Και ἐγω , ἐφη ὁ Ἰσχομαχος , ἀγασθεις αὐτης την ἀποκρισιν εἰπον : Ἀρα γε , ὠ γυναι , δια | ||
δε μετα σκληρων των ἀπο της τροφης περισσωματων προς την ἀποκρισιν διαπιπτει , οὐ συμμιγνυμενον αὐτοις . εἰ μεν οὐν |
, ὑστατα δε τα περι γαστερα . μεγιστη δε εἰς ἐπικρισιν ἡ παντος του ἀνθρωπου ἐπιπρεπεια ἐπι πασι τουτοις φανταζομενη | ||
δεοι ἐπικρισιν ἀκολουθον ποιησασθαι . προς μεν οὐν ἐνιων λογων ἐπικρισιν ἀναγκαια ἐστιν ἡ ἀκολουθια ἐπιζητουμενη . εἰ δε και |
καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
διηγουνται : τοιαυτη δοξα την οἰκουμενην ἐπερχεται . των δε ἡδομενων μαλιστα ὠν αὐτος οὐκ ἐγενομην των λαβοντων ἐπιστολην , | ||
σταθμου λεοντας . ὡσαυτως δε και λυπουμενων διαφορας ἐπιδεικνυσι και ἡδομενων ὁμοιως , ὡσπερ ὁ μεν Ὀδυσσευς , διηγουμενος ὁν |
και διεκαρτερουν πανταχοθεν κατατιτρωσκομενοι , βλαψαι δ ' οὐδεν τους πολεμιους δυναμενοι . ἠδη δ ' αὐτων καταπονουμενων ἀνελπιστως ἐπιφανεντες | ||
και ἀβαθη ποιησαι την φαλαγγα ταχυ γαρ που συμβαινει τους πολεμιους διαρρηξαντας αὐτην διοδον ποιεισθαι , και μηκετι παρα κερας |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
δ ' ἠσαν ἀπο της βουλης ἠ ἀλλως ἐπιφανεις , μονομαχειν αὐτους ὑπο θεαταις τοις Λιβυσιν ἠναγκασεν , πατερας τε | ||
. Ἠ οὑτως ἀπαραμυθητος ἡ συμφορα , ἀδελφῳ και πατρι μονομαχειν . Ἡ ΛΥσις , ὁτι την ἀρχην οὐν οὐκ |
αὐτοι τα πολλα ἐν Δηλῳ διατριβειν . των δε Δηλιων ἀποκρινομενων αὐτοιϲ , ὁτι ἱερεια ἀγοραϲοντεϲ οἱ ἀνθρωποι διεβηϲαν εἰϲ | ||
αἱμορραγουντων , ἐν δε ταις ἀνεσεσιν οὐρων τε και διαχωρηματων ἀποκρινομενων . φυλαττεσθαι δε χρη μαλιστα τον χρονον των παροξυντικων |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
οἱ ἰδιωται δοκουσι , μονα ταυτα ἐχειν νομιζονται , ἁπερ ἐπιτροποις και ἐπιμεληταις ἐγχειρισαιεν , ἀφ ' ὡν και τας | ||
' αὐ εἰκοσι γεγονει και οἱ νομοι αὐτον ὑπειχον τοις ἐπιτροποις . διατριψας οὐν ἐν Αἰγαις παλιν και το ἱερον |
, καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
, ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
δωματα . . . . ἱνα μαθωσι τι ἐστιν ἡ ὑποπτερος δρυς και το ἐπ ' αὐτηι πεποικιλμενον φαρος , | ||
εὑρειν τεχνην , δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , |
ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
φανω ψευδομενος ; νομιζω δ ' ἐγωγε παντα μεν προσηκειν ἀποδεχεσθαι των δι ' εὐνοιαν ὁτιουν λεγοντων και μηδενα ὀχληρον | ||
ἀποδεχομαι οὑτω . καιτοι πανταπασι γε μοι δοκει χαλεπα μεν ἀποδεχεσθαι εἰναι , ἀλλον δ ' αὐ τροπον χαλεπα μη |
σε δακρυοις στενω , πρεσβυ , και τεκεα και το καλλινικον καρα . ἑκαστερω προβατε , μη κτυπειτε , μη | ||
ἐδοξασεν ἀνακηρυξας κατα τα Πυθια : ἀνεκηρυξε γαρ ὑπερ το καλλινικον ἁρμα του Ἱερωνος ὁ κηρυξ οὐσαν αὐτου πατριδα . |
, τοις ὀλιγοις χρωμεθα , πεπεισμενοι γνησιως ὁτι ἡδιστα πολυτελειας ἀπολαυουσιν οἱ ἡκιστα ταυτης δεομενοι , και ὁτι το μεν | ||
καλων τοπων ἱσταμενοι τυχωσιν : των μεντοι ἰδιων τεκνων οὐκ ἀπολαυουσιν : ἠ γαρ ἀει τελευτωσιν οἱ γεννωμενοι ἐν τουτῳ |
στενα γαρ λεγω τον Κρισαιον κολπον . οἱ δε ἐντευθεν ἐπιχειρησαντες ἐτυχον της καθοδου μετα πʹ ἐτη των Τρωικων . | ||
ἁ ἐκαλουν ἁρμονιας την ἐπισκεψιν ἐποιουντο , οἱ δ ' ἐπιχειρησαντες οὐδενα τροπον ἐξηριθμουντο , καθαπερ οἱ περι Πυθαγοραν τον |
ἀνοδου θεῳ , ὁς και τα γεννηματα των ἀγρων εἰς ἀπολαυσιν και χρησιν ὠφελιμωτατην αὐτοις ὀρεγει , τας μεν ἀρετας | ||
τῳ πινειν ὑδαρεστερῳ χρῳντο τῳ ποτῳ και τουτου ποιησαμενοι την ἀπολαυσιν ἡττον ὀρεγοιντο του λοιπου . και το πλειστον δε |
νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
: ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
: ὀφιν δε της χειας ἐξελθοντα κατα την της Ὑψιπυλης ἀπουσιαν περιπλακηναι τῳ παιδι και ταις σπειραις ἀποτεταμενον ἀποπνιξαι το | ||
φιλε κουρε δυσαμμορος . σειο ποθῳ : δια την σην ἀπουσιαν . ᾡ ἐπι μουνῳ : ἀρρενι μονῳ . εἰχεν |
ἐπιλογοι : ἐν ἀμφοτεροις γαρ παθος τι ἠ κινησαι ἠ ἀποβαλλειν ζητουμεν : το δε ἀποδεικτικον οἱ ἀγωνες και οἱ | ||
και ὀρθου τονου ἐτυχεν . Ἀμφοτεραις μεντοι ἐπακολουθει το ν ἀποβαλλειν δι ' εὐφωνιαν , ἀλλα σφι δοσαν , ἐτι |
” ἐν τῃ ψυχῃ αὐτα και μη ἐν τοις χαρτιοις καταγραφειν . “ ὡσπερ ὑπο του ἰου τον σιδηρον , | ||
αὐτοκρατορας του πολεμου Τυλλον τε και Μαρκιον δυναμεις τε ψηφιζονται καταγραφειν και χρηματ ' εἰσφερειν και τἀλλα παρασκευασασθαι , ὁσων |
παρελθων ἐς μεσον δειξαιμι τον λογον , ἐς δεον οὑτως ἀποβησεσθαι μοι τα της εὐχης . Αὐτοι τε οὐν ἠδη | ||
, ἀντοιηθῃ , κατα την ποτερου δοξαν φωμεν το μελλον ἀποβησεσθαι , ἠ κατα την ἀμφοτερων , και τῳ μεν |
ἐστιν ἐπιστολων , παντως αὐτῳ δηλουν εἰ τινι συμπεριενεχθειη δειπνῳ πολυτελει , τα ὁμοια κἀκεινου ἀντιπροπινοντος αὐτῳ . ἑκατερων οὐν | ||
το δε κενον δυσποριστον , οἱ τε λιτοι χυλοι ἰσην πολυτελει διαιτῃ την ἡδονην ἐπιφερουσιν , ὁταν ἁπαν το ἀλγουν |
ἐπιθυμειν ποιει . δικαιος ἀν οὐν εἰης ὡν ἐγευσας μη ἀποστερειν , ἀλλως θ ' ὁτε και τα πραγματα ἡμιν | ||
φησιν : οὐκ ἐχω μεν το λεγειν , το δε ἀποστερειν τα χρηματα τους ἀλλους ἐνι , ἠγουν ἑτοιμως ἐχω |
γαρ και μειζον πολυ τε και πλειον ὑψηλον τε και ὑψηλοτερον καθ ' ὑπεροχην νοειται , μικρον δε και μικροτερον | ||
Ὑπερ δε της γης ὀντος του ἀερος , τον αἰθερα ὑψηλοτερον εἰναι φησιν οὑτως : εἰς ἐλατην ἀναβας περιμηκετον , |
δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
, ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
, καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
ἁπασαις κρισεσιν , Προαιρεσιος τε και Ἡφαιστιων και Ἐπιφανιος και Διοφαντος , Σωπολις ἐκ της παραβυστου και παρημελημενης ἐς τον | ||
αἰτιας . Της Ἀραβιας ἐν ταις καλουμεναις Ἀβαις ᾠκει τις Διοφαντος ὀνομα , το δε γενος Μακεδων . οὑτος ἐγχωριον |
πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
. Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
παυομενον ἀκριβη τριταιον ὠνομασαμεν : ὁστις δ ' ἀν ἐχῃ πολυχρονιωτερον τουτου τον παροξυσμον , ἐκεινον ἁπλουν τριταιον ὠνομασαμεν : | ||
ἐστιν ἀδυνατον . δια δε την αὐτην αἰτιαν οὐδε το πολυχρονιωτερον και ὀλιγοχρονιωτερον ἐν ταις τοιαυταις διαφοραις ὑπολογιζεσθαι ἀξιον , |
ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
, οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
. πρωτον οὐν τουτῳ τῳ ἐπαινῳ του εἰρηκοτος ἠ του πραξαντος , ἐπειτα μετ ' αὐτον τῃ παραφρασει της χρειας | ||
αὐτην τῃ πραξει , και ἀξιουντες την γνωμην ζητειν του πραξαντος , ἀλλ ' οὐ ψιλως ἀφορᾳν προς το πεπραγμενον |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
ἐν τῃ Καμπανικῃ παραχειμασιᾳ , ἀφ ' ἡς εἰς τοσαυτην ἀπονοιαν ἠλθον αὐτων τινες , ὡστε και πολεσιν ἐπιθεσθαι και | ||
ἁμαρτιαν ἀποκρυπτουσα ; Τοὐναντιον μεν οὐν και παροξυνει και εἰς ἀπονοιαν ἐπαιρει : ῥᾳδιως τε και δικαιως κακιζει τον δικαστην |
ὀντα , και μεμερισται παντων μαλιστα , και ἐστι μερη ἀπεραντα της οὐσιας . Ἐχει οὑτω . Πλειστα ἀρα ἐστι | ||
ἡμας , ὡς , εἰ τις ἐτυχε που προσκρουσας , ἀπεραντα χαλεπαινειν ἐκεινῳ και πολιν ἁπασαν προς ἑτεραν πολιν ἐκπολεμωσαι |
ᾑ τε κρατειται . Πρωτον μεν θεογνωσιαν και θεολογικην ἐπιστημην παρεσεσθαι τοις οὑτως ἀχθεισι προλεγει και παντων των ἀπο της | ||
παρα των Ἀντιατων βοηθειᾳ , ἡν οὐ δια μακρου σφισι παρεσεσθαι ἐπιστευον , ἀνοιξαντες ἁπασας τας πυλας ὡρμησαν ἐπι τους |
οὐδεν κυριολογειται την δι ' ἀλληγοριας ὁδον φυσικοις φιλην ἀνδρασι τρεπεσθαι την ἀρχην ἐνθενδε του λογου ποιησαμενους : εἰ το | ||
οὑτως ἐχει : εἰ γουν παρ ' ἐμε ἠν το τρεπεσθαι , ὁποτε ἐβουλομην , ἀν ἐχρωμην αὐτῳ , και |
τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
, οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
[ [ ] ! [ ! ! ! ] ν ἐλθουσιν μαφ ! ! [ ! ] ? [ . | ||
τυραννουντων . Και τουτο δις τρις ἑτεροις και ἑτεροις πρεσβεσιν ἐλθουσιν εἰπων ἐπηγγελλεν ὁμως , εἰ θελοιεν την τε συγκλητον |
οἰκιαν ἀνδραποδων και ἐλευθερων ὁμιλος ἐργοις και λογοις ἀει συντροφον κατασκευαζουσιν , ἁρμοζομενοι και ἑνουντες αὐτο τῃ ψυχῃ ὡς μερος | ||
μεν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὁν οἰκοδομουσιν ὡς πολιν και κατασκευαζουσιν οἱ γενεσιν προ του ἀγενητου θεραπευειν ἀναγκαζομενοι , ἐφ |
ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
ἐν δε τοις Σιβυλλειοις εὑρεθη χρησμοις , ὁτι πολεμιων ἀλλοεθνων παρελθοντων εἰς το τειχος ἀγων ὑπερ ἀνδραποδισμου καταληψεται την πολιν | ||
περι των καθολου ἠ περι των ἀναγκαιων ἠ περι των παρελθοντων ἠ περι των ὡς ἐπι το πολυ ἐνδεχομενων ἠ |
ἐστιν ἀναπολουμενον προσωπον . ὀρθως οὐν των πρωτοτυπων , δειξιν σημαινουσων , κατα προταξιν ἀμοιρει , καθ ' ὑποταξιν δε | ||
. Ἐπιμονη δε ἐστι προφορα πλειονων λεξεων ἐπισης το αὐτο σημαινουσων , ἠ και λογων . λεξεων μεν ὡς εἰ |
την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
και ἐν Ῥοδῳ Σμινθεια ἑορτη , ὁτι των μυων ποτε λυμαινομενων τον καρπον των ἀμπελωνων Ἀπολλων και Διονυσος διεφθειραν τους | ||
των βλαπτοντων τινας το σωμα , την δε ψυχην μη λυμαινομενων . Ἐμποδων ἐστι το πραγμα : ἐπι των προχειρων |
, τους μεν βαδιζειν εὐθυ του ἱερου , αὐτος δε ἀπαλλαττομενος δεξιουσθαι τε αὐτους και χαριν ἐχειν , ὁτι πανταχου | ||
ὡστε ὁ μεν προσιων θεῳ στασεως ἐφιεται , ὁ δε ἀπαλλαττομενος ἁτε γενεσει τῃ τρεπομενῃ προσιων κατα το εἰκος φορειται |
. κοινως δε ἐπι τε των ἀλλων ἀλωπεκιων και ὀφιασεων ὠφελειν εἰωθε πρωτα μεν τα δια της ἀλοης καταποτια : | ||
κεφαλαλγιων δεσμους εὑρισκον τους τυχοντας , της των κροταφων συνδεσεως ὠφελειν δοκουσης : οἱ δ ' ὑστερον ἁμα τῳ κροταφῳ |
τῳ Δημοσθενει ἐν τῳ παραπρεσβειας , ἐν οἱς του θεου χρησαντος τους ἡγεμονας φυλαττεσθαι κατασκευαζει ὁ ῥητωρ ἀπο του καιρου | ||
ποτε και τον ἐκ Δελφων ἐπανελθοντα ἡμων ἑταιρον οὐδεν αὐτῳ χρησαντος του θεου ἀχρηστον . δειξιν δε ποτε λογων δημοσιᾳ |
γαμον αὐτῳ πλουσιαν μεν , αἰσχραν δε την ὀψιν . ἀποστρεφομενος την μνηστειαν ὁ νεος μεταξυ τινος ἑορτης γινομενης ἑτερας | ||
τι ποιουντας ἠλεουν αὐτους , σωφρονων αὐτος , τας τοιαυτας ἀποστρεφομενος ἡδονας , και τα τοιαυτα : τους δε ἑταιρων |
Ἐπικουρος δε κατ ' ἐνιους ὡς μεν προς τους πολλους ἀπολειπει θεον , ὡς δε προς την φυσιν των πραγματων | ||
γνωριμους και τους δουλους τους ἰδιους : οὐδεις δ ' ἀπολειπει την θυσιαν , ἀλλα κενουσθαι συμβαινει την πολιν προς |
της μεταλλειας ὑπορυττων ἐπι πολυ μερος το τειχος κατεβαλεν . ἀμυνομενων δε των Περινθιων εὐρωστως και ταχυ τειχος ἑτερον ἀντοικοδομησαντων | ||
τε ἀν τους ἀλλους και τους Μεγαλοπολιτας ἐποιησαν ἀναστατους , ἀμυνομενων δε των τοτε οὐκ ἀθυμως και ἁμα των περιοικων |
πρωτος ἐξωστρακισθη , του περι τον ὀστρακισμον νομου τοτε πρωτον τεθεντος , δια την ὑποψιαν των περι Πεισιστρατον , ὁτι | ||
τῃ Γενεσει γεγραπται , ὡς δις αὐτου ἐν τῳ παραδεισῳ τεθεντος : ἱνα το μεν ἁπαξ ᾐ πεπληρωμενον ὁτε ἐτεθη |
γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
? ? [ ἐτλη ἐσαντα ἰδων ? ? [ μειναι κρατερον ] ? Μελεαγρον ? [ ἀνδρων ἡρωων , ὁποτ | ||
τρωγειν , εἰασε Φοιβος Ἀπολλων . ὡς ἰδον Στρατοκλη , κρατερον μηστωρα φοβοιο , τριγλης ἱπποδαμοιο καρη μετα χερσιν ἐχοντα |
την Μηδειαν παραχρημα ἐπι του σωματος ἑαυτης τας τουτων πιστεις παρεξεσθαι . εἰπουσαν γαρ μιαι των Πελιου θυγατερων καθαρον ἐνεγκειν | ||
μονον οὐκ ἐλαττω της ἱκανης , ἀλλα και θαυμαστην πληθει παρεξεσθαι ; ταυτην ἐγω μονην αἰτιαν ἐπινοω δι ' ἡν |
και ποιησαντες αὐτην ὑμιν ὑπηκοον ; Σαβινους δε τουτουσι ἐθνος τηλικουτον , οἱς δια παντος ὁ περι των πρωτειων προς | ||
ἐπιβολαις χρωμενον ἀνω τελευτησαι , πολυ του ὑγιους ἐπιλαμβανοντα , τηλικουτον δηλονοτι το πρωτον ὀθονιον προσηκει ὑπαρχειν ὡς ἐξαρκεσαι ταις |
ἐμπειροι φευγουσιν . οἱ δε ἀνδριζομενοι κατα τα πολιτικα μενοντες ἀποθνησκουσιν , ὁπερ κἀπι τῳ Ἑρμαιῳ συνεβη . οἱ μεν | ||
ληφθωσιν ὑπο νουσηματος τινος ὑπερ τεσσαρακοντα ἐτεα , οὐ μαλα ἀποθνησκουσιν . Ὁκοσα δε των σωματων συγκρησιν λαμβανει πυρος του |
ἐντος περιλαμβανεσθαι το θ ὑπο του ἡλιακου κυκλου ἠ ἐκτος ἀπολειπεσθαι . ὁποτερως δ ' ἀν ὑποτεθῃ , φησι , | ||
ἁμα ταις ἀρχαις δια φυλακης ἐχειν την πατριδα και μηδενος ἀπολειπεσθαι των κοινων . ἀρ ' οὐν τἀγαθα φευγοντας ὑπολαμβανετε |
νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
: ὡσπερ και κρυερον , δια το ψυχρους εἰναι τους ἀποθνησκοντας , ἐκλειποντος του ζωτικου θερμου . . ΕΚΠΑΓΛΟΥΣ . | ||
πολλων αἰχμαλωτων κρατησας Ἀμιλκας παλιν ἀπεπλευσεν . Ὁτι χρη τους ἀποθνησκοντας ἰδιους λαθρα ἐκπεμποντα τον στρατηγον ἀποκρυπτειν . Ὁτι Ἀγησιλαος |
του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
Εὐβοιᾳ ἀγεται τῳ Ἁιδῃ τα Βασιλεια . Πρωτεσιλα , το τεον δ ' ἀνδρων Ἀχαιων : το ἑξης : και | ||
τινα τηνδε μετα φρεσι μητιν ἑλισσεις ; αὐδα ἐνι μεσσοισι τεον νοον . ἠε σε δαμνᾳ ταρβος ἐπιπλομενον , το |
ἐπι την ἐκκρισιν : ὀλιγον δ ' εἰναι χρη το μιγνυμενον αὐτῳ μελι , μη πως γενηται δακνωδες . ἐλαιαι | ||
δε καθ ' ἑκαστον ἐστι το συνεκτρεφομενον και συνανα - μιγνυμενον εἰτε δια τας χωρας , ὁπερ οὐκ ἀλογον , |
εἰς τα ὠτα των ἁγιων , ἱνα ἀκουσαντες αὐτα και ποιησαντες καθαρισθωσιν ἀπο των πονηριων αὐτων , και συ δε | ||
δικαστηριον κλησεις των ἀντικρινομενων . θεντες ] νομοθετησαντες . , ποιησαντες , τα ὀνοματα . ἐσθ ' ὁπως ] τροπος |
λεξεσιν ὁ συλλογισμος το εἰναι ἐχει ἀλλ ' ἐν τοις σημαινομενοις , σημαινει δε λογοις ὀνοματα ταὐτον , ὁταν ὠσιν | ||
γενομενους , διαφθαρηναι ἐν Θηβαις , ὁτι μη ἐπειθοντο τοις σημαινομενοις ἀπο θεων . και τον Ἑκτορα οὐ πεισθεντα Πουλυδαμαντι |
. Ὁκοσοισιν ἐν τῳ οὐρῳ παχει ἐοντι πιτυρωδεα συνεξουρεεται , τουτεοισιν ἡ κυστις ψωριᾳ . Ὁκοσοι ἀπο ταὐτοματου αἱμα οὐρεουσι | ||
ἐκ των πεντε εἰς τας ἑπτα . Ὁσοι τριταιοφυεες , τουτεοισιν ἡ νυξ δυσφορος ἡ προ του παροξυσμου : ἡ |
νοσηματων ἐν τοις ὑστερον ἐπι πλεον ῥητεον . Σπειρειν δε κελευουσιν οἱ μεν προ πλειαδος : ξηραν γαρ ἀνικμον τε | ||
τῳ ἐπισχειν ἐστι και τα δεινα ταυτα ποιησαι ἁ οὑτοι κελευουσιν : ἐν δε τῳ παραχρημα οὐκ ἐστιν ἀρχην ὀρθως |
και πολλην εἰσονται χαριν . ἐαν δ ' ἀναδυωνται σκηψιν προβαλλομενοι την νεαν ἀρχην , ὡς οὐκ ἐξον αὐτοις ἑτερους | ||
και ἀθροα ἠφιεσαν ἐπ ' ἀλληλοις , οἱ δε Ῥωμαιοι προβαλλομενοι τας ἀσπιδας ἐπῃεσαν . Συφαξ δε Μασσανασσην ἰδων ἱετο |
ᾠκουν , εἰ μη κακως Ὁμηρος ἠκουσεν ; ἀλλα γυναικες κοιναι ταυτα ἐπηναγκαζον ; ἀλλ ' ἡ χιλιετης πορεια χειρον | ||
' ἐοντων εὐ τε παθειν και ἀκουσαι φιλοις ἐξαρκεων . κοιναι γαρ ἐρχοντ ' ἐλπιδες πολυπονων ἀνδρων . ἐγω δ |
. και οὐκ οἰδα γε , εἰ τι παραδειγμα τουτου λαμπροτερον ἐχομεν του μεχρι τουτου Λασθενης φιλος ὠνομαζετο Φιλιππου και | ||
σε τινες ἀφ ' ἑαυτων ἐπιχειρησουσιν , ἀλλ ' ὁσῳ λαμπροτερον τἀκει χωρησειν ὑπολαμβανω , τοσουτῳ σφοδροτερον ἐπικεισθαι τουτους ἡγουμαι |
ἠ ὑπο ἐνδειας τυραννουμενος κλεψῃ , οὐκ αὐτο τουτο βουλομενος κακουργειν , ἀλλα την ἐνδειαν παραμυθησασθαι . ταυτα δε ἑκατερα | ||
μετῳκισεν , ἱνα δια την πολυπληθιαν των ἐνοικουντων εἰργοιντο του κακουργειν : και δια τουτο Ἀσινεις αὐτους ὠνομασθαι , ὡς |
ἐτι παρακειμενων των πρωτων τραπεζων και μη δυνασθαι των σιτιων ἀπολαυειν . Διφιλος δε φησιν ὁ Σιφνιος : τα ταριχη | ||
λελειπται μονη προς σωτηριαν ὁδος Τιγρητα διαβαντας γης ἀκεραιου παλιν ἀπολαυειν ἐχειν , τους μεν ἀλλους εἰχε σιγωντας , ὑφ |
ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
σεληνιακαις μοιραις παρακειται Ταυρος : ἐν Ταυρῳ ταις του ἡλιακου γνωμονος μοιραις θʹ παρακειται Παρθενος . Παρθενον ἐν Ἰχθυσιν εὑρον | ||
δια Μασσαλιας : ὁν γαρ λογον εἰρηκε του ἐν Μασσαλιαι γνωμονος προς την σκιαν , τον αὐτον και Ἱππαρχος κατα |
ταυτ ' ἐπιθετα τῃ φυσει κακα . τυφλον γε και δυστηνον ἀνθρωπου βιος . ὁ παντα βουληθεις ἀν ἀνθρωπος πονειν | ||
ἀλλαι δε θυρσους ἱεσαν δι ' αἰθερος Πενθεως , στοχον δυστηνον , ἀλλ ' οὐκ ἠνυτον . κρεισσον γαρ ὑψος |
, παντα γαρ ἰσα ἀλληλοις . ἀλλ ' ὁ γε καινοτατον , ἐπι θρονου γαρ , οἱου συ , καθιζων | ||
ἠ κοιλον μελλωσιν ὑπερβαινειν , και ὑπομιμνησκειν αὐτους , το καινοτατον , ὁτι βαδιζουσιν . δεινον οὐν ἐποιειτο , εἰ |
ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
ταυτα μεν δη συνεθεντο παρα τον Ἰλισσον , οὑ τον καθαρμον τελουσι τοις ἐλαττοσι μυστηριοις , Ἱππαρχου και Μνησιδημου στρατηγων | ||
παντες αὐτους ἐξεκηρυξαν , Μαντινεις δε μετα την ἀπαλλαγην αὐτων καθαρμον της πολεως ἐποιησαντο σφαγια περιαγαγοντες κυκλῳ της χωρας ἁπασης |
προτεραις συνθηκαις ἐνεγραφη . οὐ πολυ δε ὑστερον οἱ Καρχηδονιοι στρατευουσιν ἐς Ἰβηριαν και αὐτην κατα μερος ὑπηγοντο , μεχρι | ||
, Λακεδαιμονιοι , της ἐπικηρυκειας αὐτοις ὑπαρχουσης προς Ἀθηναιους , στρατευουσιν ἐπι Μεγαλην πολιν . Ἀρκαδες δε , ἀσχολουμενων Θηβαιων |
οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
τουτου γινομενου , τουτεστιν ἀφ ' ἑτερων εὐθειων ἀλογων χωριων παραβαλλομενων παρα την Β ῥητην και πλατη ποιουντων τας εὐθειας | ||
μειζον ἐστιν . Παντων ἀρα των παρα την αὐτην εὐθειαν παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδεσι παραλληλογραμμοις ὁμοιοις τε και ὁμοιως |
περιφερειαν διαπορευεται . Και ἐπει ἀπο θερινων τροπων του ἡλιου πορευομενου νυξ ἡ προτερον της ὑστερον ἐστι βραχυτερα , ἐλασσων | ||
ἐπικρηπιδας τον ποδα φησαι εἰναι εὐρυθμοτερον του ὑποδηματος . και πορευομενου προς τινα των φιλων προδραμων εἰπειν ὁτι Προς σε |
ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
, και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
ζῳδιοις και ἀφωνοις , και μαλιστα μετα Κρονου , φαντασιας κατοιχομενων και θηριων ἠ δεσμωτων ἀποδεικνυται , του δε Διος | ||
. κακηγοριαϲ δικη : ἐαν τις κακως εἰπῃ τινα των κατοιχομενων , κἀν ὑπο των ἐκεινου παιδων ἀκουσῃ κακως , |
αὑτοις τας δια του σωματος : διο διψας τινας αὑτοις παρασκευαζουσιν , ἱνα πινοντες ἡδωνται . αἱ μεν οὐν ἀβλαβεις | ||
Εὐριπιδῃ . Ὁταν μελλωσι περδικες προς τῳ τικτειν εἰναι , παρασκευαζουσιν ἑαυτοις ἐκ τινων καρφων την καλουμενην ἁλω . πλεγμα |
ὁ ἀδελφος ἐβασιλευσεν ἐτη ἐννεα . Λακεδαιμονιοι δε Πολυβιαδαν στρατηγον καταστησαντες ἐξαπεστειλαν εἰς τον προς Ὀλυνθιους πολεμον . οὑτος δε | ||
Σαμῳ καταλυσῃ τους τετρακοσιους και ὀντες δημος : και δημοκρατιαν καταστησαντες και ἐμελλον τοις ἀλλοις ὡς δημῳ ὀντι ἐπιθησεσθαι : |
λοιγον ἀμυνει . ἁπλως ἁπαντες οἱ θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισι παντοιοι τελεθοντες ἐπιστρωφωσι ποληας . θεων οὐν μιμουμενων τινα τροπον | ||
των μισθοφορων τοις σωματοφυλακειν μελλουσιν . κατεσκευασθησαν δε και καταπελται παντοιοι και των ἀλλων βελων πολυς τις ἀριθμος . των |
ὁτε δε μοιραν μιαν και λεπτα β , εἰς το περιγειοτατον δηλαδη , ἐσθ ' ὁτε δε και λεπτα νθ | ||
κατα το ἀπογειοτατον παρακολουθειν , την δε μεγιστην κατα το περιγειοτατον , ἐπει και παντοτε ἡ ὑπο ΑΖΒ γωνια ἐλασσων |
μηδαμως ἀμελειν , ἐπειθον τε κατ ' ἀρχας λογοις και παραινεσεσιν : ὡς δε οὐκ ἠνυον , μετα πληγων ἐπεχειρουν | ||
προς τον ἀνθρωπινον βιον . οὐ χρη δε ταις ἐνιων παραινεσεσιν ἑπομενους ἀνθρωπινα φρονειν ἀνθρωπους ὀντας και θνητα θνητους , |
ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |