πως ὑπο τἀληθους ὑψους ἐπαιρεται τε ἡμων ἡ ψυχη και γαυρον τι ἀναστημα λαμβανουσα πληρουται χαρας και μεγαλαυχιας , ὡς | ||
την ὀσμην ὑπομενοντας . Ἐστι μεν την ἀλλως ὁ ἱππος γαυρον : και γαρ και το μεγεθος και το ταχος |
ἀλλ ' οἱ νομοι περι ἁπαντων ἀγορευουσι , στοχαζομενοι του συμφεροντος ταις πολιτειαις ἁπασαις , εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε | ||
ἀνηρ , και τῳ πρωτῳ διελοντι το δικαιον ἀπο του συμφεροντος καταρασθαι , ὡς ἀσεβες τι πραγμα δεδρακοτι : ἀσεβεις |
ἰδων γαρ ἐν ἰσῳ το ἀδικειν , μαλλον δε πολλῳ δικαιοτερον ἠδη του δικαιου νενομισμενου το ἀδικον , τοσουτον ἀπεχω | ||
και οὐδε αὐτος ἐχει διαιταν σαφως και ἀκριβως τινες ἐπεκαλουν δικαιοτερον , ἀλλ ' ἐπι τας ἡμερας ἐλθων ὑποδηλοι και |
ὡν εὐεργετουντο ἀπαιτουμενοι εὐεργεσιαν ᾐτουντο μη ἐπι Κερκυρᾳ την φυγην καταλυειν , ὡστε ἡμιν ὁ τι δρασωμεν ἠπορει ἡ γνωμη | ||
οἱ της βουλης προεστωτες τους εἰσφεροντας καινα πολιτευματα δημαρχους και καταλυειν ἀξιουντας τον πατριον της πολιτειας κοσμον αἰτιους ἀπεφαινον της |
. . : τοις ἐπι συμμαχιαν , φησι , παρακαλουμενοις ἐχυρον φαινεται προς το βοηθησαι οὐχ ἡ εὐνοια των παρακαλουντων | ||
ἀχυρον καλειται . εἰρηται ἀεχυρον τι ὀν , οὐδεν ἐχον ἐχυρον , . , , . α , . , |
και ὁ μεν μοιχος ἐφυβρισας και ἐναπερυγων το παθος , ἐπιληπτον σποραν σπειρας , ὁταν ἀποπλησθῃ της ἐπιθυμιας , οἰχησεται | ||
ἐστι δ ' αὐτῳ καθαπερ ἡ ψυχη και το σωμα ἐπιληπτον κατα τε τας σχεσεις και κινησεις ἁπασας : ἀκροβατει |
ἑνος ἀνθρωπου θανατον , οἱον Πομπηιων . κἀκεινο δε το ἐπιγραφομενον τοις μνημασιν : ἐσχατος του ἰδιου γενους . ἐπιλογιζεσθαι | ||
. . . Ἰων : φιλοσοφον τι συγγραμμα τον Τριαγμον ἐπιγραφομενον , ὁπερ Καλλιμαχος ἀντιλεγεσθαι φησιν ὡς Ἐπιγενους : ἐν |
κωλυματος τινος ἠ παρ ' αὐτην την κυουσαν ἠ του περιεχοντος οὑτω διατεθεντος ὡς ἀσυμμετρως προς τηνδε την κυησιν ἐσχηκοτος | ||
νωθρος , ὠ παι , δεκτικος ὠν των ἐκ του περιεχοντος συνισταμενων νεφων ὁπου δ ' ἀν ἐμπεσῃ νεφελη , |
συναρχος ὑποπτος ἠν , ἐμοι τε διαφορος ὠν αἰει και ὑποκρινομενος ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι και την ἡμεραν του φονου γενεθλιον | ||
Ἐδεκωνι ἰδιολογησαμενος ἐφασκεν ὑστερον προς ἡμας , εἰτε ἀληθιζομενος εἰτε ὑποκρινομενος , ὡς εἰποι μεν αὐτῳ τα εἰρημενα , μογις |
τα σοφισματα . παρατηρησις ἐστι τῳ ἐρωτωντι το καταναγκαζειν τον προσδιαλεγομενον ὁμολογειν τα ὁμωνυμα και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα | ||
προς ἀληθειαν προς το πραγμα Σωκρατικως προς νικην προς τον προσδιαλεγομενον ῥητορικως◄ των ἡδεως μεν κτλ . ὁτι ἡ ἀγνοια |
ὁ ἀρα ἀτοποις ἀκολουθων ἐπιθυμιαις μαλλον κακιζεται δικαιως ἠ ὁ θυμουμενος : χειρον ἀρα κακον ἡ περι την ἐπιθυμιαν ἀκρασια | ||
' ἐσται δορος . σκεψαι δε και μη τοις ἐμοις θυμουμενος λογοισιν , ὡς δη πολιν ἐλευθεραν ἐχων , σφριγωντ |
ὡς πορσιστα , μοιραν δ ' εὐνομον αἰτεω σε παισιν δαρον Αἰτναιων ὀπαζειν , Ζευ πατερ , ἀγˈλαϊαισιν δ ' | ||
παρ ' Ἀθηναιοις , οὐ ξενον , ὁπου γε και δαρον φασινἀλλα . και ἐπι συναλοιφης ἐστι το τοιουτον παραστησαι |
κενον νοουμεν , εἰγε ἐστιν οὐδεν ἀλλο ἠ τοπος σωματος ἐστερημενος : ἱκανα μεν οὐν και ταυτα δειξαι , ὁτι | ||
των ε δακτυλους κεκτημενος εἰη ἠ ἀγλωσσος ἠ τοιουτου τινος ἐστερημενος , ἐλλιπης ἀν ὁ τοιουτος λεγοιτο και οἱονει πηρος |
εἰς το μειζονος ἀξιας εἰναι το νυν ὑπ ' αὐτου διωκομενον . οὐκουν εἰ ἑτερον ἀνθ ' ἑτερου ὁ φιλοσοφος | ||
δακρυα : παιδας οἰκτειρεις οὑς ἀπωθησω του βηματος : ἐλεεις διωκομενον , ὁν οὐκ ἀφηκας πολιτευομενον . ἀλλ ' ὡς |
σου θιγοντος ὡς , ἐρω . ποι δητα ; ποντου νοτερον εἰ παρ ' ἐκβολον ; οὐ ναυς χαλινοις λινοδετοις | ||
καθαρας και ἁγνης ἐχον οὐσιας και παν εἰ τι συμμιγνυται νοτερον ἠ γεωδες αὐτωι της περι την κινησιν ὀξυτητος ἀποσειομενης |
τους ξενους εἰς Καριαν , βοηθησοντας τοις περι τον Κασανδρον πολεμουμενοις ὑπο Πτολεμαιου του στρατηγου , τους δε περι τον | ||
καθ ' ἡν ἡμεραν Ἰων ὁ Ξουθου ἐβοηθησε σπουδηι πολληι πολεμουμενοις Ἀθηναιοις ὑπο Εὐμολπου του Ποσει - δωνος , Ἐρεχθεως |
γραφουσι μετα δαιτα : διο ἡ διπλη . και ὁτι μαχεται το μετα δαιμονος ἀλλους : διο ἀθετειται . . | ||
ἀχρηστον ; εἰ οὐν οὑτως περι ἱματιου λυπειται τις και μαχεται , ὁτι οὐκ ἀπειληφεν ὑγιες το ἱματιον , τι |
ἀφικετο ναυαρχος διαδοχος τωι Πολλιδι , συμπληρωσας εἰκοσι των τριηρων ἀναγομενος ἐκ της Ῥοδου κατεπλευσεν εἰς Καυνον . βουλομενος δε | ||
το πραγμα . ἑκτος τοινυν ὁρισμος της φιλοσοφιας εἰς Πυθαγοραν ἀναγομενος ὁ λεγων αὐτην φιλιαν σοφιας . και εὐγε ὁτι |
καταγαγειν αὐθις τῃ πολει , προπινων ἐντευθεν Κτησιππῳ το ταυτης συμφερον . Ἀλλα γαρ το προσγραψαι , φησι , μηδε | ||
και τις ὁ πραττων ὑπερ ὑμων και το τῃ πολει συμφερον ζητων . ἐγω μεν τοινυν ἐγραψα βουλευων ἀποπλειν την |
, ἀπωλεσεν αὐτο , σῳζομενον τεως ἐκεινῳ τροπον τινα , ἀπολομενον δε , ἐν αὐτῃ εἰ παν γενοιτο . Εἰπερ | ||
σωθησῃ ἀσθενων γ σοφιστευσεις ἐξαπινης και δοξασθησῃ δ εὑρησεις το ἀπολομενον βραδεως ε ἀγορανομησεις , ἀρτι δε οὐ Ϛ οὐ |
εἱλον γε , ἀλλ ' ἀπεχωρησαν ἐπ ' οἰκου . Ὑστερον δε διαλιποντων ἐτων τριων σπονδαι γιγνονται Πελοποννησιοις και Ἀθηναιοις | ||
πονων ῥαϊσας , μετεπεμψατο ταυτην , και ἐστεργεν ὁμοιως . Ὑστερον δε προς την θυγατερα Πτολεμαιου του Φιλαδελφου τον ἐρωτα |
τε των φωτων και του ὡροσκοπου , των τε λογον ἐχοντων προς αὐτους ἀστερων ἠ τοπων . δισωμων γαρ ὀντων | ||
ἐστι τα οὑτως ἐχοντα προστιθησιν , ὁτι τινα των μη ἐχοντων λογικην οὐσιαν , οἱον τα ἀψυχα κατα τας ποιητικας |
ἐστι το ἀλογον και αἰσθητικον , ἑκαστη δε αἰσθησις ἡδονῃ καταραται ὡς πολεμιωτατῃ και ἐχθιστῃ : και γαρ ἐστι τῳ | ||
παρ ' ὁ προσεδοκων οἱ ἀκροαται το ῥητον ἐπηγαγε . καταραται ] ἱνα λεγῃ τοις προδοταις : τοις τοιουτοις δε |
τον Πολυπερχοντα των μεν φιλων οἱς ἐπιστευε κατ ' ἰδιαν προσδιαλεγομενος ἐξεπεμπεν ἐπι τον Ἑλλησποντον ἀνυποπτως , αὐτος δ ' | ||
και τα ἀμφιβολα και τα παραδοξα . και παλιν ὁ προσδιαλεγομενος ὀφειλει ἀπανταν και ἐνιστασθαι δεικνυων αὐτον ὁμωνυμα ἐρωτωντα ἠ |
ἐργου , ἠφανισεν ἠ ἐβλαψεν , ὡσπερ ὁσα αὐανθειη ἀν παριοντος πυρος , ἠ ζῳα ἐλαττω ὑπο μειζονων δρομου παρασυρειη | ||
οἱ ἐμετοι γινονται , ἀθρουν τε εἰσπνευσας ἐπικυπτετω , οὐ παριοντος μεν εἰσω του πνευματος εἰς την γαστερα : συν |
μεν , ὁτι μη νυν δυναται διαλυσαι το χρεος , εὐχομενος δε τοις θεοις ὡς ταχιστα δυνηθηναι , μικραν δε | ||
ἡ διπλη ὁτι οὐ προσυνεσταται περι της των Ἀχαιων κακωσεως εὐχομενος οὐδε κατ ' εὐχην τετιμηται , ἀλλα δια τας |
. αἱ κοιλιαι πασαι των πτηνων δυσπεπτοι : ψευδως γαρ ἐπαινουσιν ἐνιοι την του στρουθοκαμηλου και αἰθυιης ὡς τι φαρμακον | ||
και περι της φυτειας . οἱ μεν γαρ την ἐαρινην ἐπαινουσιν ἐπ ' ἰσημεριαις ἐτι κυοντων : ἁμα γαρ τῃ |
. βηττουσι δε μετριως οἱ δια δυσκρασιαν βηττοντες και οὐδεν ἀναγουσιν , οὑτω δε και ἀβιαστως ὡς μη μονον κατεχειν | ||
ὀρυγματα , και πλαγιας και σκολιας διαδυσεις ποικιλως μεταλλουργουντες , ἀναγουσιν ἐκ βυθων την το κερδος αὐτοις παρεχομενην βωλον . |
προς το μη λυπεισθαι . παραμυθητικον γαρ ὁ φιλος και ὁρωμενος και λεγων , ἐαν ᾐ ἐπιδεξιος : γινωσκει γαρ | ||
τοις βασιλειοις τον ἁπαντα χρονον διετριβεν , ὑπ ' οὐδενος ὁρωμενος πλην των παλλακιδων και των περι αὐτον εὐνουχων : |
αὐτῳ ” θαρσει , διαλυε . “ Αἰσωπος ἐπιγνους ἑαυτον ἐπαινουμενον , παρρησιας λαβων καιρον ἠρξατο λεγειν . [ ” | ||
του Νειλου , ὑπερ τον ἱππον τον ποταμιον εἰς ἀλκην ἐπαινουμενον : κροκοδειλος δε ὀνομα ἠν αὐτῳ . παρηλλακτο δε |
ἀπειρος και ἀγνωστος και πολυϊδος , ὁ πολυγνωστος , και παραγομενον ὡσαυτως ἀποβαλλει το ε , οἱον ἰδμων ἰστωρ . | ||
, εἰ οἱον τε φαναι , προ του ποιησαι το παραγομενον και το αἰτιατον και το ὀρεκτικον και το γνωστικον |
καθαπερ ὁμοιως και παρ ' ἡμιν ἐπι πλειονων τοιαυτα τινα συντελειται . Παχνη δε συντελειται των δροσων τουτων πηξιν τινα | ||
σανισι το παχος τετραδακτυλοις σκεπεσθω κατα τους ὀρθοστατας . Και συντελειται το σχημα . Και ἀπο του ἐδαφους των ἐσω |
. Ἀλεξις δ ' ἐν Κουριδι περι τινος πλεον πινοντος διαλεγομενος φησιν : ὁ μεν οὐν ἐμος υἱος , οἱον | ||
δε πρωτος ὠνομασε Πυθαγορας και ἑαυτον φιλοσοφον , ἐν Σικυωνι διαλεγομενος Λεοντι τῳ Σικυωνιων τυραννῳ ἠ Φλιασιων , καθα φησιν |
. Θ δειλαιος Θ : ἀθλιος , κακοδαιμων . Θ δακνομενος Θ ὑπο της δαπανης : ἐνοχλουμενος ὑπο των της | ||
συνελασειεν με ταις ἱπποις ὁ νομευς , παιομενος τε και δακνομενος ὑπο των ἀρσενων ἀπωλλυμην : ἀει γαρ με μοιχον |
. ἐπειδη δε ἐνενοησαμεν ὁτι Κυρος ἐγενετο Περσης , ὁς παμπολλους μεν ἀνθρωπους ἐκτησατο πειθομενους αὑτῳ , παμπολλας δε πολεις | ||
του σφοδρα δειν ἐκεινων ἀντεχεσθαι , ὑπερ ὡν πονους τε παμπολλους ἐπονεσαμεν και χρηματα ἀνηλωσαμεν : ἀπο της παντων ἀνθρωπων |
ᾠου εἰδεναι τα δικαια και τα ἀδικα ; φερε , περυσιν ἐζητεις τε και οὐκ ᾠου εἰδεναι ; ἠ ᾠου | ||
πολεμος , οὐδε τουτ ' ἀχρηστον , οὐδ ' αἱ περυσιν πρεσβειαι περι την Πελοποννησον ἐκειναι και κατηγοριαι , ἁς |
λαος Ἀχαιων , τυμβον δ ' ἀμφ ' αὐτην ἑνα ποιεον ἐξαγαγοντες ἀκριτον ἐκ πεδιου , ποτι δ ' αὐτον | ||
ἐπι του χειλεος του ἐξω της ταφρου σκηνας σφιν ὀρυκτας ποιεον - ται , και δια τουτεων ὀπας ὑπολειπονται , |
αὐτου , ἀποδιδωσι την αἰτιαν , των ἐξουσιαζοντων ἐν ταὐτῳ καθαπτομενος και νηφειν οἱον ἐγκελευομενος , ἱνα μη αὐτοι φαυλοι | ||
ἀμφω ἱεσθην κοιλην ἐπι νηα νεεσθαι : Νεστωρ αὐ κατερυκε καθαπτομενος ἐπεεσσι : “ Ζευς το γ ' ἀλεξησειε και |
των δε συμφυλων ἡμιν οἰνος ἀθροος ἠ πολυς ἀπο βαλανειου ποθεις , οἰνος γλυκυς ὁμοιως , ὑδωρ ψυχρον ἀθροως ἀπο | ||
τι ἀν εἰη παθος δικασταις καταγελαστοτατον . Ἐτ ' οὐν ποθεις σκεψασθαι περι Σωκρατους , εἰ ὀρθως ταυτα ἐδρα ἠ |
και βασιλευσιν ἐν αἰδοι το συνεδριον γραμματα τε εἰσπεμπον και διαλεγομενον προ των θρονων . ἐν δη τῳ χρηματιζειν της | ||
ἐργον προῃσαν . και ὡς εἰδον τινα των ξυνωμοτων σφισι διαλεγομενον οἰκειως τῳ Ἱππιᾳ , ἐδεισαν και ἐνομισαν μεμηνυσθαι τε |
διισταμενα κατα συμφυσεις , ἀδυνατα ὁμοιωθηναι : διαπωρουται ταχεως τοισι πλειστοισιν : ἡ δε χρησις σωζεται . Ἐκβαντων , τα | ||
, ἀλλα πεπλανημενως και ἀκριτως ἐξελιπον : τουτεων δε τοισι πλειστοισιν οὐ πουλυν διαλειποντες χρονον , ὑπεστρεψαν οἱ πυρετοι παλιν |
, μυθους σοι τε † συντομωτατους κλυειν ἐμοι τε τωιδε καλλιστους φερω † : νικωμεν ἐχθρους και τροπαι ' ἱδρυεται | ||
ἀσπασαι τους συνδουλους σου . “ εἰσελθων οὐν εὑρισκει παιδας καλλιστους και ἀμωμους , και ἀσπαζεται αὐτους λεγων ” χαιρετε |
φυλασσεσθαι τον Παρθυαιον , ἐπιβεβουλευμενον τε ἐναγχος ὑπο Κρασσου και θυμουμενον ἐτι τῃ Κρασσου συμφορᾳ , μηδ ' ἐς ἀκρατεις | ||
τε και κτειναι : τα δε τελη της στρατιας το θυμουμενον και ἀγριαινον του πληθους ἀν - εστελλον ὑποθωπευοντες τε |
Μωυσεως γνωριμοι , μεμαθηκοτες ἐκ πρωτης ἡλικιας ἐραν ἀληθειας , καταφρονουσιν ἀνεξαπατητοι διατελουντες . Ἀλλ ' ἐπειδη τα διωνομασμενα συμποσια | ||
τελειν : οἱ δε , ἁτε οὐ δωροδοκοι ὀντες , καταφρονουσιν ἁπαντων τουτων , ὡς φησιν ὁ θεος και θεων |
τοιον ἐμισγομεθα ” ἀντι του τοιως ὡς νυν . . τοιον . . . . . β . . γ | ||
εὐτε διεκ πετρας φυγεειν θεος ἡμιν ὀπασσε , μηκετι δειδιθι τοιον , ἐπει μετοπισθεν ἀεθλους εὐπαλεας τελεεσθαι Ἀγηνοριδης φατο Φινευς |
ἀειθαλη γεννησει ποιηματα . Ταυτα τοινυν Ἡσιοδος ἠ ὀψει ὀνειρων τεθεαμενος και διυπνισθεις , και το ποιμαινειν ἀφεις , και | ||
τῳ σωσαντι . Ὁ δε θειοτατος Προαιρεσιος οὐπω τον συγγραφεα τεθεαμενος , ἀλλα και αὐτος ὁσον οὐκ ἠδη κατοδυρομενος , |
, γινηται βπλ . αὐτου . λοιπον ἐστιν και τον βον παρα του αου λαβοντα Μο ν , γινεσθαι αὐτου | ||
και λελυται μοι ὡστε τον ἀπο του αου ⃞ονπροσλαβοντα τον βον ποιειν ⃞ον . δει δε και τον ἀπο του |
ὁσῳ τῳ πληθει συνῃρηνται , τοσουτῳ τῃ δυναμει των ἐφεξης ὑπερεχουσιν , καθ ' ὁσον δε της ἀρχης ἀφισταμενα προς | ||
την εὐεργεσιαν και εὐποιϊαν . και εἰη ἀν το τοις ὑπερεχουσιν ἐν τῃ πραξει ταὐτον τῳ τοις ὑπερεχουσι κατ ' |
δακτυλου ὑποβεβληται τε τῃ κεφαλῃ του ἀστραγαλου και οὐδεν ἑαυτῳ συνταττομενον ὀστουν ἐχει , το δ ' ὡς κατα μικρον | ||
αὐτης ταξεως τετυχηκεν . οὐδ ' ἐστιν ὁπως ποτε το συνταττομενον μεθ ' ἑτερων την καθ ' αὑτο οὐσιαν καταταττει |
και τῃ ταξει προυχοντες τοις βελτιοσι μαλλον ἠ τοις ταπεινοτεροις συμφερουσιν . Ὁ Ἡλιος ἁμα τοις ἀστροις βλεπομενος ἀηδης και | ||
συμπραττων , ἀλλα παντες ὡς ἐπ ' ἀγαθοις οὐσι και συμφερουσιν οὐ λογῳ μονον συμπραττοντες και συνεισφεροντες : και το |
] που γαρ αὐτοις ἰδειν τι τοιουτον ὁτι ἐλαβεν ὡς ὁμολογουμενον το ζητουμενον ὁ ῥητωρ πολλαχου των λογων ὁ Δημοσθενης | ||
το ὑστερον και το βελτιον και το χειρον , σχεδον ὁμολογουμενον ἀν εἰη και προς ἡμων : και ἱνα μη |
ἀφετηριας και της εἰσοδου της κατα τον δρομον ἀριστην ὁρμην ἐπιδειξαμενος και πασι δοξας θαυμαστος δηλον ὡς και τον ὁλον | ||
συγκειται , ἀλλ ' αὐτος μεν ἑκαστην ῥαψῳδιαν γραψας και ἐπιδειξαμενος τῳ περινοστειν τας πολεις τροφης ἑνεκεν ἀπελιπεν . ὑστερον |
: εἰ δε βουλει διακριναι , εἰ πυον ἐστι το ἀναγομενον , εἰτε φλεγμα , πολλην γαρ ἐχει την ὁμοιοτητα | ||
χρησιμον ἀρα ἀγαθον τι ἐστι , ὑπο το προς τι ἀναγομενον . ὁτι δε και ὁ καιρος ἐν χρονῳ και |
καθαρωτατον ὑδωρ ἐκδιδουσα εἰς τον Ἀξιον , ὁς ἐκ πολλων πληρουμενος ποταμων θολερος ῥεει . φαυλη οὐν , φησιν , | ||
Ῥοδανος μεγιστος τε ὠν και πλειστον ἀναπλουν ἐχων ἐκ πολλων πληρουμενος ῥευματων : λεκτεον οὐν ἐφεξης περι τουτων . ἀπο |
ἐχουσαν . το δε οὐτε λογῳ ῥητον οὐτε ὀψει βεβαιως καταληπτον , ἀλλ ' ἐκφευγον οὐκ οἰδ ' ὁπως , | ||
' ἐν τουτῳ μεν εἰρηκε πιθανον ἑαυτῳ φαινεσθαι μηδεν εἰναι καταληπτον , ἐν δε τῳ Πλουταρχῳ συγχωρειν ἐοικεν εἰναι τι |
λογου . Τα δε καθ ' ἑκαστον μοριον συμβαινοντα παθη καταλοιπον ὑφηγησασθαι : ἀρξομαι δε ἐκ της κεφαλης , ἐπειδη | ||
, ἱν ' ἐχω παντα τἀμαυτου του πολυποδος μοι το καταλοιπον ἀποδοτε . και παλιν ἀλλαχου περι του αὐτου φησιν |
κεραυνου κρεισσον ' εὑρησει φλογα , βροντης θ ' ὑπερβαλλοντα καρτερον κτυπον , θαλασσιαν τε γης τινακτειραν νοσον , τριαιναν | ||
γλωσσῃ ματαιους ἐξακοντισῃ λογους . Οὐτ ' ἐκ χερος μεθεντα καρτερον λιθον ῥᾳον κατασχειν , οὐτ ' ἀπο γλωσσης λογον |
δυναμιν προεκαλειτο τους Κυμαιους εἰς μαχην : οὐδενος δ ' ἐξιοντος δῃωσας την χωραν ἀπεπλευσεν ἐπι Μιτυληνην . Κυμαιων δε | ||
στροφων και ἀντιστροφων παραγραφος . ἐπι δε τωι τελει κορωνις ἐξιοντος του χορου . μεσωιδος κωλων ηʹ . ἀντιστροφη κωλων |
της γης σχισματα , κατω συρουσιν . Ἀει δε και διαπαντος τῳ χλιαρῳ ἀνεμῳ οἱ καρποι χαιροντες πυκνοι και συνεχεις | ||
, διηνεκης δε ταις εὐδαιμονιαις , εὐεργεσιαις δε ταις αὐταις διαπαντος κεχρημενος . εἰ δε μαλιστα τῳ Φειδιᾳ τῳ δημιουργῳ |
ὁτι παντως ἀληθευει ὁ ἀρχαιος ὁν ἐξηγειται , ἀλλα πανταχου ἐπιλεγειν φιλος ὁ ἀνηρ , φιλη δε και ἡ ἀληθεια | ||
των πονων ὡν ἐχουσι προθυμως ἀλλαττεσθαι . Εἰωθει δε φασιν ἐπιλεγειν ταις ἑαυτου πραξεσιν ὁτι τον των Διοσκορων ζῃ βιον |
Το λογιστικον ] οὐν αὐτης ἀνω προς το ἀνω ἀει πληρουμενον και ἐλλαμπομενον μενει ἐκει , το δε τῃ του | ||
Παμφυλιᾳ : δευτερον δε τον Ὑρκανιον ἐκ του Κρονικου κολπου πληρουμενον . ἐστι δε και περι τουτου παλιν ἀμφιβολος ἡ |
„ ἀνεῳγετο γαρ οὐ πρωι . ” Πρωτους , τους ἀριστους . Πλατων Πολιτειᾳ . Πτορθους και κλωνας , τας | ||
ἡ διπλη ὁτι ἐνθαδε οὑτως γραπτεον : προς γαρ τους ἀριστους , οὐ προς το πληθος ὁ λογος . ὁταν |
, του υἱου του Ἀγαμεμνονος του μανεντος , και τουτον μαινομενον λεγει . πελεθον ] βολιτον . ἐπαϊξειεν ] συνιζησις | ||
. Γ ἐκ των Ἀλκαιου δε παρῳδει εἰς Κλεωνα ὡς μαινομενον . Γ Ἀδμητου λογον : ⌈ και τουτο Γ |
μονον ἐστη , ἀλλ ' ἁτε φιλομαθης και φιλοκαλος , ἀγαμενος την θεαν , λογισμον εἰκοτα ἐλαμβανεν , ὁτι ταυτα | ||
. ἐνθα δη πληγεις εἰς τα στερνα παραχρημα πιπτει . ἀγαμενος δε της ἀλκης αὐτον Ἀχιλλευς ἐτι ἐμπνουν ἀνεκρινεν , |
οἱ νομοι ζηλωτοι και περιμαχητοι πασιν ἰδιωταις τε και ἡγεμοσιν ἐπιδεικνυνται , και ταυτ ' ἐκ πολλων χρονων του ἐθνους | ||
: εἰθ ' ὁταν παραδυῃ το οἰναριον , πασαν ἀσχημοσυνην ἐπιδεικνυνται . ὁτι Χαιρημων ἐαρος τεκνα προσαγορευει τα ἀνθη , |
τα ὀρχιπεδα αὐτου ποιει εἰς διαφορους θεραπειας και δια τουτο διωκομενος ὑπο κυνων και ἀνδρων και εἰδως την αἰτιαν τοις | ||
, ὡς ἐπαϊστος ἐγενετο τουτο ἐργασμενος , μισηθεις τε και διωκομενος οἰχετο φευγων τῃσι νηυσι ἐπι Λιβυης . Το ἐνθευτεν |
, και καταλαβουσα Αἰητην ὑπο του ἀδελφου Περσου της βασιλειας ἐστερημενον , κτεινασα τουτον τῳ πατρι την βασιλειαν ἀποκατεστησεν . | ||
τῳ οὐρω : ὁ ἐστι βρεχεσθαι : νεφος , το ἐστερημενον φωτος : νηπιος : ἠτοι κατα πλεονασμον του ν |
παραπαν ἀνιατα ἀδικηματα οὐκ ἐστιν ἀλλως ἐκφυγειν ἠ μαχομενον και ἀμυνομενον νικωντα και τῳ μηδεν ἀνιεναι κολαζοντα , τουτο δε | ||
ἐξευρουσα τῃ συγγενειᾳ περας . ἐπειδη γαρ ἐδει κρατησαι τον ἀμυνομενον , ἐξηρπασε τον ἐπιοντα νοσῳ : και το μεν |
εἰκοσιν ἡμερας ὁ τε πυρετος ἐχων και το οἰδημα μη καθισταμενον , ἐς διαπυησιν τρεπεται . Γιγνεται δε τουτεοισιν ἐν | ||
, το εἰς ἐλαχιστον και μικρον ἐκ τινος οὐσιας μερος καθισταμενον . Ψηνος ὁ φαλακρος εἰρηται . Σιμωνιδης . παρα |
γινομενος . ἀκολουθος δε ἐστιν ἑτερος λιθος περι τον τραχηλον φορουμενος , ὁς ἐστι σεληνιτης , ἐν ᾡ φαινεται ἡ | ||
κεφαλῃ λοφος του ἀλεκτορος μετα χονδρολιβανου και ὀλιγου κερατος ἐλαφειου φορουμενος , ἀποστρεφει παντα φοβον νυκτερινον , και παν συναντημα |
τους ῥητορας φησιν ἐπιχειρειν παρακρουεσθαι τους δικαστας δια των ὁμοιων ποιουμενους της ἀπατης την ἐπιχειρησιν ἀλλ ' οὐ των πολυ | ||
σωτηριας εὐκολον ἠν ἐξευρειν , την ἐκεινων καταστροφην οἰκειαν ἀσφαλειαν ποιουμενους . ὁμως ἐπειδη τον νουν ἡμων εἰδεν ὁ τας |
και εἰπεν Ἐσδραμ : ζῃ κυριος , οὐ μη παυσομαι δικαζομενος σε ὑπερ το γενος των Χριστιανων : που εἰσιν | ||
δεσποτας του τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ἐσται πατηρ τεκνῳ δικαζομενος ἠ παππος ἐγγονῳ ἠ τοιαυτα προσωπα , ἐαν δε |
. εἰρηται δη ἡ παροιμια ἐπι των κακως ἠ ἀδικως πασχοντων : ἀμφοτερα γαρ ὑφ ' Ἑλληνων ἐπαθον τοτε Μυσοι | ||
. / οὐ μονον το ” πασχει “ ἐπι των πασχοντων τι λεγεται , ἀλλα και ἐπι των ποιουντων . |
φρυγανον ἠ ἀλλο τι των τοιουτων προσενεγκῃ , μετα φλογος καιεσθαι . Κατα δε την Ἀραβιαν ἐν πολει Λευκοθεᾳ Ἀμωμητον | ||
θνητον εἰναι και ἀθανατον διασῳζεσθαι : οὐ γαρ το ἐνδεχομενον καιεσθαι , παντως που καιεται . Εἰτα Πλατωνα μεν ἐπαινουσι |
ἱκετειαις , ἀνατελλοντος τε ἡλιου και σεληνης και προς δυσμας ἰοντων προκυλισεις ἁμα και προσκυνησεις ἀκουοντες τε και ὁρωντες . | ||
ἑλισσομενων ἐνιαυτοι , μακρα δε σηματα κειται ἀποπροθεν εἰς ἑν ἰοντων , οὐδ ' ἐτι θαρσαλεος κεινων ἐγω ἀρκιος εἰην |
ἠ μεμψιν θεων . παντα ταυτα γαρ τυχη διδωσι και παραιρειται παλιν . ἐπι γην καταβαλων ὡσπερει τους θυλακους τους | ||
πρεσβυτερα γιγνομενα καρπιμωτερα καθαπερ ἐλεχθη : παραιρουμενης γαρ της ἰσχυος παραιρειται το πληθος της τροφης ὡστε ῥᾳδιον καταπεττειν την λοιπην |
συμφερει αὐτῳ : δι ' αὐτου γαρ ἐλεγχει τον Φιλιππον ψευδομενον . Πυθωνα ] ἐπηγγελλετο γαρ ποιειν τα δεοντα και | ||
, τοις μεν τα κρειττω , τοις δε τα χειρω ψευδομενον . Φρονιμου δε στρατηγου και το ταττειν ἀδελφους παρ |
ἑνεκα δογμα πολλης ἀποριας οὐχ ἡμας , ὠ Γαυρε , μονους , ἀλλα και τους προηγουμενως εἰς την ζητησιν αὐτου | ||
κινησεως της καθ ' ὁρμην ὀντες ὀργανα ποτε μεν ἑαυτους μονους κινουσι συστελλοντες , ὡς οἱ της ἑδρας τε και |
κἀν εἰς ῥεοντα πλοια ἐμβηναι οὐκ ὀκνησαντων . Ὑης : ἐπιθετον Διονυσου , ὡς Κλειδημος , ἐπειδη φησιν ἐπιτελουμεν τας | ||
παθων , . . . . Ἀργειφοντης : ἐστι δε ἐπιθετον του Ἑρμου . λεγεται δε Ἀργειφοντης ἠ ὁτι ἀργος |
ῥιον μεγα : συν δ ' ἐτιναξεν ἠερα πασαν ὑπερθε χολουμενος : ἀλλοθε δ ' ἀλλαι βρονται ὁμως στεροπῃσι μεγ | ||
Ἀντιπρωρον : ἐξεναντιον . Ἀγρια θυμαινοντι : ὠμα ἠ ἀγρια χολουμενος , ὀργισθεις . μεγα : και μετα . παιφασσουσι |
, ἀλλ ' ὡς γινεσθαι πως ἁ νοει και ὡν αἰσθανεται . οὑτος τοινυν ὁ δυναμει νους γινεται μεν και | ||
. και γαρ νυνι λυπην ὡς χαραν ὀνειροπολει και οὐκ αἰσθανεται , ὁτι το ἀφροσυνης και του παραπαιειν * * |
εἰρησθαι αὐτην ἀπο της Ἀντινοου μνηστευσαμενου την Πηνελοπην συμφορας : προσαγομενος γαρ το ἐκπωμα ἐτελευτησε τοξευθεις παρα του Ὀδυσσεως . | ||
! ! ! ! ] ! ριˈ [ ] κεισθαι προσαγομενος [ ! ! ] ! δοˈ [ μαρτυν ] |
το μυλωθρειν κρατιστον ; εἰς μυλωνα ? [ οὑτοσι ? φερομενος ἡμιν ? ? . μηδαμως ? [ ] τεχνην | ||
ἀλληλοις οἱ ποταμοι . Ὁ μεν γαρ Ταναϊς ἐκ βορειου φερομενος ἐπιβαλλει τῃ λιμνῃ , ὁ δε Νειλος ἀπο νοτου |
μη χρονιζειν ἐπι των αὐτων πτωσεων τον λογον ἀλλα θαμινα μεταπιπτειν , το της ἀκολουθιας των προεξενεχθεντων ὑπεροπτικως ἐχειν την | ||
. ὡσπερ δ ' ἐν τοις ἀλλοις ἁπασιν , ὁσα μεταπιπτειν εἰς ἀλληλα πεφυκεν , ἐστι τι μεθοριον ἀμφοτερων ἠρεμα |
οὐκ ὀρθως βουλευομενος , ὡς ἐγω φημι , πειραται ἐξ ἁπαντος τροπου τον ἀδελφον τον αὑτου ἀπαιδα τεθνεωτα καταστησαι , | ||
του ἐθνους , εἰ δε δει τἀληθες εἰπειν , ὑπερ ἁπαντος ἀνθρωπων γενους , αἱ δ ' ὑπερ ἑκαστου | |
ὑμνους και τα ἀλλα οἱς ἐπιστημη και εὐσεβεια συναυξονται και τελειουνται . ἀει μεν οὐν ἀληστον ἐχουσι την του θεου | ||
' ὁσα ὑπο των θεων διιθυνονται βουλευματα των ἀνθρωπων , τελειουνται , ὁσα δε οὐ , οὐ τελειουνται . τουτο |
φρουριῳ ἐμεινεν , ἀλλα παρα την ἐπιταγην του ἡγεμονος ἐξηλθεν ἀγωνιουμενος , ὡς λιποτακτην ἀπεκτεινε . και ἀλλοι πολλοι πατερες | ||
ἀδελφος , και φανερως και λαθων οἰχησομαι προς αὐτον , ἀγωνιουμενος αὐθις ὑπερ της πατριδος προς σε , καιπερ ἠδη |
ἐστι πυκνοτερος . και παλιν ὁ μειζον εἰ τυχοι και παχυτερος χαλκος του ἐλαττονος και λεπτοτερου ποιει ψοφον ὀξυτερον , | ||
ὁν μελαγκρανιν καλουμεν δια το μελανα τον καρπον ἐχειν , παχυτερος δε οὑτος και σαρκωδεστερος : και τριτος τῳ μεγεθει |
των ἀγριων ἡγεμων μαχουμενος : ἁλοντος δε τουτου ἑτερος ἐρχεται μαχουμενος . και ὁποταν μεν ἀρρην ᾐ θηρευων , τουτο | ||
κειρας τε και λωβησαμενος , ἐπειδη οὐδεις ὑπερ αὐτης ἐξῃει μαχουμενος ἀπηγε την στρατιαν . Οὐολουσκοι δε και Ἑρνικες , |
μεν Ἰοκαστη ὡς ἀκριβως εἰδυια εἰπε [ ] σιδηρας τας περονας : αὑται δε ὡς βαρβαροι οὐκ ἀκριβως ἰσασιν : | ||
οὐκ ἀκριβως ἰσασιν : περοναις ἐπισαμον : τουτο δια τας περονας λεγει αἱς ὑστερον ἑαυτον ἐτυφλωσεν : οὐ γαρ ταις |
ἀνθρωπους και τα ἀλλα ζῳα συγγενειαν κατα το του σωματος ἐπικηρον , ἀθανατου δε δια την του γενναν προς θεον | ||
χρονον , εἰ δε μη γε , τον πλειστον , ἐπικηρον τ ' ἐστι και ἀσθενες και μυριων δεομενον βοηθηματων |
και οὐκ ἐπισταμενος , τωι δε μανθανοντι προσεχειν τηι του ἐπισταμενου τε και διδαξαι δυναμενου ὑποληψει τε και δοξηι , | ||
μετα την μαχην και του ἀπο των Ἀθηναιων κηρυκος οὐδεν ἐπισταμενου των γεγενημενων ἐλθοντος οὐ πολυ ὑστερον αὐθις περι των |
ὑφ ' ὑμων των εἰθισμενων ἀμφισβητειν και των οὐδεν ὑμιν προσηκοντων ; ἁ μεν οὐν ἐγκαλω , ταυτ ' ἐστιν | ||
πεμπομενα οὐ προσηκατο , ἡ δε των Ἀθηναιων βαρυτερα των προσηκοντων ἐκλεγουσα οὐ πανυ τι ὠνατο . Το δε γε |
νεωτερισμων . Πιττακος δ ' εἰς μεν την των δυναστειων καταλυσιν ἐχρησατο τῃ μοναρχιᾳ και αὐτος , καταλυσας δε ἀπεδωκε | ||
αὐτων πεπραγμενων κατασκευασει σεμνυνομενος : και φησει τουτο εἰναι τυραννιδος καταλυσιν το παυσαι την πολιν δουλευουσαν : ἠ ἀπο του |
ἀληθη μαντεια , πολυ μαλλον ἐτιμησεν . Ὁθεν και Θεοκλυμενος φιλοφρονουμενος ὑπο των περι τον Ὀδυσσεα δευρο τον βιον καταστρεφει | ||
, ἐγνων ἱερον τινα ἀνθρωπον ὀντα , κατα μικρον δε φιλοφρονουμενος ἐλαθον ἑταιρος αὐτῳ και συνηθης γενομενος , ὡστε παντων |
- νατο μεγιστον φορτιον και ἀλλος κρομμυων . ταυτα δε καταθεμενος ὡς ἐπι δασμευσιν ἐθυετο . Ξενοφων δε μεταπεμψαμενος Κλεανδρον | ||
ἡσυχιαν , οὐ μην ἐδυνηθην , ἀλλ ' οὐκ ἐφθην καταθεμενος και ἀνειλομην . εἰτ ' ἐμεριζον ἐμαυτον εἰς τε |
ἀνατολας ὑπο του βαρβαρου τολμωμενα , οὐκ ἀνασχετα ἡγουμενος , καλουντων δε αὐτον και των ἐκεισε ἡγεμονων , ἀσχαλλων μεν | ||
ὀνομα κορκοτης , λυκου ἐχων μεγεθος : των δε ποιμενων καλουντων τους ἰδιους παιδας ὀνομαστι , μιμειται τας φωνας των |
μεγα το παρα σε τε ἀφιχθαι και σοι του νεου μελειν . ὁ δε ἀρχων ἐργῳ μεν σοι τον φιλουντα | ||
ἡκει πλεως ἐς τασδε Θηβας . σοι δε τἀλλα χρη μελειν . μεθεσθε χειρων τουδ ' : ἐν ἀρκυσιν γαρ |
ἐπιδημειν : ὑπανιστανται δε μοι ἠδη και θακων και ὁδων ἐξιστανται οἱ πλουσιοι . και εἰμι νυν μεν τυραννῳ ἐοικως | ||
συν ὁπλοις , ἐν ᾡ πολλοι και των παλαιων μαθηματων ἐξιστανται , ἐν τουτῳ δυνησεται τις ἀπορραψῳδησας παραχρημα ἀνδρας πολεμικους |
τι δει λαμβανειν παρ ' αὐτου , νυν ἠδη πειρασομαι λεγειν . καθαρος ἐστι την ἑρμηνειαν πανυ και της Ἀττικης | ||
. οἱον λεγουσι τι τοιουτον . ἀπολεσας τις ἀνδραποδον ἐδοξε λεγειν αὐτῳ τινα ἐν ἀστρατευτοις ἐστι σου ὁ θεραπων . |
, ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |