| και τελεωτατῳ δᾳδουχῳ και μυσταγωγῳ και ᾡ πας ἀναγκης εἰκει θεσμος . ἐγω μεν οὐν και αὐτος εἰμι των οὐ | ||
| περ φασι τας ψυχας διαπορθμευειν τον θανατον , και ὁ θεσμος την ὑπεισελθουσαν καθαπαξ το στομιον λεγει παλιν χωρειν μηδεν |
| , ταυτην οὐ συνειληφεν ἡ ἀντιδιαιρεσις , ὁτι πασα ἀντιδιαιρεσις μερισμος ἐστι : προ δε παντος μερισμου το ἀμεριστον θεωρειται | ||
| ἀριθμον ὁς συντεθεις ἐπι τον παρ ' ὁν γινεται ὁ μερισμος , οἱον ὁ κ ὁς εὑρηται , ἐπι τον |
| εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
| , καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
| , ἐπεστι γαρ ἐπι των ὠτων αὐτοις ὁ λεγομενος Ἡρακλειος δεσμος . μετα δε τουτους διηνεγκαν οἱ Ῥοδιακοι . τριτοι | ||
| ἀνακραγειν δια τον φοβον δυναμενη . φοβος γαρ γλωττης ἐστι δεσμος . ἑν οἰδα μονον , οὐδεις μου την παρθενιαν |
| φαινοιτο ἑκαστα των κεφαλαιων περιγεγραμμενα . εἰ δε τινα και συντομωτερον ἐπι - δεδραμηκαμεν , οὐκ ἀξιον δυσχεραινειν : ὁσα | ||
| ὁλης της ἡμερας , ἱνα σαρξ αὐτοις πλειων προστεθῃ και συντομωτερον αὐξηθωσι και ἰσχυροι γενωνται . ὡσπερ και οἱ οἰνωμενοι |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| δ ' οὐν ἐπισυναπτωμεν και τα περι της δυαδος . ἀπορος γαρ πως και αὑτη συνισταται κατα την των μοναδων | ||
| ἡ περαιωσις ὑψηλοτατοις οὐσι , τοις δε χαλεπη τε και ἀπορος , μη ὑπεραιρουσι του ῥευματος , διελθων δε ὁ |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| , παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
| θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
| τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
| περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
| εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
| φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
| οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
| λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
| , ἐνθα μηδε ὑλαι , μηδε τελματα , μηδε κοιλαδες ἐνοχλουσι , δια τας παρ ' αὐτων ἐνεδρας . Και | ||
| τον ὁμωνυμον σοι , τον σοφιστην τον ἀφειμενον του λειτουργειν ἐνοχλουσι τινες των ἐν τῃ βουλῃ μεμνημενοι προς αὐτον λειτουργιων |
| περιῤῥηξας τους χιτωνισκους γυμνα τε τα στερνα ποιησας τους ἐπιλογικους οἰκτους ἐκ της ὀψεως αὐτης ἐπεῤῥητορευσε δεισιδαιμονησαι τε ἐποιησε τους | ||
| θωϋσσεις ; ποι λογος ἡκει ; δια γαρ μελαθρων ἀιον οἰκτους οὑς οἰκτιζηι . δια δε στερνων φοβος ἀισσει Τρωιασιν |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
| καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
| μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
| κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
| την κορσην , την κεφαλην , ἀπο των πλοκαμων . Κοσμος : τροπῃ του α εἰς ο , παρα το | ||
| τουτων εἰρησθαι , ἑξης δε τα ἀκολουθα τουτων ἐρουμεν . Κοσμος ἐστι συστημα οὐρανου και γης και των ἐν τουτοις |
| και τα κρυπτα ἐλεγχουσι , τοις δε νοσουσι κρισιμους ἡμερας προαγορευουσιν , ἐν αἱς , ἐαν μεν κατ ' ὀναρ | ||
| και ὀρη και κρημνοι πονηρα παντα τα ἐν τῃ ἀποδημιᾳ προαγορευουσιν . ἀει δε ἀγαθον ἀναπταντα παλιν καταπτηναι και οὑτω |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| τις ἠ ἐναντιωσιν ἀλλην ἠ ὑποκειμενον , καθ ' ἑκαστον ἀναγκασθησεται διπλασιαζειν : εἰτε γαρ ἐναντιωσιν ἀλλην , και ὑποκειμενον | ||
| Κολλατινος πολλα κατολοφυρομενος ἑαυτον , εἰ δια συγγενων ἐλεον ἐκλιπειν ἀναγκασθησεται την πατριδα μηδεν ἀδικων , ἀποτιθεται την ἀρχην . |
| , προσαγορευει τους την των φυσικων θεωριαν ἀσκουντας φιλοσοφους οἱονει φιλουντας τον σοφον , ὁπερ ἠξιου καλειν τον θεον , | ||
| ; Δικαιος εἰναι μαλλον ἠ χρηστος θελε . Δει τους φιλουντας πιστιν , οὐ λογους ἐχειν . Δουλος πεφυκως εὐνοει |
| ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν τῳ εὐδαιμονι τα νυν | ||
| πολει τουτους δεξιωσαμενων , και μηδεν των εἰς αὐταρκειαν αὐτοις συντελουντων παραλελοιποτων . Και οἱ Ἡρακλεωται τον εἰρημενον τροπον της |
| , μηνυσαι γε παντως ὠφειλε τους ληιστας και ἐπεξιεναι την παρανομιαν . τον δε ταυτα μη πραξαντα κατα τον νομον | ||
| ὡς ἀγαθοι και σωφρονες ἠσαν , οἱτινες ἐξωστρακισαν Κιμωνα δια παρανομιαν , ὁτι τῃ ἀδελφῃ τῃ ἑαυτου συνῳκησε . Καιτοι |
| ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
| Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
| φερομενου ἐντος του στοματος , ἀλλ ' ἐστιν ὁτε και ἐκπεσοντος ἐκτος : στενον γαρ το στομα ἐνιαις ὑπαρχει . | ||
| : ἐν δε τοις παιασιν εἰρηται περι του χρησμου του ἐκπεσοντος Λαϊῳ : καθα και Μνασεας ἐν τῳ περι χρησμων |
| καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
| ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
| λεγομενα . προς πασιν τουτοις φησιν ὁ Ἀλεξανδρος ὁτι ἐπειδη ἀντιστρεφουσιν , οὐδεν ἀν ἡττον δια του ἑτερου των ὁρισμων | ||
| την του ἐνδεχομενου ἀντιστροφην : εἰπομεν γαρ ἠδη , ὡς ἀντιστρεφουσιν αἱ κατα το ἐνδεχεσθαι προτασεις . εἰ δε δει |
| ὁπλοις ὡσπερ Κορυβαντες . Νη Δια : χρη γαρ τους ἀνδρειους . Και μην το γε πραγμα γελοιον , ὁταν | ||
| ἀνθρωποι δικαια πραττουσι δεισαντες , ὁ γαμος δικαιους ἁμα και ἀνδρειους ἀποτελει : και μην και σοφους , οἱς προνοεισθαι |
| ἐπι πασι των κατα το θʹ τουτεστι το προηγουμενον του μεσουρανηματος . το δε ὑπο γην παν ἡμισφαιριον , φησιν | ||
| καταβιβαζοντος ἀφελοντας κεντρικον διαστημα , τουτεστι ἀπο ὡροσκοπου ἑως του μεσουρανηματος , τας λοιπας παλιν ἀπο του ὡροσκοπου ὡς ἐπι |
| . ἐδει δε τουτο τεκμηριον ἱκανον ποιεισθαι του κατα τινας θειους ἀριθμους τα ἀιδια κεκοσμησθαι , τα δε θνητα † | ||
| γαρ οἱ περι Πλατωνα ἐλεγον , λογους τινας ἐπεισαγαγοντες ἐνυποστατους θειους νοερους , προς οὑς ἐλεγον παντα τα ἐνυλα εἰναι |
| μαχην . Ἐπι τουτον τον ὑψηλον παγον το δριμυ και πανουργον ἐκεινο θηριον ἀνελθειν ἀδυνατον : ἱνα δε εἰς ταὐτον | ||
| περδιξ πανουργος . του πατρος νεοττιον : ὁ περδιξ ὀρνεον πανουργον , ὁπερ ἐξαπατᾳ τους θηρευοντας αὐτο . εἰ οὐν |
| ' αἱ χιλιαι και ὀκτακοσιαι δραχμαι . ταυτα δ ' ἀναγνους , εἰ μεν αὐτῳ μηδεν προσηκεν μηδ ' ἀληθη | ||
| ἀξιοι τυχειν , μη θαυμαζειν δ ' εἰ και πως ἀναγνους ὁ Ποντικος μωλυτερον , [ και ] φαυλοτερον ποιει |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| λογου . Ῥυθμιζομεν οὐν τας γνωμας αὐτων νομους τε τους κοινους ἐκδιδασκοντες , οἱ δημοσιᾳ πασι προκεινται ἀναγιγνωσκειν μεγαλοις γραμμασιν | ||
| μαθηματα συντεινει . παντων γαρ τουτων διδασκαλους τε εἰναι δει κοινους , ἀρνυμενους μισθον παρα της πολεως , και τουτων |
| φοβησεται τις ἀδικειν , και οὐ μη πληθος ἀδικον μηδε ἀλογιστον ὀχλον ὑμας νομισωσιν , ὁρμῃ τινι και φορᾳ χρωμενον | ||
| ἠ παρεχουσι χρηματα τοις Ἡρακλεωταις δια το της ὀργης ὑπαχθεντος ἀλογιστον . Ὑπο δε τους αὐτους χρονους ἐκδεχεται τους Ἡρακλεωτας |
| ἀνακτων Τρωων εὑρω ; που δηθ ' Ἑκτωρ τον ὑπασπιδιον κοιτον ἰαυει ; τινι σημηνω διοπων στρατιας οἱα πεπονθαμεν , | ||
| δη τοτε που δορποιο και ἀκρητοιο ποτοιο παυσαμενοι Δαναοι λαθικηδεα κοιτον ἑλοντο . Χθιζον γαρ καματοιο μενος κατεδαμνατο παντας : |
| τι συ λεγεις ; ἀληθινως γεγαμηκεν , ὁν ἐγω ζωντα περιπατουντα τε κατελιπον ; Μενανδρος δ ' ἐν Ἀρρηφορῳ ἠ | ||
| μεσῳ , ὡστε , προ δυο ὡρων της ἡμερας εὐφυως περιπατουντα εἰς το μη συντριβεσθαι , φθασαι πλησιον ὡς ἀπο |
| τον πολεμον ἡτοιμαστο , διενοειτο πεμπειν ἀγγελους εἰς Καρχηδονα τους ἐρουντας , ὁτι Συρακοσιοι καταγγελλουσι πολεμον Καρχηδονιοις , ἐαν μη | ||
| τε συμβασεων και ἐνδοσεως αὐτης : και πεμπει δη τους ἐρουντας . ὡς δε οὐκ ἐπειθε , πρωτον μεν ἐκειρε |
| . και οὐκ οἰδα γε , εἰ τι παραδειγμα τουτου λαμπροτερον ἐχομεν του μεχρι τουτου Λασθενης φιλος ὠνομαζετο Φιλιππου και | ||
| σε τινες ἀφ ' ἑαυτων ἐπιχειρησουσιν , ἀλλ ' ὁσῳ λαμπροτερον τἀκει χωρησειν ὑπολαμβανω , τοσουτῳ σφοδροτερον ἐπικεισθαι τουτους ἡγουμαι |
| Μαραθωνα δε ὑστερον τον Ἐπωπεως του Ἀλωεως του Ἡλιου φευγοντα ἀνομιαν και ὑβριν του πατρος ἐς τα παραθαλασσια μετοικησαι της | ||
| αἱμα πολυ ἐκκεχυμενον ἐπι της γης και πασαν ἀσεβειαν και ἀνομιαν γενομενην ἐπ ' αὐτης , εἰσελθοντες εἰπον προς ἀλληλους |
| ἀϊοντες φοιτων ἰφθιμοι Λαιστρυγονες ἀλλοθεν ἀλλος , μυριοι , οὐκ ἀνδρεσσιν ἐοικοτες , ἀλλα Γιγασιν . οἱ ῥ ' ἀπο | ||
| βουλῃσιν ἑαις πισυνον και ἀκαμπτον , τας τ ' ἀλλας ἀνδρεσσιν ἰσας καμνουσαν ἀνιας παγχυ δ ' ἀρ ' ἐς |
| : και ὁ τι ἀν του σωματος ἐκπεσῃ ἐκ της φυσιος , ὀρθως ἐς την φυσιν τουτο ἀπωσαι : λαβειν | ||
| ἰητρικῃ τεχνῃ προσηκειν ἠ τῃ γραφικῃ . Νομιζω δε περι φυσιος γνωναι τι σαφες οὐδαμοθεν ἀλλοθεν εἰναι ἠ ἐξ ἰητρικης |
| πολιορκιαν διακοψας οὐ μονον ἀνεσωσατο Κικερωνα , ἀλλα και τους πολιορκουντας ἐτισατο . Καισαρ ἑπτακισχιλιους ἐχων ἐπολεμει Γαλαταις . ἐμποιησαι | ||
| αὐτων ἀποθανειν , ὁρισθεντος πληθους ἐτων , τους δε παυσασθαι πολιορκουντας . κειται δ ' ἐν ὀρει της θαλαττης διεχουσα |
| την θερινην τροπην ποιειται . Ἀπο δε θερινης τροπης μεχρις ἰσημεριας φθινοπωρινης ἡμεραι εἰσιν Ϛβ ∠ ʹ : ἐν γαρ | ||
| Ἱππαρχῳ μετα σπουδης : ὑποθεμενος γαρ τον μεν ἀπο ἐαρινης ἰσημεριας μεχρι θερινης τροπης χρονον ἡμερων Ϙδʹ ∠ , τον |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| αἰγας . Ἐτι λεγουσης αὐτης και του Διονυσοφανους τα γνωρισματα φιλουντος και ὑπο περιττης ἡδονης δακρυον - τος ὁ Ἀστυλος | ||
| . φιλιας δε της σης ἐπιθυμησας δι ' ἐμου του φιλουντος ἀμφω τουθ ' αὑτῳ γενεσθαι βουληθεις ἐρχεται μετα γραμματων |
| τους ἐν τῳ καταλογῳ ὁπλιτας και τους ἀλλους ἱππεας . ἀναστας δε Κριτιας ἐλεξεν : Ἡμεις , ἐφη , ὠ | ||
| , ἐξ οὑ ἐσχε Μενοιτιον , ὁς ἐπῳκησε την Ὀπουντα ἀναστας ἀπο Θεσσαλιας . τινες ἐκ Δαμοκρατειας της Αἰγινης και |
| του Ὀλυμπου μερων και ἀκρωρειων κατενοησα και εἰδον δυο τυραννους ἐκπεσοντας και ἐκβληθεντας της βασιλειας τριτον δε και τον νυν | ||
| και λυκου : οὑτω γαρ ἐκαλουν τα σκευη οἱς τους ἐκπεσοντας των καδων ἐκ των φρεατων ἀνεσπων : ὁτι γαρ |
| νδε λογων τεισομεν ἐργα κρεισσω [ ] ! ελεγξαι προλαβειν ἀπιστους [ ] [ ] ν ἱκτηρα φερουσι μεν νυν | ||
| λεγειν ὁτι φιλοπολις εἰμι και τα τοιαυτα . . . ἀπιστους ] τουτεστιν ἀπιθανους ὀντας τοις ἠθεσιν , ἠγουν οὐ |
| και διεκαρτερουν πανταχοθεν κατατιτρωσκομενοι , βλαψαι δ ' οὐδεν τους πολεμιους δυναμενοι . ἠδη δ ' αὐτων καταπονουμενων ἀνελπιστως ἐπιφανεντες | ||
| και ἀβαθη ποιησαι την φαλαγγα ταχυ γαρ που συμβαινει τους πολεμιους διαρρηξαντας αὐτην διοδον ποιεισθαι , και μηκετι παρα κερας |
| ἀπεκτεινεν . οἱς και συνεμαχησε στολῳ πολλῳ εἰς Ἰαπυγιαν ἐλθων πολεμουσι προς Βρεντεσιους , και τιμων ἐτυχεν . Ταραντινων : | ||
| μαχο - μενων , οἱ τῳ μεν λογῳ τῳ δημῳ πολεμουσι , τῳ δε ἐργῳ των ὑμετερων ἐπιθυμουσιν : ἁπερ |
| θεραπειαι μεγαλα συμβαλλονται , και ἐτι προτερον αἱ φυτειαι και ποιουσι μεγαλας διαφορας , λεκτεον και περι τουτων . Και | ||
| γινεται και πως : διο και φασι μονοις τοις ἀπειρα ποιουσι τα στοιχεια παντα συμβαινειν κατα λογον . και των |
| πρωτος ἐξωστρακισθη , του περι τον ὀστρακισμον νομου τοτε πρωτον τεθεντος , δια την ὑποψιαν των περι Πεισιστρατον , ὁτι | ||
| τῃ Γενεσει γεγραπται , ὡς δις αὐτου ἐν τῳ παραδεισῳ τεθεντος : ἱνα το μεν ἁπαξ ᾐ πεπληρωμενον ὁτε ἐτεθη |
| ἐκ χοριαμβου και βακχειου : εἰη δ ' ἀν και τροχαικον ἰθυφαλικον του αʹ ποδος δακτυλου . ἐπι τῳ τελει | ||
| , του γʹ και δʹ ποδος χορειων : το δʹ τροχαικον διμετρον ἀκαταληκτον , ἐξ ἀναπαιστου ἀρχομενον : το εʹ |
| οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
| διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
| ῥοπαλα και λεοντη και παντευχια μερη τραγικης ἀνδρειας σκευης . γυναικειας δε συρτος πορφυρους , παραπηχυ λευκον της βασιλευουσης : | ||
| προικ ' οὐχι τιμην πασχομεν ; πικραν γε και μεστην γυναικειας χολης . ἡ των γαρ ἀνδρων ἐστι προς ἐκεινην |
| . οἱ δε Λακεδαιμονιοι , πεντακοσια ἐτη την Λακωνικην τετηρηκοτες ἀπορθητον , τοτε θεωρουντες δῃουμενην ὑπο των πολεμιων οὐκ ἐκαρτερουν | ||
| ἰσχυρον και ἀκοπιαστον . . . . . ἀδῃωτον : ἀπορθητον : παρα το δῃω , το σημαινον δῃω , |
| ἐφ ' ὡν ἀληθους οὐσης της Δ της ἐκ μεταθεσεως ἀποφασεως οὐκ ἠν ἀληθης ἡ ἁπλη καταφασις , ἐπι τουτων | ||
| κατα την ἁπλοτητα την προς το στερεον σημαινῃ δια της ἀποφασεως ἠ της ἰσοδυναμουσης τῃ ἀποφασει προσθηκης , την δε |
| αἰτιαν ζητων οὐχ ὁρω , πλην εἰ το τῳ μνηματι προσκεισθαι παντων σε των ἀλλων ἀφιστησι . καιτοι και κατ | ||
| Γ ὁπως ἐξει ] ὁρα , μελετα ἐξελευσεσθαι . Γ προσκεισθαι ] ἐπιθεσθαι . Γ φυλαττου ] ἐπιτηρει . τους |
| δευτεραν δε ἐπιβολην ἐπεσκεψαντο ὁτι ταις μεν των φωνων δυναται συνταττεσθαι ἀρθρα , χρονοι δε οὐχι , ἁπερ ἐκαλεσαν ὀνοματα | ||
| , ἐτι δε ἐγκωμια και ψογους και τἀλλα τα τοιαυτα συνταττεσθαι : τῃ γαρ οἰκονομιᾳ των λογων χρησαμενοι και τας |
| ἐπιθυμειν ποιει . δικαιος ἀν οὐν εἰης ὡν ἐγευσας μη ἀποστερειν , ἀλλως θ ' ὁτε και τα πραγματα ἡμιν | ||
| φησιν : οὐκ ἐχω μεν το λεγειν , το δε ἀποστερειν τα χρηματα τους ἀλλους ἐνι , ἠγουν ἑτοιμως ἐχω |
| ἐκπνευσαι βιον . ἁλις δε μυθων : οὐ διπλα χρηιζω στενειν . ὡν δ ' οὑνεκ ' ἠλθον τουσδε βασιλειους | ||
| ἐπι τοις κειμενοις ὀδυρεσθαι προσην , ὁτε θρηνειν , ὁτε στενειν την συμφοραν : εἰ μη γαρ τουτο μοι προς |
| „ μαλλον δε δημιε „ . Ὁ αὐτος εἰπε την ἐπιτιμησιν τοις ἀνθρωποις ἐμψυχον μαστιγα . Ὁ αὐτος λεγων ποτε | ||
| και ἡ ἐφ ' ὁτιουν προτροπη , ὡστε εἰκοτως φαμεν ἐπιτιμησιν εἰναι μετα παρακλησεως την νουθετησιν , πλην ἡ γε |
| , το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
| αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
| . ὁ δε ὑπολαβων ἡκειν τον Νικανορα μονον ἐπιβας ἐπικωπου κελητος ἑτοιμος ἠν ποιεισθαι τας συνθηκας . ὡς δε ἐγγυς | ||
| φορον ὑπελαβε την τριηρη και ὡσπερ κατ ' ἰχνος του κελητος ἐτρεχεν . ἐν δε ταις ἰσαις ἡμεραις εἰς Ἰωνιαν |
| : ὀφιν δε της χειας ἐξελθοντα κατα την της Ὑψιπυλης ἀπουσιαν περιπλακηναι τῳ παιδι και ταις σπειραις ἀποτεταμενον ἀποπνιξαι το | ||
| φιλε κουρε δυσαμμορος . σειο ποθῳ : δια την σην ἀπουσιαν . ᾡ ἐπι μουνῳ : ἀρρενι μονῳ . εἰχεν |
| , ταυτα καθολου και ἀχωριστα ; οἱ μεν γαρ χωριστα ποιουντες τα δι ' ὡν αἱ ἀποδειξεις ἁμα μεν ἐξ | ||
| ταυτα εἰπων λεγει ὁτι οἱ μεν τους μαθηματικους ἀριθμους μονους ποιουντες , ὡς οἱ περι Ξενοκρατην και Σπευσιππον , χωριστους |
| τοι εὐνη . ” ὡς φαν : τῳ δ ' ἀσπαστον ἐεισατο κοιμηθηναι . ὡς ὁ μεν ἐνθα καθευδε πολυτλας | ||
| Ἀλλ ' εἰ ὑπαρξει μεν , ὑπαρξαντος δε δυνατον μη ἀσπαστον εἰναι ; Ἀλλ ' εἰ τουτο , παροντος του |
| παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
| ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
| τε και χρυσαις χρωμενοι . Ἠν δε των Ἀκραγαντινων σχεδον πλουσιωτατος κατ ' ἐκεινον τον χρονον Τελλιας , ὁς κατα | ||
| γαρ τις αὐτο ἀναπτυξῃ και τα ἐντος φορῃ ἐσμυρνισας , πλουσιωτατος γινεται . βρωθεις δε ὑγειαν παρεχει και οὐ νοσει |
| , παντα γαρ ἰσα ἀλληλοις . ἀλλ ' ὁ γε καινοτατον , ἐπι θρονου γαρ , οἱου συ , καθιζων | ||
| ἠ κοιλον μελλωσιν ὑπερβαινειν , και ὑπομιμνησκειν αὐτους , το καινοτατον , ὁτι βαδιζουσιν . δεινον οὐν ἐποιειτο , εἰ |
| , διοτι ἐχειρωσαντο Ἑλληνας δι ' Ἀχαιων τοτε του Ἑλληνικου προεστηκοτων . ὁ δε πολεμος ἐσχεν οὑτος τελος Ἀντιθεου μεν | ||
| χρωμενοι . οὐκουν εἰ μεν τα των ὁμιλητων ἁμαρτηματα των προεστηκοτων ἐστι κατηγορηματα , σαυτου και του ἑταιρου μαλλον κατηγορηκας |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| πραγμα ἐστιν πολλαχου πανυ της πραγματειας ταυτης το περι μεθοδου δεινοτητος ἀνυμνει και περι πολλων ἐν ταυτῃ ἐρειν ἐπαγγελλεται , | ||
| , τας Εὑρεσεις , τας Ἰδεας και το Περι μεθοδου δεινοτητος : τα δε του Ἀφθονιου Προγυμνασματα λεγονται , εἰσαγωγη |
| ἀλλ ' οἱους ἀν τις ἀξιωσειε τους ἐκ βασιλειου τε φυντας γενους και ἀπο δαιμονων σπορας γενεσθαι νομιζομενους , ὡς | ||
| ; Δηλον ὁτι ἐν τοις γενναιοις . Οὐκουν τους εὐ φυντας , ἐαν και εὐ τραφωσιν , οὑτω τελεους γιγνεσθαι |
| βοσκεται και δακνει τα φιληματα . ἐχει δε τινα και μαστος ἐπαφωμενος ἰδιαν ἡδονην . ἐν δε τῃ της Ἀφροδιτης | ||
| αὐτοπροθυμος . ἠ παρα το μαστευω , το ζητω , μαστος και αὐτοματος , ὁ αὐτοζητητος και μη παρ ' |
| θανατον δηλονοτι . των ὀφθαλμων : ἀπο κοινου το στερισκομενοι ἀνασταντας : ὑγιαναντας . ἐν τῳδε : τῳ ῥηθησομενῳ . | ||
| θεατας ἁπαντας εἰδον ἐπ ' ἀκρων ποδων ὑπ ' ἐκπληξεως ἀνασταντας και φωναις μειζοσι και ἐκβοησεσιν ἐπαλληλοις ἐπαινον μεν της |
| εἰς τα ὠτα των ἁγιων , ἱνα ἀκουσαντες αὐτα και ποιησαντες καθαρισθωσιν ἀπο των πονηριων αὐτων , και συ δε | ||
| δικαστηριον κλησεις των ἀντικρινομενων . θεντες ] νομοθετησαντες . , ποιησαντες , τα ὀνοματα . ἐσθ ' ὁπως ] τροπος |
| ἀναιρεθεις , τουτεστι και ἐν τῃ Νεμεᾳ βαβαι δηλονοτι των ἀνδραγαθηματων ὁσα ἠνδραγαθησατε . φιλονεικησω . πλειστοις ἀνθρωποις . * | ||
| , θαττον πεμψω πανταχοσε ταυτην την ἀγγελιαν την περι των ἀνδραγαθηματων , αὐτης δηλονοτι και της εὐνομιας , εἰ συν |
| τειχη καλεσωμεν ὑμας . “ ” οὑτως “ ἐφη ” ποιησειαν οἱ θεοι . “ συνεσπειραμενους οὐν ὁ Χαιρεας ἐκεινους | ||
| και παντα τα στασιμα και βραδυπορα οὐ κενουντα τους λιθους ποιησειαν ἀν . συντομως δε εἰπειν πασα ἡ διαιτα ἐπι |
| ἐν Πρωμονῃ συμμαχον , ὑπαντησας ἐδιωκεν ἐς τα ὀρη και ἐφορωντος ἐτι του Τεστιμου την Πρωμοναν εἱλεν , οὐπω της | ||
| ὡς οὐ προσηκον ἡμερας πινειν , του κυριου και βασιλεως ἐφορωντος : οἱ δ ' ἀλλοι χρωνται μεν , ὀλιγῳ |
| τοις οἰκουσι πλησιον της θαλασσης και τοις οἰκουσι ἐν τοις ὀρεινοις και βαθεσι τοποις , ἐν χωρῳ πορρωθεν οὐσι του | ||
| και προς τον τοπον τας ἀποστασεις : ἐν γαρ τοις ὀρεινοις ἐλαττους ἠ ἐν τοις πεδεινοις . Μεγιστον δε ὡς |
| παντα τοις σκεπτικοις ἐριδας και φιλονεικιας παρεσχηκασιν , οὐσιας και ποιοτητας , μεταβολας τε αὐ και τροπας και γενεσεις , | ||
| περιστεραν ὁμοια λεγωμεν εἰναι , ἐπειδη ὡσπερ ἡ φασσα διαφορους ποιοτητας ἐχει , οὑτω και ἡ περιστερα διαφορους και τας |
| και ὁμοια και ἀνομοια και ἀλλο ὁτιουν τα ὀντα πασχοντα ἀποφαινειν . Και καλως γ ' , ἐφη . χρη | ||
| κατηγορουντες του Ζηνωνος , πρωτον μεν την ἐγκυκλιον παιδειαν ἀχρηστον ἀποφαινειν λεγουσιν ἐν ἀρχῃ της Πολιτειας , δευτερον ἐχθρους και |
| στενα γαρ λεγω τον Κρισαιον κολπον . οἱ δε ἐντευθεν ἐπιχειρησαντες ἐτυχον της καθοδου μετα πʹ ἐτη των Τρωικων . | ||
| ἁ ἐκαλουν ἁρμονιας την ἐπισκεψιν ἐποιουντο , οἱ δ ' ἐπιχειρησαντες οὐδενα τροπον ἐξηριθμουντο , καθαπερ οἱ περι Πυθαγοραν τον |
| ἀληθει θεωριᾳ συμφωνοτερον . ταυτα προοιμιασαμενος ἐκθεσιν πρωτον ποιειται των ἀποριων , εἰθ ' ὑστερον ἐφ ' ἑκαστης ἑκατερῳ των | ||
| και ἠδη ἀπηντησεν ἱκανως , ἑτερους δε διαταραχθεντας ἐκ τινων ἀποριων και ὡσπερ παρενεχθεντας τῃ ταραχῃ της διανοιας , οὑς |
| ὡς δια την των πολεμων συνεχειαν και την των βιων πολυτελειαν καταχρεοι ἐγενοντο . Ἀγαθαρχιδης δ ' ἐν δωδεκατηι Ἱστοριων | ||
| ἐπιτραγῳδων προς σεμνοτερον ὀγκον εὐτελειαν και εὐκολιαν ἐπετηδευεν ἰδιωτου , πολυτελειαν δε τῳ ὀντι βασιλικην ἐν οἱς καλον ἠν πλεονεκτειν |
| , ἐπει και αἱ προφασεις , ἁς συ προσποιουμενος ἐλεγες προβεβλησθαι , και τουτῳ τῳ τροπῳ και μυριοις ἑτεροις λυονται | ||
| ξυλλαβοντες αὐτον ὡς γοητα και λῃστην δησαι μειλιγμα τοις κυσι προβεβλησθαι τι ὑπ ' αὐτου φασκοντες , ὁ δ ' |
| νοουντας τον δημιουργον θεον και ἀει προς το ἐκεινου ἀγαθον συντεταγμενους και ἀπ ' ἐκεινου το εἰναι και το εὐ | ||
| ἀκρας μεθιεται , ἀνοιξας δε τας † φυγαδας πυλας ἀπηιει συντεταγμενους ἐχων τους λοιπους , ἀγομενος ἐπι ταις κρατισταις συνωρισι |
| σε δακρυοις στενω , πρεσβυ , και τεκεα και το καλλινικον καρα . ἑκαστερω προβατε , μη κτυπειτε , μη | ||
| ἐδοξασεν ἀνακηρυξας κατα τα Πυθια : ἀνεκηρυξε γαρ ὑπερ το καλλινικον ἁρμα του Ἱερωνος ὁ κηρυξ οὐσαν αὐτου πατριδα . |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
| εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
| ὑποχρεως , ὁ δε Ἡλιος του διωκοντος ταξιν ἀναλαμβανει . ἐπισκεψαμενοι οὐν τις μαλλον καλως κειται τοπῳ , ὁριοις , | ||
| τον ὑποδικον , ὁ δε Ἡλιος εἰς τον διωκοντα . ἐπισκεψαμενοι οὐν τις μαλλον καλως κειται ἐν τοπῳ , ἐν |
| , ἀν τε ἐπιτροπος ᾐ ὁ ἐφεστηκως ἀν τε και ἐπιστατης , ὁς ἀν δυνηται προθυμους και ἐντεταμενους παρεχεσθαι εἰς | ||
| , ὁθεν ἐξαρτωσι τα μαγειρικα σκευη . Ἀλλως . ὁ ἐπιστατης ξυλον ἐστι κορακας ἐχον , ἐξ οὑ κρεμωσι τα |
| πραγματων και τοσαυτης και τηλικαυτης σοφιας μεγεθος ἀρα σοι δοκει παρεργον μεν εἰναι του χρηματιστου , του δε περιεργουντος ἐφολκιον | ||
| ὁρωσα , και το ὁραμα τοιουτον ἠν , ὡς μη παρεργον ποιεισθαι την θεαν το ὁρων , ὡς τῃ οἱον |
| λαμπραις τινεσθαι και ἀνταποδιδοναι αὐτῳ . λαμπραις . ἐν . πορευομενους . ἀνταποδιδοναι και ἀντιχαριζεσθαι αὐτῳ . . Ἐν ταις | ||
| τουτων τοις ἐναντιοις ἐπιφημισμασιν ἀφορμασθαι , πεζους τε ἀντι ναυβατων πορευομενους και ὁπλιτικῳ προσεχοντας μαλλον ἠ ναυτικῳ . ὁμως δε |
| , και το πολιτευμα μακαριον εἰχε βιον της τοιαυτης κακιας ἀπηλλαγμενον . ἐγραψε δε ὁ Χαρωνδας και περι της κακομιλιας | ||
| χρη σκοπειν και αὐτους τους ἀφετικους τοπους και προκρινειν τον ἀπηλλαγμενον και ἐλευθερον κακοποιου στασεως . διδοται δε , φησιν |
| και αἱ δυο ἐπιφανειαι μια ἐπιφανεια , των δε δυοιν ἐπιφανειων μιας ἐπιφανειας γενηθεισων ἐξ ἀναγκης ἐσται και τα δυο | ||
| ποικιλωτεραν ἐχουσαι την γενεσιν και βεβιασμενην μαλλον , ἐξ ἀτακτοτερων ἐπιφανειων και κινησεων ἐπιπεπλεγμενων γεννωμεναι . τοιαυται δε εἰσιν αἱ |
| λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
| μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |