὁριζομενον οἱον ὑπο περατων δυειν |
| θεαματων καλων , και ὀνειρων ἀληθινων . Ἠλθεν εἰς Σπαρτην Συρακοσιος σοφιστης , οὐ κατα την Προδικου καλλιλογιαν , οὐδε | ||
| ταττειν συν αὐτοις και ἐκεινο γε δηπου . Γελων ὁ Συρακοσιος καθευδων βαθυτατα ἐδοκει διοβλητος γεγονεναι . και το μεν |
| κοσμικων αἰωνιας διαμονης την “ κρατιστευοισαν ” και αὐτογενη συνοχην ἀπεφαινετο εἰναι τον ἀριθμον : Ἱππασος δε και οἱ ἀκουσματικοι | ||
| δει τυχειν αὐτον προϊοντος του χρονου . προς δε τουτοις ἀπεφαινετο διοτι παντα γινεται τα καλα και παρ ' ἀνθρωποις |
| ἀναπλαττοντες . ἐστι δε και τα ξηρα φυλλα των χλωρων ξηραντικωτερα . ὁ δε χυλος οὐκ ἐκ των φυλλων μονον | ||
| και ξηροτριβειϲθωϲαν ἐν ἡλιῳ : και ἡ λοιπη δε διαιτα ξηραντικωτερα παραλαμβανεϲθω . ταριχουϲ οὐν ἐϲθιετωϲαν και ναπυ και ϲκορδα |
| , κυμινου , ἀλθαιας , δαφνης φυλλων , πηγανου , σαμψυχου , ἀρτεμισιας . οὑτω γαρ εἰ παρασκευασθειη το ὑδωρ | ||
| κροκου φυτειας . [ κηʹ . ] κζʹ . περι σαμψυχου , κοστου και βαλσαμου . [ κθʹ . ] |
| το ἐκ Παρου μη ποιουμενος ξυνεμπορον της ἑαυτου σοφιας , Πριαμιδης τε γαρ ἱκανως ἐστι και τον Ἑκτορα ὑμνων οὐ | ||
| τας σφων ὀψεις , Διομηδης τε ὁ Τυδεως και ὁ Πριαμιδης Ἀλεξανδρος : ὁ μεν Διομηδης σωφρων ὠν ἀνηρ και |
| ἐκσταντες ὀξεως ἐπιπυρεξαντες συν ἱδρωτι , φρενιτικοι γινονται . Οἱ φρενιτικοι , βραχυποται , ψοφου καθαπτομενοι , τρομωδεες . Τα | ||
| ὑποστασιν ἐχον . Οἱσι κατα τα δεξια ὑπολαπαρος ἐντασις , φρενιτικοι , ἠν μη λυηται , ληγοντος του πυρετου : |
| ὁ βεβληται πρωτον σκοπει , οὐδ ' ἀν αὐτο το τραυμα λιθος ἠ ξυλον ἐργασηται , ἐλαττον ἠ πλεον κατα | ||
| ἑαυτου , δυσι γνωμαις ἀγνωμοσιν : ” ἀνδρα ἀπεκτεινα εἰς τραυμα ἐμοι , και νεανισκον εἰς μωλωπα ἐμοι ” . |
| γαρ δη προς αὐτο γιγνοιμην , ἀπεφερομην , ὡσπερ ἀκατιον ἐναντιῳ πνευματι , και οἱ μεν εἰχον ἀκροασεως ἐλπιδας , | ||
| δωδεκατημορια ἐπισκοπειν οἱς συνοδευει ἡ Ἀφροδιτη ἠ οἱς συσχηματιζεται σχηματι ἐναντιῳ . εἰ δε ἐστιν ἡ Ἀφροδιτη χρονοκρατωρ και ὑπαρχει |
| λειοτατα ποιησας ἀποτιθημι : διδωμι δε κοχλ . βʹ μετα γλυκεως κεκραμενου : ἐπι δε των πυρεττοντων μεθ ' ὑδατος | ||
| δυνατως , βιαιως , ῥαγδαιως , πιθανως , ἡδεως , γλυκεως , ἐπαγωγως , εὐθυρρημονως , ἀνυποστολως , τεχνικως ἐντεχνως |
| τε Παριν δαμασαντο Φιλοκτηταο βελεμνα ἠδ ' ὁποσοι δολοεντος ἐσηλυθον ἐνδοθεν ἱππου ἀνερες ὡς τε ποληα θεηγενεος Πριαμοιο περσαντες δαινυντο | ||
| καταποσει συνεργειν ἐδεικνυτο τα μεγιστα : κατα δε την ἀρτηριαν ἐνδοθεν μεν τους χονδρους ὑπαλειφει και αὐτην ἀνασπᾳ μετα του |
| Μειον και μειαγωγος : Ἰσαιος ἐν τῳ προς Στρατοκλεα “ παρεστησε ” μειον . “ θυμα ἐστιν ὁ τοις φρατορσι | ||
| καταφαναι ἠ ἀποφαναι ὁ Ἀριστοτελης εἰπεν , ἀλλ ' αὐτο παρεστησε το ὀν ὡς μη ἐνδεχομενον ἀλλως ἀληθευειν ἠ μονον |
| ' ἀπο του συνοικησαντος αὐτῳ Μεγαρεως του Ποσειδωνος οἱ Μεγαρεις ὠνομασθησαν . ἀριστευοντες ἐρετμοις : ναυτικοι γαρ εἰσι . μαρ | ||
| ἀνηλωκεναι κρομμυων και σκοροδων και τυρου ταλαντα μυρια πεντακοσια . ὠνομασθησαν δε πυραμιδες ἀπο των πυρων , οὑς ἐκει συναγαγων |
| εἰναι ποτερον καταφασιν ἠ ἀποφασιν χρη προσαγορευειν , καταφασιν ὁμολογουμενως ἀποκρινουμεθα , διοτι ὁ τροπος ἀνευ της ἀρνησεως παρειληπται , | ||
| εἰπειν . Ἀλλα μην δει , εἰ γε το ἐρωτωμενον ἀποκρινουμεθα ἡμιν αὐτοις . τουτο τοινυν ἐμοιγε φαινεται : οὐτι |
| ] παραθαλασσια μερη της Σκυθιας παρ ' αὐτον κειμενης τον βορεαν , ταπεινα λιαν , ἐξ ὡν ποταμος Σινθος , | ||
| των Ἀθηναιων ναυτικον , οἱ ὡρμουν ἐν τῃ Μαλεᾳ προς βορεαν της πολεως : οὐ γαρ ἐπιστευον τοις ἀπο των |
| προς Καισαρα : ἑτοιμοι γαρ ἠσαν κωλυειν τον εἰς την Βρεττανικην πλουν χρωμενοι τῳ ἐμποριῳ . κατεναυμαχησε δε ῥᾳδιως , | ||
| κακοπαθειας και θεραπειας ἀποκαθιστασθαι . Σκυμνος δε ὁ Χιος την Βρεττανικην νησον λεγει σταδιων εἰναι τετρακισμυριων το περιμετρον , γιγνεσθαι |
| αὐτον . Ὁταν γουν εἰς τι σκευος ἐγχεωμεν τι , ἀντιλαμβανομεθα ἐξιοντος του ἐν αὐτῳ πνευματος , και μαλιστα , | ||
| παντα μιξεις πολυπλοκωτατας ἐχοντα και κρασεις . αὐτικα των χρωματων ἀντιλαμβανομεθα πως ; ἀρ ' οὐ συν ἀερι και φωτι |
| ὀψιν , το λειπομενον της νυκτος ἀυπνος διατελεσαςἠγειρον γαρ αἱ φροντιδες κεντου - σαι και τιτρωσκουσαι , μεταπεμπεται τους σοφιστας | ||
| ἀγορῃ μεν νεικεα και χαλεπαι πρηξιες , ἐν δε δομοις φροντιδες : ἐν δ ' ἀγροις καματων ἁλις , ἐν |
| ὀψοφαγιαν ; Ἰστρος δε φησι Χοιριλον τον ποιητην παρ ' Ἀρχελαου τεσσαρας μνας ἐφ ' ἡμερᾳ λαμβανοντα ταυτας καταναλισκειν εἰς | ||
| Ἀρχελαου κατεσεισε και δυσαρμοστον ἐποιησεν , ὡς εὐθυς αὐτον ὑπο Ἀρχελαου δια δεος ὀπισω κατα ταχος ὑπαχθηναι . πιεζομενων δ |
| βουποροι , ὁ ἐστιν : ὀβελισκοι σφαττειν δυναμενοι , ἑκατερωθεν ὀξυτατοι . το δε ἐκλυτοι ὡς προς τα μεσαγκυλα : | ||
| προς τῃ Ἰταλιᾳ , ἐν ᾑ γινονται πορφυραι διαφοροι και ὀξυτατοι . βουλεται οὐν δηλουν , ἱνα μη σε πληγας |
| Ὀυουλτουρνῳ ποταμῳ , ἐν ᾑ πολιορκουμενοι Πραινεστινων ἀνδρες τετταρακοντα και πεντακοσιοι προς ἀκμαζοντα Ἀννιβαν ἐπι τοσουτον ἀντεσχον , ὡσθ ' | ||
| των Ἀθηνων του αὐτου θερους τελευτωντος χιλιοι ὁπλιται Ἀθηναιων και πεντακοσιοι και χιλιοι Ἀργειων και χιλιοι των ξυμμαχων ναυσι δυοιν |
| λεγοντα περι του Πειριθου και Δρυαντος και των ἀλλων ὁτι θαυμαστοι τε φυσει ὀντες και πολυ κρειττους ἐκεινων προσεδεοντο της | ||
| οὐδε οἱ ναυται λεγουσιν ὡς αὐτοι μεν φυλακες της ὑγιειας θαυμαστοι τινες εἰεν και γυμναζοιεν ἁπαντας τους βουλομενους , ἐκεινοι |
| . Χειρισοφος μεν οὐν και ὁσοι ἐδυνηθησαν του στρατευματος ἐνταυθα ἐστρατοπεδευσαντο , των δ ' ἀλλων στρατιωτων οἱ μη δυναμενοι | ||
| ἀπαγουσιν αὐτους ἀπο του λοφου και προελθοντες ἐς το ὁμαλον ἐστρατοπεδευσαντο ὡς ἰοντες ἐπι τους πολεμιους . Τῃ δ ' |
| ὁ παρακεκομμενος την φρονησιν . καταπληξ δε ψοφοδεης , ὁ δεδοικως τα παντα . . παραβεβλημενος : Ἐκδεδομενος . . | ||
| Περσεως . ὡς δ ' οὐκ ἐγινετο τουτῳ παις , δεδοικως Παλλαντα , Νισον και Λυκον τους ἀδελφους ἐρχεται εἰς |
| γινεται ἡ ἐγκλισις : μεταμελει μοι , πολλακις τις , Ἀτρειδης τε . ταυτα γαρ οὐτε τον ἰδιον τονον δυνανται | ||
| . ἐστιν ὑποδειγματα παρελκοντος μεν του γε οὑτος γ ' Ἀτρειδης , εὐρυκρειων Ἀγαμεμνων , και ἐν συνδεσμῳ ἀρα γε |
| , μια δε του νιτρου . μετα δ ' ὀξους δριμυτατου καταπλαστεον , και πυρινον δ ' ἀλευρον συν δαφνισι | ||
| χρονιους λειχηνας . ] Καππαρεως φυλλα τριψας μετ ' ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος ἐπιτιθει . ἀλλο . λαπαθου φλοιον |
| ἐνεργειν ; Εἰ δε δη μηδ ' ἑαυτῳ παρακολουθοι ; Γενοιτο γαρ ἀν και ἐκ φαρμακων και τινων νοσων . | ||
| ὀν και ὁ στυγεουσιν οἱ θεοι , φησι τις . Γενοιτο δ ' ἀν φανερωτερα αὐτης και ἐναργεστερα ἡ δυναμις |
| και ὀφθαλμων , στομαχου δηξις , περιψυξις , λειποθυμια , φρικωδης πυρετος , ἐνιαις δε και σπασμοι ἐπιγινονται ὀπισθοτονικοι ἠ | ||
| και κυματα μετερρει , μετεπιπτεν , ἐνεπιπτεν , ἠγριαινε . φρικωδης ἠν ἡ θαλαττα , ταραχωδης . ἐπανισταμενον το κυμα |
| , παλιν ἡ παραθεσις του ἀρθρου το σχημα διελεγξει . κλητικης μεν γαρ ἐστι το Θυεστα : ἀλλ ' ὁπηνικα | ||
| ἐλλειπον μεν ῥηματι εὐθειαν ὁμολογει , οὐ τῃδε δε ἐχον κλητικης ἐστιν πτωσεως το τοιουτον , οἱον ὠ Ἑλικων [ |
| ἐπι θηρην ἰουσαι οὐτε ἀλλῃ οὐδαμῃ . Οὐκ ἀν ὠν δυναιμεθα ἐκεινῃσι συμφερεσθαι . Ἀλλ ' , εἰ βουλεσθε γυναικας | ||
| την θηραν ηὑρε . Τεταρτον δε , ἠ πεμπτον εἰ δυναιμεθα , λεγειν πειρωμεθα . Ἐτι τοινυν και το τεταρτον |
| ἐξοισων ἐπιγυον . ἠ δωρ ' αἰτων ἀρχην πολεμου μετα Πεισανδρου πορισειεν . ἠ βοιδαριων τις ἀπεκτεινε ζευγος χολικων ἐπιθυμων | ||
| Ἀρισταγορου ἀρετης εὐμαρες ἠν διαγνωναι συμβαλοντας , ὁτι του Λακωνικου Πεισανδρου ἀπογονος ἠν , του ποτε συν τῳ Ὀρεστῃ ἀποικιαν |
| ἡ ὀρεξις και ἡττατο της φυσεως , τηνικαυτα οὐκ ἐνεγκων προσεταξε τον παιδα πριασθαι την λοπαδα . ἐπει δε ἐφατο | ||
| ἐπενοησε τι τοιουτο . την μεν ἀλλην δυναμιν παραδους Πιθωνι προσεταξε κατα σχολην ἀκολουθειν , αὐτος δε τους ἱππεις ἀναλαβων |
| ἀποφευγειν αὐτῳ προσηκει , ἀλλ ' ἀν αὐτος ὡς ἀληθη μεμαρτυρηκεν ἀποφηνῃ . Ἐφ ' ᾡ τοινυν , ὠ ἀνδρες | ||
| προσαποτισαι χρηματα . Διος μεν οὑτω περι των προειρημενων ἡμιν μεμαρτυρηκεν . . . οἱ μεν μεθεξιν λεγουσι και αἰτιον |
| μεν γαρ καλοι τα τοιαυτα οὐχ ὑπομενουσιν : οἱ δε αἰσχροι και ἡδεως προσιενται , νομιζοντες δια την ψυχην καλοι | ||
| νικωντες οἱ τε καλοι καλλιους δοκουσιν εἰναι , οἱ τε αἰσχροι δεινοτεροι : παν γαρ το ἐλευθερον καλον . εἰ |
| τε την ἡμεραν και την ἐπιουσαν νυκτα ἐφεροντο ἀναμετρουντες την Αἰγυπτιαν καλουμενην θαλατταν : τῃ δε δευτερᾳ ἐπεπαυτο μεν ὁ | ||
| την Ἑλλαδα ἐμαθε την Ἑλλαδα φωνην , ἐχων και την Αἰγυπτιαν . ὁ δε λογος ὁ λεγων αὐτοχθονας εἰναι Ἀθηναιους |
| ἡ δ ' ἀναφορα προς την ἡμετεραν αἰσθησιν ἐν ταυτῃ παραλλαγη γινεται των μερων : οὐδεν γαρ κωλυει την μεν | ||
| παραγεταιΟὐ . πιθανην ἀπολογιαν τινες φασιν , ὡς ἐν ῥημασι παραλλαγη προσωπων : διωκετον γαρ ἀντι του διωκετην : και |
| τα των Λακεδαιμονιων ἁρμοττει γενεσθαι : οὐτε γαρ ἐν Ἀθηναις ἐπαινεσομεθα την ξενηλασιαν , οὐτε ἐν Λακεδαιμονι το τοις ξενοις | ||
| των τους τριβωνας ἠμφιεσμενων τουτου κατηκοον ἰσμεν , και τουτον ἐπαινεσομεθα και ζηλωσομεν , ὡς αὐτῳ γε οὐκ ἐξεγενετο Σωκρατει |
| μυρωι εὐωδεϊ τεγξας δεμας , ἀγκαλαις δε κουρην κατεχων , Κυπριν ἀειδω . ὁτ ' ἐγω πιω τον οἰνον , | ||
| ὁτι τους πονους Κυθηρης ἐλαβον , ποθων Κυθηρην . Φαεθων Κυπριν δαμαζει , λεχος οἰδεν ἐξελεγχειν , ἐχον ἡλιου το |
| Ἀτρειδης Πηλειδης : ταυτα δε , φημι το Ἀτρειδης και Πηλειδης , δια της ει διφθογγου γραφονται , ἀλλ ' | ||
| λαθοι : ἡ διπλη ὁτι οὑτως ἐσχηματισε τους φυλακας . Πηλειδης δ ' οἰκοιο λεων ὡς ἀλτο θυραζε : καταχρηστικως |
| γινονται ʂ γ Μο ιε . παλιν ἐαν ʂ α συντεθῃ μετα Μο γ , γινεται ʂ α Μο γ | ||
| ε εἰς ο και περισπαται , εἰ μη ἐν προθεσει συντεθῃ . οἱον ἀλογω πολυλογω κακολογω μακρολογω . προσκειται εἰ |
| : δουλῳ εὐφρασιαν , παρθενῳ μνηστειαν . Ὀνυξ του μικρου δακτυλου της δεξιας χειρος ἐαν ἁλληται ἠ μυρμηκιᾳ , κακοπαθειαν | ||
| δε ἁπαλη και ὑγρη διατηκεται και ἀπολλυται , θερμαινομενου του δακτυλου : λυειν δε ἀρθρον δακτυλου τριταιον ἠ τεταρταιον : |
| μεθ ' ὑδατοϲ και τα ῥοφητα ὠα ἀνευ γαρου και θριδακιναι ἀπεζεϲμεναι . ποτῳ δε ὑδατι παντωϲ χρηϲτεον . διδοναι | ||
| ἐδεσματων . μαλιστα δε αὐτων ἁρμοζουσιν αἱ ὑγραι και γλυκειαι θριδακιναι . πεπλυσθωσαν δε ἀκραφνει ψυχρῳ ὑδατι , καλλιστα μεν |
| τας τω γαμω κοινωνιας λαμβανοντες ταν καταρχαν . οὑτοι δε τυγχανοντι ἠτοι πατερες ἠ ἀδελφοι ἠ μητροπατορες ἠ πατροπατορες ἠ | ||
| προς τουτοις ἐν Πειραιει , τῳ κοινῳ Ἑλλαδος ἐμποριῳ πολυανθρωπῳ τυγχανοντι : εἰτα τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους . |
| αὐτους παθων ἱκανως ἐκτεθειμενων . Ὀσφρησεως δε κοινα τοις ἀλλοις αἰσθητηριοις παθη , ὁσα δια τε το μερος του ἐγκεφαλου | ||
| και μη παροντων των αἰσθητων μεχρι τινος μενει ἐν τοις αἰσθητηριοις το ἐγκαταλειμμα , και ἐκ τουτων δηλον . παραπλησιον |
| πολλοι φρονιμοι γεγονασι : ταυτην γαρ μιαν ὁ νους ἑαυτῳ κατελιπεν διδασκαλον , ὡσπερ δικαστην ἠ κριτην ἠ κυριον . | ||
| τουτων μαρτυρουντων , ἐγω δε ἀπεστερηθην ὡν ὁ πατηρ μοι κατελιπεν χρηματων και του δικην λαβειν περι ὡν ἀδικουμαι . |
| ἀν εἰχε τα σωματα ὁπου ἠν οὐδε δι ' οὑ ἐκινειτο , καθαπερ φαινεται κινουμενα . παρα δε ταυτα οὐθεν | ||
| αὐτων . φλεγων ] θερμως κινουμενος . . ἐπνει ] ἐκινειτο . . Ἀρην ] καθα τον σιδηρον βλεποντων . |
| τους ἀγαθους περι ἑκαστα , τουτεστιν εἰτε μετα ἀριστων ἰατρων διαλεγομεθα ἠ γεωμετρων , εἰτε προς τους ὁμοιους , ἠγουν | ||
| ὡς εἰδες , πρωτῳ ἐντετυχηκα σοι και περι του Πρωτεσιλεω διαλεγομεθα , διαλεξομεθα δε και περι του καταλογου των ἡρωων |
| την ὁλην του κανθαρου πραγματειαν τουτο φησιν . ποιαι γαρ ῥινες εἰσι κανθαρῳ , ἱνα και ὀσφρανθωσιν ; κατωκαρα : | ||
| : ὀμμα τορον , πυρσωπον , ἐπισκυνιοισι δαφοινον : εὐρειαι ῥινες , στομα δ ' ἀρκιον , οὐατα βαια : |
| ἀνευ του ι . οἱ γαρ Ἰωνες την ἀηδιαν συναλειφοντες τρισυλλαβως γραφουσιν , διο και ἐξεταθη . ἀκυλος : ὁ | ||
| τον Ὀλυμπον Ἑστιαιας . το ἐθνικον Ἑστιαιευς . λεγεται και τρισυλλαβως . ἐστι και ἀλλη Ἀκαρνανιας . ὁ πολιτης Ἑστιαιωτης |
| ἀντινομιαν . Διοπερ οὐτε Ἑρμογενει οὐτε Μητροφανει τῳ τουτου ἐξηγητῃ πεισομεθα ἀντινομικα λεγουσιν εἰναι τα ζητηματα ἐκεινα : της μεν | ||
| , ἀλλ ' ὡς αὐτομολοι και προδοται καταγνωσθεντες τα αἰσχιστα πεισομεθα . ἀλλα καιπερ ἐπισταμενοι ταυτα , ὁμως ὑπεμειναμεν εἰς |
| προς τε ἡμας και προς τους ἐπιοντας θεραπευσετε , λεγοντες ξυμμαχιαν εἰναι ὑμιν προς Ἀθηναιους : ἡν γε οὐκ ἐπι | ||
| τας τε μετα Θηριμενους ναυς ἡκουσας και τα περι την ξυμμαχιαν βελτιω ὀντα , λαβων δε ναυς τας τε Πελοποννησιων |
| ] οὐδαμως . . οὐκουν ] λοιπον . ἀνυσας ] σπουδασας . , τελειωσας . . τι ] περισσον . | ||
| ἐς εὐνην βαρβαρων και , ὡς ἀν εἰποις συν παιδιᾳ σπουδασας , βιον Μηδικον τε και Περσικον . ἐστι δε |
| , πως δια της ἀνατολης και της δυσεως των ἀστρων ἐπιγνωσομεθα την ὡραν της νυκτος , λεγει ταυτι : κεν | ||
| φρονιμης διαθεσεως φαινεσθαι γινομενον τι ὑπο του φρονιμου ἠ ποιουμενον ἐπιγνωσομεθα , ὁτι της φρονησεως ἐργον ἐστιν . αὐτη γαρ |
| . ὁ Φρυνιχος τραγῳδιας ἐγενετο ποιητης : ἐγραψε δε δραμα Φοινισσας ὀνομαζομενον , ἐν ᾡ μεμνηται Σιδωνους τινος . ἀπο | ||
| οὐδεπω ἐν τῳ αὐτῳ εἰσιν , ἀλλα τας παρα Τισσαφερνους Φοινισσας ναυς μενοντες , ἀλλως ὀνομα και οὐκ ἐργον , |
| τα Μεγαρα και τους ἀνθρωπους Δωριεας ἀντι Ἰωνων ἐποιησαν : ἠφανισαν δε και την στηλην την ὁριζουσαν τους τε Ἰωνας | ||
| το δ ' ἐσωθεν ἐχομενον ὑγρον ἐν τουτοις ὁλον κατεκαυσαν ἠφανισαν ξηραναντες τελειως . ἐγραψε δε Ἀπουληιος περι την φυσιν |
| πολλους μεν αὐτων διεφθειραν , τους δε λοιπους φευγειν αἰσχρως ἐβιασαντο . Ἀλυαττης Κολοφωνιους πολλην δυναμιν ἱππικην ἐχοντας ἀφελεσθαι βουλομενος | ||
| διαφερειν , οἱ και ὁτε ἀπεδοσαν πολλα την ἐμφυτον ἀπιστιαν ἐβιασαντο , ὑφ ' ἡς μηποτε παυσαιντο κατακεντουμενοι ; θεραπειαν |
| . Γλαυκην δ ' ἐγρεκυδοιμον ἀταρβεα Τριτογενειαν σφωϊτερων καματων ἐπαμυντορα κικλησκουσι . Φαρμακα δ ' ὁσσα πελονται ἀτασθαλα και καταδεσμοι | ||
| καλεισθαι : οἱς ἠδη κιχλην οἰνωδεα , την καλαμηες σαυρον κικλησκουσι και αἰολιην , ὀρφισκον , πιοτατον κεφαλῃ . Νικανδρος |
| ἡμων λεγουσι Συρακουσιοι οἱδε : οἱ Συρακουσιοι ὑμεις : οἱ Καμαριναιοι ἐπι το φοβερωτερον ὑπονοειτε : ὑμεις δε ὑποπτευοντες ἐκφοβεισθε | ||
| ὡν οἱ πειραθεντες οὐκ εἰσαυθις ἐπεβουλευσαν . ταυτ ' εἰδοτες Καμαριναιοι οὐ βουλονται πειραν λαβειν ὀργιζομενου Φαλαριδος : χαριζομενος γαρ |
| σωματος εὐθυνει κακος δαιμων μεχρις οὑ και τον ἐσχατον κοδραντην ἀπολαβῃ . μακαριος ἀνηρ , οὑ της ψυχης οὐδεις ἐπιληψεται | ||
| και παλιν διηθησον και οὑτω ποιει θερμαινων , ἑως οὑ ἀπολαβῃ την συσταθμιαν των τριων λιτρων . εἰθ ' οὑτως |
| ' αὐτο δε το ὑπαρχον : μιαν γαρ των Ἐρινυων ὑπελαμβανεν αὐτην εἰναι , καθο και προσιουσαν και τημελειν αὐτον | ||
| προσεφερε και την κυλικα της δυσωδιας μελιτος πληρη τοις λογισμοις ὑπελαμβανεν . Ἐν τουτοις παλιν ἀποφασις ἐξηνεκτο παρα του τυραννου |
| σε φασιν , Ἀπολλωνιε , τουτι γαρ ἀπηγγειλεν ἐνταυθα και Στρατοκλης ὁ Φαριος ἐντετυχηκεναι σοι φασκων ἐκει , και την | ||
| γαρ και Ἁγνιας , ὠ ἀνδρες , και Εὐβουλιδης και Στρατοκλης και Στρατιος ὁ της Ἁγνιου μητρος ἀδελφος ἐξ ἀνεψιων |
| ὁς ἀφικομενος μετα πολλης στρατιας , περικαθεσθεις την πολιν , κατελειφθη ὑπο των οἰκειων , τῳ Μαξεντιῳ προςτεθεντων , και | ||
| και σεληνης και των ἀλλων ἀστρων καταλαμπεται . Τεταρτη δε κατελειφθη και κοινη παντων ἡ γη . ἡ μεν γαρ |
| πολλῳ πλειους ἐσεληλυθεναι προς ξυμβασιν ἐχωρησαν και τους λογους δεξαμενοι ἡσυχαζον , ἀλλως τε και ἐπειδη ἐς οὐδενα οὐδεν ἐνεωτεριζον | ||
| ἐς την Πυρρου βοηθειαν : Ῥωμαιοι μεν δη ταυτα ἀκουοντες ἡσυχαζον , Πυρρος δε ὑπο την ἐπιουσαν περαιουται νυκτα προς |
| και Ζυγῳ , ἀλλα και τῳ Σκορπιῳ δυσκολως ἐκτιτρωσκουσι και σφαλερως τα παντα . ἐν δε Τοξοτῃ το δεινον οὐδαμως | ||
| προσοδον ἐποιησαμην , ὡςπερ της πολεως ἐν κινδυνοις οὐσης ἠ σφαλερως αὐτῃ των πραγματων καθεστωτων , ἀλλ ' οὐ πλειους |
| , τοτε παλιν συμφερει μεταβαινειν ἐπι το ὑδαρες μελικρατον ἠ ἀπομελι παρεχειν αὐτο κατ ' ὀλιγον και μη ἀθροως : | ||
| και χωρις πυρετου το νευρωδες πεπονθοσιν . ὑδρομελι δε και ἀπομελι και μελιμηλον αὐτα μεν ἐφ ' ἑαυτων οὐκ ἐπιτηδεια |
| ἐγωγε ἀθλια , ἡτις την γην ὡς ἐπιβουλον ἐφυλαττομην πολυ χαλεπωτεραν ἐχουσα την θαλασσαν , ἐφ ' ἡν κατεφυγον . | ||
| : τροπον γαρ τινα και ὁ μετανοων σῳζεται , την χαλεπωτεραν των ἐν τῳ σωματι παθων νοσον ψυχης ἐκτρεπομενος . |
| και παρα Σιμωνιδῃ ἐστιν ἡ ἱστορια , ὁτι περι ἐσθητος ἠγωνισαντο . και Πινδαρος ἐν Ὀλυμπιονικαις . ἀκτινας : το | ||
| πριν το μεσον της ἡμερας γενεσθαι . το γαρ ἑωθινον ἠγωνισαντο και προ μεσημβριας διελυθησαν του δρομου , και ἑκαστος |
| ἐν ἀριστερᾳ κειμενη ἐτι πληττεται ὑπο της χειρος της λαιας ἐμπιπτουσης ἠρεμαιως και οἱον νη Δι ' ἀταλλουσης . ὁρα | ||
| δε κατω και την μεν ἐπι το ἑτερον μερος της ἐμπιπτουσης εὐθειας , την δε ἐπι το ἑτερον : εἰ |
| τι . ] το μεν Ἀριϲταρχειον δο κουν ] ὁτι Τερπανδρου ἐϲτιν ἡ ] ἀρχη , Εὐφρονιοϲ δε ὁτι ἐκ | ||
| μελη λογικην διαφοραν , οὑτω πειθειν και τα Θαλητου και Τερπανδρου πεπαυκεναι των Λακωνων . . . και περι Στησιχορου |
| Πανηγυρικῳ . Κυρειον στρατευμα το μετα Κυρου συναναβεβηκος , ὁτε ἐστρατευσεν ἐπι τον ἀδελφον Ἀρταξερξην : οὑ μετειχε και Ξενοφων | ||
| , ἀλλα και ἐκ των πλησιον πολεων , ἀξιολογῳ δυναμει ἐστρατευσεν ἐπι τας Θηβας . ἀντιταχθεντων δε των Θηβαιων ἐγενετο |
| Καναι μαλιστα ἀντικεινται τῃ νησῳ και συναπαρτιζουσι , σταδιοι εἰσι τριακοσιοι τετταρακοντα : ἐντευθεν δ ' ἐπι Σιγριον , ὁπερ | ||
| ἐξ Ἐφεσου μεχρι Σμυρνης ὁδος μεν ἐστιν ἐπ ' εὐθειας τριακοσιοι εἰκοσι σταδιοι : εἰς γαρ Μητροπολιν ἑκατον και εἰκοσι |
| περι Βαβυλωνα και Συριαν καλλικαρπος . Ὁ γαρ ἀηρ δια ψυχροτητα τα μεν ὁλως οὐ δεχεται τα δε ὁσον εἰς | ||
| ὡσπερ δη ἡλιος μεν φως πυρ δε θερμοτητα χιων δε ψυχροτητα . Εἰ μεν οὐν τεχνῃ τον Κοσμον ποιουσι Θεοι |
| , ὁσων οὐκ ἐστιν ὑπερβολη , οἱον της ἑξεως της θεωρητικης ὑπερβολη οὐκ ἐστιν , οὐδε της ἡδονης της ἐκ | ||
| ἡ εὐδαιμονια ἐξ ἐνεργειων μιας τινος ἑξεως , ἠτοι της θεωρητικης , ὡστε εἰ ἡ εὐδαιμονια συνισταται ἐκ των ἐνεργειων |
| και Λακεδαιμονιοι ξενηλασιας μη ποιωσι μητε ἡμων μητε των ἡμετερων ξυμμαχων , τας δε πολεις ὁτι αὐτονομους ἀφησομεν , εἰ | ||
| ' ἀλλον μηδενα τειχος ἐχοντα , το δε πλεον των ξυμμαχων ἐξοτρυνοντων και φοβουμενων του τε ναυτικου αὐτων το πληθος |
| ἐστι , Δωρικη πολις , μετα ταυτα Κασανδρεια δ ' ὠνομασμενη . Ἐν τῃ μεσογειῳ δ ' Ἀντιγονεια λεγομενη : | ||
| ἀλεκτρυονας θεωρους ' ἀσμενοι . Ἀλλ ' οἱα νυμφη βασιλις ὠνομασμενη μυροις Μεγαλλιοισι σωμ ' ἀλειφεται . Οὐκουν λαβων τον |
| ἑνδεκα , και τας μεν δεκα σιτεισθαι , την δε ἑνδεκατην ἀπολειπειν : . οὐκουν ἐκπλαγηναι δικαιον την αὐτοδιδακτον σοφιαν | ||
| , τελειως την ἑβδομην εἰναι κρινειν . εἰθ ' οὑτως ἑνδεκατην , τεσσαρεσκαιδεκατην δε μετ ' αὐτην , εἰθ ' |
| πλεοναζοντα τεκμαιρομενος . ἐγω δ ' ἀει δια της ἱερας καθαιρω , προσβαλλων ἐνιοτε μεν ἐλλεβορου μελανος , εἰ μελαγχολικωτερον | ||
| ὑπο της εὐτυχιας ὑπειληφε . . . Τι οὐν οὐ καθαιρω τα τροπαια ; τι οὐκ ἀνατρεπω τας στηλας ; |
| , οἱον κατα γεωμετριαν γεωμετρικως , και κατα την ἰατρικην ἰατρικως : λεγω δε κατα τεχνην το κατα τας ἐκεινης | ||
| μουσικως , ἀστρονομικως , γεωμετρικως , ἀριθμητικως , στατικως , ἰατρικως . και ἀπο μεν του γραμματικου ῥημα οὐκ ἐστιν |
| πανθ ' ἁ μισους ἐστι σημει ' ἐποιειτε , οὐδεν ἀκηκοοτες πω περι αὐτου παρ ' ἐμου . εἰτα πριν | ||
| δυνατοι γιγνονται , ἐνιοι δε αὐτων πειθουσιν αὑτους ὡς ἱκανως ἀκηκοοτες εἰσιν το ὁλον , και οὐδεν ἐτι δεονται τινων |
| Ὡς ἐφαθ ' , ἡ δε μολουσα ποτι μεγαρ ' ἀμφιπολοισι κεκλετο : ται δ ' ἀρ ' ἀολλισσαν κατα | ||
| τον Πινδαρον , ὁτι γραφων Δελφοις τον Παιανα ἐφη : ἀμφιπολοισι μαρναμενον μοιριαν περι τιμαν ἀπολωλεναι . ἀπολογουμενος γαρ τι |
| αὐτον ἑκαστον διεστη και περιεγραφη : δια τουτο και ἀλληλα γιγνωσκει και τον ὁλον : ὁλος δε και πας ἐν | ||
| ψογον τρεμουσα δημοτων ἐλειπετο . ξυνηχ ' : ὑποπτος οὐσα γιγνωσκει πολει . τοιαυτα : μισειται γαρ ἀνοσιος γυνη . |