| οὑς γινωσκομεν τι , ἠγουν διδασκαλιας και μαθησεως , και ζητησεως και εὑρεσεως , δειξας ὁτι ἐφ ' ἑκατερου ἐκ | ||
| ἐστιν ἀναφαινεσθαι : προβαινει δε ὁ λογος αὐτῳ ἀπο της ζητησεως της αἰτιας . ὁποταν γαρ , φησι , δηλον |
| την κομην ἐπηυλει μελος ἐπινικιον . μακροτερον δε ποιουμενος της πτησεως τον κυκλον ὑπο περιττης ἀπειροκαλιας ἀραχνης λανθανει νημασιν ἐμπλακεις | ||
| το προσω , εἰτα μεντοι τριγωνον ὀξυγωνιον το σχημα της πτησεως ἀποφηνασαι , ἱνα ἐμπιπτουσαι τῳ ἀερι διακοπτωσιν αὐτον , |
| προεβληθη , και κατα δυναμιν αὐτων ἑκαστος ἐνεχθεντες , ἐκ παρακλησεως και παρασκευης των κροτων συντελουμενων , ἀπηλλαγησαν , και | ||
| γαρ ἐπιλεκτων ὑπερβαλλομενων ταις ἀνδραγαθιαις , και της ἀρετης και παρακλησεως Ἐπαμεινωνδου πολλα συμβαλλομενης , μογις ἐβιασθησαν οἱ Λακεδαιμονιοι : |
| ἡκει του τεχνογραφου Ἑρμογενους συγγραμματα θαυμαστα τε και πολιτικης ἀναμεστα φρονησεως ὑπαρχειφημι δε το περι των στασεων αὐτου συγγραμμα , | ||
| τῳ Περι ἀνδραγαθηματων . . Περι δη τουτου του ἀνδρος φρονησεως τε και ἀρετης ἰσχυν δειξαι ὁποσον δυναται , τα |
| Γαλλων στρατευματος , πριν ἠ συμμιξαι τα πληθη , ἐκ προκλησεως τον ἀριστον των Ῥωμαιων εἰς μονομαχιαν ἐκαλει . Τοτε | ||
| βλαβην : καθ ' ἑν γαρ ἑκαστον των ἱματιων ἐκ προκλησεως ἀποτιθεις , τελος ἁπαντων ἐψιλωθην των ἐνδυματων . ποι |
| ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
| , εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
| Ἠ οὑτος , ὁς κατα το προτερον και ὑστερον της κινησεως παραθεων ἐμετρησεν . Ἀλλ ' οὑτος ὁ κατα το | ||
| οὐδεμια βλαστησις γινεται , οὑτως , φησιν , ἀρχης της κινησεως ἀπολομενης , παντα οὐρανον και γενεσιν συμπεσουσαν στηναι και |
| ] | | [ ἀγαθου ] μνημηι [ ] και ζητησει [ εὐφραινειν ] | : οὐ | γαρ ὁ | ||
| ἐπαναγειν εἰς αὑτην και ζητησιν του ἀκεσομενου ποιουμενην συναψασθαι τῃ ζητησει τῃ του πεπονθοτος ἐπιθυμιᾳ και την περατωσιν ἀπ ' |
| ' ἀλλης χωρας ὡς ἡ φυσις εἰχεν και το της διακοσμησεως εἰδος , ἀπομνημονευσαι πειρατεον . πρωτον μεν οὐν ὁ | ||
| τι διαφεροντως ὡς ἐνταυθα πρωτως συνεχομενης της ἐν τῳ παντι διακοσμησεως . Δια τουτο γαρ μενει μεν ἐν ταξει τα |
| του της ] κατα την χωραν [ αὐτονομου ] [ οἰκησεως ] . εἰρηται δε ὑπερβατως [ , το γαρ | ||
| το δε της Ὀλυμπιας κλεος ἀνωθεν ἀπο της του Πελοπος οἰκησεως ὁραται : ὡς ἐκεινου το τελειον τῳ Ὀλυμπιακῳ ἀγωνι |
| αἰτιαν ἐπι τουτων ἐκ της ὑλης και οὐκ ἐκ της στερησεως λεγεται γινεσθαι το γινομενον . κυριως γαρ ἀει ἐκ | ||
| την δε ἀρασασθαι πολλα Ἀθηνᾳ τισασθαι αὐτην ἀντ ' ἀδικου στερησεως . ὁθεν εἰς τοσουτον [ τε ] ἐλθειν , |
| ἑτερον σχεσιν : κατ ' ἐναντιωσιν δε ὑπαρχειν ὁσα ἐξ ἐναντιωσεως ἑτερου προς ἑτερον θεωρειται , οἱον ἀγαθον και κακον | ||
| την αἰσθησιν οἱον μεσοτητος τινος ὀντος της ἐν τοις αἰσθητοις ἐναντιωσεως και δια τουτο κρινοντος τα αἰσθητα εἰς ἑκατερον κλιναντα |
| ἡτις γυνη εἰς τους δομους εἰσελθῃ δια τα λεκτρα του Θησεως : και μην τυποι γε : σφενδονην λεγει την | ||
| Ἀρτεμις : Ἡρακλεους τε προς Ὀρειον Κενταυρον μαχη πεποιηται και Θησεως προς Ταυρον τον Μινω . πεποιηται δε και ἡ |
| των Ἑλληνων συνηθειαν ἐκ παραπλασμου και της ἐν ταις ὁμιλιαις παρατηρησεως ἀναγομενος . οἱον ὁ μεν της Ζευς ὀρθης πτωσεως | ||
| ἀστερων καθ ' ἑαυτους δυναμεις τοιαυτης ἐτυχον παρα των παλαιων παρατηρησεως . ἐκεινο δε νοεισθω , ὁτι τουτων των ἀστερων |
| ' ἀκρων γουν δακτυλων κἀν μονον θιγῃ , τα της ἀπολαυσεως εἰς ἁπαν διαθει το σωμα . τυχων δ ' | ||
| , ὁ δ ' ἐκτραφεντος ὑπο της τεκουσης και τελειωθεντος ἀπολαυσεως μετεχειν ἀξιοι , δυσκολου πειραθεις οὐδενος . ἰδιαιτερον δε |
| και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
| ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
| ὑπηρχε κοινωνια , προσταττει , διαρρηδην κελευων του μερους ἑκαστον λαγχανειν και τοις κατα ταὐτο ἀμφισ - βητουσι τιθεις ἑνα | ||
| ἀλλα τοιαυτα οὐτε χαλεπον γνωναι τινα τροπον χρη ταξεως ἐννομου λαγχανειν , οὐδ ' αὐ μετατιθεμενα ἐνθα ἠ ἐνθα μεγα |
| φωναι , κυριως τα ποιηματα των ποιητων , ἠτοι της παιδευσεως αἱ φωναι . Ἑρμειης : ὁ λογος : ἐστιν | ||
| οὐ μαλλον την γλωτταν ἠ τους τροπους ἀγαθος ὑπο της παιδευσεως γεγενηται . και δη και τοδε της παιδειας : |
| ἀκολουθησει των σεσωσμενων και λελυμενων , ἀνευ πιλου και ἀνευ συμβολου . ἐγω οὐν τουτον ὑπολαμβανω τον θριαμβον ἱερωτερον , | ||
| αὐτον ἀναστρεφομενοι τοπον οἰωνοι σχολαιοτερᾳ τῃ πτησει προς ἀγαθου εἰναι συμβολου , τοις δε των ἀλλοτριων ἐφιεμενοις οἱ την ἐπιτομον |
| προς # νη ιη , ἁ ἐσται της κατα πλατος παραλλαξεως . παλιν δε ὡς ρκ προς μοιρας α # | ||
| μοιρων ιε κη : και ἡ ΗΝ της κατα μηκος παραλλαξεως , τουτεστιν ἡ ΓΔ , # λ : ἡ |
| , ἐγγινεται τισι των βανδων ἀφανως λειποτακτειν και γινεσθαι προφασιν ἀναχωρησεως τοις λοιποις πασι : τρεπομενων δε αὐτων οὐδεμια ὑποστροφη | ||
| πολλοις . * * * Τι γαρ ποτε το της ἀναχωρησεως ἐστι και τινας χρη τιθεναι τους ἀναχωρουντας ; ἀρα |
| ὁ θεραπων αὐτου και ταυτα του Μυκηναιου την κορην γυμνην ἀποστειλαντος δωρων και μηδαμως πεπεικοτος ὁρκῳ τον Χρυσην μηποτε της | ||
| ἐκεινου δε ἐπι το κοινον των Ἑλληνων συνεδριον την ἀποκρισιν ἀποστειλαντος οἱ μεν συνεδροι συνηχθησαν εἰς Κορινθον και πολλων ῥηθεντων |
| δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
| ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
| ἀδυνατον : ἐδειξαμεν γαρ την ἐν αὐτοις τοις χρονοις της ἀποτεξεως και ὡροσκοπησεως ἀκριβειαν ἀσυστατον . δυοιν τε θατερον : | ||
| τε και μηρῳ παρατειναντα την χειρα προς το ἀπαραποδιστον της ἀποτεξεως . εἰ δε ἀμφοτερας προβεβληκεν τας χειρας , κατα |
| παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
| τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
| Και αὐτος , ὠ Τυχιαδη , τοιουτον τι ἀπελαυσα της διηγησεως . φασι γε τοι μη μονον λυτταν και το | ||
| φιλομαθειαν ἀπορεισθαι της ἐν ὀρθῃ γνωμῃ παρα σοι δοκουσης καταγεγραφθαι διηγησεως . βασιλευς οὐν Δαρειος Ὑστασπου βουλεται σης ἀκροασεως μεταλαβειν |
| δε τῃ γυναικι . οὐκ ἀπειρως δε της προς γυναικα συμβιωσεως και ὁ Εὐριπιδης εἰς ταυτα ἀποβλεψας και ἀποθεμενος την | ||
| δε ταυτα ὁ περι πραξεως ποιοτητος , εἰτα ὁ περι συμβιωσεως γαμικης και ὁ περι τεκνοποιιας και ὁ περι συνεπιπλοκων |
| , δει δε ἐκεινους πολυπραγμονειν και ἐρωταν τους σπουδαζοντας μετα ἀποδειξεως λεγειν ἁπερ λεγουσι , δια ποιαν αἰτιαν ἐκ των | ||
| γαρ ἀποδειξιν ἐχοντας λανθανειν δυνατον , μητι γε δη γνωσιν ἀποδειξεως ἀκριβεστεραν : το τε λαμβανειν μη ἐχοντας προτερον οὐκ |
| . Προπολιν μαλασσειν δει και ἑψειν : ὑπο γαρ της ἑψησεως οὐδ ' ὁλως συγχεεται . Ἀμμωνιακον περι μεσην ἐμβαλλε | ||
| καθαπερ οἱ ἀσπαλακες : ψηγμα δ ' ἐστι χρυσου μικρας ἑψησεως δεομενον : τουθ ' ἱπποζυγιοις μετιασιν οἱ πλησιοχωροι λαθρα |
| θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | ||
| ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων |
| . Των μεν δη τοιουτων παντων ἐν ἁπασι τας ἀκεσιας ἀναμαρτητους δει εἰναι , οὐχ ὡς ῥηϊδιας , ἀλλ ' | ||
| εὐδιορθωτοισι δικαιως οὐκ ἀν ἐγχειρεοι τῃσι νουσοισιν , ἠ ἐγχειρευμενας ἀναμαρτητους ἀν παρεχοι , οἱ τε νυν λεγομενοι λογοι δηλουσιν |
| ἐφη , βουλει ἐμον τιθεναι : οὐ γαρ οὐν δη ἀποδεκτεον . Ἀλλα μην και ἀληθειαν γε περι πολλου ποιητεον | ||
| μη συνεχη πεποιηται την γενεαλογιαν , ἱστησιν : οὐ γαρ ἀποδεκτεον Εὐδημου λεγοντος ὁτι ἀπο Ὠκεανου και Τηθυος ἀρχεται [ |
| ἡμιν αὐτοις εἰσι τινες , οἱς το δυσερι τουτο και φιλονεικον ἐνεστιν ἰδιᾳ τε και κοινη οὐκ ἀξιουσιν ἡτ - | ||
| οὐκ ἐμου κλυεις . δει αὐτον μη εἰναι δυσεριν και φιλονεικον : ὁ γαρ τοις ἐναργεσι μαχομενος , φησιν ὁ |
| ἐλευσεται ] † ἀφιξεται θηλυσπορος ] ἠγουν θηλεια συγγενη ] συγγενικον γαμον ] † συναφειαν ἀνεψιων ] ἐξαδελφων ἐπτοημενοι ] | ||
| . νοθῳ : ἀπο κοινου το ἐρραψας : ὁμογνιον : συγγενικον . ἀντι του : προς ὁμογνιου Διιος . ἀνεψιοι |
| κοιλιακην διαθεσιν ἁρμοττοντων ταγηνισας τε ἐπ ' ἀκαπνου πυρος δοιης προσενεγκασθαι , μεγαλως ὀνησεις τον ἀνθρωπον : χρησιμωτατον δ ' | ||
| ἐν γυμνασιοις συνεχεσι και πονοις : οὐδενι γαρ αὐτων ἐξην προσενεγκασθαι τροφην , εἰ μη προτερον δραμοι σταδιους ἑκατον και |
| της Αἰαιας Αἰαιος . Νυμφαιον , πολις Ταυρικη μεταξυ Παντικαπαιου μητροπολεως και Θεοδοσιας , ὡς φησι Στραβων . το ἐθνικον | ||
| ” ἐαν δε τινες ἐν ταις ὁμοροις ἐξω μιας της μητροπολεως ἐθελοντες βωμους ἠ ἱερα ἠ τινας εἰκονας ἠ ἀνδριαντας |
| ἐλαβεν ὁ στοιχειωτης ὡς και τουτων παρα τα δυο παραλληλογραμμα συμπληρουντων το ὁλον . διοπερ αὐτο καθ ' αὑτο μνημης | ||
| βοραν . των οὐν οὑτως ἀναλισκομενων σωματων και των ταυτα συμπληρουντων μερων και μοριων εἰς πολυ πληθος ζῳων διαθρυπτομενων και |
| δε δακνον ἐν τῳ ἀποχωρειν φιλητον : οὑ γαρ ἡ ἀπουσια λυπηρα , φιλητον το τοιουτον . συνιστησι δε το | ||
| δε οὐδεμιαν ἀπουσα διδωσι , ἐπει οὐδε ἐνδεια ἐστιν ἡ ἀπουσια της ἐπιστημης : οὐ γαρ ἠν ὁτε παρην ἡ |
| ἐχρησαμην : ἐστι γαρ αὐτη καθ ' αὑτην ἡ του δρακοντιου ῥιζα κοπεισα και λυωθεισα ὡς χνοωδης γενεσθαι , των | ||
| , χρηϲτεον και τοιϲδε , οἱοϲ ἐϲτιν ὁ τε του δρακοντιου χυλοϲ και ἀρου και βρυωνιαϲ και τα παραπληϲια . |
| τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
| ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
| και συγγραφευσι λεγομενων ῥητεον : ἠ εἰπερ ἐπι ἀοριστου μενουσιν ὑποσχεσεως , τα πλειστα γινωσκειν λεγοντες , παραδεχεσθωσαν την παρα | ||
| εὐφροσυνῃ και μεθῃ , εἰ δε Ἑρμης ἐξ ἀπατης και ὑποσχεσεως και των τοιουτων . κατα δε παροδον , φησιν |
| τουτο ἐπελθοντων οἱ Μεσσηνιοι των τε Ἀθηναιων και των ξυμμαχων προσεχωρησαν και αὐτοι , ὁμηρους τε δοντες και τα ἀλλα | ||
| , και ἐντευθεν παρασκευασαμενοι ἐπορευοντο εἰς Κολοφωνα . Κολοφωνιοι δε προσεχωρησαν . και της ἐπιουσης νυκτος ἐνεβαλον εἰς την Λυδιαν |
| τοινυν δυοιν θατερον , ἠ τον νομον χαιρειν ἐασας της προσουσης ἐχεσθαι δοξης , ἠ τουτον στησαι ζητων προς τῳ | ||
| και τρεφειν δυναμενην αὐτας και καθεκτικην , δια μεν της προσουσης θερμοτητος ἑλκτικην , δια δε της ψυξεως καθεκτικην . |
| το δε ὑψος συν τῳ της σκηνης ἀναστηματι μικρον ἀπεδει τεσσαρακοντα πηχων . το δε σχημα αὐτης οὐτε ταις μακραις | ||
| καταλογῳ των Ἠλειων , τον μεν συμπαντα αὐτων στολον ποιησας τεσσαρακοντα εἰναι νεων , τουτων δε τας ἡμισειας ὑπο Ἀμφιμαχῳ |
| και γαρ γινεται ἐκ του πολλην τροφην λαμβανειν και πολλους κοπους ὑπομενειν . ὁμοιως δε και ἐπι των ψυχικων ἀρετων | ||
| χρῳτο . το δε θερμον λουτρον κρατιστον ἐστι και ἀσφαλεστερον κοπους λυον και πληθωρας διαφορουν και ἐκθερμαινον παρηγορουν τε [ |
| αὐτος ἐπεβαινε και περιεπλει παντας παρακαλων : ἐπι δε τῃ παρακλησει τα στρατηγικα σημεια , ὡς ἐν κινδυνῳ μαλιστα ὠν | ||
| το μεν τῃ συμφορᾳ το δε ἀπειλῃ το δε και παρακλησει σωφρονιζοντος : Ἀκυλας δε της διαιρεσεως ταυτης ἐπιλαμβανεται λεγων |
| ἰδιαν ὑποθεσιν . τουτο μεν το παραδειγμα του τα αὐτα δοκουντα ἑτερῳ λεγειν ἑτερα ἀγωνιζεσθαι . Ὁ δε Διομηδης τι | ||
| ἀρνησιν τῳ ῥητῳ προσετιθεσαν τον ἐπιτετηδευμενον μεν , μη μεντοι δοκουντα . ἀμεινον δε τῳ Ἁλικαρνασει Διονυσιῳ ἑπομενους ποιητικον μεν |
| αἰτιον εἰναι του κακως φερεσθαι τα ἑαυτου , Τιθραυστην καταπεμψας ἀποτεμνει αὐτου την κεφαλην . τουτο δε ποιησας ὁ Τιθραυστης | ||
| τησδε προς τινα ἀπο τουδε ἑως δοθεντος : ὁτι ἡδε ἀποτεμνει ἀπο θεσει δεδομενων δοθεν περιεχουσας . Ἐν δε τῳ |
| . διο και ταυτην την ἐπωνυμιαν εἰχον : νομοι γαρ προσηγορευθησαν , ἐπειδη οὐκ ἐξην παραβηναι το καθ ' ἑκαστον | ||
| ἐκ πολιορκιας ἑλειν ἱστορουνται , ἀφ ' οὑ δη Λαπερσαι προσηγορευθησαν . Φησι δ ' Ἐφορος τους κατασχοντας την Λακωνικην |
| ἐκδεχομενος τον φυλακα , μεμνηται δε και ὁ Διδυμος της ἀποδοσεως και Τρυφων . ἐκεινο δε προστιθησιν ὁ Τρυφων , | ||
| ἐξωθεν εἰχετ ' ἀν μαρτυρουντας : ἐπειδη δε περι παρακαταθηκης ἀποδοσεως , οὐχ ἑτερους ἐχρην παρεχεσθαι , ἀλλα τους οἰκειους |
| ἐσται χρονος , ἐν ᾡ περι οὐδενος των κοινων συνελευσομεθα βουλευσομενοι . Ἀξιω δ ' ὑμας , Ἀππιε , τους | ||
| παρεσχε . . Συνῃεσαν δ ' ἐν φανερῳ μεν οὐποτε βουλευσομενοι , λαθρα δε κατ ' ὀλιγους εἰς τας ἀλληλων |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| , ἀλλα συμβαλλεται ἡμιν και αὑτη . δια γαρ της ἀναμνησεως ἀναμιμνησκομεν τον ἀρ - ρωστον τα προγεγονοτα ἀπο τινος | ||
| αὐτης ἐκ των ἐν αὐτῃ θεαματων κατανοησις αὐτοεκαστου και ἐξ ἀναμνησεως γιγνομενη προ σωματος τε αὐτῃ διδωσι το εἰναι και |
| εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
| ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
| σφαξας ἐμαυτον ἀπο τειχεων , ὡς του σηκου πλησιον του τειχους ὀντος : σπηλαιον : μελανα σκοτεινον : ὁ Τειρεσιας | ||
| εἰσελθων εἰς την Τροιαν ὁ Τελαμων και μερος τι του τειχους καταβαλων , εἰτα παρατηρησας και μαθων δυσχεραναντα τουτου ἑνεκα |
| ἐν τῳ τριτῳ των γεωγραφικων ἐκτεθεντα κεφαλαιωδως περι της τοτε νομιζομενης Ἰνδικης , ἡνικα Ἀλεξανδρος ἐπηλθε : και ἠν ὁ | ||
| : ἡ διπλη ὁτι παρθενιος λεγεται ὁ ἐξ ἐτι παρθενου νομιζομενης γεννωμενος , σκοτιος δε ὁ κατα λαθραιαν μιξιν και |
| των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ , αἱ τεσσαρες εὐθειαι ἀναλογον ἐσονται . Ἐστωσαν | ||
| τῃ ἁφῃ ἐπι μεν της ὑπερβολης ὑπερβαλλον εἰδει ὁμοιῳ τῳ περιεχομενῳ ὑπο της διπλασιας της μεταξυ του κεντρου και της |
| των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
| πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
| ἀκριβως εἰσομεθα , πως το αὐτο και μερος και εἰδος ἐκδεξασθαι δυνατον . το μεν οὐν μερος του ὁλου χωρισθεν | ||
| οὐδεμια ἀλλη , δυστυχης γυνη . εἰ δε τις θελησειεν ἐκδεξασθαι το οὐχ ὑπολαμβανω , ἱν ' ᾐ οὑτως : |
| ὀντας ἠναγκασαν . ὁ γουν μοσχος οὐκ ἐξ ἁπαντος του γυναικειου κοσμου κατασκευαζεται , ἀλλ ' ἐκ των ἐνωτιων | | ||
| ὡσπερ ἐπι των ὀφθαλμων , ἐπιχεομενον ἠρεμα χλιαρον μετα γαλακτος γυναικειου , ὡσαυτως μετα τινος των ἀνωδυνων κολλουριων . και |
| το γαρ προστιθεμενον των ἀγαθων μετα της εὐδαιμονιας ἀγαθον τι ἀποτελεσει της εὐδαιμονιας αἱρετωτερον : τοιουτον δε και το ζητουμενον | ||
| κομην προς βορραν ἀποτεινῃ , λυπας και δενδρικων καρπων ἀφοριας ἀποτελεσει . ἐν δε Αἰγοκερωτι ἀμαυρωθεις τῳ ἡγεμονι Αἰγυπτου και |
| ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
| τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
| ἐν πασῃ δε ἀρετῃ παθος τι θεωρειται και ἑξις , ζητητεον τι ἐστιν ἐν τῃ φιλιᾳ παθος και τι ἑξις | ||
| ἐποιουντο την ὁμοιαν ἀναβασιν : οὑ μηδαμου της οἰκουμενης συμβαινοντος ζητητεον ἑτεραν αἰτιαν ἀληθινην της πληρωσεως . ΑΝΑΞΑΓΟΡΑΣ δ ' |
| ἐπι την του προτερου πιθανην ἀπολογιαν : οὐκ ὀρθως εἰπεν ἐμπεσεισθαι πιθανην ἀπολογιαν ἐνταυθα . οὐ γαρ δυναται λεγειν : | ||
| ἐν ποσι και προθυμως περιπατειν , ἐλπιδας ἐχων παντως ποτε ἐμπεσεισθαι εἰς τα ῥοδα κἀκ τουτων εἰς ἐμαυτον ἀνασωθησεσθαι : |
| οἱον τους ὑλης καθαρους θεους , προς ἀλλους δε το κλητικον δια των ζῳων ἀποδεδοται τους ἐπιβεβηκοτας των ζῳων και | ||
| ἀλλο μεν γαρ τι του λογου εἰδος , οἱον το κλητικον , ἐνδεχεται δηλουσθαι και δια μιας μονης του ὀνοματος |
| οἰκειῳ πολεμῳ νοσουσαν ἀρασθαι . ἐπι τουτους δη στρατιαν ἐξαγειν βουλευσαμενοι και δοξαντες ἁπασι τοις συνεδροις ὀρθως βεβουλευσθαι προειπον ἡκειν | ||
| βραβευειν τα κατα πολεμον προτερηματα . Ἀθηναιοι μεν οὐν κακως βουλευσαμενοι μετενοησαν ὁτε οὐδεν ὀφελος , και λογοις προς ἀρεσκειαν |
| της κατα τον ἐνεστωτα συνθεσεως . κατεφαγον φαμεν οὐδεμιας οὐσης ὑπομνησεως του ἐνεστωτος , και ἐτι κατοισω οὐκ οὐσης χρησεως | ||
| φιλοσοφοι την γνωσιν . Ἐπειδη ἐστι και ἀλλη συντομος παραδοσις ὑπομνησεως χαριν κεφαλαιωδης , ἡ σφοδρα ἐστι συντομος και πανυ |
| φασι , τον γε μην Πελοποννησιον δια το κατα Μεγαρεων πινακιον , τον δε ἱερον καλουμενον ἐκ της ἐσπραξεως των | ||
| ἰδοις αὐτον , εἰ γε χρη πιστευειν τῳ προγραμματι . πινακιον γαρ τι ἐκρεματο ὑπερ του πυλωνος μεγαλοις γραμμασι λεγον |
| ἀπο μεσης ἀποτομης ἀπο ἐλαττονος μετα ῥητου μεσον το ὁλον ποιουσης μετα μεσου μεσον το ὁλον ποιουσης . ἠ και | ||
| , οὐ πιστευεται , της αὐτου ἀρετης ἀνισχυρον την κατηγοριαν ποιουσης . Ὁμως δε , εἰ και οὐδεν ὁ αὐτου |
| . ὁταν μεν οὐν ὁμοειδης τοις θεωρουμενοις και αὐτη , ἀναγκαιως και αὑτης γινεται θεωρητικη : ὁταν δ ' ἀνομογενης | ||
| χορον ] των Νεφελων . , ἐμε . παντως ] ἀναγκαιως , ὁμολογουμενως , ἀληθως . δρασεις ] δρασον . |
| εἰς ζω ληγοντα βαρυτονα ῥηματα , ὡν ὁ παρακειμενος και ὑπερσυντελικος δια του κ ἐκφερονται , φραζοντων ἐν δυσι σσ | ||
| παρακειμενην ἐχων την πληρωσιν , ὡς το τετυφα , ὁ ὑπερσυντελικος , ὁστις ὑπερ τον παρακειμενον συντετελεσται , ὡς το |
| δε δικανικος , ὁ δε πανηγυρικος . και ὁ μεν συμβουλευτικος δηλον ὡς ἐν τοις μεγεθος ποιουσι μαλλον πλεοναζει τυποις | ||
| ἐπιτιμητικος , νουθετητικος , ἀπειλητικος , ψεκτικος , ἐπαινετικος , συμβουλευτικος , ἀξιωματικος , ἐρωτηματικος , ἀποφαντικος , ἀλληγορικος , |
| ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
| ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
| μοι , προς Διος , κινδυνευοντι περι δοξης και με ὀνειδους ἀπαλλαξον , ᾡ συζην οὐκ ἀν δυναιμην . και | ||
| γεγονασιν χρησιμοι και ἐσονται , ἀλλ ' ὁτι και χωρις ὀνειδους ταυτα παρ ' αὐτων ὑμιν γιγνεται . ἡμεις μεν |
| σαφη και γνωριμα και λογου μετεχοντα και ἀφωρισμενα τοις της νοησεως μετροις , καιτοι μηδενα λογον ἐχοντα ἀφ ' ἑαυτων | ||
| δε ἐσπασαμεν ἐννοιαν του πυγμαιου ἀνθρωπου . τοσουτων δη τροπων νοησεως ὀντων , εἰ ἐπινοειται τι μηκος ἀπλατες ἡ γραμμη |
| περι ὡν ἀν σκοπῃ . ὡς γε μη εἰδως σοι ἀποφαινομαι . τουτο γαρ μοι ἰνδαλλεται διανοουμενη οὐκ ἀλλο τι | ||
| . δεδιως δε λεγω ταυτα , ὁτι ὑπερ ἀνθρωπου δοξαν ἀποφαινομαι , οὐ φαυλου ζῳου ἀλλ ' εὐμεταβολου , πλην |
| ἀγοντες πρεσβεις , οἱτινες ἀπο των τετρακοσιων ἀπεσταλησαν εἰς Λακεδαιμονα πρεσβεις : τους Ἀργειους . ἀττικιζοντι : ἠγουν τα των | ||
| ὁ ὁλης πολεως ξενος , παρ ' ᾡ και οἱ πρεσβεις καταγονται , και προσαγει τας πρεσβειας οὑτος προς το |
| ποτε και αὐθις ἐπιπεσοι , μαλιστ ' ἀν ἐχοι τι προειδως μη ἀγνοειν , ταυτα δηλωσω αὐτος τε νοσησας και | ||
| οὐτ ' εἰς την Σικελιαν ἀναπλειν ἐπι τα δικαια , προειδως θ ' ἁπαντ ' ἐφαινετο , ἁ ὁ Ἡγεστρατος |
| ποιειν ὑπερ ὑμων τους θεους , ταυτ ' αὐτοι κυριοι γεγενημενοι τημερον μη ποιησαιτε , ἀλλ ' ὁν ἐκεινοις εὐχεσθ | ||
| Φωκεων των ἐκπεπτωκοτων οἱ μεν οἰμαι βελτιστοι και μετριωτατοι φυγαδες γεγενημενοι και τοιαυτα πεπονθοτες ἡσυχιαν ἀγουσι , και οὐδεις ἀν |
| . Κεινην τε δη ὑπερβαλλεσθαι την ἀποδοσιν των ἱππων , βουλομενην ὡς πλειστον χρονον συνειναι τῳ Ἡρακλεϊ , και τον | ||
| την Βρουτου γυναικα Νικολαος ὁ φιλοσοφος ἱστορει και Οὐαλεριος Μαξιμος βουλομενην ἀποθανειν , ὡς οὐδεις ἐπετρεπε των φιλων , ἀλλα |
| πολυσκαρθμοιο Μυρινης : ἐνθα τοτε Τρωες τε διεκριθεν ἠδ ' ἐπικουροι . Τρωσι μεν ἡγεμονευε μεγας κορυθαιολος Ἑκτωρ Πριαμιδης : | ||
| λεοντα : ἡμεις δε μαχομεσθ ' οἱ περ τ ' ἐπικουροι ἐνειμεν . και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μαλα τηλοθεν |
| : Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
| βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
| φῃς γαρ δη κατα τον ἐκεινου λογον , οὐχ ἱκανως ἀποδεδειχθαι σοι περι της του πρωτου φυσεως . φραστεον δη | ||
| ῥητορων ἐργα παραθεμενος Ἀριστοτελης ταυτας ἐγραψε τας τεχνας , ἱκανως ἀποδεδειχθαι νομιζω . Περι Δειναρχου του ῥητορος οὐδεν εἰρηκως ἐν |
| των ἀδυνατων ἐπιθυμησαντα και εἰς το των θεων ἀθροισμα παραγενεσθαι βουληθεντα . το δε παρ δικαν γλυκυ : το δε | ||
| νομος , οὐ τον δρασαντα μονον , ἀλλα και τον βουληθεντα : και τοιχωρυχον τον ἐπιχειρη - σαντα , κἀν |
| και ποταμους ἱστησιν ἀφαρ κελαδεινα ῥεοντας , ἀστρα τε και μηνης ἱερας ἐπεδησε κελευθους . της μεν , ἀπο μεγαροιο | ||
| προοιμια , ἀρχην ἐχοντα ” ἀμφι μοι ἠελιοιο περικλειτοιο τε μηνης / ἑσπετε μοι Μουσαι ” , τινα δε των |
| και ἡ κοπρος παντων των φυτων ταις μεν ῥιζαις ἀγαθον παραβαλλομενη , εἰ δε θελεις ἐπι τους πτορθους και τους | ||
| ἐπιδεχεται το μαλλον και ἡττον , αὐτη δε προς ἑαυτην παραβαλλομενη ἀνεπιτατος ἐστι και ἀνανετος : οὐδεις γαρ λεγει μαλλον |
| Τυχη , καινοτερων εὑρουσα πραγματων ὑποθεσιν : βασιλει γαρ ἡκον ἀπαγγελλοντες Αἰγυπτον ἀφεσταναι μετα μεγαλης παρασκευης . τον μεν γαρ | ||
| εἰς την Ἡρακλειαν , καθ ' ὁν καιρον ἠλθον τινες ἀπαγγελλοντες τον Ἐρβησσον παραδωσειν . Ἀννων δε πολεμησας ἐν δυσι |
| δυναται . ὁποιον γαρ ἀν ᾐ τουτο , γραμμικως ὀφειλει ἀποδεικνυσθαι , ἐδειξαμεν δε ἡμεις ὁτι οὐδεν ἐστιν ἡ γενικη | ||
| δε ὑστερον Ἀκρισιος Περσεα αὐτον τε περιειναι πυνθανομενος και ἐργα ἀποδεικνυσθαι , ἐς Λαρισαν ἀπεχωρησε την ἐπι τῳ Πηνειῳ . |
| , ἀπο ἰνιου λοξη παρα κορυφην και ἐπι βρεγμα , ἀντικειμενη τῃ πρωτῃ ἐπι μεσοφρυον , ὡς κατ ' αὐτου | ||
| φερομενον : ἡ γαρ ὁλη φορα οὐθεν ἡττον ἑκατερα ἑκατερᾳ ἀντικειμενη ἐπ ' ἀπειρον νοειται . “ Και μην και |
| και ἀνδρειαις . ἱκετας σεθεν ἐρχομαι : ἡ ἀνταποδοσις της ἐπικλησεως : ὠ Ζευ , ἱκετης σου ἐρχομαι : ἱν | ||
| . νικᾳς γαρ γ ἐχεις ἐλπιδα πιστεως δ ἐπιτευξῃ της ἐπικλησεως ε γινῃ ἐπισκοπος και βλαπτῃ Ϛ στρατηγεις και εὐημερεις |
| , ἐπι του λιθου ἐφ ' ᾡ τα ταμιεια , φυλαξειν τους νομους και μη δωροδοκησειν , ἠ χρυσουν ἀνδριαντα | ||
| Καισαρι : και ἠσαν οἱ και των ἡγεμονων αὐτον ἐλθοντα φυλαξειν ὑπεδεχοντο : ἡ δε μητηρ και Φιλιππος , ὁς |
| και τελικωτερον , οἱον ἡ οἰκοδομικη τελος μεν ἐχει του οἰκοδομειν την οἰκιαν , της δε οἰκιας σκοπιμωτερον και τελικωτερον | ||
| , θησαυρους , μαλιστα δε Σκορπιῳ ἐπει και φωλευει , οἰκοδομειν δε ἐν τοις αὐτοις ζῳδιοις πλην των τροπικων . |
| μελετωμεν τον αἰτουντα την δωρεαν . Οὐ λειπουσιν ἀρα τοις φιλονεικειν βουλομενοις ἐριδος ἀφορμαι . ἀνηρ ὁλην πατριδα τυραννιδος ἐλευθερωσας | ||
| φυσει γαρ δυσερις πασα γυνη , και το πραγμα πεισει φιλονεικειν ἀμφοτερας , την μεν παλαι συνοικησασαν Ἀχιλλει , την |
| μετα τινος των εἰρημενων χυλων μιγνυμενος . της δε γαστρος φθειρομενης μηδεν ὁλως ἐπιδιδοσθω των ἐπι πλεον αὐτην προτρεπειν δυναμενων | ||
| πληθυος του λαου , τουτεστι των πολιτων , ὀλλυμενης και φθειρομενης , της μιξοθροου , ἠτοι της θρουν και βοην |
| ἀκρατῳ παρρησιᾳ χρωμενος μεγαλων ἀγαθων προσδοκιαν ἀφαιρηται : τα δε προσηνη κἀν ᾐ ψευδη πειθει τους ἀκουοντας . προσδοκιμος ἠν | ||
| γαρ το ἀνθος παρα την λειοτητα . οἱ δε την προσηνη , Ἀπιων δε την ἡδειαν . το δε λιρος |
| Ταδε γαρ εἰπειν την πανουργον κατα το φανερον ὡδ ' ἀναιδως οὐκ ἀν ᾠομην ἐν ἡμιν οὐδε τολμησαι ποτ ' | ||
| μη κατεχων . κἀπογυμναζων ] μη δεσμευων . κἀπογυμναζων ] ἀναιδως ἀποκαλυπτων και διανοιγων . θ ματαιᾳ ] ψευδει . |
| ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
| μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
| ἀποθνησκειν : μισθος γαρ ἐστιν ἡ δοξα μειζων ἀργυριου . παραλαμβανουσι γαρ οἱ Σπαρτιαται παρα των πατερων οὐχ ὡσπερ οἱ | ||
| οἱ παλαιοι ] ὡς ὑλην και ἑτεροτητα την δυαδα [ παραλαμβανουσι . ] ‖ ‖ Ἡ ἐν τῳ φαυλῳ κακια |
| εἰς τον ἑαυτου λογον , ἰδιον εἰδος πιστεων δι ' ἀπατης εὐαγωγου πεπορισμενον ἀσυλλογιστῳ παθει του προς ταυτα πειρωμενου . | ||
| , οἱ παραδοξοι , οἱ ἀπο γνωμης , οἱ ἐξ ἀπατης , οἱ ὁρικοι και ἑτερα λεπτοτερα τουτων μετα την |
| τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ζῳδιοις τυχοντα και ὁ ὡροσκοπος ὑπο ἀγαθοποιων θεωρουμενος εὐτοκιαν ποιουσιν , ἐπι δε θηλυκης γενεσεως δυστοκιαν | ||
| χρεων εἰδεναι ὡς κατα την της Σεληνης συναφην των μεν ἀγαθοποιων διδοντων ἀδελφους , των δε κακοποιων παραιρουμενων , και |
| ἀρχην ἀφικνουνται , ὡς οὐδεν δεον παρεχειν τα ὠτα κωμοις γυναικειοις και σκιρτημασι σατυρικοις καταβαντας ἀπο των ἐλεφαντων , οἱ | ||
| συντροφιαν : ὁς ἐκ παιδος το μειρακιον ἐν τρυφῃ και γυναικειοις ἐπιτηδευμασι συνεχων διεφθειρεν αὐτου την ψυχην . Ὁτι ὁ |