| περι την γλωτταν ἀποπλυνοντα , περα μεν του μετριου τουτο δρωντα και προσεπιλαμβανομενα ὡστε ἀποτηκειν αὐτης της φυσεως , οἱον | ||
| κατα συντυχιαν : μηδε τοιαυτην οἱα τα δρωμενα προς τα δρωντα συνομολογει συμφωνως : οὐδεν οὐν ἐχει οἰκειον οὐδε θειον |
| ἐπιμελειας τε και ὑπερπονουντων ὠδινας παλαιας ἐπι νεοις δανεισθεισας , ἀποδιδοντα δε παλαιοις ἐν τῳ γηρᾳ σφοδρα κεχρημενοις . παρα | ||
| αὐτα οὑτως ἐχειν ἐστιν ὡσπερ ἐχει : ἑκαστωι οὐν αὐτων ἀποδιδοντα την αἰτιαν και κοινηι πασι το ἑκαστωι βελτιστον ὠιμην |
| εἰς ὀμματα και καλεσας αὐτον μεταχαραχθεντα καινον τυπον Ἰσραηλ , ὁρωντα . τοτε και τον νικητηριον ἐπιτιθησιν αὐτῳ στεφανον . | ||
| αἱματων τελουμενας : . . . . . . . ὁρωντα λαμπρον , ἐν σκοτῳ νωμωντ ' ὀφρυν , το |
| ἡμων οἰκετην τινα [ ὁν ] μυθολογουσιν αὐτοι οἱ Χιοι ἀποδραντα ἐν τοις ὀρεσι τας διατριβας ποιεισθαι , ἀνδρειον δε | ||
| και τουτον τροπῳ τοιῳδε : παρα Τηλυος του Συβαριτεων τυραννου ἀποδραντα ἀπικεσθαι παρα σφεας , ἐπειτε οἱ τα ἱρα οὐ |
| αὐτῳ μελετῳτο . ἑωρα δε αὐτον και μεθυστικον και ἀνοητως ἐρωντα , ὁθεν ζων μεν ἐπεχρησμῳδει τῃ ἑαυτου οὐσιᾳ ἐκεινο | ||
| και το θελησαι ἀναρτησαι ἑαυτον και το φυλαττεσθαι δεικνυσιν αὐτον ἐρωντα θανατου και ταυτῃ ἀφορμῃ χρωμενον : εἰδεναι δε χρη |
| γεγονασιν [ μετρῳ εἰς εʹ ] , τοσαυτακις αὐξησομεν τον ἐκβαντα δια τε των μοναδων και [ δια των πεπολλαπλασιασμενων | ||
| ἐπιουσης νυκτος κελευει τῃ μεν θαλαττῃ κατα ταὐτα χρησθαι , ἐκβαντα δε του ὑδατος σταντα ἐναντιον του ἀνεμου οὑτω θεραπευσαι |
| ; εἰτα ἐξ ἀρχης ἐρεις , τι κηδεμονος ἰδιον το φθειρεσθαι , το μηδεν αἰσχρον πασχειν , ἐαν το ἐπιμελεισθαι | ||
| χρονος ὁ παρελθων και ὁ μελλων , ἐν χρονῳ δε φθειρεσθαι το νυν οὐ δυνατον : συμπαρεκτεινοιτο γαρ ἀν το |
| ἐφη κριθηναι τους ὑποπτους , ἱνα μη δοξῃ ἀλογως αὐτοις ἀπιστησαι . παρελθοντων δε εἰς το δικαστηριον ὁμου τοις οἰκειοις | ||
| δε ἀπιστα . το γαρ νοησαι ἐστι το πιστευσαι , ἀπιστησαι δε το μη νοησαι . ὁ γαρ λογος οὐ |
| : και γαρ τοι κἀκεινος ἐρωτικος εὐ μαλα και οἱος ἐπανιστασθαι παρθενοις . λυσον δε και την ὀφρυν , και | ||
| δε ἐκ του ὀχλου πικροτερον ἐπιπλησσων . Ἀλλα και το ἐπανιστασθαι τοις ἀμεινοσι παρα πασι νενομισται , ὁ και αὐτοι |
| παροιμιαν λεγεσθαι ἐπι των ὀντων συμμικτων και μετεχοντων κακοτητος και ἀγαθοτητος : του γαρ πολυποδος ἡ κεφαλη ζωσα μεν δακνει | ||
| ἀγαθου ὀντος , ὡστε και ἡ συναισθησις της του φιλου ἀγαθοτητος ἡδεια και αἱρετη ἐστιν αὐτῳ . γενοιτο δ ' |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| σκαιους και ἀμαθεις ὡστε μηδεν αἱρεισθαι των ὑφ ' αὑτοις ἐλευθεριον εἰναι μηδε καλον κἀγαθον , ἀλλα βουλεσθαι μαλλον ἀνδραποδων | ||
| ? ! ! ! ! ! ! διαιταν | και ἐλευθεριον νομην ἀφῃρημενῳ ? ? , οἱα τα ἐν | |
| των ἱερων γραφων βιβλοις ἐντυχειν . ἐπεμψε γουν ἀξιων ἀνδρας ἀποσταληναι τους ἑρμηνευσοντας αὐτωι τον νομον , και του γραφηναι | ||
| ἀναδιδαξαμενην τἀνδρι τον μεν πρεσβυτερον μετα συμμετρου χορηγιας εἰς Ῥωμην ἀποσταληναι παρασκευασαι , τον δε νεωτερον εἰς την Ἰωνιαν χαριν |
| ὀντα , ἀλλα και το εἰδος της ζωης αὐτου , καθαρτικον ὀν : τοιουτος γαρ και ὁ θεος , ὡς | ||
| καθαρμος τις . Λεγεται γαρ οὐν . Οὐκουν το γε καθαρτικον εἰδος αὐ διπλουν ὀν πας ἀν ἰδοι ; Ναι |
| την ἐντομην . εἰσι δε τινες και μεγαλοι σφοδρα των χονδρων , ὡστ ' εἰναι τῳ μεν ὀγκῳ χειροπληθιαιους σταθμῳ | ||
| ἀναπνοην ἀερι γινομενης . συγκειται δ ' ἐκ τριων μεγαλων χονδρων , ὡν μεγιστος μεν ἐστιν ὁ ἐμπροσθεν , οὑπερ |
| ἀποκοπτειν και το κεφαλιον εὐμεγεθεστερον ὑπαρχον παλιν θλαν : ὁπερ δυσχερεστερον ἐπι τουδε του σχηματος δια το ἀνω το κεφαλιον | ||
| πονηρον της γνωμης , δεδωκασιν ἀφορμην του λεγειν ἀλλοις ὁτι δυσχερεστερον ἐστι το φυλαξαι ἠπερ κτησασθαι : ὁπερ οὐκ ἐστιν |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| αἰχμαλωτους : τους Γαλατας μιμουμενος κἀγω κατακαυσειν ηὐξαμην τοις δαιμοσι διαλεκτικους τρεις των παρεγγεγραμμενων . και μην φιλοσοφειν φιλολογειν τ | ||
| μενειν , ἠν μη τους φυσικους ἐκεινος ἐπιτριψῃ και τους διαλεκτικους ἐπιστομισῃ και την Στοαν κατασκαψῃ και την Ἀκαδημιαν καταφλεξῃ |
| . την δε διαφοραν ἐξεστι λαμβανειν τουτων ἀπο του βλεπεσθαι προσιουσαν ἠ ἀπιουσαν ἠ πασχουσαν τι ἠ δρωσαν ἡδυ ἠ | ||
| , ἐλαττους ἐν μειζοσι , γραφουσα σφαιρικον ἐτορνευε του την προσιουσαν φωνην μη χεομενην ἐξω σκεδαννυσθαι , εἰσω δ ' |
| , και μαλλον διδασκει , ἐπειδη τας ἀρχας ἐχει των διδασκομενων , και ἐκεινος δια τουτων δυναται διδασκειν : οὑτοι | ||
| ποριζοντων δε τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν |
| . . . Οὐνομα δε τῃ πολι ταυτῃ ὁκου το χρηστηριον ἐστι Βουτω , ὡς και προτερον ὠνομασται μοι : | ||
| ' Ἀρισταιον φασι μετα την Ἀκτεωνος τελευτην ἐλθειν εἰς το χρηστηριον του πατρος , και τον Ἀπολλω προειπειν αὐτῳ την |
| οὐδε δυο ἑκτων : τριτον γαρ εὑρισκεται . τριων δε τεταρτων και τριων πεμπτων και τετταρων πεμπτων και τετταρων ἑκτων | ||
| εἰτα ἀπο δυο πεμπτων . οὐ γαρ δυνασαι εἰπειν δυο τεταρτων : παλιν γαρ ἡμισυ εὑρισκεται . οὐδε δυο ἑκτων |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| ἐριστικων . Ὑς λουσαμενη εἰς κυλισμα βορβορου : ὁμοιον τῳ Κρατητος : και τῳ : ὑς ἐν βορβορῳ ὑλισπαται . | ||
| ἀναλαβων οἰκοι ἐς τοσουτον ἐθεραπευσεν , ἐς ὁσον ἀποκαταστησαι . Κρατητος δε ἐκλιποντος κατεσχε την σχολην , ἐκχωρησαντος αὐτῳ Σωκρατιδου |
| ὁσον δωδεκα σταδιους διεχουσα , τῳ δε προτερῳ τριακοντα ἀλλοις σταδιοις ἀνωτερῳ κατα το προς την Ἰδην μερος . του | ||
| : τουτον οὐν διαβησῃ και ὁσον πεντε ἀπ ' αὐτου σταδιοις ἀφιξῃ και εἰκοσι ἐπι ἐρειπια Καουντος κωμης [ ὁ |
| μαλλον και ἰσχυροτερον γινεται και χρονιωτερον . της δε φλογος λευκοτατον ἀει και καθαρωτατον το μεσον , το δε κατω | ||
| ἐν θυειᾳ και λειου τῳ δοιδυκι ἐπι πολυ , ὡς λευκοτατον γενεσθαι , και χρω . ποιει παραδοξως ἀλειφομενον ἐπι |
| αὐτης : το θυμικον , το ἐπιθυμητικον , και το λογιστικον : ἡ γαρ ὁμονοια του λογισμου ἐστι . . | ||
| των μερεων τας ψυχας δυο τα πρατα , το μεν λογιστικον το δ ' ἀλογον : και λογιστικον μεν , |
| τον ὀροβον τῳ περιπλεκεσθαι και καταλαμβανειν και το λειμοδωρον το βου - κερας εὐθυς τῃ ῥιζῃ παραφυομενον και ἀλλα δ | ||
| του βου του σημαινοντος το μεγα , ὡς ἐν τῳ βου - γαϊος βουλιμος , γινεται βουβων , ὁ μεγαλως |
| , παντας μεν φησι δυνασθαι μαρτυρειν , παντας δε κελευει συλλαμβανειν . και δη και το της τεχνης αὐτῳ κεχωρηκεν | ||
| χρημασι : ἁμα γαρ ἀν μιν τῳ ἑτερῳ βασιλεϊ ἐλθοντα συλλαμβανειν . Ἐλεγε δε ταυτα ἐξ ἐπιστολης της Δημαρητου . |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
| ξενον , ἀει δ ' ἀλητην κἀπι προσπολου μιας βιοστερη χωρουντα , την ἐγω ταλας οὐκ ἀν ποτ ' ἐς | ||
| . Ὁτι μεν οὐν των παρυφισταμενων τα προς τον πυθμενα χωρουντα ὑποστασεις λεγεται , τα δε ἐπαιρομενα προς το της |
| ὁρασιν το αἰθερωδες πεφυκεναι , προς δε την ἀκοην το πνευματικον , προς δε την ὀσφρησιν το πυρωδες , προς | ||
| παγῃ , χαλαζαν δ ' ὁταν συμπεριληφθῃ τι τῳ ὑγρῳ πνευματικον . Ἀναξαγορας νεφη μεν και χιονα παραπλησιως , χαλαζαν |
| ποποι ] ποποι και τοτοι ἐπιρρηματα σχετλιαστικα ἀντι του φευ λεγομενα , ποποι δε και τοτοι ἐπιρρηματα δηλουντα το που | ||
| ἐχῃ το πραγμα παθος . Κοινα δε ἀμφοιν τα τελικα λεγομενα κεφαλαια : τελικα δε εἰρηται , ὁτι ἐπι τελει |
| και την μεταβολην του πολιτευματος εἰς τον ἐξ ἀρχης κοσμον ἀποκαταστησαι προθυμουμενος αὐτος τ ' ἀναφανδον , ὡσπερ και προτερον | ||
| Δεομεθα σου , μακροθυμησον ἐφ ' ἡμας : ἰδωμεν πως ἀποκαταστησαι σοι δυναμεθα . κἀγω ἀνυπερθετως προεφερον αὐτοις το χειρογραφον |
| αὐτα δυναμεως . τα δε ὑπ ' αὐτης ἀνεχομενα σωματα πιπτοντα μεν κατα την οἰκειαν φυσιν , ἀνεγειρομενα δε κατα | ||
| βαλω κοτταβον . τοις δε τετελευτηκοσι των φιλων ἀπενεμον τα πιπτοντα της τροφης ἀπο των τραπεζων : διο και Εὐριπιδης |
| τα βελτιστ ⌊ ⌋ ' ⌊ ἐπι πασι δικαιοις ⌋ συμβουλευοντα : τουτο μεν γαρ ⌊ λαβειν ⌋ ⌊ ὁτωι | ||
| συνοραν ἁ πρακτεον ἐστιν , κρινειν ἱκανοι ἐσεσθε τον ὀρθως συμβουλευοντα περι τουτων ὑμιν . οὐδ ' αὐ τουτο γε |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| και ἐπι ἰκτερικων . ἐνιοτε δε και ἐλαιῳ παλαιῳ το μελανθιον λειωϲαϲ ἐγχεω : ποιει και ἐπι ἐμφραξεωϲ μυξωτηρων . | ||
| ἀμελητεον : ὡν ἐϲτι το τε ἀγριον πηγανον και το μελανθιον και οἱ νεαροι παπποι . ἐφ ' ὡν ἐμετοϲ |
| των δε πολιορκουμενων ἀπολομενων συν τοις Χειρισοφου μονοις κακιον ἐστι διακινδυνευειν ἠ τωνδε σωθεντων παντας εἰς ταὐτον ἐλθοντας κοινῃ της | ||
| διαφερειν . αὐτοι δ ' ἐκριναν πολιτικοις μεν σωμασι μη διακινδυνευειν , μισθοφορους δε ἀλλοεθνεις ἀθροιζειν και μαλιστα Ἑλληνας : |
| τον δε Ἑρμην τον εὐφρονα ἐπεχειν τε την νυκταν , γεννητικον ποιητικον ἐκ μερους του Ἡλιου , τον δε Κρονον | ||
| την ἀνομοιοτητα : ὁτι το μεν αὐτος , το δε γεννητικον ἑαυτου , και το μεν ἐκεινου , το δε |
| αὐλητηρα , τον Σαβαζιον ἐμοι κρατιστον ἐστιν εἰς το Θησειον δραμειν , ἐκει δ ' ἑως ἀν πρασιν εὑρωμεν μενειν | ||
| των τῃ φυσει ὑστερων και των ἀτελων ἀρξασθαι και οὑτως δραμειν ἐπι τα τελεια . ἐπει οὐν ἐν τοις Φυσικοις |
| μεσου , διεσπασε την συνεχειαν , και οὐκ εἰασεν αὐτην συνημμενην εἰναι : το δε πνευμα γεγονε δια την ἀπεψιαν | ||
| , οὑ την κορυφην ἐκ νεφων κεκρυμμενην εἰναι δοκουσιν οὐρανῳ συνημμενην . ἐντευθεν οὐν Ἑλλησιν ἡ μυθουργια Ἀτλαντα νωτοις εἰσαει |
| δι ' ἀλλας τινας τοιουτοτροπους αἰτιας , αἱς χρωμενοι κακοις συμβουλοις , οὐδεν περι της διαθεσεως και του ἠθους της | ||
| ' ἑαυτῳ δυνασθαι τα ὀρθα λογιζεσθαι μητ ' ἀλλοις ἑπεσθαι συμβουλοις ἐθελειν : μεση δε τουτων ἡ του συνορατικου μεν |
| ἀνδρα χρησιμον πεφυκεναι , μη παρθενους φθειροντα και μοιχωμενον , κλεπτοντα και σφαττοντα χρηματων χαριν : . + Τἀλλοτρια βλεποντα | ||
| του κητους τα μεν ὑφαλα διαφαινεται το ἀκριβες της ὀψεως κλεπτοντα τῳ βαθει , τα δε ἀνισχει νησιδες ἀν τοις |
| . διοπερ αἱ γυναικες ἀναλογιζομεναι μεν την ἐν τῃ Λιβυῃ μελλουσαν αὑταις ἐσεσθαι δουλειαν , θεωρουσαι δ ' αὑτας ἁμα | ||
| τι μωμητον της προλαβουσης δυσκλειας την παρουσαν ἀνακοπτουσης ἠ και μελλουσαν εὐκλειαν , ἀναφεροντων των πολιτων τα ὑστερα καλα προς |
| του παρα την διαιρεσιν , ἀλλ ' ἐνταυθα τον αὐτον παραλογισμον ὀνομαζει . το γαρ αὐτο διαιρουμενον ἀπο τουδε συντιθεται | ||
| ὑπαρχουσιν αἱ ἀρχαι ἠ ἐνεργειᾳ ; και βουλομενος κρυψαι τον παραλογισμον ἐσιωπησε το ἐνεργειᾳ , και ἐντευθεν ἐλεγχει ὁ και |
| δωμα : ἐγω δε ὁ γερων ἐπι την ἀδελφην την γραιαν ἠλθον : λουσῃ προθηται τ ' οὐκετ ' ὀντα | ||
| ἀντιληψεσθ ' ; ἠ μεθησετ ' , ὠ κακαι , γραιαν πεσουσαν ; αἰρετ ' εἰς ὀρθον δεμας . ἐατε |
| περι το ῥειθρον ἱππομαχιας , ἁμα και των πεζων ἐκ προσταξεως του βασιλεως προκατειληφοτων ὀφρυν τινα περι τον ποταμον και | ||
| ἐστι το ἀγε , το δε γραψον μετα της ἐγκειμενης προσταξεως και το πραγμα ὑπαγορευει και τους συνοντας ἀριθμους , |
| . . νηα ἁλις χρυσου και χαλκου νηησασθαι : ἀντι προστακτικου . . . . . οἱ κε σε δωτινῃσι | ||
| ἀντι του πειρω . χρωνται δε τῳ ἀπαρεμφατῳ ἐπι ἑνικου προστακτικου και πληθυντικου ὁμοιως , γραφειν λεγοντες ἀντι του γραφετε |
| των θεων , ὠ ἀνδρες | Ἀθηναιοι , διοτι το βραδυνειν | τοις νυν καθεστωσιν | ἡκιστα συμφερον ἐστιν . | ||
| την λεξιν και παρα τῳ Ἡροδοτῳ . . βλακευειν ] βραδυνειν και μαλακιζεσθαι : λεγει δε των αὐτου στρατιωτων . |
| φυκοφαγος , την γλωτταν ἀπολελυμενος , καρδιαν λευκην ἐχων και πλατειαν . Φερεκρατης Δουλοδιδασκαλῳ : κιθαρος γεγενησθαι κἀγοραζειν κιθαρος ὠν | ||
| και μυκτηρων τριχας ἐξεχουσας και μαλα γε ὑψηλας ἐπιδεικνυναι , πλατειαν δε την οὐραν και οἱαν δοκειν καραβου . ἠδη |
| ὑπο ἰασονος : νεον δε το ἐκβληθηναι της κορινθιας : εὑρισκεται κακος ὠν προς τους φιλους : ἑως τουτου ἡ | ||
| δριμεων και ἰσχυρων ζῳων , ὁτι οὐδεν αὐτων κενον ὀστεον εὑρισκεται . παντα γαρ πληρη . ἀλλ ' ἀπορητεον ἐτι |
| δηλουντες ὁτι ἰσα ἡμιν φαινεται τα πραγματα προς πιστιν και ἀπιστιαν . και εἰ μεν ἰσα ἐστιν , οὐ διαβεβαιουμεθα | ||
| αὐτης διδασκαλον προὐφερεν . Προς οὐν δη την των ἀνθρωπων ἀπιστιαν ἐξευρεν λογον : ἐφασκεν την ψυχην αὐτῳ καταλιπουσαν το |
| και ] κεραυνωθηναι ἀμφοτερα μνημεια . λεγουσι δε και Σοφοκλεα ἀκουσαντα ὁτι ἐτελευτησεν , αὐτον μεν ἱματιῳ φαιῳ προελθειν , | ||
| , τουτον φυγοντα , και του θεου του ἐν Δελφοις ἀκουσαντα , ὁτι ἀν ἐλθῃ Ἀθηναζε τευξεται των νομων , |
| , και ἀτερ πονου τε και βηχος ἰσχυρης ἀνακαθαιρηται . Ἀριστα μεν οὑτω και ταχιστα ἀπαλλασσουσιν : ἠν δε μη | ||
| Χαρης γαρ ἐγενετο στρατηγος Ἀθηνων , πολλα προχειρως ἐπαγγελλομενος . Ἀριστα χωλος οἰφει : φασιν ὁτι αἱ Ἀμαζονες τους γεννωμενους |
| εἰς χειρας ἀλληλοις ἐλθοντες ἀπελυοντο , ἀλλα και εἰς φοβον καθιστασαν διωκομενοι : ὑπο των Συρακουσιων . της ἀπο των | ||
| ὑπολαβοντες πεπλανημενας ἐκοπτον τε και ἐς φοβον τας πλειους ἀμαχει καθιστασαν . οἱ τε Συρακοσιοι ἐτυγχανον και αὐτοι ἠδη τοις |
| μεν λογος καθιστορησαι δυνησεται , ποια δε ἀκοη την τουτου παραδεξασθαι τραγῳδιαν ; ἐμοι δε ἐκστασις ἐπεισερχεται , ὁσακις εἰς | ||
| δευτεραν ἐχων ταξιν . Ὡς γαρ ἰατρου μετα το πεισαι παραδεξασθαι την θεραπειαν το προσαγειν ἐστι τα μεν θεραπευτικα , |
| . . ὁτι το ἀπο τησδε τῳ ὑπο δοθεισης και ἀπολαμβανομενης ὑπο καθετου ἑως δοθεντος . . ὁτι συναμφοτερος ἡδε | ||
| δυνησονται το περιεχομενον ὀρθογωνιον ὑπο της Κ εὐθειας και της ἀπολαμβανομενης ὑπ ' αὐτων προς τῳ Ζ σημειῳ ὑπερβαλλον εἰδει |
| μοι το βακτρον ; οὐκ ἐγω σε πρῳην , ὁτι ἐλευθερος ἀγαν και τραχυς ἠσθα και ἐπιτιμητικος , μικρου δειν | ||
| προς τυραννον ἐμπορευεται , κεινου ' στι δουλος , κἀν ἐλευθερος μολῃ μετεγραφεν οὐκ ἐστι δουλος , ἠν ἐλευθερος μολῃ |
| ψυχρον και ὁ παγος εἰ και ἀοσμοτερον ποιει δια το συστελλειν , ἀλλ ' οὐκ ἀφαιρειται γε την δυναμιν τελεως | ||
| νυκτας ἑπτα , ἡλιου μη θεωρησαντος δια το τας ἡμερας συστελλειν αὐτο και νυκτος αἰθριαζειν , τουτο εὑρησεις γινομενον σκορπιον |
| ὁς ἀν των Ἑλληνων ἀρχειν ἀει βουληται , μονην ἀν ἐναντιωθηναι και της παντων ἐλευθεριας προστηναι , οὐ μα Δι | ||
| βαλομενον , ἐαν μη πασι το αὐτο δοκῃ , μητε ἐναντιωθηναι τινα τοις πραττομενοις , ὁς ' ἀν αἱ πλειους |
| μη στερησις ἀκριβως . ποια δε στασις ποιᾳ κινησει , διοριστεον : οὐ γαρ ἡ τυχουσα γε τῃ τυχουσῃ . | ||
| ὁρισμος . προς δε το ὑποκειμενον πως ; τουτο γαρ διοριστεον . εἰ μεν δη τι της φυσεως της ὑποκειμενης |
| προς τα γυμνασια δει μαλιστα ἀπονεμειν . μετα δε την θεραπειαν του σωματος ἐπ ' ἀριστον ἀποχωρειν : οὐκ ἀδηλον | ||
| κατα γενος , [ οὐ κατ ' εἰδος ] ὑπογραφει θεραπειαν , δι ' ἡς ταυτα ἀμβλυντεον και κατεργαστεον . |
| διψει διεφθαρησαν . ἐν ἀθυμιᾳ δ ' ὀντων ἁπαντων και προσδοκωμενης ἠδη της ἀπωλειας το μεν πνευμα κατεπαυσεν , ἡ | ||
| Κιλικιας ὑμας διαπεμψω τηρηθησομενους συν τοις ἐκει φρουρουμενοις μεχρι της προσδοκωμενης καταλλαγης , ἀντιλυτρον ἐχοντας τους ὑπο των Ῥωμαιων καιροις |
| εἰ γαρ τι και παραλελειπται , ῥᾳδιον ἐκ των εἰρημενων εὑρισκειν . ψυχρου δ ' ἐν μεν ἀρχομενῃ ἐπισημασιᾳ χρησις | ||
| οὐν Θεμιστοκλεα προσποιουμενον ζητειν , και διερευνωμενον ἁπαντα , χρηματων εὑρισκειν πληθος ἐν ταις ἀποσκευαις ἀποκεκρυμμενον : ὡν εἰς μεσον |
| αὐτης , και του πληθους κατα τας ὁδους συντρεχοντος , παραγγελλειν πασι δεχεσθαι την θεον εὐσεβως . παρειναι γαρ αὐτην | ||
| ἐστι γαρ ταυτα οὐσια των παντων . κυαμους δε λεγεται παραγγελλειν μη ἐσθιειν . . : Ἀριστοξενος δ ' ἐν |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| μοι και την ἐν τοις μυριοις ἐν Ἀρκαδιᾳ δημηγοριαν και πρεσβειαν , και μεταβεβλησθαι με φῃς , αὐτος ὠν ἀνδραποδωδης | ||
| πεμποντες , πρεσβευουσι δε οἱ χειροτονουμενοι και πεμπομενοι ἐπι την πρεσβειαν . πρεσβεις οἱ πρεσβευται . πρεσβις δε οὐδεποτε λεγεται |
| τῃ ἀφελειᾳ κατα τε ἀλλα τινα και κατα το της ὀρθοτητος σχημα κεκοινωνηκεν , οἱον Σαννιων ἐστι δηπου τις ὁ | ||
| βιου : το ἐλαχιστον . σταθμης ἀκριβεστερος : ὀρθοτερος της ὀρθοτητος ἠ του κανονος εὐθυτερος . στρεψιμαλλος ἀνθρωπος : ὁ |
| τα πατρια ἐθη και τα νομιμα : το σῳζειν τους γεγραμμενους νομους : το ἀληθευειν ἐν τῳ διαφεροντι : το | ||
| τουτους ἀψευδεις , και προς το καλλιστον εἰδος ἐνθεου πνευματος γεγραμμενους : και τοι γε οὐτε μετρον ἠπιστατο , οὐτε |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| και περι ὑδατος ἀλλοι μεν κρισιν ποιουσιν εἰς σταθμον ἀποβλεποντες ἐκλεγομενοι το κουφοτερον : και τινες και ὑδροστατας κατασκευαζουσι δι | ||
| στυρακων μηλα χρυσα ἐχοντες , χιλιοι τον ἀριθμον , ἀριστινδην ἐκλεγομενοι ἐκ των μυριων Περσων των Ἀθανατων καλουμενων . και |
| , πασαν θειαν μαντικην , τα δε καλλιω μεγαλοφροσυνην μεγαλοψυχιαν μεγαλοπρεπειαν εὐσταθειαν εὐφημιαν γνωσιν θεων , οὐ δοξαν , εἰδησιν | ||
| μεν εὐπαιδευσιαν καλουντες , ἀναρχιαν δε ἐλευθεριαν , ἀσωτιαν δε μεγαλοπρεπειαν , ἀναιδειαν δε ἀνδρειαν . ἀρ ' οὐχ οὑτω |
| τοσουτους πλανους οὐκ ὠκνησεν ἀλασθαι παλιν κωπην φερων , Τειρεσιου συμβουλευσαντος , ἀνδρος τεθνηκοτος , μεχρι ἀν ἀνθρωποις συμβαλῃ μηδε | ||
| θεωρημα Δημοσθενης ἐν τῳ περι στεφανου : αὐτου μεν γαρ συμβουλευσαντος , ἑτερων δε στρατηγησαντων , εἰτα , του Αἰσχινου |
| ἐν οὐδενι κινδυνῳ καθεστηκοτι ; ἀλλα και το δανειον μαλλον ἀποδοτεον τῳ δανεισαντι ἠ ἑταιρῳ χαριστεον , ἀλλ ' οὐδε | ||
| δε μερεσιν ἑκαστοις θεον ἠ δαιμονα ἠ και τινα ἡρωα ἀποδοτεον , ἐν δε τῃ της γης διανομῃ πρωτοις ἐξαιρετα |
| ἀρετην και το περι τους ἀκληρουντας γενομενον παθος δι ' ἀχαριστιαν , ἁμα δε την Νουμαντινων εὐνοιαν προς Ῥωμαιους πορρωθεν | ||
| αὐτοις χαλεπτομενος της σιωπης οὐ κατεσχεν , ἀλλ ' ὠνειδιζεν ἀχαριστιαν ἐκ Παρθυαιων ὑπο οὑ μετενεχθεισιν ἐς την Ἰταλιαν και |
| αὐτον χαμαι κυλιομενον και τον φλογμον οὐ φεροντα και ψυχρον αἰτουντα πανυ ἐρωτικως , ἑαυτον δε μη δουναι . καιτοι | ||
| τε ξεινον κακον ἐρξῃ : ἰσον κακον ἐστιν ὁστις τον αἰτουντα συγγνωμην και ξενον ἀδικως λυπησῃ και ὁστις του ἰδιου |
| ' οὐκ ἀξιον ἐρασθηναι των νομων , οἱ τοσαυτης γεμουσιν ἡμεροτητος ; δι ' ἡν οἱ μεν πλουσιοι διδασκονται μεταδιδοναι | ||
| αὐτου σκληροτερον κεχρημενων τῃ πολει , οὑτος δια της ἰδιας ἡμεροτητος διωρθωσατο τας ἐκεινων ἀποτομιας , προκρινας της τιμωριας την |
| Ἀντιπατρῳ δουναι περι της πολεως . ὁ δε φιλανθρωπως αὐτοις προσενεχθεις συνεχωρησεν ἐχειν την τε πολιν και τας κτησεις και | ||
| ποιει και ὁ της μορεας ὀπος , ἐριῳ καθαπερ πεσσος προσενεχθεις μαλιστα ἐπι των δυσαισθητον ἐχοντων την ἑξιν . πολλοις |
| μηκετι δε πορθοιεν Ἰταλιαν ὑπερ τυραννου κατεγνωσμενου και μεμισημενου . τολμησαντες οὐν ἐπιασι τῃ σκηνῃ αὐτου περι μεσην ἡμεραν , | ||
| ἐπιδημιας της σης κατα την χειμεριον ὡραν τα λογων χορευσαι τολμησαντες : τινα ποτ ' ἀρα της μουσικης προστησαμενοι την |
| και ἐκ της ἀλλης πολιτειας . ἐγω γαρ τα ἐμοι προστεταγμενα ἁπαντα προθυμοτερον πεποιηκα , ἠ ὡς ὑπο της πολεως | ||
| ' οἱς κονις μεν , ὁποιαν εἰρηκα , γυμνασια δε προστεταγμενα , γυμναζει δε ὁ Ἑλλανοδικης οὐ τῃ προῤῥησει , |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| κινναβαριζων , ὁ δε μελας πλειον ἠ δει κεκαυται . σκευαζεται δε και ἐκ των ναυτιλων ἡλων συντιθεμενων ἐν ὠμῃ | ||
| ῥινων αἱμορραγιας , και ὁσα παθη αἱμορραγιας αἱμορροϊκα ἀνωθεν . σκευαζεται δε και καθαρσιον ἐκ της ῥιζης της μορεας . |
| παλιν δυο εὐθειαι εἰσιν αἱ ΚΛ ΛΘ ἐξωθεν της ΛΜ λαμβανομενης , ὁ ἀρα της ΚΛ προς ΛΘ λογος συγκειται | ||
| ὡς ἡ ΘΝ προς ΝΞ , της ΖΝ κοινου ὑψους λαμβανομενης οὑτως το ὑπο των ΘΝΖ προς το ὑπο των |
| , ἐκ του τεως μικρου ἑρπετου ἐντος ἡμερων ὀλιγων τοσουτον δρακοντα πεφηνεναι , ἀνθρωπομορφον και ταυτα και τιθασον . ἠπειγοντο | ||
| ξεναγος οὑτος , ὁστις ἀν θωρακ ' ἐχῃ φολιδωτον ἠ δρακοντα σεσιδηρωμενον , ἐφανη Βριαρεως , ἀν τυχῃ δ ' |
| περιπτισαντες και ἀφελοντες το κελυφος , τουτο γαρ το την δυσχερειαν παρεχον δυσκατεργαστον ὀν , μετα ταυτα κοπτουσιν ἐν τῳ | ||
| και τον τοπον και την θεσιν της χωρας ἐξαιροντος προς δυσχερειαν , Κλεωνος δε τα τοιαυτα παρατρεχοντος : εἰτα ὁτι |
| γαρ σημαινει , διοτι ἡ ψυχη παραμενει ἐν τοισιν ἡμερινοισι βουλευμασιν , οὐτε πλησμονῃ τινι κρατηθεισα οὐτε κενωσει οὐτε ἀλλῳ | ||
| σηι χαριζεσθαι φρενι ; φροντιζ ' : ἐμοις δε χρωμενος βουλευμασιν οὐκ ὠμος ἐς σον παιδα δυστυχουντ ' ἐσηι . |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| ᾐειν εἰς την πολιν προπεμψας τους σκεψομενους , και προειπων ἀπανταν εἰς το ἱερον της Ἰσιδος τους χηνας ἐχοντας . | ||
| Ἀριστοτελει λογος . μηποτε δε δυνατον προς ἑκαστον των ἐπιχειρηθεντων ἀπανταν λεγοντας ὡς οὐτε εὐλογον την καθολου ἀποφασιν χειρονα λεγειν |
| Πλατων ἠγνοησεν : δυο γαρ διαλογους γραψας , Εὐθυφρονα και Πολιτειαν , τον μεν Εὐθυφρονα ἐπεγραψεν “ Εὐθυφρων ἠ περι | ||
| ' αὑτοις , ὡς και Ἀριστοτελης φησι γραφων την Ὀρχομενιων Πολιτειαν . τα μεν οὐν κατα την Ἀσκρην ταυτα . |
| ἀπ ' ἀλληλων ποιησαμενους ὁμοεθνεις μηκετι διασωζειν τον αὐτον της διαλεκτου χαρακτηρα δια τας προς τους πελας ὁμιλιας : το | ||
| . οὑτοι γαρ δια την των βαρβαρων παροικησιν ἐλυμηναντο της διαλεκτου το πατριον , τα μετρα , τους χρονους . |
| ταυτην την τελειαν ποιησεται αὐξησιν ἀπο παντων των περιστατικων , φυλαττοντων μονον ἑν τι τουτων ἀνεξεταστον , ὁ την μεταληψιν | ||
| . Κατα πολυπληθειαν δε φυλης ἑκαστης το μεγεθος του τειχους φυλαττοντων . Ἐπειτα οὑτως ἀφ ' ἑκαστης φυλης τους δυναμενους |
| μη τους ταφους ἀνορυττων : ἐν μεντοι τοις στοχαστικοις ζητημασι παρεπομενα μονον τα τοιαυτα λαμβανομεν , οὐχ ὡς μερος . | ||
| χρονικη συνταξις , των λεξεων κατα την συνουσαν παραθεσιν τα παρεπομενα αὑταις ἀναδεξαμενων . . . . : παραθησομαι και |
| παρεσκευασεν αὐτας εἰς ἐρωτα ἐλθειν και πολλας ἐξ αὐτων ἐποιησε τετοκεναι ἀπεκτειναν τον ἐρωμενον αὐτῃ Ἀδωνιν . ᾐσαν γαρ μελος | ||
| πραγματι συνυπαρχοντας : ἀει γαρ το γαλα ἐχειν ὑπαρχει τῳ τετοκεναι , και ὁ καπνος τῳ πυρι : ἀλλ ' |
| τηλεως καταπλασμα , καθαπερ γε και τα των ἐρεβινθων και ἀριστολοχιας ῥιζης λειας μιγνυμενης , κενταυρειου τε και γεντιανης και | ||
| . . . . . οὐγγ . θʹ ἠ βʹ ἀριστολοχιας στρογγυλης . . . οὐγγ . γʹ γεντιανης . |
| πυθομενοι τοις Παρθενιαις σημειον συγκειμενον , ὁταν μελλωσιν ἀρχεσθαι της ἐπαναστασεως , ἐκ μεσης της ἀγορας πιλον ἀνασχειν , προσεταξαν | ||
| λογαδων . Προ δε της κατα την Σικελιαν των δουλων ἐπαναστασεως ἐγενοντο κατα την Ἰταλιαν πλειους ἀποστασεις ὀλιγοχρονιοι και μικραι |
| πορρωθεν χρησιμον τι ἑαυτῳ προδιοικηται , ὡς ἐν τῳ κατα Ἀριστοκρατους ὁ Δημοσθενης βουλομενος δειξαι ὁτι σφαλερον και κατα της | ||
| , ἀλλ ' ἀλογιστι πραττειν Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀριστοκρατους και Πλατων . Ἀλογοι ἐρανισται : μηποτε οἱ μηπω |
| τοι και Θεοφραστος αὐτον ἐπηινει , ὁτι περιηιει κρειττονα ἀγερμον ἀγειρων Μενελεω και Ὀδυσσεως [ γ . δ . ] | ||
| δε ἐκ της γης και της θαλαττης και του ἀερος ἀγειρων την εὐπαθειαν , ἡ πολις δε αὐτη ἡ βασιλευουσα |
| Περσαις , τον ἐς ὀφθαλμους ἐλθοντα βασιλεως μη προτερον λογου μεταλαγχανειν πριν ἠ προσκυνησαι αὐτον . εἰ τοινυν αὐτος δι | ||
| περι Παρμαν χωριοις των ἐδωδιμων τοις στρατιωταις ἐς το ἀποχρων μεταλαγχανειν : μηδε γαρ παρειναι Ἀντιοχον ἐνταυθα τον ὑπαρχον , |
| και ] ἐς μαχην ἀναγκασθεντες ἀφικεσθαι , περι τριακοσιους μεν ἀποβαλλουσι και πλειονας ἐτι αὐτοι των ἐναντιων κατεργαζονται , το | ||
| † και θεοσδοτος και τα ὁμοια , οἱ Ἀττικοι δε ἀποβαλλουσι το σ . κοινως δε ταυροσφαγος λεγεται ὁ σφαζων |
| την ἡν ὁ Εὐκλειδης μεν οὐδαμως γραφει . μετ ' ἐμμελειαν κομμος ἠν λελεγμενος ἀκμην προς αὐτην ἠρμενης τραγῳδιας . | ||
| ' ἐστιν εὑρειν και παρα Πλατωνι . ὁ γαρ ἀνηρ ἐμμελειαν τε και εὐρυθμιαν συνιδειν δαιμονιωτατος , και εἰ γε |