| κοκκουϲ κ ἠ ιε : διδου δε το ἐντοϲ των κοκκων τριψαϲ μετα ἀλφιτων και οἰνῳ ἐμβαλων κελευε πινειν . | ||
| ἀνα ξυλʹ δ ⊂ ἀμμωνιακου # α τερεβινθινης # α κοκκων κυπερου στεατος ταυρειου ξυλʹ ς στυρακος ξυλʹ α κηρου |
| παρθενου γαλα δακρυον και ἀστρων αἱμα δροσον , και προβατον Κρητικον μηλον κυδωνιον και ὁσα τοιαυτα , ἱνα μη μακροτερον | ||
| των Οἰνωτρων ὑποτιθεμαι . το γαρ δη Πελασγικον και το Κρητικον και ὁσα ἀλλα ἐν Ἰταλιᾳ ᾠκησεν , ὑστεροις εὑρισκω |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| προ της συλληψεως , οὑτω και ἑπταμηνα νομιζεσθαι οὐκ ὀντα προγεγενημενης της συλληψεως , δυναμενης δε της μητρας εἰς καταμηνια | ||
| ἠ του Δαιμονος ἠ και της Ἀναγκης ἠ ἐπι της προγεγενημενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου . δια γαρ τησδε της |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| ὀνοματα αὐτων , το μεν της ψυχης μετα του σωματος θερμαντικον οἰνος , το δε λειον και διακριτικον ὀψεως δια | ||
| ὁτι και κνιδης σπερμα συν πεπερει λεανας δια το σφοδρα θερμαντικον διδου χρησθαι μεγα ] μεγαλως λεηνας ] λεαινω το |
| ὁμοιως δε και ταις γυναιξιν ἐξ ἀνδρων . Ἀφροδιτη Ἡλιῳ δοξαστικον και περιποιητικον ἀποτελει τον χρονον προς τε ἀρρενικα και | ||
| δε λογικην ψυχην ἀπο της δοξης παριστησι : το γαρ δοξαστικον το πεζοτατον ἐστι της λογικης , ἐν δε τῳ |
| ἡ τις και Πτολεμαϊς . ἠν δ ' ἐκ πλινθινων οἰκοδομηματων συντεθεισα , κτισμα Περσεως Ζακυνθου Ἀριστομεδοντος Λυκου . λεγεται | ||
| ἀλλα σεισμος ἐς την χωραν σφισιν αὐτικα κατασκηψας των τε οἰκοδομηματων την κατασκευην και ὁμου τῃ κατασκευῃ και αὐτο της |
| , τουτο δεχομενος , ἑτερον ἀναβαλλομενος , ἐν πληθει πρεσβειων ἀναλισκων αὐτοις την τροφην . ὡς δε σιτου τε και | ||
| τα πολλα ὠν ἀσωτος , μαλα πενης : ὁ δε ἀναλισκων τε εἰς τα καλα και κτωμενος ἐκ των δικαιων |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| κατα την ταξιν ἀπο του α ἑως ω , καθαπερ γραμματικον ἀνδρα , ἀλλα προς την χρειαν των ἀγωνων , | ||
| περι της αὑτου πατριδος γραφων , και παρατιθεις Διοδωρον τον γραμματικον συμφωνουντα Πτολεμαιῳ βασιλει . : Σπευσιππος ἐν δευτερῳ Ὁμοιων |
| ἀσκουμενην πειρᾳ μαθων ἁπαντων οὐσαν των παραγγελματων ἀνυτικωτατην εἰς ὑγειας ἀσφαλειαν τε και φυλακην , ἐσπουδασα την τε φυσιν του | ||
| , ἐπι τουτων ἀμεινον τῳ πληθει των ὀθονιων ἐργαζεσθαι την ἀσφαλειαν , οὐ τῳ της πιεσεως ἰσχυρῳ . Ἐν ἀκροις |
| Μεμνονος πατρος , κυκλον ἐχουσα ἑκατον και εἰκοσι σταδιων , παραμηκης τῳ σχηματι : ἡ δ ' ἀκροπολις ἐκαλειτο Μεμνονιον | ||
| ἡ κριθη κατα τους ταρσους μαλιστα γινεται φλεγμονη τις οὐσα παραμηκης ἐοικυια κριθῃ κατα το σχημα . Περι μαδαρωσεως και |
| χρονῳ καταπολεμησειν τους πολεμιους . Πτολεμαιος δε πυθομενος την των ἰδιων ἡτταν ἐξεπλευσεν ἐκ της Αἰγυπτου δυναμιν ἐχων ἀξιολογον πεζικην | ||
| ἱνα και τα ὑπαρχοντα ἐν ταις κατηγοριαις γνωμεν δια των ἰδιων και τα οἱς αὑται ὑπαρχουσι δια της διαιρεσεως . |
| , ἱνα ἐχωσι συνεσιν ἐν πασῃ τῃ ζωῃ αὐτων , ἀναγινωσκοντες ἀδιαλειπτως τον νομον του Θεου : ὁτι πας , | ||
| [ , . , . ] Διο και ἐν ἀποκρυφοις ἀναγινωσκοντες ὁτι Εἰδον δενδρον φερον δωδεκα καρπους του ἐνιαυτου και |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| ἐπιμελειας τε και ὑπερπονουντων ὠδινας παλαιας ἐπι νεοις δανεισθεισας , ἀποδιδοντα δε παλαιοις ἐν τῳ γηρᾳ σφοδρα κεχρημενοις . παρα | ||
| αὐτα οὑτως ἐχειν ἐστιν ὡσπερ ἐχει : ἑκαστωι οὐν αὐτων ἀποδιδοντα την αἰτιαν και κοινηι πασι το ἑκαστωι βελτιστον ὠιμην |
| σεβει αὐτον ὡς διδασκαλον , δηλος ἐστι γραψας ὁλον λογον ἐγκωμιαστικον . Ἐκτιθεται γαρ τον βιον αὐτου και ὑπερεπαινει . | ||
| αὐτης εἰναι συμβουλευτικον , το δε δικανικον , το δε ἐγκωμιαστικον . Εἰναι δ ' αὐτης την διαιρεσιν εἰς τε |
| διατριβοντων οὐκ ἀν αὐτωι γινεσθαι δοκειν , ἐκ μεντοι των διαλεκτικων καλουμενων γινεσθαι ] ἀν , πολυ δε μαλιστ [ | ||
| λογοις τισιν ὡς ἀρραγεσι τελευταιον δε ὁρωντες αὐτους ὑπο των διαλεκτικων ταραττομενους του λοιπου μισολογοι ἐγενοντο . ἱνα οὐν μητε |
| . οἱ δε περι Εὐδοξον και Ἀρχυταν τον λογον των συμφωνιων ἐν ἀριθμοις ᾠοντο εἰναι , ὁμολογουντες και αὐτοι ἐν | ||
| τετραγωνων και των ἀλλων πολυγωνων ἐμφαινομενας ἰδιοτητας και τας των συμφωνιων , την τε δια τεσσαρων ἐν ἐπιτριτῳ λογῳ , |
| και των ἀφυκτων ἐκεινων εἱργμων τε και δεσμων τον ἀετον ἀπολυει . ὁδου μεντοι παρεργον τῳ ἀνδρι ταυτα και δη | ||
| καιρου παρῳχηκοτος ἱκανου μολις δη και πολλα παρακληθεις ἐνεδωκεν , ἀπολυει τουτον λαβων τρισμυριους χρυσινους . Λαζαρος δε ἀποσωθεις ἐς |
| Και πως γαρ οἱον τε ἠν το αἰτιον ὑπο του αἰτιατου ὑφιστασθαι ; Οὐκ ἀρα οὐσιωδης ἡ τοιαυτη ἐπιστροφη , | ||
| του αἰτιου ἀληθες το γεγονεναι , οὑτως και ἐπι του αἰτιατου παντως ἀληθες το και αὐτο γεγονεναι , οὐτε ἐαν |
| των πολεμιων ἀνδραγαθιαις ἀντεταττον τας ἑαυτων ἀρετας . διο και συμπλεκομενοι τοις πολεμιοις και την μαχην ἐκ χειρος συνισταμενοι μεγαν | ||
| συντριψαντες , εἰς τον ἀπο της μαχαιρας ἀγωνα κατηντησαν . συμπλεκομενοι δε τοις σωμασι και παντοιας διαθεσεις τραυματων ἀπεργαζομενοι τοις |
| , ὡς τοισιν εὐ φρονουσι συμμαχει τυχη τροπος δε χρηστος ἀσφαλεστερος νομου : τον μεν γαρ οὐδεις ἀν διαστρεψαι ποτε | ||
| ζητησιν και περι της ὑπαρξεως τουτων σκεπτεσθαι . ταχα γαρ ἀσφαλεστερος παρα τους ὡς ἑτερως φιλοσοφουντας εὑρεθησεται ὁ σκεπτικος , |
| : πλουσια , πλουσιη . ἀθανατοισι : θεοις : το στερητικον α βραχυνεται πλην του ἀκαμας και ἀθανατος . φιλη | ||
| νεκρος περι το κηρ , ὁ ἐστι ψυχη και το στερητικον . νηστις περι το νη στερητικον και το σιτα |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| περι Φιληβον ἡδονας ἐπονομαζουσιν . Τουτοις οὐν ἡμας ποτερα πειθεσθαι συμβουλευεις , ἠ πως , ὠ Σωκρατες ; Οὐκ , | ||
| αἰσχρον ; ” Ἐοικε , φησω : ἠ τι μοι συμβουλευεις , ὠ φιλε , φαναι ; Τουτο ἐγωγε : |
| ἐξ ἑκατερωθεν ἱστασθαι και οἱονει ὑπερασπιζειν αὐτων , οὑτοι οὐν συντιθεμενοι μετα των τετραγωνων παντως τετραγωνους ποιουσιν : οἱον μεταξυ | ||
| ἐστι τετραγωνος . και ἁπλως παντες οἱ κατα ταξιν περιττοι συντιθεμενοι τοις γινομενοις τετραγωνοις ἀλλον τετραγωνον ποιουσιν . ἐπι των |
| ζῳον πρωτον λεγεται του ἀνθρωπου , ἐπειδη ἀναιρουμενον το ζῳον συναναιρει τον ἀνθρωπον : ζῳου γαρ μη ὀντος οὐδε ἀνθρωπος | ||
| φυσει προτερα ἐστιν ἡ ἀτομος οὐσια παντων : ὁτι γαρ συναναιρει , ἐδειξεν αὐτος ὁ Ἀριστοτελης , ὁτι δε οὐ |
| τα βελτιστ ⌊ ⌋ ' ⌊ ἐπι πασι δικαιοις ⌋ συμβουλευοντα : τουτο μεν γαρ ⌊ λαβειν ⌋ ⌊ ὁτωι | ||
| συνοραν ἁ πρακτεον ἐστιν , κρινειν ἱκανοι ἐσεσθε τον ὀρθως συμβουλευοντα περι τουτων ὑμιν . οὐδ ' αὐ τουτο γε |
| ἐλεον γαρ και οἰκτον λαβων της ὑπο του θνητου γενους μισουμενης ἀρετης και ψυχης της φιλαρετου στειροι μεν * * | ||
| ἀκολουθα των ἐν χερσι τρεψωμεθα ἐκεινο προϋποδειξαντες , ὁτι της μισουμενης ὁ θεος λεγεται την μητραν διοιξας γενεσιν ἀστειων ἐπιτηδευματων |
| ἀν ] αὐτους ἑπεσθαι , ὡστε δια την του ἱππου κακουργιαν ἀχρηστος και ὁ ἱππευς καθισταται . Ὡς δ ' | ||
| ἐπιχειρηματα , δει σε προαγορευειν και λεγειν ὡς οὐ δια κακουργιαν τουτο ποιω , ἀλλ ' ἱνα μη μακρηγορωμεν και |
| κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
| δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
| και των ἱππεων τινες συμφρονησαντες ἐπι την σκηνην του Περδικκου κατηντησαν και προσπεσοντες ἀθροοι κατεσφαξαν τον Περδικκαν . τῃ δ | ||
| και συνεπιμεριζοντος και των λοιπων , ἀλλα σκοπειν και που κατηντησαν οἱ κατα πηξιν κληροιἀρα εἰς ἀγαθοποιους ἠ κακοποιουςκαι κατα |
| ὁλκῃ δηναριου δια γλυκεος ξεστον . ἀλλο . πεπερεως λευκου κοκκους θʹ . και σμυρνης μεγεθος καρυου Ποντικου , τριψας | ||
| και τριφυλλου καρπου ὀλιγον ἐν μελιτι λειχειν : ἠ πεπερεος κοκκους πεντε και ὀπου σιλφιου ὁσον κυαμον , και μελι |
| ' ἐτιτρωσκοντο ἀφυλακτως . ἐπει δε και τας ἐξοδους της διακεκαυμενης ἑτεροι κατειχον πολεμιοι , ἀμελησαντες των ἀσθενεστερων τε και | ||
| οὐχ ὁριστεον τα ἀμεταπτωτα . οὐδε τοις τροπικοις δε της διακεκαυμενης ὁροις χρηστεον : και [ γαρ ] τουτ ' |
| ἀποσχωνται πολεμοιο Τρωες , ἀναπνευσωσι δ ' ἀρηϊοι υἱες Ἀχαιων τειρομενοι : ὀλιγη δε τ ' ἀναπνευσις πολεμοιο . ῥεια | ||
| τους Μεσσηνιους , Τυρταιωι πεποιημενα ἐστιν ὡσπερ ὀνοι μεγαλοις ἀχθεσι τειρομενοι , / δεσποσυνοισι φεροντες ἀναγκαιης ὑπο λυγρης / ἡμισυ |
| ξεινων ἑνεκεν ταιν θυραιν ” . λεγει δε περι των πρυτανεων , διοτι αὐτον μεν ὑπερ της πολεως στρατευομενον και | ||
| ? ? εὐπορος , φιλεντολος . Ὠ πανταριστε τῳ λογῳ πρυτανεων βουλης γεροντων και νομων εὐδοξιας , χρυσοπυθμενος [ ] |
| καρπον , ἠτοι την νικην . οὑτοι γαρ οἱ του Ἀλκιμεδοντος προγονοι . ὑμνον . ἐπειδη Τιμοσθενης και Ἀλκιμεδων ἑκτοι | ||
| αὐτους ἐν τῳ ταφῳ . . Ἰφιων και Καλλιμαχος συγγενεις Ἀλκιμεδοντος . . Ἐπειδη ὁ Ἑρμης ἀγγελος των θεων ἐστι |
| : φωκτον γαρ ἀνοιδαινει βαρυ κριμνον . ἠρεμα δε χλιαρον κοιλοις ἐκδαινυσο μυστροις . δια τουτων , ὠ θαυμασιωτατε , | ||
| δυο δε γενη κνιδων : αἱ μεν γαρ ἐν τοις κοιλοις οὐκ ἀπολυονται των πετρων , αἱ δε ἐν τοις |
| πασαι των ἀντιδοτων αἱ δυναμεις εἰσιν ἰσχυραι και λεπτυναι και θερμαναι δυναμεναι : διο και μαλλον , ὡς εἰρηκαμεν , | ||
| ταυτῃ οὐν τῃ θαλψει χρησωμεθα : και εἰ μεν δει θερμαναι το παν σωμα , παρεστι το βαλανειον : εἰ |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
| οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
| : ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
| μεσου , διεσπασε την συνεχειαν , και οὐκ εἰασεν αὐτην συνημμενην εἰναι : το δε πνευμα γεγονε δια την ἀπεψιαν | ||
| , οὑ την κορυφην ἐκ νεφων κεκρυμμενην εἰναι δοκουσιν οὐρανῳ συνημμενην . ἐντευθεν οὐν Ἑλλησιν ἡ μυθουργια Ἀτλαντα νωτοις εἰσαει |
| ἡμισεως . ἀσφαλεια μεν και ἀσφαλες Ἑλληνικα , το δε ἀσφαλιζεσθαι βαρβαρον . ἀτεραμονες : οὐχι ἀτεραμνοι , και το | ||
| : ἐχειν δε ταυτα πυλας , δι ' ὡν δεον ἀσφαλιζεσθαι ἐν καιρῳ και μη μενειν ἀνοικτα . Καταμερισαι δε |
| ἐπει γαρ , ἐξ ὡν ἀπεδειξαμεν του Ἀρεως ἀνωμαλιων , εὐκατανοητον ἐστιν , ὁτι των ὑποτεινομενων προς τῃ ὀψει γωνιων | ||
| ἐπικυκλος γινεται της κατα τον Κριον θεσεως , αὐτοθεν ἐστιν εὐκατανοητον ἐκ των προεκτεθειμενων τηρησεων . ἐν τε γαρ τῃ |
| γαρ τοιαυτην γραφην και Σελευκος προκρινει και ἀλλοι πλειστοι , παρατιθεμενοι και ἐκδοσεις Ὁμηρικας . καθιστασι τε τον λογον οὑτως | ||
| της στεφανωτριδος καλουμενης παρ ' Αἰγυπτιοις [ στεφομενον ] , παρατιθεμενοι Θεοπομπου ἐκ της τρισκαιδεκατης των Φιλιππικων και της ἑνδεκατης |
| κλινας ἀλειψῃς . τουτο δε και τας ἐν τοις τοιχοις κορεις προσραινομενον ἀναιρει . Δραστικον δε φαρμακον σκευαζεται ὡδε . | ||
| ἐλαιον θερμον μιγεν μετα οἰνου δια κερατος ἐγχυτεον : ἠ κορεις καυσας ἐγγυς της ὀψεως αὐτων , ἠ ἐν ταις |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| γ : συν ὀξυμελιτι καταπλασσε . Το πολυαρχειον . Κηρου Ποντικου # α , μυρου ναρδου # α , τερεβινθινης | ||
| δʹ . κοπτε και ἀναλαμβανε μελιτι ἑφθῳ και διδου καρυου Ποντικου το μεγεθος μεθ ' ὑδατος θερμου πινειν κοτυλ . |
| ἐπειδη αἱ δευτεραι οὐσιαι τῳ καθ ' ὑποκειμενου λεγεσθαι φαντασιαν παρεχουσι του ἐν ὑποκειμενῳ εἰναι , δεικνυσιν ὁτι οὐκ εἰσιν | ||
| ” : οἱ μεν γαρ βοσκοντες τροφας τα αἰσθητα παντα παρεχουσι τῳ των αἰσθησεων ἀλογῳ και ἀπληστῳ θρεμματι , δι |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| δια τουτου τον ἀποπλουν : ὁτε γαρ πλειν μελλουσιν , ἀναγουσι τας ἀγκυρας . ἁνικ ' ἀγκυραν : τον Τριτωνα | ||
| . ὁτι κυνος ὀδοντες λυσσωντος κυνος το δηγμα παυουσιν : ἀναγουσι δε και των παιδων τους ὀδοντας και τους ἰκτερικους |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| δε κλινη δεκατον του αὐτου , το δε ἡμισυ του δεκατου πενταπλασιον , ἡ ἀρα οἰκια της κλινης πενταπλασιων : | ||
| τον Φιλιστιδην και τον Κλειταρχον , ἐν τῳ χρονῳ του δεκατου λογου των Φιλιππικων . διο και κακως αὐτου μεμνηται |
| μελετωμεν τον αἰτουντα την δωρεαν . Οὐ λειπουσιν ἀρα τοις φιλονεικειν βουλομενοις ἐριδος ἀφορμαι . ἀνηρ ὁλην πατριδα τυραννιδος ἐλευθερωσας | ||
| φυσει γαρ δυσερις πασα γυνη , και το πραγμα πεισει φιλονεικειν ἀμφοτερας , την μεν παλαι συνοικησασαν Ἀχιλλει , την |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| πως ἀν ἐνδοξος γενοιτο , ἀπεκρινατο , ὁτι ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και | ||
| περιερχεται προς ἑτερον ζων και τι περι αὐτου λεγει τις φροντιζων , κἀν μεν εὐφημησῃ τις , ὡς οἰεται , |
| δια ῥοας ἡ τε δια των οἰσυπηρων ἐριων και ἡ λεγομενη σφραγις πασαι τε αἱ ὑπο το αὐτο πιπτουσαι γενος | ||
| δε ταυτας ὑπερφυγῃ , ὑγιης γινεται . Ἑτερη νουσος ἡ λεγομενη αὐαντη : οὐκ ἀνεχεται ἀσιτος οὐδε βεβρωκως , ἀλλ |
| ὡς ἐδειχθη , και ἀντιστρεφομενη μερικην ἐποιει την μειζονα και ἀσυλλογιστον δια τουτο την συζυγιαν . εἰκοτως ἀρα οὐδεις ἐν | ||
| : της λογικης το μεν ἐστιν συλλογιστικον , το δε ἀσυλλογιστον : του συλλογιστικου το μεν ἀποδεικτικον , το δε |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| τοις ἀσυστατοις τεταχθαι δικαιον . [ , ] και πρωτον ἀσυστατων εἰδος το μονομερες τουτο παρα τον δευτερον ἐστι κανονα | ||
| : ζητουσι γαρ αἰτιαν . Τινες δε φασι και ἀλλους ἀσυστατων τροπους : λεκτεον δε , ὁτι και οὑτοι ἀναγονται |
| δυσχερη . μεταβολης γαρ μεταβολην και κινησεως κινησιν παραδεχεσθαι πραγμα ἀνεπινοητον παντελως . πρωτον μεν γαρ εἰς ἀπειρον βαδιειται και | ||
| κινησεων ἀρκεσει λελεχθαι , οἱς ἑπεται το ἀνυπαρκτον εἰναι και ἀνεπινοητον την κατα τους δογματικους φυσιολογιαν . Ἑπομενως δε και |
| τινα , ἀμφωτιδες , † την ἀμφι την περι † σημαινουσαν . . . . ἀμφονον : ἰστεον , ὁτι | ||
| . οὑτως Ὠρος . ἐγω δε εὑρον ἐν τοις Ῥητορικοις σημαινουσαν την λεξιν οἰκιαν τινα ἀπο Βατωνος ἐπωνομασμενην δεσποτου . |
| . Ῥωμυλος μεν οὐν τον χρονον τουτον τυγχανει ἁμα τοις ἐπιφανεστατοις των κωμητων πεπορευμενος εἰς τι χωριον Καινιναν ὀνομαζομενον , | ||
| αὐτηι Σικελιαι , καθαπερ ἐν ὀξυβαφωι , συγκριτος φανηι τοις ἐπιφανεστατοις των ἡρωων , κἀν αὐτος ὑπερ Ἰταλιας μονον και |
| οὐκ ἐστι κυριως δικαιον , ὡσπερ δη το πατρικον και δεσποτικον : ταυτα γαρ οὐκ εἰσι κυριως δικαια ἀλλα ὁμοια | ||
| μεν εἰναι πατρικον , το δε γαμικον , το δε δεσποτικον , το δε χρηματιστικον . Δειν γαρ , ὡσπερ |
| διαφοραν διδασκει δια τουτων του καθ ' ἑαυτον φρονιμου προς οἰκονομικον και πολιτικον . και φησιν , ὁτι ἑκαστῳ μεν | ||
| ὁ ἐλευθεροι . και ἐστιν ἐν τουτοις προς ἀλληλους το οἰκονομικον δικαιον , ἀλλο και αὐτο ὀν του πολιτικου : |
| τα σφετερα ἐπιτρεποντες , μαλιστα δε τοις τελευταιοις τοις παρανομως πιστευεσθαι δοκουσιν : ἠ τοὐναντιον χαλεπον εἰναι το τοιουτον και | ||
| μη βουλοιμην βουληθηναι : ἀλλα συ , ὠ Ἀπολλον , πιστευεσθαι δικαιοτερος . Ἐοικα δη σοι μαλλον προσεξειν . Ἀγγειλον |
| τα γαρ λαμβανομενα προτερον και ὑστερον ὑπεναντια ἐστιν : ἐξ ἀτακτων γαρ τεταγμενα γενεσθαι φασιν , ἁμα δε ἀτακτον εἰναι | ||
| του κοσμου φυσιν λεκτεον εἰναι μακραιωνα , την ταξιν των ἀτακτων , την ἁρμονιαν των ἀναρμοστων , την συμφωνιαν των |
| το λανθανον σωμα εἰς φως ἀγαγων , και το ὀφειλον κρυπτεσθαι , φανερον εἰς μεσον ποιησας ἁπασιν : εἰτα τουτον | ||
| αὐτων μαθωμεν . δʹ . Περι του την δευτεραν ταξιν κρυπτεσθαι μη δυναμενην κατ ' οὐραν ἐπακολουθειν της πρωτης , |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| ὁρασει ; τοτε ἀπεκριθη Ῥαφαηλ , ὁ εἱς των ἁγιων ἀγγελων ὁς μετ ' ἐμου ἠν , και εἰπεν μοι | ||
| Αὐτοι γαρ σφεας οἱ Ἑλληνες ἐπεκαλεσαντο , λεγοντες δι ' ἀγγελων ὡς αὐτοι μεν ἡκοιεν προδρομοι των ἀλλων , οἱ |
| ὠν . εἰπερ γ ' αὐτον σωθηναι χρη και μη λαλιαν μονον ἀσκησαι . δευρ ' ἰθι , τουτον δ | ||
| τους τε γελωτας τους ἀκαιρους και την σιωπην και την λαλιαν παρα το δεον , ἐτι δε τας ἐπιθυμιας τινες |
| ἐστι ψευδος : το δε σημειον και το τεκμηριον ἐπηγγελλετο ἐκκαλυπτικον εἰναι του ἀδηλουμενου , παντων δε ἀληθων ὀντων και | ||
| οὐδαμως : ἀλλ ' εἰ μεν συμβαλλεται , ἑαυτου ἐσται ἐκκαλυπτικον , εἰ δε οὐ συμβαλλεται ἀλλα παρελκει , οὐδε |
| των ψυχων λυσις ἐστι και των ἀφυων ἡ θηρα ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις ἐλευθερια γιγνεται . Ἠδη δε μελιττουργοι της μελιττης | ||
| και το οἰκειωτικον : αἱτινες δυναμεις οὐσαι και ἐν ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις μετα το ἐνσωματωθηναι οἱον μεταβολην λαμβανουσιν , ἡ |
| , οὐτ ' ἐπι βαθρον ἠγαγον . ΚΑΙ Λυσεις τοις ὁρικοις , ὁτι οὐ ταυτα μονον ποιησας τις αἰτιος ἐστι | ||
| : ὁρικου γαρ ὀντος του προβαλλομενου , ἀναγκαιως ἐν τοις ὁρικοις πασι λυσεις τον ὁρον : θησεις δε τον ὁρον |
| Σωκρατης δε ὁ Ῥοδιος ἐν τριτῳ Ἐμφυλιου πολεμου το Κλεοπατρας ἀναγραφων συμποσιον , της τελευταιας Αἰγυπτου βασιλευσασης , γημαμενης δ | ||
| . ὡς δε Πεισων Λευκιος ἐν τῃ πρωτῃ των ἐνιαυσιων ἀναγραφων ἱστορει , βουλομενος και των ἐν ἀστει διατριβοντων το |
| δυνατου μερους ἀν εἰη . οὐκουν προς την φυσιν των κεφαλαιων ἑκατερον ἀν εἰη των προοιμιων μικτον , ἐπει και | ||
| ἀντιπαραστασιν προσωπου ἠ πραγματος . και ἀπο μεν των τελικων κεφαλαιων οὑτως : ἐφονευσας , ἀλλα συν τῳ δικαιῳ : |
| ἐπι τριτους και ἐπι τεταρτους „ : ἐπι γαρ τα ἀποτελεσματα και ὡς ἀν ἐγγονα των λογισμων στειχουσιν αἱ τιμωριαι | ||
| οὐ το τυχον και αὐταις συμβαλλομεναις προς τα των καιρων ἀποτελεσματα , ταις μεν του Κρονου προς τους καθολικους των |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| πολλα τοιαυτα ληρει περι τε της Γναθαινης και ἑτερων . ἀναγωγος ὠν , φησι , και βαναυσος . ὁτι ἡ | ||
| . Και το καθημενος δε ἐνδεικνυται ὁτι οὐχ ὑψηλη οὐδε ἀναγωγος ἡ τουτου θεωρια , ἀλλα χαμαιπετης και κοιλοτερα και |
| εἰπειν ὁ Ποσειδωνιος κἀνταυθα ἀπο της των ἐθνων συγγενειας και κοινοτητος ἐτυμολογων . το γαρ των Ἀρμενιων ἐθνος και το | ||
| ταυτης οὐν της εὐπραγιας μετεβληθη τους τροπους , και της κοινοτητος ὑπερειδε , της πολλης τε ἐκεινης πραοτητος ἀφειλεν , |
| οὑτως ὠνομασθη . ὁ δε Γηρυονου κυων ὁ τας βους φυλαττων ἀδελφος μεν ἠν του Ἠπειρωτικου Κερβερου , ἀνῃρεθη δ | ||
| , ἐνιοτε δυο . . ὁ περιερχομενος την πολιν και φυλαττων . “ οὑτος ἐν τοις φρουριοις κοιταζεται ” . |
| ὁρασιν το αἰθερωδες πεφυκεναι , προς δε την ἀκοην το πνευματικον , προς δε την ὀσφρησιν το πυρωδες , προς | ||
| παγῃ , χαλαζαν δ ' ὁταν συμπεριληφθῃ τι τῳ ὑγρῳ πνευματικον . Ἀναξαγορας νεφη μεν και χιονα παραπλησιως , χαλαζαν |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| το προοιμιον ἐμφαινων μεν το ἀξιωμα , μη παρεχομενος δε φορτικον τον λογον . μετα δε τα προοιμια ἡξεις ἐπι | ||
| , φυλαττειν δε ἐπι του ἰσοπεδου ἑαυτην μηδεν ἀπειροκαλον ἠ φορτικον φρονουσαν και τοις προσιουσιν δημοτικως τε και ἐκ του |
| , των ἀλλων διαιρεθεντες και μονοι τουτοις κατα των ἐπαλξεων ἐντυγχανοντες , δυνηθωμεν τινα πρεσβειαν τουτοις προσαγαγειν και την ζωην | ||
| ἐθεμην δειξας , ἁ οἰμαι αὐτους πεισεσθαι . Οἱ οὐν ἐντυγχανοντες ταις ὑφ ' ἡμων συντεταγμεναις βιβλοις πασας αἱρεσεις διελεγχουσαις |
| ζωγραφουμενη μελλον ἐργον σημαινει . Σφηξ ἀεροπετης ἠτοι αἱμα κροκοδειλου βλαπτικον ἠ φονεα σημαινει . Νυκτικοραξ θανατον σημαινει : ἀφνω | ||
| : και αἱ σηπιαι και οἱ πολυποδες ἐχουσι τινα ἱδρωτα βλαπτικον , και ἐπειδαν ἁψωνται ἀνθρωπου , βλαπτουσιν . Ἐντρεφεται |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| ἠ προς ἀληθειαν ἀπιδοντες , των ἀδικωτατων ὑπεμειναν γενεσθαι , κελευσαντες τοις μεν προδοταις τους παιδας συναναιρεισθαι , τοις δε | ||
| ἐς τιμας και ἐξουσιας προαχθεντας των δοθεντων ἀφειλοντο , ἑκαστους κελευσαντες ἐς την προτεραν αὑτων ἐπανιεναι της ἀξιας αἱρεσιν . |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
| , γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
| οἱ ἐμοι λογοι . και τουτο οὐκ ἀν τις φαιη κολακειαν μαλλον ἠ ἀληθειαν . ὡν γαρ ἰσμεν αὐτοκρατορων ἠ | ||
| , λογοις ἐθελγετο , λογοις ἐτεγγετο : λοιπον ἀπεγνωκυια την κολακειαν κνηστικοις αὐτην λογοις ἐρεθιζει , φασκουσα : ἰσθι ὁτι |
| δε τῳ παππῳ : πλευσειε δε και οὑτος ἐπι τριηρους στρατηγικης , και τις εἰποι , ναυμαχουντος αὐτου , κρειττων | ||
| γυναικων χερσι ζωντας διαμελιζοντα : ἐνιοτε δε και δια της στρατηγικης ἐπινοιας παραδοξως ἀναιρειν τους ἐναντιοπραγουντας . ἀναδιδοναι γαρ ταις |
| που και ἀλλοι τινες ἠδη ἐφ ' ἑτερους , και ἀνθρωπεια δρασαντες ἀνεκτα ἐπαθον . και ἡμας εἰκος νυν τα | ||
| ἡδεται . προς ὁ ῥητεον , ὁτι καμνει παντα τα ἀνθρωπεια και οὐ δυναται συνεχως ἐνεργειν . δια τουτο οὐδε |
| ἐν οὐδενι κινδυνῳ καθεστηκοτι ; ἀλλα και το δανειον μαλλον ἀποδοτεον τῳ δανεισαντι ἠ ἑταιρῳ χαριστεον , ἀλλ ' οὐδε | ||
| δε μερεσιν ἑκαστοις θεον ἠ δαιμονα ἠ και τινα ἡρωα ἀποδοτεον , ἐν δε τῃ της γης διανομῃ πρωτοις ἐξαιρετα |