| τον Ἑλικωνα καθευδησας ὁ Ἡσιοδος ὀναρ εἰδεν , ἐννεα γυναικας δαφνας αὐτῳ ψωμιζουσας : ἐδηλου γαρ παντως το ὀναρ , | ||
| ἠ μαντικων ἐκ λαιμων . ληρουσι γαρ ὁτι οἱ μαντεις δαφνας ἐσθιοντες ἐμαντευοντο ἱνα τῃ ὀπωπῃ και τῃ ὀσφρησει γαννυμενος |
| διαπορευεσθαι τον κυκλον , αὐτον δε τον κυκλον ἐν ἐλασσονι ἀνατελλειν , παλιν δε ἐκ των ἐναντιων τινας μεν περιφερειας | ||
| ἐπιζητοιη εἰ και το ἀναπαλιν γινεται ὡστε ἐν πλειονι χρονῳ ἀνατελλειν τας ἐν τῳ μετα τον καρκινον ἡμικυκλιῳ ἰσας περιφερειας |
| τα πραγματα . Πρωτος γαρ ἡμας , ὠ Κλεων , χαιρειν προσειπας πολλα λυπων την πολιν . Συνετυχεν ἐξιοντι μοι | ||
| και ἐστω τελος του βιβλιου . Ἰουλιος Πολυδευκης Κομμοδῳ Καισαρι χαιρειν . οἰμαι και σε , εἰ και νεος εἰ |
| την εὐγλωττιαν ἑν αἰτιωμενος μονον , ὁτι δη φυσιν Ἑρμῃ προσηκουσαν ἐνεβιβασας εἰς στρατιωτου βιον . καλων δε ὀντων και | ||
| ἀνισον . τῳ μεντοι μεταδουναι των ἐπιβαλλοντων λογων ἑκαστοις την προσηκουσαν μοιραν την τε ὠφελειαν ἀπενεμεν ἁπασι κατα το δυνατον |
| δια των ἀποφασεων ἀπογυμνων ἡμων ἐκεινην την φυσιν , ἡν τελευτων οὐδε εἰναι φησιν , ἀλλα μονον ἑν του εἰναι | ||
| χρησασθαι ἐν τῃ σχεδιᾳ παροσον μιαν ἡμεραν ζων και ὀψε τελευτων . * Ῥειθυμνα πολις Κρητης * . Ῥιθυμνια πολις |
| γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
| την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
| ὀλιγακις , δια το πλεοναζειν ἐν τισι τα σχηματα τα ἀποδημιας ἐμποιουντα ἐν τισι δε μη : ὁθεν οἱ μεν | ||
| κληρου ἠ του περι ξενης πεσων μηδενος αὐτων κυριος ὠν ἀποδημιας οὐ παρεχει , ἀλλα τα πλειστα ἐν πατριδι διαγοντας |
| σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
| συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
| λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
| ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
| ἀλλως τε το τεμνον περας ἠτοι μεσον των δυοιν στιγμων πιπτον διχοτομει την γραμμην , ἠ κατα μεσου φερομενον του | ||
| μη τις το μεν ἑν στησειεν ἐφ ' ἑαυτου μη πιπτον εἰς σωμα , εἰτ ' ἐξ ἐκεινου τας πασας |
| μονον , τα τε ἀναλωματα μητε καλως μητε αἰσχρως ἐθελοντα ἀναλισκεσθαι των καλων και εἰς καλα ἐθελοντων δαπανασθαι διπλασιῳ ἐλαττονα | ||
| εἰδος τουτου του πυρετου ἑκτικον ὀνομαζουσιν . Εἰ δ ' ἀναλισκεσθαι μελλει ἡ οὐσιωδης ὑγροτης ἐν ἡμιν , μαρασμωδης ὁ |
| Φρυγιας της μεγαλης ἐπι θαλατταν καταβηναι : ἑξης δε την παραθαλαττιον χωραν προσαγαγομενην ὁρους θεσθαι της στρατειας τον Καικον ποταμον | ||
| της ὁμορου χωρας παραθαλαττιου μεχρι Σικελιας , ὁδοποιησαι δε την παραθαλαττιον της Λιβυης μεχρι στηλων Ἡρακλειων , ἀκολουθως δε τῳ |
| ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
| της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
| νωτων ἀνωθεν . ἐγεφυρωσε γαρ το ἑπτασταδιον ταις ναυσι , συνδησας και γην ἐπιβαλων , ὡστε ὁδον ποιησαι ἐπι των | ||
| οἰκετων τινι των ἡμετερων ἀποσφαττει αὐτον . ὁ οὐν πατηρ συνδησας τους ποδας και τας χειρας αὐτου , καταβαλων εἰς |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
| δε την ἐριν την προς τον ἀδελφον γενομενην . και φιλικον ἀνδρα και μεταδοσει χρηματων εὐεργετικωτατον λεγει τον Θηρωνα . | ||
| εἰ δε ποτε ἀναβαλληται ὁ λαβων και μη ἀποδῳ , φιλικον το μη ἀπαιτησαι . ὡς φιλῳ μεν οὐν ἡ |
| , ἠγουν ἐπιμελουμενοι , δι ' ἰου μελισσων ἀμεμφους , τουτεστιν οὐ μεμψεως ἀξιου ἀλλα ἐπαινου δηλονοτι , ἠτοι δια | ||
| ἐαν μεν περιττοσυλλαβως κλινωνται εἰς συμφωνον ἐχουσι την κλητικην , τουτεστιν εἰς ς ἠ εἰς ν , ἐαν δε ἰσοσυλλαβως |
| . Ὁ δ ' αὐτον ἐκελευσε παραχρημα τους οἰκετας συλλαβοντα ἀπαιρειν : και , ἠν γαρ αὐτος ἐπιμελητης , νυκτωρ | ||
| ὁ Μεγαρευς τας γερανους φησιν , ὁταν ἐκ της Θρᾳκης ἀπαιρειν μελλωσιν , ὑπο μιας περιρραινεσθαι κυκλῳ πασας : εἰθ |
| οὐτε λιτανειαι θεων και θυσιαι και ἐφ ' οὑς ἀνθρωποι τελευταιους ἐν ταις τοιαισδε ἀναγκαζονται καταφευγειν συμφοραις , οἱ κατ | ||
| τελευταιον θʹ : Ἀριστοδημος δ ' ὁ Ἠλειος φησι τους τελευταιους τιθεντας τον ἀγωνα Ἑλλανοδικας εἰναι ιʹ , ἀφ ' |
| ' ἐνιοτε ἐν πολλῳ χρονῳ γιγνεται , ὁταν τυχωσιν ἀνεμοι ἀπολαβοντες αὐτους . ἀρχη δ ' ἐστι της θεωριας ἐπειδαν | ||
| , ἱνα ἀντ ' αὐτου Πυλον , ἠν δυνωνται , ἀπολαβοντες ῥᾳον καθιστωνται Ἀθηναιοις ἐς πολεμον . και οἱ μεν |
| δουλειαν , οἱ δ ' οἰκειους τε και την οἰκειαν ἀπολαμβανοντες . συνεδακρυε δε και ὁσον γενους μεν αὐτοις οὐ | ||
| το και τας κατ ' αὐτον διαιρεσεις ἐπι το μειζον ἀπολαμβανοντες τετραχορδου τμημα δια των αὐτων ἀριθμων κατανοειν , ρʹ |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
| ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
| το συμφορον ἑαυταις φονευσωσιν ἑαυτας και λυπησωσι τους Ἑλληνας κἀγω αἰτιος ὠ : ἀνεχε παρεχε : ὡς προς τινα ποιειται | ||
| του προτερηματος αὐτος ἀπηνεγκατο , τῳ δε Βαγωᾳ της σωτηριας αἰτιος γενομενος συνεθετο προς αὐτον κοινοπραγιαν και δους ὁρκους και |
| των προς ἀλληλους σχηματισμων και των ἐπισημων φασεων ἁπαντα ἀπεργαζονται παραλαμβανοντες και τους των πλανωμενων προς αὐτους σχηματισμους εἰς αὐξησιν | ||
| : ἐπαν δε δυο ἠ τρεις ἠ πλειους παραδιδοντες ἠ παραλαμβανοντες τυχωσιν , ἑκαστου ἀστερος την δυναμιν δει συνεπικρινειν προς |
| του τις το της μετοχης . . Το ποιος μετα προσηγορικων συντασσομενον , ἡνικα το ἐστιν ἐπιφερεται , ἐπιδεχεται συνταξιν | ||
| και δια τουτο αἱ ἀποκρισεις ὀνομαστι γιγνονται , ἠ δια προσηγορικων ἠ κυριων , ὁτι και τα κυρια την καθολου |
| ἀποδιδοντων . Ἀνεῳγμεναι Μουσων θυραι : ἐπι των ἐξ ἑτοιμου λαμβανοντων τα καλλιστα ἐπι τῃ παιδειᾳ . Ἀν μη λεοντη | ||
| οὐκ ἐνοσησεν . Ἡ ἀφυη πυρ : ἐπι των ταχεως λαμβανοντων , παροσον ἡ ἀφυη ταχεως ἑψεται . Ἡ γαρ |
| προς το γηρας εὐηθεστερων εἰναι δοκουντων . Διωκαθειν . διωκειν ἐγκαλουντα ἠ τρεχοντα . Διωλυγιον . ἐπι πολυ διηκον : | ||
| ἀντικειμενων φαντασια , ὡς και τον Κρατυλον δοκειν τι λεγειν ἐγκαλουντα τῳ διδασκαλῳ , ὁτι δις ἐφη μη δυνασθαι ἡμας |
| πορρω ὑπαρχετω , χωριζεσθω . εἰμι το ὑπαρχω και ὁ παρατατικος εἰν , ἡ μετοχη εἰς , ἐντος , και | ||
| . . * : εἰδῃ ] Εἰδημι : και ὁ παρατατικος εἰδω . . . . ἐαν εἰδῃ . * |
| ἐν τῳ προσοδιῳ τῳ ἐς Δηλον : τῳ γαρ Ἰθωματα καταθυμιος ἐπλετο μοισα ἁ καθαραν κιθαραν και ἐλευθερα σαμβαλ ' | ||
| δασμον παρεχειν θεραποντι . δουλωι τακτα νεμοις , ἱνα τοι καταθυμιος εἰη . στιγματα μη γραψηις ἐπονειδιζων θεραποντα . δουλον |
| λογος ἠν περι των διαφορων και πολυς ἐνεκειτο τους παππῳους ἀπαιτων ὁρους και πολλακις ἐρωτων , εἰ μη δικαιον εἰς | ||
| μη ὠσι μαρτυρες τῳ κατηγορῳ , ὁ φευγων φησι χρησεται ἀπαιτων τοιςδε : λεγει δε τοις περιστατικοις : ἐκ τουτων |
| την ἀλλην ἁπασαν χορηγιαν , ἁμα [ δε ] τῳ προσπελαζειν το μεν θηριον μετεωροτερον των ἱππεων ἐξηρε τον αὐχενα | ||
| προγραψαι μηδενα των οὐ φεροντων ψηφον ἐπιδημειν τῃ πολει μηδε προσπελαζειν ἀπο τεσσαρακοντα σταδιων παρα την ἐσομενην περι τωνδε των |
| κἀπικουρησαι χθονι ; ἐπεμψ ' : ὀφειλων δ ' ἠλθε συμπονειν ἐμοι . οὐ μην θανοντι γ ' οὐδαμως συνηδομαι | ||
| οὐν ταυθ ' οὑτως ἐχει , δει και ὑμας ἐμοι συμπονειν δυστυχουντι , ἱνα και ὑμιν εἰποτε ἀν συμβαιη , |
| Ὁτι Πτολεμαιος ὁ βασιλευς πολλα τοις ἐλεφαντοφαγοις ὑποσχομενος οὐκ ἐπεισεν ἀποσχεσθαι της βρωσεως αὐτων . Ὁτι τουτους τους κυνηγους Πτολεμαιος | ||
| δεινος περι του ἀνασταντος εἰπειν και ἀρχην γε εἰληφως μη ἀποσχεσθαι μηδε τους οἰκειους αὐτου λοιδορησαι . και πλειστα περι |
| # α . Ἀλλο ἐπιθεμα πλευριτικοιϲ ἐπι των ἐπι πολυ χρονιζοντων ἀλγηματων : κηρου πιτυινηϲ πιϲϲηϲ δαφνιδων λελεπιϲμενων ἀνα λι | ||
| ἐστιν ἡ διαθεσις αὑτη σχεδον ἁπαντων των περι τον στομαχον χρονιζοντων παθων , δεεται δε φαρμακων ξηραναι την ὑγροτητα δυναμενων |
| ἀκροωμενους ἐποιουν ἐπιλανθανομενους των τροφων δια την ἡδονην ἀφαυαινεσθαι ; παραγει δε και Νικομαχος μαγειρον λεγοντα προς τον μισθωσαμενον : | ||
| ἐστιν : οὑτω γαρ οὐδενος ἐσται αἰτιον , εἰ μη παραγει αὐτα : ἀλλα κατα την παντων οἰστικην ἁπλοτητα προ |
| ὁτιουν . , : Φησι δ ' ὁ συγγραφευς Φαβιος Ῥωμαιους αἰσθεσθαι του πλουτου τοτε πρωτον , ὁτε του ἐθνους | ||
| κατα νουν : ἠδη γαρ και Πορσηνας σπονδας ἐπεποιητο προς Ῥωμαιους : ἐν Τουσκωλῳ πολιχνιῳ της Ῥωμης οὐ πορρῳ , |
| δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
| ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
| ἐγραψε δε και τεχνας ῥητορικας και δημηγοριας ἐγκωμια τε και ἐπιταφιους και ἐπιστολας ζʹ μιαν μεν πραγματικην , τας δε | ||
| ἐνθα και τους ἐν πολεμῳ τελευτησαντας ἐθαπτον δημοσιᾳ και τους ἐπιταφιους ἐλεγον , δηλοι Καλλικρατης ἠ Μενεκλης ἐν τῳ περι |
| ἐστι δουλος του θανειν ἀφροντις ὠν ; „ ὡς μαλα συνιδων το ἀκολουθον : ὑπελαβε γαρ , ὁτι οὐδεν οὑτως | ||
| τους φιλους συνεπατει : ταραχης δε πολλης γινομενης ὁ Πωρος συνιδων το γινομενον και τεταγμενος ἐπι του κρατιστου των ἐλεφαντων |
| ἐνταυθα του πιοντος το μεν πρωτον ῥυσσουται τα οὐλα , ὁπος τε τις κατα των γενυων οἱον συνισταται , πολυς | ||
| , δοξα ἀληθης νου διαφερει το μηδεν , πανθ ' ὁπος ' αὐ δια του σωματος αἰσθανομεθα θετεον βεβαιοτατα . |
| , καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
| παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
| και εἰναι ἀκριβεστατους ἐν τουτωι . και πειρασθαι πρωτον μεν καταμανθανειν σημεια συμμετριας ποτων τε και σιτων και ἀναπαυσεως . | ||
| ἐχων , ἠν τε και ἐν τῃ νουσῳ γενηται , καταμανθανειν δει : ἠν γαρ μελλῃ ἀπολλυσθαι ὁ ἀνθρωπος , |
| . Ὡς του Ἀλεξανδρου βουλομενου διαβηναι τον Γαγγην ποταμον και στρατευειν ἐπι τους Γανδαριδας ὀνομαζομενους οἱ Μακεδονες οὐχ ὑπηκουσαν . | ||
| σταδιους πεντακοσιους . Ἰμιλκων δ ' ἐπι τους ἀνω τοπους στρατευειν ἀποδειχθεις το μεν πρωτον ἐφηδρευε * τῃ πολει προς |
| διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
| μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
| τας πολεις Ῥωμαιοις : ἠσαν δε ἑξηκοντα ἑπτα . ὡν παραλαβοντες τας δυναμεις , εἰς Συρακοσαν ἠλθον πολιορκησοντες Ἱερωνα . | ||
| σωζειν . ἐπι δε ἀμφοτεροις ἐκεινο λεγω : τουτους μεν παραλαβοντες οὐκ ἀπολλυτε ἐκεινους τους τοτ ' ἀν ἐλθοντας , |
| ἀνδρες ; ποτεροι δε ἁ ἀν μαθωσιν ἱκανωτεροι τῳ σωματι ἐκπονειν , οἱ παιδες ἠ οἱ ἀνδρες ; ἀλλα μην | ||
| , θαυμαζειν δε οὑτω το σχεδιαζειν , ὡς και ἰδιᾳ ἐκπονειν αὐτο ἐν δωματιῳ ἑαυτον καθειργνυντα , ἐξεπονει δε κωλον |
| παλιν ἀπο της των λοιπων ἀστερων συνεπιθεωρησεως και των τους κακοποιους περιεχοντων ζῳδιων . ὁ μεν γαρ του Κρονου τον | ||
| παντοτε τους ἀγαθοποιους ἀγαθων εἰναι ποιητικους μητ ' αὐ τους κακοποιους ἐν τοις ἰδιοις οἰκοις καθεστωτας ἠ ὁριοις ἠ τριγωνοις |
| ἐπι την ψυχην μεταφερειν . Εἰ γαρ τον τυπον του ὁρατου θειμεθα ἐν αὐτῃ , ἐκεινο μεν , ᾡ ἐνεσφραγισται | ||
| ὁρατου , οὑτως εἰ μεταξυ της διανοιας και του ἐκτος ὁρατου κειται ἡ ὁρασις ἀλογος οὐσα , οὐκ ἐασει την |
| ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
| ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
| , οἰκτιζομενοι μεν αὑτους της ἀναγκης αὐτοχειρας τε και τεκνοκτονους ἀποκαλουντες , οἰκτιζομενοι δε και τον παιδα της παραλογωτατης ἀπωλειας | ||
| ἐπεκαλουν αὐτῳ , φθορεα των νεων και κιναιδολογον και θρασυν ἀποκαλουντες . και γαρ και Δημητριου του πλευσαντος εἰς Κυρηνην |
| χορηγουντας Ῥωμαιους ποιεισθαι ἐπιμελειαν ἠ γουν τους φρουρησοντας αὐτο στρατιωτας στελλειν , και μη μονους σφας δαπανῃ και φυλακῃ του | ||
| αὐτης , της γης δηλονοτι . ἀπιαλλειν : ἐπιπεμπειν , στελλειν ʃ τελος της Δωριστι ὁμιλιας τοις δε ἐταις καττα |
| τριτον ἐστι του πρωτου : ὑπερεχεται δ ' ὑπο του τελευταιου τῳ ἰσῳ : εἰ γαρ ὑφαιρεθειη των δωδεκα τα | ||
| ὑφηναμενος ἐκεινων μεν ὑστερος ἀπολωλεν πολλων ὀντων , του δε τελευταιου οἰμαι προτερος , και οὐδεν τι μαλλον τουτου ἑνεκα |
| ὡν τοις μεν δια την εὐπρεπειαν πολλοι γεγονασιν ἐρασται , ἐνιοις δε των ἐν ἡλικιᾳ ἐτι και νυν εἰσιν , | ||
| παρανυμφος : κυριωτερον δε παρανυμφιος . Και χηρος παρ ' ἐνιοις , ὡσπερ χηρα . Ξενοι λεγονται οἱ ἐξ ἑτερας |
| , ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
| , . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
| τινες οἱ ὁλους μεν οἰκους ἀναιρουσιν , ἁθροους δ ' ἀποκτεινουσι , πολλακις δε και ὁλας πολεις χρηματων ἑνεκα ἐξανδραποδιζονται | ||
| ἀνθρωποι ἀπο ἰσχυρων τοπων βαλλοντες και παιοντες τον τε Κλεαρετον ἀποκτεινουσι και των ἀλλων συχνους , οἱ δε τινες και |
| ζητησις διαιρειται προβολῃ ῥητου , τῃ διανοιᾳ , τῳ μη προσδιωρισθαι : παλιν διανοιᾳ του νομοθετου , συλλογισμῳ , ὁρῳ | ||
| του ῥητου ἑρμηνευει διανοιαν , ἡ δε δευτερα του μη προσδιωρισθαι . Ϛʹ . Ὁ συλλογι - σμος : ἰσχυν |
| . ὁ δ ' ὀρος του γαλακτος σφοδρως λαπαττει : ἐμβαλλειν δ ' αὐτῳ χρη μελιτος ἀριστου τοσουτον ὁσον ἡδυναι | ||
| ῥᾳδιον γνωναι προς το ὁμωνυμον και το ὑγιες θεωρουντα . ἐμβαλλειν δε κατατεινοντα εὐθυ ἀπο χειρων , περιελιξαι τε ὁπως |
| περιαπτουσιν ὡσαυτως τα δεξια τοις δεξιοις και τα ἀριστερα τοις ἀριστεροις σεληνης οὐσης ἐν ἀποκρουσει ἠ ἐν ἀσπορῳ ζωδιῳ και | ||
| δε νεον κλισιηθεν ἰοντα . ἡ διπλη ὁτι ἐν τοις ἀριστεροις μερεσι του ναυσταθμου γεγονεν ἡ μαχη , ὁπου και |
| ] ἀπατησας , περιελθων . Γ περιδραμων ] ὑποδραμων τον Δημον . ὑφαρπασας ] κρυφιως λαβων . μεμαγμενην : παρεσκευασμενην | ||
| ΓΘ ] ἀπο Πινδαρου παρῳδηται . Γ μοναρχον ] τον Δημον . Γ τεττιγοφορος : ἐθος ἠν τοις Ἀθηναιοις το |
| και μαστιχην και κισσου δακρυον ποιησας ἐμπλαστρον ἐπιθες , ἠ τραγειον ἀξουγγιον ἀλειφε την πληγην και κερας αἰγος μελαινης ἐπιπασον | ||
| ἀλεκτοριδων το χηνειον ἐστι , του δε των αἰγων το τραγειον : ἰσχυρον δε και το ταυρειον , ἀλλ ' |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| , ὀντα πρεσβυτερον των σοφιστων , τινα νομιζει των ὀντων ἀνδρειοτατον . ὁ δε τα ἀγριωτατα των ζῳων ἐφησε : | ||
| θεωρικων ὑμιν ἠ Βοηδρομια πεμψωσιν οὑτοι , και το παντων ἀνδρειοτατον , των ὑμετερων αὐτων χαριν προσοφειλετε . οἱ δ |
| δει μεταχειριζεσθαι ταις συνηθειαις τους ἐν ταις πολεσιν νεους : ταξαμενοι δε ταυτα , ἁττα ἐστι και ὁποι ' ἀττα | ||
| οὐν ἐτη προικα ἐχοντων : μετα δε τουτον τον χρονον ταξαμενοι μοιραν ὀλιγην παρεχετωσαν ἀπο των καρπων , ἀπο δε |
| κατα την Ἀσιαν γεννωμενος . μη προσεχειν δε μονῳ τῳ λευκαινεσθαι αὐτον κατα την της γλωττης θιξιν : τουτο γαρ | ||
| ἀντι του συντονως ἠρεσσον : ἐκ γαρ του κωπηλατεισθαι συμβαινει λευκαινεσθαι το ὑδωρ . ἀπο δε συμβολου το κυριον , |
| τουτου προειρηκαμεν , ἱνα μη ὀργισθωσιν αὐτῳ οἱ Ἀθηναιοι ἐναγχος καταψηφισαμενοι . Ἡ δ ' ὑποθεσις του Βουσιριδος τοιαυτη . | ||
| φυγῃ | κλεινοτατον , δικαιοτατον δε Ἀριστειδην αὐτοι | οἱ καταψηφισαμενοι ἐμαρτυρησαν ; . ὡστε οὐτε | φυγη οὐτε παλιν |
| αὐτην ἐπι τετταρων βεβηκυιαν ἐχουσαν τι ἐν τοιν χεροιν μετεωρον ἐδωδιμον , ἀνθρωπινως πανυ και καθ ' ἡμας . Γινεται | ||
| και ξηρῳ . του καρυου δ ' αὐτου το μεν ἐδωδιμον ἐλαιωδες τε ἐστι και λεπτομερες και μαλλον δυναμενον , |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| συναψαντες μαχην ἀναιρεθησονται , το μεν λιπειν την ἐν ταις παροδοις ταξιν ἀναξιον της Σπαρτης ἐκρινε , το δε διασωσαι | ||
| Ἡλιου και Σεληνης : οὑτοι γαρ και ἐναντιοι ἐν ταις παροδοις γενομενοι τους κλιμακτηρας και τους θανατους σημαινουσιν . οἱον |
| . . . . Ἰων : Ἰσοκρατης ἐν τωι Περι ἀντιδοσεως . Ἰωνος του της τραγωιδιας ποιητου μνημονευοι ἀν νυν | ||
| φησι Διοδωρος . Ἰων : Ἰσοκρατης ἐν τῳ περι της ἀντιδοσεως . Ἰωνος του της τραγῳδιας ποιητου μνημονευοι ἀν νυν |
| οἰμαι , ἐμβας δε ἐς παραλον την αὐτου ἀπεπλευσεν ἐπι Αἰνου κἀκειθεν ἀφικετο ἐς την Ἀδριανου : και ἐς ὀψιν | ||
| πολεμον Ῥωμαιων και την της Πολεως ἁλωσιν τα τε της Αἰνου και των Φωκεων και δη και των Τριβαλλων , |
| το βιᾳ βαλλεσθαι . Βιβλος : δια το τους βιους βαλλεσθαι ἐν αὐτῃ . . . ἠ δια το βαβαι | ||
| φραττειν προς τας πληγας δια τε το μη ὑπο θαρρουντων βαλλεσθαι , μαλαχθεις δε πληγῃ ἐπιπολαιῳ κατα του μηρου φευγει |
| τροφης ὑπομιμνησκει τον Ἀχιλλεα , ἀλλα και διδαγμασι και ἀκουσμασι βασιλικοις , της παλαιας Ῥωμαιων σοφιας , ἡς ὁ πανσοφος | ||
| εἰ ἁλουργιδες τα σπαργανα , εἰ ἐκ πρωτης βλαστης ἐν βασιλικοις ἀνετραφη κολποις : ἠ οὐχ οὑτως μεν , ἀνεληφθη |
| πως ἐστι και ὀξεα τουτεστιν ὑπο την ὀξυτητα και δριμυτητα τελουντα . [ , ] εἰ της ἐννοιας αὐτην χωρισει | ||
| τα κατα συμβεβηκος : διο οὐτε γινονται οὐτε φθειρονται ὡς τελουντα ὑπο αἰτια , ἀλλ ' ὡς ὀντα . και |
| και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
| ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
| ' ἠν ἐν ἀρχῃ κακως εἰπειν , τουτον ἐν τοις τελευταιοις ἐπῃνεσεν , ὡς ἐξον ἠδη , μαλ ' ἀρ | ||
| τε λεγουσι μεν τι και περι τουτων ὡς ἐν τοις τελευταιοις ἀπεωσμενων , οὐ μην ἀλλ ' ἐπειδη περι τα |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| το αὐτο ἀδυνατον και κινειν και κινεισθαι οὐτε ἐπι του συνεχους ποσου οὐτε ἐπι του διωρισμενου . ἀκολουθει δε τουτοις | ||
| παθημασιν . ὁτι γαρ δι ' ὁμοιοτητος οἱ φθογγοι και συνεχους μελῳδιας πλαττουσι τε οὐκ ὀν ἠθος ἐν τε παισι |
| τοσαυτας παρεχω ὁποση γη ; και στρωμνας φυλλα ; ἠ εὐφραινεσθαι μετ ' ἐμου οὐκ ἐστιν ; ἠ οὐχ ὁρᾳς | ||
| μαλιστα ἐσπουδακασι , και διδους ἀνεσιν ἐς το ἑορταξειν και εὐφραινεσθαι , ἁτε ποιων κεχαρισμενα , εἰκοτως ἐτιματο . ἁπερ |
| δι ' ὁλης δε της ἱππικης παρακολουθει . και γαρ χαλινον μαλλον ἀν λαμβανοι , εἰ ὁποτε δεξαιτο ἀγαθον τι | ||
| εἰη δικαιοσυνη ; της τε ἐπιθυμιας του λογου ἀποπτυουσης τον χαλινον , και μηθ ' ἑαυτῳ μητ ' ἐκεινῳ το |
| οἰεται , μαχαιραν τον ἐπιστημονα των πονηρων φαρμακων και οὐκ αἰσχυνεται δια των αὑτου ταπεινοτερων ἀξιων δυνασθαι , και ταυτα | ||
| τι πραξας . και αἰδειται μεν τις τον πατερα , αἰσχυνεται δε μεθυσκεσθαι . διαστελλει δε και Ἀριστοξενος ὁ μουσικος |
| Ἀσωπου ἐπηισαν οἱ βαρβαροι πειρωμενοι των Ἑλληνων , διεβαινον δε οὐδετεροι . Ἡ μεντοι ἱππος ἡ Μαρδονιου αἰει προσεκειτο τε | ||
| ἠσαν την αὐτικα φιλονεικιαν ἐκπιμπλαναι . ὡστ ' εὐσεβειᾳ μεν οὐδετεροι ἐνομιζον , εὐπρεπειᾳ δε λογου , οἱς ξυμβαιη ἐπιφθονως |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| ἀμυλου ⋖ δʹ , λειου ὑδατι και ἀναλαβων τροχισκους καρυου ποντικου το μεγεθος , και διδου ⋖ αʹ μετα γλυκεως | ||
| ναρδου σταχυος Γρʹ Ϛʹ , φυλλου Γρʹ Ϛʹ , ῥεου ποντικου Γρʹ Ϛʹ , καλαμου ἀρωματικου Γρʹ εʹ , δικταμνου |
| ἐλαιον νεον και το παλαιον κικινον ἀμυγδαλινον καρυινον ϲχινινον τηλινον δαφνινον ἀνηθινον ϲουϲινον ναρδινον ὀποβαλϲαμον . χυλοι δε εἰϲιν ὀφθαλμουϲ | ||
| ἀπυρον και νιτρον Ἀλεξανδρινον σκευασας ὀξει καταχριε . ἀλλο . δαφνινον ἀλειφομενον , καρδαμον σπερμα μετ ' ἐλαιου . ἀλλο |
| και ἀποστροφος ὁ κομητης ἀνισχει τοις , καθ ' ὡν ἀποστρεφεται , τας ἀστοχιας φερει . εἰ δε προς νοτον | ||
| λυπη . νυν δε την μεν λυπην φευγει παντα και ἀποστρεφεται ὡς κακον , διωκει δε και ἐπιτρεχει την ἡδονην |
| ξηραινον : ἁμα μεντοι τῳ καθαρον γενεσθαι το ἑλκος και ἀντιλαμβανεσθαι βραχειας δηξεως τον καμνοντα μεταβαινειν ἐφ ' ἑτερον δει | ||
| ὑποπτευεται , ὁ δε κριναι παρεσχηκως μονων ἐδοξε των δικαιων ἀντιλαμβανεσθαι . Ναι , φησιν : ἀλλα χαλεπωτεραν ὑφεξει τιμωριαν |
| Ἰλου μνηματος : τινες δε φασι και την ἐν Δελφοις πλατανον Ἀγαμεμνονα φυτευσαι και την ἐν Καφυαις της Ἀρκαδιας . | ||
| , ὁς και τῳ Δαρειῳ πριν ἐδωρησατο χρυσην ἀναδενδραδα ἠγουν πλατανον , και τῳ Ξερξῃ τοτε ἐχαριζετο ἀργυριου δισχιλια ταλαντα |
| καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
| μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
| μεν ἀοιδας , τοις δ ' αὐ δακρυων βιον ἀμβλωπον παρεχουσαι . ἀνδροκμητας δ ' ἀω - ρους ἀπεννεπω τυχας | ||
| μαχομενον αὑτῳ : συνεργαζονται δε και ζωσιν ἁμα , και παρεχουσαι την τροφην αὑταις και χρωμεναι . . . τι |
| και τους φανερως ἡμαρτηκοτας σῳζειν δυνανται , ὑμας δε χρη ὑπολαμβανειν πρωτον μεν ὁτι , εἰ παντες Ἀλκιβιαδῃ ὁμοιοι ἐγενοντο | ||
| Π . ἀ [ . ] καθολου δε ὠιοντο δειν ὑπολαμβανειν μηδεν εἰναι μειζον κακον ἀναρχιας : οὐ γαρ πεφυκεναι |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| κατοδυραμενη και κηδευσασα προς τας Ὀδυσσεως ἠχθη σκηνας , τουτῳ λατρευειν δοθεισα : . . . . , κατα την | ||
| οὐκ ἀν ἀλλαξαιμ ' ἐγω . κρεισσον γαρ οἰμαι τῃδε λατρευειν πετρᾳ ἠ πατρι φυναι Ζηνι πιστον ἀγγελον ; οὑτως |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
| γαλαξ το ξ ἀπεβαλλεν , ἀνεφικτου οὐσης της εἰς ξ καταληξεως , ἐπει οὐδεν οὐδετερον εἰς διπλουν ληγειἀπειρος . ἡ | ||
| κζʹ . Ὁ Θωραξ . Ἐστι μεν της εἰς αξ καταληξεως , κλινεται δε Θωρακος δια του Κ δικαιως : |
| ἐμεινεν ἐν τῃ πατριδι : ἐκεισε γαρ φησιν ὁ Ἀχιλλευς ὑποσχεσθαι τῳ Μενοιτιῳ καταξειν τον Πατροκλον ἐκ της στρατειας ἐπανελθοντα | ||
| ἀν ἐθελησαι παρακαταθηκην κειμενην ἐχειν ; Ἀλεξανδρον δη τοις Ἐφεσιοις ὑποσχεσθαι τα γεγονοτα και τα μελλοντα ἀναλωματα , ἐφ ' |
| ἐμελλεν ἐπι Γερμανους διαβησεσθαι : ἁμα γαρ τῳ την ἀρχην παραλαβειν εὐθεως πολεμικων ἐργων ἠρξατο , και δια σωματος μεγεθος | ||
| γαρ ἐκ παιωνων ἀκριβως , ἀλλα παιωνικον τι ἐστι . παραλαβειν μεντοι τον παιωνα εἰς τους λογους , ἐπειδη μικτος |
| εἰ δε μετ ' ἀποδειξεως κριτηριον αὑτον ἀποφαινηται , παντως ὑγιους . ἀλλ ' ἱνα μαθωμεν ὁτι ὑγιης ἡ ἀποδειξις | ||
| ἱνα κατα λεπιδος ἀποστασιν χωρισθῃ το ἠλλοτριωμενον ὀστεον ἀπο του ὑγιους , ὁταν την ξυσιν ἐπωδυνον οὐσαν μη δυνηται ὑπομενειν |
| τῳ ἀληθει : ἀμηχανον γαρ ἑκατερους τοις ἀληθεσι κεχρησθαι τους ἀντιδικους : εἰ γαρ ἐναντια ἑαυτοις λεγουσι , πως δυναται | ||
| τον Δημοσθενην εἰς συνηγοριαν ἐκαλει ; . . . τους ἀντιδικους ] δια το μη ἐχειν αὐτους ἀντιλεγειν προς τα |
| μετα τον σεισμον ἐκεινον . θαυμαζω δε εἰ νυν τοιουτων ἀπολαυοντες των βοτρυων την παρουσαν ὡραν χειμωνα καλειν τολμησετε . | ||
| των ὑμετερων αὐτοις προσηκοντων διαναστηναι , και ὡν ἑκαστοτ ' ἀπολαυοντες διαγιγνεσθε : οὐδε γαρ οὐδ ' ἀν εἱς ἐτ |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |