πυρρῳ ἠ του μελανος τουτοις : εἰσι δε και αἱματωδεις κεγχροι ἐν τοις μελασιν . ἀλλοι δε τας μεν κεγχρους | ||
και οἱ μη θρομβωδεις , ἀλλ ' ὡς μικροι φαινομενοι κεγχροι , και οἱ μη ῥαϊζοντες , ἀλλα παροξυνοντες μαλλον |
ἀμβλυνεται ] παρερχεται . ἀμβλυνεται ] ἀπρακτουσι . ἀμβλυνεται ] ἐξασθενει . θ ἀμβλυνεται ] ἀσθενη γινονται . Ξ πολυστονοι | ||
γευσαμενον ὑπνοποιου , καρωσιν τινα ἑλκτικην εἰς ἀναισθησιαν ἐμποιουντος , ἐξασθενει και παρειται , ἐστ ' ἀν παραδραμῃ ὁ ἀνθρωπος |
την εὐτυχιαν ἐπιεικως προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις : ὁτε δη και συνετελεσεν ἰδιον τι περι τους λῃστας , οὐτε θανατωσας τους | ||
διο και τελευτησαντος αὐτου την ἐκφοραν κατα την ἐπαγγελιαν αὐτου συνετελεσεν ὁ διαδεξαμενος την βασιλειαν . ἐταφη δ ' αὐτου |
θερμαντικη και εὐωδηϲ ἐϲτιν , ἡτιϲ ϲυν οἰνῳ πινομενη ὑϲτεραϲ ἐκκαθαιρει : ὁ δε καρποϲ ϲυν ῥοφηματι πινομενοϲ γαλα γεννᾳ | ||
: ὡϲτε μετα μελικρατου πινομενη τριων δραχμων μεγεθοϲ τα ἐντοϲ ἐκκαθαιρει : ῥυπτει δε και τα περι το δερμα . |
ὁς μετριαζων μεν ἐστιν εὐχαρις , ἐπιτεινομενος δε και διαταραττομενος χαλεπωτατος . φησι δ ' αὐτον και διδυμα τοξα ἐντυνεσθαι | ||
λεχει τε μοιχος ἐντρυφων , και φαρμακειαι , και νοσων χαλεπωτατος φθονος , μεθ ' οὑ ζῃ παντα τον βιον |
μεγιστα κατηγορουντες αὑτων , φιληδονιαν , μισανθρωπιαν , ἀνδροφονιαν καιτο χαλεπωτατον ἀγοςτεκνοκτονιαν . φιληδονοι μεν γαρ , εἰ μη σπορας | ||
παρα το δικαιον , ἀλλα στεργειν τοις παρουσιν , ὁ χαλεπωτατον παντων τοις πλειστοις των ἀνθρωπων ἐστιν . οὑτω γαρ |
, αὐτο μονον το ὀνομα της φιλιας ἐπιγεγραπται . Οἱ ἀπαιδευτοι καθαπερ οἱ ἁλιευομενοι ἰχθυες , ἑλκομενοι σιγωσιν . Τα | ||
ἀμαθεις και ἀγροικοι , ἠτοι οἱ χωριται , οὑτοι γαρ ἀπαιδευτοι ὀντες πειθονται λογῳ τινι , οἱ μεν , ὁτι |
ἀποκριθεις το δοκει ἠ ταχα εὐδαιμων ἐστι , γινεται ὁ συλλογισμος ἐλεγχοειδης , ἠγουν ἐοικως τῳ ἐλεγχῳ : ᾑ μεν | ||
ὁνπερ ἐπι του ὑπαρχειν , ἐσται τε και οὐκ ἐσται συλλογισμος ” . ἠ δει μεταλαμβανειν το ἐνδεχομενον καθολου ἀποφατικον |
. το δεκατον . . . τῳ τεταρτῳ . το ἑπτακαιδεκατον . . . το εἰκοστον ὁμοιον τῳ πεντεκαιδεκατῳ . | ||
δε και των σμγʹ τα ιεʹ μειζον μεν μερος ἠ ἑπτακαιδεκατον , ἐλαττον δε ἠ ἑκκαιδεκατον , ὡστε συντεθεντων αὐτων |
ἑτερος δε τις , ᾑ τους Ἑλληνας , εἰκοτως ἀν φανεροι πασιν ἐγιγνομεθα προς ἐκεινον ἀντιταττομενοι : εἰ δε πασης | ||
τοιχους παρ ' ἀλληλους , ὁπως μη δια των ὁδων φανεροι ὠσιν ἰοντες , ἁμαξας τε ἀνευ των ὑποζυγιων ἐς |
εἰδοτες διαφοραν ἀκολαστου και ἀκρατους συγκεχυμενως , ἠτοι ἀδιαφορως , δοξαζουσι τον ἀκολαστον ἀκρατη εἰναι και τον ἀκρατη ἀκολαστον . | ||
Εἰ οὐν δικαιως , τα ἐργα και το παρα τοις δοξαζουσι βελτιον : εἰ δ ' οὐ δικαιως , ἐπι |
και λεγουσιν ἀλλο παραδειγμα : ἀναγομενων Ἀθηναιων ἀπο Κερκυρας ἀπαγγελλει Συρακουσιοις ὁ Ἑρμοκρατης την ἀφιξιν : ἰδου γαρ ἐνταυθα φασιν | ||
ἐπιβαινοντες οὐδε τας κεφαλας ἐπι τοις ὠμοις φεροντες . Κορινθιοι Συρακουσιοις βοηθειαν πεμποντες , μαθοντες εἰκοσι ναυς Ἀττικας περι Ναυπακτον |
ἡ Ἡλιαια πεντακοσιων : εἰ δε χιλιων δεοι δικαστων , συνιστατο δυο δικαστηρια , εἰ δε πεντακοσιων και χιλιων , | ||
ἐποχεισθαι , παρακατιων την ἁρματηλασιαν και ἐκ ποσων ἱππων αὐτα συνιστατο ἐδηλωσεν , εἰρηκως : τελη και ἁρματα τεθριππα και |
χειρι ἐπιμελως , ἀχρις ἀν οὑ ὑποστῃ ἡ λεπις , ἀφαιρει τα ἐφεστωτα , ἀποχεας τε το ὑδωρ ἐπιχει ὀμβριου | ||
ἐᾳ την συνεσιν ἀνθρωποις ἐνεργειν : ἀλλα και τον ὑπνον ἀφαιρει , και κλονον παρεχει τῃ ψυχῃ , και τρομον |
οὑτοι μεν δη φυλλασσομενοι τε ἀφανως και της κυριας ἡμερας ἐπελθουσης ἐς την δικην ἀνακαλουμενοι , Μερολας μεν τας φλεβας | ||
ἐξαισιων και κατακλυσμων γενομενων , μιας ἡμερας και νυκτος χαλεπης ἐπελθουσης , το τε παρ ' ὑμιν μαχιμον παν ἁθροον |
προς τας μηχανας ὑπηντησεν . ὀφειληται ] χρεωστηται . οὐδετερον ἐπεκρατησεν . ἐχεις ἐπιτηδειοτητα εἰς το λεγειν . λεγειν μεν | ||
ἐν δευτερῳ προσωπῳ διφθογγον ἐχει την μετα του ι , ἐπεκρατησεν ἡ οι διφθογγος ἐκθλιβεντος του υ . τυπτει : |
νυκτοφυλακων , ὁπως οἱ μεν φυλακες μη ὁρῳντο ἐν τῳ σκοτει ὀντες μητε ὁποσοι μητε ὁπου εἰεν , οἱ δε | ||
[ , ] , δια τι οὐ και ἐν τωι σκοτει ἑωρα ἀν ἡ ὀψις ; . . . το |
ἀναγκαιων . Περι δε του ἐνδεχομενου . Μετα τους ὑπαρχοντας συλλογισμους και τους ἀναγκαιους και την μιξιν του ὑπαρχοντος και | ||
προτασεις και δειξαντες , ποιους ποιουσι καθ ' ἑκαστον σχημα συλλογισμους , ἑξης λεγομεν περι των ἐκ μιξεως ἀναγκαιας τε |
, ἐφ ' ᾡ , εἰ μεν αὐτος νικησει , κρατησει και της των Ἀθηναιων ἀρχης , εἰ δε ὁ | ||
των θεων γνωμης ἐπανελεσθαι τον πολεμον ἐπηρωτησε την Πυθιαν εἰ κρατησει του βασιλεως των Περσων . ἡ δ ' ἐχρησεν |
παγων των τραχεων ἀκρωτηριων . * γρουνος : γρουνος ὁ Ἀλεξανδρος ἀρχαιαν δε ἐριν λεγει την ἀπο Ἰους των βʹ | ||
τινος λυσιῳδου γυναικος ἐχαρισατο αὐτῃ . ἀκουσας δ ' ὁ Ἀλεξανδρος και συναγων φιλοσοφων και ἐπισημων ἀνδρων συμποσιον ἐκαλεσε και |
πολυφιλος , ὀξυς , μισοπονηρος , ἀσελγης , εὐμεταβλητος , ἀκαταστατησει δε κατα γυναικα και ὑστερον εὐνοηθησεται ὑπ ' αὐτης | ||
πιστευθησεται και ὑπο ὀχλου δοξαν ληψεται και νομοις ὑπηρετησει , ἀκαταστατησει δε ἐν τοις κατα γυναικα και ἐπι τοις τεκνοις |
δ ' οὑτω νομισας πρωτον μεν ἐπι την αὑτου τραπεζαν συνεταξεν ὁπως οἱς αὐτος σιτοιτο σιτοις , τουτοις ὁμοια ἀει | ||
και ἐφεξης δε τωι ἀιδιωι το ἀπειρον κατα την οὐσιαν συνεταξεν εἰπων : ἀρχην τε και τελος ἐχον οὐδεν οὐτε |
ἀπο γης της Χαλδαϊκης , παροικησαντες οὐν ἐν Αἰγυπτῳ ἐτεσι τετρακοσιοις και τριακοντα , ἐν τῳ τον Μωσην μελλειν ἐξαγειν | ||
Λυκιας ἠ τα μικρῳ νοτιωτερα και ἐτι τα Συρακουσιων νοτιωτερα τετρακοσιοις σταδιοις , ἐνταυθα ἡ μεγιστη ἡμερα ἐστιν ὡρων ἰσημερινων |
βλαβεισιν , οἰδημα ὁλου του σωματος και καταρρηξις και συντομος ἀπωλεια . Τα οὐν ἁρμοζοντα τουτοις βοηθηματα παρενεκτεον ἐκ των | ||
και των σκευαριων ἡψαμην . . Ἀλλως . ἀντι του ἀπωλεια . μεταφερεται δε ἀπο του σιτου . ὁταν γαρ |
φυουσιν ἀλληλοις και κροκοδειλους ποιουσι και τα τοιαυτα ἀπορα ἐρωταν διδασκουσι τον νουν . Ἀλλα ἐμε ἀμαθη και ἀπαιδευτον εἰναι | ||
ἐκδιδασκει . και αἱ Ἰδεαι δε το βιβλιον εὑρεσεις τινων διδασκουσι . τι οὐν ἐστιν εἰπειν ; ἠ ὁτι ἐν |
εἰπομεν τροπον . λογικη δε ἠ ἐν προτασεσιν ἠ ἐν συλλογισμοις . και ἐν μεν προτασεσιν , ὁταν την δοθεισαν | ||
και Ἀλκιβιαδης καθηνται , ἀλλα τους ἐν τοις ὑποθετικοις καλουμενοις συλλογισμοις κατα το συνημμενον ἠ το διεζευγμενον λεγομενον παραλαμβανομενους , |
ὑπαρχουσῃ τῳ σχηματι , την δε περιμετρον ἐχουσῃ σταδιων ὡς πεντακισχιλιων . ἠδη δ ' αὐτων ἐγγιζοντων τῃ νησῳ των | ||
στεφανοι ὑπο των πρεσβευτων και των λοιπων ταλαντων ἠσαν μυριων πεντακισχιλιων . Πολυκλειτος δ ' ὁ Λαρισαιος ἐν τῃ ὀγδοῃ |
μονοι δε οἱ δια θρασυτητα προσιοντες , ἁτε μονοι , βραχυτατου παμπαν ὠνουντο . ὁθεν τοις ἀρχουσιν , ἐλπισασιν ἐς | ||
τουθ ' ὑμιν ἐπιδεικνυναι . ἱνα δ ' ὡς δια βραχυτατου λογου δηλον ὁ βουλομαι ποιησω , παραδειγμα τι γνωριμον |
ταυτα μεν οὑτως . ἐστι δε το παρον κομματιον κωλων χοριαμβικων ηʹ ἐπιμεμιγμενων διιαμβοις , ἐπιτριτοις και παλιμβακχειοις , ὡν | ||
θʹ ἑφθημιμερες . + στροφη ἑτερα κωλων ὁμοιων τοις ῥηθεισι χοριαμβικων ζʹ . + ἀναπαιστικα κωλα ιʹ , ὡν το |
του ἀριθμου . Τις οὐν ἡ φυσις αὐτου ; Ἀρα παρακολουθημα και οἱον ἐπιθεωρουμενον ἑκαστῃ οὐσιᾳ , οἱον ἀνθρωπος και | ||
Πλατων την τυχην ἀπεφαινετο αἰτιαν ἐν ἀπροαιρετοις κατα συμβεβηκος και παρακολουθημα και συμπτωμα και προαιρεσεως κατα την προς το τελος |
μεγα μετα του Σ ἐπι της αἰδους κἀνταυθα την διδασκαλιαν κατεπαυσεν . Καιτοι ἐνεδεχετο και περι των εἰς ψ ληγοντων | ||
μεγιστῳ ἐπαινῳ λελεκται το αἰψα τε και μεγα νεικος ἐπισταμενως κατεπαυσεν . Τι οὐν ; οὐ λιαν ἐστι νυν ἀσφαλες |
ΑΙΑΚΙΣ ἡ κυλιξ καλειται . ΑΚΑΤΟΣ ποτηριον ἐοικος πλοιῳ . Ἐπικρατης : καταβαλλε τἀκατια , τα κυμβια αἰρου τα μειζω | ||
[ τι ] βουλεται [ ] [ , ἐφη , Ἐπικρατης ] πραγματα ? ἐχειν , [ ὡι ἐξεστι λαβοντι |
Μεγαρεων , Αἱλωρων , Νεαιτινων , Ταυρομενιων . τουτων πραττομενων κατεπλευσεν Ἀννιβας μετα ναυτικης δυναμεως εἰς την Ξιφωνιαν βοηθησων τῳ | ||
Ἰμιλκων δε τοις ἀπο των πολεμιων σκυλοις κοσμησας τας ναυς κατεπλευσεν εἰς τον μεγαν λιμενα των Συρακοσιων , και πολλην |
διελεγετο τοις προσιουσιν , ὁποσα ἠρωτων , και οὑτως ἀγορας πληθουσης ἀφικνειται γραμματευς κελευων ἐπι θυρας ἠδη εἰναι „ μη | ||
αἱ χειροτονουσιν . ἐν ἀλλαις δε των πολεων οὐτε προ πληθουσης ἀγορας νεον φαινεσθαι οὐτε μετα δειλην ὀψιαν καλον , |
: ὁ δ ' ἁπαντων ἐστι των του ἀνδρος ἐγκωμιων θαυμασιωτατον και οὐπω τετευχε λογου , τουτ ' οἰομαι δειν | ||
ἐποτισεν αὐτον ἑως ἐπαυσατο πινων „ , προς φιλανθρωπιαν διδαγμα θαυμασιωτατον : ἐαν γαρ τις πλειονων μεν τυγχανῃ χρειος ὠν |
Μακεδονιαν καταφευγουσι παρα Ἀλεξανδρον , ᾡ Μαρδονιος ὁ Γωβρυου την ἀγγελιαν ἐπιστευσεν ἐς Ἀθηναιους ἀπαγγειλαι : ὁ δε ἀλλος δημος | ||
ἡ δε διανοια : προς την των εὐ πρασσοντων φιλων ἀγγελιαν ἐχαρησαν οἱ ἀγαθοι . ἠ οὑτω : την δε |
. ἐπειτ ' ἀκουσον , του ταχους δε τουδ ' ἀνες : εἰς μεν γαρ ἀλλο παν ἁμαρτανειν χρεων , | ||
προσηκοντα τῃ ἀρχῃ πραττε , ἐμε δε τον καιρον τουτον ἀνες τῳ Ἡλιῳ , δει γαρ με την εἰθισμενην εὐχην |
τουτου . δουλον ἐλευθερου παιδος μη ἐρᾳν : οὐκετι γαρ προσεθηκε , τον δε ἐλευθερον ἐρᾳν : δηλον γαρ τουτο | ||
την δυναμιν ἑξει του καθολου προσδιορισμου . διο και αὐτος προσεθηκε το ὁμοιως δε και ἐπι του μη ἀγαθου , |
κδʹ χοινικας ἡμιμεδιμνον ἐστιν , ἡμιεκτον δε το χωρουν δʹ χοινικας , του ἑκτου , ὁπερ ἐστι χοινικες ηʹ , | ||
Δειναρχος ἐν τῃ κατα Καλλισθενους εἰσαγγελιᾳ . του μεδιμνου ἐχοντος χοινικας μηʹ , το χωρουν κδʹ χοινικας ἡμιμεδιμνον ἐστιν , |
ἐπιθυμιας οὐκ ἐστιν ἐκεινως ζῳα ὡς τα την αὐτοκινητον ψυχην κεκτημενα , περι ἡς ποτε εἰσκρινεται την ζητησιν τα νυν | ||
ὁ χρηστος θειος και οὐδε τα γῃδια μοι ὑπελιπε τα κεκτημενα τῳ πατρι , παντα γαρ τῃ ἑαυτου ἀρχῃ προσηκειν |
θεατων . ἀρχελας : ἀρχων του λαου , ἡγεμων , ἐξαρχος , δημαγωγος . ἐπαιξε δε τῳ ὀνοματι . φησι | ||
Σκυρον ἠ Λημνον ἀποδημειν . Ἀρχη , ἀρχων ἀρχειν , ἐξαρχος , ἀρχηγος , ἀρχικος . ἐξαρχων ἐξαρχειν , συναρχων |
οὐλοκρανοι ὡς Αἰθιοπες . οἱ δε βορειοτεροι τουτων κατ ' Αἰγυπτιους μαλιστα ἀν εἰεν τα σωματα . ἐθνεα δε Ἰνδικα | ||
τἀνθρωπων κακα . ἀλλα καθ ' Ὁμηρον φαναι παντας ἀνθρωπους Αἰγυπτιους ἰατρους εἰναι . διεγνω δη ὁ Πλατων και τοις |
. ἐν δε τοις ὑστερον χρονοις της πολεως πολλην ἐπιδοσιν λαμβανουσης δια τε τας ἀπο της θαλαττης ἐργασιας και δια | ||
ἀκεραιοι διηγωνιζοντο . τελος δε της μεν ἐνδον δυναμεως ἀφαιρεσιν λαμβανουσης , των δε πολεμιων ἀει πλειονων εἰς την πολιν |
μωλωπας ταχιστα θεραπευσει . ἀποσμηχει και φακους , και ἀλωπεκιας δασυνει : τελευταια δε ἐσθιομενη πνευματος ἀποκαθαρσιν ποιειται . Μεγαλα | ||
και παν ἑλκος εὐθεως εἰς οὐλην ἀγει . ἀλωπεκιας δε δασυνει μετα στεατος ἀρκειου ἠ δελφινιου ἠ ὑειου ἀλειφομενον . |
τα παροντα , οἱ δε πολλοι και δημοτικοι τοτε μεν φοβηθεντες ἐπεισθησαν τοις συμβουλευουσι : και πεμψαντες προς Μιλωνα τον | ||
συγγενων φιλιας . ὁτε πρωτον καμηλος ὠφθη , οἱ ἀνθρωποι φοβηθεντες και το μεγεθος καταπλαγεντες ἐφευγον . ὡς δε χρονου |
την πειραν Ἀθηναιων στρατηγοι δυο , ὁ μεν τας ἀπο Σικελιας ναυς προσπλεουσας ἁπασας λαβων αὐτοις ἀνδρασιν , ὁ δε | ||
Νιναιος ἠ Νιναιευς . . . . Ζαγκλη : πολις Σικελιας . Ἑκαταιος Εὐρωπηι . οἱ μεν ἀπο Ζαγκλου του |
οὐ μην κατα ταυτα προενεχθεισης : οὐδε γαρ ἐστιν ἐν ἐρωτησει ἠ ὀνομα τι προενεχθηναι ἠ ῥημα . ὁτι δε | ||
τωι Ἁιδηι . ἐπιρροιζει ] ἐπιβοαις , ἐπιβαλλεις . ἐν ἐρωτησει . μη ἐξ ἀναγκης τουτο πεποιηκεν ; δυοιν ] |
Αὑτη διαχεει μαλιστα τας ἐν μαστοις σκληριας : ἐπισπαται , ἀνακαθαιρει , πληροι , κολλᾳ , ἐπουλοι , ποιει προς | ||
ἰαται πινομενον και κολλᾳ μεν μεγαλα τραυματα χλωρον ἐμπλασσομενον , ἀνακαθαιρει δε τα ῥυπαρα και εἰς οὐλην ἀγει ταυτα . |
διοτι δ ' οὐ . ἐστων γαρ παλιν οἱ μεν ἀκροι οἱ αὐτοι , σεληνη Γ , ἐκλειψις Α , | ||
. Ἐαν ὠσιν ὁσοιδηποτουν ἀριθμοι ἑξης ἀναλογον , οἱ δε ἀκροι αὐτων πρωτοι προς ἀλληλους ὠσιν , οὐκ ἐσται ὡς |
ἐνιοι μεντοι ὡς διαφερουσαν συγκαταλεγουσιν αὐτην τῃ Νεμεσει , ὡς Μενανδρος και Νικοστρατος . Δημητριος δε ὁ Σκηψιος Ἀρτεμιν φησιν | ||
οὑ δη λεγεται ” πρωτη Σαπφω „ ὡς φησιν ὁ Μενανδρος „ τον ” ὑπερκομπον θηρωσα Φαων ' οἰστρωντι ποθῳ |
καταπλασσε , ἠ λεπιδος χαλκου και χαλκανθου , ἠ κολλαν τεκτονικην μετα μιλτεως καταχριε . [ Προς τους ἐπι του | ||
, ἡ νυν οὐχ εὑρισκεται : ὡσπερ δε ἀνατιθεαμεν την τεκτονικην και ὑφαντικην τῃ Ἀθηνᾳ , οὑτω και την ὁπλοποιητικην |
. χορευουσαι τοινυν ποτε αἱ Νηρεϊδες ἐπεφανησαν τῳ Σισυφῳ και ἐκελευσαν εἰς τιμην του Μελικερτου ἀγειν τα Ἰσθμια . ἀλλως | ||
ἐδησεν ἐν τοις ξυλοις . Ἀνακαλεσαντες δε τους στρατηγους ἀνειπειν ἐκελευσαν Ἀθηναιων τους μεν ἐν ἀστει οἰκουντας ἰεναι εἰς την |
[ ] την ? Ἀφροδιτην Θεων [ και Τυραννιων ] ἀναγινωσκουσι [ χρυσω ] κατα γενικην , ἱν ' ἠι | ||
των πλεοναζοντων ὑγρων ποιειται τας ἐκκρισεις , τοις μεν συντονωτερον ἀναγινωσκουσι μαλλον και δι ' ἱδρωτων , τοις δ ' |
χωρᾳ γεωργων ἀπωλειαν : ἐν δε Κριῳ μεγαλην ἀναβασιν και εὐετηριαν , τον δε της Συριας ἡγουμενον ἀπολεισθαι : ἐν | ||
. ὁρω δη και τον ἀρχοντα δια των αὑτου πονων εὐετηριαν τε ποριζοντα και εἰρηνην ἐργαζομενον και βουλην αὐξοντα και |
κωμῳδησαι τινας . ἐστι γαρ δενδρον πεφυκος : Δενδρῳ αὐτον ἀπεικαζει ἠ ὡς μεγαν ἠ ὡς ἀναισθητον και ξυλινον , | ||
ζησαι ἐτη : τον δε Θρασυμαχον ὡς δεινον τῳ Ὀδυσσει ἀπεικαζει : τον δε Ἐλεατην Ζηνωνα τῳ Παλαμηδῃ ἐπειδη και |
τῳ πρυτανειῳ τοις Μυτιληναιοις . και παρα Ῥωμαιοις δε οἱ εὐγενεστατοι των παιδων την λειτουργιαν ταυτην ἐκτελουσιν ἐν ταις δημοτελεσι | ||
σατυρους και βουκολους ὁρωντες . και ὀρχουνται γε ταυτα οἱ εὐγενεστατοι και πρωτευοντες ἐν ἑκαστῃ των πολεων , οὐχ ὁπως |
λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω γης οἰκουντες φιλοι εἰσιν ἀλληλοις πριν ἠ γνωριμοι τε | ||
παντων ἐκλεγεσθαι αἰει το βελτιστον : βελτιστον δε ἐστι το προσωτατω του ἀνεπιτηδειου ἀπεχον . Ἰητρικην ὁστις βουλεται ὀρθως ζητεειν |
παντα γαλα πουλυ ποιεει και αὐξει : σκυριαι αἰγες , τυροι δε μαλιστα : ἀγαθον και τον ἐλελισφακον ἑψειν , | ||
τιφης και των ἀλλων των μοχθηρων σπερματων οἱ τε ἁπαλοι τυροι και φακος και βικος και των οἰνων οἱ παχεις |
δ ' ἰατρου τους συμφωνηθεντας μισθους αὐτην ἀπαιτουντος ὡς καθαρως βλεπουσαν ἠδη και τους μαρτυρας παραγαγοντος : ” μαλλον μεν | ||
ἱστου θοἰματιον καθελομενην ἡμιεργον ἀμφιεσασθαι , εἰς τε το κατοπτρον βλεπουσαν προς την παρ ' αὐτης ἐμφασιν εἰς αὐτο γιγνομενην |
Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος και Φιλολαος και Ἀρχυτας οἱ Ταραντινοι και ἀλλοι πλειους , και μετα ταυτα Πλατων ἐν | ||
πρωτος ἐξεθηκε την ἐννεακαιδεκαετηριδα . Ὡς την ἐν Ἰταλιᾳ Ἡρακλειαν Ταραντινοι ἐκτισαν . Ὡς ἐπι της Ῥωμης Σποριος Μαιλιος ἐπιθεμενος |
μειδιωσα και ὑπισχνουμενη πληθος ἀγαθων , ὡς ἐπ ' αὐτην ἀγουσα την εὐδαιμονιαν , ἑως ἀν εἰς το βαραθρον καταβαλῃ | ||
περι δ ' αὐ μεθας τυραννευσασα , τον κεκτημενον ταυτῃ ἀγουσα , δηλον οὑ τευξεται προσρηματος : και τἀλλα δη |
προς το δημοτικον ἠρεσκετο διαλλαγαις , οὐκ εἰα γενεσθαι το προβουλευμα τοιουτοις λογοις χρωμενος . Ἐβουλομην μεν ἀν ἐγωγε και | ||
ἐχουσι παρ ' ὑμων δωρειαν , και οὐδε μιᾳ γεγενησθαι προβουλευμα πωποτε . ἐγω δ ' οἰομαι μεν οὐχι λεγειν |
ἀλληλων πλεον ἐχωσι , χρη μιμεισθαι . Ἡσιοδος μεν γαρ ἐφροντισεν ἡδονης δι ' ὀνοματων λειοτητος και συνθεσεως ἐμμελους . | ||
οὐ . . . βδεω ] διοτι οὐκ ἠν μυριστικον ἐφροντισεν ] νυν οὐκ ᾐσθετο οὐδ ' ἐνοησε ἀγροικον ] |
τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι , ἀνηρ δε γενομενος το μεν πρωτον ὑπεγραμματευσε ταις | ||
ἐξωθεν ἐπαγομενους κινδυνους καλουμενος ὁ δημος εὐπειθης γενοιτο , και διδασκοντι , ὡς εἰ βιαν προσαξουσι τοις μη πειθομενοις εἰς |
ἐποιειτο Τιμαρχος οὑτοσι ἐπι του ἰατρειου , ἀργυριον τι προαναλωσας ἀνεστησεν αὐτον και ἐσχε παρ ' ἑαυτῳ , εὐσαρκον ὀντα | ||
χαλκουν ἀνεθηκε τῳ Ἡφαιστῳ και παρ ' αὐτῳ την ἰδιαν ἀνεστησεν εἰκονα ἐπιγραψας Ἑλληνικοις γραμμασι τας ἑαυτου πραξεις . τριτος |
Ἰλλυριας προς τῃ Ἀκυληιᾳ , [ ἀπο Τεγεστρου . ] Ἀρτεμιδωρος δ ' ἐν ἐπιτομῃ των ἑνδεκα Τεργεστρον αὐτην και | ||
Παρρασιος ὁ ζωγραφος και Ἀπελλης , των δε νεωτερων [ Ἀρτεμιδωρος και ] Ἀλεξανδρος ῥητωρ ὁ Λυχνος προσαγορευθεις , ὁς |
τ ' Ἀχαιοιϲ παιδι τ ' Ἀτρεοϲ φιλωι [ ἀψ ἀπαγγειλαι ] ? τα τηνει καὐτοϲ ἀϲκηθηϲ ! [ ] | ||
ἐγω δε προσδραμων ἐπυθομην ὁ τι πραττων Ὀνηγησιος τυγχανοι : ἀπαγγειλαι γαρ αὐτῳ με βουλεσθαι τι παρα του παρα Ῥωμαιων |
οὑτωσι δηλων , τουτο δε ὡς οὐδεν ἀλλο εἰποντος εἰς σωτηριαν του Φημιου μειζον ἠ ὁτι οὐδενος ἀνθρωπων ἐστι μαθητης | ||
και τῳ πληθει των οἰκτιρμων σου ὡρισας μετανοιαν ἁμαρτωλοις εἰς σωτηριαν . συ οὐν , κυριε ὁ θεος των δικαιων |
την οἰκιαν και των ὀντων ἁπαντων μετεδωκα , οὐχ ὡς ἀδελφοις οὐσιν , νομιζων δ ' ἀναγκαιον εἰναι μοι , | ||
αὐξηθηναι τον Ἐρωτα . ἐσται δε αὑτη φυσις τοισδε τοις ἀδελφοις : ἀλληλοις αἰτιοι της αὐξης ἀμφω γενησονται . ὁρωντες |
μεν ἐμφαινει ὡς ἀνῃρημενον τον Ἀμυκον : Ἐπιχαρμος δε και Πεισανδρος φασιν ὁτι ἐδησεν αὐτον ὁ Πολυδευκης . Δηιλοχος δε | ||
τε και ἀργινοεντα Καμιρον „ . ὁ πολιτης Καμιρευς . Πεισανδρος ὁ διασημοτατος ποιητης Καμιρευς ἠν . λεγεται και Καμιριτης |
τον λπ κυκλον ἐπι τον φυ : ὁ δε ἡλιος τεταρτημοριαιαν κεκινησθω περιφερειαν την πτ : ἐσται οὐν ἐπι του | ||
: ὁ δε ἡλιος ἐπι τα αὐτα τουτῳ φερομενος ὁμοιως τεταρτημοριαιαν ἐνηνεχθω περιφερειαν του εζηκ την εζ : ἐσται οὐν |
Ἀρειῳ παγῳ , ἐκ του ἑδους της θεου ἐξαψαντες την ἱκετηριαν . ἡς διαρρυεισης λιθοις αὐτους ἐβαλλον οἱ Ἀθηναιοι . | ||
, ἐν οἱς συ γ ' ἀν αὐτῳ συνεβουλευσας και ἱκετηριαν θειναι , φθειρομενης μεν της χωρας ὑπο του πολεμου |
της Ψεφω καλουμενης χωρας . και ἐν Κυπρῳ ἡ τε σμαραγδος και ἡ ἰασπις . οἱς δε εἰς τα λιθοκολλητα | ||
ἐνιοι δε τοις χρωμασιν ἐξομοιουσθαι δυνανται το ὑδωρ ὡσπερ ἡ σμαραγδος , οἱ δ ' ὁλως ἀπολιθουν τα τιθεμενα εἰς |
παρατηρησεως ἐν τῳ δυτικῳ κεντρῳ τυχουσα ἠ ἐν τῳ τουτου ἀποκλιματι μακρας τας ἀποδημιας παρεχει , τοις τε ἀπο ξενης | ||
ἐν τῳ δυτικῳ κεντρῳ τυχουσα ἡ Σεληνη ἠ ἐν τῳ ἀποκλιματι μακρας τας ἀποδημιας παρεχει , τοις δ ' ἀπο |
καλως εἰρηκας : και μετα τουτο σωρι ξανθον , και χαλκανθον ξανθον , και κινναβαριν . Το σωρι και ἡ | ||
. ἐαν δε μελανθιον ζεϲαϲ ἐν ἐλαιῳ και προϲμιξαϲ την χαλκανθον ϲυγχριϲῃ , οὐ προϲεγγιζουϲι μυιαι οὐδε κωνωπεϲ . προϲ |
ἡδονῃ : ἀκοης χαριτι , γλυκυτητι , κολακειᾳ . ʃ ῥητορικων λογων καινοτερα και παραδοξα ὑμιν εἰσηγουμενων . σοφιστας δε | ||
οὐκ ἐσιγησεν . ὁτι Ἀσπασια σοφη του Σωκρατους διδασκαλος των ῥητορικων λογων ἐφη ποτε προς Σωκρατη ἰδουσα αὐτου το καταστημα |
ἐπαγγελιαν ἐπαγγελειν ἡνπερ ἐγω Τιμαρχῳ , και ἐπειδη Κρωβυλος ὁ ἀδελφος αὐτου ἐδημηγορει , και ὁλως ἀπετολμων ὑμιν οὑτοι περι | ||
ὁ μεν Ἀρχιαδης οὐκ ἐγαμει , ὁ δε Μειδυλιδης ὁ ἀδελφος αὐτου , παππος δε τουτουι ἐγημε . και οὐδεπω |
το σφοδρον των φυλακων ἀνηκαν . ὁ δε τον ποταμον ἀποστρεψας , την δυναμιν ἐπαγαγων συντομως κατα την χωραν του | ||
φαινησθε ἀγαπωντες και σῳζοντες , τουτοις ὁμοιοι δοξετε εἰναι : ἀποστρεψας γαρ προς τον ἀκροατην τον λογον ἡττον αὐτο σεμνον |
, μυγμῳ ἠ στεναγμῳ παραπλησιον . κεχρηται δε αὐτῳ καινοτατα Φερεκρατης τι δ ' ἐπαθες ; ἀγρυκτα και ἀλεκτα , | ||
ἡ Δημητηρ προυκομιζε τας τροφας . ἀορτηρα δε τον ζωστηρα Φερεκρατης ἐν Γραυσι κεκληκεν . ἡ δε καυσια πιλος Μακεδονικος |
εἰ τι ἀλλο τυγχανει τουτοις ὁμοιογενες ὀν . ἀρχην δε ἀπεφαινοντο ἐν παντι ἑν τι των τιμιωτατων εἰναι ὁμοιως ἐν | ||
και ἀριθμους κραθεντων των πρωτων στοιχειων . σχεδον οὐν ταὐτον ἀπεφαινοντο τοις ἁρμονιαν αὐτην τιθεμενοις , πλην ὁσῳ σαφεστερον οὑτοι |
κρασεων μεμνημενους των ποιητων ἐδοξεν παρατιθεσθαι , ὡν και αὐτων μνησθησομαι . Ἀντιφανης μεν γαρ ἐν Ἀγροικισιν ἐφη : Ἁρμοδιος | ||
αὐτον σωθηναι : ὡν ἐγω μονων Ἀργειων ἐν τῳ παροντι μνησθησομαι βραχυ τι . οὐ γαρ ἀν ὑμας βουλοιμην , |
τε και Πανδαρον , ἠν δε αὐτοιν ὁ μεν ὁπλιτευειν εὐδοκιμος , ὁ δε Πανδαρος τον Ἀπολλω τον Λυκιον ἐπισταντα | ||
. ἠν δε ἡ Τελεσιλλα και ἀλλως ἐν ταις γυναιξιν εὐδοκιμος και μαλλον ἐτιματο ἐτι ἐπι τῃ ποιησει . συμβαντος |
ἠλθον εἰς Ἀθηνας , ἁμαρτανει : πρωτον γαρ χρη . πρυτανεια τα καταβαλλομενα ὑπο των διωκοντων την δικην : ἠν | ||
τουτο οὑτω συνταξεις : ὁπως ταχιστα ὑφελοιατο και λαβοιεν τα πρυτανεια , δια τουτο προὐτενθευσαν και προυλαβον ἡμερᾳ μιᾳ . |
' ἐπι των ἐλεφαντων ἐφεστηκοτες το μεν πρωτον ἀντειχον και διεκαρτερουν πανταχοθεν κατατιτρωσκομενοι , βλαψαι δ ' οὐδεν τους πολεμιους | ||
παντων των ἀναγκαιων ἐκεινην μεν την ἡμεραν και την νυκτα διεκαρτερουν ὑπαιθριοι , πολλοις συνεχομενοι κακοις : δια γαρ το |
“ ὠ φιλε ” , οἱ δε κυριον ἡνιοχου . πολεμιστηρια : κατα τινας ἀγων Ἀθηνησιν ἱππικου δρομου : ἑνα | ||
ἁμιλλαις συνεργουντα , ἀγωνιστηρια δε τα ἐν τοις ἀγωσι . πολεμιστηρια . . . ] τα ἁμιλλητηρια ὠφειλεν εἰπειν , |
οἱ Χαονες . Γερητοθεοδωρους ] Γερητος και Θεοδωρος εἰς μαλακιαν διεβαλλοντο . ἐν Καμαρινῃ κἀν Γελᾳ κἀν Καταγελᾳ : Καμαρινα | ||
ἐδωκεν ἡμιν * ληϊστορα : κλεπτην ἐνιπτον δε ἀντι του διεβαλλοντο , ἐλοιδορουντο τῳ Προμηθει ὁτι μη ἀει αὐτους νεους |
ῥητον τοιουτον τι δει νοειν οἱον ἐν τοις διαστηματικοις το δωδεκατημοριον του τονου και εἰ τι τοιουτον ἀλλο ἐν ταις | ||
και ὁσα τουτοις παραπλησια δηλοι . Το δε Καρκινου πρωτον δωδεκατημοριον σημαινει περι ἀρχης ἠ ἀρχιερωσυνης ἠ ἱερουργιας , το |
αὐτα ταν ὁλων ἀρχαν διαστραταγουσα προνοια τε και ἁρμονια και δικα και νως τινος θεων οὑτω ψαφιξαμενω : ἐν πολει | ||
ἀκραντοι ] ἀτελεστοι . οὐκ ἀκραντοι ] ἀλλα τελεσθησονται . δικα ] ἡ δικαιοσυνη . Δικα δε : τοις πεπονθοσι |
τοις δ ' ἰον ἐχει στομα : τοισι δ ' ἀκανθαι τυμμασι λευγαλεοισιν ἀμυνεμεναι πεφυασι , πικραι τ ' ὀξειαι | ||
οὐδ ' ἰσως ἀντελεγες τουτῳ τῳ δειπνιῳ : οὐ γαρ ἀκανθαι . πεζιδα πηριδιον τριτοστατις και μην ποθεν Πλουτων γ |
προς ἀλληλα ; [ ὡστε πως ] ἀρ ' οὐ διανοουμεθα περι ταυτα οὑτως Ἑλληνες παντες , ὡς δυνατα ἐστι | ||
, και τῃ αὐτῃ δυναμει γινεσθαι ἀμφω , και ᾡ διανοουμεθα , τουτῳ των διανοηματων μνημονευειν ; Ἐπει οὐδ ' |
κατ ' ἰδιαν κεκτημενον κηρυκα κηρυττοντα τε ἑκαστον αὐτων ὁτε θελοι νουμηνιαν σχεδον τε τους κηρυκας ἐν τῳ χωριῳ ὀντας | ||
εἰ σοι λιπαρουντι μεν τυχειν μηδεν διδοιη μηδ ' ἐπαρκεσαι θελοι , πληρη δ ' ἐχοντι θυμον ὡν χρῃζοις , |
ἐς τους ὀχετους φεροντες ἐρριψαν . τοιουτῳ μεν δη τελει Κλεανδρος τε και οἱ περι αὐτον ἐχρησαντο , φιλοτιμουμενης , | ||
λῃσταις παρα την ῥητραν τα χρηματα . προς ταυτα ὁ Κλεανδρος εἰπεν : Ἐπει τοινυν . . . εἰ , |
διακεισθαι τον φυσει πυκτικον ποιον λεγομεν , οὐδεν ἡ δυναμις προστεθεισα ποιει , ἐπει και ἐν ταις ἑξεσι δυναμις . | ||
κονιας στακτης λεια , γλοιωδης δι ' ἐριου και μηλωτιδος προστεθεισα . Οὐχ ὡς ἐπι των ἀλλων μοριων φλεγμαινοντων χρωμεθα |
ϲπερμα ξηραινει και θερμαινει κατα την τριτην που ταξιν και δριμειαν δε μετριωϲ ἐχει την ποιοτητα . ταυτα τοι και | ||
προϊεται δια τριτης ἡμερας ἐσφαιρωμενον : προϊεται δε και φυσαν δριμειαν και οὐρον ὀσμην ἐχον σαπραν . γινονται δε οἱ |
οὐκ ἐπελιπον οἱ κατεγχειρουντες . γελοιος γαρ διδασκαλος ἠν της τυραννικης ἀσφαλειας ὁ τους ἀσταχυας ἀποτεμνων τους ὑπερεχοντας του ληιου | ||
ποιας ὑπερηφανιας αὐτους ἀφεξεσθαι , ποιας αἰκιας , ποιας ὠμοτητος τυραννικης ; ἀλλ ' εἰ μεν ὑμιν ἀποχρη δουλευειν ἁπαντα |
προς δυσεις ὡρας μιας τριτῳ και ὀγδοῳ : ἡ δε Ἀπολλωνια την μεγιστην ἡμεραν ἐχει ὡρων ιε γιβʹ , και | ||
: εἰτα αἱ του Στρυμονος ἐκβολαι : εἰτα Φαγρης Γαληψος Ἀπολλωνια , πασαι πολεις : εἰτα το Νεστου στομα του |
Ἰσθμῳ αὐτων ἐργα και δια τα ἐν Νεμεᾳ . ἐν βραχει δε λογῳ ποιησω φανερα πολλα ὁμου , και ὁρκος | ||
ὁ μεν περι διαφορας χρωματων των παρυφισταμενων , ὡς ἐν βραχει φαναι , λογος δη τοιουτος ἐστι : νυν δε |
προτερον ἐτεσιν ἠ Ναρκισσος ὁ Θεσπιευς Κορην την Δημητρος φησιν ἁρπασθηναι παιζουσαν και ἀνθη συλλεγουσαν , ἁρπασθηναι δε οὐκ ἰοις | ||
μελλοντες ψηφιεισθαι συν εὐλαβειᾳ καλουσιν , ὡς ἀν ἐν ἀνδρασιν ἁρπασθηναι μεν οὐ ῥᾳδιοις , κριναι δε δυνατοις την πειραν |
μου ὁ θεος , ἀλλα ζητησει το ἰδιον σκευος ὁ ἐπλασεν . ἀναστα μαλλον εὐξαι τῳ θεῳ ἑως οὑ ἀποδω | ||
ὁ Αἰας ; εἰεν . εἰ δε Λυσιππος τον Ἀλεξανδρον ἐπλασεν ἐοικοτα Λυσιππῳ το μηκος , οἰει ἀν κεχαρισμενον εἰναι |
αὐτοις προσενεχθηναι . ὁ δε βασιλευς ἐπαινεσας τους ἀνδρας και συγχωρησας την εἰρηνην δωρεαις τε μεγαλαις και τιμαις ἡρωικαις ὑπο | ||
υἱοις οἱ πατερες συναγωνιουμενους ἐν τοις γυμνασιοις . ὁ δε συγχωρησας τουτο Λυκουργος τοις ἐμμεινασι τῃ των παιδων ἀγωγῃ πολιτειας |
και τους ὀρχεις των ἀλεκτρυονων : μετα γαρ του τρεφειν ἰσχυρως ἐν ὀλιγῳ και αὐξειν την δυναμιν ἐτι και το | ||
, ὑδατι μετ ' ἐλαιου πολλου καταντλησας , εἰτα διατεινας ἰσχυρως , πρωτον μεν καταξον ὡς ἐξ ἀρχης ἠν κατεαγος |