| οὑτως και αὐτοι περι αὐτων διανοουνται , ἀξιωματα δε , καθοτι ἀναποδεικτως λαμβανομενα ὑπο παντων οὑτως ἐχειν ἀξιουνται , και | ||
| αἱ δε εἰσιν αἱ Μεγαλαι θεαι Δημητηρ και Κορη , καθοτι ἐδηλωσα ἠδη και ἐν τῃ Μεσσηνιᾳ συγγραφῃ : την |
| ἀδυνατον . οὐ γαρ οἱον τε παντας ὁμου φιλοσοφησαι και ὑποδεξασθαι τα παρα του θεου ἀει προσφερομενα ἀγαθα προς εὐζωϊας | ||
| ὁπερ οἱ πολλοι ἀποκοτταβιζειν καλουσιν , εὐτρεπιστεα τουτῳ λεκανη τις ὑποδεξασθαι το ἐπαναπλεον του ποτου : και γαρ ἱνα ἐξεμουσι |
| κωμαζειν πυρεττουσαν . και δικην ὠφληκοτα ἐγγυης προσελθων κελευσαι αὑτον ἀναδεξασθαι . και μαρτυρησων παρειναι του πραγματος ἠδη κεκριμενου . | ||
| ὁ μεγας βασιλευς ἐργον διαπραττωμαι προμνηστριας γραϊδος . ἀλλα ἐφθην ἀναδεξασθαι την κρισιν και παντες τουτο ἰσασι . μαλιστα δε |
| που και ἀλλοι τινες ἠδη ἐφ ' ἑτερους , και ἀνθρωπεια δρασαντες ἀνεκτα ἐπαθον . και ἡμας εἰκος νυν τα | ||
| ἡδεται . προς ὁ ῥητεον , ὁτι καμνει παντα τα ἀνθρωπεια και οὐ δυναται συνεχως ἐνεργειν . δια τουτο οὐδε |
| ἐλασσονα δε ἐσχον οἱ Χιοι ποιουμενοι σπουδην παρα σφας καταγαγειν ἑκατεροι το ἀγαλμα : τελος δε Ἐρυθραιος ἀνθρωπος , ᾡ | ||
| μετα ταυτα δειχθησονται . εὑρεθησονται τοινυν μειζον τονου ποιουντες μεγεθος ἑκατεροι οἱ τε ΑΒ και ΒΔ , τουτεστι μειζονα του |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
| τοινυν το ὁλον τουτο ὁτι το πας οὐ σημαινει τινα καθολικην φυσιν ὡς το ἀνθρωπος , ἀλλ ' ὁτι καθολου | ||
| προληψιν λεγουσιν οἱονει καταληψιν ἠ δοξαν ὀρθην ἠ ἐννοιαν ἠ καθολικην νοησιν ἐναποκειμενην , τουτεστι μνημην του πολλακις ἐξωθεν φανεντος |
| : Παμφως δε , ὁς Ἀθηναιοις των ὑμνων ἐποιησε τους ἀρχαιοτατους , οὑτος ἀκμαζοντος ἐπι τῳ Λινῳ του πενθους Οἰτολινον | ||
| μεν Αἰγυπτιους , οἱ δε Φρυγας φασιν , Ἑλληνων δε ἀρχαιοτατους Ἀθηναιους και τους πριν Πελασγους , νυν δε Ἀρκαδας |
| δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
| ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
| ἐλεον γαρ και οἰκτον λαβων της ὑπο του θνητου γενους μισουμενης ἀρετης και ψυχης της φιλαρετου στειροι μεν * * | ||
| ἀκολουθα των ἐν χερσι τρεψωμεθα ἐκεινο προϋποδειξαντες , ὁτι της μισουμενης ὁ θεος λεγεται την μητραν διοιξας γενεσιν ἀστειων ἐπιτηδευματων |
| πως ἀν ἐνδοξος γενοιτο , ἀπεκρινατο , ὁτι ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και | ||
| περιερχεται προς ἑτερον ζων και τι περι αὐτου λεγει τις φροντιζων , κἀν μεν εὐφημησῃ τις , ὡς οἰεται , |
| ἐχειν διαστημα : τοιγαρτοι μαλλον θερμαινειν τε και φωτιζειν . ἐκλειπειν τε ἡλιον και σεληνην ἀνω στρεφομενων των σκαφων : | ||
| ἐλαιου προσηνεστεραν : ἀν δε μη τις ἁγνος προσιῃ , ἐκλειπειν αὐτην . Περι Γελαν της Σικελιας ἐστι λιμνη ἡ |
| . εὐδηλον δε ὡς κατα τον των κενωσεων καιρον τοις ἀποκρουστικοις χρησομεθα , ἁπερ ἐστι ψυχρας τε και στυφουσης δυναμεως | ||
| την σικυαν ἀντισπασεως ἑνεκα : κατα την ἀρχην δε τοις ἀποκρουστικοις χρηστεον . ἐπει δε των ὀστεων του κρανιου μεσων |
| τι ἀντι τινος ὀφειλει , ἡ δε ἀναβολη της κομιδης ἐλευθεριωτερον πως και φιλικωτερον ποιει το συναλλαγμα : διο παρ | ||
| μικρολογωτερον , αἱ δε ἐν ἀφθονιᾳ και περιουσιᾳ προς το ἐλευθεριωτερον ἠ ἀκολαστοτερον , κἀπι των ἀλλων ἀναλογον , τον |
| δωμα : ἐγω δε ὁ γερων ἐπι την ἀδελφην την γραιαν ἠλθον : λουσῃ προθηται τ ' οὐκετ ' ὀντα | ||
| ἀντιληψεσθ ' ; ἠ μεθησετ ' , ὠ κακαι , γραιαν πεσουσαν ; αἰρετ ' εἰς ὀρθον δεμας . ἐατε |
| , και δηλον ὁτι ὁ μεν συντονος συνεστραπται λογος ἁτε πολιτικως προϊων , και ἑξει τας ἀρετας του πολιτικου λογου | ||
| , ὁτι διαστασιασαντων προς ὑμας των ταπεινοτερων δια τους οὐτε πολιτικως οὐτε μετριως ταις ἀτυχιαις χρησαμενους , και ὑπαναχωρησαντων μεν |
| ἀντιθεσις : και τα τοιαυτα : ἀλλ ' αἰσχρον ἡγησαμην ἀναληφθηναι κατ ' ἀναγκην δο - κειν . ΛΥσεις τῳ | ||
| ' ἱνα ἀπολογησηται τῳ πατρι . τῳ δε παιδι σκοπος ἀναληφθηναι και μετα την δωρεαν ὑπο του πατρος , ἱνα |
| το φιλειν ἐοικε ποιησει , ἡ δε ποιησις ἐν τῳ ποιουντι , ὡσπερ και ἡ παθησις ἐν τῳ πασχοντι . | ||
| παντι παθους γνωρισμα . δυνατον δε και ἐν ἑνι τῳ ποιουντι και το πασχειν θεωρειν : και γαρ ἡ φυσις |
| ὁν ἐτι μειρακιον ὠν ἐμαθες ἐν διδασκαλου ; και σοι εὐδηλος τε φανειται και ἑρμηνευσει το ἐπος . φησι δε | ||
| ὡς γαρ ἀλλων ? ? [ ] , ὠν οὑτως εὐδηλος [ ] , οὐδε του - [ των ] |
| ἡ λεγουσα το ζῳον ἐμψυχον . Κατα μεν οὐν τας κυριας προτασεις . δειξας ὁτι πας συλλογισμος κατηγορικος ἁπλους ἐκ | ||
| νομον . Οὐκουν ἐναντιον , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , τῳ κυριας εἰναι τας δωρειας , ὁσας ὁ δημος ἐδωκε , |
| το ἐπικειμενον τῃ μηνιγγι αἱμα ἐριῳ περι μηλωτριδα ὀξυκρατῳ βεβρεγμενῳ ἀποκαθαιρειν και τοτε ῥοδινον ἐλαιον ἐπισταζειν τῃ μηνιγγι , ἐπειτα | ||
| ὀσμη το τοιουτο . δυναται δε στυφειν , θερμαινειν , ἀποκαθαιρειν τα ἐπισκοτουντα ταις κοραις και τα κοιλα των ἑλκων |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| τα ὡς ἀληθως ἀριστα καλλιστα νομισθηναι και μη τα τοις δουλοις προσηκοντα των τοις ἐλευθεροις πρεποντων δυνασθαι πλειον . Καιτοι | ||
| σωμα γαυρως . ταχα οὐν δια τουτο οὐκ ἐπετρεψε τοις δουλοις . . . . τουτῳ αὐτῳ ] κατ ' |
| μεν λογος καθιστορησαι δυνησεται , ποια δε ἀκοη την τουτου παραδεξασθαι τραγῳδιαν ; ἐμοι δε ἐκστασις ἐπεισερχεται , ὁσακις εἰς | ||
| δευτεραν ἐχων ταξιν . Ὡς γαρ ἰατρου μετα το πεισαι παραδεξασθαι την θεραπειαν το προσαγειν ἐστι τα μεν θεραπευτικα , |
| τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
| τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
| ἠ προς ἀληθειαν ἀπιδοντες , των ἀδικωτατων ὑπεμειναν γενεσθαι , κελευσαντες τοις μεν προδοταις τους παιδας συναναιρεισθαι , τοις δε | ||
| ἐς τιμας και ἐξουσιας προαχθεντας των δοθεντων ἀφειλοντο , ἑκαστους κελευσαντες ἐς την προτεραν αὑτων ἐπανιεναι της ἀξιας αἱρεσιν . |
| διεσπαρμενων εἰς αὐτην παλιν συνελθοντων . πρωτον δ ' αὐτοις ἐκριναμεν δια την εὐσεβειαν παρασχειν την εἰς τας θυσιας συνταξιν | ||
| του ἱερου του ἐν Δηλῳ εἰς τους Ἀμφικτυονας συνεδρευσαντες ἡμεις ἐκριναμεν Ὑπερειδην ἀξιον εἰναι μαλλον ὑπερ της πολεως λεγειν , |
| γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
| αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| τον ἡγεμονα αὐτῳ προσκατασκευασον πρᾳον ἠ παροντι διαλεχθεις ἠ γραψας ἀποντι : ὡς κρειττον γε μηδενος τυχειν ἠ μετα της | ||
| ἡ δε ἀπεφησε μεν και ἠν πιστη τῳ ἀνδρι καιπερ ἀποντι : ἐφιλει γαρ αὐτον ἰσχυρως : οὐ μεντοι κατηγορησε |
| και νεφος αὐτοις ἐπετρεχε βαθυ , οὐ τι δι ' ἀσαφειαν των λεγομενων , ἀλλα διδασκαλον εἰχε των Ἀλυπιου λογον | ||
| μελαγκουρον ” , κατα δε Τζετζην κουτουλαν και κερκεσυραν περιεπεστατην ἀσαφειαν , και μαλλον εἰ σφοις λογοις αὐτη ἑαυτῃ ἀντιβαινουσα |
| Ἀμφιονα ἐπινοησαι τον Διος και Ἀντιοπης , του πατρος δηλονοτι διδαξαντος αὐτον . πιστουται δε τουτο ἐκ της ἀναγραφης της | ||
| τα ἐς Εὐρωπην ποιησας φησιν Ἀμφιονα χρησασθαι λυρᾳ πρωτον Ἑρμου διδαξαντος : πεποιηκε δε και περι λιθων και θηριων , |
| ὀπισθε στρυφνη τ ' ἐκταδιος τε πελοι δολιχοσκιος οὐρη . τοιοι μεν ταναοισιν ἐφοπλιζοιντο δρομοισι δορκοις ἠδ ' ἐλαφοισιν ἀελλοποδῃ | ||
| δ ' ἀρ ' ἐκεινης αὐτον ἐπιφρασσαιο φαεινομενον Ὀφιουχον : τοιοι οἱ κεφαλῃ ὑποκειμενοι ἀγλαοι ὠμοι εἰδονται . Κεινοι γε |
| μεθ ' ἁλμης [ ἐν ] οἰνῳ κεκραμενης . Των συμπιπτοντων ταις κυουσαις ἐπειδη ταυτα μαλιστα ἐνοχλει , το περισσαινειν | ||
| , λογων μεν παντα μεστα και ψιθυρισματων , σοφιστων σοφισταις συμπιπτοντων , ἐργου δε ἐρημια δεινη : και το θρυλουμενον |
| δυομενον ἑωρακασιν . Θεοπομπος δε χιλιους φησιν αὐτων ἀνδρας ἁλουργεις φορουντας στολας ἀστυπολειν : ὁθεν και βασιλευσι σπανιον ἠν τοτε | ||
| αὐτων ἐν τῳ πεζῳ μετεβαλε των ὁπλων την σκευην : φορουντας γαρ μικρα δορατια και ἐπιμηκεστερα ὁπλα κατα τους Κελτικους |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| ἀποτελωσι τα των ἀγαθων ἀνδρων ἐργα . Λακεδαιμονιοι δε οἱ νομιζοντες , ἐαν και ὀρεχθῃ τις σωματος , μηδενος ἀν | ||
| αὐτον ὡς θεον , και εὐφημουσιν ὡς εὐφοριας αἰτιον , νομιζοντες αὐτο το ὑδωρ το αὐξανομενον εἰναι θεον . Ἐσεβοντο |
| πλεοναζοντα , τον τε μεν οὐκ ἀσυνηθως ἀντι του μην παρειληφθαι ; . . . . . . οὐ μεν | ||
| σχεσιν δε αὐτων οὐδεμιαν σημαινοντας , οὐδαμως οἰητεον ἐν τουτοις παρειληφθαι , και εἰ προσχρῳντο τοις συμπλεκτικοις λεγομενοις συνδεσμοις της |
| περι των μετ ' αὐτους ἐπι πλειστον αὐξησαντων την ἀνατομικην θεωριαν , ὡς Ἡροφιλος τε και Εὐδημος ; μετα δε | ||
| συμπλοκη των σωματων . ] Την παρα τοις Ἑλλησι τακτικην θεωριαν ἀπο των Ὁμηρου χρονων την ἀρχην λαβουσαν , αὐτοκρατορ |
| παλαιοι περι αὐτης . χρηται δε ὡσπερ εἰωθε και ἐνδοξοις πιστεσιν : ἐνδοξα δε τα τοις πολλοις φαινομενα και τα | ||
| κεφαλας . πολλοι δε και των συστρατευσαντων βαρβαρων ἀλλοι ἀλλαις πιστεσιν ἐξαπατηθεντες ἀπωλοντο . πολυ δε και ταδε χειρονες νυν |
| μεστος δ ' ἀνεκειμην . ὡς δε ἰδον ξανθον , γλυκερον , μεγαν , εὐκυκλον , ἁβρον Δημητρος παιδ ' | ||
| , ὁσσα βιοφθοριην πεμπει κατα γαιαν ἁπασαν , ἐνδοξον βιοτης γλυκερον τελος ἐσθλον ὀπαζοις . Λευκοθεαν καλεω Καδμηιδα , δαιμονα |
| προ της συλληψεως , οὑτω και ἑπταμηνα νομιζεσθαι οὐκ ὀντα προγεγενημενης της συλληψεως , δυναμενης δε της μητρας εἰς καταμηνια | ||
| ἠ του Δαιμονος ἠ και της Ἀναγκης ἠ ἐπι της προγεγενημενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου . δια γαρ τησδε της |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
| πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
| Περσαις , τον ἐς ὀφθαλμους ἐλθοντα βασιλεως μη προτερον λογου μεταλαγχανειν πριν ἠ προσκυνησαι αὐτον . εἰ τοινυν αὐτος δι | ||
| περι Παρμαν χωριοις των ἐδωδιμων τοις στρατιωταις ἐς το ἀποχρων μεταλαγχανειν : μηδε γαρ παρειναι Ἀντιοχον ἐνταυθα τον ὑπαρχον , |
| τηλεως καταπλασμα , καθαπερ γε και τα των ἐρεβινθων και ἀριστολοχιας ῥιζης λειας μιγνυμενης , κενταυρειου τε και γεντιανης και | ||
| . . . . . οὐγγ . θʹ ἠ βʹ ἀριστολοχιας στρογγυλης . . . οὐγγ . γʹ γεντιανης . |
| αὐλητηρα , τον Σαβαζιον ἐμοι κρατιστον ἐστιν εἰς το Θησειον δραμειν , ἐκει δ ' ἑως ἀν πρασιν εὑρωμεν μενειν | ||
| των τῃ φυσει ὑστερων και των ἀτελων ἀρξασθαι και οὑτως δραμειν ἐπι τα τελεια . ἐπει οὐν ἐν τοις Φυσικοις |
| γινεται ἀρετη : του μεν θυμοειδους ἀνδρεια , του δε ἐπιθυμητικου σωφροσυνη , του δ ' αὐ φιλοχρηματου και φιλοκερδους | ||
| ψυχης : ἡ δε δυναμις και ἑξις ἐρρωμενη ἐστι του ἐπιθυμητικου , και λεγεται και αὐτη ἐπιθυμια , οἱον ἐπιθυμητικως |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
| μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
| ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
| ταπεινοτητα της χωρας οὐ δυναμενοι προιδεσθαι την γην λανθανουσιν ἑαυτους ἐκπιπτοντες οἱ μεν εἰς ἑλωδεις και λιμναζοντας τοπους οἱ δ | ||
| , ἠ δ ' ὁς . Οὑτοι μεν δη οὑτως ἐκπιπτοντες , οἱς μαλιστα προσηκει , ἐρημον και ἀτελη φιλοσοφιαν |
| ἐπι φρεαρ ἀγαγων και δειξας αὐτῳ την ἐν τῳ ὑδατι σκιαν ἠρετο , Τοιουτους ἀρα τους ἀντιποδας εἰναι λεγεις ; | ||
| ἡμερας , ἀποτελει τον ποδισμον , τουτ ' ἐστι την σκιαν σου , ποδα τον ἑνα ἡμισυ και γνωριμον τυγχανειν |
| ποιησῃς . εἰ τοινυν ταυτα παντα φιλανθρωπως και πεποιηκας και ὑπεμεινας δι ' ἐμε , πως νυν ἐασεις , ὠ | ||
| ἀνδρος γυναικα γεγονοτα , Ὠ ταλαιπωρε , ἐφη , πως ὑπεμεινας ὡδε λωβηθηναι , και οὐ προτερον ἀπεθανες ; Ὁ |
| εἰναι τῃ σκληρᾳ τριψει . δει δε το πληθος του λιπους και το ταχος της φορας ἐκλυειν εἰς τοσουτον , | ||
| ' ἐποιμαινοντο χαραι μελεων βαλιαι τε λυγκες , ἐβα δε λιπους ' Ὀθρυος ναπαν λεοντων ἁ δαφοινος ἰλα : χορευσε |
| ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
| ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| την γραμμην , την ἐπιφανειαν , οὑτω και ἡ σοφιστικη πραγματεια κατα φυσιν πρωτα και αἰτιας ἐχει και ἀρχας , | ||
| λογον : τοις γαρ ἀγωσι μονοις χρησιμος ἡ περι τουτων πραγματεια , οἱ δε ἀγωνες οὐ τελειος λογος ἀλλα μερος |
| του κοσμου , ὁτι ἀμωμος ὑπερ ἀνομων παραδοθησεται , και ἀναμαρτητος ὑπερ ἀσεβων ἀποθανειται , ἐν αἱματι διαθηκης , ἐπι | ||
| ἀνθρωπου φυσις οὐτ ' ἐν λογοις οὐτ ' ἐν ἐργοις ἀναμαρτητος εἰναι , κρατιστη δε ἡ πλειστα μεν ἐπιτυγχανουσα , |
| μαρτυρειν ἀγραμματῳ οὐκ ἐξεστιν . Ἀταραντες Λιβυες των θυγατερων ἀριστας κρινουσι τας πλειστον χρονον μεμενηκυιας παρθενους . Παρα Καρχηδονιοις οὐκ | ||
| , ἁς ἀνωτερω των ἀλλων ὑπεξειλομεθα . ὁπου γαρ δικασται κρινουσι Λακεδαιμονιων οἱ παραγενομενοι και κρινεται προς την ἐρωτησιν ὁ |
| ὀνομασι και ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ , ἐτι δε ἡ γινομενη ἐκ δυο ὀνοματων την αὐτην ταξιν ἐχει τῃ ἀποτομῃ | ||
| , ἀμβλυωπια δε ἀμυδροτηϲ του ὁραν ὑπο τινοϲ ἀδηλου αἰτιαϲ γινομενη . θεραπεια δε ἁρμοζει κοινωϲ μεν ἡ ἐπι των |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| βροχων εἰργεις ; ἀλλ ' εἰ ς ' ἀφειην μη φρονουσαν , ὡς θανηις ; οἰμοι ποτμου . που μοι | ||
| ὀνομαζεται , πανυ αἰσχρον και μυσαρον : ἠ τα Κοισυρας φρονουσαν . ἐστι δε ἐρετριακον το ὀνομα : οὑτοι δε |
| δι ' ἡμερων σπʹ και ὡρων ιβʹ . ταυτας οὐν ἀφαιρειν δεησει ἀπο των του ἐνιαυτου τξεʹ δʹ ἡμερων , | ||
| . , . . β . . . Βλιττειν : ἀφαιρειν το μελι ἀπο των κηριων , ἐκπιεζειν και θλιβειν |
| . Οὐκ ἀρα , ὠ βελτιστε , πανυ ἡμιν οὑτω φροντιστεον τι ἐρουσιν οἱ πολλοι ἡμας , ἀλλ ' ὁτι | ||
| τοδε τουδε κατασκευαζειν και ὁτι διαφορα οὐσιωδης . δευτερον δε φροντιστεον του ταξαι τας διαφορας τον δεοντα τροπον : ταξεις |
| ἡ μεν ἀναλογια προπαροξυνει , ἡ συνηθεια δε περισπᾳ . ἐπικρατει δε ἡ συνηθεια , ὡς και ἐν τῳ χαριεν | ||
| το της ψυχρας . Μυρσινη ἐξ ἐναντιων οὐσιων κεκραται : ἐπικρατει δ ' ὁμως ἐν αὐτῃ το γεωδες ψυχρον : |
| ' ἁ δει [ πως ] ἀλληλοις χρησθαι [ , νομιμος ἀν εἰη ] . Οὐκουν οἱ κατα ταυτα χρωμενοι | ||
| . εὑρητο δ ' αὐτοις της κωλυσεως ἀφορμη δικαια και νομιμος , ᾑ χρωμενοι παντα διαλυσειν ᾠοντο τα των ἀντιδικων |
| της ψυχης μεγαλοπρεπες τροφας τε παρεχεσθαι τοις ἀνθρωποις δαψιλεις και συστρατευειν προθυμοτατα . συνεγγιζουσης δε της δυναμεως τηι πολει των | ||
| Ἑλληνας ψηφισασθαι στρατηγον αὐτοκρατορα της Ἑλλαδος εἰναι τον Ἀλεξανδρον και συστρατευειν ἐπι τους Περσας ὑπερ ὡν εἰς τους Ἑλληνας ἐξημαρτον |
| μετεωροτερους των τοπων , δαψιλους της ἀναθυμιασεως προς το ὑψος αἰρομενης . ταυτα δ ' ὑπο των ἐτησιων ἐλαυνεσθαι , | ||
| διοπερ ἡμεις προς ταυτην μαλιστα κομιουμεν τας ἀποριας , ἐπειπερ αἰρομενης αὐτης οἰχησεται και ἡ μεταβλητικη κινησις . Πριν δε |
| ' ὁν δη χρονον λεγουσι τους ἀδελφους της Ἑλενης Διοσκορους στρατευσαντας ἐπι την Ἀφιδναν και την πολιν ἑλοντας ταυτην μεν | ||
| ἀναμνησθητε . οἰδα μεν γαρ εἰς Θετταλιαν ποθ ' ἡμας στρατευσαντας ὑπερ των Ὀρεστου πραγματων , ὡς οὐ προὐχωρει , |
| πλεον ἰσχυσασα της Καρχηδονος ἀφεληται των Φοινικων την ἡγεμονιαν , στρατευσαντες ἐπ ' αὐτην μεγαλαις δυναμεσι και κατα κρατος ἑλοντες | ||
| Γαιος Ὁρατιος και Κοιντος Μηνυκιος . ἐπι τουτων Σαβινοι παλιν στρατευσαντες ἐπι Ῥωμαιους πολλην της χωρας αὐτων ἐδῃωσαν , και |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| ἐκεινοις ἡμων ἀντεπιτετειχισμενων : δυνατων ὀντων ἡμων ἀντεπιτειχισαι ἐκεινοις . καταδρομαις : ἐφοδοις . αὐτομολιαις : δεχομενοι τους αὐτομολους δουλους | ||
| την γνωμην ἐχοντες . ἐνεδραις οὐν ὡς το πολυ και καταδρομαις ἐχρωντο . και ποτε μαχης ἰσχυροτερας γενομενης , βιαζομενων |
| ὑπερβαλλειν ὑπερ του ἀνακλισμου και ἐπι μεν θατερα το σωμα καταναγκαζειν , ἐπι δε θατερα τον | βραχιονα συν τῳ | ||
| ἐμπαλιν , πονειν τα παντα και μοχθειν και το σωμα καταναγκαζειν ῥυπωντα και αὐχμωντα και πασι δυσαρεστουντα και λοιδορουμενον , |
| των ψυχων λυσις ἐστι και των ἀφυων ἡ θηρα ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις ἐλευθερια γιγνεται . Ἠδη δε μελιττουργοι της μελιττης | ||
| και το οἰκειωτικον : αἱτινες δυναμεις οὐσαι και ἐν ταις ἀνθρωπιναις ψυχαις μετα το ἐνσωματωθηναι οἱον μεταβολην λαμβανουσιν , ἡ |
| θηλεια ἱππος ἀγαθη ἠν και του πωλου του ἐξ αὐτης μεμνησθαι δεινη . ὁπερ οὐν κατεγνωκως Δαρειος ὁ κατω εἰτα | ||
| το ἑωυτου ἐποιεε , ὡστε ἀναμιμνησκοντος τε αἰει του θεραποντος μεμνησθαι μιν των Ἀθηναιων και Πεισιστρατιδεων προσκατημενων και διαβαλλοντων Ἀθηναιους |
| Φασκωλον : πηρα τις οὑτως ἐκαλειτο παρ ' αὐτοις : Ἰσαιος και Λυσιας ἐν τῳ προς Διωνα , Ἀριστοφανης Θεσμοφοριαζουσαις | ||
| , ὡς και Δημοσθενης ἐν τηι Προς Εὐβουλιδην ἐφεσει . Ἰσαιος ἐν τωι Περι του Ἀπολλοδωρου κληρου τους συγγενεις γεννητας |
| ἀδιαγωγος ἀδικος ἀνισος ἀκοινωνητος ἀσυμβατος ἀσπονδος πλεονεκτης κακονομωτατος ἀφιλος ἀοικος ἀπολις στασιωδης ἀτακτος ἀσεβης ἀνιερος ἀνιδρυτος ἀστατος ἀνοργιαστος βεβηλος ἐναγης | ||
| , ὁτι ἐνδεχεται . ἰδετε με , ἀοικος εἰμι , ἀπολις , ἀκτημων , ἀδουλος : χαμαι κοιμωμαι : οὐ |
| μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
| το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
| μεν φοβηθεντες αὐτου την ὑπεροχην , οἱ δε φθονησαν - τες τῃ δοξῃ , των μεν εὐεργεσιων ἐπελαθοντο , την | ||
| το μονομερες ἐχει την κατασκευην : εἰ οὐν ἀμειψαν - τες το του πορνοβοσκου ὀνομα θειημεν στρατηγον ἠ φιλοσοφον ἠ |
| ἐν οὐδενι κινδυνῳ καθεστηκοτι ; ἀλλα και το δανειον μαλλον ἀποδοτεον τῳ δανεισαντι ἠ ἑταιρῳ χαριστεον , ἀλλ ' οὐδε | ||
| δε μερεσιν ἑκαστοις θεον ἠ δαιμονα ἠ και τινα ἡρωα ἀποδοτεον , ἐν δε τῃ της γης διανομῃ πρωτοις ἐξαιρετα |
| των ὑγρων : και πρωτον μεν τα πνευματα , ἑτοιμοτερον μεταλαμβανουσι της θερμοτητος , δευτερως δε τα ὑγρα , εἰς | ||
| τον φυλακα των ἀτυχουντων , οἱτινες τοις πελας προσιζανοντες οὐ μεταλαμβανουσι της δικης , ἀλλ ' ὑπερορωνται . μενει . |
| ποιησει λογων ἀριστος πανηγυρικων γινεται δια τε των προειρημενων περι πανηγυρικου λογου παντων τε και ὡσαυτως και ἐτι δια των | ||
| τουτῳ πλεοναζων τῳ εἰδει παρα τα ἀλλα εἰδη παντα του πανηγυρικου , ταις μεν ἀπο της ἀφελειας αὐτης ἡδοναις πολλαις |
| ἑτεραν δε κνημην της ἑτερας παχυτεραν ἐχοντας , ἐν οἱς ἐπιτηδευουσι δυστυχουντας , οἱ δε Ἰχθυες πλατυωμους , εὐτριχας , | ||
| : ἐπιμελεις γαρ ὀντες και καθαρειοι ταις διαιταις ἑν ἐργον ἐπιτηδευουσι βαναυσον και πολλης ἀκαθαρσιας κεκοινωνηκος : παρ ' ἑκαστα |
| ἰχνος του ποιητου : και την Ὀδυσσειαν δε ἐν πολλοις δραμασιν ἀπογραφεται . παρετυμολογει δε καθ ' Ὁμηρον και τοὐνομα | ||
| και τοις λεγομενοις συμπαθως ἐξεδακρυσε . και καθαπερ ἐν τοις δραμασιν , ὁταν ἐς ἀπορον και δυσλυτον αἱ των ὑποκειμενων |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
| και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
| βασιλικης πορφυρας ὁπλα τε αὐτος φερων και συμπροιοντων των λοιπων μονομαχων ὀφθηναι τοις Ῥωμαιοις . ἐπει δε την γνωμην αὑτου | ||
| Μελανιας χωρας Μελανθος ὁ των Ἀθηναιων βασιλευς Ξανθον τον Θηβαιον μονομαχων ἀπατησας ἀπεκτεινεν . Ἀπνοια ἐχινου : ἐπι των προσποιουμενων |
| μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
| φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
| ὑπαρχει τουτο το ποτον και τοις διαβητῃ τε και χολερᾳ κινδυνευουσιν , οἱς ἀμφοτεροις , μηδενος εἰργοντος , και ψυχρῳ | ||
| ψυχαι και ἀμβλυτεραι εἰσι κατα τας νοησεις και ἀσχημονες και κινδυνευουσιν ἀει εἰς γενεσιν ὑπενεχθηναι . Τῃ οὐν βαδισει των |
| παροιμιαν λεγεσθαι ἐπι των ὀντων συμμικτων και μετεχοντων κακοτητος και ἀγαθοτητος : του γαρ πολυποδος ἡ κεφαλη ζωσα μεν δακνει | ||
| ἀγαθου ὀντος , ὡστε και ἡ συναισθησις της του φιλου ἀγαθοτητος ἡδεια και αἱρετη ἐστιν αὐτῳ . γενοιτο δ ' |
| ἀχροα , και μη κατα τα αὐτα αἰει γινομενα , καθαρσιος δεισθαι σημαινει . Γυναικι ἐν γαστρι ἐχουσῃ , ἠν | ||
| ἰατρομαντις δ ' ἐστι και τερασκοπος και τοισιν ἀλλοις δωματων καθαρσιος . ἀναξ Ἀπολλον , οἰσθα μεν το μη ἀδικειν |
| ἡ κατ ' Αἰγυπτον Ἀλεξανδρεια και του Νειλου προχοαι , βορειοτατον δε το του Βορυσθενους [ στομα ] : εἰ | ||
| ὑπαρχουσης και ἐτι περι αὐτο το του λοξου αὐτης κυκλου βορειοτατον περας δια τε το περι ταυτα τα σημεια ἐφ |
| δε Εἱλωτας ] . Ἀγιν δε τον Εὐρυσθενους ἀφελεσθαι την ἰσοτιμιαν και συντελειν προσταξαι τηι Σπαρτηι . τους μεν οὐν | ||
| οἰκτειροντες την ἀποριανλεγε μητε δακρυειν μητε οἰμωζειν διηγησαμενος την ἐνταυθα ἰσοτιμιαν , και ὁτι ὀψονται τους ἐκει πλουσιους οὐδεν ἀμεινους |
| δια τουτου τον ἀποπλουν : ὁτε γαρ πλειν μελλουσιν , ἀναγουσι τας ἀγκυρας . ἁνικ ' ἀγκυραν : τον Τριτωνα | ||
| . ὁτι κυνος ὀδοντες λυσσωντος κυνος το δηγμα παυουσιν : ἀναγουσι δε και των παιδων τους ὀδοντας και τους ἰκτερικους |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| ἑβδομηκοντα το τελος ὑποσταντας . Ὁ τριτος δε ὁ δεκανος φρονιμους , πολυφιλους , βλαβας περι τα σωματα ἐχοντας ὀλεθριας | ||
| ιβʹ τυχοντες ἐπι ἑῳας ἀνατολης και δορυφορουντες τον Ἡλιον ποιουσι φρονιμους , πεπαιδευμενους , οὐ μην ἀγαθοθελεις ἀλλα δολερους . |
| ἡμων οἰκετην τινα [ ὁν ] μυθολογουσιν αὐτοι οἱ Χιοι ἀποδραντα ἐν τοις ὀρεσι τας διατριβας ποιεισθαι , ἀνδρειον δε | ||
| και τουτον τροπῳ τοιῳδε : παρα Τηλυος του Συβαριτεων τυραννου ἀποδραντα ἀπικεσθαι παρα σφεας , ἐπειτε οἱ τα ἱρα οὐ |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
| τινα , ἀμφωτιδες , † την ἀμφι την περι † σημαινουσαν . . . . ἀμφονον : ἰστεον , ὁτι | ||
| . οὑτως Ὠρος . ἐγω δε εὑρον ἐν τοις Ῥητορικοις σημαινουσαν την λεξιν οἰκιαν τινα ἀπο Βατωνος ἐπωνομασμενην δεσποτου . |