| τῳ γνωσθεντι προκαμειν , τῳ το μελλον ἀκουσαι ποθειν . εὐτυχει κυριε . Ἱν ' οὐν και περι πολεως τι | ||
| τους τοπους και τας οἰκοδεσποτειας , εὐκαταληπτον ἑξει περι ὁ εὐτυχει μερος ἡ γενεσις και περι ὁ δυστυχει . ὁσοι |
| και των ἀφυκτων ἐκεινων εἱργμων τε και δεσμων τον ἀετον ἀπολυει . ὁδου μεντοι παρεργον τῳ ἀνδρι ταυτα και δη | ||
| καιρου παρῳχηκοτος ἱκανου μολις δη και πολλα παρακληθεις ἐνεδωκεν , ἀπολυει τουτον λαβων τρισμυριους χρυσινους . Λαζαρος δε ἀποσωθεις ἐς |
| ὠ τον ἐλευθερον πυρσον ἀνθρωποις πασιν ἀναψασα : ὠ τας εὐτυχεις ὠδινας και κυησαμενη και λυσασα : ὠ κρειττονα τοκον | ||
| την τυχην μη μαχεσθαι : ἐπειδη γαρ αὑτη τους μεν εὐτυχεις , τους δε δυστυχεις ποιει , ὁ τουτοις μαχομενος |
| Μεσσηνιοι και Διονυσιου μισθοφοροι συστραφεντες ἀπηντησαν . γενομενης δε μαχης ἐνικων οἱ Μεσσηνιοι και πλειους των πεντακοσιων ἀπεκτειναν . εὐθυ | ||
| : ἐπειτα δε ὡσπερ οὑτοι ὁπλισαμενοι τους πεζους τοτ ' ἐνικων , νυν οὑτω και οἱ ἱππεις αὐτων παρεσκευασμενοι προς |
| : των δ ' ἐκγονων τα μεν ἀρρενα παρα τοις πατρασι μενειν , τας δε θηλειας και ἐτι ἀγαμους ταις | ||
| οἱ νικησαντες . ἀγαθον δε και φιλολογοις το ἀποθανειν και πατρασι : μνημεια γαρ ἑξουσιν οἱ μεν τους παιδας , |
| πολυ μειζων τιμη της χαλκης εἰκονος το καλων κἀγαθων ἀνδρων κεκρισθαι πρωτους . και γαρ τοι των ἐργων των τοτ | ||
| παρ ' ὑμιν δ ' ἀναιδειαν και προδοσιαν και δειλιαν κεκρισθαι καλλιστον . Εἰ δε μη δυνασθε ὑπ ' ἐμου |
| ἐστι το πραττειν εὐ το ἀγαθον και τελος ἐχει την ἀνθρωπινην εὐδαιμονιαν . και το μεν τελος της πρακτικης καθ | ||
| και την Ὑγιειαν συγγεγραφεν † οὐκετι μοι ὡς † ἐπαινων ἀνθρωπινην περιεργειαν ἐχοντας . Το μεν δη περι των εἰς |
| ἀσκουμενην πειρᾳ μαθων ἁπαντων οὐσαν των παραγγελματων ἀνυτικωτατην εἰς ὑγειας ἀσφαλειαν τε και φυλακην , ἐσπουδασα την τε φυσιν του | ||
| , ἐπι τουτων ἀμεινον τῳ πληθει των ὀθονιων ἐργαζεσθαι την ἀσφαλειαν , οὐ τῳ της πιεσεως ἰσχυρῳ . Ἐν ἀκροις |
| ἐξελαβε . παραστησαμενος γαρ Περικλης την Εὐβοιαν ἐξετεινε τους αὐτης φορους ἐπι πολυ . τουτο οὐν ἐδοξε τῳ Στρεψιαδῃ νοειν | ||
| ἐν τοις συμμαχοις καθιστασαν , Ἀθηναιοι δε δημοκρατιας , και φορους ἐξελεγον . σφισιν αὐτοις κτἑ . : ὁπως αὐτοις |
| πατριδα , κἀν νησιωτης ᾐ , κἀν παρ ' ἀλλοις εὐδαιμονειν δυνηται , και διδομενην ἀθανασιαν οὐ προσησεται , προτιμων | ||
| ἐχεγγυον το ἐντιμον ἐν γηρᾳ ἐσεσθαι . Το δ ' εὐδαιμονειν οὐκ ἀνευ του εὐνομειν , το δ ' εὐνομειν |
| τῳ λοιπῳ δημῳ των νεκρων , ἐμοι δοκειν , τοσουτον ἀπολαυων του μνηματος , παρ ' ὁσον ἐβαρυνετο τηλικουτον ἀχθος | ||
| ἑτοιμον ἠν ἀπολωλεναι κρυμῳ τε και νιφασιν , οὑτω φαιδρας ἀπολαυων ἐπορευετο της ἀκτινος , ὡστ ' ἐαρ ὀνομαζοντες την |
| ἀρχομενης ἀπο δασεος συμφωνου : ὁθεν ἐν τῃ δοτικῃ των πληθυντικων ἐπειδη ἀπεστη το δασυ της δευτερας συλλαβης , λεγω | ||
| Ἀτρειδαις Ἀτρειδαισι . τουτο δε γινεται , ἐπειδη πασα δοτικη πληθυντικων θελει ἐχειν προ του ι το σ ἠ δυναμει |
| διδασκαλοις δυνασθαι τι ποιειν κατα νουν . ἐμοι μεν οὐν ἐπιταττει Κλεοβουλος ὁ παιδευτης ἁ παρα σοι δυναμαι , ἐγω | ||
| ἐπι τα λοιπα βουλομαι στελλεσθαι προς την κρισιν ἡν Φιληβος ἐπιταττει . Καλως εἰπες , ὠ Σωκρατες : ἀλλ ' |
| κωμαζειν πυρεττουσαν . και δικην ὠφληκοτα ἐγγυης προσελθων κελευσαι αὑτον ἀναδεξασθαι . και μαρτυρησων παρειναι του πραγματος ἠδη κεκριμενου . | ||
| ὁ μεγας βασιλευς ἐργον διαπραττωμαι προμνηστριας γραϊδος . ἀλλα ἐφθην ἀναδεξασθαι την κρισιν και παντες τουτο ἰσασι . μαλιστα δε |
| μοι και την ἐν τοις μυριοις ἐν Ἀρκαδιᾳ δημηγοριαν και πρεσβειαν , και μεταβεβλησθαι με φῃς , αὐτος ὠν ἀνδραποδωδης | ||
| πεμποντες , πρεσβευουσι δε οἱ χειροτονουμενοι και πεμπομενοι ἐπι την πρεσβειαν . πρεσβεις οἱ πρεσβευται . πρεσβις δε οὐδεποτε λεγεται |
| τουτο μεν οὐν παρ ' Αἰγυπτιων ἡκειν εἰς τους Ἑλληνας πεπιστευκασιν , ἀστρονομιαν δε και ἀριθμητικην παρα Φοινικων : νυνι | ||
| ἐαν δε ὑπεριδωσι και ἀτιμασαντες ὡς εὐτελη μη γευσωνται , πεπιστευκασιν οἱ ἐπιχωριοι , ὁτι της ἐκεινων ὑπεροψιας ἐστιν αὐτοις |
| ἀπαυθαδισαμενος και δραπετευσας της καλης ἐπιστασιας αὑτῳ τε και τοις ἀπογονοις μεγαλων αἰτιος ὀνειδων ἐγενετο , ὡς τον ἀβιωτον αὐτου | ||
| τυραννειν ἐπιβαλομενων πλεονεξιαν . οἱ δε κρινοντες δικαιον εἰναι τοις ἀπογονοις βοηθειν ἐψηφισαντο πεμπειν στρατηγον Τιμολεοντα Τιμαινετου , πρωτευοντα των |
| Σολων εἰς τας Ἀθηνας μετενεγκειν , ὁν ὠνομασε σεισαχθειαν , ἀπολυσας τους πολιτας ἁπαντας των ἐπι τοις σωμασι πεπιστευμενων δανειων | ||
| γενεσθαι : ὁ μεν ἐτυχε δικην τινα δικασας ὀρθως και ἀπολυσας ἐγκληματος του μεγιστου ἀδικως συκοφαντουμενον ἀνθρωπον , ὁ δε |
| δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
| . [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
| παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
| , πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
| και νεφος αὐτοις ἐπετρεχε βαθυ , οὐ τι δι ' ἀσαφειαν των λεγομενων , ἀλλα διδασκαλον εἰχε των Ἀλυπιου λογον | ||
| μελαγκουρον ” , κατα δε Τζετζην κουτουλαν και κερκεσυραν περιεπεστατην ἀσαφειαν , και μαλλον εἰ σφοις λογοις αὐτη ἑαυτῃ ἀντιβαινουσα |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| ] ἐχουσα και την αἰτιαν , [ ἡι μεν ] τει πρωτει συστασει [ των ] τε ἀτομων ἁμα και | ||
| καταθεσις , και παν το ἑτερογενες ἐξαιρειν , και περιβαλλειν τει - χιον ἠ φραγμον . βοθρευειν δε μαλιστα μεν |
| ἑτερον τι , ἐξ ὡν φησιν , ἠ το παρασιτειν εὐδαιμον νομιζων . και μην οὐδε τῳ τυχοντι ἀνδρι περιτεθεικε | ||
| βασιλεως , ὁσοι τε κολακες τραπεζης [ και ] το εὐδαιμον γαστρι και τοις αἰσχιστοις μετρουσιν , ὑπεμιμνησκον αὐτον της |
| Ἑλληνικον . θελει δε εἰπειν ὁτι ὑπερ εὐνοιας της πολεως τριηραρχων και τα τοιαυτα ἀλλα ποιων ἀναλωσε την οὐσιαν . | ||
| ἐμπορων χρηματα και σιτος ἐνην , πολλα δε και των τριηραρχων , ἐπει και ἱστια τεσσαρακοντα τριηρων και τἀλλα σκευη |
| ἀδιαγωγος ἀδικος ἀνισος ἀκοινωνητος ἀσυμβατος ἀσπονδος πλεονεκτης κακονομωτατος ἀφιλος ἀοικος ἀπολις στασιωδης ἀτακτος ἀσεβης ἀνιερος ἀνιδρυτος ἀστατος ἀνοργιαστος βεβηλος ἐναγης | ||
| , ὁτι ἐνδεχεται . ἰδετε με , ἀοικος εἰμι , ἀπολις , ἀκτημων , ἀδουλος : χαμαι κοιμωμαι : οὐ |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| πορευεσθαι μετα πολλων , και ἀφικνεισθαι σφας εἰς τοπον τινα δαιμονιον , ἐν ᾡ της τε γης δυ ' εἰναι | ||
| οὐν την ὑψηλοφροσυνην πολλοι ἐκενωθησαν ὑψουντες ἑαυτους : μεγα γαρ δαιμονιον [ ἐστιν ] [ ἡ αὐθαδεια ] [ και |
| εὐ πιπτουσιν οἱ Διος κυβοι : ἐπι των εἰς παντα εὐδαιμονουντων . οἱ δε , ἐπι των ἀξιως τιμωρουμενων , | ||
| ἀπροσδοκητως ὑπο ἀνθρωπων σωζομενων : και ἐπι των δια τινος εὐδαιμονουντων , ὡσανει ἐλεγεν : ἀνθρωπος τῳ ἀνθρωπῳ θεσει θεος |
| ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
| τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
| ἀλυτος εὐνοιας ἑνωτικης ἡ του ἑνος θεου τιμη „ . προσταττει δε μη , παροσον αὐτοις ἰσονομιαν και ἰσοτελειαν [ | ||
| τῃ χαριτι ἠδη και την προ μικρου ζωπυρων ἐπιθυμιαν : προσταττει γαρ ἑτερον ἀνδριαντα δημιουργεισθαι κολοσσιαιον χαλκουν ἐπιχρυσον ἐν Ῥωμῃ |
| μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
| το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
| : δυναμαι . ἐκ του σου ὑμνου και της σης εὐλογιας ἐπιπεφωτισται μου ὁ νους . πλεον θελω κἀγω πεμψαι | ||
| ἐν βουλαις , ἐν ἐργοις : ἐκ γαρ εὐβουλιας και εὐλογιας και εὐπραξιας την ἀνθρωπινην εὐδαιμονιαν συνιστασθαι , ὡσπερ και |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| ἀκριβεια της ἀποδειξεως ἐν τοις λημμασι , τῳ συμπερασματι δε ἀποχρησει το ἐκ των τοιουτων συναγεσθαι προς το γινεσθαι ἀναγκαιον | ||
| θηλυκου , ἀντι του ἀρκετη ὑπαρχει , και ἐπι μελλοντος ἀποχρησει , ἀντι του ἀρκετον γενησεται . . ταυτῃ γε |
| ' ἀν ἡ λεοντη και το ῥοπαλον ἐκ της παλαιας θεολογιας ἐπι τουτον μετενηνεγμενα εἰησυμβολον . δ ' ἀν ἑκατερον | ||
| : προτερον δε σοι βουλομαι των Αἰγυπτιων τον τροπον της θεολογιας διερμηνευσαι : οὑτοι γαρ την φυσιν του παντος και |
| και ἀχρι τελους του παντος ἀγωνος . τουτο μεν σοι δικανικων λογων το παραδειγμα [ λογων ἐσχηματισμενων ] , ἑτερα | ||
| συ ταυτης καταψευδομενος : οὐ γαρ ἡδεται αὑτη ποητῃ ῥηματιων δικανικων . κιττου , τρυγοιπου , προβατιων βληχωμενων , κολπου |
| ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
| . οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |
| εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
| καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
| ζηλουμενους και φθονουμενους , ἀνωμαλους δε περι τον βιον και ἀδιαφορους περι τας των γυναικων και ἀνδρων ἐπιμιξιας , εὐπορους | ||
| εἰναι δια το τους κατ ' αὐτην ὁρους ἀδιαστατους και ἀδιαφορους ὑπαρχειν , ὑπομνηστεον ὁτι σχεσις ἑτερον τι διαστηματος ἐστιν |
| ἐν οὐδενι κινδυνῳ καθεστηκοτι ; ἀλλα και το δανειον μαλλον ἀποδοτεον τῳ δανεισαντι ἠ ἑταιρῳ χαριστεον , ἀλλ ' οὐδε | ||
| δε μερεσιν ἑκαστοις θεον ἠ δαιμονα ἠ και τινα ἡρωα ἀποδοτεον , ἐν δε τῃ της γης διανομῃ πρωτοις ἐξαιρετα |
| , ἐν Αἰγυπτῳ δε κολοιου μεγεθος και φθογγη διαφορος : ἡμερωτατον δ ' ἡ ἰβις , πελαργω - δης μεν | ||
| θυγατερας δοκιμου ἀνδρος . εἰ δε οἱ θεοι ἰσασι το ἡμερωτατον ζῳον και το ἀγριωτατον , οὐδε ἡμιν ἐκμελες τας |
| γαρ τοιαυτην γραφην και Σελευκος προκρινει και ἀλλοι πλειστοι , παρατιθεμενοι και ἐκδοσεις Ὁμηρικας . καθιστασι τε τον λογον οὑτως | ||
| της στεφανωτριδος καλουμενης παρ ' Αἰγυπτιοις [ στεφομενον ] , παρατιθεμενοι Θεοπομπου ἐκ της τρισκαιδεκατης των Φιλιππικων και της ἑνδεκατης |
| περι αὐτης . οἰμαι δε σε την αὐτην και τοις λογιοις θεοις δωσειν χαριν . δει δε σε νομιζειν και | ||
| τον ἀνδρα και τον νουν ἀπεφηναμεν , τον μεν πεισθεντα λογιοις ἐκ δυσαποσπαστων ἀφελκυσθεντα , τον δε νουν , ὁτι |
| Ὠκεανου και Γης . Διος δε Πλουτωνι την Κορην ἀναπεμψαι κελευσαντος , ὁ Πλουτων , ἱνα μη πολυν χρονον παρα | ||
| ξυγγιγνεται : και οἱ Πελοποννησιοι ἐπεμψαν ὡς ἐπι τας ναυς κελευσαντος αὐτου Φιλιππον ἀνδρα Λακεδαιμονιον δυο τριηρεσιν . Ἀλκιβιαδης δε |
| γε ἑνεκα , ὡς οὐ φαυλον με ὑποκριτην ἑξων της ἀπολογιας , πειρωμενος δια βραχεων εἰπειν , ὡς ἀν μαλλον | ||
| οὐν και παρα το ὡς ὡσδεἈλλα . τουτο μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του |
| ἀποκοπτειν και το κεφαλιον εὐμεγεθεστερον ὑπαρχον παλιν θλαν : ὁπερ δυσχερεστερον ἐπι τουδε του σχηματος δια το ἀνω το κεφαλιον | ||
| πονηρον της γνωμης , δεδωκασιν ἀφορμην του λεγειν ἀλλοις ὁτι δυσχερεστερον ἐστι το φυλαξαι ἠπερ κτησασθαι : ὁπερ οὐκ ἐστιν |
| : φωκτον γαρ ἀνοιδαινει βαρυ κριμνον . ἠρεμα δε χλιαρον κοιλοις ἐκδαινυσο μυστροις . δια τουτων , ὠ θαυμασιωτατε , | ||
| δυο δε γενη κνιδων : αἱ μεν γαρ ἐν τοις κοιλοις οὐκ ἀπολυονται των πετρων , αἱ δε ἐν τοις |
| μεν οὐν αὑτη ὑφ ' αἱματος διαφθαρεντος και εἰς το μελαγχολικον τραπεντος συστασα τυχῃ , ὑπερυθρους τε και ἡττον κακοηθεις | ||
| ποτε μεν το πικροχολον , ἐσθ ' ὁτε δε το μελαγχολικον ἀποτελει περιττωμα : ἐπι δε το ψυχροτερον , ἠτοι |
| και τουτο μελαινα ἐϲτι χολη . ἐνδεχεται γαρ και αἱμα ἐκπιπτον των ἰδιων τοπων και μενον χρονον τινα θρομβουϲθαι ψυχομενον | ||
| μεθημερινον ᾐ φως περι το της ὀψεως ῥευμα , τοτε ἐκπιπτον ὁμοιον προς ὁμοιον , συμπαγες γενομενον , ἑν σωμα |
| προκοπτικους , εὐκτημονας , τιμωμενους ἐν πολεσιν , ἡγεμονας , ἐπιτευκτικους ποιει , και μαλλον ἐν οἰκειοις τοποις ὀντες ἁμα | ||
| χωρις της προς Κρονον θεωριας ἀγαθους τους χρονους σημαινει , ἐπιτευκτικους και πρακτικους και δοξαστικους και συστασιν ἐχοντας προς ὑπερεχοντας |
| ἀναμειναι . ὁ Τιμοθεος οὐκ ἀνεμενεν ὡς τους μελλοντας προθυμως μαχεισθαι τοις πολεμιοις ἐχων ἁπαντας , τους δε βραδεως ἐξιοντας | ||
| δειται των ἐργων , ὡς ναυς μελλουσα και ἀερος κινησει μαχεισθαι και θαλασσῃ πολλῃ και μονην ἐχουσα την ἀπο της |
| ἀκουοντων ἐπιτιμησεις ὡδε χρη προκαταλαμβανειν : ἰσως δε τινες ὑμων θαυμαζουσιν , ὁτι νεος ὠν οὑτω περι μεγαλων πραγματων ἐπεχειρησα | ||
| ὁν φημαι κατεχουσιν ἀγαθαι . εὐδαιμων . ἠγουν ὁν παντες θαυμαζουσιν . ἐν ἀλλῳ καιρῳ . ἀνθρωπον . ἐπιβλεπει . |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
| οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| . ἑλκος , ὠτειλη , τραυμα , πληγη διαφερει . ἑλκος μεν γαρ το χρονιον παθος μονον ἐκ σιδηρου γενομενον | ||
| τινος δε σταθμης περισσης ἑλκομενοι ἐνεπηξαν τῃ ἑαυτων καρδιᾳ προσθεν ἑλκος ὀδυνηρον πριν ὁσα ἐν φροντιδι μητιονται τυχειν . . |
| ἐσται : ἠν δε ὁ χρονος προϊῃ , ἐτι μαλλον πονησει : ξυμβαιη δ ' ἀν ἀριστα , ἠν ἐμετος | ||
| ἐξοδον ποιησῃ , τα τε μην τριτα πονηματα παντα μαλλον πονησει , και μαλιστα ἐν τῳ χρονῳ των καταμηνιων , |
| ἐνομιζεν οὐκ ἐν εὐβουλιᾳ , ἀλλ ' ἀβουλως και μωρως κρατησειν παντων των θεων και του Ποσειδωνος αὐτου , ὁς | ||
| , ἐν ᾑ πολυ το κουφον ἠν , ῥᾳδιως αὐτων κρατησειν , ἐπειδη την μετα Μενηνιου δυναμιν ἐν δυσχωριαις παραταξαμενην |
| προϲθετεον ταιϲ τροφαιϲ και εὐχυμοτεραϲ διδοναι και τουϲ πλειοναϲ περιπατουϲ περιαιρετεον , την τε κοιλιαν , εἰ πλειον του δεοντοϲ | ||
| τινα , ἠ ὁτι ταυτα πραξαι διανοηθεις καλως ἠτυχησε , περιαιρετεον την συγγνωμην λεγοντα τοις ἀκουουσιν , ὡς οὐ δει |
| ἀποτελωσι τα των ἀγαθων ἀνδρων ἐργα . Λακεδαιμονιοι δε οἱ νομιζοντες , ἐαν και ὀρεχθῃ τις σωματος , μηδενος ἀν | ||
| αὐτον ὡς θεον , και εὐφημουσιν ὡς εὐφοριας αἰτιον , νομιζοντες αὐτο το ὑδωρ το αὐξανομενον εἰναι θεον . Ἐσεβοντο |
| πως ἀν ἐνδοξος γενοιτο , ἀπεκρινατο , ὁτι ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και | ||
| περιερχεται προς ἑτερον ζων και τι περι αὐτου λεγει τις φροντιζων , κἀν μεν εὐφημησῃ τις , ὡς οἰεται , |
| προσερχεσθαι δηλονοτι ἡμιν . κακουμενοι : ὑφ ' ἡμων . διωθεισθαι : ἡμας δηλονοτι . προσαναγκαζειν : ἐλευθερουσθαι δηλονοτι . | ||
| ἀποδεχομαι ἐμαυτου οὐδε ὡς . ” Ἀποδιοπομπεισθαι . ἀποπεμπεσθαι και διωθεισθαι τα ἁμαρτηματα , συμπρακτορι χρωμενος τῳ Διϊ . Ἀποκναιειν |
| λογος τῳ παθει και ἐν ταὐτῳ μενειν οὐ δυναται : κρατουντος μεν γαρ λογου φρουδος ἡ ἡδονη , νικωσης δε | ||
| μονον ἐκ της του παιδος τελευτης ἐμοι λογιστεον την του κρατουντος ἀναιρεσιν , ἀλλα και τροπον ἑτερον . φονεα με |
| δηλουντες ὁτι ἰσα ἡμιν φαινεται τα πραγματα προς πιστιν και ἀπιστιαν . και εἰ μεν ἰσα ἐστιν , οὐ διαβεβαιουμεθα | ||
| αὐτης διδασκαλον προὐφερεν . Προς οὐν δη την των ἀνθρωπων ἀπιστιαν ἐξευρεν λογον : ἐφασκεν την ψυχην αὐτῳ καταλιπουσαν το |
| ” ἐλθων δε εἰς την οἰκιαν ἐκελευσε τοις ἰδιοις αἰλουρον συλλαβεσθαι . συλλαβοντες δε ἑνα παμμεγεθη ἠρξαντο δημοσιᾳ μαστιζειν . | ||
| . ὁ μεντοι Κιλλος και μετα θανατον τωι Πελοπι δοκει συλλαβεσθαι , ὁπως περιγενηται του Οἰνομαου περι τον δρομον . |
| ὀλιγων σκουτατων εἰς το δηφενδευσαι τους εἰς το ἐξωτερον ἑστωτας καβαλλαριους , ἐαν πολλοι εἰσιν οἱ ψιλοι . Οἱ δε | ||
| συμμικτου ταξεως , της ἐπικαμπιου ὀπισθιας , ἐχουσης πεζους και καβαλλαριους : ἡτις ἀναγκαια ἐστιν ἐν ταις περιστασεσι φαλαγξι . |
| κατα τουτο το θεωρημα χρειας ἑνεκα παρειληφθαι και δια μεσου τεθεισθαι . Πολλων ἀριθμων ὀντων και ἐχοντων τα αὐτα μερη | ||
| ὑπερ της ἡμετερας αὐτων ἀσφαλειας τε και προνοιας ἐδει νομον τεθεισθαι , και νυν αὐτῳ τα πλειστου φασιν ἀξια χρησθαι |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| , των ἀλλων διαιρεθεντες και μονοι τουτοις κατα των ἐπαλξεων ἐντυγχανοντες , δυνηθωμεν τινα πρεσβειαν τουτοις προσαγαγειν και την ζωην | ||
| ἐθεμην δειξας , ἁ οἰμαι αὐτους πεισεσθαι . Οἱ οὐν ἐντυγχανοντες ταις ὑφ ' ἡμων συντεταγμεναις βιβλοις πασας αἱρεσεις διελεγχουσαις |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| αὐτων και Σπευσιππος ἐν δευτερῳ Ὁμοιων . φασιανον δε οὑτοι κεκληκασιν αὐτον και οὐ φασιανικον . Ἀγαθαρχιδης δ ' ὁ | ||
| Δημητριακων σπερματων οὐδ ' ὁλως ὀγκουσθαι πεφυκεν ἑψομενα , και κεκληκασιν ἀτεραμνα τα τοιαυτα των παλαιων Ἑλληνων ἐνιοι . τα |
| την των παρθενων ἀποστολην παρα των Λοκρων εἰς το της Ἀθηνας της Ἰλιαδος ἱερον . παρεκαλει δε τους νεανισκους και | ||
| δ ' ἐκμαθειν θελω , ὠ φιλοι , που τας Ἀθηνας φασιν ἱδρυσθαι χθονος ; τηλε προς δυσμαις ἀνακτος Ἡλιου |
| ὁ ζη τῳ κν : οἱ γαρ του αὐτου ἰσακις πολλαπλασιοι ἰσοι ἀλληλοις εἰσιν . ἐστι δε και ὁ ηθ | ||
| και αὐτοι τῃ τε ὀψει του θαρσειν το πλειστον εἰληφοτες πολλαπλασιοι φαινομενοι και ξυνειθισμενοι μαλλον μηκετι δεινους αὐτους ὁμοιως σφισι |
| και γυναικειων σωματων των ἁπαλοσυγκριτων : ἐπι δε νεων περισκληρων ἀκμαζοντων ἀνθρωπων , ἐαν μη δυνηται ἐκτρεπεσθαι ἡ ἑδρα , | ||
| ἀνδρων δυσιατοτεραι , και γεροντες και παιδες των νεων και ἀκμαζοντων . Τουτων προδιωρισμενων , ἀρκτεον της θεραπειας ἀπο των |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
| φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
| παιδας ὁ μητροκοιτης Βουπαλος συν Ἀρητηι † και ὑφελξων τον δυσωνυμον † ἀρτον . ἐκ πελλιδος πινοντες : οὐ γαρ | ||
| ἀν ὡν ἐρᾳ τυχειν . και γαρ δυσειδες σωμα και δυσωνυμον γλωσσῃ σοφον τιθησιν εὐμορφον τ ' ἰδειν . μονῳ |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν ἐξ ἀρχης πειρασεται : παρατηρητεον δε ὡς διπλη τις ἡ τοιαυτη στασις , τουτεστιν | ||
| ὀνομα του ἐπιτρεχοντος μοριου ἐν τοις εἰδεσι του πολλαπλασιεπιμοριου . παρατηρητεον δε ἐφ ' ἑκαστης πλασεως των τε ἐπιμερων σχεσεων |
| πολεως , ἀνηρ των πλουσιωτατων : ἀλλ ' ὁμως ὁ κορος οὐδεμιαν αὐτῳ ὑβριν ἐνετεκεν : οὐδε γαρ κορος οὐδεις | ||
| ἀρταβων ἑξ : και οἰνου κορους μυριους : ὁ δε κορος του οἰνου ἐστι μετρα δεκα . Το δε ἐλαιον |
| ἐπιλυσεως διαλυσεται . δια τουτο ὁ Πλατων παρακελευεται περαιτερω των εἰδικωτατων μη ποιεισθαι την διαιρεσιν , ἱνα μη εὑρεθωμεν των | ||
| εἰς διαφορα τῳ εἰδει , ἀλλα τουτο μεν ἐπι των εἰδικωτατων , μεθ ' ἁ οὐκ ἐστιν εἰδη , ἀλλ |
| . Διενοουμεθα δε την πολιν και αὐθις την πριν αὐτης εὐκοσμιαν ἀναλαβειν και τα της εὐσεβειας ἀνθησαι και πλατυνθηναι ὡς | ||
| χειλη με ἐπαγεται και δεινως κᾳει κεκλεισμενα μεν δι ' εὐκοσμιαν , ἀνοιχθεντα δε δι ' εὐωδιαν . λε . |
| λεγων την προτασιν το ἀντιληπτεον των παλαιων πραγματων ἠγουν των εὐδαιμονων , την ἐκ της φιλοτιμιας λυσιν ὁσον ἐγχωρει τῳ | ||
| , οὐκ εἰδοτας ὡς μετα μικρον ἀπιασιν ἀλλῳ τινι των εὐδαιμονων με καταλιποντες . οὐτ ' οὐν ἐκεινους οὐτε τους |
| κατα τον ἰσον ἀριθμον της ἰδιας περιοδου εἰκοτως κινησιν των σπερματικων πορων ἀρχεται ποιειν και ὁρμην ἐπι την των ἀφροδισιων | ||
| ἐπι των ἀλλων ποιειν . ὁσα δ ' ἰσχυρα των σπερματικων ταυτα διαμενει μαλλον ὡσπερ ὁ τε φοινιξ και πευκη |
| μονου προϲηκεν οὐτε ἐπι μελικρατου μονου , ἀλλ ' ὑδαρεϲ μελικρατον ἑφθον διδοναι : δει γαρ τουϲ οὑτω νοϲουνταϲ ἐπι | ||
| νυμφης λαβων ἡδεως πινει : το δε ποτον ἀρα ἠν μελικρατον πεφαρμαγμενον . ἡ δε πεπωκοτα ὡς εἰδεν , λαμπρον |
| μηδενος ἑτερου δεομενον προς την τοιανδε κλησιν : εἰρηται δε ἀνθορισμος , ἐπειδη ἐναντια τῳ ὁρισαντι ὁριζεται . Συλλογισμῳ . | ||
| τα δε κοινα ἀμφοιν : του μεν κατηγορου προβολη , ἀνθορισμος , συλλογισμος , μεταληψις , γνωμης αἰτησις : του |
| μετ ' ἰσου ὑδατος . Ῥητινης , πισσης ξηρας ἀνα γραμματιον ἑν , νιτρου , ἀσφαλτου , θειου ἀπυρου ἀνα | ||
| Ι γραφονται , οἱον βιβλιον , θηριον , ἀκατιον , γραμματιον , το γραμμα , γραμματειον δε , ἐν ᾡ |
| μεθ ' ἁλμης [ ἐν ] οἰνῳ κεκραμενης . Των συμπιπτοντων ταις κυουσαις ἐπειδη ταυτα μαλιστα ἐνοχλει , το περισσαινειν | ||
| , λογων μεν παντα μεστα και ψιθυρισματων , σοφιστων σοφισταις συμπιπτοντων , ἐργου δε ἐρημια δεινη : και το θρυλουμενον |
| , και Καϊκου ἀλλο ἐν Μυσιᾳ , και Μαιανδρου το Καρικον ἐστε ἐπι Μιλητον πολιν Ἰωνικην . . . . | ||
| ποταμου , και Καϊκου ἀλλο ἐν Μυσιᾳ και Μαιανδρου το Καρικον ἐστε ἐπι Μιλητον πολιν Ἰωνικην . Αἰγυπτον τε Ἡροδοτος |
| Ἀμωμου , καρδαμωμου , σχοινου ἀνθους ἀνα ⋖ Ϛʹ , κοστου , καστοριου , σμυρνης ἀνα ⋖ γʹ , κασιας | ||
| σπερματος , πετροσελινου , καρδαμωμου , ναρδοσταχυος , κυπερου , κοστου , σαρξιφαγου , σελινου σπερματος , σμυρνης , πεπερεως |
| [ ἠτοι μεγεθεσιν ἠ βαρεσιν ἠ χρονοις ἠ τισιν ἀλλοις διπλασιοις ἠ τριπλασιοις ἠ τισι τοιουτοις πολλαπλασιοις ἠ ἐπιμοριοις ] | ||
| ἐχει προνομιαν : ἀει γαρ ὁ ἀπο μοναδος συντιθεμενος ἐν διπλασιοις ἠ τριπλασιοις ἠ συνολως ἀναλογουσιν ἑβδομος ἀριθμος κυβος τε |
| και πινειν και ἀφροδισιαζειν οἱ παντες φαυλοι εἰσι και τοις ἀλογοις συμφοροι . Ἐμεμψαμην και Διονυσιῳ και Περδικκᾳ , λεγω | ||
| ὁ Καλχηδονιος [ . ] οὐκ ἀπελπιζει και ἐν τοις ἀλογοις , Δ . δε , κἀν μη θεληι , |
| προϊοντος ἐν ἡδονῃ τιθενται κἀν ἡ τιτθεια λαβῃ τελος , δακρυουσιν . εἰ μεν οὐν ἐξ οὐριων ἡμιν το κλεος | ||
| και τιτθης διακηκοας : σοφαι γαρ ἐκειναι τα τοιαυτα και δακρυουσιν ἐπ ' αὐτοις , ὁταν ἐθελωσιν . οὐ μην |
| λογου τουτου ἠτοι ἀγαθος ἐστιν ὁ πλουτος ἠ κακος ἠ ἀδιαφορος : οὐτε δε κακος ἐστιν οὐτε ἀδιαφορος : ἀγαθος | ||
| . Το αʹ ἀντισπαστικον τριμετρον καταληκτικον ἐκ παιωνος γʹ . ἀδιαφορος γαρ ἐστιν ἡ αʹ συζυγια . ἁ δε περι |
| ἐπιμελειας τε και ὑπερπονουντων ὠδινας παλαιας ἐπι νεοις δανεισθεισας , ἀποδιδοντα δε παλαιοις ἐν τῳ γηρᾳ σφοδρα κεχρημενοις . παρα | ||
| αὐτα οὑτως ἐχειν ἐστιν ὡσπερ ἐχει : ἑκαστωι οὐν αὐτων ἀποδιδοντα την αἰτιαν και κοινηι πασι το ἑκαστωι βελτιστον ὠιμην |
| στενυγρον παρ ' ἀκρον στομα ποντου , ἐνθ ' ἰχθυς ἐλαφος τε νομον βοσκουσι τον αὐτον : στελλειν δ ' | ||
| εἰναι ὠφελιμα εὑρισκονται , τα δε νομιζομενα σωτηρια ἐπισφαλη . ἐλαφος τον ἑτερον πεπηρωμενη των ὀφθαλμων ἐπ ' ἠιονος ἐνεμετο |
| κατηγορων , κεκλησθαι δ ' οὑτω παρ ' Ἀθηναιοις πρωτον εὑρεθεντος του φυτου της συκης , και δια τουτο κωλυοντων | ||
| τουτεστιν της του ἀστερος , διεστηκασι : του τοιουτου γαρ εὑρεθεντος , ἐξ ὡν ἐδειξαμεν , ἀναγκη το μεταξυ των |
| ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
| ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
| , ἐπει οἱ Λακεδαιμονιοι αὐτους ἀπολειπειν ἐμελλον , και αὐτοι ἀπεπλεον ἐς Σιφνον . Χρηματων γαρ ἐδεοντο , τα δε | ||
| γαρ ὠν ἐδοκεον ὁμοιοι εἰναι : ἐς δε την ἠπειρον ἀπεπλεον , ὁκως ἐωσι ὑπο τον πεζον στρατον τον σφετερον |
| ἁ δε ἐπιζητεις νυν , ἀρκει και δια των εἰρημενων ἀποκεκρισθαι μετριως . Καλλιας ὁ δᾳδουχος ἠν αὐτῳ γενει προσηκων | ||
| των πολεων ἑνεκα συνεμαχουν τοις Ἑλλησιν , οὐ δια το ἀποκεκρισθαι ὑπο Ἀλεξανδρου το καλλος αὐτων , ὁπερ οὐκ οἰδεν |