. τουτου : του προσθειναι την κλιμακα . του γαρ κωδωνος : Θουκυδιδης του γαρ κωδωνος παρενεχθεντος , ἀρσενικως : | ||
πνευματος τῳ χονδρωδει , ὁπερ φησιν ἐξηρτησθαι ἐντος του ὠτος κωδωνος δικην αἰωρουμενον και τυπτομενον . Ἀλκμαιων ἀκουειν ἡμας τῳ |
ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
δωματα . . . . ἱνα μαθωσι τι ἐστιν ἡ ὑποπτερος δρυς και το ἐπ ' αὐτηι πεποικιλμενον φαρος , | ||
εὑρειν τεχνην , δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , |
παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
, οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
. το γαρ του σωματος καλλος αὐτης προς τα του λειμωνος ἠριζεν ἀνθη . ναρκισσου μεν το προσωπον ἐστιλβε χροιαν | ||
γης ἐστι κοσμος , φυτων ἀγλαϊσμα , ὀφθαλμος ἀνθεων , λειμωνος ἐρυθημα , καλλος ἀστραπτον : ἐρωτος πνεει , Ἀφροδιτην |
Λιθος ὁ αἱματιτης , ἀπ ' αὐτης της χροιας οὑτως ὠνομασμενος , αἱματωδης γαρ ἐστι την μορφην . Αλλα και | ||
Κιρραιον ὠνομασμενον πεδιον και λιμην ὁ νυν ἐξαγιστος και ἐπαρατος ὠνομασμενος . Ταυτην ποτε την χωραν κατῳκησαν Κιρραιοι και Κραγαλιδαι |
περι σφυρον παχεια μισητη γυνη οὑτως ἐξηγουνται . μηποτε μεντοι γενικωτερον ἐστιν ἀπληστια , ὁ και νυν ἐμφαινεται . λουμενος | ||
ὡστε το μεν των μυθικων ὑμνων [ το ] μερος γενικωτερον ἀν εἰη , το δε των γενεαλογικων εἰδικωτερον . |
, ἀλλα και ὁ Πλατων κτλ . . , : Στρατων μεν προσειναι τοις σωμασι φυσικον βαρος , τα δε | ||
: καθηνται δε και οἱ ποιησαντες τα ἀγαλματα Ξενοφιλος και Στρατων . ἐξ ἀρχης δε ἱδρυσατο Σφυρος το ἱερον , |
ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
κυων ὡσαυτως : ἐπι δεξιον δε χειμωνα . Τεττιγες πολλοι γινομενοι νοσωδες το ἐτος σημαινουσι . Λυχνος χειμωνος καιομενος ἡσυχαιος | ||
τους θυρεους εἰς ὑψος ἀνατεινοντες , ἐπειτα γυροι και βραχεις γινομενοι , τας μεν ἐκεινων πληγας ὑπερπετεις γινομενας ἀπρακτους και |
ἐπιμελεια μεν εὐ διατιθησι , ῥᾳθυμια δε ἀκροσφαλη και σαθραν ἀπεργαζεται . μη γαρ δη οἰου , εἰ μεν οἰκιαν | ||
και ψυξεις πραξεων και κινδυνους και ἐκτρωσμους και αἱμαγμους γυναικων ἀπεργαζεται και νοσους . Και ἐαν ἐν Ἡλιου οἰκῳ ἡ |
νοσερου γενεσιν λεγων , πολυχρονιον αὐτον τῃ μητρι † ὡς ἐπαγγειλαμενος ᾐτει τον μισθον . της δε εἰπουσης : Ἐλθοντι | ||
' οἱς προτερον ηὐξηθη , φενακιζων ἀει τινας και μεγαλα ἐπαγγειλαμενος εὐεργετησειν μεχρι του ἁπαντας ὑφορασθαι και διαβεβλησθαι προς αὐτον |
οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
, και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
μεσῳ πυργος ὑψηλοτατος τε ἠν , και ἐπ ' αὐτου ξυλινος ἐπεκειτο τετρωροφος , ὁθεν καθεωρα τα γιγνομενα ἐν τῃ | ||
τινα ποτε χαλκουν ἠ ξυλινον και χρυσεον προσην . οὐδαμως ξυλινος ἐκεινος * * * * ἀλλα χαλκους ὠν ἀπεδρα |
ποιησας ἐκει τετρακιονιον ἐν ὑψει ἐστησεν αὐτην την Τυχην , καταστησας ἐμπροσθεν αὐτης βωμον ὑψηλον : ἡντινα στηλην της Τυχης | ||
δια κηδους ἑαυτῳ ᾠκειωσατο , δομεστικον των Σχολων της ἀνατολης καταστησας , αὐτοκρατορα στρατηγον του κατα Τουρκων πολεμου τουτον ἐκπεπομφεν |
ἐστιν ἐπιστολων , παντως αὐτῳ δηλουν εἰ τινι συμπεριενεχθειη δειπνῳ πολυτελει , τα ὁμοια κἀκεινου ἀντιπροπινοντος αὐτῳ . ἑκατερων οὐν | ||
το δε κενον δυσποριστον , οἱ τε λιτοι χυλοι ἰσην πολυτελει διαιτῃ την ἡδονην ἐπιφερουσιν , ὁταν ἁπαν το ἀλγουν |
[ [ ] ! [ ! ! ! ] ν ἐλθουσιν μαφ ! ! [ ! ] ? [ . | ||
τυραννουντων . Και τουτο δις τρις ἑτεροις και ἑτεροις πρεσβεσιν ἐλθουσιν εἰπων ἐπηγγελλεν ὁμως , εἰ θελοιεν την τε συγκλητον |
, μονου δε ἐμβαλουσα ὑδατος και τοις χειλεσι προσφερουσα πληρου φιληματων το ἐκπωμα και οὑτως διδου τοις δεομενοις . ἐστι | ||
δε μηρων ἁγνον οὐ κατηιδεσω , ὠ δυσχαριστε των πικρων φιληματων . Πως ἀν τις διακρινειε τον κολακα του φιλου |
ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
. Ἀρχοντος γαρ που , ἠν δ ' ἐγω , τιθεντος τους νομους και τα ἐπιτηδευματα ἁ διεληλυθαμεν , οὐ | ||
τυφθεντος ἐαν τυφθω , τυπεις τυπεντος ἐαν τυπω , τιθεις τιθεντος ἐαν τιθω : ἠ ἡνικα ὠσιν ἐνεστωτος και παρατατικου |
ἑκατεραν αἱρεσιν μαρτυρησαντων , ὁποτερους ἀν εὑρισκωμεν ἠτοι πλειους ἠ δυνατωτερους ἐν τῳ ἀνατολικωτερους ὑπαρχειν ἠ ἐπικεντροτερους ἠ καθυπερτερειν ἠ | ||
ἐτρεφε μαλλον ἠ ἐλυεν , των ἀσθενεστερων ἐπεμελειτο , τους δυνατωτερους καθῃρει , τοις δημοις φιλος ἠν , τους δημαγωγους |
θεων ἀπο μηδεα εἰδως εἰπ ' ἀγε μοι παμπρωτα τι φερτατον ἐστι βροτοισιν ; Ὁμηρος : ἀρχην μεν μη φυναι | ||
' ἐξαυτις ἀφ ' Αἱμονος , ὁν ῥα Πελασγος γεινατο φερτατον υἱον : ὁ δ ' αὐ τεκε Θεσσαλον Αἱμων |
μεν τον ὀρθρον καλη ἐστι , προς δε την δειλην χερειων : οὐ γαρ ταυτο μονας και ἑνας : ἡ | ||
ἐγκλινεται δε , ὡς ἐπι του ἐπει οὐ ἑθεν ἐστι χερειων . Οὐ γαρ , ὡς ἐνιοι , χρη μονως |
το τελος ἐπηνεγκαν , ἐπι δε το μεσουρανημα ἠ τους ἐπικαιρους τοπους ἀπραξιας και αἰτιας ἐπιταραχους ἠ κινδυνωδεις : ὁμοιως | ||
εἰληθερουσας στερνα τ ' ἠμφιεσμενας , γυμνας ἐφεξης τ ' ἐπικαιρους τεταγμενας : ὡν ἐστιν ἐκλεξαμενον ᾑ τις ἡδεται , |
ἁπασαις κρισεσιν , Προαιρεσιος τε και Ἡφαιστιων και Ἐπιφανιος και Διοφαντος , Σωπολις ἐκ της παραβυστου και παρημελημενης ἐς τον | ||
αἰτιας . Της Ἀραβιας ἐν ταις καλουμεναις Ἀβαις ᾠκει τις Διοφαντος ὀνομα , το δε γενος Μακεδων . οὑτος ἐγχωριον |
και λεγει πρωτον περι των ἐριστικων , εἰτα περι των πολιτικων : τεμνει δε τουτο εἰς δυο , εἰς τε | ||
κοιμασθαι , μεχριπερ ἀν ἐθελωσι , και βιον ἐξω των πολιτικων ἀσχολιων ᾑρηνται , τουτοις ἐγχωρει και τα παχυχυμα και |
ἱμαν ἐπι τον κοραμον . ἀλλαι δ ' ὑποπρεσβυτεραι Θασιου μελανος μεστον κεραμευομεναι κοτυλαις μεγαλαις ἐνεχεον ἐς το σφετερον δεμας | ||
ἐχον , ὡς ἐκ δερματος κατεσκευασμενην , ἠ το ἐκ μελανος σιδηρου δεδεμενον . Ὁ δε Περσευς ὡσπερ νοημα ἐπετετο |
εὐψυχιαν τινα ἐν τοις δεινοις ἐπιδεικνυμενων . . θειασμος : Ἀρριανος : κροτος τε ἀθροος και ἐπιθειασμοι ὡρμηθησαν ὑπερ τε | ||
ιγ Παρθικων . . Ἡφαιστου Νησοι : της Ἀδιαβηνης : Ἀρριανος ιγ Παρθικων . . Χαζηνη : σατραπεια προς τωι |
και ἐν Ῥοδῳ Σμινθεια ἑορτη , ὁτι των μυων ποτε λυμαινομενων τον καρπον των ἀμπελωνων Ἀπολλων και Διονυσος διεφθειραν τους | ||
των βλαπτοντων τινας το σωμα , την δε ψυχην μη λυμαινομενων . Ἐμποδων ἐστι το πραγμα : ἐπι των προχειρων |
Πυθιου ἐπι τῳ λιμενι . . . . . . Κριτωνος Πυθαγορειου ἐκ του Περι φρονησεως . Ὁ γαρ θεος | ||
ἀλφιτα ἐπλεον εἰς Σκυρον Δολοπηιδα . . . . . Κριτωνος ἠτοι Δαμιππου Πυθαγορειου ἐκ του Περι φρονησεως και εὐτυχιας |
. Αἰτιον δε φαινεται δι ' ὁτι πεψις τις ἡ ἀνθησις το δε πεττομενον ἐν μεταβολῃ του ὑπαρχοντος . Ὁσα | ||
ὁταν ᾐ καλυκωδες , ἐκκαλυπτομενον δε ἐπιξανθον : ἡ δε ἀνθησις ἁμα τοις ἡμεροις . ὁ δε καρπος στρογγυλος προμακρος |
. πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
, των αὐθ ' ἡγεμονευ ' Ἐλεφηνωρ ὀζος Ἀρηος Χαλκωδοντιαδης μεγαθυμων ἀρχος Ἀβαντων . τῳ δ ' ἁμ ' Ἀβαντες | ||
ἐθνικον Ἰβηρες ὡς Πιερες Βυζηρες . Διονυσιος ” ἀγχου στηλαων μεγαθυμων ἐθνος Ἰβηρων „ . και Ἀριστοφανης Τριφαλητι „ μανθανοντες |
, ὡϲ ἀναγκαια τεθεωρηϲθαι και τηϲ ὁληϲ νοϲου και των μερικωτερων παροξυϲμων ἡ ἐπιδοϲιϲ και χαλαϲιϲ ὡϲ πλειϲτον ἀπεχουϲηϲ ἐτι | ||
οὐσιαν ὁδου , της μεν καθ ' ἡν ἀπο των μερικωτερων προς τα καθολικωτερα και γενικωτερα ἀναγομεθα , της δε |
τῃ δε προς ἀλληλας οἰμαι συμπλοκῃ και την ἐμφασιν του περιβεβλησθαι ποιουσιν . οὐκουν περιβλητικον το τι ἐρουμεν οὐδε το | ||
σχηματι την κεφαλην περιβεβλημενους : Θ ὡστε και πεντε περιβολαια περιβεβλησθαι τον υἱον . Θ ἀλλ ' εἰ δοκει , |
ἐν Ῥοδῳ διηγε μετα των συντροφων , ὁ τι πραξει βουλευομενος : ὁ δε Ἱπποθοος διεγνω την Ἀνθιαν ἀγαγειν ἀπο | ||
ἐγκαλει , και ἐμαρτυρησεν ὡς ὀργιζομενος ἐκεινῳ και οὐκ ὀρθως βουλευομενος ταυτα διεθετο . Πως γαρ ἀν εὐ φρονων , |
ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
Ἀπολλοδωρον , εἰ μη φησιν ἀντιγραφα εἰναι των διαθηκων των Πασιωνος Ἐπισχες . ἐνθυμεισθ ' ὁτι των διαθηκων γεγραπται των | ||
ἱνα μη ἀποθανῃ ὁ Ἀρεθουσιος , ἀλλ ' ἱνα ἐγω Πασιωνος ὠν και κατα ψηφισμα πολιτης μηδενα Ἀθηναιων ἀπεκτονως εἰην |
του ἀδικηματος , ὁ ἐστι της δεινωσεως : ὁ οὐν Μινουκιανος οὐκ ἀνεχομενος ἐκβηναι του ἀγωνος τον σκοπον , ὁ | ||
ὁ τεχνικος παρηκεν , ἐπιμνησθηναι περι τουτων , ἁ φησι Μινουκιανος : ὑποτιθεται γαρ εἰναι ἰδεας , πανηγυρικην , δικανικην |
ὑδρελαιου και τηλεως ἀφεψημασιν καταπλασσοντα τε ὡσαυτως και πεσσους μαλακτικους προσαγοντα . εἰ δ ' ἐγχρονιζοι τα της διαθεσεως , | ||
οὐτε ἀξιομαχοι δοξαντες εἰναι Ἀλεξανδρῳ οὐτε ὑποδυναι ἐθελησαντες , ὡς προσαγοντα ἐπυθοντο Ἀλεξανδρον , φευγουσιν ἐς την ἐρημον . Ἀλεξανδρος |
ἐμε δε ἐκ των αὐτων εὐφραινων : ὡς ἐμοι τουτο ἀκουσματων ἡδιστον , ὁταν ἠ σε τις ἠ τον σε | ||
νομιζομεν ἀμυθητων μυριαδων ἀνα πασαν ἡμεραν πληρουσθαι ; οἱ γαρ ἀκουσματων και θεαματων ἡττους και ὠτα και ὀφθαλμους χωρις ἡνιων |
γευσαμενον καθαπαξ ἀνθρωπινου χροος , μελανον πρωτον μεν το σωμα κατεργαζεται του τρωθεντος , ἐπειτα τρεπει αὐτο , και νεκρωδες | ||
θορυβους ἑξει , τισι δε και νοσους γυναικος ἠ πενθος κατεργαζεται , και ἐν πασι λυπηρος και ἀηδης ὁ χρονος |
ναιτη [ ἐξηγε ? ἑκα [ ὡστε ἀνετεινον [ τωι ἀφωνος προ [ ἐσεσθαι και οὑτω [ κρουσωιτωιλοδ ? [ | ||
, πιτυοκαμπη , λαγωος θαλασσιος , φρυνος , βατραχος ἑλειος ἀφωνος , βδελλαι καταποθεισαι : σπερματων δε ὑοςκυαμος , κοριον |
, ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
ἐκπνευσαι βιον . ἁλις δε μυθων : οὐ διπλα χρηιζω στενειν . ὡν δ ' οὑνεκ ' ἠλθον τουσδε βασιλειους | ||
ἐπι τοις κειμενοις ὀδυρεσθαι προσην , ὁτε θρηνειν , ὁτε στενειν την συμφοραν : εἰ μη γαρ τουτο μοι προς |
νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
: ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
Λεων τον στομαχον και τας πλευρας κεκτηται , ἡ δε Παρθενος την κατω κοιλιαν . ὁ δε Ζυγος γλουτων δεσποτευει | ||
Λεων δε προσαντεις και τραχεις και ἐρημους , ἡ δε Παρθενος σιτοσπορους , ὁ δε Ζυγος πεδινους , ὁ δε |
ὁταν παρακαταθεσθαι κτλ . . ὁτι ὁ δικαιος χρησιμος ὁταν παρακαταθεσθαι δει ἀργυριον και σων εἰναι , ὡς φησι Πολεμαρχος | ||
Αἰητῃ δε την Ἐφυραιαν : και Αἰητην ἀπιοντα ἐς Κολχους παρακαταθεσθαι Βουνῳ την γην , Βουνον δε Ἑρμου και Ἀλκιδαμειας |
τωνδε και βαδιζε δευρ ' ἁμα . Κηφισοδωρον φασιν ἐπικαλουμενον πλανον τιν ' ἐν Ἀθηναις γενεσθαι , την σχολην εἰς | ||
και τιτθαι και παιδαγωγοι και μυριοι ἀλλοι των συνηθων ἐνεχαραξαν πλανον ἀνηνυτον περι της του ἀριστου γνωσεως ἀπεργασαμενοι . τι |
: ἀμφοτερῃσι δε χερσιν ἑλων κονιν αἰθαλοεσσαν χευατο κακ κεφαλης πολιης , ἁδινα στεναχιζων . του δ ' ὠρινετο θυμος | ||
μενετε Τρωας σχεδον ἐλθεμεν ἐνθα τε νηες εἰρυατ ' εὐπρυμνοι πολιης ἐπι θινι θαλασσης , ὀφρα ἰδητ ' αἰ κ |
ὁρκου ὀντος της τετραδος : οὐ μα τον ἁμετερᾳ κεφαλᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . | ||
που και Ἐμπεδοκλης : οὐ , μα τον ἁμετερᾳ γενεᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . |
και δεκα μηνας ἡ ἀβεβαιος εἰρηνη Λακεδαιμονιων και Ἀθη - ναιων , μετα την συμπληρωσιν του δεκατου ἐτους , παρεμεινεν | ||
πολιταις ἐδοξαν ἐμμεν . Σωτηρ ὑψινεφες Ζευ , Κρονιον τε ναιων λοφον τιμων τ ' Ἀλφεον εὐρυ ῥεοντα Ἰδαιον τε |
ἀγαθον περιποιουμενον ἑαυτῳ μαλιστα φησι φιλειν ἑαυτον . ὁς και φιλαυτος δοξειεν ἀν εἰναι μαλ - λον εἰκοτως : ἑαυτῳ | ||
πλουτων ἀπεραντοις ὀρεξεσι και τρυφαις ἀμετροις , ὁ τοιουτος οὐδε φιλαυτος ἐστιν . οὐ γαρ ἑαυτον φιλει ἀλλα τον ἐν |
τετμημεναι , οὐ ληροι , οὐδε φλυαριαι , οὐδ ' ἐπιμελειαι γεωργικαι οὐδε ἀγοραιοι σπουδαι , οὐδε δημωδεις κοινωνιαι , | ||
γαρ πασα ἐπιμελεια δια νομων : και αἱ μεν κοιναι ἐπιμελειαι δια των κοινων νομων , αἱ δε σπουδαιαι και |
. Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
και ἰδια δε γυναικων ἐπωμις , διπλοιδιον , ἡμιδιπλοιδιον , καταστικτος , καταγωγις και ἐπιβλημα και χιτων : πεπλος : | ||
διψηρη τε και αὐχμηεσσα τετυκται , τῃ και τῃ κυανῃσι καταστικτος φολιδεσσιν . ἀλλ ' ἠτοι πυματῃ μεν ὑπο γλωχινι |
ἀνηρ ἀγαθος τηνδε ἀν θειτο περι τουτοιν την ψηφον , σεμνοτερος τουτῳ μαλλον ἠ ' κεινῳ γιγνομενος . ἀμειβομεθα δη | ||
την του συνηθους ἐξαλλαγην , ὑφ ' ἡς ἐναργεστερος ἠ σεμνοτερος ἠ παντως τερπνοτερος γινεται , και ἡ μεν των |
λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
, ὁτι ἡ μεν μεταθεσις το παρα του κατηγορου ἐπιφερομενον μετατιθησιν ἐπι το ἀνευθυνον , ἡ δε πιθανη ἀπολογια το | ||
συνταξεως ἀνεμερισθη , καθο ἡ ἀπολελυμενη συνταξις αἰτουσα ὑποτακτικην ἀντωνυμιαν μετατιθησιν και την τασιν , τουτεστιν ἐγκλιτικας αὐτας καθιστησιν , |
ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
: ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
δε γενεσθαι φασιν ἐν Τριπολῳ της Κρητης ἐκ Δημητρος και Ἰασιωνος , διττως ἱστο - ρουμενης αὐτου της γενεσεως . | ||
δωρηθεντα ἐν τῳ της Ἁρμονιας γαμῳ δια την συνουσιαν του Ἰασιωνος . και τα μεν κατα μερος της τελετης ἐν |
παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομασαμεν : ὁστις δ ' ἀν ἐχῃ πολυχρονιωτερον τουτου τον παροξυσμον , ἐκεινον ἁπλουν τριταιον ὠνομασαμεν : | ||
ἐστιν ἀδυνατον . δια δε την αὐτην αἰτιαν οὐδε το πολυχρονιωτερον και ὀλιγοχρονιωτερον ἐν ταις τοιαυταις διαφοραις ὑπολογιζεσθαι ἀξιον , |
ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
, και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
την Μηδειαν παραχρημα ἐπι του σωματος ἑαυτης τας τουτων πιστεις παρεξεσθαι . εἰπουσαν γαρ μιαι των Πελιου θυγατερων καθαρον ἐνεγκειν | ||
μονον οὐκ ἐλαττω της ἱκανης , ἀλλα και θαυμαστην πληθει παρεξεσθαι ; ταυτην ἐγω μονην αἰτιαν ἐπινοω δι ' ἡν |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
γενεσει και φθορᾳ ἐν τοπῳ εἰναι και ἐστι τις τοπος οἰκειος ἑκαστου και ὁ αὐτος του τε μοριου και ἁπαντος | ||
ᾠκειωμαι . ἐπιτηδειως ἐχω , και ἐπιτηδειος μοι ἐστιν , οἰκειος , φιλος , ἑταιρος , και ὁσα τοιαυτα . |
τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
των κατακλειδων . * αἰολον : ἐυστροφον * περιστικτον . καταστικτον τοις ἐν τῳ δερματι λεπεσσιν καταστικτον πολυστροφον : ἀντι | ||
φθισικους καλως ἰαται . Περι ψαρου . Ψαρος στρουθιον ἐστι καταστικτον πασι γνωστον , ὁπερ ἐσθιει κωνειον , ὡς ὀρτυξ |
την γραφην οὐχ ὑπερ της πολεως ἐγραψαμην , ἀλλ ' ἐνδεικνυμενος Ἀλεξανδρῳ δια την προς αὐτον ἐχθραν . Και νη | ||
σπουδαζῃ τε και ἐπανορθοι τον προσδιαλεγομενον , ἐκεινα μονα αὐτῳ ἐνδεικνυμενος τα σφαλματα , ἁ αὐτος ὑφ ' ἑαυτου και |
περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
θυραυλιᾳ δε ἐποτρυνει , προβαλλει δε χειμωνι , καυματι δε ἐπιδιδωσιν . ὁ δε Ἀλεξανδρος ἐκεινος Δαρειου μεν ἐκρατει , | ||
μετα την Νωε και των υἱων αὐτου γενεσιν εἰς πολυανθρωπιαν ἐπιδιδωσιν ἡμων το γενος . ἀλλ ' ἰσως οὐ χαλεπον |
και πολλην εἰσονται χαριν . ἐαν δ ' ἀναδυωνται σκηψιν προβαλλομενοι την νεαν ἀρχην , ὡς οὐκ ἐξον αὐτοις ἑτερους | ||
και ἀθροα ἠφιεσαν ἐπ ' ἀλληλοις , οἱ δε Ῥωμαιοι προβαλλομενοι τας ἀσπιδας ἐπῃεσαν . Συφαξ δε Μασσανασσην ἰδων ἱετο |
ὡς δια την των πολεμων συνεχειαν και την των βιων πολυτελειαν καταχρεοι ἐγενοντο . Ἀγαθαρχιδης δ ' ἐν δωδεκατηι Ἱστοριων | ||
ἐπιτραγῳδων προς σεμνοτερον ὀγκον εὐτελειαν και εὐκολιαν ἐπετηδευεν ἰδιωτου , πολυτελειαν δε τῳ ὀντι βασιλικην ἐν οἱς καλον ἠν πλεονεκτειν |
. το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
τινα λεγει . οὑτος ὁ ἀνθρωπος πανυ τεχνικωτατα γραφει , Διωνος πολυ καλλιον . ὁλον ἀλλο ἐστιν . μη τι | ||
κἀκεινο σκεψωμεθα , ὁσῳ και κατα τουτο Μιλτιαδης και Θεμιστοκλης Διωνος δικαιοτεροι και βελτιους τα πολιτικα και το ἰσον μαλλον |
ἐστιν . ὁτι δε διαφερουσιν οἱ καιροι των τε ὁλων νοσηματων και των ἐπι μερους παροξυσμων , δηλον ἐκ του | ||
και ἀκμαζει και παρακμαζει . τα μεν γαρ ὀξεα των νοσηματων , ὡς ἡ ἀποπληξια , ἁμα τῃ προσβολῃ την |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
εἰσι πιστοι , οὑτω και οἱ ἀπορητικοι τοὐναντιον δια ψιλης προφερομενοι φασεως γενησονται πιστοι , ἠ εἰπερ ἀπιστουνται , και | ||
Ἀθηνησι καταστησαι , τας ὑβρεις και τας πλεονεξιας των ὀλιγων προφερομενοι και τας στασεις τας γινομενας τοις ταπεινοις προς τους |
ἠ μαραθρου χυλον και χολην ταυρειαν ὑγραν ἰσα , μετα διπλασιονος μελιτος ἐγχριε : ἠ χολη ἀρκεια μετα ὑδατος διπλασιου | ||
δε τρεις εἰσιν Ϟ β . Ϟ ἀρα β του διπλασιονος του τριτου ὑπερεχουσι μο κ . Ὁ ἀρα διπλασιων |
παρακαταθηκας . Ἁς μεν τοινυν παρεσχετο συνθηκας ὡς κατα ταυτας μισθωσαμενος την τραπεζαν , αὑται εἰσιν , ὠ ἀνδρες δικασται | ||
ἑαυτου , πολεμου καταλαβοντος ἐξεπεμψε τις ἀλλον ἀνθ ' ἑαυτου μισθωσαμενος , ἀριστευσας ἐκεινος κατα τον νομον ἐλαβε την δωρεαν |
και ῥαπισματων και της περι τα ἐδωδιμα των πλουσιων ἀνοσιοτητος ἀπηλλαγμενος . ἐπει δε ἐκ της καθ ' ἡμεραν συνηθειας | ||
' ἀριστα ποιεων ἀριστος ἰητρος : ὁ δε τουτεου πλειστον ἀπηλλαγμενος πλειστον ἀπηλλακται και της τεχνης . Τα μεν οὐν |
και ποιουσα ἐν αὐτοις τους μεν πρωτους , τους δε δευτερους . εἰ γαρ και ὡς ἐν παντι τῳ λογικῳ | ||
τινες των σοφων μεγαλα δυνασθαι τους ἀνθρωπους ἐφησαν και λογισμῳ δευτερους εἰναι θεων . Ὁμηρος μεν γαρ [ Β . |
γε μην δεομενου ἐπι μηκιστον τριχων ἀποριας των ἐπι του γενειου , αἱμα ἐπιχρισθεν θυννου ἀωρολειον το μειρακιον ἀπεργαζεται . | ||
λιαν λυπηρως και γοερως τιλλω και κοπτω τας τριχας του γενειου μου . ἀπριγδα : τουτο ἐπιφωνημα και ἐπιφθεγμα ἐπι |
' εἰσιν ἀμφοτεραι . πυῤῥιχη δε καλειται ἀπο τινος Πυῤῥιχου Λακωνος , φησιν Ἀριστοξενος , και ἐστι Λακωνικον ὀνομα ὁ | ||
ἡς παλιν ὁ Φιλοχορος διειλεκται ὁτι παραπλησιον αὐτην τηι του Λακωνος Ἀνταλκιδου προσηκαντο , ἀπειρηκοτες ταις ξενοτροφιαις [ ] και |
γυμναζομενου τι ἑτερον , δραμοντος δε ἀσημος ἡ γη , μετεωρος γαρ τις και οἱον ἐπικυματιζων αἰρεται . φησι δε | ||
αἱμοῤῥους ἀπο της ἀρτηριης ταυτης δια τουτο ἐσχισθη , ὁτι μετεωρος ἐνταυθα ἐστι δια καρδιης πορευομενη . Τα δε κατω |
Και ἐγω , ἐφη ὁ Ἰσχομαχος , ἀγασθεις αὐτης την ἀποκρισιν εἰπον : Ἀρα γε , ὠ γυναι , δια | ||
δε μετα σκληρων των ἀπο της τροφης περισσωματων προς την ἀποκρισιν διαπιπτει , οὐ συμμιγνυμενον αὐτοις . εἰ μεν οὐν |
νυν ἡμεις μεν ἀξιουντες , ἐπειδηπερ ἀπηλλαγη Φορμιων , μηδεν ὑπολογον εἰναι εἰ ποτε του σου πατρος ἐγενετο , ὑπερ | ||
και προς ταυταις ἑτερας εἰκοσι πολεις , οὐκ ἐποιησασθ ' ὑπολογον , οὐδε της τοτ ' ἐνεστωσης κρισεως οὐδε των |
την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
ἡ μεν βασις ἰση ἐστιν ταις ὑπο των ΑΔ ΔΓ γινομεναις κατα την στροφην ἐπιφανειαις , ὑψος δε ἡ ἀπο | ||
προς ᾠδαις ἀναρθροις και προς ταις συνουσιαις ταις παιδιας χαριν γινομεναις , ὑπ ' οὐδενος περισπωμενοι , δια την εὐκοπιαν |
ζητειν παρακελευεται κἀκεινου ἐχεσθαι και της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως πλειστην ἐπιμελειαν ποιεισθαι . και οὑτως ἀμφοτερα συμβαινει , τα τε | ||
ᾡ φυσει ἐοικε , της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως ἀει την ἐπιμελειαν ἐχοις , παν δε το της ὁμοιωσεως παραγον μεγιστην |
τε και βοωντα οὐ προγεγραφθαι , ἀλλα δια τα χρηματα ἐπιβουλευεσθαι προς αὐτων , ἐπι τον πινακα ἀγαγοντες ἀναγινωσκειν ἑαυτου | ||
προς τον δημον και ξυν ὁρμῃ ἀναπεμψαντων ἁ ἠκουσαν , ἐπιβουλευεσθαι παρ ' αὐτων ὁ Ἡρωδης ἐφασκεν ὡς ἀναθολουντων ἐπ |
και πασαν φλεγμονην πραϋνειν συν ἀρτῳ και ἀλφιτῳ καταπλασθεντα , ποθεντα δ ' ἀμβλυνει τον στομαχον και ἐμετους κινει . | ||
τε ἁμα και ϲιτιον . ἀλφιτα δι ' οἰνου αὐϲτηρου ποθεντα ξηραινει : ὀρυζα ἐπεχει , ἐλυμον ἠτοι μελινη κεγχροϲ |
. χρονῳ δε ὑστερον ἀποθανοντος Ἑλληνος Ξουθον οἱ λοιποι του Ἑλληνος παιδες διωκουσιν ἐκ Θεσσαλιας , ἐπενεγκοντες αἰτιαν ὡς ἰδιᾳ | ||
Ταλαου του Βιαντος του Ἀμυθαονος του Κρηθεως του Αἰολου του Ἑλληνος του Διος , μητρος δε Λυσιμαχης της Κερκυονος του |