| . . . , . ὁ μεν οὐν Ξ . διηγουμενου τινος ἐγχελεις ἑωρακεναι ἐν ὑδατι θερμωι ζωσας : οὐκουν | ||
| γαρ ἡ Σεληνη αἰτιαται , παντες ἠκουσατε του ξενου χθες διηγουμενου . προς ταυτα βουλευεσθε ἁ και τοις ἀνθρωποις γενοιτ |
| δια ταυτα οὐν ὀρρωδουντος μου ὑπερ αὐτων και ἐν φυλακῃ ποιουμενου , ὁπως ἀν μη θυραζε ἐκφοιτησειαν , λανθανουσιν οἱ | ||
| πρωτον ποιουν παν καθ ' αὑτο κρειττον εἰναι δει του ποιουμενου : οὐ γαρ ἡ ἀμουσια μουσικον , ἀλλ ' |
| προς ἑπομενον . εἰπε δε οὑτως : οἱ ἡγουμενοι τοις ἡγουμενοις και οἱ ἑπομενοι τοις ἑπομενοις , τουτεστιν ἱνα προταττωνται | ||
| και μαλιστα γε τα ψευδη , ζωσι μονον συμπαραμενει τοις ἡγουμενοις , τελευτησαντων δε ἀναιρειται , και παρεστι πολλους ἐπελθειν |
| το μη ὀν ἀπολειται . οὐδεν ἀρα δυναται ἐκ του αὐξομενου ἠ μειουμενου γινεσθαι . και μην οὐδ ' ἐκ | ||
| την προσαγορευομενην Ἰντεραμναν . Κατα δε την Σικελιαν ἀει μαλλον αὐξομενου Ἀγαθοκλεους και δυναμεις ἁδροτερας ἀθροιζοντος Καρχηδονιοι πυνθανομενοι τον δυναστην |
| το λειπομενον ἁπλουν δηλωσει του ὁλου την συνθεσιν ἐκ του δηλουμενου , ἐπει το ἀφῃρημενον ἐν λεκτῳ καθειστηκει . ἐκκεισθω | ||
| μη και οὐν . προς οὑς ἀντιτιθησι Τρυφων κἀκ του δηλουμενου κἀκ της φωνης . ἐκ μεν οὐν του δηλουμενου |
| ἀνθρωπος : ἐν γαρ ταις τοιαυταις προτασεσι περι μονον το κατηγορουμενον και το ὑποκειμενον της μεταθεσεως γινομενης το ὀνομα ἐφη | ||
| των ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου οὐκ ἐγχωρει ἀοριστον λαβειν τον κατηγορουμενον : ἁμα γαρ τῳ ληφθηναι ἀοριστον ἐστι ῥημα . |
| οὐκ ἐγω ' λεγον ; ἐπ ' αὐτοφωρωι τονδε τον ζητουμενον ἐχω . γερων οὑτος γε πολιος φαινεται , ἐτων | ||
| εἰς υ , ὁ λαμπρυνων και εἰς φως ἀγων το ζητουμενον δι ' ὡν μαρτυρει . . . . , |
| ὑποκριταις . ὑποκεισθω γαρ , εἰ δοκει , ὁ μεν ὀρχουμενος την Θησεως γυναικα , ὁ δε την Ἀγαμεμνονος κορην | ||
| πολλου χρονου ἠκουσε τ ' αὐλου , περιχαρης τῳ πραγματι ὀρχουμενος της νυκτος οὐδεν παυεται τἀρχαι ' ἐκειν ' οἱς |
| μη προσκαυσῃς . ἐπειτα γ ' εἰσιοντ ' , ἐαν λυπουμενος τυχῃ τις ἡμων , ἐκολακευσεν ἡδεως , ἐφιλησεν οὐχι | ||
| και αὐτος δεικνυσιν ἐν ταις ῥητορικαις τεχναις . ὁ γαρ λυπουμενος ἐπι ταις των ἀγαθων εὐπραγιαις οὑτος και ἡδοιτ ' |
| , ὠ καθηγητα , ἐπεθυμεις μεν αὐτος ἐξουδενωσαι ἡμας , αἰδουμενος δε , τον σαπρον ἐπι του πυλωνος ἐστησας Αἰσωπον | ||
| του πεπονθοτος ταδε λογοισιν ἡσθην τοισδε : νυν δ ' αἰδουμενος θεους τ ' ἐκεινον θ ' , οὑνεκ ' |
| ἐξ ὡν δια των ὁρων εὑρηκαμεν το ἐξ ἀναγκης μηδενι συναγομενον : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι παντων των καταφατικων . | ||
| και την συνωσιν ἀπεργαζομενα πηγνυσιν : το δε παρα φυσιν συναγομενον μαχεται κατα φυσιν αὐτο ἑαυτο εἰς τοὐναντιον ἀπωθουν . |
| τοὐναντιον . ὑπαρχει . * * σαφης ἀποδειξις . . Κλυμενου παις Ἐργινος εἱς ἠν των Ἀργοναυτων . ὁτε οὐν | ||
| ἐς Κλυμενον τον Πρεσβωνος του Φριξου περιηλθεν ἡ ἀρχη . Κλυμενου δε γινονται παιδες , πρεσβυτατος μεν Ἐργινος , ἐπι |
| ἐτι καθ ' ἡμων ἀδικον μητε δη βιασθεντες ὑπο των ἡγουμενων της πολεως μητε παρακρουσθεντες μια φυλακη και προνοια ἐστιν | ||
| ; τι δη ἀν οὐν οἰομεθα συμβηναι ἐν θηριων ἐπιστρατειαις ἡγουμενων λεοντων ; της θεου τοινυν χαρις τα νυν γιγνομενα |
| ἐν ἀκακιᾳ και ἁπλοτητι . οὑτοι κατισχυσουσιν πασης πονηριας και παραμενουσιν εἰς ζωην αἰωνιον . μακαριοι παντες οἱ ἐργαζομενοι την | ||
| του λοιπου μη συνοδοιπορειν φιλοις , οἱ ἐν κινδυνοις οὐ παραμενουσιν . ” ὁ λογος δηλοι , ὁτι τους γνησιους |
| παρα τα ἐν ἐπιπεδοις δυο προσειληφως , δηλονοτι τεταρτου ὁρου προσγενομενου : ἐν γαρ τεσσαρσιν ὁροις το τριχῃ διαστατον , | ||
| ἀλλα ἐγκαταλαμβανομενον , ἀραμενον φερειν . φορτιου δ ' οἰμαι προσγενομενου και αὐτος ἐγκατεληφθη . ὁθεν δη και ἀξιον θεωρησαι |
| θαλατταν διεσωσε τας ναυς . Ἰμιλκων δε ταις πρωταις τριηρεσιν ἐπιθεμενος τῳ πληθει των βελων ἀνειργετο : ἐπι μεν γαρ | ||
| χαλκειον ἐλθων και ἁρπασας παιδα ἑνα , ἐπι των ὠμων ἐπιθεμενος ἐκελευσε ποδηγειν προς τας ἀνατολας . ἐκει δε παραγενομενος |
| ψηφον , ἡι , ὁταν ἰσαι γενωνται , νικαι ὁ κατηγορουμενος . κἀν ἰσοψηφος κριθηι ] κἀν ἰσαι δε γενωνται | ||
| κωμικος . των δραματων αὐτου Ἀγροικος , Πορφυρα , Δις κατηγορουμενος . ἐστι δε της μεσης κωμῳδιας . Μοσχιων Ξενιζων |
| παρατεθεισης αὐτοις τραπεζης και προσφαγηματος θερμου σφοδρα ὀντος ὁ ἀνθρωπος ἀναιρουμενος κατα μικρον τῳ στοματι προσεφερε και ἐφυσα . πυνθανομενου | ||
| κομισῃ τις οἱ ὁσα ἐτρυγησεν . εἰτα μεντοι τῃ προβοσκιδι ἀναιρουμενος ἐκ του ταλαρου της φατνης καταπαττει τα χειλη , |
| ὀξυκρατον ὑδαρεϲτατον και αὐτο το ὑδωρ καθ ' αὑτο ψυχρον καταντλουμενον και των ξηρων τι προϲαγομενον των ἀποδακρυτικων και μαλιϲτα | ||
| φαλαγγιοδηκτοι , λουτρῳ συνεχει θερμῳ : ἐστω δε και το καταντλουμενον τῃ πληγῃ ὑδωρ ἀφεψηματος τριφυλλου της ἀσφαλτωδους μετ ' |
| Φορκισι . ἐστι δε ὁ ἐκ της ἰδιας ἀλκης ἀσχετα δωρουμενος οἱον βιαιος . ἀττα : σημαινει μεν ἡ φωνη | ||
| οὐ συ γε εὐδαιμων ὡς ἀληθως τοιαυτα διερευνωμενος και τοιαυτα δωρουμενος , μαλλον γε ἠ Ἀν - θεμιων τε και |
| δυσμων τῃ ἀνω Μυσιᾳ και Μακεδονιας μερει τῳ ἀπο του εἰρημενου Ὀρβηλου ὀρους μεχρι περατος , οὑ ἡ θεσις ἐπεχει | ||
| ' ἀνατολων Περσιδι κατα την ἐπιζευγνυμενην γραμμην , ἀπο του εἰρημενου προς τῃ Ἀσσυριᾳ και τῃ Μηδιᾳ περατος μεχρι των |
| οὐδε τι σε χρη ταυτης ἀφροσυνης : ἀνα δε σχεο κηδομενος περ , μηδ ' ἐθελ ' ἐξ ἐριδος σευ | ||
| ' ἐτυπτες ; ἐγωγε ς ' , εὐνοων τε και κηδομενος . εἰπε δη μοι , οὐ κἀμε σοι δικαιον |
| της κνημης ὀστουν λοξος πως μαλλον δια των ὀπισω μερων ἐποχουμενος τῃ διαρθρωσει , καμπτειν αὐτην ἐκπεφυκως . Τεσσαρεσκαιδεκα μυες | ||
| , και ὡς τον πολυν ἀνελιττων αἰωνα φερεται ταις ὡραις ἐποχουμενος , την δε ἐπανθουσαν ὡραν , ὁτι παν εὐκαιρον |
| καυϲονι καθ ' ἑκαϲτον παροξυϲμον . ἐπι γαρ καυϲου ῥιγεοϲ ἐπιγενομενου λυει το νοϲημα . διενηνοχε δε ὁ καυϲοϲ του | ||
| και κεραμῳ βαλλοντων , και ὑετου ἁμα δια νυκτος πολλου ἐπιγενομενου , ἐφοβηθησαν και τραπομενοι ἐφευγον δια της πολεως , |
| , δειδησω δειδημων δειδημονος . Το γερων γεροντος και τενων τενοντος μη ὑποπιπτοντα μητε τῳ λογῳ των κοινων τῳ γενει | ||
| γερων γεροντος , και ὡς σθενων σθενοντος οὑτω και τενων τενοντος . Τα εἰς ων βαρυτονα προηγουμενου ἀμεταβολου παρωνυμα ὀντα |
| της περι των χρηματων ἀπολογιας . θεωρων γαρ τον θειον λυπουμενον ἐπηρωτησε την αἰτιαν της λυπης : του δε Περικλεους | ||
| ἡ ψυχη σου . Και μετα ταυτα ἀποκτενουμεν τον Ἰωσηφ λυπουμενον δι ' Ἀσενεθ και τα τεκνα αὐτου ἀποκτενουμεν ἀπεναντι |
| ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος . Διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι | ||
| ἐπι το προσωπον του ταμιου μετοισει την αἰτιαν ὁ πρεσβευτης εὐθυνομενος : διαφερει δε της ἐπι νομον ἀντιληψεως ἡ ἐπι |
| των Τρωικων , οἱ δε ὑπο του Ψαμμιτιχου παιδος , ἀρξαμενου μονον , εἰτ ' ἐκλιποντος τον βιον , ὑστερον | ||
| ' εὐωνυμων τετυμμενοι ὁμοσπλαγχνων τε πλευρωματων : του γαρ ἡμιχοριου ἀρξαμενου λεγειν δι ' εὐωνυμων τετυμμενοι και μελλοντος εἰπειν και |
| ὑμας τους φιλους ἀπωλεσε . τιμωμενος δε και των μεγιστων ἀξιουμενος , αὐτος ἐπαγγειλαμενος σωσειν την πολιν αὐτος ἀπωλεσε , | ||
| κλεις παρεδωκε τῳ Καισαρι και παρ ' αὐτῳ κατεμεινε τιμης ἀξιουμενος . Λουκρητιος δε και Μινουκιος ἐπι θατερα της Ὠρικου |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| Νικοστρατον τον κιθαριστην λογος τις περιεισι λεγων Λαοδοκῳ τῳ κιθαρῳδῳ διαφερομενον ὑπερ μουσικης εἰπειν ὁτι ἀρα ἐκεινος μεν ἐστιν ἐν | ||
| και ἑν ἐστιν , ἐχθραι δε και φιλιαι συνεχεται . διαφερομενον γαρ ἀει ξυμφερεται , φασιν αἱ συντονωτεραι των Μουσων |
| τειχη της πολεως παντα καλως ᾠκοδομημενα . ἀρεσθεις οὐν τοις γενομενοις και τους των ἐργων ἐπιστατας δωρησαμενος χρημασι τε και | ||
| ἀν ἀνθρωπον . το δε ἐντευθεν τοις ἐντος του ἀδυτου γενομενοις οὐχ εἱς οὐδε ὁ αὐτος τροπος ἐστιν ὁτῳ διδασκονται |
| λαιμου χαλασθηναι , ὠμης κραμβης ὁ χυλος κατα της κεφαλης ἐπιβαλλομενος ἀνασπᾳ την σταφυλην εἰς τα μετεωρα του στοματος . | ||
| μολιβδον οὐ παρεμποδιζεται συγκιρνασθαι , οὐδε μην μολιβδος κατα χαλκου ἐπιβαλλομενος . Κἀντευθεν μεγαλην διαγνωσιν ηὑραμεν , ὁτι των οὐσιων |
| ποιουσι και αὐλικους ἠ στειρας ἠ ἀτρητους , Ἀρεως δε προσοντος ἀποκοπους ἠ τριβαδας : και καθολου δε παντοδαπην τινα | ||
| δε πολει δυσνους οὐκ ἀν ὁμοιως τι οἰκειως φραζοι : προσοντος δε και τουδε , χρημασι δε νικωμενου , τα |
| το τε ἀστατον της τυχης και το ἀβεβαιον των πραγματων ἐννοουμενος . ἀλλως τε : εἰπερ μιαν και ὡρισμενην εἰχε | ||
| πυθομενος δε ἐπιεναι τους ὁπλιτας ἀνεπηδησε και περιθεων ἐτι και ἐννοουμενος , ὁποι διαλαθοι , την ἐσθητα ἐνηλλασσεν ἐς τι |
| των ἀλλων κυδροτερον πιεται . ἐποιουντο δε και οἱ ἑπτα καλουμενοι σοφοι συμποτικας ὁμιλιας . παραμυθειται γαρ ὁ οἰνος και | ||
| το σχημα , ὡς ἐπι βλαισων και ῥαιβων και οἱ καλουμενοι στραβισμοι : το δε παρα την θεσιν , οἱον |
| , ἑως αὐτην ὁ ἀγαγων σατραπης προς βιαν ἐκαθισεν . ἁπτομενου δε του Κυρου και διασκοπουντος τους ὀφθαλμους αὐτων και | ||
| πεδια ποτε θαλατταν γενεσθαι . του δε Στρατωνος ἐτι μαλλον ἁπτομενου της αἰτιολογιας , ὁτι φησιν οἰεσθαι τον Εὐξεινον μη |
| ἀφορμας . ὁ δε πλεον των ἀλλων ἐχων ἠν ἐγω ζητουμενος τε ἀει και καλουμενος και προς τῳ τοιχῳ λογων | ||
| ὁ τε σ και ὁ ε : και ἐστω ὁ ζητουμενος ʂ α . κᾀν μεν ἐπι τας σ Μο |
| οὐρων παρα φυσιν ἐστι το νεφελωδες παχος ἐν τῃ ὑποστασει θεωρουμενον και το ἐναιωρημα , ἡττον δε ἐστι παρα φυσιν | ||
| ἐν ἑαυτῳ μονον ἀλλα και ἐν πασι τοις ἑαυτου μειζοσι θεωρουμενον . Οὐκ ἀτοπον , εἰ ἐνθυμηθειης ὁτι των ἁπλων |
| τον νουν ] κατα . διορχησαμενος : ⌈ διορχησασθαι το ὀρχουμενον ἐρεισαι . τις ἐπαυλειοισιν : ὀρχουμενος ὁ γερων . | ||
| οἰκετης , ὡς μονος οὐκ ἐπῃνεις τον της δεσποινης παιδισκον ὀρχουμενον ἠ κιθαριζοντα , κινδυνος οὐ μικρος ἐκ του πραγματος |
| πετομενον , ἀλλα και ἁλισκεται δια την αὐτου σκιαν , προσερχομενον αὐτῃ καθ ' ὑδατος ὁραθεισῃ . Ἀμαλθειας κερας : | ||
| και ἐνθεασμους ὡς ἐκστατικην . μεταπειθοντι . ἱνα ἀλλον νοησωμεν προσερχομενον τῳ μουσικῳ χαριν τινος δεησεως και ὡν λεγει , |
| νυνι δε ὁρος δους τον ὁρισμον δασυνομενον το ὀρος συναγει ψιλουμενον . ὁ μεντοι γε φιλοσοφως συλλογιζομενος οὐδ ' ἐπι | ||
| δασεως το ἐπι της ἁλω πατειν . . . ἀττα ψιλουμενον σημαινει το τινα , δασυνομενον δε το ἁτινα . |
| ἀπο των χειλων ἀκρων , ὁταν του στοματος πιεσθεντος τοτε προβαλλομενον ἐκ της ἀρτηριας το πνευμα λυσῃ τον δεσμον αὐτου | ||
| παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , προβαλλομενον τα περιεστωτα πραγματα . Παρα Κατουλου το μη ὀλιγωρως |
| ὑπομενοντα την πολιορκιαν , προς δε τουτοις των στρατιωτων χαλεπως ὑπομενοντων την συλληψιν του Τιριβαζου , και δια τουτο ἀπειθουντων | ||
| λογους . ἑλκομενου δε του χρονου και οὐτε των ὑπατων ὑπομενοντων προβουλευσαι τε και εἰς τον δημον ἐξενεγκειν τον νομον |
| τι δοξειεν αὐτοις την του συνεδριου ταραχην , τῃ Κορνηλιου προστιθενται γνωμῃ . και παρελθων εἱς ἐξ αὐτων , Ἀππιος | ||
| περιτιθησι , και παντες σχεδον οἱ τον ποιητην τουτον ἐξηγουμενοι προστιθενται τοις ὑπ ' αὐτου λεγομενοις . Ἐμπειροτερον δε Εὐδοξος |
| τουτο δε το σωμα παρα τον της ἐπιμονης χρονον ἐνεργειται διαλυομενον και ἀειδες γιγνομενον : ταυτα δε οὐ δυναται πασχειν | ||
| ξηραινων εἰς σκιαν διδου ὑπο την γλωτταν κατεχειν και το διαλυομενον ὑγρον καταπινετω . Ἀλλο . Γλυκυρριζης , σικυου ἡμερου |
| μερεσι , καθ ' οὑς ἀν τασσονται τοπους , ἐκ διαστηματων σκουλκευειν ὠφελον μεχρι της τελειας του πολεμου ἐκβασεως , | ||
| ἀναγκαια : αὑτη δε ὀξυτητας τε και βαρυτητας προσλαβουσα μετα διαστηματων συγκε - χυμενη μεν ἐγεννησεν ἁρμονιαν , λογοις δε |
| ὀντες . Μονονουχι λεγει σαφως , εἰ γερας ἐστι βασιλικον προτεινομενον ὑπο των θεων το ἀγαθοποιειν , και πλουτοδοτας εἰναι | ||
| προβαλλομενον εἰς κατασκευην αὐτου του προτεινομενου , πορισμα δε το προτεινομενον εἰς πορισμον αὐτου του προτεινομενου . μετεγραφη δε οὑτος |
| τι και ἐπαινεσαι μοι δωσεις , πανυ ἀστειως ὑπο σου πεπραγμενον , ὁποτε του Τισιου την τεχνην οἰσθα ὡς το | ||
| δε αὐτην Μινουκιανος μεν οὑτως ὁταν ὁμολογων ὁ φευγων το πεπραγμενον την ἐξου - σιαν προβαλληται , ἐχει δε οὐκ |
| των του σωματος μερων . το δε της θηλειας ἀγονον ἀποφαινονται : ἀτονον τε γαρ εἰναι και ὀλιγον και ὑδατωδες | ||
| προσεχεστερον μονον εὑρισκεται ὑπευθυνον : ἠδη δε εἰπομεν ὁτι τινες ἀποφαινονται , ὡς εἰ και δοκει ἐγκλημα εἰναι : ἐνταυθα |
| ἀγαθου μελλοντες ἀπολαυσεσθαι ; Ταυτα λεγοντων αὐτων και του δημου πειθομενου και μηδε φωνην ὑπομενοντος ἀκουειν των ἀλλο τι παραινουντων | ||
| φοιτησαντα προς τον Σωκρατην μαθειν τον ἡττονα λογον . μη πειθομενου δε του μειρακιου αὐτος ἐλθων μανθανει μαθητην του Σωκρατους |
| Πολυδωρον . τροπος δε ἐστι λογος κατα παρατροπην του κυριου λεγομενος κατα τινα δηλωσιν κοσμιωτεραν ἠ κατα το ἀναγκαιον . | ||
| . δευτερος ὁ ἐπι πονηριᾳ κωμῳδουμενος . τριτος ὁ Ψακαδος λεγομενος . τεταρτος ὁ τραπεζιτης , οὑ μεμνηται Εὐπολις ἐν |
| , δυναμενον ἀμαχει κρατησαι των πολεμιων ; οἱς ὁ Μιθριδατης συνθεμενος ἀνοητως μαλα και ἀνυποπτως περιειδε Ῥωμαιους δια στενου παροδευοντας | ||
| δη πολλας Φιλιππος των πολεων εἱλεν , Ἀθηναιοις δε λογῳ συνθεμενος ἐργῳ σφας μαλιστα ἐκακωσε , νησους τε ἀφελομενος και |
| το δημιουργημα . τουτο μεντοι το δωρον ἱστορηκαμεν και ἡμεις ἀνακειμενον ἐν Ῥωμηι ἐν τωι ἱερωι του Διος του Καπετωλιου | ||
| τουτον μεν οὐν οὐχ ἑωρακαμεν ἡμεις , τον δε Διονυσον ἀνακειμενον ἐν τῳ Δημητρειῳ τῳ ἐν Ῥωμῃ καλλιστον ἐργον ἑωρωμεν |
| φησιν ὁτι “ ἀλλ ' ὡς ἀξιουσιν ” ὡς μη δεχομενος τα παρ ' αὐτων . ἐνεργειᾳ γαρ ὑπαρχουσιν αἱ | ||
| πεδιῳ αὐλων ὑποκειμενος και τον ἠχον εἰς αὑτον ὡς ὀργανον δεχομενος παντων των λεγομενων μιμητην φωνην ἀπεδιδου , ἰδιᾳ μεν |
| δευτερα μηδ ' ἐστι το πρωτον γινομενον και αἰτιον τινος ἐσομενου , δια ποιαν αἰτιαν μετα τα πρωτα γινεται τινα | ||
| ὁλος μελλων ἐστιν , καθοσον δε προ της ἀρχης του ἐσομενου , ὁλοκληρος ἐσται γεγονως . ἐσται τοινυν του γεγονοτος |
| ὁ ἐστιν φαναι ὡς πασα ἀναγκη ὑπαρξαι και την ἐκ παρῳχημενου εὐχην . φερε γαρ τον ἐπιβαλλοντα χρονον του γινομενου | ||
| ἐπι του μελλοντος , ἀλλ ' ἐπι του ἐνεστωτος και παρῳχημενου , ἀρτι ἡκω και ἀρτι ἀφικομην . Τεμαχος κρεως |
| της κυνωδους ὀρεξεως , ὁταν ἀραιοτερον ὑπαρχῃ το σωμα και διαφορουμενον δια της ἀδηλου διαπνοης ἀμετρως ἐν χρειᾳ συνεχει καθιστηται | ||
| παραπληϲιον τῳ κατ ' ἀρχαϲ , πλην ὁτι θαττον ἐκεινων διαφορουμενον ἁτε ἰχωρα λεπτον περιεχον , του κατ ' ἀρχαϲ |
| εὐσκοπως και μηδεν παραλελοιποτα των εἰς το νικαν ἀπειρηκοτα και παρειμενον και περας ἀστεφανωτον ἐξελθοντα του σταδιου , τον δε | ||
| τις ἐστιν ὁ μελλων λυσαι αὐτον του δεσμου . : παρειμενον ] Ὁ παρηκας . : Φιλανθρωπως αἱ Ὠκεανιδες ἡγουνται |
| και καθολου σπουδαιον ἐν πασι : διο και μεγαλης ἀποδοχης ἀξιουμενον ὑπο παντων δια την εὐνοιαν τυχειν της προειρημενης τιμης | ||
| δ ' οὐκ ἐμελλον ὑπο σου τε παραδεδομενον και φροντιδος ἀξιουμενον οὐκ ἐλαττονος ἠ ὁ παις ; εἰ δε και |
| οἰκημα Δαιμονος τε ἀγαθου και Τυχης ἱερον ἐστιν ἀγαθης : διαιτωμενος δε ἐνταυθα τα τε ἀλλα καθαρευει και λουτρων εἰργεται | ||
| ἀνδρας , ἀστραγαλοις δε παιδας ἐξαπατωσιν . Ὀρεστης ἐν ὀρεσι διαιτωμενος : ἐπι των λωποδυτουντων . οὑτος ὁ Ὀρεστης προσποιουμενος |
| προτιθεμενος : οὐ γαρ ἀνελιξει ποτε τον ἐν τῃ μοναδι συνῃρημενον ὁ προποδιζων ἀπ ' αὐτης ἀει ἀριθμος . Διο | ||
| ὁλον ἑαυτον , και ὀντα και ζωντα και νοουντα , συνῃρημενον τε και διακρινομενον και διακεκριμενον : ᾑ οὐν ζωῃ |
| ἐστι δε και ἑτερως νους , ὁ ἐν ταις πρακτικαις θεωρουμενος ἑξεσιν , ὁς ἐστι του κυριως ἐσχατου και ἐνδεχομενου | ||
| προκειμενον ἀλλο . ἐστι δε και ἀλλος βιος ἐν αὐτοις θεωρουμενος τοις εἰρημενοις , ὁ του χρηματιστου : και γαρ |
| ἀποκριναι δη μοι βραχυ του βηματος ἀποσταςκατ ' ὀλιγον γαρ ἐπιων μικρου μοι τω χειρε προσαγεις : που διωρισεν ὀργανα | ||
| ταυτα μεντοι ἐπραξε πιεζομενος ὑπο τραυματος ὑπογυου και τα ταγματα ἐπιων και παραθαρρυνων και διδασκων , ὁπως τοις βαρβαροις πολεμητεον |
| ἀκουσαι παντων , ὑπισχνεισθαι λυσειν και μεταθησειν τα γεγραμμενα , προεσθαι δε κελευειν ὁσον δραχμας πεντακοσιας . γενομενου δε του | ||
| ' εἰπειν , ἡγουμαι τον Ὠρωπον ἐαν ἠ Λακεδαιμονιοις Μεσσηνην προεσθαι και Πελοποννησον . οὐ γαρ ἀν ἡγουμαι περι τουτου |
| ἐνικησεν Ὀλυμπιαδα ὁ Ψαυμις τῃ ἀπηνῃ , οὑτως συνοραται : καταλυεται γαρ αὐτῃ το ἀγωνισμα περι ὀγδοηκοστην εʹ Ὀλυμπιαδα : | ||
| στερηθεν ψυχης πιπτει , οὑτω και πολις μη ὀντων νομων καταλυεται . . . , . . . . . |
| ἐστιν : ὡστε ἐαν μεσου ἡμερας ὁ ἡλιος την τροπην ποιησηται , μεσου ἡμερας ἐσται ἐπι του μεσημβρινου . Λημμα | ||
| ἡμερας ἡ τροπη τῳ ἡλιῳ , ἐν ᾑ δε ἀν ποιησηται ἡμερᾳ προς τῳ θερινῳ τροπικῳ την τροπην , μακροτατη |
| ἡ θερμανσις , αὐτο το προς τι ἐστι , το ἐκφωνουμενον αὐτος ὁ χαρακτηρ του προς τι και ἡ ποιοτης | ||
| κανονιζει αὐτην λεγων , ὁτι πασα δοτικη ἑνικων εἰς ι ἐκφωνουμενον ληγουσα ὁταν ἐχῃ την αἰτιατικην ἰσοσυλλαβον τροπῃ του ι |
| ἀθλοθεται , ἀγωνων διαθεται , ἀθλων ἐπιμεληται , ἐφοροι , προσταται , ἐπισκοποι , ἐποπται . το δε πραγμα ἀγωνοθεσια | ||
| Δυμαιοις ὁθεν . . . „ και Θεοπομπος μʹ ” προσταται δε της πολεως ἠσαν των μεν Συρακοσιων Ἀθηνις και |
| ὁ δε ἐπανελθων ἐλυσεν αὐτῳ την ἀποκηρυξιν , και διαθηκην θεμενος ἐξ ἰσου κληρονομους ἐταξε τους παιδας : και γραφεται | ||
| διοτι εἰσομεθα , ὡς και αὐτος φησιν ἐφεξης . Παραδειγματα θεμενος της ἀκριβους των ἀποδεικτων γνωσεως , δι ' ἡς |
| Ἱεροκλης δ ' οὐχ ὁ διδασκαλος , ἀλλ ' ὁ προβαλλομενος τα θαυμασια , ἀπιστον και τουτο προσεθηκεν : ὁτι | ||
| φυσιν ἐχειν ταυτα τῃ ἀντιληψει : οὐδεις γαρ την ἐξουσιαν προβαλλομενος ἐφ ' οἱς ἐπραξε , συγγνωμην αἰτει : ὁ |
| ἐρωτησει λεγομενων των προτασεων και φησιν ὡς εἰπερ προς τον ἐρομενον καθ ' ἑκαστα τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον το | ||
| ὀντως ᾐ ἀληθης ὁ λογος , προς δε γε τον ἐρομενον καθολου τινα καταφασιν ἁπλην , οἱον την ἀρα πας |
| ἠ τοσουτου ἀποδοσθαι . νεανισκοι οὐν τινες ὠνουμενοι μεγαν ἰχθυν εἰποντος του ἁλιεως τα αὐτα λυπηθεντες τῳ πολλακις ἀκουειν ὑποπιοντες | ||
| μοι λεγε : ἀντι του , συ εἰπε , ἱνα εἰποντος σου μη ἀντιλεξω μηδε μαχησωμαι σοι . ΓΘ ἠ |
| τον ἀνθρωπον , ὡσπερ τον Ἡρακλεα φασιν αὑτον ἐμπρησαι , μενοι ἀν αὐτου τα δογματα ἐν τῃ ψυχῃ , καθαπερ | ||
| ἀοργητως πραττοντες ὁσα και οἱ σφοδρα τῳ θυμῳ φερο - μενοι . φυλακτεον οὐν και το τουτων ἀβλεπτημα ὡς πολυ |
| θεωρει ὁτι οὐδεν νεωτερον ὀψονται οἱ μεθ ' ἡμας οὐδε περιττοτερον εἰδον οἱ προ ἡμων , ἀλλα τροπον τινα ὁ | ||
| παντας μεν γαρ ἀνθρωπους ὑπ ' ἐκεινου πρεπει νικασθαι , περιττοτερον δε παντων ἐμε τον ἐν τοσαυταις μυριασιν ἀνθρωπων , |
| ἡ πολις ἱερεια πολλα : ἐστι δε ὁ δημος ὁ εὐωχουμενος και διαλαγχανων τα ἱερεια . και γυμνασια και λουτρα | ||
| ' γω συμβολας . σφαττει με , λεπτος γινομ ' εὐωχουμενος τα σκωμμαθ ' οἱα τα σοφα τε και στρατηγικα |
| , οὐχ ἁπλουν ζητει : συνθετον γαρ ἐστι πραγμα ἐξ ὑποκειμενου και κατηγορουμενου . δει δε προτερον δηλον εἰναι ὁτι | ||
| φανερον οὐν ἐκ των εἰρημενων , ὁτι των καθ ' ὑποκειμενου λεγομενων , ἀναγκαιον και τοὐνομα και τον λογον κατηγορεισθαι |
| ἀνακαθαιρει τε και πληροι τα ἐν ὀφθαλμοιϲ ἑλκη . Λιγνυϲ καιομενων τινων εἰδων ὡϲπερ αἰθαλη τιϲ ἐϲτιν , οἱον λιβανωτου | ||
| ἀσβολωδες : και καπνωδες : λιγνυς γαρ λεγεται ὁ ἀπο καιομενων αἰλαιωδων : γινωμενος καπνος : Ὁμηρος , λιγνυν αἰθαλοεσσαν |
| θερμασιας πυρωδους αἰσθανεσθαι τον καμνοντα μαλλον ἠπερ διατασεως ἠ βαρους ἐγκειμενου τινος , ἐτι δε και το ἐρυθρον ὁρασθαι τῃ | ||
| Ἀρτεμιν θεοκλυτουσαι και του ἀγαλματος ἐκκρεμαμεναι , του βαρβαρου πικρως ἐγκειμενου . και των δορυφορων ἀποσπωντων , κἀκεινων ἀπριξ ἐχομενων |
| κινησις ἠν ἀπο της αὐξησεως εἰς την μειωσιν , το αὐξανομενον ἀν εἰς το μειουσθαι μετεβαλεν . οὐτε , εἰ | ||
| παρα το ὠφελειν , ὁ ἐστιν αὐξεσθαι το δανειον το αὐξανομενον τοκῳ . Οἰτος . ὁ θανατος . παρα το |
| τις οὑτω φιλοστοργος φονευς , ἠ ποιον μισος ἐστιν οὑτω φιλουμενον ; μη , προς θεων , μη πιστευσητε , | ||
| ἠ οὐ συγχωρεις οὑτω ; Ἐγωγε . Οὐκουν και το φιλουμενον ἠ γιγνομενον τι ἐστιν ἠ πασχον τι ὑπο του |
| , καθο και ἡ ἐξ αὐτων μεταληφθεισα μετοχη στερουμενη των προκειμενων και της των ῥηματων ἰδεας ἀπεβληθη . οὐ γαρ | ||
| την συνθεσιν των ἀντωνυμιων τα ὀνοματα παρῃτησατοἘπει . κἀκ των προκειμενων τα ὀνοματα μετελαμβανετο , δηλον ὡς και τα προκειμενα |
| γνωμην μεταβαλοντες ἐκ των προτερων ἀγαθων , δια των δευτερων καματων ἐστησαν ὀρθην την καρδιαν , τουτεστι δια τας ὑπερβαλλουσας | ||
| και γενναιων ἐργων ὡν ἐδρασε , φιλτρων τε και εὐνοιας καματων τε κοινωνιας της προς ὑμας . νυν δε καιρος |
| , παιδων των σων νεατον γεννημ ' : ἀρ ' ἀχνυμενος [ της μελλογαμου νυμφης ] ταλιδος ἡκει μορον Ἀντιγονης | ||
| ἐλαειν γινεται . . . , : . . . ἀχνυμενος : περι οὑ ἑτεροιον τι παραδιδους ὁ καλος Ἡρακλειδης |
| μαιομενων και ζητουντων ἐν θυμῳ μεγαλην ἀρετην : και γαρ κινουμενου του θυμικου ἐν τῃ καρδιᾳ , ὁθεν και εὐκαρδιος | ||
| μετα δε * * * κατα τας των μερων του κινουμενου ἰδικας κινησεις : ἡ μεν γαρ ὁλη κινησις ἐν |
| δοκουσης : ὁρωντες δε τον Μακρινον ἐν χλιδῃ και τρυφῃ διαιτωμενον , ἀφηνιαζοντες ἠδη προς ἀλληλους αὐτον κακως ἠγορευον , | ||
| ὁτι κρειττον συν πολλοις οἰκουντα ἀσφαλως τἀρκουντα ἐχειν ἠ μονον διαιτωμενον τα των πολιτων ἐπικινδυνως παντα κεκτησθαι , ἐπι δε |
| ἀντιπερην Ὀρνιθος ἑλισσεται : ἡ δε μεσηγυ ὀρνιθεης κεφαλης και γουνατος ἐστηρικται . Ἠτοι γαρ και Ζηνι παρατρεχει αἰολος Ὀρνις | ||
| γουνος : ἐφην δε ἐν δισταγμῳ , μη ἀρα του γουνατος και δουρατος εἰσι συγκοπαι . . Παρον δε κἀκ |
| . πανδελετιους : οὑτως εἰπεν : ἀντι ἀρτων τῃ πανουργιᾳ σιτουμενος . διαβαλλει δε τους ῥητορας ὡς ἐκ των πτωχων | ||
| στρατιωτων , οἱς ἀπολωλε βασιλευς ταὐτα τοις πολλοις ἐπι στρατειας σιτουμενος . ὠ νομοι δικαιως ἀν Ἀπολλωνος δοξαντες εἰναι καταπατουμενοι |
| τον σιμον , τον βραχυν , ὁς το κεραμεουν τρυβλιον ὑφελομενος ᾠχετο ὑπο μαλης ἐχων μετα το δειπνον , ὁ | ||
| θυρας διαῤῥηξας και εἰσελθων εἰσω και ἐκ του ἱερου ἐνδοθεν ὑφελομενος , προς ἁ ὁ φευγων ὁριειται κλεπτην αὐτον εἰναι |
| πραγματων παραθεσιν ποιησηται , ἐχουσαν ἀνταποδοσιν την ἀπο του προκειμενου διηγηματος . και ἐστι παρ ' αὐτῳ ποικιλα τα εἰδη | ||
| και μικτον ἐκ δυοιν ἠ πλειονων ποιειν , ὡς του διηγηματος τα μεν ἀπαγγειλαι κατα τον του ἀποφαινομενου τροπον , |
| . ἠδικητο δ ' ἀν γραφοντος ἐξεπιτηδες φαυλοτερα και οὐ χρωμενου τοις οὐσι . του αὐτου τοινυν ἀν εἰη το | ||
| ἐκ τουτων ἀποδεικνυς μαλλον οἰδε του τας ὑστερας γινωσκοντος κἀκειναις χρωμενου . ἀρ ' οὐν οὐκ ἐστιν οὐδαμως ἀποδειξαι τας |
| αἰτιαν , τουτεστιν αὐτο το χρωμα , ὁπερ ὁ φευγων προβαλλεται : ἀλλ ' ἀμφιβολον και ζητουμενον , και δει | ||
| τουτων οὐδετερον εἰπειν εὐτυχει , ἀνθοτου τον νομον , ἀνθοτου προβαλλεται τα γραμματα , και τα τοιαυτα . εἰτα ἐντευθεν |
| ἱματιῳ κατεκαλυψε , και ἐλθοντι τῳ τροφει ἀποβαλων το ἱματιον κειμενους ἀλληλων πλησιον ἀπεδειξε , και το κερας δε , | ||
| τε ἐθαπτον τους αὑτων και ἠδη Σπαρτιατας ἐξεληλεγκτο εἰναι τους κειμενους . ἀπεθανον δε Θηβαιων τε και ὁσοι παρεμειναν Βοιωτων |
| ὑπακουσαι , ἀναγαγοντος δ ' αὐτους ἐς την δημοκρατιαν ἐκ προσταγματος Ἀλεξανδρου παλιν δουλευσαι τοις Ποντικοις . ἐφ ' οἱς | ||
| τα τετρακοσια ταλαντα την δοσιν ἀπεφαινον εἰναι . Και του προσταγματος δε το ἀντιγραφον οὐκ ἀχρηστον οἰομαι κατακεχωρισθαι . Πολλῳ |
| θεραπων , οὐκ οἰδ ' ὁ τι οὑτος μεγαλειον ἐστι διαπεπραγμενος ἐπαβελτερωσας τον παλαι γ ' ἀβελτερον . λεγουσι δε | ||
| κληρονομῳ , οὑτως ἀλγεινον ἐστι και ὁταν καλλιστα μεν εἰη διαπεπραγμενος τις , ἀνευ δε ἐπαινου καταλυσῃ τον βιον , |
| λαβωσιν ἡγεμονας οὐκ εἰδοτας ἀρχειν , ἀσχημονουσι και περι αὑταις σφαλλονται τα πλειστα , και τοσουτῳ μαλλον κακοπαθουσιν , ὁσῳπερ | ||
| μικροψυχοι , οἱ δε χαυνοι μιμουνται μεν τους μεγαλοψυχους , σφαλλονται δε , οὐκ ἀφυεις δε εἰσι πανταπασιν , ἀλλα |
| ἐν καλῳ του χωριου ἱζησαι . Ἡγου δη , ὡς ἑψομενου και ὑπερ τα μεσα της Θρᾳκης . Παρελθωμεν ἐς | ||
| ἐγχριε , αὐτο δε το ἡπαρ ἐϲθιειν διδου . και ἑψομενου δε τον ἀτμον τοιϲ ὀφθαλμοιϲ ἀνεῳγοϲι δεχεϲθαι κελευε . |
| ὡς ἐπυθομην παρα των ἐν Αἰγυπτῳ ἱερεων ἑνος εὐ μαλα γεροντος ἐν τῃ Ὀνουφι , ἀλλα τε πολλα των Ἑλληνων | ||
| οὐ σου χατιζων δευρ ' ἀναξ στρατηλατει : τι γαρ γεροντος ἀνδρος Εὐρυσθει πλεον θανοντος ; ἀλλα τουσδε βουλεται κτανειν |
| γαρ πω - ποτε των ἐπι προδηλωθειϲῃ χρηϲτῃ πεψει κριθεντων ἀπολλυμενον ἐθεαϲαμην . τριτον δε το ἐν ἀκμῃ του τε | ||
| δοξῃ μετ ' αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , γινομενον τε και ἀπολλυμενον , ὀντως δε οὐδεποτε ὀν . εὐλογον ἀρα και |
| γιγνωσκοι ὁτι ἠ το σωμα ὑπεραιμουν δειται θεραπειας ἠ κοπου ἐνοντος δειται ἀναπαυσεως , ἠ κριθιασις ἠ ἀλλη τις ἀρρωστια | ||
| εἰσι φιλοι . ἐαν δε ξηροτεροι ὠσι και ἀναπεπταμενοι μη ἐνοντος τρομου , κακοι και πονηροι , οὐ μεντοι κεχαρισμενοι |
| γʹ . Ἡμικυκλιον το ἐπι της ΑΓ ῥητην ἐχον την διαμετρον , και τῃ ἐκ του κεντρου ἰση ἐστω ἡ | ||
| ὀντος συνεβαινε . Μειζονα ἀρα και των ὑψηλοτατων ὀρων την διαμετρον ἐχει , ὑψηλοτερας τε των ἀκρωρειων και ἐξ ὑπερτερου |