Σωκρατης γ ' , ἐφη ὁ κατηγορος , τους παρερας προπηλακιζειν ἐδιδασκε , πειθων μεν τους συνοντας αὐτῳ σοφωτερους ποιειν | ||
παραχωρει , οὐδε παυεται , ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα |
ἡ ἀρα φιλια ἑξις ἐστιν : ἡ δε φιλησις ἀνευ προαιρεσεως οὐσα , καθαρως ἐστι παθος . Παντα μεν οὐν | ||
σχεδον και τα των νυν ἐστι φιλανθρωπιας τε περι και προαιρεσεως . αἱ γαρ δη δοκουσαι φιλοφρονησεις και χαριτες , |
οὐρανῳ ἰσως παραδειγμα ἀνακειται τῳ βουλομενῳ ὁραν και ὁρωντι ἑαυτον κατοικιζειν . διαφερει δε οὐδεν εἰτε που ἐστιν εἰτε ἐσται | ||
, ὡσπερ εἰς παντοπωλιον ἀφικομενῳ πολιτειων , και ἐκλεξαμενῳ οὑτω κατοικιζειν . Ἰσως γουν , ἐφη , οὐκ ἀν ἀποροι |
Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
εἰ μηδεν ἀλλο ἐχει προσενεγκειν αὐτῳ , εἰτε ἐκδηλοτερον τοις παριουσι το ἀφιδρυμα ποιουντος εἰτε προς συμβολον του ἐκ μικρων | ||
θαλασσα , αὐτου τῃδε μενουσα πολυκλαυτῳ ἐπι τυμβῳ , ἀγγελεω παριουσι , Μιδας ὁτι τῃδε τεθαπται . φερουσι δε μαρτυριον |
των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |
την ἱππον , ἐπεαν δε ταυτα θηευμενοι ἐωσι πληρεες , ἀποπεμπειν ἐς την ἀν αὐτοι ἐθελωσι χωρην ἀσινεας . Ἐπιλεγων | ||
οἱ των Ἐπιδαμνιων φυγαδες : οἱ πλουσιοι προϊσχομενοι : προτεινοντες ἀποπεμπειν : ἀπο κοινου το ἐκελευον οἱ Κερκυραιοι ʃ της |
τε ἀκριβως οὐλων και των ἁπλων : οὐ μην οὐδε φαλακρουνται ῥᾳδιως . εἰ δε θερμοτερος εἰη του μετρου , | ||
ἀπεριττοι τε εἰσι και ἀκριβεις ταις αἰσθησεσι και ἀγρυπνητικωτατοι και φαλακρουνται ταχεως . ἡ πρωτη μεντοι γενεσις αὐτοις των τριχων |
, εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
: ἐνθεν και το ἀμησατο παρα τῳ Ποιητῃ ἐπι του θεριζειν , παρα το ὁμου ἐπισπαν . Ἀσκελες το σκιῤῥον | ||
τοινυν δει φευγειν την σκιαν και τον ἑωθινον ὑπνον και θεριζειν μαλλον ἐν ὁσῳ δροσος ἐστι περι τους ἀσταχυας : |
, καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
, το πασας τας δυναμεις ἑαυτου εἰς ἑαυτον ἑλκυσαι και ἀποστηναι των αἰσθητων . ξδʹ Ὁταν δε ταὐτον πολλακις Ὁταν | ||
ἠ παρακρουσθεις ὑπο ἐπιθυμιας ἠ ταπεινωθεις ὑπο λυπης , ὡστε ἀποστηναι των βελτιστων και δικαιοτατων ἐργων προδοτης αὑτου γενομενος ; |
την ἀλλην ἁπασαν χορηγιαν , ἁμα [ δε ] τῳ προσπελαζειν το μεν θηριον μετεωροτερον των ἱππεων ἐξηρε τον αὐχενα | ||
προγραψαι μηδενα των οὐ φεροντων ψηφον ἐπιδημειν τῃ πολει μηδε προσπελαζειν ἀπο τεσσαρακοντα σταδιων παρα την ἐσομενην περι τωνδε των |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
συντριψουσιν ἐριζοντες περι νικης . καλως δε και ἐν τουτοις ἀπαντησαντος ἐπι τας ἀμφιβολους γνωμας ὡρμησεν ὁ Ἡσιοδος , και | ||
ἠ μη πεισας πυρι και σιδηρῳ την ἡγεμονιαν διαλυμηνασθαι . ἀπαντησαντος δε αὐτῳ Γαϊου Δομιτιου και ἐρομενου , Ποι προαγεις |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
ᾑρειτο ἑκατερος . Ῥωμυλου μεν γαρ ἠν γνωμη το Παλλαντιον οἰκιζειν των τε ἀλλων ἑνεκα και της τυχης του τοπου | ||
ἐχρησεν ὁ θεος πλειν μεν εἰς Ἰταλιαν , γην δε οἰκιζειν , εἰς ἡν ἀν καταχθεντες ἡμεραν και νυκτα μεινωσι |
των ἐνοικουντων τους ἁπανταχοθεν ἐφελκεται . πολλους οἰδα ξενους ἐγω παραδραμειν βουλευσαμενους την πολιν και συχνον διατριψαντας χρονον ἡμεροτητι των | ||
γαρ τις και οἱον ἐπικυματιζων αἰρεται . φησι δε και παραδραμειν ἐν Αὐλιδι τον Ἀχιλλεα ἐν ἀθλοις , γυμναζομενης ἐπι |
ἐπακολουθειν , ὡστε τας δυο ὡς μιαν τοις ἐναντιοις φαινεσθαι παραταξιν . Ὁταν δε ὡς ἀπο ἑνος μιλιου της των | ||
. Ἀλλα δει ἐν τῳ ἁμα μεν κινειν την τε παραταξιν και αὐτας , εἰτε μια , εἰτε δυο γινονται |
και ἀποστροφος ὁ κομητης ἀνισχει τοις , καθ ' ὡν ἀποστρεφεται , τας ἀστοχιας φερει . εἰ δε προς νοτον | ||
λυπη . νυν δε την μεν λυπην φευγει παντα και ἀποστρεφεται ὡς κακον , διωκει δε και ἐπιτρεχει την ἡδονην |
ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
: τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
Ἀνδρων δε ὁ Τηιος ἐν τῳ Περιπλῳ φησιν Ἀχεροντα τινα βασιλευσαι των τοπων , οὑ θυγατερα γενεσθαι Δαρδανιδα : ταυτην | ||
βραχυ λειποντα των μυριων και ὀκτακισχιλιων , και θεων ἐσχατον βασιλευσαι τον Ἰσιδος Ὡρον , ὑπ ' ἀνθρωπων δε την |
' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
κυριον , δι ' ἁς δε συνεχωρηθη ταυτ ' αἰτιας παρελιπον : δια τουτ ' ἐπεξηλθον ἁπασας . και ἐπειδη | ||
δη τουτο και πομπικον εἰρημενον οὐδεις Ἰσοκρατους ἀμεινων ἐγενετο , παρελιπον ἑκων , οὑς ᾐδειν ἡττον ἐν ταις ἰδεαις ταυταις |
πυρεσσειν ἠδη ξυνεχως την νυκτα ὁλην : τῃ δε ὑστεραιᾳ λουσασθαι και λουσαμενον θυσαι . Νεαρχῳ δε και τοις ἀλλοις | ||
ἀνεθεντες μικρον ὡς ἐξελθειν τους βαρβαρους και τοις παρακειμενοις ὑδασι λουσασθαι : παλιν ἐκειθεν ἀναχθεντες μετα γε νυχθημερον ἀλλο την |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
κἀπικουρησαι χθονι ; ἐπεμψ ' : ὀφειλων δ ' ἠλθε συμπονειν ἐμοι . οὐ μην θανοντι γ ' οὐδαμως συνηδομαι | ||
οὐν ταυθ ' οὑτως ἐχει , δει και ὑμας ἐμοι συμπονειν δυστυχουντι , ἱνα και ὑμιν εἰποτε ἀν συμβαιη , |
την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
ἐργῳ ἐπεξιεναι , νομιζειν δε τας τε διανοιας των πελας παραπλησιους εἰναι και τας προσπιπτουσας τυχας οὐ λογῳ διαιρετας . | ||
πνευματα οἱδ ' ἑπονται , ἠ κατωθεν ἀνηνεγμενων πνευματων δια παραπλησιους χυμους : ἐνιοτε δε και πανυ λεπτα και βραχεα |
και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
το φιλοινον κεραμια οἰνου πολλα μανδραγορᾳ διαφθειρας και ἐν τοις προαστειοις ἐπικλινας ἐπιοντων ἀνεχωρησεν εἰς την πολιν , ὡς οὐχ | ||
ὁρμους καταιρουσαις τε και ἀφιεισαις ὁλκασιν , οἰκιαι τε ἐν προαστειοις αἱ μεν κατεσκευασμεναι τον ἐν ἀστει τροπον , αἱ |
κατα οὐδενα δε των τροπων τουτων ἀφαιρεσις γινεται , ὡς παραστησομεν : ἀδυνατος ἀρα ἐστιν ἡ ἀφαιρεσις . ὁτι δε | ||
των ὑποκειμενων ἀντιλαμβανεσθαι , οὐδεν δε ἐστιν ἐναργες , ὡς παραστησομεν : οὐκ ἀρα δυνατον ἐστι το ἐν τοις ὑποκειμενοις |
συνοικισμον δια το των παρατεθειμενων ὑψηλοτερον εἰναι [ και ] κατοικησαντες δευρο την Ἰθακην ἐκτισαν . και ἐκ μεν του | ||
την παροιμιαν εἰρησθαι . Ἀττικοι γαρ μεταπεμφθεντες εἰς Σαμον κἀκει κατοικησαντες τους ἐγχωριους ἐξεωσαν . Αὐτοι χελωνας ἐσθεθ ' οἱπερ |
ἐχοντα , τουτεστι μητε παρα το κλεος ὀντα μητε ἀπο συναιρεσεως των εἰς ηεις , εἰς την ου διφθογγον ἐχουσι | ||
τε και ἀμητος και των καρπων , ἀρχη γενεσεως και συναιρεσεως , ὡς Ἡσιοδος : Πληιαδων Ἀτλαγενεων ἐπιτελλομεναων ἀρχεσθ ' |
οἱ ἀνθρωποι και λεγει τα παιδια ; εἰ δε ἀριθμον παρεμφαινει , σαφες ὁτι συμπληθυνθησεται τοις συνουσι πληθυντικοις , και | ||
οὐ του δηλουμενου . οὐ δη οὐν το ἐπει τοπον παρεμφαινει , ὡσπερ ἐχει το εἱ τα των χοιραγχαν . |
ἐλλειψει δε οὐδεν ὡν ἀν ἐπιθυμησῃς , πλειω γαρ των ἀναλισκομενων εὑρησεις τα γεννωμενα . φυτα γαρ ἐστιν ἐν τοις | ||
ἐπι της διοικησεως , οἱον των προσιοντων τῃ πολει και ἀναλισκομενων . οἱ δε ὁτι Διομηδης και Ὀδυσσευς το παλλαδιον |
Οὐρανιας ἁγιωτατον και ἱερων ὁποσα Ἀφροδιτης παρ ' Ἑλλησιν ἐστιν ἀρχαιοτατον : αὐτη δε ἡ θεος ξοανον ὡπλισμενον . πλεοντι | ||
. ὁποσα δε πεποιηται κατα την ὁδον ταυτην , ἐστιν ἀρχαιοτατον αὐτων Ἀρεως ἱερον . τουτο ἐστιν ἐν ἀριστερᾳ της |
. Ὁ δε Ῥωμυλος ἐπειδη ταυτα διεκοσμησε βουλευτας εὐθυς ἐγνω καταστησασθαι , μεθ ' ὡν πραττειν τα κοινα ἐμελλεν , | ||
το ὀρος , τουτον ἐλθοντα ἐς Θεσπιας ἐννεα τε Μουσας καταστησασθαι και τα ὀνοματα τα νυν μεταθεσθαι σφισι . ταυτα |
ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
τα πραγματα . Πρωτος γαρ ἡμας , ὠ Κλεων , χαιρειν προσειπας πολλα λυπων την πολιν . Συνετυχεν ἐξιοντι μοι | ||
και ἐστω τελος του βιβλιου . Ἰουλιος Πολυδευκης Κομμοδῳ Καισαρι χαιρειν . οἰμαι και σε , εἰ και νεος εἰ |
ἀντι του ” δικαστηρια οὐκ ἀγουσιν “ . εἰς το φιλοδικον των Ἀθηναιων αἰνιττεται . τι δητ ' ] δια | ||
τα δειγματα των πωλουμενων ἐτιθεσαν . ἁμα δε ἐσκωψε το φιλοδικον των Ἀθηναιων . ΓΘ ἐν τῳ δειγματι των δικων |
αὐτους δε ἐκεινους ἐποιησεν εὐπορωτερους . ὡστε εἰ τις αὐτον προσειποι σον μαθητην , οὐκ ἀν ἁμαρτοι . και γαρ | ||
ποιησασθαι . εἰτ ' ὠτι ἀν εἰπων σε τις ὀρθως προσειποι ; ἐστιν ὁπου συ παρων τηλικαυτην πραξιν και συμμαχιαν |
: ἀφ ' οὑ και „ σαλπιγγων „ ἐτυμως ἑορτη προσαγορευεται , διττον λογον ἐχουσα , τον μεν ἰδιον του | ||
ἀλλ ' ἐπι μεν των γεγωνιωμενων και διαγωνιος ἡ αὐτη προσαγορευεται , ἐπι δε της σφαιρας και ἀξων , ὡσπερ |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
ἐπαινον αὐτο μονον , ἀλλα και ὑπερ του τους ἐντυγχανοντας προτρεψασθαι και ἐπι τον ὁμοιον ζηλον ἀγαγειν . οἱ γαρ | ||
πρωτον ἀρχομενα , πειρασομεθα ἑκαστον ἀπο των οἰκειων και προσφορων προτρεψασθαι : οἱον τους μεν πολλους ἐχοντας στεφανους , ὁτι |
. Ὡσπερ οὐν εἰκος , ἰδιειν τε ἀναγκη ὑπ ' ἀποριας και μητε διψωντα πιειν αἰτειν τολμαν , μη δοξῃς | ||
εἰθ ' ἁλισκομενοι τῃ προς το παρον ἐνδειᾳ , της ἀποριας οὐκ ἐωσης ἑλεσθαι το βελτιον , την εἰκαιαν ποαν |
δοξης και ἡδονης καταπεφρονηκεναι λεγουσιν . ἀλαζονευονται γαρ , οὐ καταφρονουσι , το ῥυπαν και σκυθρωπαζειν αὐστηρως τε και αὐχμηρως | ||
των καλουμενων μεσοπτερυγιων . ἀνθρωποι δε και των ἀνδρων ὑπογηρωντων καταφρονουσι και προς τα μειρακια ἀφορωσι : και οἱ γημαντες |
δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
ἀποινα δεχεσθαι και ἐπιτειλαι οὐ προπαροξυνοντες , του λογου ἀπαιτουντος προσταξιν . δεον δε και ἐπι του μεγα μεν κλεος | ||
δουλος : οὐ γαρ ἀληθειαν λεγει , ἐπει ἐκεινος κατα προσταξιν θεου τουτο πεποιηκεν . διστακτικον εἰπεν “ ὡς φασιν |
πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
. Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
ἐθνη , ἐαν ὑμεις σκοτισθητε ἐν ἀσεβειᾳ , και ἐπαξετε καταραν ἐπι το γενος ἡμων , ὑπερ ὡν το φως | ||
οἱ ἀνθρωποι ] ἀφ ' ἑαυτων [ ἐκτισαν και εἰς καταραν ] μεγαλην ἀφιξονται οἱ ποιουντες [ αὐτην ] . |
ἀλυσιτελη εἰναι την παρ ' ἡμων , ἐαν πεισθωμεν , προδοσιαν . Μηδενι δοκειτω χαλεπον , εἰ πολλα εἰσπραττομεν πολλων | ||
ὑποχειριους ὑμας ἐκεινοις ἐργαζομενην , ἀθῳον ἀν με παρειδες την προδοσιαν αἰσθομενος . εἰ μεν γαρ ἀφηκας ἀζημιον , πανταχοθεν |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
την εὐγλωττιαν ἑν αἰτιωμενος μονον , ὁτι δη φυσιν Ἑρμῃ προσηκουσαν ἐνεβιβασας εἰς στρατιωτου βιον . καλων δε ὀντων και | ||
ἀνισον . τῳ μεντοι μεταδουναι των ἐπιβαλλοντων λογων ἑκαστοις την προσηκουσαν μοιραν την τε ὠφελειαν ἀπενεμεν ἁπασι κατα το δυνατον |
ὁ παρακειμενος τῳ λογῳ της ἀρχουσης τον περι της παραληγουσης παραβαινει κανονα , οἱον ἀγω ἀξω ἠχα . Ἡ δε | ||
ὀνομασιν ἐχρησατο ἀλλα τα ὀντα παραγει , τριτον ὁτι οὐδε παραβαινει την συνηθειαν την μη οὐσαν ὁλως , τεταρτον ὁτι |
. που νυν ὁ καλος ἡμιν κιθαρῳδος ; ἀπολογησαι αὐτῳ κατελθων προς ταυτα . Συ ἡμας ἐπισφαττεις , ὠ Μωμε | ||
κυων κηπουρου τινος εἰς φρεαρ ἐμπεπτωκεν . ὁ δε κηπουρος κατελθων αὐτον ἐκειθεν ἀνελκυσαι δεινως ὑπ ' αὐτου ἐδηχθη δοξαντος |
δεινοτητος ἠ των ἀλλων τινος , ἁ τῃ Δημοσθενους δυναμει παρακολουθειν πεφυκεν , ὀλιγην ἐπιδειξιν ἐχει . τις οὐν ἐστι | ||
ἀφ ' ὁλου ἡ φορα , μη ἀθροαν την ἡδονην παρακολουθειν ἡμιν , ἀλλα κατα μερος ὡς και συνερρει : |
οὑ ποιουμεθα τους λογους , ἱνα μαλλον πεισωμεν , και κατηγορουντες ἠ ἀπολογουμενοι δεομεθα της ἐκ του ἐκφραζειν αὐξησεως , | ||
, ἀπο τουτων διαγει . οὐδεν οὐν ἀλλο ποιουσιν οἱ κατηγορουντες ἐν ὑμιν ἠ προλεγουσιν ἁπασι μηδ ' ὁτιουν ἐκεινῳ |
εἰδον τον στρατον ἑξηκοντα σταδιους της πολεως ἀπεχοντα , οὐκετι ἀνασχετον ἐποιουντο , ἀλλ ' αὐτοις , ὡς εἰκος , | ||
ἐλεγον ἀν ταδε , ὡς οὐ βιωτον ἐστιν οὐδ ' ἀνασχετον της μεν θαλαττης ἀντιποιεισθαι τινας ὑμων ἀναλισκειν τε πολλα |
ἡμιτελεστα φαρξαμενοι ἐφυλασσον . και οἱ Ἀθηναιοι οὐ πολλῳ ὑστερον καταπλευσαντες ὡς ἑωρων , ἀπηγγειλαν μεν οἱ στρατηγοι τα ἐπεσταλμενα | ||
θαλαττῃ δια το μη δυνασθαι πανταχου βοηθειν . παλιν δε καταπλευσαντες εἰς τον Ἀχαιων λιμενα νυκτος ἐλαθον ἀποβαντες , και |
εὐεργεσιας : χωρις γαρ της εὑρεσεως του σιτου την τε κατεργασιαν αὐτου τους ἀνθρωπους ἐδιδαξε και νομους εἰσηγησατο καθ ' | ||
καθαπερ ἐνιοι κελευουσι παγον εὐλαβουμενους και μετα ταυτα δε την κατεργασιαν ἀποδιδοναι . Παντα γαρ ταυτα της τροφης ἀφαιρει και |
δ ' Ἀφροδιτη συμπαρῃ του δεκανου πολλακις , καλλοφωνους και μουσικους , ἐκ καλης ἁρμονιας , εὐεργεσιας δεχεσθαι παρ ' | ||
της διαιρεσεως . ἀλλ ' ἐπει κἀν τοις προς τους μουσικους προηγουμενως περι ποδων ζητουμεν , ἱνα μη προλαμβανωμεν τα |
προδιαλεχθεις δε τοις περι αὐτον δι ' οὑ τροπου ψευδομαντιν ἀποδειξειν τον οἰωνοσκοπον ὑπελαμβανεν , ἐπειδη παρεγενετο φιλανθρωποις αὐτον ἀσπασμοις | ||
ἐκειν ' οἱς Θεσπις ἠγωνιζετο : και τους τραγῳδους φησιν ἀποδειξειν κρονους τους νυν διορχησαμενος ὀλιγον ὑστερον . τις ἐπ |
τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
μεν τα προτερα , ὀδυρουνται δε τα παροντα . Οὑτω δυσαρεστον τι ἐστιν ὁ ἀνθρωπος κομιδῃ , και φιλαιτιον , | ||
γαληνῳ βλεμματι , εἰ δ ' ἐχθρος τυχοι , το δυσαρεστον της ψυχης παθος προμηνυει : και θρασυτητι μεν προπηδωσι |
μεγαλης ? : οὑ δη ? προφασιν μεν σφισι του πολιτικου τουτου , ἱν ? ' οὑτως ? εἰπω ? | ||
φρονιμου , το δε κοινον του οἰκονομικου και ἐτι του πολιτικου , ὡστε δει τῳ ἰδιως φρονιμῳ του οἰκονομικου και |
ὁραν ἀγαθα τουτῳ τε προ των ἀλλων ἐραστων ἀπολαυειν των παιδικων . θαυμασῃ δε αὐτου το πρᾳον , το ἀδολον | ||
με ἐραν αὐτης και δια τουτο ἐπι θυρας των ἐμαυτου παιδικων ἡκω „ ὑπολαβων ὁ Λεων „ οὐ φοιτωσιν ” |
Μακεδονες εἰτ ' ἀφ ' ἑαυτων εἰτε και του βασιλεως προσταξαντος ἐπηκολουθησαν τοις λαβουσι την πιστιν και παντας ἀπεσφαξαν . | ||
ταξιν φυλαττε , Ἀλβανοι δε ἀπιασι κυκλωσομενοι τους πολεμιους ἐμου προσταξαντος . τουτ ' ἀκουσαντες Ῥωμαιοι λαμπρον ἠλαλαξαν . οὐ |
' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | ||
' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ |
. οὐκ ὀλιγοι γαρ των τε ἀρχαιων συγγραφεων και των μεταγενεστερων , ὡν ἐστι και Τιμαιος , φασι τους Ἀργοναυτας | ||
, ὁθεν και μεταγενεστερα εἰσι και οὐκ ἐδει ἀπο των μεταγενεστερων ἀρξασθαι . Οὐδε μην ἀπο των βραχεων ἠρξατο , |
και Μορυχου και Φαιδρου λεγειν τι , ὡς κρατουμενου του σκοτεινου και του ἐνυλου ὑπο του λαμπρου του Φαιδρου : | ||
: πλατεος , σκωληκωδους , σκοτεινου , βορβορωδους , ἠ σκοτεινου παρα τον ἀερα , ἠ γεννητικου σκωληκων παρα το |
Μηδιας σατραπῃ . δοξαντες δε προς ἀληθειαν εἰναι στρατοπεδειαν , καταδραμοντες εἰς το πεδιον ἀπηγγειλαν τοις περι τον Ἀντιγονον και | ||
Τοισι δε Ἑλλησι οἱ ἡμεροσκοποι ἀπο των ἀκρων των Εὐβοϊκων καταδραμοντες δευτερῃ ἡμερῃ ἀπ ' ἡς ὁ χειμων ὁ πρωτος |
προς ἀξιαν ἐρουντες , ὁ συμβαινειν ἐπι των μη λιαν ὑπερβαλλοντων πεφυκεν , οἱ συνειδοτες αὑτοις ἀσθενειαν κερδος ἀν ἐποιουντο | ||
' ἀληθεστατον γνωτε ἐξ ὡν ἡμεις οἰομεθα σαφως πεπυσθαι : ὑπερβαλλοντων γαρ αὐτοις των κακων και βιαζομενοι ὑπο της παρουσης |
ἀτελη τους ἐχοντας ἀφειλετο την ἀτελειαν , ἐν δε τῳ προσγραψαι μηδε το λοιπον ἐξειναι δουναι ὑμας το δουναι ὑμιν | ||
ἐξειναι ἐν τῳ γραψαι μηδενα εἰναι ἀτελη και ἐν τῳ προσγραψαι μηδε το λοιπον ἐξειναι δουναι ὑμιν . Και αὑτη |
τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
του κ . και τα λαχοντα ἰσα τον ἀριθμον τοις μελλουσι κληρουσθαι δικαστηριοις ὑπηρετης φερων ἐτιθει καθ ' ἑκαστον δικαστηριον | ||
νεωτερου ἐστι πρεσβευομενον ἐν τε θεοισι και ἐν ἀνθρωποις τοις μελλουσι σῳζεσθαι και εὐδαιμονειν . αἰκιαν οὐν περι πρεσβυτερον ἐν |
ἐμελλεν ἐπι Γερμανους διαβησεσθαι : ἁμα γαρ τῳ την ἀρχην παραλαβειν εὐθεως πολεμικων ἐργων ἠρξατο , και δια σωματος μεγεθος | ||
γαρ ἐκ παιωνων ἀκριβως , ἀλλα παιωνικον τι ἐστι . παραλαβειν μεντοι τον παιωνα εἰς τους λογους , ἐπειδη μικτος |
μετα παντων των χρωματων , ἐν τοις περι αἰτιας οὐρων ἀποδωσομεν λογοις . Προσεπιθειναι δε τουτο μονον δει τῳ λογῳ | ||
ἐν τοις ἰδιοις τοποις ἐρουμεν , ὡσπερ και τας αἰτιας ἀποδωσομεν ἐν τοις περι αἰτιας οὐρων λογοις . νυν δε |
δια του Ο μικρου , οἱον τετυφοτος : τουτων οὐν μαχομενων ἀπεκοπη ἡ ἀμφιβαλλομενη συλλαβη και γεγονε τετυμμαι και ἐτετυμμην | ||
προς Ἀρχωνα . και τα μεν πληθη των ἀπο - μαχομενων κατ ' ἰσχυν των χωριων ἐκρατειτο : ὡς δ |
ἠν ὁ νυν καλουμενος καλαμαυλης σαφως παριστησιν Ἡδυλος ἐν τοις ἐπιγραμμασιν οὑτωσι λεγων : τουτο Θεων ὁ μοναυλος ὑπ ' | ||
ἠ κακιζοντος , ὡσπερ οὑς Σιμωνιδης εἰωθει τιμαν ἐν τοις ἐπιγραμμασιν . ὁμως δε και Μιλτιαδης μετεχει του καταλογου και |
χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
. Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
ἀξιαν ἀπονεμων , ἐθος δε νομιμον ἀγραφον ἐκ συλλογης συνισταμενον παραδειγματων : εἰ γαρ ἑκαστος εἰ τυχοι των εὐπορωτερων Ἀθηνησι | ||
μαθειν ἐδεηθην , ἑξης δε ἐπιστατουντος αὐτου γυμνασασθαι πολυειδως ἐπι παραδειγματων πλειονων , ὡσπερ οἱ παλαιειν μανθανοντες ἠ σκυτοτομειν ἠ |
, ἐν ἀλλῳ δε μη , οὑ μεν συμπληροι , συντακτεον , οὑ δε μη συμπληροι , μονον ἐφ ' | ||
των ἐπων σαφεστερον εἰποιμι , Νυν δε και τα ἐπη συντακτεον . Ἀλλα Ζευς και ἡ Εἱμαρμενη ἐκρυψε , χολωσαμενη |
προσηκει ταυτα ποιειν , ὁπηνικα φθασῃ βιαιως ἐπι τον ἐγκεφαλον παραγενομενη ὑλη και σφηνωθῃ παχυτερα οὐσα και τοις ἀλλοις ὑπεικειν | ||
κτησις : ἀλλα κἀν προσγενηται , ταχιστα ἀπεπηδησεν , ὡς παραγενομενη την ἀρχην οὐκ ἐπ ' ὠφελειᾳ των λαβοντων , |
εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
των ἐν τοιϲ γυμναϲιοιϲ ἀνδριαντων διαφορητικοϲ ἐϲτι και μαλακτικοϲ φυματων ἀπεπτων : ὁ δε ἐν ταιϲ παλαιϲτραιϲ , ὁν και | ||
δοκει θρυπτειν πινομενον , οὐρα τε προτρεπει και ταϲ των ἀπεπτων πνευματων διαδρομαϲ ἐξιαται και πονουϲ πλευρων και ῥηγματα . |
ἀποδειξαι κυριαν του συνεγγυς τοπου παντος , ὀντος τωι σχηματι παραπλησιου κερατι βοος , ἀφ ' ἡς αἰτιας Ἑσπερου κερας | ||
ἐννοησαι διοτι τα μεγαλα και θεια και περιττα των πραγματων παραπλησιου τινος δυναμεως εἰς ἐπιγνωσιν δειται , τῃ δ ' |
οὐν θεους οἰεσθαι χρη συν ἡμιν ἐσεσθαι : οὐ γαρ ἐπιβουλευσαντες ἀδικως ἐχομεν , ἀλλ ' ἐπιβουλευθεντες ἐτιμωρησαμεθα . το | ||
ἐπιβολην πασαν συντελεσαι την χειρουργιαν : πολλοι γαρ ἠδη τουτο ἐπιβουλευσαντες ὑμενας ἀπο των νευρων πεφυκοτας , οἱ δ ' |
μεν οὐν ἐξεσται τους ἀναγινωσκοντας κρινειν προς τας ἰδιας ἑκαστου προαιρεσεις . 〛 την δε Μηδειαν ἱστορουσι καθηγησασθαι τους Ἀργοναυτας | ||
ἐστιν . Οὐκ ἐξεστι δε γαμειν ἐξ ἀλλου γενους ἠ προαιρεσεις ἠ τεχνας μεταχειριζεσθαι , οἱον στρατιωτην ὀντα γεωργειν ἠ |
και τῃ προσηγοριᾳ ἁπαντων ἐναντιωτατα ἐχει , ἡν ὑμεις περι πρωτειων αὐτοις τεθεισθε . χωρις δε τουτων το μεν προς | ||
. και ὡς οὐκ ἀν εἰη αὐτωι παραλογον ἀντιποιουμενωι των πρωτειων , οὐκ ἐλαττονων μεν ἠ δισμυριων ἐπων τους ἐπιδεικτικους |
εἰναι μυριαδων δει , ὁπερ ἐπεχει ὁ ἡλιος ἑκαστοτε του οἰκειου κυκλου . Ἀλλα ταυτα μεν κατα τοιαυτην ὑποθεσιν εἰληπται | ||
ἀντιθετικαι τοις αὐτοις σχεδον διαιρουμεναι κεφαλαιοις πλην ἑνος του ἑκαστης οἰκειου πασαι τε ἐκ του φευγοντος γνωριζομεναι διαφοροι παρα παντων |
ὁ και τα πατρια γεγραφως . . . Ἀρριανος , ἐποποιος : Μεταφρασιν των Γεωργικων του Βεργιλλιου ἐπικως ποιησας : | ||
πλειστοι δ ' Ἀβδηριται ὑπο των πινακογραφων ἀναγραφονται . Νικαινετος ἐποποιος και Πρωταγορας , ὁν Εὐδοξος ἱστορει τον ἡσσω και |
ἐραστης ὁτι μελλει την ἁρπαγην ποιεισθαι : τοις δ ' ἀποκρυπτειν μεν τον παιδα ἠ μη ἐαν πορευεσθαι την τεταγμενην | ||
. παραμπεχειν δε , [ φυλασσεσθαι ἠτοι ] φυλασσειν περιστελλειν ἀποκρυπτειν . και το μαλθακισθεντα δε , ἀντι του ἀμελως |