| ποταμιος . ἀντι λαδανου , σαμψυχον . ἀντι λαθυριδων , κοκκος κνιδιος . ἀντι λαπαθου ῥιζης , ῥιζα πυρεθρου ἠ | ||
| πτωχος μεν φρενας εἰμι , νοου δε μοι οὐκ ἐνι κοκκος . † ἠ με μαθειν † φευξεσθαι ὀϊομαι αἰπυν |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| ὁλκῃ δηναριου δια γλυκεος ξεστον . ἀλλο . πεπερεως λευκου κοκκους θʹ . και σμυρνης μεγεθος καρυου Ποντικου , τριψας | ||
| και τριφυλλου καρπου ὀλιγον ἐν μελιτι λειχειν : ἠ πεπερεος κοκκους πεντε και ὀπου σιλφιου ὁσον κυαμον , και μελι |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| δια μελιτος ἠ της Σεραπιωνος μηλινης ἠ της Μνασεου , μαλακτικον μεντοι . Κηρου οὐγγιας ιστ , ἁλος κοινου , | ||
| ἐϲτι δε και λεπτομερεϲ την οὐϲιαν , και δια ταυτα μαλακτικον τε ἐϲτι μετριωϲ και διαφορητικον ὡϲαυτωϲ και δηλονοτι ϲυμπεπτικον |
| των ὑγρων : και πρωτον μεν τα πνευματα , ἑτοιμοτερον μεταλαμβανουσι της θερμοτητος , δευτερως δε τα ὑγρα , εἰς | ||
| τον φυλακα των ἀτυχουντων , οἱτινες τοις πελας προσιζανοντες οὐ μεταλαμβανουσι της δικης , ἀλλ ' ὑπερορωνται . μενει . |
| θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
| το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
| δια τουτου τον ἀποπλουν : ὁτε γαρ πλειν μελλουσιν , ἀναγουσι τας ἀγκυρας . ἁνικ ' ἀγκυραν : τον Τριτωνα | ||
| . ὁτι κυνος ὀδοντες λυσσωντος κυνος το δηγμα παυουσιν : ἀναγουσι δε και των παιδων τους ὀδοντας και τους ἰκτερικους |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| προς το ἀγαθον , πολλοις εἰωθοτα πραγματα παρεχειν , διαρθρωσαι βουληθεντες . εἰ δε ἐπι των ἁπλων φωνων οὑτως ἐχει | ||
| δε της Ἰταλιας ἐκτος αὐτοις συνεκεκροτητο πολεμος . Τοτε τοινυν βουληθεντες το των πολιτων γνωναι πληθος , ἀπογραφην ἐποιησαντο , |
| Ὠκεανου και Γης . Διος δε Πλουτωνι την Κορην ἀναπεμψαι κελευσαντος , ὁ Πλουτων , ἱνα μη πολυν χρονον παρα | ||
| ξυγγιγνεται : και οἱ Πελοποννησιοι ἐπεμψαν ὡς ἐπι τας ναυς κελευσαντος αὐτου Φιλιππον ἀνδρα Λακεδαιμονιον δυο τριηρεσιν . Ἀλκιβιαδης δε |
| τον δε Ἑρμην τον εὐφρονα ἐπεχειν τε την νυκταν , γεννητικον ποιητικον ἐκ μερους του Ἡλιου , τον δε Κρονον | ||
| την ἀνομοιοτητα : ὁτι το μεν αὐτος , το δε γεννητικον ἑαυτου , και το μεν ἐκεινου , το δε |
| . βηναι ] ἐπιβηναι . ἡμετερα + καθ ' ὁμαλισμον ἀναγνωστεον το νυν και ἀνευ τονου , ἱν ' εἰη | ||
| ἐσαν οἱ πεπλοι παμποικιλοι : ἡ διπλη , ὁτι ἐγκεκλιμενως ἀναγνωστεον οὑτως δυο τονοις , καιτοι πυῤῥιχιακης οὐσης της λεξεως |
| προϊοντος ἐν ἡδονῃ τιθενται κἀν ἡ τιτθεια λαβῃ τελος , δακρυουσιν . εἰ μεν οὐν ἐξ οὐριων ἡμιν το κλεος | ||
| και τιτθης διακηκοας : σοφαι γαρ ἐκειναι τα τοιαυτα και δακρυουσιν ἐπ ' αὐτοις , ὁταν ἐθελωσιν . οὐ μην |
| παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
| και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
| ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
| τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
| [ . . . . , . ] Σαλουστιος , ἐπαρχος πραιτωριων : ὁς προεβαλετο βασιλεα Βαλεντινιανον . ὁ δε | ||
| . ὁ δε των κακων ἁπαντων αἰτιος ἠν Ἀβλαβιος , ἐπαρχος μεν της βασιλικης αὐλης , ὑπο Σωπατρου δε παρευδοκιμουμενος |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| πολεως , ἀνηρ των πλουσιωτατων : ἀλλ ' ὁμως ὁ κορος οὐδεμιαν αὐτῳ ὑβριν ἐνετεκεν : οὐδε γαρ κορος οὐδεις | ||
| ἀρταβων ἑξ : και οἰνου κορους μυριους : ὁ δε κορος του οἰνου ἐστι μετρα δεκα . Το δε ἐλαιον |
| περι ἀγαθων και κακων ἀποδοντες , ἀφ ' ὡν αἱ ἀποριαι ἐπι παντα σχεδον τον ἠθικον διατεινουσι τοπον , φερε | ||
| ' ἑαυτον δυναται μερος του δεκα εἰναι . αὑται αἱ ἀποριαι των πλεονασμον κατηγορουντων . οἱ δε ἐλλειψιν κατηγορουντες ἐπιχειρουσι |
| τυθηναι . „ ὁ μυθος δηλοι , ὁτι τῳ ἀργουντι κινδυνος μενει . κορυδαλος εἰς παγην ἁλους θρηνων ἐλεγεν : | ||
| πολεμιας . ἐτι δε εἰ μεν μειζων τις ἡμιν ὁ κινδυνος ἐμελλεν εἰναι ἐκει ἠ ἐνθαδε , ἰσως το ἀσφαλεστατον |
| ἐξ ἑκατερωθεν ἱστασθαι και οἱονει ὑπερασπιζειν αὐτων , οὑτοι οὐν συντιθεμενοι μετα των τετραγωνων παντως τετραγωνους ποιουσιν : οἱον μεταξυ | ||
| ἐστι τετραγωνος . και ἁπλως παντες οἱ κατα ταξιν περιττοι συντιθεμενοι τοις γινομενοις τετραγωνοις ἀλλον τετραγωνον ποιουσιν . ἐπι των |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| τοις Ἀθηναιοις : τον γαρ Πετην τον πατερα Μενεσθεως του στρατευσαντος εἰς Τροιαν φανερως Αἰγυπτιον ὑπαρξαντα τυχειν ὑστερον Ἀθηνησι πολιτειας | ||
| καταλαβοντες τας πυλας διηρπασαν την πολιν . Ὁτι Τομυρις Κυρου στρατευσαντος ἐπ ' αὐτην προσεποιησατο δεδοικεναι τους πολεμιους . ἐφυγε |
| , το ἁ ἀρθρον και το σα , ὁ ἐστι Μεγαρικον δηλουν το τινα , και παραλογως φησι δασυνεσθαι , | ||
| ὡν καθαπτεται σκληρως ὁ ποιητης , αὐτο το ψηφισμα τε Μεγαρικον ἱκανως φησι και τον Περικλεα οὐ τον Λακωνα τωνδε |
| πανυ παλαιας ἐνιας αὐτων . οἱ δε κεκραγασιν ἁπανταχοθεν και ἀγανακτουσιν και την δικην ἐπιβοωνται κἀμε της βραδυτητος αἰτιωνται , | ||
| τουτων τους λογους ἐνεβαλες , και δη λεγω . πανυ ἀγανακτουσιν , ὠ πατερ , και σχετλιαζουσιν και εἰς το |
| φως ἀρα ἐστιν “ . πεπλεκται γαρ ἐκ πρωτων δυειν ἀναποδεικτων , ὡς ἀναλυσαντες αὐτον εἰσομεθα . γνωστεον γαρ ὁτι | ||
| ἀποδεικτον ἐν τοις αἰτημασιν κατηριθμησεν , ὁ δε και των ἀναποδεικτων ἐπεχειρησεν ἀποδειξεις εὑρισκειν . Προβλημα ἐστι μερος λογου εἰς |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| ἀναλισκειν . χαλεπον μεν οὐν , ὠ ἀνδρες δικασται , ἀπολογεισθαι προς δοξαν ἡν ἐνιοι ἐχουσι περι της Νικοφημου οὐσιας | ||
| θρασειαν τε και ἀνυποιστον δημοκοπων ἀνθρωπων μανιαν , ἀλλ ' ἀπολογεισθαι μεν , ὡς οὐδεν εἰη των γεγονοτων παρα των |
| ὡς και τουτου προς τι ὀντος : ἀλλους γαρ ἀλλως συγκατατιθεσθαι [ ] και τους αὐτους γε . μετατιθεσθαι και | ||
| τον Κλεωνα . παραδιδωμι ] αὐτῳ . ὁμολογειν σε ] συγκατατιθεσθαι και σε . Γ τῃ Κεχηναιων πολει : Ἀθηναιων |
| θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
| , γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
| κηρωτης ἀνιεναι μιξει . συμβαινει δ ' ἐνιοτε του φαρμακου τυγχανοντος ἰσχυροτερου συντηκεσθαι τι της σαρκος ὡς ῥυπαρον και ὑγρον | ||
| Μεγαλου κολπου του παρα την ἐκτος Γαγγου Ἰν - δικην τυγχανοντος σταδιοι ͵͵α͵βφνʹ . Οἱ δε συμπαντες ἀπο του πεμπτου |
| οἱ ἐμοι λογοι . και τουτο οὐκ ἀν τις φαιη κολακειαν μαλλον ἠ ἀληθειαν . ὡν γαρ ἰσμεν αὐτοκρατορων ἠ | ||
| , λογοις ἐθελγετο , λογοις ἐτεγγετο : λοιπον ἀπεγνωκυια την κολακειαν κνηστικοις αὐτην λογοις ἐρεθιζει , φασκουσα : ἰσθι ὁτι |
| ἐπι τριτους και ἐπι τεταρτους „ : ἐπι γαρ τα ἀποτελεσματα και ὡς ἀν ἐγγονα των λογισμων στειχουσιν αἱ τιμωριαι | ||
| οὐ το τυχον και αὐταις συμβαλλομεναις προς τα των καιρων ἀποτελεσματα , ταις μεν του Κρονου προς τους καθολικους των |
| τι ἀντι τινος ὀφειλει , ἡ δε ἀναβολη της κομιδης ἐλευθεριωτερον πως και φιλικωτερον ποιει το συναλλαγμα : διο παρ | ||
| μικρολογωτερον , αἱ δε ἐν ἀφθονιᾳ και περιουσιᾳ προς το ἐλευθεριωτερον ἠ ἀκολαστοτερον , κἀπι των ἀλλων ἀναλογον , τον |
| και ἐπιστατησαι . . . . . το δε τεκμηριον ἐλαμβανομεν ἐκ των Μητροδωρου Ἰωνικων : ἱστορει γαρ ὁτι Σμυρναιοι | ||
| οὑτως γαρ δοξουσι πλειους προτασεις ἐκ τριων ὁρων γινεσθαι . ἐλαμβανομεν δε τας ἀντιστροφας προς την τελειωσιν των ἀτελων συλλογισμων |
| ἠ „ ἐπ ' ἀσπιδα μεταβαλου „ . διοπερ οὑτως παραγγελουμεν ” τον Λακωνα ἐξελισσειν ” „ τον Μακεδονα ἐξελισσειν | ||
| . Εἰ δε το λαιον κερας πυκνωσαι δεῃ , τἀναντια παραγγελουμεν , εἰ δε το μεσον της φαλαγγος , την |
| γαρ και δυνατον της δοξης παρουσης μη παντως ἐπιγινεσθαι το λυπεισθαι , μηδ ' αὐ το ὀργιζεσθαι δοξης του ὀλιγωρεισθαι | ||
| οἱ πολλοι κρατουσι , δια το μηδ ' ὁλως αἱρεισθαι λυπεισθαι ἐν τῳ την ἐπιθυμιαν ἀπειναι , ἀλλ ' ἀει |
| ἑτερον τι , ἐξ ὡν φησιν , ἠ το παρασιτειν εὐδαιμον νομιζων . και μην οὐδε τῳ τυχοντι ἀνδρι περιτεθεικε | ||
| βασιλεως , ὁσοι τε κολακες τραπεζης [ και ] το εὐδαιμον γαστρι και τοις αἰσχιστοις μετρουσιν , ὑπεμιμνησκον αὐτον της |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| οὐ μην οὑς γε ὁρωμεν μισθωτους και θητας πασιν ἑτοιμοτατα ὑπηρετουντας , μη ποτε βασιλικης μεταποιουμενους εὑρωμεν . Πως γαρ | ||
| ὁτι ἠδυνηθη πλουτον ἐχων , οἰκειους , ἀλλους φιλους τους ὑπηρετουντας αὐτῳ προς ἡδονην , καιρον την νυκτα , ἐν |
| το προοιμιον ἐμφαινων μεν το ἀξιωμα , μη παρεχομενος δε φορτικον τον λογον . μετα δε τα προοιμια ἡξεις ἐπι | ||
| , φυλαττειν δε ἐπι του ἰσοπεδου ἑαυτην μηδεν ἀπειροκαλον ἠ φορτικον φρονουσαν και τοις προσιουσιν δημοτικως τε και ἐκ του |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| κλινας ἀλειψῃς . τουτο δε και τας ἐν τοις τοιχοις κορεις προσραινομενον ἀναιρει . Δραστικον δε φαρμακον σκευαζεται ὡδε . | ||
| ἐλαιον θερμον μιγεν μετα οἰνου δια κερατος ἐγχυτεον : ἠ κορεις καυσας ἐγγυς της ὀψεως αὐτων , ἠ ἐν ταις |
| ἀνταποδιδοντες ἀλληλοις [ εὐλαβηθητι ] , και μη βουλου με ἀναγκασαι λεγειν ἐκεινο το ” εἰ ἐγω , ὠ Σωκρατες | ||
| Κρεοντα δεσποζοντ ' ἐμου οὐδε σθενοντα μειζον , ὡστ ' ἀναγκασαι δραν τας Ἀθηνας ταυτ ' : ἀνω γαρ ἀν |
| δε τους αὐτους καιρους Καρχηδονιων τριακοντα μυριασιν ἐπι την Σικελιαν στρατευσαντων , Γελων ὁ Συρακουσιων ἀφηγουμενος ἑνι στρατηγηματι και ἀκαρει | ||
| ] ἐχθες και πρῳην , Ἀθηναιων τηλικαυταις δυναμεσιν ἐπι Συρακουσας στρατευσαντων , οἱ πατερες ἡμων οὐδε τον ἀπαγγελουντα την συμφοραν |
| νυν τουτου , δια τουτο προ του Α λαμβανεται ὀντος πορρωτερον του νυν . Ὡσπερ δε το Γ ὑστερον ὀν | ||
| χωρᾳ , διεφερον δ ' ἀλληλων ἐν τῳ πλησιαιτερον ἠ πορρωτερον εἰναι της διαρθρωσεως κατα τε το μηκος του κωλου |
| δε ἐκεινον ἐφιλει , πληθος το λοιπον ἐπιρρει θεραποντων , θεραπαινων , αὐτος ὁ πατηρ , ἡ μητηρ μετ ' | ||
| και σφας Ὀδυσσεα εἰναι και Κιρκην ἐδοξαζομεν ἀριθμῳ τε των θεραπαινων , αἱ εἰσι προ του σπηλαιου , και τοις |
| αὐτου και ἠγριαινε ζηλοτυπως ἐχουσα δια το περι την εὐνην ἀδικεισθαι μαλιστα : ταυτα τοι και ἐν ξυλινῳ λαρνακι τον | ||
| κινουμενον και οὐκ ἐξωθεν βιαζομενον , εἰη ἀν το ἑκουσιως ἀδικεισθαι το βλαπτεσθαι παρα το δικαιον , εἰδοτα την βλαβην |
| ἐν τῳ μεμιχθαι : λιαν γαρ ἐστιν οὑτος ὁ λογος εὐκινητος και σαθρος . Φησιν ὁτι κατ ' οὐδενα τροπον | ||
| και ἀληθες ὑπαρχει , φαυλον φαινεσθαι : ὁρᾳς , πως εὐκινητος και γοργος ὁ λογος ἐστιν ; ἐγενετο δε δια |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
| . Γ σκιμαλιζειν ἐστι το τῳ μικρῳ δακτυλῳ των ὀρνιθων ἀποπειρασθαι εἰ ᾠοτοκουσιν . ἐνταυθα δε παιζει , οἱον των | ||
| χειμωνος ὡρᾳ . ἀει δε μεχρι τοσουτου σοι των γυμνασιων ἀποπειρασθαι προσηκει , μεχρις ἀν μηκετι κοπον ἐμποιῃ το γυμνασιον |
| ἀδιαγωγος ἀδικος ἀνισος ἀκοινωνητος ἀσυμβατος ἀσπονδος πλεονεκτης κακονομωτατος ἀφιλος ἀοικος ἀπολις στασιωδης ἀτακτος ἀσεβης ἀνιερος ἀνιδρυτος ἀστατος ἀνοργιαστος βεβηλος ἐναγης | ||
| , ὁτι ἐνδεχεται . ἰδετε με , ἀοικος εἰμι , ἀπολις , ἀκτημων , ἀδουλος : χαμαι κοιμωμαι : οὐ |
| περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
| ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
| του φερειν , ἠως συνιστανειν τον βιον . Εὐρωεντος : πλατεος , σκωληκωδους , σκοτεινου , βορβορωδους , ἠ σκοτεινου | ||
| ἀνα λαον ὀρωρει ἀσπετος : οἱ δ ' ἐπετοντο δια πλατεος πεδιοιο . Και νυ κεν ἐσσυμενως ἐξ Ἀργεος αἰολος |
| και Στησιλεω , πολεμαρχουντος δε Καλλιμαχου και Κυναιγειρου και Πλαταιεων συμμαχουντων αὐτοις χιλιων , ἡττωνται και προς Δαρειον ὑποστρεφουσιν , | ||
| τον Μασσυαν κατεχοντι και την Ἰτουραιων ὀρεινην . των δε συμμαχουντων τῳ Βασσῳ ἠν και Ἀλχαιδαμνος , ὁ των Ῥαμβαιων |
| παρ ' ὑμων ἐπαινουμενον ; Παλαι μεν το Πηλιον κοινον διδασκαλειον των ἡρωων ἐδοκει , νυνι δε ἡ ὑμετερα και | ||
| αὐτον εἰς την Χιον ἀπικετο εἰς την πολιν : και διδασκαλειον κατασκευασαμενος ἐδιδασκε παιδας τα ἐπεα . και καρτα δεξιος |
| βασιλικης πορφυρας ὁπλα τε αὐτος φερων και συμπροιοντων των λοιπων μονομαχων ὀφθηναι τοις Ῥωμαιοις . ἐπει δε την γνωμην αὑτου | ||
| Μελανιας χωρας Μελανθος ὁ των Ἀθηναιων βασιλευς Ξανθον τον Θηβαιον μονομαχων ἀπατησας ἀπεκτεινεν . Ἀπνοια ἐχινου : ἐπι των προσποιουμενων |
| ; εἰτα ἐξ ἀρχης ἐρεις , τι κηδεμονος ἰδιον το φθειρεσθαι , το μηδεν αἰσχρον πασχειν , ἐαν το ἐπιμελεισθαι | ||
| χρονος ὁ παρελθων και ὁ μελλων , ἐν χρονῳ δε φθειρεσθαι το νυν οὐ δυνατον : συμπαρεκτεινοιτο γαρ ἀν το |
| και συ τοις πανωλεθροις ἐχεις ἐγκλημ ' Ἀτρειδαις , ὡστε θυμουσθαι παθων ; Θυμον γενοιτο χειρι πληρωσαι ποτε , ἱν | ||
| την παρος συγχει χαριν . Οἰμοι . Το μεν νοσουντι θυμουσθαι κακον , το δ ' ὡδ ' ὁραν φρονουντα |
| , ὡς των μεν οἰκων ἐπιμελουμενους , των δε ἐνοικων ἀμελουντας . Ἐν ἀλλοτριοις παραδειγμασι παιδευε σεαυτον , και ἀλλοτριος | ||
| μη διδοντα τα χρηματα , ὁ δε δημος ἐκεινους ὡς ἀμελουντας κατα τους πολεμους . αἰτιωμενων ] εἰς τους ῥητορας |
| ” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
| . ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
| μαρτυρειν ἀγραμματῳ οὐκ ἐξεστιν . Ἀταραντες Λιβυες των θυγατερων ἀριστας κρινουσι τας πλειστον χρονον μεμενηκυιας παρθενους . Παρα Καρχηδονιοις οὐκ | ||
| , ἁς ἀνωτερω των ἀλλων ὑπεξειλομεθα . ὁπου γαρ δικασται κρινουσι Λακεδαιμονιων οἱ παραγενομενοι και κρινεται προς την ἐρωτησιν ὁ |
| και περι ὑδατος ἀλλοι μεν κρισιν ποιουσιν εἰς σταθμον ἀποβλεποντες ἐκλεγομενοι το κουφοτερον : και τινες και ὑδροστατας κατασκευαζουσι δι | ||
| στυρακων μηλα χρυσα ἐχοντες , χιλιοι τον ἀριθμον , ἀριστινδην ἐκλεγομενοι ἐκ των μυριων Περσων των Ἀθανατων καλουμενων . και |
| ἀνω , τῳ δε ἐσχατῳ αὐτου πεπεδημεθα τῳ κατω οἱον ἀπορροιαν ἀπ ' ἐκεινου διδοντες εἰς το κατω , μαλλον | ||
| του κακου δαιμονος , ἐπειδηπερ κακοι την ἐπι την γην ἀπορροιαν των ἐν αὐτῳ ἀστερων μετα του και ἀποκεκλικεναι , |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| . ὁτι δε κατεπολεμησεν Ἰνδους ὁ Διονυσος Διονυσιος φησι και Ἀριστοδημος ἐν πρωτωι Θηβαικων ἐπιγραμματων και Κλειταρχος ἐν ταις Περι | ||
| Ἀρτεμιδος Σκιατιδος ἐρειπια ἐστιν ἱερου : ποιησαι δε αὐτο ἐλεγετο Ἀριστοδημος ὁ τυραννησας . ἐντευθεν μετα σταδιους ὡς δεκα πολεως |
| , και Καϊκου ἀλλο ἐν Μυσιᾳ , και Μαιανδρου το Καρικον ἐστε ἐπι Μιλητον πολιν Ἰωνικην . . . . | ||
| ποταμου , και Καϊκου ἀλλο ἐν Μυσιᾳ και Μαιανδρου το Καρικον ἐστε ἐπι Μιλητον πολιν Ἰωνικην . Αἰγυπτον τε Ἡροδοτος |
| : πλουσια , πλουσιη . ἀθανατοισι : θεοις : το στερητικον α βραχυνεται πλην του ἀκαμας και ἀθανατος . φιλη | ||
| νεκρος περι το κηρ , ὁ ἐστι ψυχη και το στερητικον . νηστις περι το νη στερητικον και το σιτα |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| και παρθενου μιας πατηρ ὠν : ὡι κατελιπεν ἐκπλεων ὁ μειρακισκος την ἀδελφην : συντροφοι αὑται θ ' ἑαυταις εἰσιν | ||
| ἀνιεμενον ὑπο του παθους ἐπικατασφαξαι αὑτον . Παρα δε Χαοσι μειρακισκος τις των πανυ δοκιμων Ἀνθιππης ἠρασθη . ταυτην ὑπελθων |
| χρονῳ καταπολεμησειν τους πολεμιους . Πτολεμαιος δε πυθομενος την των ἰδιων ἡτταν ἐξεπλευσεν ἐκ της Αἰγυπτου δυναμιν ἐχων ἀξιολογον πεζικην | ||
| ἱνα και τα ὑπαρχοντα ἐν ταις κατηγοριαις γνωμεν δια των ἰδιων και τα οἱς αὑται ὑπαρχουσι δια της διαιρεσεως . |
| ἐπιμελειας τε και ὑπερπονουντων ὠδινας παλαιας ἐπι νεοις δανεισθεισας , ἀποδιδοντα δε παλαιοις ἐν τῳ γηρᾳ σφοδρα κεχρημενοις . παρα | ||
| αὐτα οὑτως ἐχειν ἐστιν ὡσπερ ἐχει : ἑκαστωι οὐν αὐτων ἀποδιδοντα την αἰτιαν και κοινηι πασι το ἑκαστωι βελτιστον ὠιμην |
| οἰεσθαι τελειους ἐξ ἀρχης ἠγνοηκοτων ἐστι νομους φυσεως , θεσμους ἀκινητους . αἱ μεν γαρ ἡμετεραι γνωμαι προσαναματτομεναι το πλημμελες | ||
| και ἐκνοσηλευουσι τα ψυχης ἀρρωστηματα , παραινεσεις ἱερας ὡσπερ νομους ἀκινητους τιθεντες και ἐπι τα τουτων γυμνασια καλουντες και τροπον |
| λογος κοινωνων τοις ἀλλοις ἁπασιν εἰδεσι του λογου κατα το σημαντικος εἰναι τινα ποτε ἐχει φυσιν και πῃ των ἀλλων | ||
| νου και ἐπιστημης δεκτικον . οὑτος δε ὁ λογος ὁ σημαντικος των ὑποκειμενων πραγματων ἠ ἐκ των κατ ' οὐσιαν |
| και παρ ' αὐτον λεβης τις ἱστατο . οἱ οὐν μαντευομενοι ἠρχοντο παρα τον τοπον τουτον και ηὐχοντο . ὁτε | ||
| της σχισεως , εἰ μεν εὐθεια γενηται , καλα ἐσεσθαι μαντευομενοι , εἰ δε λοξη , ἀποτροπαια . * † |
| λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
| , το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
| διαφοραν : ἐπεστι γαρ ἐπι των ὠτων αὐτοις ὁ λεγομενος Ἡρακλειος δεσμος . μνημονευει δε των Βοιωτιων σκυφων Βακχυλιδης ἐν | ||
| της μεν Εὐρωπης προς την Λιβυην Στηλαι τε και πορθμος Ἡρακλειος , δι ' οὑ ἡ καθ ' ἡμας εἰσχειται |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| της ἀπο των θηριων τωι περισωζεσθαι αὐτην , εἰτα χωρησαντες καταλαμβανουσι ? ? ? ? ? ? το θηριον και | ||
| γαρ μονης ταυτης των ὑφ ' ἡλιῳ πολεων ἠρισαν και καταλαμβανουσι την ἀκροπολιν ὡσπερ ἐπι μοναρχιᾳ σχεδον ὡς εἰπειν οἱ |
| ἀν εἰη ἀλλο , ἠ ἀρετη ; ἡ δε ἀρετη ἀναφαιρετον . Οὐκ ἀδικηθησεται τοινυν ὁ την ἀρετην ἐχων , | ||
| ἡμιν ἀλλοτριων ἀγαθων και ταυτα πεφρουρημενων κραταιᾳ χειρι προς το ἀναφαιρετον ; „ και τοις δυσιν ἐπιδραμοντες μικρου καταλευουσιν αὐτους |
| μηδενος ἑτερου δεομενον προς την τοιανδε κλησιν : εἰρηται δε ἀνθορισμος , ἐπειδη ἐναντια τῳ ὁρισαντι ὁριζεται . Συλλογισμῳ . | ||
| τα δε κοινα ἀμφοιν : του μεν κατηγορου προβολη , ἀνθορισμος , συλλογισμος , μεταληψις , γνωμης αἰτησις : του |
| περι των μετ ' αὐτους ἐπι πλειστον αὐξησαντων την ἀνατομικην θεωριαν , ὡς Ἡροφιλος τε και Εὐδημος ; μετα δε | ||
| συμπλοκη των σωματων . ] Την παρα τοις Ἑλλησι τακτικην θεωριαν ἀπο των Ὁμηρου χρονων την ἀρχην λαβουσαν , αὐτοκρατορ |
| τας ὀψεις των ἀναγκαιων τοις ἀκουουσιν παραγουσιν , ἀγων δε δικανικος μεμετρηται προς την χρειαν . και οἱ μεν ποιηται | ||
| ἐργοις , ἐπιδεικτικως τους λογους μεταχειριζεσθαι : ἰστεον δε ὁτι δικανικος χαρακτηρ ἐστιν ὁ ἰσχνος , και λεπτος και πυκνος |
| δακρυουσιν . Γ κἀπεμορξαμην ] ἠγουν ἐδακρυσα . ἐκ του παρακολουθουντος . ἑπεται γαρ τοις δακρυουσι το ἀπομορξαι τους ὀφθαλμους | ||
| και παλιν το ἐναντιον ἀπο των φαινομενων τας ἀκριβεις . παρακολουθουντος δε τῃ τοιαυτῃ ἐπισκεψει του μητε τας κατα μερος |
| εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
| οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
| μεν οὐν πυριωντι σοι και κεχρημενῳ τοις μαρσιποις ἡ ὀδυνη μετριωτερα γινεται , ὡστε τον καμνοντα σαφως εὐφοριας αἰσθανεσθαι , | ||
| ὁτι ἡ μεν χιων οὐκ ἐκπηγνυσιν , ἡ δε παχνη μετριωτερα της χιονος οὐσα , οὐδεν ἀτοπον : πρωτον μεν |
| , ἐκεινον δε μονον ἐφασκον ἐν τῳ των ἀσεβων χωρῳ κολαζεσθαι , βαρβαρων δε Κυρους τε ἀμφοτερους και τον Σκυθην | ||
| , ἀντιστατικη εὑρεθησεται , ἐαν λεγωμεν , ὁτι τον λειποτακτην κολαζεσθαι δει , ἀριστευσας τις ἀξιοι τιμασθαι , ἀντιστατικη κατα |
| . Ῥωμυλος μεν οὐν τον χρονον τουτον τυγχανει ἁμα τοις ἐπιφανεστατοις των κωμητων πεπορευμενος εἰς τι χωριον Καινιναν ὀνομαζομενον , | ||
| αὐτηι Σικελιαι , καθαπερ ἐν ὀξυβαφωι , συγκριτος φανηι τοις ἐπιφανεστατοις των ἡρωων , κἀν αὐτος ὑπερ Ἰταλιας μονον και |
| , ἀφες , και μη βοα , μηδε λοιδορου τοις φιλτατοις , μηδε ἐνοχλει την Λημνιων γην . Ὠ θανατε | ||
| ἡττον τιμιοις και φιλουμενοις μαλλον ἀποδωσομεν ἠ τοις τιμιωτατοις και φιλτατοις , οἱον τῳ πατρι παντα πειστεον , ὁ τι |
| δενδρον τουτο φιλοζωον ἐστιν . βλεπεις , φησι , ποσοι μετενοησαν και ἐσωθησαν ; Βλεπω , φημι , κυριε . | ||
| τα κατα πολεμον προτερηματα . Ἀθηναιοι μεν οὐν κακως βουλευσαμενοι μετενοησαν ὁτε οὐδεν ὀφελος , και λογοις προς ἀρεσκειαν εἰρημενοις |
| . . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
| δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
| ἀναβας τον καρπον κατεσειε . τα δε προβατα ἐσθιοντα τους βαλανους ἐλαθον και τα ἱματια συγκαταφαγοντα . ὁ δε ποιμην | ||
| σπονδων . ἀπο των ἑαυτοις ἐπιχεοντων ὑδωρ , ἠ τας βαλανους κρυπτοντων τῳ πυρι . Γ κυριως ἐπι του τας |
| ἀχροα , και μη κατα τα αὐτα αἰει γινομενα , καθαρσιος δεισθαι σημαινει . Γυναικι ἐν γαστρι ἐχουσῃ , ἠν | ||
| ἰατρομαντις δ ' ἐστι και τερασκοπος και τοισιν ἀλλοις δωματων καθαρσιος . ἀναξ Ἀπολλον , οἰσθα μεν το μη ἀδικειν |
| νησος ἐν δεξιᾳ τα Γαδειρα κειμενη τυγχανει , ἐνθα τας Ἡρακλειους στηλας εἰναι συνεστηκεν . Οἱ μεν γαρ κατα Καλπην | ||
| . κατα τουτο δε και ὁ κατα τας στηλας τας Ἡρακλειους πορθμος ἐστι , περι οὑ πολλα εἰρηται . ἐξω |
| παρθενου γαλα δακρυον και ἀστρων αἱμα δροσον , και προβατον Κρητικον μηλον κυδωνιον και ὁσα τοιαυτα , ἱνα μη μακροτερον | ||
| των Οἰνωτρων ὑποτιθεμαι . το γαρ δη Πελασγικον και το Κρητικον και ὁσα ἀλλα ἐν Ἰταλιᾳ ᾠκησεν , ὑστεροις εὑρισκω |
| αὐτον ἐφη : ὁμολογησον , ὁτι μεμαθηκας την τεχνην του προγιγνωσκειν , και οὐδεις ἐπιβουλευειν ἐτι τολμησει . ὁ δε | ||
| ἐπιεναι τῳ λογῳ . Τῳ τοινυν ἀκριβως διαγιγνωσκειν τε και προγιγνωσκειν αἱρουμενῳ των παθων τα συμβαινοντα , οὐ μονον οὐρων |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |