μεσον προτεινας πορευηται , δοξει μαινεσθαι , ἐαν δε τον λιχανον , οὐκετι . τα πολλου ἀξια του μηδενος ἐλεγε | ||
βαρυτατου δευτερον του μετα την βαρυτεραν διαζευξιν τετραχορδου , και λιχανον ὑπατων τον τριτον , παρυπατην δε μεσων τον ἀπο |
τῳ πολεμῳ δεδρακοτες εἰσιν , ὁποτε μη φαιεν , ἀπαγοντες ἀπεκτεινον και ἐξαιρετον ἐποιησαντο οὐδενα . διεφθειραν δε Πλαταιων μεν | ||
θεου , οἱ περι τον Περικλεα οὐ κατασχοντες την ὀργην ἀπεκτεινον αὐτον κατερχομενον . τουτο ἐστι το Κυλωνειον ἀγος . |
τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
τον κατα φυϲιν ἐνομιϲαν : ἐπι γαρ θυμῳ και γυμναϲιοιϲ ϲφοδροτερον γιγνεϲθαι τον ϲφυγμον φαϲιν , οὐ κατα φυϲιν ὑπαρχοντα | ||
ϲωματοϲ ἀλυπωϲ λαμβανεται . διαφορει δε και ῥυπτει τηϲ ἡμερου ϲφοδροτερον . Κραμβη θαλαττια προϲ τῳ την γαϲτερα λαπαττειν , |
και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
και τους ἀστερας συνεκπιπτουσιν αἱ διαιρεσεις και τας ἐννοιας των ἀποτελεσματων προδηλουσιν , ἐπι δε ταυτης ἀλλοτε ἀλλη συγκιρναμενη κατα | ||
προειπομεν : συ δε διακρινε τῳ νῳ τας μιξεις των ἀποτελεσματων . Ὁτε ἐστιν ὁ Ἑρμης χρονοκρατωρ και ὑπαρχει ἐπικεντρος |
. . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
, ὁ δε ε δευτερος ἐκ του α και δ συντεθεντων σχηματογραφουμενος και αὐτος οὑτως [ ] , ὁ δε | ||
δεικνυμενου προτασεις ἀλλου τινος συμπερασματα δεικνυσθαι , ὡς ἐπι των συντεθεντων ἐδειχθη συλλογισμων . ἐνια γαρ των ἀνωθεν τε και |
, ὁμοιως δε , ὡς εἰ λεγοιμεν ὀξυτερον εἰναι το γραφειον του οἰνου και το ξιφος της νητης . ἀλλ | ||
γραφεται : κουρευς κουρειον , γραμματευς γραμματειον , κναφειον , γραφειον . ἠ και τα δια του ειον οὐδετερα μονογενη |
και Μορυχου και Φαιδρου λεγειν τι , ὡς κρατουμενου του σκοτεινου και του ἐνυλου ὑπο του λαμπρου του Φαιδρου : | ||
: πλατεος , σκωληκωδους , σκοτεινου , βορβορωδους , ἠ σκοτεινου παρα τον ἀερα , ἠ γεννητικου σκωληκων παρα το |
ἐνδεδεμενος τους ὀφθαλμους , ποιει δε και ὁ των μηπω βλεποντων κυνιδιων σπλην ὡσαυτως καταπινομενος . ἀλλο . κυνηγετικου κυνος | ||
οὐχι . Νη τον Ἑρμην τον Ἀγοραιον . Κἀπιορκω γε βλεποντων . Ἀλλοτρια τοινυν σοφιζει . Και φανω σε τοις |
ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
: δυναμει δ ' , ὡς ἐοικεν , ἀπογεννωσι τον πεντηκοστον δια του τρις τρια και τετρακις τεσσαρα και πεντακις | ||
εἰ δη τον νεωτερον των υἱων ἐσχατον ἐκυησεν ἐτος ἐχουσα πεντηκοστον : προσωτερω γαρ οὐκετι κυϊσκεται τουτου του χρονου γυνη |
ἀποδιδοντων . Ἀνεῳγμεναι Μουσων θυραι : ἐπι των ἐξ ἑτοιμου λαμβανοντων τα καλλιστα ἐπι τῃ παιδειᾳ . Ἀν μη λεοντη | ||
οὐκ ἐνοσησεν . Ἡ ἀφυη πυρ : ἐπι των ταχεως λαμβανοντων , παροσον ἡ ἀφυη ταχεως ἑψεται . Ἡ γαρ |
και ἀποστροφος ὁ κομητης ἀνισχει τοις , καθ ' ὡν ἀποστρεφεται , τας ἀστοχιας φερει . εἰ δε προς νοτον | ||
λυπη . νυν δε την μεν λυπην φευγει παντα και ἀποστρεφεται ὡς κακον , διωκει δε και ἐπιτρεχει την ἡδονην |
των ἐν τῳ ζητηματι ἀντιληψεων μη δυνηται καθ ' ἑαυτην ἐπιδεξασθαι κατηγοριαν , συντεθεισα δε το ἐγκλημα βεβαιον ἀπεργαζηται , | ||
δυναμιν , ὡς ἐν τῳ κηρῳ ὁ Ἑρμης ἐπιτηδειοτητα ἐχοντι ἐπιδεξασθαι τους χαρακτηρας , και ὁ ἐν τῳ χαλκῳ ἀνδριας |
ἡ παροιμια ” και κορκορος ἐν λαχανοισιν “ . κορκορος λαχανον ἀγριον ἐν Πελοποννησῳ : και παροιμια : ” και | ||
διαδρομας ἐξιαται και πονους πλευρων και ῥηγματα . Βλιτον το λαχανον ὑγρον τε και ψυχρον ἐστιν ἱκανως . Βολβος φυσωδης |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
φλεγμονων πασων ἀντισπαστικως ποιεισθαι χρη την φλεβοτομιαν , οἱον ποδος φλεγμαινοντος , ἐκ της χειρος φλεβοτομειν κατ ' ἀρχας : | ||
μελαντερον : χρονιζοντες δε και ὑδρωπιωσιν . ἐμβροχαι οὐν προσαγεσθωσαν φλεγμαινοντος σπληνος ὀξελαιον ἐν οἰσυπηροις ἐριοις , καταπλασματα δε δι |
ἑκοντην : Ἀρριανος : την μεσην των ποταμων γην ἑκοντην ἐνδιδοντων των ἐποικουντων κατεσχεν . . ἐλινυοντας : . . | ||
ἐν ταὐτῳ ἐρεσσομενων , και βοη ἀπο τε των κελευστων ἐνδιδοντων τας ἀρχας τε και ἀναπαυλας τῃ εἰρεσιᾳ και των |
πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ||
ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την |
και ὀνοματος και πασαν διακρισιν , ὡς γνωστου ἀπο του γινωσκοντος , ἁλωνης τροπον ἐπινοουμενον , ἁπλουστατον και περιεκτικωτατον : | ||
ποτε ψευδης . ἐχομεν οὐν την διαφοραν αὐτων ἀπο του γινωσκοντος , ἀπο του γινωσκομενου , ἀπο της γνωσεως . |
Ἐπι τουτου του σχηματος ταις αὐταις λεξεσι χρωμενοι πλεονακις ἑτερα σημαινομεν , ὡς ἐχει τα τοιαυτα , χαριεν ἐστ ' | ||
ἀνθρωπον των ζῳων εἰναι πολλαχως λεγεται : οὐ γαρ εἰ σημαινομεν τι πραγμα ἀφελοντες ἀπο του ὁλου λογου τι μερος |
πλατος σταδιων ͵αωλδʹ . Τα δε ἀκρα αὐτης ἀπο των ὁριζοντων διεστηκε τον τροπον τουτον : το μεν ἀρκτῳον αὐτης | ||
Παρεστι δε και ἀφ ' ἑτερων μεν μυριων τας των ὁριζοντων μεταπτωσεις καταμανθανειν , διαφεροντως δε και ἐκ των κατα |
οὐκετι δυνατον ἠν , κριναι τα θηρια , τις των ὑποπιπτοντων φιλιος ἠ πολεμιος ἐστι . Προς δε τουτοις φησι | ||
περι της ἠδη γεγενημενης : τον δε περι των | ὑποπιπτοντων τῃ μαιᾳ παλιν εἰς τε τον περι των κατα |
ἁμαρτηματα καλουνται . Θεοφραστος μεντοι τα ἀτυχηματα οὐχ ὑπαγει τοις ἀδικημασιν : ἐοικε δε μηδε Ἀριστοτελης . τινα δε τα | ||
μεν γαρ ὀφθησεσθ ' ἐπι τοις οὑτω φανεροις και μεγαλοις ἀδικημασιν ὀργιζομενοι και τιμωρουμενοι , δοξετε τουθ ' , ὁπερ |
, οὐδε τῳ σωματι κινδυνευων , ἀλλ ' ἀπο χρηματων συνετελει τοις πραγμασι πολλων εὐπορων , και ὑπαρχον κατεπεμψεν ἀν | ||
Ἐμπεδοκλης ἀποστειλας την νεκραν ἀνθρωπον ζωσαν , φησιν ὁτι θυσιαν συνετελει προς τῳ Πεισιανακτος ἀγρῳ . συνεκεκληντο δε των φιλων |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
των προς ἀλληλους σχηματισμων και των ἐπισημων φασεων ἁπαντα ἀπεργαζονται παραλαμβανοντες και τους των πλανωμενων προς αὐτους σχηματισμους εἰς αὐξησιν | ||
: ἐπαν δε δυο ἠ τρεις ἠ πλειους παραδιδοντες ἠ παραλαμβανοντες τυχωσιν , ἑκαστου ἀστερος την δυναμιν δει συνεπικρινειν προς |
στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
τῃ οὐρᾳ της Ἀρκτου , ὁς ἐστιν ἐσχατος των προς ἀνατολας των ἑπτα , κατα παραλληλον τῳ ἰσημερινῳ κυκλον ἐπεχει | ||
μεγιστην ἡμεραν ὡρων ιε δʹ , και διεστηκεν Ἀλεξανδρειας προς ἀνατολας μιας ὡρας γʹ : ἡ δε Ἀγκυρα την μεγιστην |
δυναμεωϲ . Ϲμυρνα δευτεραϲ ἐϲτι ταξεωϲ των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων : τα γουν ἐν κεφαλῃ τραυματα ἐπιπλαττομενη κολλᾳ . | ||
μεν ἀγριον τηϲ τεταρτηϲ ἐϲτι ταξεωϲ των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων , το δε ἡμερον τηϲ τριτηϲ τεμνον τε και |
ξηραινον : ἁμα μεντοι τῳ καθαρον γενεσθαι το ἑλκος και ἀντιλαμβανεσθαι βραχειας δηξεως τον καμνοντα μεταβαινειν ἐφ ' ἑτερον δει | ||
ὑποπτευεται , ὁ δε κριναι παρεσχηκως μονων ἐδοξε των δικαιων ἀντιλαμβανεσθαι . Ναι , φησιν : ἀλλα χαλεπωτεραν ὑφεξει τιμωριαν |
το δε ὀνομα ῥημα οὐ λεγεται . αὐτος γαρ Ἀριστοτελης παρακατιων λεγει αὐτα δε τα ῥηματα καθ ' ἑαυτα λεγομενα | ||
ἐλεγε παιζων “ ὁ ἀλεκτρυων και ἡ ἀλεκτρυων ” . παρακατιων δε ἐρει ἀδυνατον μιαν και την αὐτην εἰναι ἡμεραν |
μη διδου Παριοις εἰς τελος καταγελασαι της πολεως . ἐκειθεν εὐτυχεστερον του φυσαντος ἐπανελθοις . μηδε κατοκνει τον πλουν , | ||
και μεγαλη και σεμνοτατα φερουσα τῳ κεκτημενῳ . τι γαρ εὐτυχεστερον ἠ την εὐνοιαν την ἡμετεραν ἐν γραμμασιν ἀναγνωναι και |
ἐδοκει γαρ ἡμας την πλαγιαν χωρησειν ὁδον , ἡν ἀναβαινοντας ἀμηχανον ἠν μη οὐ φανερους τοις πολεμιοις γενεσθαι . ἐγω | ||
του δυσωπηθηναι και περι ἐνιων ἐπιπληχθηναι νουθεσιαν ἐνδεξασθαι και σωφρονισμον ἀμηχανον . δεκας δε της κατα προκοπην τελειωσεως πιστις , |
ἐξημαρτον . οὐ γαρ πασιν ὁμοιως ἐξην προς τον κρατουντα παρρησιαζεσθαι , και τοις ἐν τελει της στρατιας και τοις | ||
ἐκεινοις . Καιτοι ματαιον ἰσως και περιττον ἐν παιδειας νομῳ παρρησιαζεσθαι προς σε . οὐτε γαρ ἀν αὐτος ποτε βελτιων |
' ἀν , εἰ μη τουτο ἠσθα το μεγιστον και θειοτατον , ἀντηγωνιζου μοι νυν , ἐπειτα των σων τις | ||
, και το βελτιστον ὑπο τῳ μοχθηροτατῳ και το ἑαυτῳ θειοτατον ὑπο τῳ ἀθεωτατῳ τε και μιαρωτατῳ δουλουται και ἐπι |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
οὐκ ἀντιπραττουσης ἑτερας αἰτιας τους μεν ἐχοντας ὡροσκοπουντα τον πρωτον δεκανον δυσγαμειν ἐν τῃ πρωτῃ ἡλικιᾳ , ἐν δε τῃ | ||
προς ἀριθμον , οὑτως ὡροσκοπησει . Και γνωσει και τον δεκανον ἐκ του ποσου της μοιρας , ὁμοιως και τα |
βορειου μετωπου του Σκορπιου και μεσου εὐθειας ἀπειχεν εἰς τα ὑπολειπομενα σεληνην , προς ἀρκτους δε του βορειου μετωπου διειχεν | ||
ὁταν την θειαν φυσιν μηθαμῃ λειτουργιων ἀπολυωσι . Τινα ἀστρα ὑπολειπομενα τινων θεωρεισθαι συμβαινει και παρα το βραδυτερον συμπεριφερεσθαι τον |
αὐτων ὁ Πρωτευς μετῳκησεν εἰς Παλληνιαν πολιν της Θρᾳκης . ἀναιρεθεντων δε των παιδων αὐτου ὑπο Ἡρακλεους ηὐξατο τῳ πατρι | ||
λειπομενος ἀν ἡμιν βιος γενοιτο , οὑτω τωνδε των ἀνδρων ἀναιρεθεντων ἐν σκοτει και πολλῃ δυσκλειᾳ πας ὁ προ του |
ὁ Ἁβροκομης τῳ ῥευματι και ἐφερετο οὐτε του ὑδατος αὐτον ἀδικουντος οὐτε των δεσμων ἐμποδιζοντων οὐτε των θηριων παραβλαπτοντων , | ||
προς ἀληθειαν παθος , ὡς οὐδε του μη ἀπο γνωμης ἀδικουντος το πραττομενον ἐργον . Ἐν μεν τῃ προ ταυτης |
οἱ δε ὁπλιται ὁσα εἰς πεζον παρεσκευαζοντο . ἐπει δε ἀναλαβοντες τα ὁπλα ἐπορευοντο ἐνθα ἐθυετο , ἀπηντα αὐτοις ὁ | ||
, ἐμβαλλουσιν εἰς ὑδωρ τρεις ἡμερας , και μετα ταυτα ἀναλαβοντες δοκιμαζουσι . Τινες εἰς ἀμμον ἐμβαλλοντες του οἰνου , |
τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
ἐπιδεικνυνται . Την οὐν θερμην δυσκρασιαν ἰασθαι δει δια των ἐμψυχοντων , ἐπιλεγεσθαι δε παντως ἐκεινα τα ψυχοντα , ὁσα | ||
την χροιαν . και θαυμαζω , πως αὐτος οὐδενι των ἐμψυχοντων ἠδυνηθη χρησασθαι , ἀλλα ταυτα μεν ἐφυγεν . ἐχρησατο |
Το μεν οὐν ἑν ἀναλογει τῳ θεῳ , ὁτι και ἀναλλοιωτον , ὡς και ὁ θεος . Ἡ δε μονας | ||
ἁπλουν ἐστιν , ἀμεριστου δ ' ἀδιαιρετον και ἀτρεπτου ὡσαυτως ἀναλλοιωτον . Εἰ δε και τας ἐνεργειας τις αὐτων μονοειδως |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
, ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
τους Λακωνας αὐτομολησαντων ἀπορρητα γραμματα ἐπεμψε προς τους ἡγεμονας των ἀποσταντων παρακαλων μεμνησθαι του συγκειμενου καιρου , καθ ' ὁν | ||
ἀναλαβοντες τους οἰκειους χρονους . των γαρ Αἰγυπτιων ἀπο Περσων ἀποσταντων κατα τους ἀνωτερω χρονους Ἀρταξερξης ὁ ἐπικληθεις Ὠχος αὐτος |
γενεσθαι την τελευτην ἐνταυθα τῳ Ὀρφει : ἰοντι δε ἐκ Διου την ἐπι το ὀρος και σταδια προεληλυθοτι εἰκοσι κιων | ||
Βικτορος ἀειμνηστου ὁν οἱ νομοι μελπον , τυχης πανευφημου πολιουχου Διου : ὑπερβολης τιμης φερεις αἱμα και μελη . Κολλουθε |
σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
ἀερα λογῳ πηγης ἠ παντως ἑν τι του παντος των ὁμιλουντων αὐτῳ ; ἐπει οὐν συνεχης ἐστι τουτῳ κατα κορυφην | ||
δημιουργων , και περι θεων προς ἀλληλους και προς ἀνθρωπους ὁμιλουντων , ὡς ὁμιλουσι , και περι των οὐρανιων παθηματων |
εἰ και μη τον αὐτον δια τον κανονα . Αἱ συντιθεμεναι μετοχαι οὐκ ἀναβιβαζουσι τον τονον : ἐλθων ἀνελθων , | ||
Ἀμφιων βαρυτονως . βαρυτονως δε γεγονεν , ἐπειδη αἱ μετοχαι συντιθεμεναι , ἐαν μεν φυλαξωσι το αὐτο μερος του λογου |
παν και τους κατω του χρονου γεγενημενους . Βακκαιοι των ἀποθνησκοντων νοσῳ τους νεκρους ὑβριζοντες ὡς ἀνανδρως και μαλακως τεθνεωτων | ||
στρατοπεδον ἐμπεσοντος και των στρατιωτων νοσεοντων , τινων δε και ἀποθνησκοντων , των δε και ἐκλειποντων το φρουριον δια την |
οἰεται , μαχαιραν τον ἐπιστημονα των πονηρων φαρμακων και οὐκ αἰσχυνεται δια των αὑτου ταπεινοτερων ἀξιων δυνασθαι , και ταυτα | ||
τι πραξας . και αἰδειται μεν τις τον πατερα , αἰσχυνεται δε μεθυσκεσθαι . διαστελλει δε και Ἀριστοξενος ὁ μουσικος |
ἀξιαν ἀπονεμων , ἐθος δε νομιμον ἀγραφον ἐκ συλλογης συνισταμενον παραδειγματων : εἰ γαρ ἑκαστος εἰ τυχοι των εὐπορωτερων Ἀθηνησι | ||
μαθειν ἐδεηθην , ἑξης δε ἐπιστατουντος αὐτου γυμνασασθαι πολυειδως ἐπι παραδειγματων πλειονων , ὡσπερ οἱ παλαιειν μανθανοντες ἠ σκυτοτομειν ἠ |
δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
ὑποκειται τῃ ΔΖ : και αἱ ΔΕ , ΕΖ ἀρα ἐλαττους ἐσονται της ΔΖ , αἱ δυο της μιας : | ||
ἐκειθι , εὑρεθειεν δ ' ἀν και μειζους ἐτι και ἐλαττους : το παχος δε αὐτων δεκαετης παις γεγονως μολις |
κατα την Ἀσιαν γεννωμενος . μη προσεχειν δε μονῳ τῳ λευκαινεσθαι αὐτον κατα την της γλωττης θιξιν : τουτο γαρ | ||
ἀντι του συντονως ἠρεσσον : ἐκ γαρ του κωπηλατεισθαι συμβαινει λευκαινεσθαι το ὑδωρ . ἀπο δε συμβολου το κυριον , |
τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
: των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
δυνατου του Φιλιππου , πῃ μεν μεμιγμεναι , πῃ δε κεχωρισμεναι . ἡ πρωτη γουν ἐννοια διπλη και την καθαιρεσιν | ||
ἰδεαι οὐσιαι των ἐνταυθα ἠσαν , οὐκ ἀν ἠσαν αὐτων κεχωρισμεναι : ὡστε οὐκ εἰσιν αὐτων οὐσιαι . ἀλλα μην |
' ὑδωρ μειον εἰς τοσουτον , ὡς αὐτο μονον το ἀτεραμνον τουδε του ἀλευρου ἐν τῃ ἑψησει διαχεισθαι : οὐ | ||
ποθ ' , ὁταν ταυτῃ ῥαισθῃ : την δ ' ἀτεραμνον στορεσας ὀργην εἰς ἀρθμον ἐμοι και φιλοτητα σπευδων σπευδοντι |
ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
Το δε ἁμαρτη ὁ μεν Ἀρισταρχος χωρις του ι λεγει γραφεσθαι αὐτο λεγων , ὁτι ἀπο του ἁμαρτηδην γεγονεν κατα | ||
τοιν τροποιν και ταιν ἀρεταιν οὐ μετριω ὀντε ἀμφω οὐδε γραφεσθαι ῥᾳδιω , ἀλλ ' ὁ μεν ἐστιν μεγας βασιλευς |
' ἐπειθομην ὡς ἀδυνατον αὐλητην ἐν ἀποριᾳ των αὐλων αὐλητικην ἐπιδεικνυσθαι , ἀδυνατον δε κιθαρῳδον ἐν ἀποριᾳ της κιθαρας μουσικην | ||
ὀναρ . οὐ γαρ ἀν φαυλον ἠν ἐλευθεριοτητα και μεγαλοπρεπειαν ἐπιδεικνυσθαι οὐ μονον [ ἐν ] λογῳ ἀλλα και ἐργῳ |
δοξαστικον , ὁτι τουτο μεν πρακτεον , τουτο δε οὐ πρακτεον , και ὡς εἰπειν το μεν ὁτι παρειληφοτες , | ||
: ἐγω δε κοιμησομαι σου καταφιλουντος . Εἰσομεθα τοτε ὁ πρακτεον . νυν δε ἀπαγε αὐτον , ὠ Ἑρμη , |
. Σεληνη ἐν τῳ Ϛʹ τοπῳ ἠ τῳ δυνοντι οὐσα ἀνευρετον ποιει το ἀπολωλος εἰ μη ὁ Ἡλιος μαρτυρησει αὐτῃ | ||
μη φαινομενον ; και οὑτως εἰς ἀπειρον οἰχομενης της ζητησεως ἀνευρετον γινεται το ἀληθες . Τι οὐν ; το πειθον |
' Ὀμβρικων οὐτ ' ἀλλων τινων βαρβαρων των ἐν Ἰταλιᾳ κατοικουντων εὑρημα ἡ σατυρικη παιδια και ὀρχησις ἠν , ἀλλ | ||
αἱ νησοι χωραν ἐχουσιν ἀγαθην καρποφορον , και πληθος των κατοικουντων ὑπερ τους τρισμυριους . των δε προς την τροφην |
Μεγαρικων το μεν κενηριον του Ἀδραστου ἐν Σικυωνι φησιν , ἀποκεισθαι δε αὐτον ἐν Μεγαροις . οἱ δε φασι : | ||
ἐχει μεν τῳ γινωσκειν , οὐκ ἐχει δε τῳ μη ἀποκεισθαι τι ἐκ του ὁραματος , ὡσπερ ἐν κηρῳ μορφην |
. Κλεανθης ἐρωτωμενος δια τι παρα τοις ἀρχαιοις οὐ πολλων φιλοσοφησαντων ὁμως πλειους διελαμψαν ἠ νυν ” ὁτι , εἰπε | ||
της ἑῳου Γαλατιας και Ἀρισταινετος ὁ Βυζαντιος και των ἐλλογιμως φιλοσοφησαντων Καλλαισχρος τε ὁ Ἀθηναιος και ὁ ἐπι βωμῳ Σωσπις |
] ὑδατωδη καθαιρειν . ἐκ τουτων τοιγαρτοι και των τουτοις παραπλησιων φανερον , ὡς τα μεν [ ἀλλα ] τα | ||
πολιν , καθαπερ εἰ ἐλεγομεν οὐδε σκηνοφυλαξ ἠ τι των παραπλησιων . οὐδε τἀρχαιον ποιει : ἐπι των μη λυσιτελουντων |
κιθαρην και τοξα και ἐρνεα θεσκελα δαφνης . ἀλλα οἱ εὐρυτερον [ ] τι μελος μετα τουτο φυλασσω σον ποθον | ||
καλουμενον , ⌈ ὁ κοινως κουρελον ὀνομαζουσιν , ὁπερ ἀνω εὐρυτερον ὀν κατω εἰς ὀξυ ληγει . οὐδεπω κτλ . |
και μην οὐδεν ἀν ἐχοιτε θεαμα καλλιον και παραδοξοτερον αὑτων σωφρονουντων και προσεχοντων . θειον γαρ δη και σεμνον ἀληθως | ||
. ἐγω ποιητας ἐκ ποιμενων , ὁ δε ἀφρονας ἐκ σωφρονουντων ἐργαζεται : ἐκει μητηρ κατα παιδος μαινεται , και |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
και οὐ συγκεχυται , ἀλλα αὐ χωρις . Το γουν μεταλαμβανον οὐχ ὁμου παντων , ἀλλ ' ὁτου δυναται μεταλαμβανει | ||
οὐτ ' εἰς ἐκκλησιας καλουμενον οὐτ ' ἀλλης πολιτικης φιλανθρωπιας μεταλαμβανον οὐδεμιας , δια ταυτα πανθ ' ὑμας μισει και |
Ἀχαιων . οἱ δε θοους οὐρηας ὑποζευξαντες ἀπηναις ἐκ πολιος κατεβαινον ἁμα Πριαμῳ βασιληι ἀλλοι δημογεροντες : ἐλαφροτατοι δ ' | ||
, και παλιν ἀναστρεφοντες ἠκοντιζον . και ταυτα ἁμα ποιουντες κατεβαινον ἀπο των ἱππων και ἀνεπαυοντο . εἰ δε καταβεβηκοσιν |
του κακου το ἐλαχιστον . ἀδυνατον οὐν το ἀγαθον ἐνθαδε καθαρευειν της κακιας : κακουται γαρ ἐνθαδε το ἀγαθον : | ||
το σχημα και ὁσῳ πλειους οἱ συνεισομενοι , τοσουτῳ μαλλον καθαρευειν ἁπαντων εἰκος ἐστι των αἰσχρων . χωρις δε τουτων |
' ἠελιῳ ἀνιοντι , τευχεα καλα φερουσα παρ ' Ἡφαιστοιο ἀνακτος . ἡ διπλη ὁτι το νευμαι ἐστιν ἐπι του | ||
δαιτων ἀπολυμαντηρες ; ἠ ὀνοσαι , ὁτι τοι βιοτον κατεδουσιν ἀνακτος ἐνθαδ ' ἀγειρομενοι , συ δε και ποθι τονδ |
βασιλεια , αὐτου καταγηρασκειν ἐδει ἠ ἀλλῃ πη ἀποχωρησαι , ἐπανελθειν δε ὁθεν ὡρμησεν οὐκ ἐνομιζετο , ὡσπερ τον λεοντα | ||
ταις ναυσιν , ἐπειδαν παραλλαξωσι μικρον , νυκτος παλιν συντονως ἐπανελθειν . Ἀγαθοκλης ἐξαπατηθεις ἐπεμψε μεν ἐν Συρακουσαις τους διαφυλαξοντας |
ἐλαᾳ και τῃ φιλυρᾳ και τῃ πτελεᾳ και τῃ λευκῃ συμβαινον : στρεφειν γαρ δοκουσιν τα ὑπτια μετα τροπας θερινας | ||
γινεται : οὐ γαρ δια το κακον το ἐξ αὐτης συμβαινον : ὡστε παρυφισταται το κακον , ὡς φησι Πλατων |
μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
στοχασμον , ὁτι συνεστηκεν : ἀλλ ' ἐστω , δεδοσθω ἀνῃρησθαι παρα του Ἀρισταρχου Νικοδημον : τις με ἐλεγχει ; | ||
ται οὐδε πιστιν ἐχουσι : τῳ γαρ ὑφ ' ἑαυτων ἀνῃρησθαι την ἐφ ' ἑαυτων ὠφελειαν ἑκατερῳ μερει ἀνειλον : |
καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
την ἀλλοιωϲιν ἑτοιμοτεραν και την θρεψιν βελτιονα ἐργαζεται δια την γινομενην θερμοτητα . ἐκκαθαιρει δε και τουϲ πορουϲ και κενοι | ||
μιμησις των ὑπο της λεξεως ἑρμηνευομενων πραγματων : ἡν παριστησι γινομενην Ξενοφων ὁ καλος ἐν τῃ Ἀναβασει ἐν τῳ παρα |
[ ] [ ] κατονα [ ] [ ] ει χρωμενης [ ] [ ] [ ! ] ε [ | ||
ὡν καθολου οὐκ ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια |
ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
ἐμβαλλομενον : ἐϲτι δε μαλακτικον . και καθολου χλιαρον ἐϲτι παρηγορικον μαλακτικον εὐωδεϲ εὐτοκιον . Τηλινον δυναμιν ἐχει μαλακτικην , | ||
γη φαρμακωδεστερα τυγχανουσα ξηραινει και διαφορει , το ἀδηκτον και παρηγορικον οὐκ ἐχουσα , καθαπερ ἡ Σαμια τε και ἡ |
εἰς την νησον : χειρωσωμεθα αὐτην και ἑλκυσωμεν εἰς το Ἀτλαντικον πελαγος , και θωμεν εἰς ὑποδειγμα τοις λοιποις δημοις | ||
ἐτι και νυν οἱ μεν Μεγαλην θαλατταν , οἱ δε Ἀτλαντικον πελαγος , οἱ δε Ὠκεανον προσαγορευουσιν . ποταμος δε |
μειλιον τρυβλιον . το δε θηριον ἐχει το Η και ὑποκοριστικον ἐστιν . ἐτι το βιβλιον και σμιλιον . Τα | ||
σημασιας ἐπηνεγκαν : το κερδιον εἰ ἠν ἀπο του κερδους ὑποκοριστικον κἀν παροξυνετο ἀπο μακρας ἀρχομενον : ἐστιν δε συγκριτικον |
τι οὐν φευγει αὐτην ὁ εὐδαιμων , εἰπερ μη ἐστι φευκτον ; οὐ γαρ φευκτον , εἰ μη κακον : | ||
δια το δικαιον και αἱρετον κἀν μη ᾐ προνοια και φευκτον το ἀδικον , δηλον ὁτι πας οὑτος ὁ λογος |
τε παραδοξοι γυναικων ὠφθησαν και παιδων ἐς πατερας εὐνοιαι και θεραποντων ὑπερ φυσιν ἐς δεσποτας . και τωνδε ὁσα παραδοξοτατα | ||
και Ἀγαθων ὁ χρηστος , εἱποντο δε ἡμιν και των θεραποντων Βαιτυλος και Ποδαρκης και Φιλων ὁ θρασυς , ἡμεις |