| ? ! [ ! ] ! ! [ [ ] γενο ? ? ! ! ! ! ! [ ! | ||
| καταλαμβανει , ὡς παραμενειν , ἀλλα οἱα ὑπο συνθηματι ἀθροοι γενο - μενοι ᾠχοντο ἀπιοντες . και ἰσασιν ἐντευθεν οἱ |
| μη ταυταις , αἱς νυν τινες γεγραφασιν , ἀλλα ταις γενομεναις μεν προς βασιλεα και Λακεδαιμονιους , προσταττουσαις δε τους | ||
| . το δε αἰτιον ὁτι πασαις ταις ἀφ ' Ἡλιου γενομεναις ἐμηνιεν Ἀφροδιτη , δια την μηνυθεισαν ὑφ ' Ἡλιου |
| , Ἀναξ Μανουηλ , πορφυροβλαστε κλαδε , Ὁ Καματηρος ἐκ γενους Ἰωαννης , Τῳ σῳ δε κρατει πιστοτατος οἰκετης , | ||
| ἐλαττονων ζῳων . και ταδε ἐπραττον ἐς πολυανδριαν του Ἰταλικου γενους , φερεπονωτατου σφισιν ὀφθεντος , ἱνα συμμαχους οἰκειους ἐχοιεν |
| και ἀπεωσαμενοι του τειχους εἱποντο μεχρι του στρατοπεδου κτεινοντες . γενομενοι δε κατα τας μηχανας ἐνιας μεν αὐτων ῥιπτουσι κατα | ||
| τα αὐτα ἠθη διασῳζονται νεοι και πατερες ὀντες και πρεσβυται γενομενοι , ἀλλα γινεται τα μεν των πρεσβυτερων ἠθη μαλακωτερα |
| , οἰκιας περιλημμενοι δημοσιας και περιδρομον ἐχοντες . Περιψημα ἡμων ἐγενου : ἠτοι καθαρμα : ἠ ἀπολυ - τρωσις . | ||
| ὀργης οὐκ οὐσης . οὐτε γαρ δη συ περι ἡμας ἐγενου κακος ἡμεις τε οὐκ ἀν προς ἀγαθον ὠργιζομεθα . |
| του τειχους των Τρωων λιθους εἰς την ναυν ἐβαλετο . παραγενομενος δε εἰς το Ἀργος και ἐλαθεις ὑπο Αἰγιαλειας της | ||
| λιθον ἐνθαδε , ” και μεταθεις τον λιθον εἰσηλθεν . παραγενομενος δε ὁ Αἰσωπος τῳ Ξανθῳ λεγει “ δεσποτα , |
| : τουτῳ δη δειν τῳ τροπῳ συνεπομενον και παιζοντα ὁτι καλλιστας παιδιας παντ ' ἀνδρα και γυναικα οὑτω διαβιωναι , | ||
| , εἰπων ὡς ἐν τῃ των Ἀπατουριων ἑορτῃ Ἀθηναιων οἱ καλλιστας στολας ἐνδεδυκοτες , λαβοντες ἡμμενας λαμπαδας ἀπο της ἑστιας |
| ἀλλ ' οἱον Διονυσοδωρον ποτε φασι τον αὐλητην εἰπειν , σεμνυνομενον ἐπι τῳ μηδενα των κρουματων αὐτου μητ ' ἐπι | ||
| „ Ὁ αὐτος κατανοησας μειρακιον ἐπι τῃ πολυτελειᾳ της χλαμυδος σεμνυνομενον ” οὐ παυσῃ ” , ἐφη , „ μειρακιον |
| , και την του Καλυδωνιου καπρου θηραν , και Θησεα παραγενομενον ἐκ Τροιζηνος εἰς Ἰσθμον καθαραι . : Οὐκ εὐ | ||
| ἀγορασαντα ταυτην ἐχειν οὐκ εἰδοτα την ἑαυτου θυγατερα θεραπαιναν , παραγενομενον δε εἰς Κορινθον ἐπι την των τεκνων ἀπαιτησιν και |
| κατεισιν . ἀρα γε τα τοιαυτα ὑφ ' ὑμων καλως ἐπιτελειται ; το μεν γαρ στρατοπεδον των μιαιφονουντων ὁ προὐχων | ||
| και προσηγορον και φιλιον : φιλια γαρ δι ' ὁμοιοτητος ἐπιτελειται . Παντα δε ἐκτραγῳδει τα ἐπεισελθοντα κακα ἐν τῳ |
| κατανευσει [ ] , αἱ ἀρκτοι [ ] δυσονται και ἐπιτελουσιν [ ] : οὐ δυνουσιν δε . εἰ δε | ||
| ὁ Νομας , ὑστερον δε δια πληθος των ἱερουργιων ἁς ἐπιτελουσιν ἑξ γενομεναι μεχρι του καθ ' ἡμας διαμενουσι χρονου |
| εὐμεγεθη λεκανην ἐγκαθιζει ἡ καμνουσα λουομενη ἠ καταβαινει εἰς την ἐμβασιν , σπογγους πλατεις και μαλακους τῳ ἠτρῳ περιτιθεναι και | ||
| φιλοις παρασχεθειν . Πριν γαρ εἰναι Περγασησιν ἐνεον ἐν ταις ἐμβασιν . Ἀρα δητ ' οὐκ ἀπ ' ἀρχης ἐδηλους |
| μονον ἐστη , ἀλλ ' ἁτε φιλομαθης και φιλοκαλος , ἀγαμενος την θεαν , λογισμον εἰκοτα ἐλαμβανεν , ὁτι ταυτα | ||
| . ἐνθα δη πληγεις εἰς τα στερνα παραχρημα πιπτει . ἀγαμενος δε της ἀλκης αὐτον Ἀχιλλευς ἐτι ἐμπνουν ἀνεκρινεν , |
| . Δηλοι δε γραμμα το γ πληϲιον ἐχον το ρ τεμνομενον μετ ' εὐθειαϲ γραμμηϲ , # . Αἱ δε | ||
| τοινυν μετασκευασαντας ἡμας την σκηνην ἐμε μεν σιωπαν και ἀνεχεσθαι τεμνομενον και καιομενον , εἰ δεοι , ἐπι σωτηριᾳ , |
| ὡς και εἰ ἰδωμεν ἰατρον κακως ἰατρευοντα ἠ ὑποκριτην κακως ὑποκρινομενον , οὐ λεγομεν τουτον ἁπλως κακον ἀλλα μετα προσθηκης | ||
| ὡν τους βιους ἀναγραφει Φιλοστρατος τον σοφιστην ] τον σοφιαν ὑποκρινομενον , ἠ ἀπατεωνα ὑπερπικρον ] † ἠγουν λιαν πικρον |
| ἐνταυθα οὐδεν ἐγχωρει των ἀπο του πριασθαι , μενει το ἐωνημενος δοκιμον . παλιν δει λεγειν πριαμενος , το γαρ | ||
| Ἰνδικον : ἐκρατει δ ' οὑτος λεοντος , ἑκατον μνων ἐωνημενος . και ἀποθανοντι αὐτωι πολιν φησι Θεοπομπος Ἀλεξανδρον ἐποικισαι |
| παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | ||
| ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν |
| τραγικος : ” θνῃσκει δ ' οὐδεν των γιγνομενων , διακρινομενον δ ' ἀλλο προς ἀλλο μορφην ἑτεραν ἀπεδειξεν . | ||
| μενου και διακεκριμενου . Ταχα μεν οὐν καλλιον ἀδιακριτον , διακρινομενον , διακεκριμενον ποιειν την ἀντιδιαιρεσιν , ἠ παλιν αὐ |
| ἐξανθημαϲι τε και δοθιηϲι και τοιϲ ἀλλοιϲ τραχυϲμοιϲ τηϲ ἐπιφανειαϲ πινομενον ἁρμοδιωτατον . και προϲ τουϲ κανθαριδαϲ πιονταϲ ἠ βουπρηϲτιν | ||
| , οἱ δε κανεα ξυλινα και πλεκτα . το δε πινομενον ἐστι παρα μεν τοις πλουτουσιν οἰνος ἐξ Ἰταλιας και |
| ! ! ! ] ? ? . ἐγω μεν αὐτοθι ὑπεμενον , ἡ δε Περσις αως ? [ ! ! | ||
| σπουδης οὐδεν ἐλλειποντες ἀπηντησαν μετα των ὁπλων και κοινῃ στρατοπεδευσαντες ὑπεμενον την των πολεμιων ἐφοδον . Φιλιππος δε το μεν |
| αἱ δε πολυχρονιοι των ἀρρωστιων πλεοναζον ] ? ἐχουσι το ἡδομενον ἐν τῃ σαρκι ἠπερ το ἀλγουν ? [ ] | ||
| τον ἐλαχιστον χρονον παρεστι , το δε μονον ὑπερτεινον το ἡδομενον κατα σαρκα οὐ πολλας ἡμερας συμμενει . αἱ δε |
| ἐν καλῳ του χωριου ἱζησαι . Ἡγου δη , ὡς ἑψομενου και ὑπερ τα μεσα της Θρᾳκης . Παρελθωμεν ἐς | ||
| ἐγχριε , αὐτο δε το ἡπαρ ἐϲθιειν διδου . και ἑψομενου δε τον ἀτμον τοιϲ ὀφθαλμοιϲ ἀνεῳγοϲι δεχεϲθαι κελευε . |
| ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
| , εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
| ἀσυστατον ἐστιν , ὡς τα μονομερη : εἰτε μη ἐχοι κρινομενον , ὡς τα ἰσαζοντα και ἀπορα . Δει τοινυν | ||
| κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου μονου : το κρινομενον δε και ἐν ταις ἀλλαις ἐμπιπτει στασεσιν : το |
| Κρονιον τε ναιων λοφον τιμων τ ' Ἀλφεον εὐρυ ῥεοντα Ἰδαιον τε σεμνον ἀντρον , ἱκετας σεθεν ἐρχομαι Λυδιοις ἀπυων | ||
| σοι : ἐγω σε ποιησω αὐτοις ἐργοις γνωναι μη τον Ἰδαιον Παριν ἡσσονα νομιζειν ἐχθρον του Πηλεως εἰναι . το |
| τειχη της πολεως παντα καλως ᾠκοδομημενα . ἀρεσθεις οὐν τοις γενομενοις και τους των ἐργων ἐπιστατας δωρησαμενος χρημασι τε και | ||
| ἀν ἀνθρωπον . το δε ἐντευθεν τοις ἐντος του ἀδυτου γενομενοις οὐχ εἱς οὐδε ὁ αὐτος τροπος ἐστιν ὁτῳ διδασκονται |
| δε μορια φησιν εἰναι της ψυχης το περι τα ἀναγκαια καταγινομενον και το περι τα ἐνδεχομενα , παλιν εἰδει λεγων | ||
| εἰσετι ἐν σοφιᾳ κρατιστον τον περι τα ἀρχικωτερα των ὀντων καταγινομενον και σοφιαν κρατιστην την ἐπιστημην αὐτου , ἡτις ἐστιν |
| - νατο μεγιστον φορτιον και ἀλλος κρομμυων . ταυτα δε καταθεμενος ὡς ἐπι δασμευσιν ἐθυετο . Ξενοφων δε μεταπεμψαμενος Κλεανδρον | ||
| ἡσυχιαν , οὐ μην ἐδυνηθην , ἀλλ ' οὐκ ἐφθην καταθεμενος και ἀνειλομην . εἰτ ' ἐμεριζον ἐμαυτον εἰς τε |
| . αἱ κοιλιαι πασαι των πτηνων δυσπεπτοι : ψευδως γαρ ἐπαινουσιν ἐνιοι την του στρουθοκαμηλου και αἰθυιης ὡς τι φαρμακον | ||
| και περι της φυτειας . οἱ μεν γαρ την ἐαρινην ἐπαινουσιν ἐπ ' ἰσημεριαις ἐτι κυοντων : ἁμα γαρ τῃ |
| και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
| μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
| : ὀτρυνω μολυνω . [ Ἀττικοι δε βαρυνοντες το Υ ἐκτεινουσιν αὐτο . ] Παν θηλυκον εἰς Α ληγον , | ||
| ἁλωσεως . την μεσην δε του ὀνοματος του ὀρτυγος συλλαβην ἐκτεινουσιν Ἀττικοι ὡς δοιδυκος , κηρυκος . Ἀριστοφανης δ ' |
| ἐχων προκλησιν , ἀξιων αὐτος βασανιζειν τον ἀνθρωπον , και ἐπιλαβομενος εἱλκεν , και ἐνελειπεν οὐδεν ἀσελγειας . και ἐγωγ | ||
| ἐπειδαν τινος ἐφαψωνται ἀρχης , και παραδωσιν τῳ νῳ , ἐπιλαβομενος ταυτης , διορᾳ τα λοιπα , και διεξερχεται ἐπι |
| Διο πολλοι και τους των νεοφυτων κλωνας χαμαι ἑλκουσι , ταπεινοτερον και χαμαιζηλοτερον το δενδρον ἀναγκαζοντες γινεσθαι . Και αὐταρκως | ||
| βιασασθαι : πολεως τε χειροποιητου κτισιν ἀρχην ποιησασθαι της γραφης ταπεινοτερον ἠ κατα την ἀξιαν των νομων ὑπολαβων εἰναι , |
| ἐγγραφομενων , ἐν δε ταις σφαιραις οἱ ἰσοι κυκλοι ἰσον ἀπεχουσιν ἀπο του κεντρου , αἱ ἀρα ἀπο του κεντρου | ||
| προς τῳ λιμενι . ἀπο θαλασσης δε ἀνω Γερονθραι σταδιους ἀπεχουσιν εἰκοσι και ἑκατον Ἀκριων . ταυτας οἰκουμενας πριν Ἡρακλειδας |
| και αὐτη του ἐναντιου : οὐ γαρ ἐσται τι γιγνομενον ἐφθαρμενον . μηποτε προχειρως εἰληπται , ὡς εἰ ἀδεκτος θανατου | ||
| μοριον αἱματος : ἠ γαρ φλεβα τεμοντας κενωσαι δει το ἐφθαρμενον αἱμα , ὁταν περι αὐτο το μοριον φλεψ μεγαλη |
| . πριν γουν συλ - λεγεσθαι τι πανταχοθεν ἐφθανε πορρω γιγνομενος , δηλον ποιων ὁτι πολλαχου το ταχος μαλλον της | ||
| ὡν ὁ γʹ κειμενος μεσος προς μεν τον δʹ ὑπολογος γιγνομενος ποιει τον ἡμιολιον λογον , ἐξ ὡν ἀμφοτερων ὁ |
| προσεπισκεψασθαι τουτο δη το λειπον τῃ προκειμενῃ θεωριᾳ μερος εἰς παραστασιν του της τοιαυτης δυναμεως μεγεθους . Των ὀντων τοινυν | ||
| τουτο τιθησιν ὡς σημειον και γνωρισμα εἰς την του εἰρημενου παραστασιν κοινως παραλαμβανομενον παρα παντων των ὁριζομενων την ἀρετην . |
| ” εἰκος δε αὐτον και βουληθηναι ὡς ὑπερηφανον και μη ἀνεχομενον ταὐτα τοις πολλοις ἐχειν , „ την δε δυναμιν | ||
| εὐπειθη μοι τον πατερα παρειχον ἀχρι της ἑω και πενιχρας ἀνεχομενον νυμφης . μεσος οὐν γεγονως αἰσχυνης και ποθου , |
| ὁ Μελας καλουμενος ποταμος ῥεων συμβαλλει τῳ Εὐφρατῃ ποταμῳ κατα θεσιν , ἐπεχουσαν μοιρας . . . . . . | ||
| το εὐμαθεστερον και σαφεστερον γενεσθαι το συνταγμα . την γαρ θεσιν πρωτον ἐφην κατα τον οὐρανον και κατα τας ὡρας |
| γενος οὐτε εἰδος οὐτε διαφορα οὐτε ἰδιον οὐτε συμβεβηκος : ἀναιρουμενου δε του εἰναι ἀπο τινος αὐτων ἀναιρειται ἡ οἰκεια | ||
| δε των μη οὑτως ὀντων ῥηματων παντα εἰσαγεται πλην του ἀναιρουμενου , οἱον ὁ Σωκρατης οὐ περιπατει ἑτερα μυρια εἰσαγεται |
| . Θ δειλαιος Θ : ἀθλιος , κακοδαιμων . Θ δακνομενος Θ ὑπο της δαπανης : ἐνοχλουμενος ὑπο των της | ||
| συνελασειεν με ταις ἱπποις ὁ νομευς , παιομενος τε και δακνομενος ὑπο των ἀρσενων ἀπωλλυμην : ἀει γαρ με μοιχον |
| το συμφερον και τας ἐκ του πολεμου πλεονεξιας ἡγεισθε την συμβασιν , και ἡττηθεντες ὡσπερ δασμους παρ ' ἡμων ἀπαιτησοντες | ||
| ὑπο Ἁρμοδιου και Ἀριστογειτονος δι ' ἐρωτικην ξυντυχιαν : ἐρωτος συμβασιν . ἐπεχειρηθη : ἐτολμηθη . ἐπι πλεον διηγησαμενος : |
| συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
| Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
| τειχος . Ἀλλα κατα την αὐτην ἡμεραν , οὐδε πεντε διαγενομενων ὡρων , ἐπεξελθων , ἑξηκοντα τε ἀνειλε χιλιαδας και | ||
| μεν περι τον Ἁβροκομην ἐν τουτοις ἠσαν : ἡμερων δε διαγενομενων ὀλιγων ὁ μεν Ἀψυρτος ἐπ ' ἀλλην ἐμποριαν εἰς |
| αὐτῳ ” θαρσει , διαλυε . “ Αἰσωπος ἐπιγνους ἑαυτον ἐπαινουμενον , παρρησιας λαβων καιρον ἠρξατο λεγειν . [ ” | ||
| του Νειλου , ὑπερ τον ἱππον τον ποταμιον εἰς ἀλκην ἐπαινουμενον : κροκοδειλος δε ὀνομα ἠν αὐτῳ . παρηλλακτο δε |
| οὐκ ὀρθως βουλευομενος , ὡς ἐγω φημι , πειραται ἐξ ἁπαντος τροπου τον ἀδελφον τον αὑτου ἀπαιδα τεθνεωτα καταστησαι , | ||
| του ἐθνους , εἰ δε δει τἀληθες εἰπειν , ὑπερ ἁπαντος ἀνθρωπων γενους , αἱ δ ' ὑπερ ἑκαστου | |
| , ἠγουν ἐγκαιρα , ἀληθη βουλευομενος , ἀμφεπει , τουτεστι περιεπει , τιμᾳ την Δημητρα την φοινικοπεζαν , ἠγουν την | ||
| , ἐνθα την καλλιστην πολιν και ἐνδοξον κατα τους ἀγωνας περιεπει ὁ Ἀπολλων την ὁμωνυμον τῃ νυμφῃ Κυρηνην . Λιβυας |
| προς πραξεις τινες καλων οὐ λογισμῳ κινουμενοι : ἀλλ ' εἱμαρμενον ἀει τῳ τοιῳδε το τοιονδε , και τῳ τοιῳδε | ||
| , μηκετι καθ ' ὁρμην ἀκοινωνητον νευροσπαστηθηναι , μηκετι το εἱμαρμενον ἠ παρον δυσχεραναι ἠ μελλον ὑπιδεσθαι . Τα των |
| μαιομενων και ζητουντων ἐν θυμῳ μεγαλην ἀρετην : και γαρ κινουμενου του θυμικου ἐν τῃ καρδιᾳ , ὁθεν και εὐκαρδιος | ||
| μετα δε * * * κατα τας των μερων του κινουμενου ἰδικας κινησεις : ἡ μεν γαρ ὁλη κινησις ἐν |
| ἀλυξαι : φυγειν , εἰς το ἐκφυγειν . Ἑρπων : συρομενος ὁ πολυπους . ἀσπετα : γραφεται ἀσχετα . ἀσχετα | ||
| . . . Ἐνθεν ἀποθρῳσκει γενεσις πολυποικιλου ὑλης : ἐνθεν συρομενος πρηστηρ ἀμυδροι πυρος ἀνθος κοσμων ἐνθρῳσκων κοιλωμασι : παντα |
| ὡς ἀποδωσων τε τοις γονευσι και περι Ἁβροκομου ἐκει τι πευσομενος : και δη ἐμβαλων παντα τα αὑτου εἰς ναυν | ||
| ἐμου αὐτου του ταλαιπωρου σχεδον ἀντικρυς ἐκτετοξευσθαι και κεκενωσθαι , πευσομενος δε και ἐρωτησων , εἰ χρη μεταβαλοντα τους τροπους |
| ἐγω δε σοι φρασω . ἐστι γαρ τι θειᾳ μοιρᾳ παρεπομενον ἐμοι ἐκ παιδος ἀρξαμενον δαιμονιον . ἐστι δε τουτο | ||
| ; και περινοστησαι την πολιν τουτο κηρυττοντα και τον γραμματεα παρεπομενον ἐχειν και τουτον ἑκαστῳ δεικνυναι τον νομον , και |
| , : οἰκιστης δε του Μεταποντιου Δαυλιος ὁ Κρισης τυραννος γεγενηται της περι Δελφους , ὡς φησιν Ἐφορος . , | ||
| δικην διδοναι . Ἁπασι γαρ Μυτιληναιοις ἀειμνηστος ἡ τοτε ἁμαρτια γεγενηται : ἠλλαξαντο μεν γαρ πολλης εὐδαιμονιας πολλην κακοδαιμονιαν , |
| ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
| . . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
| καταστησας ἐνθεν και ἐνθεν , ἐπ ' ἐκεινων την κατατασιν ποιεεσθαι . Πολλοι δε και ἀλλοι τροποι κατατασιων . Ἀριστον | ||
| δε τῃ πυριῃ την διατριβην ὁτι πλειστον της ἡμερης μερος ποιεεσθαι . Και τῃ μεν τοιαυτῃ πυριῃ ἐπι πεντε ἡμερας |
| τῃ δ ' ἀλλῃ δυναμει πασῃ περιεστρατοπεδευσε την πολιν , προσγενομενων ἀλλων παρα τε Σικελων και Σικανων δισμυριων στρατιωτων . | ||
| Πελοποννησιων λεηλατων και καταφθειρων , τα δε φρουρια πολιορκων : προσγενομενων δε αὐτῳ πεντηκοντα τριηρων ἐκ της Κερκυρας , πολυ |
| φωνῃ ] , φρασαι κελευσας ὡς κατα στομα μεν οὐ μαχειται αὐτοις παρακολουθων ? [ ] ? δε ? τη | ||
| ὁτι βοηθησουσιν ἀλλοι αὐτῳ , προς ἐλαττους δε και φαυλοτερους μαχειται ἠ μεθ ' ὡν αὐτος ἐστιν , ἐτι δε |
| Μωυσεως γνωριμοι , μεμαθηκοτες ἐκ πρωτης ἡλικιας ἐραν ἀληθειας , καταφρονουσιν ἀνεξαπατητοι διατελουντες . Ἀλλ ' ἐπειδη τα διωνομασμενα συμποσια | ||
| τελειν : οἱ δε , ἁτε οὐ δωροδοκοι ὀντες , καταφρονουσιν ἁπαντων τουτων , ὡς φησιν ὁ θεος και θεων |
| ὁς καλλιστα ποιει προς ἀλφους και λεπρας δι ' οἰνου τριβομενος και τοις πασχουσιν ἐπιτιθεμενος , καθως ἱστορει Κτησιας Κνιδιος | ||
| μελανι πινειν : ἠν δε πλεον ᾐ , τερμινθου καρπος τριβομενος , χρη δε οἰνῳ και ὑδατι διιεναι και πινειν |
| ὑπαρχον : τον γαρ ἀναγκαιον τροπον , οὐ το ὑπαρχειν ἀναιρουσιν . εἰ γαρ μηδενι ἠ μη παντι ἐξ ἀναγκης | ||
| ἐς τας πολεις οὐκ ἀγουσιν , ἀλλα και ποθεν ἐπιπηδησαντες ἀναιρουσιν , ὡς μοιχους μεμισηκοτες . Ἰνδων δε ὁ μεγας |
| και οὐκ ἐπισταμενος , τωι δε μανθανοντι προσεχειν τηι του ἐπισταμενου τε και διδαξαι δυναμενου ὑποληψει τε και δοξηι , | ||
| μετα την μαχην και του ἀπο των Ἀθηναιων κηρυκος οὐδεν ἐπισταμενου των γεγενημενων ἐλθοντος οὐ πολυ ὑστερον αὐθις περι των |
| των ἀξιωματων , καταφατικα τιθεις : και τουτων τα ἁπλα προσδεχομενος τα οὐχ ἁπλα ἀνῃρει , λεγω δε συνημμενα και | ||
| παρηλθον οὐδε ἀργυριου παρ ' ὑμων δεομενος οὐδ ' ἐπαινον προσδεχομενος . ἐπισταμαι γαρ οὐτε αὐτος ἱκανως παρεσκευασμενος , ὡστε |
| ἀγενειος ὠν . την δε , και ἀλλην δε μαχην ἀνδρων ἐκ παγκρατιου , ἐρεω ἀπο κοινου . και γαρ | ||
| , Α ὠ Χρυση , προ μ ' ἐπεμψεν ἀναξ ἀνδρων Ἀγαμεμνων , Ξερξης Ξερξου ὠ Ξερξη , Τεννης Τεννου |
| ὀργανον σαμβυκη : καλειται δε σαμβυκη , ἐπει ὁταν ἐξαρθῃ προσαγομενον τοις τειχεσι , γινεται σχημα νεως και κλιμακος ἑνοποιουμενων | ||
| ἀνιωντες ἀτμοι : ῥοδινον δ ' ἀρκει μη πανυ ψυχρον προσαγομενον . συμφερει δε και ἡσυχια και ὑπνος τῃ τε |
| οἱ δη ὠκυτητι διαφεροντες εἰσιν και τῳ ἐπι μηκιστον ἀντεχειν θεοντες . ὁποτε γουν ἐπι μεγαν βασιλεα ἠλαυνον οἱ ἁμα | ||
| ἐπι την θηραν των ἰχθυων ἐπιπηδωσιν οἱ προσχωροι κατα σπουδην θεοντες . Μετα δε την συρτιν Ζουχις ἐστι λιμνη σταδιων |
| εἰς το μειζονος ἀξιας εἰναι το νυν ὑπ ' αὐτου διωκομενον . οὐκουν εἰ ἑτερον ἀνθ ' ἑτερου ὁ φιλοσοφος | ||
| δακρυα : παιδας οἰκτειρεις οὑς ἀπωθησω του βηματος : ἐλεεις διωκομενον , ὁν οὐκ ἀφηκας πολιτευομενον . ἀλλ ' ὡς |
| καθαιρετικον του ἀξιωματος : ὁ δε Δημοσθενης θειᾳ τινι μεθοδῳ κεχρημενος τουτῳ και το ἀξιωμα φυλαττει λαμπρον , και ὁσον | ||
| και πολλακι δοσκον ἀλητῃ τοιῳ , ὁποιος ἐοι και ὁτευ κεχρημενος ἐλθοι : ἠσαν δε δμωες μαλα μυριοι ἀλλα τε |
| ξηρου . Νιτρου ἐρυθρου # α , ναπυος ξηρου , καχρυος ἀνα # β , ἐλλεβορου λευκου , θειου ἀπυρου | ||
| ἀνθη των ῥοων . κολοφωνια ἠτοι ἡ τριπτη πισσα . καχρυος : ἠτοι ἡ λαθυριδα λεγομενη . Λεπιδιον ἠτοι το |
| ὁ δε την γνωμην οὐδαμως ἠλλοιωθη τῃ θεᾳ παν εἰρηκως ἀρεστον ὑπαρχειν αὑτῳ το δοκουν βασιλει . εἰ τοινυν ὁ | ||
| την ὑποσχεσιν ὁ νομος λεγων , ὁτι οἱ „ το ἀρεστον „ τῃ φυσει δρωντες και ” το καλον ” |
| και κατοικειν αὐτην ἐχοντας και νεμομενους τα ἑαυτων και τον εἰθισμενον ἐτησιως καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν | ||
| : και ποτους ἑωθινους πινει δια σε νυν προτερον οὐκ εἰθισμενον . εἰ τι μεμαθηκε , δεσποτα , ζην , |
| : εἰ δε βουλει διακριναι , εἰ πυον ἐστι το ἀναγομενον , εἰτε φλεγμα , πολλην γαρ ἐχει την ὁμοιοτητα | ||
| χρησιμον ἀρα ἀγαθον τι ἐστι , ὑπο το προς τι ἀναγομενον . ὁτι δε και ὁ καιρος ἐν χρονῳ και |
| : ἱκετης γαρ και ἱερος του Μηνος : διο και σημαινουσιν ὡραν . και συμβουλευειν μηδεν παρα το βελτιστον τωι | ||
| : οὑτοι , καθως προειρηται , τοις κεντροις και φωστηρσιν σημαινουσιν ἐν καταρχαις μηχανικους , δολιους , ἀνδροφονους και ψευστας |
| κοινος ὠν του προκαταλαμβανοντος γινεται ἰδιος , ἠ το ἐπισης μετεχομενον ὡς ἡ του κηρυκος φωνη [ και ἡ ὑλη | ||
| δε μορφωτικως , ἡ δε παθητικως . και ἐστι το μετεχομενον μονοειδες μεν κατα την ὑπαρξιν , πολυειδες δε κατα |
| εἰς ἐπιτιμησιν . διο και θαμα πολλοις προσεκρουεν , οὐκ ἀνεχομενος αὐτων την κακιαν ὑποκοριζεσθαι . και ταχα ἀν ἡδε | ||
| , πινων τους πινοντας , εἰκων πασι , παραχωρων , ἀνεχομενος , οὑτως αὐτους ὠφελει και μη κατεξερα αὐτων το |
| συ δε της παρα τοις πολλοις δοξης ἀλογεις οὐδεν εὐφημιας ἐπιστρεφομενος . ” ἁπερ και λεγειν και ἐννοεισθαι ἀσεβεστατον : | ||
| γυναιξιν ὡπλισμεναις και οἱδε ἐμαχοντο και προθυμως ἐθνησκον , οὐκ ἐπιστρεφομενος αὐτων οὐδεις οὐδε τα νωτα δεικνυς οὐδε φωνην ἀφιεντες |
| νομικων πασων ἐξετασθησεται , το δε ἑτερον , ὁπερ και ἐπαγομενον ἐστιν , ἡ εὐθυδικια , ὁπερ καθ ' ἑτεραν | ||
| Ἡλιου και Ἀφροδιτης την νυμφην γεγενησθαι : ἐναντιον γαρ το ἐπαγομενον Ἀελιοιο τε νυμφαν : ἀλλ ' ἀκουστεον την Ῥοδον |
| . τῃ δε εἰναι πωλον , και τουτον καλον , θεασαμενον γε μην το πραττομενον ἀλγησαι , ὡσπερ οὐν τυραννουμενης | ||
| της ἐν Ἀκαδημειᾳ σχολης Ξενοκρατης : ἐλθοντα δη αὐτον και θεασαμενον ὑπ ' ἀλλῳ την σχολην , ἑλεσθαι περιπατον τον |
| παν τραχηλος λεγεται . τουτου δε τα μεν ὀπισθεν ἰδιως τενοντες ὀνομαζονται . ὑπο δε τον τραχηλον ἑκατερωθεν οἱ ὠμοι | ||
| τον στροφεα σφονδυλον κοιλοτης ἐπισφαγις προσειρηται : και ταυτην περιεχουσι τενοντες . το δε μεχρι τερθρων κυρτωμα παραλοφια , διοτι |
| οὐδε τι σε χρη ταυτης ἀφροσυνης : ἀνα δε σχεο κηδομενος περ , μηδ ' ἐθελ ' ἐξ ἐριδος σευ | ||
| ' ἐτυπτες ; ἐγωγε ς ' , εὐνοων τε και κηδομενος . εἰπε δη μοι , οὐ κἀμε σοι δικαιον |
| ἀρκυς , ἐνστησασθαι περιστησασθαι , περιβαλειν περιβαλεσθαι , περιπετασαι , περιθειναι , περιτειναι ἐπιτειναι , ὀρθωσαι , στοιχισαι περιστοιχισαι περιστοιχισασθαι | ||
| τον των ὁλων δημιουργον και την του πλευμονος αὐτῃ φυσιν περιθειναι , πρωτον μεν μαλακην και ἀναιμον , εἰτα σηραγγας |
| την γενεσιν συνειρειν . ἐνθαδε δε ὁσον μονον λυσαι το ἀπορουμενον λεγει φησι γαρ ὁτι οὐδε την ἀρχην ἐστι συνεχη | ||
| παρακαταθηκην δουναι , ἐπειτα τον ἑτερον ἀπολαβειν : και οὑτως ἀπορουμενον διηλεγξεν . . . Ἑρμαγορας Ἀμφιπολιτης , φιλοσοφος , |
| και εἰ τι ἀρα ἡ θαλασσα ἠ το κρυος παραχρημα νηχομενον γε ἠ ὑστερον κακωσαι δοκει , ῥαϊσας το σωμα | ||
| , και Σηστον και Ἀβυδον , ὁπῃ γαμον ἐννυχον Ἡρους νηχομενον τε Λεανδρον ὁμου και λυχνον ἀκουω , λυχνον ἀπαγγελλοντα |
| τως γαρ ἀμεινον : ὁ γαρ και προσθεν ἀκουει ἀνδρος ἐπερχομενου και ἐς ἑρκεα θηρος ἰοντος . ταυτα ἀκουσας ὁ | ||
| ἀπεργαζεται νομον : κατα δε ψηφισματος εἰσαγωγην , οἱον βασιλεως ἐπερχομενου πολλῳ στρατῳ γραφει Θεμιστοκλης , ἐκλιποντας την πολιν εἰς |
| , ἀλλ ' εἰσιν οἱτινες αὐτεου πληρευμενοι οὐδ ' ὁτιουν βλαπτονται : ἀλλα και ἰσχυν , οἱσιν ἀν ξυμφερῃ , | ||
| δαπανωσι μεν , κατα μικρον δε και κακως και πλειω βλαπτονται τῳ μη κατα καιρον προεσθαι το διαφορον . ἐργα |
| ἐλευθερον ἁπλωσωσι το πτερον , και ἐς ἠθη τα ἑαυτων ἀφικωνται παλιν γινονται ἐμφωνοι , ὁμου και το φθεγμα και | ||
| ἀπο των προσθετων μη λιην ἰσχυρων ὀδυναι ἐς τα ἀρθρα ἀφικωνται , και βρυγμος ἐχῃ , και σκοτοδινηται και χασμηται |
| τον δε ἐκεινου θανατον , δυστυχιαν ἀνηκεστον . δια ταυτα περιεπειν ἐσπουδαζε : πολλην αὐτου της σωτηριας ἐποιειτο την προνοιαν | ||
| και γαστρος και των μετα γαστερα νυνι δε διαφεροντως κελευει περιεπειν , ἐξαιρετον ἡμεραν ἀναθεις αὐτῃ : σιτιων γαρ τις |
| μικραν ἐχον ὁμοιοτητα φαινεται ἐκεινο . ὁταν γαρ καθευδῃ , κατιοντος του πνευματος και του αἱματος ἐπι την ἀρχην συγκατερχονται | ||
| οἰνῳ , μαινομενος κακ ' ἐρεξε δομοις ἐνι Πειριθοοιο . κατιοντος γουν του οἰνου ἐς το σωμα , ὡς φησιν |
| ὑποπτος . ἐπιβουλευσας δε τις τυχων ξυνετος και ὑπονοησας ἐτι δεινοτερος : προβουλευσας δε ὁπως μηδεν αὐτων δεησει , της | ||
| Δημοσθενους δεινοτητι . εἰρηκως δε και περι των πραγματων ὁτι δεινοτερος ἐστιν οἰκονομησαι Λυσιου και ὁλους τους λογους και τα |
| παραγενομενης μου το θρασος νεμεις ; βεβηλον ] το πασι βατον και μη ἱερον . πτερωτων : δρακοντων . ἀλευσον | ||
| τῳ αἰδοιῳ ἑλκεα οἰνῳ καταιονᾳν : ἐπιπασσειν δε μανναν , βατον , πιτυος φλοιον , και τῳ ὑδατι τουτων νιψασθω |
| της σφαιρας δεχεται ἐλασσων τις κυκλος του μεγιστου : ὡστε ἑκατερος των τροπικων μη ὠν δια του κεντρου της σφαιρας | ||
| Ῥωμαιων αὐτοις πολεμουσι συμμαχησοντων . οἱ δε ὠκνουν μεν ὁμοιως ἑκατερος γειτονος τοσουδε πολεμου καταρξαι , την Μιθριδατου δυναμιν δεδιοτες |
| τε και μεγαλων , οὐκ ἐστιν οὐδεν λαβειν πληθος ὁ καταλειπομενον ἐπεκουφιζεν ἀν τον ἀναγκαιον ἡμων βιον , οὑτω και | ||
| και το ἀργυριον και τας περι τουτων φροντιδας , το καταλειπομενον ἐστι τυφος και μαλακια και ἡδυπαθεια και ἀσελγεια και |
| , του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
| . Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
| . ἀφικετο δε εἰς Ἰταλιαν οὐ μονοστολος οὐδε ἀγελην βοων ἐπαγομενος : ἀλλ ' ἐπι δουλωσει και ἀρχῃ των τῃδε | ||
| ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς ταχιστα ᾐει . μοχθῳ δε ξυν πολλῳ και |
| ὡσπερ εἰωθασιν οἱ μηκετ ' ἀλληλους ὀψομενοι , τοσουτον αὐτῳ περιειναι του πεπεισθαι , ὁτι ἀει ἐσται , παρεγγυησαι δε | ||
| δε των συμμαχων εἰκον οἱ Ἀθηναιοι , μεγα τε ποιευμενοι περιειναι την Ἑλλαδα και γνοντες , εἰ στασιασουσι περι της |
| και χωριστον εἰδος ἐφ ' ἑαυτου , και εἰς ἑαυτο ἐπιστρεφομενον , οἱον το της λογικης ὑποστασεως . Ἡ γουν | ||
| συννευειν εἰς ἑτερον τι , προς ὁ ἡ ἐπιστροφη το ἐπιστρεφομενον , ἠ προς ἑαυτο , εἰ αὐτου εἰη προς |
| , ὁ τι προς ἡμας ἀπολογησῃ μη τῳ σαυτου τροπῳ χρησαμενος . οὑτος δ ' ἐστι μηδαμου ῥᾳθυμειν . ἐξ | ||
| ἠδη γεγονοτων . τουτο οὐν ἐδηλωσεν ἐπι της ὑλης παραδειγματι χρησαμενος ὡστε ἐκ πυρος μεν ὑδωρ γινεται , ἐκ δε |
| Σινωνις και περιηγειτο . , . . Περιπολων των δε περιπολων τις περιθεων ἀποβαλλει χαλκην ἀσπιδα ὑπερθεν του ὀρυγματος : | ||
| εἰναι ὡν ἐστιν ἐγγυς ὁ ἡλιος τα νοτια του ζῳδιακου περιπολων . τουτο οὐν δηλοι λεγων ὁτι χει - μεριας |
| ἀφετηριας και της εἰσοδου της κατα τον δρομον ἀριστην ὁρμην ἐπιδειξαμενος και πασι δοξας θαυμαστος δηλον ὡς και τον ὁλον | ||
| συγκειται , ἀλλ ' αὐτος μεν ἑκαστην ῥαψῳδιαν γραψας και ἐπιδειξαμενος τῳ περινοστειν τας πολεις τροφης ἑνεκεν ἀπελιπεν . ὑστερον |
| ἀποστηναι , θεους μονους ἀξιοχρεως ἐν τοις τηλικουτοις ἡγησαμενος συμβουλους ἐρομενος ἠκουσεν , ὡς ἐμμενετεον οἱς εἰχε . λαβων δη | ||
| προμεμαλαχθαι δια τουτων την ψυχην . ὁ μεν γαρ Ξενοκρατης ἐρομενος τον παρ ' αὐτῳ φιλοσοφειν νεον βουλομενον εἰ γεγεωμετρηκεν |
| εἰσεφερον εἰς το δικαστηριον οἱ ἐνδεκα , ἁς δε οἱ θεσμοθεται : οἱον εἰσηγον ἐνδειξεις ὁταν ὠφληκως ἀρχῃ ἠ ἐκκλησιαζῃ | ||
| , τα ἐσχατα πασχειν . ἐγγυωμεθα , ὑπισχνουμεθα : οἱ θεσμοθεται ταυτα γραφοντων , ἐπι τουτοις το πραγμα γιγνεσθω . |
| ' Ἀμμωνα ἐς Λιβυην , το μεν τι τῳ θεῳ χρησομενον , ὁτι ἀτρεκες ἐλεγετο εἰναι το μαντειον του Ἀμμωνος | ||
| . Ὠ φιλοτης , χρειω με κατηγαγεν εἰς Ἀϊδαο ψυχῃ χρησομενον Θηβαιου Τειρεσιαο . Οὑτος , ἀλλ ' ἠ παραπαιεις |