| . ὁτι δε κατεπολεμησεν Ἰνδους ὁ Διονυσος Διονυσιος φησι και Ἀριστοδημος ἐν πρωτωι Θηβαικων ἐπιγραμματων και Κλειταρχος ἐν ταις Περι | ||
| Ἀρτεμιδος Σκιατιδος ἐρειπια ἐστιν ἱερου : ποιησαι δε αὐτο ἐλεγετο Ἀριστοδημος ὁ τυραννησας . ἐντευθεν μετα σταδιους ὡς δεκα πολεως |
| τα βελτιστ ⌊ ⌋ ' ⌊ ἐπι πασι δικαιοις ⌋ συμβουλευοντα : τουτο μεν γαρ ⌊ λαβειν ⌋ ⌊ ὁτωι | ||
| συνοραν ἁ πρακτεον ἐστιν , κρινειν ἱκανοι ἐσεσθε τον ὀρθως συμβουλευοντα περι τουτων ὑμιν . οὐδ ' αὐ τουτο γε |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| Κτησιφων ἐν γʹ περι Φυτων : μεμνηται δε τουτων και Ἀριστοβουλος ἐν αʹ περι Λιθων . Παρακειται δ ' αὐτῳ | ||
| αὐτῳ προτρεψαμενῳ και οἱ ἀδελφοι τρεις , ὀντες Νεοκλης Χαιρεδημος Ἀριστοβουλος , καθα φησι Φιλοδημος ὁ Ἐπικουρειος ἐν τῳ δεκατῳ |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
| ἐπιμελειας τε και ὑπερπονουντων ὠδινας παλαιας ἐπι νεοις δανεισθεισας , ἀποδιδοντα δε παλαιοις ἐν τῳ γηρᾳ σφοδρα κεχρημενοις . παρα | ||
| αὐτα οὑτως ἐχειν ἐστιν ὡσπερ ἐχει : ἑκαστωι οὐν αὐτων ἀποδιδοντα την αἰτιαν και κοινηι πασι το ἑκαστωι βελτιστον ὠιμην |
| , ὀλιγους δε συλλαβων ἀπεκτεινε . Κασανδρος δε πυθομενος τον Ἀριστοδημου καταπλουν εἰς Πελοποννησον και το συνηθροισμενον πληθος των ξενων | ||
| νομοθεταις , οἱτινες ἀρα ἠσαν νομοθετουντες , οὐδ ' ἡ Ἀριστοδημου μερις ἐσωθη ποτ ' ἀνοὐ γαρ ἱκανως ἠσαν νομοθεσιας |
| ἀν ] αὐτους ἑπεσθαι , ὡστε δια την του ἱππου κακουργιαν ἀχρηστος και ὁ ἱππευς καθισταται . Ὡς δ ' | ||
| ἐπιχειρηματα , δει σε προαγορευειν και λεγειν ὡς οὐ δια κακουργιαν τουτο ποιω , ἀλλ ' ἱνα μη μακρηγορωμεν και |
| θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
| , γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
| . οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |
| τινα , ἀμφωτιδες , † την ἀμφι την περι † σημαινουσαν . . . . ἀμφονον : ἰστεον , ὁτι | ||
| . οὑτως Ὠρος . ἐγω δε εὑρον ἐν τοις Ῥητορικοις σημαινουσαν την λεξιν οἰκιαν τινα ἀπο Βατωνος ἐπωνομασμενην δεσποτου . |
| τῃ κατατασει , ἐκ του ἐξω μερεος ἐς το ἐσω ἀναγκαζοντα , κατα γε αὐτον τον γλουτον τιθεμενον τον μοχλον | ||
| την ἐν Χαιρωνειᾳ ἡτταν συναιχμαλωτισθεις και εἰπων προς τον Φιλιππον ἀναγκαζοντα εὐωχεισθαι : . . . . . . τις |
| τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
| τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
| τον Ἀρχυταν ἐνδειν του μετριου , μη μονον αὐτου το ἐναρμονιον ἀλλα και το τε χρωματικον και το διατονικον ἑκατερον | ||
| . τρια μεν τοινυν οὑτος ὑφισταται γενη , το τε ἐναρμονιον και το χρωματικον και το διατονικον : ἑκαστου δε |
| μετεωροτερους των τοπων , δαψιλους της ἀναθυμιασεως προς το ὑψος αἰρομενης . ταυτα δ ' ὑπο των ἐτησιων ἐλαυνεσθαι , | ||
| διοπερ ἡμεις προς ταυτην μαλιστα κομιουμεν τας ἀποριας , ἐπειπερ αἰρομενης αὐτης οἰχησεται και ἡ μεταβλητικη κινησις . Πριν δε |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| φθονησαντας τηι δια την εἰρηνην εὐτυχιαι εἰτε και συνεργους ἑξειν νομισαντας προς το καταλυσαι τον Φειδωνα , ἀφηιρημενον αὐτους την | ||
| και φιλοθεῳ καταχρησθαι προς τας των ἀσεβων ἀπαραιτητους κολασεις , νομισαντας αὐτους ὑπο του καιρου τα παντα γεγενησθαι , βουλευτας |
| πορρωθεν χρησιμον τι ἑαυτῳ προδιοικηται , ὡς ἐν τῳ κατα Ἀριστοκρατους ὁ Δημοσθενης βουλομενος δειξαι ὁτι σφαλερον και κατα της | ||
| , ἀλλ ' ἀλογιστι πραττειν Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀριστοκρατους και Πλατων . Ἀλογοι ἐρανισται : μηποτε οἱ μηπω |
| προς το ἀγαθον , πολλοις εἰωθοτα πραγματα παρεχειν , διαρθρωσαι βουληθεντες . εἰ δε ἐπι των ἁπλων φωνων οὑτως ἐχει | ||
| δε της Ἰταλιας ἐκτος αὐτοις συνεκεκροτητο πολεμος . Τοτε τοινυν βουληθεντες το των πολιτων γνωναι πληθος , ἀπογραφην ἐποιησαντο , |
| ἠ „ ἐπ ' ἀσπιδα μεταβαλου „ . διοπερ οὑτως παραγγελουμεν ” τον Λακωνα ἐξελισσειν ” „ τον Μακεδονα ἐξελισσειν | ||
| . Εἰ δε το λαιον κερας πυκνωσαι δεῃ , τἀναντια παραγγελουμεν , εἰ δε το μεσον της φαλαγγος , την |
| των ψυχων λυσις ἐστι και των ἀφυων ἡ θηρα ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις ἐλευθερια γιγνεται . Ἠδη δε μελιττουργοι της μελιττης | ||
| και το οἰκειωτικον : αἱτινες δυναμεις οὐσαι και ἐν ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις μετα το ἐνσωματωθηναι οἱον μεταβολην λαμβανουσιν , ἡ |
| . διοπερ αἱ γυναικες ἀναλογιζομεναι μεν την ἐν τῃ Λιβυῃ μελλουσαν αὑταις ἐσεσθαι δουλειαν , θεωρουσαι δ ' αὑτας ἁμα | ||
| τι μωμητον της προλαβουσης δυσκλειας την παρουσαν ἀνακοπτουσης ἠ και μελλουσαν εὐκλειαν , ἀναφεροντων των πολιτων τα ὑστερα καλα προς |
| περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
| ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
| ἀλυτος εὐνοιας ἑνωτικης ἡ του ἑνος θεου τιμη „ . προσταττει δε μη , παροσον αὐτοις ἰσονομιαν και ἰσοτελειαν [ | ||
| τῃ χαριτι ἠδη και την προ μικρου ζωπυρων ἐπιθυμιαν : προσταττει γαρ ἑτερον ἀνδριαντα δημιουργεισθαι κολοσσιαιον χαλκουν ἐπιχρυσον ἐν Ῥωμῃ |
| παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
| και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| τους πυρφορους , οἱ δε πρυτανεις κινδυνευοντος ἁλωναι του λιμενος παρεκαλεσαν τους ἀριστους των πολιτων τον ὑπερ της κοινης σωτηριας | ||
| ἀπολωλεν Ἡρακλης , των Σινωπεων λεγοντων , παραπλεοντων των Ἀργοναυτων παρεκαλεσαν ἀναλαβειν αὐτους τῃ νηι . τινες δε φασιν , |
| Δεινιᾳ πολεμων ταυτας τας διαθηκας διεθετο , ἐπειτα ὡς ἐκεινου τελευτησαντος ἐπεμελειτο τε των ἡμετερων ἁπαντων και αὐτους ἐπαιδευεν εἰς | ||
| : ἀλλ ' οἱον συνεκπνεοντα , και συσβεννυμενον ταις του τελευτησαντος τυχαις . οἱ δε ὑστερον προς ἁπαντας διαφορως . |
| ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
| ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
| τα ἀγορασματα . μων οὐν ὑμιν φαινονται ἀπεικοτως αἱ Μουσαι συστρατευεσθαι τῳ βασιλει και διδοναι αὐτῳ νικας ἐξαιρετους , ὡν | ||
| αὐτῳ παραδουναι και ἐπι το ὀρος , εἰ βουλεται , συστρατευεσθαι : εἰ δε μη , αὐτον ἐασαι . τῃ |
| ἐν μελικρατου # γ . Ἡπατικον ξηριον . Ἀνησσου , γεντιανης , ἀμυγδαλων πικρων , ἀψινθιου ἰσα . κοχλιαριον ὑδατι | ||
| : γληχωνος δραχ . α . μετα πεπερεως ὀλιγου ἠ γεντιανης δραχ . β . ἠ ὀριγανου δραχ . β |
| ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
| και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
| παροιμιαν λεγεσθαι ἐπι των ὀντων συμμικτων και μετεχοντων κακοτητος και ἀγαθοτητος : του γαρ πολυποδος ἡ κεφαλη ζωσα μεν δακνει | ||
| ἀγαθου ὀντος , ὡστε και ἡ συναισθησις της του φιλου ἀγαθοτητος ἡδεια και αἱρετη ἐστιν αὐτῳ . γενοιτο δ ' |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| πολλα τοιαυτα ληρει περι τε της Γναθαινης και ἑτερων . ἀναγωγος ὠν , φησι , και βαναυσος . ὁτι ἡ | ||
| . Και το καθημενος δε ἐνδεικνυται ὁτι οὐχ ὑψηλη οὐδε ἀναγωγος ἡ τουτου θεωρια , ἀλλα χαμαιπετης και κοιλοτερα και |
| , ἀλλα και σωματοειδεις , ὡσπερ οὐδε το διακριτικον ἠ συγκριτικον μονου του χρωματος , ἀλλα και του κεχρωσμενου σωματος | ||
| ἀθλου δι ' ἀμοιβαιων . στιβαρωτερον : ἀντι ἁπλου το συγκριτικον . ἑοιο : ἡ κτητικη ἀντι της πρωτοτυπου . |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| σημαινειν αὐτην οὐ δυνατον . ὡς ἐδηλωσεν ἡ εἰς τα σημαινομενα της ὁμωνυμου φωνης , του ἱματιου λεγω , διαιρεσις | ||
| οὐδε γαρ ἐν τοις διαιρουμενοις ὡς φωνη ὁμωνυμος εἰς διαφορα σημαινομενα εὑρισκομεν περιεχομενον το ἑτερον ὑπο του ἑτερου , οἱον |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| ἐν καιρῳ της ἐπιχειρησεως , καιτοι κἀμοι τινες των φιλων συνεβουλευον μη θρασυνεσθαι , μη και διαβολην τινα μειζω ἐνεγκῃ | ||
| πετραν . οἱ δε πρεσβυτεροι των Μαρμαρεων το μεν πρωτον συνεβουλευον τοις νεοις παυσαμενοις της βιας ἐφ ' οἱς ἠν |
| ἀντιθεσις : και τα τοιαυτα : ἀλλ ' αἰσχρον ἡγησαμην ἀναληφθηναι κατ ' ἀναγκην δο - κειν . ΛΥσεις τῳ | ||
| ' ἱνα ἀπολογησηται τῳ πατρι . τῳ δε παιδι σκοπος ἀναληφθηναι και μετα την δωρεαν ὑπο του πατρος , ἱνα |
| . . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
| δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
| , ἱνα ἐχωσι συνεσιν ἐν πασῃ τῃ ζωῃ αὐτων , ἀναγινωσκοντες ἀδιαλειπτως τον νομον του Θεου : ὁτι πας , | ||
| [ , . , . ] Διο και ἐν ἀποκρυφοις ἀναγινωσκοντες ὁτι Εἰδον δενδρον φερον δωδεκα καρπους του ἐνιαυτου και |
| ἐπιγνωσιν , ἡ τε ταραχη καθ ' ὁλην οὐσα την στρατοπεδειαν εὐλογως πολυν ἐποιει φονον : ἐκτεινον γαρ ἀλληλους , | ||
| , τοπους δε ὀχυρους καταλαβεσθαι και χαρακι και ταφρῳ την στρατοπεδειαν ἀσφαλισαμενους ὑπομενειν των πολεμιων την ἐφοδον . οὑτοι μεν |
| ἐῤῥιψεν : ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ περι τραγῳδιοποιων , ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ὁταν οὐν ἐπι οἰκειοις | ||
| ἑαυτην ἐρριψεν . ἱστορει δε Ἱερωνυμος ἐν τῳ Περι τραγῳδιοποιων ἀπεικαζων τουτοις τον Εὐριπιδου Φοινικα . ἀναισχυντος και σιδηρους ἀνθρωπος |
| ἠ συστασιν ἠ διαβολην ἐχοντα του πραγματος ἠ ἀλλο τι κατασκευαζοντα , ὡν ἐν προοιμιοις εἰωθασιν οἱ ῥητορες ποιειν . | ||
| τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του ἐπι της οἰκιας κατασκευαζοντα : του γαρ ἐπι της οἰκιας λεγοντος ὁτι δια |
| μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
| φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
| λεγουσιν οὐκ ἀν τις ῥᾳδιως συγκαταθοιτο . Ταφας δε των τελευτησαντων ἰδιως οἱ κατα την Αἰθιοπιαν ποιουνται : ταριχευσαντες γαρ | ||
| , το δε σωμα ἰνδαλλομενον ἡμων ἑκαστοις ἑπεσθαι , και τελευτησαντων λεγεσθαι καλως εἰδωλα εἰναι τα των νεκρων σωματα , |
| αὐτον φασι δια το βατταριζειν και κεκομμενην ἐχειν την φωνην Ἀριστοτελην καλουμενον , ἀλλοι δε φασιν ὁτι το βαττος λιβυακως | ||
| ἀντιλογιαν δε . Βασιλισσαν : Ἀλκαιον φασι τον κωμῳδοποιον και Ἀριστοτελην ἐν τοις Ὁμηρου ἀπορημασιν εἰρηκεναι : συ δε βασιλικος |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| , ὡς των μεν οἰκων ἐπιμελουμενους , των δε ἐνοικων ἀμελουντας . Ἐν ἀλλοτριοις παραδειγμασι παιδευε σεαυτον , και ἀλλοτριος | ||
| μη διδοντα τα χρηματα , ὁ δε δημος ἐκεινους ὡς ἀμελουντας κατα τους πολεμους . αἰτιωμενων ] εἰς τους ῥητορας |
| εἰς θεου τους χρησομενους , ὡν ἠν εἱς Ἀμυρις , πυνθανομενοι μεχρι τινος εὐδαιμονησουσι . και ἡ Πυθια ἐφη : | ||
| τἀλλα προς τον κινδυνον παρεσκευαζετο , οἱ δ ' Ἑλληνες πυνθανομενοι το μεγεθος των περι τους Θηβαιους κινδυνων ἐδυσφορουν ἐπι |
| : πλουσια , πλουσιη . ἀθανατοισι : θεοις : το στερητικον α βραχυνεται πλην του ἀκαμας και ἀθανατος . φιλη | ||
| νεκρος περι το κηρ , ὁ ἐστι ψυχη και το στερητικον . νηστις περι το νη στερητικον και το σιτα |
| θεοις τε και ἀνθρωποις , διαφθαρησομεθα ; οὐ δεομεθα σου συμβουλου , Δεκιε , οὐτε περι πολιτων ἐκδοσεως οὐτε περι | ||
| προς λημμα ἠ χρυσιον μη ῥεποντος ῥητορος , και συλησας συμβουλου μεν την ἐκκλησιαν , στρατηγου δε τον πολεμον , |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| ὑπερβαλλειν ὑπερ του ἀνακλισμου και ἐπι μεν θατερα το σωμα καταναγκαζειν , ἐπι δε θατερα τον | βραχιονα συν τῳ | ||
| ἐμπαλιν , πονειν τα παντα και μοχθειν και το σωμα καταναγκαζειν ῥυπωντα και αὐχμωντα και πασι δυσαρεστουντα και λοιδορουμενον , |
| φιλῳ συνειναι και τραπεζης και στεγης κοινωνειν οὐ μεγαλοψυχον ἀλλα δουλικον και κολακικον και ταπεινον : ταπεινοι γαρ οἱ κολακες | ||
| του Μανης . προς δε τα ἀνδραποδα και ὀνομα εἰπε δουλικον . ὡσει ἐλεγε τους δουλους Μανας . οὑτω γαρ |
| ἐπι τριτους και ἐπι τεταρτους „ : ἐπι γαρ τα ἀποτελεσματα και ὡς ἀν ἐγγονα των λογισμων στειχουσιν αἱ τιμωριαι | ||
| οὐ το τυχον και αὐταις συμβαλλομεναις προς τα των καιρων ἀποτελεσματα , ταις μεν του Κρονου προς τους καθολικους των |
| μελλον οὐδε λεγεσθαι ἐπ ' αὐτων , ὡς ἐν Τιμαιῳ παρειληφαμεν , το ἠν ἠ το ἐσται μεταβολης τινος ὀντα | ||
| , και περι μεν της πρωτης των ὁλων γενεσεως τοιαυτα παρειληφαμεν , τους δε ἐξ ἀρχης γεννηθεντας των ἀνθρωπων φασιν |
| ὑστεριζειν του καιρου . Φαβωρινος δε οὐχ ὑγιως κατα δοτικην συνταττει . Παραβολιον : ἀδοκιμον τουτο . τῳ μεν οὐν | ||
| , λεγω δη των διανοητικων : αἱς και την φρονησιν συνταττει , διοτι λογος τις ἐστι και αὐτη και διανοια |
| των ψαλιων και των ἱππων , ἠτοι τετρωρῳ ἱππῳ : μεταπλασμος : ἀπο του μονονυχον μωνυχα : Ἰσμηνου τ ' | ||
| το τειχος . τινες δε φασι μεταπλασμον αὐτον εἰναι . μεταπλασμος το ” κρινεσι “ : κρινοις γαρ ἐδει . |
| παρ ' ὑμων ἐπαινουμενον ; Παλαι μεν το Πηλιον κοινον διδασκαλειον των ἡρωων ἐδοκει , νυνι δε ἡ ὑμετερα και | ||
| αὐτον εἰς την Χιον ἀπικετο εἰς την πολιν : και διδασκαλειον κατασκευασαμενος ἐδιδασκε παιδας τα ἐπεα . και καρτα δεξιος |
| μητ ' ἐν ὑμνοις , καταλυων τας πατριους ἑορτας , ἀναπεισας δε ἡγεμονα πονηρον ὡστε τον μεν δημον βασανισαι και | ||
| ἐτων ἐγενετο συμμαχια Λακεδαιμονιων και Βοιωτων . ὁ τουτ ' ἀναπεισας : Κονωνα λεγει . γεωργοις : Ἐβαρουντο γαρ τριηραρχιαις |
| ἐστι το πραττειν εὐ το ἀγαθον και τελος ἐχει την ἀνθρωπινην εὐδαιμονιαν . και το μεν τελος της πρακτικης καθ | ||
| και την Ὑγιειαν συγγεγραφεν † οὐκετι μοι ὡς † ἐπαινων ἀνθρωπινην περιεργειαν ἐχοντας . Το μεν δη περι των εἰς |
| . Γ σκιμαλιζειν ἐστι το τῳ μικρῳ δακτυλῳ των ὀρνιθων ἀποπειρασθαι εἰ ᾠοτοκουσιν . ἐνταυθα δε παιζει , οἱον των | ||
| χειμωνος ὡρᾳ . ἀει δε μεχρι τοσουτου σοι των γυμνασιων ἀποπειρασθαι προσηκει , μεχρις ἀν μηκετι κοπον ἐμποιῃ το γυμνασιον |
| τεθραυϲμενον προϲοιϲομεν το ψυχρον . θραυεται δε , εἰ τιϲ εὐκρατου θερμου κυαθον α προϲ ε καταμιξειεν ἀκραιφνουϲ ψυχρου : | ||
| και την ἐν τῃ γευσει πικροτητα , και τινος ὑδατωδους εὐκρατου , ὁθεν και τοὐλαιον το ἐξ αὐτου και το |
| μεσου , διεσπασε την συνεχειαν , και οὐκ εἰασεν αὐτην συνημμενην εἰναι : το δε πνευμα γεγονε δια την ἀπεψιαν | ||
| , οὑ την κορυφην ἐκ νεφων κεκρυμμενην εἰναι δοκουσιν οὐρανῳ συνημμενην . ἐντευθεν οὐν Ἑλλησιν ἡ μυθουργια Ἀτλαντα νωτοις εἰσαει |
| , και μαλλον διδασκει , ἐπειδη τας ἀρχας ἐχει των διδασκομενων , και ἐκεινος δια τουτων δυναται διδασκειν : οὑτοι | ||
| ποριζοντων δε τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν |
| ἀποσχωνται πολεμοιο Τρωες , ἀναπνευσωσι δ ' ἀρηϊοι υἱες Ἀχαιων τειρομενοι : ὀλιγη δε τ ' ἀναπνευσις πολεμοιο . ῥεια | ||
| τους Μεσσηνιους , Τυρταιωι πεποιημενα ἐστιν ὡσπερ ὀνοι μεγαλοις ἀχθεσι τειρομενοι , / δεσποσυνοισι φεροντες ἀναγκαιης ὑπο λυγρης / ἡμισυ |
| και ἐπιστατησαι . . . . . το δε τεκμηριον ἐλαμβανομεν ἐκ των Μητροδωρου Ἰωνικων : ἱστορει γαρ ὁτι Σμυρναιοι | ||
| οὑτως γαρ δοξουσι πλειους προτασεις ἐκ τριων ὁρων γινεσθαι . ἐλαμβανομεν δε τας ἀντιστροφας προς την τελειωσιν των ἀτελων συλλογισμων |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| συντεταγμενους ἀπηλθον . ἐκ δε τουτου παν ὁμου ἐγενετο το Ἑλληνικον , και ἐσκηνησαν αὐτου ἐν πολλαις και καλαις οἰκιαις | ||
| της μεν ἀλλης ἀρχειν ἀξιοι ἐσμεν Ἰταλιας , ὁτι ἐθνος Ἑλληνικον και με - γιστον των κατοικουντων τηνδε την γην |
| καρπον , ἠτοι την νικην . οὑτοι γαρ οἱ του Ἀλκιμεδοντος προγονοι . ὑμνον . ἐπειδη Τιμοσθενης και Ἀλκιμεδων ἑκτοι | ||
| αὐτους ἐν τῳ ταφῳ . . Ἰφιων και Καλλιμαχος συγγενεις Ἀλκιμεδοντος . . Ἐπειδη ὁ Ἑρμης ἀγγελος των θεων ἐστι |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| θ ' ὡσπερ τραγου την ῥινα : συ δ ' Ἀριστυλλος ὑποχασκων ἐρεις : Ἑπεσθε μητρι , χοιροι . Ἀλλ | ||
| Τιμοθεος . Α * Ἀπολλωνιος γραμματικος . Ἀριστυλλος μεγας . Ἀριστυλλος μικρος . Ἀρισταρχος γραμματικος . Ἀριστοφανης . Ἀλεξανδρος Αἰτωλος |
| [ . . . . , . ] Σαλουστιος , ἐπαρχος πραιτωριων : ὁς προεβαλετο βασιλεα Βαλεντινιανον . ὁ δε | ||
| . ὁ δε των κακων ἁπαντων αἰτιος ἠν Ἀβλαβιος , ἐπαρχος μεν της βασιλικης αὐλης , ὑπο Σωπατρου δε παρευδοκιμουμενος |
| δοξα ἀληθης , † οὐτ ' ἐπικτηταἠ δοκει σοι φυσει ὁποτερονουν αὐτοιν εἰναι ; Οὐκ ἐμοιγε . Οὐκουν ἐπειδη οὐ | ||
| ἐχῃ , ἀναγκη το παν τουτῳ ἐχειν καλως , οὐχ ὁποτερονουν τοιν μεροιν , θατερον δε : ἡ γαρ του |
| : εἰ δ ' αὐτοι μονοι μονῳ τουτον τον τροπον ἀποδεδωκεναι λεγοιεν , ἐνομιζον οὐκ ἐλεγχθησεσθαι . δια τουτο τουτον | ||
| οὐδενος ἐλαττον τεκμηριον , ὁτι οὐδεπω τοτ ' ἐφησεν Φορμιων ἀποδεδωκεναι το χρυσιον Λαμπιδι . Τουτο το ἐγκλημα ἐγραφον ἐγω |
| αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
| ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
| δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| μηδενος ἑτερου δεομενον προς την τοιανδε κλησιν : εἰρηται δε ἀνθορισμος , ἐπειδη ἐναντια τῳ ὁρισαντι ὁριζεται . Συλλογισμῳ . | ||
| τα δε κοινα ἀμφοιν : του μεν κατηγορου προβολη , ἀνθορισμος , συλλογισμος , μεταληψις , γνωμης αἰτησις : του |
| το ποσον παρυφισταμενα πλειω μεν ὑποφαινει την τροφην τῳ σωματι ἀναδιδοσθαι , ῥωμην δε τινα τῃ ἀλλοιωτικῃ παρειναι δυναμει . | ||
| . την γουν τροφην και ταυτης γε το γονιμωτατον ὠκιστα ἀναδιδοσθαι . και ἡ μεν πιμελη αὐτοις ἐξωθεν φησι περιχειται |
| ] ? παρα κρημνον , ἐνθα [ κελαινεφε ' ἀργιβρενταν λεγοντι [ Ζηνα καθεζομενον κορυφαισιν ὑπερθε φυλαξαι ? προνοιᾳ ? | ||
| τε ἡλιῳ εἰς ταὐτον ἐρχομενῳ τῳ Ἀπολλωνι , και τῳ λεγοντι ἐπιγνοντι τον ἑαυτου βασιλεα ἡλιον και Ἀπολλωνα τον αὐτον |
| αὐτον χαμαι κυλιομενον και τον φλογμον οὐ φεροντα και ψυχρον αἰτουντα πανυ ἐρωτικως , ἑαυτον δε μη δουναι . καιτοι | ||
| τε ξεινον κακον ἐρξῃ : ἰσον κακον ἐστιν ὁστις τον αἰτουντα συγγνωμην και ξενον ἀδικως λυπησῃ και ὁστις του ἰδιου |
| ἐλεον γαρ και οἰκτον λαβων της ὑπο του θνητου γενους μισουμενης ἀρετης και ψυχης της φιλαρετου στειροι μεν * * | ||
| ἀκολουθα των ἐν χερσι τρεψωμεθα ἐκεινο προϋποδειξαντες , ὁτι της μισουμενης ὁ θεος λεγεται την μητραν διοιξας γενεσιν ἀστειων ἐπιτηδευματων |
| δε και ἐν ταις ἀκιαις και ἐν τοις κερασι της παραταξεως , τουτεστιν ἐσωτερω των καβαλλαριων , πολλακις δε και | ||
| περιγινομενον ζην : Λακαινα πομπην τελουσα πανδημον ἠκουσεν ἐπι της παραταξεως νικαν τον υἱον , ἐκ δε των τραυματων πολλων |
| ἑτεραν των θυγατερων ἐγγυησας , και πανθ ' ὁσα δια νοσους ἠ δια γηρας ἀδυνατος ἠν ἐπιτελειν , δι ' | ||
| μη φεροντας κατα γης εὐθυς πιπτειν , και γυναικας δε νοσους κρυφιους ἰασθαι θυμιωμενου δεχομενας αὐτου την πνοην και τους |
| . ἐαν δη ἐν ἑκαστῃ των λοιπων τεταρτημοριων τα αὐτα κατασκευασωμεν , ἑξομεν εἰς την μειζονα σφαιραν στερεον πολυεδρον και | ||
| ἑκαστον αὐτων κυβον ἐλασσονα εἰναι Μο α : ἐαν ἀρα κατασκευασωμεν τους τρεις ἀριθμους ἐλασσονας Μο α , πολλῳ ἑκαστος |
| , ἀπηγξαμην ἀν , ὡστ ' ἰδειν Εὐριπιδην . κἀν δουλος ᾐ τις , σαρκα την αὐτην ἐχει : φυσει | ||
| ἐθους τις ἐπεκτησατο ἠ ἀπο νοσου . ἐτι δε μανεις δουλος ἐφαγε το ἡπαρ του συνδουλου αὐτου , και ὁ |
| δραχ . ζʹ ὑδωρ ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . | ||
| , ἁλος ἀμμωνιακου , κομμεως , ἰσα ὀξει λειωσας ποιει κολλουριον και χρω . Ἀλλο . ὀπον αἰγειρου μετα διπλου |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| ἐπιτηδειοτατης προς θεους ὁμιλιας ὑπαρ τε και κατα τους ὑπνους αἰτιωτατος τοις περι αὐτον , ὁπερ οὐτε ὑπο ὀργης τεθολωμενῃ | ||
| τους βασιλεις Λουκιος Ἰουνιος Βρουτος ὁ της Ταρκυνιου μαλιστα καθαιρεσεως αἰτιωτατος , και Ταρκυνιος Κολλατινος ὁ της Λουκρητιας ἀνηρ , |
| παρθενου γαλα δακρυον και ἀστρων αἱμα δροσον , και προβατον Κρητικον μηλον κυδωνιον και ὁσα τοιαυτα , ἱνα μη μακροτερον | ||
| των Οἰνωτρων ὑποτιθεμαι . το γαρ δη Πελασγικον και το Κρητικον και ὁσα ἀλλα ἐν Ἰταλιᾳ ᾠκησεν , ὑστεροις εὑρισκω |
| : θηλυκως ὁ ἀραχνης . Πλατων Ἑλλαδι εἰξασιν ἡμιν οἱ νομοι τουτοισι τοισι λεπτοις ἀραχνιοις , ἁν τοισι τοιχοις ἡ | ||
| παλαι κεκριται , ὡστ ' οὐδε μαρτυρειν ἀκοην ἐωσιν οἱ νομοι , οὐδ ' ἐπι τοις πανυ φαυλοις ἐγκλημασιν , |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |