: το πειον το σχοινιον της νεως : σκαφειον το γεωργικον ἐργαλειον : κουρειον το κοινως λεγομενον : το δε | ||
ἐλαττω τα ἐνδεοντα ᾐ . Και ἰδοις ἀν τον μεν γεωργικον μακαριζοντα τους ἀστικους , ὡς συνοντας βιῳ χαριεντι και |
της μητρος και προσηνεγκε διαφορους τροφας ἐξ ἀκροδρυων , ἀπο μελιτος , ἀπο γαλακτος , και ἐλθων ὁ ἐριφος ὀσφρησατο | ||
τους ἐν τοις προσωποις . ] Ὀξους δριμυτατου μετα ἰσου μελιτος μιξας ἐπιμελως ἐπιχριε , τῳ δακτυλῳ διατριβων . ἀλλο |
χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
, ὁ δε τοπος διαμονην ἐχει , το δε ποτε χρονικον ἐστιν , ὁ δε χρονος οὐκ ἐχει διαμονην ἀεικινατος | ||
δε τε νυκτος ἀμεινω . ὁτι το εὐτε οὐκ ἐστι χρονικον ἀλλ ' ὁμοιωματικον , ἀναλογουν τῳ ἠυτε . . |
ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
λεγουσιν , ὡσπερ Πλατων ἐποιει , ἀλλον μεν λεγων τον εἰδητικον ἀριθμον , ὁν και αἰτιον ἐτιθετο , ἀλλον δε | ||
το μεν γνωριζομενον ἑν , ὁτι το διωρισμενον ἐστι και εἰδητικον , δηλον ἐκ του ἑν τι των πολλων ἐννοειν |
αὐτων οὐδενα , δια παντος δε προς ὁμιλουντας και τογε θεωρικον διδοντας ' ἀλλον τροπον διανεμοντας , ἰσως ? οἱ | ||
ταυτα ἡκε Παναθηναιων ὀντων των μεγαλων τῃ διαδοσει προς το θεωρικον , και ἐπειδη οἱ ἀλλοι δημοται ἐλαμβανον , ἠξιου |
ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
, ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
: ἐπι των τυφομανων γεροντων . Των ἐπι κοσκινῳ : μαντευομενων δηλονοτι . Και , Των ἀπο τριποδος , και | ||
! ! ! μαντειον ] ἐπε ! [ ] τωμ μαντευομενων [ ἑνεκεν ] εἰ θεμι [ ] ! ! |
παπυρος περιγλυφεται ἀναλογως τῃ οὐρηθρᾳ , εἰτ ' εἰς τον οὐρητικον πορον ἐντιθεται . ἐξωθεν δε τῳ καυλῳ περιτιθεται σπογγιον | ||
λαχανων ἐσθιοντα και κυκεωνα πινοντα και πτισανης χυλον ῥοφουντα : οὐρητικον δε μηδεν προσφερειν , ἀντισπαν δε και εἰς ἱδρωτας |
ἑως τινος της ἐπιστημης ἀπολαυειν . και πλευσας ἐπι την περισπουδαστον Ἀλεξανδρειαν μετα συχνου ἀργυριου τοις ἐντελεστατοις των φιλολογων † | ||
ποτιμον ἐν μεσῃ θαλαττῃ , οὑτος κειμενους ἀνεστησεν , οὑτος περισπουδαστον ἡλιον φως τοις θεαταις ἐδειξεν , ὡν ἱεραι θηκαι |
προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
πλησιοχωρους ὀντας οὐτε εἰς τους δευτερους τους μεγιστους των Ἑλληνων τουτουσι τους νυν ἀθλιους Λακεδαιμονιους , ἀλλ ' ἐνταυθα και | ||
σοι γαρ ἐστι περιπατος καλλιστα περι γε τουτου . Ἐπειτα τουτουσι λαλειν ἐδιδαξα Φημι κἀγω . Ὡς πριν διδαξαι γ |
προς ἀλληλους ὑπερ ἀρχης και ταξεως ἀνεπιφθονον εἰναι και των νενομισμενων , τον δ ' ὁλως ἀλλοτριον μηδεμιας ὀργης μηδ | ||
τεκμηρια περι του ταυρου και της θυσιας , ὡς ἐκει νενομισμενων τουτων και του ποιητου παραβαλλοντος τα ἐκει συντελουμενα . |
δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
μεν ἀπλανεις ἀστερας συνδεδεσθαι τωι κρυσταλλωι , τους δε πλανητας ἀνεισθαι . . . . , . εἰσι δε οἱ | ||
τε αὐτην αἰξι τε ἀγριαις και ἐλαφοις , και ταυτας ἀνεισθαι ἀφετους τῃ Ἀρτεμιδι , οὐδε εἰναι θεμις θηραν ποιεισθαι |
πολυ σφισιν ἐσεσθαι το ἐτι λοιπον ἐπι τῃ κατα Δυρραχιον γενομενῃ νικῃ : το δ ' ἐναντιον αἰσχιστον εἰναι , | ||
πληγην δια του οὐκ ἀμερους : και δοξαι ψευδεις ἐξω γενομενῃ του ἀληθους αὐτου : ἐξω δε γινεται τῳ μη |
δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
: και δη κομισθεντος ἐριφου ἡδε ἐγκρατως ἐσχε , δεομενη ἀποσιτος εἰναι δια πλησμονην : ἐδρασε δε και τῃ δευτερᾳ | ||
λυμαινηται τις . ἐτυχε δε ἀρα τριτην ἐχων ὁ κυων ἀποσιτος την ἡμεραν ἐπι τῃ φιλοπονῳ και καρτερωτατῃ φρουρᾳ . |
το δικαιως κρινειν . τροπῳ γαρ τινι παρα θεου οἰκονομιαν πεπιστευται : και γαρ αὐτος οὑς ἐχει ὑφ ' ἑαυτον | ||
κακον , ἀνεμειν τουτο , και ὑγια γινεσθαι αὐτον . πεπιστευται δε τους ἀλλους τους ἀνα πασαν την γην ὀνους |
, αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
συλλαμβανοντος αὐτον ἐκεκραγει τε και ἀντετεινε . των δε προβατων αἰτιωμενων αὐτον ἐπι τῳ βοαν και λεγοντων : „ ἀρα | ||
ὁποτε το πρωτον ἀναπετασας ἐπεδεικνυεν το ἐργον , ἐπακουειν των αἰτιωμενων τι ἠ ἐπαινουντων : ᾐτιατο δε ὁ μεν την |
κρασπεδα δ ' αἱ τελευταιαι ὀχθαι . βους δ ' ὀνομαζεσθαι φασι τας των ἐν τοις χιτωσι ῥαφων συμβολας . | ||
ἀερα ψυχων ἐμπλεων : και τουτους δαιμονας τε και ἡρωας ὀνομαζεσθαι : και ὑπο τουτων πεμπεσθαι ἀνθρωποις τους τ ' |
και το του εἰκοσαεδρου τριγωνον των εἰς την αὐτην σφαιραν ἐγγραφομενων ὁ ΑΒΓ , και ἐγγεγραφθωσαν εἰς τον ΑΒΓ κυκλον | ||
ἡ ΔΓ . νεʹ . Των εἰς την αὐτην σφαιραν ἐγγραφομενων το πενταγωνον του δωδεκαεδρου και το τριγωνον του εἰκοσαεδρου |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
και κερασαι μετριως , ᾑ μαλιστα οὐδενος ἡττον των ἀλλων ἀποδεικνυται Λυσιας , ὁς γε οὐδεν τοις δια χειρος ἐχουσι | ||
κρινομενου : το μεν γαρ ἀποδεικνυσι , το τεκμηριον : ἀποδεικνυται δε το κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου |
φυλλον οὐκ ἐλαττον ἐχει πελτης , καρπον δε σφοδρα μικρον ἡλικον ἐρεβινθον ὁμοιον δε συκῳ : δι ' ὁ και | ||
καλουμενον οἰστρον , ὁμοιον μεν σκορπιῳ , μεγεθος δ ' ἡλικον ἀραχνης . τουτο δε ποιει αὐτους ἐξαλλεσθαι οὐκ ἐλαττον |
ἁπαντων ἡ μεν ἡγειται ὡς ἡνωμενων , ἡ δε ὡς διακεκριμενων , ἡ δε προ ἀμφοιν ὡς παντων ἁπλως : | ||
δυνατον ἐστι λεγειν μιαν την οὐσιαν την ὑπαρχουσαν ἐξ ἐντελεχειᾳ διακεκριμενων δυο οὐσιων . και κατα τουτο τον ἀριθμον φησιν |
ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
. . . , : Τιμαγητος δε ἐν αʹ Περι λιμενων τον Ἰστρον φησι καταφερεσθαι ἐκ των Κελτικων ὀρων , | ||
μεθοδος . Ἐν τουτῳ δε τῳ μερει και το περι λιμενων ἐγκειται . λιμενες δε ἠ ἐν μεσῳ της πολεως |
παραγραφεται , ὡς ἡταιρηκοτα . ἐνταυθα μεν πρωτον ζητημα νομιζει ὁριστικον εἰναι δια το πεπραχθαι αὐτῳ το ἐξελθειν μηδε ἑταιρησαι | ||
και ἐστιν εἰπειν ὁτι , εἰ μεν ἐχωσι το ἐνεργητικον ὁριστικον ἐν χρησει , προπερισπωνται : τιθημι ἐαν τιθωμαι , |
χωρις ὁρκων εἰναι πιστους , και την ἰδιαν οἰκιαν οὑτως οἰκονομειν , ὡστε την ἀναφοραν ἐξειναι της προαιρεσεως εἰς ἐκεινην | ||
εἰη , ἐξεστω ? περι τους ? ἀγχιστευοντας ? ? οἰκονομειν . οἱ ? ? γαρ ? ? ? τοι |
της καλλιπολεως ; εἰ μεν ἐξω τι των ἐκεινης ἐπραξα παραγγελματων , κατεβην : εἰ δε πανταχοθεν τους ἐκειθεν ἐτηρησα | ||
ὑφην της παρασκευης . οὐκ ἀχρειον δε οὐδε των Ἰσοκρατους παραγγελματων ἐντρεπεσθαι , μη τραχυνειν τον λογον τῃ παραθεσει και |
αἰτιον , ἐντελεχειᾳ δε το ποιητικον . Ἐντευθεν περι του ἀναγκαιου ἡμιν διαλεγεται πληρωσας τον περι της φυσεως λογον , | ||
γινεται ἀρα το πρωτον σχημα της μιξεως του ὑπαρχοντος και ἀναγκαιου : ἐπι δε της τοιαυτης μιξεως τῃ μειζονι καθ |
την δια πεντηκονταετιας ἀφεσιν τε και εἰς τας ἀρχαιας ληξεις ἐπανοδον , την κατασκευην της ἀδιαλυτου σκηνης , ἀλλα μυρια | ||
ἀνδρος οὐδαμως ψευδεσθαι πεφυκοτος , ἡνικα των πρεσβεων ἠλπιζε την ἐπανοδον , ὁ μεν καθηστο κεκοσμημενος , ἀναμενων την ἐρωμενην |
ἐπιμελειας δεονται τα μαθηματα , προς οὑς ἐστιν εἰπειν το Πλατωνικον ἐν τῃ Ἐπινομιδι εἰρημενον οὑτως : εἰτε χαλεπα εἰτε | ||
. Πλατωνικος ὠν ὁ πατηρ του βιβλιου τουτου κατα τον Πλατωνικον σκοπον ζητει το τε τελος της ὀντως φιλοσοφιας και |
, σπενδωμεν ταις Μναμας παισιν Μουσαις και τωι μουσαρχωι τωι Λατους υἱει . Πολυμνια παντερπης κορα , ναρκισσου τερενωτερον . | ||
δε και κιθαραι κλαζεις παιανας μελπων . ὠη , τον Λατους αὐδω , ὁστ ' ὀμφαν κληροις † προς χρυσεους |
συνδειπνον κεκλημενον . και Πλατων δ ' ἐφη τοις το συνδειπνον ποιησαμενοις . και Ἀριστοφανης Γηρυταδῃ : ἐν τοισι συνδειπνοις | ||
σκωμματος ἠρχετο ὁ Κυρος . κατανοησας γαρ τινα των λοχαγων συνδειπνον και παρακλιτην πεποιημενον ἀνδρα ὑπερδασυν τε και ὑπεραισχρον , |
ποιας ἀπερχονται του οἰκου . Παροιθεν : ἐμπροσθεν : τα παροιθεν δε τα προ τουτου , ὁπου ἀπῃεσαν . Θελγομενοι | ||
στονοεντα βαλεσθαι νηας τ ' ἐμπρησειν ὀλοῳ πυρι , τῃσι παροιθεν ἠλυθον ἐς Τροιην νωιν κακα πορφυροντες : ἠλυθον ἀσχετον |
μετα δε τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους εὑρισκομεν το παραγραφικον , ὁτ ' ἀν ἡ ὑλη εὐλογωτεραν τῳ κεφαλαιῳ | ||
, μοιχον ἀνελων : μετα γαρ την καταστασιν ἐπαγεις το παραγραφικον : και λυσον τῃ μεταληψει και τοις ὁρικοις , |
τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
τον διαπορθμευσαντα Εὐρωπην Διι . . . Αὐτονοης δε και Ἀρισταιου παις Ἀκταιων ἐγενετο , ὁς τραφεις παρα Χιρωνι κυνηγος | ||
παραθεσθαι τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον |
οἱ ζωντες εὐδαιμονουσιν , ἡρμοσμενην ἐχειν την διαθεσιν ἐπιβαλλοντος . παραστησαι δε αὐτου την δυναμιν και δια των ἀπεμφαινοντων θελοντες | ||
ἀλλα την φημην εἰς μαρτυριαν καλεις , ἡν οὐ δυνασαι παραστησαι τῳ βηματι : ἡν αὐτος θρυλλησας διεσπειρας : εἰ |
εὑρεν την ἀντιθεσιν τοπικην ποιησαι . Ἐρει δε τι και ἀντιστατικον : καθολου δει γνωναι , ὁτι αἱ ἀντιθετικαι δι | ||
τῃ ἀληθειᾳ νομισας ἐπιεναι πολεμιους ἐπεισε παρασκευασασθαι , εἰτα το ἀντιστατικον ἐν τῃ μεταθεσει της αἰτιας ἀναφυεται του ῥητορος λεγοντος |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
Ῥοδος προτερον Ὀφιουσσα και Σταδια , εἰτα Τελχινις ἀπο των οἰκησαντων Τελχινων την νησον , οὑς οἱ μεν βασκανους φασι | ||
Χαρακι . Ἰος , νησος των Κυκλαδων , ἀπο Ἰωνων οἰκησαντων , ὁθεν ἠν Ὁμηρου μητηρ , ὡς ὁ χρησμος |
, κυριε , ἀσυνετος εἰμι , και οὐ συνιω τας παραβολας ταυτας : πως γαρ δυναται ἐκτριβειν και παλιν σωζειν | ||
και μη νοων ὁτι ἐστιν : ὡσαυτως και ἐαν μοι παραβολας λαλησῃς και μη ἐπιλυσῃς μοι , εἰς ματην ἐσομαι |
ἀπο του ἐζευγνυν ἐπηγνυν ἐαν ζευγνω και ἐαν πηγνω μετα περισπωμενης εἰναι : καθολου γαρ ὡν ἡ μετοχη εἰς ς | ||
ἐν τῳ οὐ μεν σφας ἐτ ' ἐολπα περιεγραφετο της περισπωμενης . Σφε . Εἰρηται ὡς μονως ἐγκλιτικη ἐστι , |
ἑαυτον ἐφασκεν ἀνδρι μηδεν ὁμοιῳ , και ἀλλως πλειω χρονον ἀποδημων του εἰκοτος αἰσχυνεσθαι τους οἰκοι φιλους ὑπερορασθαι δοκουντας . | ||
δεινα ἠ τον δεινα ἐξεταζομενον : ] εἰ δε ἀρα ἀποδημων ἡδομαι , τας μεγιστας πολεις ἐπιεναι μετα πολλου ζηλου |
καλως ῥηθεντι μνημη και κοσμος τοις πραξασι γινεται παρα των ἀκουσαντων . ἐνταυθα τοις μεν ἐργοις ὁ λογος ἀντικειται , | ||
διαλεγομενον δι ' ἑαυτου , ἠ δι ' ἑτερων τινων ἀκουσαντων ἐκ προσωπων , ὡς ὁταν εἰσαγαγῃ τινα περι πραγματα |
ναυσι παρατασσομενων . και περι μεν των ἐν ταις ναυμαχιαις συνταξεων ὑστερον ἐρουμεν , τα δε προς την πεζικην στρατειαν | ||
φασι τον Ταναγραιον Βακχειον ἐπιβαλειν τῃ πραγματειᾳ και δια τριων συνταξεων πληρωσαι την προθεσμιαν , πολλας παραθεμενον εἰς τουτο μαρτυριας |
, κη , λε , μβ , μθ , και συγκρινομενων μειζονων ἐλαττοσι , πρωτου πρωτῳ , δευτερου δευτερῳ , | ||
τροπος των λογων διττος : ἠ γαρ ὑπερ ἑκαστου των συγκρινομενων ἰδιᾳ τινα λογον διεξελευσομεθα , ἠ ἑνα παρ ' |
πατωρ δομοις : ἀλλῳ δ ' ἀρεσκει μηδεν ὑγιες ἐκ φρενων λεγοντι πειθειν τους πελας τολμῃ κακῃ : οἱ δ | ||
στερξεις νομους . ποσους δοκεις δη καρτ ' ἐχοντας εὐ φρενων νοσουνθ ' ὁρωντας λεκτρα μη δοκειν ὁραν ; ποσους |
, προσλαβομενος δε συμμαχους παρα των Θετταλων συνηψε μαχην τοις ἐναντιοις . του δε Ἀλεξανδρου δια τας ὑπεροχας των τοπων | ||
και τοις ἐφυδροις . Καιτοι δοξειεν ἀν ἀτοπον εἰ τοις ἐναντιοις : ἀλλ ' οὐδεν ἀτοπον , την μεν γαρ |
. τα μεν οὐν παρ ' ἡμων ἠδη κομιζῃ , κροτον και ἐπαινους και το μηδενα ταυτα ἀγνοειν : εἰκος | ||
κομαν παραμπυκιδδε χερι ποδοιν τε παδη ἁ τις ἐλαφος , κροτον δ ' ἁμα ποιη χορωφεληταν , και ταν κρατισταν |
, ἀλλ ' ἐπι τινι των ἀλλων αἰτιων συστασης , ἀρχομενης μεν της ἀποστασεως , δια της ἀνωδυνου τε και | ||
κωλυοι , φλεβα τεμνε , μη εἰς μακραν , ἀλλα ἀρχομενης της νοσου . Ἐν ὀλιγοσιτιᾳ δε τηρειν και ὑδροποσιᾳ |
δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | ||
προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ |
Δωδωνης μεδεων δυσχειμερου „ . και Διονυσιος ” Δωδωνης ἠπειρος ἀπειριτος ἐκτετανυσται ” . Φιλοξενος δε ὁ την Ὀδυσσειαν ὑπομνηματιζων | ||
οὐ τι προσεσσυμενον στυφελιξεν : ἀλλ ' ἁτε πρων εἱστηκει ἀπειριτος οὐρεϊ μακρῳ , τον ῥα διιπετεων ποταμων μενος οὐδ |
το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |
εἰς δε ταυτα τις αὐ βλεψας ἡγησαιτ ' ἀν παλιν αἰσχιστον το τοιουτον ἐνθαδε νομιζεσθαι . το δε οἰμαι ὡδ | ||
ποιησαντα , τοτ ' ἐπιτρεπειν χρη τῃ τυχῃ , ὡς αἰσχιστον γε και σφαλερον ὑποδειξαντα πολεμου κινησιν , ὡστε και |
ψυχης : οἱον τοτε εἰρηνευει ἡ πολις ὁταν κατακλιθῃ το θητικον τῳ προπολεμουντι , και το προπολεμουν τοις ἀρχουσιν : | ||
ἀποδειξαμενος αὐτος εὐθυς ἁμα τῳ παραλαβειν την ἀρχην ἁπαν το θητικον του δημου και ἀπορον οἰκειον ἐσχεν . ἠν δε |
βουλητον μεν γαρ ἐστι το τελος , ὡς εἰπε , βουλευτον δε το προς το τελος και του τελους ποιητικον | ||
βουλευομενοι οὐχ αἱρουμεθα παντα , ἀλλ ' ἑν τι αὐτων βουλευτον προαιρετον ὀν ἐκ της βουλης προεκριθη : διο φησι |
και των ὁλων κοσμων ὡς πληθυομενων τε και ἑνουμενων , ὑποτεταγμενων ἀει τουτων ἐκεινοις , και μεγαλοις οὑτω βημασιν , | ||
ὁτι και συ τῳ τροπῳ δυνατος εἰ την παρα των ὑποτεταγμενων εὐνοιαν περιποιεισθαι των ὑπηκοων , ἐτι δε φιλους πλειστους |
ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
διηγησασθαι βουλομαι λογον ἀρχαιον , ἐπαινον γαμου . Μειρακιον ἠν Ἀττικον των εὐ γεγονοτων ὁ Δημοφων . οὑτος τα τε | ||
ἐστιν Ἰωνικον , πλεοναζει το ω , εἰ δ ' Ἀττικον , το ο . λαγῳα δε λεγεται κρεα . |
καρτα προσκεαται : και σφιν οὐκ ἐμεσαι ἐξεστιν , οὐκ οὐρησαι ἀντιον ἀλλου . ταυτα μεν νυν οὑτω φυλασσεται . | ||
καρτα προσκεαται . Και σφι οὐκ ἐμεσαι ἐξεστι , οὐκι οὐρησαι ἀντιον ἀλλου . Ταυτα μεν νυν οὑτω φυλασσεται . |
την Ταραντινων πολιν οὑτω καλως και φιλανθρωπως διοικησαντα κυριον αὐτης κατασταντα , ὡστ ' εἰς ἁπαντας την ἐκεινου μνημην διενεγκειν | ||
Δαρειον ἀνηρ Αἰγυπτιος φωνεων μεγιστον ἀνθρωπων : τουτον τον ἀνδρα κατασταντα ἐπι του χειλεος του Ἰστρου ἐκελευε Δαρειος καλεειν Ἱστιαιον |
μενων οὐδεν ἐστιν ἀτοπον το ὀν και το ἑν γενη ὑποτιθεσθαι : τα γαρ ἐξῃρημενα γενη ὑπο περιουσιας δυναμεως προϊσχουσιν | ||
φιλοδοξειν : το ἀρα την δοξαν αἱρετον και φυσει ἀγαθον ὑποτιθεσθαι μεγαλου τινος κακου γεννητικον ἐστι , της φιλοδοξιας . |
κατοικησαι . τους δε Κενταυρους μετεωρισθεντας τοις προτερημασι , και ὁρμωμενους ἐκ της Φολοης , λῃζεσθαι τους παριοντας των Ἑλληνων | ||
και στρατηγον ἐξαιρετον , ὁς οὐδ ' ἐς Λιβυην ἡμας ὁρμωμενους παρεξενε τε και στρατιαν οὐ λαβων αὑτῳ συνεστησατο και |
τι λυπηρον εἰη , εἰς ταυτα παρακαλουντες . και το προθυμεισθαι δε συναυξειν τον οἰκον ἐπαιδευομεν αὐτην , ἐπιγιγνωσκειν αὐτην | ||
και μιμειται , και τα ὑποζυγια ὁδων , ὡς ἠ προθυμεισθαι προς αὐτας , εἰ εὐ αὐτοις ἐχειν ἐν αἰσθησει |
τοιαυταν Ἀμενα παρ ' ὑδωρ αἰσαν ἀστοις και βασιλευσιν διακˈρινειν ἐτυμον λογον ἀνθρωπων . συν τοι τιν κεν ἁγητηρ ἀνηρ | ||
τας ῥαχεις . και ἡ μεν ἱστορια οὑτως . * ἐτυμον : ἀληθες ἀληθως * ἰους ' : πορευομενη ἐρχομενη |
μεν εἰληφοτες ἐπισκεψομεθα ποσους κατα την ἐξ ἀρχης θεσιν ἀπεχει ἰσημερινους χρονους και ἡ ἑπομενη μοιρα της κατα το αὐτο | ||
ἀφετης μεταξυ των κεντρων δει γνωναι και ἐνταυθα μετα ποσους ἰσημερινους χρονους ἐπι την τοιαυτην ἡξει θεσιν ἡ ἀναιρετικη μοιρα |
Τιμιος μεν δη ὁ θεωρητικος βιος , ἑπομενος δε και ἀναγκαιος ὁ πρακτικος : ὁτι δε τουτο οὑτως ἐχει , | ||
τις προσεθηκε τον ἑξης στιχον . . ἀθετειται ὁτι οὐκ ἀναγκαιος : προκειται γαρ το ἀλλ ' αἰει μυθοισι λαβρευεαι |
κοινος ἠν ὁ φοβος των τε ἠδικηκοτων των τε οὐχ ἁμαρτοντων , ὡς ἐν τοις τοιουτοις κακοις κοιναι των πολεων | ||
' αὐτο και παρακαλουμεν . ἐστι δε των μεν οὐδεν ἁμαρτοντων δικαιολογια , των δ ' ἁμαρτοντων παρακλησις . ἐφ |
δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
οὑτως ὁ ἐρωτων οὐκ ἠπιστατο περι των ἐν ποιᾳ μαχῃ πεπτωκοτων ὁ κηρυξ ἡκεν , ἀλλ ' ἐνομιζε περι των | ||
Ἀθηνας ἀποπεμψομεν , καλλιον ἀναθημα τῃ γῃ των ἐν Μαραθωνι πεπτωκοτων . Τις ἡ φωνη προσεβαλεν ἡμιν , ὠ Σωκρατες |
και ὀξυτονως . παρα δε το μειος εἰρηται , ὁτι μειουμενης εἰς ἀκρον της σεληνης , πληρουται ὁ μην . | ||
ἐκ της κληματιτιδος ἀριστολοχιας . και ἡ μεν ἐκ της μειουμενης ἐμπλαστρος ποιει προς χοιραδας και παρωτιδας και παντα τα |
καιρον . ἐντευθεν οὐν ἐχει μακρον . ἠ παρα , παρασκευαζεται . . . . ἀριστος : παρα το ἀρειων | ||
ἀλλ ' ἀφορητα τοιον ] τοιουτον παλαιστην ] † ἀντιμαχον παρασκευαζεται ] † ἑτοιμαζει ἐπ ' αὐτος αὐτῳ ] αὐτος |
του Λυκουργου γεγονεναι ὀφθαλμων . πιστουνται δε τον μυθον τουτον γεωργων παιδες . εἰ γαρ τις , φασι , τῃ | ||
ᾠκειτο χειρον ἡ γη , μη διαμετρουμενων αὐτην ἀκριβως πενητων γεωργων : ἀλλα τουτο μεν εἰη ἀν τι των ἐν |
αἱματος χοιροκτονου αὐτος σε χρανῃ Ζευς κατασταξας χεροιν Αἰθιοπα φωνην ποτερα γυνη τις Αἰθιοψ φανησεται ; λεοντοχορτον βουβαλιν νεαιρετον ὡς | ||
παφλασματων : ἐχ ' ἀτρεμα . Φερ ' ἰδω , ποτερα Λυδον ἠ Φρυγα ταυτι λεγουσα μορμολυττεσθαι δοκεις ; Ἀρ |
κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
] ἀπατησας , περιελθων . Γ περιδραμων ] ὑποδραμων τον Δημον . ὑφαρπασας ] κρυφιως λαβων . μεμαγμενην : παρεσκευασμενην | ||
ΓΘ ] ἀπο Πινδαρου παρῳδηται . Γ μοναρχον ] τον Δημον . Γ τεττιγοφορος : ἐθος ἠν τοις Ἀθηναιοις το |
† και ὑποταϲϲομενον τηϲ κλιϲεωϲ των ὀνοματων . και ἐϲτι προτακτικον μεν ὁ , ὑποτακτικον δε ὁϲ . Παρεπεται δε | ||
. Παν ἀρθρον ὀρθης και αἰτιατικης πτωσεως ὀν , εἰτε προτακτικον , εἰτε ὑποτακτικον , ἐπι ἑνικου ἀριθμου , ἐπι |
γαρ Ὁμηρον πεποιηκεναι ἀριστον μεν ἀνδρα Ἀχιλλεα των εἰς Τροιαν ἀφικομενων , σοφωτατον δε Νεστορα , πολυτροπωτατον δε Ὀδυσσεα . | ||
ἀφελης την διαιταν γεγονε . πρεσβειων οὐν πολλων προς αὐτον ἀφικομενων οὐδεποτε πλειον πεντακλινου διεστρωννυτο : ὁτε δε μη παρειη |
και μολις οἱ στρατηγοι κατεσχον ὡστε μη και τους ἀνθρωπους διαφθειρεσθαι . και τους μεν Μενδαιους μετα ταυτα πολιτευειν ἐκελευον | ||
χρηστα τοις ἀχρηστοις , και οὑτως ἐν τῳ παντι σωματι διαφθειρεσθαι χυμους . ἀλλ ' ἡνικα ἀν ἰδῃ τε και |
αὐτου Ἀρκεσιλαν μακαριζω θαητον ὀντα το σωμα , και τον συγγονον αὐτου Ἀτρεμιαν : ὡς ἀδελφου αὐτου ὀντος Ἀτρεμιου ἠ | ||
Διομηδης ἀναξ : οὑτος κτανειν μεν οὐτε ς ' οὐτε συγγονον εἰα , φυγηι δε ζημιουντας εὐσεβειν . ἐπερροθησαν δ |
, οὐχ ἡκιστα δε ἐξ αὐτης της των ἐν μεσῳ στρεφομενων ταραχης . οὐδεν γαρ των ἀληθων οἱ τοιουτοι κατελιπον | ||
δυναμιν τα δʹ ταλαντα , οὐδοποτερον αὐτων κατενεχθησεται , εὐλυτως στρεφομενων των ἀξονων και της των τυμπανων παραθεσεως ἀκριβως ἁρμοζουσης |
βουλης κρινεσθαι ; και προς τουτοις ἰδωσιν ἐστεφανωμενον , και ἐπικληρων και ὀρφανων κυριον γεγενημενον , ὡν ἐνιοις αὐτος ὠν | ||
θανατῳ οὑτοι εἰσαγουσιν . ἀλλα παρα τῳ ἀρχοντι ; οὐκουν ἐπικληρων και ὀρφανων και των τοκεων τῳ ἀρχοντι προστετακται ἐπιμελεισθαι |
κερατοειδης και μετα τουτον ὁ ἐπιπεφυκως , ὁς ἐκ του περικρανιου ὑμενος ἐχει την γενεσιν . τα δε ὑγρα και | ||
της φλεγμονης , εὐ ἀν ἐχοι : πυωθεντος δε του περικρανιου ὑμενος και ἀποσταντων των σωματων , οὐ μονον το |
ἐστιν Ἡλιου πολις : ὡστε και των πολεων των τοτε ὀνομαστων κατ ' Αἰγυπτιους δεικνυνται προγενεστεροι οἱ Ἑβραιοι ὀντες , | ||
αὐτοκρατορα ἑλομενοι ἀνδρα τον παρ ' αὐτοις δοκιμωτατον και των ὀνομαστων ἐπ ' ἀνδριᾳ και στρατηγικῃ ἀρετῃ κατα γην τε |
εʹ διμετρα ἀκαταληκτα , το Ϛʹ μονομετρον , ὁ και παρατελευτον ὀνομαζεται , το δε ζʹ διμετρον καταληκτικον ἰαμβικον ἠτοι | ||
ποικιλης και παντοδαπης . Γ ὠ παντοιας ἠδη μουσης ] παρατελευτον τουτο . μουσης ] παιδευσεως . εἰ μεν τις |
γραφικης , ἐπειδη ἐχαλκευθη , ἀλλ ' ἡγωμεθα σοφισασθαι αὐτα γραφικον τε και χαλκευτικον ἑνα ἀνδρα , οἱον δη τι | ||
των ἐν τοιϲ καλαμοιϲ ἠ ἐχινου χερϲαιου λεαναϲ και μελαν γραφικον ϲυμμετρον ἐπιβαλων ἐα ταριχευεϲθαι και χρω , ὡϲ προειρηται |
και Θουριοι : ὁμορον δε τουτοις ἐστι το Μεταποντιον . Ταυτας Ἀχαιους ἐκ Πελοποννησου κτισαι ἀφικομενους λεγουσι πασας τας πολεις | ||
ἀνδρειαν , και τας ἀλλας τας ἠθικας καλουμενας ἀρετας . Ταυτας δη φασιν ὑπ ' ἐνδειας και ὑπερβολης φθειρεσθαι . |
οὐ τἀληθη ἐφη λεγειν τους ἐξαγγελλοντας . παραινουντων δε των ἀφιγμενων , εἰ μη σφισι πιστευουσι , κατασκοπους τινας πεμψαι | ||
δε λεγειν ὑστερον ὡς μονος εἰη Ξενοκρατης των προς αὐτον ἀφιγμενων ἀδωροδοκητος . ἀλλα και πρεσβευων προς Ἀντιπατρον περι αἰχμαλωτων |