| ποιουνται . ἐπειτα των καρπιμων οἱ μεν ἀρρενες αἱ δε θηλειαι : διαφερουσι δε ἀλληλων , καθ ' ἁ ὁ | ||
| ἐκ δυοιν θηλειων ἀδελφων : κατα ταυτα δε και αἱ θηλειαι ἀνεψιαι . οἱ μεντοι αὐτανεψιοι οὐδεν πλεον των ἀνεψιων |
| δε τον στρατον παραλαβοντες νικηφοροι δη κατα Βρεττανων ἐς την ἀντικειμενην Γαλλιαν , διαβαντες τον ὠκεανον , ἀφικοντο . ὁπως | ||
| αὐτην , εἰθ ' ὡς ἐπι το στηθος και την ἀντικειμενην μασχαλην , χιεσματος γεγονοτος κατα την σφαγην . ἡ |
| οἱον τιθηνην . εἰρηται μεν οὐν τἀληθες , δει δε ἐναργεστερον εἰπειν περι αὐτου , χαλεπον δε ἀλλως τε και | ||
| και ὁσῳ ἀν μαλλον ἐγκυπτων ἀτενιζω τοιν ὀφθαλμοιν , τοσῳδε ἐναργεστερον ἀναφαινεται και ἐκλαμπει . ἐθελω οὐν και προς ὑμας |
| ὁρᾳς ὁτι και ἐν τῳ παντι ἡλιος εἱς ὠν το μυριον και βαθυ σκοτος κατα γην και κατα θαλατταν κεχυμενον | ||
| τε συνιουσαις ἑστιαις : το γαρ ὁμαλον και συμμετρον ἀκρατου μυριον διαφερει προς ἀρετην . κοσμιων τε πατερων χρη προθυμεισθαι |
| αὐτον μετελθοντας , δειν κατακοπηναι βουν ὑπο της πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις | ||
| εἰσιν , ὁμως δια τινας των μωρων των τοιαυτα ληρα ἀπορουντων γραπτεον και ταυτα . * ὡς * και το |
| . πατριδος , γονεων ἐστερημαι , μονην οὐκ ἀπολωλεκα την εὐγενειαν . εἰ μεν οὐν ὡς παλλακην θελει με Διονυσιος | ||
| εὐγενειας ἐχει , οὑτω χρη σκοπειν και την των ἀνθρωπων εὐγενειαν . και γαρ ἀπεριοπτον , τι τοις ἐμπροσθεν ἐπραχθη |
| και δικαιοσυνῃ και ταις ἀλλαις ἁπασαις ἀρεταις : διο και παραλαβοντα την βασιλειαν παρα του Κρονου πλειστα και μεγιστα τον | ||
| ἀποδουναι φησιν το χρυσιον τῳ Λαμπιδι , οὐτε τον παιδα παραλαβοντα τον ἐμον οὐτε τον κοινωνον ἐπιδημουντα ἐν Βοσπορῳ . |
| , βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
| αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
| φασγανωι , μισθον δ ' ἐχεις : ἠ νυν ἐκεινους ἀποδος ἐμψυχους παλιν ἠ τηνδ ' ἀναγκασον γ ' ἐτ | ||
| δε ὑπερβας το μεσοτοιχον εἰς τα του γειτονος ἐσκαψας . ἀποδος οὐν , και λαβε την στολην . ” ὁ |
| : οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
| μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
| : παρα το φρω ῥημα γεγονε φρος και μετα του ἐπιτατικου α ἀφρος : το μετα σφοδρας φορας προϊεμενον . | ||
| ἀπο του δρω , το βλεπω , και μετα του ἐπιτατικου α ἀδρω , και τροπῃ του δ εἰς θ |
| ὁμοιας . τεταρτη μεν ἡ και ὑπεναντια λεγομενη δια το ἀντικεισθαι και ἀντιπεπονθεναι τῃ ἁρμονικῃ ὑπαρχει , ὁταν ἐν τρισιν | ||
| τι δογματικως , ἰσος αὐτῳ κατα πιστιν και ἀπιστιαν , ἀντικεισθαι φαινεται μοι , ὡς εἰναι την του λογου προφοραν |
| τελεωτερον ; οὐ της πατριδος εἰμι μεταναστης ; οὐ της συγγενειας ἀπεληλαμαι ; οὐ της πατρῳας οἰκιας ἠλλοτριωμαι ; οὐκ | ||
| : ἀνεψιου δε , και εἰ τις ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν |
| γαρ οἰνου το κεραμιον ἐπωλειτο δραχμων ἑκατον , των δε Ποντικων ταριχων το κεραμιον δραχμων τετρακοσιων , των δε μαγειρων | ||
| στροβιλιων πεφρυγμενων , κροκου , ἀμυγδαλων πικρων λελεπισμενων , καρυων Ποντικων λελεπισμενων ἀνα ⋖ γ . τινες φασι και βοτανης |
| σεβει , και καλων αἰδω , το τουτῳ θαρρος ἐναντιον ἀναιδειαν τε προσαγορευει και μεγιστον κακον ἰδιᾳ τε και δημοσιᾳ | ||
| περι ποτους ἀπληστος εὐλογως ὠνομασται : Σκυλλαν δε την πολυμορφον ἀναιδειαν ἠλληγορησε , διο δη κυνας οὐκ ἀλογως ὑπεζωσται προτομαις |
| οὐ διενηνοχασι προς τα ὁριστικα , οὑτω και ἐν τοις παθητικοις τα δευτερα και τριτα προσωπα της δευτερας και τριτης | ||
| τις ὁτι ἡ φυσις , ὡσπερ τα πολλα ἐν τοις παθητικοις και διηρμενοις αὐτονομον , οὑτως οὐκ εἰκαιον τι κἀκ |
| παρασκευαζουσιν . Ἐπι δε του διαβητου καλουμενου παθους δυσκρασια τις ἐπιτεταμενης θερμοτητος περι τους νεφρους αἰτια πεφυκεν : αὑτη γαρ | ||
| παυομενων αὐτων διερεθιστεον . λυγμου δε διοχλουντος ἠ ξηρας βηχος ἐπιτεταμενης , θερμον ὀλιγον καταρροφειτωσαν . το δε παγολυτον ἠ |
| θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
| μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
| εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
| ! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
| το καταχυθηναι του λιθου το ὀξος ἐν ἐκεινῳ τον ἐσκιρρωμενον συνδεσμον ἠ τενοντα διακινειν ἀναγκαζω , και μετα τουτο παλιν | ||
| Στωϊκος , ὡς κατα τι εἰησαν ἀν συνδεσμοι . ” συνδεσμον γαρ ” , φησι , „ καλεισθαι και αὐτην |
| δε των Ἀλθαιας θυγατερων Γοργην και Δηιανειραν φασι κατ ' εὐμενειαν Διονυσου μη μεταβαλειν , ὁτι την χαριν αὐτῳ Ἀρτεμις | ||
| παλαι σωζειν : αὐτοι δε καταπιπτοντες εἰς γην προσεκυνουν , εὐμενειαν παρα του θεου αἰτουμενοι . Φασι δε τινες Θαλην |
| “ θυμου δευομενους . ” και το λειπεσθαι και το ἐλαττουσθαι : “ ἐπει οὐποθι ἐλπομαι οὑτω δευεσθαι πολεμοιο . | ||
| γαρ ἠγνοει γε ὀντας Ἰουδαιους , οἱς ἀγαπητον το μη ἐλαττουσθαι . το δε δη και προνομιας οἰεσθαι τυγχανειν παρ |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| γεωγραφουντι ἀλλ ' ἐξεταζοντι τα λεχθεντα ἐν τῃ γεωγραφιᾳ τῃ Ἐρατοσθενους οἰκειον ἠν ἐπι πλεον τα καθ ' ἑκαστα εὐθυνειν | ||
| ὑστερουσαν των Ἰλιακων . ὁ δε χρονος οὑτος ἀναμετρηθεις ταις Ἐρατοσθενους Χρονογραφιαις κατα το πρωτον ἐτος πιπτει της ἑβδομης ὀλυμπιαδος |
| , κατακρατειν ἐπικρατειν , καθαιρειν : το γαρ καταπολεμειν και καταδουλουσθαι ἑτερας ἐστι χρειας , ὡσπερ και το χειρωσασθαι και | ||
| διαβαλλοντες πολλοι , και πρωτοι Κορινθιοι κατηγορουν Ἀθηναιων , φασκοντες καταδουλουσθαι τους Ἑλληνας : Μεγαρεας ἀπελαυνεσθαι της Ἀττικης , τυραννικα |
| , γινεται δε ἀπο του βʹ προσωπου του παθητικου ὁριστικου παρατατικου , λεγω δη του ἐτυπτου : ἐαν γαρ ἀποβαλῃς | ||
| Ἀοριϲτου βʹ και μελλοντοϲ τυπειν Ἀπαρεμφατα παθητικα χρονου ἐνεϲτωτοϲ και παρατατικου τυπτεϲθαι Παρακειμενου και ὑπερϲυντελικου τετυφθαι Ἀοριϲτου αʹ τυφθηναι Μεϲου |
| ἑκατερον . ἰατροι δε νενικησθαι μεν ὡμολογουν , παρεμυθουντο δε μετατιθεντες ἀπο της κεφαλης ἐπ ' ἐκεινους τῳ λογῳ την | ||
| ἐφαγον και τα ὁμοια , αὐτοι ἀποβαλλοντες το ν και μετατιθεντες το μικρον ο εἰς βραχυ α προφερονται ἀπο του |
| ἐπι Ῥωμαιους στρατιαν ἐξαγειν μειζονα παρεσκευαζοντο , και Μεδυλλινοι Ῥωμαιων ἀποσταντες προς το Σαβινων ἐθνος ὁρκους ἐποιησαντο περι συμμαχιας . | ||
| ἰδοντες οἱ ἀλλοι Ἰωνες ἀρξαντας , οὑτω δη και αὐτοι ἀποσταντες ἀπο Περσεων ἐπεθεντο τοισι βαρβαροισι . Μιλησιοισι δε προσετετακτο |
| οἰνον μητε τι ἀλλο μεθυσμα πινειν , τετταρων ἑνεκα των ἀναγκαιοτατων , ὀκνου και ληθης και ὑπνου και ἀφροσυνης . | ||
| ἀψευδειαν ἀσκειν και τυφον προβεβλησθαι και ἀληθειας και ἀτυφιας ὡς ἀναγκαιοτατων και εὐδαιμονιας αἰτιων περιεχεσθαι μυθικων πλασματων κατεξανασταντας , ἁπερ |
| παντι σωματι , χρη συντομως ποιεισθαι την θεραπειαν και μη ἀναβαλλεσθαι : χαλεπον γαρ . ἀλλα τεμνειν δει την φλεβα | ||
| , ἀλλ ' ἐκ προρρησεως ἀγωνιζεσθαι δια μαχης , μη ἀναβαλλεσθαι , ἀλλ ' ὡς ὁτι μαλιστα φθανειν προσβαλλοντα εἰτε |
| ἠ παρα την κρασιν των πασχοντων , ἠ παρα την ποιουσαν αἰτιαν , ἠ δια την των μοριων διαθεσιν και | ||
| τεταχαμεν την ἐπιστημην , ὡς ἀπταιστον και μετα λογου παντα ποιουσαν , και μηδεποτε ἁμαρτανουσαν : την δε τεχνην δευτεραν |
| ἀνθρωπος ὀργανῳ χρηται τῳ σωματι . τομει . τομευς ἐστιν ἐργαλειον την βασιν ἐχον κυκλικην , σμιλη δε ἡμικυκλικην . | ||
| : Εὐστροφον και εὐκινητον δει εἰναι . ὁ δε βεμβιξ ἐργαλειον ἐστιν , ὁ μαστιγι στρεφουσιν οἱ παιδες . ἠ |
| ' ἑαυτου και των ἀλλων τιμωριαν . οὑτος δε πεφρονηματισμενων ἀποστατων ἀλογους ὁρμας ἐπιεικεσι λογοις εἰς εὐνοιαν προετρεψατο . , | ||
| τις ἠλπισε παντος αὐτην ἠλευθερωσε λῃστηριου . Ὁτι ὁ των ἀποστατων βασιλευς Εὐνους ἑαυτον μεν Ἀντιοχον , Συρους δε των |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
| ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
| , και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
| εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
| αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
| ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
| λεγοντα αὐτον ἐκ των δακρυων και της λυπης ὑπνος βαθυς καταλαμβανει . Και αὐτῳ αἱ τρεις ἐφιστανται Νυμφαι , μεγαλαι | ||
| τε και φροντισι τετρυχωμενον διατριβοντα τε ἐν Παιοσι νοσος χαλεπη καταλαμβανει . ἐπει δε αὑτῳ τας προς σωτηριαν ἐλπιδας φαυλως |
| ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
| ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
| Ἐστρατηγησε Λακεδαιμονιοισι ἐς Θεσσαλιην , παρεον δε οἱ παντα ὑποχειρια ποιησασθαι ἐδωροδοκησε ἀργυριον πολλον : ἐπ ' αὐτοφωρῳ δε ἁλους | ||
| ; οὐδε εἱς . οὐκουν οὐδ ' ὑπερ αὐτου του ποιησασθαι την πολιν εἰρηνην οὐδεν αὐτῳ λεκτεον : οὐ γαρ |
| ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
| τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
| και τον παντα ὁμιλον και ἀστων και ξενων συμφορον εἰναι ἐπακουσαι αὐτων . ταυτα μεν ἐπ ' ἀρχῃ : προἰοντος | ||
| τον των τριακοντα γενομενον , και σμικρ ' ἀττα ἐτι ἐπακουσαι των γραμματων κτλ . [ . , . , |
| τας συνθηκας Μαγων μεν ἀπεπλευσε , Διονυσιος δε παραλαβων το Ταυρομενιον τους μεν πλειστους των ἐκει Σικελων ἐξεβαλεν , των | ||
| Σικελιαν , οὐκ εἰς Συρακουσας δε , ἀλλ ' εἰς Ταυρομενιον , και ἐζητει καιρον δι ' οὑ τα ἐπιτηδεια |
| ἀνυσαι δε το γραφειν . . Τα δευτερα προσωπα των προστακτικων προδηλον ἐχει την συνταξιν , κἀν ὁμοφωνα καθεστηκῃ τῃ | ||
| δευτερῳ προσωπῳ καταγινεται : οὐ γε μην ἐξαιρετως ἐπι των προστακτικων το τοιουτον ἐγχωρησει : πολυ γαρ προτερον και ἐπι |
| ἑνωσιν και δια την της ταυτοτητος ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἐπικρατειαν . ἀλλ ' οὑτος μεν ὁ τυπος ἑτερᾳ θεωριᾳ | ||
| : Σπορακης μαθων τον στολον τον βασιλεως ἐπι την ἑαυτου ἐπικρατειαν γενομενον ἐφυγεν . . . σχασαντα : τεμοντα . |
| διελωμεν . χαριν ὁμολογησει τῃ πολει , ἐξ ἡς ἡ ἐπανοδος , ἐπαινεσει δε αὐτην , ὁποθεν ἀν ὁ καιρος | ||
| του ἀποτελεσθησομενου πλευρας , και παλιν ἐπ ' αὐτην ἡ ἐπανοδος ὡς ἐπι τινα νυσσαν , κατα διαφορησιν παντων των |
| οὑ το ἡρῳον ἐστιν αὐτου . Νικολαος δ ' ὁ περιπατητικος και Ποσειδωνιος ὁ στωικος φασι τους Χιους ἐξανδραποδισθεντας ὑπο | ||
| Λεπετυμνου . ὁ πολιτης Μηθυμναιος . οὑτως γαρ ἀναγραφεται Ἐχεκρατιδης περιπατητικος , Ἀριστοτελους συνηθης , και Μυρσιλος συγγραφευς και Ἀριων |
| χρειαν ὡϲ προϲ τουϲ ἀναϲτομωτικουϲ παρεχονται : ῥουν γαρ ἐπεχουϲι γυναικειον και ἀναπεπταμενην ϲυναγουϲιν ὑϲτεραν και προπεπτωκυιαν ἀναϲτελλουϲιν : ἡ | ||
| ' ἀνθρακων ὑποθυμιωμενη ταιϲ γυναιξι ϲτελλει καταμηνια ἀμετρωϲ φερομενα και γυναικειον ῥουν . Ἀγριπ - παϲ δε φηϲιν “ ἐλελιϲφακον |
| ἐκεινων ἐργα λεγοντες , ὑβριστας εἰναι πικρους ἐξειργασαντο . τοιουτοις συνεχομενοι κακοις οἱ ὑπατοι πεμπουσι τους συνωνησομενους σιτον ἐκ των | ||
| , ἑως ἀν ὑπερπιοντες και ὑπερμεθυσθεντες ὑπο ἰλιγγων και στροφων συνεχομενοι ὑφ ' ἑτερων ἀγησθε και μη αὐτοι δυνησθε σωθηναι |
| περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
| μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
| ἐν ἀβακισκοις συγκειμενον ἐκ παντοιων λιθων , ἐν οἱς ἠν κατεσκευασμενος πας ὁ την Ἰλιαδα μυθος θαυμασιως , κατα δε | ||
| εἰκοσι , γνωμης δε ἱκανως ἐχων και το σωμα εὐ κατεσκευασμενος , ἐῳκει γουν ἀθλητῃ καλῳ και ἐλευθεριῳ το εἰδος |
| ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
| Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
| , ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
| μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
| . Αὐτος δε μοι ἀπεκρινατο οὐκ ἐξειναι αὐτῳ περι τουτου ἐξειπειν δια την του μυστηριου ὑπερβολην . Τῃ δε ἑξης | ||
| τα μεν ἐκ του πραγματος οὐδενος χειρον εὑρειν τε και ἐξειπειν δυναται Λυσιας . και γαρ του εἰκοτος ἀριστος ὁ |
| ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
| ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
| τροπον δε ἐπι της του ὠμου ἐμβολης τον ἐπι πασι καταρτισμον δυνατωτατον ὀντα κατακεχωρικεν , οὑτως και ἐπι των παροντων | ||
| γινηται . τα μεν σημεια ταυτα ἐκτεθειται : τον δε καταρτισμον , ὁν τροπον δει ποιεισθαι , δια τουτων δεδηλωκεν |
| τοις κοινοις προσπαραγραφειν ἐξειναι ἀνελειν και προσθειναι ὁ τι ἀν σκοπουμενοις ὑστερον συνδοκῃ , οὑς δε ἀπο της αὐτης ἐξουσιας | ||
| οὐκ ἐπετρεπεν . ἠν οὐν ἐν χερσιν ἡμων τα εἰωθοτα σκοπουμενοις ἁμα , τις ἀν ὑποκριτης πρεπων γενοιτο τοις δραμασι |
| τον τριποδα κομισηται των τις ἐκγονων των ἐν τῃ Ἀργοι συμπλεοντων , τοτε ἑκατον πολις οἰκησαι περι την Τριτωνιδα λιμνην | ||
| . τουτων δε μαρτυρας παρειχοντο τους κυβερνητας και ἀλλους των συμπλεοντων πολλους . τοιαυτα λεγοντες ἐπειθον τον δημον : ἐβουλοντο |
| χρησιμον ; Πως λεγεις ; Αὐτην την διεξοδον ἀποκρισιν σοι ποιησομαι . Καλλιστ ' εἰπες . Ἐστι τοινυν παντα ἡμιν | ||
| νεωτερος ἐν τοις Ἠθικοις . Περι δε των ἠθικων ἑξης ποιησομαι τον ὑπομνηματισμον , τα κεφαλαια των ἀναγκαιων δογματων ἀναλαβων |
| πολεμιον , και κρινομενος : του δε κατα ἀξιωσιν ὁ Ἀριστογειτων ὁ ἡττηθεις την των παρανομων γραφην και ἀξιων ἐπιτιμος | ||
| ἐς τον ἁπαντα ἀνθρωπων βιον οἱον οὐδε Ἁρμοδιος τε και Ἀριστογειτων [ λειπουσι ] . Νυν γαρ δη , ἐξ |
| ἐστι λαβειν ] : και βασιλευσαι δε αὐτον ἡ ἱστορια παραδιδωσιν [ ] , [ ὡς ἐμπροσθεν ] ἀφηγησαμην , | ||
| αὐτος λογος . Περι του τριτου και τελευταιου παρατηρηματος ἡμιν παραδιδωσιν , ὁπως , εἰ κατορθουμεν , ἑξομεν γνωριμον . |
| ἀσεβησας πολλακις , τιμωριαν δε μηδαμως ὑποσχων ἡττον ἀν φυλαξαιτο πλημμελειν ἀγνοιᾳ της ἐκ θεων ἐπιουσης τοις ἁμαρτανουσι δικης : | ||
| ; „ ὁ λογος δηλοι , ὁτι και πονηρα φυσις πλημμελειν προαιρουμενη , κἀν μη μετ ' εὐλογου προσχηματος δυνηθῃ |
| και σωφροσυνη , οὐτε Ἀθως ἐκδειξει τοις ἀνελθουσιν οὐτε ὁ θαυμαζομενος ὑπο των ποιητων Ὀλυμπος , εἰ μη διορῳη αὐτα | ||
| τις μειζονας ἡσθη , ὁστις φιλοτιμοτατος ὠν ἀει ἐνικα και θαυμαζομενος ᾐσθανετο ; και μοι δοκουσι σφοδρα αὐτον ἀγαπησαι οἱ |
| τῳ γηρᾳ γεωργος νοεισθω , Θειοδαμαντα τον Λινδιον εἰ που ἀκουσας ἐχεις . ἀλλα του θρασους : ὀργιζεται τῳ Ἡρακλει | ||
| , ὡστε τῳ Ἀπολλωνι ἀλλα μοι δοκω χαριστηρια ὀφειλησειν . ἀκουσας δ ' ὁ Κυρος τους λογους αὐτου ἐθαυμασε μεν |
| λαβειν του μη διαθεμενου . ἀπαις δε ἀρρενων τε και θηλειων το παραπαν ὁς ἀν μη διαθεμενος τελευτᾳ , τα | ||
| διο ταυρων μεν και ἐγευσαντο και ἀπηρξαντο , των δε θηλειων φειδομενοι της γονης ἑνεκα , ἐν μυσει το ἁψασθαι |
| ἀλλ ' ἐπομοσαμενος ἠ μην ἀληθη ἐρειν : ἀλλως γαρ ἀναπλαττειν τα τοιαυτα οὐ πανυ χαλεπον και ὁ ἐλεγχος ἀφανης | ||
| μελικρατῳ . βελτιον δε ϲυν ἑφθῳ μελιτι εἰϲ καταποτια αὐτο ἀναπλαττειν . Χαμελαια . Καθεψηθειϲα ἐν μελικρατῳ και πινομενη ὑδατωδη |
| την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | ||
| τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της |
| τῃ των λωποδυτων ἀπαγωγῃ και ταις της ὑβρεως γραφαις , συμβουλευοντων δε μοι και παραινουντων μη μειζω πραγματ ' ἠ | ||
| ἀπεφαινε κατα των πολλων και παρεκαλει μηδε την φωνην ἀνεχεσθαι συμβουλευοντων , ἀλλ ' ἐνθυμεισθαι διοτι το παραπαν οὐδ ' |
| γυναικος , ὡστε το ἑτερον ἑτερῳ ἐπικεισθαι , μετα δε τουτο σικυας προσβλητεον μετα φλογος πλειονος προς ὀμφαλον καθ ' | ||
| μεν ὁτι ἐκεινο ἐν τῳ ὁποιον τι ἐστι κατηγορειται , τουτο δε ἐν τῳ τι ἐστι . και πως ἐν |
| ἐστι και οἱ ἀγαθον μεν τιθεμενοι τελος και προς αὐτο φερομενοι , τα δε προς αὐτο συμφεροντα μαλιστα των ἀλλων | ||
| και ἐπι των γεωδων δε τουτων πλοιων ὑπο του θαλαττιου φερομενοι ὑδατος ἐμπορευομενοι ἐσονται . . ἩΦΑΙΣΤΟΝ Δ ' ΕΚΕΛΕΥΣΕΝ |
| της ἡμερας συνεφορμησαντες , μαλλον ἠ προτερον πεπληγμενοι προς τοὐπισω χωρησαντες , ὑφ ' ἑνι συνθηματι την [ προς ] | ||
| , ἡσυχαζον . ἐν τουτῳ δε οἱ Ἀθηναιοι κατασχοντες και χωρησαντες εὐθυς πασῃ τῃ στρατιᾳ αἱρουσι την Θυρεαν . και |
| προς σφας διεφεροντο : ὁ μεν γαρ Δεγγιζιχ , ἀπρακτων ἐπανελθοντων των πρεσβεων , πολεμον Ῥωμαιοις ἐπαγειν ἐβουλετο , ὁ | ||
| οἱ στρατηγοι παρ ' ἀμφοτεροις διαπρεσβευσαμενοι τετραμηνιαιους ἀνοχας συνεθεντο . ἐπανελθοντων δε των στρατοπεδων ἀπρακτων εἰς την οἰκειαν , δι |
| ἀβλαστες και ἀγονον ἠ και δυσαυξες ὁταν κακωθῃ προς την γεννησιν οὐκ ἀλογον . Οὐδ ' ἐξ ἀτεραμονων τεραμονα γινεσθαι | ||
| την ἐμην συν τρισι νηπιοις και την ὑποβεβηκυιαν κατα την γεννησιν ἡμων ἀδελφην μετα και ἀλλου πληθους των προσηκοντων οὐτε |
| ᾐδει βουλαις ἀνοσιοις και πραξεσιν ἀντιβησομενον ὑπερ του παρασπονδηθηναι κινδυνευσαντος αὐτοκρατορος . και τοις πανταχοσε χειροτονουμενοις ὑπαρχοις ἐπεσκηψε παρηγορησαι μεν | ||
| , ὁς ἀπο κτισεως Ῥωμης μεχρι τελευτης του ἰδιου πατρωνος αὐτοκρατορος Οὐηρου σαφως παντα ἀνεγραψεν και τα ὀνοματα και τους |
| προς την Ἀφροδιτην ὁ Ἱππολυτος , οὐκ ἀξιω σωφροσυνης , σωφρονεστερον γαρ το περι παντων θεων εὐ λεγειν και ταυτα | ||
| ἀρχης οἰκονομια ὑπο ταις γυναιξι διῳκειτο , ἐπι τε το σωφρονεστερον και σεμνοτερον παντα μεταγειν ἐπειρωντο . και πρωτον μεν |
| ποιει και προϲ ἡπαρ ἐϲκιρρωμενον και ϲπληναϲ τηκει και μαλιϲτα μιγνυμενου αὐτῃ τινοϲ των ξηραντικων ἀλευρων , οἱον αἰρινου ἠ | ||
| των ϲυκων ἱκανωϲ , ἐπειτα λειωθεντων ϲυν τῳ ἀφεψηματι και μιγνυμενου κριθινου ἀλευρου ἠ πυρινου και παλιν ἑψομενων ἀχρι ϲυϲταϲεωϲ |
| , τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
| και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
| , και λεγειν αὐτον ὁτι γενοιτο τους Ἀθηναιους ἀει κακως βουλευεσθαι , ἀκουουσαν δε την Ἀθηναν προσθειναι ὁτι κακως βουλευεσθαι | ||
| πραγμασιν : τα δε περι των προδοτων ἐν ἐκκλησιᾳ ἑτερᾳ βουλευεσθαι : των γαρ ἐνεστωτων καιρων ἀλλοτριον εἰναι : και |
| τινα ἐπικληρον ἐγγυητην ἀγαγομενος ἐχω ; συ δε φρυαττῃ , παιδισκαριον εὐτελες , και κιχλιζουσα και μωκωμενη με διατελεις . | ||
| : πατρια δε τα της πολεως ἐθη . παιδισκη και παιδισκαριον διαφερει . παιδισκην μεν γαρ λεγομεν την ἐλευθεραν , |
| οἱα δητινα τυγχανοντα , τοις μεν χρωμασιν ἐπιμαρτυρησει την των ἐπικρατουντων χυμων ποιοτητα τε και ἰδιοτητα και λελεκται περι χρωματων | ||
| κρειττον γενεσιν μεν ἁπλως , φθοραν δε τινα ὀνομαζομεν : ἐπικρατουντων δε των χειρονων το ἐμπαλιν . δια ταυτα οὐ |
| ἐοικε ἀγγειῳ πονηρῳ , πολλα και χρηστα ἐχοντι ἐν ἑωυτῳ ἀποκειμενα , και τα ἐνεοντα πριν φανηναι διαφθειροντι . Πατρασι | ||
| δυνῃ ταριχευσαι και πλυναι , ἑως ἀφεις αὐτα ἐν ἀγγεσιν ἀποκειμενα , ὁσα δυνασαι ποιησαι , ποιησον . Ταριχευεται οὐν |
| οὐ γαρ ἀγαπητον σοι δοκει εἰναι , εἰ μονον ἠλθεν ἐπισταμενη ἐρια παραλαβουσα ἱματιον ἀποδειξαι , και ἑωρακυια ὡς ἐργα | ||
| ὡς ἀγνοουσα , οὐδεις αὐτῃ προσεξει . εἰ δε ὡς ἐπισταμενη , τῳ περιττῳ και τῳ ἀδυνατῳ ἐκβληθησεται , τῳ |
| της θερμης ὑπερβολην και την χαλεποτητα ἐτι μην του πνιγους ἐκτρεπεσθαι πειρωμενοι και ἀποφευγοντες , ζεφυρου τε αὐραις μαλακαις και | ||
| λεγουσι τον θωα το ζῳον φιλανθρωποτατον εἰναι και ἀνθρωπῳ ἐντυχοντα ἐκτρεπεσθαι αὐτον : ὁταν δε ὑπο θηριου ἀδικουμενον θεασηται αὐτον |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| ἠ ὁ ὡρο - σκοπος ἠτοι ἐν τροπικοις ζῳδιοις ἠ ἰσημερινοις ᾐ ἐμποδισμοι συμβησονται τῳ φυγοντι και οὐ μη δυνηθῃ | ||
| κρημνισμων και ἐμβολων πνευματων , ἐν δε τοις τροπικοις και ἰσημερινοις δι ' ἐνδειαν των ἐπιτηδειων και νοσωδεις καταστασεις , |
| γαρ ἀπολωλεκεναι τριηρεις το μη ἀπολεσαι ἀντικειται , το δε προσκτησασθαι ἐναντιον ἐστιν . ἀπο του μαχομενου : θαυμαζω δε | ||
| κατ ' ἐργασιαν ἐκπλειν , ἡνικα οὐδ ' ἀν εἱς προσκτησασθαι οὐδεν ἀν ἐζητησεν , ἀλλα τα ὑπαρχοντα μονον διαφυ |
| , ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
| , οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
| δε Διος ἐγεγενητο παις . Και προγονου γεγονοτες Διος πατρασι παραπλησιοις ἐχρησαντο : Ἀχιλλει μεν γαρ Αἰακος και Πηλευς , | ||
| , περι ὡν και Σοφοκλης Συνδειπνῳ φησιν , οὐσι σοι παραπλησιοις : οὐτοι γενειον ὡδε χρη διηλιφες φορουντα κἀντιπαιδα και |
| ποιει μετα του εὐπρεπους ὑποχαροπους . ὁ δε του Ἑρμου ἀνατολικος τῃ μεν μορφῃ ποιει μελιχροας και συμμετρους τοις μεγεθεσι | ||
| προς αὐτον σχηματισμων ὁποιος τυγχανει καταληψεται , και ἀν μεν ἀνατολικος τυχῃ αὐτεξουσιως ἀφεθησεται και την ἐλευθεριαν καρπωσεται , ἐαν |
| Σκορπιου συναναφερεσθαι . ὁ δε Ἀρατος φησι τῳ Τοξοτῃ μονον συνανατελλειν αὐτον . τῃ δε ἀληθειᾳ οἱ μεν ἐν ἀκρᾳ | ||
| δε εἰναι νομιζεται ἡ θεος . Ἐδοξε τις τῳ ἡλιῳ συνανατελλειν και τῃ σεληνῃ συντρεχειν . ἀπηγξατο , και οὑτως |
| ἑαυτων πολεως ἐγινοντο οὑτοι οἱ ἀνδρες : οἱ ἀπο Κορινθου ἐπανελθοντες , οἱ προδοται ἀνθυπαγει : ἀντεγκαλει . του Ἀλκινου | ||
| Ἰλιον ἐξοδου δεισαντα , μη ἀποντος αὐτου κατα την στρατειαν ἐπανελθοντες οἰκαδε οἱ περι τον Διομηδηκαι γαρ ἀκουεσθαι μεγαλην περι |
| της ἐλαιας : ἐπ ' ἀκρῳ δ ' ὡσπερ ἀνθεμιδος κεφαλιον μικρον , περιφερες , δριμυ κατα την ὀσμην , | ||
| δακτυλον , τῃ δεξιᾳ δε πιεζων το ἐπιγαστριον πειραται το κεφαλιον καταγειν , οὐχ ὁρων ὡς ἐν τῳ ἀπευθυσμενῳ ὁ |
| φωτος τε εὐ ἐχειν και τινας ὑποδεικνυναι κευθμωνας , προς κολωνον τινα ὑψηλον σκοπον ἀναβιβαζουσιν ἐπιστημονα : οὑτος δε αὐτων | ||
| οἱ ἡκαν ἐρετμα : Ἀγκαιος δ ' ἰθυνεν ἐπι προβλητα κολωνον εἰ μη ἐγω φορμιγγα τιτηναμενος παλαμῃσι μητρος ἐμης ἐκερασς |
| δε ταις μειωσεσι των φωτων ἠ ταις κρυψεσιν ἐπι το ὁλοσχερεστερον και ἀμβλυτερον . συμβαλλεται δε και ὁ Ἡλιος συνοικειωθεις | ||
| τα ἁμα κατηγορηθεντα . τουτον οὐν τον κανονα προτερον μεν ὁλοσχερεστερον παραδιδωσιν ὁ Ἀριστοτελης , ὑστερον δε ἀκριβεστερον , ἐξ |
| , ὠ Σωκρατες , χαλεπωτατα φερω ὁτι ὁρω σε ἀδικως ἀποθνῃσκοντα . τον δε λεγεται καταψησαντα αὐτου την κεφαλην εἰπειν | ||
| θανατος λυπηρος ὁρωντι τον αἰτιον γεγονοτα μοι τουτου συν ἐμοι ἀποθνῃσκοντα . „ ὁ μυθος δηλοι , ὁτι ῥᾳδιως τας |
| οὐδ ' ἐννοουμεν , ὁτι ψυχην ἰσχυραν και παντῃ μεγαλην ἀσθενεστερον και ἐλαττον εἰδος ὁταν ὀχῃ , και ὁταν αὐ | ||
| εἰ μη ψυχρα ληφθειη . θριδακινη ὑγραινει , ἰντυβοι ταυτης ἀσθενεστερον , ἀνδραχνη : μαλαχη δε και βλιτα και ἀνδραφαξυς |
| Σωκρατες , ὁρᾳς τι φης ; ἑκων , ἠ προς ἀκουσιους τυχας εὐπρεπως ἱστασαι ; Πειθομενος νομῳ . Τινι ; | ||
| , αἱρετωτερον τοις ἀρχουσι χειρων ἀντιπραξαι ἠ συμμαχον ἀνδρα ἐξειργοντας ἀκουσιους Ῥωμαιοις ἐχθρους φανηναι . Ἠγγελθη μοι Μηνοδωρον ὑμετερον πολιτην |
| πιειν το φαρμακον ἀναγκαιον δια την ὑγειαν , και το πλευσαι εἰς Αἰγιναν δια το χρηματισασθαι . παλιν ἀναγκαιον λεγεται | ||
| παρα το εἰς δυο ξυλα πηξαντα την σχεδιαν ἀπο Σαμοθρᾳκης πλευσαι φευγοντα τον ἐπι Δευκαλιωνος κατακλυσμον . και ῥαπτον κυτος |
| κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
| την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
| αὐτης λαβοντος , πεμψασα παλιν συνεβουλευεν , ἀρκεσθεντα τῃ νικῃ ἀποδοντα τον υἱον αὐτῃ ὑποστρεφειν εἰς την ἰδιαν . ἀπειθουντος | ||
| δεθεντ ' ἐπι χρημασιν ἐν τῳ δεσμωτηριῳ , μητ ' ἀποδοντα ταυτα μητε κριθεντ ' ἀποδραναι , των δ ' |
| διαλιπων , και ὡς φασιν , ὑπο γην ἐνεχθεις , ἀναδιδωσιν ἑτερον ποταμον , οὑ το μεν δυσμικον περας ἐπεχει | ||
| δη ἐκ Διονυσου ἡ γη ὑποινος ῥηγνυται και ποταμον αὐτοις ἀναδιδωσιν : εἰ μεν ἐνθυμηθειης ὑδωρ , οὐπω μεγα , |