| ἐκ της ἐλυμου και κεγχρου , μαλλον δε ἀνεκλειπτον : αὐχμου γαρ ἐστι κρειττων ἡ εὐυδρια παντος , ὡστ ' | ||
| την δικην ἐγιγνετο , και ταπεινην ἐσθητα ἐπικειμενος γεμων τε αὐχμου και ῥυπου προσεπιπτεν οἱς ἐντυχοι κατα τους στενωπους , |
| διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
| ' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
| ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
| ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
| οἰκιας . τραχυτερον διαλεγεται την ἐλπιδα του πεισειν ἀπολωλεκως . τραχυτερον αὐτῳ διαλεγεται και ἀπηνεστερον , ὁτι την ἐλπιδα του | ||
| και τα περι αὐτης ἀνωθεν , ὡς ἐγενετο , διηγουμενου τραχυτερον ὁ Σκιπιων ἐκελευεν αὐτον μηδεν ἀφαιρεισθαι βιᾳ των Ῥωμαϊκων |
| ἐξεβαλλον εἰ την παρ ' ἐκεινων δοξαν ἐφαινομην ἀφανιζων και καθαιρων : ὑμας δε δικαιον ἐστι μοι χαριν εἰδεναι και | ||
| εἰς μιαν συμπιπτειν φυσιν , ὡσπερ ὁ κασσιτερος ποιει μεν καθαιρων τον ἀργυρον , πασχει δε ὑπ ' ἐκεινου ἀναλισκομενος |
| κληρονομους τε των αὐτου παντων ἐξ ἰσης και της ἀρχης διαδοχους , μαλλον δε και το πλεον ἐν ταις διαθηκαις | ||
| ἡν αὐτοι προκριναντες εἱλοντο σφων ἀρχειν Ἀσκληπιαδας , Ἡρακλειδων ποιησαμενοι διαδοχους . ἐσχον δε και τον Καρικον τοπον και Κνιδον |
| ἀφειμενοι του φοβου χαιρειν τε προσεποιουντο και το συνεδριον των βουλευματων ἐπῃνουν : ὀλιγοι δε τινες ἐξ αὐτων οἱ πονη | ||
| προς το αὑτου συναπτε , ἱν ' ᾐ το κενοφρονων βουλευματων ἑρμηνεια του προς αὑτου . αὑτου ] παρανοιᾳ . |
| περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
| μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
| γαρ ἀπερατα τα της ὑποθεσεως ὑπαρχοι , λιθον ἑψειν δοξομεν δικαζομενοι περι πραγματος , ᾡ περας ἀδυνατον ἐπιθειναι . Σωπατρου | ||
| ἀλλ ' ἐπ ' ἀλληλους μετερχονται ἠ εἰς ἀλλους οἱ δικαζομενοι : ἐν τροπικοις ἀποδημιας ἀρχεσθαι δει , ταχυ γαρ |
| : γραψαντες γαρ παντες ὑποκρινονται σχεδιαζεινδια τι ; ὁτι ὁ δικαστης ὑποπτευει τον ῥητορα και δεδοικε , μη ἐξαπατηθῃ τῃ | ||
| , οἱς προς το μηδεν ἀνηκεστον παθειν μια ἐλπις ὁ δικαστης . ἑκατερου δε των εἰρημενων σαφη παραδειγματα εὑρειν ἐστιν |
| ἀν ἐπιτυχωσιν , οὐθ ' ὁ τι ἀν ἁμαρτωσι : φυλασσεσθαι δε παραινευντες , μη τι κακον λαβῃ , οὐ | ||
| οὑτω γαρ ἀν ἰθυ το κυρτωμα του ὀστεου γενοιτο : φυλασσεσθαι μεντοι χρη , ὁπως μη ᾐ ἀγαν ἐς το |
| ἐπι Ῥωμαιους στρατιαν ἐξαγειν μειζονα παρεσκευαζοντο , και Μεδυλλινοι Ῥωμαιων ἀποσταντες προς το Σαβινων ἐθνος ὁρκους ἐποιησαντο περι συμμαχιας . | ||
| ἰδοντες οἱ ἀλλοι Ἰωνες ἀρξαντας , οὑτω δη και αὐτοι ἀποσταντες ἀπο Περσεων ἐπεθεντο τοισι βαρβαροισι . Μιλησιοισι δε προσετετακτο |
| το τας παντων ἐχειν δυναμεις οἱ μεν ἀντι παντων τουτον θεραπευουσιν , οἱ δε οἱς νομιζουσιν ἐφ ' ὁτῳουν και | ||
| , δι ' οὑπερ ἀν ἀρεσειν τροπου τουτοις νομισωσιν οὑς θεραπευουσιν . ἑτεροι δε ἁβρυνονται αὐτων , οἱ μεν γαρ |
| γαμεται δεδωκατε με . οἱα δε φιλει γινεσθαι περι τας παραδοξους φωνας τε και ὀψεις , πολλη ταις παρουσαις ἐνεπιπτεν | ||
| μη λεγε ἡμιν τοιαυτα φρικωδη ηὐχουν ] ἐθαρρουν ξενους ] παραδοξους , ἀτοπους μολεισθαι ] μολειν , ἐλθειν ὡδε ] |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| , ὡσπερ ὁ χρυσος ἰου : εἰτα ἀργυριον , ἠγουν εὐτελεστερον τουτου , και μικρῳ φαυλοτερον , και πονηροτερον : | ||
| Φιλιππου , ποτε ἀν συνεχωρησεν ὑμιν ; Εἰ δε και εὐτελεστερον τι συνεχωρει ἡ φυσις , οὐκ ἀν ὠκνησα δια |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| εἰσεισιν , οὑτω μαθοντα κατα πιστιν , ὡς ἐπι χρημα μακαριστον εἰσεισιν , ἠδη αὐτον δουναι εἰς το εἰσω και | ||
| περι θεων χορηγειν μετουσιαν , ἐν αἱς δη και το μακαριστον τελος των ἀγαθων ἡμιν προκειται και αὐτο το κυρος |
| τῃ τεταρτῃ περι βιων Λυδοι , φησι , δια τρυφην παραδεισους κατασκευασαμενοι και κηπαιους αὐτους ποιησαντες ἐσκιατροφουντο , τρυφερωτερον ἡγησαμενοι | ||
| και των πεδιων ἀφωρισμενον ἐχουσιν ἑαυτοις . ἀλση γαρ και παραδεισους και πεδια λιπαρα οἱ πολιται ἐκτεμνοντες των ἰδιων κτηματων |
| ἑωυτης ἀνδρι . Οἱ δε σφεας παρηκαν , οὐδενα δολον δοκεοντες ἐξ αὐτεων ἐσεσθαι . Αἱ δε ἐπειτε ἐσηλθον , | ||
| αὐτης αὐτικα σε και ἐν τῳ ἀλογιστῳ ἀποπιμπλαναι . Πολλοι δοκεοντες ἑωυτους φιλεειν οὐ φιλεουσι ἀληθεως : παντα γουν αὐτου |
| ἀπο παντος εὐ φρονουντων στοματος γενεσθαι των πραγματων τον νεανισκον κυριον και στηναι μεν την φθοραν της οἰκουμενης , ἐπιστηναι | ||
| γαρ μονον ἑν προσωπον ἐχει καθαπερ ἡ ἰδια ποιοτης το κυριον : ποιει γαρ τα προς τι , τα διαβεβλημενα |
| μοιχον ἀναιρησων . ὁ μεν οὐν παρα την αὐλειον θυραν ὑποστας εὐθυς ἐξηλθεν , ἡ δε Καλλιροη ἐκαθητο ἐπι της | ||
| δε διαπλευσαντος ἐς το Βρεντεσιον , ὁ μεν Γαβινιος οὐχ ὑποστας το προσταγμα ἠγε τους βουλομενους δια της Ἰλλυριδος , |
| την ἡσυχιαν , πολλου γε και δει , ἀλλ ' ἀποστας ὁταν αὐτῳ δοξῃ της πολιτειας , φυλαττει πηνικ ' | ||
| . Ἀποστασιου μεν δικην ἐλεγον , ὁποταν ἀπελευθερος κρινοιτο ὡς ἀποστας του δεσποτου : ἀπροστασιου δε , ὁποταν μετοικος ἐγκαλοιτο |
| [ Με - ] [ λιγουνις ] ις ? ? πεποιημενην . [ πελωρα ] : [ ὑπερφυεις και φοβερους | ||
| πλουτουσαν δε κορην ταχα που προς σε λυπουμενην ἐν δευτερῳ πεποιημενην αὐτην της ἀπορουσης τοιουτοις παραμυθησεται λογοις , ὡς νεοτητι |
| παλιν και ἐπι της ἡμετερας πολεως , τον αὐτον τροπον ἐξετασαντες . ἡ πολις ἡμων ἠν μεγαλη και ἐνδοξος παρα | ||
| δηλονοτι , σκεπτεον ἐτι , οὐ μονον τον ὁρισμον αὐτης ἐξετασαντες και τους λογους τους συμπεραναντας αὐτον , ἀλλα και |
| ἑνωσιν και δια την της ταυτοτητος ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἐπικρατειαν . ἀλλ ' οὑτος μεν ὁ τυπος ἑτερᾳ θεωριᾳ | ||
| : Σπορακης μαθων τον στολον τον βασιλεως ἐπι την ἑαυτου ἐπικρατειαν γενομενον ἐφυγεν . . . σχασαντα : τεμοντα . |
| γαρ ὡς ἐπος εἰπειν ἀνθρωπων καθαπερ ἀπο τινος θεοπεμπτου και ἀπλανους μαντειας ἠθος και προθεσιν βιων ὁ φυσιογνωμων ἐπισταται , | ||
| ἀριθμου της ψαμμου . * * * κἀν μεχρι της ἀπλανους γενηται ἡ ψαμμος , οὐκ ἀπειρος . Ἐπειδη δε |
| , ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
| μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
| μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
| θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
| , μη και ὀχληρος εἰναι τισι δοξω , λογοις πλειοσι πιστουσθαι ὁμολογουμενον πραγμα βουλομενος . Μετα δε τους χορους τουτους | ||
| Τουτοις οὐν τοις λογοις τις προσεχων δοξει μετα πασης ἀκριβειας πιστουσθαι ὡς μαλλον ἐν παραθεσει εἰσιν αἱ προθεσεις ἠπερ ἐν |
| ἠδη γαρ και προς ὑμας ὡς προς συμμαχους και κοινωνους διαλεγομαι , εὐ χρη εἰδεναι νυν ὁτι ἐν τοιουτῳ ἐσμεν | ||
| το γαρ τοιουτον συνημμενον ” εἰ ἡμερα ἐστιν , ἐγω διαλεγομαι “ ἡμερας οὐσης ἐπι του παροντος κἀμου διαλεγομενου κατα |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| , δευτερον δε των ἀναμαρτητων τε και μηδεν πωποτε ἀδικειν δοξαντων . διδοασι δε τοις μεν φιλοσοφουσι διαγιγνωσκειν εὐ τα | ||
| καταλιπωσι , ταις δε ἐπι τους πολεμιους πλεωσι : και δοξαντων τουτων καταλιπειν τρεις ναυς ἑκαστον ἐκ της αὑτου συμμοριας |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| ' ἑαυτου και των ἀλλων τιμωριαν . οὑτος δε πεφρονηματισμενων ἀποστατων ἀλογους ὁρμας ἐπιεικεσι λογοις εἰς εὐνοιαν προετρεψατο . , | ||
| τις ἠλπισε παντος αὐτην ἠλευθερωσε λῃστηριου . Ὁτι ὁ των ἀποστατων βασιλευς Εὐνους ἑαυτον μεν Ἀντιοχον , Συρους δε των |
| εἰς ὁν αὐτοι ἐγεννηθησαν : εἰτα παλιν φησιν : οὐδεν πικροτερον και χαλεπωτερον ὑπαρχει , ἠ το εἰναι τινα βροτον | ||
| σοφων ὁδευε † και χαριν τυχῃς . Δια της σιωπης πικροτερον κατηγορει . Δυσπαρακολουθητον τι πραγμ ' ἐστιν τυχη . |
| βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
| ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
| : ἐκ του ὑπνωττοντος ὑπονοστος και ὑπνος . Ἐννυχιον : νυκτερινον , ὡραιον . ὑπαι : ἐν . κευθμωσι : | ||
| ἀφθονον , ἀμφιβιον , γονιμον , καθυγρον , θηλυ , νυκτερινον , προστασσον , κοσμου ὡροσκοπος . και καθολου μεν |
| παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
| , τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
| εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
| ! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| ἐωσιν : ἐμπυοι τε πολλοι γιγνονται ἀπο πασης προφασιος : τουτεου δε αἰτιον ἐστι του σωματος ἡ ἐντασις , και | ||
| γλυκυ και ἁλμυρον και παντοιον : πρωτον μεν οὐν πλειστον τουτεου εἱλκυσεν ἐς ἑωυτο , ὁ τι ἀν ᾐ αὐτῳ |
| τουτο ζητειται , εἰ ἀξιον ὀντα ἀποκηρυχθηναι ἀπεκηρυξε και οὐ κατασοφισμου χαριν : ἀντιληψεως δε , ὁτι , ἐαν μεν | ||
| κακου ἐθους : οὐ γαρ κεκωλυται ταυτα φησειεν ἀν : κατασοφισμου δε εἰσι δικαι κατα ἀντιληψιν , ὁτ ' ἀν |
| προς Ἠλειους . Ἀρκαδων δε συναγωνισαμενων τοις Ἠλειοις και μαχῃ νικησαντων τους φυγαδας πολλοι μεν των μισθοφορων ἀνῃρεθησαν , οἱ | ||
| και οἱ λοχαγοι οἱ λοιποι ὑπο τῃ Καδμειᾳ ἐπεσον . νικησαντων Ἀθηναιων ταφηναι σφας προκειται ὁ Κα - πανευς τα |
| Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
| ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
| ἁπαν ἐπι σωτηριᾳ των ἀνθρωπων ἐκ της Σαμου προφασισθεν , ἀπολυσαντες της αἰτιας ἀπεπλευσαν ὁ μεν ἐς την Χιον , | ||
| μεγα Χλοην καλουντα . Και οἱ μεν ἀρτι το πεισμα ἀπολυσαντες και ταις κωπαις ἐμβαλοντες ἀπεπλεον εἰς το πελαγος : |
| , ὡς και δια τουτο μη δειν αὐτας τον φιλοσοφον ἀποπεμπεσθαι : ἐπειτα και σωματι πολυπαθει και πολυμεταβολῳ συνδεδεμενος ὁ | ||
| και του δειξαι γε ὁπου δει : το μεντοι πρεσβειας ἀποπεμπεσθαι και φιλιας και πολεμιας , τουτ ' οὐ βασιλεως |
| , ἐπει ἀθροιστικον το ὀνομα , ἡ δε γενικη ἐμελλε ψιλουσθαι , ἐπειδη το α ληγον εἰς λ ἀμεταβολον ἐπιφερομενου | ||
| Ε ἐπιφερομενου του Μ ἠ κατα συλληψιν ἠ κατα διαστασιν ψιλουσθαι θελει : ἐμπλην Ἐμπουσσα . Το Α ἐπιφερομενου του |
| δοκειν ἑαυτοις αἰτιοι γεγονεναι των συμφορων , ὁ μονον οὐδε παραμυθιαν ἐχει τοις κακως πραττουσιν , ἀτυχησομεν ; ἐστιν δε | ||
| αἱ συμφοραι κατεφρονει , παντων των ἐσομενων κακων Ἁβροκομην ἐχουσα παραμυθιαν . Ὡς οὐν ἐφεστηκεν ὁ των γαμων καιρος , |
| δε ταις μειωσεσι των φωτων ἠ ταις κρυψεσιν ἐπι το ὁλοσχερεστερον και ἀμβλυτερον . συμβαλλεται δε και ὁ Ἡλιος συνοικειωθεις | ||
| τα ἁμα κατηγορηθεντα . τουτον οὐν τον κανονα προτερον μεν ὁλοσχερεστερον παραδιδωσιν ὁ Ἀριστοτελης , ὑστερον δε ἀκριβεστερον , ἐξ |
| . των μεν γαρ δεξιων πεπονθοτων , την ἀρχην ἐνταυθα βαλλομενοι την νομην ἐπ ' ἀριστερα ποιουμεθα : των δ | ||
| ἀνωθεν ἀπο των ἀκρων ἐξ ἑκατερου μερους ἐξ ὑπερδεξιων λιθοις βαλλομενοι κατα κεφαλης , ὁ δη και μαλιστα τουτους ἐπιεσε |
| . Κλεανθης ἐρωτωμενος δια τι παρα τοις ἀρχαιοις οὐ πολλων φιλοσοφησαντων ὁμως πλειους διελαμψαν ἠ νυν ” ὁτι , εἰπε | ||
| της ἑῳου Γαλατιας και Ἀρισταινετος ὁ Βυζαντιος και των ἐλλογιμως φιλοσοφησαντων Καλλαισχρος τε ὁ Ἀθηναιος και ὁ ἐπι βωμῳ Σωσπις |
| της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
| γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
| δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
| αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
| ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
| ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
| , της εὐτελειας προφασιν εὑροντες καλην ὁρους ἐπηξαν τοις πενησι χρησιμους . ἐπει παραθες αὐτοισιν ἰχθυς ἠ κρεας , κἀν | ||
| τους ἀκμαζοντας , τους την στρατευσιμον ἡλικιαν ἐχοντας , τους χρησιμους , τους ἐν ἀκμῃ . το δ ' ἐναντιον |
| συνεχεις , πληρωσωσι δε την μιαν ὑποθεσιν και της ἑτερας καταρξασθαι μελλωσι , τιθεασι το εἰεν , ὡς ἐν σχηματι | ||
| τοις μονομαχειοις ἐν μεσῳ τις λαμπαδα καιομενην ἐρριπτε σημειον του καταρξασθαι της μαχης . τουτῳ οὐν τῳ σημειῳ ἀντι σαλπιγγος |
| χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
| ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
| ; Πανυ μεν οὐν . Οὐκουν και νυν περι του ἀθανατου , εἰ μεν ἡμιν ὁμολογειται και ἀνωλεθρον εἰναι , | ||
| σοφωτερον ἐστι σιγαν ἐκεινα τα πραγματα τα μη μετειληχοτα βουλης ἀθανατου . οἱον μετα θεου τις παραγενομενος εἰς τους ἀγωνας |
| μετωνομασε Καισαρειαν , ἐχουσα και λιμενα και προ του λιμενος νησιον . μεταξυ δε της Καισαρειας και του Τρητου μεγας | ||
| της Πισατιδος την Φειαν φασι : προκειται δε και ταυτης νησιον και λιμην , ἐνθεν εἰς Ὀλυμπιαν το ἐγγυτατω ἐκ |
| ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ λεγειν τι και ταχυτερον εἰναι και βραδυτερον . τοινυν οὐ κατ ' ἀθρουν μεριστον διαστημα κινειται | ||
| ἀει την αὐτην εὐθειαν ἐν τῳ ἐλαττονι χρονῳ , το βραδυτερον δε ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ την ἐλαττονα εὐθειαν διηξει |
| οὐν ὁπως τεχνικος ἐσται Οἱον εἰ τεχνικος ἐστι δια των ὁμοιοτητων βουλεται παραγειν . Το δε παραγειν λεγει οὐχ ἱνα | ||
| χρονων ταξιν ἐνρυθμον εἰναι : δει δε και δια των ὁμοιοτητων ἐπαγειν την διανοιαν και πειρασθαι κατανοειν ἐξ ἐκεινων , |
| τοις κοινοις προσπαραγραφειν ἐξειναι ἀνελειν και προσθειναι ὁ τι ἀν σκοπουμενοις ὑστερον συνδοκῃ , οὑς δε ἀπο της αὐτης ἐξουσιας | ||
| οὐκ ἐπετρεπεν . ἠν οὐν ἐν χερσιν ἡμων τα εἰωθοτα σκοπουμενοις ἁμα , τις ἀν ὑποκριτης πρεπων γενοιτο τοις δραμασι |
| περι Ἡφαιστου φιλοσοφητεον . Ἐω γαρ ἐπι του παροντος ὡς τερατειαν τινα την Κρατητος φιλοσοφιαν , ὁτι Ζευς ἀναμετρησιν του | ||
| Ἱερωνυμου γεγραφοτων πολυν τινα πεποιηνται λογον και πολλην τινα διατεθεινται τερατειαν , ἐξηγουμενοι μεν τα προ της ἀρχης αὐτοις γενομενα |
| τα κοινα προπινειν προαιρουμενος : ἐπι παντων οὐν των τοιουτων ποιησομεν ἀπο των ὑποκειμενων πραγματων τας ποιοτητας ἀναπλασαντες , και | ||
| : εἰ δε βουλεσθε , ὠ θεαται , και τουτο ποιησομεν προσχαριζομενοι ὑμιν . ἀντι του τον ἐγκεφαλον ἠ τας |
| ' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | ||
| ' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ |
| νομοις , ὑπερ ” ὡν ἀν μη διδῳ δικην φονου δικασασθαι , και ἀτιμος , φησι , τεθνατω . “ | ||
| : και τον νομον προβαλλεται ὁ φευγων , δικην το δικασασθαι καλων : ὁ δ ' οὐν διωκων δικην την |
| Και γαρ αἰσθανομεθα δι ' αἰσθησεως και ἡμεις οὐχ οἱ αἰσθανομενοι : ἀρ ' οὐν και διανοουμεθα οὑτως [ και | ||
| τε ποιησειν και τα δωρα ἐλαβεν και ἀντεπεμψεν ἑτερα . αἰσθανομενοι δε τουτων οἱ Καρχηδονιοι και αὐτοι περι συμμαχιας ἐπρεσβευοντο |
| χρην δ ' , εἰ σοφος πεφυκας , οὐκ ἐαν βροτων τον αὐτον αἰει δυστυχη καθεσταναι . ὠ κλεινον οἰκοις | ||
| τις δε μηδεν ἐν φαει καρδιας ἀνηρ τρεμων ἠ πολις βροτων ὁμοιως ἐτ ' ἀν σεβοι δικαν ; μητ ' |
| , δουναι πιειν . Ἑτερον : σμυρναν ὁσον τριωβολον , κοριον ὀλιγον , ῥητινην , γλυκυσιδης ῥιζαν , κυμινον Αἰθιοπικον | ||
| κονιαν ἠ θυμου καρπον ἠ της εὐκνημου βοτρυν , ὁπερ κοριον καλουσι , μετ ' οἰνου ἠε νεον ] και |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| ἐπινοιας και ἐπιστημας ἀνθρωπων προς ἡμας ἀνευ των ἐξ ἐθους συνεργουντων , σπειροντος και γεννωντος θεου τα ἀστεια γεννηματα , | ||
| ἀμοιβης και ἐναλλαξεως παραγεγονοτες συμμαχησαι τοις Τρωσιν ἀντι των προτερον συνεργουντων αὐτοις πολιτων : δια γαρ το ἐπι δεκα ἐτη |
| συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
| ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
| : αὑτη ταττεται ἐπι των μεγαλα , οὐ μην συμφεροντα αἰτουντων . Ἀπο κωπης ἐπι βημα : ἐπι των ἀθροως | ||
| σαυτον ἐπανηκε ἐπι τον ἐκεινων ζηλον . Οὐ μονον των αἰτουντων Διογενης ἀπεφηνατο ἀργυρικον το πτωχικον το κυνικον , ἀλλα |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| σφετερους , ὁτι πληθει συνοισονται μακρῳ προὐχοντι του σφετερου , ἐξελεσθαι το δεος αὐτων ἐκ της διανοιας βουλομενος συνεκαλεσεν εἰς | ||
| ἐφασκεν αὐτον ἐς Ῥωμην και ἐς τα μαλιστα γενεσθαι προθυμον ἐξελεσθαι την Σπαρτην συνεδριου του Ἀχαιων . ἐνταυθα ὡς ἀφικνειτο |
| τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
| : των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
| κεφαλην σφηνωσεις διαλυθηναι . ὁτι δε το προηγουμενον και οἱον κεφαλαιον της θεραπειας οὐκ ἐπι ὀφθαλμιωντων μονον , ἀλλα και | ||
| ὡς οὐτε ἀπεικοτως ἐχομεν : οἱ ἀγωνες και το δικαιον κεφαλαιον μετα του συμφεροντος ἁ κεκτημεθα : ἠγουν την των |
| γεννησει ” , τον κυκλον και τον χορον ἁπαντα των σοφιστικων προπαιδευματων . „ την δε διαθηκην μου στησω προς | ||
| το δοκειν ἐλεγχειν ἐστι . εἰπων δε ” Περι των σοφιστικων ἐλεγχων “ ἐπηγαγε ” και των φαινομενων ἐλεγχων “ |
| , ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
| , οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
| ἐκεινων ἐργα λεγοντες , ὑβριστας εἰναι πικρους ἐξειργασαντο . τοιουτοις συνεχομενοι κακοις οἱ ὑπατοι πεμπουσι τους συνωνησομενους σιτον ἐκ των | ||
| , ἑως ἀν ὑπερπιοντες και ὑπερμεθυσθεντες ὑπο ἰλιγγων και στροφων συνεχομενοι ὑφ ' ἑτερων ἀγησθε και μη αὐτοι δυνησθε σωθηναι |
| . [ Ἀλλ ' ἡ ψυχη ] Οὐδε γαρ ἡ προαιρεσις οὐδ ' ὁ γογος ὑπο μουσικης θελγεται , ἀλλ | ||
| ἑπεται ὁ περι προαιρεσεως : εἰδος γαρ τι ἑκουσιου ἡ προαιρεσις . αἱρεσις γαρ τις ἡ ἀρετη και ἡ κακια |
| , ὁπηνικα αὐτον ἐδει ἁμα και τῳ ἠρι διαλυεσθαι και καθαιρεσθαι ὑπο τε κορυζης και βραγχων , τη - νικαυτα | ||
| ἐπιῤῥοφειν . Τουτο και τοισι ῥεγχουσι διδοναι και μη δυναμενοισι καθαιρεσθαι . Εἰ δε ἰσχυροτερον βουλοιο ποιεειν , ὑσσωπου και |
| δοκουντας εὐεργετηκεναι την πολιν , τους ἀφ ' Ἁρμοδιου και Ἀριστογειτονος : ἐνθαδε δε οὐδεν ἐστιν ἐξαιρετον . τῳ γαρ | ||
| – . ” Νεαλης : Δημοσθενης ἐν τῳ κατ ' Ἀριστογειτονος , εἰ γνησιος . ὁ νεωστι ἑαλωκως οὑτως ἐλεγετο |
| χρησμους ἐπεμψεν , οὐτε γης φασιν οὐτε οὐρανου ἁπτομενους , ἀνοητους δε και δυσνοητους ἁπαντας . Ἁπερ ὑστερον αἰσθομενος , | ||
| και . . . ποτε τοις Ἀθηναιοις . . . ἀνοητους : ταυτα λεγει ὁ δικαιος λογος ἐπαπειλων τῳ ἀδικῳ |
| ὁρᾳς ὁτι και ἐν τῳ παντι ἡλιος εἱς ὠν το μυριον και βαθυ σκοτος κατα γην και κατα θαλατταν κεχυμενον | ||
| τε συνιουσαις ἑστιαις : το γαρ ὁμαλον και συμμετρον ἀκρατου μυριον διαφερει προς ἀρετην . κοσμιων τε πατερων χρη προθυμεισθαι |
| τιμῃ και το κακως λεγειν παρεστηκοτα τους ἰχθυας , ἐπαγομενον Ἀρχεστρατον τον γραψαντα την Ἡδυπαθειαν ἠ των ἀλλων τινα ποιητων | ||
| τοπον . Ἀντιφανης δ ' ἐν Κυκλωπι ὑπερακοντιζων τον τενθην Ἀρχεστρατον φησιν : ἐστω ἡμιν κεστρευς ὑμηττιος , ναρκη πνικτη |
| κατασταιη το συμπτωμα , προς τα συνηθη κατ ' ὀλιγον ἐπαναγειν τον ἀνθρωπον : εἰ δε και κατα την ἑξης | ||
| δεοντος ἡρμοττε . καιρος δ ' ἐπι την ἀπολειπομενην διηγησιν ἐπαναγειν . ὡς γαρ δη τα περι τον ἀπαχθεντα ἐπι |
| : Κρηθευς ἐστι Σαλμωνεως ἀδελφος , Κρηθεως δε Αἰσων , Αἰσονος δε Ἰασων , τριτος ἀπο Κρηθεως . ὁ μεν | ||
| ἰδωνται μαρμαρυγῃ σκοτιοιο δι ' ἠερος ἀιξαντα τοιος ἀρ ' Αἰσονος υἱος ἐπεσσυτο γηγενεεσσιν , γυμνον δ ' ἐκ κολεοιο |
| δε τις ἠριστευσεν : εἰ τοινυν ἐφαρμοσομεν τον νομον τῳ ἀριστει και ἀποκτεινομεν , παρα τον ὀρθον λογον και το | ||
| πεποιηκος ᾐ : οἱον ἑταιρα τυραννον ἀπεκτεινε και δωρεαν αἰτει ἀριστει συνοικειν : ἐνταυθα γαρ ὡσπερ ἐναλλαγαι εἰσι και διαφοροι |
| ὁλως ὁδοιπορει . Καλον φερουσι καρπον οἱ σεμνοι τροποι . Κακον φυτον πεφυκεν ἐν βιῳ γυνη , και κτωμεθ ' | ||
| φρενα , φασι , Το τους ἐναντιους ἀφθονως ἐντρυφαν . Κακον κακου οὐχ ἁπτεται . Ἑρμηνεια . Ἀγαπων την πλανην |
| ἐλαβον τας ναυς . ἀφικομενοι δε και ἐπι την Κυζικον ἀτειχιστον οὐσαν προσηγαγοντο παλιν και χρηματα ἀνεπραξαν . ἐπλευσαν δε | ||
| μενοντες κατεκοπησαν : [ οἱ την Σπαρτην ἐνομιζον ἐλευθεραν διαφυλαττειν ἀτειχιστον οὐσαν : ] το δε σωμα ἀσκων και συνεθιζων |
| Ὠ φιλτατ ' ἀνδρων , πρωθ ' ἁ πρωτα βουλομαι διδαξον , εἰ ζωνθ ' Ἡρακλεα προσδεξομαι . Ἐγωγε τοι | ||
| ' , ὡσπερ ἡ τικτους ' ἐγω . Εἰεν , διδαξον δη με του χαριν τινων ἐθυσεν αὐτην . Ποτερον |
| ἀσκησις μεσον , οὐ τελειον , γινεται γαρ ἐν οὐ τελειαις μεν ἀκροτητος δε ἐφιεμεναις ψυχαις : ἡ δε φυλακη | ||
| ῥεοντος του αἱματος , σπανιως δε και ἐπ ' ἀποκυησεσι τελειαις : το πολυ γαρ δι ' ἑαυτης παυεται : |
| . Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
| του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
| τεθραμμεναι , μη μ ' ἐξαλειψητ ' . ὠ πατρος ταλαιν ' ἀρα : τις ἀνδρ ' ἀριστον βουλεται σωσαι | ||
| ; Ἠκους ' ἀνηκουστα δυστανος , ὡστε φριξαι . Οἰμοι ταλαιν ' : Αἰγισθε , που ποτ ' ὠν κυρεις |
| νομιζουσι . κατα δε την ὁδον την ἐκ Βοιων ἐς Ἐπιδαυρον την Λιμηραν ἀγουσαν Ἀρτεμιδος ἱερον ἐστιν ἐν τῃ Ἐπιδαυριων | ||
| οὐδεν των προκατειργασμενων καταδεεστερον . Εὐθυ δε ἐπι Τροιζηνα και Ἐπιδαυρον πορευθεις την μεν χωραν ἐδῃωσε , των δε πολεων |
| ἐστι του λαλειν . ζην βουλομενος ? ⌊ μη πραττε θανατου ? ? ⌊ ⌋ ? ? ? γ ' | ||
| οἱ τε ἀλλοι και μαλιστα Ξανθιππος ὁ Ἀριφρονος , ὁς θανατου ὑπαγαγων ὑπο τον δημον Μιλτιαδην ἐδιωκε της Ἀθηναιων ἀπατης |
| ἀνθρωπος , βαραθρον δε ὀρυγμα τι Ἀθηνησιν εἰς ὁ τους κακουργους ἐνεβαλλον , ὡσπερ οἱ Λακεδαιμονιοι τους καταδικαζομενους ἐβαλλον εἰς | ||
| ἑν μονον . Αἰγυπτιος τις ἀρχων κατεδικασε τινας θηριων βοραν κακουργους εὑρεθεντας , και ἐδει αὐτους ἁπασι τοις ζῳοις παραβληθηναι |
| γε μην εὐηθεια το γενος των ἀνθρωπων ἀπο των τεχνων ἐξεταζεσθαι . τῃ γαρ περι τον λογον ἀτοπιᾳ τις ἀκολουθησας | ||
| . ] καλεισθ ' ] εἰσαγεσθαι εἰς το μεσον και ἐξεταζεσθαι . ἀπαγξαιμην ] πνιγειην . εἰσαξει ] ⌈ εἰς |