- ψηφιζων ἐπιστατης ἠρωτων και διαχειροτονιαν ἐδιδοσαν , ὁτῳ δοκει δωρειας ἀξιως ἡ βουλη βεβουλευκεναι και ὁτῳ μη : καιτοι | ||
τι ποιειν ἀποσταιεν , και παντες τας ἐπι ταις εὐεργεσιαις δωρειας ζηλωσαντες ἁ χρη πραττειν προελοιντο , τι κωλυει μεγιστην |
λεγει ὁν κατασκευαζουσι τῃ Ἀθηνῃ κατ ' ἐνιαυτον , τας ἀριστειας αὐτης ἐν αὐτῳ ὑφαινοντες . και Εὐριπιδης ἐν Ἑκαβῃ | ||
θεας , την παρα των θεων τιμην , τας πολλας ἀριστειας , εἰτα δε δακρυσει τα νυν , προστιθεις , |
ἐπῃεσαν ὡπλισμενοι : Σκυθης δε ἀνηρ δεισας αὐτων την ἐξ ἀπονοιας μαχην συνεβουλευσεν ὁπλα μεν και τοξα καταβαλειν , μαστιγας | ||
πολεως , ὡστε θαυμαζειν εἰκοτως ἀν τινα των μεν της ἀπονοιας των δε τοὐναντιον της ἀψυχιας : ἀπονοιας μεν , |
και πελια των ὑπωπιων σπογγος ἐν ἁλμῃ ἀποβαπτομενος και συνεχως προστιθεμενος . μετα τουτο δε πυρια συνεχης δια ὑδατος θερμου | ||
/ , ὁ δε τετραγωνος μθ͵βτδ / , ὁ δε προστιθεμενος αὐτοις τετραγωνος μθ͵δϘϚ / . ζ . Κυβῳ και |
: συνειναι δε τους ἱερεας ὁτι το τελος τῳ Πτολεμαιῳ προσιον εἰδως ὁ κροκοδειλος εἰτα μεντοι την ἐξ αὐτου τροφην | ||
δ ' εἰναι το φυσει προσον , οὐ το νομῳ προσιον , οἱον γονεας υἱεις ἀδελφους και τους προ τουτων |
φυει και αὐξει , οὐδεν δε ἑτερον ἠ μονον ἀχνην ἀποφερεται , ὡστε οὐδενος μεταλαμβανει . Ἀν πολλα βαλλῃς ἀλλοτ | ||
ὑπηρετης γινεται : τα γε μην των ποδων οὐκ ἰσον ἀποφερεται μετρον , ἀλλ ' ὑψει πλεονεκτουσιν οἱ προσθιοι και |
διαφορον , ὡς ἀν την προσβασιν ἐχον ὀρθιον ἑως της ἀκρωρειας σταδιων εἰκοσι πεντε : ἐκ θατερου δε μερους οὐσης | ||
αὐτοι συνεφυγον και προσιοντα ἐλοχων . ὁ δε ἐς τας ἀκρωρειας τινας ἐπεμπεν , οἱ ἑκατερωθεν αὐτῳ συνεθεον , προβαινοντι |
τινες οἱ Ἀθηναιοι και ἀπεστειλε κατ ' αὐτων Μαρδονιον μετα βαρειας δυναμεως και στολου πολλου . ναυαγησαν - τος δε | ||
, περισπωνται και οὐκ ὀξυνονται ; ὠφειλον γαρ ὡς ἀπο βαρειας και ὀξειας συναιρεθεντα ὀξυνεσθαι και μη περισπασθαι . Ἐστιν |
και ὁ ἐλελισφακος τον αὐτον τροπον γινομενος . Ἐλελισφακον και ὑπερικον ἀφεψων ἐν ὑδατι , ἐν τῳ ἀφεψηματι ἀχυρα κριθων | ||
λιβανωτιδοϲ καρποϲ ἁλοϲ ἀνθοϲ νιτρον ἀφρονιτρον δαφνιδεϲ πυρεθρον ϲμυρνιου ϲπερμα ὑπερικον καλαμινθη καχρυ καϲτοριον κονυζα κοϲτοϲ κνιδιοϲ κοκκοϲ μετα νιτρου |
μουσικην ἀπεδεξαντο , ῥητεον [ οὐ ] προς εὐδαιμονιαν αὐτην συντεινειν , ἐπει και ἀλ - λοι μη λειπομενοι της | ||
διαφερει σκοπος οἰκονομιας , ὁτι προς μεν τον σκοπον παντα συντεινειν ὀφειλει τα λεγομενα , ἡ δε οἰκονομια μερων τινων |
μεν τους μη ἐνοχλουντας μηδε ἀρχοντας ἀδικων μηδε τῳ σμηνει προσιοντας κακουργως και συν ἐπιβουλῃ εἰρηναια αὐταις και ἐνσπονδα ἐστι | ||
Ἑλληνας , ἐπεστησαν φυλακην τῳ τοπῳ τουτῳ κελευσαντες ἀπειργειν τους προσιοντας : κατοικιαν δ ' αὐτοις ἐδοσαν την προσαγορευομενην Ῥακωτιν |
ὁμοιως τοις περι Ἀπολλωνιον και Κομανον και σχεδον ἁπασι συνδεσμον ἐκδεχομενος παλιν λογους τινας προὐφερετο ἐξεταστικους του ἐγκεισθαι τον και | ||
φημι : συ δε ὁμωνυμως το ἡσυχῃ ἀντι του νοθρως ἐκδεχομενος δηλος εἰ σοφιστευων την ἐπιχειρησιν . στλεγγιδα . στλεγγις |
του πατρος εὐεργεσιας και την μετανοιαν ἱκανην ὑπολαμβανοντος εἰναι της προπετειας διορθωσιν ἐτη μεν τρια διεμειναν ἐν τῃ προσποιησει της | ||
αὐτων δε των της ἀκρασιας εἰδων ἡ ἀσθενεια χειρων της προπετειας . οἱ γαρ την ἀσθενη ἀκρασιαν ἀκρατεις ὑπ ' |
τε πολυουσια και πολυτροφα και τα ἀθροως ἀναδιδομενα προ της τελειας πεψεως , και τα βαρεα ταις ποιοτησι και τα | ||
Ἰσαακ ἐγεννησεν ὁ κυριος : αὐτος γαρ πατηρ ἐστι της τελειας φυσεως , σπειρων ἐν ταις ψυχαις και γεννων το |
, ἁπτεσθαι αὐτου , τον δε φωρα ἐν τῳ σκοτεϊ προτειναι αὐτῃ του νεκρου την χειρα : την δε ἐπιλαβομενην | ||
, βιαζηι μ ' οὐ θελοντα δραν ταδε . τολμα προτειναι χειρα και θιγειν ξενης . και δη προτεινω , |
δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ||
. Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως |
, ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
θειον εὐχομενος φυλαττειν αὐτον ἀπο των δοκουντων εἰναι φιλων : πυθομενου δε τινος δια ποιαν αἰτιαν τοιαυτην εὐχην ποιειται , | ||
βασιλεα ἀφικομενον και ξενιζομενον παρ ' αὐτῳ πολλα ἐμφορεισθαι . πυθομενου δε του βασιλεως ὁ τι ἀπο τουτων ἐργαζοιτο , |
ἑνεκα , της τε | προς τον ἡγεμονα και σιταρχην ἀρεσκειας , ὑφ ' οὑ γνωριζεσθαι φατε , και του | ||
' ἐσπευδε και κατηπειγεν ἑνεκα της προς τον ἐναντιον ὀχλον ἀρεσκειας , ταυτῃ νομιζων ἐξοικειωσασθαι μαλλον αὐτον εἰς ἁπερ διενοειτο |
τους ῥητορας φησιν ἐπιχειρειν παρακρουεσθαι τους δικαστας δια των ὁμοιων ποιουμενους της ἀπατης την ἐπιχειρησιν ἀλλ ' οὐ των πολυ | ||
σωτηριας εὐκολον ἠν ἐξευρειν , την ἐκεινων καταστροφην οἰκειαν ἀσφαλειαν ποιουμενους . ὁμως ἐπειδη τον νουν ἡμων εἰδεν ὁ τας |
δε προς τους ὑπηκοους , ᾑ ἁρμοσει αὐτους και συμφωνους ἀπεργασεται και παρασκευασει ἑτοιμους προς τον ἀγωνα , ὡσπερ οἱ | ||
, συγγνωμην ἀν ἐχοι δικαιαν , ἁπλως δε οὑτω δεινην ἀπεργασεται συγχυσιν . Δειχθησεται γαρ και ἡ βασις των νοητων |
ἀθῳος γενηται των ἀσεβηματων , ἀλλ ' ἐν τῃ πατριδι περιβοητον ἐχῃ τον βιον ὑπο παντων ὀνειδιζομενος . εἰς τοσουτο | ||
οὐσιαν πασαν τῳ περιβλεπτον δι ' αὐτον γενεσθαι και πασι περιβοητον και θαυμασιον : ἐνθεν και πλεον ἀγαπασθαι αὐτον ὑπο |
χαριζομενος . και εἰ μεν θερους , ἰσος ἀν ἠν ἐκεινοις , εἰ δε και χειμωνος , ἀδικωτερος πηλου του | ||
τοις τοτε πραττοντες ἀγανακτουμεν , εἰ μη την αὐτην τιμην ἐκεινοις ἑξομεν . οἱ τοσουτον ἀπολελειμμεθα και τοις ἐργοις και |
και ἁμα προσεπαπειλησαμενος ἐν τῳ χαρτῃ και τουτο μετ ' εἰρωνειας : „ μη οὑτω την ἀκροπολιν αἰτει , οὐ | ||
του πανηγυρικου , ἐν οἱς ἐπιταφιους λεγει , και ποικιλας εἰρωνειας εἰσφερων και ἐρωτησεις ποιουμενος και φιλοσοφοις εἰδεσι δημηγορων : |
Ἑρμην , σαφως γινωσκε ὁτι οὐκ ἀν ἀλλαξαιμι της σης λατρειας την ἐμην δυσπραξιαν . ἠγουν , οὐ προτιμησομαι το | ||
Ἑρμην : σαφως γινωσκε ὁτι οὐκ ἀν ἀλλαξαιμι της σης λατρειας την ἐμην δυσπραξιαν . ἠγουν : οὐ προτιμησομαι το |
. Σατυριασις ἐστι παθος μετα ἐντασεως αἰδοιου γιγνομενον μετα του τεινεσθαι αὐτοις τα μορια : ἐστι δε οἱς και σπερματος | ||
των ἐκτος : οὐκ ἀδηλον δ ' ὁτι το μεν τεινεσθαι και εἰς ἑαυτους συνερχεσθαι συμφυτος ἐνεργεια τοις μυσι , |
ὁρμης αὐτων . “ Πασα ψυχη , φησιν , ἀκουσα στερεται ἀληθειας : ” οὑτως οὐν και δικαιοσυνης και σωφροσυνης | ||
εἰδως ἀκριβως το του Πλατωνος , ὁτι πασα ψυχη ἀκουσα στερεται της ἀληθειας . εἰ δε μη , τα μεν |
συμβολον εἰναι της ἐκεινου δικαιοσυνης και δυναμεως και ὡς της ἀνθρωπειας προὐστη φυσεως παντας ἀγων προς το βελτιστον ; δι | ||
. Φωκη θαλασσια , ζῳον καλλιστον ἐστι και γνωστον , ἀνθρωπειας χειρας ἐχουσα , προσωπον δε βοος μικρας . Φρυνος |
παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
την συμφοραν και μετα ταυτα ποιητας τους θρηνησαντας το της περιπετειας ἐλεεινον . Καθ ' ὁν δε καιρον μαλιστα Ῥηγιον | ||
τις γαρ ἡ πιθανοτης πρωτον μεν της κατα τον Ἰνδον περιπετειας ; ὁ γαρ Ἀραβιος κολπος ποταμου δικην στενος ἐστι |
ἀλλ ' ἀναποδιζει , μεμνημενον τροπον τινα της προς ἀλληλα ἀντιπαθειας . ὁμοιως δε ἀν τις ἑψομενῃ τῃ κραμβῃ ἐπιψεκασειεν | ||
των αὐτων μενωμεν ὑποδειγματων , μεγιστε αὐτοκρατορ , τον της ἀντιπαθειας ἐρευνησωμεν λογον . Κρανειας ἀκρεμων παρδαλιν ἐς φυγην τρεπει |
καθευδει , ἀλλ ' ἁμα τε ᾐσθετο του ζῳου του προσιοντος και της εὐνης ἐξεπηδησε και θει : και ὁ | ||
ἐπι σκηνης κατηρασατο τῳ Ἡρακλει , εἰτα γ ' ἐκυψε προσιοντος κατω . εἰκοτως δε μοι δοκουσι κακως ἁπαντας λεγειν |
γης εἰς την Μιδα κρηνην : και κατ ' ὀλιγον καταφερομενος ἁλιει τινι προσηνεχθη : κατα δε χρησμου προσταγην Πεισιστρατος | ||
Καμαριναν τουτο γενομενον : οὐ γαρ πλημμυρᾳ χρηται ὁ ποταμος καταφερομενος . βελτιον οὐν οὑτως τινες : ἐπειδη ἐξ ὑπογυιου |
στρατηγος ἠν ἀνηρ ὁ το ξιφος ποθων ὑπερ σου και προτεινων εἰς μαχην και μη δεδοικως την τομην των φασγανων | ||
: ψευδεσθαι θεος ἐθελοι ἀν ἠ λογῳ ἠ ἐργῳ φαντασμα προτεινων ; Οὐκ οἰδα , ἠ δ ' ὁς . |
πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | ||
ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και |
ἐγκλημα φυσεως ἐπι το χειρον ῥεπουσης λεγῃ . δικαιοτερον και ἀρειον : το δικαιοτερον ἀντι του δικαιον : οὐ γαρ | ||
Μαιωτιδος και Κασπιας , οἱ εἰσι και Ἀραβες . : ἀρειον ] Το ἀρηϊον . : ὑψικρημνον θ ' οἱ |
πυκνον κατεχοντων , δυο δ ' ἀνισων , του τε λειπομενου της πρωτης συμφωνιας και της ὑπεροχης ᾑ το δια | ||
συνοντος αὐτῃ ἠ ☍ ἠ □ . τῳ δε φωτι λειπομενου και τοις ἀριθμοις ἀφαιρουσα , μαλιστα ἀγαθοποιων ἐπιθεωρουντων , |
φερβων . του μεν τ ' ἠριον αἰψα , και εὐρειας ποταμοιο ἠιονας πεδιον τε , βαθυρρειοντα τε Καλπην δερκομενοι | ||
σοι δε , Διων , ῥεξαντι καλων ἐπινικιον ἐργων δαιμονες εὐρειας ἐλπιδας ἐξεχεαν . κεισαι δ ' εὐρυχορῳ ἐν πατριδι |
τα σοφισματα . παρατηρησις ἐστι τῳ ἐρωτωντι το καταναγκαζειν τον προσδιαλεγομενον ὁμολογειν τα ὁμωνυμα και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα | ||
προς ἀληθειαν προς το πραγμα Σωκρατικως προς νικην προς τον προσδιαλεγομενον ῥητορικως◄ των ἡδεως μεν κτλ . ὁτι ἡ ἀγνοια |
ὠν ὀξυς χρηστος ἐστι τον τροπον . μικρα δε μοι συγγενομενος εἰς τους φιλους ἐγγεγραπται : τοσουτον ἰσχυσε τοις μικροις | ||
ἐχομεν εἰπειν τους διδασκαλους των ἐνδοξων ἀνδρων , ὁτῳ ἑκαστος συγγενομενος λογου ἀξιος ἐγενετο διχα γε Ἡρακλειτου του Ἐφεσιου και |
Κα - λως εἰπεν ἐπι της ἐνστασεως το βιασεται : προφανους γαρ οὐσης της ἐξουσιας ἀνατρεπειν δια της ἐνστασεως ἐπιχειρουμεν | ||
εἰπειν . ἐνιοτε δε και ἰσχυραι ἀντιθεσεις ἁπλως και ἐκ προφανους εἰσαγονται , ὁταν πανυ θαρρωμεν τῃ λυσει , και |
Κριτοβουλος δε ἡμερας τεσσαρας ἐν τῳ Κοτζινου ἀστει διαγαγων και καταστησαμενος τα αὐτου τῃ ὑστεραιᾳ ἀναλαβων τετρακοσιους ἱππεις ὡπλισμενους καλως | ||
θυρας . ὡς δ ' ἐν τῳ λογῳ δεδηλωται Κυρος καταστησαμενος εἰς το διαφυλαττειν αὑτῳ τε και Περσαις την ἀρχην |
ἀμυγδαλων ὑποτριψας εἰς τα ῥοφηματα : τοις δε κατα κοιλιαν ἐνοχλουμενοις ἀντι του ἐλαιου ὑποτριβειν την λευκην μηκωνα , ἡσυχῃ | ||
ἀναγωγαις και ἐμετικῳ στομαχῳ και τοις ἀμετρως ὑφ ' αἱμορροϊδων ἐνοχλουμενοις και γυναιξιν ἀτακτως καθαιρομεναις και συνεχως ἐκτιτρωσκουσαις . τα |
πραττουσιν οἱ ἀνθρωποι ἐν αὐτῳ ἠ τινων στερουμενοι παντες οἰμωζουσι κατιοντες παρ ' ἡμας : οὐδεις γαρ αὐτων ἀδακρυτι διεπλευσεν | ||
ἀποκινδυνευσαι ταις δυναμεσι δεδιοτες τας ἀλληλων παρασκευας , ἀκροβολισμους δε κατιοντες ἐκ των ἐρυματων οἱ ψιλοι παρ ' ἑκατερων συνεχεις |
δη καθαρσιν παθων και ἀπαλλαγην γενεσεως ἑνωσιν τε προς την θειαν ἀρχην ἡ δια των κλησεων ἀνοδος παρεχει τοις ἱερευσι | ||
δια την πολλην προς τα ὑπερ ἡμας ὁμοιοτητα βεβαιαν και θειαν ὡς ἀληθως την ἰσχυν ἐπεποριστο . ἐσται δε των |
, ἀναμνησθεντι του ποτε μοι συμβαντος ἐν Ἀλεξανδρειᾳ . εὐθεως παραγενομενου ἐκεισε γυναιον μοι προσηλθε μελλον ἀποθνησκειν , ἐχον διαθεσιν | ||
Κυζικηνος , ὁτι Ἑλενου ἐκ της πατριδος εἰς την Ἠπειρον παραγενομενου θυοντος τε ἐπιβατηρια , ἡ βους οὐ καιριαν λαβουσα |
μετα ὀλιγον α εὐτυχησεις ἱλαρως β μη συναλλαξῃς ἀρτι . περιμεινον γ οὐκ ἀποδημησεις ταχεως : ἐπεχει γαρ δ προκοψεις | ||
σοι α κοινωνησεις και βλαβησῃ β οὐ στρατευσῃ νυν . περιμεινον γ οὐκ ἐστιν ὡρα του ἐπιβαλεσθαι δ οὐ πλευσεις |
το ἑν ἐπιστρεφομενον οὐτε ὡς γνωστικον οὐτε ὡς προς γνωστον ἐπιστρεφεται , ἀλλ ' ὡς ἑν προς ἑν δι ' | ||
νυν δε ταλαιναν οὐδ ' ὁσσον παιζων εἰς ἐμ ' ἐπιστρεφεται . οὐδ ' ὁ μελιχρος Ἐρως ἀει γλυκυς : |
ταυτοτητα προσῳδιας , και προς τουτοις το της αὐτης εἰναι συνηθειας ἀμφοτερα : εἰ γαρ καθ ' ἑν τι τουτων | ||
Ἐπικουρου διοτι πολλης ἐστιν [ ] ἡ ῥητορικη τριβης και συνηθειας οὐχ ὑπακουστεον [ ] [ ] το μονης ἀλλα |
, πηλικοτητι , προς τι : ὁρικου γαρ ὀντος του προβαλλομενου , ἀναγκαιως ἐν τοις ὁρικοις πασι λυσεις τον ὁρον | ||
. διασυρει . χαυνωσιν ἀναπειστηριαν φησιν , ὁταν του ἀντιδικου προβαλλομενου τινα εἰναι ὑπερ ἑαυτου και του ἰδιου συμφεροντος ἡμεις |
ἀλλ ' ἁλυσεως τροπον ἀλλη ἐξ ἀλλης ἠρτηται , δευτερον προσγενησεται κριτηριον ἡ πιθανη ἁμα και ἀπερισπαστος φαντασια . οἱον | ||
και ἀλλα ὁτι πλειστα ἐκ του καλου τε και δικαιου προσγενησεται . Και τι δη , ἐφη , ὁρᾳς , |
και σοι τουτο κεχαρισμενον ὑπαρχειν , εἰ τι των ἀλλων περισσοτερον εἰδησεις το λαμπρον του βιου τιθεμενος οὐκ ἐν τοις | ||
ὑπο σου τιθεμενα . . . ἱνα μη βλαπτῃς με περισσοτερον ἠ ἐλαττον των ἐπιταττομενων σοι ποιων . ἀρον ἐπι |
γε προ ἐμου τουτο κατειδεν Εὐριπιδης ὁ ποιητης την Ἑκαβην ποιων . της γαρ δη Ἑκαβης δεομενης του Ἀγαμεμνονος συμπραξαι | ||
τε και ἀπλανεις εἰναι και ἀσυγχυτοι . πρωτον οὐν ὁ ποιων ἐποιησεν οὐρανον ἀσωματον και γην ἀορατον και ἀερος ἰδεαν |
δεικνυσιν . ἐπι τε των παιδιων σφοδρα λεπτον ὀν το περιτοναιον οὐκ αἰσθητην παραλλαγην τῃ συγκρισει προς τα κατα φυσιν | ||
προϲ ἀλληλαϲ ζυγωϲομεν , ἐπειτα τον πυρηνα ἐξελκυϲομεν οὐτε τον περιτοναιον ἀποκοπτοντεϲ οὐτε τον διδυμον ἀναβαλλοντεϲ οὐτε ἀλλο οὐδεν , |
το λουτρον χρηστεον εὐδιοικητῳ και συμμετρῳ , προσλαμβανοντας ἐχινων θαλασσιων προσφατων ἠ καρκινου ποταμιου μαλιστα . Εἰτα ἐπιλαβειν μα - | ||
, τραγακανθης ⋖ δ : διαλυε την τραγακανθαν ὠων ὠμων προσφατων τῳ λευκῳ , και ὁταν διαλυθῃ , ἐπιβαλλε τριψας |
δε ἁ τιμων διατετελεκας θερος ὁλον και χειμωνα καλων , μεταπεμπομενος , ἐπιστελλων , λεγοντος ἡδομενος , ἀχθομενος σιγωντος . | ||
ἀπανταν ἁμ ' ἡμερᾳ εἰς το Τιμολεοντιον , αὐτος δε μεταπεμπομενος τους περι Πεισαρχον και Διοκλεα , τους δοκουντας προεσταναι |
, κἀν τοις προσωποις κἀν τοις των ἱερειων εἰδεσι , προσωποις μεν ἀρχιερεως και του συμπαντος ἐθνους και ἀρχοντος ἐν | ||
Ἀξιον ἐπιστασεως ἐκεινο , ὁτιδηποτε τα μεν ῥηματα κινουμενα ἐν προσωποις κατα το τελος κινειται , αἱ δε ἀντωνυμιαι οὐκετι |
τον Πολυπερχοντα των μεν φιλων οἱς ἐπιστευε κατ ' ἰδιαν προσδιαλεγομενος ἐξεπεμπεν ἐπι τον Ἑλλησποντον ἀνυποπτως , αὐτος δ ' | ||
και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα . και παλιν ὁ προσδιαλεγομενος ὀφειλει ἀπανταν και ἐνιστασθαι δεικνυων αὐτον ὁμωνυμα ἐρωτωντα ἠ |
μεν Ἰοκαστη ὡς ἀκριβως εἰδυια εἰπε [ ] σιδηρας τας περονας : αὑται δε ὡς βαρβαροι οὐκ ἀκριβως ἰσασιν : | ||
οὐκ ἀκριβως ἰσασιν : περοναις ἐπισαμον : τουτο δια τας περονας λεγει αἱς ὑστερον ἑαυτον ἐτυφλωσεν : οὐ γαρ ταις |
ἐν ἀκρᾳ τῃ βορειῳ χηλῃ Τιμοχαρις μεν ἀναγραφει βορειο - τερον του ἰσημερινου μοιρᾳ α και πεμπτῳ , Ἱππαρχος δε | ||
ἀρθρον . μετα δε την ζʹ ἠ και βραδυ - τερον ἐπιλυϲαντα δει μετριᾳ κεχρηϲθαι τριψει δια το ϲτερεμνιωτερου γινομενου |
ὀντας συμμαχους , εὐμενως δε ἀει προς τηνδε την πολιν διακειμενους , μονους δε μεθ ' ἡμων ὑπερ της των | ||
ἑαυτης ἐνεργειᾳ : οἱον ὁρωντες τοδε το λευκον ἑαυτους οὑτω διακειμενους συνεγνωμεν . ἀναγκη δε ἠ τῃ ὀψει αἰσθανεσθαι τουτου |
το διαφραγμα σπονδυλων και τοις ἀνωθεν καταφερομενοις ἐξ ἐγκεφαλου νευρον ἐπιμιγνυται το μικρον ἀφ ' ἑκαστου . κατα δε τους | ||
λαβδοειδους , οὐκ ἀει δε και εἰς ἀλλους τινας . ἐπιμιγνυται δε , ὡς ἐφην , ἀλληλοις τα κατω της |
Ῥωμαιων στρατηγους αὐθις ἐλθων ἐλεγεν ὡδε : ” ἁ μεν ἠδικημενος προς ὑμων , ὠ Ῥωμαιοι , βασιλευς Μιθριδατης ἐφερε | ||
χρησθαι αὐτοις . , . . Ἐγραψαμην ταυτην την γραφην ἠδικημενος ὑπο τουτου νη Δια πολλα , ἐτι δε και |
ἐδειξεν ἀνθρωποις την τε της πολεως καλοκαγαθιαν και την Φιλιππου κακιαν . ὁ μεν γαρ συμμαχος ὠν τοις Βυζαντιοις πολιορκων | ||
ὑπισχνειται δωσειν , ὁτι πατριον ἐστι τοις Ἑλλησι μη δια κακιαν , ἀλλα δι ' ἀρετην κτασθαι χωραν . Ὁ |
χρησει της ὁμοιοτητος . μιμησις γαρ οὐ χρησις ἐστι των διανοηματων , ἀλλ ' ἡ ὁμοια των παλαιων ἐντεχνος μεταχειρισις | ||
νοϊδιων ] νοηματων λεπτων . νοϊδιων ] λεπτων και μεμεριμνημενων διανοηματων . ὁτ ' ] ἐπει . τι δρᾳ ] |
λαβοντες παραβαλλομεν , ἡμερας μεν παρα τους ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ του Ἡλιου μοιρᾳ του γενεθλιου , νυκτος δε | ||
τῃ ὡροσκοπουσῃ . ἐρχομαι εἰς το αὐτο κλιμα και εὑρισκω παρακειμενους τῃ ιʹ μοιρᾳ του Κριου ὡριαιους χρονους ιε και |
μειζονα εἰναι της ἡμισειας της περιεχομενης ὑπο των ἀσυμπτωτων . συντεθησεται δη το προβλημα οὑτως : ἐστω ἡ μεν δοθεισα | ||
τῃ Θ : δοθεισα ἀρα και ἡ ὑπο ΑΔΓ . συντεθησεται δη οὑτως : ἐστω παραβολη , ἡς ἀξων ὁ |
ἀνθρακων και ζεσας , εἰτα χλιασθεις και συν τῳ ἐλαιῳ πινομενος τε και ἐσθιομενος σφοδρα ὠφελιμος γινεται . Σκοροδον πικρον | ||
ἀρτος μη προσφατος , μηδε πανυ ἐζυμωμενος , και ὁ πινομενος οἰνος κιρρος τῃ χροιᾳ και λεπτος τῃ συστασει , |
ἐμπεριεκτικον τι ἀποτελειται , το ἱππων , ὁ δη παλιν ἀναλυεται εἰς το ἱππους συνεχον . και περισσον ἀν εἰη | ||
. ὁ μεντοι ξανθοχολικος , ἁτε λεπτομερης ὠν , ῥᾳδιως ἀναλυεται , και δευτερος μετ ' ἐκεινον ὁ μελαγχολικος , |
τυχων και Ποσειδωνος ἀδελφου Διος ἀσφαλιου , και τινος οἱον λιμενος της τε παρουσης ταυτης ὑγιειας τε και σωτηριας λαβομενος | ||
ἐτι δε και ἁς ἠμεν βυθισαντες κατα του πορθμου του λιμενος σοφισματι τινι ἀνελκυσαντες , οὑτως οὐν και ἀλλων νηων |
λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |
ταυτα δ ' ἐκκοπτοντες ἐξοριζουσι και καιουσι . Διδυ - μος δε Ἀντικλειδου λεξιν παραγραψας ἐκ των ἐξηγητικων φησιν , | ||
δε θυγατερα του Λυκομηδους ἐγημε και γιγνεται αὐτοις Νεοπτολε - μος ὀνομασθεις τουτο δια νεοτητα του Ἀχιλλεως , καθ ' |
δεδορκως , οὐδεν ἠδικημενος . χρη δε ξενον μεν καρτα προσχωρειν πολει : οὐδ ' ἀστον ἠινες ' ὁστις αὐθαδης | ||
των σπονδων . εἰ γαρ μη ἐγεγονεσαν , ἀλλα ἐξην προσχωρειν τοις Ἀθηναιοις , τους τε Ἀργειους και Ἀχαιους προς |
πολεμον . ἐφη δε τουτ ' αὐτους ἐξ ἐπιβουλης και ὑπεροψιας των πενητων ποιειν , ἱνα μη των ὑπεροριων ἀπαλλαγεντες | ||
θεου ὀψιν φανεισαν ἐν τοις ὑπνοις δηλουν , ὁτι της ὑπεροψιας και της καταφρονησεως των αὐτου λογων την μεν ἠδη |
και πολεμιους Αἰγυπτιων , το μεν ποιμενας ἀκων εἰπεν , ἐλεγχομενος ὑπο της ἀληθειας : ἠσαν γαρ ὀντως ποιμενες οἱ | ||
και ἑτερῳ τῳ κατα συνθεσιν . ἐστι δ ' ὁ ἐλεγχομενος λογος αὐτων ὁ τιθεμενος ὁρον εἰναι της εὐ πολιτευομενης |
, ὁσον ᾐδεσαν ἁ πασχουσιν , ἐπει ἀμυνεσθαι γε τους ἐπικειμενους οὐδε τουτοις ἠν . οἱα δε ἐν νυκτι και | ||
δευτερα δ ' ὡς διαφραγματος αὐτων τουτων προς τους ἐξωθεν ἐπικειμενους μυς : τριτη δ ' ὡς προς το θαττον |
το μητρῳον γαλα , μεχρις ἀν εὐσταθησῃ το σωμα , συντασσειν ἀτοπον ἐστιν . διο και Δαμαστην ἐπιμεμπτεον κελευοντα παραχρημα | ||
ὀφθεις ἀνεστρεψαν Λακεδαιμονιοι ἀντι του Ἀλκιβιαδου ὀφθεντος . Και το συντασσειν τοις ὑποτακτικοις μοριοις εὐκτικα ῥηματα : φασι γαρ ἱνα |
ὑπερβολῃ λεγει , ὁτι κἀν πεισῃς , οὐχ ἑξεις ἡμας πειθομενους σοι : 〚 οὐδε ἐαν πιθανως διαλεχθειης , πεισεις | ||
τι διδασκοντας : και γαρ προσταττουσιν αὐτοις και τυπτουσι μη πειθομενους . Νη Δι ' , ἐφη : ἀλλ ' |
οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
, γινηται βπλ . αὐτου . λοιπον ἐστιν και τον βον παρα του αου λαβοντα Μο ν , γινεσθαι αὐτου | ||
και λελυται μοι ὡστε τον ἀπο του αου ⃞ονπροσλαβοντα τον βον ποιειν ⃞ον . δει δε και τον ἀπο του |
ἀθρησαιμι φιλην ὑπο δουρασι πατρην δυσμενεων : οὐ γαρ τι κακωτερον ἐλπομαι ἀλλο πημα μετ ' ἀνθρωποισιν ὀιζυροισι τετυχθαι . | ||
φορβη τε φιλη και λιχνος ὀλεθρος . ὡς οὐδεν λιμοιο κακωτερον οὐδε βαρειης γαστερος , ἡ κρατεει μεν ἐν ἀνθρωποισιν |
ἀντιπαρεσκευασμενῃ οὐκ ἐθαρρησεν ἐπιθεσθαι . Σελευκος των Δημητριου στρατιωτων ἀθυμως διακειμενων τους ἀνδρωδεστατους των ὑπασπιστων ἐπιλεξαμενος και προταξας ἐλεφαντας ὀκτω | ||
εὐεργετουντων . Ὡς παιδα φιλουσιν ἐρασται : ἐπι των ἐρωτικως διακειμενων . Ὡσπερ παλαιαν εἰρεσιωνην καυσεται : ἐπι των ἰσχνων |
ἀμεινον : ἐπειγουσης δε τινος ἀναγκης ἐμειν ἐπεσθιετω τοις προειρημενοις πεπονος ἠ σικυου σπερματος μετα μελιτος ἠ ῥιζαν ξηραν κοψας | ||
μειζων εἰη ἡ ὀδυνη , προσμισγε ὑοσκυαμου φυλλα , ἠ πεπονος , ἠ σικυου την σαρκα μετ ' ὠου ὀπτου |
: . ταυτην οὐν την σφαιραν κατορυξας , εἰς γην κατατιθεται ἐπι ἡμερας εἰκοσιοκτω , ἐν ὁσαις και ἡ σεληνη | ||
ἀνασκαφηναι θησαυρος εὑρισκεται , ὡσπερ οὐδε [ ὁ ] νεκρος κατατιθεται . [ κἀγω τουτο παρεφυλαξαμην . ποτε γουν ἐν |
⌊ . × × οἰομαι ] [ | ] ? ποιμενας ? ? ? [ ] πρεπειν ? ? ? | ||
ὡν ἀπελιπομεν . . Μετα γαρ τους θηρευτας και τους ποιμενας τεταρτον φησιν εἰναι μερος τους ἐργαζομενους τας τεχνας και |
οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ||
προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , |
εὐνουχων τινα ὁ Ναναρος μαστιγοι τε χαλεπως και το σωμα αἰκιζεται . Και αὐτον ὁ Παρσωνδης , μεγαλαις ἐλπισιν ἐπαρας | ||
ἐκμαθησονται τεχνας . τοιοισδε δη σε Ζευς ἐπ ' αἰτιαμασιν αἰκιζεται γε κοὐδαμῃ χαλᾳ κακων . οὐδ ' ἐστιν ἀθλου |
μηδ ' ὁλως κεκτησθαι το κἀν ἐλλειπῃ ποτε εἰς την χρειαν εὐδιορθωτον . Δαμασιππον Ῥοδιων ναυαρχον μετα την Ῥοδιων ἁλωσιν | ||
αὐξηθεντες ὁμως οὐδ ' ἐκ του νικησαι παρεχονται την αὐτην χρειαν . ὁ δε και του θερους αὐξεται , του |
. ὁ ὀποπαναξ , εὐφορβιον , καστοριον , πεπερι ὀξει λειουται . ποιει δε προς τα παραλελυμενα και ἠγκυλωμενα και | ||
δραχμας τεσσαρας , καστοριου οὐγκιας τεσσαρας : ὀξει ὁ ὀποπαναξ λειουται . Εὐδηλον δ ' ὁτι τα τοιαυτα ἐπι των |
ἐχων τας Ἀρκτους και τον Δρακοντα , και ὁ τουτωι ἀντικειμενος νοτιος ἀνταρκτικος και θερινος τροπικος μετα τον ἀρκτικον και | ||
ἐλαττον του δεοντος τα τοιαυτα ζητων , ὁ ἐκ διαμετρου ἀντικειμενος , ὁς ἐστιν ἀναισθητος : ὁ δε μεσος ὁ |
και ἀπολαυσαι της φημης συνεβη μοι . πολλοι γαρ ἠρωτων προσιοντες ὁ , τι μοι φαινοιτο ἀγαθον ἠ κακον : | ||
ὑπερ αὐτης διαλεγεσθαι , θαυμαστον , οἰμαι , οὐδεν πραττουσι προσιοντες τοις σοφισταις τουτοις και ἀκροωμενοι σφων τα τοιαυτα , |
: τουτον γαρ μετρει μετα τον ιε ἐφ ' ἑαυτον πολλαπλασιαζομενος : πεντακις γαρ ε κε . τον δε τριτον | ||
. κατα την ἑαυτου . ἀντι του ἐφ ' ἑαυτην πολλαπλασιαζομενος . τρις γαρ . ἀντι του τρις γαρ τρεις |
: ἠν μεν γαρ πειρωνται καμπυλλεσθαι , ὀδυνωνται , περιτενεος γινομενου ταυτῃ του δερματος , ᾑ τετρωνται : και ἁμα | ||
ὑγρανθη , ἐξ οὑ αἱ παρακειμεναι σαρκες , και τουτου γινομενου κατα το συνεχες , ἐφθασεν ἡ ὑγροτης παρα τους |
βασιλευς , σκηνας μεν δη ἐχοντες παντες οἱ ἀμφι βασιλεα στρατευονται και θερους και χειμωνος . εὐθυς δε τουτο ἐνομιζε | ||
τας ἁμαξας τας ἑαυτων και τους οἰκετας ὑστατους εἰχον . στρατευονται γαρ δη οἱ κατα την Ἀσιαν ἐχοντες οἱ πολλοι |
μεν γαρ κατασκευαζει , ὁτι νομιμον , ὁ δε ὁτι παρανομον ἐκ των ἐναντιων ὡρμημενος . Και ὀνομα μεν γενικον | ||
οἱον ἐδοξε τις την μητερα τυπτειν . ἠν μεν οὐν παρανομον , ἀλλ ' οὐδεν ἡττον ἐλυσιτελησεν αὐτῳ , ἐπειδη |
χορτολογιν ποιειν και βλαπτεσθαι ἑτοιμως ὑπο των ἐχθρων , ἠ περιαγειν ἐν χωριοις δια δαπανας των ἐχθρων ἐπικειμενων ἠ και | ||
, τῳ ἁπλως τριγωνα λαμβανειν και γραμμας ἐκτεινειν και κυκλους περιαγειν , τῳ δ ' αὐ ἀγειν μη ὡς ἀν |
ἠ μεμψιν θεων . παντα ταυτα γαρ τυχη διδωσι και παραιρειται παλιν . ἐπι γην καταβαλων ὡσπερει τους θυλακους τους | ||
πρεσβυτερα γιγνομενα καρπιμωτερα καθαπερ ἐλεχθη : παραιρουμενης γαρ της ἰσχυος παραιρειται το πληθος της τροφης ὡστε ῥᾳδιον καταπεττειν την λοιπην |
τις και τῃ ἐναντιᾳ συνηγορειν ὑποθεσει λεγων ὡς μετα το ὑπερουσιον τι ἀν θειτο τις ἑτερον ἠ την οὐσιαν και | ||
ἀπ ' ἐκεινου δυνατον ἐξευρειν . οὑτως οὐν οὐσιαν τε ὑπερουσιον και ὑπερδυναμον δυναμιν και ὑπεραγαθον ἀγαθοτητα προστιθησιν ἡ διανοια |
εἰ θεραπειας χρεια , αὐτος ἐστιν ἰατρος , εἰ δε μαντειας , παλιν αὐτος ἐστι τερατοσκοπος . Ἐπιφανεις Ἀπολλων συμβουλευει | ||
του Ἡφαιστιωνος , ἐπιφανειας τινας και ἰαματα προσαπτοντες αὐτῳ και μαντειας ἐπι - φημιζοντες : και τελος ἐθυον παρεδρῳ και |
τον ἐπῳδον ἐπεφθεγγοντο ἠτοι την ὑστεραν ᾠδην τε και τον ἐπιλογον , εἰς εὐχας το πλειστον αὐτον περικλειοντες . προοιμιον | ||
δημιου κρινομενος , και ὁσα τοιαυτα . Εἰτα ἐρεις τον ἐπιλογον ὀντα κοινον . οἱον τιμωρησασθε αὐτην ὡς ἀνελουσαν παρα |
καθαπερ ὁμοιως και παρ ' ἡμιν ἐπι πλειονων τοιαυτα τινα συντελειται . Παχνη δε συντελειται των δροσων τουτων πηξιν τινα | ||
σανισι το παχος τετραδακτυλοις σκεπεσθω κατα τους ὀρθοστατας . Και συντελειται το σχημα . Και ἀπο του ἐδαφους των ἐσω |