ἐχομενοι τε ἀει διατελουσι της θειας ταξεως και οὐδεποτε αὐτην ἀπολειπουσιν ; ἰσμεν γαρ δηπου τουτο , ὡς το παθος | ||
που οὑτως ἐσχηκεν . ἀγαθον δε οὐδεν περι την ὑλην ἀπολειπουσιν . παλιν τοινυν ἀπορια ἑτερα : εἰ γαρ τις |
: θεοι γαρ ἐξωθεν της ἑαυτων προνοιας οὐδε τα φυτα καταλειπουσιν , ἀλλα και στεφανουνται γινομενα : ἀπαρχαι γαρ γης | ||
της ὑλης δημιουργιαν καταταττουσιν ; εἰ δε το σωμα μονον καταλειπουσιν , ἀναμιμνῃσκεσθωσαν παλιν ὁτι τουτο καθ ' ἑαυτο ἀκινητον |
. ἀνακλαυϲομαι τε μεγαλα κἀνοιμωξομαι . ἀμφορη ἀνθρωπ ' , ἀπολεις με : των γαρ ἐκ της ποικιλης στοας λογαριων | ||
. , καιει . θοιματιον ] το ῥουχον . . ἀπολεις ] ἡμας δηλονοτι δηλον . , ἐμε ἠ ἡμας |
και τα προγεγονοτα και τα μελλοντα ἐσεσθαι , ὁκοσα τε παραλειπουσιν οἱ ἀσθενεοντες ἐκδιηγευμενος , πιστευοιτ ' ἀν μαλλον γιγνωσκειν | ||
διαρρει λιθους πεποιηκεν . Τουτο δε και Εὐδοξος και Καλλιμαχος παραλειπουσιν , ὁτι ἐκ τουδε του ὑδατος οἱ Κῳοι λιθους |
. Μαστευσαντ ' : ζητησαντο . Ποδηγετεουσιν : τα ἰχνια ζητουσιν . Σχεδοθεν : ἐγγυς . Ἱκωνται : ἐρχωνται . | ||
προς κερδος ὁρωσιν , οἱ δε την ἀληθειαν ἐκ παντων ζητουσιν . και ἁπλως εἰπειν πολυτροπου της των ἀκροωμενων ὑπαρχουσης |
εἰπειν αὐτα των προς τι . ἐφ ' οἱς και ἀπορουσιν ὁτι δια τι ἐν τῃ ἐπιγραφῃ το ποιον της | ||
ἀτομος οὐσια ἀτομου οὐσιας , κἀν ἀνομοιοειδης εἰη . παλιν ἀπορουσιν , εἰ ὁμοιως οὐσιαι αἱ ἀτομοι , ἐσται ὁδε |
οἰνου ἠπατηθην , και συνεπεσα προς αὐτην . Αὐτη , ἀποντος μου , ἐπορευθη και ἐλαβετο Σιλωμ γυναικα ἐκ γης | ||
προσωπον και γνωριζομενον , το δε ἀλλος ἀγνοουμενου ἐστι και ἀποντος . ὁμοιως δε και τα κλητικα των πυσματικων , |
, ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
ἐπι ποσον τε διατεινουσιν ἐν τοις μαθημασι , και πως ὑπαρχουσιν ἐν αὐτοις , κατα τι τε διεστηκασι των ἐν | ||
κατηγορων ἐκεινους τους λογους εἰπεν οἱ κατ ' αὐτου νυν ὑπαρχουσιν : ἁ γαρ ὡρισω συ δικαια , ὁτε Τιμαρχον |
ἐπει δ ' οἱ Ῥωμαιοι την ἀριστην αὐτης και γνωριμωτατην κατεχουσιν , ἁπαντας ὑπερβεβλημενοι τους προτερον ἡγεμονας ὡν μνημην ἰσμεν | ||
ἀοριστῳ χρονῳ , ὡς τα λοιπα ἐθνη , ἐν δουλειᾳ κατεχουσιν , ἀλλα ῥητον ὁριζοντες αὐτοις χρονον , ἐν τῃ |
παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
, των μεν ὑμετερων ψηφισματων ἀλλ ' οὐδε το μικροτατον φροντιζουσιν , ὁπως δε ληψονται . εἰ μεν οὐν ἐνην | ||
ὡσπερ οἰσθα πορρω ἡκω , και οἱ ἰατροι εὐθυμιας τι φροντιζουσιν , ὡς ἐμου βουλευομενου ἀλλο τι ἠ ζωην δικαιαν |
την ἐπ ' εὐθειας , ἐγκαρσιον ἀτραπον εὑρων και νομισας κατατεινειν ἀχρι της ἐρυθρας θαλαττης ὁδοιπορειν ἠρχετο . τεραστιον δε | ||
φαινεται ἐλευθεριωτερον τε και μεγαλοπρεπεστερον ἠ στρεβλουν τε αὐτους και κατατεινειν και ἀγχειν ἀναγκαζοντα ἀποτιννυναι μη οἱους τε ὀντας . |
δε αὐτου ποτε και προς τον των νομων ἐμπειρον ταυτα λεγοντος , ὁτι κινδυνευουσιν ἀχρηστοι εἰναι οἱ νομοι , ἀν | ||
πενητας . 〛 τουτο Εὐριπιδου ἐστιν ἐκ Φοινισσων , Πολυνεικους λεγοντος . Θ . κλυεθ ' : Ὠ Ἀργειοι . |
οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
γαρ μαχαναι ] Ἠγουν οἱ θεοι παντα τα ἀγαθα ἀνθρωποις παρεχουσιν . Μαχαναι ] Βοηθειαι , χορηγιαι . Χερσι βιαται | ||
διεγειρει . Ἀρης ἐπι Δια και Ἀφροδιτην και Ἑρμην ἁ παρεχουσιν οὑτοι εἰς το χειρον μετατρεπει . ὁ Ἀρης ἐπι |
φθονον και παν δυσκολον παθος ὡς πολεμια ἐκδιωκοντες παντι σθενει διατελουσιν . Ἐμοι μεν περιβλημα χλαινα σκυθικη , ὑποδημα δερμα | ||
δε οἰνον ὁποσον βουλονται , δια τουτο ἀπειροι μεν ἡλιου διατελουσιν , ἀπειροι δε του διψην κατα φυσιν , οἰκοτροφοι |
τον Μετελλον , ὡς οὐ δεον ἐτι πολεμειν τοις ἑαυτους ἐπιτρεπουσιν , ἐξανιστασθαι της νησου : παραληψεσθαι γαρ αὐτος αὐτην | ||
ἐριων οὐδε τους κιθαριστας ὑπερ των κρουματων , ἀλλ ' ἐπιτρεπουσιν οἱ μη εἰδοτες ἑκαστην τεχνην τοις ἐπισταμενοις , καθοτι |
εἰων , ἀπολαβειν δε συνεβουλευον , ὁπως ὑπομεινας μεν το προσταττομενον την ἀλλοτριαν ἐχειν ὁμολογω , μη προεμενος δε το | ||
, συνεστρατευκοτες τοις Αἰγυπτιοις , ἀπεστειλαν δωρα , και το προσταττομενον ποιησειν ἐπηγγειλαντο . [ . . . . , |
. φθονουσι : και ἡ ὁδος οὐχ εὑρισκεται : σοφοι ζητουνται , και αἱ γραφαι ἀδιαγνωστοι : και πολλη ὑλη | ||
μαλλον εἰσιν ἀγαθαι , διοτι ὑπο των θηριων και παιδων ζητουνται . σημειον γαρ του εἰναι αὐτην , ἠτοι την |
' ἑκαστη τε ἐν ὁροις μενει και του ἐτους ἰσον ἀποτεμνεται μετρον και της δευτερας προσιουσης ἐξισταται . και το | ||
νησον , την καλεουσιν ἐπιχθονιοι Παταληνην . κεινος τοι πολεων ἀποτεμνεται ἐθνεα φωτων : ἠτοι μεν δυνοντος ἐπι κλισιν ἠελιοιο |
ἠ πευκης φλοιος καταπλασσομενος ἐπουλοι : πιτυος φλοιος λειος ἠ ἀδιαντον ξηρον λειον ἠ μυρρινης φυλλα κατακεκαυμενα λεια : ποιει | ||
και το ἀλευρον ἀναμιγνυεις ἁμα στεατι . διαφορει δε και ἀδιαντον ἀποστηματα , και ἀνηθινον ἐλαιον διαφορητικον ἐστι και πεπτικον |
Δωρικως : οἱ γαρ Δωριεις την ου διφθογγον εἰς α μεταβαλλουσιν . Βορεαο : ὑπερβορεος γαρ ἡ χωρα δια το | ||
ὡς εἰπειν ἀπαγριουται . Ἐνιοτε δε και οἱονει πηρωσει τινι μεταβαλλουσιν εἰς το χειρον κολουομενα κατα την πρωτην γενεσιν τα |
ἀπολλυειν αἰσχρον ἐστιν , ταυτα δε και μη ἐχειν και ἀπολλυειν και αἰσχρον ἐστι και ἐπονειδιστον και ἀτυχημα . τι | ||
σκελη ὀρνιθων , το δε λοιπον σωμα γυναικων ἐχουσας , ἀπολλυειν δε τους παραπλεοντας . ἠσαν δε ἑταιραι ἐκπρεπεις τῃ |
λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |
οὐδ ' ὁτιουν μετεστιν , ἀπ ' αὐτων των ὀνοματων ἀρξαμενοις , οὐτ ' αὐ κατα την Πλατωνος , ἡν | ||
γης [ , ἀπο ] της Τραχινιας και της Οἰταιας ἀρξαμενοις : [ το ] δ ' αὐτο σχεδον τι |
και κατηγορουμενον , ἠ κατα ἀμφοτερους τους ὁρους αἱ προτασεις κοινωνουσιν ἠ κατ ' οὐδετερον , ἠ κατα μεν τον | ||
αὐτοθεν ἐχομεν το ζητουμενον , εἰ δε κατα το ὁμοιον κοινωνουσιν , ἠ κατα ἑν τι κοινωνουσιν ἠ κατα πολλα |
γινεσθαι , και μαλιστα το ἀνωθεν , και την κοιλιαν διατεινεσθαι και την βροχην ἁμα συμβαινειν των σιτιων και την | ||
γενομενης , τινα μεν πυκνουσθαι και συστρεφεσθαι , τινα δε διατεινεσθαι . ὁσῳ γαρ συστρεφεται προς ἑαυτα πυκνουμενα τα μερη |
οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ||
νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε |
ὁρμης αὐτων . “ Πασα ψυχη , φησιν , ἀκουσα στερεται ἀληθειας : ” οὑτως οὐν και δικαιοσυνης και σωφροσυνης | ||
εἰδως ἀκριβως το του Πλατωνος , ὁτι πασα ψυχη ἀκουσα στερεται της ἀληθειας . εἰ δε μη , τα μεν |
μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
και ὁσον κρατει , μενει διηνεκες αὐτῳ , και οὐκ ἀπολλυσιν . οὐ γαρ δη συνεισενεγκειν γε ἐστιν ὡσπερ χρηματα | ||
ἑαυτου κακιᾳ και τας ἀρετας των φυτων τε και σπερματων ἀπολλυσιν , οὑτω και τα σωματα τα των θηλειων παρα |
τροπον και ἀλλαι παραγωγαι λεξεως σημαινομενον ἀποτελουσιν εἰς ἡν και μεταλαμβανονται , τον αὐτον δη τροπον και το ἡμεδαπος ἐθνικως | ||
κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον ὀρθοτονουμεναι ἀντωνυμιαι εἰς συνθετον μεταλαμβανονται συνοντος του ῥηματος ἰσαριθμως κατα το αὐτο προσωπον , |
τυφος παραλογιστης και , ὁτε δοκεις μαλιστα περι τα σπουδαια καταγινεσθαι , τοτε μαλιστα καταγοητευῃ . ὁρα γουν , ὁ | ||
τον διαζευκτικον συνδεσμον ὡς της ῥητορικης μη δυναμενης περι ἀμφω καταγινεσθαι : ἰδου γαρ , φασιν , εὑρισκομεν τον Δημοσθενην |
φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ||
Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι |
οὐδε ταις τροπικαις των λεξεων ὡς ἐτυχε χρωμενος , οὐδε φαινομενος τοις ἐντυγχανουσιν ὡς ἐπιπολης , ἀλλ ' ἀει βαθυς | ||
ἑστως ἐφιππος ἑωρα τα δρωμενα θαρσος τε ἐμποιων τοις αὑτου φαινομενος και ἁμα του πολεμου το τελος ἀποσκοπων : ἐνομιζε |
τον θνητον βιον συντελειαν τινα παρεχομενη της των εἰδων αἰτιας ἀπολειπεται . οὐ μην οὐδ ' ὁσα ψυχικης ἐχεται προαιρεσεως | ||
το ψυχρον εἰς τον πνευμονα ἐφελκεσθαι . Ἡροφιλος : κινησις ἀπολειπεται φυσικη ἐν τοις ἐμβρυοις του πνευματικου , της δε |
: ἐκ γαρ τουτων αἱ τε αἰτιαι και οἱ θανατοι καταλαμβανονται κατα τας φυσικας αὐτων ἐνεργειας . χρη οὐν σκοπειν | ||
ψυχικων ποιοτητων αἱ μεν περι το λογικον και νοερον μερος καταλαμβανονται δια της κατα τον του Ἑρμου ἀστερα θεωρουμενης ἑκαστοτε |
ἐπιδοξος ἡ δυσπραγια μεταβαλλειν αὐτων ἐστι : τοις δ ' εὐτυχουσιν ἀτρεμιζειν και φυλασσειν την παρουσαν εὐπραγιαν : μεθισταμενων γαρ | ||
εἰπεν , ὡς ἐοικε , προς τους οἰκετας , ὁτι εὐτυχουσιν , ὁτι αὐτοις ὠργισται : εἰ γαρ μη τουτο |
και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
ἠδη τον βουλομενον εἰναι δεσποτην ἐκαλουν . ὑμεις δε τοσουτους πολεμους κατωρθωκοτες ἁπαντας οὐχ ἡττον καλως ἀνειλεσθε ἠ γενναιως ἐπολεμησατε | ||
ἐπι ταις ἑκατον ὀλυμπιασιν . ἀφηγουμαι δε τους τε ὀθνειους πολεμους της πολεως ἁπαντας , ὁσους ἐν ἐκεινοις τοις χρονοις |
ἐκφαινουσιν . „ Ὁ αὐτος ἐρωτηθεις δια τι Θηβαιοι πολλα ἐσθιουσιν εἰπεν : ” ὁτι ἐξ ὀδοντων γεγενηνται . ” | ||
την ἀκτινα βαλλων . ταυτην οὐν την βοτανην το κωνειον ἐσθιουσιν οἱ ἀνθρωποι ὑπαρχουσαν παντος ἡδιω λαχανου . οὑτως αἱ |
ποιειν ἑκαστον κατα δυναμιν . Ὁπου αἱ ἐλαφοι τα κερατα ἀποβαλλουσιν : ἐπι των ἐργωδεις τας διατριβας ποιουμενων : αἱ | ||
των ἀγαν πλεονεκτουντων , οἱ δια πλεονεξιαν και τα ἑαυτων ἀποβαλλουσιν . Δωδεκαμηχανος Κυρηνη : ἐπι των παντοδαποις και ποικιλοις |
πολυδικους και κακοπραγμονας ὑπο των ἐφορων προαγεσθαι , και ζημιουν τουτους και ἀτιμους ποιειν . Κορινθιων : Κορινθος Ἐφυρα προτερον | ||
ἐστιν ἐκ των δαιμονων ὀργη . σεβονται δε οἱ Μαραθωνιοι τουτους τε οἱ παρα την μαχην ἀπεθανον ἡρωας ὀνομαζοντες και |
. Ὀδοντων πρισις , ὀλεθριον , οἱσι μη συνηθες και ὑγιαινουσιν : πνιγμος ἐν τουτεοισι , πανυ κακον . Προσωπου | ||
ἑκαστῃ τα δεοντα . Τα τοινυν λευκα των οὐρων τοις ὑγιαινουσιν ἁπαξ μεν ὀφθεντα πολυποσιαν οἰνου σημαινει και μαλιστα εἰ |
κτασιος . τω δε συγγενικω και οἰκῃακω μερεος τω ἀνθρωπω τριττον το εἰδος . το μεν γαρ ἐστιν ἀρχον , | ||
γαρ ὁτι ἡ φωνη ἀορατος , οὐχ ὁρασεως . ἐτι τριττον το ἀνοσφραντον , ὡσπερ και το ἀορατον : ἠ |
Κριτοβουλος δε ἡμερας τεσσαρας ἐν τῳ Κοτζινου ἀστει διαγαγων και καταστησαμενος τα αὐτου τῃ ὑστεραιᾳ ἀναλαβων τετρακοσιους ἱππεις ὡπλισμενους καλως | ||
θυρας . ὡς δ ' ἐν τῳ λογῳ δεδηλωται Κυρος καταστησαμενος εἰς το διαφυλαττειν αὑτῳ τε και Περσαις την ἀρχην |
τηλου φιλοι . οἱ τοι περα στερξαντες οἱδε και περᾳ μισουσιν . ἀθανατον ὀργην μη φυλασσε θνητος ὠν . εἰπερ | ||
ὁ Μνευις τιτρωσκων ἀπεκτεινεν αὐτον . αἰδειται Βοκχορις , και μισουσιν αὐτον Αἰγυπτιοι . εἰ δε τις αἰσχιστον οἰεται ἐκ |
πληξιν γινεσθαι φωνην : πασα δ ' ἐπιφανεια ἀσωματος . συγκινειται μεν γαρ τοις σωμασιν , αὐτη δ ' ἀσωματος | ||
ἡ των θεων αἰτια δεικνυται , οὐδ ' ὡς τοιαυτη συγκινειται ταις θυσιαις , ὡς δε φυσικη κατεχομενη τε ὑπο |
γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
, “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
οἱον το αβγδεζη , τα ἐφ ' ἑκατερα μοναδι λειπομενα ταττουσιν , ὡσπερ το θικλμν ζυγον , ὡστε το θ | ||
ἐπι μεν της των ὑων φωνης , οἱ δε νυν ταττουσιν ἐπι των φορτικως και ἀσχημονως ὀρχουμενων . ἐρεις οὐν |
δευτερου και τριτου δεδωκοτες ἐπι των τοιουτων διαθεσεων νεκρωσιν και παραλυσιν εἰργασαντο , ἐσθ ' ὁτε δε και θανατον ἐπηγαγον | ||
την μεν γευσιν πασαν ναρδῳ ἀγριᾳ ἐοικεν : ἐπιφερει δε παραλυσιν , ποθεν μετα παρακοπης και σπασμου . Δει δε |
. Σατυριασις ἐστι παθος μετα ἐντασεως αἰδοιου γιγνομενον μετα του τεινεσθαι αὐτοις τα μορια : ἐστι δε οἱς και σπερματος | ||
των ἐκτος : οὐκ ἀδηλον δ ' ὁτι το μεν τεινεσθαι και εἰς ἑαυτους συνερχεσθαι συμφυτος ἐνεργεια τοις μυσι , |
γαρ ἐτι ζεον και ὠγκωμενον το ἐνθεμα παραχρημα εἰς το ὑποδεχομενον ἐμβληθῃ , πασα ἀναγκη προ του την ἑνωσιν γενεσθαι | ||
ἀλλα το των ἑρμηνεων γενος τας παρ ' ἑκατερων φωνας ὑποδεχομενον και διαπορθμευον προς ἑκατερους , συνηψεν αὐτων και συνεκερασεν |
των τεκνων ἀγωνιζομενον , ὑπερβαινοντα . Μαρναμενον : μαχομενον , ἀνισταμενον ὑπερ των τεκνων . πυκνης : συνεχους , μεγαλης | ||
τους παιδας κατηγαγεν εἰς την πατρωιαν οἰκιαν , Φινεα δε ἀνισταμενον και θελησαντα καταποντισαι τον ἑτερον των παιδων λακτισας ὁ |
, ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | ||
ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . |
ἐλεημονα , φιλοξενον , δικαιον , ἀληθινον , θεοσεβη , ἀπεχομενον ἀπο παντος πονηρου πραγματος : και νυν γινωσκε , | ||
λαμπρον και ἐξησκημενον , εἰτα καθισαντα διατιθεσθαι τον λογον οὐδεμιας ἀπεχομενον κινησεως οὐδε σχηματος ἑνος . και ποτε ὀψοφαγον μιμουμενον |
ἐσω , πατρῳα προσκυσανθ ' ἑδη θεων , ὁσοιπερ προπυλα ναιουσιν ταδε . Ἀναξ Ἀπολλον , ἱλεως αὐτοιν κλυε , | ||
πρωτοι μεν Σκυθαι εἰσιν , ὁσοι Κρονιης ἁλος ἀγχι παραλιην ναιουσιν ἀνα στομα Κασπιδος ἁλμης : Θυνοι δ ' ἑξειης |
εἰρηνης δεομενοι ἠ ἀλλου τινος , κατακτειναντες τουτους οἱ βουλομενοι ποιησουσιν ὑμας των λογων μη ἀκουσαι των προς ὑμας ἰοντων | ||
ἐφεξης το τε δια τεσσαρων και το δια πεντε , ποιησουσιν οἱ ἀκροι το δια πασων , ὁτι ταυτα ταις |
σεσημειωται το ὀνειρον : κυπειρον , δια της ει διφθογγου γραφομενον : λεγεται δε και κυπειρον Δωρικως , τραπεισης της | ||
λαυρεωνος : το ἐλαιων ἐλαιωνος σεσημειωται δια της αι διφθογγου γραφομενον κατα την παραληγουσαν , και φυλαττοντα το ω κατα |
γαρ αὐτο μαλλον : χρη γαρ ὡς ἁπλως εἰπειν μητε καταξηρον εἰναι το δεξομενον ὡσπερ τεφραν ἠ ἀμμον μητε καθυγρον | ||
κολλικοφαγε . τινες δε τα ἰτρια ἐνομισαν . καρφαλεον : καταξηρον . κενεβρεια : τα νεκριμαια κρεα οὑτω καλουνται , |
, ἡ δε σεληνη της δυσεως . Και πιθανας ἀποδειξεις ἀναφερουσιν περι τουτων , ὁτι περι ψαμμου τι λελαληκασιν , | ||
κατασκοπων ἐχοντες ταξιν , ὁ τι δ ' ἀν ἀκουσωσιν ἀναφερουσιν ἑκαστης ἡμερας προς τους καλουμενους ἀνακτας . οἱ δε |
και , ὁτι τοις ὑπο τους ἐλασσονας των ἐκκειμενων μοιρων ἀπεχοντας δις γινεται κατα κορυφην : και το ποτε δε | ||
ἀνα την χωραν εἰς τους ἀγρους των Ῥωμαιων οὐ πολυ ἀπεχοντας κατεφυγον ὁπλα τ ' ἀπολωλεκοτες και ὑπο τραυματων ἀδυνατοι |
νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | ||
εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' |
; μη και οἱ ὁρισμοι ἐν τῳ ποιον τι ἐστι κατηγορουνται ἀκολουθουντες οὐ τῳ γενει τῳ ἑνι ἀλλα ταις διαφοραις | ||
αὑτους λεγομενων ἀλλα των ὡσπερ εἰδοποιηθεντων ὑπ ' αὐτων , κατηγορουνται δε οὐδαμως , εἰ γε ὑποκειμενον μεν ἐστι περι |
ποιησετε , ἀγαθοις εἰναι δοκειν , τοις δ ' ἀπεχθως διακειμενοις προς ὑμας μετανοειν . Δικαια μεν δη ταυτα προεχομενοι | ||
Το δε τοιουτον συμπτωμα συνηθεστερον τοις το ἡπαρ παρα φυσιν διακειμενοις ἐπιφαινεται . Δυσκρατου γενομενης της κεφαλης , ὡς πολλα |
οὐδε τον ἰατρον γυμναστην τε και ἰατρον , ἀλλ ' ἐπιστατειν μεν ἀναγκη και ἐπιταττειν τον μεν τοις ἐρεταις , | ||
. βουταν δε αὐτον καλει δια το αὐτης της Ἰους ἐπιστατειν μεταμειφθεισης εἰς βουν . . : τον . . |
ἀμυγδαλων ὑποτριψας εἰς τα ῥοφηματα : τοις δε κατα κοιλιαν ἐνοχλουμενοις ἀντι του ἐλαιου ὑποτριβειν την λευκην μηκωνα , ἡσυχῃ | ||
ἀναγωγαις και ἐμετικῳ στομαχῳ και τοις ἀμετρως ὑφ ' αἱμορροϊδων ἐνοχλουμενοις και γυναιξιν ἀτακτως καθαιρομεναις και συνεχως ἐκτιτρωσκουσαις . τα |
ἀλλ ' ἐν κακοισι δυναμιν οὐ μικραν φερει γεννητορων ἑκατι κατθανειν καλον λυπη γαρ ὀργη τ ' εἰς ἑνα ψυχης | ||
κορος ἀλλ ' ἡνικ ' ἀν μεν ᾐ προσω το κατθανειν , Ἁιδης ποθειται τοις δεδυστυχηκοσιν : ὁταν δ ' |
ὁτι ὁ Πορφυριων ἐπεχειρει βους ἀποσπασαι ἐκ των Δελφων , ἀκοντος του Ἀπολλωνος : διο και βελει τρωθεις ἀνῃρεθη ὑπ | ||
ἀναγκῃ , ἀκουσιοτητι . θΞ ἀναγκῃ ] ἀναγκῃ ἠγουν και ἀκοντος του Διος . τοδ ' αὐδᾳ : τουτο φωνει |
. διο και του ζην ὁρον εἰναι την ἀναπνοην . συναγοντος γαρ του περιεχοντος τα σωματα και ἐκθλιβοντος των σχηματων | ||
κινειται : ταυτα δε εἰς ἑν συνελθειν ἀδυνατον χωρις του συναγοντος : δει οὐν τινα εἰναι τουτον και παντως ἑνα |
οὐ μην ὑγιεινον ταις κυοφορουσαις . συλλαβουσαι μεν γαρ οὐκ ἀπαλλασσονται των προϋπαρχοντων περι την ὑστεραν ὀχληρων , ἀπαλλασσομεναι δε | ||
τουτο κατιοντες μαχονται , ὡστε συν κακῳ μεγαλῳ οἱ νικωντες ἀπαλλασσονται : περι δε των ἑσσουμενων οὐδε λεγω ἀρχην : |
. και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | ||
εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι |
ἡ μελετη . θορυβου δε πολλου και γελωτος την ἀκροασιν κατασχοντος βοων ὁ Φιλαγρος και κεκραγως , ὡς δεινα πασχοι | ||
δεκα παντες ἀναπηδησαντες ἐκωλυον αὐτον λεγειν . θορυβου δε πολλου κατασχοντος το συνεδριον και των μεν πλειστων ἀγανακτουντων , των |
τους δε ἐφεστηκοτας τῃ των ἐργων ἐπιμελειᾳ οἱ μεν Ἀττικοι ἐπιστατας ἐργων λεγουσιν , Ἐπιχαρμος δε και ἐργεπιστατας . κολλεψης | ||
πεπαιδευμενοι ] και παρορωντες εἰς ἀλληλους , ὀνομαζοντες παραστατας , ἐπιστατας , λεγοντες πολυ το Ἀγετ ' ἀνδρες φιλοι , |
, και γαρ στρατηγων τοτε ἐτυγχανε , λεγειν ὡς πολυ ὀρθοτερον ποιησειεν , ὁτε συνελαμβανε τους ἀνδρας ἠ ὁτε ἀφηκε | ||
αὐτων ; Οἰμαι ἐγωγε . Τον ” Ἀστυανακτα “ ἀρα ὀρθοτερον ᾠετο κεισθαι τῳ παιδι ἠ τον ” Σκαμανδριον “ |
, ἀλλα τοις ὑπο της μητρος ἐπιλεχθεισι πιστοτατοις τε εἰναι δοκουσιν . ἐδιδου δε και χρηματα λανθανουσα διανεμεσθαι τοις στρατιωταις | ||
ἀποριᾳ σφας ἐποιει και ὑποψιᾳ προς ἀλληλους , τινες ἀξιωτεροι δοκουσιν ἐς τους τριακοσιους καταλεγηναι : και τοις λοιποις φθονος |
μεταλαμβανονται δια των κατω τροχιλων , εἰτ ' ἀναγονται και ἀποδιδονται τοις τυλοις , ἱνα τῃ του ἀξονος κινησει ἡ | ||
καλυψαι τα νωτα . οἱ δε οὐ χαριζονται μεν , ἀποδιδονται δε . και παρην ἰατρος και φοβος περι τῃ |
ἑκατερον και ἐτι τριτῳ θελουσιν ἀναφερεσθαι , το δε του Λεοντος και του Σκορπιου ἑκατερον ἐν λεʹ , δεικνυμενου δια | ||
του Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , και του Λεοντος ὁ ἐν τῃ καρδιᾳ , και της Ἀργους ὁ |
] λειπει ὁ και . ἐπεξηγησατο ὀμφαν : ἑαυταις δε παρακελευονται . λιτανα ] λιτανευτικα . και τελεα δε μοι | ||
μεν εἰωθασι λεγειν , ἀει δε ὁποταν μελλωσι μαχεσθαι [ παρακελευονται τοις αὑτων ὡσπερ τα Τυρταιου ἐν Λακεδαιμονι ἐλεγετο ] |
. οἱ τοιουτοι ὀφθαλμοι δολερα ἠθη και ἐπικλοπα του ἀνδρος κατηγορουσιν , εἰ δε ἀσθενεις και μικροι εἰσιν οἱ ὀφθαλμοι | ||
τῃ χροᾳ της ῥοιας και ξηροτεροι , ματαιοτητα του ἀνδρος κατηγορουσιν , ἐν δε ὑγροις μεγαλονοιαν και ἀνδρειαν και εὐθυλογιαν |
Ἠ το σοφιας προς το ποτμου συναπτεον , οὑτως : Ἀριστον δε ὑπαρχει το πλουτειν συν τυχῃ και ἐπιτυχιᾳ ποτμου | ||
πεσῃ ἐπι το τρυπανον , εὐθυ τον λιθον ἐπαφιεσθαι . Ἀριστον δε προς τα διακοπτοντα το τειχος και τοδε παρεσκευασθαι |
ἐξ ἀρχης ὑπαρχοντων ἐχειν ἡ μεθοδος ἱκανως παρα τας ἀλλας πραγματειας τας ἐκ παραδοσεως ηὐξημενας , λοιπον ἀν εἰη παντων | ||
τῳ δοκει ταυτα και δαπανης πολλης και πονων πολλων και πραγματειας εἰναι , και μαλ ' ὀρθως δοκει . ταυτην |
αὐτος αὑτον και διεξῃει το σωμα ἁπαν κοπτων τε και λυμαινομενος . Ἀργειοι μεν δη τοις ἱκεταις του Ἀργου διδοντα | ||
, τοις δε ἐπιλαθομενοις της ἀνθρωπινης φυσεως ὁ φθονος ἀντικαθηται λυμαινομενος την των εὐτυχουντων δοξαν . οὐδεν γαρ ἐστι μεγα |
και ἡ σεληνη ἀνισχοντες ἐβλεπον αὐτον μεταρσιον ὀντα [ και κρεμαμενον ] . Ἐδοξε τις τον δουλον αὐτου , ὁν | ||
θυριδες εἰς το ἀρτοκοπειον βλεπουσιν . Λιμοξηρος παιδοτριβης ἰδων ἀρτον κρεμαμενον εἰπε : Καταβαινεις ; ἀπαγγελλεις ; ἠ ἀναβαινω και |
τι τουτο ; Σκυθρωπην ἐπι τουτοις την γερουσιαν ὁρω . Ἀμεινον οὐν κοσμον ἀλλον ἀεισαι και ἠδη ἀειδομεν . Ἰδετε | ||
ἀπογιγνομενου ; ὡσπερ ἀν εἰ συ με ἐροιο : ” Ἀμεινον διοικειται σωμα και σῳζεται τινος παραγιγνομενου ἠ ἀπογιγνομενου ; |
συστασις κατα τον ὀμφαλον , ποτε δε και ὑπο χιτωνος συνεχομενον . υηʹ . Πωρομφαλον ἐστι πωρου συστασις κατα τον | ||
αὐτην εἰργασμενην ὁμαλην και λειαν , ὡστε τον ἐξ ἀμφοτερων συνεχομενον ἁρμον οὑτως ἐχειν , ὡστε μη διηθεισθαι ῥευμα δι |
Πως , φημι , κυριε , νοησω αὐτον , οὐκ ἐπισταμαι . Ἀκουε , φησιν . ὁταν ὀξυχολια σοι τις | ||
σπορον ἐπισταιμην , τα δ ' ἀμφι την φυτειαν οὐκ ἐπισταμαι ; Οὐ γαρ συ , ἐφη ὁ Ἰσχομαχος , |
+ των ὑψηλων . ἠγουν τα ἀκρα των ἐπαλξεων λιθοις βαλλουσιν οἱ πολεμιοι . ἀκροβολων ] των ὑψηλων . ἐπαλξεων | ||
, μεσην και τελευταιαν . ἀντι του ἐν τρισιν ἀγγειοις βαλλουσιν ἐλαιον , και ἐν τῳ ἑνι ἐξ αὐτων βαλλουσι |
χρονισαν και ξηρανθεν ἀσθενεστερον γενηται . Την οἰνανθην βοτανην χρη λαβομενον ἀκμαιαν ἐαρος ὡρῃ ῥιζοθεν ἐξερυσαντα χυλον ἐξ αὐτης ποιεισθαι | ||
ἀπευθυνειν . εἰ δε και χειρα προβεβληκεν , μη ἐπισπασθαι λαβομενον αὐτης , ἀλλα κατα του ὠμου τους δακτυλους ἀκρους |
ὁ μεντοι λογος και αὐτος ὁ συνων τῃ πραξει και ἐπιστατων οὐκ ἀν εἰη πραξις . Εἰ οὐν μη πραξις | ||
την ἐκ δεξιων ἠ ἐξ εὐωνυμων , διαμενοντων ἑκαστῳ των ἐπιστατων και παραστατων , ὁπερ πως γινεται δηλωσομεν , ὁταν |
μεν ἐν τῳ παραχρημα χρονῳ , ὑστερον δε τα μεν ἀπολογουμενον , τα δε παραιτουμενον , τα δ ' ἑτεραις | ||
, ὁπερ ἐστιν ἀναιδεστατον και δυσαποσπαστον . . . . ἀπολογουμενον ] οἱονει ἀπολυομενον ὑπερ των αἰσχρων πραξεων ὡν ἐπραξεν |
τοδε τοδε , και εἰ τοδε αὐθις τοδε , και συμπεραινεται ἐκ πλειονων ἑν . διοπερ ἡ μεν των ἀλογων | ||
, και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν ὁς συλλογισμῳ συμπεραινεται . δια γαρ των νυν λεγομενων φανησεται ὁτι ἐνδεχεται |
ἐδειξεν ἀνθρωποις την τε της πολεως καλοκαγαθιαν και την Φιλιππου κακιαν . ὁ μεν γαρ συμμαχος ὠν τοις Βυζαντιοις πολιορκων | ||
ὑπισχνειται δωσειν , ὁτι πατριον ἐστι τοις Ἑλλησι μη δια κακιαν , ἀλλα δι ' ἀρετην κτασθαι χωραν . Ὁ |
αὐτος ; Παλιν γαρ ἡ ψυχη οὐδεν τι πεισθεισα τοις εἰρημενοις ἀπορος ἐστι . Λεκτεον τοινυν προς ταυτα ὡδε , | ||
ὁτι οὐκ ἐναντιουται ἑαυτῳ , ἀλλα και ἐνταυθα ἀκολουθει τοις εἰρημενοις ἐν τῳ Τιμαιῳ . κατ ' οὐσιαν μεν γαρ |
δε οὑτως : τα συντασσομενα τῃ δοτικῃ ῥηματα αὐτοι γενικῃ συντασσουσιν : ὡς και Ὁμηρος ” ἀφνειοτερος χρυσοιο τ ' | ||
δε εἰς το πλεα στιζοντες ὡς ἐξ ἀλλης ἀρχης τουτο συντασσουσιν ἐν ὀμμασι τε ἀνταια λεγοντες , οἱονει ἐν τοις |
: των δε ἀρτιων ὁμοιως περιτιθεμενων ἑτερομηκεις και ἀνισοι παντες ἀποβαινουσιν , ἰσος δε ἰσακις οὐδεις . . . , | ||
ἀντι του νυν το ἀρτιως . Ἐτι περαιουμενοις και ἀρτιως ἀποβαινουσιν ἐπιτιθεσθαι : Κριτων ἐν Γετικοις . . Βοωτιαις : |
ἐπιπλαστον και ὑποκεκριμενον και ἐπιπολαιον μεχρι του τα χειλη μονον διανοιγειν . του δε ἀχρης κτητικῳ τυπῳ ἀχρηϊον . οὑτως | ||
της ἀναπνοης εἰσφερομενον πνευμα , ἀλλα χρησιμον τουτο ἐπι του διανοιγειν τους ὀσφραντικους πορους οἱς εἰσιν ἐπικεκαλυμμενοι : οἱς δε |