| παραληγουσαν : οἱον , κυων το ζωον : μυων : δυων : ἀλεκτρυων : Ἀμφικτυων : Ἠλεκτρυων : μηνυων : | ||
| δε ἐτει Ἀθηναιοι ἑκατον μνεων , τεταρτωι δε ἐτει Πολυκρατης δυων ταλαντων . οὑτω μεν ἀπικετο ἐς την Σαμον και |
| κοπτομενων των πικρων ἀμυγδαλων καθαρων ἐπιρραινομενου και βραχεοϲ ὑδατοϲ και διακρινομενων , ὡϲ εἰρηται . τινεϲ δε κοπεντων των ἀμυγδαλων | ||
| καθ ' ἡν ὁδε ὁ κοσμος ἐδημιουργειτο : τοτε γαρ διακρινομενων των στοιχειων και την ἐναρμονιον ταξιν λαμβανοντων προς τε |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| χωρας αἰδεσιμωι πνευματι , ὁ ἐστιν αἰδω ἐπιπνευσας τοις ἡμας δεχομενοις Ἀργειοις . ἀσωδει ] πηλωδει . ἀσωδει ] ψαμμωδει | ||
| , τοσῳ δε φανερωτεραν ἐξην αὐτοις την ἀρετην διδουσι και δεχομενοις τα δικαια δεικνυναι . ἀλλ ' οὐτε προς τους |
| τῳ προ τουτου , ἀναγκαιως και περι των κοινῃ αὐταις παρεπομενων μετα και των ἀλλων του λογου μερων πειρασομεθα διαλαβειν | ||
| και ἑκαστῳ των γνωρισματων πλειστακις προειρημενων , και ἐκ των παρεπομενων ἐνιοτε περι την ὑστεραν συμπτωματων . εἰ γαρ κἀν |
| Εἰ μεν γαρ αἰφνιδιασμος τις γενηται ὑπο ἐχθρων κατα νωτου ἐπιφερομενων , παραγγελλει : ! Και , ὡς ἱστανται ἐν | ||
| των περι τον Εὐκλειδαν ἀναιρεθεντων και των ἐκειθεν ὡς ἐκρατουν ἐπιφερομενων , ταραττομενους ὁρων τους στρατιωτας και μενειν οὐκετι τολμωντας |
| σκοπειτε ὁσα εἰκος εἰναι : ἡμων γαρ και ὑμων ταὐτα λεγοντων το γε ἀλλο Ἑλληνικον ἰστε ὁτι ὑποδεεστερον ὀν τα | ||
| , ὠ φιλη κεφαλη Ἰων , ὁταν περι ἀριθμου πολλων λεγοντων εἱς τις ἀριστα λεγῃ , γνωσεται δηπου τις τον |
| και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
| . ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
| : ἐπηρσαι πεφραξαι ὑψωθης : θριγκῳ : θριγκοι καλουνται οἱ ἐπικειμενοι λιθοι ταις ἐξοχαις των δωματων . τα αὐτα δε | ||
| ἐς μιμημα Τυρρηνικης πομπης , περιεζωσμενοι τε και στεφανην χρυσην ἐπικειμενοι : ἰσα τε βαινουσιν ἐν ταξει μετα ᾠδης και |
| τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
| συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
| ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
| κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
| δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
| οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| πολλακις , ὡς των μεν ὁμολογουμενων των δ ' ἀμφισβητησιν ἐπιδεχομενων ἐτι . οὐ μην ἀπολειπεται του κατασκευαζειν και αὐτο | ||
| χρονων των κατω . Των δε ποδων και συνεχη ῥυθμοποιιαν ἐπιδεχομενων τρια γενη ἐστι : το τε δακτυλικον και το |
| χρω τουτῳ : γην κιμωλιαν ἁδροτατην βρεξον οἰνῳ αὐϲτηρῳ και μορων χυλῳ τοϲουτον ὁϲον ϲυμπιειν μονον και προϲβαλε ὑοϲκυαμου ϲπερματοϲ | ||
| , ὁσοι δ ' ἀν ὑπομεινωσι τῳ κακοδαιμονεστατῳ διαφθαρησεσθαι των μορων . οὑτω δ ' ἀρα παρεφρονει και θεοβλαβης ἠν |
| ἀδολως εἰσιεναι εἰς τα τειχη και ἐπ ' ἀγαθῳ των δεχομενων . ταυτα δε ποιησας ἀμφοτεροις λαθρᾳ ἑκατερων νυκτα συνεθετο | ||
| : ποθεν γαρ ; ἀλλ ' ὡς ἀναγκαιων και μηκετι δεχομενων διορθωσιν : ὁσα δ ' ἀν ἐξω τουτου βιαζομενος |
| των σιτιων και ἀπο των ποτων και των ἀλλων των διδομενων , διδοναι δε χλιαρα και ὑγρα : ταυτα δε | ||
| ἀπεληλαται των ἐργων του θεου και των ὑπ ' ἐκεινου διδομενων δωρεων το ματαιον , δει παντως τῳ της ψυχης |
| ὀντα και ἐπιβουλοτερα και δυσμαχωτερα των θυραιων . ὁ γαρ τοι προεδρος και συνθακος της βασιλειας ὁ νομος , συγκατελθων | ||
| δ ' αὐ τοι δολομητα θεων συμφρασσατο βουλας ; αἰει τοι φιλον ἐστιν ἐμευ ἀπο νοσφιν ἐοντα κρυπταδια φρονεοντα δικαζεμεν |
| ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
| ' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
| κρατησῃ ὡστε το αἱμα θερμανθηναι , ἠν τε ὑπο των προσφερομενων ἠν τε ὑφ ' ἑωυτου , μετεωριζεται τε και | ||
| οὐδε ἐπεχειρησαν τουτους ἀμυνασθαι . τριακοντα γαρ ναυσι των Ῥωμαιων προσφερομενων τῃ χωρᾳ και μητε ταξεως μητε συστηματος ἁδρου γενομενου |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| , ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
| δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
| της ἐπιφανειας του κατοπτρου , πιλουμενας δ ' ὑπο του ἐκκρινομενου ἐκ του κατοπτρου πυρωδους και τον προκειμενον ἀερα , | ||
| ἀνεμου . οὐρω , το ἀπο του οὐρου , του ἐκκρινομενου ὑγρου . προσουρησαντα οὐν , το βραχυν τινα χρονον |
| τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
| ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
| γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
| , τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
| μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
| πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
| ἐστιν . Πως λεγεις ; Ὡσπερ ἀν εἰ ἐτυγχανεν ὠν ὑποδηματων δημιουργος , ἀπεκρινατο ἀν δηπου σοι ὁτι σκυτοτομος : | ||
| δε μοι ἐν γωνιᾳ τινι μισθου ἀκουμενος τα σαθρα των ὑποδηματων . πολλους δε και ἀλλους ἠν ἰδειν ἐν ταις |
| ἀλλα τρισιν ἀνδρασιν ἀφ ' ἑκατερας , ὡς ἐν τοις προτεροις δεδηλωκα λογοις . οὑτοι δη μονοι κατα νωτου λαβοντες | ||
| ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν των θηλειων την ἀγχιστειαν πεποιηκε . Λεγει |
| ἐπεμπον ὡς δη και τουσδε ὑπο της βουλης ἀπεσταλμενους , δεομενοι μη ἀγχοτερω τεσσαρακοντα σταδιων τῃ Ῥωμῃ παραστρατοπεδευειν , μεχρι | ||
| Προσφευγουσι τῳ Καισαρι και Ζακυνθιοι μεγαλα ἐγκληματα ἐχοντες , και δεομενοι βοηθειας . Ὁ δε τουτων προὐστη τε , και |
| βουλομενος ποιῃ και ὑφ ' ἑαυτου κινουμενος και οὐχ ἑτερου βιαζομενου . τοτε γαρ ἐσται δικαιος , πρωτον μεν ἐαν | ||
| χελιδονος θηλυκου ὀντος , ἐκεινου δε ἀρρενικον αὐτο τῳ ἀρθρῳ βιαζομενου γενεσθαι , ἠ ὡς της κοινης συνηθειας θηλυκον αὐτο |
| ποιηται , λογιοι δε οἱ προτερον τα κατα τας πολεις διηγουμενοι . Βασσιδαισιν ἁ τ ' οὐ σπανιζει : ὁ | ||
| αἱς περι των βιωτικων διαλεγομεθα πολιταις ἠ φιλοις ἠ συγγενεσιν διηγουμενοι τι των συμβεβηκοτων ἑαυτοις ἠ συμβουλευομενοι περι τινος των |
| , ὡς ὁ ὁρος και ὁ ἀνθορισμος τοις αὐτοις τοποις κατασκευαζονται και ἀνασκευαζονται : ἠ γαρ ἀπο του ἰδιου ὁρου | ||
| ἀνδρασι : ἐν , ὑπο των ἀνδρων . πορσυνονται : κατασκευαζονται , εὐτρεπιζονται , τελειουνται , οἰκονομουνται . Σοι : |
| νυκτος κατα την ἑωθινην ἐπι το ὀρος το καλουμενον Παγγαιον ἀνιων προσεμενε τας ἀνατολας , ἱνα ἰδηι τον Ἡλιον πρωτον | ||
| , κεφαλην τε και ἀλλην χειρα και ἰξυν , Αἰγοκερως ἀνιων καταγει : τα δε νειατα παντα αὐτῳ Τοξευτηρι κατερχεται |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| ἐγω την ἀληθινην δοξαν ἐσεσθαι και λογον ἡμων μεν ὀντων ἐπιεικων βελτιω , φαυλων δε , τοὐναντιον . . . | ||
| ἐχει γαρ τα φυσει ἀγαθα και κρειττω μετα φιλων και ἐπιεικων ἠτοι ὁμοιων αὐτῳ ἠ μετα ὀθνειων και κατα τα |
| αὐτου και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἀμηχανον δοξαζειν τε και ἐπιστασθαι . δοξα μεν οὐν τουτο ἐστιν . Ἀγχινοια δε | ||
| βουλει . Ταυτ ' ἐστιν ἁπερ ἐφη Ἀνακρεων την Καλλικριτην ἐπιστασθαι : ἠ οὐκ οἰσθα το ᾀσμα ; Ἐγωγε . |
| καινοτομιαν . , . . ) Ὁτι οἱ πλειστοι των ἁλοντων βαρβαρων κατα τας ὁδοιποριας ἀγομενοι οἱ μεν ἑαυτους οἱ | ||
| νικαν [ τινας ] , εἰθ ' ὑπ ' ἐκεινων ἁλοντων . Αἰαντειος γελως : ἐπι των παραφρονως γελωντων . |
| προς τους καταμεμφομενους αὐτον ἐπι τῃ πολυειδειᾳ ὡν γραφει ποιηματων ἀπαντων φησιν ὁτι Ἰωνα μιμειται τον τραγικον : ἀλλ ' | ||
| , ὁτι οὐ τοιαυτην ἐξεστιν αἰτειν : μη εὐθυς δε ἀπαντων ταις λυσεσιν ἐπι τας διαιρεσεις ἐρχου : ἀλλ ' |
| οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
| τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
| τῃ αὐτῃ ἐφαπτομενῃ και τῃ ἑτερᾳ των διαμετρων . ἐστωσαν ἀντικειμεναι , ὡν διαμετροι αἱ ΑΕΓ , ΒΕΔ , και | ||
| ἐλλιπως αὐτο δια συντομιαν ἀπαγγειλας : οὐτε γαρ τινες αἱ ἀντικειμεναι εἰρηται οὐτε τισιν ἀντικειμεναι . το δε πληρες της |
| , και το ἀγαθον τε και ἐφετον και σωστικον των σωζομενων και ἐφιεμενων ἐστι : και δη παντα εἰ λεγοιτο | ||
| παροντος σχηματος συλλογιστικοι εἰσιν ὁσοι των ἰδιων του δευτερου σχηματος σωζομενων ἐχουσι καθολου ἀποφασιν ὑπαρχουσαν , εἰτε ἐξ ἀμφοτερων καθολου |
| οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
| οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
| πεμπειν εἰς την ὑπεροριαν , ὑποθεσις δε εἰ Ἀθηναιοις προσηκει πολιορκουμενοις ὑπο Πελοποννησιων εἰς Σικελιαν στρατευμα πεμπειν . ὁμοιως δε | ||
| τειχος ὁ δυναιτ ' ἀν την ἀπ ' ἐκεινου τοις πολιορκουμενοις ἀσφαλειαν παρεχεσθαι . ἠν δε και κατα το μεγεθος |
| φησιν , οἱ ἀνδρες οὐδενος ὑπερ μεδιμνον κυριοι , ἐπειδη ἀντεστραπται ἡ πολιτεια . ὀμοσαι ὡς οὐκ ἀν δυναιμην . | ||
| : Ἀντι του , τους ἰδιους , τους πολιτας . ἀντεστραπται δε τουτο το ἰδιον ἀντι του ἰδιωτικου , και |
| ταξιν . Δει δε ἀνασκευαζοντας πρωτον μεν εἰπειν την των φησαντων διαβολην , εἰτα ἐπιθειναι την του πραγματος ἐκθεσιν , | ||
| οἰδ ' ὁτι χωραν οὐκ ἀναγκαιαν εἰχε , και το φησαντων γ ' ἀν ἀντι του φασκοντων παρειλημμενον οὐ την |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
| της ἀρχηθεν ἀκολουθιας : οὑτω γαρ ἀν καθ ' εἱρμον προβαινων εἰς τας ἑαυτου καταντησειε πραξεις , πρωτον ἐπιμνησθεις και | ||
| ὑψηλοτερος ὁλῳ πηχει βασιλικῳ , ἐπαιρομενος τῃ τυχῃ και σεμνως προβαινων και ἑαυτον ἐξυπτιαζων και τους ἐντυγχανοντας ἐκπληττων . ἐπει |
| αὐτων οὐσων προτασεων ἐγχωρει εὐπορησαι ὁρων το ἐξ ἀναγκης παντι συναγοντων , ὡστε και ταυτῃ παντα ἀναιρεισθαι τα συμπερασματα . | ||
| δε ἠρεμα καθαιροντας τε και ῥυπτοντας ἁλμυρους , των δε συναγοντων τους πορους και συγκρινοντων τους μεν τραχυτερους στρυφνους εἰναι |
| των προφητων τον θανατον ἐξεφυγεν : και οὐδεις ἐκ των βασιλευοντων ὑπαρχει ἀθανατος : οὐδεις ἐκ των προπατορων ἐξεφυγεν το | ||
| κτισεων ἀγνοουνται , των κατα καιρον ἐν αὐταις ἀρχοντων ἠ βασιλευοντων τῳ μεσουρανηματι χρησομεθα εἰ συμπαθειαν ἐχει προς τον αὐτον |
| ψογον της ἡμετερας , ἡ τα μεν των τους ἁμαρτανοντας πειρωμενων κατεχειν ἐποιησε , δησαι δε οὐκ ἐδυνηθη . Και | ||
| οὐκ εἰσι Πυθαγορικαι , ἀλλ ' ἐνιων ἐξωθεν ἐπισοφιζομενων και πειρωμενων προσαπτειν εἰκοτα λογον , οἱον και περι του νυν |
| ων δισυλλαβα ἐπι πολεων ὀξυνεται , εἰ μη διαστολην ἐχοι σημαινομενου , ὡς το Κροτων βαρυνεται : ὀξυνομενον γαρ δηλοι | ||
| και τρηχωδεος , ἀμφοτερα [ περι ] κατα του αὐτου σημαινομενου , τουτεστι τραχειας ῥηχωδεος ] ὀρεινης , ἐνθα αἱ |
| τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
| γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
| ἀλκῃ και ῥωμῃ διενεγκειν : συστησαμενην δε γυναικων στρατοπε - δον γυμνασαι τε τουτο και τινας των ὁμορων καταπολεμησαι . | ||
| ἐστι του ζῳδιακου κυκλου , ἡ δε ἡμερα τξεον και δον μερος ὡς ἐγγιστα του ἐνιαυσιαιου χρονου . Και παντα |
| , φυλαττομενοι δε ἀνδρος ἑξακις ὑπατευσαντος και πολλα και λαμπρα εἰργασμενου αὐθενται γενεσθαι , Γαλατην ἀνδρα ἐπιδημουντα μετα ξιφους ἐσεπεμψαν | ||
| πινειν τινος ἐδει μαλλον ἠ του φυσεως ἐκπωματος ἀκροτησι τεχνης εἰργασμενου ; το δε ἐκπωμα αἱ ἡμετεραι χειρες | εἰσιν |
| ; Δια μεσου γαρ αἰθερος τεμνων κελευθον ποδα τιθημ ' ὑποπτερον Περσευς προς Ἀργος ναυστολων το Γοργονος καρα κομιζων . | ||
| λοχαγων ; πολλακι και δηριν ἀνδρων ἐπελασσατο πυργοις ἠρεμος ἀσπιδοεσσαν ὑποπτερον , εὐτε βροτοισιν ἀσπις ὑπερ κεφαλης ἐπικαρσιον ἀσπιδ ' |
| δε το λυσαι την ἐπικειμενην ζημιαν . οὐκ ἐστι των ῥεοντων ἁ ζητουμεν , οὐδε γαρ ἁ πραττεις καθημεραν των | ||
| ἐνταυθα δε πνεοντων ψυχρων ἀνεμων και των ναματιαιων ὑδατων καθαρων ῥεοντων προς αὐταις ταις πηγαις , ἀπαλλαγηναι της νοσου το |
| ἀλλ ' οἱδε οὐκ οὐρεουϲι , οὐδε τιϲ ἀλλη του πινομενου διαπνοη . τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημυρῃ | ||
| δε οὐκ οὐ - ρουσιν , οὐδε τις ἀλλη του πινομενου διαπνοη : τοιγαρουν ἀκοριῃ μεν του ποτου , πλημμυρῃ |
| τουτακι δ ' οἰοπολος : το τηνικαυτα δε ὁ μονος ἀναστρεφομενος θεος παρεγενετο ἀνδρος αἰδεσιμου και ἀξιοπρεπους φαιδραν και εὐπρεπη | ||
| και την δοξαν οὐ προς ἐκεινην ἀλλα περι τα ἐκεινης ἀναστρεφομενος , ὡσπερ ἐνταυθα ὁ Σωκρατης περι Λυσιου λεγει κινων |
| καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
| Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
| νυκτωρ εἰς ἱερον παρελθειν ἱεροσυλιας ἀρχη : προστεθεντων δε των λειποντων ἐν ἑκατερῳ τελεια τα πλημμεληματα γινεται . Των δε | ||
| φευγων τοὐναντιον μειωσει το πεπραγμενον , και μαλλον ὑπο των λειποντων αὐτο δειξει περιεχομενον : οἱον ὁ μεν φιλοσοφος ἐρει |
| ὀδμων ἐπειδη και αὑται κατα μερη γινονται τας αὐτας και παραπλησιας αἰτιας ὑποληπτεον : ἡ γαρ πεψις τοις μεν ἐν | ||
| ὁρωντων ὠφελειας : αἱ γαρ συνεχεις των καλων παραδειγματων φαντασιαι παραπλησιας εἰκονας ἐγχαραττουσι ταις μη πανυ σκληραις και ἀποκροτοις ψυχαις |
| ἀλλοις κολακειαν ἐγκαλων . και μην εἰ μεν της των διακονων και της των κολακων ἐπωνυμιας εἰσι δικαιοι τυγχανειν , | ||
| τοις φειδιτιοις ποιουντων τε τας μαζας και κεραννυντων τον οἰνον διακονων . και παρα Τρωσι δε Δαιτην ἡρωα τιμασθαι και |
| περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
| χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
| ἐκ του θεου γενεσεως το μεγεθος των ἐν ταις πραξεσι κατορθωματων : και γαρ προτερον ἀηττητον αὐτον γεγονεναι και μετα | ||
| χρωμενος διεσωσε το στρατοπεδον . αἰει δε μαλλον δια των κατορθωματων αὐξων την ἰδιαν εὐδοξιαν μεγαλης ἀποδοχης ἐτυγχανε παρα τε |
| ἀρχης ὁ Περικλης δι ' αἰτιαν τοιαυτην : ἐπειδη πολλων θεωμενων και στασιαζοντων δια τον τοπον και ξενων και πολιτων | ||
| τον ἡλιον βλεπειν : ἐγω δ ' ἀν ἐπι των θεωμενων φησαιμι την ἰσην εἰναι ζημιαν , εἰ τις μη |
| προς την ὑπο την διπλην της ΘΗ . ἀλλα των ἐπιζητουμενων περιφερειων ἡ μεν ΒΗ και ἡ ΘΗ αὐτοθεν ἐστιν | ||
| ἠν κατα τον αὐτον χρονον ἐφ ' ἑτερου τινος των ἐπιζητουμενων , ὁταν διαφερωσιν οἱ δι ' αὐτων μεσημβρινοι , |
| , και του μειρακιου βαλλοντος αὐτους κἀμου περι του σωματος ἀμυνομενου και τουτων ἡμας βαλλοντων , ἐτι δε τυπτοντων αὐτον | ||
| ἑτερας ποιησεως και θατερου τοιν φιλοσοφοιν οὑτω τεταγμενου και καρτερως ἀμυνομενου την τυχην ἀλλο τι ἐμοι δοκει λεγειν ὁ ποιητης |
| αὐτο καλων . και ὁ μεν Ἡγησανδρος ταυτα λεγει . εἰδομεν δ ' αὐτο και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Δελφοις ὡς | ||
| ἠλθομεν ὡς ἐκελευες ἀνα δρυμα , φαιδιμ ' Ὀδυσσευ : εἰδομεν ἐν βησσῃσι τετυγμενα δωματα καλα . τα γαρ ἀλληλων |
| θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
| Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
| ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
| λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
| χλωρου τας συγκρισεις εἰναι : μεγαλας γαρ οὐχ οἱον τε συγκειμενων οὑτω του λευκου και του ἐρυθρου . διαφορους δε | ||
| , δει δε πανταχου τα ἁπλουστερα προγινωσκεσθαι των ἐξ αὐτων συγκειμενων , δια δη τουτο πρεπωδεστατην ἀρχην ποιειται της πραγματειας |
| τῳ ἀσεβειν . φυγων δε και μη ' θελησας κρισιν ὑποσχειν φευγετω ἀειφυγιαν : ἐαν δε τις ἐπιβῃ που των | ||
| τουτῳ κελευομενοις ὑπεικοντα δικαιως δηθεν ἐγκληθηναι και νομιμον την κολασιν ὑποσχειν . Ἠδη μεν οὐν οἱ διαληφθεντες ὁ τε Βρυεννιος |
| γονυ , τῳ δ ' ἑτερῳ ποδι ἐπι την κεφαλην ἐπιβαινων , την δε δεξιαν χειρα ἐκτεινων , ἐν ᾑ | ||
| εἰς Αἰγιναν , ἐν ᾑ θανατος προειρητο εἰ τις Ἀθηναιων ἐπιβαινων ληφθειη , ἐνταυθα ἐκβιβαζει σε . κἀνταυθα αὐ το |
| τας ἑαυτου γονας φοβῳ της ἐξ αὐτων ἐπιθεσεως οὐτε Ζευς καταλυων την Κρονου δυναστειαν και κατακλειων ἐν τῳ δεσμωτηριῳ του | ||
| ἐστιν ἑνι ὀνοματι εἰπειν ἀλλα μετοχαις , βουλευων τυραννιδα , καταλυων την πολιτειαν , ἐπι καταλυσει του δημου συνιων , |
| οὐδεν ἐδεδωκει στερηθεισα του ἀνωθεν ὑδατος , ὁ δε ἠξιου γεμειν τε ὠνιων την ἀγοραν και μενειν ἐντος ὁρων οὑς | ||
| ἀλογον ἐκφοιταν , ἀλλα και τον νουν ἐνεργον εἰναι και γεμειν νου το δραστηριον . Πιστουται δε και τουτο ὁ |
| προς την ἐρωτησιν ἀπαντωντες ἀποφαινομεθα ἠ και μηδενος ἐρωτωντος αὐτοι προελομενοι τοις πελας ἐκφηναι την ἡμετεραν διανοιαν , ὁ δε | ||
| ἡ προεπινοια της περι τα ὑπεραγαν βαρη κινησεως ] : προελομενοι γαρ τινες μεγαλα βαρη κινειν , ἐπειδη ἀπο της |
| μειζω λαβῃ , λογους μετα τον χιτωνα . παντως οὐκ ἀντερει σοι Θεοδωρα χαριν οὑτως αἰτουντι δικαιαν τε και αὐτῃ | ||
| , οὐκ ἀν ὑπο τουτῳ δικην ἐφευγον φονου ; οὐδεις ἀντερει . μη τοινυν της τελευ - της ἀποστερει με |
| μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ||
| . Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το |
| γεωργιαις , χαιροντων σφισι και των Θρᾳκων δια την των ὡραιων ἀμειψιν , μεχρι Φιλιππος ὁ Ἀμυντου τους τε ἀλλους | ||
| τυνη δ ' , ὠ Περση , ἐργων μεμνημενος εἰναι ὡραιων παντων , περι ναυτιλιης δε μαλιστα . νη ' |
| ἀγαθη τυχη , μετα τουτους το δυνον , εἰτα το ὑπογειον , ἐπι πασι δε ὁ ἐννατος τοπος ὁ καλουμενος | ||
| ἐξετεθη το κλαπεν , και ἐαν μεν ἀρσενικον ᾐ το ὑπογειον ζῳδιον εἰς ἀρσενικον προσωπον κειται , ἐαν δε θηλυκον |
| ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | ||
| πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| ἐστι δε τοιουτος : Εἰ και πολυ σου διαστημα τυγχανω κεχωρισμενος , τῳ σωματι μονον πασχω τουτο . οὐδε γαρ | ||
| ὡς ἐπι των ἀριθμων . και γαρ ὁ δεκα ἀριθμος κεχωρισμενος ἐστιν . εἰτε γαρ ἀπο μοναδων λαβῃς αὐτον συγκειμενον |
| πολιν ὠνομασαν . το ἐθνικον ὁμοιως Αἰγειρατης και θηλυ - κον Αἰγειρατις . Φιλων δε φησι Κιλικιας πολιν εἰναι Αἰγειραν | ||
| μητριον ? [ [ ] ! αιν [ [ ] κον ? [ [ ] κλ ? [ . . |
| ἀλλα φαμεν : ὁτι ἑνεκα του εἰς οἰκτον κινησαι τοις θεωμενοις ? ταυτα ὁ ποιητης ἐτεχνα σατο ἠ ὁτι οἱ | ||
| , ὁμοιως τουτοις οὐκ ἀν ἐβαλεν αὐτον ἀτρεμα συν τοις θεωμενοις ἑστωτα . Ἐστι δε οὐδε το ἁμαρτημα του παιδος |
| εἰς τας θρηνῳδιας . ὁθεν και το περιφερομενον αὐλει Μαριανδυνοις καλαμοις κρουων Ἰαστι . . . ἡσω και πεμψω θρηνον | ||
| ἀπο τουτων , των χαιροντων τοις ἀγκιστροις . δονακεσσιν : καλαμοις . ἀναψαμενοι : ἀναδησαντες , ἀνακρεμασαντες . Ὁρμιην ἱππειον |
| ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις ἐν τῃ πορειᾳ της στρατιας προς τοσουτον | ||
| Κω φυξα τις ὠν : ἐκειθεν γαρ ἐφυγεν Ἡρακλης αἰφνης ἐπιθεμενων αὐτῳ των Κῳων . ταν ἐπι Πυξαν ἠρχ ' |
| . Νυν εἰς χωραν ἠλθες : ἐπι των προτερον μη ἀνεχομενων ἐλθειν ὁπου δει , ὑστερον δε αὐτοματουντων . Ξυλῳ | ||
| ἐστιν ἐχοιεν εἰτε και δυναμει , των μετα τροπου μη ἀνεχομενων της τοιαυτης ἀντιθεσεως ἀλλα κατα τους τροπους αὐτους ἀλληλαις |
| ἀνελευθερους . ὡς δ ' αὑτως ἡ των χρηματων και κτηματων κτησις , και τιμησεως κατα τον αὐτον ῥυθμον ἐχει | ||
| χρησιν δε ἐχοντες ἐαν μεν γνωμεν , ἐπιμελησομεθα ὡς θεου κτηματων , προλαβοντες ὁτι τῳ δεσποτῃ νομος ὁταν θελῃ τα |
| τινος ὑγροτητος , τῳ σχηματι μεν στρογγυλον μεγεθος δε ἡλικον ἀπιον ἠ και μικρῳ μειζον ἠ ἐλαττον . ἐκβλαστανει δε | ||
| , ῥοιαν οὐν αὐτοις ἐπιδοτεον , ἠ μηλον , ἠ ἀπιον ἡψημενα . χρη δε ἑψειν οὑτως αὐτα : πρωτον |
| ἐν τουτῳ δε οἱ προς την πολιν αὐτων το πρωτον καταφυγοντες ὡς ἑωρων ταυτα γιγνομενα , αὐτοι τε παλιν ἀπο | ||
| παρα την Κωπαϊδα λιμνην , ἡττηθεντες , ἐς τον Ἑλικωνα καταφυγοντες ἐσπεισαντο τοις Βοιωτοις ἡμερας τινας , ἐν αἱς βουλευσαμενοι |
| Ὁτι Ἐφιαλτης ὁ Σοφωνιδου πενεστατος ἠν . δεκα δε ταλαντα διδοντων αὐτῳ των ἑταιρων , ὁ δε οὐ προσηκατο εἰπων | ||
| , ἀει δε ἠν , των θεων σοι και τουτο διδοντων , ὡς ἀν μαλλον εὐδοκιμοιης . οὐ γαρ ἰσον |
| το ζην ἀφελειται πολλων , δια το κυριον εἰναι . Παντων δ ' ὑπηκοων ὀντων και μηδενος ἐναντιουμενου , τινος | ||
| τετυπται : ἐδει μεν τρεπομενου του μαι και ἑξης . Παντων [ των ] λεγοντων ἀντιστοιχειν τα δασεα τοις ψιλοις |
| Κασσιε Μαξιμε , τον ἐπιβαλλοντα λογον ἀποχρωντως και ὡς μητε ἐνδειν τι των ἀναγκαιων μητε ὑπερβαλλειν τι των δεοντων ἀπειληφεν | ||
| , και τελει περιλαβειν την πραγματειαν , ᾡ δοξει μηδεν ἐνδειν : ὡν οὐδετερου προνοιαν αὐτον πεποιησθαι την προσηκουσαν . |
| λογοι πολλοι τε και παρα πολλων τῳ καλῳ Προκλῳ και ποιουμενοι και δεικνυμενοι και ῥωμην ἐχοντες ὁσην εἰκος παιδας ἀκμαζοντων | ||
| ἐπι τον δημον ἀγαγοντες των Ἀνδριων ἐπεδειξαντο πασι , μαρτυρας ποιουμενοι της εἰς την νησον ἀφιξεως του φυγαδος . και |
| ὀλιγωρηθεν εὐεπιχειρητοτερον του συν φροντιδι . και ὁ μεν ταυτα διανοηθεις ἐπηκολουθει νομιζων αὐτοβοει περιεσεσθαι , οἱ δ ' ἐτυχον | ||
| ποιεισθαι : περι δε του τριτου διαπορει , τι ποτε διανοηθεις ὁ Τριπτολεμος παρηγγειλεν ἀπεχεσθαι των ζῳων . ποτερον γαρ |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| το γινομενον και τας κεφαλας πυκνα διανευουσι , των δε εἰθισμενων ἀνθρωπῳ προς ἀνθρωπον οὐδε την ἐλαχιστην διδοασιν ἐννοιαν . | ||
| πεπραγμενα , ἐμου δε πολλοι καταγελασονται τοιαυτα πασχοντος των φθονειν εἰθισμενων , ἐαν τις ἐν τῃ πολει προθυμηται χρηστος εἰναι |
| ποινα : ἐμολε δ ' ἐς δομον τον Ἀγαμεμνονος διπλους λεων , διπλους Ἀρης . ἐλαχε δ ' ἐς το | ||
| ἡτις ἐστι περιορισμος του λεοντος , ἐν ᾡ ἐτραφη ὁ λεων ὁ ὑπο του Ἡρακλεους ἀναιρεθεις . ἀλλως : χορτοις |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |