| τα δε συν τεχνῃ . ἀλλα γαρ ὡς ἀφειμενος κινδυνων διελεχθην . ἡμιν δε τα μεν ἠγωνισται , τα δε | ||
| ἐγω πεπονθα παθος οὐδε μεταξυ πολλακις της πορειας ἱσταμενος ἐμαυτῳ διελεχθην : ἐμοι τι δει πολεμου και προσηκοντων ἑτεροις ἀγωνων |
| τουτοις ἐπειτα παντων ἀμνηστιαν λαβων και κακος φανεις περι τον πιστευσαντα ἐπανεστη κατα του βασιλεως . και πρωτα μεν λαθρᾳ | ||
| εἰκοτ ' , ἀλλ ' ὁμως σε βουλομαι θεοις τε πιστευσαντα τοις τ ' ἐμοις λογοις φιλου μετ ' ἀνδρος |
| ἀντικρυς , τους δε γραμματικους μηδε λεγοντος ἐκεινου αἰσθανεσθαι ἀπο Ἀρισταρχου και Κρατητος των κορυφαιων ἐν τῃ ἐπιστημῃ ταυτῃ . | ||
| ἐν τε γαρ τῳ Περι ἐνιαυσιου μεγεθους συγκρινας την ὑπο Ἀρισταρχου τετηρημενην θερινην τροπην τῳ νʹ ἐτει ληγοντι της πρωτης |
| οὑτωσι δηλων , τουτο δε ὡς οὐδεν ἀλλο εἰποντος εἰς σωτηριαν του Φημιου μειζον ἠ ὁτι οὐδενος ἀνθρωπων ἐστι μαθητης | ||
| και τῳ πληθει των οἰκτιρμων σου ὡρισας μετανοιαν ἁμαρτωλοις εἰς σωτηριαν . συ οὐν , κυριε ὁ θεος των δικαιων |
| ἀταραξια ἀφοβια ἐλευθερια . οὐ γαρ τοις πολλοις περι τουτων πιστευτεον , οἱ λεγουσιν μονοις ἐξειναι παιδευεσθαι τοις ἐλευθεροις , | ||
| Διδυμων ὁμοιως το ὑπερ γην ἡμισφαιριον της ἡμερας ἐστιν . πιστευτεον οὐν ἐν τῳ Ὑδροχοῳ μονον πιπτειν τον ὡροσκοπον . |
| . Ὡς οἱ μεν χλοεροισιν ἰαινομενοι μελεεσσιν ἀλληλοις ψιθυριζον . ἀνιστατο φωριος εὐνη . χἠ μεν ἀνεγρομενη παλιν ἐστιχε μαλα | ||
| δ ' ἀθανατῃ πεπιθοντο . Πρωτος δ ' ἐν μεσσοισιν ἀνιστατο Νηλεος υἱος , οὐ μεν πυγμαχιῃσι λιλαιομενος πονεεσθαι οὐτε |
| τον υἱον ἐκελευεν αὐτου ἡγεισθαι . προθυμως δ ' αὐτῳ συνεστρατευοντο Τεγεαται : ἐτι γαρ ἐζων οἱ περι Στασιππον , | ||
| παντας και τους λοχαγους . και ἐπει παντες ἐπεισθησαν , συνεστρατευοντο και ἀφικνουνται ἐν δεξιᾳ ἐχοντες τον Ποντον δια των |
| προσειχεν , ἑαυτον ἀπεκτεινεν . Ἀξιοθεα δε ἡ γυνη του Νικοκλεους ἀκουσασα την ἀνδρος τελευτην τας μεν θυγατερας τας ἑαυτης | ||
| ὑμνησαι και τιμησαι αὐτον . ὡς Ἰσθμια αὐτου νενικηκοτος του Νικοκλεους φησι : περι γαρ αὐτου ὁ λογος . . |
| Κερκυονος του Ποσειδωνος . ὡς δε Ἑλλανικος , Μειλανιωνος του Ἀμφιδαμαντος του Ἐποχου του † ἀργηπου του Κηφεως του Ποσειδωνος | ||
| καλλιγυναικα . ἐνθα δ ' ἐγων ἐπ ' ἀεθλα δαϊφρονος Ἀμφιδαμαντος Χαλκιδα [ τ ' ] εἰσεπερησα : τα δε |
| τοις κακιστοις ἐξ ἀταξιας και πλεονεξιας , ἐξεληλακως ἐκ του καθαρωτατου της οὐσιας , οὐρανου . ὁ δε δευτερος κεφαλαιον | ||
| ἀρχηγετας του μικτου γενους ὑπελαβεν εἰναι , τουτονι δε του καθαρωτατου και διηθημενου , ὁπερ ὀντως ἐστι λογικον . καθαπερ |
| Ἀποστασις Πασιφιλου στρατηγου ἀπο Ἀγαθοκλεους . λεʹ . Ὡς Καρχηδονιοι συνεθεντο την εἰρηνην προς Ἀγαθοκλεα . λϚʹ . Ὡς Ῥοδον | ||
| : οὐ γαρ ἐστιν αὐτων πατρις αὑτη . Αἱ γυναικες συνεθεντο παντα μηχανησασθαι εἰς το δοξαι ἀνδρες εἰναι , και |
| θεοι τε και τυχη το της γνωμης ἀνοσιον κατιδοντες φωραθηναι παρεσκευασαν , ἀπο δε ἀγνοιας ὁτι συνεργον την ἐρημιαν της | ||
| ἐντος του πλεγματος περιβαλοντες ἱερεια προς την ἐπιθυμιαν , οὑτω παρεσκευασαν χειροηθη και πρᾳον τον ἀγριον , ὡστε μηθεν των |
| πλασαι οἱον βουλεται , εἰ μη ἐξ ὡν γε πλαττοιτο παρεσκευασμενα εἰη ὡς πειθεσθαι τῃ του χειροτεχνου γνωμῃ : οὐδε | ||
| του καθαρου και ποτιμου ὑδατος ῥυσιν , ὑπολαμβανουσιν εἰς ἀγγεια παρεσκευασμενα ὁσον ἀν δεῃ , και πορθμευουσιν εἰς την πολιν |
| το λογικον ὑπο ποιων λογων εὐφραινεται , ὁτι ὑπο των θεωρητικων : το δε ἐπιθυμητικον ὑπο τοιωνδε και τα τοιαυτα | ||
| [ ] , ἐν βιῳ ὁ ἀπαιδευτος . Ἐπι των θεωρητικων φαντασιων παντες σχεδον το ἀγαθον και το κακον ἐν |
| , ἐπειδη βουλευεται ὁ δημος ὁ Ἀθηναιων ὑπερ εἰρηνης προς Φιλιππον , οἱ δε πρεσβεις οὐπω παρεισιν , οὑς ἐξεπεμψεν | ||
| προσαγαγωσιν , εἰτ ' εἰπων , δι ' ὡν ἡγειται Φιλιππον πολεμειν τῃ πολει και ὁτι πανθ ' , ὁσα |
| τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι , ἀνηρ δε γενομενος το μεν πρωτον ὑπεγραμματευσε ταις | ||
| ἐξωθεν ἐπαγομενους κινδυνους καλουμενος ὁ δημος εὐπειθης γενοιτο , και διδασκοντι , ὡς εἰ βιαν προσαξουσι τοις μη πειθομενοις εἰς |
| εἰσιν ἡμιν συγγνωμην νεμειν , εἰ περι των δοκουντων Πλατωνι πιστευομεν οἱς αὐτος Ἑλλην ὠν , προς Ἑλληνας ἡμας , | ||
| ὁτι δε ὁ σπουδαιος φιλος ἀλλος ὁ φιλων ἐστι , πιστευομεν ἐκ των ὁσημεραι . ἀν γαρ τις σφοδρα φιλῃ |
| δυσεων , και ἀπο της ἁλω της γινομενης περι την σεληνην , και ἀπο των διαϊσσοντων ἀστερων , και ἀπο | ||
| σεληνης τας προσηγοριας των ἡμερων κατωνομασθαι . Του δε κατα σεληνην ἀγειν ἀκριβως τας ἡμερας παραδειγμα ἐστι το τας μεν |
| τους Πηλεις ὠ Πηλεις , οἱ Δημοσθενεις τους Δημοσθενεις ὠ Δημοσθενεις : οὑτως οὐν και οἱ βους τους βους ὠ | ||
| ἀπαλειφειν τους νομους λαβοντος την φρουραν του Πεισιστρατου και οἱ Δημοσθενεις τρεις , ὁ μετα Χαιρωνειαν προσαγων ἑαυτον και ὁ |
| και αἱ πολεις πυνθανομεναι αἱ των Ἀθηναιων ὑπηκοοι της τε Ἀμφιπολεως την ἁλωσιν και ἁ παρεχεται , την τε ἐκεινου | ||
| τοις ἀλλοις εἰς τουτο τολμης ἡκουσιν , ὡστε και περι Ἀμφιπολεως προς ἡμας ἀμφισβητειν ἐπιχειρουσιν , ὑπερ ἡς των ἀντιποιουμενων |
| δεδωκοτι την χαριν . Τι γαρ ἐλευθεριας σεμνοτερον , ἡ παραλαβουσα θεον τον ἀνθρωπον ἀπεργαζεται ; Ἀρ ' οὐν οὐκ | ||
| , ἀγονα τε ἐστι και ἀνεμιαια και οὐ ταμιευεται αὐτα παραλαβουσα ἡ μνημη , ἀλλα δεχεται ἐκπιπτοντα παραχρημα ὁ της |
| το σφοδρον του πυρετου ἐκτος τε κινδυνου ποιησας τον καμνοντα κινδυνευοντα διαφθαρηναι ὑπο των ἀκαιρων καταπλασματων και ἐνεματων , ὡς | ||
| το δε [ ἐργον ] της γνωμης . Ἀναγκη δε κινδυνευοντα περι αὑτῳ και που τι και ἐξαμαρτειν . Οὐ |
| τας μικρας των νησων Καρας ἐξελαυνων , ὑφ ' ὡν κατειχοντο , και μισθος της συμμαχιας αὐτῳ μοιρα της Λημνου | ||
| ταυτας ἐν τοις σωμασιν οἱονει ἐν φρουρᾳ τινι , και κατειχοντο ὑπο των σωματων , ἐφοβουντο δε μεταχειρισασθαι τι προς |
| δε τοιαυτα παντα ὁ Πλατων ἰδεας προσηγορευσε λεγων λογους εἰναι δημιουργικους , και ἐξ αὐτων τα τῃδε γινεσθαι κατα μεθεξιν | ||
| δεσμον του σωματος τον δεθεντα ὑπο της προνοιας ἀνατρεπει τους δημιουργικους νομους : οὐ δει οὐν θαναταν . εἰ τοινυν |
| πολεμον ] τον περι Ἀμφιπολιν λεγει , εἰς ὁν χιλια διακοσια ταλαντα ἀνηλωθη . προσεσθ ' ] τῃ ζημιᾳ περιφρονησις | ||
| : μιλια δ ' ἐστι , φησι Πολυβιος , ταυτα διακοσια ἑξηκοντα ἑπτα . ταυτην δη την ὁδον ἐκ των |
| ἐμαντευετο και Ἑρμων ὁ την ναυν του Λυσανδρου την στρατηγιδα κυβερνων . τουτον μεν δη τον Ἑρμωνα Θεοκοσμος ποιησειν ἐμελλεν | ||
| τους ἀδικησαντας ὁτιουν των ἱερων ἀπειργουσιν . Ἐαν δε τις κυβερνων σκαφος διαμαρτῃ , προσιοντες ἐφεξης ἑκαστοι ἐμπτυουσιν αὐτῳ . |
| αὐτος ἠδη ἐμον υἱον εἰναι : ἐπειδη δε ἀναλυω μη ἐμπλησθεις αὐτου , πεποιθα και σοι , διοτι την αὐτην | ||
| ” Προσπεσων γαρ , οἰμαι , τοιουτῳ ὀντι Ἀναξαγορᾳ μετεωρολογιας ἐμπλησθεις και ἐπι φυσιν νου τε και διανοιας ἀφικομενος , |
| και οὐ περιττοσυλλαβουσα δηλονοτι πεπονθεν : ἀρ ' οὐν το Δημοσθενεος και τα ὁμοια ἐντελεστερα εἰσι και ὁλοκληρα ὡς περιττο | ||
| δε Δημοσθενους τετρασυλλαβει , δηλονοτι πεπονθεν : ἀρα οὐν ἡ Δημοσθενεος γενικη πεντασυλλαβουσα ὁμοιως τῃ δοτικῃ των πληθυντικων ἐντελεστερα ἐστιν |
| , ἁπερ συλληβδην ὀτταν καλουμεν , το δε ἀτεχνον και ἀδιδακτον , τουτεστιν ἐνυπνια και ἐνθουσιασμους . οὐδε ταυτα οὐν | ||
| αὐτων ψυχης ἐνεργειας : ἐαν δε μεχρι παντος ἀπαιδαγωγητον και ἀδιδακτον ἐασῃς σεαυτον , δουλευσεις τον αἰωνα χαλεπαις δεσποιναις , |
| ἡ τον μεγιστον κυκλον ἐχουσα ὀρθον προς τον ἀξονα : μονογενης δε αὑτη ἐστιν ἡ θεσις , ὡς ἐφημεν , | ||
| της μονοτητος αὐτου δια τουτου παρισταμενης : εἱς γαρ και μονογενης ὁ κοσμος ἐστι . τας δε Νυμφας διωκειν , |
| ' ὡρας , εἰ μεν ἑξ εἰη ταγματα , δυο κινδυνευσαντες , εἰ δε πεντε , δυσιν ἐτι μικρον ἐπιθεντες | ||
| ἐναντιων φοβηθεντες , ἀλλ ' ἐν τοις σωμασι τοις ἑαυτων κινδυνευσαντες , τροπαιον μεν των πολεμιων ἐστησαν , μαρτυρας δε |
| , ῥυθμος ἀξιωματικος , μεταβολη μεγαλοπρεπης , το πασι τουτοις παρακολουθουν πρεπον : αἰτια δε και ἐνταυθα ἡ τε των | ||
| . εἰ οὐν φαινεται τῳ λογῳ το ἰδιον του ποσου παρακολουθουν , ποσον ἀν και ὁ λογος εἰη . ἀλλα |
| αἰσχιστον παθωμεν , ἐν ᾡ των ἀποντων ἐφιεμεθα τα παροντα ἀφαιρεθεντες . ἀλλα χρη τον ἐνθαδε ὑπομενοντα ἠδη τειχη τ | ||
| ἐπαθον , αἰσχρως και κακως τας ψυχας ὑπο των δημαρχων ἀφαιρεθεντες : πολλοι δ ' αὐθαδεις και τυραννικοι τους τροπους |
| ἐβουλευσατο μονα τα γνωρισματα βαστασας ἀμελησαι του βρεφους : ἐπειτα αἰδεσθεις εἰ μηδε αἰγος φιλανθρωπιαν μιμησεται , νυκτα φυλαξας κομιζει | ||
| μεν οὑτω φημι το ἐτλης θεων : ὁστις συ οὐκ αἰδεσθεις τους τιμησαντας τους ταφους Λυκου και Χιμαιρεωςλεγει Μενελαον και |
| τῃ ἑπταχορδῳ λυρᾳ την ὀγδοην Πυθαγορας προσθεις την δια πασων συνεστησατο ἁρμονιαν . Πως οἱ ἀριθμητικοι των φθογγων λογοι εὑρεθησαν | ||
| προτεραν και πρεσβυτεραν ψυχην σωματος ὡς δεσποτιν και ἀρξουσαν ἀρξομενου συνεστησατο ἐκ τωνδε τε και τοιῳδε τροπῳ . της ἀμεριστου |
| τιθεασιν , ἐν Αἰγυπτῳ δε δωδεκακις . τεκουσα γαρ τῃ ἐχομενῃ ἡμερᾳ συλλαμβανει . λεγει δ ' Ἀριστοτελης και ὁτι | ||
| βασιλευς θαυμασας αὐτου το νοερον δωρα ἐπεδωκε . τῃ δε ἐχομενῃ ἡμερᾳ στολην λευκην και καθαραν ἐνδυσαμενος και τοις φιλοις |
| ἱερον , παντες ἐνοχοι τῃ δικῃ γεγονασιν , ὡς μη ἀγανακτησαντες ἐπι τῳ ἀσεβηματι . Δει γαρ μη ἐπιτρεπειν τοις | ||
| παροντες δε ἐγελων . Ἀνθ ' ὡν αὐτοι τε ἀνεληλυθαμεν ἀγανακτησαντες και σε ἀξιουμεν τιμωρησειν ἡμιν τα ἐσχατα ὑβρισμενοις . |
| εἰναι τα περι τον Ποντον , το δε Κρητικον και Σικελικον και Σαρδῳον πελαγος σφοδρα βαθεα : των γαρ ποταμων | ||
| της των Ἀθηναιων δυναμεως παραπλευσαντες εἰς Αἰγεσταν , Ὑκκαρα μεν Σικελικον πολισματιον ἑλοντες ἐκ των λαφυρων συνηγαγον ἑκατον ταλαντα : |
| λεγει γαρ [ γ ] ἠελιος δ ' ἀνορουσε λιπων περικαλλεα λιμνην . ἐνθα δη και ἡδυνων τον λογον θηλυκως | ||
| ποταμον Ἰμβρασον , τῳ ῥα ποτ ' Ὠκυροην νυμφην , περικαλλεα κουρην , Χησιας εὐπατερεια τεκεν φιλοτητι μιγεισα , Ὠκυροην |
| ' ἑρμηνευματα . ἠ και δαμαρτος εἰμ ' ἐγω φονευς ἐμης ; μιας ἁπαντα χειρος ἐργα σης ταδε . αἰαι | ||
| καταδυουσι τῳ ἀχει . ὡς γαρ ὁ θρους διηλθε της ἐμης συμφορας , οἱ μεν ἐχθροι ἐφηδονται μοι , οἱ |
| ἀνθρωποις παθηματα , ἐν πασιν τοις τοιουτοις της ἑκαστων διαθεσεως διδακτεον και ὁριστεον το τε καλον και μη . μετα | ||
| τα προτερον προς τους ἀναλογιστικους των γραμματικων εἰρημενα , και διδακτεον ὁτι τῃ συνηθειᾳ προσεκτεον μαλλον ἐστι θελοντας εὐ λεγειν |
| ἐλθειν και βοηθησαι σοι . μαλλον δε ἁρμοζει ὑπο της θεραπαινης τα δυο ταυτα ἰαμβεια λεγεσθαι : πυνθανεται γαρ της | ||
| βουληται συνοικιειν : ὁπερ οὐδεις πωποτε κατεκριθη παθειν , ἀντι θεραπαινης , και ταυτης αἰχμαλωτου , μηδεν παθουσης , [ |
| και ἐχει τεχνης εὐ προς το μεγεθος ὁρωσιν , ἐνταυθα εἰκονες Ἀδριανου δυο μεν εἰσι Θασιου λιθου , δυο δε | ||
| κατοπτροις , το δ ' ἑτερον μερος , ὡν ταυτα εἰκονες , φυτα και ζῳα : τω δε νοατω το |
| τινες ἀλγηδονες ἀλλοιωθηναι μη δυναμεναι , εἰ μη τι των δριμυτερων αὐταις προσενεγκοις . ὁ γουν λογος οὐτε θαυμαζει τουτων | ||
| χολην μετα μελιτοϲ . παραιτειϲθαι μεντοι την ϲυνεχη χρηϲιν των δριμυτερων φαρμακων , ϲυνεχωϲ δε κεχρηϲθαι τῳ παλαιοτατῳ ἐλαιῳ . |
| που τινα αὐτην καθ ' αὑτην αἰσθησεων ἑνεκα σαρκα οὑτω συνεστησεν , οἱον το της γλωττης εἰδος τα δε πλειστα | ||
| τοις κατ ' Αἰσχινου λογοις ἐξισαζοντος του ὁτι ἀμφοτεροι πολιτευονται συνεστησεν αὐτο εἰπων συ μεν γαρ ὑπερ των ἐχθρων ἐγω |
| Διονυσιον ὠνησασθαι παρα των συγγενων του Φιλολαου ἀργυριου Ἀλεξανδρινων μνων τετταρακοντα και ἐντευθεν μεταγεγραφεναι τον Τιμαιον . : τελευτᾳ δ | ||
| γαρ δη δει πρωτον ἀναλαβειν ἡμας τον των πεντακισχιλιων και τετταρακοντα , ὁσας εἰχεν τε και ἐχει τομας προσφορους ὁ |
| . ἐπειτ ' ἀκουσον , του ταχους δε τουδ ' ἀνες : εἰς μεν γαρ ἀλλο παν ἁμαρτανειν χρεων , | ||
| προσηκοντα τῃ ἀρχῃ πραττε , ἐμε δε τον καιρον τουτον ἀνες τῳ Ἡλιῳ , δει γαρ με την εἰθισμενην εὐχην |
| παντας τους πολεμιους παρεσκευασμενους παρερχεσθαι . δευτερον δυνασαι τον λογον ἀποστρεψαι προς τον πλουσιον , και εἰπειν αὐτο ὑπερ ἐμου | ||
| της ἠπειρου ἐρχομενοι ποταμοι ἠπειρον αὐτην ποιησωσι , δεηθηναι Ποσειδωνος ἀποστρεψαι τα των ποταμων ῥευματα : ἐπισχεθεντων οὐν τουτων ἀντι |
| οὐδεν περιττον οὐδε παροχετευομενον ἐκπιπτει της τροφης ὡστε μη εἰναι βλαστησεως ἀρχην : ὁταν οὐν παντα ταυθ ' ὑπαρχῃ πασι | ||
| χρονων . ἡ δ ' ὑπο του ψυχους κωλυσις της βλαστησεως ἀληθης μεν οὐκ ἐτι δε ποιει μερισμον φυσικον . |
| πυρι ἐθαλπετο . Ἐδοξε τις ἀδελφην ἐχων πλουσιαν ἁμα και νοσουσαν προ της οἰκιας της ἀδελφης συκην πεφυκεναι και ἀπ | ||
| κατακρουσον , και οὑτω προσχωσον . ἐν δε τῳ ἀνθειν νοσουσαν θεραπευ - σεις , τρυγιαν οἰνου παλαιου καταχεων των |
| και συμβιωσεις ἐπιλυπους και πολυ μαλλον , ἐαν και την Σεληνην συγκακωσωσι . Σεληνη δεδυκυια ὑπο τας αὐγας οὐκ ἀγαθη | ||
| πυρρος δε πολεμον και σφαγας . Ἐπισκεπτεον δε και την Σεληνην και τους ε ἀστερας πως ἐχουσι σχηματος τε και |
| . Λακεδαιμονιοι δε κτἑ . : ἀρχη της διαφορας των Λακεδαιμονιων και Ἀθηναιων οἱ δ ' ἠλθον κτἑ . : | ||
| και Ἀπολλωνος Καρνειου ξοανα ἐστι κατα ταὐτα καθα δη και Λακεδαιμονιων νομιζουσιν οἱ Σπαρτην ἐχοντες . ἐπι δε της ἀκροπολεως |
| διχα των ἀνδρων εἰς ἑν χωριον και λογον ἑαυταις δουσαι γνωμην ἐποιησαντο συμβατηριων ἀρξαι προς ἀμφοτερους αὐται λογων . ἡ | ||
| δ ' ἐνην ; Οὐ ταυτ ' ἀβουλου και κακου γνωμην πατρος ; δοκω μεν , εἰ και σης διχα |
| γην δ ' ἐκ της Θαψου οἱ Ἀθηναιοι τα ἐπιτηδεια ἐπηγοντο . ἐπειδη δε τοις Συρακοσιοις ἀρκουντως ἐδοκει ἐχειν ὁσα | ||
| των τε ἀλλων χρηματων , ὡν ἐκ της Τυσκλανων λειας ἐπηγοντο πολλων πανυ ὀντων . ὡς δ ' ἁπαντα ὑπο |
| , ἡ τ ' αὐτου στρεφεται και τ ' Ὠριωνα δοκευει , οἰη δ ' ἀμμορος ἐστι λοετρων Ὠκεανοιο . | ||
| , ἡ τ ' αὐτου στρεφεται και τ ' Ὠριωνα δοκευει , οἰη δ ' ἀμμορος ἐστι λοετρων Ὠκεανοιο : |
| δε ἀντιληψει του πραγματος ὡμολογημενου και τελειου ὀντος και του τρισαριστεως μοιχου φανερως ἑαλωκοτος ζητειται , εἰ τον τρισαριστεα φονευειν | ||
| εἰναι ὡς εἰς βαθος ὠλισθησε κακου τῃ ἑταιριᾳ ὁ του τρισαριστεως υἱος : και το ἑκοντι εἰς τουτο γεγονοτα τον |
| περι τον Ἑλλησποντον . και λιθινην ἑδραν αὐτῳ ὑψηλην ἐκει ἐποιησαντο , ἐν ᾑπερ ἐφιδρυνθεις ὑστερον , ὁταν παρεγεγονει , | ||
| ὑπο Φιλιππου και πρεσβεις Ἀθηναζε πεμψασιν οἱ Ἀθηναιοι συμμαχιαν τε ἐποιησαντο * * * και βοηθειαν ἐπεμψαν πελταστας δισχιλιους , |
| ῥωμηι θαυμαστον : και την μεν Ἀμαλθειαν ἀποδειξαι κυριαν του συνεγγυς τοπου παντος , ὀντος τωι σχηματι παραπλησιου κερατι βοος | ||
| μονῳ των μεχρις ἐμου γενομενων ἐπιφανων ἀνδρων ἐν τῃ πολει συνεγγυς της ἀγορας ἀπεδειξεν ὑπ ' Οὐελιας : και ἐστιν |
| ὡριζετο ἰσοτητα εὐνοιας ἀντιστροφου : ταυτης δε την μεν εἰναι συγγενικην , την δε ἐρωτικην , την δε ξενικην . | ||
| . θεασαμενη γαρ τον της ἀδελφης ἑαυτης Λητους παιδα δεδωκε συγγενικην δοσιν . παρωνυμον ] ἀποδειξις αὑτη της δωρεας οὐκ |
| την παντων σημαινων ἀπωλειαν των Περσων . ὁ γαρ Μαρδων ἐπελεξατο λʹ μυριαδας , το ἐκκριτον μερος του στρατου , | ||
| και Ἀφροδιτη και Ἀθηνα κατεκλινοντο . κἀπειδη ὁ Ἑρμης ἀνελομενος ἐπελεξατο τα γεγραμμενα , αἱ μεν Νηρεϊδες ἡμεις ἐσιωπησαμεν . |
| Ζελειτας δε ἀφηκε της αἰτιας , ὁτι προς βιαν ἐγνω συστρατευσαι τοις βαρβαροις : Δασκυλιον δε παραληψομενον Παρμενιωνα ἐκπεμπει : | ||
| την χωραν των Ἀμαζονων μετα στρατιας της συνεκπεσουσης αὐτωι : συστρατευσαι δε και Σιπυλον τωι Μοψωι τον Σκυθην πεφυγαδευμενον ὁμοιως |
| μονη ἐστιν των παθητικων ἡ συνταξις : των γε μην ἐνεργητικων ἐστιν και γενικη , οὐ συνουσης της ὑπο προθεσεως | ||
| μαι και την παραληγουσαν συστελλοντα προς την παραληγουσαν των πληθυντικων ἐνεργητικων παθητικα γινεται , τιθημι τιθεμαι , διδωμι διδομαι , |
| πρυμνας κεκοσμημενας λαφυροις και ἀκροστολιοις αἰχμαλωτων τριηρων : τοις δε κυβερνηταις ἐνετειλατο κατα το πελαγος παραπλειν πασι μεν ὁρμοις , | ||
| νεων , τριηραρχαις τε φημι και ναυαρχαις , ἐτι δε κυβερνηταις και κελευσταις και τοις ἀλλοις , ἐκελευσεν ἀποπλειν . |
| ἐκ της Μιλητου ἐκεινην Ἀσπασιαν , ᾑ και ὁ Ὀλυμπιος θαυμασιωτατος γε αὐτος συνην , οὐ φαυλον συνεσεως παραδειγμα προθεμενοι | ||
| Σωφρων δε στρουθωτα ἑλιγματα φησιν ἐντετιμημενα . Ὁμηρος δε ὁ θαυμασιωτατος των στρωματων τα μεν κατωτερα λιτα εἰναι φασκει ἠτοι |
| ἀναγκασας συνθεσθαι ? ? ? [ ] οὐκ ἐμμεινας τηι πιστει Ὀκταουιον ἀπεκτεινεν , Συλλας δ ' ἐπι της Ἀττικης | ||
| φανερως λογχῃ φονιοις ἐν ἀγωσι κρατησας , ἀλλ ' ἀνδρος πιστει χρησαμενος δολιου . Ἐνταυθα δη πιων ἀκονιτον ἐτελευτησεν , |
| ἀνθρωπων : ὁτι συ , ὁ θεος , κατα την χρηστοτητα της ἀγαθωσυνης σου ἐπηγγειλω μετανοιας ἀφεσιν τοις ἡμαρτηκοσιν , | ||
| , χωρισθεντι και διακοπεντι παλιν συνελθειν , ἀλλα σκεψαι την χρηστοτητα ᾑ τετιμηκε τον ἀνθρωπον : και γαρ ἱνα την |
| φυουσιν ἀλληλοις και κροκοδειλους ποιουσι και τα τοιαυτα ἀπορα ἐρωταν διδασκουσι τον νουν . Ἀλλα ἐμε ἀμαθη και ἀπαιδευτον εἰναι | ||
| ἐκδιδασκει . και αἱ Ἰδεαι δε το βιβλιον εὑρεσεις τινων διδασκουσι . τι οὐν ἐστιν εἰπειν ; ἠ ὁτι ἐν |
| γαρ ἐνεστι λεγειν μη πασαν ἀκαταληπτον φαντασιαν ἰσην πασῃ ἀκαταληπτῳ τυγχανειν φαντασιᾳ , ἀλλα την μεν μαλλον εἰναι ἀκαταληπτον την | ||
| περι των σπονδων οὑτως ἐσπεισαντο , ὡστε μη βεβαιους αὐτας τυγχανειν , ἀλλ ' ἀποτεινεται προς Ἀλκιβιαδην τε και Κλεοβουλον |
| ἀναυδιη ἰσχει την γυναικα , και τα λευκα ἀναβαλλει τοιν ὀφθαλμοιν , και τἀλλα πασχει παντα ὁσα περ εἰρηται , | ||
| ὁ τοινυν ἱππος ὁ τοιουτος την ἱππικην ἀρετην θατερῳ τοιν ὀφθαλμοιν τῳ δεξιῳ ὑπο τινος πληγης προσπεσουσης ὁραν ἀδυνατος ἠν |
| και οἱ χαριν ἐχειν ὁμολογησαντες , ἀν λιμενος ἐφη τυχωμεν ἀπαλλαγεντες τοσουτου κλυδωνος , Σωτηρας ὑμας ἐπιφανεις μετα των θαλασσιων | ||
| ἑτεροις ἠδυναντ ' εἰναι χρησιμοι , ἐπει δε των τυραννων ἀπαλλαγεντες ὡμονοησαν προς ἀλληλους , οὐ μονον την πολιν , |
| Σηλυμβριανος . οὑτος γαρ του ἐν Σαμῳ Παριου ἀγαλματος ἐρασθεις κατεκλεισεν αὑτον ἐν τῳ ναῳ , ὡς πλησιασαι δυνησομενος . | ||
| των ξενων ἐλασει προς ἀφθονιαν μεθιστησιν . ἡμας δε οὐ κατεκλεισεν εἰς τοιαυτην ἰασιν ἡ γη , οὐδ ' ἐστιν |
| και τῳ γυμναστῃ ἐπηρτημενης , εἰ τι παρ ' ἁ κελευουσι πραττοι . κελευουσι δε ἀπαραιτητα , ὡς παραιτουμενοις ταυτα | ||
| : νομῳ δε οὑτω : και οἱ νομοι δε οὑτω κελευουσι τας ἀποδειξεις ἐκ των φανερων ἐλεγχων και ἀναμφισβητητων : |
| ἱματιων λαβομενη φησι „ Κοιμηθητι μετ ' ἐμου „ . σκεπασματα δε ὡσπερ σωματος τα ἐσθηματα ἐστιν , οὑτως του | ||
| Φαρμακοις . βαφαις . Φαλαρα . τα περι τας γναθους σκεπασματα . Φαρσος . τρυφος , κλασμα . Φρενηρης . |
| ' ὀνος πανουργως , ὡς προσηλθε τῳ ῥειθρῳ , ἑκων κατεπεσεν : ἀθροως δε των σπογγων διαβραχεντων πας ὁ φορτος | ||
| ἐπειδη ταχιστα προς τον ἡλιον ἐκεινος ἐτακη , πτερορρυησας εἰκοτως κατεπεσεν : ἡμιν δε ἀκηρωτα ἠν τα ὠκυπτερα . Πως |
| ἑτερωσε ὁρωσαν λαβειν ζητει και τους εἰωθοτας μισθους των εὐεργεσιων κομισασθαι . δια ταυτα οἱ Φωκεις και το Τιλφωσσαιον ὑμνειται | ||
| μεν Ποτιδαιαν και τας ἀποικιας , Αἰγινηται δε την αὑτων κομισασθαι , Μεγαρεις δε ἀγοραις και λιμεσι χρησθαι τοις Ἀθηναιων |
| ἁμα δ ' ἐγκαλουντες αὐτοις ὁτι Δουκετιον ὀντα κοινον πολεμιον διεσωσαν ἀνευ της Ἀκραγαντινων γνωμης , πολεμον ἐξηνεγκαν τοις Συρακοσιοις | ||
| τον Ἀναπιαν , οἱ τους γονεας ἐπι των ὠμων ἀραμενοι διεσωσαν ἐπιφερομενου του κακου . ὁταν δ ' , ὁ |
| , ὀρος Ἀρκαδιας , ἐν ᾡ τον λιθον ὁ Κρονος κατεπιεν . οἱ ἐνοικουντες Θαυμασιοι . Θαψακος , πολις Συριας | ||
| ἀνασπασας την βοτανην ταυτην , τον μεν χυλον αὐτης διαμασησαμενος κατεπιεν ὡς ἀποκρουστικον του ἰου , το δε μασημα ἐπεθηκε |
| σταδιους : ἀπο δε Μαλεων τους παντας περι χιλιους και ὀκτακοσιους . κατα δε τον Σχοινουντα ὁ διολκος το στενωτατον | ||
| ἀναλαβων τους κρατιστους , πεζους μεν ὀκτακισχιλιους , ἱππεις δε ὀκτακοσιους , ζευγη δε Λιβυων πεντηκοντα , κατα σπουδην ἐπηκολουθει |
| και ἐκ των ταξεων ὁσοι ἐς φυλακην της χωρας ἱκανοι ἐφαινοντο , πολιν τε ἐνταυθα κτισαι ἐκελευσεν ἐπ ' αὐτῃ | ||
| δε ἀντιπραττειν οὐδεν , ἀλλ ' ἀτρεμειν , ὡς ἐκεινοις ἐφαινοντο , ἐπει δ ' αὐτοι προσῃεσαν , πρηστηρες αὐτους |
| ποσῳ της των Περσων τρυφης ἡ πατριος διαιτα προς ἀρετην διεφερεν . Ἀλλα γαρ αὐτος μεν δια την ἰδιαν κακιαν | ||
| θηραν τους περι αὐτον σκηπτουχους . τοιγαρουν πολυ μεν αὐτος διεφερεν ἐν πασι τοις καλοις ἐργοις , πολυ δε οἱ |
| . . . . καλλη διαφορα . ἐτι δε της συμπασης πολεως ἐν ἑορταις τε και μεθαις . . . | ||
| συνεχη παραλιαν μεχρι του Κρισαιου κολπου και της Μεγαριδος και συμπασης της Ἀττικης : νομιζει δ ' οὐδ ' ἀν |
| ἐπι το ἀρχειον αὑτων . και ὁ Καισαρ οὐκετι ἐνεγκων κατηγορησεν ἐπι της βουλης των περι τον Μαρυλλον ὡς ἐπιβουλευοντων | ||
| τῃ φωνῃ , ὡσπερ και νυν , μαρτυρα μεν ὡν κατηγορησεν οὐδενα παρασχομενος οὐτε των δημοτων οὐτε των ἀλλων πολιτων |
| ἡ παιδευσις τῃ Γοργιου πραγματειᾳ : λογους γαρ οἱ μεν ῥητορικους οἱ δε ἐρωτηματικους ἐδιδασκον ἐκμανθανειν , εἰς οὑς πλειστακις | ||
| δε ἀνηρ εὐδοκιμος ἐπι τῃ τεχνῃ γεγονως Ἑρμογενης και κριναι ῥητορικους λογους ἱκανωτατος , ὡς δηλοι αὐτου τα γε εἰς |
| ἀλοιφη μεν οὐν ἐϲτω πηγανινον ἠ δαφνινον ἠ ἰρινον ἠ ναρδινον ἠ και του βαλϲαμου ὁ ὀποϲ , και μαλιϲτα | ||
| και ϲπλαγχνοιϲ ἐκλελυμενοιϲ ἁρμοττει : τοιαυτα δε ἐϲτι μαϲτιχινον , ναρδινον , γλευκινον , τονωτικωτερον δε το δια του ὀμφακιου |
| την εὐτυχιαν ἐπιεικως προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις : ὁτε δη και συνετελεσεν ἰδιον τι περι τους λῃστας , οὐτε θανατωσας τους | ||
| διο και τελευτησαντος αὐτου την ἐκφοραν κατα την ἐπαγγελιαν αὐτου συνετελεσεν ὁ διαδεξαμενος την βασιλειαν . ἐταφη δ ' αὐτου |
| βαρυτονως , τοτε το Ἰωνικον ἐχει προ του αται το χαρακτηριστικον συμφωνον του μεσου παρακειμενου , οἱον πεφρασται πεφραδαται , | ||
| ὁ ἐχεσον , ἐξενεχθεντες δια του σ , ὁπερ ἐστι χαρακτηριστικον του πρωτου ἀοριστου , κατα δε ἀντιπαθειαν εὑρεθη . |
| σοφου : των δοκουντων , φησιν , εἰδεναι τι κρεισσων νομισθεις ἐπαχθης ἐσῃ . ὡστε συμβαινει και παρα τοις ἀπαιδευτοις | ||
| δογματων , ὁ δε λογισμος εἰς την ἀνδρος χωραν ταττεσθαι νομισθεις τας ἱεροπρεπεις και θειας ὑποδεχεται σπορας : ἠ μηποτε |
| ὠφθη ποιησας , ᾠηθησαν εἰναι αὐτου τον λογον ἀλλοτριον . ἠγνοησαν δε ὡς ἐστι διαφορως περι του αὐτου χρησασθαι πραγματος | ||
| προς τους ἀμφισβητουντας μη συμπαντας την μελῳδιαν κινειν ὡς ἀρα ἠγνοησαν πρωτον μεν ὁτι παιδων ἡ μαθησις , οὑς φυσει |
| μελι περιχεαι , και προσθεσθαι , ἠ ῥοδινον ἀλειφα και προσθεσθω : ὁσαι δε βαλανον προστιθενται , ἐμπηξαντα χρη το | ||
| μη μεγαλην ἐν εἰριῳ μαλθακῳ , ἐς ἰρινον μυρον ἐμβαψασα προσθεσθω , ἠν τε τρεις ἠν τε πλειους ἡμερας δοκεῃ |
| ' ἀφορμας , ἐφ ' ὁσους δ ' ἐφθανεν , ἀθροους ἀνηκεστοις περιεπειρε κακοις . οὐ μην ἀλλα και μερει | ||
| τουτο ἀλλο ὀναρ ἐστιν , ὡς ἀρα πυρων βασιλικων σωρους ἀθροους δαπανω τοις ὁμιληταις και διανεμω . δαπανω μεν γαρ |
| Αὑτη διαχεει μαλιστα τας ἐν μαστοις σκληριας : ἐπισπαται , ἀνακαθαιρει , πληροι , κολλᾳ , ἐπουλοι , ποιει προς | ||
| ἰαται πινομενον και κολλᾳ μεν μεγαλα τραυματα χλωρον ἐμπλασσομενον , ἀνακαθαιρει δε τα ῥυπαρα και εἰς οὐλην ἀγει ταυτα . |
| στρατευσαντες ἐπι την Ἑλλαδα : ἑτερον δε , τῳ μονους Συρακουσιους , ἀν κατορθωσωσι , δοκειν νενικηκεναι τους Ἀθηναιους , | ||
| Φιλιστον : και πρωτον μεν ἀποδυσαντας αὐτου τον θωρακα τους Συρακουσιους , και γυμνον ἐπιδειξαμενους το σωμα , προπηλακιζειν , |
| ἐφαινετο ἡ Ἑλενη , ἀλλα τον αὐτον λογον τῳ προτερῳ ἐπυνθανοντο , οὑτω δη πιστευσαντες [ τῳ λογῳ τῳ πρωτῳ | ||
| της ἐξοδου των γυναικων , εἰ συγχωρητεον αὐταις , γνωμηδον ἐπυνθανοντο . πολλοι μεν οὐν ἐλεχθησαν και παρα πολλων λογοι |
| και ἐβασανισεν αὐτος ἐφ ' ἑαυτου , ἡμας δε οὐ παρεκαλεσεν , ὀμωμοκως κοινῃ ζητησειν και πραξειν μετ ' ἐμου | ||
| δυναμενοι . γυνη πρεσβυτις τους ὀφθαλμους νοσουσα ἰατρον ἐπι μισθῳ παρεκαλεσεν . ὁ δε εἰσιων , ὁποτε αὐτην ἐχρισε , |
| οἱον Ὀδυσσευς περι της ἀναιρεσεως Δολωνος λεγει Νεστορι , τον τρισκαιδεκατον σκοπον εἱλομεν ἐγγυθι νηων . εἱλομεν εἰπε , καιτοι | ||
| “ ἀγε , ὠ Ἡρακλες ” , ἐφη , “ τρισκαιδεκατον ἡμιν ἐπιτελεσον / ⌈ ἀθλον και ἑψησον τον φακον |
| οὐν ἰδων ἑρμαιον ᾠηθην , εἰ των κατα ἀστυ πραγματων ἀπαλλαγεις εἰς ἀγρον βαδιοιμην και συνεσοιμην ἀνδρι φιλῳ , γεωργῳ | ||
| αὐτου φυσιν ὠσθη εἰς ὁ ἐχει και ἐνταυθα και ἐντευθεν ἀπαλλαγεις εἰς ἀλλον τοιουτον τοπον φυσεως ὁλκαις . Τῳ δε |
| τετραχη αὐ τεμνομενης μεγιστην μεν μοιραν των Ἰνδων γην ποιει Ἐρατοσθενης τε και Μεγασθενης , ὁς ξυνην μεν Σιβυρτιῳ τῳ | ||
| εἰη συναπτων πως ἠδη τῃ ἀοικητῳ . φησι δ ' Ἐρατοσθενης τον ὑπο των Ἑλληνων γνωριζομενον περιπλουν της θαλαττης ταυτης |
| εὐμενως εὐχου κατω . “ ἰον δε πως βαζοντες ἐν πικροις λογοις κλησιν κατεπλουτησαν ἰαμβογραφων . ποιητικον δε παν ἀνωνυμως | ||
| και βοειᾳ χολῃ φυραθεισα , χριε . ἀλλο . ἀμυγδαλοις πικροις μετ ' ὀξυκρατου ἀποσμηχε . ἀλλο . ἀφρονιτρον και |
| Ὀλυμπιῳ Διι , λογος δε ὁ ποιηθεις εἰς την πανηγυριν ἐκειτο , ἐμε δε τα τε ἀλλα ἐτηκε και ἀγρυπνια | ||
| χορευτης ἠν λαβων ἀκοντιῳ : ἀλλος στερηθεις της κεκαρμενης καρας ἐκειτο πρηνης σταυρικως ἡπλωμενος και τους ἑαυτου δυστυχως κινων ποδας |
| θυρωμασι και πετροις , ἐξεβιβασε δ ' εἰς αὐτον στρατιωτας τετρακοσιους και βελων πληθος παντοδαπων , ἀπεχοντος ἀπο των τειχων | ||
| ἐδεξατο ἐρετας πλειους των τετρακισχιλιων , εἰς δε τας ὑπηρεσιας τετρακοσιους : εἰς δε το καταστρωμα ἐπιβατας τρισχιλιους ἀποδεοντας ἑκατον |
| . . 〚 τι το φλαττοθρατ : Συστημα κατα περικοπην ἀνομοιομερες στιχων ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων ιγʹ . ἐπι τῳ τελει | ||
| . ἡμετερα + τον ἁμον νυν : συστημα κατα περικοπην ἀνομοιομερες και στροφη κωλων εʹ . το αʹ ἀντισπαστικον τριμετρον |