ἐλπιδος . εἰτ ' ἐπι τουτοις ἐπικαταδαρθων ἐδοκουν τινα των γνωριμων , Διοφανη ὀνομα , λεγειν μοι ὡς συμπαροντα και | ||
θεασαμενος Διογενην τον κυνικον φιλοσοφον και θαυμασας εἰπε τινι των γνωριμων : „ ὡς ἡδεως ἀν ἐγενομην Διογενης , εἰ |
γαρ τον αἰσθανομενον μη αἰσθανεσθαι . Το δ ' αἰσθανεσθαι γνωριζειν τι ἠν . Διοτι δε και πιστευει τῃ αἰσθησει | ||
ἀπο των κυρτων . την δε ἐν τοις μυσιν εὐκαιρως γνωριζειν ἐστιν : οὐδεν γαρ ὑποφερουσι των εἰρημενων συμπτωματων και |
. Βασιννοι , Ἀραβικον ἐθνος , Γλαυκος ἐν τριτῳ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Βασιλις , πολις Ἀρκαδιας , Παυσανιας ὀγδοῳ . | ||
πολιτης . . Χαρακμωβηνος . . . Γλαυκος ἐν Ἀραβικης ἀρχαιολογιας τεταρτῳ : Ἡσυχαζον δ ' ἐν τουτοις Χαρακμωβηνοι . |
μονον οἱον τε ὑποθεσθαι , παντως ὁτι τουτο αὐτο πη γνωριζομεν , και ἐτι μειζονως ἡ κρειττων γνωσις αὐτο μετερχεται | ||
γης ἐκλειπει , ἐκ των ὑστερων ἐπι τα προτερα ἀνιοντες γνωριζομεν , και τοτε την ἀποδειξιν συντιθεμεν . ὁτι μεν |
αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , ἀπο των περι αὐτα κριτηριων και γνωστικων και καταληπτικων ἑξεων : οὑτω δη οὐν και ἐνταυθα | ||
ἐχει ταξιν των τε πρωτων και των τελευταιων της ψυχης γνωστικων δυναμεων . ᾑ δη και μαλιστα συγγενης ἐστι τῃ |
και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
ἐγγυτατω κυριον εἰναι . νοθῳ δε μηδε νοθῃ μη εἰναι ἀγχιστειαν μηθ ' ἱερων μηθ ' ὁσιων ἀπ ' Εὐκλειδου | ||
και τον Σολωνος σοι νομον : Νοθῳ δε μη εἰναι ἀγχιστειαν παιδων ὀντων γνησιων : ἐαν δε παιδες μη ὠσι |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
ἐν ὀνομασι και ἀντωνυμιαις και ῥημασιν και ἐν ἐπιῤῥημασι και συνδεσμοις εὑρισκεται ἐγκλινομενα . και ἐν ὀνομασι μεν το τις | ||
το πνευμα και συντιθεται μαλιστα και εὐτονον γινεται τοις συνεχεσι συνδεσμοις τοις συμπλεκτικοις , και πασχει δε γε κοσμουμενον ἀπ |
ἀκριβως εἰσομεθα , πως το αὐτο και μερος και εἰδος ἐκδεξασθαι δυνατον . το μεν οὐν μερος του ὁλου χωρισθεν | ||
οὐδεμια ἀλλη , δυστυχης γυνη . εἰ δε τις θελησειεν ἐκδεξασθαι το οὐχ ὑπολαμβανω , ἱν ' ᾐ οὑτως : |
ὁσοι προπηλακισθεντες λογοις ἠ και ἀτιμοις ἐργοις , μεταδιωκοντες την τιμωριαν , ὑστερον ἀποκτεινωσι τινα βουληθεντες κτειναι και το πεπραγμενον | ||
κἀν τιμωρησησθε , φερω και ταυτην ὑπερ του πατρος την τιμωριαν . ὑπομενω την ψηφον δια την δικην , και |
γοητειας πως ; Ἠ τῃ συμπαθειᾳ , και τῳ πεφυκεναι συμφωνιαν εἰναι ὁμοιων και ἐναντιωσιν ἀνομοιων , και τῃ των | ||
τε και ἀλογων συμμετρια ἡ τε ἐν ἀριθμοις συμφωνοις ἠ συμφωνιαν περιεχουσιν εὐμετρια ἀπο της κατ ' οὐσιαν ἁρμονιας παραγιγνεται |
γαρ τα ΑΗ , ΔΖ παραλληλογραμμα . ἐπει οὐν δυο παραλληλογραμμων των ΑΗ , ΔΖ περι τας ἰσας γωνιας ἠ | ||
δυο ἰσας παρ ' ἑκατερα ἀποτελει . των δε ὀρθογωνιων παραλληλογραμμων ἑκαστον περιεχεσθαι λεγεται ἰδιως ὑπο των την ὀρθην γωνιαν |
διοικων , και τους ἀδυνατους δυναμοι , και τους δυνατους καθαιρει της δυναμεως . Ὡν το μεν δηλοι το βριαειν | ||
χρηματιζει τε ὁ θεος και ἐπισχει τινας ἡμερας : και καθαιρει την ἀνω , και σχεδον οὐκ εἰσαπαξ . και |
, ὡν ἑνι μαλιστα Κοϊντῳ Πομπαιδιῳ Σιλωνι την παντων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν δια την περι αὐτον ἐν τῳ στρατηγειν ἀρετην τε | ||
ὑποδεξαμενοι τοις τ ' ἀλλοις ἐτιμησαν και την ἑαυτων ἡγεμονιαν ἐπιστευσαν , οὐτε παρα τας ὁμολογιας και τους ὁρκους , |
νικη μεν ἐγενετο οὐδετερων σαφης , Ἀριστομενην δε ἐργα φασιν ἀποδειξασθαι πλεον τι ἠ ἀνδρα ἑνα εἰκος ἠν , ὡστε | ||
δε τἀλλα οὐδεν ἀνεπιεικες ἐργον ἀποδειξαμενῳ ἠ οὐδε ἐγγενομενον αὐτῳ ἀποδειξασθαι , ὁτι ὁμου μεν ἐς την βασιλειαν παρελθειν , |
ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
συναισθεται . λυπας μεν οὐν και ὀργας και ἐπιθυμιας ἀλλας ὁμολογεισθαι , ἐρωτα δ ' ἐπικρυπτεσθαι προς των σωφρονων . | ||
κακῳ οὐσῃ ἐναντιον ἐστιν ἡ ἡδονη και οὐ κακον , ὁμολογεισθαι ἀναγκη αὐτην ἀγαθον εἰναι . ἠ εἰποιεν ἀν οὑτως |
δριμυτητος , ἀλλ ' ὑγροτερον μεν * . . . δριμυτερον δε δια την προσγινομενην αὐτῃ σηπεδονα . Οὐ κατα | ||
τουτο ἐπινευει : εἰ τις δε ὑγροτης καταδαπανᾳ ταυτην και δριμυτερον ὑφαιρουμενης ταυτης γινεται . Και ὁ ξανθηχολος ὡδε χυμος |
των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
. . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
τις τους αὐτους ὁτε μεν καλους δοκουντας , ὁτε δε αἰσχρους , και τοις μεν σφοδρα ἀρεσκοντας , παρ ' | ||
Χρη μεν οὐν πασιν ὀργιλως ἐχειν , ὁσοι τιθεασι νομους αἰσχρους και πονηρους , μαλιστα δε τουτοις οἱ τους τοιουτους |
θυμος , ὁρμας και ζεσιος μεστος ἐων και συνακουων και ἐπακολουθων πολλακις τῳ λογισμῳ ἠ τῳ νῳ , [ και | ||
ἐκεινου δευτερα την θυγατερα ἱκετευε καταμειναι και ἐξορμωμενης ἐς Ἰθακην ἐπακολουθων τῳ ἁρματι ἐδειτο . Ὀδυσσευς δε τεως μεν ἠνειχετο |
την χωραν πρωτον ἐπαινων , ἐξ ἡς ἐγενοντο , μη παρεργως ἰδειν . φησι δη θεοφιλη αὐτην εἰναι και παρεχεται | ||
Συρε , εὑρηκεναι παντων νομιζε μονον ἐμε . οὐ γαρ παρεργως ἐμαθον ἐν ἐτεσιν δυσιν ἐχων περιζωμ ' , ἀλλ |
των ἀλλων ἡλικιων φυλαττοι την νοσον . Και τι δει μακρολογειν ; νυν γαρ ὑμιν αἱρεσις ἠ μισουμενοις διατελειν ἠ | ||
παρων ] ἱκανος οὐτε ὁ καιρος ? ] ἁρμοττων τῳ μακρολογειν ] , οὐτε ῥαιδι - ον ] ἑνα ὀντα |
διαστηματι δε τῳ ΔΗ κυκλος γεγραφθω ὁ ΕΗΓΘ , και ἐπιζευχθεισαι αἱ ΕΗ , ΓΗ διηχθωσαν ἐπι τα Β , | ||
εἰληφθω τι σημειον ἐπι της γραμμης το Θ , και ἐπιζευχθεισαι αἱ ΑΘ , ΓΘ ἐκβεβλησθωσαν ἐπι τα Η , |
πριν διδαξαι τον τροπον , ὁν προσηκειν ἡγουμαι το παρον δοκιμαζεσθαι πραγμα . τας τεχνας οἱ καλως ἐξεταζοντες προς τους | ||
μυριας ἀποδειξεις τουτων παραστησομεν . ἀναγκαιον δε ἐστι παντας καρπους δοκιμαζεσθαι προφητου . προφητης , εἰπε μοι , βαπτεται ; |
του τυραννου υἱος ἀκολαστος ἠν και φιλοποτης : και των κολακευοντων τινες αὐτον παρεσκευαζον ὡς ἐνι μαλιστα ἀλλοτριωτατα προς τον | ||
δε λοιπους ταπεινοι : ἡττονες γαρ οἱ κολακευοντες των οὐ κολακευοντων . κολακευεσθαι δ ' ὑπ ' οὐδενος οὐδενι συμφερει |
ἐν χρονιαις ἀσθενειαις ἠ ἐπι δυναμει ἀσθενουσῃ ἠ ἐπι ταις ἀμετροις κενωσεσιν , ἐπικινδυνοι γιγνονται : ἐπιτεινεται δε το κακον | ||
ἐοικεν τα κωλα και οὐτ ' ἐμμετροις πανταπασιν οὐτ ' ἀμετροις , οἱον ἐν τῳ περι μουσικης λογῳ ἐπαμ φῃ |
πολιτην αὐτης τον Ἀλεξανδρον . ἡμετερα + οἱ μεν γαρ ὑπεστησαν φονον , οἱ δε περισωθεντες δια πασης αὐτων της | ||
ὀκτακοσια συν χρονῳ , τους δ ' αὐτομολους αἰτουντος οὐχ ὑπεστησαν οὐδ ' ἀκουσαι , ἀλλ ' ἀπρακτοι διεκριθησαν . |
ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
. Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
, “ εἰ σε ἐδυναμην πεισαι , ἐπεισα ἀν σε ἀπαγξασθαι . ” ἐπανηρχετο ἐκ Λακεδαιμονος εἰς Ἀθηνας : προς | ||
σιμος καταφαινομαι ἐγγυθεν ἠμεν , νυμφα , και προγενειος ; ἀπαγξασθαι με ποησεις . ἠνιδε τοι δεκα μαλα φερω : |
, ὡς φησιν Ἑρμιππος , και χαριτας , οὐκ ἀν ἀπορησας των βουλομενων ἐπαρκειν , αἰδουμενος δε λαμβανειν παρ ' | ||
τα ἑλκη και ὁσα πελιδνα παντα λευκαινει . Ἐγω δε ἀπορησας της ὀνοθουρεως , την νυκτεριδα βοτανην , ἡν τινες |
: Δημων Συρακουσιους εὐδαιμονησαντας φησι ψηφισασθαι την δεκατην των ὑπαρχοντων ἀποδιδοσθαι εἰς ἐπισκευην ναων τε και ἀναθηματων και ἱερειων : | ||
βαρος τε θωρακος και ὑποχονδριου , μετα του πολλα πνευματα ἀποδιδοσθαι : ἐφ ' ὡν δι ' ἐμετων ἐκκομισθηναι δει |
οὐ μαλλον , ὡς ἐφαμεν , παρακειμεναις αὐταις το τοιουτον παρακολουθει ἠπερ συντεθεισαιςδευτερον ; , εἰπερ καθο προθεσεις εἰσιν , | ||
ἐλλαμψις . Ἡ μεν οὐν προσοχη και διανοια της ψυχης παρακολουθει τοις γιγνομενοις , ἐπειδη τουτων το θειον φως οὐκ |
ἐπικοινον δε τον του Ἑρμου , ἐπειπερ μετα μεν ἀγαθοποιων ἀγαθοποιος μετα δε κακοποιων κακοποιος . ἀλλοι δε τους αὐτους | ||
αἱμαγμους και ἐκτρωσμους ἑξει και τοπων ἀλλαγας εἰ μη πως ἀγαθοποιος ἰδων ἀποφυγην δωσει των κακων . ἐξ ἀποκρουσεως δε |
: αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | ||
: διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . |
τοις ὁρωσιν , οὐ μονον ταις ὠφελειαις , ἁς ἑκαστοις παρειχεν , ἀλλα και ταις περι την ὀψιν τε και | ||
ἀνεστελλε τα δακρυα το Αἰγυπτιον , το δε ληθην κακων παρειχεν αἰωνιον το Ἰνδικον : και το μεν γυναικος δωρον |
τοιουτον , οἱον ἐν τῳ μετ ' αὐτο θεωρειται , ἀπορησαι ἀξιον : και ἡ ἀναγκη δε του μετ ' | ||
γινονται τα μεγεθη , φανερον ὑπαρχει . ἐκεινο οὐν ἀξιον ἀπορησαι , πως ἐκ του τοιουτου ἑνος ἠ πλειονων τοιουτων |
ἡλιῳ , ὁτι κατα λοξου ὡς προς τον ἡλιον κινουμενη παραλλαττει τῳ πλατει , ἠ βορειοτερα ἠ νοτιωτερα γινομενη . | ||
και χειμωνος , το δε τευτλιον , ὡσπερ εἰρηται , παραλλαττει κατα τας ὡρας . χρονοι δ ' οὐν οὑτοι |
τριχος ἡ πολια εἰτ ' ἐνδεια θερμου , ἡ ξηροτης μαραινει . διο και τα πιλια θαττον ποιει πολιους : | ||
τε της Ἡρας ἐπελθουσαν μοι νοσον εἰρηκας ; , ἡτις μαραινει και καιει με κεντουσα βελεσι φοιταλεοις , τοις ποιουσιν |
ἐλαβεν ὁ στοιχειωτης ὡς και τουτων παρα τα δυο παραλληλογραμμα συμπληρουντων το ὁλον . διοπερ αὐτο καθ ' αὑτο μνημης | ||
βοραν . των οὐν οὑτως ἀναλισκομενων σωματων και των ταυτα συμπληρουντων μερων και μοριων εἰς πολυ πληθος ζῳων διαθρυπτομενων και |
Οὐκουν τιθωμεν τον νομον τουτον , μεχρι γε τοσουτου μη ἀμελεισθαι τα περι τον πολεμον γυναιξιν δειν , ἐπιμελεισθαι δε | ||
μεν ᾐτησεν , ἐγω δε ἐδωκα νομισας οὐ πανταπασιν ἐμαυτον ἀμελεισθαι παρ ' ὑμιν . καιτοι τινες ἠσαν οἱ τουτο |
ἐς αὐτην τους φυγαδας ἐξ αὐτης . Και τοι ταυτα ποιησαντι τουτο μεν ἐστι ἑτοιμα παρ ' ἐμοι χρηματα μεγαλα | ||
ἀσυμφορον πενησιν εἰναι και φονευσαντας ἀδικως φονευθηναι ἀδικως μεν τῳ ποιησαντι , αὐτῳ δε δικαιως τῳ παθοντι , και το |
ἐπαλειψαι μεν ταυτα και θεραπευσαι της τεχνης εἰναι δοκει , συστησασθαι δ ' ἐξ ἀρχης οὐδεμια οὑτω τεχνη ἀν εἰη | ||
, νομιζοντες οὐ δια νοσον , ἀλλα βουλεσθαι αὐτοθι σχολην συστησασθαι . ὡν ἠν και Ἀρκεσιλαος θελων ὑπ ' αὐτου |
πλευρα το τελος της ζωης ἐπιτιθησιν , τοτε περ εἰωθε συμπληρουσθαι τα χρονικα και ἀπολλυσθαι παντελως ἡ κατασκευασθεισα πολις ὁπηνικα | ||
οὐσιας αὐτας εἰναι , ὡστε ἐκ τουτων και τα εἰδη συμπληρουσθαι και οὐσιωδως αὐτων κατηγορεισθαι : εἰ γαρ μη ἠσαν |
και του μεν θερους ψυχος , του δε χειμωνος καυμα παρεχουσαν και πολλην χλιδην : ὡν οἱ πενιχροι γε παιδες | ||
το ἀναγκαιον ὑδωρ ἀποστελλειν το περιττον ἑτερωσεἀλλα τοὐναντιον τῳ πλεοναζοντι παρεχουσαν τους ἐγχωρουντας ἀδηλους ὀχετους . εἰ δ ' ἡ |
δια τουτο γαρ κατα τον Πλατωνα ἐν τῃ κεφαλῃ το ἱερωτατον συνεστηκε νους . και το χρωμα δε καλον : | ||
δωρεων ἀξιους τους το θειον ἐν ἑαυτοις νομισμα , τον ἱερωτατον νουν , αἰσχροις ἐπιτηδευμασι μη διαφθειροντας , ἰσως δε |
' , ἐν τε δαμοταις ὀμματι δερκομαι λαμπρον , οὐχ ὑπερβαλων , βιαια παντ ' ἐκ ποδος ἐρυσαις : ὁ | ||
και τουτο μεν τοις ὑπαρχοις ἐκελευεν ἑτοιμαζειν αὐτοθεν τας πεδας ὑπερβαλων ἠ καθ ' ὁσους ᾠετο τους Ἀθηναιους εἰναι , |
ἀθανασιᾳ της ψυχης : εἰπε γαρ περι ἀθανασιας αὐτης ἱκανως διειλεχθαι . Ἀθανατον δε ἐλαβε το ἀιδιον : το γαρ | ||
και τας του λογου κακιας , λεγοιτ ' ἀν οὑτος διειλεχθαι και περι των ἀλλως συμβαλλομενων τῃ μεθοδῳ . και |
ἑτερα ἀνθ ' ἑτερων ἀπαντησῃ : τοτε γαρ ὑποδυομενα τα καταδεεστερα το των σεμνοτερων ταξεων σχημα , προσποιειται ἐκεινο εἰναι | ||
το ἀμειβεσθαι τας εὐεργεσιας αὐτων : ἐπει τοι γε πολυ καταδεεστερα , κἀν πανυ πολλα πραξωμεν ὑπερ αὐτων . ἀλλ |
μεν γαρ τηνδ ' , ὠ παι , την ὁδον ἀναγκαιοτατην ἡμιν εἰναι τρεπεσθαι . Ποιαν δη ; Τα δοκουντα | ||
των ζῳων ἐστι : κριοι μεν εἰς ἐσθητας , την ἀναγκαιοτατην σκεπην σωματων , βοες δε εἰς το ἀροσαι γην |
λυπεισθαι παρουσων ἡμας ἠ χαιρειν , ἀλλ ' ὡν τῃ παρουσιᾳ και λυπουμεθα παντες και χαιρομεν . και ζωην οὐν | ||
; Τι μην ; Ἀλλ ' οὐ δικαιοσυνης ἑξει και παρουσιᾳ τοιαυτην αὐτων ἑκαστην γιγνεσθαι , και των ἐναντιων την |
Νερυλλινος και ὁ Πρωτευς και ὁ Ἀλεξανδρος εἰσιν οἱ ταυτα ἐνεργουντες περι τα ἀγαλματα ἠ της ὑλης ἡ συστασις ; | ||
τεχνιτας , κἀν ἡσυχιαν ἀγωσι μηδεν των κατα τας τεχνας ἐνεργουντες , οὐδεν ἡττον τοις εἰρημενοις ἐθος καλειν ὀνομασιν , |
τῳ αὑτης ὑπερεχουσαν , την δ ' ὑπατην ὑπο της παραμεσης ὑπερεχομενην ὁμοιως : ὡς γιγνεσθαι τας αὐτας ὑπεροχας των | ||
και λιχανου διαστηματων : δια τι γαρ μεσης μεν και παραμεσης ἑν ἐστι διαστημα και παλιν αὐ μεσης τε και |
οὐδεις σε βλαψει , ἐχθρον οὐχ ἑξεις , οὐδε γαρ βλαβερον τι πεισῃ . τηλικουτων οὐν ἐφιεμενος μεμνησο , ὁτι | ||
το ἀσεβες , το ἀνοσιον , το ἀσυμφορον , το βλαβερον , το φιλαυτον . και ἐτι προς τουτοις ἀλλοτριον |
ὡς ἐπι Περσας ἀγειν κατα την ἁμαξιτον την ἐς Περσας φερουσαν . αὐτος δε τους τε Μακεδονας τους πεζους ἀναλαβων | ||
ὁδον ἀτριβη και τραχειαν και παντῃ δυσπορον και ἀναντη εὐθυ φερουσαν Τιγρανοκερτων , των βασιλειων Χασανεω , ἐτεμε . και |
ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
ἐστιν . ἐπει και οἱ των δενδρων καρποι δια το κρατεισθαι τῳ πληθει της τροφης ἐξιστανται των γενων ὡσπερ ἐλεχθη | ||
οὐκ ἀν εἰναι θεους : πεφυκεναι γαρ το θειον μη κρατεισθαι . ἰσων δε ὀντων , οὐκ ἀν ἐχειν θεου |
ὁ Δεινομενους νεωστι την Ἱπποκρατους [ του ἀδελφου ] τυραννιδα παρειληφως , οὐχι Διονυσιος ὁ Συρακουσιος , ὡς Λικιννιος γεγραφε | ||
δε Γελων ὁ Δεινομενους νεωστι την Ἱπποκρατους του ἀδελφου τυραννιδα παρειληφως , οὐχι Διονυσιος ὁ Συρακουσιος , ὡς Λικιννιος γεγραφε |
λιαν φλεγμονωδειϲ προϲ τῳ και την του παχυτερου χυμου κωλυϲειν διεξοδον . ἐφ ' ὡν δε και κατα την δευτεραν | ||
δε βιαζομενοις διδοναι διαστηματα , δι ' ὡν ποιησονται την διεξοδον ἀκινδυνον τοις Μακεδοσιν . αὐτος δε του δεξιου μερους |
ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
: ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
οὐκ ἀν εὑροιτε ἀμεινους , τον μεν ἑτερον αὐτων κυριον ἀποδειχθηναι της ἀναρρησεως , τον δ ' ἑτερον ὑπο του | ||
ὑπαρχειν ἐν τῳ συμπερασματι , ἀλλα το πρωτον των δυναμενων ἀποδειχθηναι . και ἰσως ἀν τι λεγοι τουτο λεγων ὁ |
γαρ ἐστιν ἀφεικα , εἰτα ἐλλειψις του ι , εἰτα πλεονασμος του ω ἀφεωκα . οὐ δει δε τα ἀμφιβαλλομενα | ||
το ἐργαζομενον . ἐπι μεν γαρ των ἀλλων ἐναργως ὁ πλεονασμος προσθεσις ἐστι : γη γαρ γῃ και ὑδωρ ὑδατι |
ἀρδην ἠφανισαν : ἱδρυσαντο τε ἐλευθεριου Διος ἱερον και ἀγωνα γυμνικον στεφανιτην ἀπεδειξαν , Ἐλευθερια προσαγορευσαντες : ταφη τε δεικνυται | ||
Λημνον των Ἀργοναυτων δοκει Ὑψιπυλη ἡ Θοαντος θυγατηρ θειναι τον γυμνικον ἀγωνα , και ὁ Ἐργινος ἠγωνισατο : ὡς δε |
ἐμοι πεφιλημενε . ἠ καλως ἀγαπωμενε , ὁ ἐστιν ἀξιε ἀγαπασθαι . ἠ το καλον ἀντι του λιαν . ἐμιν | ||
βελτιστους , αὐτους δε μονους λειφθεντας δι ' αὐτο τουτο ἀγαπασθαι ὑπο των πολιτων ὁτι ἑτεροις βελτιοσιν οὐκ εἰχον χρησθαι |
προκατελαβον ἰασομενοι . . . . της τριμηνου ] προθεσμιας ὑπακουστεον . . δοξαν ] ἀντι του δοκησιν , ὑποληψιν | ||
δε φιλτατοις : γραφεται και ἀμφω τεκνα : ἀνωρμησεν : ὑπακουστεον το ἐλεγομεν : οἱ Θηβαιοι : ἐν δε τοις |
. “ ἐκπλαγεις δε ὁ στρατηγος εἰς το εὐαπολογητον αὐτου παρηκεν αὐτον . ὁ δε Αἰσωπος παραγενομενος εἰς το βαλανειον | ||
παλαι γ ' ἀβελτερον . οὐδεμιαν ἡ γραυς ὁλως κυλικα παρηκεν ἀλλα πινει την κυκλωι . οὐπωποτ ' ἐζηλωσα πολυτελη |
φαρμακον αὑτῳ . ἀκουω δε και την Ἐπαμεινωνδα προς Θηβαιους ἀπολογιαν ἐτι ὑπερ την του Ἰφικρατους γενεσθαι : και τι | ||
: ὁ μεν γαρ ἡλω χρυσιον κατορυττων , ὁ δε ἀπολογιαν παραπρεσβειας γεγραφως : το δε ἐγκλημα ὁ ἀντεγκαλουσιν ἀλληλοις |
την Ἰους ζητησιν , ἐν Τυρῳ πρωτον ἀφανους γενηθεισης , πλανασθαι κατα την Κιλικιαν : ἐνταυθα δε των συν αὐτῳ | ||
γαρ ἑκαστον γυμνον προσεταττον ἐνιαυτον ὁλον ἐξω ἐν τοις ὀρεσι πλανασθαι , και τρεφειν ἑαυτον δια κλοπης και των τοιουτων |
ἐλευσεται ] † ἀφιξεται θηλυσπορος ] ἠγουν θηλεια συγγενη ] συγγενικον γαμον ] † συναφειαν ἀνεψιων ] ἐξαδελφων ἐπτοημενοι ] | ||
. νοθῳ : ἀπο κοινου το ἐρραψας : ὁμογνιον : συγγενικον . ἀντι του : προς ὁμογνιου Διιος . ἀνεψιοι |
τιθεσθαι , προῳδικη δε δια το προτιθεσθαι ἑτερας περιοδου κωλων ἀναπαιστικων Ϛʹ . ὡν τα μεν τεσσαρα διμετρα ἀκαταληκτα . | ||
' ἀγε Πηγασε : ἡ ἐκθεσις της διπλης κωλων ἐστιν ἀναπαιστικων ιθʹ : εἰρηται γαρ , ὁτι και ἑτερῳ μετρῳ |
δυ ' ἀνθρωπους κατεφευγομεν , εἰχομεν ἀν τιν ' ὑποψιαν παρεσκευασθαι τουτους : εἰ δ ' ἐν ἁπασιν , ὁσοισπερ | ||
της πατριδος . Ἱνα δε μη μακρολογω , φημι χρηναι παρεσκευασθαι μεν προς τον πολεμον , παρακαλειν δε τους Ἑλληνας |
τους τἀληθη λεγοντας . Ἡ | και σφοδρα ἀξιος ἐστι μισεισθαι , ὁτι πονηρος ὠν και τα των χρηστων σημεια | ||
μισθοδοσιαν τον Τισσαφερνην ἀρρωστοτερον γενο - μενον και ἐς το μισεισθαι ὑπ ' αὐτων προτερον ἐτι τουτων δια τον Ἀλκιβιαδην |
ὁ θεραπων αὐτου και ταυτα του Μυκηναιου την κορην γυμνην ἀποστειλαντος δωρων και μηδαμως πεπεικοτος ὁρκῳ τον Χρυσην μηποτε της | ||
ἐκεινου δε ἐπι το κοινον των Ἑλληνων συνεδριον την ἀποκρισιν ἀποστειλαντος οἱ μεν συνεδροι συνηχθησαν εἰς Κορινθον και πολλων ῥηθεντων |
δυνατον το μεν οὐ δωσειν διεκπλειν , το δε την στενοχωριαν κωλυσειν ὡστε μη περιπλειν . τῃ τε προτερον ἀμαθιᾳ | ||
εὐχεσθαι πατρῳοις . Ἀμελουμενος δε ὑπ ' αὐτων και την στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν |
ἐκ ταυτης πληρωσαι την ἡμετεραν προαιρεσιν : τουτον νυν Νικοδημος παρασκευασει κατα Δημοσθενους τον φονον : πληρωσει την σκευην το | ||
παυσῃ και τους ἀλλους σωφρονεστερους ὁ κατα σου τημερον ἀγων παρασκευασει . κατ ' ἀμφοτερα τοινυν ἡκιστα παραγραπτεον σοι την |
μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
ὡς ἀδηλα και μικρα το γενος ὀντα , μεγαλων αἰτια κινδυνων και πονων γινεται : ὡν οὐδε ἰδειν ἐνια ῥᾳδιον | ||
ἡ μετα φρονησεως τε και ὀρθου λογου ὑπομενητικη των μεγιστων κινδυνων : αἱ οὐν τελειαι ἀντακολουθουσιν ἀλληλαις : ὁ γαρ |
τουτου γεγραμμενα , οὐδε καταλιπειν τον πατερ ' αὑτῳ ἐπιγεγραμμενον γραμματειον διαθηκην , οὐδε τα τοιαυτα : διαθηκας δε μαρτυρειν | ||
. Οἰνοπιδης ὁ Χιος ἀστρολογος ἀνεθηκεν ἐν Ὀλυμπιοις το χαλκουν γραμματειον , ἐγγραψας ἐν αὐτῳ την ἀστρολογιαν των ἑνος δεοντων |
πλεοναζοντα , τον τε μεν οὐκ ἀσυνηθως ἀντι του μην παρειληφθαι ; . . . . . . οὐ μεν | ||
σχεσιν δε αὐτων οὐδεμιαν σημαινοντας , οὐδαμως οἰητεον ἐν τουτοις παρειληφθαι , και εἰ προσχρῳντο τοις συμπλεκτικοις λεγομενοις συνδεσμοις της |
πολιτειας συγκεχωρηται : ποθεν των πολιτων τις τυγχανει κατα την δημοκρατιαν ἀνευθυνος ; τις στρατηγος ἠ ῥητωρ ἠ συμβουλος τοιαυτην | ||
και παραδουναι τῃ τυραννιδι τα πραγματα και συγχωρησαι αὐτῃ καταλυειν δημοκρατιαν ἀρχαιαν ; οὐ γαρ ἐφερε πλειονα χρονον ἡ πολις |
ἀποφυγειν τουτον ἐπι Φυλῃ : ἀναγκη δε ἠν στρατηγου ἀνδρος ἀκροασθαι , εἰπερ ἐμελλον σωθησεσθαι . ἀλλ ' ἑτερον : | ||
και οὐ θεμιτον προ των τροπαιων ὁντινουν των Ἑλληνων βασιλεως ἀκροασθαι συγχωρησαι . Ἐπειδη δε και παρα ταυτην την εἰρηνην |
εἰ τις οὐν καθεψησας φακην ἠ κραμβην ἠ τι των θαλαττιων ζῳων ὡν εἰπον , εἰθ ' ἡδυνας το ἀφεψημα | ||
και δικαστηριων και πανηγυρεων και Πειραιως και ἀποικιων και τροπαιων θαλαττιων τε και χερσαιων ἐπεισηγμενων οὐδ ' ἀν εἱς ἐπ |
ἐν πρυτανειῳ σιτησεως μετεχεις . ἐκαλουντο γαρ Ἀχιλλειαι κριθαι τινες καθαραι 〚 ὡς εὐγενεις αὑται 〛 . ΓΘ κἀκεινος μεν | ||
ὑλη , ἀλλα ποιοτης , καθαιρωμεν . τινι δε εἰχε καθαραι ὁ Ἱπποκρατης ἐν τοις τοτε χρονοις , ἠ ἐλλεβορῳ |
μετα του μηνισκου . τα μεν οὐν περι του Χιου Ἱπποκρατους μαλλον ἐπιτρεπτεον Εὐδημῳ γινωσκειν ἐγγυτερῳ τοις χρονοις ὀντι και | ||
το τελος . ἑλκος γαρ γινεται : κατα δε τον Ἱπποκρατους νομον , ἑλκεα ξυμπαντα οὐ χρη ἐπιτεγγειν πλην οἰνου |
ἐν τοις ἀνω τοποις της πολεως μεμερισμενους συν πολλοις και λαμπροις τοις λαφυροις , τους μεν ἀπο του Τυρρηνων λῃστικου | ||
δε ἐφ ' οἱς ἐπι ποιοις πραγμασι δημοσιοις ἠ ἰδιωτικοις λαμπροις ἠ εὐτελεσιν . [ , ] τουτο δε ἰδιας |
και ἡ κοπρος παντων των φυτων ταις μεν ῥιζαις ἀγαθον παραβαλλομενη , εἰ δε θελεις ἐπι τους πτορθους και τους | ||
ἐπιδεχεται το μαλλον και ἡττον , αὐτη δε προς ἑαυτην παραβαλλομενη ἀνεπιτατος ἐστι και ἀνανετος : οὐδεις γαρ λεγει μαλλον |
. ἀλλοκοτον φησι την νοσον αὐτου , ἠγουν ξενην και παρηλλαγμενην , παροσον ὁ μεν πατηρ φιλοδικος ἐστιν , ὁ | ||
ὑπο τινος , τιμωριαν ἐλαβε παρ ' αὐτης ἀνηκεστον και παρηλλαγμενην : μεθ ' ἱππου γαρ αὐτην εἰς οἰκισκον τινα |
, ἀλληγοριας δε και μυθους ἐπινοησαντες και τοις κοσμικοις παθημασι συγγενειαν πλασαμενοι μυστηρια κατεστησαν , και πολυν αὐτοις ἐπηγον τυφον | ||
Ἡρακλεους φιλον τον ὀνομαζομενον Φολον . οὑτος γαρ δια την συγγενειαν θαπτων τους πεπτωκοτας Κενταυρους , και βελος ἐκ τινος |
δε τῃ γυναικι . οὐκ ἀπειρως δε της προς γυναικα συμβιωσεως και ὁ Εὐριπιδης εἰς ταυτα ἀποβλεψας και ἀποθεμενος την | ||
δε ταυτα ὁ περι πραξεως ποιοτητος , εἰτα ὁ περι συμβιωσεως γαμικης και ὁ περι τεκνοποιιας και ὁ περι συνεπιπλοκων |
πολιτευσομεθα . ὁ μεν οὐν φευγων δια των τοπων τουτων κατασκευασει το παραγραφικον , ὁ δε διωκων ἀνατρεψει αὐτο λογισμοις | ||
οὐδε γενικη ἐστιν , εἰ δε οὐκ ἐχει , οὐδε κατασκευασει τι , πολυ δε μαλλον οὐδε την ἑαυτης ὑπαρξιν |
, ὁτι κυλιστικος ἠν ὁ Μελισσος , και ἑαυτον ἐξυπτιασας περιεγενετο . οὐ γαρ φυσιν Ὠαριωνειαν ἐλαχεν : τουτεστιν οὐχ | ||
των κερατων ἱστασθαι . τουτου γενομενου εὐχερως περικυκλωσας των πολεμιων περιεγενετο ἀναστρεψαντων και αὐτων φευγειν δοκουντων . Ὁτι και Ἀννιβας |
ἐπι τῃ νικῃ χαιροντες , ὁσον ἐπι τῳ πληθει των ἀπολωλοτων ἀχθομενοι και , εἰ δεησειεν αὐτοις ἑτερας μαχης , | ||
της κατηγοριας ὑποθεσις : τουτο της εἰςαγγελιας το γνωρισμα : ἀπολωλοτων Θηβαιων , ὠ συκοφαντα , κατηγορεις : και γραφην |
τα νυν , οὐκ οἰδα : οἰδα γε μην ὡς εὐδαιμων οὑτος ὁ χωρος , ἐν ὁτῳ Χρυσης και καθηται | ||
ἀφικομην . ἐλθοντα δε με ὁ ταυτῃ λεγομενος αὐ βιος εὐδαιμων , Ἰταλιωτικων τε και Συρακουσιων τραπεζων πληρης , οὐδαμῃ |
μη μονον ἑαυτου καταμαρτυρειτω , ἀλλα και ὑπο του θεου καταδικασθεις αἰωνιαν και βεβαιοτατην ὑπομενετω δουλειαν κελευοντος το τε οὐς | ||
μαλλον δε ἀκυρον ποιει γεγραμμενον . ἀλλ ' εἰ τις καταδικασθεις ὑπερ ὁτου δηποτε και ζημιαν τινα ὀφλων , λαθων |
εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
εἰ και την Ἀποδειξιν παραλαβοις . Ἑπεσθε παντες , ἐπειπερ ἀναγκαιοι δοκειτε προς την δικην . Ὁρᾳς ; προσεταιριζεται καθ | ||
ἀφωρισμενον και ἐνεργειᾳ . οἱ μεν γαρ αὐτων εἰσιν οὐκ ἀναγκαιοι , οἱ δε ἐχουσιν ἀληθεις ἀπαντησεις . ὁ μεν |