| φαυλον , ἐτι δε βλασφημον και βασκανον ἑνεκα τε του γελοιου μηδε των βασιλεων ἀπεχομενον : και αἰτησαμενῳ αὐτῳ φιλοσοφιας | ||
| . ἀσκωλιαζειν κυριως μεν ἐπι των ἀληλιμμενων ἀσκων ἁλλεσθαι , γελοιου ἑνεκεν : τινες δε και ἐπι των συμπεφυκοσι τοις |
| αὐτο πραξει συμβουλευων γε ὡς προσηκει . ὡστε πως οὐ γελοιος ἐστιν ἡ προθυμια των οἰομενων ὑμιν συμβουλευειν ; οὐ | ||
| . ἀπο ποτερου τον καυνον ἀριθμησεις ; ληρεις ἐχων : γελοιος ἐσται Κλεισθενης κυβευων ἐν τῃδε τῃ καλλους ἀκμῃ . |
| ἐξελαθετο φιλτρα καινα προ των παλαιων ἑλομενη . προς δε συμβασεις εἰ τις ἐθελει χωρειν ἀνηρ τῃ τοιαυτῃ γυναικι , | ||
| πατριδα και τα οἰκεια . εἰ δε προκαλουμενου νυν ἐπι συμβασεις του μεγαλου βασιλεως παρακουσειαν , οὐκετι ἑξουσι του λοιπου |
| , ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
| , οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
| ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
| Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
| γαρ και ἀκερδη τα τε ἀλλα και δια το μηδεν ἀπονασθαι τον Ἐτεοκλην της των Καδμειων κατα των Ἀργειων νικης | ||
| κτημα την τε αἰσχυνην του βιου περιστειλαι και της θειας ἀπονασθαι δωρεας και μετ ' ἠρεμιας ἀναπαυσασθαι παρουσιᾳ τοιουτου συμβουλου |
| οὐν ἐξ ὁμοιοτητος φιλιαι τοιαυται . δοκει δε και ἐξ ἐναντιοτητος συστηναι φιλια , ἡτις και δια το χρησιμον ἐστιν | ||
| ἁρμονιας συνεχομενα : την δε δυαδα κατα την ὑλην ἐταττον ἐναντιοτητος οὐσαν πρωτην ἐμφαντικην . τριαδα δε το συμπαν ἐκαλουν |
| μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
| ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
| παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
| , τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
| ἠν ὁ νυν καλουμενος καλαμαυλης σαφως παριστησιν Ἡδυλος ἐν τοις ἐπιγραμμασιν οὑτωσι λεγων : τουτο Θεων ὁ μοναυλος ὑπ ' | ||
| ἠ κακιζοντος , ὡσπερ οὑς Σιμωνιδης εἰωθει τιμαν ἐν τοις ἐπιγραμμασιν . ὁμως δε και Μιλτιαδης μετεχει του καταλογου και |
| ἐργῳ ἐπεξιεναι , νομιζειν δε τας τε διανοιας των πελας παραπλησιους εἰναι και τας προσπιπτουσας τυχας οὐ λογῳ διαιρετας . | ||
| πνευματα οἱδ ' ἑπονται , ἠ κατωθεν ἀνηνεγμενων πνευματων δια παραπλησιους χυμους : ἐνιοτε δε και πανυ λεπτα και βραχεα |
| μεταξυ διαλαμβανοντα . και ἠν τις ἐντυχῃ , θαυμασια περι σαυτου λεγε και ὑπερεπαινει και ἐπαχθης γιγνου αὐτῳ . ” | ||
| , εἰ τι ποιεις ἐνθαδε των προς την προαιρεσιν την σαυτου φεροντων , ἱν ' ἐπανορθωθῃ ; εἰ μεν γαρ |
| ταχυ δε ἀβουλευτον και ἀνοητον ἀνδρα δηλοι . οἱ χαλεπως φθεγγομενοι κακοι και ἀνοητοι ὡς ἐπι το πολυ δηλουνται εἰναι | ||
| χρηιζομες τι μεγα φθεγξασθαι και ὀξυ , σφοδρωι τωι πνευματι φθεγγομενοι * * * ἐτι δε και τουτο συμβαινει ὡσπερ |
| ἐπινοιας και ἐπιστημας ἀνθρωπων προς ἡμας ἀνευ των ἐξ ἐθους συνεργουντων , σπειροντος και γεννωντος θεου τα ἀστεια γεννηματα , | ||
| ἀμοιβης και ἐναλλαξεως παραγεγονοτες συμμαχησαι τοις Τρωσιν ἀντι των προτερον συνεργουντων αὐτοις πολιτων : δια γαρ το ἐπι δεκα ἐτη |
| τριτον ἐστι του πρωτου : ὑπερεχεται δ ' ὑπο του τελευταιου τῳ ἰσῳ : εἰ γαρ ὑφαιρεθειη των δωδεκα τα | ||
| ὑφηναμενος ἐκεινων μεν ὑστερος ἀπολωλεν πολλων ὀντων , του δε τελευταιου οἰμαι προτερος , και οὐδεν τι μαλλον τουτου ἑνεκα |
| οὐρανῳ ἰσως παραδειγμα ἀνακειται τῳ βουλομενῳ ὁραν και ὁρωντι ἑαυτον κατοικιζειν . διαφερει δε οὐδεν εἰτε που ἐστιν εἰτε ἐσται | ||
| , ὡσπερ εἰς παντοπωλιον ἀφικομενῳ πολιτειων , και ἐκλεξαμενῳ οὑτω κατοικιζειν . Ἰσως γουν , ἐφη , οὐκ ἀν ἀποροι |
| τε ἀκριβως οὐλων και των ἁπλων : οὐ μην οὐδε φαλακρουνται ῥᾳδιως . εἰ δε θερμοτερος εἰη του μετρου , | ||
| ἀπεριττοι τε εἰσι και ἀκριβεις ταις αἰσθησεσι και ἀγρυπνητικωτατοι και φαλακρουνται ταχεως . ἡ πρωτη μεντοι γενεσις αὐτοις των τριχων |
| πολεμος ἐγερθησεται , τῳ μερει τουτῳ λεγω , ἐν δυναμει στρατευμασιν κατα των πολεμιων : οἱ των Ῥωμαιων ἀρχηγοι και | ||
| τουτῳ δε ὁ Ναρσης τῃ Ῥαβεννῃ ἐπιστας και τοις ἐνταυθα στρατευμασιν ὁμιλησας και παντα ἐν δεοντι καταστησαμενος ἐς Ἀριμινον ἐχωρει |
| ὡροσκοπου : ἀλλ ' ὁποταν ἡ Σεληνη ἀφετης εὑρεθῃ , παραφυλαττεσθαι χρη τας κωλυσεις και τας ἑξαγωνους πλευρας και τετραγωνους | ||
| αʹ . Περι των ἐν τῃ ἡμερᾳ του πολεμου ὀφειλοντων παραφυλαττεσθαι . βʹ . Περι τοξοτων πολεμιων . γʹ . |
| κυριον , δι ' ἁς δε συνεχωρηθη ταυτ ' αἰτιας παρελιπον : δια τουτ ' ἐπεξηλθον ἁπασας . και ἐπειδη | ||
| δη τουτο και πομπικον εἰρημενον οὐδεις Ἰσοκρατους ἀμεινων ἐγενετο , παρελιπον ἑκων , οὑς ᾐδειν ἡττον ἐν ταις ἰδεαις ταυταις |
| ἐλλειψει δε οὐδεν ὡν ἀν ἐπιθυμησῃς , πλειω γαρ των ἀναλισκομενων εὑρησεις τα γεννωμενα . φυτα γαρ ἐστιν ἐν τοις | ||
| ἐπι της διοικησεως , οἱον των προσιοντων τῃ πολει και ἀναλισκομενων . οἱ δε ὁτι Διομηδης και Ὀδυσσευς το παλλαδιον |
| οὑ ποιουμεθα τους λογους , ἱνα μαλλον πεισωμεν , και κατηγορουντες ἠ ἀπολογουμενοι δεομεθα της ἐκ του ἐκφραζειν αὐξησεως , | ||
| , ἀπο τουτων διαγει . οὐδεν οὐν ἀλλο ποιουσιν οἱ κατηγορουντες ἐν ὑμιν ἠ προλεγουσιν ἁπασι μηδ ' ὁτιουν ἐκεινῳ |
| των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
| ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |
| Μυρλου του Κολοφωνιων ἡγεμονος . Νικομηδης δε ὁ Ἐπιφανης , Προυσιου δε υἱος , ἀπο της μητρος Ἀπαμας Ἀπαμειαν ὠνομασεν | ||
| ἡ δε συγκλητος τοις πλειστοις των λεγομενων προσκοπτουσα και του Προυσιου καταγινωσκουσα πρεπουσας τῃ κολακειᾳ τας ἀποκρισεις ἐποιησατο : Ῥωμαιοι |
| Ἀλλο μεν γαρ ἀλλου μαλλον και κατ ' ἀλλοιας μεταβολας ἀλλοιουν πεφυκε : παντα δε κατα την ἐνουσαν αὐτοις δυναμιν | ||
| ἐξωθεν ἠ ἐσωθεν ἐνοχλουντος οἱου τε ὀντος ἀξιολογου τον σφυγμον ἀλλοιουν , εὑροις ἀν τουτον ἁπτομενος , συμμετρον μεν κατα |
| τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
| πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| Το δε ἁμαρτη ὁ μεν Ἀρισταρχος χωρις του ι λεγει γραφεσθαι αὐτο λεγων , ὁτι ἀπο του ἁμαρτηδην γεγονεν κατα | ||
| τοιν τροποιν και ταιν ἀρεταιν οὐ μετριω ὀντε ἀμφω οὐδε γραφεσθαι ῥᾳδιω , ἀλλ ' ὁ μεν ἐστιν μεγας βασιλευς |
| ' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
| του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
| δη ἀν ἐξεταζωμεν , δυναται το μεν δια των λημματων συμπεπλεγμενον ἀληθες εἰναι ἡμερας οὐσης , οἱον το τοιουτο ” | ||
| το προσφατον και λευκον ἠ ὑπερυθρον , οὐ πεπιεσμενον ἠ συμπεπλεγμενον , λελυμενον δε και διακεχυμενον , σπερματος πληρες ὁμοιου |
| διαλυομενον μεν τον διπλασιον εἰς ἡμιολιον και ἐπιτριτον διαλυεσθαι , συντιθεμενων δε παντως ἡμιολιου και ἐπιτριτου μονον συνιστασθαι διπλασιον και | ||
| αὑτα κατηγορουμενα ἐπι πλεον , ἐξ ὡν ἀθροιζομενων τε και συντιθεμενων ἡ ἰδιος οὐσια του προκειμενου δηλουται : ἐκ γαρ |
| ἐπαινον αὐτο μονον , ἀλλα και ὑπερ του τους ἐντυγχανοντας προτρεψασθαι και ἐπι τον ὁμοιον ζηλον ἀγαγειν . οἱ γαρ | ||
| πρωτον ἀρχομενα , πειρασομεθα ἑκαστον ἀπο των οἰκειων και προσφορων προτρεψασθαι : οἱον τους μεν πολλους ἐχοντας στεφανους , ὁτι |
| , και τα ἑξης . Πορισμα Και φανερον ἐκ των δεδειγμενων ἐσται , ὁτι αἱ μηκει συμμετροι παντως και δυναμει | ||
| ὁταν ἐστιν ἀνθρωπος . ὡστε οὐ συντρεχει . ἐκ των δεδειγμενων ἀρα οὐκ ἐνδεχεται ἁμα ἀληθες εἰναι εἰπειν το αὐτο |
| . και ὑδωρ δε , οἰμαι , χρη ἐπισιτισασθαι και ἀπαγειν αὐτο ἐν ἀσκοις , ὡσπερ τον οἰνον . „ | ||
| μη φερουσα τα μεν πρωτα λογοις ἐπειρατο τουτον της πλεονεξιας ἀπαγειν τα μεν δι ' ἑαυτης , τα δε και |
| τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
| δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
| μου οὐσαι . γειτονες ] της γαρ ψυχης ἰδιον το φροντιζειν . καρδιας ] ἠγουν της ψυχης . μεριμναι ] | ||
| οὐκ οἰδα ὁστις γιγνομαι ταυτα γραφων : πολυ γαρ το φροντιζειν ἀληθειας : ἀλλ ' ὁ γε τοις γεγραμμενοις ἀκολουθων |
| ὑπτιον ἠ πρηνη τεινας ἐπι γην ἠ ὁ πυκτευειν και παγκρατιαζειν δυναμενος και μηδεμιας μητε ὑβρεως μητε ἀδικιας ἀπεχομενος φερεται | ||
| τουτων τινι , ὠ Δαμι , οἱ παλαιειν τε και παγκρατιαζειν ἀσκουσιν , ἀρα ἀν ἠξιους αὐτον , εἰ μεν |
| ἱερον ἱδρυσθαι ἐν Πισῃ . οὐ γαρ ἐν Ἠλιδι οἱ ἐρχομενοι ἐπι την πανηγυριν θοινωνται , ἀλλα ἐν Πισῃ . | ||
| δηλωτικων του τι ἠν εἰναι λογων εἰς ἐννοιαν των ἑπομενων ἐρχομενοι την ἀποδεικτικην εἰς την των τοιουτων κατασκευην παραλαμβανομεν . |
| τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
| δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
| . Ὁ δε Ῥωμυλος ἐπειδη ταυτα διεκοσμησε βουλευτας εὐθυς ἐγνω καταστησασθαι , μεθ ' ὡν πραττειν τα κοινα ἐμελλεν , | ||
| το ὀρος , τουτον ἐλθοντα ἐς Θεσπιας ἐννεα τε Μουσας καταστησασθαι και τα ὀνοματα τα νυν μεταθεσθαι σφισι . ταυτα |
| , ἐσται ἐλαττονα τα εἰρημενα . Εἰ δε του Διος χρονοκρατορος ὀντος ὑπαρχει και ὁ Ἡλιος ἁμα τουτῳ ἀκακωτος κατα | ||
| δια δουλων και ὑπουργων . Εἰ δε του Ἡλιου ὀντος χρονοκρατορος ἐπιβλεψει τουτῳ ἡ Σεληνη ἀπο τριγωνου ἠ ἑξαγωνου κατα |
| πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ||
| ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την |
| εἰ μηδεν ἀλλο ἐχει προσενεγκειν αὐτῳ , εἰτε ἐκδηλοτερον τοις παριουσι το ἀφιδρυμα ποιουντος εἰτε προς συμβολον του ἐκ μικρων | ||
| θαλασσα , αὐτου τῃδε μενουσα πολυκλαυτῳ ἐπι τυμβῳ , ἀγγελεω παριουσι , Μιδας ὁτι τῃδε τεθαπται . φερουσι δε μαρτυριον |
| δοξης και ἡδονης καταπεφρονηκεναι λεγουσιν . ἀλαζονευονται γαρ , οὐ καταφρονουσι , το ῥυπαν και σκυθρωπαζειν αὐστηρως τε και αὐχμηρως | ||
| των καλουμενων μεσοπτερυγιων . ἀνθρωποι δε και των ἀνδρων ὑπογηρωντων καταφρονουσι και προς τα μειρακια ἀφορωσι : και οἱ γημαντες |
| και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
| ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
| . Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
| του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
| Σωκρατης γ ' , ἐφη ὁ κατηγορος , τους παρερας προπηλακιζειν ἐδιδασκε , πειθων μεν τους συνοντας αὐτῳ σοφωτερους ποιειν | ||
| παραχωρει , οὐδε παυεται , ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα |
| γενεσθαι την τελευτην ἐνταυθα τῳ Ὀρφει : ἰοντι δε ἐκ Διου την ἐπι το ὀρος και σταδια προεληλυθοτι εἰκοσι κιων | ||
| Βικτορος ἀειμνηστου ὁν οἱ νομοι μελπον , τυχης πανευφημου πολιουχου Διου : ὑπερβολης τιμης φερεις αἱμα και μελη . Κολλουθε |
| ἠ των ὁλων σωματων ἡ διαμονη , καθαπερ και της ἀπιου και της ἀχραδος και της ἀμυγδαλης , ἁ δη | ||
| προς δε τα ἐν αἰδοιοις φυομενα θυμια ἐλατηριον ἐπιπασσε , ἀπιου σπερματα τριψας ἐπιτιθει ἠ μαινιδων κε κεφαλας τριψας ἐπιπασσε |
| εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
| ! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
| τεκνου και δια τινα δολον και πανουργιαν και φθονον και συκοφαντιαν και ἐριδα και πλεονασει ὁ κοπος αὐτου : προς | ||
| δ ' οὑτοσι παρεληλυθοτων ἐτων πλεον ἠ εἰκοσιν την ἑαυτου συκοφαντιαν ἀξιοι περι πλειονος ὑμας ποιησασθαι των νομων , καθ |
| αὐτῃ τεθολωμενον ὑδωρ ἐκκυμαινεσθαι συμβαινει , και του βαρους ἁμα συνεργουντος ὡστε θαττον κατενεχθηναι προς την γην κατω , πριν | ||
| μετα του ἡλιου διαχεοντος το ὑγρον ἠ ἀτμιζοντος γινεται ἠ συνεργουντος εἰς την ἀρχην : ὁταν οὐν εἰς τον τοπον |
| και γυρωσαι φυτον ἠ βαθυναι ταφρον ἠ τας περιττας ἐπιφυσεις ἀποτεμειν ἠ τι των ὁμοιοτροπων ἐργασασθαι , τα δ ' | ||
| κυνεην , εἰη δ ' ἀν ἡ ἀορασια , και ἀποτεμειν της Γοργονος την κεφαλην , ὁ δε τῳ αὐτου |
| νομους ἐπραχθη ” , και την προ αὐτου ἀντιτιθησιν κατα ἀντινομιαν ἐργασιαν , ὁταν λεγῃ : „ ὁ νομος φησι | ||
| δε και κατα ῥητον και διανοιαν εἰσι πραγματικαι και κατα ἀντινομιαν , εἰδεναι χρη , ὡς ἐαν μεν ὁ νομος |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| αὐτου συνεχομενη ἐκλαιεν . ἀροτριων δε τις ἐπεθυμησεν ἰδων αὐτην συγγενεσθαι αὐτῃ , και ἀφηκεν τους βοας ἑστωτας ἐν τῃ | ||
| ; νη Δι ' , εἰπερ ἐστι γε . και συγγενεσθαι ταις Νεφελαισιν εἰς λογους , ταις ἡμετεραισι δαιμοσιν ; |
| τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
| : των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
| και Μορυχου και Φαιδρου λεγειν τι , ὡς κρατουμενου του σκοτεινου και του ἐνυλου ὑπο του λαμπρου του Φαιδρου : | ||
| : πλατεος , σκωληκωδους , σκοτεινου , βορβορωδους , ἠ σκοτεινου παρα τον ἀερα , ἠ γεννητικου σκωληκων παρα το |
| εἰσεισιν , οὑτω μαθοντα κατα πιστιν , ὡς ἐπι χρημα μακαριστον εἰσεισιν , ἠδη αὐτον δουναι εἰς το εἰσω και | ||
| περι θεων χορηγειν μετουσιαν , ἐν αἱς δη και το μακαριστον τελος των ἀγαθων ἡμιν προκειται και αὐτο το κυρος |
| μεν τα προτερα , ὀδυρουνται δε τα παροντα . Οὑτω δυσαρεστον τι ἐστιν ὁ ἀνθρωπος κομιδῃ , και φιλαιτιον , | ||
| γαληνῳ βλεμματι , εἰ δ ' ἐχθρος τυχοι , το δυσαρεστον της ψυχης παθος προμηνυει : και θρασυτητι μεν προπηδωσι |
| ὑπο Ξανθιππης λοιδορουμενος οὐτε ὑπο Κριτιου και των τριακοντα τυραννων ἀπειλουντων , εἰ μη μεταθησεται και θεραπευσει την καθεστωσαν πολιτειαν | ||
| των μεν γελωντων , των δε ᾀδοντων , των δε ἀπειλουντων , ὁ δε εἰργομενος σιτιων τοις τραυμασιν ἀρκουν εἰχε |
| , καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
| παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
| διοπερ ἐξεπεμψε πρεσβευτας προς Ἀντιγονον εἰς την Ἀσιαν , ἀξιων διαλυσασθαι προς αὐτον . ἀποκριναμενου δ ' ἐκεινου διοτι μιαν | ||
| τον βροχον , δεσποτα . ἐγω σοι πειρασομαι το σημειον διαλυσασθαι . “ Ξανθος εἰπεν ” τινι τροπῳ ; “ |
| Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
| ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
| εἰδος τι του μη ὀντος ὀν και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι | ||
| και τα ἀλλα , ὡς παντων ἁμα ἐνυπαρχοντων αὐτωι και μεμιγμενων ὁμου , ἐκ τουτων ὑπενοει και παντα ὁμου τα |
| ἠ μυρῳ Συριακῳ . κἀν ἐπιμενῃ , καταπλασσομενην μηκετι τοις κοινοις καταπλασμασιν , ἀλλα τοις δια θερμινου ἀλευρου μετα χολης | ||
| οὐκ ἐγενετο ; οὐ κατα πολεις τε ὀδυρμοι κἀν τοις κοινοις συνεδριοις βοωντων τα μηκιστα και ποθουντων ἐν πατριδος μοιρᾳ |
| , ἀποφερειν αὐτους ἐκελευεν , εἰπων οὐ νομιμον εἰναι Λακεδαιμονιοις χρασθαι τοιουτοις ἐδεσμασιν . λιπαρουντων δε των Θασιων : δοτε | ||
| ὠμων , καλεονται δε Παδαιοι . Νομαιοισι δε τοιοισιδε λεγονται χρασθαι . Ὁς ἀν καμῃ των ἀστων , ἠν τε |
| τουτου πονηριαν ἐτι μαλλον ὑμεις ὀψεσθε , και ἐγω των γεγενημενων ἀποδυραμενος τα πλειστα προς ὑμας ὡσπερει ῥᾳων ἐσομαι . | ||
| δικαιον ἠν . και προς τουτοις ἀγωνων ἡμιν ὑστερον πολλων γεγενημενων ἐξ ἐκεινων ] των πραγματων ] [ και αὐτου |
| παραδειγμα ἐστιν ὁ Λυσιου λογος , ὁ περι του κυνιδιου γεγραμμενος : οὐτε γαρ ἀνακεφαλαιωσιν ἐχει δια το ὀλιγον εἰναι | ||
| με παρηλθεν ὁ Νειλος , αὐτος μεν ὁ ποταμος οὐδαμου γεγραμμενος , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε |
| ἐπιδεικνυνται . Την οὐν θερμην δυσκρασιαν ἰασθαι δει δια των ἐμψυχοντων , ἐπιλεγεσθαι δε παντως ἐκεινα τα ψυχοντα , ὁσα | ||
| την χροιαν . και θαυμαζω , πως αὐτος οὐδενι των ἐμψυχοντων ἠδυνηθη χρησασθαι , ἀλλα ταυτα μεν ἐφυγεν . ἐχρησατο |
| κατα χρονον ἠ κατα ταξιν : οὑτως γαρ ταξις τις φυλαττεται προορισθεντων τουτων περι ὡν μελλει διαλεγεσθαι ἐν τῳ α | ||
| δε εὑρεθῃ λεξις ὀξυτονος ἠ περισπωμενη προηγουμενη του ἐγκλιτικου , φυλαττεται ἡ ὀξεια και ἡ περισπωμενη , οἱον : Ζευς |
| : δυναμει δ ' , ὡς ἐοικεν , ἀπογεννωσι τον πεντηκοστον δια του τρις τρια και τετρακις τεσσαρα και πεντακις | ||
| εἰ δη τον νεωτερον των υἱων ἐσχατον ἐκυησεν ἐτος ἐχουσα πεντηκοστον : προσωτερω γαρ οὐκετι κυϊσκεται τουτου του χρονου γυνη |
| ἐστι το μεν ΒΖΕ το ἀπο της ΝΘ μεταξυ της κατηγμενης και του κεντρου , το δε ΗΖΘ το ἀπο | ||
| και οὑτως ὡς και εὐθειας ἀπο του Β προς ὀρθας κατηγμενης δια των Δ , Ε διηχθαι . ἀλλα δη |
| διδοι εὐρυοπα Ζευς , οἱ μεν εἰς την ἀκροπολιν ἀξιουσι καταφευγειν κοτινοις τοτε πυκνοις καταπεφραγμενην , Θεμιστοκλης δε προς τας | ||
| εἰναι τον λογον , οὐδ ' ἀν αὐτος ᾠμην δειν καταφευγειν εἰς μαρτυρας , ἀλλ ' ἐπ ' ἐμαυτου δεικνυναι |
| τας δε γε μερικας καλουσιν ὑπεναντιας , ὡς ὑπο ταις ἐναντιαις τεταγμενας κἀκειναις ἀκολουθουσας : ὁταν γαρ ἡ ἑτερα των | ||
| τε γαρ πρωτον προσελθοντα των ῥαβδουχων παιων εἰς το προσωπον ἐναντιαις πυγμαις νεανιας και ἐρρωμενος ἀνηρ ἀνατρεπει και τον ἐπι |
| συ σκυθρωπαζεις , δεσποινα μου ; και τι ἐστι το ἐνοχλουν σοι ; ἀνοιξον ἡμιν και ὀψομεθα σε . Και | ||
| ζῳον φθειρεσθαι , και μαλιστα ἠν δυσκρασια ᾐ ψιλη το ἐνοχλουν . Και δη του φανταστικου παθος , το μεν |
| σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
| χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
| Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
| Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
| Και εἰ μεν εἰσι τα ἐνδον ἀνα οὐγγιαν αʹ το καυθεν , ἠγουν ἐξ ἀμφοτερων οὐγγ . δυο , χρεια | ||
| ἐδωδιμον οὐρητικον τε ἐϲτι και εὐκοιλιον , το δε ὀϲτρακον καυθεν παραπληϲιον τῳ του χερϲαιου γινεται . Ἐχιον , οἱ |
| πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
| . Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
| . βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
| ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
| κατασταιη το συμπτωμα , προς τα συνηθη κατ ' ὀλιγον ἐπαναγειν τον ἀνθρωπον : εἰ δε και κατα την ἑξης | ||
| δεοντος ἡρμοττε . καιρος δ ' ἐπι την ἀπολειπομενην διηγησιν ἐπαναγειν . ὡς γαρ δη τα περι τον ἀπαχθεντα ἐπι |
| Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
| και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
| και τοις ὀξεσι νοσημασιν οὐχ ἁρμοζει , ἀλλα μαλλον τοις χρονιοις , και τουτων μαλιστα τοις καθυγροις και ψυχροις . | ||
| παρελθοι . δια δη ταυτ ' ἐπενοει , μεγαλοις και χρονιοις πραγμασι την πατριδα περιβαλων και καταστησας ἐς ἀσχολιας και |
| . πως δε της ποιοτητος γενος φησι , και μην γενικωτατον ἐστι γενος ; γενος εἰπεν ἀντι του εἰδους , | ||
| ἐναντια τελειν γενη ἐφη τα ἐναντια , οὐ κατα το γενικωτατον αὐτων γενος εἰρηκεν , ἀλλα κατα το προσεχες και |
| ἡ ἡμερα τας ὡρας , των δωδεκα των τυπικως ὡρων ἐνισταμενων ἐκ της νυκτος ὑπαρχουσι σμικρυνομενης ταυτης : τουτο δε | ||
| περιοδος ἀνυηται του κοσμου : χρειαν γαρ ἐχει των μεν ἐνισταμενων , των δε μελ - λοντων , των δ |
| ἀποδειξαι κυριαν του συνεγγυς τοπου παντος , ὀντος τωι σχηματι παραπλησιου κερατι βοος , ἀφ ' ἡς αἰτιας Ἑσπερου κερας | ||
| ἐννοησαι διοτι τα μεγαλα και θεια και περιττα των πραγματων παραπλησιου τινος δυναμεως εἰς ἐπιγνωσιν δειται , τῃ δ ' |
| φανησεται , ἡ δε ση ταις των τοτε τους τοιουτους συκοφαντουντων . ” καιτοι τρια γ ' εἰς ὑπερβολην ὑπηρχεν | ||
| προς διασκευην και χλευασμον του διδασκαλειου ὑπο των βασκανως ὑστερον συκοφαντουντων προβαλλεται συναγαγειν και ὡς ἰδια της αἱρεσεως καταχωρισαι . |
| την πολιν αὐτους ἐν τῳ μερει ἐκ των ἐσχατων κινδυνων διασωσασθαι . Λακεδαιμονιων τε αὐ το κατα Λευκτρα και Μαντινειαν | ||
| γαρ εὐ ἑστωτων των πραγματων ὡς ἐπι πλειστον ἀριστον εἰναι διασωσασθαι την εὐπραγιαν , ἐκεινοις δε δυστυχουσιν ὁτι ταχιστα εὑρημα |
| τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
| τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
| ἐν τῳ Περι των ἐν ἀρετῃ πρωτευσαντων , και παρα Χαλδαιοις ἐγενετο και Μαγοις . εἰτ ' ἐν Κρητῃ συν | ||
| διατειχισαι τον ποταμον και ἐπι τουτο ἐκπλεοντα φασιν ἐπιτωθασαι τοις Χαλδαιοις , ὁτι σωος ἐς Βαβυλωνα ἐσελθοι τε και ἐκπλεοι |
| την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
| ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
| τις συγκατατιθηται τῳ ψευδει , ἰσθι ὁτι οὐκ ἠθελεν ψευδει συγκαταθεσθαι : πασα γαρ ψυχη ἀκουσα στερεται της ἀληθειας , | ||
| , ἀλλ ' ὁτι μεν τα δις δυο τεσσαρα ἀναγκαιον συγκαταθεσθαι , ἀν τε βουλωμεθα ἀν τε και μη : |
| ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
| ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| : Ἀμουν γαρ Αἰγυπτιοι καλεουσι τον Δια . Τους δε κριους οὐ θυουσι Θηβαιοι , ἀλλ ' εἰσι σφι ἱροι | ||
| ὁπως καλλιστευσῃ παρα τῳ ἱερει . και ἐρων ἑταιρας και κριους προσβαλλων ταις θυραις πληγας εἰληφως ὑπ ' ἀντεραστου δικαζεσθαι |
| τ ' ἀει μελεδημασι χαιρειν , μητε βαρυτλητων λαγονων περι φορτον ἀγουσαν μητε πονον τρομεουσαν ἀγαστονον Εἰλειθυιης , ἀλλ ' | ||
| αὐτον ἐπεκαλειτο , ὁ γερων ἐφη : „ ἱνα τον φορτον μοι ἐπιθησεις . „ ὁ μυθος δηλοι , ὁτι |
| , βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
| αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
| λευκῳ εὐωδει δος πιειν , τριψας λειον . Ἑτερον : καστοριου ἠ σαγαπηνου ὀβολον , ἀσφαλτου δραχμην μιαν , νιτρου | ||
| μυρου , και δαφνινου ἀνα # αʹ : κενταυριου , καστοριου , σατυριου , σμυρνης , πεπερεως , εὐφορβιου ἀνα |
| μεν τοινυν βουλη ταυτα προὐβεβουλευκει , της δ ' ἐκκλησιας γιγνομενης και του Φιλιππου παροντος ἐν Πυλαις ἠδηἠν γαρ τουτο | ||
| ἀει κατα τα αὐτα ἐχουσης και της περι τα σωματα γιγνομενης μεριστης τριτον ἐξ ἀμφοιν συνεκερασατο οὐσιας εἰδος . Ἐστιν |
| οἱ δογματικοι , προς εὐδαιμονιαν ἐκ της ἐποχης , εἰ ταραττεσθαι παντως δει και ταραττομενους κακοδαιμονειν ; μεγα , φησομεν | ||
| ἑτερα μεν της αἰσθησεως , ἑτερα δε του νου . ταραττεσθαι δε οὐ χρη , εἰ ποτε μεν νουν , |