ἀνετιθεσαν γαρ και πεπλους και ἑτερα τινα ἀμφια ἐν ταις δεησεσι . Ὁμηρος “ πεπλον ὁστις τοι χαριεστατος . ” | ||
ὀλοφυρμους και ἀνακλαυσεις της συμφορας τραπομενος , οὐτ ' ἐν δεησεσι και προκυλισμοις ἀσχημοσι ταπεινος φανεις , οὐτ ' ἀλλην |
ἐχωσι κατα τε το ποιον και τους τροπους , πασαι ἀσυλλογιστοι εἰσιν . ἀποδειξις δε του ἀσυλλογιστους αὐτας εἰναι ἡ | ||
την ἐνδεχομενην ἀντιστροφην ἀλλα και ἀναπαλιν , οὐδεν μαλλον αἱ ἀσυλλογιστοι συλλογιστικαι εἰσιν ἠ ἐμπαλιν . ἠ ἀποφασιν εἰς καταφασιν |
' οὑ κριτηριον ὁ ἀνθρωπος ἐστιν ; οὐ γαρ δη ἀκριτως τουτο λεγοντες πιστευθησονται . ἀλλ ' εἰ μεν ὑπ | ||
την ἀγοραν ὠνια διοικουντες ἀρχοντες . . θελει εἰπειν ὁτι ἀκριτως παντα ποιειτε και ὡς ἐτυχεν . . ποιος φησιν |
τριαδων και ἑξης ἀκολουθως . ἐκ δε των πλασθεντων διπλασιων τριπλασιοι , πρωτοι παλιν ἐκ πρωτων και συνεχεις ἐκ συνεχων | ||
το βαθος και την ὑποτεινουσαν . ἐκ μεν γαρ διπλασιων τριπλασιοι τε και ἡμιολιοι φυσονται , ἐκ δε τριπλασιων τετραπλασιοι |
εἰ και βραχυ , ἀλλ ' οὐν ἐχειν τι και γλυκυτητος , δηλον γε μην , ὁπερ ἐφην , ὁτι | ||
δυο , μεστη χυλου , δριμεια μετα ποσης στυψεως και γλυκυτητος , ὑπερυθρος : ὁμοιως δε και ὁ χυλος ἐρυθρος |
ἁπασι , κρυφα δε Δημοσθενης μετα των ξυστρατηγων Ἀκαρνανων σπενδονται Μαντινευσι και Μενεδαϊῳ και τοις ἀλλοις ἀρχουσι των Πελοποννησιων και | ||
, ἀλλα και γενομενης προ τουτου Ἠλειοις και Ἀργειοις και Μαντινευσι ξυμμαχιας , τοις αὐτοις πολεμειν και εἰρηνην ἀγειν , |
το μελι : και σμυρναν την στακτην και ἀλλως ὡς βελτιστην τριψας λειην , διεσθαι του οἰνου του αὐτου παρεγχεοντα | ||
ἱεραν οἱ ναυτιλλομενοι φασιν , καθιεναι , και ἐπι την βελτιστην ἀπονοιαν ὁρμησαντες , ἐτι τε και τολμαν και ἀμαθιαν |
ἐπειθε , τοις Ἑλλησι ἐφρασε κρυφα τα πραττομενα , και παρεκελευσατο φυλαττεσθαι . Οἱ δε , θυσιαν τινα παρασκευασαμενοι και | ||
χωριων και ἐδει κατα ταχος βοηθειν , ἐξορμων ὁ Ἱππαρινος παρεκελευσατο τῳ παιδι , εἰτις ἐντος της αὐλης βιαζοιτο , |
οἱ παλαιοι ᾀδοντες και γραφοντες ποιηματα . ἠ τῃ Λητοι λαμπροτατα ὀμματα λεγει . παλιν δε φως ἐγενετο αὐτοις ἀπο | ||
δει τα ἰδια ἐργα δια των ποιηματων και παραδιδοναι ἐπειτα λαμπροτατα . ἀλλως . ἐσοπτρον φησι των καλων ἐργων τον |
κατηγορημενα . τουτο και Δημοσθενης ἐν τῳ περι του στεφανου ἐπραγματευσατο . ἐγκωμιον αὑτου ἠθελησεν γραψαι , και την ἀπολογιαν | ||
κατα την οἰκιαν , εὑρον λογον γεγραμμενον πολυτελως , ὁν ἐπραγματευσατο προς τα πληθη , πεισων ἐξ ἁπαντων των πολιτων |
του σπουδαζειν ἀμελησας , οὐ γιγνωσκων ὁτι του Πλουτου παρεχω βελτιονας ἀνδρας και την γνωμην και την ἰδεαν . Παρα | ||
οὐν φερειν πολεμον και ἀδηλα , και μεταβολας τοις δυστυχουσι βελτιονας , ταχα δε και την δικην ἑξειν τελος ἐκει |
, εἰ δε μαλακτικωτερον σκευασαι βουλει , ἐμβαλλε κηρου , κολοφωνιας και ἐλαιου , ἀνα οὐγγιας η , του δε | ||
ὑγιαινουσιν . Προς μερικας ἀποστασεις ἐπι νευροτρωτων . Κηρου , κολοφωνιας , βουτυρου ἀνα # α , πισσης ξηρας , |
τῳ κρατυναντι τον θηρα την δοραν δωσειν ἀριστειον ὑπεσχετο , συνελθουσης δε μετα των ἀριστεων και Ἀταλαντης της Σχοινεως , | ||
Ῥεας Σιλβιας , οὑτω καλουμενης Ἑστιακης παρθενου , τῳ Ἀρεϊ συνελθουσης , ὡς ὁ πολυς κατειχε λογος , ἐκ διδυμου |
οὑτως ἐχει , και τοδε : τοισι γαρ βουσι τοτε ἐκπιπτουσι μαλλον οἱ μηροι ἐκ της κοτυλης , ἡνικα ἀν | ||
δε των Ἀθηναιων αἱ μεν μαλιστα ὁρμησασαι τρεις διαφθειρονται και ἐκπιπτουσι προς την πολιν των Χιων , και ἀνδρες οἱ |
ἐλλειποντος ἠ πλεοναζοντος συμπτωματος , ὡς ἀλλασσομενης της συνδρομης , διαφορῳ θεραπειᾳ χρησασθαι ὀφειλει , ἀγνοων , ὁτι ἐπι μεν | ||
δρακων τε , πυρ , ὑδωρ . ὁτι δε τῳ διαφορῳ της μορφης ἡ Θετις ὑπεκλεπτε τους προς τον Πηλεα |
δη τινων φιλων , εἰσελθοντα δε παρακαθεζεσθαι μοι ἐπι της κλινης οὑτωσι κατακειμενῳ . φαναι οὐν προς αὐτον ὁτι ἀσιτοιην | ||
; Σχολαστικος μετα του πατρος καθευδων , ἀνισταμενος ἐπι της κλινης νυκτος ἐτρωγε σταφυλας ὑπερανω κρεμαμενας . του δε πατρος |
δια το εἰναι του δημου σθενος , ἠγουν δυναμις . Δημιουργος : ὁ δειμαμενος τα ἐργα , ἠγουν ποιων . | ||
ὁθεν οἱον το σωμα , τοιαυτη διαγραφεται . Ὁ δε Δημιουργος ἀσωματος , ἀοριστος , αὐτο το φως ὑπαρχων . |
. αἱ δε ῥιζαι των λαχανωδων φυτων κακοχυμοι μεν ὁσαι δριμειαι , καθαπερ ἡ των κρομμυων και πρασων και σκοροδων | ||
και προς τας ἐκκρισεις εὐ ἐχουσιν . σαλπαι αἱ πελαγιαι δριμειαι , εὐστομοι , δυσφθαρτοι , δυσδιαχωρητοι , τροφωδεις , |
πολλοι προς την κληρουχιαν Ἑλληνες ἀπηντησαν : τελος δε οἰκητορες ἀπεδειχθησαν εἰς μεν την Συρακοσιαν την * ἀδιαιρετον τετρακισμυριοι , | ||
γαρ τοις ὑμνοις και φορμιγγες , δι ' οὑς και ἀπεδειχθησαν : ἠ οἱ ἀνασσομενοι ὑπο φορμιγγων ὑμνοι : προτερον |
, παντως οἱ διαγωνιοι ἐσονται τετραπλασιοι , εἰ δε ἐκεινοι τετραπλασιοι , εὐθυς οὑτοι πενταπλασιοι , και τουτο μεχρις ἀει | ||
οἱ ἐπι πλατος εἰεν τριπλασιοι , παντως οἱ διαγωνιοι ἐσονται τετραπλασιοι , εἰ δε ἐκεινοι τετραπλασιοι , εὐθυς οὑτοι πενταπλασιοι |
, ἱνα μητε φθειρ μητε ἀλλο μυσαρον μηδεν ἐγγινηται σφι θεραπευουσι τους θεους . Ἐσθητα δε φορεουσι οἱ ἱρεες λινεην | ||
κυουσαν βουν , τεκουσαν δε ἀρα αὐτην οἱα δηπου λεχω θεραπευουσι . το δε ἀρτιγενες βρεφος καταθυουσιν ὑποδησαντες κοθορνους . |
. . Σηραγγιον Ἀρχιδαμιος πολεμος . Σκεψασθε δε και ὡς Ἀντιγενης πεποιηκεν οὑτοσι . γραψαμενος την μητερα ἡμων ἀξιοι λαβειν | ||
. εἰς δε γελωτα τρεπομενου του πραγματος , ὁ μεν Ἀντιγενης ψυχαγωγουμενος ἐπι τῃ τερατειᾳ παρηγε τον Εὐνουν εἰς τα |
ὀνειδιζειν τινα ὑμιν ὁτι οὐκ ὀρθως ζητε , οὐ καλως διανοεισθε : οὐ γαρ ἐσθ ' αὑτη ἡ ἀπαλλαγη οὐτε | ||
. τι δ ' , εἰ γενοιτο οὑ ἑνεκα πραττειν διανοεισθε , ἰστε ὁτι συνοισει τουτο ὑμιν ; οὐδε τουτο |
: ἑξις καθ ' ἡν το ἐχον ἀγαθον λεγεται : κοινωνια νομων δικαια : διαθεσις , καθ ' ἡν το | ||
μαλλον κοινωνουντα και φιλουντα , ἠ προς ὁν ἡττων ἡ κοινωνια και ἡ φιλια γινεται . πασαι δε κοινωνιαι , |
Γαγγεω και του Ἰνδου τον Γαγγεα μεγεθει πολυ τι ὑπερφερειν Μεγασθενης ἀνεγραψε , και ὁσοι ἀλλοι μνημην του Γαγγεω ἐχουσιν | ||
, ἐθνεϊ Ἰνδικῳ , ξυμβαλλει τῳ Γαγγῃ . Τουτων λεγει Μεγασθενης οὐδενα εἰναι του Μαιανδρου ἀποδεοντα , ἱναπερ ναυσιπορος ὁ |
και ταυτα προς τοις βωμοις , παιδας δε και γυναικας ἐξανδραποδισασθαι περα , εἰ βουλει , Γαδειρων , τα δε | ||
ἀλλο στρατοπεδον , οὐκ ἐδικαιου ἐντυχων ἀπεστεωσι Ποτειδαιητῃσι μη οὐκ ἐξανδραποδισασθαι σφεας . Οἱ γαρ Ποτειδαιηται , ὡς βασιλευς παρεξεληλακεε |
' ἑκαστον ἐθνος ἰδειν ἐθελοντα ἀπεφερεν ἡ γραφη πολλακις ἀπο Καρχηδονος ἐπι Ἰβηρας και ἐξ Ἰβηρων ἐπι Σικελιαν ἠ Μακεδονιαν | ||
Ἡφαιστου χωραν , την καταντικρυ κειμενην της Φοινικης της τε Καρχηδονος , ἱνα λεγῃ την Λιβυφοινικων χωραν , μητερα δε |
προθετικους ἐκαλουν συνδεσμους τας προθεσεις , ἀμεινον ἡγησαμενοι ἀπο της ἐξαιρετου συν - ταξεως την ὀνομασιαν θεσθαι ἠπερ ἀπο της | ||
ἑκαστα και πραπιδων πλουτον και τα ἐοικοτα ἐμφαντικα μαλιστα της ἐξαιρετου και ἀκριβεστερας παρα τους ἀλλους διοργανωσεως ἠν ἐν τε |
ἐργαζεσθαι και καταμηχανασθαι , ἐξ ὡν αὐτοις οὐδ ' ἡτισουν ὠφελεια ἀν γιγνοιτο . Εἰ οὐν μητε σωματικαις αἰτιαις ἀναθησομεν | ||
ἀν ἀπατηθειη . . ὠ κοινον ὠφελημα ] ὠ κοινη ὠφελεια γεγονως ὁλου του γενους των ἀνθρωπων , ἀθλιε Προμηθευ |
Ταυτα εἰπων ἐντιθησι τοις κολποις : ἡ δε ἐγγυς γενομενον κατεφιλησεν , ὡστε ὁ Δαφνις οὐ μετεγνω τολμησας ἀνελθειν εἰς | ||
ἑκυρα ἡ μητηρ του ἀνδρος . ἐκυρσεν ἐπετυχεν . ἐκυσεν κατεφιλησεν τῳ στοματι : ἀφ ' οὑ και ἡμεις το |
' ἐκφατο μυθον : Εἰ μεν δη Μεμνων τοι ἀριφραδεως κατενευσεν ἡμεων αἰνον ὀλεθρον ἀπωσεμεν , οὐ τι μεγαιρω μιμνειν | ||
, ὠγυγιος τις ἠλιθιοτης . οὐδε γαρ Μωυσῃ τῳ πανσοφῳ κατενευσεν ὁ θεος τουτο γε , καιτοι γε μυριας ποιησαμενῳ |
ἐρωτα ] νεφελης , και ἐκβληθεντα κατελθειν εἰς Ἁιδου . Ἐπιμενιδης δε αὐτον παρα θεοις διατριβοντα ἐρασθηναι φησιν της Ἡρας | ||
δε δια το συντροφος εἰναι τωι Διι , ἠ καθαπερ Ἐπιμενιδης ὁ τα Κρητικα ἱστορων φησιν , ὁτι ἐν τηι |
ἡ εἰρηνη ποιει . οὐ μονος δε περι της εἰρηνης συνεβουλευσεν , ἀλλα και ἀλλοι πολλοι ποιηται . οὐδεν γαρ | ||
Πολυνεικους εἰς το Ἀργος προς τον ἐκεισε βασιλευοντα Ἀδραστον και συνεβουλευσεν αὐτῳ στρατευσαι κατα Θηβαιων . Ἐριννυος κλητηρα ] τον |
˘˘˘ – ἀπαλλαγηναι ] . . α ἀζημιος ] ι βακτηριαν ] ι ] προς το “ φενακισας ” φησι | ||
τις ἐγενετο ἀνηρ Ἀθηνησι μεγιστων τιμων λαχων . Δαφνινην φορω βακτηριαν : ἐπι των ὑπο τινων ἐπιβουλευομενων : παροσον ἀλεξιφαρμακον |
ἀντεγκληματικη : ἑνι δε λογῳ ἡ ἀντιθεσις ἠ ἀντιστατικη ἠ ἀντεγκληματικη εὑρισκεται : μεταστατικη δε ἠ συγγνωμονικη οὐδεποτε : ἐναντιαν | ||
: ἐπειδη πας συλλογισμος ὡς ἐπεγκλημα τι ἐστιν , ἡ ἀντεγκληματικη ἀναφυεται , και εἰ τις ἀναστρεψει τον ἐκ του |
ἐς δεσποτας τους ἡμετερους . Οἰκος μεν πας Ἁρπαγου κλαυθμῳ κατειχετο : ἐγω δε ἐκπλαγεις ἠια ἐσω . Ὡς δε | ||
ἐθνος αὐθιγενες : τα δε προ τουτων οὐθ ' ὡς κατειχετο προς ἑτερων οὐθ ' ὡς ἐρημος ἠν οὐδεις ἐχει |
τους ἐν τῃ πολει , ἁτε τηλου ἐκδεδημηκως , δοξαζεται μανιης νουσον δια το φιλερημον : σπευδουσι δε Ἀβδηριται ἀργυριου | ||
οἱ θεοθεν ἀπικοντο νουσοι τε και συμφοραι και ἀλγεα , μανιης μεν ἐκεινης ἀπεπαυσατο και θνητην ἑωυτην ὁμολογεεν και τοισιν |
την πλειστην πραγματειαν περι ταυτας εἰχεν , ὡς καλλιστοις ὑποδημασι κεκοσμημενα εἰη αὐτῳ τα ξυλα . οὐ ταὐτα οὐν και | ||
πετασους . παρανεβεβηκει δε παιδισκαρια διεσκευασμενα πελταριοις και θυρσολογχοις , κεκοσμημενα ἱματιοις και χρυσιοις . ἐστεφανωτο δε τα μεν ἡνιοχουντα |
εἰς τα οἰκια παραδιδωσι τῃ Ἀηδονι κατα τα συγκειμενα ὡς θεραπαιναν την ἀδελφην , ἡ δε αὐτην διεφθειρε προς τα | ||
αὐτοπτης ἐγινετο και φησιν , ὁτι γυνη τις ὑπηρχεν ἐχουσα θεραπαιναν , ἡτις εὐπρεπεστατη ἠν , και ἐκ της πορνειας |
την κρισιν ἐθανατωσαν τηι ψηφωι , οὑς δ ' ὑπακουσαντας ἀπελυσαν . ταυτα μεν οὐν της ὀγδοης . . . | ||
προς ? ? ? ? τους μεταξυ αὐτων , αἰδεσθεντες ἀπελυσαν με . τουτου δε ? [ ] του πειρασμου |
ναδιον τε και σαλπιγξ , και κορνικες : ἀνευ δε χαλκου , μονοκαλαμον , δικαλαμον , πολυκαλαμον , και ῥαξ | ||
μελι κεδρινον , ὀλιγον : τα δε ξηρα , ἀνθος χαλκου , σμυρνα , σιδιον αὐον . Ἑτερον : ἀνθος |
ναυν τους ναυτας . ἐπει δε πληρης ἠν , ἀναβαινει Καλλιππος ὁ Φιλωνος ὁ Αἰξωνευς , και φραζει προς τον | ||
δε ἐστιν ἁπασι . και γαρ οὐδε εἱς ἐστιν ὁ Καλλιππος οὑτος , ἀλλα και των οἰκετων ἑκαστος , πολλοι |
δε τῳ Ἀχαιῳ και Ἐρατοσθενης ἐν Ἀντερινυι τους συας λαρινους προσηγορευσε μεταγαγων και αὐτος ἀπο των λαρινων βοων : οἱ | ||
την Διογενους βακτηριαν συν και τω ποδε ἀριθμων οὑτος τριποδα προσηγορευσε , παντων τραπεζας καλουντων τας παραθεσεις ταυτας . ὁτι |
: τα προτερον ἐγνωσμενα λυσας βεβαιοις τα μετ ' ἐκεινα βεβουλευμενα . μενε τοινυν ἐπι των τελευταιων και φυλαττε την | ||
Μολοσσων ἐξανιστανται ταραχθεντες και οἱ Ἀμβρακιωται φωρασαντες τα ἐπι σφισι βεβουλευμενα ἐπιχειρουσιν ἐν τῃ νυκτι , και ἐκρατησαν μαχῃ των |
του θεου το θεσφατον . Κυλινδετ ' εἰσω τονδε τον δυσδαιμονα . Ὠ στεφανε , χαιρων ἀπιθι , και ς | ||
μαλλον , εἰ μαλλον θελοι κομιζετ ' εἰσω τονδε τον δυσδαιμονα . ἠσθ ' εἰς θεους μεν εὐσεβης , ὁτ |
και ἡ διαπλαστικη δυναμις , εἰ μη ἐχει ὑλην εἰς δημιουργιαν μοριου ἐπιτηδειαν , οὐ δυναται τι ποιησαι . ὁταν | ||
οὐσιωδη προς τι ὑπαρχουσι και συντελουντα εἰς την της φυσεως δημιουργιαν . ἀδυνατον δ ' ἐστιν αὐτα καθ ' αὑτα |
μεν καταλυσων την Ἀγαθοκλεους , την δ ' αὐτονομιαν τοις Σικελιωταις ἀποκαταστησων , ὑπερθεμενος δε ἐπι του παροντος ταυτην την | ||
πλησιοχωροις πασι προσενεχθεις φιλανθρωπως , μεγαλης ἐτυχεν ἀποδοχης παρα τοις Σικελιωταις . οὑτος μεν οὐν ὑπο παντων ἀγαπωμενος δια την |
και τῃ κινησει διαδεικνυσθαι , ὡστε τῃ ποικιλιᾳ των ἐξω θαυμαζειν τας περι των ἐνδον νοησεις : οἱονει τις ζωγραφος | ||
την των ἁρμονιων ἀκριβειαν . ὁ δε μαλιστα των ἀλλων θαυμαζειν ἀξιον , ῥυθμος οὐδεις των μακρων οἱ φυσιν ἐχουσιν |
ἐκαθεζοντο περι την βασιλιδα και οὐτε πυρ ἀνηψαν οὐτε τροφης ἐγευσαντο : πεπεισμεναι γαρ ἠσαν ἑαλωκεναι μεν βασιλεα και ἀπολωλεναι | ||
ὁμου προθειναι τοις θηριοις : και τους μεν αὐτικα ὡς ἐγευσαντο διεφθειρεν ὁ φλοιος , το ξυλον δε ἐκεινο ἐκειτο |
ἀν μου τους βωμους ἰδοις των Πλατωνος νομων ἠ των Χρυσιππου συλλογισμων . ” Τοιαυθ ' ἁμα διεξιοντες ἀφικνουμεθα ἐς | ||
τοις Μεγαρικοις ἱστορει , ὁτι Ἀλκαθους ὁ Πελοπος δια τον Χρυσιππου φονον φυγαδευθεις ἐκ Μεγαρων , ἀπηρχετο κατοικησων εἰς ἑτεραν |
αἱ ποιοτητες : και ἐπι μεν των ἀσθενουντων , καλως παραιτουμεθα τας των δοκουντων ἐπ ' ὠφελειᾳ διδοσθαι φαρμακων ποσεις | ||
και θρομβια μεταξυ αὐτων . Ἐφ ' ὡν τον ἐμετον παραιτουμεθα , των θρομβων μαλλον ἐν τῳ στομαχῳ σφηνουμενων , |
ἡρωικως δε μαχομενος και πολλοις τραυμασι περιπεσων ἐτελευτησε , τοτε συνδρομης γενομενης περι του πτωματος νεκρων πληθος ἐσωρευθη . ἀναρχιας | ||
συμπτωματων εἰδως , πολλακις ἀνομοιου δοκουσης εἰναι τοις πολλοις της συνδρομης , τοις αὐτοις χρησεται , οἱον ὀπισθοτονικοι τινες λεγονται |
καταληκτικος ἐξ τριτων ἐπιτριτων δυο – – ˘ – και κρητικου ἠτοι ἀμφιμακρου – ˘ – , και ἐστι χοριαμβικος | ||
αʹ ἀντισπαστικον τριμετρον καταληκτικον ἐκ διιαμβου , παιωνος πρωτου και κρητικου . το βʹ ὁμοιον τριμετρον ἀκαταληκτον ἐκ παιωνος τεταρτου |
, περκη σχιστη , τευθις σακτη , συνοδων ὀπτος , γλαυκου προτομη , γογγρου κεφαλη , βατραχου γαστηρ , θυννου | ||
. Ἡττον τ ' ἀποσταιην ἀν ὡν προειλομην ἠ Καλλιμεδων γλαυκου προοιτ ' ἀν κρανιον . Ταριχος ἀντακαιον εἰ τις |
αὐτος ὁ Ἀντιοχος ἐτετακτο , διακοψας το συνταγμα της Ῥωμαιων φαλαγγος ἀπεσπασεν , ἐπι πολυ διωκων . και ἡ φαλαγξ | ||
ἁπαντες . Τουτον συνεβη τοτε παρειναι μετα των εἰς την φαλαγγος ταξιν καθισταμενων , ὁπηνικα κατ ' ἐκεινων οἱ Τουρκοι |
το ἀγελαιαν εἰναι : τα γαρ ἐν τοις ὀρεσι διατριβοντα καθαρωτερα και ὑγιεινοτερα των ἀλλων . ἠ ἁγνης της ἀσινους | ||
ζητων ἀντιστροφον ἐνταυθα προβεβληκεναι σκοπων ἀρα ἐστι τις ἑτερας ἀλλη καθαρωτερα ἐπιστημης ἐπιστημη , καθαπερ ἡδονης ἡδονη . Και μαλα |
της ἀγορας ἰδειν ἀνισχοντα , τουτο δε ἀνα στομα ἐχειν Ἀριστειδης μελετησεται τημερον ἐν τῳ βουλευτηριῳ ὡρας τεταρτης . ταυτα | ||
* : δυσπαραιτητοι ] Παραιτουμαι το συγγνωμην αἰτω , ὡς Ἀριστειδης : παραιτεισθαι μεν οὐκ οἰδα . δυσπαραιτητος δε κριτης |
μεν δη ἑνα τροπον φησι , δι ' οὑ ὁρισμον συλλογιστικως μεν , οὐκ ἀποδεικτικως δε εὑρεθηναι ἐνδεχεται , και | ||
τ ' αὐτο συναγων τῳ ἀνδρειῳ , οὐ πανυ τι συλλογιστικως : ὡς δε ἀκολουθουντος τῳ τους ἐπιστημονας και ἐμπειρους |
, ἐξ ἀμφοιν δε παν διακριθεν εἰς τα συνεχη και προστακτικα των ὁλων σχισθηναι . Πιθανως δε και την νησον | ||
ἐνεστωτος βραχειᾳ θελει παραληγεσθαι . τιθετω : τα εἰς θι προστακτικα τροπῃ του θι εἰς τω το τριτον ποιει . |
ἐστι πλανωσα τον νουν και την διανοιαν , και καταγει νεανισκους εἰς ᾁδην , οὐκ ἐν καιρῳ αὐτων . Και | ||
γυναικας : ὁταν δε τουτων ἀπολαυσωσιν , αὐθις αὐτοις εἰσαγουσιν νεανισκους ἀκμαζοντας , οἱ πλησιαζουσιν αὐτοις ἐκεινοις . ἀφροδισιαζουσιν δε |
ἐπει και νυν προστιθεμενων τινων ληθη , ἐν δ ' ἀφαιρεσει και καθαρσει ἀνακυπτει πολλακις ἡ μνημη . Μονης δε | ||
διαχεω , ἰαινος , ὁ διαχεων την ψυχην , και ἀφαιρεσει του ι , ὡς † ἰηος ἠος † γεγονεν |
δε πολεων , ἐτι δε ποταμων ἀνακαλει , ἡ δε Ἀφροδιτην ἐκ Κυπρου , Κνιδου , Συριας , πολλαχοθεν ἀλλαχοθεν | ||
ἐν τῳ μεσουρανηματι ἠ ἐν τῳ ιαʹ , την δε Ἀφροδιτην ἑσπεριαν ἀναποδιζουσαν , λεγε αὐτῳ αὐθις την γυναικα ἐπανελευσεσθαι |
γυνη ἀπεθανε , παρεκαλεις ἀν , οἰομενος δειν ἀνδρωδως και θαρσαλεως και μη βαρεως φερειν : αὐτος δε τοις αὐτοις | ||
πατρι ἐοικως , και μιν ἐποτρυνεσκε ποδαρκεος ἀντ ' Ἀχιληος θαρσαλεως μαρνασθαι ἐναντιον . Ἡ δ ' ἀιουσα γηθεεν ἐν |
: συ δ ' ἠυτε λειβεαι ὑδωρ , νυκτας τε κλαιουσα και ἐκ Διος ἠμαθ ' ὁποσσα . ἀλλος μαν | ||
' ἠελιοιο φαος : κατα δ ' ἠλυθεν Ἠως οὐρανοθεν κλαιουσα φιλον τεκος , ἀμφι δ ' ἀρ ' αὐτῃ |
και Ὁμηρος λεγων : τας πολεις αὐτων εὐ ναιεταωσας και Ἀρχιλοχος ἐν οἱς ἐπισκωπτων τινα φησι : νομος δε Κρητικος | ||
ὁ Χειρων . . . . : Θρια Θρικη : Ἀρχιλοχος : και ὁτι ἀπο Θριων των Διος θυγατερων διωνομασθησαν |
β Περσικων δυο φησι γεγονεναι Ἑλλανικος , ὡσαυτως δε και Καλλισθενης , ἑνα μεν δραστηριον και γενναιον , ἀλλον δε | ||
ἑνδεκα ἑως της φθορας των διανειμαμενων τα ἱερα χρηματα . Καλλισθενης δε την των Ἑλληνικων πραγματων ἱστοριαν γεγραφεν ἐν βυβλοις |
φρονουντων τα των πολλων ἀνθρωπων ἰδων ἐργα και τας ὑπερβαλλουσας σπουδας , αἱς ἠ προς ἀργυρισμον ἠ δοξαν ἠ την | ||
ὡρισμενης ὡρας ἡκουσης . ἰδοις δ ' ἀν και τας σπουδας τας περι τινα μεχρι των ὑπνων ἐπακολουθουσας : ὁ |
ἐπειδαν δε ἀνηρ ἐρχηται παρα τον Τροφωνιον , κλιμακα αὐτῳ κομιζουσι στενην και ἐλαφραν . καταβαντι δε ἐστιν ὀπη μεταξυ | ||
οὐν ἐσχηματισται : ἀρριχος λεγεται ὁ κοφινος , ἐν ᾠ κομιζουσι τους βοτρυς , και ἐξ αὐτου ἀρριχω και ἀναρριχω |
: ᾡ οἱ κατοικουντες πλακουντας ἐβαλλον μελιτι δεδευμενους . ἐς Τροφωνιου ] τον οἰκον . τι κυπταζεις ἐχων : περιττευει | ||
και Ἡρᾳ τε Ἡνιοχῃ και Δημητρι ἡν ἐπονομαζοντες Εὐρωπην του Τροφωνιου φασιν εἰναι τροφον . καθ ' ἑκαστην δε των |
δενδρα ταυτα τα ἀγλαοκαρπα , ὁτι σοι μη ἐθελοι δευρο κομισθεντα βριθομενων των κλαδων ἐναρμοσθεντα τῃ γῃ ταὐτον ποιειν . | ||
λαβειν . τα μεν οὐν εἰς Ἰταλιαν ὑπ ' Αἰνειου κομισθεντα ἱερα τοις εἰρημενοις ἀνδρασι πειθομενος γραφω των τε μεγαλων |
ἡν ἐποιησε δηπου μακραν το μη γραψαι μεν εὐθυς , αἰσχυνθηναι δε ὑστερον τῳ μη πριν ἐπεσταλκεναι . πασχομεν δε | ||
δε των νυν ἀμφισβητηματα και τα αἰτια της ἀπεχθειας κἀν αἰσχυνθηναι μοι δοκει τις ἀν ἰδων . ἐστι γαρ ὁμοδουλων |
ἑτεροι σελινον ἠ καστοριον ἠ δαυκον Κρητικον ἠ ἀσαρον ἠ ναρδον Κελτικην , ἑκαστον ἰδιᾳ ἠ ὁμου , παρακελευονται συν | ||
ἀριστολοχειαν και την ἰριν , ἐπι δε ταυταις και την ναρδον χαλβανης τε δη ῥιζας και πυρεθρον ξηρον , δαυκον |
τοιουτον οἱον ἐν πρωτοις ὑπο της αἰσθησεως συνορασθαι των της ἁρμονικης πραγματειας μερων : το γαρ πως ἀπαιτουν ἀποδειξιν οὐκ | ||
του μουσικου ἑξις . Τους μεν οὐν ἐμπροσθεν ἡμμενους της ἁρμονικης πραγματειας συμβεβηκεν ὡς ἀληθως ἁρμονικους εἰναι βουλεσθαι μονον , |
συγκρισιν των ἑκατον ἐτων . * ὑβριν γαρ ἀτασθαλον οὐκ ἐδυναντο ἀλληλων ἀπεχειν : ταυτα ἑπομενα ἐστι ταις ῥᾳθυμοις ζωαις | ||
και τοσουτον ὁσον ἀν αἱ παραλλαξεις της σεληνης διαφορον ἀπεργασασθαι ἐδυναντο των φαινομενων της σεληνης τοπων προς τας ἀκριβεις αὐτης |
γε τῃ ἀνισοτητι , και δια τουτο οὐ συγκαταριθμηθησεται τοις εἰδεσι της ἀνισοτητος . και μην και ἀρχης λογον ἑξει | ||
ἐκ της αὐτοδυαδος , ἡτις πρωτιστη μεν ἐστι των ἐν εἰδεσι δυοειδων και αἰτια , οὐ μην δια τουτο και |
ἐμων μηδενι ἀλλῳ πειθεσθαι ἠ τῳ λογῳ ὁς ἀν μοι λογιζομενῳ βελτιστος φαινηται . τους δη λογους οὑς ἐν τῳ | ||
δε ταφρος κυκλῳ περιειργει στρατοπεδον , ὡστε οὐδε δεκα παρασαγγαι λογιζομενῳ του περιβολου τουτου το περιμετρον , οὐδ ' εἰκοσιν |
μετα . και την μεν ἀν προσειδες εὐθηλον ποριν μυκωμενην ἑλκουσαν ἐν χεροιν διχα , ἀλλαι δε δαμαλας διεφορουν σπαραγμασιν | ||
μεγιστος οὐ φοβειται τους ψοφους : Και νους ἐχεφρων πασαν ἑλκουσαν βιαν . Ἀκων μεν , ὡς Ζευς οἰδεν : |
γενεσεως ἐπιφανεστερα ὑπαρξαι νομιζουσι : Νικοτελειᾳ γαρ τῃ μητρι αὐτου δαιμονα ἠ θεον δρακοντι εἰκασμενον συγγενεσθαι λεγουσι . τοιαυτα δε | ||
Εὐρυκλης ἐπι των ἑαυτοις κακα μαντευομενων . Εὐρυκλης γαρ ἐδοκει δαιμονα τινα ἐν τῃ γαστρι ἐχειν , τον ἐγκελευομενον αὐτῳ |
. κωλυοντων δε αὐτην των Ἑλλανοδικων τον ἀγωνα θεασασθαι , παρελθουσα ἐδικαιολογησατο πατερα μεν Ὀλυμπιονικην ἐχειν και τρεις ἀδελφους και | ||
τῃ νησῳ των Λαιστρυγονων ἡ Κιρκη ἠν , πασας γυναικας παρελθουσα μαγειαις . προσεσχεν οὐν Ὀδυσσευς ἐν τῃ νησῳ μετα |
προὐκεχωρηκεσαν , τους ὑπολειφθεντας ἀγειν ἐκελευσε , και τουτους ὡς κουφοτατα ἐσταλμενους , τους δε ἀλλους πεζους ἐν ταξει ἑπεσθαι | ||
και ὀσμην ἐνυπαρχειν . ὁ γαρ ἀηρ και το πυρ κουφοτατα μεν , οὐ ποιουσι δε αἰσθησιν ὀσμης . ὡσαυτως |
ἡ ἀντιληψις , ἡ μεταθεσις της αἰτιας , ἡ πιθανη ἀπολογια : ἐχοντων οὐν ἀμφοτερων τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι | ||
παριων ἐς Πελοποννησον τῳ λογῳ . ἡ γαρ ἐμοι προσηκουσα ἀπολογια τις ; οὐκ ἐθυσα οὐ θυω οὐ θιγγανω αἱματος |
τους φιλους μεγιστ ' ἀν ὠφελησειεν . ἑως οὐν ἐτι ἀπαρασκευοι θαρσουσι και του ὑπαπιεναι πλεον ἠ του μενοντος , | ||
ἡμιν ἐπιτιθεσθαι : πορρω γαρ οἰκουσιν ἀφ ' ἡμων , ἀπαρασκευοι τ ' εἰσι προς την χωραν . ᾡ γαρ |
ἐπ ' αὐτοις χρησμος και ἡ των πεσοντων ἀταφια και Ἀντιγονης δια ταυτα και Μενοικεως ἀπωλεια . και τα ἐν | ||
ἐκ Διος : καλειται δε ὁ συμπας οὑτος τοπος Συρμα Ἀντιγονης : ὡς γαρ τον του Πολυνεικους ἀρασθαι οἱ προθυμουμενῃ |
ὁτι το μεν πρωτον ηὐδοκιμει Περικλης και οὐδεμιαν αἰσχραν δικην κατεψηφισαντο αὐτου Ἀθηναιοι , ἡνικα χειρους ἠσαν : ἐπειδη δε | ||
ὡν δ ' ἐδοξαν καταψηφιζεσθαι δυοιν , οὐδε τουτων ἀδικειν κατεψηφισαντο , ἀλλ ' ὡσπερ παιδες διδασκαλον αὐτοις ἠξιωσαν ὑποχωρησαι |
τοις πολεμιοις σχεδον , ἐξ οὑπερ γεγονεν ὁ πολεμος , συγγενεια ἀρχει μια δια τελους , ἡν ποτε κατεστησαν οἱ | ||
γενησεται και νυν πανταχου γινεται : του , ὁση ἡ συγγενεια ἀνθρωπου προς παν το ἀνθρωπειον γενος : οὐ γαρ |
τοὐναντιον πασχειν . διαγινωσκεσθαι δε τας εὑρισκομενας πηγας και τας λιβαδας τοιουτῳ τινι τροπῳ . την μεν γαρ εὑρεθεισαν πηγην | ||
ἐλλιπῃ δια την του ἀερος περιστασιν ἠ ἐπιθῃ . τας λιβαδας δε οὐ φασι το ὁμοιον ποιειν , ἀλλ ' |
βαθυρροου Ὠκεανοιο . ἀλλα μακαρ Ἀηρ δια των νεφεων διαπεμψον Ἀντικυραν , ἱνα τονδε κοριν κηφηνα ποιησω . γρυμεα θυροκοπειν | ||
Οἰα , ὡς Ἀριστοφανης εἰρηκεν ἐν τῳ περι Ἑταιρων , Ἀντικυραν αὐτην φασκων κληθηναι ἠτοι ὁτι συνεπινε παρακινουσι και μεμηνοσιν |
Ἀργειων και Ἀρκαδων ἀντειχον τῳ πολεμῳ και Ἀθηναιων ἀμυναι σφισιν ἐδεηθησαν : οἱ δε ἐς μεν την Λακωνικην οὐποτε μετα | ||
ἐλαττονα ὑπαρχουσαν συλλογιστικαι οὐσαι τελειοι εἰσι , φανερον : οὐκ ἐδεηθησαν γαρ οὐτε της δι ' ἀντιστροφης οὐτε της δι |
οὐν τας ἀρχας των ἀρρωστιων και τας των φλεγμονων γενεσεις ἀφαιρετεον ἀν εἰη πασαν προσφοραν ῥοφηματων τε και σιτιων : | ||
την διαιρεσιν δακτυλων δυο : μετα δε την ἐνθεσιν μηδεν ἀφαιρετεον του ἐνθεματος , ἀλλ ' ἐατεον ὁσον ἀν ἐχῃ |
τα ἀρσενικα τῳ κυριῳ „ . εἰπων περι των του ἡγεμονικου γεννηματων ἀρχεται διδασκειν και περι των του ἀλογου , | ||
ἡγεμονικου μεχρι ὀφθαλμων , ἀκοην δε πνευμα διατεινον ἀπο του ἡγεμονικου μεχρι των ὠτων : των δε λοιπων το μεν |
ἀμφιβιοι γαρ τροπον τινα ἐσμεν και οὐ μαλλον χερσαιοι ἠ θαλαττιοι . και τον Ἡρακλεα εἰκος ἀπο της πολλης ἐμπειριας | ||
. δειλοι δε και οἱ ἀρουραιοι . θρασυτατοι δε οἱ θαλαττιοι . μικρον δε αὐτων το σωμα , τολμα δε |
προσεχοιεν τῳ σατραπῃ τον νουν . αὐτος δε ξυν τῃ στρατιᾳ τῃ πολλῃ , και γαρ και Ἡφαιστιων ἀφικετο ἀγων | ||
. ὁ δ ' ὑπατος δυο τε μηνων τροφας τῃ στρατιᾳ και δυο χιτωνας κατ ' ἀνδρα και ἀργυριον εἰς |
ἠ ἡτταν ἐκ βιας ἐπιθυμιων , αἱ προσελθουσαι ἀγουσι και ἑλκουσι και οὐκετι ἐργα ἐωσιν εἰναι , ἀλλα παθηματα παρ | ||
διογενεις δε τους θεους λεγει ὁτι ἐκ Διος το γενος ἑλκουσι : πατηρ γαρ ἀνδρων τε θεων τε ὁ Ζευς |
πονηρον πραγμα χρηστος ὠν ποιει . Ὡς ἡδυ συνεσει χρηστοτης κεκραμενη . Θανοντων δε και λογοι φιλοι προδοται . Ἁπαντα | ||
ἱστορει γραφων , εἰς την Σινωπην την προσωτερω πολιν . κεκραμενη δ ' ἀριστα της Ἀσιας σχεδον χωρια γενη τε |
παρ ' ἐλπιδα την ἀρχετυπον μορφην ἀναλαβων , το ὀρος μετωνομασε Τευθραντα . Γενναται δ ' ἐν αὐτῳ λιθος ἀντιπαθης | ||
παντων τοτε προς την ἑωυτου μοιραν προσεθηκατο , τας φυλας μετωνομασε και ἐποιησε πλεονας ἐξ ἐλασσονων : δεκα τε δη |
φυγοντας ἐκ της τροπης ὑποδεξαμενοι τραυματιας και ἀνοπλους ἁπαντας ὀντας ἐσωσαν , οὐκ ἀγνοουντες , ὁτι κοινον ἐπηγον ἁπασι τοις | ||
θεοις εἰδεναι χαριν ὁτι κἀν τον ἑτερον ὑμιν των βασιλεων ἐσωσαν , παυσασθαι δε ἠδη τας ψυχας και τας γνωμας |
: ἀλλ ' ὑμεις ἐρχεσθε και ἀγγελιην ἀποφασθε κατ ' ἐλλειψιν της ἀπο : ἐξ οὐρανοθεν προϊαλλε κατα πλεονασμον της | ||
ἀν τις . οὑτος δ ' οὐν ἐοικε κατα την ἐλλειψιν τεταχθαι , ἐστι δε ἀνωνυμος δια το μη γινεσθαι |
Ζευς παντος του αἰσθητου κοσμου δημιουργος , οὑτος παρ ' Αἰγυπτιοις Ἀμμων καλειται ἀπο του ἀφανους εἰς το ἐμφανες παντα | ||
Ὠριωνος ἐπιτελλει . Ἱππαρχῳ ἐτησιαι ἀρχονται πνειν . κεʹ . Αἰγυπτιοις ζεφυρος ἠ ἀργεστης και καυμα . κϚʹ . ὡρων |
πολις ἐν Θεσσαλιᾳ . Τινες δε φασι την Κυρηνην Πηνειου θυγατερα γενεσθαι , κακως . Ἐνεμεν γαρ παρ ' αὐτῳ | ||
δε κἀκεινο προς τουτοις , ὁτι ἀρα ἀπορων ἐκδουναι την θυγατερα , ἐδωκεν αὐτῃ προικα ἐχειν τα ἐπη τα Κυπρια |
τε Σπαρτην τε πολυτρηρωνα τε Μεσσην , Βρυσειας τ ' ἐνεμοντο και Αὐγειας ἐρατεινας , οἱ τ ' ἀρ ' | ||
τους Ἀγαμεμνονος ὑπηκοους καταλεγων το ἐπος ἐποιησεν Ὀρνειας τ ' ἐνεμοντο Ἀραιθυρεην τ ' ἐρατεινην . ταφους δε των Ἀραντος |
συμμαχους ἐπορευετο , και πρεσβεις Φωκεων ἠσαν οἱ παρηκολουθουν αὐτῳ πορευομενῳ , και παρ ' ἡμιν ἠριζον οἱ πολλοι Θηβαιοις | ||
τῃ του νικηφορου οἰκιᾳ , προσυποτιθεται δε ὁτι και ὑπηντησε πορευομενῳ εἰς τον ἀγωνα και της μαντειας ἐφηψατο και αὐτος |