| ποινα : ἐμολε δ ' ἐς δομον τον Ἀγαμεμνονος διπλους λεων , διπλους Ἀρης . ἐλαχε δ ' ἐς το | ||
| ἡτις ἐστι περιορισμος του λεοντος , ἐν ᾡ ἐτραφη ὁ λεων ὁ ὑπο του Ἡρακλεους ἀναιρεθεις . ἀλλως : χορτοις |
| και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
| . ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
| θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
| Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
| ὁτι μαντικη ἐστι και προορᾳ πλεον τι του γενομενου και φαινομενου , ἀντι του ἀπο τουτων πιστωθητι , ὁσα σοι | ||
| ἡ μεν γαρ φασις δηλωσις ἐστιν ὡρισμενου τε ἁμα και φαινομενου σχηματισμου , των δ ' ἐκκειμενων οἱ μεν ἀληθινοι |
| γραμματικη γραμματιστικης : ἡ γαρ γραμματικη νεωτερα ἀπο Θεαγενους , τετελεσται δε ἀπο των Περιπατητικων Πραξιφανους τε και Ἀριστοτελους : | ||
| ἐν ᾡ τουτων μεμνηται , κατα Θεελλον ἠ Ἀπολλοδωρον ἀρχοντα τετελεσται , ὡς ἐν τοις περι Δημοσθενους δεδηλωκαμεν . εἰ |
| ἠ νιτρον ἠ ἀφρονιτρον λαβοντα δει συμπασσειν το βρεφος , φυλασσομενον τους ὀφθαλμους και το στομα : το γαρ παρεμπεσον | ||
| παχυτερον : ποιεειν δε ὡς λειοτατον τε και στρογγυλωτατον , φυλασσομενον ὁκως σχινδαλμος μηδεις ἐσται : προστιθεναι δε πρωτον το |
| σκοπειτε ὁσα εἰκος εἰναι : ἡμων γαρ και ὑμων ταὐτα λεγοντων το γε ἀλλο Ἑλληνικον ἰστε ὁτι ὑποδεεστερον ὀν τα | ||
| , ὠ φιλη κεφαλη Ἰων , ὁταν περι ἀριθμου πολλων λεγοντων εἱς τις ἀριστα λεγῃ , γνωσεται δηπου τις τον |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| ἐν τοισι δρομοισι και ἐν τῳ ἀλλῳ χρονῳ , ὑπερβολην φυλασσομενος : οὐκ ἀγαθον γαρ τῳ σωματι μη χειμαζεσθαι ἐν | ||
| ὁ δε Φουλβιος ἀναστρεφοντι παρειπετο , κωλυων τε προνομευειν και φυλασσομενος μηδεν ἐξ ἐνεδρας παθειν . ὁ δ ' ἐπιτηρησας |
| ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
| ' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
| τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
| , και του μειρακιου βαλλοντος αὐτους κἀμου περι του σωματος ἀμυνομενου και τουτων ἡμας βαλλοντων , ἐτι δε τυπτοντων αὐτον | ||
| ἑτερας ποιησεως και θατερου τοιν φιλοσοφοιν οὑτω τεταγμενου και καρτερως ἀμυνομενου την τυχην ἀλλο τι ἐμοι δοκει λεγειν ὁ ποιητης |
| αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
| τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
| δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
| οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
| γυναικων ὡν ὁρᾳς ἐν ὀμμασιν . Αὑται δε , προς θεων , του ποτ ' εἰσι και τινες ; οἰκτραι | ||
| ' ἀποπλειν εἰς την Λιβυην , ὡς δια την των θεων ἀλλοτριοτητα προς αὐτους ὑπο του Λιβυκου πελαγους καταποθησομενους . |
| ἡμεροτητος , ἁ παντα ἐν σοι , παντα εἰς ἐξετασιν ἀγοντων . ἐγω δε , εἰ μεν οὐκ εὐ ᾐδειν | ||
| κατ ' αὐτων πολεμον ἐξοισειν , ὁπερ και συνεβη . ἀγοντων γαρ και φεροντων ἀλληλους των κακουργοτατων ἐξ ἑκατερας πολεως |
| : προσεσπεριους δ ' Αἰθιοπας οἰκητας ἐχειν λεγουσιν αὐτην γενομενης ἀποικιας . Ταυτης συνεγγυς δ ' ἐστι . . . | ||
| , ἐκ Παλλαντιου πολεως Ἀρκαδικης ἀναστας . ἡγειτο δε της ἀποικιας Εὐανδρος Ἑρμου λεγομενος και νυμφης τινος Ἀρκασιν ἐπιχωριας , |
| κυαμοι και μηλα και ἰσχαδες . ἀλλα πλακουντα αἰνω Ἀθηνησιν γεγενημενον : εἰ δε μη ἀν που αὐτον ἐχῃς ἑτερωθι | ||
| ἁπαντας , ἐλεξε τοιαδε . Ἀνδρες συμμαχοι , ἀνθρωπινον το γεγενημενον : το γαρ ἁμαρτανειν ἀνθρωπους ὀντας οὐδεν οἰομαι θαυμαστον |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| πλανῃ , τον οὐκετι δυναμενον συμπλειν ὀχλον ἐκ των κατακεκαυμενων νεων ἀναγκῃ καταλιπων . Τεκμηρια δε της εἰς Σικελους Αἰνειου | ||
| φιλοτιμιας , χερσῳ τε θαλασσης ἐπιουσης και θεατρων ἁμιλλης , νεων πορθμων χειρι * * * . μεστη δε ἡ |
| χρονον , ἐσηλθεν ἡμας μη λυθεντες οἱ ξενοι κτανοιεν αὐτην δραπεται τ ' οἰχοιατο . φοβωι δ ' ἁ μη | ||
| εἰναι δουλους : κατα γαρ την των ἐγχωριων διαλεκτον οἱ δραπεται βρεττιοι προσηγορευοντο . το μεν οὐν των Βρεττιων πληθος |
| , ὡς ὁ ὁρος και ὁ ἀνθορισμος τοις αὐτοις τοποις κατασκευαζονται και ἀνασκευαζονται : ἠ γαρ ἀπο του ἰδιου ὁρου | ||
| ἀνδρασι : ἐν , ὑπο των ἀνδρων . πορσυνονται : κατασκευαζονται , εὐτρεπιζονται , τελειουνται , οἰκονομουνται . Σοι : |
| τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
| δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
| εἰκος γαρ ἠν τους Θηβαιους ἀει διαφορους ὀντας τοις Πλαταιευσι μαθοντας , ὁτι ἐσοιτο πολεμος , ἐθελησαι προκαταλαβειν την Πλαταιαν | ||
| ἀναχθεντων ἀρθῃ το σημειον , τοτε λυειν τα βιβλια και μαθοντας ἐκεισε πλειν , οἱ κελευει τα γεγραμμενα . οἱ |
| μεντοι ἑτερον , ὁς νοοιτο ἀν ὀρθος προς τινος κυκλου ἐπιπεδον μεγιστου και λοξου , ὁν ὁ ἡλιος τῳ ἑαυτου | ||
| σφαιρας . ἐαν γαρ ἐκβληθῃ το δια των ΔΑ ΑΓ ἐπιπεδον , ποιησει κυκλον , ἐν ᾡ ἰσοπλευρον ἐγγεγραψεται τριγωνον |
| συμπερασματος ἀποτελεσματος . ταυτα γαρ ἐστιν ἁ ἐν τοις Ἀναλυτικοις διοριζεται . οὑτως εἰποντα τον Ἀριστοτελην ἐδει ἀποδουναι τον μερισμον | ||
| ἐστιν ἐκλαβειν . ἠ γαρ πως ὁ ὀρθος λεγεται και διοριζεται , ἠ αὐτον τον ὀρθον λογον λεγει . το |
| μεγεθων και ἀποστηματων ἀποδεδεικται Ἀναξιμανδρου πρωτου τον περι μεγεθων και ἀποστηματων λογον εὑρηκοτος , ὡς Εὐδημος [ . . ] | ||
| πορων , ὡς δια κοσκινου , ἐκκενουσα το ὑγρον των ἀποστηματων , τα δε μηπω μεταβληθεντα διαφορει : ἐχει δε |
| ] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
| Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
| ων δισυλλαβα ἐπι πολεων ὀξυνεται , εἰ μη διαστολην ἐχοι σημαινομενου , ὡς το Κροτων βαρυνεται : ὀξυνομενον γαρ δηλοι | ||
| και τρηχωδεος , ἀμφοτερα [ περι ] κατα του αὐτου σημαινομενου , τουτεστι τραχειας ῥηχωδεος ] ὀρεινης , ἐνθα αἱ |
| κοπτομενων των πικρων ἀμυγδαλων καθαρων ἐπιρραινομενου και βραχεοϲ ὑδατοϲ και διακρινομενων , ὡϲ εἰρηται . τινεϲ δε κοπεντων των ἀμυγδαλων | ||
| καθ ' ἡν ὁδε ὁ κοσμος ἐδημιουργειτο : τοτε γαρ διακρινομενων των στοιχειων και την ἐναρμονιον ταξιν λαμβανοντων προς τε |
| Αἰθραν δ ' ἑλκετον Ἀθαναθεν . τουτο μεν δη το ἐπος οὑτω πεποιηται : Ἰφιδαμαντος δε του Ἀντηνορος κειμενου μαχομενος | ||
| οὐδεν ἐλαττον ἠ τα ἐν ταις παλαιστραις γυμνασια παντες ὡς ἐπος εἰπειν συνισμεν , ἀλλ ' οὐ δια τουτο οἱ |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| : ἐπηρσαι πεφραξαι ὑψωθης : θριγκῳ : θριγκοι καλουνται οἱ ἐπικειμενοι λιθοι ταις ἐξοχαις των δωματων . τα αὐτα δε | ||
| ἐς μιμημα Τυρρηνικης πομπης , περιεζωσμενοι τε και στεφανην χρυσην ἐπικειμενοι : ἰσα τε βαινουσιν ἐν ταξει μετα ᾠδης και |
| ποησασας ; Ἠν παυσωμεν πρωτιστον μεν ξυν ὁπλοισιν ἀγοραζοντας και μαινομενους . Νη την Παφιαν Ἀφροδιτην . Νυν μεν γαρ | ||
| ἡ , μεχρι των συμποσιων προβαινουσα . τῳ δε και μαινομενους ἀει τους πολλους νομιζοντι και παντελως οὐκ ἐξεστι ἐπι |
| ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
| ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
| , ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
| δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
| κιχον . ὑπολισθον : ἐπεσον , ἐξεφυγον . Ἱεμενοι : προθυμουμενοι . ἐχουσι : δυνανται . Αὐτις : παλιν . | ||
| θεοις ἀνθρωποι ἀγαπωντες δικαιως δια τε εὐεργεσιαν και συγγενειαν , προθυμουμενοι παντα τροπον συνειναι τε και ὁμιλειν : ὡστε και |
| ἐλεγοντο ἐς τριακοντα μυριαδας , ἑαλωσαν δε πολυ πλειονες των ἀποθανοντων και οἱ ἐλεφαντες και των ἁρματων ὁσα μη κατεκοπη | ||
| ἀνδρων οἱ μεν ἡκουσι και εἰσιν ἐνθαδε , των δε ἀποθανοντων εἰσι πολλοι προσηκοντες : ὡν ὁστις βουλεται , ἐν |
| πατρος και μητρος ἐπιλειπῃ τον τοιουτον , πολυ δε ἠδη συνειλεγμενον ἐν αὐτῳ ᾐ το των ἡδονων σμηνος , οὐ | ||
| , ὡς δ ' ἐπληρωθη το θεατρον και τον ὀχλον συνειλεγμενον εἰδον ἐπι τον ἀγωνα , ὠκνησαν , εἰασαν , |
| την Ἀσιαν . Κιμμεριοι μεν οἱ πολλοι κατ ' αὐτο εἰρημενοι δια το πληθος : οἱ δε τα βορειοτερα της | ||
| . , : ὀρεσκῳοισι : οἱ μεν Κενταυροι ἐπιθετικως εἰσιν εἰρημενοι . ὁ δε Ἀπιων διχως φησιν , ὀρεσιοικων ἠ |
| εἰπε „ ξυνειρω γαρ τα παντα ἐς εὐχην μιαν και προσιων τοις βωμοις ὡδε εὐχομαι : ὠ θεοι , δοιητε | ||
| . τουτον ἰδων ἐγω σκυθρωπον ἐν ἀγορᾳ καθημενον ἐταραχθην και προσιων ἠρωτων , ὁθεν ἡμιν τοιουτος ἐστιν , ὁ δε |
| ἐν σκοπελῳ ἐστι σπεος ἠεροειδες , προς ζοφον εἰς Ἐρεβος τετραμμενον , ᾑ περ ἀν ὑμεις νηα παρα γλαφυρην ἰθυνετε | ||
| παντων ὑποδοχαις . . Ἡ συνταξις αὑτη : και φιλοπολιν τετραμμενον και βλεποντα προς ἡσυχιαν και εἰρηνην ἐν καθαρᾳ γνωμῃ |
| ἀποδωσει , ἠ εἰ ἑξει , ὁμωνυμος ἐσται φωνη το ἀποδιδομενον . ὡς εἰναι ἐνθα μεν γενος το μειζον , | ||
| το πραγμα ἐστι και οὐχ ἑτερον τι , οὑ τον ἀποδιδομενον ὁρισμον εἰναι λεγουσι . το δε δυνατον εἰναι ἠ |
| παρα τον αἰγιαλον , ἐνθαυτα πρωτον μεν ἐν τῃ νηι παραπλεων , ἐγχριμψας τῳ αἰγιαλῳ τα μαλιστα , Λευτυχιδης ὑπο | ||
| . τηνδε οὐν την ἀκτην αὐθις ἐρημον οὐσαν ὁ Τιλλιος παραπλεων , ὡς οἱ προς των ἀμφι τον Βρουτον εἰρητο |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
| : ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
| ἀδικηθεντας νυν καιρου παραπεπτωκοτος ἀμυνασθαι τους ἀδικησαντας , ἠ νυν ἀδικουμενους ὑπερ αὑτων πολεμειν ἠ ὑπερ συγγενων ἠ ὑπερ εὐεργετων | ||
| κρισεις ἐναντιωματα κακοτροπιας προδοσιας ἀποτελουντες ἀπο τε κρειττονων ἠ ὑποτακτικων ἀδικουμενους : τινας μεν οὐν ἀθλητικους στρατιωτικους ἠ καθηγεμονας εὐεργετικους |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| προσωπων ἡ ποιοτης χωραν ἐχει λεγειν , ὁτι ἰδιᾳ θελω κρινεσθαι , και μη μετεχειν της ἐκεινου ποιοτητος : και | ||
| ἐν γραμμασι . τυραννου μεν γαρ ἑρμαιον ἡγειτο το μη κρινεσθαι , βασιλεως δε το περι ὡν ἐδρασεν εἰς λογον |
| ὀδμων ἐπειδη και αὑται κατα μερη γινονται τας αὐτας και παραπλησιας αἰτιας ὑποληπτεον : ἡ γαρ πεψις τοις μεν ἐν | ||
| ὁρωντων ὠφελειας : αἱ γαρ συνεχεις των καλων παραδειγματων φαντασιαι παραπλησιας εἰκονας ἐγχαραττουσι ταις μη πανυ σκληραις και ἀποκροτοις ψυχαις |
| ; Δια μεσου γαρ αἰθερος τεμνων κελευθον ποδα τιθημ ' ὑποπτερον Περσευς προς Ἀργος ναυστολων το Γοργονος καρα κομιζων . | ||
| λοχαγων ; πολλακι και δηριν ἀνδρων ἐπελασσατο πυργοις ἠρεμος ἀσπιδοεσσαν ὑποπτερον , εὐτε βροτοισιν ἀσπις ὑπερ κεφαλης ἐπικαρσιον ἀσπιδ ' |
| τρητου δονακος [ και καλαμου ] φθογγῳ προσσυμβαλωμεν [ ] κρουματων ἐμμελειαν [ και ] ἀγωγην πνευματος [ ! ! | ||
| , λυραν ζωγραφουσιν : αὑτη γαρ συνεχειαν φυλαττει των ἰδιων κρουματων . Ἀνθρωπον παλαι μεν ἀποσταντα των ἰδιων νοηματων , |
| και φυλακας ἐγκαταστησας αὐτοις αὐτος ἐς Μαντινειαν ἀπελθων , πολιχνην παραλιον , μετα γε της γυναικος και των παιδων και | ||
| Πελωριαδος ἐπι τον Ἐρυκα . διεξιοντος δ ' αὐτου την παραλιον της νησου , μυθολογουσι τας Νυμφας ἀνειναι θερμα λουτρα |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
| . Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
| μαλλον ἀρχη , το εἰδικωτατον του γενους μαλλον ἀρχη . παραλογιζεται δε ὁ λογος κατα την ἐλαττονα προτασιν : οὐ | ||
| γαρ τουτου οὐκ ἐσται ὁ συλλογισμος . . Ζηνων δε παραλογιζεται : εἰ γαρ ἀει , φησιν , ἠρεμει παν |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| Ἀετου ἁπτεται της αὐτης ἁψιδος , ὁ δε προηγουμενος ἐντος ἀπολαμβανεται , ὁμοιως δε και ὁ προηγουμενος λαμπρος των ἐν | ||
| λʹ ὀντος το εʹ ἑῳον δυνει . Ὁσα των ἀστρων ἀπολαμβανεται ὑπο του ζῳδιακου κατα τας δυσεις ἐπι τα προς |
| της Κιμμεριων γης ἐπι λαμπρον αἰθερα ἐξελθουσα , ἐλευθερα μεν γενομενη σαρκων , ἐλευθερα δε ἐπιθυμιων , ἐλευθερα νοσων , | ||
| το ξυλαριον και παυεται . ἀλλο . ὀξυσχοινος ἐντεθεισα και γενομενη κηρυκου σχημα του ὀξεως ἐκκριθεντος εἰς την κοιτην ἐπιτιθει |
| ταξιν . Δει δε ἀνασκευαζοντας πρωτον μεν εἰπειν την των φησαντων διαβολην , εἰτα ἐπιθειναι την του πραγματος ἐκθεσιν , | ||
| οἰδ ' ὁτι χωραν οὐκ ἀναγκαιαν εἰχε , και το φησαντων γ ' ἀν ἀντι του φασκοντων παρειλημμενον οὐ την |
| ἰσχυν ζητουσι . βουλευται δε την δικαιοτατην θεραπειαν ὑπερ των πατριδων ἀποδραντες την ἀδικον ἐλευθεριαν . ἐδιωξαν , ὁ δε | ||
| δια την ἰσχυν μαλλον ἐθελοντας ἠ καθ ' ἑνα των πατριδων ἀπολαυειν . ταδε μεν ὁ Καισαρ Λεπιδῳ τε ἐπεστελλε |
| των ἐναντιων ἐστιν ἑρμηνευσαι οὐ τοιασδε οὐσης της θαλαττης , ἐπλεομεν ὡς δια ποταμου , την ἐπιπολην του κυματος διεφριττε | ||
| ἰστε , και οὐχι ἐς ναυμαχιαν μαλλον ἠ ἐπι στρατειαν ἐπλεομεν : ξυνεβη δε και τα ἀπο της τυχης οὐκ |
| ' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | ||
| ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν |
| ἐβιασαμην : ἀποδοκιμαζουσι δε τουτο ἐνιοι : διο ἐν τῃ περιστασει οὐκ ἐστιν ὡς ἠρα ὁ συστρατηγος , πλην οἰμαι | ||
| ποτ ' αὐθις συναντησαις μοι , λυκε . Ὁτι ἐν περιστασει τις ἐμπεσων και τας κεκρυμμενας της ψυχης βουλας ἐξαγει |
| ἐγγυς ἀν εἰη του μεσημβρινου του δια της Ὑρκανιας θαλαττης γραφομενου και της Περσικης , εἰπερ ἐστι το μηκος της | ||
| ἐπι του δι ' αὐτης και των πολων του ὁριζοντος γραφομενου μεγιστου κυκλου , ἀπεχουσα ἀκριβως του κατα κορυφην σημειου |
| μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ||
| . Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το |
| συνναυμαχησασι . 〚 ὑπερφρονησωμεν , ἀλαζονευθωμεν , μεγαλαυχησωμεν . 〛 κυματων ἐν ἀγκαλαις : και ταυτα ὀντες ἐν πολλοις κινδυνοις | ||
| πελαγος ἐκληθη : ἐκβληθεις δ ' ὁ Ἰκαρος ὑπο των κυματων παρα του πατρος ἐταφη . Δασειαν νυκτα : την |
| τροπον ὠφελει . και τυρος ἁπαλος νεαλης μετα σελινου φυλλων καταπλασσομενος , και ἀρτος ἐξ οἰνου , ἠ ῥοδινου φυραθεις | ||
| ἀποτιθενται φαρμακον των στοματικων ποιουν προς τας σηπεδονας . Βρομος καταπλασσομενος ξηραινει και διαφορει μετριως και ἀδηκτως : ἐστι δε |
| χωρος ὁ γειτων τοις ὁροις και ὁροθεσιοις των Μυλακων δεξεται συνοικους ἐν ταις πολεσι ταις ὑπο Κολχων κτισθεισαις καλουμεναις δε | ||
| δουλωσις , ταπεινους και ἀνελευθερους και μισανθρωπους ποιουσα , ἀνεπιτηδειους συνοικους ἀποτελει . Πως οὐν δη χρη τα μηπω φωνης |
| των σιτιων και ἀπο των ποτων και των ἀλλων των διδομενων , διδοναι δε χλιαρα και ὑγρα : ταυτα δε | ||
| ἀπεληλαται των ἐργων του θεου και των ὑπ ' ἐκεινου διδομενων δωρεων το ματαιον , δει παντως τῳ της ψυχης |
| μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
| ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
| ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
| αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
| τα μελλοντα συμβησεσθαι προιδειν , οὐδεποτ ' ἀν εὐξαμην ἐς τοιαυτας ἐλθουσαν τυχας την πατριδα δεηθηναι μου : μυριακις δ | ||
| το ἰσοσκελες : αἰτιον γαρ το τριγωνον τῳ ἰσοσκελει του τοιαυτας ἐχειν τας γωνιας , ὡστε οὐκ ἀναγκη το ὑπαρχον |
| το γινομενον και τας κεφαλας πυκνα διανευουσι , των δε εἰθισμενων ἀνθρωπῳ προς ἀνθρωπον οὐδε την ἐλαχιστην διδοασιν ἐννοιαν . | ||
| πεπραγμενα , ἐμου δε πολλοι καταγελασονται τοιαυτα πασχοντος των φθονειν εἰθισμενων , ἐαν τις ἐν τῃ πολει προθυμηται χρηστος εἰναι |
| οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
| τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
| μην ἐτι και προσωπον : ὁθεν και προσωποποιια προσαγορευεται : πλαττεται γαρ μετα του ἠθους και προσωπον . Ἡ μεν | ||
| δυναμενος δε συγγενεσθαι αὐτῃ του Περσεως ἠδη προς ἡβην ἐλαυνοντος πλαττεται ὡς ἐδνων χρειαν ἐχει προς γαμον Ἱπποδαμειας της Οἰνομαου |
| . παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
| ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
| ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
| λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
| ἀπαρχεται ὡρα , τῃ δε Δηα ὑπερ γην τριτη ὡρα ἀπαρχεται . Ταὐτο δει νοειν ἐπι παντα τον κυκλον του | ||
| ὡς δ ' οὐκ ἐπειθετο , μονος Ὀδυσσευς της πορειας ἀπαρχεται . Ἑρμης δε αὐτῳ συναντησας τα της Κιρκης παντα |
| καθεζετο / ἐπι τοισι βωμοις ὠχρος ἐν φοινικιδι / στρατιαν προσαιτων : ἡ δε Μεσσηνη τοτε / ὑμιν ἐπεκειτο χὡ | ||
| μετριωτερον ἐπι σαυτῳ φρονων ὀφθῃς . ἀν δ ' αὐτος προσαιτων και της ἐφημερου τροφης ἀπορων και βλεπων εἰς δυο |
| ἠδη ἐν ὑποστασει ὀντος το ἐχει λεγοντες ἐπι δε του γενησομενου το ἑξει . Τα δια των προλαβοντων ἀσυμφανως εἰρημενα | ||
| οὑτω διατεθεις πλουτον ἐπηγγειλαμην ἀφθονον ἀγειν ὡς οὐδεν ἐμποδων μοι γενησομενου του παθους , παρεβην τας ὑποσχεσεις , παρεκρουσαμην τον |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| ὁμοιους ἀνθρωπους , ἡ μαχη , ἐπι δε της ψυχης ἀνομοιων : λογου γαρ προς ἀλογιαν . το νικαν αὐτον | ||
| διαφορους προτασεις ἀναγκαιον γινεσθαι δεκα : ἐκ των τριων γαρ ἀνομοιων γενων τριαδες διαφοροι ἀτακτοι γινονται ιʹ . ἠτοι γαρ |
| δε και ἐν τῳ μελῳδειν ἐοικεν ἡ φωνη τιθεναι κατα συνεχειαν τα τε διαστηματα και τους φθογγους φυσικην τινα συνθεσιν | ||
| , ἀλλ ' οἱ εὐθυς μετ ' αὐτους ἐλαχιστοι κατα συνεχειαν ἡμιολιοι τρεις εἰσιν οἱον ὁ δ ὁ Ϛ ὁ |
| ταγματων λοχαγοι πολλην δυναμιν ἐπαγομενοι , ἀλλοτριως μεν ἐτι παλαι διακειμενοι προς τους ἐκει στρατηγους , ἐξ οὑ Σικκιον τον | ||
| τι ἀποβεβηκε και πως ἀνθρωποι περι τα ἐν βιῳ πραγματα διακειμενοι , ὁποιοι ἀποβεβηκασιν , ἠ και πως τοις ἀνθρωποις |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| τε και ἰδιογνωμονας . Ὁκου γαρ μεταβολαι εἰσι πυκνοταται των ὡρεων και πλειστον διαφοροι αὐται ἑωυτεῃσιν , ἐκει και τα | ||
| . Το φθινοπωρον τοισι φθινουσι κακον . Περι δε των ὡρεων , ἠν μεν ὁ χειμων αὐχμηρος και βορειος γενηται |
| Θεσις ἐστιν ἐπισκεψις λογικη θεωρουμενου τινος πραγματος . Των δε θεσεων αἱ μεν εἰσι πολιτικαι , αἱ δε θεωρητικαι : | ||
| μεθοδου δεινοτητος ἡμιν ἀκριβως ῥηθησεται τας εἰσαγωγας των ἀντι - θεσεων ἐν ἐκεινῳ τῳ βιβλιῳ κατα τρεις τροπους φησι δειν |
| Ϛʹ , ἑνωσον ἐντος πατελλιου παχεως ὑαλινου , ἀνατριβων και λειων καλως μετα τριβιδιου ὑαλινου , ἀρδευων τῳ λευκῳ ζωμῳ | ||
| ὑδατι και νιτρῳ προαποσμηξας θειον ἀπυρον μετ ' οὐρου ἀνθρωπειου λειων χρω Λιθαργυρου . . . . . δραχ . |
| οὐχ ὑγροτερα μονον , ἀλλα και ψυχροτερα , και ὁλως ἀναιμον παν ἐναιμου ψυχροτερον , ὡσπερ και οἱ χιτωνες της | ||
| : θερμοτητι γαρ ἀπολειπεται τοσουτον ὁσον εἰκος ἀπολειπεσθαι το παντελως ἀναιμον ἐναιμου σωματος . ἡ δε του σπληνος και ἡ |
| ὁ ἡλιος καταλειπουσιν : ἀπιοντες δ ' εὐθυς ὁραν φασι καιομενην ταυτην : οὑτος μεν οὐν τῳ ὀντι μυθος . | ||
| ἐν ταις μαχαις και τοις μονομαχειοις ἐν μεσῳ τις λαμπαδα καιομενην ἐρριπτε σημειον του καταρξασθαι της μαχης . τουτῳ οὐν |
| μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
| ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
| ῥαπτοντες και προδιδοντες ; ὡς ἐμεγε ἀλγειν εἰπερ οὐν ἀνθρωπων πιστοτερος και εὐνουστερος ἐληλεγκται κυων . Πολυποδος ἐς οὐς ἐμον | ||
| . . Τεως μεν γαρ ὁ πολυς χρονος του ὀλιγου πιστοτερος ἠν . . . , . Διαλαχειν δε το |
| ὀλιγωτερον , ὡς ἀν της ὑλης δια την εὐτροφιαν του συγκριματος ἀναλισκομενης , ταις ἰσχνοτεραις δε και ἀσαρκοις πλειον : | ||
| και ἀσεβη Καιν δεοντως καταραται , ὁτι τους φωλεους του συγκριματος διοιξας ἐπικεχηνε πασι τοις ἐκτος , εὐχομενος δι ' |
| ἐπειδη κυριον ἐστι : τα γαρ εἰς ης ληγοντα κυρια ἀποστρεφονται την ὀξειαν τασιν , τουτεστι βαρυνονται ἠ περισπωνται , | ||
| πλησιασωσι την χερσον , παντες ὁμου ἐωσι την ναυν και ἀποστρεφονται προς τα πελαγη , ὁπερ ἐχουσιν οἱ ναυται σημειον |
| ἀσθενης ἐῃ , ὑποκλυσαι . Προ δε του φαρμακου της ποσιος , ἠν πυρεταινῃ , ἑωθεν μεν διδοναι μελικρητον ὑδαρες | ||
| πυρετῳ ἠν τε ἀνευ πυρετου , ὀπου σκαμμωνιης πεμπτον μερος ποσιος ἠ σεσελιος ἠ ἀλλου τινος των εὐωδεων , και |
| παροντος του Εὐθυδημου , ὁρων αὐτον ἀποχωρουντα της συνεδριας και φυλαττομενον μη δοξῃ τον Σωκρατην θαυμαζειν ἐπι σοφιᾳ , Ὁτι | ||
| , ἀλλ ' ὁϲον οἱον τε , ταϲ ὑπερβολαϲ ἑκατεραϲ φυλαττομενον : ἡ δε πολλη τριψιϲ την ἰϲχνοτητα παρεχεται , |
| τοις τειχεσιν : ἐαν δε καταληφθωσιν ὑπο του πνευματος και τεθραμμενον ὑποδυῃ τοις σκαφεσι κυμα , ἀναπολαζει το ἐπηρεισμενον μηχανημα | ||
| ἠδη πρεσβυτερου γεγονοτος νεον ὑον ἐν τοις τουτου αὐ ἠθεσιν τεθραμμενον . Τιθημι . Τιθει τοινυν και τα αὐτα ἐκεινα |