και ἐλαττω τμηματα . Και οὑτω και τα κατα τας αὐξησεις και μειωσεις των ἡμερων τε και νυκτων της ἀναλογουσης | ||
χρονων περιοδοις συνοδους , ἐκλειψεις , ἐπιλαμψεις , εἰτ ' αὐξησεις και μειωσεις σεληνης , ἡλιου κινησεις τας κατα πλατος |
: Ἀποστρεψον τον Ἁβρααμ εἰς τον οἰκον αὐτου και μη ἀφησεις αὐτον κυκλωσαι πασαν την κτισιν ἡν ἐποιησα , ὁτι | ||
προσθεν ? ? ? γε ? : [ το ζην ἀφησεις ; ἀλλ ' [ οἰκτωι το μισουν ὡς σεαυτο |
ποιει της ζωης : ἠν γαρ ποτε γηρασας προς τας πτησεις ἑαυτον ἰδοι νωθεστερον ἠ τας αὐγας των ὀμματων ἐλασσουμενας | ||
ψαρωτερος ἐν ἀκρᾳ περιγραφῃ της πτερυγος : βραχειας δε τας πτησεις ποιειται : και δυναμιν ἐχει φυσικην , ἀξιαν θαυματος |
μετριαζοντες μεν ἐν τοις ἀτυχημασι την ἰδιαν σωτηριαν διατηρουσιν , ὑπερβαλλοντες δε τοις ἀναλωμασιν ἁπαντες προ μοιρας καταστρεψουσιν . ἑτερον | ||
δ ' ἑξης και τινες εἰσιν οἱ κατα την ληψιν ὑπερβαλλοντες : εἰσι δε οἱ πανταχοθεν ἀξιουντες λαμβανειν και μηδεν |
κεραιαι , καθαπερ ἀπαντωσαι τῳ σπερματικῳ πορῳ , προμηκεις ἑαυτων ἀποφυσεις ἐκτεινουσιν ἐς τα πλαγια , δι ' ὡν ὑποδεχονται | ||
και ὑπτιον ὁλην την χειρα περιαγειν . ὁ δε πηχυς ἀποφυσεις ἐχει δυοιν κορωνων , ἐλαττονος μεν του προσθιου , |
της ἀρετης το ἀμετρον . Δοξα δε νουσου γινεται το ὑπερβαλλον δια την των κρινοντων ἀπαιδευσιην : δοκιμαζει δε ἑκαστος | ||
. δοθεν γαρ το ΑΒ παρα δοθεισαν την ΑΓ παραβεβλησθω ὑπερβαλλον εἰδει δεδομενῳ τῳ ΓΒ : λεγω , ὁτι δοθεισα |
την ἀδειαν της καταφορας και του φευγοντος ἀντιστασει χρησαμενου και λεξαντος ἀντεγκληματικως μεν , ὁτι ἀξιος ἠν ἀποθανειν ὁ τρισαριστευς | ||
τυχης ἰσορροπου προς το ἀντιπαλον ἐπιτηδειοτητι . Τοσαυτα του Φουφεττιου λεξαντος και παντων την γνωμην ἐπαινεσαντων μικρον ἐπισχων ὁ Τυλλος |
τουτου πλουτος , ἀγαπησει δε και ζωγραφιας και τορευ - σεις ἐν τοις οἰκοις . εἰ δε ἐν τῳ ἑνι | ||
το ? ὑπο ταυτης [ ] εἰ εκ [ ] σεις γν ? [ ] το γαρ [ τουτο ] |
τα λευκα β , ὁλμοκοπησας και μιξας ἁπαντα , καταχριε ἐπιτιθεις ὀθονῃ και ἐων ἐφ ' ἡμερας θ : και | ||
εἰωθεναι τους τρεις ξυνεχων των δακτυλων ἀνισταται , ὡσπερ λιβανωτον ἐπιτιθεις νουμηνιᾳ . και νη Δι ' ἠν ἰδῃ γε |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
και ὁ Μενελαος , ὁς ἀναβεβηκως μεχρις Αἰθιοπων ἐπεπυστο τας ἀναβασεις του Νειλου και την χουν ὁσην ἐπιφερει τῃ χωρᾳ | ||
αὐτων κατ ' ἀρχας παραλαμβανεται , τινα δε κατα τας ἀναβασεις τε και ἀκμας και τινα κατα τας παρακμας . |
οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
ἀγγελος ἀποβεβηκοτων Μηδων ἐς την γην , ἐπανηκων δε Λακεδαιμονιους ὑπερβαλεσθαι φαιη την ἐξοδον , εἰναι γαρ δη νομον αὐτοις | ||
, ῥητωρ , δημηγορος και συμβουλος , και ὁτι τινες ὑπερβαλεσθαι τουτον τους προγονους ἐκομπαζον : ἀλλ ' ὁμως τουτον |
σπερματα και φυτα ποτιζομενα αὐξεται και βλαστανει και προς καρπων γενεσεις εὐτοκει , στερομενα δε ἐπιρροης ἀφαυαινεται , οὑτως ἡ | ||
τε γιγνεται ταυτα , εἰπερ ἐναντια ἐστιν , και αἱ γενεσεις εἰσιν αὐτοιν μεταξυ δυο δυοιν ὀντοιν ; Πως γαρ |
δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
σαρκα παραχρημα φευγει δρομωι , διωκοντων των συμπαροντων και λιθοις βαλλοντων , ἐτι δε καταρωμενων και καθαπερει το μυσος εἰς | ||
βλασφημουντων , ὑβριζοντων , ἀπειλουντων , ὠθουντων , ὠθουμενων , βαλλοντων , βαλλομενων , κτεινοντων , κτεινομενων , παντα δεινα |
ἀποσφαζοντος διακυψας ἠξιωσε κατα το στερνον πληγηναι ὑπ ' αὐτου αἰσχυνομενος ὀπισθοπληγα τον νεκρον αὐτου γενεσθαι . Λυσιππος ὁ ἀνδριαντοποιος | ||
ἡλιον ἐλευθερως βλεπειν , ἀντι των ἐκδεδωκοτων ὁ πειρωμενος ἀνασωζειν αἰσχυνομενος . Ἐνταυθα δη του λογου γενομενος Ὁμηρος μεν ἀν |
, μενῃ δε τα σπερματα : εὐγενειαν δε ἀνθρωπινην οὐκ ἐπαινεσεις , ἐαν ἀρξαμενη ἀπο της ἀρετης , ὡς ἐκ | ||
σεαυτῳ λοιδορησῃ : και τουτοις ἀντιθες ὁπως ἀποσχομενος χαιρησεις και ἐπαινεσεις αὐτος σεαυτον . ἐαν δε σοι καιρος φανῃ ἁψασθαι |
ῥᾳδιως δ ' ὑπερχομενοι , εἰς μελαγχολικον δε χυμον ἑτοιμως τρεπομενοι . Οἱ δε δη σιλιγνιται το καθαρωτατον ὀντες του | ||
δηφενσορας προσδραμωσιν , μηδε ἐν αὐτῳ τῳ φοσσατῳ καταφυγωσιν οἱ τρεπομενοι , ἀλλα περιφρονουντες ἐν ἑτερῳ τοπῳ προσδραμωσιν , κελευομεν |
ἀλλα σοι αὐτῳ ἐνθαδε λειψω ἀγαλμα : συ γαρ πεδιοιο ἀνασσεις εὐρεος , ᾡ ἐνι μεν λωτος πολυς , ἐν | ||
, ἱν ' ᾐ δημοβορος εἰ βασιλευς , ἐπει οὐτιδανοισιν ἀνασσεις . ἀλλ ' οὐκ ἐπειγει . . Ε : |
ἁπλως συνθελω . ἀποκλεισμος ἐμοι οὐ γινεται , ἀλλα τοις βιαζομενοις . δια τι οὐν οὐ βιαζομαι ; οἰδα γαρ | ||
και τους φυγαδας και τους μετοικους τοις προς τα τειχη βιαζομενοις ἀντεταξαν , αὐτοι δε τοις μετα του βασιλεως Μακεδοσι |
των ἑτερων τα ἑτερα τουτων καταμανθανειν , τας τε ἰσας διαιρεσεις κοινως τε και ἰδιως οἱον τε ἐπ ' αὐτων | ||
. και ἐλαιου λιτρας β . Ποιει προς τας μεγαλας διαιρεσεις και προς τα δηγματα των τετραποδων , διαφορει δε |
τοις δημοταις οὐχ ὑπεριδοντες αὐτων της ταπεινοτητος , και τοις πατρικιοις εἰδεναι χαριν ἐφησεν , εἰ τις αὐτοις ἠδη ποτε | ||
τιμων και ἀρχων και των ἀλλων ἀγαθων ἐξ ἰσου τοις πατρικιοις ἀξιωσειε μεταλαμβανειν . οὐκουν εἰ μεν οὐκ ἐπιτρεψομεν ἑκαστα |
ἐπι των ὠφελιμων , ἀπο της του βιου εἰς το ἡμερωτερον μεταβολης . οὐδ ' ἀπο γεισων ὑσεν : ἐπι | ||
αὐτων ἐπι την ψυχην το παθος , καταιγιδος οὐδεν ὀν ἡμερωτερον και πυρος αὐτου δυνατωτερον , οἱα συγχεις και συνταραττεις |
θυμου ἠν αὐτοις ἀρχων ὁ Αὐγαρος . . . . ἀποδεον : τοσον δε ἀποδειν του την πεπορισμενην ἠδη αὐτῳ | ||
ὀπισθε ναος Τυχης και ἀγαλμα λιθου πεποιηται ποδων πεντε οὐκ ἀποδεον . στοαν δε ἡντινα καλουσι Μυροπωλιν , ἐστι μεν |
οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
ἐστι δε τις και ἐπ ' ἀνδρι ἀγαθῳ κοσμος οὐχ ὑπερβαλλων τα σοφιας μετρα , ὁν που και αὐτος , | ||
πνεοντες ” . δειλος δε ἐστιν ὁ τῳ μεν φοβεισθαι ὑπερβαλλων , ἐλλειπων δε τῳ θαρρειν : μαλλον δε φησι |
ταυτα εἰ μη ἐν καιρῳ τυχοιεν ἑκατεροι πρασσοντες , αἱ παραινεσεις των ξυναλλαγων ὠφελιμοι . ὁ και ἡμιν ἐν τῳ | ||
δυνατωτεραι ; φερε δ ' οὐν και τας καλας αὐτου παραινεσεις ἐξετασωμεν , ὡς τετεχνιτευμεναι προς ὁμολογουμενην ἡτταν των ἀει |
' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |
* και * τετραγωνος ἐκτισθη Ῥωμη παρα Ῥωμου ἠ Ῥωμυλου παλαιοτερα τουτων . Καστνιας τε : Καστνια και Ταυχειρα ἡ | ||
καιρου ξυνοραν τας ὑποθεσεις και τα ἀναγιγνωσκομενα τε και λεγομενα παλαιοτερα ὀντα ἠ νεῳ γε ἐνθυμηθηναι και ἑρμηνευσαι . αἱ |
ἐπιμελειας δεονται τα μαθηματα , προς οὑς ἐστιν εἰπειν το Πλατωνικον ἐν τῃ Ἐπινομιδι εἰρημενον οὑτως : εἰτε χαλεπα εἰτε | ||
. Πλατωνικος ὠν ὁ πατηρ του βιβλιου τουτου κατα τον Πλατωνικον σκοπον ζητει το τε τελος της ὀντως φιλοσοφιας και |
δυο , και θερμον αὐ ψυχρῳ συγκεραννυμενον , ἀλλοθι πῃ διακρισεις και συγκρισεις ὑποτιθεις , τουτων , ὠ Θεαιτητε , | ||
το τοιουτον εἰδος τῃ του μαθηματικου προς τας κατα μερος διακρισεις ἐπιβολῃ και ἐπινοιᾳ . παρατηρειν δε δει και πως |
γαρ Ὁμηρον πεποιηκεναι ἀριστον μεν ἀνδρα Ἀχιλλεα των εἰς Τροιαν ἀφικομενων , σοφωτατον δε Νεστορα , πολυτροπωτατον δε Ὀδυσσεα . | ||
ἀφελης την διαιταν γεγονε . πρεσβειων οὐν πολλων προς αὐτον ἀφικομενων οὐδεποτε πλειον πεντακλινου διεστρωννυτο : ὁτε δε μη παρειη |
ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
, αὐτος δια μεσου ἐπ ' οὐραν διαδραμων και των στρατιωτων τους ἀριστους προσλαβων ἀκμαζων ἐμπεσων τοις ἐπικειμενοις ἀτακτοις πολλους | ||
ἐπει δε ἀρα τους του δεσποτου φονεας ἐν τῃ των στρατιωτων εἰδεν ἐξετασει , ὁ δε οὐκ ἐκαρτερησεν ἐνταυθα ἀτρεμειν |
Αἰσχυλον ; Ἐκεινος εἰχε τον τραγῳδικον θρονον , ὡς ὠν κρατιστος την τεχνην . Νυνι δε τις ; Ὁτε δη | ||
παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ δε τις ἑτερος ἀντιποιησαιτο , συνισταντο |
, κολοφωνιας , πιτυϊνης , πισσης , ἀσβεστου ἰσα . ἐπαρας τα τηκτα ἐμπασον την ἀσβεστον . ἡ δε χρησις | ||
φιλον υἱον ἐξ ἐμεθεν γεγαωτα : θεοι δ ' ἐτελειον ἐπαρας Ζευς τε καταχθονιος και ἐπαινη Περσεφονεια . ἐνθ ' |
τα αὐτα λεγων τοις ἐν τῳ τελευταιῳ θεωρηματι του βιβλιου ῥηθησομενοις : το μεν δη τουτῳ οἰεσθαι τας ἐναντιας δοξας | ||
ἐν τε τοις προαγουσι νυνι λογοις και ἐν τοις ὑστερον ῥηθησομενοις ἀποδειξομεν , ὁτι πολλαι οὐσιαι και ἑτεραι ἀκινητοι και |
παραγραφεται , ὡς ἡταιρηκοτα . ἐνταυθα μεν πρωτον ζητημα νομιζει ὁριστικον εἰναι δια το πεπραχθαι αὐτῳ το ἐξελθειν μηδε ἑταιρησαι | ||
και ἐστιν εἰπειν ὁτι , εἰ μεν ἐχωσι το ἐνεργητικον ὁριστικον ἐν χρησει , προπερισπωνται : τιθημι ἐαν τιθωμαι , |
ἐχον των φυλλων πλειους , δριμυτατον : και τριτον σφοδρα μικρον και δυσοσμον , τῳ ἀνθει ἐγχρυσιζον : και τεταρτον | ||
φλαυρον και φαυλον διαφερει . φλαυρον μεν γαρ ἐστι το μικρον και κουφον κακον , φαυλον δε το μεγα . |
πραγμασιν ἐπικουριαν οὐδεμιαν , ἡδομενοι δε και κατ ' εὐχην δεχομενοι τον ἐξωθεν πολεμον , ὡς των παροντων σφας κακων | ||
κοσμον και φυλακην περι παντος ποιουμενοι και τα παραγγελλομενα ὀξεως δεχομενοι : καλλιστον γαρ τοδε και ἀσφαλεστατον , πολλους ὀντας |
οὐν και ἐτι πλειω τουτων φασιν οἱ την μεταβατικην κινησιν ἀναιρουντες . ἡμεις δε μητε τους λογους τουτους μητε το | ||
εὐεργετης νομιζοιτο , και καθαπερ οἱ τα δεινοτερα των θηριων ἀναιρουντες ὡς εὐ ποιουντες τον κοινον βιον ἐπαινου τυγχανουσιν , |
μενων οὐδεν ἐστιν ἀτοπον το ὀν και το ἑν γενη ὑποτιθεσθαι : τα γαρ ἐξῃρημενα γενη ὑπο περιουσιας δυναμεως προϊσχουσιν | ||
φιλοδοξειν : το ἀρα την δοξαν αἱρετον και φυσει ἀγαθον ὑποτιθεσθαι μεγαλου τινος κακου γεννητικον ἐστι , της φιλοδοξιας . |
δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
ἠδικουν , ἀλλ ' οἱ μη θελοντες διακρινειν ἀπο των ἐμβαλοντων το πυρ τους μονον τεθεαμενους . κατεχε τοινυν αὐτους | ||
πλειστα των πνευματων κινεισθαι και περιφερεσθαι , ὑφ ' ὡν ἐμβαλοντων ἐνοιδειν την Ἀτλαντικην θαλασσαν και κατασκευαζειν τας πλημμυριας , |
ἐντευθεν ὁριζειν , ὡσπερ ἐκεινων κατεγνωκοτας , ὁτι μη τουτο συνειδον , ἠ συνιδοντες ὑπο βασκανιας ἀπειπον . καιτοι ὁταν | ||
ἐκνομον τε και ἐκδικον ἐκεινο ἐργον . ὡς δε ἀμφω συνειδον το πραχθεν , εἰτα μεντοι το ἀσεβημα διελυσαντο θανατῳ |
Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
γαρ ἐτι βασιλευοντος ἠρχε των Περσων Ὠχος και προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις ὠμως και βιαιως . μισουμενου δε αὐτου δια την | ||
ἐπειχε . Πλεονεκτουμενος δε ὑπο των πολεμιων , προσεταξε τοις ὑποτεταγμενοις κοπτειν την γεφυραν , και το πληθος των βαρβαρων |
των Κορινθιων , ὁτι βουλημα δε ἐστιν αὐτων και σκοπος ἐκκλινειν την ὑβριν , ἀντι του καθεστωτες εἰσι και οὐχ | ||
ἐνεδρας και τῳ αἰφνιδιῳ τους ἀντιπαλους καταπληξαντες , μικρου δειν ἐκκλινειν αὐτους προς φυγην παρεσκευασαν , ἑως ὁ τουτων καθηγεμων |
εἰ μη χαρακτηρ κωλυσῃ και χωρις των δια του θος κλινομενων : τουτο δε προσκειται δια τα εἰς ιξ και | ||
ἰσοσυλλαβειν τῃ ἰδιᾳ εὐθειᾳ : και γαρ ἐπι των ἰσοσυλλαβως κλινομενων και αἱ πλαγιοι ἰσοσυλλαβουσι τῃ ἰδιᾳ εὐθειᾳ , οἱον |
ὡς ᾑ μαλιστ ' ἀν δυνωνται ἐξεικαζουσιν αὑτους ταις των φιλουντων ὑπουργιαις . και τοινυν αἱ ἐπιβουλαι ἐξ οὐδενων πλεονες | ||
δεσποτης . προς τουτον ἑνα δει ζην ἐμε . ὀργη φιλουντων ὀλιγον ἰσχυει χρονον . τινι δεδουλωνται ποτε ; ὀψει |
κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
και ἐπιλεκτος ἀκμη δισμυριων μαλιστα πεζων ἐγενετο , και των συντεταγμενων τοις τετταρσι ταγμασιν ἱππεων ὁμου τι χιλιων και διακοσιων | ||
αἱ γαρ ἐπιστημαι ὁρισμοι ὑπαρχουσιν , οἱ δε ὁρισμοι των συντεταγμενων εἰδων ὑπαρχουσιν : αὐτοι δε τας ἰδεας ἐξαιρουσι της |
μεν Ἐφεσιοι των μεν κτενων βελτιους , των δε χημων λειπομενοι : οὐρητικωτεροι δε μαλλον ἠ ἐπι την κοιλιαν φερομενοι | ||
ἑξοντες , τους δ ' ὑμετερους συγγενεις και φιλους οἱ λειπομενοι τραχηλιουσι πολεμοι , και τα μεν ἀθλα μονοις ὑμιν |
διωκοντες , περι ἁς ἐφαμεν εἰναι τον σωφρονα και τον ἀκολαστον , τας δε λυπας φευγοντες πλεον ἠ προσηκεν , | ||
ἡ παλινῳδια . Δια τι δε ὁ Σωκρατης κακισας τον ἀκολαστον ἐρωτα και εἰπων ὡς οὐ δει τῳ τοιουτῳ ἐραστῃ |
ποιειν ἀγανακτουντων και οὐ μονον οὐ τιμωντων , ἀλλα και ἀποκτειναντων τον ἐπιμελουμενον [ ὡσπερ ἐκεινοι Σωκρατην ] . ποιον | ||
οὐκ ἐπεισε μη κακοτεχνησαι . Ὑμεις δ ' οὐ των ἀποκτειναντων ἐστε βοηθοι , ἀλλα των ἐκ προνοιας ἀποθνῃσκοντων , |
πηγανον . τουτο γαρ τους προφαγοντας μηδεν πασχειν πινοντας το ἀκονιτον : ὁ και κληθηναι φησι δια το φυεσθαι ἐν | ||
των ἐν αὐτῃ προς ἀκονας πεποιημενων λιθων . λεγεται και ἀκονιτον δηλητηριον φαρμακον , ὡς Ἀθηναιος ἐν τριτῳ δειπνοσοφιστων , |
ξαινειν εἰς καλαθισκον κοινην εὐνοιαν ἁπαντας καταμειγνυντας : τους τε μετοικους κεἰ τις ξενος ᾐ φιλος ὑμιν , κεἰ τις | ||
ἀρχην καθισταιμεν , και τουτοις τιμη τις ἐπειη οἱτινες πλειστους μετοικους ἀποδειξειαν , και τουτο εὐνουστερους ἀν τους μετοικους ποιοιη |
δε Μηδειᾳ ἀλλ ' οἱδε παιδες ἐκ τροχων πεπαυμενοι . ἀναλογωτερον δε το βαρυνειν , τα γαρ εἰς χος δισυλλαβα | ||
, ὠφειλε βαρυνεσθαι και συστελλειν το ι , ὁθεν Ἡσιοδος ἀναλογωτερον εἰρηκε : τρισπιθαμον δ ' ἀψιν . ἐστιν οὐν |
της ψυχης ὀντως και παντως ἀτιμια . ψυχης γαρ σωμα ἐντιμοτερον οὑτος ὁ λογος φησιν εἰναι , ψευδομενος : οὐδεν | ||
χαιρων τῃ τοιαυτῃ διατριβῃ , και ὁ Δεινιας οὐδεν αὐτον ἐντιμοτερον εἰχεν των κολακων . τελευταιον δε και προσεκρουε τα |
λογων γαρ δεσποτης οὑτος ὁ θεος . φωνην : τον προφορικον λογον . κηρυξ : ὁ Ἑρμης . ὀνομηνε : | ||
και ἰδων σε χαρησεται ἐν ἑαυτῳ „ . τον γαρ προφορικον λογον διανοιας ἀδελφον ὀντα ἐπιστασθαι φησιν ὁ δημιουργος ὁτι |
δε μεριδα καταριθμηθηναι την των δημιουργων των τας βαναυσους τεχνας μεταχειριζομενων και λειτουργιας τελουντων τας ἀναγκαιοτατας , το παραπλησιον ποιουσης | ||
πολεμον . . . . πολιτικων ] οἱονει δημαγωγων και μεταχειριζομενων τα κοινα πραγματα . . . . κεχρημαι ] |
ἐτη μβ . , , : αἱ δε των ὀνοματων μεταπτωσεις , και μαλιστα των βαρβαρικων , πολλαι : καθαπερ | ||
τα κατα κορυφην σημεια και ὁσα ἀλλα τοιαυτα κατα τας μεταπτωσεις των ὁριζοντων ἁμα και των ἀρκτικων διαφεροντα ἀπαντᾳ , |
μεθοδων οἱ ἀνθρωποι βουλευονται . περι γαρ τας ἀκριβεις και αὐταρκεις των ἐπιστημων οὐκ ἐστι βουλη , οἱον περι των | ||
φασι γαρ μη χρειαν εἰναι τοις μακαριοις και αὐταρκεσιν : αὐταρκεις γαρ ὀντες και παντα ἐχοντες τα ἀγαθα , πως |
ἰσων ἡμερων εἰς το μη βιαιας και πληκτικας γινεσθαι τας ἀναδοσεις . ὡς γαρ τα κατεαγεντα των ὀστων μη κινουμενα | ||
της Βοιωτιας ὑποκεισθαι ἐφασαν , και ὡς εἰσιν αὐτοθι πυρος ἀναδοσεις : οἱ δε ἐν Φρυγιᾳ : ἑτεροι ἐν Λυδιᾳ |
ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
προχεειν ῥοον και τα τοιαυτα . μετα δε την ἀνεσιν ἐπαξεις παλιν και ἀλλα κατορθωματα , και τροπαια τροπαιοις συναψεις | ||
ὡς ἐνδεχεται ἐτι τα της ἡλικιας λογους πονειν . εἰτα ἐπαξεις παλιν ὁτι ἐρανιουμαι και λογους και φιλοσοφιαν , μαθησομαι |
πολεμου παλιν ξυμβηναι , και μητε τῃ κατα πολεμον εὐτυχιᾳ ἐπαιρεσθαι μητε τῳ ἡσυχῳ της εἰρηνης ἡδομενον ἀδικεισθαι . ὁ | ||
των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι , μητε ἀν ὑβριζεσθαι δοκῃ , ταπεινουσθαι . το |
καταπτας ἡρπασε , και ἐπι των ἐμπυρων ἐθηκε ῥαβδον μικραν ἐχουσαν σφυραν , το δε ξιφος ἐπεβαλε δαμαλει τινι παρα | ||
Ἡρακλειῳ τῳ ἐν Γαδειροις εἰναι ποτιμον , βαθμων ὀλιγων καταβασιν ἐχουσαν εἰς το ὑδωρ , ἡν ταις παλιρροιαις της θαλαττης |
και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
, ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |
τοις σεαυτου ὀφθαλμοις ἀπιστων . Εἰδον : ἀλλα το πραγμα τεραστιον , ὁ αὐτος πυρ και ὑδωρ . Εὐ γε | ||
, τουτο μονον ἐκπληττονται και ὡσπερ ἐστι , καινον και τεραστιον δοκει αὐτοις . τα δε ἀλλα ματην ἀρα τῳ |
της ΑΗ , και ἀει ἡ ἐγγιον της ΑΓ της ἀπωτερον ἐστι μειζων : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἐαν τριγωνου | ||
του περιγειου του ἐπικυκλου των ἰσων περιφερειων ἐλασσων ἐστιν της ἀπωτερον , και μειζων ἡ ἐγγιον του μεσου ἀποστηματος της |
παροξυνομενος . δυνατον μην ἐτι τους ἀρχομενους καρκινους κωλυειν αὐξεσθαι καθαιροντα τον μελαγχολικον χυμον πριν ἐν τῳ πεπονθοτι μοριῳ στηριχθηναι | ||
ἐν σπλαγχνοις σκιρρουμενοις ἠ ἐμπεφραγμενοις . πλεονεκτει δε τα συκα καθαιροντα τα ἐν νεφροις ψηγματα . ἀμφοτερα δε γαστρος ὑπαγωγα |
, του στομαχου πολλακις ἠ γαστρος ἀναθυμιασεις ἐπ ' αὐτην πεμποντων , ἐκεινην κενωσαντες συνθεραπευομεν και την κεφαλην . κενουμεν | ||
ἑλκος εἰναι της ἀληθειας . Σωκρατης πολλα των φιλων αὐτῳ πεμποντων , ἐπει μηδεν δραξαμενος ὑπο Ξανθιππης της γυναικος ηὐθυνετο |
γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
δαιαλευς και πλεονασμω του τ , δαιταλευς : διασεσοβημενος , τεταραγμενος : τεθορυβημενος : σοφειν γαρ το τρεχειν : παρα | ||
φιλοπλουτος , ὁ δε τριτος ἀμφοτερων ἐπιφανεστερος τε και μαλλον τεταραγμενος , ὁ φιλοτιμος και φιλοδοξος , ἐκδηλοτεραν και σφοδροτεραν |
του δεοντος , ὡς μη μονον ἐκ των κατω το θεραπευομενον μερος ἐν βαθει την ὁλκην ποιεισθαι , ἀλλα κἀκ | ||
, ἀν οὑτω τυχῃ , χρωμενον βοηθημασι , κινδυνῳ τον θεραπευομενον περιβαλλειν , ἐπι δε των μικροτερων δι ' ἀποτομου |
της πατριδος ἐπιθυμουντες , τον χρησμον δεδοικοτες , την ἀποδημιαν ὑποπτευοντες : παρεμυθειτο δ ' αὐτους εἰς ἁπαντα ὁ μετ | ||
ὁτι ὁμωνυμον ἐγιγνετο τῳ χαλεπῳ ὀνοματι . ὁπερ και νυν ὑποπτευοντες τινες δια το μη ὀρθως σκοπεισθαι την δυναμιν του |
του στρατηγου του ἀνελοντος τον συστρατηγον ὡς μοιχον και κρινομενου συνειδοτος : μετα γαρ την βουλησιν και δυναμιν ἐκ των | ||
αὐτον ἐπισκεψομενη , την μεν γνωμην ὑπ ' αἰδους και συνειδοτος τοτε μαλιστα αὐτον ἐνοχλουμενον και σιωπωντα , το δε |
[ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
προσορμισαντες τῃ Θυρεᾳ : οὐ γαρ λεγει κρατησαντες μεταστησαι : μεταναστας ποιησαι . τους ἐν τῃ νησῳ : τῃ Σφακτηριᾳ | ||
βιον προς τους φιλοσοφους , εἰς Καριαν τε και Λυδιαν μεταναστας . Ἀθηναζε γαρ ἀφικομενος ἠβουλετο του Προκλου ἀκροασασθαι και |
ἀνατολης ὑποτιθεμενος και οὑτως τας των ἀλλων ἀστρων ἀνατολας και δυσεις διασαφων τον Ὑδροχοον μεσον ἀνατελλειν ὑποτιθεται , λεγων οὑτως | ||
ἀναζωπυρεισθαι νυκτωρ καθαπερ τους ἀνθρακας . τας γαρ ἀνατολας και δυσεις ἐξαψεις εἰναι και σβεσεις . Ἡρακλειδης δε και οἱ |
χυσεως . ἐνιοι δ ' ὀφθαλμους ἐχοντες ἀσθενεις ἠ τοις ὀνομαζομενοις σκοτωματικοις παθεσιν ἑτοιμως ἁλισκομενοι και αὐτοι κατα την ἀρχην | ||
. Οἱ δ ' ἐν ταις ἐξουσιαις διῃρημενοις χρωνται τοις ὀνομαζομενοις αὐτων φιλοις . οἱ μεν γαρ εἰσιν αὐτοις ἡδεις |
δε θερινου ἐλαττον ἠ το ἡμισυ : ὡστε των ἁμα ἀνατελλοντων ἀστερων προτεροι δυνουσιν οἱ προς νοτον . Των δε | ||
αὐτοματων ἀγαθων φοραν ἐσεσθαι φησιν , οὐκ ἐξ ὁλης τεχνης ἀνατελλοντων , ἀλλ ' αὐτογενει και αὐτοτελει φυσει βλαστανοντων και |
παντα δρομεα , οὐδε τον παλαιοντα παλαιστην , ἀλλα της τελειοτερας του πραγματος ἑξεως ταυτα ὀνοματα . μεσος τοινυν Πλατωνος | ||
την της ὑποδοχης της ἑξεως προκοπην δεξαμενα , εἰτα της τελειοτερας μεθεξεως εὐμοιρησαντα , του μεν μετεχομενου μενοντος , του |
και το ΓΔ παραλληλογραμμον πως δυναται ὑπερβαλλειν ; ἀλλ ' ὑπερβαλλειν λεγει του ΓΕ : ἐστι γαρ το λεγομενον , | ||
ἐς εἰκοσι τε και ἑκατον τους πολλους αὐτων ἀπικνεεσθαι , ὑπερβαλλειν δε τινας και ταυτα , σιτησιν δε εἰναι κρεα |
των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
. ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
δε και παϲιν εἰη τοιϲ μερεϲιν ἀκριβωϲ μεϲον ἁπαϲων των ὑπερβολων , ἐϲται μεν δηπου και καλλιϲτον ὀφθηναι το τοιουτον | ||
και νυν εἰρηνην ἀγει πασα ἡ πλησιοχωρος μεχρι των ἀκρων ὑπερβολων του ὀρους . Ἑξης δε τα προς ἑω μερη |
ὡν μεν ἡ ἐλλειψις ἐναντιον μαλλον , ἐπι την ὑπερβολην ἀποκλινειν , ἐφ ' ὡν δ ' ἡ ὑπερβολη , | ||
αὐταις προσδιορισμους ἀναιρειν δοκουσας ἐπι το ἀντικειμενον ποσον φαινονται μαλλον ἀποκλινειν . ὡστε και ἐπι της ἀδιοριστου ἀποφασεως τα αὐτα |
γεροντι και ἐμπεδα παντα φυλασσειν . Τα δε ἐπι τοις θανατοις των οἰκειων πενθη οὐτε ἀμετρα εἰναι ἀξιοι οὐτε παντελως | ||
τας ὀψεις ποιει , τον δε του Κρονου βλεψας ἠ θανατοις ἠ ῥιγοπυρετοις ἠ σινεσι δια τομων και καυσεων περικυλιει |
αὐτῳ ξυν μετρῳ καθαπερ τῳ οἰνῳ χρηστεον , οὐτε ἐκεισε ὑπερβαινοντα τους σωφροσυνης ὁρους οὐτε ἐνταυθα τους ἀληθειας . ἡκιστα | ||
μηκυνομενα , ἁτινα μεχρι της τεσσαρακοστης ἀφικνουνται : τα δε ὑπερβαινοντα την τεσσαρακοστην ἡμεραν χρονια κατατασσονται . ὁ οὐν Ἱπποκρατης |
μεν θανατῳ περιπεσων καταλειπει τινα τοις ἠδικημενοις παραψυχην τουτο ἐκεινο λογιζομενοις : τι γαρ ἐνην πλεον παθειν ; λογῳ δε | ||
ἀπωναντο προτερον των κατα την οὐσιαν , ἡδιστη τελευτη γινεται λογιζομενοις ὁτι προς οὑς ηὐξαντο διαδοχους την οὐσιαν ἐλθειν ἐρχεται |
. το γαρ του σωματος καλλος αὐτης προς τα του λειμωνος ἠριζεν ἀνθη . ναρκισσου μεν το προσωπον ἐστιλβε χροιαν | ||
γης ἐστι κοσμος , φυτων ἀγλαϊσμα , ὀφθαλμος ἀνθεων , λειμωνος ἐρυθημα , καλλος ἀστραπτον : ἐρωτος πνεει , Ἀφροδιτην |
, οἱς γαρ μερεσι μειζων του ἐλαττονος ἐστι , τεσσαρσι πεμπτοις αὐτου του ἐλαττονος , τουτοις του μειζονος ἐλαττων ἐστιν | ||
του κεντρου της σκιας διπλασιων οὐσα και ἐτι τοις τρισι πεμπτοις ἐγγιστα μειζων της ἐκ του κεντρου της σεληνης συναγεται |
Ῥοδος προτερον Ὀφιουσσα και Σταδια , εἰτα Τελχινις ἀπο των οἰκησαντων Τελχινων την νησον , οὑς οἱ μεν βασκανους φασι | ||
Χαρακι . Ἰος , νησος των Κυκλαδων , ἀπο Ἰωνων οἰκησαντων , ὁθεν ἠν Ὁμηρου μητηρ , ὡς ὁ χρησμος |
τας νησους , καθως ἠσαν ἐν τῳ του βασιλεως καιρῳ τεταγμεναι , Ἰμβρον μεν Παλαμηδῃ τῳ της Αἰνου ἐπαρχοντι , | ||
ἡ γαρ ἐκ δυο ὀνοματων και αἱ οὑτως κατειλημμεναι ἀλογοι τεταγμεναι μεν εἰσιν , οὐκετι δε και ῥηται , και |
. τα μεν οὐν παρ ' ἡμων ἠδη κομιζῃ , κροτον και ἐπαινους και το μηδενα ταυτα ἀγνοειν : εἰκος | ||
κομαν παραμπυκιδδε χερι ποδοιν τε παδη ἁ τις ἐλαφος , κροτον δ ' ἁμα ποιη χορωφεληταν , και ταν κρατισταν |