| αὐτος : ἐχων δε και καταφοραν κατα του ἀνελοντος και διατυπωσιν των ἀναιρεθεντων , και ἠθοποιϊας αὐτων διαφορους : παρα | ||
| οὑτω και ταυτα προεισιν : αὐτα γαρ την πλασιν και διατυπωσιν τῃ μεταθεσει της αἰτιας διδωσιν , ἐν λογοις ὀντα |
| γινεσθαι , και μαλιστα το ἀνωθεν , και την κοιλιαν διατεινεσθαι και την βροχην ἁμα συμβαινειν των σιτιων και την | ||
| γενομενης , τινα μεν πυκνουσθαι και συστρεφεσθαι , τινα δε διατεινεσθαι . ὁσῳ γαρ συστρεφεται προς ἑαυτα πυκνουμενα τα μερη |
| φθονον και παν δυσκολον παθος ὡς πολεμια ἐκδιωκοντες παντι σθενει διατελουσιν . Ἐμοι μεν περιβλημα χλαινα σκυθικη , ὑποδημα δερμα | ||
| δε οἰνον ὁποσον βουλονται , δια τουτο ἀπειροι μεν ἡλιου διατελουσιν , ἀπειροι δε του διψην κατα φυσιν , οἰκοτροφοι |
| ] [ , κελευσας - ] [ μη ] πραγμα ἡμειν παρεχειν οὐδ ' ἐνοχλειν . και [ γαρ ] | ||
| γαρ ἐν τωι Περι [ βιων ] οἰκειον εἰναι [ ἡμειν ] φησιν , οὐχ ὡς [ δυσμενων ] των |
| προτροπη δεοντως γεγονεν . Ἐπει τοινυν μαλλον το κοινον και διατεινον ἐπι παντα της σοφιας ἀγαθον διαφαινεται , και ἡ | ||
| ἐν τῳ χωριῳ , το μεν πολυ βαρυνον τε και διατεινον αὐτο , το δε δριμυ διαβιβρωσκον τε και δακνον |
| ἐγκληματα ποιουμενοι , ὁπως σφισιν ὁτι μεγιστη προφασις εἰη του πολεμειν , ἠν μη τι ἐσακουωσιν . Και πρωτον μεν | ||
| εὐλαβης , οὐ προπετως αὐτος ἀποφαινομενος οὐδε εἰσηγουμενος ὡς δεον πολεμειν , ἀλλ ' ἀξιων ἐκ των πραγματων σκοπειν εἰτε |
| κυκλῳ θαλαττῃ , πλην εἰ βουλει Φασιν και δη Ταναϊν φασκειν εἰναι των ἠπειρων ὁρον . ἀλλ ' ὁ γε | ||
| ἀπο της του Διος μιξεως . Ἐν δε Λυγκησταις Θεοπομπον φασκειν τι εἰναι ὑδωρ ὀξυ : τους δε ἐκ τουτου |
| δε προς τους ὑπηκοους , ᾑ ἁρμοσει αὐτους και συμφωνους ἀπεργασεται και παρασκευασει ἑτοιμους προς τον ἀγωνα , ὡσπερ οἱ | ||
| , συγγνωμην ἀν ἐχοι δικαιαν , ἁπλως δε οὑτω δεινην ἀπεργασεται συγχυσιν . Δειχθησεται γαρ και ἡ βασις των νοητων |
| . κατα μεν οὐν γενος γινεται μεταβολη , ὁταν ἐκ διατονου εἰς χρωμα ἠ ἁρμονιαν , ἠ ἐκ χρωματος ἠ | ||
| πεντε διεσεων ὁμοιως ἀσυνθετον διαστημα . ἡ δε του συντονου διατονου τῃ αὐτῃ του γενους ἐπικοινωνει διαιρεσει : μελῳδειται γαρ |
| ἐδειξεν ἀνθρωποις την τε της πολεως καλοκαγαθιαν και την Φιλιππου κακιαν . ὁ μεν γαρ συμμαχος ὠν τοις Βυζαντιοις πολιορκων | ||
| ὑπισχνειται δωσειν , ὁτι πατριον ἐστι τοις Ἑλλησι μη δια κακιαν , ἀλλα δι ' ἀρετην κτασθαι χωραν . Ὁ |
| το μητρῳον γαλα , μεχρις ἀν εὐσταθησῃ το σωμα , συντασσειν ἀτοπον ἐστιν . διο και Δαμαστην ἐπιμεμπτεον κελευοντα παραχρημα | ||
| ὀφθεις ἀνεστρεψαν Λακεδαιμονιοι ἀντι του Ἀλκιβιαδου ὀφθεντος . Και το συντασσειν τοις ὑποτακτικοις μοριοις εὐκτικα ῥηματα : φασι γαρ ἱνα |
| μειζονα εἰναι της ἡμισειας της περιεχομενης ὑπο των ἀσυμπτωτων . συντεθησεται δη το προβλημα οὑτως : ἐστω ἡ μεν δοθεισα | ||
| τῃ Θ : δοθεισα ἀρα και ἡ ὑπο ΑΔΓ . συντεθησεται δη οὑτως : ἐστω παραβολη , ἡς ἀξων ὁ |
| , ἁπτεσθαι αὐτου , τον δε φωρα ἐν τῳ σκοτεϊ προτειναι αὐτῃ του νεκρου την χειρα : την δε ἐπιλαβομενην | ||
| , βιαζηι μ ' οὐ θελοντα δραν ταδε . τολμα προτειναι χειρα και θιγειν ξενης . και δη προτεινω , |
| την ἀρχην του τελαμωνος κατα του ἀκροχειριου τιθετω και την ἐπειλησιν ἐγκυκλιον ἀγετω κατα των δακτυλων ἐκτεταμενων , εἰτα κατα | ||
| κρηπις . Θεντες την ἀρχην ὑπο το σφυρον ἀγομεν την ἐπειλησιν λοξην κατα σφυρου ὑπο το κοιλον του ποδος λοξην |
| ἐνταυθα ἡ ζητησις : ῥητου γαρ ζητησις ὡδε , ποτερον παραβεβασται ἠ μη : περι ὡν ἐν ταις νομικαις ἀκριβεστερον | ||
| προς αὐτο το ῥητον ἐστιν ἡ μαχη , εἰ ὁλως παραβεβασται . Οἱ συλλογισμοι τοις ὁροις κοινωνουσιν , ὡς και |
| Δωρικως : οἱ γαρ Δωριεις την ου διφθογγον εἰς α μεταβαλλουσιν . Βορεαο : ὑπερβορεος γαρ ἡ χωρα δια το | ||
| ὡς εἰπειν ἀπαγριουται . Ἐνιοτε δε και οἱονει πηρωσει τινι μεταβαλλουσιν εἰς το χειρον κολουομενα κατα την πρωτην γενεσιν τα |
| φλεβοϲ φλεγμαϲιην και παχειηϲ ἀρτηριηϲ , αἱ παρα την ῥαχιν τετανται , καυϲου ἰδεην ἐκαλεον οἱ προϲθεν . και γαρ | ||
| σωμα και ὑποσκληρον , και αἱ φλεβες δια του σωματος τετανται ὠχραι : μεζονες δε και παχυτεραι ἠ προσθεν εἰσι |
| την ἐπ ' εὐθειας , ἐγκαρσιον ἀτραπον εὑρων και νομισας κατατεινειν ἀχρι της ἐρυθρας θαλαττης ὁδοιπορειν ἠρχετο . τεραστιον δε | ||
| φαινεται ἐλευθεριωτερον τε και μεγαλοπρεπεστερον ἠ στρεβλουν τε αὐτους και κατατεινειν και ἀγχειν ἀναγκαζοντα ἀποτιννυναι μη οἱους τε ὀντας . |
| βιον τεχνη . Ὁτι μεν ἐστι δυνατον κατα τροπον βιουν αἱρουμενους την περι παντων ἐποχην , ἀποχρωντως ἡμιν δεδεικται : | ||
| Εὐπολις τε ἐν Βαπταις δηλοι και Ἀρχιππος ἐν Ἰχθυσι λεγων αἱρουμενους τε πραγματων ἐπιστατας ἀποδοκιμαζειν , εἰτα δοκιμαζειν παλιν . |
| ἠδη τον βουλομενον εἰναι δεσποτην ἐκαλουν . ὑμεις δε τοσουτους πολεμους κατωρθωκοτες ἁπαντας οὐχ ἡττον καλως ἀνειλεσθε ἠ γενναιως ἐπολεμησατε | ||
| ἐπι ταις ἑκατον ὀλυμπιασιν . ἀφηγουμαι δε τους τε ὀθνειους πολεμους της πολεως ἁπαντας , ὁσους ἐν ἐκεινοις τοις χρονοις |
| φορτικωτερον αἰτει παρ ' αὐτων , ἱν ' εὐκολως δυνηθῃ τυχειν οὑπερ αὐτος βουλεται . μετα τας πιστεις και τας | ||
| την του πατρος δοξαν και τας ἰδιας ἀρετας ἀποδοχης μεγαλης τυχειν . τουτων δ ' Ἰοκαστος μεν της Ἰταλιας ἀντεχομενος |
| . οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
| πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
| δε αὐτου ποτε και προς τον των νομων ἐμπειρον ταυτα λεγοντος , ὁτι κινδυνευουσιν ἀχρηστοι εἰναι οἱ νομοι , ἀν | ||
| πενητας . 〛 τουτο Εὐριπιδου ἐστιν ἐκ Φοινισσων , Πολυνεικους λεγοντος . Θ . κλυεθ ' : Ὠ Ἀργειοι . |
| ἐν ταις χερσιν ἐπηιει τας πολεις , δοξαν περι αὑτου κατασχειν ὡς περι θεου βουλομενος . ἐπει δε γηραιος ἐγενετο | ||
| ἠ δι ' ἀσθενειαν της καθεκτικης δυναμεως , μη ἰσχυσασης κατασχειν , ἀλλ ' ἐξεωσαι : και το τηνικαυτα και |
| οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
| τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
| οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ||
| προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , |
| ἐν ὁμοιῳ μενουσα , τας κατα χρονον ἡλικιας ἀφαιρεσιν ἠ προσθεσιν οὐκ ἐπιδεχομενη , σωμα ὀργανικον ᾡ λαβειν , ᾡ | ||
| εἰναι , πρωτον μεν ἐκ του ποιητικου σχηματισμου του κατα προσθεσιν γραμματος : ἐπειτα δ ' ὁτι και το τρηρωνες |
| : των δε ἀρτιων ὁμοιως περιτιθεμενων ἑτερομηκεις και ἀνισοι παντες ἀποβαινουσιν , ἰσος δε ἰσακις οὐδεις . . . , | ||
| ἀντι του νυν το ἀρτιως . Ἐτι περαιουμενοις και ἀρτιως ἀποβαινουσιν ἐπιτιθεσθαι : Κριτων ἐν Γετικοις . . Βοωτιαις : |
| δε το ἐν ἀνεσει και ἀναπαυλῃ των ἐργων γενεσθαι . ἐπισημαινεσθαι δε και τα συμβεβηκοτα ἐνιοτε τοις καιροις : οἱον | ||
| δυναμεις καθ ' ἑκαστον : τουτο γαρ πολιτικου ἀνδρος το ἐπισημαινεσθαι , ὁταν μη μονον το πραγμα , ἀλλα και |
| πρεσβυτερων ἐλεγον μετεξετεροι δοκεειν σφι τον θεον την ἀκροπολιν χρησαι περιεσεσθαι : ἡ γαρ ἀκροπολις το παλαι των Ἀθηναιων ῥηχῳ | ||
| και νομιζων οἱ το ἀσφαλες ἐκ των της πατριδος φοβων περιεσεσθαι , ἐς πολεμον αὐτους μεγαν ἐμβαλειν ἐπενοει . ὑπολαβων |
| ταυτοτητα προσῳδιας , και προς τουτοις το της αὐτης εἰναι συνηθειας ἀμφοτερα : εἰ γαρ καθ ' ἑν τι τουτων | ||
| Ἐπικουρου διοτι πολλης ἐστιν [ ] ἡ ῥητορικη τριβης και συνηθειας οὐχ ὑπακουστεον [ ] [ ] το μονης ἀλλα |
| δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | ||
| την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε |
| δε και πραγματευθησεται , ζημιωθησεται : εἰ δε και κοινωνιας συστησεται προς τινα , παραμεθησεται και δια πυρος βλαβησεται και | ||
| ὁ τι ποτ ' ἐστιν ὁ κοσμος ὁρισωμεθα ‖ . συστησεται γαρ ῥᾳστα ἡ οὐσια του [ ὁλου ] ὁρου |
| τεθηρευκως , γελοιαν τινα , ὡς ἐοικε , και ἀτεχνον παρεξεται . Κινδυνευει . Βουλει οὐν ἐν τῳ Λυσιου λογῳ | ||
| και ποτε μεν πλειστην , ποτε δε ἐλαχιστην τῳ λεγοντι παρεξεται χορηγιαν : οὐ γαρ ὁμοιως ὁ παρ ' Ἀθηναιοις |
| συμβολον εἰναι της ἐκεινου δικαιοσυνης και δυναμεως και ὡς της ἀνθρωπειας προὐστη φυσεως παντας ἀγων προς το βελτιστον ; δι | ||
| . Φωκη θαλασσια , ζῳον καλλιστον ἐστι και γνωστον , ἀνθρωπειας χειρας ἐχουσα , προσωπον δε βοος μικρας . Φρυνος |
| και στεργειν ὀφειλω . εἰ δ ' ἀρα περι μηδενος βουλευονται , εἰ δ ' ἀρα περι μηδενος των καθ | ||
| αἱρεισθαι περι ὡν ἐβουλευσατο . Μετα ταυτα ζητει περι τινων βουλευονται οἱ ἀνθρωποι και ποια τινα ἐστιν τα βουλευτα . |
| : θεοι γαρ ἐξωθεν της ἑαυτων προνοιας οὐδε τα φυτα καταλειπουσιν , ἀλλα και στεφανουνται γινομενα : ἀπαρχαι γαρ γης | ||
| της ὑλης δημιουργιαν καταταττουσιν ; εἰ δε το σωμα μονον καταλειπουσιν , ἀναμιμνῃσκεσθωσαν παλιν ὁτι τουτο καθ ' ἑαυτο ἀκινητον |
| και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
| τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
| Ὡστε , ὠ θαυμασιε , ὁρα μη ἀνοσιον ᾐ κατηγορειν ἐπιτηδευματος θειου τε ἁμα και μυστικου και τοσουτοις θεοις ἐσπουδασμενου | ||
| ζων . ἠ ὁ ἐκ του ἀλαν ζων οὐκ ἐξ ἐπιτηδευματος , ἀλλ ' ἀπο ἀπατης , . , , |
| . ἐστι δε ὁτε και το ἐν τῃ λυπῃ συστελλεσθαι σημαινειν την λεξιν . . . , : κακκαβη : | ||
| περι των νεωστι γενομενων ἀρχαιως εἰπειν . ἐνιοι μεν φασι σημαινειν ἀρχαιοτροπως , τουτεστιν ἀρχαιοτεροις ὀνομασι χρησθαι . Ἐφορος δ |
| διαφανες και τινα κινησιν . φαινεται δη δια μεσου του διαφανους ὁρωμενα τα χρωματα , ἐαν δε ἐπ ' αὐτην | ||
| . το αὐτο δε και ἐπι του κατ ' ἐνεργειαν διαφανους ὁραται γινομενον . το μεν γαρ ὁραν , ὡς |
| μετα ὀλιγον α εὐτυχησεις ἱλαρως β μη συναλλαξῃς ἀρτι . περιμεινον γ οὐκ ἀποδημησεις ταχεως : ἐπεχει γαρ δ προκοψεις | ||
| σοι α κοινωνησεις και βλαβησῃ β οὐ στρατευσῃ νυν . περιμεινον γ οὐκ ἐστιν ὡρα του ἐπιβαλεσθαι δ οὐ πλευσεις |
| ὑπο ΘΕΚ . ὁμοιως δειξομεν ὁτι και πασων των ὁμοιως διαγομενων : ἡ ἀρα ΑΒ μεγιστη ὁραται . Παλιν ἐπει | ||
| τε της ΑΒ και ἑκαστης των ἀπο του Β σημειου διαγομενων εὐθειων ἐν τῳ ὑποκειμενῳ ἐπιπεδῳ , ἐτι δε ὁτι |
| ἐτελευτησαν . των δε πρεσβυτερων τινες παλιν ἐντυχοντες διεμαρτυραντο μη προαγειν την δυναμιν , φανερως των θεων κωλυοντων , ὁ | ||
| δηλα , τοτε δη τοτε και προς τον ἡλιον αὐτον προαγειν τα οὐρα , ὡς διαφανη και τα λανθανοντα ἐν |
| μεντοι δηγμα του σφηκειου τουτου φλεγμονην γενναιαν ἐπιφερει , εἰτα τρομον , ἐπι τουτοις και ὀλιγωριαν , και το μηδεν | ||
| γλευκους παλμον και την μεθαρμοζουσαν ὁρμην : δεος εἰπε γαρ τρομον . Οὑτως Ὁμηρος οὐ φιλοσοφειν μονον ἀλληγορικως ἀλλα και |
| ἐπει δ ' οἱ Ῥωμαιοι την ἀριστην αὐτης και γνωριμωτατην κατεχουσιν , ἁπαντας ὑπερβεβλημενοι τους προτερον ἡγεμονας ὡν μνημην ἰσμεν | ||
| ἀοριστῳ χρονῳ , ὡς τα λοιπα ἐθνη , ἐν δουλειᾳ κατεχουσιν , ἀλλα ῥητον ὁριζοντες αὐτοις χρονον , ἐν τῃ |
| . Κενα τῳ ἡνιοχῳ ὁταν μη οἰδεν ἀπο θυρων που ἀπερχεται . Ἑρμηνεια . Μεμψις παντι λαχοντι ἀρχικον θρονον , | ||
| χρηματα . } Πενητα ὁ συλων οὐ † τινα ἐχων ἀπερχεται † πολλα καταλειψας δακρυα και στεναγματα . } Ἰδιας |
| . Περσαι δε ὑπο Πευκεστῃ ἐταχθησαν . Την δε Σογδιανων βασιλειαν Ὀρωπιος εἰχεν , οὐ πατριον ἐχων ἀρχην , ἀλλα | ||
| ἐαν παρα τοις ποσιν σου ἀποθανω , καταισχυνω σου την βασιλειαν : ἀει γαρ ἑξεις τους φιλους σου ἐναντιας σοι |
| “ βαπτε με συ θυμελαις , ἐγω δε σε κατακλυσω ὑδασιν ἁλμυρωτατοις ” . και ἠ οὑτως ἠ παντελως διεφθαρμενος | ||
| ἡ στενοτης , οἱ δ ' ἐκεινο φευγοντες ἐν τοις ὑδασιν ὠχουντο , και δεσποτῃ τε δουλος χειρα ὠρεγε και |
| χαριζομενος . και εἰ μεν θερους , ἰσος ἀν ἠν ἐκεινοις , εἰ δε και χειμωνος , ἀδικωτερος πηλου του | ||
| τοις τοτε πραττοντες ἀγανακτουμεν , εἰ μη την αὐτην τιμην ἐκεινοις ἑξομεν . οἱ τοσουτον ἀπολελειμμεθα και τοις ἐργοις και |
| ὀρθαις πλαγιας , εὐτροχους , ὁπη βουληθειη τις ἁμα νοηματι περιαγεσθαι δυναμενας , ἐπ ' ἀκρων δε των κεραιων ἠ | ||
| πεπρυτανευται , ἐκειθεν και τα των ἐλπιδων κατ ' ἀκολουθιαν περιαγεσθαι . ἡκετω τοινυν ὁ μουσουργος προς τον μεγιστον βασιλεα |
| της πεντηκοστης . των δε θηλεων ἐν διμηνῳ γινεσθαι την διαρθρωσιν δια το ἐνδεες του θερμου . Ἐμπεδοκλης τας μεν | ||
| κερκιδος : των δ ' ἐκτεινοντων την κατα τον ἀγκωνα διαρθρωσιν μυων ἡ μεν ἑτερα των ἀρχων ἀπο της ταπεινης |
| ἀδικιαν , ἀποβαλλει , συν ἀδειᾳ δ ' ἐπεξελθων ταυτην ἀναδεξεται . τι οὐν ἐτι τας των τυραννων τυχας ὡς | ||
| των ἀλλων συμμαχων πληθος και τον ὑπερ τουτων ἀγωνα προθυμως ἀναδεξεται ; πρωτον μεν ἀτοπον ἐπι ταις ἑτερων σπουδαις ἠ |
| προς ἀλληλα τοπου ; ἡ προς Αἰσχινην ὑπερ Κτησιφωντος του παρασχοντος Δημοσθενει το περι του στεφανου ψηφισμα και την των | ||
| ἡμερας και του ἡλιου καθαρως τοις ἀνθρωποις μηπω το φως παρασχοντος , ὁρωμεν κατα την ἀγγελιαν και το πληθος ἁπαν |
| παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
| μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
| ἐπι ποσον τε διατεινουσιν ἐν τοις μαθημασι , και πως ὑπαρχουσιν ἐν αὐτοις , κατα τι τε διεστηκασι των ἐν | ||
| κατηγορων ἐκεινους τους λογους εἰπεν οἱ κατ ' αὐτου νυν ὑπαρχουσιν : ἁ γαρ ὡρισω συ δικαια , ὁτε Τιμαρχον |
| ἀπο δε εἰδων εἰς ἀτομα , ὡς ὁταν τον καθολου ἀνθρωπον διελωμεν εἰς Σωκρατην Πλατωνα Ἀλκιβιαδην και τους λοιπους , | ||
| ψογοι και τα καλα και κακα παντα τα περι τον ἀνθρωπον γινεται ἐν τουτοις τοις μερεσι τας ψυχας . και |
| διαλεγομενον τον Κανδαυλην προς τον Γυγην : ὠτα γαρ τυγχανει ἀνθρωποισιν ἐοντα ἀπιστοτερα ὀφθαλμων : οὐ γαρ περι ἀκοης και | ||
| ' αὐτη ἡ ἀναγκη ἰητρικην ἐποιησε ζητηθηναι τε και εὑρεθηναι ἀνθρωποισιν : ὁτι καμνουσι ταὐτα προσφερομενοισιν , ἁπερ οἱ ὑγιαινον |
| ὁρμης αὐτων . “ Πασα ψυχη , φησιν , ἀκουσα στερεται ἀληθειας : ” οὑτως οὐν και δικαιοσυνης και σωφροσυνης | ||
| εἰδως ἀκριβως το του Πλατωνος , ὁτι πασα ψυχη ἀκουσα στερεται της ἀληθειας . εἰ δε μη , τα μεν |
| ἱερευσιν ἐνταυθα ἐκεινοι τρισκαιδεκα ἐτη , ὡς εἰρηται τισι : περιττους γαρ ὀντας κατα την ἐπιστημην των οὐρανιων , μυστικους | ||
| ἐξ ἀνισων σχηματα , ἀριθμους τε ὁμοιους και ἀνομοιους , περιττους τε και ἀρτιους . Οὐσα γαρ ἐννους ζωη και |
| ὀπφθαλμοισι ? [ ] ? [ ] [ ] ὀχλον ἐπερχομενων α ! [ ] θηπτο ? ? ? ? | ||
| και της ἐκεινου σαφως ποδαλιουχιας , καταπραϋναι μεν τα των ἐπερχομενων κορυφουμενα κυματα , ἰθυναι δε προς γαληνην και σωτηριαν |
| που ] και προτερον , και [ τριηρεις ] τας πολεμιας [ ] [ ἐλαβεν ] οὐσας πεντε και ? | ||
| το τροπαιον : δευρο μοι , Πλαταιευ , κἀπι της πολεμιας συνεργησον : συναψαι με δει την Ἀσιαν τοις Ἑλλησι |
| Μωυσεως γνωριμοι , μεμαθηκοτες ἐκ πρωτης ἡλικιας ἐραν ἀληθειας , καταφρονουσιν ἀνεξαπατητοι διατελουντες . Ἀλλ ' ἐπειδη τα διωνομασμενα συμποσια | ||
| τελειν : οἱ δε , ἁτε οὐ δωροδοκοι ὀντες , καταφρονουσιν ἁπαντων τουτων , ὡς φησιν ὁ θεος και θεων |
| εἰναι την σεληνην ] : και γαρ ἀπ ' αὐτου φωτιζεται . , Θαλης πρωτος ἐφη ὑπο του ἡλιου φωτιζεσθαι | ||
| γαρ σεληνη τῳ ἡλιῳ συνοδευουσα το μεν προς αὐτον μερος φωτιζεται , το δε προς ἡμας ἀφωτιστος γινεται και δια |
| γαρ χειμαζομενης νηος ἐν νυκτι αἱ δυο ἀγκυραι ὑφαλου πετρας ἐχομεναι σωζουσιν αὐτην και μη τοις ἀνεμοις ὑπεικειν ἐργαζονται , | ||
| Ἐτι εἰ αἱ κατα το πρωτον και δευτερον ὀρθου τονου ἐχομεναι ἀντιδιαστολην ἀναδεχονται , τι το ἐμποδων το και ἐπι |
| πραγματος ἐτυγχανον γινωσκουσα και ποθεν οἱ ἀνθρωποι τον βιον ἑαυτων διαφθειρουσιν , ἐνομιζον τουτο ὁτι οὐκ ἐστιν μοι οὐδεμια προφασις | ||
| ! ! ! ! ! ! ] | ως και διαφθειρουσιν [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
| πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
| ἐπειτα περικαταρρηξαι την ἐσθητα του ἀνδρος ἐκελευσε τοις ὑπηρεταις και ξαινειν το σωμα μαστιξι πανυ πολλαις . ὡς δε ταυτης | ||
| μυθους εἰς οὐς : ἐπι του μη ἐπαϊοντος . Νεφελας ξαινειν : ἐπι ματαιου ἠ ἀδυνατου . Νους οὐ παρα |
| και των συγγενων οἱ τοιουτοι ἐκβαλλονται και μετα των τετραποδων ζωσιν , οἱ δε ἀγαθοι ἐπιθεωρησαντες σινος ποιουσι και παθος | ||
| λεγονται οἱ κωνωπες , οἱτινες ὀντες ἐσωθεν του πιθου , ζωσιν : ἀποσκεπασαντος δε τον πιθον και ἰδοντας αὐτους το |
| μεν τοισι και ἁπαντες χρεωνται Φοινικες : μετα δε χρονου προβαινοντος ἁμα τῃ φωνῃ μετεβαλον και τον ῥυθμον των γραμματων | ||
| τε τιθεντων αὐτην παλιν ἱκανη τις ἐστι διαφωνια , καθως προβαινοντος του λογου διδαξομεν . τοινυν ἀδηλον τι ἐστιν ἡ |
| ἑφθου : σιτῳ δε χρησθω τῳ αὐτῳ . Ὑποθυμια δε πολιον , ὀνου τριχας , λυκου κοπρον , ἐπιβαλλε δε | ||
| στοιχας , παιονιη τε πολυκνημον τε κατερνες : μανδραγορης , πολιον τ ' , ἐπι δε ψαφαρον δικταμνον εὐοδμος τε |
| μουσικην ἀπεδεξαντο , ῥητεον [ οὐ ] προς εὐδαιμονιαν αὐτην συντεινειν , ἐπει και ἀλ - λοι μη λειπομενοι της | ||
| διαφερει σκοπος οἰκονομιας , ὁτι προς μεν τον σκοπον παντα συντεινειν ὀφειλει τα λεγομενα , ἡ δε οἰκονομια μερων τινων |
| διαφυλαττει . εἰκασειε δ ' ἀν τις ὑπο ποιμενων το πρωτον ἐργασθηναι ἐκ κισσινου ξυλου . ἀλλοι δε ἀπο του | ||
| ' εἰς τους ἀνω τοπους . ἐνομιζον γαρ τουτο πραξαντες πρωτον μεν την πολιν ἀπαλλαξειν της πολιορκιας , ἁμα δε |
| . Μαστευσαντ ' : ζητησαντο . Ποδηγετεουσιν : τα ἰχνια ζητουσιν . Σχεδοθεν : ἐγγυς . Ἱκωνται : ἐρχωνται . | ||
| προς κερδος ὁρωσιν , οἱ δε την ἀληθειαν ἐκ παντων ζητουσιν . και ἁπλως εἰπειν πολυτροπου της των ἀκροωμενων ὑπαρχουσης |
| του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
| Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
| ιε . Τον δοθεντα ἀριθμον διελειν εἰς δυο ἀριθμους και προσευρειν αὐτοις τετραγωνον , ὁς λιπων ἑκατερον ποιει τετραγωνον . | ||
| ἀριθμων δοθεντων ἐπισκεψασθαι , εἰ δυνατον ἐστιν αὐτοις τριτον ἀναλογον προσευρειν . Ἐστωσαν οἱ δοθεντες δυο ἀριθμοι οἱ Α , |
| λεγειν παρεπεσθαι αὐτα τοις παθεσιν οὑτως ὡς τῃ μεν ὑγιειᾳ παρεπεται ἡ εὐχροια , τῃ δε νοσῳ ἡ δυσχροια : | ||
| ἐπι πολλων οὐ τηρειται ταξις : ζηλος δε τοις πολλοις παρεπεται του κρειττονος . και ἐρω σοι : και εἰ |
| ὀργανικον ἠ κοινον . εἰ συμπτωμα βλαβη ἐστιν ἐνεργειας ἠ ἐκκρινομενον ἠ ἐπεχομενον . εἰ διαθεσις τις ἠ ἀμφω αὐτῳ | ||
| . Δακρυον : ὡς ἐπιπαν το ἐκ δεους ἠ δεοντος ἐκκρινομενον . Δειλια : ἐκ του δεους λιαν . Δικιος |
| των τεκνων ἀγωνιζομενον , ὑπερβαινοντα . Μαρναμενον : μαχομενον , ἀνισταμενον ὑπερ των τεκνων . πυκνης : συνεχους , μεγαλης | ||
| τους παιδας κατηγαγεν εἰς την πατρωιαν οἰκιαν , Φινεα δε ἀνισταμενον και θελησαντα καταποντισαι τον ἑτερον των παιδων λακτισας ὁ |
| οἱον το αβγδεζη , τα ἐφ ' ἑκατερα μοναδι λειπομενα ταττουσιν , ὡσπερ το θικλμν ζυγον , ὡστε το θ | ||
| ἐπι μεν της των ὑων φωνης , οἱ δε νυν ταττουσιν ἐπι των φορτικως και ἀσχημονως ὀρχουμενων . ἐρεις οὐν |
| ' εὐθειας το ζητημα : ὁταν δε ἐχῃ τοιαυτην τινα πλασιν , ὁτι ὁ Φιλιππος δεδωκε τοις Ἀθηναιοις αἱρεσιν , | ||
| . εἰτα ἑξης Γιγαντων ἐπαναστασιν , πυρος κλοπην , ἀνθρωπων πλασιν , Προμηθεως κολασιν , Ἐρωτος ἰσχυν ἑκατερου , και |
| ποιει . του της τυχης ἐχοντος ἀγαθοποιους ἐπικειμενους ἀστερας οὐ διδοασιν ἀποδημιας , μαλιστα ὑπερ γην πιπτοντες . ὁ κληρος | ||
| σιτευθεντων ἀλεκτρυονων ἡδεις τε ὑπαρχουσι και τροφην χρηστην τῳ σωματι διδοασιν . Οἱ νεφροι δε κακοχυμοι τε εἰσι φανερως και |
| και ὁσον κρατει , μενει διηνεκες αὐτῳ , και οὐκ ἀπολλυσιν . οὐ γαρ δη συνεισενεγκειν γε ἐστιν ὡσπερ χρηματα | ||
| ἑαυτου κακιᾳ και τας ἀρετας των φυτων τε και σπερματων ἀπολλυσιν , οὑτω και τα σωματα τα των θηλειων παρα |
| και μαλλον αὐξιφωτουσης της Σεληνης : λειπουσης γαρ αὐτης πολλην μειωσιν ἑξει τα εἰρημενα . Ὁ Ζευς Ἀρην τριγωνιζων ἀρχικους | ||
| ἐπι το ταχυτερον . και τουτο γινεται ποτε μεν κατα μειωσιν ἠ ἀφαιρεσιν , ποτε δε κατα προσθεσιν ἠ αὐξησιν |
| αἰγιαλου ἱδρυται . ἀκτιον : τον περι τους πετρωδεις αἰγιαλους διαγοντα . ταν βαιταν : τα ἐκ κωδιων συνερραμμενα περιβολαια | ||
| και παρασιτους ἐχοντα και δια τον Λαϊδος ἐρωτα ἐν Κορινθῳ διαγοντα . διασυρεται δε και ὡς συωδης συν τοις ἑταιροις |
| ᾑ ἀμεινον ἀν ἰσως βουλευσαιντο ἠ νυν βεβουλευνται , παραδοντες ἑαυτους ἡμιν ταμιευεσθαι ὡσθ ' ὁποσοις ἀν βουλωμεθα αὐτων μαχεσθαι | ||
| μνηματα , ἀφηκεν αἰδεσθεις . 〚 ἐξαναλωθησαν δε φιλοτιμουμενοι προς ἑαυτους τρυφαις , και ἡ πολις δε προς ἁπασας τας |
| δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ||
| . Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως |
| , τον ἀνδρος , ὡν οὐδεις ἐτ ' ἐστι γηρως ἐπισταντος . τα δ ' ἀλλα ὁσα περι το σωμα | ||
| , δια το πνιγος οὐ γινεται συνδηλος , σκοτου δε ἐπισταντος , ἐν ᾡ ποτ ' ἀν ᾐ πεφυκως , |
| ' Ἑλλησιν ὡστε και ἐκ χειρων αὐτων λαβειν τροφας και δυνειν εἰς τους κολπους . ἠ οὑτως : ὁτι Διομηδης | ||
| ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον καταδυνειν , και μη ἁμα ἀνατειλαντα ὑστερον δυνειν . Ἑξης δε ἀγνοουσι παντες περι του Κηφεως , |
| ἁπασαν , ὁση δυνατη . οὑστινας δ ' ἀν τροφεας προτερους ὑμων ἀγοι τις , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , δοκων | ||
| ἠ ἀντι του ἀφ ' οὑ Καλλιαν : Ἀδειμαντον τους προτερους χιλιους : τους ἐν ταις λʹ ναυσι των Ἀθηναιων |
| προς ἀνατολας κειμενον , οἱ καλουνται Γυζαντες : οἱτινες τεχνην ἐπιτηδευουσιν τα ἀνθη συλλεγοντες τα ἐν τοις τοποις μελι ποιειν | ||
| και οἱ ἀνθρωποι συνῳδα τουτοις και ἀκολουθα περι τας θρησκειας ἐπιτηδευουσιν . και πρωτον μεν ὑλας ἀπετεμοντο και ὀρη ἀνεθεσαν |
| διωκοντι μη συγχωρειν ἀμαρτυρους ποι - εισθαι τας κατηγοριας : πλατυνεται δε ὑπο του φευγοντος τετρασι τουτοις τοποις : πηλικοτητι | ||
| κατα μιαν προτασιν δι ' ἐπιχειρηματων πιστουται το δοκουν . πλατυνεται δε τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ταις παρασκευαις |
| ἐχομενοι τε ἀει διατελουσι της θειας ταξεως και οὐδεποτε αὐτην ἀπολειπουσιν ; ἰσμεν γαρ δηπου τουτο , ὡς το παθος | ||
| που οὑτως ἐσχηκεν . ἀγαθον δε οὐδεν περι την ὑλην ἀπολειπουσιν . παλιν τοινυν ἀπορια ἑτερα : εἰ γαρ τις |
| τοδε τοδε , και εἰ τοδε αὐθις τοδε , και συμπεραινεται ἐκ πλειονων ἑν . διοπερ ἡ μεν των ἀλογων | ||
| , και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν ὁς συλλογισμῳ συμπεραινεται . δια γαρ των νυν λεγομενων φανησεται ὁτι ἐνδεχεται |
| . κορος λεγεται κυριως ἐπι του στομαχου , ὁταν ἐμπλησθῃ βρωματων : ἀπο τουτου δε και ἐπι των μεγαλης περιουσιας | ||
| και γυναιξι και χαριν καλλωπισμου και παιδιας και ἱματισμου και βρωματων και ποματων . και εἰ μεν ἐχει λογον τινα |
| και του ἐφετου , οὐκ ἀποτυχησεις , οὐκ ἀποτυχῃς , ἐπιτυχειν οὐδαμως ἀποτυχειν . μελλεις . , οὐκ ἀστοχησεις , | ||
| δικην δορατος πληττει , δια τουτο δορατι εἰπεν . 〛 ἐπιτυχειν . . . Θ . και τουτο ἐξ Ἀγαμεμνονος |
| . Σατυριασις ἐστι παθος μετα ἐντασεως αἰδοιου γιγνομενον μετα του τεινεσθαι αὐτοις τα μορια : ἐστι δε οἱς και σπερματος | ||
| των ἐκτος : οὐκ ἀδηλον δ ' ὁτι το μεν τεινεσθαι και εἰς ἑαυτους συνερχεσθαι συμφυτος ἐνεργεια τοις μυσι , |
| καλειται . και αὐτοι δ ' οἱ Λακωνες ἐν τοις πολεμοις τα Τυρταιου ποιηματα ἀπομνημονευοντες εὐρυθμον κινησιν ποιουνται . Φιλοχορος | ||
| πειρᾳ δυνασθαι συμφορωτατους γενεσθαι . Ἐπεσκεμμαι δε ὡς ἐν τοις πολεμοις το ἀνδρειον μετα μεν ἐμπειριας ἰσχυρον , ἀνευ δε |
| γυναικα αὐτην καλειν Γραιαν και ἀνα χρονον την πολιν : διαμειναι τε το ὀνομα ἐς τοσουτον ὡς και Ὁμηρον ἐν | ||
| , ὁπερ ἀπροσιτον και ἀβατον ἠν , εἰς ἐκεινον λεγεται διαμειναι τον χρονον οὐδεν ἐπιφερομενος των εἰς ἀναγκαιας ἀπολαυσιν τροφης |
| φλεγμονης ποιει καλως και ἡ πηγανερα καλουμενη και ὁσα γε διαφορειν ἐπι πασι και ἑλκειν τα ἐκ βαθους ἐστι δυνατα | ||
| δυναμενων . πολλα δε εἰσι και ἀλλα τοις παλαιοις κειμενα διαφορειν δυναμενα . και δει ἐπινοειν τοιαυτα και ἐξ αὐτων |
| , ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | ||
| ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . |