| ; που δε Λυδιας μεγας δυναστης Κροισος ἠ Ξερξης βαθυν ζευξας θαλασσης αὐχεν ' Ἑλλησποντιας ; ἁπαντ ' ἐς Ἁιδην | ||
| πληρης : και καταψηχειν χρεων ἱππους , ὁπως ἀν ἁρμασι ζευξας ὑπο βορας κορεσθεις γυμνασω τα προσφορα . την σην |
| , ἡν ὁ δημιουργικος νομος ἁμα τῃ οὐσιᾳ αὐτων συμπροηγαγε ταξας αὐτων τους μεν ἐπι της πρωτης σφαιρας , τους | ||
| τῳ πατρι και τῃ κορῃ . Κοσμησαις ] Ὁρισας και ταξας : κοσμος γαρ και ἡ ταξις , ἠ ἀντι |
| τους δε μετα την μεσην ὁμοιως μεχρι της νητης των ὑπερβολαιων παραμεσην και τριτην διεζευγμενων και παρανητην διεζευγμενων και νητην | ||
| δε το δις δια πασων τους ἀπο της νητης των ὑπερβολαιων ἠ της μεσης ἐκτεθειμενους , ἱνα κατ ' ἀμφοτερων |
| τε και κοσμησαι δαημονεστατος : και τον θυμον τοις στρατιωταις ἐπαραι και ἐλπιδων ἀγαθων ἐμπλησαι και το δειμα ἐν τοις | ||
| του ἰκτινου ξηρα ἀνευ των πτιλων , ὁϲον τοιϲ τριϲιν ἐπαραι δακτυλοιϲ , μεθ ' ὑδατοϲ πινομενη ποδ - αλγουϲ |
| τε τριπλασιος λογος ἐλαμβανετο της δια πασων και δια πεντε συμφωνιας , καθ ' ὁν ἡ ὑπεροχη των ἀκρων δυο | ||
| και ἐν ἑτεροις τοποις εὐπροφασιστως πεμπειν Χρη την γυμνασιαν της συμφωνιας των ταγματων των ἐν τῳ μερει , ὡς εἰρηται |
| , κυριε , ἀσυνετος εἰμι , και οὐ συνιω τας παραβολας ταυτας : πως γαρ δυναται ἐκτριβειν και παλιν σωζειν | ||
| και μη νοων ὁτι ἐστιν : ὡσαυτως και ἐαν μοι παραβολας λαλησῃς και μη ἐπιλυσῃς μοι , εἰς ματην ἐσομαι |
| το κατα ἀναλογιαν ἰσον γενεσθαι , γελοιον ἐστι το ἀξιουν ἐπισης ἀντιφιλεισθαι , ὡς ἐπι του ἐραστου και της ἐρωμενης | ||
| τας ὀφρυας ψιλουσθαι . Ὀξυ ὁραν τοις ὀφθαλμοις ἀγαθον πασιν ἐπισης . το δε ἀμβλυωττειν ἐνδειαν ἀργυριου δηλοι , ἐπειδη |
| . * † παρεσχεν αὐτῳ . τον ἐν αὐτῃ . διεξαγειν και βασιλευειν . . Πριν Ὀλυμπιος ] προτερον , | ||
| , ἀοικον , ἀνεστιον , αὐχμωντα , ἀδουλον , ἀπολιν διεξαγειν εὐροως ; ἰδου ἀπεσταλκεν ὑμιν ὁ θεος τον δειξοντα |
| ἀκροασεων , μαλιστα δε των Φιλολαου συγγραμματων , βιβλιδιον τι συνταξας γλαφυρον ἐπεγραψε μεν αὐτο Περι Πυθαγορικων ἀριθμων , ἀπ | ||
| Δημοσθενους . Εἰπε γαρ ὡς ἡκοι ἐκ Πελοποννησου νεωστι συνταγμα συνταξας εἰς ἑκατον ταλαντων προσοδον ἐπι Φιλιππον , και διελογιζετο |
| ἀλλα μην εἰ τουτ ' ἐσται , πως καλως ἠ δικαιως περι των Ἑλληνων βελουλευσθαι φησομεν , σαφως οὑτως τον | ||
| ' , ἐν δικῃ γ ' ἀν . και πως δικαιως ; ὁστις ὠ ' ναισχυντε ς ' ἐξεθρεψα αἰσθανομενος |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| ἐαν γαρ ἀπο του Β τῃ ΑΓ παραλληλον ἀγαγωμεν και ποιησωμεν παραλληλογραμμον , ἐσται το ὑπο των ΒΔ , ΑΓ | ||
| ἑκατονταπλασια ἀρα και ἡ ΔΒ της ΒΓ . ἐαν ἀρα ποιησωμεν ὡς την ΔΒ προς ΒΓ , οὑτως την ΘΝ |
| οἰδ ' ὁπως συνηρπασεν , ἀλλα νυν ἐντος ἐμαυτου γεγονως ἐγνων ὁποι προηχθην και σωφρονω . τουτων οὐδεν εἰπειν ἐκεινον | ||
| γυναι : ὁτι κἀγω ὁτε τους ποδας αὐτου ἐπλυνα , ἐγνων ἐν τῃ καρδιᾳ μου ὁτι οὑτοι εἰσιν οἱ ποδες |
| το φερομενον των φυλακων τις καταμαθων συλλαμβανει τε και το κρυπτον ὁ τι δηποτ ' ἠν καταμαθειν ἀξιων , ἀποκαλυπτει | ||
| ἀσπαιρουσαν ὑπο στομα , τοι δ ' ἐφεπονται οὐδεν ὀϊομενοι κρυπτον δολον , ὀφρα λαθωσι βατραχου εὐρειῃσιν ἐσω γενυεσσι μιγεντες |
| κατορθοι . Τους δολιους των ἐντυγχανοντων μαλλον ἠ τους πικρους παραιτεισθαι καλον . οἱ μεν γαρ οὐδεν λανθανουσι πραττοντες , | ||
| γραφειν ὁτι ἀσχολος εἰμι , μηδε δια τοιουτου τροπου συνεχως παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , |
| τον στενωπον , οἰκουρει πλεον και γραφε : μισει πανδημον θεατρον , δος ἀκοην θεατρῳ κρειττονι : τρυφη δε και | ||
| , και τους πονους των πονων ἀνυσιμωτερους , και το θεατρον του θεατρου συμπαθεστερον , ὡστε οὐδεις των παροντων νουν |
| ' ὁθ ' ἁλος κατα βενθος ἀνηρ οἰηια νωμων νηος ἐπισταμενως ἀνεμον και κυμ ' ἀλεεινων παντοθεν ἐσσυμενον στυγερῃ ὑπο | ||
| , πελεκκησεν δ ' ἀρα χαλκῳ , ξεσσε δ ' ἐπισταμενως και ἐπι σταθμην ἰθυνε . τοφρα δ ' ἐνεικε |
| λεπταλεη κονις ἐσσεαι , οἰχεται ἐργον ἀθανατων , προθελυμνα θεμειλια Λαομεδοντος . και σε , πατερ , και μητερ , | ||
| πολεμον ἐξηνεγκαν , ἐκεινος δε ἀδικον ” ἑνεχ ' ἱππων Λαομεδοντος . ” προς τουτο δε παλιν ἀντιτιθεται μυθος : |
| : Ἀναστας ἐνδυσαι την στολην της ἱερατειας , και τον στεφανον της δικαιοσυνης , και το λογιον της συνεσεως , | ||
| ἐμπορος κερδος , ὁ δε ῥητωρ πεισαι , ἀλλος δε στεφανον ἠ νικην ἠ τι τοιουτον , βουλευεται περι τουτων |
| πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
| . Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
| τα παρατιθεμενα σωματα , τοις περασιν αὑτων , οἱον ταις ἐπιφανειαις , ψαυει ἀλληλων . αἱ οὐν ἐπιφανειαι ὁλαι μεν | ||
| εἰληφε την ὁλην ἀπο - κρισιν περι ὡν ἐν ταις ἐπιφανειαις αὐτων ἐπεζητησας . Τοσαυτα δη οὐν ἡμιν και περι |
| ἀρνητικον μοριον , οἱον οὐκ ἐστιν ἀνθρωπος λευκοςἀνθρωπος οὐκ ἐστι λευκος ἀνθρωπος λευκος οὐκ ἐστι . ταυτα μεν οὐν δηλα | ||
| Δυο δε εἰδη και του κνεωρου : ὁ μεν γαρ λευκος ὁ δε μελας . ἐχει δε ὁ μεν λευκος |
| ὑπο την ἑτεροτητα και το πληθος . διο και δεκα συστοιχιας ἐποιουν οἱ Πυθαγορειοι , και τα μεν ἀπετιθεντο προς | ||
| , τι χρη οἰεσθαι περι της ἡγουμενης μοναδος της διπλης συστοιχιας ; ὡς οὐκ ἀν εἰη τογε ἁπλουστατον ἑν : |
| τροπον ἀναγκη γιγνεσθαι και των της ψυχης συμμιγνυμενων τε και συμπλεκομενων εἰς το αὐτο παθων . ἀλλα δη μεταλαβοντες καθαραν | ||
| ἐμψυχου και ἀψυχου , αἰσθητικου και ἀναισθητου , και τουτων συμπλεκομενων τρεις μοναι συνιστανται συζυγιαι , ἡ δε λοιπη ἀσυστατος |
| βασιλει ἐπεμψε τἀναντια τοις ὑπο της πολεως δεδογμενοις , ὁτι κελευοντων των Ἀθηναιων λυσαι την σχεδιαν αὐτος ἐναντιοιτο , σωσαι | ||
| οὐκ ἠκουσεν ὡς ἀκουσει : και αὐτικα με περιειστηκεσαν ἀναγκαι κελευοντων ἠ ἀναγινωσκειν ἠ ὁμολογειν ἀδικειν . ἐδωκα το βιβλιον |
| μεταδεδωκασιν : ὡστε εἰκοτως ἀταμιευτοις χρωμενοι ταις εἰς θεον τεινουσαις προσηγοριαις ἀπατωσι μεν τους ὀλιγοφρονας και ἀπειρους της Αἰγυπτιακης ἀθεοτητος | ||
| οἱ τα γεωργικα γραψαντες σοφωτατοι ἀνδρες οὐ ταις εἰθισμεναις ἡμιν προσηγοριαις ὀνομαζουσι τους καρπους , ἀλλα ποτε μεν μνημην ποιουνται |
| εἰτα Σαμαϊκη : παρα δε την ἀπο Περινθου πολεως μεχρις Ἀπολλωνιας παραλιον ἡ Ἀστικη στρατηγια . Πολεις δε εἰσι μεσογειοι | ||
| στρατιωτων πλειους πεντακοσιων . μετα δε ταυτα τινων ἐκ της Ἀπολλωνιας μεταπεμπομενων αὐτον και την πατριδα προδωσειν ἐπαγγελλομενων ἡκε προς |
| * . Αἰνιγμα : παρα το αἰνισσω , το ἐν παραβολαις λεγω , τουτο παρα το αἰνος : αἰνιγμα δε | ||
| ἀλλα και τας μη συμβαλλομενας παρεμβαλλειν και καταποικιλλειν τον λογον παραβολαις τε και παραδειγμασι . δευτερον δε ταχος τῳ συνεχεις |
| Ἀλκμαν λεγων οὑτως : Ῥιπας ὀρος ἀνθεον ὑλαι , νυκτος μελαινας στερνον . . . . και ἐν Ἡλιασιν Αἰσχυλος | ||
| , ταδε δε Δωδωναιων φασι αἱ προμαντιες . Δυο πελειαδας μελαινας ἐκ Θηβεων των Αἰγυπτιεων ἀναπταμενας την μεν αὐτεων ἐς |
| πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
| Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| δε ἑν και πολλα , και ταυτα δε δυναμεις και θαυμασται δυναμεις οὐκ ἀσθενεις , ἀλλ ' ἁτε καθαραι οὐσαι | ||
| τον Ἡρακλεα καλουσας αὐτον ἐς βιου αἱρεσιν , Γοργιου δε θαυμασται ἠσαν ἀριστοι τε και πλειστοι : πρωτον μεν οἱ |
| ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
| ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
| κεκληκεν ὁ ῥητωρ τας κυκλῳ περι το χωριον ἐν στοιχῳ πεφυκυιας . Πεφασμενης : Λυκουργος ἐν τῳ κατα Λυκοφρονος ἀντι | ||
| διεβαλε . το δε δοκειν τριχας ἐχειν ἐκ της γλωττης πεφυκυιας εἰτε λευκας εἰτε μελαινας οὐκ ἀγαθον ἀν εἰη . |
| ‖ , γενεσιν και φθοραν ἐπιδεχομενα . ‖ ‖ Το ἀμυητοις ἐκλαλειν μυστηρια καταλυοντος ἐστι τους θεσμους της ἱερωτατης τελετης | ||
| ἀρα , ” ἐφη , “ και συ , τοις ἀμυητοις διηγουμενος . ” και μεντοι παρ ' ὀλιγον ἐκινδυνευσεν |
| ἐστι τας μητρας ἑλκωθηναι ἠ φλεγμηναι : τουτο δε ἐστιν ἐπικινδυνον . Το δε γαλα ὁκως γινεται , εἰρηται μοι | ||
| τουτων πληγαιϲ ϲημεια οὐχι τῳ μεγαλην εἰναι την δυναμιν ἠ ἐπικινδυνον την τουτων πληγην , ἀλλ ' ὑπερ του τουϲ |
| μεν ἀμφοτερα του ἀνδρειου , και το θαρραλεον και το ἀφοβον , ἀλλα μαλλον εἰδοποιειται ὁ ἀνδρειος τῳ ἀφοβος εἰναι | ||
| προτερον δηλονοτι δυστυχεις , νυν ἀμεριμνως εὑδησουσιν . ἀφυλακτον ] ἀφοβον . εὑδησουσι ] ὑπνωσουσιν . εὐφρονην ] νυκτα . |
| τι του ὁριστου ἐγκεισθαι , ἀλλα παντως ἠ καθολικωτερα θελουσιν ἐγκεισθαι ἠ δια πολλην ἀποριαν ἀπεξισαζοντα : καθολικωτερα μεν ὡς | ||
| Ἐρυσιχαιος προπαροξυνομενον ἐν τοις ἐθνικοις . μηποτε οὐν το χαιον ἐγκεισθαι , ὁ ἐστιν ἡ βουκολικη ῥαβδος , και τον |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| ; ὠ ταλαιν ' ἐγω . τις ἀν βοηθησειεν ; Ἡρακλεις ἀναξ , ἐασαθ ' ἡμας προς θεων και δαιμονων | ||
| μαθητιω γαρ . ἀλλ ' ἀνοιγε την θυραν . ὠ Ἡρακλεις , ταυτι ποδαπα τα θηρια ; τι ἐθαυμασας ; |
| τουτου πλουτος , ἀγαπησει δε και ζωγραφιας και τορευ - σεις ἐν τοις οἰκοις . εἰ δε ἐν τῳ ἑνι | ||
| το ? ὑπο ταυτης [ ] εἰ εκ [ ] σεις γν ? [ ] το γαρ [ τουτο ] |
| ἐγω δε και ξυστραν . Οὑτοι δεδειπνηκασιν : ὁ δε ταλας ἐγω κεστρευς ἀν εἰην ἑνεκα νηστειας ἀκρας . Και | ||
| ' γω ; ” πανυ κακως ἐχω σφοδρα , οἰμοι ταλας . και σου δεομαι τουτοις , [ γυναι , |
| δακτυλους ιγʹ γʹʹ , ἐμβαδομετρικους δε ροζʹ ωʹʹ θʹʹ , στερεους δε ͵βτοʹ γʹʹ κζʹʹ . Ἐχει δε και λογον | ||
| δε των τετραγωνων πυργων προοικοδομειν δει τριγωνους ἀλλους συνεχεις και στερεους ἀπο ἰσοπλευρου τριγωνου , ἱνα περι την ἐκκειμενην γωνιαν |
| τον θεον ἑκουσιον ἀναδεχονται λατρειαν . Οὐ γαρ ἀνθρωποις ἠ ἀνθρωπινοις δουλευουσιν ἀλλα σοφοις : ὁ δε σοφιας δουλος θεραπευτης | ||
| και τεχνην , οὐ μονον τας των θεων ἀπομιμουμενοι φυσεις ἀνθρωπινοις εἰδεσιν , ἀλλα και των ἀλλων ἑκαστον , ποταμους |
| . βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
| ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
| δια σημειων μεν τους νομαδας εἰρηκε γαλακτοφαγους ἀβιους τε , δικαιοτατους ἀνθρωπους , και ἐτι ἀγαυους ἱππημολγους , Σκυθας δε | ||
| τῳ οἰνῳ , ὡς φησι Βαιτων . Κτησιας δε και δικαιοτατους αὐτους φησιν εἰναι . Ἁρμοδιος δε φιλοποτας λεγει γενεσθαι |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| φανερα γεγενηται , ὡστ ' οὐδ ' ἀν οὑτοι βουλωνται ἀρνεισθαι ῥᾳδιως οἱοι τ ' ἐσονται : οὑτως αὐτοις πεπρακται | ||
| παλαι δια φοβον ἐλειτουργουμεν , οὐδ ' ἀν νυν ἐτολμωμεν ἀρνεισθαι . ἀλλα παν τοὐναντιον ἠ δοκει συμβεβηκεν : ἐσπουδασε |
| ὁς δε ΔΥ ι . και μενει ἑκαστος αὐτων , λειψας τον ἀπο του συγκειμενου ἐκ των τριων , τουτεστιν | ||
| ἀριθμον διελειν εἰς δυο ἀριθμους και προσευρειν αὐτοις τετραγωνον ὁς λειψας ἑκατερον των διῃρημενων ποιει τετραγωνον . Ἐστω δη ὁ |
| τουτο των λογων ἀναφερων , ἀλλα προς το λυσιτελες των μανθανοντων . εἰσι γαρ τινες ἀμβλεις πανυ τας φυσεις , | ||
| φυσεως , ὁ φυσει προς τι ἐχων . των γαρ μανθανοντων οἱ ἐκ φυσεως ἐμπειροι βελτιους , ἐπειδη και πρεσβυτερα |
| , ὁ δειται τινος θεραπειας , ὡστε μη χαλεπως αὐτο προσδεξασθαι τον ἀκροατην , και προθεραπευωμεν αὐτον , ὡς ἐχει | ||
| ταυτην την χρειαν , ἀλλ ' ὑπο των βασιλεων συνηναγκασθαι προσδεξασθαι την τοιαυτην λειτουργιαν . καθολου γαρ δια την συνεχειαν |
| τε και οὐκ ἀχαρις : πραγματα μεν συνιδειν ἱκανος , ἐξικεσθαι δε προς τα συνεωραμενα δραστηριος , οἰκτιρμων τε το | ||
| ἡ ὁμοιωσις . το μεν γαρ ἠ τῳ χρονῳ ποτε ἐξικεσθαι του παντος αἰωνος ἠ τῃ περιουσιᾳ της δυναμεως ἁμιλληθηναι |
| ἐραν : ἀλλα κἀκεινος τηλικοσδε ὠν πολλα μειρακιωδη ἐπαθε και μηλοβοτον γυναιοις την ἀρχην ἀνηκεν , ὑφ ' ὡν οὑτω | ||
| ὑβρισαντων σε δικας γην τ ' αὐτων την ἀριστην πεποιηκως μηλοβοτον και πολεις διαπεπορθηκως συμμαχιδας , ἁς πολλοις πονοις κτησαμενη |
| . Εὐξενιδην δε εἰπεν ὡς ἀπο τινος Εὐξενου της ὁλης φατριας ἀφηγουμενου , ὡς Σκοπαδας και Ἀλευαδας εἰωθε καλειν τους | ||
| , ἀλλα οἱ ἐκ των γενων των συννενεμημενων εἰς τας φατριας : οὑτοι δε εἰσι καθαπερ οἱ δημοται και φρατορες |
| δεινον , κλονοκαρδιον , ὀρθοεθειρον , αἰφνιδιον , βρονταιον , ἀνικητον βελος ἁγνον , ῥοιζου ἀπειρεσιου δινευμασι παμφαγον ὁρμην , | ||
| ἐπιμελες , [ ὁτι ] ὡς καρτερον τε ἐστι και ἀνικητον γνωμη ἀνθρωπινη ὁ τι περ ἐθελοι ἐξεργασασθαι . Ἐν |
| , και τα σησαμοεντα ὀξυρεγμιην μαλιστα παρεχει και χολερην και στροφον και φυσαν και πλησμονην : ποιεει δε τουτο αὐτο | ||
| λιθαργυρον λειωσας μετα μελιτος και οἰνου παραπεμψον . [ Εἰς στροφον κοιλιας . ] Κυμινον μετα μελιτος διδου φαγειν και |
| ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
| τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
| της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
| γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
| ἰδε Πτελεον λεχεποιην „ . „ ἐστι δε δρυμωδες χωριον ἀοικητον , Πτελεασιον καλουμενον . Ἑλος δ ' οἱ μεν | ||
| ζωνων , κατα φυσιν ἐχουσιν : οὐ μεντοι γε ὑποληπτεον ἀοικητον εἰναι την διακεκαυμενην ζωνην : ἠδη γαρ ἐπι πολλους |
| ἐξελαθετο φιλτρα καινα προ των παλαιων ἑλομενη . προς δε συμβασεις εἰ τις ἐθελει χωρειν ἀνηρ τῃ τοιαυτῃ γυναικι , | ||
| πατριδα και τα οἰκεια . εἰ δε προκαλουμενου νυν ἐπι συμβασεις του μεγαλου βασιλεως παρακουσειαν , οὐκετι ἑξουσι του λοιπου |
| πνευματα θερμα : πυρετοι ἱδρωδεες : φυματα παρ ' οὐς συχνοις ἐγενοντο . Τυχων ἐν τῃ πολιορκιῃ περι Δατον ἐπληγη | ||
| εἰων τελεον πλησιαζειν τας νηας , ἀλλα το μεν τοις συχνοις βελεσι το δε τοις του πυρος ὑπεκκαυμασιν ἀπειργον αὐτας |
| ἐργαζομενων ἡττασθαι σε . Φακιον μετα ξηροαμυλου λειοποιησας , και παραμιξας , τουτῳ χρω . Κοχλων την σαρκα λαβων , | ||
| τευθιδας , τα πτερυγι ' αὐτων συντεμων , στεατιου μικρον παραμιξας , περιπασας ἡδυσμασιν λεπτοισι χλωροις ὠνθυλευσα . γενομενος δ |
| ἐνδεδεμενος τους ὀφθαλμους , ποιει δε και ὁ των μηπω βλεποντων κυνιδιων σπλην ὡσαυτως καταπινομενος . ἀλλο . κυνηγετικου κυνος | ||
| οὐχι . Νη τον Ἑρμην τον Ἀγοραιον . Κἀπιορκω γε βλεποντων . Ἀλλοτρια τοινυν σοφιζει . Και φανω σε τοις |
| τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
| ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
| ἱππεις , βαρυς ἐπεκειτο τοις κατ ' αὐτον τεταγμενοις : Παρμενιων δε μετα των Θετταλων ἱππεων και των ἀλλων των | ||
| , εἰ και μη ξυμμετεσχε , σφαλερος ἠδη ἠν περιων Παρμενιων του παιδος αὐτου ἀνῃρημενου , ἐν τοσαυτῃ ὠν ἀξιωσει |
| ' ἀν , εἰ μη τουτο ἠσθα το μεγιστον και θειοτατον , ἀντηγωνιζου μοι νυν , ἐπειτα των σων τις | ||
| , και το βελτιστον ὑπο τῳ μοχθηροτατῳ και το ἑαυτῳ θειοτατον ὑπο τῳ ἀθεωτατῳ τε και μιαρωτατῳ δουλουται και ἐπι |
| χρηματων διαφεροντες φανουμεθα , μη θαυμαζειν ὁτι και περι τον πορισμον διεστηκαμεν . ἐμοι μεν τοινυν ἀπαρκει τροφῃ τε χρησθαι | ||
| μαλιστα ] τοις ἐξ ὑδατος ἠ δι ' ὑδατος τον πορισμον ποιουμενοις και τοις μελλουσι πλειν . οἱ δε ἐκ |
| παρηλθεν ἐς την ἐκκλησιαν των Ἀθηναιων και ᾐτει φρουραν ὁ Πεισιστρατος . ὁρων δε τους Ἀθηναιους των μεν αὐτου λογων | ||
| ἀμυδροις γραμμασι λεγον ταδε : μνημα τοδ ' ἡς ἀρχης Πεισιστρατος Ἱππιου υἱος θηκεν Ἀπολλωνος Πυθιου ἐν τεμενει . ὁτι |
| σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
| χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
| συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
| παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
| ἀναγκη της φυσεως της ἀνθρωπειας ἀπολαυειν , κἀν ὡς βελτιστα οἰκεισθαι δοκωσιν . ἐπει κἀν τῳδε τῳ παντι τοσουτων καλων | ||
| μην ἀλλ ' ἀναλογιζομενῳ και πειρωμενῳ φανειται δευτερως ἀν πολις οἰκεισθαι προς το βελτιστον . ταχα δ ' οὐκ ἀν |
| μενειν ἐπι τουτοις ἐθελουσιν , ἀλλ ' ἀει του πλειονος ὀρεγομενοι περι των ὑπαρχοντων κινδυνευουσι . διοπερ ἀξιον ἐστι δεδιεναι | ||
| ἠλαττωσεν . ὁ μυθος δηλοι , ὡς οἱ του πλειονος ὀρεγομενοι και ὡν ἐχουσιν ἀποστερουνται . κυκνοι και χηνες ἀλληλοις |
| , χυτρας ἰχνος συγχειν ἐν τῃ τεφρᾳ , δᾳδιῳ εἰς θακον μη ὀμοργνυσθαι , προς ἡλιον τετραμμενον . μη ὀμιχειν | ||
| ἀερα φησιν : ἐπ ' ἐκεινον γαρ οἱον καθημεναι ἐπεστηριζοντο θακον ] την ἐν τῳ ἀερι στασιν προλιπους ' ] |
| ἀσκησις μεσον , οὐ τελειον , γινεται γαρ ἐν οὐ τελειαις μεν ἀκροτητος δε ἐφιεμεναις ψυχαις : ἡ δε φυλακη | ||
| ῥεοντος του αἱματος , σπανιως δε και ἐπ ' ἀποκυησεσι τελειαις : το πολυ γαρ δι ' ἑαυτης παυεται : |
| παμπαν ἀτυζομενη πεφορηται : παντα δ ' ὁμου δειδοικε , λοχον , κτυπον , αὐλον , ἀϋτην , δειμαλεην μηρινθον | ||
| αὐταρ ἐγω μιν ἀμειβομενος προσεειπον : αὐτη νυν φραζευ συ λοχον θειοιο γεροντος , μη πως με προϊδων ἠε προδαεις |
| Ὁσοισι δ ' ἀν το ἀκρωμιον ἀποσπασθῃ , τουτεοισι φαινεται ἐξεχον το ὀστεον το ἀπεσπασμενον : ἐστι δε τουτο ὁ | ||
| . Ἐμβολη δε , κατατειναντα ἐς ἰθυ , το μεν ἐξεχον ἀπωθεειν , το δε ἐναντιον ἀν - τωθεειν : |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| τεκνου και δια τινα δολον και πανουργιαν και φθονον και συκοφαντιαν και ἐριδα και πλεονασει ὁ κοπος αὐτου : προς | ||
| δ ' οὑτοσι παρεληλυθοτων ἐτων πλεον ἠ εἰκοσιν την ἑαυτου συκοφαντιαν ἀξιοι περι πλειονος ὑμας ποιησασθαι των νομων , καθ |
| ἐκφερονται : πληθυντικαι , ὀρθης πτωσεως ἡμεις , ὑμεις , σφεις , γενικης ἡμων , ὑμων ? , σφων ἠτοι | ||
| προς Σευθην λεγειν τε ἐκελευεν αὐτους ὁτι οὐδεν ἀν ἡττον σφεις ἀγαγοιεν την στρατιαν ἠ Ξενοφων , τον τε μισθον |
| τας μεν συνθηκας , ἁς ἐποιησαντο προς τον παππον αὐτου παραδιδοντες την ἡγεμονιαν , λελυσθαι λεγων μετα τον ἐκεινου θανατον | ||
| και ἠπιωτερα : ἐνεργεστεροι δε κριθησονται οἱ παραλαμβανοντες ἠ οἱ παραδιδοντες . Καλλιον μεν οὐν το ἀγαθοποιον ἀγαθοποιῳ παραδιδοναι ἠ |
| : την δ ' αὐχμηραν και θερμην μεθ ' ἡλιου τροπας : ὁσῳ γαρ ἀν μαλλον βρεχηται τοσουτῳ βελτιων ἡ | ||
| της χιονος της ἐν τοις προς ἀρκτον μερεσιν ὑπο θερινας τροπας ἀναλυομενης τε και διαχεομενης νεφη μεν ἐκ των ἀτμων |
| ἀδαμαντον ] μη δαμαζομενην και καταπονουμενην παρα των πολεμιων . ἀδαμαστον ] και ἀκαταπονητον . δυσμενεων ] ἐχθρων . δυσμενεων | ||
| , Ἀλλ ' οἱον τον ἀτυφον ἐγω ἰδον ἠδ ' ἀδαμαστον πασιν , ὁσοις δαμνανται ὁμως ἀφατοι τε φατοι τε |
| Ἐπι τουτου του σχηματος ταις αὐταις λεξεσι χρωμενοι πλεονακις ἑτερα σημαινομεν , ὡς ἐχει τα τοιαυτα , χαριεν ἐστ ' | ||
| ἀνθρωπον των ζῳων εἰναι πολλαχως λεγεται : οὐ γαρ εἰ σημαινομεν τι πραγμα ἀφελοντες ἀπο του ὁλου λογου τι μερος |
| Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
| Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
| ὑπο των νομων , τοις δ ' ἐθεσιν και ταις ἐπιθυμιαις ταυτ ' ἐπιχειρων πραττειν , ἀλλο τι ἠ σιγωντα | ||
| , ἐγκληματα μεν ὡς εἰς προαδικησαντας εἰπειν οὐκ ἐχοντες , ἐπιθυμιαις δε τισι και ἐλπισι κουφισθεντες , συν αἱς ὁμιλος |
| και ἐστι παντροφος ἐξ ὑδατος ἐουσα . οὑτως οἱ των ξυμπαντων κοσμοι ἑπταμερεα ἐχουσι την ‖ ταξιν . Ἰσοι δε | ||
| , ὁ και μαλλον . το δε „ ἠ των ξυμπαντων „ ἠπερ των συμπαντων Ἑλληνων . ἐκινδυνευομεν δε , |
| ἀλογον τι σημαινει ζῳον ἠ και ἀλλοκοτον και ὀλιγοχρονιον . Ὑποδειγματος δε χαριν ἐστω τινα τετεχθαι ἐν τῳ Ϙζʹ ἐτει | ||
| ποιησαι τουτο ὡς ὡροσκοπον και κατ ' ἐκεινο ἀποτελειν . Ὑποδειγματος χαριν . ὁ Ζευς κατα πηξιν ἐν τινι ζῳδιῳ |
| βουσι ? ? φορβασιν [ μετα : ἐνθεν ] ? κατειδον θαυμα ? ? προσιον ? [ ἐξ ἁλος Εὐβοϊδα | ||
| ἀμυνουμενοι ὡρμησαν , οἱ δε πολλοι εὐθυς ὡς Ἀλεξανδρον αὐτον κατειδον οὐδε ἐς χειρας ἐλθοντες ἐφευγον : και οἱ τραπεντες |
| και ποσαι εἰσι και τινες , μαρτυρουσιν ἡμιν και οἱ παλαιοτεροι , μη δυνηθεντες ἁψασθαι ἀλλης αἰτιας παρα τας τεσσαρας | ||
| ὠνομαζον οἱ νεοι κωμικοι . και ὑποχυτον δ ' οἱ παλαιοτεροι τον κακως γεγονοτα , και παρημπολημενον , ὡς ἀποφυλιον |
| ἡμερινης γενεσεως . ὁ Ἀρης Ἀφροδιτην τετραγωνιζων , του Ἀρεως καθυπερτερουντος , πονηραι κρισεις και ζημιαι και μαχαι και βλαβαι | ||
| κατα παροδον και ἐφορᾳ τουτον ἀπο τετραγωνου , του Ἀρεως καθυπερτερουντος αὐτον , ἐσται ὁ ἐχων την ἐναλλαγην ἐπισπουδατος και |
| κεφαλην σφηνωσεις διαλυθηναι . ὁτι δε το προηγουμενον και οἱον κεφαλαιον της θεραπειας οὐκ ἐπι ὀφθαλμιωντων μονον , ἀλλα και | ||
| ὡς οὐτε ἀπεικοτως ἐχομεν : οἱ ἀγωνες και το δικαιον κεφαλαιον μετα του συμφεροντος ἁ κεκτημεθα : ἠγουν την των |
| παις του Μιθριδατου : και αὐτην ὁ πατηρ ἀγαμενος της εὐψυχιας , δικροτα πολλα ἐπιπεμψας , ἐξηρπασεν . ὁσα δε | ||
| , εἰ καλον τοδε , αἱρησομαι ' γω προσθε της εὐψυχιας . ἀλλ ' , εἰ μεν ἀνδρα σοι δοκει |
| περιαπτουσιν ὡσαυτως τα δεξια τοις δεξιοις και τα ἀριστερα τοις ἀριστεροις σεληνης οὐσης ἐν ἀποκρουσει ἠ ἐν ἀσπορῳ ζωδιῳ και | ||
| δε νεον κλισιηθεν ἰοντα . ἡ διπλη ὁτι ἐν τοις ἀριστεροις μερεσι του ναυσταθμου γεγονεν ἡ μαχη , ὁπου και |
| την τελευταιαν του Ἀπολλωνιου , εὑρησεις σαυτον ἀπειληφοτα κατα τας σας ἐπινοιας . και ταυτ ' οὐχ ὑπ ' ἀλλων | ||
| το γʹ διμετρον ἰαμβικον ἀκαταληκτον , ὁμοιον τῳ : τις σας παρηειρε φρενας . το δʹ προσοδιακον . το εʹ |
| ' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | ||
| ' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ |
| οἱς ἀν δεῃ προσβαλλειν . Ὁταν δε κατακρουῃ , κατωθεν ἑλκεσθαι : το γαρ αἱμα φανερον εἰναι δει των χειρουργουμενων | ||
| σωματι του Πελοπος . ὁρα οὐν εἰ σοι λιαν ἀδεες ἑλκεσθαι με . ταυτην μεν οὐν την παιδιαν ἱλεως οἰδ |
| δε ἐπ ' αὐτης ταδε . Ὁ στρατηγος ὁ των Μηθυμναιων ὁσον δεκα σταδιους ἀπελασας ἠθελησε τους στρατιωτας τῃ καταδρομῃ | ||
| ἐπ ' αὐτην πλευσας , εἰ δυναιτο , ἐξελειν . Μηθυμναιων γαρ οὐχ οἱ ἀδυνατωτατοι φυγαδες διακομισαντες ἐκ τε της |
| , φησιν οὑτος , ἐν τῃ κατα Χαλκιδα Ἀρεθουσῃ τεθεαμαι κεστρεις χειροηθεις , και ἐγχελεις ἐνωτια ἐχουσας ἀργυρα και χρυσα | ||
| εἰδη . λεγονται γαρ οἱ μεν κεφαλοι , οἱ δε κεστρεις , ἀλλοι χελλωνες , οἱ δε μυξινοι . ἀριστοι |
| : δυναμει δ ' , ὡς ἐοικεν , ἀπογεννωσι τον πεντηκοστον δια του τρις τρια και τετρακις τεσσαρα και πεντακις | ||
| εἰ δη τον νεωτερον των υἱων ἐσχατον ἐκυησεν ἐτος ἐχουσα πεντηκοστον : προσωτερω γαρ οὐκετι κυϊσκεται τουτου του χρονου γυνη |
| και φωτα χολῳ πιπτοντα σεληνης ῥυσασθαι , και νουσον ἀταρτηρην ἐλεφαντος : και ψυχην ἐλασαι τεθνηοτος , ἡ κεν ἐρεμνου | ||
| του ἠλεκτρου βασιλεως Ῥωμαιων ἐστιν Αὐγουστου , ἡ δε του ἐλεφαντος βασιλεως Νικομηδους ἐλεγετο εἰναι Βιθυνων . ἀπο τουτου δε |
| νευρον τοις μοτοις ἐξωθεν περιβαλλειν δει τινι των προς τας στενας τρωσεις ποιουντων , ἠ τῳ δι ' εὐφορβιου ἠ | ||
| και ῥευμα . Πλουταρχος δε βοιωταζων τας ὀρεινας ὁδους τας στενας και δυσαντεις ῥοθους ὀνομαζεσθαι φησιν . Εἰ οὐν τουτο |