| ἀστρωτον και ἀνυποδητον και ἀοικον πως ἀν ἐφαρμοσειε μη οὐ γλισχρως και ἀπᾳδοντως ; Ἀλλα τι δη χρη λεγειν περι | ||
| και του νυ και του ἠτα ; Και μαλα γε γλισχρως , ὠ Σωκρατες . Ὠ μακαριε , οὐκ οἰσθ |
| ὡστε και ἀναπηρα θυουσιν ἑκαστοτε και τἀλλα παντα οὐκ ὀλιγῳ ἐνδεεστερως τιμωσιν ἠπερ ἡμεις , χρηματα οὐδεν ἐλαττω κεκτημενοι της | ||
| ἐννοουντα τυχειν προειδοτα ἐκεινο ᾡ φησιν αὐτο προσεοικεναι μεν , ἐνδεεστερως δε ἐχειν ; Ἀναγκη . Τι οὐν ; το |
| φυλαξασθαι ] ἐξελθειν εἰς Χαιρωνειαν . . . . τοις μυστηριοις ] μυστηρια δει νοειν τα Κορης και Δημητρος . | ||
| την θεον θυσιαις τ ' ἐπιφανεσταταις και τοις ἐν Ἐλευσινι μυστηριοις , ἁ δια την ὑπερβολην της ἀρχαιοτητος και ἁγνειας |
| τε φυτικην και την αἰσθητικην , ἐντελεχειας εἰναι σωματος φυσικου ὀργανικου ἀναγκαιον , οὐ πολλου ἀν δεοιμεθα λογου : ἀλλ | ||
| κατα την διαιρεσιν γινεται της φιλοσοφιας προστιθεμενου του λογικου ἠτοι ὀργανικου : της γαρ φιλοσοφιας εἰς δυο διαιρουμενης τα αὐτοπροσωπα |
| : παχεος δε και γλισχρου , | ῥαφανιδας μετ ' ὀξυμελιτος και ταριχου και το δια ναπυος και ὑσσωπον δι | ||
| τελεια δοσις ⋖ δ συν οἰνομελιτι . ἡ δι ' ὀξυμελιτος πικρα κατα βραχυ κενοι μηδεν των δυναμεων ὑποκοπτουσα : |
| τυχῃ αὐτην εἰναι θερμοτεραν , ψυχρον ὑδωρ προς λογον της κρατουσης δυσκρασιας ἐπιβαλειν τῃ κεφαλῃ συμμετρως . ἀλλα τουτο γε | ||
| . δοξης μεν οὐν ἐπι το ἀριστον λογῳ ἀγουσης και κρατουσης τῳ κρατει σωφροσυνη ὀνομα : ἐπιθυμιας δε ἀλογως ἑλκουσης |
| ἐν Ἱμερᾳ στρατηγος συνεβουλευσε τοις ναυαρχοις την ταχιστην ἐκπλειν εἰς Συρακουσας , ἱνα μη συμβῃ κατα κρατος ἁλωναι την πολιν | ||
| τῳ Διονυσιῳ , και τους ἀριστους των στρατιωτων ἀπεσταλκοτες εἰς Συρακουσας , ἠναγκασθησαν διατηρησαι την προς Διονυσιον συμμαχιαν , καιπερ |
| μυριας ὁσας ἀγελας ἐγχειρισας αὐτοις . Ὁ δε νεανιας τοσαυτῃ πιστεως ἐχρησατο ὑπερβολῃ , ὡστε των καιρων και των πραγματων | ||
| μεμερισμενους συνελθειν εἰς ταυτον ὑπερ της προς ἀλληλους ὁμονοιας και πιστεως και μιαν ἐξ ἁπασων πολιν οἰκησαι , ὑμας δε |
| , παρομοιον ὀστρεῳ : το δ ' ἐστιν ἁδρον και προμηκες , ἐχον ἐν αὑτῳ σαρκα και μεγαλην και λευκην | ||
| το ἐχειν τον αὐτον λογον το ὑπο των μειζονων ὁρων προμηκες προς τα ὑπο των ἐλαττονων , ὁνπερ και ὁ |
| ἐν τῃ Ῥωμῃ παντος γελωτος ἀξια πραγματα ἐποιησεν , ὡς Πολυβιος ἱστορει ἐν τῃ τριακοστῃ . μεταπεμψαμενος γαρ τους ἐκ | ||
| Συριακων των ἀπο Σελευκου εἱς . οὑτος , ὡς φησι Πολυβιος , ἀποδιδρασκων ἐκ της αὐλης ἐνιοτε τους θεραπευοντας , |
| ὑπτιον φασιν εἰναι το κατα φυσιν , ἀλλοι δε το πρηνες , και τουτους ἀνατρεψαι βουλεται και φησιν ὡσανει κακως | ||
| ἡμας το ἐπι πλευρων κεισθαι . ἐγγυτερω δε τουτου το πρηνες τις ἀν οὐχ ὑπολαβοι φυσεως τοιαυτης μετεχον ἀλλ ' |
| οἱ μικρα προϊεμενοι και διδοντες , οἱ δε μογις , γλισχροι , οἱ δε και μετα διατασεως και ὀργης διδοντες | ||
| και παχος ἀναμεμιχθαι της χολης σοι φαινηται . Εἰ δε γλισχροι χυμοι ἐν τῳ στομαχῳ πλεοναζοντες και ἀναλυομενοι εἰς πνευμα |
| Ἀμφιπολιν . Ἐν παραβυστωι : ἀντι του κρυφα και οὐ φανερως Ὑπερειδης ἐν τῳ κατ ' Ἀρχεστρατιδου . Ἐνσημαινομενος : | ||
| ' αὐτων διασκεδασθεντας , ἐπεθεντο αὐτοις . Γινονται δε και φανερως ἐφοδοι , ὁταν ἐν τῳ μεταξυ διαστηματι των ἐχθρων |
| . ὁμοιως δη δειξομεν , ὁτι και ἡ τυχουσα της τυχουσης ἐν πλειονι χρονῳ ἐξαλλασσει το φανερον ἡμισφαιριον ἠπερ ἡ | ||
| . ἐν [ τε ] γαρ ταις ἐπιστημαις οὐ της τυχουσης εἰναι διανοιας το καταμαθειν τε και κριναι καλως βλεψαντας |
| τε και αἰτιας και των ἀρχων ὁ θεος ἐξηγειται , σπουδαστεον ἐν τουτῳ μαλιστα ἐκεινην την ἐπιστημην κτησασθαι , δι | ||
| εἰ δε ἐν τουτῳ μαλιστα ἐστιν ἡ ὀντως εὐδαιμονια , σπουδαστεον περι αὐτην , εἰπερ ὀντως βουλομεθα μακαριοι εἰναι . |
| και τους ἀλλους ἁπαντας , ὁσοι τε μελαγχολικοι και ὁσοι φλεγματωδεις εἰσι και σπλαγχνων φλεγμονης ἐκγονοι : και γαρ οὐν | ||
| οὐδ ' ἐκφυσαν ἠ πινειν ψυχρον . γινονται δε και φλεγματωδεις ἐμετοι . και ὁσα δια γαστρος ἐκκενουται , ψυχροτερα |
| και ] ἰδιωτῃ και οὐ δεομενα μαθηματικης σημειωσεως , ὡστε συνεγραψαν ἀν πολλοι και των παλαιων των τα Περσικα ἱστορουντων | ||
| των ἱστοριων ἀναλεξαμενος , ἁς οἱ προς αὐτων ἐπαινουμενοι Ῥωμαιων συνεγραψαν Πορκιος τε Κατων και Φαβιος Μαξιμος και Οὐαλεριος ὁ |
| τα ἀρσενικα τῳ κυριῳ „ . εἰπων περι των του ἡγεμονικου γεννηματων ἀρχεται διδασκειν και περι των του ἀλογου , | ||
| ἡγεμονικου μεχρι ὀφθαλμων , ἀκοην δε πνευμα διατεινον ἀπο του ἡγεμονικου μεχρι των ὠτων : των δε λοιπων το μεν |
| , εὐ δε ἐποιησας προσθεις τῳ βα - σιλει τους Μακεδονας : τα γαρ ἡμετερα ᾐδεις ἀβασιλευτα . ἰδειν δε | ||
| πολλων παρακεκλημενων ἐπι το δειπνον ἐπαινεσαι κελευσθεις ἐπι του ποτηριου Μακεδονας ὁ Καλλισθενης οὑτως εὐροησαι προς την ὑποθεσιν , ὡστ |
| βασιλευοντος θεου προηγησιν εὐδαιμονιας της ἀκρας πεπληρωσθαι ; δικην οὐν ἁρμοττουσαν οἱς ἐτιθεντο διδοασι : φυραντες γαρ το ἱερον περι | ||
| μελη και ὁλον το σωμα φαινεται . ᾡ τιν ' ἁρμοττουσαν εἰκον ' ἐνεγκω σκοπων οὐχ ὁρω , ἀλλα παρισταται |
| ὁ τι πρακτεον ἠν . Κατιδων δ ' αὐτον ἀμηχανουντα Λευκιος Ἰουνιος Βρουτος , ἐκεινος ὁ δημαγωγος ὁ τεχνησαμενος , | ||
| ὑπατων ἐγενοντο χιλιαρχοι ἑξ , Γναιος Γενουκιος [ και ] Λευκιος Ἀτιλιος , Μαρκος Πομπωνιος , Γαιος Δυιλιος , Μαρκος |
| ' ἰδοις ἀν νιφομενα συκων ὁμου τε μυρτα . ἐπειτα κολοκυντας ὁμου ταις γογγυλισιν ἀρουσιν . ὡστ ' οὐκ ἐτ | ||
| , και ἑξεις τουτους νεαρους ἐν τῳ χειμωνι . Τας κολοκυντας φυλαξεις , οὑτως . λαβων ταυτας ἁπαλας κατατεμε , |
| και καθημαι προπαροξυνει συνθετα ὀντα . Τα εἰς ΤΑΙ τριτα ὁμοφωνει τοις εἰς ΜΑΙ πρω - τοις : τυπτομαι τυπτεται | ||
| κατωρθωται , και λειπεται το ἐστε ὠλιγωρησθαι , ὁτι μη ὁμοφωνει τῳ κατωρθωμενῳ . ἀλλ ' ὁμοτονειν θελει τα δευτερα |
| , εἰ δε δια φλεγμονην ἠ ἑλκος ἠ οἰδημα ἠ σκληριαν ἠ τι των παραπλησιων δυστοκουσι , των ἐνοχλουντων παθων | ||
| ἐν μητρᾳ ἐστι διαθεσις περι τι μερος αὐτης ὡστε εἰναι σκληριαν ἀντιτυπον , ὀχθωδη , ἀνωμαλον , ἀπονον τα πολλα |
| του τοιουτου καταμετρησιν , το δε και πηλικην πανυ ἡμιν κατεφαινετο δισταξιμον της ἐν ταις ἐπιβολαις του ἐπιπροσθησαντος πλατους ἐπι | ||
| ἀπταιστον ἠν , το γουν δυνατον αὐτου μεγιστης σπουδης ἀξιον κατεφαινετο , τον αὐτον οἰμαι τροπον και ἐπι του φυλακτικου |
| συγγενικων . Ξ ἀντισπαστικα ἡμιολια βʹ και ἑν μονομετρον . δαιμονιοι ] ἀθλιοι . δαιμονιοι ] δυστυχεις . θΞ ἀντιφονων | ||
| . και εἰπερ αἱ δυναμεις αἱ ἐν τῳ παντι αἱ δαιμονιοι ἠ αἱ θειαι ἐχουσι μερη του κοσμου περικειμενα αὐταις |
| Ἡρακλειαν : ἐξ Ἡρακλειας δε οὐτε πεζῃ οὐτε κατα θαλατταν ἀπορια : πολλα γαρ και πλοια ἐστιν ἐν Ἡρακλειᾳ . | ||
| πεισωσι τον ἐρωτωμενον ὁμολογησαι , ὁτι ὁ λιθος ὁρᾳ . ἀπορια γαρ ἐστιν ὁταν ἡ διανοια οὐ βουληται ἐμμενειν τῳ |
| κοινωνουσι : των γαρ Αἰαντων ὁ μεν ἐστι Τελαμωνος υἱος Σαλαμινιος , ὁς ἐμονομαχησεν Ἑκτορι , ὁ δε ἑτερος Ὀιλεως | ||
| ἠ ὁτι ἐν Ἀργει ἐναυπηγηθη , ὡς φησιν Ἡγησανδρος ὁ Σαλαμινιος . πεταυρον δε καλειται ἡ πλατεια σανις . αὑτη |
| , ἐκ χοριαμβου και ἀναπαιστου : εἰ δε βουλει , δακτυλικον πενθημιμερες . το εʹ ἰαμβικον ἑφθημιμερες του πρωτου και | ||
| δακτυλικον πενθημιμερες : το ιδʹ ἀναπαιστικον τριπουν : το ιεʹ δακτυλικον τετραπουν εἰς τρισυλλαβιαν : το ιϚʹ δακτυλικον διπλουν εἰς |
| εὐβατου τε γαρ οὐσης ἐτι και εὐεπιδρομου τοις σοφισταις , τειχισαι τε Ἀριστοτελη και περιφραξασθαι πανταχοθεν και ἀποκλεισαι τας ἐπιβουλας | ||
| . Δημοσθενης δε στρατευσας ἐπι Πυλον ἐπεβαλετο τουτο το χωριον τειχισαι κατα της Πελοποννησου : ἐστι γαρ ὀχυρον τε διαφεροντως |
| μετα τινων πολιτων ἐφευγε , και πολλα κακοπαθησασα τηι Λιβυηι προσηνεχθη , και ὑπο των Λιβυων δια την πολλην αὐτης | ||
| μετα του παιδος , καθηκεν εἰς το πελαγος . και προσηνεχθη ἡ κιβωτος σεριφῳ τῃ νησῳ , ἡς πολυδεκτης ἐβασιλευε |
| πολλη γε τοις πολεμιοις ἡ χαρις , ὁτι ὡν οὐκ ἐδρασαν οὐ προσεθεντο την δοξαν , ἀλλ ' ἐδοσαν ἡμιν | ||
| ἐστιν ἐγκοτον οὐδε μνησικακον ἀφεσεως ἁπασι προς ἁπαντας ὑπερ ὡν ἐδρασαν ἠ ἐπαθον ἀδολου γινομενης , ἡττον δε τουτων εὐπρεπεις |
| ἑψε μαλθακῳ πυρι , και ὁταν συστραφῃ , ἐπιβαλε την σκαμμωνιαν και το πεπερι και χρω . πανυ γαρ ἀλυπως | ||
| ἀφεψηθεντι εἰς οἰνον κλυζε και πρασιον και κενταυριον ὁμοιως και σκαμμωνιαν διεις ὀξει ἠ ἀψινθιου χυλον ἠ θειον και νιτρον |
| , νεαισιν τε παρθενοισι μελημα . και γαρ ἑτεροις ἑτερων ἐρωτες ἐκˈνιξαν φρενας : των δ ' ἑκαστος ὀρουει , | ||
| , ἀλλ ' , ὡς οἰμαι , οὑτως οἱ μεγαλοι ἐρωτες γιγνονται , και εἰ πειθοιντο ἀμελεισθαι , εἰ δε |
| ἠν δε εἰ συμβαλλονται τι τοις εὐδαιμονως ζησασι και τελευτησασιν εὐδαιμονως αἱ των ἐκγονων τυχαι προς το διαμενειν την εὐδαιμονιαν | ||
| προτιμωντες ἐν ἐλευθερᾳ τῃ πατριδι , εἰ και τα ἀλλα εὐδαιμονως δουλευειν παρειη . ἐπετραφη δε νεοτης και ἀλλαχου της |
| , την τυχην ἀμειψαντες , βασιλεας ἀντι φυγαδων Πελοποννησου πασης εἰργασαντο : Θρᾳκων δε και Ἀμαζονων , των μεν της | ||
| την Τυρον πασαν τε ἐνεπρησαν και πολλην ἁρπαγην και φονον εἰργασαντο . Τουτων κατα Συριαν γινομενων και στρατου ὑπο Νιγρου |
| ἡλικιας , τινα πονον και κακοπαθειαν πασχει ἡ πολις και στεναζει και οἱον ἐκ των ὀδυρμων κεκοπται και χαρασσεται ἡ | ||
| ταλαινᾳ : τον δ ' ἐμον ποτμον ἀδακρυτον οὐδεις φιλων στεναζει . Ἀρ ' ἰστ ' ἀοιδας και γοους προ |
| πλειστοι φευγοντες ἐπι τον ἑτερον χαρακα ὑπο των ἱππεων καταλαμβανομενοι διεφθαρησαν . Τουτον δε τον τροπον ἁλοντος του των Σαβινων | ||
| . Ἀλλα γαρ τἀληθη εἰρησεται . Ἐπει γαρ αἱ νηες διεφθαρησαν και ἡ πολιορκια ἐγενετο , ἐβουλευσασθε περι ὁμονοιας , |
| καταληκτικος ἐξ τριτων ἐπιτριτων δυο – – ˘ – και κρητικου ἠτοι ἀμφιμακρου – ˘ – , και ἐστι χοριαμβικος | ||
| αʹ ἀντισπαστικον τριμετρον καταληκτικον ἐκ διιαμβου , παιωνος πρωτου και κρητικου . το βʹ ὁμοιον τριμετρον ἀκαταληκτον ἐκ παιωνος τεταρτου |
| . ὡς το εἰκος οὐν , οἱ ξυγγενεις αὐτων σπουδην ἐποιουντο πρασσειν : την εἰρηνην δηλονοτι . οὐπως ἠθελον : | ||
| ἀλλας ὑπερ των ἀνδρων πρεσβειας τε και ἱκεσιας ἐπιπεμποντων λογον ἐποιουντο οὐδενα . ἑπτακαιδεκατῳ δε ὑστερον ἐτει τριακοσιους ἠ και |
| και τῃ κινησει διαδεικνυσθαι , ὡστε τῃ ποικιλιᾳ των ἐξω θαυμαζειν τας περι των ἐνδον νοησεις : οἱονει τις ζωγραφος | ||
| την των ἁρμονιων ἀκριβειαν . ὁ δε μαλιστα των ἀλλων θαυμαζειν ἀξιον , ῥυθμος οὐδεις των μακρων οἱ φυσιν ἐχουσιν |
| τα ὑστερον ἀφειλετο ἀδικηματα εὐεργετην μη ὀνομασθηναι της Ἑλλαδος , Ἀριστειδην δε ὁτι ἐταξε φορους τοις τας νησους ἐχουσιν Ἑλλησι | ||
| το ἀπιθανον , οἱον εἰ Σωκρατην τις πλαττει πορνοβοσκουντα ἠ Ἀριστειδην ἀδικουντα . Ἑκτον κατα το ἀδυνατον , οἱον εἰ |
| δε , ἁ μεν πλευσασιν ἠν σωσαι , βαδιζειν κελευων ἀπολωλεκεν οὑτος , ἁ δ ' εἰπουσι τἀληθη , ψευδομενος | ||
| των ἀνοητων πλουτος ἐοικε πολεμουμενῃ πολει : ἁ μεν γαρ ἀπολωλεκεν , ἁ δε μελλει , ἁ δε φοβειται . |
| , ἀποι - κιαν . ταυτα μεν οὐν της ὑποθεσεως ἀπαιτουσης ἀναγκαιον τε και δικαιον ἐδοξεν εἰναι μοι προς τους | ||
| γην , ἀλλ ' εἰτε αὐην εἰτε νοτεραν της ὡρας ἀπαιτουσης δειν ἀροτριαν και μη προφασιζεσθαι την ποιοτητα της γης |
| πανυ με θραττει , πως ὡς κρειττονες παρακαλουμενοι ἐπιταττονται ὡς χειρονες : ἐγω δε σοι ἐρω την ὁλην περι των | ||
| ἐργων οὐ γνωμῃ διαφεροντες ἀλληλων οἱ μεν βελτιονες οἱ δε χειρονες εἰσιν , ἀλλα σαφως ἐπιμελειᾳ . ἁ γαρ και |
| ἐϲθητοϲ , ἐδαφεοϲ , ὑγρου : χειρεϲ ψυχραι , θεναρα θερμοτατα : ὀνυχεϲ πελιδνοι : ἀναπνοη πυκινη : νοτιϲ περι | ||
| φρικην ξυντρεχει και διαϊσσει δια παντος του σωματος ἐς τα θερμοτατα . Αὑται μεν οὐν αἱ ἀλαι : καθαλλομενου δε |
| ἐκ της ἐν Φεραις τυραννιδος : συστησαμενοι δε δυναμιν ἀξιομαχον κατεστρατοπεδευσαν περι Μαντινειαν . μετα δε ταυτα ἐπι πολιν Ὀρνεας | ||
| περι Ἀγαθοκλεα και βραχυ διαχωρισαντες ἀπ ' ἀλληλων την δυναμιν κατεστρατοπεδευσαν . εἰθ ' οἱ μεν Καρχηδονιοι πυθομενοι την τουτων |
| οὑς και ὁ Κομοδος ᾐδειτο και ὁσοι πατρῳαν αὐτῳ εὐνοιαν ἐπεδεικνυντο της τε ἐκεινου σωτηριας προμηθειαν εἰχον , ποιησαμενος τε | ||
| εὐθενουντων βοτρυων προ του ἀντρου τεθηλυιαι το φιλεργον της Ἀταλαντης ἐπεδεικνυντο . ὑδατα τε διατελη και ἀει ῥεοντα και καθαρα |
| προρρηθεντος Ἀραβιου πορθμου . Μετα δε τα στενα του Ἀραβιου κολπου ἐκδεχεται ἡ Ἐρυθρα θαλασσα , ἡν περιπλεοντι και την | ||
| ἀρα μειζον , ὁ λαθρα ἰατο , το δε του κολπου τινα ἀν τροπον κατασταιη διεσκοπουντο : και ἐδοκει αὐτοις |
| ἡ πολις νομιζει θεους οὐ νομιζων , ἑτερα δε καινα δαιμονια εἰσηγουμενος : ἀδικει δε και τους νεους διαφθειρων . | ||
| Σωκρατης νομιζει θεους , οὐ νομιζων , ἑτερα δε καινα δαιμονια ἐπεισφερων : Σωκρατης μεν γαρ νομιζει Ὀλυμπιον τον Δια |
| φραζειν δεηθωμεν ἀναγκῃ τα πεπραγμενα : εἰ δε συμπλεκεται τῳ ἐγκληματι , και αὐτα εὐθυνομεν : ταυτα δε ἐστι τα | ||
| ὠ ταλαιπωρε ] οἰκτειρει τον ἐχθρον , ὑπευθυνον ποιων τῳ ἐγκληματι . παυσαι δη , δυστυχεστατε , τῃ ἀληθειᾳ μαχομενος |
| ἠ Ἀρτεμιδες . Και παλιν τῳ αὐτῳ γινονται ἀπο Ῥεας παιδες ἑπτα , ὡν ὁ νεωτατος ἁμα τῃ γενεσει ἀφιερωθη | ||
| μηδε γηρασας ματαιοτερας τας φρενας ἐκτησαμην , Ἐρωτι , ὠ παιδες κατεσπεισθε και Ἐρωτι ὑμων μελει . Πανυ ἐτερφθησαν ὡσπερ |
| Τοισι δε λοιποισι δυσεντεριας , και ὀφθαλμιας ξηρας : και ἐνιοισι καταῤῥους ἀπο της κεφαλης ἐπι τον πλευμονα . Τοισι | ||
| λευκον γινομενον , οἱον ἐν τοισι κοπιωδεσι πυρετοισι τεταρταιοισιν ἀρχεται ἐνιοισι γινεσθαι : ἠν δε και ἐκ των ῥινων αἱμοῤῥαγησῃ |
| ναυσιν ἀργυριου ταλαντα ἑξακοσια ἀπεσταλμενα εἰς Μακεδονιαν προς τους βασιλεις παρειλετο , φασκων ἑαυτῳ χρειαν ἐχειν προς τας των ξενων | ||
| τα ῥηματα κατηγορουντα του ἐπιθετικου εὐλογως την του ἀρθρου συνταξιν παρειλετο . Ἡ αὐτη συνταξις και ἐν προσηγορικοις και [ |
| ἰσχυροτερα ταχεως ἐργαζεται το ἑαυτης ἐργον , ἡ δ ' ἀσθενεστερα βραδυτερον , οὐδε λογου δει . δια ταυτα μεν | ||
| : διαμενον γαρ και τουτο φαινεται και ἑτερα πολλῳ τουτων ἀσθενεστερα . Ταυτα μεν οὐν οὐ λυει την ἀποριαν ἀλλ |
| Τἀναντια δ ' αὐ ὡδε ὁσα και εἰς ξηροτητα μετα δριμυτητος ὁ χολωδης αἱματικου πεπλεονεκτηκε χυμου και ταις μεν πεψεσι | ||
| ὠ Παφλαγων ] προς τον Κλεωνα . Γ ἐσκοροδισας ] δριμυτητος ἐνεπλησας . τον δακτυλιον ] την σφραγιδα , της |
| ' ἐν τινι ἐρημῳ τοπῳ ἐδιψησεν , οὐδεπω της θεραπειας ἡκουσης , ἐκηρυχθη τῳ στρατοπεδῳ , εἰ τις ἐχει ὑδωρ | ||
| ἐλογιζοντο τας ἀχρι των ὑμεναιων ἡμερας , της δε κυριας ἡκουσης ἠριθμουν αὐτης προϊουσης τας ὡρας . εἰτα ληγουσης ἀκτινος |
| συνεπεσεν ἐρις , ὁς ἀναβησεται πρωτος . ἐδοξεν ἀν τις ἐσπουδακοτας ἰδων οὐ προς ἀγωνα και κινδυνον αὐτους ἀναβαινειν , | ||
| Ἀδαμ „ , τους γηϊνους ἁπαντας τροπους οὐρανιον οὐδεν ἀγαθον ἐσπουδακοτας ἰδειν ἠλασεν , ἀοικους και ἀπολιδας και σποραδας ὀντως |
| , οἱ μεν ἀγαθοποιοι τους ἐνιαυσιους χρονους λαβοντες ἠ ἐπεμβαντες ἀσθενεστεροι εἰς το εὐεργετειν γενησονται , παραχωρησουσι δε τοις κακοποιοις | ||
| , ᾡ μονῳ προσεστι το εἰναι . ἐαν δ ' ἀσθενεστεροι τας φυσεις ὀντες ἐπιζητωσι προσρησιν , δηλωσον αὐτοις μη |
| τινων μεν τυγχανει του ὀντος , ἐπι δε των πολλων ἀποτυγχανει . Οὐ μην οἱ γε θεοπεμπτοι καλουμενοι ὀνειροι τουτον | ||
| παντα τελειοι , ἡ δε διψυχια μη καταπιστευουσα ἑαυτῃ παντων ἀποτυγχανει των ἐργων αὐτης ὡν πρασσει . βλεπεις οὐν , |
| ἐξεμαθον , ὁρεων αὐτους ἐμπαιζοντας ἡμιν . Νυν ὠν μοι δοκεει , ἐπεαν ταχιστα νυξ ἐπελθῃ , ἐκκαυσαντας τα πυρα | ||
| : το ποτηριον λεγει μου ποδαπον με δει γενεσθαι . δοκεει κλυειν γαρ ἡδε , λαλεειν τις εἰ θελησηι . |
| το οὐλον σωμα θεραπευειν παντα , ὁκοιης ἀν δοκεῃ δεεσθαι θεραπειης , ἠν τε σοι δοκεῃ ἐξ ἁπαντος του σωματος | ||
| δε χρη παρα τον ἀνδρα , ὁταν τα ὑπο της θεραπειης καλως ἐχῃ , ληγοντων ἠ ἀρχομενων των ἐπιμηνιων : |
| ὁδου καταρχεσθαι και ἐπανιεναι οἰκοι . ἐν Διδυμοις χρονιος ἡ ἀποδημια ἐσται . ἀπο δε της ξενης ἀρχεσθαι εἰς τα | ||
| μεν αὐτων ] , θυγατριον δε θατερωι . ἐπειτ ' ἀποδημια ] τιϲ ἀμφοτεροιϲ ἁμα εἰϲ την Ἀϲιαν ] ἐκει |
| , εἰ μη τις ἐπεξεισιν , οὐδεν μαλλον οὑς ἐχρην ἐκινουντο οὐδε συνηγον τους των βουλευματων κοινωνους ἐπι ζητησει του | ||
| ποδες δ ' ὑπερικταινοντο . † ) Ἀρισταρχος ἀνεπαλλοντο και ἐκινουντο προθυμουμενης αὐτης βαδιζειν ταχεως , μη δυναμενης δε , |
| . ἐαν τυφθωμεν ἐαν τυφθητε ἐαν τυφθωϲι Μεϲου ἀοριϲτου και μελλοντοϲ αʹ Ἑν . ἐαν τυψωμαι τυψῃ τυψηται Δυ . | ||
| Δυ . τυψαϲθον τυψαϲθων Πληθ . τυψαϲθε τυψαϲθωϲαν Ἀοριϲτου και μελλοντοϲ βʹ Ἑν . τυπηθι τυπητω Δυ . τυπητον τυπητων |
| Θεοφραστῳ τῳ φιλοσοφῳ κοινοτερον ἐν τοις περι λεξεως , ἐνθα ὁριζει , τινα ὀνοματα φυσει καλα [ παραδειγματος ἑνεκα ] | ||
| ὁτι δυναται οὐσιαν . Αὐτος γουν δι ' αὐτον και ὁριζει το εἰναι αὐτῳ τῃ παρ ' ἐκεινου δυναμει και |
| τος [ ! ] : ἐκ μεν των ἐκ τοις ῥητορικοις [ λογοις ἠ τοις καλουμενοις [ ἐριστικοις διατριβοντων οὐκ | ||
| ἰσως προστιθεντος και ταχα ἐλεγχοειδες . Ἐτι καθαπερ ἐν τοις ῥητορικοις ἑκατερως τοις λογοις ἐπιχειρουμεν και τα αὐτα κατασκευαζομεν και |
| προς δε τας ὑγροτερας πιτυριασεις ἁλμῃ ἀποκλυζε , ἠ θερμων ἀποβρεγματι : πεπειραται γαρ . ἀλλο . τῳ της ἀνδραχνης | ||
| ἐλαιον εἰς την ἀναπλασιν . δολιζεται δε κομμει βραχεντι σμυρνης ἀποβρεγματι και μιγνυμενῳ . ἐκλεγου δε την νεαν , ψαθυραν |
| και τα παραπλησια τα προῤῥηθεντα ἐν τοις νεφριτικοις . Προσωπιδος βοτανης , ἡν σκορδονιαν καλουσιν οἱ Ῥωμαιοι , και περσωναν | ||
| και μεσπιλων : ἀκρως δε ποιει και ὁ της σιδηριτιδος βοτανης χυλος . Ἑκαστον μεντοι τουτων συν ῥοδινῳ ἠ μυρσινινῳ |
| των δυσεντερικων ἠ ὁπωσουν ἀλλως ἐπι πλεον κενωθεντων και των ἀμετρως πυρεξαντων ἐστι θεασασθαι το τοιουτον γινομενον . συμβαινει δε | ||
| το δε συμφερον του καλου προκρινοντας , και της ὁρμης ἀμετρως προεκφοιτωντας . Παρα δε την κτησιν , ὁταν μητε |
| και ἡ κατα κορυφην αὐτῃ , ἡ δε ὑπο ΒΓΕ ἀμβλεια και ἡ κατα κορυφην αὐτῃ ἡ ὑπο ΗΓΔ . | ||
| μη γενομενης τῃ ΕΗ της Θ͵Γ ἡ ὑπο ΓΘ͵Η γωνια ἀμβλεια μεν ἐστι του Θ͵ μεταξυ των Η Ϡ πιπτοντος |
| ῥηματος βιαζεται τους χρονους οὐτε μετατιθησιν , ἀλλ ' οἱας παρειληφε τῃ φυσει τας συλλαβας τας τε μακρας και τας | ||
| Ὀλυμπιων παρεστησαν αἱ Μοιραι και ὁ Χρονος τοις τοποις . παρειληφε δε τας Μοιρας και τον Χρονον ὁτι εὐμοιρος τε |
| πρωην εἰρηκειν : ὁ προφορικος και διδασκαλικος και ἐφερμηνευτικος λογος Ἑρμης εἰς τους ἐπιμηθεστερους και ὑστερογνωμονας παρεπεμψε το δωρον , | ||
| . . . Ψ , : Ἑρμιν ' ἀσκησας : Ἑρμης ὁ Διος και Μαιας της Ἀτλαντος , παις ἐτι |
| σατυρικην , τον κορδακα παρ ' Ἑλλησι καλουμενον , και κομαν [ Ἰνδους ] τῳ θεῳ μιτρηφορεειν τε ἀναδειξαι και | ||
| ποτι κυματ ' ἐπ ' ἀιονι πτυοντα , λυσασαι δε κομαν και ἐπι σφυρα κολπον ἀνεισαι στηθεσι φαινομενοις λιγυρας ἀρξευμεθ |
| ἐξ ἐθους σχημα περιζωσαμενος δημηγορησαι . . . . οὐκ ἀπελαυνει ] ταυτα προσαγωγα ἐστι προς τους δικαστας ἰδιωτας ὀντας | ||
| ποτα τα μεν πλειω ἠ ἐλαττω των δεοντων την ὑγιειαν ἀπελαυνει , τα μεσα δε και ποιει και αὐξει και |
| της ἑτερας Τα ἐν Πυλῳ και Τα ἐν Λακεδαιμονι και Καλυψους ἀντρον και Τα περι την σχεδιαν και Ἀλκινου ἀπολογους | ||
| κἀν παθητικοις πολλακις ὁ συνδεσμος οὑτος , ὡσπερ ἐπι της Καλυψους προς τον Ὀδυσσεα Διογενες Λαερτιαδη πολυμηχαν ' Ὀδυσσευ , |
| εἰς το του λεγοντος προσωπον : και εἰ τῳ ἀρα παρεστηκε τον μεν Συρακοσιον , ἑαυτον δ ' οὐ πολεμιον | ||
| ὀρθη και ἐναρμοζει τῃ δευτερᾳ και μιαν περονην λαμβανει : παρεστηκε δε τῃ κλιμακι ξυλον ὑψηλοτερον , ζυγωμα ἐχον , |
| των Νομαδων των καλουμενων Ἀρεακιδων ἐς φιλιαν ὑπηγετο . και τετρακισχιλιους ἱππεας αὐτομολους αὐτῳ προσφυγοντας , οἱ Συφακος ὀντες τοτε | ||
| φιλων Ἀθηναιον , δους δ ' αὐτῳ πεζους μεν εὐζωνους τετρακισχιλιους , ἱππεις δε τους ἐπιτηδειους εἰς δρομον ἑξακοσιους συνεταξεν |
| φρονουντων τα των πολλων ἀνθρωπων ἰδων ἐργα και τας ὑπερβαλλουσας σπουδας , αἱς ἠ προς ἀργυρισμον ἠ δοξαν ἠ την | ||
| ὡρισμενης ὡρας ἡκουσης . ἰδοις δ ' ἀν και τας σπουδας τας περι τινα μεχρι των ὑπνων ἐπακολουθουσας : ὁ |
| και βατον και ἀψινθιον και παντων ὁμοιως στυπτικων . Αἱματηρα δυσεντερια λεγεται , ὁταν αἱμα καθαρον ᾐ το κενουμενον , | ||
| ὀψει τα διαχωρουμενα . και καλειται το παθος τουτο ἡπατικη δυσεντερια . οἱ μεν οὐν πολλοι των ἰατρων ἐπειδαν θεασωνται |
| πλημυριδος , ἐπικλυσθεισα ἡ Κυρβη ἐρημος ἐγενετο , αὐτοι δε διειλοντο την χωραν , και ἑκαστος ἑαυτου πολιν ὁμωνυμον ἐκτισε | ||
| δεινοτατοι ὀντες των βαρβαρων ; ἐξ ὁλοσφυρου γαρ ἰσον μερισμον διειλοντο , και πρωτοι χαρακτηρα ἐβαλον , † εἰς τον |
| , οὐδε παρατεινεται τῃ διεξοδῳ της λεξεως δι ' ἡς προφερομεθα το ἀνθρωπος ἡ συνθεσις του νοηματος : και γαρ | ||
| παντες Ἑλληνες κοινῃ χρυσον και το μεν ὀνομα ὁμοιως παντες προφερομεθα , διχοστατουμεν δε περι την δοξαν τουτου , ὁ |
| αὐτους ἐπι τον μυθον ὁ Αἰσωπος και εἰς οὐρανους αὐτους ἀναβιβαζει τον ἐλεγχον : οὐ μην ἰσα ποιηταις ὁ Φρυξ | ||
| , κακος ἀκακος . τα δε παρασυνθετα και φυλαττει και ἀναβιβαζει : ἐκλεκτος ἐκ του ἐκλεγω , ἐπιλεκτος ἐκ του |
| , ἐμετος χολωδων ἠ φλεγματωδων . τουτων προφαινομενων περι το τεσσαρεσκαιδεκατον ἐτος , δει τον ἰατρον τεκμαιρεσθαι ὡς ἐπειγει ἡ | ||
| παιδι Κλεοδαμου νικησαντι την οϚʹ Ὀλυμπιαδα . . . Το τεσσαρεσκαιδεκατον εἰδος μονοστροφικον ἐστιν ἐκ ιηʹ κωλων και ιζʹ . |
| τῳ χρωμενῳ μοχθηροις ὀργανοις και ὑποκειμενοις . Το του στρατοπεδου παραδειγμα ὡς ἐν ταξει ὀργανου παρελαβεν , τα δε σκυτη | ||
| εἰναι ἰδεᾳ ἐν τῳ παραδειγμα εἰναι τι , το δε παραδειγμα προς τι : τινος γαρ το παραδειγμα . ἐτι |
| το παρ ' ἡν παρακειται ἀντι του μεθ ' ἡς συμπληροι το χωριον . ῥητον ἀρα ἐστι το ΑΔ . | ||
| καλουμενοις κωλοις , ἁ συντιθεται μεν ἐκ των ὀνοματων , συμπληροι δε τας περιοδους , οὐ μονον ταυτα , ἀλλα |
| εἰ δε ταυτα ποιησετε , ἀναγκη ἡμιν και Κορυλαν και Παφλαγονας και ἀλλον ὁντινα ἀν δυνωμεθα φιλον ποιεισθαι . Προς | ||
| ἀνεμον ἐνθεν μεν Συριους Καππαδοκας ἀπεργει , ἐξ εὐωνυμου δε Παφλαγονας . Οὑτως ὁ Ἁλυς ποταμος ἀποταμνει σχεδον παντα της |
| παραγ - γελλειν τι , οὐδ ' ὡς οὐδεν ἀναρχον κατελειπετο , ἀλλα δωδεκαδαρχοις και ἑξαδαρχοις παντα τα καταλειπομενα διεκοσμειτο | ||
| δεκα : ἀφ ' ἑκαστης δε της πεμπαδος εἱς ἡμεροφυλαξ κατελειπετο : και ἑνα μεν ἐτι καθευδοντα ἀπεκτειναν , ἀλλον |
| Ἀσωπου και της κρηνης της Γαργαφιης , ἐπ ' ᾑ ἐστρατοπεδευοντο τοτε , δεκα σταδιους ἀπεχουσα , προ της Πλαταιεων | ||
| ὑφορωντες τουτους αὐτοι ἐφ ' ἑαυτων ἐχωρουν ἡγεμονας ἐχοντες . ἐστρατοπεδευοντο δε ἑκαστοτε ἀπεχοντες ἀλληλων παρασαγγην και πλεον : ἐφυλαττοντο |
| . Συνεστι δε και πυρωσις ὁλῳ τῳ ὑποχονδριῳ , και ἀνορεξια παρακολουθει , δοκει δε φιλανθρωπον ἐπ ' αὐτοις σημειον | ||
| πλαδον δε ἀναξηραινει , ξηροφαγια τε και ἀψινθιου ποσις . ἀνορεξια δε ἡ μεν τις γινεται δια φλεγμα παρακειμενον και |
| ποιητας και νομοθετας γενεσθαι . τας τε γαρ τεχνας τας ῥητορικας και τους λογους τους ἐπιδεικτικους και τους νομους τους | ||
| της πραγματειας , ὡς οὐ μειρακιον ἠν , ὁτε τας ῥητορικας συνεταττετο τεχνας , ἀλλ ' ἐν τῃ κρατιστῃ γεγονως |
| , ἐντευθεν και της αἰσθητικης δεδεκται γνωσεως , ἀμεσως μεν ἐνεργουσης περι τα οἰκεια γνωστα , ἀφυπνιζουσης δε και αὐτον | ||
| , φαντασια δ ' οὐδεμια ἐγειρεται της νοερας ζωης τελειως ἐνεργουσης ; οὐ παρα τοις θεοις συνυπαρχει ἡ ἀληθεια κατ |
| τωι ἐγγονωι Ἀλεξανδρωι ἀπηνως παρα του υἱου του Ἀντιπατρου του Κασανδρου . ὁς Κασανδρος μετα τους τοιουτους φονους ἐγημε την | ||
| και τον χοιρον ἰακχον . τοιουτος ἠν και Ἀλεξαρχος ὁ Κασανδρου του Μακεδονιας βασιλευσαντος ἀδελφος , ὁ την Οὐρανοπολιν κτισας |
| νοησαι . ἐπιτηδες τουτο εἰπεν , ὁπως ἀν το βλασφημον εὐκαιρως κατ ' αὐτου δοξῃ λεγειν . ἐς κορακας ] | ||
| γενους : οἱ δε διῃρουν . πρωτοβαθρον Δεδειπναναι γαρ ἁνδρες εὐκαιρως πανυ δοκουσι μοι . Τας μεν ἀλλας ἐστιν αὐλουσας |
| ἀσωτια ἰασιμος ἐστιν , ὡς εἰρηται , ἡ δ ' ἀνελευθερια ἀνιατος . ἀνιατος δε εἰπεν ἀντι του δυσιατος : | ||
| ὑπαρχοντα παρασφραγισηται , οὐκ ἐστιν ἁψασθαι , οὑτως ἐνιων ἡ ἀνελευθερια και δυσελπιστια τα ὑπαρχοντα παρεσφραγισται οὐκ ἐωσα ἁψασθαι , |
| ἡδονῃ : ἀκοης χαριτι , γλυκυτητι , κολακειᾳ . ʃ ῥητορικων λογων καινοτερα και παραδοξα ὑμιν εἰσηγουμενων . σοφιστας δε | ||
| οὐκ ἐσιγησεν . ὁτι Ἀσπασια σοφη του Σωκρατους διδασκαλος των ῥητορικων λογων ἐφη ποτε προς Σωκρατη ἰδουσα αὐτου το καταστημα |
| πηχων ἑκκαιδεκα , καταργυρος ὠν ὁλος , οἱ δε τρεις ἐλαττονες ὀντες διαλιθοι κατα μεσον ὑπηρχον . Μετα τουτους ἐφεροντο | ||
| τῃ κατεψυγμενῃ ζωνῃ . Ἀναπαλιν δε τοις προς μεσημβριαν οἰκουσιν ἐλαττονες ἀει μαλλον και ἐλαττονες αἱ ἡμεραι γινονται . Παρ |
| ἡ συγγραφη : ταξιν δε , εἰ κατα ταξιν και εὐτακτως συγκειται το γραμμα : τελος δε , εἰ προηνεγκατο | ||
| θυμουμενων , και ὁρμωμενων κατ ' ἀλληλων : ὡν και εὐτακτως ἐπορευοντο αἱ ἀγελαι : οὐκ ἐδειλιων δε οὐτε οἱ |
| χαιροντων ταις ἁρπαγαις , ὡς ἐν βραχει τῳ χρονῳ δυναμιν ἀθροισθηναι μεγιστην περι αὐτον , οὐκ ἐλαττω των πεντε μυριαδων | ||
| ὁτι ἐν παντι μοριῳ διαφορος τικτεται κακοχυμια : ἐνδεχεται οὐν ἀθροισθηναι χολωδη ὑλην ἐν τῳ ὑπεζωκοτι και ἐμφραγηναι και ποιησαι |
| εἰτε και ἀσφαλεστερον οὑτως ἡγουμενος . Και τοτε μεν οὑτως ἐκοιμηθησαν . τῃ δ ' ὑστεραιᾳ καλεσας ὁ Κυρος τους | ||
| πεμπων φανερος ἠν τους θεραπευσοντας . Και τοτε μεν οὑτως ἐκοιμηθησαν . ἁμα δε τῃ ἡμερᾳ κηρυξας συνιεναι των μεν |
| Μηδιαν στρατηγου συναγαγοντος ἐπ ' αὐτον ἐκ τε Μηδιας και Περσιδος και των συνεγγυς τοπων στρατιωτας πεζους μεν πλειους των | ||
| οὐκ ἐτι της αὐτης βασιλειας , ἀλλ ' ἠδη της Περσιδος , ἡν ἀφ ' ὑψους παραπλεοντι ὡς σταδιους δισχιλιους |