κἀγω ταδε . Μη τεινε μακραν , ἀλλ ' ὁπως κρυψεις ταφῳ φραζου τον ἀνδρα χὠ τι μυθησῃ ταχα . | ||
ταις ἐκκειμεναις ὑποθεσεσιν ἀκολουθα συνισταται τα περι τας φασεις και κρυψεις του τε της Ἀφροδιτης και του του Ἑρμου ξενιζοντα |
διοικησειν ἐμελλεν . οὑτωσι μεν των πριν ἠ λυσιτελειν βασιλευσαντων κρατεις , ὁτ ' ἀμεινον , ἐπι τουτο ἡκων : | ||
προς τι δη βλεπων ἐπεσταλκας ; εἰτε γαρ ὁτι λεγων κρατεις , ἐγω σοι τουτου μισθον ὀφειλω , εἰθ ' |
χυλων ἡδονας , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀφροδισιων , ἀφαιρων δε τας δι ' ἀκροαματων , ἀφαιρων δε τας | ||
μεν χρηματα κεκτημενος οὑς ἀν εὐ ποιειν οἰηται δειν , ἀφαιρων ὡν ἐχει ποιει , ὡστ ' ἐλαττω τα λοιπα |
: ὁτι οὐ γραφομεν μονον καθ ' ἑαυτους μελετης και εὐποριας ἑνεκα της εἰς τους λογους τα τοιαυτα γυμνασματα , | ||
τοιουτοις ἀγαλλειν αὐτην και κοσμειν μηδενος φειδομενους , ὡς ἑκαστος εὐποριας ἐχει τε και δυναμεως . και αὐτος δε τον |
Νωτον δε και τα ὀπισθια παντα του γηρως εἰναι σημαντικα νομιζομεν . ὁθεν ὀρθως ἐνιοι και Πλουτωνος αὐτα καλουσιν ἰδια | ||
γενομενους θαυμαζομεν τε φιλοπονους τε και φιλοκαλους ὀνομαζομεν και κοινους νομιζομεν εὐεργετας τους των καλων ἐπιμελητας . ὁτε τοινυν οὑτω |
του τυραννου υἱος ἀκολαστος ἠν και φιλοποτης : και των κολακευοντων τινες αὐτον παρεσκευαζον ὡς ἐνι μαλιστα ἀλλοτριωτατα προς τον | ||
δε λοιπους ταπεινοι : ἡττονες γαρ οἱ κολακευοντες των οὐ κολακευοντων . κολακευεσθαι δ ' ὑπ ' οὐδενος οὐδενι συμφερει |
μαλιστα και την ἐξω και την ἐν τοις γυροις και βλαστανειν ὁλως οὐδεν . Φυτευουσι δε την μετοπωρινην φυτειαν μετα | ||
ὁκοσα μη καλως καθαρθεντα ἐς το δεον ἀει προτερον ἀρξεται βλαστανειν , ταυτα ὑπερσαρκεει μαλιστα : ὁκοσα δ ' ἀν |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
φαινῃσι . ἀντιστροφον ἐστι τῳ Κορινθιῳ , ὑποτακτικῳ χρωμενον ἀντι ὁριστικου . Ἰβυκειον δε σχημα το τα ἐναντια τῳ Κορινθιῳ | ||
ἐστι μεσου ἀοριστου αʹ , γινεται δε ἀπο του ἰδιου ὁριστικου αʹ μεσου ἀοριστου του ἐτυψαμην ἀποβολῃ του κατ ' |
και κινησεις ἀποδιδοναι : τῳ δ ' ἐν ἡμιν θειῳ ξυγγενεις εἰσι κινησεις αἱ του παντος διανοησεις και περιφοραι . | ||
προς τους ἐπιβουλευοντας εἰη μοι , το δε ἐς τους ξυγγενεις , ὡς μη φθονοιεν τῳ πλουτῳ , το δε |
ἀρδην ἠφανισαν : ἱδρυσαντο τε ἐλευθεριου Διος ἱερον και ἀγωνα γυμνικον στεφανιτην ἀπεδειξαν , Ἐλευθερια προσαγορευσαντες : ταφη τε δεικνυται | ||
Λημνον των Ἀργοναυτων δοκει Ὑψιπυλη ἡ Θοαντος θυγατηρ θειναι τον γυμνικον ἀγωνα , και ὁ Ἐργινος ἠγωνισατο : ὡς δε |
ἠν ὑπο στυγους ; ὡστ ' ἐν γαλακτι θρομβον αἱματος σπασαι . οὐτοι ματαιον : ἀνδρος ὀψανον πελει . ἡ | ||
εἰς ἐρημιας και αἰγιαλους και μνηματα , γλιχο - μενοι σπασαι καθαρου και ἀβλαβους ἀερος . εἰ δε τινες ἠ |
πλευρα το τελος της ζωης ἐπιτιθησιν , τοτε περ εἰωθε συμπληρουσθαι τα χρονικα και ἀπολλυσθαι παντελως ἡ κατασκευασθεισα πολις ὁπηνικα | ||
οὐσιας αὐτας εἰναι , ὡστε ἐκ τουτων και τα εἰδη συμπληρουσθαι και οὐσιωδως αὐτων κατηγορεισθαι : εἰ γαρ μη ἠσαν |
μηλεα , τα δε ἀλλα ἀπολλυται : ὁσα γαρ αὐ πληγεντα και σχισθεντα συμμυει παλιν και συμφυεται ταυθ ' ὡσπερ | ||
οἱον ἐρωμενη προς ἐραστην . . Και μεν δη τον πληγεντα εἰς θανατον ὑπο της τρυγονος ἐπισταμαι σῳζειν , ἐπισταμαι |
' αὐτου , λεγω το οὐ γαρ τα ῥηματα τας οἰκειοτητας ἐφη βεβαιουν , εἰθ ' ἡ θεωρια μαλα σεμνως | ||
: κατα δη τας τοιαυτας των μελων προς τους θεους οἰκειοτητας παρουσια τε αὐτων γιγνεται , ὡστε μετεχειν αὐτων εὐθυς |
δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
τους τἀληθη λεγοντας . Ἡ | και σφοδρα ἀξιος ἐστι μισεισθαι , ὁτι πονηρος ὠν και τα των χρηστων σημεια | ||
μισθοδοσιαν τον Τισσαφερνην ἀρρωστοτερον γενο - μενον και ἐς το μισεισθαι ὑπ ' αὐτων προτερον ἐτι τουτων δια τον Ἀλκιβιαδην |
εἰναι την ἀνθρωπου φυσιν και ἀτελεστεραν των ὑπ ' αὐτης εὑρισκομενων μεθοδων και τεχνων , ὡς δεισθαι ἐκεινων προς την | ||
συγγραφεων εἰδος αὐτα σκωληκων ἱστορουσι των ἐπι τοις σαπροις ὑδασιν εὑρισκομενων . ἀπαρτι : ἀντι του ἀπηρτισμενως και παντελειως και |
ἀπο Φυλης τον δημον καταγαγουσιν . Τουσδ ' ἀρετης ἑνεκα στεφανοις ἐγεραιρε παλαιχθων δημος Ἀθηναιων , οἱ ποτε τους ἀδικοις | ||
: πολλακις γαρ ἐνικησαν ἐν ὀλυμπιᾳ και τοις ἐξ ἐλαιων στεφανοις ἐστεφθησαν . ἐστι δε ὁ λογος τῳ πινδαρῳ οὐ |
ἀκριβειας και οὐκ ἀλλαχοθεν μετασχειν δυναμενους . ὁμοιως και ὁ μηχανικος την ὑλην σχηματιζων ἐπαναγει πασαν ἑαυτου την ποιησιν ἐπι | ||
εἰς το νοησαι φαινῃ και παντοιας εὑρησαι μηχανας . ἠ μηχανικος ὠν ὁ Προμηθευς , εἰ μη στερρως προσηλωθῃ , |
τῳ βυθῳ νεμονται , και ἡμερας δια την ἐν ταις νησοις ἡσυχιαν και γαληνην ἀφικομεναι κοιμωνται , και τουτο ποιουσι | ||
Εὐρωπης περιεχει τας Γαλλιας ἐν τετρασιν ἐπαρχιαις συν ταις παρακειμεναις νησοις . Ὁ δε δια μεσου αὐτου παραλληλος λογον ἐχει |
κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
ἀλλα σχεδον χθες και πρωην , ὁ μεν ἐν τοις σπαργανοις την τηβεννον ἠμφιασατο , ὁ δε μολις ἡλικιωτης τῳ | ||
τοις οἰκοις θεμενοι συν θρηνῳ γυναικειῳ λαθραιως ἐπεμπον , ἐνδησαντες σπαργανοις πορφυροις , κοινωνον το της νυκτος σκοτος του μηχανηματος |
τα κατασκευαστικα του αὐτου και ἀνασκευαστικα λαμβανει , εἰτα τοις ἰσχυροτεροις αὐτων προστεθεις εὑρισκει το ἀληθες . ἱνα γουν ὁ | ||
. Ὁτι πλεονεξιᾳ τις προσεχων και τους ἀσθενεις ἀδικων , ἰσχυροτεροις ἐμπεσων ποτε , και μη ἐλπιζων , ἐκτισει ἁ |
ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
: ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
ῥινα δειτ ' αὐτῳ φρασαι : ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον | ||
' ἐδειτ ' αὐτου φρασαι , ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον |
των ἀλλων ἡλικιων φυλαττοι την νοσον . Και τι δει μακρολογειν ; νυν γαρ ὑμιν αἱρεσις ἠ μισουμενοις διατελειν ἠ | ||
παρων ] ἱκανος οὐτε ὁ καιρος ? ] ἁρμοττων τῳ μακρολογειν ] , οὐτε ῥαιδι - ον ] ἑνα ὀντα |
ἐν αὐτῳ λογοι ἀλλα βουλησιν ἠ ἀλογον τινα ὁρμην ὑπο ἀγριοτητος ἠθους , ἐπιστησειεν ἀν τις . οὑτος δ ' | ||
ἀγωγον τε και ἐφολκον , ὡς εἰ τι μεν ἠν ἀγριοτητος , τουτο ἐκβαλειν , ἀπαυτομολησαι δε προς το ἡμερον |
χαριζοιο ἠ Διωνι ἐπιγραφων φιλοσοφῳ . Ἀλλα συ μεν ὁπως χαιρεις καλουμενος , οὐδεν ἠ μικρον μοι μελει : σκοπειν | ||
μεγα δεινον τ ' ὀρθι ' Ἀχαιοις . Χαραν πυραυστου χαιρεις : ἐπι των δια μικραν ἡδονην ἑαυτους φθειροντων ⋮ |
ὡνπερ κατηγορουνται , εἰ δι ' ἀποδειξεως δοιημεν τον ὁρον εὑρισκεσθαι . ἀλλ ' εἰ ταυθ ' οὑτως ἐχει , | ||
τους τεσσαρας τροπους ἐν δικανικοις τε και συμβουλευτικοις εἰδεσι λογων εὑρισκεσθαι . και εἰδη μεν ταυτα φησι , τροπους δε |
ἀνενευσεν . ΓΓ ἀνανευει ] ἀρνουμενος γαρ ἀνενευεν . ἰαμβικα μονομετρα βραχυκαταληκτα . ἀλλως : ἠλιθιως και ματαιως , ὡς | ||
αʹ , βʹ , γʹ , δʹ , εʹ ἀναπαιστικα μονομετρα και διμετρα ἀκαταληκτα , το δε Ϛʹ ἀναπαιστικον διμετρον |
ἐπι τα τελεια προϊων καταλληλον τεχνῃ την διδασκαλιαν ποιησῃ : τελειοτερα δε τα νυν των προειρημενων , ἁτε τινας ἀφορμας | ||
τελειοτερα γαρ ἡ μετα της αἰτιας γνωσις , τα δε τελειοτερα φυσει προτερα και το αἰτιον του ἐξ αὐτου προτερον |
Οὐκουν τιθωμεν τον νομον τουτον , μεχρι γε τοσουτου μη ἀμελεισθαι τα περι τον πολεμον γυναιξιν δειν , ἐπιμελεισθαι δε | ||
μεν ᾐτησεν , ἐγω δε ἐδωκα νομισας οὐ πανταπασιν ἐμαυτον ἀμελεισθαι παρ ' ὑμιν . καιτοι τινες ἠσαν οἱ τουτο |
ποιητικοις αἰτιοις ἐπισυμβαινει ἠ φυσει ἠ διανοιᾳ , φυσει μεν κατενεχθεις ὁ λιθος δια το βαρος ἐπαταξε , διανοιᾳ δε | ||
συνεχεστερως συν μερει της πετρας ἀποκοπεντι προς την θαλασσαν αὐθις κατενεχθεις ἀπεπνιγη . μαθουσα δε ἡ Λοκρις ἁπασα το συμβαν |
, ἐπει περιεχεται τριγωνοις ηʹ και ὀκταγωνοις Ϛʹ , ἑξει στερεας μεν γωνιας κδʹ , πλευρας δε λϚʹ . των | ||
ἀγαλματα αὐτων . τουτων δε τα μεν ἐξ ὑλης πεποιημενα στερεας τε και ἀσηπτου ἀγαθα ἀν εἰη , οἱον τα |
, ὁποσα ἐχεις . οὑτω γαρ ἁ δει σε λαβειν διδαξεις . οὐ γαρ ἀξιον ἡμιν κοπτεσθαι τηναλλως τους βιβλιογραφους | ||
μη , συ ὁ της ῥητορικης διδασκαλος τουτων μεν οὐδεν διδαξεις τον ἀφικνουμενονοὐ γαρ σον ἐργον ποιησεις δ ' ἐν |
ἐχει δυο διαστασεις , μηκος και πλατος , ἡ δε ἐπιφανεια δυο ἐχουσα διαστασεις περατουται ὑπο της γραμμης , ἡτις | ||
παν φθαρειη το ὀστουν , μονη δ ' ἡ ἐνδοθεν ἐπιφανεια , το μεν ἐκκοπτειν ἀνεπιτηδειον : οὐτε γαρ ὁλον |
εὑρισκεις το ἀπολομενον δ γινῃ πρεσβυτερος και εὐημερεις ε οὐ κληρονομεις τον φιλον Ϛ οὐκ ἐχεις ἐσχατην καλην ζ οὐχ | ||
φυγοντα δ ἀρξεις και εὐημερησεις ε κληρονομεις την μητερα Ϛ κληρονομεις τον πατερα ζ ἐλευθερουσαι βραδεως η οὐχ ὑβριζῃ . |
ἐν χρονιαις ἀσθενειαις ἠ ἐπι δυναμει ἀσθενουσῃ ἠ ἐπι ταις ἀμετροις κενωσεσιν , ἐπικινδυνοι γιγνονται : ἐπιτεινεται δε το κακον | ||
ἐοικεν τα κωλα και οὐτ ' ἐμμετροις πανταπασιν οὐτ ' ἀμετροις , οἱον ἐν τῳ περι μουσικης λογῳ ἐπαμ φῃ |
περιπλεκομεν γαρ , ἠτοι ὁταν αἰσχρα ᾐ τα λεγομενα : φυλαττομενοι γαρ την ἀπρεπειαν του λογου αὐτῳ τῳ περιπλεκειν δηλουμεν | ||
τριτον και τεταρτον καιρον διαιρουσι , το ἀδηλον του μελλοντος φυλαττομενοι . Τινες οὐν τα μελλοντα εὐθαλη γινεσθαι οὑτω προμανθανουσι |
ἐπικυκλου ὡς ἀπο δυσμων προς ἀνατολας ἀπο του ἀπογειου της ἐκκεντροτητος , ἐπι μεντοι του ἐκκεντρου παντοτε την θεσιν ἐχον | ||
, το δε κεντρον του ἐπικυκλου ἀπο του ἀπογειου της ἐκκεντροτητος ὡς εἰς τα ἑπομενα του κοσμου μο σξα και |
. Χρηματων αὐτῳ κομισθεντων ἀπ ' Ἀλεξανδρου , ἑστιασας τους κομιζοντας τον αὑτου τροπον ἀπαγγειλατε ἐφη Ἀλεξανδρῳ , ὁτι ἐστ | ||
και καλλιστα πιστευσας και παντοθεν μαλλον ἠ Κεγχρεαθεν ἀναγομενῳ τους κομιζοντας ἐπιβησας σκαφει . ἐρρωσο . Τῳ μεν κηρυκι σευ |
ζιγγιβερεως , μηου , ἀσαρου , κασιας , σινωνος , πετροσελινου , ἀκορου , γεντιανης , δαυκου ἀνα γρ . | ||
θερμου . Ταυτην και Ὀριβασιος ἐπαινει . Ναρδου σταχυος , πετροσελινου , δαυκου ἀνα ⋖ βʹ : στυπτηριας σχιστης ⋖ |
ἡμισεα εἰσω θυρων ἀπειληπτο , τα δ ' ἡμιτομα ἐξω προὐκειτο . και τουτοις ἑτερα αὐ προσενεπιπτε σωματα , σκευη | ||
Τοσαυτα φωνησασα συντονῳ χερι λυει τον αὑτης πεπλον ᾡ χρυσηλατος προὐκειτο μαστων περονις , ἐκ δ ' ἐλωπισεν πλευραν ἁπασαν |
και του μεν θερους ψυχος , του δε χειμωνος καυμα παρεχουσαν και πολλην χλιδην : ὡν οἱ πενιχροι γε παιδες | ||
το ἀναγκαιον ὑδωρ ἀποστελλειν το περιττον ἑτερωσεἀλλα τοὐναντιον τῳ πλεοναζοντι παρεχουσαν τους ἐγχωρουντας ἀδηλους ὀχετους . εἰ δ ' ἡ |
] ! [ ! ] ! [ [ Εὐρυδικην ] Λακεδαιμονος [ ] [ ] ι ? [ ! ] | ||
πολιορκουντων , ἀπεδρασαν νυκτωρ . ἐπει δε ἡκον ἐκ της Λακεδαιμονος ἀπαγγελλοντες ὁτι ἡ πολις ἐπιτρεποι Ἀγησιλαῳ διαγνωναι τα ἐν |
κοιλιακην διαθεσιν ἁρμοττοντων ταγηνισας τε ἐπ ' ἀκαπνου πυρος δοιης προσενεγκασθαι , μεγαλως ὀνησεις τον ἀνθρωπον : χρησιμωτατον δ ' | ||
ἐν γυμνασιοις συνεχεσι και πονοις : οὐδενι γαρ αὐτων ἐξην προσενεγκασθαι τροφην , εἰ μη προτερον δραμοι σταδιους ἑκατον και |
και το ἀγραφον οὐν γραμματειον κατα ἀναλογιαν ἐπ ' αὐτου ἀκουστεον . οὐ γαρ ὡς μηδε ὁλως ἐχοντος τα εἰδη | ||
νηυσι μελαινῃσιν πεσεεσθαι : ἡ διπλη ὁτι ἐπι των Τρωων ἀκουστεον , ἐμπεσειν ταις ναυσιν . . ἀλλα συν αὐτοισιν |
οἰνου κρασει και ἐπιβαλλε πηγανινου ἐλαιου κρασιν , ἱνα ὠσι κρασεις δυο , και οὑτως χρω προς κοιτην προλουων τον | ||
φυσεως . τουτοις δε ὡς εἰρηται συνεργουσι τε και ἀποσυνεργουσι κρασεις τε και ὡραι και χωραι και ἡλικιαι , διαιται |
ἀποδιδομεν , οἱον ὡς ἐπι της σεληνιακης ἐκλειψεως το εἰδος ἀποδιδομεν λεγοντες ὁτι ἀντιφραξις ὑπο γης γινομενη : το δε | ||
τι ἐστιν , οὑτως λεγομεν : οὐ γαρ οὐσιαν μονον ἀποδιδομεν λεγοντες ἀνθρωπον , οὐτε δε λεγομεν συμβεβηκος μονον ποιον |
λαμβανει . οὐτε δε το τι ἐστι : των γαρ ὁρισμων οὐκ ἐστιν ἀποδειξις : οὐ γαρ ἀποδεικνυσιν ὁ γεωμετρης | ||
της φιλοσοφιας . ἰστεον ὁτι ἑξ ὀντων των της φιλοσοφιας ὁρισμων ἐσχατος ἐστιν ὁ ἐκ της ἐτυμολογιας ὁ λεγων ὁτι |
. εἰμι , ὀφειλων ὑπαρχων 〚 〛 . θεις ] βαλων . πρυτανει ' ] τας κοινως ἐκταγας , ἐγκλησεις | ||
οὑτως . Σιτον προς ὀλιγον βρεξας ὑδατι και ἀνασπασας και βαλων , πτισσε ὁλμῳ ὡς πτισανην : ὁταν δε τον |
ὡς ἀδηλα και μικρα το γενος ὀντα , μεγαλων αἰτια κινδυνων και πονων γινεται : ὡν οὐδε ἰδειν ἐνια ῥᾳδιον | ||
ἡ μετα φρονησεως τε και ὀρθου λογου ὑπομενητικη των μεγιστων κινδυνων : αἱ οὐν τελειαι ἀντακολουθουσιν ἀλληλαις : ὁ γαρ |
τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
μεσης και εὐθυτενους διαμαρτων ὁδου , μιμησαμενος δε τους ἀγαθους δρομεις το σταδιον ἀπταιστως ἀνυσῃ του βιου , στεφανων και | ||
χαλκεις και τεκτονες εὐχερεστερον ἀδικουνται τους ὀφθαλμους , οἱ δε δρομεις ἡκιστα . οἱ ἐν χειμωνι ὀφθαλμιωντες χρονιζουσι και μαλλον |
γενεσεως οὐκ ἀγαθος , και εἰκαιας φημας ἀκουσεται , και μετεωρισμους ἑξει και φοβον και ἀπραγιας , ζημιας , κινδυνους | ||
ἀγαθος και ἐπικερδης . ἐπι νυκτερινης δε ἀκτινοβολουμενος ὑπο κακοποιων μετεωρισμους και προς μεγαλα προσωπα ἀμφισβητησιν ποιει , και ἐαν |
και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
βοηθηματων , τηνικαυτα και τοις ἐπι πλεον λεπτυνειν δυναμενοις και ἀνασκευαζειν την ὁλην διαθεσιν κεχρησθαι και μαλιστα τῳ ἐχοντι τον | ||
ἡ φιλοσοφια : δει γαρ μη μονον τα των ἐναντιων ἀνασκευαζειν ἀλλα και τα οἰκεια κατασκευαζειν . δεικνυμεν δε ὁτι |
κατα φυσιν ἐστιν , ἐπειδη δηλοι ἐρρωμενην και ἰσχυραν την συνεχουσαν και στηριζουσαν και συνδεσμουσαν την συνεκτικην δυναμιν του ὁλου | ||
των τῃδε περι ἐκεινων ἀποφαντεον οὐτε ψυχην την αὐτην την συνεχουσαν ἐχοντων οὐτε τον αὐτον τοπον οὐτε αἰτιας οὐσης ἐκει |
ἱερακα , σφαδαζοντα και ὀξεως κινουμενον ἐν τοις πτεροις και χηλαις ἠτοι ἐν τοις ὀνυξι το καρα και την κεφαλην | ||
δε νοτια ἐνικμα και λοιμικα . Και κλιμα Κυρηνης ὑπο χηλαις , Ἰταλιη χωρη τε πελει πλαστιγγας ὑπ ' αὐτας |
ἡμετεραν αὐτων ἀναιρησωμεν δοξαν , ἡν ἐσχομεν ἐκ πανυ πολλου ὀνομαστοι παρα πασιν ὀντες ἐπ ' ἀνδριᾳ και στρατηγιᾳ και | ||
τεῳ ἀριθμον ἐλασσονες των ἐν Αἰγυπτῳ διωρυχων . Ὁσοι δε ὀνομαστοι τε εἰσι αὐτων και προσπλωτοι ἀπο θαλασσης , τουτους |
ἀναληφθεισα πισσῃ ὑγρᾳ τριχοφυει χριομενη και ταχεως ἰαται το της ἀλωπεκιας παθος . Ποιει δε ὡσαυτως και ἡ των βατραχων | ||
τοπος . και τοτε πλατυσμα του φαρμακου ἐπιτιθει κατα της ἀλωπεκιας , χαρτιῳ σκεπαζων αὐτο και οὐκ ὀθονιῳ , ἱνα |
πολις Τρωαδος , κτισμα τινος των Αἰνειου παιδων . οἱ οἰκουντες Γεντινιοι . Γεραιστος , κωμη Εὐβοιας , ἐν ᾑ | ||
. προσφερονται δε και ἰχθυς οἱ τε παρα τους ποταμους οἰκουντες και παρα την ἐντος και την ἐξω θαλασσαν , |
ἡν ἐδοσαν ἡμιν οἱ πρεσβεις οἱ παρ ' ἐκεινου πεμφθεντες ἐπανορθωσασθαι , ὁτι ἐπηνωρθωσαμεθα , ὁ παρα πασιν ἀνθρωποις ὁμολογειται | ||
πλεον ἠ διπλασιον εἰναι . τουτ ' οὐν ἐπαναλαβειν και ἐπανορθωσασθαι και παντα συνταξασθαι κοινῃ γυναιξι τε και ἀνδρασιν ἐπιτηδευματα |
εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
ὡς μεν οἱ πλειστοι λεγουσι , Φοινισσων νεων ἐπικουρων τοις Σαμιοις προσφερομενων , ἀπαντησαι και διαγωνισασθαι πορρωτατω βουλομενος , ὡς | ||
οἱ δε ὀχλοι παμπληθει ἐκραζον “ ἐλευθερωσον Αἰσωπον , ὑπακουσον Σαμιοις , χαρισαι τῃ πολει την ἐλευθεριαν . ” ὁ |
τοιουτον ἐχουσης ἀλλα μονον κρινουσης τα καθαρως παρα της φρονησεως κατορθουμενα . και δοξειεν ἀν ἡ γνωμη και ἡ συγγνωμη | ||
ἑξεις και ἐνεργειας και δυο τα ὑποκειμενα και δυο τα κατορθουμενα . Σκοπος ἐστιν ἐνταυθα τῳ Ἀριστοτελει περι του ἀποδεικτικου |
μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
και τον Ἀμασιν τουτο ἐλεγον . ἀλλοι δε ἐπι των σπανιων . Γαλη Ταρτησια : ὡς μεγαλων ἐκει γινομενων . | ||
ὀρυξαντες πολυ βαθος , και ἐκ των οὐρανιων καιπερ ὀντων σπανιων ὁμως δεξαμενας πεποιηνται : ἡ δ ' ὁδος ἐστιν |
ἀγωνα και την εὐθυδικιαν : διο και ταυτῃ διαφερει της παραγραφης ἡ μεταληψις : ἡ μεν γαρ ἐστιν ἀπο του | ||
ἀποδειξεις της εὐθυδικιας , ὀλιγα χρη εἰποντας ἡμας περι της παραγραφης εὐθυς χωρειν ἐπι τον λογον της εὐθυδικιας : ὁπερ |
και γενων ἠρχε πολλων ἐν τε Ἀσιᾳ και Εὐρωπῃ και νησων οὐκ ὀλιγων και ἐν περιφανειᾳ και πλουτῳ και δοξῃ | ||
ἐκρατυνε ] ἐδεσποζε . μεσακτους ] ἐπειδη τα κυκλῳ των νησων ἀκται εἰσι , δια τουτο μεσακτους τας νησους καλει |
' ὁλως εἰς λεπτα καταθραυεσθαι , τοις δε κραυροις και μαλακοις ἀνευ γλισχροτητος ἑτοιμως εἰς λεπτα λυεσθαι , προδηλον οἰμαι | ||
ἐπι ταις πυριαις εὐδιορθωτον γινεται , χρησθαι δε και τοις μαλακοις προσθετοις και τῃ μηλῃ δε και τῳ δακτυλῳ ἀπευθυνειν |
ἐν τοις ἑξης τελεωτατα μετα ὑπογραφης εἰρησεται , ἐνθαδε δε γνωστεον τοσουτον περι των ἀνωτατω χαρακτηρων , ὁτι δυο ὀντων | ||
τουτου : συ δ ' ἐποησας με δους . νυν γνωστεον βελτιστε σοι ταυτ ' ἐστιν , ὡς ἐμοι δοκει |
ἐν Ἐφεσῳ φησιν εἰναι Ὀρτυγιαν , ἐφ ' ἡς ἐδοκει γεγεννησθαι ἡ Ἀρτεμις : ὁ μεν γαρ Ἀπολλων ἐν Δηλῳ | ||
μιγησεσθαι . τουτο ἀκουσας , και νομιζων ἐξ ὡν ἐλεγετο γεγεννησθαι , Κορινθον μεν ἀπελιπεν , ἐφ ' ἁρματος δε |
ἀνδραποδον , στρατιαν ἐπ ' ἐμε μισθοφορεις και Καμαριναιους νεωτερα ἀναγκαζεις φρονειν . ταυτα δε ποιων οὐδεν ἀλλ ' ἠ | ||
. γελωτοποιεις μελλων λεγειν , και φυλακα με του λογου ἀναγκαζεις γιγνεσθαι του σεαυτου , ἐαν τι γελοιον εἰπῃς , |
μεταδεδωκασιν ἀνθρωποις τους ἀπειρους οὐρανους και την δινην και την κατεχουσαν ταξιν εἰς ἀλλο μεν οὐδεν αἰτιον ἀναφεροντες , τυχης | ||
ἐγραψεν ἑαυτον τε και την Δικην ἐν τῃ ἀσπιδι , κατεχουσαν αὐτον της χειρος και εἰς την ἐπι τῃ ἀσπιδι |
: Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
δεικνυνται . και τουτο δε δηλον γεγονε , ποσαχως ὁ ὁρισμος λεγεται , και προς τουτοις πως ὁ ὁρισμος και | ||
τῳ στοματι της κοιλιας , ὁ ἐστιν ὡς λογος και ὁρισμος της ὑγειας εἰλημμενος . του γαρ το Β του |
σοι δοκῃ καλλιον εἰναι , και ἀντιστροφον αὐτῃ την διαλεκτικην ὀνομαζεις , και ἀμφοτεραν σεαυτῃ προσηκειν και ὀργανα εἰναι , | ||
το ἐν τῳ εἰρηνην ἀγειν , τουτο το βελτιον τι ὀνομαζεις ; ὡσπερ ἐκει ἐφ ' ἑκαστῳ ἐλεγες το ἀμεινον |
τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
τις γαρ ὀνησις εὐφωνου ἡσυχαζοντος ἠ μη αὐλουντος αὐλητου ἠ κιθαριστου μη κιθαριζοντος ἠ συνολως τεχνιτου τα κατα την τεχνην | ||
εἰτα ] ἀπο κοινου το ” ἐδει “ . εἰς κιθαριστου : οὑτως Ἀττικοι . ἐσπουδαζον γαρ περι την κιθαραν |
ὁ θεος . ἐτυχε δε διαρρεων δια του χωριου ποταμος Σελινους . και ἐν Ἐφεσῳ δε παρα τον της Ἀρτεμιδος | ||
εἰδος παρ ' Ἑλλησιν , οἱον Σχοινους Σκιλλους Πιτυωδης Δαφνους Σελινους Ἐρικωδης , ἀπο των ἐν τοις τοποις φυομενων . |
; ἡμεις γουν οὐ πολυν χρονον διχα του ὑμετερου πληθους στρατευσαμενοι δικην ἐδομεν ὡς και ὑμεις ἐπιστασθε . ἐπι τουτῳ | ||
τοις ἀνδρασιν , ἀλλα και τοις χωριοις πολεμιοις χρωμενοι : στρατευσαμενοι δε και εἰς Ἀσινην της Λακαινης ἐνικησαν τε την |
, Μοσχιων , και πεπεικως την μεν ἐλθειν δευρ ' ἀναλωσας λογους μυριους , την σην δε μητερ ' [ | ||
ταλαντον ἀργυριου . εἰς δε το μνημα του πατρος οὐκ ἀναλωσας πεντε και εἰκοσι μνας ἐκ πεντακισχιλιων δραχμων , το |
ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
ὡς , ἐπειπερ ἐτυπτετο μεν [ το χαλκιον ] ὑπο μαστιγος ἠχει δ ' ἐπι πολυν χρονον , ὡς χειμεριου | ||
Μεμνων Μεμνονος , τρηρων τρηρωνος , Φοινιξ Φοινικος , μαστιξ μαστιγος , Ἑκτωρ Ἑκτορος , Δημητηρ Δημητερος , Πελοψ Πελοπος |
ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
ὁ δευτερος χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος , τον πρωτον ἐχων ποδα πεντασυλλαβον . το γʹ τροχαϊκον πενθημιμερες . ὁ Ϛʹ Ἰωνικος | ||
το βʹ ὁμοιον διμετρον ἀκαταληκτον , τον δευτερον ἐχων ποδα πεντασυλλαβον . το τριτον περιοδος ἐξ ἰαμβικης και τροχαϊκης βασεως |
τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
: ἐπι των ἐπισφαλως νοσουντων . Και γαρ εἰωθαμεν στεφανουν σελινοις τα μνηματα . Τενεδιος πελεκυς : ἐπι των πικρως | ||
: ἐπι των την σιωπην ἀσκουντων . Οὐδ ' ἐν σελινοις : ἐπι των μακραν του τελους ἀπεχοντων : βουλεται |
, ὡσπερ και τα αὐτων ἐπιῤῥηματα . Αἱ μεντοι ὑπολειπομεναι πληθυντικαι γενικαι , αἱ μη ὑποπιπτουσαι τουτοις τοις κανοσιν ἀκολουθουσι | ||
πυρα φιληματα κερατα . Αἱ μεν εἰς ες δισυλλαβοι εὐθειαι πληθυντικαι περισπωσι τας γενικας , μηνων χηνων γραων , ἐννεα |
ὑγιεινοτατους τα σωματα πολλακις ἐξαιφνης ἐπιθεμεναι διεφθειραν . ἐαν δε συμπλακεις γυναικι τις ἐγκυῳ πληγην ἐμφορησῃ κατα την γαστερα , | ||
τῳ πεφυκεναι , ἀλλα νουν ὀντα ἐνεργειᾳ , ὁς ἐκεινῳ συμπλακεις τῳ δυναμει και προαγαγων αὐτον εἰς ἐνεργειαν τον καθ |
. τα παλαι μεν οὐν ἀγνοειται , Ἀκρισιος δε των μνημονευομενων πρωτος διαταξαι δοκει τα περι τους Ἀμφικτυονας και πολεις | ||
και την Ἀσσυριων ἡγεμονιαν ἀρδην ἀνετρεψε , πολυχρονιωτατην γενομενην των μνημονευομενων . Ἀρβακης γαρ τις , Μηδος μεν το γενος |
. Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
, ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
, ἐφοραται δε ὑπο του Διος , δηλοι ὡς ὁ γεννηθεις ὠφεληθησεται δια τι των κειμηλιων και δια τινων ἀρχαιων | ||
οὑτω τους ἀστρολογους . μετοικος : ἐν ἀλλῃ γαρ πολει γεννηθεις ἐν ταυτῃ μετῳκησεν . οὐ μαλ ' εὐτυχως : |
ἐκ τουτου : τοις δε πυρησιν ἀντ ' ἀνθρακων οἱ χαλκεις χρωνται , βρεχομενοι δε τοις σιτιζομενοις εἰσι τροφη βουσι | ||
] Χαμαιπιτυν ἐπι των ἀνθρακων θεις ἠ ἀσφαλτον οἱον οἱ χαλκεις χρωνται βʹ . προστιθεσθω και εὐθεως ποιει . ἀλλο |
εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
ταις κατα τας κλησεις πραγματειαις : ὁτι τοινυν οὐδε τουτων αἰτιατεον τους θεους αὐτοθεν μεν προδηλον : οἱ γαρ ἀγαθοι | ||
ὡσπερ και δυο ῥηται δυναμει συμμετροι ποτε γενοιντο ἀν . αἰτιατεον οὐν την ἀναλογιαν της των περιεχομενων χωριων διαφορας την |
Ϛʹ προς τα γʹ και ὁμοιως ἐπ ' ἀπειρον . τριπλασιων δε λογων πρωτος και πυθμην ὁ των γʹ προς | ||
, ἐκ μεν των διπλασιων ἡμιολιοι , ἐκ δε των τριπλασιων οἱ ἐπιτριτοι , ἐκ δε των τετραπλασιων ἐπιτεταρτοι , |