ἐλαιου το ἰσον της κεδριας . κηρον κεδριαν μετα του κυπρινου τηκε , εἰτα ῥητινην ἐπιβαλε και χαλβανην και ἀρας | ||
φλοιου μυροβαλανου ἀμμωνιακου θυμιαματος ἀνα # δ ναρδινου μυρου ἠ κυπρινου # ε και το ἀμμωνιακον ὁσον Γρ . γ |
, βρυον , ἐν οἰνῳ ἑψων , κλυζειν . Ἠ σελινου καρπον , ἀννησον , σεσελι , σμυρναν , μελανθιον | ||
καρ - δαμωμου , κυπερου , πετροσελινου , κοστου , σελινου σπερματος , σμυρνης , κροκου ἀνα ⋖ βʹ , |
γε ἑνεκα , ὡς οὐ φαυλον με ὑποκριτην ἑξων της ἀπολογιας , πειρωμενος δια βραχεων εἰπειν , ὡς ἀν μαλλον | ||
οὐν και παρα το ὡς ὡσδεἈλλα . τουτο μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του |
ἀφυλακτον γιγνομενων ἀνθρωπινῃ φυσει , των δε παρα την ἡμετεραν ἀμελειαν και ἀνεπιστατον της διαφορας , βουληθεντες κωλυσαι την βλαπτουσαν | ||
των ἐν ταις στηλαις γεγραμμενων δια την ἀμαθιαν τε και ἀμελειαν των ἐπιγιγνομενων : εἰναι δε και ταυτα ἐν τοις |
. την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | ||
, ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' |
παρ ' ὑμων ἐπαινουμενον ; Παλαι μεν το Πηλιον κοινον διδασκαλειον των ἡρωων ἐδοκει , νυνι δε ἡ ὑμετερα και | ||
αὐτον εἰς την Χιον ἀπικετο εἰς την πολιν : και διδασκαλειον κατασκευασαμενος ἐδιδασκε παιδας τα ἐπεα . και καρτα δεξιος |
τον δε Ἑρμην τον εὐφρονα ἐπεχειν τε την νυκταν , γεννητικον ποιητικον ἐκ μερους του Ἡλιου , τον δε Κρονον | ||
την ἀνομοιοτητα : ὁτι το μεν αὐτος , το δε γεννητικον ἑαυτου , και το μεν ἐκεινου , το δε |
φαντασματων τραγῳδοις μαλλον ἁρμοττει . Ἰχθυν νηχεσθαι διδασκεις : ἐπι διδασκοντων , ἁ ἐπιστανται . Ἰαλεμου ψυχροτερος : Ἰαλεμον τον | ||
ἡμεων , ὁκοιον ἡ χωρη : τα δε δογματα των διδασκοντων , ὁκοιον τα σπερματα : ἡ δε παιδομαθιη , |
δηκτικῳ , ἀλλα γλυκει και κουφῳ . ἑψειν δε το λινοσπερμον ἐν τῳ ὑδατι μη λαυρῳ πυρι , ἱνα μη | ||
ἀνθεμις , ἀρον , ἀψινθιον , ἀγαρικον , λαδανον , λινοσπερμον , μαλαβαθρου φυλλον , ναρδου σταχυς , ναρδος Κελτικη |
δε ἡ πλεκτη . κλησις μεν ἡ εἰς ὁτιουν των δικαστηριων γινομενη : προκλησις δε ἡ εἰς Ἀρειον παγον . | ||
ἀν τις ἀποφηναιτο τον Ἀντιοχον , καθαπερ τους ἀπο των δικαστηριων συκοφαντας , το μεν ῥητον του νομου τετηρηκεναι μετα |
μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
ἑτερον τι , ἐξ ὡν φησιν , ἠ το παρασιτειν εὐδαιμον νομιζων . και μην οὐδε τῳ τυχοντι ἀνδρι περιτεθεικε | ||
βασιλεως , ὁσοι τε κολακες τραπεζης [ και ] το εὐδαιμον γαστρι και τοις αἰσχιστοις μετρουσιν , ὑπεμιμνησκον αὐτον της |
ὡν ἡ μεν ὁσα Τιμολεοντι τωι Κορινθιωι κατα Σικελιαν ἐπραχθη διαλαμβανει , ἡ δε τα Διωνι τωι Συρακουσιωι ὁσα ἀξιαφηγητα | ||
ναυτιλλομενοις ταυτα οὑτω διαγεγραπται , εἰκοτως τε ὁλοσχερεστερον περι τουτων διαλαμβανει : και γαρ και οἱ πλωϊζομενοι οὐ δια μηχανικων |
τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
ἐξ ἐκεινου δεικνυομενα τε και ἐκφαινομενα , οὐ ποιουμενα οὐδε παραγομενα : ἐκ των ποιουμενων δε ὁ λογος γινεσθω , | ||
γεγονε : τα γαρ ἀπο των εἰς ξ εἰς α παραγομενα ἐθνικα εἰσι , Φοινιξ Φοινισσα , Κιλιξ Κιλισσα . |
ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
. οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |
ἠ „ ἐπ ' ἀσπιδα μεταβαλου „ . διοπερ οὑτως παραγγελουμεν ” τον Λακωνα ἐξελισσειν ” „ τον Μακεδονα ἐξελισσειν | ||
. Εἰ δε το λαιον κερας πυκνωσαι δεῃ , τἀναντια παραγγελουμεν , εἰ δε το μεσον της φαλαγγος , την |
ἀλλα σκοπειν ὁπως τους στρατιωτας διαθρεψῃ . Ἰφικρατης μεν οὐν ὑπακουσας τῳ δογματι της πατριδος ἐλαφυ - ροπωλησε τον των | ||
εἰσευπορησαι τῃ πολει χρηματα : ὁ δ ' Ἀρταξερξης προθυμως ὑπακουσας ἐδωκεν αὐτοις δωρεαν ἀργυριου ταλαντα τριακοσια . τοις δε |
δε ἀνθρωπος ταυτα , προσηκει δια παντων μεν καθηρασθαι και τελειωθηναι , τον δε ἐπιβαλλοντα τροπον ἐφ ' ἑκαστης φυσεως | ||
γυνη φαυλοτερον . Ἐπει δε ὁ ἐνιαυτος ὀλιγον προς το τελειωθηναι περιῃει , Μελαμπους ἀκουει ὑπερθεν τινων σκωληκων διαλεγομενων , |
αὐτης : το θυμικον , το ἐπιθυμητικον , και το λογιστικον : ἡ γαρ ὁμονοια του λογισμου ἐστι . . | ||
των μερεων τας ψυχας δυο τα πρατα , το μεν λογιστικον το δ ' ἀλογον : και λογιστικον μεν , |
. Γ σκιμαλιζειν ἐστι το τῳ μικρῳ δακτυλῳ των ὀρνιθων ἀποπειρασθαι εἰ ᾠοτοκουσιν . ἐνταυθα δε παιζει , οἱον των | ||
χειμωνος ὡρᾳ . ἀει δε μεχρι τοσουτου σοι των γυμνασιων ἀποπειρασθαι προσηκει , μεχρις ἀν μηκετι κοπον ἐμποιῃ το γυμνασιον |
ἐγενετο , ἀει αὐτοις της φιλοχρηματιας και της των ἀρχοντων καταφρονησεως και μεχρις αἱματος αὐξηθεισης . ὁ δ ' οὐν | ||
Ἀθηναιοι πυθομενοι την εἰς Βοιωτιαν παροδον του βασιλεως της προϋπαρχουσης καταφρονησεως ἀπεστησαν : ἡ γαρ ὀξυτης του νεανισκου και ἡ |
ὑπερ την λεωφορον Ῥυπων ἐστι τα ἐρειπια : σταδιους δε Αἰγιον περι τους τριακοντα ἀπεχει Ῥυπων . Αἰγιου δε την | ||
μεν οὐκ οἰκειται , την δε χωραν ἐχουσιν Αἰγιεις . Αἰγιον δε ἱκανως οἰκειται : ἱστορουσι δ ' ἐνταυθα τον |
, και μαλλον διδασκει , ἐπειδη τας ἀρχας ἐχει των διδασκομενων , και ἐκεινος δια τουτων δυναται διδασκειν : οὑτοι | ||
ποριζοντων δε τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν |
λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
, το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
ἀναπαυεται οὐδενα χρονον . Ὁ δε τριταιος μακροτερος ἐστι του ἀμφημερινου , και ἀπο χολης ἐλασσονος γινεται : ὁκοσῳ δε | ||
τεταρταιων μικροτερον του ἐπι των τριταιων , εὑρεθησεται ὁ του ἀμφημερινου του ἐπι των τεταρταιων μικροτερος , οὐ δυο μονοις |
διαφοραν διδασκει δια τουτων του καθ ' ἑαυτον φρονιμου προς οἰκονομικον και πολιτικον . και φησιν , ὁτι ἑκαστῳ μεν | ||
ὁ ἐλευθεροι . και ἐστιν ἐν τουτοις προς ἀλληλους το οἰκονομικον δικαιον , ἀλλο και αὐτο ὀν του πολιτικου : |
παντων ὀντες διεπολιτευοντο . του δε Περσου δη ἐπιοντος ἀλληλων λαβομενοι της πολεως ἐξω προελθοντες ἐς ταὐτον ἑκατερος την δεξιαν | ||
μοσχον πεπλανημενον ἐλλοχησαντες εἰτα αὐτῳ προσπηδωσι , και του μυκτηρος λαβομενοι ἑλκουσιν : ὁ δε ἀντισπᾳ , και ἁμιλλα ὑπερ |
Ἐλεατην ἐν τοις ἀμπελωσι φυεσθαι και ποιειν τον οἰνον οὑτω διουρητικον ὡστε λαγαρους εἰναι πανυ τους πινοντας . Ἀριστος δε | ||
ἐπ ' ὀλιγον και ἀλεσθεντες και μιχθεντες , μονιμον και διουρητικον ποιουσι τον οἰνον . ἑψητος μιγνυμενος οἰνῳ μονιμον αὐτον |
του πειθειν αὐτον ἀπωλεσεν . οὐ περιοψεται ] οὐ μελλει καταφρονησαι . οὐ περιοψεται : εἰκος γαρ ἠν και τουτον | ||
ξυνενεχθεισαι ἐτι μαλλον ἐπηραν τους [ ἐν ] ταυτῃ σατραπευοντας καταφρονησαι αὐτου της οἰκοι ἀπονοστησεως . οὐ μην ἀλλα και |
μεν οὐν των καθ ' ἑκαστα προτασεων και των ἀπροσδιοριστων κυριωτερον ὁρωντες το κατηγορουμενον του ὑποκειμενου και τουτου κυριωτερον οὐδεν | ||
το δε ἀλογον ταττεται και ῥυθμιζεται . ὡστε το λογικον κυριωτερον ἀνθρωπινη ἐνεργεια ἐστιν , ἐπει και τουτο ἐστιν ἐνεργεια |
πολεως , ἀνηρ των πλουσιωτατων : ἀλλ ' ὁμως ὁ κορος οὐδεμιαν αὐτῳ ὑβριν ἐνετεκεν : οὐδε γαρ κορος οὐδεις | ||
ἀρταβων ἑξ : και οἰνου κορους μυριους : ὁ δε κορος του οἰνου ἐστι μετρα δεκα . Το δε ἐλαιον |
του θεου . οὐδε ταυτα ἀκουειν μαλλον ἠ λεγειν ἐχομεν πεπειραμενοι . ὁσα δ ' αὐτων οἱον τε ἀπομνημονευσαι ἐν | ||
ὑπερ της δουλειας τῃ σιωπῃ . οὑπερ οὐν οἱ ἀνθρωποι πεπειραμενοι , τας μεν ἠδη πρεσβυτερας μεθιασι , σπουδαζουσι δε |
[ , ] ὡς ἐν τῳ περι δεινοτητος μεθοδων ἐσται φανερωτερον δια γαρ το πολυσχιδες της μεθοδου ταυτης και ἰδιον | ||
, ἡ γινεται οὐκ ἐπι μονων των κυκλῳ μεθισταμενων . φανερωτερον μεν ἐπι τουτων : ὁσον ἐμπροσθεν προωθειται , τοσουτον |
τους Μεσσηνιους ἐν ὁπλοις , τους τε οὐκ εἰδοτας ἐπαναγκαζων διδασκεσθαι τα πολεμικα και τοις ἐπισταμενοις ἐπιμελεστεραν ἠ προτερον την | ||
ταχυς πενης γενῃ . Μεγ ' ἐστι κερδος , ἠν διδασκεσθαι μαθῃς . Μισω πενητα πλουσιῳ δωρουμενον . Μηδεν ποτε |
γαρ ἀν αὐτῳ μια μεσοτηςσφαιροειδης δε , δυοιν ἐδεησεν αὐτῳ μεσοτητων εἰς συναρμογην : δια τουτο πυρος ἐν μεσῳ και | ||
ἑπτακαιεικοσαπλασιας : ἐν γαρ ταυταις ταις ποσοτησιν ἡ των δυο μεσοτητων ἐνοραται φυσις πρωταις ἐλαχισταις ἡ τε του ἀνα μεσον |
μη τους ταφους ἀνορυττων : ἐν μεντοι τοις στοχαστικοις ζητημασι παρεπομενα μονον τα τοιαυτα λαμβανομεν , οὐχ ὡς μερος . | ||
χρονικη συνταξις , των λεξεων κατα την συνουσαν παραθεσιν τα παρεπομενα αὑταις ἀναδεξαμενων . . . . : παραθησομαι και |
' οὐκ ἀξιον ἐρασθηναι των νομων , οἱ τοσαυτης γεμουσιν ἡμεροτητος ; δι ' ἡν οἱ μεν πλουσιοι διδασκονται μεταδιδοναι | ||
αὐτου σκληροτερον κεχρημενων τῃ πολει , οὑτος δια της ἰδιας ἡμεροτητος διωρθωσατο τας ἐκεινων ἀποτομιας , προκρινας της τιμωριας την |
και ἡ πρωτη οὐσια ; Προ δη παντων τα σημαινομενα διαιρετεον των ὀνοματων . Λεγεται γαρ ὀν και ἑν τι | ||
κακως προεστηκοτα . Ἐαν δε εἰς ἑτερον τι μεθιστᾳ παλιν διαιρετεον : ἠ γαρ εἰς ὑπευθυνον τι δυναμενον γενεσθαι πραγμα |
ἐπι πασης γενεσεως τον περι δουλων τοπον σημαινουσι δια το κοσμικον : ὡροσκοπουντος γαρ Καρκινου ὁ περι δουλων ἐν τουτοις | ||
δυναμιν , ποτερον ἐνεργως τυγχανουσι διακειμενοι κατα τε αὐτο το κοσμικον και το κατα την γενεσιν ἠ το ἐναντιον : |
ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
μονων των ἰσοχρονων γινεται ποδων , τα δε και δια πλεοναζοντων τοις χρονοις : και τα μεν δεχεται τους ἰσοχρονουντας | ||
πολλοι και ψυχονται το σωμα , τινες μεν ὑπο των πλεοναζοντων ὠμων χυμων , ἑτεροι δε δια ξηροτητα και ἀσιτιαν |
αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
νυν τουτου , δια τουτο προ του Α λαμβανεται ὀντος πορρωτερον του νυν . Ὡσπερ δε το Γ ὑστερον ὀν | ||
χωρᾳ , διεφερον δ ' ἀλληλων ἐν τῳ πλησιαιτερον ἠ πορρωτερον εἰναι της διαρθρωσεως κατα τε το μηκος του κωλου |
ἐμης συγγραφης . τοινυν , ὠ μεγιστε αὐτοκρατωρ , πολλα πονησας ἠδη ξυνεγραψα τουτι το βιβλιον ἐν πεντε τμημασι διελων | ||
ἐσομενων περι αὐτου λογων . ἀλλως : εἰ δε τις πονησας εὐτυχη πρασσοι και νικησει , τουτῳ οἱ ἡδεις οὑτοι |
παραδιδωσι διδασκων , ποιαις μεν ἐξ ὡν ἐδιδαξεν ἰδεων χρηστεον συμβουλευτικον μελετωντας λογον και ποιαις δικανικον και ποιαις πανηγυρικον : | ||
ῥητορικης μυστηριον . Ἐτι κἀκεινο προεκτεθειται : εἰ προς το συμβουλευτικον γυμναζει ὁ μυθος , τουτο δε δυσχερεστερον , οὐκ |
αὐτου βαρβαριζει . Το γαρ βαρβαριζειν οὐχ ὑγιες ἐστιν οὐδε ἑλληνικον : εὑρισκονται δε βαρβαρισμοι ἐν τοις ποιηταις ἀμετρητοι , | ||
οὐκ ἐστιν , ἐπει οὐκ ἀν ποτε ταὐτον τοις μεν ἑλληνικον ἐδοκει τυγχανειν τοις δε οὐχ ἑλληνικον : θεσει δε |
. διοπερ αἱ γυναικες ἀναλογιζομεναι μεν την ἐν τῃ Λιβυῃ μελλουσαν αὑταις ἐσεσθαι δουλειαν , θεωρουσαι δ ' αὑτας ἁμα | ||
τι μωμητον της προλαβουσης δυσκλειας την παρουσαν ἀνακοπτουσης ἠ και μελλουσαν εὐκλειαν , ἀναφεροντων των πολιτων τα ὑστερα καλα προς |
δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
καρδιωσσειν , ἐν τῳ ὑποχονδριῳ ἐπι δεξια ἠ ἐπ ' ἀριστερα ξυντεινεται τι μητε ξυν ὀδυνῃ μητε ξυν φλεγμονῃ , | ||
' ἱερωσυνα , κωλη , το πλευρον , ἡμικραιρ ' ἀριστερα . Ὀρφοισι σελαχιοις τε και φαγροις βορα . Και |
; εἰτα ἐξ ἀρχης ἐρεις , τι κηδεμονος ἰδιον το φθειρεσθαι , το μηδεν αἰσχρον πασχειν , ἐαν το ἐπιμελεισθαι | ||
χρονος ὁ παρελθων και ὁ μελλων , ἐν χρονῳ δε φθειρεσθαι το νυν οὐ δυνατον : συμπαρεκτεινοιτο γαρ ἀν το |
πορευεσθαι μετα πολλων , και ἀφικνεισθαι σφας εἰς τοπον τινα δαιμονιον , ἐν ᾡ της τε γης δυ ' εἰναι | ||
οὐν την ὑψηλοφροσυνην πολλοι ἐκενωθησαν ὑψουντες ἑαυτους : μεγα γαρ δαιμονιον [ ἐστιν ] [ ἡ αὐθαδεια ] [ και |
δ ' ὁρων πασχοντας † τους ἀναξιους . } Το συνειδος ἡμων ἐνδον ἐγκεκρυμμενον ἐπι τῳ μετωπῳ την ἀληθειαν φερει | ||
και δικαστην ἐπεστησε τον δικαιοτατον ἁμα και οἰκειοτατον , το συνειδος αὐτο και τον ὀρθον λογον και αὐτον ἑαυτῳ , |
και τα ἀνω : και εἰ τις βουλεται του σωματος ἀπολαβων μερος κακως ποιεειν το σμικροτατον , παν το σωμα | ||
των Ἀθηναιων καταλυσαντες ἐλυμηναντο τους Δρακοντος και Σολωνος νομους . ἀπολαβων οὐν ὁ δημος την ἐλευθεριαν εἱλετο πολιτας κʹ τους |
ἀποκοπτειν και το κεφαλιον εὐμεγεθεστερον ὑπαρχον παλιν θλαν : ὁπερ δυσχερεστερον ἐπι τουδε του σχηματος δια το ἀνω το κεφαλιον | ||
πονηρον της γνωμης , δεδωκασιν ἀφορμην του λεγειν ἀλλοις ὁτι δυσχερεστερον ἐστι το φυλαξαι ἠπερ κτησασθαι : ὁπερ οὐκ ἐστιν |
ὁς ἀν των Ἑλληνων ἀρχειν ἀει βουληται , μονην ἀν ἐναντιωθηναι και της παντων ἐλευθεριας προστηναι , οὐ μα Δι | ||
βαλομενον , ἐαν μη πασι το αὐτο δοκῃ , μητε ἐναντιωθηναι τινα τοις πραττομενοις , ὁς ' ἀν αἱ πλειους |
τον ὀροβον τῳ περιπλεκεσθαι και καταλαμβανειν και το λειμοδωρον το βου - κερας εὐθυς τῃ ῥιζῃ παραφυομενον και ἀλλα δ | ||
του βου του σημαινοντος το μεγα , ὡς ἐν τῳ βου - γαϊος βουλιμος , γινεται βουβων , ὁ μεγαλως |
ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
. Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
διο και δει , ὁτε ἐξεστιν , αὐτον λαμβανειν . θεραπων δε οἱ , οὐ δραστας : οὐκ ἀποδιδρασκων , | ||
ὡδε δε οἱ φρονεοντι δοασσατο κερδιον εἰναι ὀφρ ' ἠϋς θεραπων Πηληϊαδεω Ἀχιληος ἐξαυτις Τρωας τε και Ἑκτορα χαλκοκορυστην ὠσαιτο |
ἡ κατ ' Αἰγυπτον Ἀλεξανδρεια και του Νειλου προχοαι , βορειοτατον δε το του Βορυσθενους [ στομα ] : εἰ | ||
ὑπαρχουσης και ἐτι περι αὐτο το του λοξου αὐτης κυκλου βορειοτατον περας δια τε το περι ταυτα τα σημεια ἐφ |
τροπον λαμβανειν δικην . δειν δ ' ᾠετο μηδεν ' ἀποστερεισθαι του δικης τυχειν , ὡς ἑκαστος δυναται . πως | ||
μεγαλην νη Δι ' ὠφλε δικην και τοσαυτην ὡστ ' ἀποστερεισθαι των ὀντων . ἀλλα χιλιων ἡ δικη μονον ἠν |
τα ἐμπλαϲτικα ϲυντιθεμενα δια τε τηϲ φρυκτηϲ ῥητινηϲ και ἀλευρου πυρινου χνου και γυψου , και ὁϲα τοιαυτα , ᾠου | ||
τηϲ ἐϲχαραϲ καταπλαϲτεον τῳ δι ' ἀρτου ἠ κριθινου ἠ πυρινου ἀλευρου ἑψομενῳ ἐν ὑδρελαιῳ τῳ τε κεφαλικῳ ξηριῳ μετα |
αἰσθητικον , πεζον , λογικον , ἀνθρωπος . Ὁτι ὡν συμπερασματων πλειω ἐστι τα μεσα , το ἐγγυτατον ἑκαστῳ αἰτιον | ||
εὑρειν . ὡς γαρ ἐνταυθα ἐκ των κατ ' εἰδος συμπερασματων , ἁ τῳ συλλογισμῳ και τῃ ἀποδειξει συναγεται , |
και τους τρωθεντας μυς διχα τινος ἀλλου των βοηθειν δυναμενων καταπλασματων και ἐμβροχων : ἁρμοζει δε και τοις ποδαγρικοις ἐν | ||
ἐμπασσειν τα ξηρα ἐπι τουτων , ᾑπερ ἐπι των ὑγρων καταπλασματων : ἐν μεν γαρ τοις ὑγροις ἀνιεται , ἐπι |
του δε ῥᾳδιως δια τον ἐρωτα ἑκατερα ὑπομειναντος ὁ γεωργος καταφρονησας αὐτου , ὡς παρεγενετο προς αὐτον , ῥοπαλοις αὐτον | ||
τῃ ἀναιδειᾳ , ᾑ χρω - μενος προτερον μεν ἠξιωσε καταφρονησας ὑμων και των ἐν τῃ πολει δικαιων τα χρηματα |
Ἀρισταρχε . Ταυτα μεν ἐν τουτοις . Ἐλθωμεν δε και διαλαβωμεν περι της ταξεως αὐτων . Δει γινωσκειν ὁτι τινες | ||
ὀκτω τον ἀριθμον ὀντα . ἀλλα πρωτον περι του σκοπου διαλαβωμεν . ἰστεον ὁτι ὁ σκοπος και συμπεφωνηται και διαπεφωνηται |
που περι του ἱππου βουλευεται ἀλλ ' οὐ περι του χαλινου ; Ἀληθη . Οὐκουν ἑνι λογῳ , ὁταν τις | ||
το κατα ἑνα αὐτων , ἐμβαλειν δε αὐτοις μετα του χαλινου φρονημα στησαι τε τον μεν ἐν αὐτῳ τῳ μη |
τῃ ἀκοῃ μηδαμωϲ , ὡϲ οἱον τε , ψαυοντα των φλεγμαινοντων μοριων . ἐγχρονιζουϲηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ και μελλουϲηϲ εἰϲ | ||
και μηλωτιδος προστεθεισα . Οὐχ ὡς ἐπι των ἀλλων μοριων φλεγμαινοντων χρωμεθα τοις ἀποκρουστικοις , οὑτω και ἐπι των παρωτιδων |
: Λεξατε δη μοι , ἐφη , ὑμας νομιζει μονους πολεμικως ἐχειν ὁ Ἀσσυριος προς ἑαυτον , ἠ ἐπιστασθε και | ||
, ἐπῃει δε ὁ δευτερος οὐκετι κωμαστικως ἀλλ ' ἠδη πολεμικως , ἐκεινῳ μεν ἐπαμυναι θελων , ἑαυτου δε ἐμπλησαι |
οὐχ ἑν ὀντα οὐδε μετεχοντα του ἑνος τοτε , ὁτε μεταλαμβανει αὐτου , μεταλαμβανει ; Δηλα δη . Οὐκουν πληθη | ||
γαρ μη οὑτως ἐχοντα και το θ εἰς το ς μεταλαμβανει . του μεν οὐν προτερου οἰκοθεν οἰκοθι , ἐνδοθεν |
δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
: ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν ἐξ ἀρχης πειρασεται : παρατηρητεον δε ὡς διπλη τις ἡ τοιαυτη στασις , τουτεστιν | ||
ὀνομα του ἐπιτρεχοντος μοριου ἐν τοις εἰδεσι του πολλαπλασιεπιμοριου . παρατηρητεον δε ἐφ ' ἑκαστης πλασεως των τε ἐπιμερων σχεσεων |
σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
ἐπι τρυτανης το ἑτερον βαρυνοντες μερος προϊζειν ἐποιουν , ὡστε πληρουσθαι τα ἐλλυχνια . εἰτα το ἑτερον παλιν βαρυνοντες μερος | ||
και ὠμα κενωθεν το σωμα : τῳ γαρ κενῳ ἑτοιμοτατον πληρουσθαι . δια ταυτα ἐπι ταις κενωσεσι μετριαζειν συμφερει , |
τυραννου χαιρειν και γεγηθεναι τους τυραννουμενους : ἀλλα τοτε λεγονται στεναζειν : „ μετα γαρ τας ἡμερας τας πολλας ἐκεινας | ||
εἰσιν ἀναστηματα των ποταμων . τασσουσι δε και ἐπι του στεναζειν , ἀπο δε της αὐτης ἀρχης : και γαρ |
, εἰς την οἰκιαν ἀναλαμβανων ἀνθρωπους πονηρους , περιεργους , ἀνοσιους περι τους φυσαντας , ἀχαριστους , μεμισημενους ὑπο των | ||
ἐστι του δικαιου , ὁθεν και τους πανυ ὀντας ἀδικους ἀνοσιους λεγομεν . κρειττον δε ἐστιν εἰπειν ὁτι διαφερει ὁσιον |
ὀφειλειν το αἰτιον ἀλλο εἰναι . Λογικον συλλογισμον τον μη ἀποδεικτικον ἀλλα διαλεκτικον τε και δι ' ἐνδοξων συναγοντα εἰωθε | ||
λογος εἰς δυο τεμνεται : εἰς τε το παθητικον και ἀποδεικτικον : και παθητικου μεν μερη προοιμια και ἐπιλογοι , |
ποποι ] ποποι και τοτοι ἐπιρρηματα σχετλιαστικα ἀντι του φευ λεγομενα , ποποι δε και τοτοι ἐπιρρηματα δηλουντα το που | ||
ἐχῃ το πραγμα παθος . Κοινα δε ἀμφοιν τα τελικα λεγομενα κεφαλαια : τελικα δε εἰρηται , ὁτι ἐπι τελει |
ἀναπαυσεις ποιουσιν , οὑτως αἱ διαφοραι των φιλων οἰκειοτερας τας διαλλαγας φερουσι . συ δε και τα βουλευματα του παθους | ||
, οὐχ ἡττον ἠ συ : τουτο δ ' εἰς διαλλαγας ἀγει ταχιστα και τον ὀργιλωτατον . προτερον δ ' |
ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
τα μεν ἀλλα ἱκανος και προς λογων ἐνιοτε μεγεθος οὐκ ἀφορος , πολυιστωρ , ἐπινοητικος , πλην ἀλλοτριων μεν ἐλεγκτικωτατος | ||
, και κινδυνευσει ἀποθανειν , ἠν δε και περιγενηται , ἀφορος ἐσται . Ἐστι δε ᾑσι κατα το αἰδοιον ῥηγνυται |
Κροισον ἐντιμως . μετεδωκε δε αὐτῳ και του συνεδριου , διαλαμβανων ὑπαρχειν συνετον , ὡς ἀν πολλοις και πεπαιδευμενοις και | ||
ὁ γραμματικωτατος , ἐν τῳ Συγγενικῳ περι διαφορας των ἀδελφων διαλαμβανων , ἐν οὐδε μιᾳ τουτων τεταχε τους ὁμαι - |
και στυφουσης δυναμεως και ξηραντικης ἐστιν : οὐδεν οὐν θαυμαστον ἀφλεγμαντον ὑπαρχειν αὐτον . Λωτος ἡμερος , ὁν και τριφυλλον | ||
προστιθεμενου , ἐκ διαστηματων τασσομενων των ναρθηκων : ὁταν ἀκριβως ἀφλεγμαντον ᾐ , των μεν κυρτων αὐτου ἐξωθεν αἱρουμενων , |
λαμπροτητι , εὐπρεπειᾳ . κομοωντες : θαλλοντες , ἐπαιρομενοι , βαρυνομενοι . Ὠκυαλῳ : ταχειᾳ , ἐν ἁλι , τῃ | ||
προτερων ἀπεβαλον . οἱ γαρ ὑπο καματου τε και τραυματων βαρυνομενοι σχολῃ προβαινοντες ἐγκαταλιποντων αὐτους των μελων ἐπιπτον , μαλιστα |
, μιξομεν τα μαλακτικα τοις ἑλκτικοις . τας μεντοι μετριας παρωτιδας , ἐφ ' ὡν μητε πληθος ἐστι το ἐπιρρεον | ||
δε Ἀριστοφανης τε εἰρηκε και Εὐπολις : τουτους δε και παρωτιδας ὠνομαζον . Κρατινος δε στημονιας κικιννους εἰπε τους στημονι |
ὑλην εἰναι μεν , μηδεν δε του ὀντος εἰναι : συγκεισθαι γαρ το ὀν παλιν ἐκ τε του ὀντος ὁ | ||
αὐτων τους ἀριθμους ὑπεθεντο , παντα τα ὀντα ἐξ ἀριθμων συγκεισθαι λεγοντες . ἀλλα και τας ἁρμονιας κατα ἀριθμους τινας |
πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
“ λεγετωσαν ” και “ ποιητωσαν ” . ἀτεχνως ] προδηλως . , φανερως . , σαφως . την Δημητρ | ||
δυναμενῳ διαιρεισθαι τα ἐκεινῳ νενοημενα . χειρες μεν οὐν νοουνται προδηλως και ἐφ ' ἡμων κοινοτερον . ὁταν γαρ δυναμεις |
ὑπ ' ἐρωτος κρατουμενος , ὁπως εἰς ἐκεινην την νυκτα παρασκευασαμενοι ἡκωσιν : σημειον δε αὐτοις ἀνασχησειν αὐτος ἐφη λαμπτηρα | ||
παρεκρουσαντο τον Εὐμενη : ἀναλαβοντες γαρ ἑαυτους και τας τροφας παρασκευασαμενοι νυκτος ἀπηλλαγησαν και λαθραιως ἀπεχωρουν προς τον Ἀντιπατρον . |
πολλα της βουλης ἀπειλουσης και παραινουσης μη λυειν συνθηκας ἀρτι γεγενημενας . οἱ δε και ταις συνθηκαις ἐπεμεμφοντο ὡς ἀδικως | ||
ἱππεις , ἐπι το πλειον ποιων την ἀπουσιαν προς τας γεγενημενας χρειας , ὁμως πεζοι μεν ἀπολειφθησονται τετρακισμυριοι δισχιλιοι , |
' ἀξιωσειεν . ὁ μεν οὐν ὡσπερει μαλιστ ' ἀν ἐρωτικον λαβοις του λογου , περι τουτ ' ἐστιν : | ||
οἱαν εὐχην κινειν . ὁ Παν οὐν ἐδιωκεν αὐτην δρομον ἐρωτικον , την δε ὑλη τις δεχεται δασεια φευγουσαν : |
λογον , ὁς ἐκεινον ᾡ προσεπολεμει , και προσθεν ἐπαινουμενον θαυμαστοτερον ἀπεφηνεν . ἡττημενος δη τουτο οὐδ ' ἀν θεου | ||
ἐπιτετακται συνοιδα : ἀλλα πρωτον μεν κατ ' αὐτο τουτο θαυμαστοτερον το του θεου , ἐπι πολλων και συνεχως την |
. φασιν ] οἱ δανεισται , διισχυριζονται . οὑτως ] τοιουτοτροπως , κατα τουτον τον τροπον . ἀποληψεσθ ' ] | ||
τα δε ἐναντια ἐπικρατεστερα , οὐ σωθησεται : εἰ δε τοιουτοτροπως ἐχουσι τα προειρημενα σχηματα , ὑπαρχει δε κακοποιος ἐν |
ἐριστικων . Ὑς λουσαμενη εἰς κυλισμα βορβορου : ὁμοιον τῳ Κρατητος : και τῳ : ὑς ἐν βορβορῳ ὑλισπαται . | ||
ἀναλαβων οἰκοι ἐς τοσουτον ἐθεραπευσεν , ἐς ὁσον ἀποκαταστησαι . Κρατητος δε ἐκλιποντος κατεσχε την σχολην , ἐκχωρησαντος αὐτῳ Σωκρατιδου |
οὐδε δυο ἑκτων : τριτον γαρ εὑρισκεται . τριων δε τεταρτων και τριων πεμπτων και τετταρων πεμπτων και τετταρων ἑκτων | ||
εἰτα ἀπο δυο πεμπτων . οὐ γαρ δυνασαι εἰπειν δυο τεταρτων : παλιν γαρ ἡμισυ εὑρισκεται . οὐδε δυο ἑκτων |
μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
, ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
. ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
Ὁτι Κλεαρχος ἠν ἐν Θρᾳκῃ : νυκτερινοι φοβοι το στρατευμα κατελαμβανον : ὁ δε παρηγγειλεν , εἰ γενοιτο θορυβος , | ||
πατρος , ὀμνυς ἐτι , και τας σπονδας αἱ σφαγαι κατελαμβανον . καιτοι μη νομιζετ ' αὐτον τοις μεν ἐξω |
τουτον : ἀνιστανται παντες ἀθροοι , και κατα μεσον το συμποσιον δυο γινονται το πρωτον χοροι , ὁ μεν ἀνδρων | ||
οὐν της μεθης εἰσκαλεσας την Ὀδατιν ὁ πατηρ εἰς το συμποσιον εἰπεν ἀκουοντων των συνδειπνων : ἡμεις , ὠ θυγατερ |
νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
, ἐντανυσας ἑλικος καρτερα νευρα βοος . Τανδε κατ ' εὐδενδρον στειβων δριος εἰρυσα χειρι πτωσσουσαν βρομιας οἰναδος ἐν πεταλοις | ||
ἐχει πλειστον και φθονον οὐ φερεται . Τανδε κατ ' εὐδενδρον στειβων δριος εἰρυσα χειρι πτωσσουσαν βρομιας οἰναδος ἐν πεταλοις |