| τον ἀποφλεγματισμον μελικρατῳ θερμῳ διακλυζεσθαι : εἰ δε σφοδρα ἡ δηξις ὑπολειποιτο , γαλακτι ἠ ῥοδινῳ . Τους ἐν τῃ | ||
| τοις ἐπι του φλεγματος προειρημενοις , κνησμονη δε μεγιστη και δηξις γινεται των τοπων : τα δε οὐρα τοις φλεγματικοις |
| και μη ὁμοιως ὀξυδορκουσι , τον γουν του μαθειν ἱμερον παραπλησιον ἐχουσι . και ὁ μεν σχολαιοτερᾳ χρηται τῃ διδασκαλιᾳ | ||
| τειχων το λογικον . οἱ δε ᾠῳ φασιν αὐτην εἰναι παραπλησιον : ἐῳκει γαρ τῃ μεν λεκιθῳ , ἡν τινες |
| τοις ἡρωσι : Δια το ὀνομα φησιν αὐτον τοις ἡρωσι συνδιαγειν . ] ξυνεισι πλην της ἑσπερας : Ἀντι του | ||
| βουλεσθαι και ἑαυτους ζην και τους ἑαυτων φιλους και ἑαυτοις συνδιαγειν και τοις φιλοις . οὐ μην ἀληθες ἐστι τουτο |
| ἀλλοις συμμαχοις ἐπιχωρειν προς ἑαυτον . ἐκει δε συνταξαμενος παντελως βαθειαν την φαλαγγα ἠγεν ἐπι τους Ἀθηναιους . οἱ δ | ||
| , κεἰ τρις νοθος πεφυκε : πολλακις δε τοι ξηρα βαθειαν γην ἐνικησε σποραι , νοθοι τε πολλοι γνησιων ἀμεινονες |
| την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
| και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
| του νομου , ποιας ἀν τοτε παρρησιας μετειχες και ταυτα συνηγορον ἐχειν τον νομον δοκων ; οὑτως ἐστιν , ἐνθα | ||
| ἐπιτηδειος πεφηνεν εἰς το κατεργασασθαι τον ἐρωτα τῳ δεσποτῃ : συνηγορον ἐχεις το κατα γαστρος : εὑρηται πειθους ἐνεχυρον : |
| ὑπο του θεου προβεβλημενην , ἱνα το μεν τι αὐτης ἀπορον και ἀσχηματιστον νοηται προ του διακρισιν λαβειν , το | ||
| και οὑτος ἐγω , καθως προειπομενλυεται . δε κἀκεινο το ἀπορον , ὡς το ἑαυτους και ἐπι πρωτον συνετεινεν : |
| ἀπο της δευτερας ἀρχης ὁμοειδη προοδον , και οὐπω το μικτον . Ἀλλα τουτο μεν παραγεται ἀπο μεν της ἀρχης | ||
| ἠν λεγομενα ἐκεινα περι του πρωτου μικτου : πρωτον δε μικτον ἐν τοις νυν δη πεφηνε λογοις το προ του |
| χρονον καιρον ἠτοι εὐκαιριαν και εὐτυχιαν . εἰ δε οὐ συναψεις , οὑτως . οὑτω δε τῳ Ἱερωνι πελοι θεος | ||
| μαντεια ἠ ἡ ἀρετη . ἀνταμειψιν . . Εἰ μεν συναψεις το ἀνδρων προς το λιταις , οὑτως ἐρεις : |
| , και παρα του θεου ἀκουων ἑκαστα το μεν βιβλιον ἀποδωσειν σεσημασμενον ὡς εἰχε , την δε προς αὐτο ἀποκρισιν | ||
| , ὡμολογησε μεν ἐχειν τον λογισμον , ἀπειπεν δε μη ἀποδωσειν : οὐ γαρ ὀφειλειν τοις ἀλλοις ὁμοιως ὑπο τον |
| τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
| . νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
| δηλοι γαρ ἀπεψιαν παρ ' ὁϲον το θερμον ἐκβοϲκεται το λεπτομερεϲτερον . Τι δηλοι το λεπτον και πυρρον . το | ||
| και ἀκαπνον και ἀοϲμον και ϲφοδρα ζεον , ἱνα και λεπτομερεϲτερον ἑαυτου γενηται και ἐπαρκεϲῃ εἰϲ την του πλειονοϲ οἰνου |
| ἡλικιας ἡμμενην , την δ ' ἀρχην ὑπερφρονησας ἐκεινου και παριδων , ὀλιγωρησας δε και των ἐν Πελοποννησῳ παντων δεινων | ||
| ἀμφοτερων με τουτων ἀποκληισας ἐχεις , οὐτε τινα δειλιην μοι παριδων οὐτε ἀθυμιην . Νυν τε τεοισι με χρη ὀμμασι |
| μη διωκοντες ἀφισταιντο μακραν μηδε ὡς ἐν δρομῳ περιφεροιντο και χρονιον εἰη το ἐργον . αὐτος δ ' ἁπαντας ἐπεπλει | ||
| ὑπολαβων δ ' , ὡσπερ ἠν , το Ῥωμαιοις ἐπιχειρησαι χρονιον τε Καρχηδονιοις ἐσεσθαι και μεγαλην αὑτῳ δοξαν , εἰ |
| ἁδρον ἐπιθεις ἐκ των ξυλων , τουτο μεν πιπρασκει γεωργῳ πλησιον οἰκουντι , ἐμε δε γυμνον και ἀξυλον κομισας οἰκαδε | ||
| προς τα περι την κνημην : προσεπιδειν δε και τα πλησιον παντα ἐνθεν και ἐνθεν , ὡσπερ και προσθεν εἰρηται |
| ταις ἀποτυχιαις . ἀλωπηξ και πιθηκος ἐν ταὐτῳ ὁδοιπορουντες περι εὐγενειας ἠριζον . πολλα δε ἑκατερου διεξιοντος ἐπειδη ἐγενοντο κατα | ||
| : παν γαρ το ἐλευθερον καλον . εἰ τις τοινυν εὐγενειας βασανος , ἐν τῳδε τῳ ἐργῳ μαλιστα ἐνεστιν . |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
| καθυπερθεν και Παιανιαν ὑπενερθεν : ὁμοιως δ ' ἑκατερου των δημων τον δημοτην καλεισθαι φησι Παιανιεα . διαφερουσι δε οὑτοι | ||
| μετεθηκεν . Πολεμων Φιλοστρατου μεν ἠν υἱος , Ἀθηναιος των δημων Οἰηθεν . νεος δ ' ὠν ἀκολαστος τε και |
| και δια τουτο ἀκαταληπτα . οὐ τοινυν αὐτων εἰσιν αἱ καταληψεις : ᾡ συνεισερχεται το μηδε την ῥητορικην ὑπαρχειν . | ||
| ' ἀνοσιων ἑκαστος διανοιαν μεν ἡγειται χαριζεσθαι ἑαυτῳ τας τε καταληψεις και διανοησεις , ὀφθαλμους δε το βλεπειν και ἀκουειν |
| χιονιζομενην γην , δια το φθειρεσθαι τοις παγοις τινα των σπερματων , μικρον πυκνοτερον σπαρτεον . Την ἀγαθην γην ἡ | ||
| διαφθειρομενην . ὁθεν και οὐτε θηριουται καθαπερ τα σιτηρα των σπερματων οὐτε ἀναξηραινεται καθαπερ τα των λαχανων , ἀλλ ' |
| δικαιοις και τινας ὑμιν διδωμι χαριτας : ἐγω Τυρρηνων οὐτε ἀποκτειναι τινα προθυμος εἰμι οὐτε φυγαδα ποιησαι της πατριδος οὐτε | ||
| ἀπο των νεων ὡς εἰσιν Ἀργειοι , και ἀνδρας αὐτων ἀποκτειναι και το Παλλαδιον ἁρπασαντα οἰχεσθαι , Ἀθηναιον τε ἀνδρα |
| ἰσχυν ζητουσι . βουλευται δε την δικαιοτατην θεραπειαν ὑπερ των πατριδων ἀποδραντες την ἀδικον ἐλευθεριαν . ἐδιωξαν , ὁ δε | ||
| δια την ἰσχυν μαλλον ἐθελοντας ἠ καθ ' ἑνα των πατριδων ἀπολαυειν . ταδε μεν ὁ Καισαρ Λεπιδῳ τε ἐπεστελλε |
| δε γε δουλοι και αὐτην τροφην μετρῳ παρ ' ἐκεινων κομιζονται . το ὑπο μετρῳ δε ἀττικον ἐστιν . οὑτω | ||
| νοηματων αἱ μεταξυ παρεμπτωσεις πολλαι γινομεναι δια μακρου την ἀκολουθιαν κομιζονται , τα τε σκολια και πολυπλοκα και δυσεξελικτα και |
| , τα ὑποπιπτοντα τρωτεον , ἐφ ' ὡν μεν το ἐπιγαστριον , ἐφ ' ὡν δε τας μασχαλας και τα | ||
| της εὐωνυμου χειρος δακτυλον , τῃ δεξιᾳ δε πιεζων το ἐπιγαστριον πειραται το κεφαλιον καταγειν , οὐχ ὁρων ὡς ἐν |
| ἀγελαι οὐδε βοσκηματα , οὐτε μην πυροι οὐτε οἰνος οὐτε ὀσπριον , ἀλλα λογος ὁ ἐξω ῥεων ἀπο της ψυχης | ||
| περι συκων λεγομενας τοιασδε : συκον μετ ' ἰχθυν , ὀσπριον μετα κρεα . συκα φιλ ' ὀρνιθεσσι , φυτευειν |
| ὁταν εἰς τα ἐλαχιστα διαιρηται , ἀνισα τα μερη ἀλληλοις παρεχον . οὐ γαρ διχῃ εἰς ἰσα μεριστον : ἀναιρετικον | ||
| ταυτα λυσητε ] βουλεται ψηφισμα λαβειν παρα του δημου το παρεχον την ἀδειαν του κατηγορειν του νομου . τηνικαυτα τον |
| γαρ ἀπειλουντι και τῳ δεσποτῃ θανατον μαντευεται : τοις δε λοιποις ἀπραξιαν σημαινει . σημαινει δε ὁ ἀετος και τον | ||
| μεσῳ παρηλασας ἐργοις παλλιστοις και τροπαιοις και νικαις και τοις λοιποις ἀριστευμασιν . Ὁσα μεν οὐν ἠ τους ὑπηκοους εὐεργετων |
| πολλα τοιαυτα εὑρηται . ὡσπερ γαρ φαμεν , ὁτι ὁ παραινεις ἐμοι , ποιησω , εἰ και αὐτος δε τοὐμον | ||
| ] κατηγορησας . δοκει ] λειπει το ποιησον . ὀρθως παραινεις : ὡς του Ἑρμου ἀνανευσαντος . δικορραφειν : ἀντι |
| ὀξουϲ κοτυλαι β : μερει τινι του ὀξουϲ τον ὀποπανακα λειου , το δε λοιπον βαλων ϲυν τῃ πιϲϲῃ , | ||
| α ∠ ʹ , χαμαιμηλινου το ἀρκουν : χολῃ ταυρειᾳ λειου τα ξηρα . ἐνετεον δε ϲυχνοτερον αὐτουϲ τῳ μελικρατῳ |
| και ποταμους γινεσθαι μεγαλους , ἀφ ' ὡν ἡ πολις ὠνομασται : ἀρσαι γαρ το ποτισαι , ἀφ ' οὑ | ||
| , την τε του ὀξυχολου και πικρου : διο και ὠνομασται οὑτως . το δε ἀνευ τιμωριας και κολασεως , |
| ἱξε νεων , τῃ δη οἱ ἐεισατο χωρος ἀριστος , λειος πετραων , και ἐπι σκεπας ἠν ἀνεμοιο : ἐγνω | ||
| , ἀφοδος μυων , κυμινον , κοχλιας συν τῳ ὀστρακῳ λειος , ἀβροτονον , καρκινου το χελωνιον , ἀρον , |
| , ἡ δε καταγινομενη περι τα ἀφροδισια τα μη ἀνθρωποις ἀνηκοντα , ἀλλα θηριοις , οἱον το μετα ἀρρενων συνουσιαζειν | ||
| καρπων συναγωγας ὑποδεικνυναι , και συνολως παντα τα προς ἡμερωσιν ἀνηκοντα βιου παραδιδοναι τοις ἀνθρωποις . Ἀπο δε του χρονου |
| προσφερεσθαι την ἀκραν . προς μεν δη ταις Κελαιναις φυλακην καταλειπει στρατιωτας ἐς χιλιους και πεντακοσιους . μεινας δε αὐτου | ||
| τον ποντον τας μεν πλειονας τε και πεπονηκυιας των νεων καταλειπει αὐτου , αὐτος δε ταις μαλιστα ταχυναυτουσαις παρεπλει ἀπο |
| το κυριον οὐκ ἐστι του αὐτου γενους οὑπερ και το προσηγορικον ἐστι : το μεν γαρ κυριον ἀρσενικον ἐστιν , | ||
| ὀνομα Τυλλιον ἐπι του πατρος , το δε κοινον και προσηγορικον Σερουιον ἐπι της ἰδιας τυχης , ὁτι δουλευουσα ἐτεκεν |
| γαρ ἐκ της ἐναργειας αὐτης των πραγματων ἡ των ἀρχων παραστασις γινεται , πως οὐκ ἀν εἰεν αἱ ἀρχαι μαλλον | ||
| ὁτι ὀβολος ἠν το ἑκτον της δραχμης . ἡ δε παραστασις δραχμη ἠν , ἡν ὁ διωκων παρα διαιτητῃ προσεισεφερεν |
| εἰναι δοξεις , οἱ τους εἰς αὐτους ἡμαρτηκοτας ὡσπερ εὐεργετας ἐσωζον . ἀναμιμνησκου δε ὁτι μου περι του σιτου προς | ||
| και Δια Ἰθωμην ἐχοντα και θεους οἱ Μεσσηνιους ἐς ἐκεινο ἐσωζον φυλακας μειναι της παρακαταθηκης αἰτουμενος , μηδε ἐπι Λακεδαιμονιοις |
| δικτατωρ ἀποδεικνυται των ὑπατων ὁ νεωτερος Αὐλος Ποστομιος ὑπο του συναρχοντος Οὐεργινιου : ἱππαρχην δ ' αὐτος ἑαυτῳ προσειλετο κατα | ||
| συνεκαλει την βουλην και τους δημαρχους πολλα ἐπαινεσας και του συναρχοντος δεηθεις μη ἀντιπραττειν τῃ σωτηριᾳ της πολεως ἐκαλει τους |
| ὁ θειος Μαρκου Ἀντωνιου , ἡνικα φυγας γενομενος μετα την ὑπατειαν , ἡν συνηρξε Κικερωνι τῳ ῥητορι , ἐν τῃ | ||
| την ἀρχην παραδεδεγμενον , θρασυτερον ὀντα του Κλωδιου , ἐς ὑπατειαν ἐπηλπιζε και ἠλειφεν ἐπι τον Κλωδιον και ψηφισασθαι τῳ |
| φρενας , μοχθηρας δε ; ἠ πανταπασι το πεπεισθαι ταυτα γελοιον ; ἀλλ ' ὡσπερ ἀναμαρτητος ὁ ἐκτος ἁμαρτιας , | ||
| ὑπερ ἑξαμετρον ἠλθεν , εἰ μη που ἐν ὀλιγοις : γελοιον γαρ το μετρον ἀμετρον εἰναι και καταληγοντος του μετρου |
| : της γαρ ἀδικιας ἀκουσιου οὐσης πολυ μαλλον το ἀδικειν ἀκουσιον ἀν εἰη , ὁσῳ και μειζον κακον ἀν τυγχανοι | ||
| το δ ' ἀκουσιον : και ἑκουσιον μεν ἁδονα , ἀκουσιον δε λυπα . ταὐτα δε ταυτα και ἐπιτεινοντι και |
| κατα ταὐτα τεταγμενῃ ἁπλῃ και ὁμαλῃ αὐτων φορᾳ κατα συμβεβηκος ἐπιγινομενης τινος ποικιλης και ἀνωμαλου κινησεως . περι δε της | ||
| ὁ δ ' αὐτος λογος και ἐπι της τῳ ἑλκει ἐπιγινομενης οὐλης και ἐπι της του θανατου προηγουμενης καρδιας τρωσεως |
| ὑπαρχοντες , ὡς Σατυρος ἐν τοις Περι χαρακτηρων εἰρηκε , κατατρεχοντες τον ἀγρον , διαρπαζοντες την οἰκιαν , λαφυροπωλουντες τα | ||
| ὑπισχνουμενοι , εὐεργεσιαις ἐς την συμμαχιαν προσηγοντο : πασαν τε κατατρεχοντες την Κελτων και Ἰβηρων χωραν , πολεσι τε ταις |
| ἀπεκτεινεν αὐτων , τους δε και ζωντας ἐλαβεν , οἱ πλειους δε κατεφυγον ἐς τι χωριον ὀχυρον και τετειχισμενον . | ||
| πεττονται , καθαπερ ἐν τοις ἀλλοις ὑπνοις , ἀλλα πολυ πλειους γινονται . δια ταυτα τοι και παρακελευομεθα τοις καμνουσιν |
| μεσημβρινων τοπων ἀρκτικωτερος γενομενος λυει τα ὑγρα τα ἐν ταις ἀρκτοις : λυομενα δε ταυτα ἐξαερουται , ἐξαερουμενα δε πνευματουται | ||
| ὑπερ τουτων βαρβαροι , προς τε ταις ἀνατολαις και ταις ἀρκτοις Ἰνδοι και Βακτριοι και Σκυθαι , εἰτ ' Ἀραβες |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| αὐξειν , ἐν τουτοις αὐτην ἀνειλεν . ἐστω γαρ παντων εἰδησις των παρα ποιηταις και συγγραφευσι λεγομενων . οὐκουν ἐπει | ||
| παρα ποιηταις τε και των κατα την κοινην συνηθειαν λεξεων εἰδησις . μενουσι δε και τουτοις αἱ αὐται ἀποριαι : |
| μεν κἀνταυθα οὐδεν ἡττον την ἡδονην τα τοιαυτα νοηματα , μετριωτεραν δε ἠ ἐν τοις ἀλλοις . ταὐτον δε συμβαινει | ||
| τις ὁ λεγων παροντων τινων και ὑπο τινος νικηθῃ , μετριωτεραν αἰσχυνην ὑποστησεται ἠ πολλων παροντων . λεγων ] ἀντιλεγων |
| πραττουσι παντες , οὑτω και εἰ τι κοινως των ἁπαντων πρακτων ἐστι τελος , τουτ ' ἀν εἰη το πρακτον | ||
| ποιων αἱρετεον . οὐκ ἐστι δη ὡσπερ περι των ἀλλων πρακτων καθολου περι των τοιουτων διορισαι , ἀλλα δει τοις |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| ἀσκουμενοι οἱ νεοι , οὐκ ἀν ἐδυστυχουν κρισει ἐπι τας πραξεις ὁρμωντες . Και : Γινεσθε παιδες ἰατρων , ἱνα | ||
| Καρχηδονα . ἐπ ' ἀμφοτεροις γαρ τοις πολεμοις τουτοις ἐπιφανεστατας πραξεις κατεργασαμενος και πολιτευομενος ἐμφρονως δικαιας ἀποδοχης ἐτυγχανε παρα πασι |
| αὐτος ἀνηρ στρατιαν πολεμιων τρεψαμενος , ὡσπερ ἐγω την Ἀντιατων ἐπικουρον τοις πολιορκουμενοις ἀφικομενην ; ἐω γαρ λεγειν , ὁτι | ||
| μαχῃ σφισιν , ἠ Πλατωνα λεγω , ἠ και ὁντινουν ἐπικουρον και βοηθον , τα των τυραννων κακα εἰς μεσον |
| την τε κασιαν και τἀλλα τα δυναμενα δι ' ἐνιαυτων διαφυλαττειν την εὐωδιαν : ὁρασθαι δε και νυμφων εὐνας ἐν | ||
| , ἡμας δε προς τον θεον μηδε την πατροπαραδοτον εὐσεβειαν διαφυλαττειν . ἀλλα γαρ των τοιουτων λογων ἀφεμενοι διεξιμεν αὐτου |
| ἀδυνατα δυνατα καθιστασα , τα δε τω πληθει φοβερα θαρσαλεως ὑπομενουσα , και τον μεν ὀκνον ψογον , τον δε | ||
| βʹ και γʹ κυκλου ἐφαψεται μοιρικως τα συμπτωματα των κακωσεων ὑπομενουσα . Ἐστι δε και ἑτερα κακωσις ὁταν ἐκλειψιν ὑπογειον |
| της ἐνεδρας τιθεασι . Γινονται δ ' ἐν τῃ Ἀσιᾳ παρδαλεις , ἐν δε τῃ Εὐρωπῃ οὐδ ' ὁλως γινονται | ||
| και αὑται . Βακχοιο : Διονυσου . Βακχαι : τιθηναι παρδαλεις Διονυσου , και δειγμα ταυταις το γλευκος ἠγαπημενον . |
| δε ϲπερμα μαλιϲτα χρηϲιμον ἐϲτιν . Ἀμιαντον ἐν Κυπρῳ γενναται παραπληϲιον ϲτυπτηριᾳ ϲχιϲτῃ , ἐκφλογουμενον μεν ὑπο πυροϲ , μη | ||
| ἡδυοϲμῳ : μειζον μεντοι , τῃ δε γευϲει δριμυ , παραπληϲιον πεπερει . ϲπερματια δε μικρα φερει καθ ' ἑκαϲτον |
| ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
| ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
| μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
| οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
| ἐστι και αὑτη ζʹ . ἐπι τῳ τελει δυο διπλαι δηλουσαι , ὁτι τελος ἐσχε τα ἀνταποδιδομενα . . ἀντιστροφη | ||
| ἀνταποδιδομενα . . . ἀποδιδομενοις . . . ἐξω νενευκυιαι δηλουσαι ἡμιν , ὁτι ἀνταποδιδοται . το δε μετρον ἀσυστατον |
| ἀλλα και βαλλει αὐτη ἑτερον σπερμα . ἐκ του οὐν ἀνδρειου σπερματος και γυναικειου γινεται το βρεφος : το γαρ | ||
| ἐστι : καθ ' ὁμωνυμιαν δε δει λαβειν τον του ἀνδρειου θυμον , οὐχι ἐκστασιν τινα , ἀλλα του λογου |
| τῃ Ἑλλαδι πολεων κατα το Πηλιον ὀρος φυεσθαι φησιν ἀκανθαν καρποφορον , ἡς τον καρπον ἐαν τις τριψας μετ ' | ||
| ὁ πτερνιστης των παθων και ἀσκητης ἀρετης Ἰακωβ δεξιουται την καρποφορον μνημην Ἐφραϊμ , δευτερειων δε ἀξιοι την ἀναμνησιν Μανασσην |
| ἀληθες ἰσως : πολυ γε μην δυσπειστοτερα και πλειονος δεομενα ἐναργειας . ἡ μεν γαρ ὀψις αὐτοις τοις ὁρωμενοις συμβαλλει | ||
| ὁτι , εἰ ληφθειη τις ὑλη , ἐξ αὐτης της ἐναργειας ὁ ἐλεγχος , ὡσπερ ἐφ ' ὡν ἐθηκαμεν προτερον |
| οἱσπερ και οἱ γραφεις χρωνται . το ὁλον ἐν τοις μεταλλοις πλεισται και ἰδιωταται φυσεις εὑρισκονται των τοιουτων , ὡν | ||
| ἀπουσιαν ἀπο του ψηγματος . Ἡ μεν οὐν προς τοις μεταλλοις ἀπωλεια των πολλων σωματων προς το ῥηθεν τελος κομιζεται |
| μεν οὐν ὑπτια παντα , κατα μεσημβριαν μεν παρακειμενα , θερμοτερον των χωριων ποιει το καταστημα , μαλλον μεν τα | ||
| και τοιϲ το ἀπευθυϲμενον δακνομενοιϲ ἐνιεται : το δε χηνειον θερμοτερον τε και λεπτομερεϲτερον ἐϲτιν , μεταξυ δε τουτων το |
| ἀριστειαν ποιων εὐηθης ἐκ τουτου φανεις ἐξ εὐτυχιας ἀλογου νικαν ὑποπτευεται : ἀλλα πασιν , ὡς ἐοικε , λυσιτελως ἠγωνισμενος | ||
| του Βοσπορου . ἀρ ' ὑμιν δοκει : Ἀληθως ὑμιν ὑποπτευεται ὁ των θεων τυραννος και ἐξουσιαστης Ζευς ὁμοιως εἰς |
| τωνδε σημανω : τα δ ' ἐν ποσιν παροντ ' ἀκουσον . ἡ νεανις ἡ ' νθαδε βωμοις παριστατ ' | ||
| γινομενον εἰναι φησι και της κινησεως και του χρονου , ἀκουσον οἱα μετ ' ὀλιγον των ἠδη παρατεθεντων γεγραφεν : |
| δε ἑορτασαντας ἐπανηκειν ἐς αὐτον . τουτους ἡ βουλη πανυ παρακαλουντας και ἐναγοντας ἐς τας διαλυσεις ἐκελευσεν ἑορτασαντας Πυρρῳ παραδουναι | ||
| αἰτιοις . οἱον γαρ γεγονεν , ἀκουσαι χρη τους ἐμε παρακαλουντας προς τα νυν πραγματα . ἠλθον Ἀθηναιος ἀνηρ ἐγω |
| ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
| λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
| ἠν τῳ Κομμοδῳ κατεχειν τους παιδας των ἐς τα ἐθνη πεμπομενων ἡγεμονων , ὡς ἐχοι ὁμηρα της τε εὐνοιας αὐτων | ||
| ἀκουσῃ τους ὑποδεξομενους αὐτον εὐνοιας και πιστεως ἀξιους και των πεμπομενων ἑκαστος και διοικουντων ὑμας προτιμησῃ . μη γαρ οἰεσθε |
| εἰπειν : ἀφηκε δε το ι δια το μετρον . τελειαι γαρ και εἰς τελος ἐξερχομεναι και πληρουμεναι αἱ παλαι | ||
| εὐρει . δεδοικα δε συν βασιλευσι μη πολις δαμασθῃ . τελειαι γαρ παλαιφατων ἀραν βαρεαι καταλλαγαι : τα δ ' |
| τας πυλας και τον μοχλον ἐμβαλλουσιν . οἱ δε στρατιωται ἐκοπτον τας πυλας και ἐλεγον ὁτι ἀδικωτατα πασχοιεν ἐκβαλλομενοι εἰς | ||
| ἑτεραν πτερυγα περικειμενον . ἀριστον γουν κρινας το μη παρακινδυνευειν ἐκοπτον προσελθων την θυραν . ὑπακουσας δε ὁ Ἑρμης και |
| αἰδεσθεις το σεμνοπρεπες και ἱερον ὑποδεχεται ἀσμενος . Ἠδη δε ἀναγομενων αἱ Διονυσου δυναμεις περιφανως διεδεικνυντο , χλωρα τε σμιλαξ | ||
| και ἀσωματον . και ἐπι μεν των ὑπο διαφορους κατηγοριας ἀναγομενων και αἱ συστατικαι και αἱ διαιρετικαι παντως ἑτεραι εἰσιν |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| ληψεται τι πραγμ ' ὁ τουτον ποησει τον σοφιστην ὡν πανουργειν ἠρξατ ' ἐξαιφνης † τι κακον λαβειν † . | ||
| δυσχερασματα . ῥηματα δε δυσκολαινειν , δυσμεναινειν , κακουργειν , πανουργειν : τα γαρ ἀπο των ἀλλων δυσφθεγκτα . τα |
| χωρας ἠμφισβητουν Ἀκαρνανες : την δε Πυληνην μετενεγκαντες εἰς τους ἀνωτερον τοπους ἠλλαξαν αὐτης και τοὐνομα , Προσχιον καλεσαντες . | ||
| γαρ τουτο ἐστι της πραγματειας ταυτης . τα δ ' ἀνωτερον ὁσα θεωρειται χρωμενης ἠδη της ποιητικης τοις τε συστημασι |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
| την ἐν Σικυωνι ἀρχην ἐσχεν . Ἀδραστου δε ἐς Ἀργος κατελθοντος Ἰανισκος ἀπογονος Κλυτιου του Λαμεδοντι κηδευ - σαντος ἐλθων | ||
| ὑπο της πεινης , ἀλλοτε δε ὑπο ἀλλοις συμβαμασι . κατελθοντος οὐν ποτε των καιρων ἐκ του οὐρανου πυρος ἐπι |
| και τον πατροφονον ἠ μητροκτονον , ἐξεργασαμενον θυμῳ τουτο , δικαιοτατον θανατων πολλων ἠν τυγχανειν . ᾡ γαρ μονῳ οὐδ | ||
| αὑτων αἱρουνται βασιλεις , των δ ' ἀλλων τιμωσι τον δικαιοτατον . . : Οἱ Νομαδες των Λιβυων οὐ ταις |
| : ξενος πατρῳος : ἐν ἠθει και εἰρωνειᾳ εἰπεν ὁ πατρικος μου φιλος κατ ' ἀντιφρασιν : † ξενος πατρῳος | ||
| χρη συμβουλευειν . δικαιος δ ' εἰ : και γαρ πατρικος ἡμιν φιλος τυγχανεις ὠν : ἀει γαρ ἐγω και |
| του νευρου του μαλακου καταφυσιν . εἰ γουν τινος θεασει προπετεστερον ὀφθαλμον , εἰ μεν ἐτι βλεποι , και χωρις | ||
| την πλανην , ὑπο της λυπης ἐδαπανωμην : και γαρ προπετεστερον τῃ γραφῃ πεπιστευκως ἐγραψα περι της ἐνεργειας αὐτων , |
| ᾐ ] ἠδε ἀνω εἰρυηται και το δερμα περιτεινηται , ἀριϲτον μεν ἀντι του λιπαοϲ ἠ ξυν αὐτεῳ παχει πικεριον | ||
| και ἐϲ δυο κυαθουϲ του γαλακτοϲ ἐμβεβληϲθω εἱϲ ὑδατοϲ : ἀριϲτον δε και το τηϲ βοοϲ : τριτον δε αἰγοϲ |
| , ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
| ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
| δε και ἐν τῳ μελῳδειν ἐοικεν ἡ φωνη τιθεναι κατα συνεχειαν τα τε διαστηματα και τους φθογγους φυσικην τινα συνθεσιν | ||
| , ἀλλ ' οἱ εὐθυς μετ ' αὐτους ἐλαχιστοι κατα συνεχειαν ἡμιολιοι τρεις εἰσιν οἱον ὁ δ ὁ Ϛ ὁ |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| πειθεσθαι , αὑτῳ δε προσεχειν τον νουν , και ἐσθιειν παρακελευεται τα και τα , οὐδεν ἀποδεων του παρα Δαμοξενῳ | ||
| , ἁς πρωτας ἐν ἑαυτῳ δεικνυς συντρεχουσας ὁ φιλοσοφωτατος αὐτοκρατωρ παρακελευεται και ἡμιν ἐν γηρᾳ γουν ἀκολουθησαι νεοτητι φιλοσοφουσῃ και |
| και τεκνα ἐχων , μιαναι φονῳ τας χειρας , “ δηλων ἐφ ' ὁπερ ἡμας ἀνειληφει , και τα ὑπο | ||
| ἰσχυν της γης , και ἐψωμισε γεννηματα ἀγρων „ , δηλων ὁτι ὁ μεν ἀθεος ἀτυχει του τελους , ἱνα |
| ; ὁποτε τοινυν μηδεις φαινεται ζων τουτων , τοτε ἀναγκη ἐπικληρον την μητερα ἡμων εἰναι . της τοινυν ἐπικληρου σκοπειτε | ||
| πολεμαρχον , και ἀνεπιδικον μη ἐξειναι ἐχειν μητε κληρον μητε ἐπικληρον . Κληρουν δε τον ἀρχοντα κληρων και ἐπικληρων , |
| μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
| της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
| , βαθυχθονα και πλατειαν . ταν βαθυχθον : οἱον την εὐγειον ταυτην καταλειψαντες εἰς τινα χωρησετε ; βαθυχθονα ] την | ||
| ἀγλαοδενδρον , ἠγουν την εὐθαλων δενδρων αὐξητικην , τουτεστι την εὐγειον . . Ἡ συνταξις αὑτη : ἐγω δε ταυτην |
| δε κατα διανοιαν ἀληθειαν : ἁρμοζει γαρ διανοιᾳ μεν μηδεν παραδεχεσθαι ψευδος , ἑρμηνειᾳ δε μηδεν ἐμποδιζειν των εἰς την | ||
| τῃ ἀποτεξει και πλειστον προσανευρυνεται μεχρι του και χειρας τελειων παραδεχεσθαι . κατα μεντοι την φυσιν τρυφερον ἐστι και σαρκωδες |
| γενομενης ἀφνω , εἰ τις ἀπολελοιπε τι , ἀναστρεφετω και παρασκευασαμενος καλως ἐπανηκετω . ἡσθησαν οἱ δειλοι και αὐτικα ἀνεστρεψαν | ||
| δικαιᾳ ληφθεις ὀργῃ την ἐκστρατειαν κατ ' αὐτου ἐποιειτο . παρασκευασαμενος οὐν χειμωνος καλως , ἐπειδη ἐαρ ὑπεφαινεν ἠδη , |
| , ὁ δ ' αὐτος τα τε λεγομενα μετ ' εὐμενειας προσιετο και ὡν ᾐδει πολλην ἐσομενην την ἰσχυν , | ||
| ἀρρην κυων τῃ ἀληθειᾳ γενναιος και οὐκ ἀνευ θεων του εὐμενειας παραγιγνεσθαι ἀνδρι κυνηγετικῳ . ἀλλα χρη θυειν Ἀρτεμιδι Ἀγροτερᾳ |
| , των δε ἀλλων Ἑλληνων ἡγεμονες ἑκοντων , πληθος δε διαφυλαττοντες ὁτι μαλιστα ταὐτον αὑτων εἰναι προς τον ἀει χρονον | ||
| ' ὡν πεμπετε ἀρχηθεν ἐφοδιων , πατροπαραδοτον ἐθος Ῥωμαιων Ῥωμαιοι διαφυλαττοντες : ὁ οὐ μονον διατετηρηκεν ὁ μακαριος ὑμων ἐπισκοπος |
| προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
| φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
| και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
| μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
| ἠγουν μωρος και παλαιος . φοιταν ] φοιτητης ἐρχεσθαι , παραγινεσθαι , ἀπερχεσθαι , βαδιζειν εἰς το διδασκαλειον . μειρακιων | ||
| , ἡμετερου δε ἀμεμπτου φιλου , σοι μεν εὐκλεως ἐοικε παραγινεσθαι , τῃ θυγατρι δ ' ὑμων εἰκοστον ἠδη ἐτος |
| . Ἀττικον δε ἡμιωβολον ἑτερου ἡμιωβολου τεϲϲαρα πεμπτα . Το κερατιον ἐχει Ἀττικουϲ χαλκουϲ βʹ και χαλκου [ ἑτερου ] | ||
| , μαστιχης ⋖ Ϛʹ , σμυρνης ⋖ δʹ , μοσχου κερατιον αʹ , σκιγγου αʹ το ἀκρον της οὐρας , |
| ἐπιϲπαϲθαι προϲ το δερμα και ϲυνεργειν τῃ φυϲει δι ' ἀποϲτηματων ἐνιοτε τουϲ πυρετουϲ ἰωμενῃ . ὁταν μεντοι ϲφοδραν ὁρμην | ||
| προϲ την ἑκαϲτου χρειαν . ἐπι μεν οὐν των μικροτερων ἀποϲτηματων μιαν παραϲχωμεν διαιρεϲιν , ἐπι δε των μεγαλων πλειοναϲ |
| την λοιπην συζυγιαν , ἱνα μη δοξωμεν ἀτελη την προθεσιν καταλιμπανειν . το μεν οὐν νιτρον ὡμολογηται γης φερειν συστασιν | ||
| φροντιζειν και μη περιφρονειν αὐτου ἠ , ὡς ἐτυχεν , καταλιμπανειν αὐτον ἀνασφαλως ἠ παλιν ἀπροοπτως ἐπιφερεσθαι ἐν τῃ μαχῃ |
| ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
| , και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
| : το γαρ ὁμοιον ὁμοιῳ ὁμοιον και το ἀνομοιον ἀνομοιῳ ἀνομοιον λεγεται . τεταρτη αἰτια , ὁτι και αὐτας τας | ||
| και ὁμοιον και ἰσον ὑπο την ἑναδα , το δε ἀνομοιον και ἀνισον και ἑτερον ὑπο το πληθος . ταυτα |
| ἐστι και ἐσσομενοισι πυθεσθαι , εἰ δη μη παιδων τε κασιγνητων τε φονηας τεισομεθ ' : οὐκ ἀν ἐμοι γε | ||
| συμφορας διπλης . οἱ μεν γαρ ἀμφι σωμασιν πεπτωκοτες ἀνδρων κασιγνητων τε , και φυταλμιων παιδες γεροντων , οὐκετ ' |