| ἡμιν τἀγαθα οἱ θεοι και Σοφοκλης πονος γαρ ὡς λεγουσιν εὐκλειας πατηρ και ἐν Μιλητῳ ὁ θεος οὐδεν ἀνευ καματου | ||
| . βληθεις ] ἀλλο τι παθων , τρωθεις . . εὐκλειας ] δοξης . , εὐδοξιας . θραυω το συντριβω |
| δωρεας μεν τας τε σιτησεις και τας προεδριας και τας ἀτελειας και το ἱερασθαι και ὁσα ἀλλα λαμπρυνει ἀνδρας , | ||
| ἐντευθεν λυμαινεσθαι ; ὡστε και ἁ Δημοσθενης λαμπρως ἀγαν ὑπερ ἀτελειας προϊσχεται , των ἀτοπωτατων εἰναι φασκων και της εἰς |
| ἀδελφοκτονησαι . μιασματος ] του φονου . μιασματος ] της παρανομιας . εἰ ὁλως τις ἀτυχει , καλον το διχα | ||
| σκαφη κατασκευαζοντες ἐλῃστευον τους πλεοντας , μιμουμενοι τας ἀγριοτητας και παρανομιας των ἐν τῳ Ποντῳ Ταυρων : μετα δε ταυτα |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
| μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
| ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
| ἐν νοτιοις λεγω πηγαις . δεον δε εἰπειν ἐποιησα την παρειαν δακρυσιστακτον και διαβροχον ἐν πηγαις νοτιοις ἀπο των ὀσσων | ||
| . το δακρυσιστακτον ἠ προς το ῥεος ᾐ προς το παρειαν συντακτεον . ἀπ ' ὀσσων ] ἀπο των ὀφθαλμων |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| . μικρας δε πανυ της δαπανης ὑπαρχουσης δια το τους παρανομουντας και ἀφειδως ἀναλισκοντας ἀνατετιμηκεναι τα ὠνια προς το ἐλευθεριωτερον | ||
| και ὑπερ ἡλικιαν θανατον μαντευεται το ὀναρ , και τους παρανομουντας ἐλεγχει . τοις δε δικαιοπραγουσι συλλαμβανει : σχεδον γαρ |
| , αὐτη δι ' ἑαυτης ἀνακλασθησεται , εἰ δε προς ἀμβλειας , ἐσται ἀναλογως και ἡ ἀντανακλωμενη αὐτη ἰσογωνιος αὐτῃ | ||
| ἐμπαθεις , ταπεινας , δειλας , ἀμφιβολους , θρασυδειλους , ἀμβλειας , βλακωδεις , δυσκινητους , οἱ δε ἑσπεριοι στηριγμοι |
| ἀλλ ' ἐναντιουσθαι και κωλυειν νυν μεν ἀπατῃ και δολῳ χρησαμενους : του - των γαρ ἐν τῳ παροντι δει | ||
| μαλαχης του καρπου ἐμβληθεισαι ἐλαιῳ καμπαι και ἀνατριφθεισαι ἱκανωτατα τους χρησαμενους ὀνινασιν , ὡστε ἀτρωτους τον ἁπαντα και ἀνεπιβουλευτους ἀπο |
| ' ἐπωλουν , ὡς ἐοικ ' , Ὀτρυνικους . Μη μεστας ἀει ἑλκωμεν , ἀλλα και λογισμος εἰς μεσον παταξατω | ||
| ἀνδρασι πονηροις οὐδ ' ἀπαιδευτῳ βιῳ . κοτυλας τετταρας ἀναγκασας μεστας ἐμ ' αὐτιτου σπασαι ὀξους Δεκελεικου δι ' ἀγορας |
| του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
| : ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
| ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
| ' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
| και τους ἐνοχους ταις ἀραις ἀκριβως ἀποδεικνυντων τἀναντια φαινεσθαι τουτοις ποιουντας , ὡσπερ ἡμεις . οὑτωσι δε διαλογιζεσθε περι τουτων | ||
| ὁ δε ὁρων αὐτους προς τα παροντα χαλεπαινοντας και παντα ποιουντας ἁπερ αὐτος ἠλπιζε , ξυλλογον ποιησας ἐβουλετο θαρσυναι τε |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
| κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
| . . και νυκτα ταυτην ἡν λεγεις ἐπι της ἀσπιδος κυρειν και ὑπαρχειν , ταχα ἀν αὑτη ἡ νυξ τινι | ||
| τοις τεκουσιν ἀξιαν τιμην νεμειν ὡς ἡδυ πατερα παισιν ἠπιον κυρειν και παιδας εἰναι πατρι μη στυγουμενους . ἠν οἱ |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
| οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
| ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
| ' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
| φυομενα ταυτα και τον καρπον τον ἐκ γης ἑνεκα του παραμενειν ἡμας γιγνεσθαι , καθαπερ δεσμωταις τροφην διδομενην ἀηδη τε | ||
| τα δε συνεκτικα , δια το ποιειν το παθος και παραμενειν , τουτεστιν , ὡν μεν παροντων τα ἀποτελεσματα παρεστιν |
| οὑτω κεκληκασιν . εἰη δ ' ἀν ὁ μεν εἰσω περιρραντηριων τοπος ἐνθεος , ἱερος , καθιερωμενος , καθωσιωμενος , | ||
| ἠ φιλοθεοι σπουδασαντες οἱ τοιουτοι τροποι παντες εἰναι βαινετωσαν ἐξω περιρραντηριων , ἱν ' ὡς μιαροι και ἀκαθαρτοι μηδ ' |
| μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
| ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
| των καταφασεων τας ἀποφασεις . Ληπτεον δε και περι της προσηγοριας του καθολου προσδιορισμου , δια τι οὐχ ὡσπερ πας | ||
| δε , εἰασε ζητειν και ἀνευρισκειν , εἰπερ ἀξιοι της προσηγοριας φαμεν εἰναιἰσως οὐν βελτιον ἐντευθεν την ἀρχην ποιησασθαι . |
| ὡς δυναμει ὑγροι , και την της γλωττης ὑγροτητα ἐξικμαζουσι προσθεντες την παρ ' αὐτων . και εἰ τι δε | ||
| τε πληρεις ὡρας και το μερος , ἐπειτα τα ἐτη προσθεντες το ἑν κλιμα σκοπειν , εἰς ποσην μοιραν του |
| ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
| γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
| θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
| Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| των προφητων τον θανατον ἐξεφυγεν : και οὐδεις ἐκ των βασιλευοντων ὑπαρχει ἀθανατος : οὐδεις ἐκ των προπατορων ἐξεφυγεν το | ||
| κτισεων ἀγνοουνται , των κατα καιρον ἐν αὐταις ἀρχοντων ἠ βασιλευοντων τῳ μεσουρανηματι χρησομεθα εἰ συμπαθειαν ἐχει προς τον αὐτον |
| ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
| . Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| δε κατα Βιθυνων πρωτον , συμμαχουντων αὐτῳ και των ἐξ Ἡρακλειας , τους βαρβαρους ἐξοπλισας , της τε χωρας ἐκρατησε | ||
| αὐτον ἐν ποτηριῳ ἐμυθολογησαν . Πανυασις δ ' ἐν πρωτῳ Ἡρακλειας παρα Νηρεως φησι την του Ἡλιου φιαλην κομισασθαι τον |
| και θεοφιλεστερον ὀφθησεσθαι νομιζων , εἰ προσθειη ταχος , οὐ περιμεινας ἑτερον καιρον , ἀλλα σπασαμενος το ξιφος της πλευρας | ||
| και οὐδ ' ἐνταυθα τον στρατον αὑτου κατα μερη προσιοντα περιμεινας ἐς τας Κασσιου και Ῥοδιων τριηρεις ἐνεβη συν τοις |
| φρονειν . Ξυναυδω . Οἰμοι , τεκνον , προς οἱα δουλειας ζυγα χωρουμεν , οἱοι νῳν ἐφεστασιν σκοποι . Ὠμοι | ||
| αὐτοι μαθοντες , ἠ του δεσποτου διδαξαμενου , ἐκπηδησαντες της δουλειας δια την τεχνην , οὐκ ἀγαπησωσι ταυτην , ἀλλα |
| ποτε ᾠδῃ και μελει τον κατα της ψυχης ἐχοντα τι προσαντες και ἀλγεινον . Ἐχει δε ἀρα ὁ κυκνος οὐ | ||
| . τοτε οἱ μεν ἀλλοι της ὁδου το δυσκολον και προσαντες καταπλαγεντες ὑποκατεκλινησαν και την μακραν και λειαν παρεκαλουν αὐτον |
| στρατηγου θανατῳ ζημιουσθαι , στρατηγος κατιοντας φυγαδας ἐμαστιξε και κρινεται παρανομου τιμωριαςἐοικε δε πως και τουτο τῃ ἀπο τροπου μεταληψει | ||
| παραλειπω , ὑπολαμβανων πρωτον μεν ἐφεξης τους περι αὐτου του παρανομου λογους ἀποδουναι με δειν , εἰτα , κἀν μηδεν |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| εὐμενεις οἱ θεοι , μεθ ' ὡν και των ἐνταυθα ἐνοχλουντων ἐκρατεις . ἐμε δε μητε κοθορνον μητε Εὐριπον μητε | ||
| την τεχνην ἐπανελομενος ὀλιγου δειν τα ὠτα ἐκκεκωφηται προς των ἐνοχλουντων κατα χρειαν της μαντικης , και ἀρτι μεν αὐτῳ |
| ἀργυρεων χρυσου τε και ἠλεκτροιο φαεινου , των προτερων παντων ἀσπασαμενος . Ξενοφων δε ἐν ὀγδοῳ Παιδειας περι Περσων λεγει | ||
| παντος μιμημα ὡς ἐδοκει πεποιημενη . σφοδρα οὐν με φιλοφρονως ἀσπασαμενος ἠρωτα ὁ τι πραττοιμι . κἀγω παντα διηγησαμην αὐτῳ |
| ἐστι ταὐτα , πολλα παραγαγοντες καθ ' ἑκαστα και ἑνι παραβαλοντες ὁτῳουν και τῃ προς ἐκεινο ταὐτοτητι , και ἀλληλοις | ||
| εὑρηκαμεν ἡμερας ε , και τα ὑπολειφθεντα λεπτα μζ ὁμοιως παραβαλοντες παρα το ὡριαιον μεσον δρομημα της Σεληνης εὑραμεν ὡραν |
| νομος , ἀπο δε του πραγματος ἀλλ ' ἡ Πλαταιεων παρανομος ἁλωσις οὐ συγχωρησει βεβαιον ἑσταναι τον νομον . Ἰστεον | ||
| , ὁ ἐστιν ἀρετης γνωρισμα . εἰ γαρ ὁ ἀδικος παρανομος και πλεονεκτης , ἑπεται δε τῳ πλεονεκτῃ προς τῳ |
| της ὀροφης ὡστ ' ἐμφασιν ποιειν , ἐαν ὀρθος γενηται διαναστας , ἀποστεγασειν τον νεων . ἀνεγραψαν δε τινες τα | ||
| Ἀθηναιους οὐ ξυνηθες μισος εἰχε , των δε ἀναγκαιων ξυμφορων διαναστας ἐπρασσεν ὁτῳ τροπῳ ταχιστα τοις μεν ξυμβησεται , των |
| δε διπλασιαζεται . παλιν δε και ὁ δυο ἀριθμος και συντιθεμενος και πολυπλασιαζομενος ὁ αὐτος μενει . ὡστε οὐχ ὑπαρχουσιν | ||
| γαρ παραλληλογραμμα και ἰσογωνια , και ὁ των πλευρων λογος συντιθεμενος μενει ὁ αὐτος τῳ ἐξ ἀρχης λογῳ δια το |
| ἠν αὐτοις ἁπαλαις χρησθαι , κρεα μοσχεια και χηνων μονον προσφερομενους , οἰνου δε τακτον τι μετρον πινοντας , μη | ||
| ὁ Θεοπομπος περι Μηθυμναιων ταδε λεγει και τα μεν ἐπιτηδεια προσφερομενους πολυτελως μετα του κατακεισθαι και πινειν , ἐργον δ |
| αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
| τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
| τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
| . Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
| θειναι : ἁμαρτημα των ἐσχατων εἰ τις οὑτω συνταττει : τετηρηται γαρ ἠ τῳ ἐνεστωτι συνταττομενον ἠ τῳ μελλοντι , | ||
| μεν παρ ' ἐμου προσηκε φυλαχθηναι , παντα δικαιως ὑμιν τετηρηται , και κατηγορησων , ἐπειδη τις εἰσαγει , παρειμι |
| γυναικων ἐρωτας , και ἀνδρων ; και ποταμων ἐρωτας και βασιλεων και φυτων ; Τον δε Ἀρχιλοχου ἐρωτα , ὑβριστης | ||
| διχα . Ἐν δωδεκατῳ παλιν Ἡλιος φθασας Ἀναιρεσιν τε των βασιλεων φερει , Ἐκπτωσιν αὐτου του βασιλειας κρατους , Δεινους |
| τουτακι δ ' οἰοπολος : το τηνικαυτα δε ὁ μονος ἀναστρεφομενος θεος παρεγενετο ἀνδρος αἰδεσιμου και ἀξιοπρεπους φαιδραν και εὐπρεπη | ||
| και την δοξαν οὐ προς ἐκεινην ἀλλα περι τα ἐκεινης ἀναστρεφομενος , ὡσπερ ἐνταυθα ὁ Σωκρατης περι Λυσιου λεγει κινων |
| ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | ||
| πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον |
| μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
| πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
| την νοησιν ἀπεφηναντο . αὐτικα Ἐμπεδοκλης οὑτω λεγει : προς παρεον μητις ἀεξεται ἀνθρωποισι . παροντα γαρ αὐτῳ ἐνταυθα τα | ||
| κατηκε . Ἀλλ ' , εὐ γαρ ἐχει ἐς το παρεον ἡμιν , νυν μεν ἐν τῃ Ἑλλαδι καταμειναντας ἀμεινον |
| ὁτι εὐτρεφες μεν ἐστι το εὐ τρεφον και δυναμενον τους τρεφομενους πιαινειν και εὐτραφεις δεικνυειν , εὐτραφες δε το εὐ | ||
| τροφιμους αὑτων κυνας ἐπ ' αὐτους ἀφιασιν ἐς τουτο ἀει τρεφομενους , οἱπερ οὐν καταγωνιζονται τε και διαφθειρουσιν αὐτους ῥᾳστα |
| γραμματικη γραμματιστικης : ἡ γαρ γραμματικη νεωτερα ἀπο Θεαγενους , τετελεσται δε ἀπο των Περιπατητικων Πραξιφανους τε και Ἀριστοτελους : | ||
| ἐν ᾡ τουτων μεμνηται , κατα Θεελλον ἠ Ἀπολλοδωρον ἀρχοντα τετελεσται , ὡς ἐν τοις περι Δημοσθενους δεδηλωκαμεν . εἰ |
| : μωρᾳ , ἐκ της κακοφροσυνης γινομενῃ . δαμνεται : κοπτεται , δαμαζεται . ἀτῃ : βλαβῃ . Καραβῳ : | ||
| ἐστω δε το ὑδωρ δεκατον του των κριθων μερους . κοπτεται δε ἁλων ἀτριπτων εἰς αὐτην ἐμπαττομενων . γινεται και |
| τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
| ] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
| ἐπι τῳ χωρας ἐνεργους ποιειν και κατασκευαζειν ἠ ἐπι τῳ πολεμικος εἰναι . Και ναι μα Δι ' , ἐφη | ||
| ἐμοις χρημασιν εἰς παλαιστρας ἐφοιτας . ἐκ των ἡμετερων ἐγενου πολεμικος . ζητει τοινυν καιρον ἀμοιβων , ἱνα μοι πληρωσῃς |
| περιγιγνοιτο , της βασιλειας ἐξ ἑαυτης πηγαζουσης οἱον ? το πολιτικον φως και ἐπι τας μεν ? μετ ' αὐτην | ||
| το κυρος ἐχοντα της πολιτειας . ὁθεν τον δικαιον Ἀριστειδην πολιτικον μεν φασι γενεσθαι , οὐ μεντοι γε χρησασθαι τῃ |
| . παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
| ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
| πεφυκα , πατρις γη δ ' Ἀθηναιων πολις . ὠ κλεινον οἰκους ' ἀστυ γενναιων τ ' ἀπο τραφεισα πατερων | ||
| . αὐτος γουν ὁ Ποσειδων φησι [ ] λειπω το κλεινον Ἰλιον βωμους τ ' ἐμους : προς δε κρηπιδων |
| δραστικωτερα . ἀλθαιας της ῥιζης ἀφεψημα , ἡδυοσμον προς τας προσφατους , κενταυριου του μεγαλου ⋖ β διδομεναι τοις μεν | ||
| γαρ θαττον και ἀσφαλεστερον : προς συριγγας πασας και τας προσφατους και παλαιας ὑποφορας , κολπους , φυματα , παρωτι |
| και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
| : οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
| , ἠλθεν ἱππον ἐλαυνων μεγα ποιουμενος ἰδειν ὑπ ' ἐμου νεμομενους παιδας . ἐπειθ ' ὁ μεν ἐπανηλθεν οἰκαδε , | ||
| δε το κρεας ἐστω ἀπο λιπαρου κριου : ἀρνας δε νεμομενους και γαλακτοτροφουντας ἐσθιειν : μη καρυκευειν δε το συνολον |
| , ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
| ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
| εἰπε „ ξυνειρω γαρ τα παντα ἐς εὐχην μιαν και προσιων τοις βωμοις ὡδε εὐχομαι : ὠ θεοι , δοιητε | ||
| . τουτον ἰδων ἐγω σκυθρωπον ἐν ἀγορᾳ καθημενον ἐταραχθην και προσιων ἠρωτων , ὁθεν ἡμιν τοιουτος ἐστιν , ὁ δε |
| καλλιλογειτε και εἰρωνευεσθε , ὠ Μηνυκιε , ὀνομα καλον ἐργῳ περιθεντες ἀνοσιῳ ; οὐ γαρ δη καθοδον μοι διδοτε , | ||
| . πρωτοι δ ' ἐς αὐτην οἱ βασιλεις ξυλοφορουσι και περιθεντες ἑτεραν ἐν κυκλῳ βραχυτεραν τῃ μεν ἀνω γαλα και |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| : παρ ' ἐλπιδα την των Λυγκηστων ἀντεστησαν οἱ Λακεδαιμονιοι ἐπιφερομενους μεν : τους βαρβαρους . οἱ λοιποι : των | ||
| εἰς την ἐπαυλιν . οἱ δε τους μεν κυνας δρομῳ ἐπιφερομενους ἐδεξαντο και κατεδησαν , ἐμε δε παιοντες οὐ προτερον |
| ; ἠ ὑπερ ἑτερας ἀμεινονος ἐσθητος ; τροφης μεν γαρ ἀναγκαιας ἀπορος οὐδεις , ἀχρις ἀν πηγαι μεν ἀναβλυζωσι , | ||
| ἐστιν του ἀναγκαιου , ἐπειδη οἱ ἀναγκαιον συναγοντες ἠ ἀμφω ἀναγκαιας εἰχον ἠ την καθολου ἀναγκαιαν ἀποφασιν , ἱνα και |
| ἐν τουτῳ δε οἱ προς την πολιν αὐτων το πρωτον καταφυγοντες ὡς ἑωρων ταυτα γιγνομενα , αὐτοι τε παλιν ἀπο | ||
| παρα την Κωπαϊδα λιμνην , ἡττηθεντες , ἐς τον Ἑλικωνα καταφυγοντες ἐσπεισαντο τοις Βοιωτοις ἡμερας τινας , ἐν αἱς βουλευσαμενοι |
| ἰδιως . ὁτι και ἐν τῃ του ἀριθμου φυσει ἡ τριας διατεινει : περιττου μεν γαρ εἰδη τρια , το | ||
| μεν και οἱον μονας ἀνθρωπος , δυας δε οἰκος , τριας δε κωμη , τετρας δε πολις . το γαρ |
| ' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | ||
| ' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' |
| νυκτος κατα την ἑωθινην ἐπι το ὀρος το καλουμενον Παγγαιον ἀνιων προσεμενε τας ἀνατολας , ἱνα ἰδηι τον Ἡλιον πρωτον | ||
| , κεφαλην τε και ἀλλην χειρα και ἰξυν , Αἰγοκερως ἀνιων καταγει : τα δε νειατα παντα αὐτῳ Τοξευτηρι κατερχεται |
| γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
| οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
| ψυχην οὐχ ὡς σαρκες κἀν ἐχωμεν , ἀλλ ' ὡς οὐρανιον πνευμα μενωμεν , ἠ συγκαταπιπτοντες τοις λοιποις χειρονα και | ||
| λογικαις οὐσιαις και χθονιας ζωης ἐπιστρεφομενον . το γαρ πρωτον οὐρανιον ἠν και το μεσον αἰθεριον . παντων οὐν ἀνθρωπων |
| ἐν πασῃ τεχνῃ και οὐχ ἡκιστα ἐν ἰητρικῃ πολυν ὀχλον παρασχοντα και πολλην ὀψιν και πολυν λογον ἐπειτα μηδεν ὠφελησαι | ||
| . και τον ὑποδεξαμενον ἠ κρυψαντα ἠ την ἐρευναν οὐ παρασχοντα τοις ἰσοις ἐνεχεσθαι . μηνυειν δε ἑκαστα τουτων τον |
| ἡ ἐλπις διπλασια , ἀλλ ' ἐξ ἑκαστου των εἰρημενων διπλασιαζεται , ἐκ του καταπεπτωκεναι τους Ἀθηναιους τοις φρονημασι κἀκ | ||
| γαρ ἐντος προσωπα τουτων ἐν γενικῃ πτωσει νοειται . Μονη διπλασιαζεται παρα Δωριευσιν ἡ αὐτος ἐν τῳ αὐταυτος , αἰ |
| : ἀπο γαρ των εἰρημενων εὑρησει τις και τας ἀλλας ἐνεργειας αὐτης . εἰ δε μη εὐποροιη τουτων , τοις | ||
| των παιδων οὐν ἐχοντων πολυ το ἐμφυτον θερμον και τας ἐνεργειας ἰσχυρας το παχος της ὑλης κεχυμενον εἰς τους νεφρους |
| τους αὐτους τοπους τας πολεις ἱδρυσαμενοι ἱερα κατεσκευασαν ἀπο κοινων ἀναλωματων : Ἰωνες μεν ἐν Ἐφεσῳ το της Ἀρτεμιδος , | ||
| γεωργουντων και ποιησον ἀμφοτεροις λαμπροτεραν την πολιν και μηδετερον των ἀναλωματων φυγῃς , ὁπως ἡμιν μεν ὡς περι πολιτου διαλεγεσθαι |
| , ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
| καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
| οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
| και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
| κιονων σκιας ὁρωμεν ἀποτελουμενας ἠτοι λαμπαδος τινος ἀπ ' ἀντικρυ καιομενης ἠ λυχνου . τουτων δε εἰ και πασι πλειστον | ||
| ὑπ ' αὐτῃ δε κρηναι ῥεουσι χλιαρου και ἀσφαλτου , καιομενης , ὡς εἰκος , της βωλου της ἀσφαλτιτιδος : |
| κρατιστον . τοις οὐν ἀριστευουσι το κρατιστον ὁμοιως και καλλιστον ἐπιτιθεναι καλως ἐχειν διενοηθησαν . Ἐνιοι των φιλοσοφων , καθαπερ | ||
| ἀναλυων τῳ Ἑρμῃ ἐπεθηκεν , ᾡ εἰωθει και τους ἀνθινους ἐπιτιθεναι : και ἐθαυμασθη . ὁτι Δημοφων ὁ βασιλευς βουλομενος |
| δε χρονον θαλασσοκρατουντες Ἀθηναιοι ἀνηγον εἰς ἀστυ τας νησιωτικας δικας γραψαμενος τις και τον Ἡγημονα δικην ἠγαγεν εἰς τας Ἀθηνας | ||
| παλιν : δις περι των αὐτων δικας μη εἰναι , γραψαμενος δημοσιων ἀδικηματων Μειδιαν Δημοσθενης και ἑλων κρινει αὐτον και |
| ὀντα και ἐπιβουλοτερα και δυσμαχωτερα των θυραιων . ὁ γαρ τοι προεδρος και συνθακος της βασιλειας ὁ νομος , συγκατελθων | ||
| δ ' αὐ τοι δολομητα θεων συμφρασσατο βουλας ; αἰει τοι φιλον ἐστιν ἐμευ ἀπο νοσφιν ἐοντα κρυπταδια φρονεοντα δικαζεμεν |
| κορυφαιος : Δερκεταιος : Ἀριδαιος : τουτοις ὁμοιον και το ὑμεναιος κατα γραφην εἰ και μη κατα τονον : ἐτυμολογουσι | ||
| ' ὡν τας ψυχας † συγκυρωσουσιν ἀναπνειν † ἀλληλαις , ὑμεναιος δε ἀναψει λαμπαδας ἡμιν και δᾳδας γαμηλιῳ πυρι : |
| εἰς Ὀλυμπιαν ὁδον , Τι , ἐφη , φοβῃ την πορειαν ; οὐ και οἰκοι σχεδον ὁλην την ἡμεραν περιπατεις | ||
| ὡν ἐπῃνουν . οὐτε γαρ ὁδον ἐμαυτῳ συνῃδειν μακραν οὐτε πορειαν συντονον οὐτε ὑπαιθρον διαιταν οὐτε θυραυλιαν οὐτε σκληρον τι |
| στυγνον περ ἐοντα , μηδε διαλεγεσθαι , ᾡ οὐκ ἐχρησαντο ἐκεινοι . φαινεται δε οὐδ ' αὐτος κεχρημενος : δυναται | ||
| μητε εἰδος μητε τοπον ἐν ᾡ εἰη ; προτερον γαρ ἐκεινοι ὁμολογησατωσαν τε και συμφωνησατωσαν , ὁτι τοιοσδε ἐστιν ὁ |
| δειλοτατα , και τους ἀνθρωπους και τους κυνας και τους ἀετους φοβειται , και ζῃ βιον ἀθλιον . οὐκ οἰσθα | ||
| αὐτους ἀπαντησαι , ὁθεν ὀμφαλος ἐκληθη . ἀνακεισθαι τε χρυσους ἀετους φασι των μυθευομενων ἀετων ὑπομνηματα : ἰω Ζευ : |
| ἠ και μενουσης ἐτι συχνης : οἱ δ ' ἐτι μενουσης της ὑγροτητος γινομενοι το σωμα της καρδιας καταλαμβανοντες ἐντευθεν | ||
| ἰουσης , της δε τεχνης αὐτης ἐξω ὑλης ἐν ταυτοτητι μενουσης και τον ἀληθη ἀνδριαντα και κλινην ἐχουσης . Οὑτω |
| νευρα ἁ τους διδυμους ἀνεχει . το δε ῥαφῃ μεν προσεοικος , ὑπο δε τον καυλον δια του ὀσχεου μεσου | ||
| το ἀκινητον του κινουμενου και το τῃ του ἑνος συμμετριᾳ προσεοικος του εἰς την ἀοριστιαν της ὑλης ὑποφερομενου . παραιτησομεθα |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
| ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
| καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
| , ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
| ὑπο γην τῃ διαμετρῳ , και ἐπι τουτο το ὡριαιον πολλαπλασιασαντες τας ὡρας ἁς ἀπειχε του μεσουρανηματος ὁ ἀφετης , | ||
| ὁ Α μοναδων ιη , ὁ δε Β ὀκτω , πολλαπλασιασαντες δε ἀλληλους ποιειτωσαν τον ρμδ . ὁ μεν ρμδ |
| αὐτον και ὁτι πολλακις και τας ἡμερους ἐκκαλουνται φυσεις οἱ προσκειμενοι τε και παροξυνοντες , ἐδεισε περι τῳ Πολεμωνι , | ||
| ἀσιτοι διηγαγομεν , ὁταν ἐνεργουντες τι μεθ ' ἡδονης και προσκειμενοι προς το ἐργον δια μεν την ἡδονην μη καμνωμεν |
| ταν λαυραν , τοθι ται δρυες , αἰπολε , καμψας συκινον εὑρησεις ἀρτιγλυφες ξοανον , τρισκελες , αὐτοφλοιον , ἀνουατον | ||
| οὐν Διονυσος ἀφοσιωσασθαι βουλομενος τον ἐρωτα του ἀποθανοντος μειρακιου , συκινον αἰδοιον πελεκησας περιηψεν εἰς τον ἑαυτου τραχηλον , και |
| “ ἐξεθηκα ” , μαρτυρει Εὐριπιδης λεγων : διδωσι βουκολοισιν ἐκθειναι βρεφος . λεγει οὐν Ἀριστοφανης , ὡς ἐπειδη παρανομως | ||
| ὁτι ὁ Φοινοδαμας γʹ ἐχων θυγατερας ἀναγκαζομενος ὑπο του Λαομεδοντος ἐκθειναι αὐτας τῳ κητει ἐκκλησιαν συναγαγων ἐδημηγορησε δεον εἰναι Λαομεδοντα |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
| Λυκειον και την ἑαυτου νεοτητα και τους συνεφηβους και την ἑταιρειαν , μετ ' αὐτου ζην και κολακευειν αὐτον και | ||
| ποιησεις γαρ ἀσμενος . οἰσθα δε την προς αὐτους μοι ἑταιρειαν , και ὁτι Διονυσιος ἐξηπατηται , ὡς ἀδικουντων αὐτων |