εἰτα ἡ τριτη ἑβδομας κατα συνεχειαν ἀριθμουμενη την εἰκαδα ποιει κρισιμον . εἰπων οὐν “ μετα δε ταυτας ἐν τῳ | ||
ἀποκρουσηται τα μελλοντα προς αὐτην φερεσθαι περιττωματα . Της δε κρισιμον αἱμοῤῥαγιαν ἠ ἐμετον δηλουσης . Ἐπειδη περι κεφαλαλγιας ἠν |
και παν ὁ ἀν προσεκαλεσατο και ἠσπασατο ὡς ψυχην ζωσαν ἰσοτιμον αὐτο ἡγησαμενος ψυχῃ , τουτο ὀνομα οὐ του κληθεντος | ||
τῳ κεντρῳ ἡμερας κοσμουμενος ὑπο των λοιπων ἀστερων κατα το ἰσοτιμον , βασιλεις ποιει . ἡ Σεληνη ἐν Καρκινῳ πραξεις |
και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
Και ἐγω , ἐφη ὁ Ἰσχομαχος , ἀγασθεις αὐτης την ἀποκρισιν εἰπον : Ἀρα γε , ὠ γυναι , δια | ||
δε μετα σκληρων των ἀπο της τροφης περισσωματων προς την ἀποκρισιν διαπιπτει , οὐ συμμιγνυμενον αὐτοις . εἰ μεν οὐν |
σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
τα ἀλλα ὁποιος εἰμι πολιτης ἐγω , προς ὁντινα βουλεσθε παραβαλλοντες τοσουτων οὑς οὐ κατακαετε . ἐστι μεν γαρ χωρια | ||
. διαγνωσομεθα δε , εἰ το νοσημα σωτηριον ἐστι , παραβαλλοντες δηλονοτι τον τονον της δυναμεως τῳ μεγεθει του νοσηματος |
. πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
ἁπασαις κρισεσιν , Προαιρεσιος τε και Ἡφαιστιων και Ἐπιφανιος και Διοφαντος , Σωπολις ἐκ της παραβυστου και παρημελημενης ἐς τον | ||
αἰτιας . Της Ἀραβιας ἐν ταις καλουμεναις Ἀβαις ᾠκει τις Διοφαντος ὀνομα , το δε γενος Μακεδων . οὑτος ἐγχωριον |
τα εὐδιοικητα των πτηνων και ἰχθυων τους ἁπαλοσαρκους προσοισομεν . λυθεντων δε των πυρετων , λουστεον παραιτουμενους την τε εἰς | ||
ἀξιοχρεως τουτο γαρ δηλοι το φερεγγυοςπροϊστασθαι των του Προιτου πυλων λυθεντων των κλειθρων ἠτοι ἀνοιχθεντων των πυλων ; ἠ το |
και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
θυειν . ποιησαι δε σφισι το ἱερον Σπαρτιαται λεγουσι Πρακα ἀπογονον τριτον Περγαμου του Νεοπτολεμου . προϊουσι δε Ἱππου καλουμενον | ||
το εἰκος , ἐπιθεμενον τῳ ἱερῳ . του δε Μαχαιρεως ἀπογονον Βραγχον φασι τον προστατησαντα του ἐν Διδυμοις ἱερου . |
, καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
δωματα . . . . ἱνα μαθωσι τι ἐστιν ἡ ὑποπτερος δρυς και το ἐπ ' αὐτηι πεποικιλμενον φαρος , | ||
εὑρειν τεχνην , δι ' ἡς ἀρθεις ἀφ ' Ἑλληνων ὑποπτερος , μεταρσιος ἐκεισε πετωμαι . ἀλλα γαρ ἐφθης , |
τιμων : πολλακις , ὠ Ἀθηναιοι . Τυρρηνικος : ἁπαντα συμβησεσθαι ἐτι . Κατα Διονυσιου του ἐπι της διοικησεως : | ||
οἱ λογοι και ὁ δρασμος ἐνικα και πραγματα αἰσχιστα ἐμελλε συμβησεσθαι , και οὐχ ὁσον το της δουλειας , ἀλλ |
. Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
προσοδιακον διμετρον ὑπερκαταληκτον . το Ϛʹ Εὐριπιδειον . το ζʹ ἐπιωνικον τριμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον . | ||
διμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το θʹ ἐπιωνικον ἀτακτον : ὁ γαρ βʹ σπονδειος ἐστιν : εἰτα |
οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
, και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
γαρ και μειζον πολυ τε και πλειον ὑψηλον τε και ὑψηλοτερον καθ ' ὑπεροχην νοειται , μικρον δε και μικροτερον | ||
Ὑπερ δε της γης ὀντος του ἀερος , τον αἰθερα ὑψηλοτερον εἰναι φησιν οὑτως : εἰς ἐλατην ἀναβας περιμηκετον , |
, : . . . μια γαρ και ἡ αὐτη οἰμος κατα τον Αἰσχυλον εἰς Ἁιδου φερουσα . . . | ||
ᾠδης : ὁθεν κυριως προοιμιον το προ της οἰμης . οἰμος ὁδος : ὁθεν και τους κυκλῳ της ἀσπιδος , |
εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
, καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
τῳ ἀδελφιδη , ἀνεψιου και ἀδελφου θυγατηρ . ἁρμογη : μουσικον τοὐνομα , τιθεμενον ἐπι των ἁρμοσεων , ἁς ποιουνται | ||
ἐν τῳ το μεν λευκον οὐχ ἁπλως γινεσθαι και το μουσικον , ἀλλα τον ἀνθρωπον γινεσθαι λευκον και μουσικον , |
φανω ψευδομενος ; νομιζω δ ' ἐγωγε παντα μεν προσηκειν ἀποδεχεσθαι των δι ' εὐνοιαν ὁτιουν λεγοντων και μηδενα ὀχληρον | ||
ἀποδεχομαι οὑτω . καιτοι πανταπασι γε μοι δοκει χαλεπα μεν ἀποδεχεσθαι εἰναι , ἀλλον δ ' αὐ τροπον χαλεπα μη |
και τἀλλα ἀγαθα παντα τωι βασιλει διατηρουντι τα προς τους ὑποτεταγμενους δικαια . ἀνθομολογεισθαι δ ' ἠν ἀναγκαιον και τας | ||
ἀγνοημασι . τοιαυτηι δε χρωμενων των βασιλεων δικαιοσυνηι προς τους ὑποτεταγμενους , τα πληθη ταις εἰς τους ἡγουμενους εὐνοιαις πασαν |
το προχειρον και ἀλλοτριον τῳ κλυσματι καθαιρειν , γυμνων ἀξιουντες καθαπτεσθαι των σωματων το καθαρτικον , και τουτῳ δριμει χρησαμενους | ||
του ὑβριστικως διατιθεμαι , ὁπερ γενικῃ συντασσεται . Β . καθαπτεσθαι , . . . . . , κ . |
φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
. τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
δια το μηδε την ὀπωραν την σταφυλην δειν ὀξυνεσθαι ἀλλα περισπασθαι , οἱα των τοιουτων εἰς λη θηλυκων ἁ παραληγεται | ||
το προκειμενον μοριον . . . . . ὀφειλει και περισπασθαι και γραφεσθαι συν τῳ ιἈλλ . ' οὐτε περισπαται |
την ἐν Σικυωνι ἀρχην ἐσχεν . Ἀδραστου δε ἐς Ἀργος κατελθοντος Ἰανισκος ἀπογονος Κλυτιου του Λαμεδοντι κηδευ - σαντος ἐλθων | ||
ὑπο της πεινης , ἀλλοτε δε ὑπο ἀλλοις συμβαμασι . κατελθοντος οὐν ποτε των καιρων ἐκ του οὐρανου πυρος ἐπι |
δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
, ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
, οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
κατα νωτου τον ἀνθρωπον . . ξυστον : δορυλλιον , ἀκοντιον . . . . . Ἀρριανος : τα σημεια | ||
οὐκ ἐβαλον αὐτον , ἀλλα δια το μηδενι ὑπο το ἀκοντιον ὑπελθειν : ὁ δε νεανισκος οὐδεν περισσον τουτων ἁμαρτων |
Τους μεν λογους τους πολλους των Ἀθηναιων οὐ γιγνωσκω : ἐπαινεσαντες γαρ πολλα ἑαυτους οὐδαμου ἀντειπον ὡς οὐκ ἀδικουσι τους | ||
καθισας ὑμιν λεγω νοηματια και ἐπιφωνηματια , ἱν ' ὑμεις ἐπαινεσαντες με ἐξελθητε , ὁ μεν τον ὠμον ἐκφερων οἱον |
τουτου γινομενου , τουτεστιν ἀφ ' ἑτερων εὐθειων ἀλογων χωριων παραβαλλομενων παρα την Β ῥητην και πλατη ποιουντων τας εὐθειας | ||
μειζον ἐστιν . Παντων ἀρα των παρα την αὐτην εὐθειαν παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδεσι παραλληλογραμμοις ὁμοιοις τε και ὁμοιως |
ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης εἰς τα οἰκεια ἐρχομενοις το αὐτο σχημα ταχειας τας ἀναστροφας δηλοι . τον | ||
ἐχων ἁ δωσειν ἐφης ἀποστελλε και χαριζου τῃ πατριδι τοις ἐρχομενοις ἐκ της πατριδος κεχαρισμενα . λογος δε παρ ' |
Ἑκαβης ὠδινες ὀνειρων , ληγει δ ' ἀμβολιεργον ἐτος πολεμοιο λυθεντος . τοιος ἀριστηων λοχος ἐρχεται , οὑς ἐπι χαρμην | ||
οὑτος ἀπεκτεινε μονος ὑποστας και ἀλλους πολλους και ἀγαθους . λυθεντος δε του πολεμου τας χαριστηριους θυσιας ἀποδοντες οἱ Κυμαιοι |
οἱ ἰδιωται δοκουσι , μονα ταυτα ἐχειν νομιζονται , ἁπερ ἐπιτροποις και ἐπιμεληταις ἐγχειρισαιεν , ἀφ ' ὡν και τας | ||
' αὐ εἰκοσι γεγονει και οἱ νομοι αὐτον ὑπειχον τοις ἐπιτροποις . διατριψας οὐν ἐν Αἰγαις παλιν και το ἱερον |
, τους μεν βαδιζειν εὐθυ του ἱερου , αὐτος δε ἀπαλλαττομενος δεξιουσθαι τε αὐτους και χαριν ἐχειν , ὁτι πανταχου | ||
ὡστε ὁ μεν προσιων θεῳ στασεως ἐφιεται , ὁ δε ἀπαλλαττομενος ἁτε γενεσει τῃ τρεπομενῃ προσιων κατα το εἰκος φορειται |
εἰς τα ὠτα των ἁγιων , ἱνα ἀκουσαντες αὐτα και ποιησαντες καθαρισθωσιν ἀπο των πονηριων αὐτων , και συ δε | ||
δικαστηριον κλησεις των ἀντικρινομενων . θεντες ] νομοθετησαντες . , ποιησαντες , τα ὀνοματα . ἐσθ ' ὁπως ] τροπος |
τῳ κινεισθαι μονην , καθ ' ἡν και τοις κυκλῳ φερομενοις διδωσι στασιν . ταυτα δε και δια παντων ἡκουσιν | ||
δυναμεων , και δη και ἐν τοις κατ ' οὐρανον φερομενοις . Οὐ γαρ δη , ὡσπερ ἀψυχον οἰκιαν μεγαλην |
νοουντας τον δημιουργον θεον και ἀει προς το ἐκεινου ἀγαθον συντεταγμενους και ἀπ ' ἐκεινου το εἰναι και το εὐ | ||
ἀκρας μεθιεται , ἀνοιξας δε τας † φυγαδας πυλας ἀπηιει συντεταγμενους ἐχων τους λοιπους , ἀγομενος ἐπι ταις κρατισταις συνωρισι |
ἐπι την ἐκκρισιν : ὀλιγον δ ' εἰναι χρη το μιγνυμενον αὐτῳ μελι , μη πως γενηται δακνωδες . ἐλαιαι | ||
δε καθ ' ἑκαστον ἐστι το συνεκτρεφομενον και συνανα - μιγνυμενον εἰτε δια τας χωρας , ὁπερ οὐκ ἀλογον , |
δε και ἀλλην χρειαν την του εἰς αὐτα ὡσπερ γραμματα βλεποντας τους την τοιαυτην γραμματικην εἰδοτας ἀναγινωσκειν τα μελλοντα ἐκ | ||
δ ' ἰχθυοπωλας τους κακιστ ' ἀπολουμενους ἐπαν ἰδω κατω βλεποντας , τας δ ' ὀφρυς ἐχοντας ἐπανω της κορυφης |
δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
, ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
ψυχην τῳ πνευματι τῳ ἁγιῳ και την κατα θεον συζυγιαν πραγματευεσθαι . ψυχη μεν οὐν ἡ των ἀνθρωπων πολυμερης ἐστι | ||
ἐοικεν , ἀπελθειν ὁδον μαλλον ἠ περι των Σκιαποδων ἀνηνυτα πραγματευεσθαι . ἀλλαχη δε οὑτω σφοδρα ἐνθεος γιγνεται ὡστε φαιης |
τις αἱματος ; οὐ φησι : καιτοι πολλ ' ἐπεστραφη πεδον . χρονος δε τις τωι παιδι διαπεπραγμενωι ; σοι | ||
ἐμπεδον , το ἑδραιον , και βεβαιον : παρα το πεδον , παρα το ἑω το καθεζομαι : ἐδον : |
ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
, εἰ και μη ξυγχωρει Ἡρωδης . ” και ἀκουων ἀπολογουμενων ἐπι πολλοις μεν ἀφανως ἠλγησεν , ἀναγιγνωσκομενης δε αὐτῳ | ||
συγγνωμης ἐτυχον παρ ' ὑμων . ἐπειδη τοινυν και των ἀπολογουμενων ἀποδεχεσθε , ἐαν τι ἀγαθον φαινωνται την πολιν πεποιηκοτες |
, ὁν ἐτιμασεν ἀπολλων ἐξοχως και ὠνομασεν ἰσμηνιον , ἀληθη μαντειων θωκον ὀντα : Μελια ὠκεανου θυγατηρ , ἰσμηνου δε | ||
οἰκονομους ἠ ὀνειροκριτας ἠ ἐν ἱεροις τας ἀναστροφας ποιουμενους προφασει μαντειων και ἐνθουσιασμων , ἐαν δε ὁ του Διος , |
. Ἀλοη το μεν ϲωμα ὁλον οὐ κενοι , την παρακειμενην δε ἐν τῳ ϲτομαχῳ και κοιλιᾳ και ἐντεροιϲ χολην | ||
ἐπικυκλου ἀριθμον εἰσενεγκοντες εἰς τον οἰκειον της ἀνωμαλιας κανονα την παρακειμενην αὐτῳ ἐν τῳ τριτῳ σελιδιῳ προσθαφαιρεσιν ἑως μεν ρπ |
δε ἐσχε το ὀρος την Κυλληνην , ἐτι τοτε οὐσαν ἀνωνυμον : χρονῳ δε ὑστερον μετῳκησεν ὁ Ἐλατος ἐς την | ||
ἰσχειν πας πασαν : το γαρ γενεσθαι κλεινον και μη ἀνωνυμον κεισθαι τετελευτηκοτα του τοιουτου ἐστιν ἐπιθυμια . γενος οὐν |
, σχεσις δε ἀλλη και ἀλλη . περι τουτο δε πλατυτερον εἰσῃ ἐν τοις κατα πλατος . Συστημα δε ἐστι | ||
στενον και καθαρον ἑλκος , βοθριον ἐπονομαζεται . το δε πλατυτερον του βοριου , ἡσσον δε βαθυ , κοιλωμα . |
και συντριβησεται προς ἑαυτον , προς οἱους ἐσοιτο ὁ ἀγων αἰσθανομενων των ἀντιπαλων , ἁτε χρωμενους ἀνανταγωνιστῳ συμμαχιᾳ του δικαιου | ||
τας στοας ὑπελθετε , ” ἐκπεσειν λογον ὡς Κυμαιων οὐκ αἰσθανομενων ὡς ἐν τοις ὀμβροις ὑπο τας στοας ὑπελθετεον , |
, οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
ἐπιτεχνηματων κατασκελες : οὐ γαρ προσηκει παραβαλλειν τα ἀνθρωπινα τοις θειοις οὐδε τας περι των τηλικουτων πιστεις ἀπο των ἀνομοιοτατων | ||
και σωζεται , ἁ δ ' οὑτοι παραποιουσιν ἁπασι και θειοις και ἀνθρωπειοις πραγμασιν ἐχθρως ἐχει . Οὐκ ἀμφοτερων ἀρα |
το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
ἐρχομενην : οὑτω γαρ ἀναρμοστοι και ἀβεβαιοι γαμοι ἐσονται των συνερχομενων τυγχανοντων κουφων τα ἠθη . και εἰ μεν ἐν | ||
γινεται κρασις ἐπ ' ὀνοματων βαρειας και ὀξειας εἰς ὀξειαν συνερχομενων , δια το ἑσταως ἑστως και βεβαως βεβως και |
, ἀλλ ' οἰομαι σφαλμα εἰναι . ἐστι και Λαμψακου πολισματιον Γαργαρον . ἐστι και ἑτερα της Ἰταλιας , και | ||
δε και Ἀρτεμιδος ἱερον καλουμενον Ταυροπολιον ἐν τῃ νησῳ και πολισματιον Οἰνοη , και ἀλλο Δρακανον ὁμωνυμον τῃ ἀκρᾳ ἐφ |
λουτρον ἀπαγε τον ἀνθρωπον . Των ἀλειμματων και μυρων ἠγουν ἐλαιων μυρωδων τα μεν ἐϲτιν ἁπλα ἑνοϲ εἰδουϲ ἐπιβαλλομενου τῳ | ||
ἁλωνα σιτον τε και κριθην , ὁμοιως δ ' ἐξ ἐλαιων ἐλαιον και ἀπο των ἀλλων ἀκροδρυων ἡμερους καρπους , |
λεξεσιν ὁ συλλογισμος το εἰναι ἐχει ἀλλ ' ἐν τοις σημαινομενοις , σημαινει δε λογοις ὀνοματα ταὐτον , ὁταν ὠσιν | ||
γενομενους , διαφθαρηναι ἐν Θηβαις , ὁτι μη ἐπειθοντο τοις σημαινομενοις ἀπο θεων . και τον Ἑκτορα οὐ πεισθεντα Πουλυδαμαντι |
καματων , ἁλις ἐπλετο μοχθων , ὡν ἱκομην ἐπι γαιαν ἀπειριτον ἠδε ποληας Αἰγυπτῳ Λιβυῃ τε βροτοις ἀνα θεσφατα φαινων | ||
Χησιας εὐπατερεια τεκεν φιλοτητι μιγεισα , Ὠκυροην , ᾑ καλλος ἀπειριτον ὠπασαν Ὡραι : ταυτης οὐν ἐρασθεντα Ἀπολλωνα ἐπιχειρησαι ἁρπασαι |
ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
δη και τα ἐπιγραμματα , συνειναι δε και ἀνευ των ἐπιγραμματων ἐστι Θανατον τε εἰναι σφας και Ὑπνον και ἀμφοτεροις | ||
οἰονται μονον παγιως ἐρηρεισθαι , ἀλλα και τιμων ἀξιοι και ἐπιγραμματων εἰναι , του μονου τιμης ἀξιου και ἑστωτος ὀντως |
και το προς τι : ἐνταυθα δε προσηκει ἀπο των περιστατικων τα πεπραγμενα ἐν αὐτῃ τῃ προβολῃ διεξιεναι τα ἀπ | ||
κατηγορος τῳ φευγοντι παραχωρων της ἐξουσιας , ἀπο τινος των περιστατικων ἐνισταται και τουτῳ προς αὐτον διαμαχεται : ἐτι κἀκεινο |
ζῳδιοις και ἀφωνοις , και μαλιστα μετα Κρονου , φαντασιας κατοιχομενων και θηριων ἠ δεσμωτων ἀποδεικνυται , του δε Διος | ||
. κακηγοριαϲ δικη : ἐαν τις κακως εἰπῃ τινα των κατοιχομενων , κἀν ὑπο των ἐκεινου παιδων ἀκουσῃ κακως , |
ὁ ἀδελφος ἐβασιλευσεν ἐτη ἐννεα . Λακεδαιμονιοι δε Πολυβιαδαν στρατηγον καταστησαντες ἐξαπεστειλαν εἰς τον προς Ὀλυνθιους πολεμον . οὑτος δε | ||
Σαμῳ καταλυσῃ τους τετρακοσιους και ὀντες δημος : και δημοκρατιαν καταστησαντες και ἐμελλον τοις ἀλλοις ὡς δημῳ ὀντι ἐπιθησεσθαι : |
και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
μη ἀοικοι μηδε ἀνεστιοι δηθεν ὠσιν , εἰκονας αὐτοις ἀπεικαζουσιν παρακαλεσαντες ἠ Πραξιτελην ἠ Πολυκλειτον ἠ Φειδιαν , οἱ δε | ||
ἀδικειν οἱ Ἀθηναιοι , βουλεσθαι δε και τους παντας ξυμμαχους παρακαλεσαντες ψηφον ἐπαγαγειν , ὁπως κοινῃ βουλευσαμενοι τον πολεμον ποιωνται |
ἠν δε ἀρα μαχης συνθημα τοις κυβερνηταις . οἱ δε ἐπιστρεψαντες ἀντιπρωρους τας ναυς ἐμβαλλουσι ταις Λακωνικαις . αἱ δε | ||
ἱππεις οἱ των Ἰνδων τοις πεζοις ἰδοντες ξυνεστηκος το ἐργον ἐπιστρεψαντες αὐθις και αὐτοι ἐπηλαυνον τῃ ἱππῳ . ὡς δε |
. και οὐκ οἰδα γε , εἰ τι παραδειγμα τουτου λαμπροτερον ἐχομεν του μεχρι τουτου Λασθενης φιλος ὠνομαζετο Φιλιππου και | ||
σε τινες ἀφ ' ἑαυτων ἐπιχειρησουσιν , ἀλλ ' ὁσῳ λαμπροτερον τἀκει χωρησειν ὑπολαμβανω , τοσουτῳ σφοδροτερον ἐπικεισθαι τουτους ἡγουμαι |
μηδεν μεταξυ ἀμφοιν τιθεις : εἰ δε χρη δογμα κινειν ἀληθεστερον , ὁ λογος ἐργον ἠν αὐτου . λογου δε | ||
των τε χειρον λεγομενων περι αὐτων και των ἀμεινον και ἀληθεστερον . χειρον μεν , ὁτι προς δυσιν ἐσχατη ἠκουεν |
καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
ἀμελη μαλλον , ἐπιθυμουντα δε σχολης , ἱν ' ἐχων οἰκονομον ἀδεως περιπατῃ . . . . καιτοι γε Ἀντιπατρος | ||
ταμιαν τον κατ ' ἀγρους οἰκονομον και ἐπιτροπον Ἀττικοι , οἰκονομον Ἑλληνες . τιφυν Ἀττικοι , ἐφιαλτην ἠ ἐπιαλτην Ἑλληνες |
ὀροφης . ἡνται ἀκην : καθηνται ἐν οἰκῳ , μη ἐπιστρεφομενοι του χειμωνος ἠ της χαλαζης δια το ἐξηρτυμενους αὐτους | ||
ὑπισχνουμενοι διορθωσεσθαι το ἁμαρτημα νικῃ καλῃ : κατα τε σφας ἐπιστρεφομενοι προς ἀλληλους ἰλαδον κατα μερη συνωμνυντο , ἐφορωντος αὐτου |
προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
περιφερειαν διαπορευεται . Και ἐπει ἀπο θερινων τροπων του ἡλιου πορευομενου νυξ ἡ προτερον της ὑστερον ἐστι βραχυτερα , ἐλασσων | ||
ἐπικρηπιδας τον ποδα φησαι εἰναι εὐρυθμοτερον του ὑποδηματος . και πορευομενου προς τινα των φιλων προδραμων εἰπειν ὁτι Προς σε |
ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
, ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
] ! ! ανιηι ? ? [ ] κρεας ἐδμεν ἀκος ζαχραεος ο [ ] [ ] ερν ! πεδιοιο | ||
Πυοποιουντων ἀπεπτον , ἁλμυρα μετα μελιτος . Πορνειη ἀχρωμος δυσεντεριης ἀκος . Τῃ Λεωνιδεω θυγατρι ἡ φυσις ὁρμησασα ἀπεστραφη , |
μεν αὑτον , ἐπειτα τους ἀλλους τους ὑπ ' αὐτῳ τεταγμενους . και γαρ δη ὡσπερ οἱ σωφρονες νομεις , | ||
ἐχοντες . και των ἡγεμονων τους μεν προαγωνιζεσθαι ἐν πρωτοις τεταγμενους , τους δε κατοπιν γενομενους ἐπειγειν τους λειπομενους προς |
ψυχη ἐν τῳ σωματι : οὐ γαρ ἐχει αὐ το δεκτικον αὐτης : οὐ γαρ ἀν ἀπεθανε . Τα δε | ||
του ἀμολγεως πληρη τον ἀμολγεα ποιει . ἀμολγευς δε ἀγγειον δεκτικον γαλακτος . ὑπερ κεφαλας δε ἀντι του : ἑως |
, ὁτι ἡ μεν μεταθεσις το παρα του κατηγορου ἐπιφερομενον μετατιθησιν ἐπι το ἀνευθυνον , ἡ δε πιθανη ἀπολογια το | ||
συνταξεως ἀνεμερισθη , καθο ἡ ἀπολελυμενη συνταξις αἰτουσα ὑποτακτικην ἀντωνυμιαν μετατιθησιν και την τασιν , τουτεστιν ἐγκλιτικας αὐτας καθιστησιν , |
ὁθεν φασιν ἐτι και νυν ἡμας χρησθαι τηι παροιμιαι τους ψευδομενους τας ὁμολογιας ἀναπαριαζειν φασκοντας . . . . , | ||
μεν κακως ἀκουουσαν παυσαι της αἰτιας , τους δε μεμφομενους ψευδομενους ἐπιδειξας και δειξας τἀληθες [ ἠ ] παυσαι της |
περι σφυρον παχεια μισητη γυνη οὑτως ἐξηγουνται . μηποτε μεντοι γενικωτερον ἐστιν ἀπληστια , ὁ και νυν ἐμφαινεται . λουμενος | ||
ὡστε το μεν των μυθικων ὑμνων [ το ] μερος γενικωτερον ἀν εἰη , το δε των γενεαλογικων εἰδικωτερον . |
παρα τον αἰγιαλον και τραπεζαν τεθηναι , και παιδας πιγκερνας παραστηναι . ὁταν δε ἰδῃς ὁτι παντα πεπληρωται , του | ||
τι δε χειρον ἐπιμαθειν , ἐπισκεψασθαι δε και σιτοποιον , παραστηναι δε και ἀπομετρουσῃ τῃ ταμιᾳ , περιελθειν δ ' |
οἰκιαν ἀνδραποδων και ἐλευθερων ὁμιλος ἐργοις και λογοις ἀει συντροφον κατασκευαζουσιν , ἁρμοζομενοι και ἑνουντες αὐτο τῃ ψυχῃ ὡς μερος | ||
μεν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὁν οἰκοδομουσιν ὡς πολιν και κατασκευαζουσιν οἱ γενεσιν προ του ἀγενητου θεραπευειν ἀναγκαζομενοι , ἐφ |
: ὡσπερ και κρυερον , δια το ψυχρους εἰναι τους ἀποθνησκοντας , ἐκλειποντος του ζωτικου θερμου . . ΕΚΠΑΓΛΟΥΣ . | ||
πολλων αἰχμαλωτων κρατησας Ἀμιλκας παλιν ἀπεπλευσεν . Ὁτι χρη τους ἀποθνησκοντας ἰδιους λαθρα ἐκπεμποντα τον στρατηγον ἀποκρυπτειν . Ὁτι Ἀγησιλαος |
ἐν δε τοις Σιβυλλειοις εὑρεθη χρησμοις , ὁτι πολεμιων ἀλλοεθνων παρελθοντων εἰς το τειχος ἀγων ὑπερ ἀνδραποδισμου καταληψεται την πολιν | ||
περι των καθολου ἠ περι των ἀναγκαιων ἠ περι των παρελθοντων ἠ περι των ὡς ἐπι το πολυ ἐνδεχομενων ἠ |
και ἐν Ῥοδῳ Σμινθεια ἑορτη , ὁτι των μυων ποτε λυμαινομενων τον καρπον των ἀμπελωνων Ἀπολλων και Διονυσος διεφθειραν τους | ||
των βλαπτοντων τινας το σωμα , την δε ψυχην μη λυμαινομενων . Ἐμποδων ἐστι το πραγμα : ἐπι των προχειρων |
και ἀκακος , ὁ δε Κλεισθενης δολιος . Και ποτε πυνθανομενου τι χρη ποιειν , αὐτος μεν εἰπεν οὐδ ' | ||
καταριθμειται . . . . λεγεται δη προς τινος Ἀναχαρσιδος πυνθανομενου εἰ τις αὐτου σοφωτερος εἰη , την Πυθιαν εἰπειν |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
την των συλλαβων ταξιν ἀναλογουσαν τοις μερεσι του δακτυλου , ἀναπαιστος δε ἠ δια το ἀναπαλιν τεταχθαι ἠ το την | ||
, παραβασις , ὁ και μακρον και πνιγος λεγεται και ἀναπαιστος , ἐπει πολλακις ἀναπαιστοις ἐν τουτῳ χρωνται , στροφη |
' αὐτην ἡνικα ὁ Κιμμεριων κατεδραμε την Ἀσιαν στρατος . ἀποτομον εἰς θαλατταν ὑψηλον τ ' ὀρος , νυχθημερον πλουν | ||
προς την ἠπειρον γεωδεσι λοφοις ἐστιν ὁμαλες και ἐκ θαλαττης ἀποτομον και ἀκλινες , οὐ μην θεου μαρτυριας ἀμοιρον : |
παιδιον ἀρχηται κινεεσθαι , οἱ περιισχοντες αὐτο , ἁτε ἡσσονως ἐχομενοι των μητρεων ἠ ὡς δει , οἱα λειων ἐουσεων | ||
ξυμμαχοι , ὡν ἡγειτο Ἐριγυϊος ὁ Λαριχου : τουτων δε ἐχομενοι ὡς ἐπι το εὐωνυμον κερας οἱ Θεσσαλοι ἱππεις , |
παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |