, μενῃ δε τα σπερματα : εὐγενειαν δε ἀνθρωπινην οὐκ ἐπαινεσεις , ἐαν ἀρξαμενη ἀπο της ἀρετης , ὡς ἐκ | ||
σεαυτῳ λοιδορησῃ : και τουτοις ἀντιθες ὁπως ἀποσχομενος χαιρησεις και ἐπαινεσεις αὐτος σεαυτον . ἐαν δε σοι καιρος φανῃ ἁψασθαι |
τι ἀν ἐπαγγελλῃ Ἀλεξανδρος . ὁ δε την τε πολιν ἐπαινεσας και τους πρεσβεις ἐκελευσεν ἐπανελθοντας φρασαι Τυριοις , ὁτι | ||
μιαν . ” ὁ δ ' , ὡς ἀριστα ξυμβουλευσαντος ἐπαινεσας ἐκελευσε τον ἀνδρα κατα την του συκοφαντου ξυμβουλιαν ἀπολογεισθαι |
παρ ' αὐτοις γενεσεως του θεου το μεχρι του νυν τεταγμενοις χρονοις ἐν τῃ πολει πηγην αὐτοματως ἐκ της γης | ||
κρεα τοις τεχνιταις και τοις προς την των κατασκευασματων ὑπηρεσιαν τεταγμενοις διενειμε , τας δε βυρσας συρραπτουσα και χορτου πληρουσα |
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
, “ καλη , ἡ δε λαβη αἰσχρα : ” ἐπαινουντων τινων τον ἐπιδοντα αὐτῳ ἐφη , “ ἐμε δ | ||
δ ' ἐμοιγε αἱ πολλαι στεφανουντων τε αὐτον ἠσαν και ἐπαινουντων ἐπι ταις νικαις ταις τε ἀλλαις και μαλιστα ταις |
οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
τουτου πλουτος , ἀγαπησει δε και ζωγραφιας και τορευ - σεις ἐν τοις οἰκοις . εἰ δε ἐν τῳ ἑνι | ||
το ? ὑπο ταυτης [ ] εἰ εκ [ ] σεις γν ? [ ] το γαρ [ τουτο ] |
μαθειν ἐκ τωνδε νεανιας ἀπ ' Ἰωνιας ἡκων Ἀθηναζε διῃει ἐπαινους του Ἡρακλειδου περα ἀχθηδονος : ἰδων οὐν αὐτον ὁ | ||
το ταυτα μεν ἐξακριβουν ῥητορικης οἰκειοτερον και τοις περι τους ἐπαινους διατριβουσιν ἁρμοττει , ἡμιν δε φησιν δηλον εἰναι ὁτι |
το λ και ζ και β και θ και η ἐπιζευγνυμεναι , ποιησουσι τας προς την α γ τομας , | ||
γαρ αἱ ἀπο του κεντρου της σφαιρας ἐπ ' αὐτα ἐπιζευγνυμεναι ἰσαι εἰσιν ] . και ἰσαι ἀλληλαις αἱ ΑΓ |
γαρ ἐτι βασιλευοντος ἠρχε των Περσων Ὠχος και προσεφερετο τοις ὑποτεταγμενοις ὠμως και βιαιως . μισουμενου δε αὐτου δια την | ||
ἐπειχε . Πλεονεκτουμενος δε ὑπο των πολεμιων , προσεταξε τοις ὑποτεταγμενοις κοπτειν την γεφυραν , και το πληθος των βαρβαρων |
ἐφ ' ἑκαστης κλινης , του δε χειμωνος κωδιον : προσκεφαλαιον δε αὐτον φερειν ἑκαστον ἐδει . το δε περιαγομενον | ||
ταφην , ἀλλα των φιλων ὁ μεν ἱματιον ὁ δε προσκεφαλαιον ὁ δε ὁ τι ἑκαστος ἐτυχεν ἐδωκεν εἰς την |
ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ||
δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ |
οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
εἰ Μελεαγρος μεν συγγενεις αὑτου δυο δια δερμ ' ὑειον μαχομενους ἀπεκτονεν . ὁταν δανειζῃ τις πονηρῳ χρηματα ἀνηρ δικαιως | ||
ἀσθενη δοξαι μαλλον ἠ πονηρον , τοσουτῳ βελτιον ὑστερους εἰναι μαχομενους ἠ διαλλαττομενους . εἰκοτως δ ' ἀν μοι προσεχοιτε |
. ἐθελω δε σοι διακριναι και διορισαι το τε του ἐπαινουντος ἐργον και την του κολακος ὑπερβολην . Ὁ μεν | ||
ἡ θεσις ἀκολουθος ἐστι τῳ βιαιῳ ὁρῳ , του μεν ἐπαινουντος , του δε ψεγοντος : ἐμπεσοντος δε βιαιου ὁρου |
των ἑτερων τα ἑτερα τουτων καταμανθανειν , τας τε ἰσας διαιρεσεις κοινως τε και ἰδιως οἱον τε ἐπ ' αὐτων | ||
. και ἐλαιου λιτρας β . Ποιει προς τας μεγαλας διαιρεσεις και προς τα δηγματα των τετραποδων , διαφορει δε |
και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
, τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
μεν θανατῳ περιπεσων καταλειπει τινα τοις ἠδικημενοις παραψυχην τουτο ἐκεινο λογιζομενοις : τι γαρ ἐνην πλεον παθειν ; λογῳ δε | ||
ἀπωναντο προτερον των κατα την οὐσιαν , ἡδιστη τελευτη γινεται λογιζομενοις ὁτι προς οὑς ηὐξαντο διαδοχους την οὐσιαν ἐλθειν ἐρχεται |
ταυτα εἰ μη ἐν καιρῳ τυχοιεν ἑκατεροι πρασσοντες , αἱ παραινεσεις των ξυναλλαγων ὠφελιμοι . ὁ και ἡμιν ἐν τῳ | ||
δυνατωτεραι ; φερε δ ' οὐν και τας καλας αὐτου παραινεσεις ἐξετασωμεν , ὡς τετεχνιτευμεναι προς ὁμολογουμενην ἡτταν των ἀει |
πληγας εἰχομεν πριν τον νομον τεθηναι , ἀφιεμεν , και διδομεν αὐτοις προικα συγκεκοφθαι . σκεψαι δε τους ἀλεκτρυονας και | ||
γυναικες εἰσιν ἐνι κλισιῃς ἐξαιρετοι , ἁς τοι Ἀχαιοι πρωτιστῳ διδομεν εὐτ ' ἀν πτολιεθρον ἑλωμεν . ἠ ἐτι και |
λασω και λασκω . Εὐριπιδης : ” τοιαυτα λασκεις τους ἀναγκαιους φιλους ” . το δε λω δηλοι το θελω | ||
ἠναντιωθη τῳ ὡροσκοπῳ . ἐσχε μεν οὐν και περι τους ἀναγκαιους τοπους σινος και ποδων αἰσθησιν , ἐξαιρετως δε ἐσεληνιασθη |
ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
[ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
ἱστορια πεπιστευται , και οὑτος εἰρηκε και ἡμεις ἐν τοις παραδοξοις θρυλουμενην παρειληφαμεν . ἠκουομεν δε και φρεατα εἰναι , | ||
μα τους θεους , ἀνδρες πολιται , καιτοι πολλαις και παραδοξοις χρησαμενος μεταβολαις , οὐτε πλεον ἡσθεις , ἀμοιρος γαρ |
ἀπατηθεις ὑπο του προσδιαλεγομενου και δοξασας ψευδη οὐκ ἐμμενει τοις δεδογμενοις : οὐ γαρ ψεγεται ὁ τοιουτος : ὁ δε | ||
τοις νομοισι δει ; ποιοισιν , ὠ δυστηνε ; τοις δεδογμενοις . δεδογμενοισιν ; ὡς ἀνοητος ἠσθ ' ἀρα . |
ἑκοντην : Ἀρριανος : την μεσην των ποταμων γην ἑκοντην ἐνδιδοντων των ἐποικουντων κατεσχεν . . ἐλινυοντας : . . | ||
ἐν ταὐτῳ ἐρεσσομενων , και βοη ἀπο τε των κελευστων ἐνδιδοντων τας ἀρχας τε και ἀναπαυλας τῃ εἰρεσιᾳ και των |
κατοικησαι . τους δε Κενταυρους μετεωρισθεντας τοις προτερημασι , και ὁρμωμενους ἐκ της Φολοης , λῃζεσθαι τους παριοντας των Ἑλληνων | ||
και στρατηγον ἐξαιρετον , ὁς οὐδ ' ἐς Λιβυην ἡμας ὁρμωμενους παρεξενε τε και στρατιαν οὐ λαβων αὑτῳ συνεστησατο και |
γαρ ὡς εὐμαρεστερον του τα μη ὀντα εἰς το εἰναι παραγαγειν το την ἐκ των ὀντων φοραν ἀνευ τεχνης γεωργικης | ||
την φυσιν τελικον : τουτο γαρ τελος της φυσεως το παραγαγειν τον Σωκρατη τοιουτον . το δε ποιητικον τῳ τελικῳ |
ὁς ἐπι των ἑπτα χορδων ἑπταπυλους τας Θηβας ᾠκοδομησεν . ἀναιρεθεντος δε του Ὀρφεως ὑπο των Θρᾳκικων γυναικων την λυραν | ||
μεχρι Σκιπιων , ὁ Πουπλιου Σκιπιωνος τουδε του περι Ἰβηριαν ἀναιρεθεντος υἱος , ἐπιπλευσας και δοξαν ἁπασιν ἐμβαλων , ὡς |
. κἀκει δε εἰς την ἑαυτου εἰσιων οἰκιαν περιετυχε τοις πυνθανομενοις , τις εἰη , ἑως τον νεωτερον ἀδελφον εὑρων | ||
. και τοις περι κληρονομιας δ ' ὡσαυτως ἠ παρακαταθηκης πυνθανομενοις παραφυλακτεος ὁ οἰκοδεσποτης του θʹ τοπου μη τυχῃ ἐναντιουμενος |
, κη , λε , μβ , μθ , και συγκρινομενων μειζονων ἐλαττοσι , πρωτου πρωτῳ , δευτερου δευτερῳ , | ||
τροπος των λογων διττος : ἠ γαρ ὑπερ ἑκαστου των συγκρινομενων ἰδιᾳ τινα λογον διεξελευσομεθα , ἠ ἑνα παρ ' |
χυσεως . ἐνιοι δ ' ὀφθαλμους ἐχοντες ἀσθενεις ἠ τοις ὀνομαζομενοις σκοτωματικοις παθεσιν ἑτοιμως ἁλισκομενοι και αὐτοι κατα την ἀρχην | ||
. Οἱ δ ' ἐν ταις ἐξουσιαις διῃρημενοις χρωνται τοις ὀνομαζομενοις αὐτων φιλοις . οἱ μεν γαρ εἰσιν αὐτοις ἡδεις |
ἁπλως συνθελω . ἀποκλεισμος ἐμοι οὐ γινεται , ἀλλα τοις βιαζομενοις . δια τι οὐν οὐ βιαζομαι ; οἰδα γαρ | ||
και τους φυγαδας και τους μετοικους τοις προς τα τειχη βιαζομενοις ἀντεταξαν , αὐτοι δε τοις μετα του βασιλεως Μακεδοσι |
δι ' ἑαυτην ἀληθευῃ , ὑποδυεται συλλογιστικην συζυγιαν τῳ δυνασθαι μεταλαμβανεσθαι εἰς την καταφατικην , διοτι , ὁ μη ὑπαρχει | ||
ἀσυλλογιστοι πασαι αἱ τοιαυται συζυγιαι . ἡ δε αἰτια το μεταλαμβανεσθαι παλιν την ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰς καταφατικην και δια τουτο |
διεφθαρμενων , αὐτου μιν ἐν τῃσι Θυρεῃσι καταχρησασθαι ἑωυτον . Τοιουτων δε τοισι Σπαρτιητῃσι ἐνεστεωτων πρηγματων ἡκε ὁ Σαρδιηνος κηρυξ | ||
μεν ἐλεγχομενῳ οἰμαι ἀν , ἐφη , πρεπειν συριγμον . Τοιουτων δε λογων ὀντων ὡς ἑωρα ὁ Συρακοσιος των μεν |
πραγμασιν ἐπικουριαν οὐδεμιαν , ἡδομενοι δε και κατ ' εὐχην δεχομενοι τον ἐξωθεν πολεμον , ὡς των παροντων σφας κακων | ||
κοσμον και φυλακην περι παντος ποιουμενοι και τα παραγγελλομενα ὀξεως δεχομενοι : καλλιστον γαρ τοδε και ἀσφαλεστατον , πολλους ὀντας |
πραγματος βουλευομεθα , ἀλλα γινωσκομεν ὡρισμενως ὡς δει ποιειν : ἀναγομεν γαρ την μεν του πραγματος του ζητουμενου ἀρχην εἰς | ||
τα δε των τελων τελη , ἁπερ εἰς το ἐκβησομενον ἀναγομεν , ἐκεινα ὁτι ἐν Μακεδονιᾳ μεν πολεμουντες πλειστα κερδανουμεν |
κεραιαι , καθαπερ ἀπαντωσαι τῳ σπερματικῳ πορῳ , προμηκεις ἑαυτων ἀποφυσεις ἐκτεινουσιν ἐς τα πλαγια , δι ' ὡν ὑποδεχονται | ||
και ὑπτιον ὁλην την χειρα περιαγειν . ὁ δε πηχυς ἀποφυσεις ἐχει δυοιν κορωνων , ἐλαττονος μεν του προσθιου , |
ὁ Ἀριστοτελης τῃ μεν μειζονι συγχωρει , τῃ λεγουσῃ παν ὀργανον πασης φυσικης δυναμεως φυσει εἰναι , της δε ἐλαττονος | ||
ὁτι ἁπλουστερος και εἰσαγωγικωτερος ἐσται . ὑπο δε το λογικον ὀργανον ἀναγεται της φιλοσοφιας το προκειμενον βιβλιον : διδασκει γαρ |
, ἀρτον ἑψησας ἐν ὑδρελαιῳ καταπλασσε ἠ κριθινον ἀλευρον παραπλησιως σκευαζομενον : καταντλεισθω δ ' ὑδατι το μοριον ἀλθαιας ῥιζης | ||
, . : ἱππακης : βρωμα Σκυθικον δια γαλακτος ἱππειου σκευαζομενον . . . . Ἐθν . . , . |
γε σοφισμα εἰπειν οὐκ ὀκνησω αὐτων . ὁταν γουν αἰσθωνται λαμβανομεναι , το ἐξεχον της κεφαλης τουτο τοινυν αἱ γενναιαι | ||
ὁ χειμων γενηται , των πετριδιων ὡσπερ ἀγκυραις ταις προβοσκισι λαμβανομεναι ὁρμουσι . διωκομενη τε ἡ σηπια τον θολον ἀφιησι |
και τριηραρχοι καθιστανται τετρακοσιοι ἑκαστου ἐνιαυτου , και τουτων τοις βουλομενοις δει διαδικασαι ὁσα ἐτη : προς δε τουτοις ἀρχας | ||
: παρα δε τοις Ῥωμαιοις προτιθεσθαι πεντε μνας τοις ὑπομενειν βουλομενοις την κεφαλην ἀποκοπηναι πελεκει , ὡστε τους κληρονομους κομισασθαι |
ἠ δια παραφροσυνην , ὡς πολλακις αἰτειν αὐτους ἀμιδα και ἐπιλανθανεσθαι , και δια τας ἀλλας κενωσεις . ἡ γαρ | ||
, ἠγουν την νυκτα , δια το ἐν αὐτῃ παντας ἐπιλανθανεσθαι των κακων και των θλιψεων . μειλιχιον δε εἰπε |
; ἀλλα δευρο ἰθι προς ἡμας , ἡμεις σε τοις οἰκειοις ἀποδωσομεν , σαρδανιον γελωντες ἐλεγον , κἀμε ἀποστρεψαντες εἱλκον | ||
, τιμωνται δε ὑπο των δεξιωτερων , ὡστε και τοις οἰκειοις αὐτοιν , εἰ ταραττοιντο , συμβαινει των βοηθησοντων εὐπορειν |
τουτον ἐπανηιρημαι τον βιον , τα των προς βιαν κεκτημενων ἐπαινεσαι , καλυπτουσηι την κατ ' αὐτων ἀποστυγησιν και μηδε | ||
τινι καλων , οὐδε εἰπειν τι περι τουτου δυναται και ἐπαινεσαι αὐτον . Ἐπιμεμναται δε γραφε , μη ἀει μεμναται |
δε , ὡς ἐοικε , διετεινοντο μηδεποτε μηδεν πραττειν ἡδονης στοχαζομενους , και γαρ ἀσχημονα και βλαβερον ὡς ἐπι το | ||
σοι ποτε ἀηθη Σικελιαν : τουτους γαρ και πανταπασιν εὑρησεις στοχαζομενους . πρωτον μεν γαρ αὐτου δει του που ποθ |
και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
και ἀερος πυρ και ἐμπαλιν . . . ὁθεν και Ἡρακλειτον ψυχηισι φαναι τερψιν ἠ θανατον ὑγρηισι γενεσθαι . τερψιν | ||
οὐτε ἑτερα παρα τον ἀνθρωπον . ὁ δε Αἰνησιδημος κατα Ἡρακλειτον και ἑτερον φησι το μερος του ὁλου και ταὐτον |
κατα την Ἀσιαν γεννωμενος . μη προσεχειν δε μονῳ τῳ λευκαινεσθαι αὐτον κατα την της γλωττης θιξιν : τουτο γαρ | ||
ἀντι του συντονως ἠρεσσον : ἐκ γαρ του κωπηλατεισθαι συμβαινει λευκαινεσθαι το ὑδωρ . ἀπο δε συμβολου το κυριον , |
ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
των χειροκμητων , ἀλλοτριουσι της του ἑνος και ὀντως ὀντος θεραπειας θεου . τουτο διαπραξαμεναι τοις ἀνδρασιν εὐαγγελιζονται : και | ||
μυθον . ᾐδει γαρ , ὡς ὁ συν ἐπιστημῃ της θεραπειας ἁπτομενος της ψυχης προ των ἀλλων φροντιει και των |
, ἐξελθουσα ἀπο σαυτης ἀναζητει , μενουσα δε ἐν τοις σωματικοις ὀγκοις ἠ ταις κατα νουν οἰησεσιν ἀζητητως ἐχεις των | ||
ἀρχουσα και λογῳ χρωμενη : και ἡ μεν ἀλογος τοις σωματικοις ἑπεται παθεσιν : ἐπιθυμει γαρ ἀλογως και ὀργιζεται , |
τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
δεησει πραττειν αὐτους τελεωθεντας . καθολου δε τους Πυθαγορειους ἐφασαν παρακελευεσθαι τοις ἐντυγχανουσι τε και ἀφικνουμενοις εἰς συνηθειαν , εὐλαβεισθαι | ||
. ἀμεινον οὐν , οἰμαι , τῃ χειρι σημαινειν και παρακελευεσθαι σιωπαν . Οὑτω ποιει . Εὐ γε , ἀφωνοτεροι |
σπερματα και φυτα ποτιζομενα αὐξεται και βλαστανει και προς καρπων γενεσεις εὐτοκει , στερομενα δε ἐπιρροης ἀφαυαινεται , οὑτως ἡ | ||
τε γιγνεται ταυτα , εἰπερ ἐναντια ἐστιν , και αἱ γενεσεις εἰσιν αὐτοιν μεταξυ δυο δυοιν ὀντοιν ; Πως γαρ |
ὁταν κρινωνται , δοκουντας μεν τι εἰναι , θαυμασια δε ἐργαζομενους , ὡς δεινον τι οἰομενους πεισεσθαι εἰ ἀποθανουνται , | ||
ποταμοι φερουσιν , οὐδε τους μυρμηκας τους τον χρυσον σφισιν ἐργαζομενους , οὐδε τους γρυπας τους φυλακας , οὐδε ὁσα |
] ? , ὡστε εἰναι | ? ? [ . ἐπαινουμενοι ] | [ αι . ] ἐκ των | | ||
δε εὐνοιᾳ και Μουσων ἀπο Πλαταιων ἀρξαμενοι χρησθαι οἱς εἰχομεν ἐπαινουμενοι τε και μακαριζομενοι των τε Ἀθηνων εὐεργεται προσαγορευομενοι δια |
χευω και θευω , το τρεχω . . . . ἀνασχεσθαι : ἀνεχω ἀνεξω , ὁ δευτερος ἀοριστος ἀνεχον , | ||
ἡ εἰρηνη διατεθεικε βαθεια οὐσα , ὡς μη ἀν ῥᾳδιως ἀνασχεσθαι λοφον ἑνα κρανους πολεμιου ἰδοντας . Οὐ ταυτα ἐφασαν |
τε και ὀργανων πολλων εὐπορουν , ὡς ἀπο τειχους εὐμαρως ἀμυνεσθαι τον Ἀννιβαν . εὐπορει δε και ὁ Ἀννιβας . | ||
ἐπηγγελλε και παρηλθε Περικλης , ταυτα τα εἰωθοτα λεχθησεσθαι , ἀμυνεσθαι ὑπερ της χωρας και κινδυνευειν , και ὁσα ἀλλα |
δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
ἐστι και των ἀφελων και των πολιτικων , αὐτικα το ἐπισημηνασθαι περι πραγματων ὡν ἀν μελλῃς λεγειν και το ἐπεσκεφθαι | ||
ταχεως ἐπι τον λογον των χρηματων δραμειν . ἀξιον δε ἐπισημηνασθαι ὁτι οὐδε ἐγχρονιζειν βουλεται τῳ λογῳ τῳ περι των |
και των ὁλων κοσμων ὡς πληθυομενων τε και ἑνουμενων , ὑποτεταγμενων ἀει τουτων ἐκεινοις , και μεγαλοις οὑτω βημασιν , | ||
ὁτι και συ τῳ τροπῳ δυνατος εἰ την παρα των ὑποτεταγμενων εὐνοιαν περιποιεισθαι των ὑπηκοων , ἐτι δε φιλους πλειστους |
συνεπληρωσε πολλα εἰδη ἀντιστροφων παραδους ἡμιν πολλην τε ποικιλιαν προβληματων ἐπινοησας , ἐφαψαμενος και του παραδοξου τοπου των θεωρηματων και | ||
τοις προσωποις : οὐ γαρ Φαλαρις ἠν ὁ τον βουν ἐπινοησας το κολαστηριον , ἀλλα Τιμολαος ὁ Ἀθηναιος : ὡς |
, ἠ ὀρθια ὁτ ' ἀν ἀναπαλιν το βαθος του μηκους : τουτων δ ' ἀνα μεσον ἡ λοξη , | ||
. και μην οὐδε κατα ἀναλογιαν παρηλθεν ἡ του ἀπλατους μηκους νοησις . τα γαρ κατα ἀναλογιαν νοουμενα ἐχει τι |
τους δωδεκα θεους : τουτο ὁ Κλεων λεγει . ἰδων ὁμιλουντας και μη εἰδως περι του ὁμιλουσι , συνωμοτας αὐτους | ||
παιδειαν ἠλθον τῳ λογῳ , εἰδον νεους τε και νεας ὁμιλουντας φιλοφρονως ἀλληλοις : εἰσηλθεν δη με , οἱον εἰκος |
ἡμεις , ἀλλ ' ἀνωθεν κατω καταγραφοντες εἰς ὀρθον . πολυχρονιους δ ' εἰναι τους ἀνθρωπους καθ ' ὑπερβολην , | ||
διαθεσεων και των ἐναντιων , ὡν τας μεν μειζους και πολυχρονιους καλουμεν συμπαθειας και ἐχθρας , τας δε ἐλαττους και |
δε μονη ἡ ἑξις : ἀλλα πολλαι γε δυναμεις αὐτης καθευδοντων των ζωων οὐκ ἐνεργουσι , λεγω δε την αἰσθητικην | ||
αὐτους δειξῃ πασης ὀντας ἐξω φροντιδος : των γαρ βαθεως καθευδοντων ἰδιον το ῥεγκειν , Θ των δε μηδεν φροντιζοντων |
την του Μιθριδατου . ὁ δε σαφως ὑπο Ῥωμαιων ἡγουμενος πολεμεισθαι Γορδιον ἐς τας κωμας ἐσβαλειν ἐκελευσε . και αὐτικα | ||
ἐν ταις δικαις ; ἀμεινον γαρ ἠν ἁπασιν ἡμιν κοινῃ πολεμεισθαι , ἠ καθ ' ἑνα ἑκαστον ἰδιᾳ συκοφαντεισθαι . |
ποιει της ζωης : ἠν γαρ ποτε γηρασας προς τας πτησεις ἑαυτον ἰδοι νωθεστερον ἠ τας αὐγας των ὀμματων ἐλασσουμενας | ||
ψαρωτερος ἐν ἀκρᾳ περιγραφῃ της πτερυγος : βραχειας δε τας πτησεις ποιειται : και δυναμιν ἐχει φυσικην , ἀξιαν θαυματος |
τε παραδοξοι γυναικων ὠφθησαν και παιδων ἐς πατερας εὐνοιαι και θεραποντων ὑπερ φυσιν ἐς δεσποτας . και τωνδε ὁσα παραδοξοτατα | ||
και Ἀγαθων ὁ χρηστος , εἱποντο δε ἡμιν και των θεραποντων Βαιτυλος και Ποδαρκης και Φιλων ὁ θρασυς , ἡμεις |
πολεμου παλιν ξυμβηναι , και μητε τῃ κατα πολεμον εὐτυχιᾳ ἐπαιρεσθαι μητε τῳ ἡσυχῳ της εἰρηνης ἡδομενον ἀδικεισθαι . ὁ | ||
των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι , μητε ἀν ὑβριζεσθαι δοκῃ , ταπεινουσθαι . το |
, ὡς κνησμους και ὀχθους και ἑλκωσεις περι την ἐπιφανειαν συμβαινειν . προσλαμβανει δε τονωσεως χαριν , πλην εἰ μη | ||
, καθαπερ ἐπ ' ἀριθμων και μετρων [ και ] συμβαινειν . ἐπι δε των ἰδιως ποιων οἰον Διωνος και |
: ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
ἀναπαιστος : ὁ δʹ τριβραχυς . το θʹ ἰωνικον διμετρον καταληκτικον ἀπο τροχαϊκης [ συζυγιας ] . Ἀγησιδαμῳ : οὑτος | ||
δακτυλικα διμετρα , ἀκαταληκτον το αʹ , το δε βʹ καταληκτικον . ἐφανη ] εὑρεθη , καταφανης ἐγενετο . Γ |
το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
και το Θηβαιων ὁπλιτικον και το Θεσσαλων ἱππικον και τους ἀκοντιστας Αἰτωλους και τους μαχαιροφορους Θρᾳκας και τους μαχιμους Περσας | ||
ἠ ποταμους διαβαινειν , ἠ ὁπως ἱππικον φυλαττεσθαι ἠ ὁπως ἀκοντιστας ἠ τοξοτας , και εἰ γε δη σοι κατα |
τε και καταιονησις δι ' ἐλαιου θερμου τε ἐπιχυσις . παραληπτεον δε και σικυας εἰς φοινιγμου λογον διχα κατασχασμου : | ||
ἐλαιου . ἐπιτεινομενηϲ δε τηϲ ὀδυνηϲ ἐπι πολυ και φλεβοτομιαν παραληπτεον και την κοιλιαν ἐρεθιϲτεον , ἐπειτα και καταπλαϲϲειν ἐξωθεν |
ἀπο της δασυτητος . ἀγρονομοιο : ἐν ἀγρῳ τρεφομενης , αὐξανομενης , της ἐν τῳ ἀγρῳ την νομην ἐχουσης , | ||
και Παρθενῳ και Σκορπιῳ και Ἰχθυσιν , τῳ τε φωτι αὐξανομενης και μετα των ἀγαθοποιων οὐσης ἠ τουτοις κατα σχημα |
Ἀττικῃ δῃουμενῃ μη τολμησαντας βοηθειν ἐν Πελοποννησῳ χωριον τειχιζειν και καταλαμβανεσθαι . οὑτοι μεν οὐν ἡγουμενου Θρασυμηδους πλησιον της Πυλου | ||
ἐστι τῃ σκεψει , ἐπειδη κἀκεινη τα παθη μονα φησι καταλαμβανεσθαι . διαφερει δε αὐτης , ἐπειδη ἐκεινη μεν την |
συμφωνον της προηγουμενης λεξεως , και χωρις το φωνηεν της ἐπιφερομενης , οἱον ὑπερ Ἀπολλωνιου , συν Ἀπολλωνιῳ , προς | ||
παρακολλαται παρεπομενης αἱμορραγιας , ἀλλα κἀν παραχρημα συγκολληθῃ , ταυτης ἐπιφερομενης διισταται παλιν , οὑτως οὐδε το σπερμα δυναται κολληθηναι |
την ὁριστικην παραδιδωσιν , ἀλλα και τας κατ ' αὐτης ἀντιθεσεις γενναιοτατα διαλυεται . Ὁπως μεν δη δια των διαιρεσεων | ||
τουτο ἀκρας δυναμεως δειγμα , ἠ ὁταν ἑπωνται ἀλληλαις αἱ ἀντιθεσεις και συνᾳδωσιν , ὡς μιαν εἰναι δοκειν . ὁταν |
σπανια : θρονον δε τοις ἀνδρασιν ἐλεφαντινον , ἐν ᾡ καθεζομενοι δικασουσι , και λευκην ἐσθητα περιπορφυρον και τους προηγουμενους | ||
' εἰναι , ἐν ἱερῳ δ ' οἱ ταυτα κρινοντες καθεζομενοι διεγνωσαν , διεμεινα δ ' ἐγω και οὐ προὐδωκ |
, του στομαχου πολλακις ἠ γαστρος ἀναθυμιασεις ἐπ ' αὐτην πεμποντων , ἐκεινην κενωσαντες συνθεραπευομεν και την κεφαλην . κενουμεν | ||
ἑλκος εἰναι της ἀληθειας . Σωκρατης πολλα των φιλων αὐτῳ πεμποντων , ἐπει μηδεν δραξαμενος ὑπο Ξανθιππης της γυναικος ηὐθυνετο |
εἰναι ἐν αὐτῃ λεγεται ὀντα τε και ἑν ἑκαστον των συμβαινοντων αὐτῃ , ὡς το ποσον τε και ποιον και | ||
, και ὡς των μεν δια καθολικωτερας περιστασεις τοις ἀνθρωποις συμβαινοντων , οὐχι δε ἐκ της ἰδιας ἑκαστου φυσικης ἐπιτηδειοτητος |
τουτο φησιν ὡς προσδοκησασα μεν συνοικον ἑξειν τον Ἰασονα , δεινοτερα δε αἰχμαλωτου πασχουσα : μεθορμισασθαι : λειπει το ὡστε | ||
' ἀπο του κρεισσονος καταναγκαζεσθαι . ὑπο γουν του Μηδου δεινοτερα τουτων πασχοντες ἠνειχοντο , ἡ δε ἡμετερα ἀρχη χαλεπη |
ζωης ἡμων ἡμιν ἐφεστωσης ἐν τε τοις περιττοις και τοις ἀναγκαιοις , τα εἰρημενα γενη των ἰχθυοφαγων τα μεν ἀχρηστα | ||
της διεξαρκουσης εἰς ἑκαστην ἡμεραν , ἱνα ἀταμιευτοις χρωμενοι τοις ἀναγκαιοις μη πωλωσιν ἀψυχων , ὡν ἀν ἐθησαυρισαντο , τας |
τους λοφους και τας ὀφρυς . Και σε θυσιαισιν ἱεραισι προσοδοις τε μεγαλαισι δια παντος , ὠ δεσποτ ' , | ||
. . . § : οἱ γαρ ἰδοντες ἡλιου μεν προσοδοις και ἀναχωρησεσι τας ἐτησιους ὡρας συνισταμενας , ἐν αἱς |
προς ἀξιαν ἐρουντες , ὁ συμβαινειν ἐπι των μη λιαν ὑπερβαλλοντων πεφυκεν , οἱ συνειδοτες αὑτοις ἀσθενειαν κερδος ἀν ἐποιουντο | ||
' ἀληθεστατον γνωτε ἐξ ὡν ἡμεις οἰομεθα σαφως πεπυσθαι : ὑπερβαλλοντων γαρ αὐτοις των κακων και βιαζομενοι ὑπο της παρουσης |
οὐκ ἀντιπραττουσης ἑτερας αἰτιας τους μεν ἐχοντας ὡροσκοπουντα τον πρωτον δεκανον δυσγαμειν ἐν τῃ πρωτῃ ἡλικιᾳ , ἐν δε τῃ | ||
προς ἀριθμον , οὑτως ὡροσκοπησει . Και γνωσει και τον δεκανον ἐκ του ποσου της μοιρας , ὁμοιως και τα |
αὐτῳ δεησει , της τε ἑταιριας διαλυτης και τους ἐναντιους ἐκπεπληγμενος . ἁπλως δε ὁ φθασας τον μελλοντα κακον τι | ||
βασιλευς ἀκολουθως τοις γεγραμμενοις τας δυναμεις ἐξηγαγεν ἐξ Αἰγυπτου , ἐκπεπληγμενος την Ῥωμαιων ὑπεροχην , ἁτε και προσφατως ἀκηκοως το |
κοπτων : ἁπαντα γαρ ταυτα βλαβερα τοις δια χολωδες περιττωμα ῥευματιζομενοις τα ἀρθρα . Κινεισθωσαν δε μετριως ἀνευ κοπου πολλου | ||
, οἱον μαινομενοις , ἑτεροκρανικοις , ὑπο κεφαλαιας ὀχλουμενοις , ῥευματιζομενοις ὀμματα , περι θωρακα διαθεσεις ἐχουσιν . ἐπιτηδειοτατος δ |
παντες ὑπο των ἐμψυχοντων ὠφελουνται . πολλοι γαρ και σκοροδοις χρησαμενοι πλειοσιν ἀπηλλαγησαν του ἰκτερου και του πικριας ἐχειν του | ||
ἀριστευσαντας βουλεται ; ἀλλα μηπω τουτῳ την δεσποτειαν , ᾑ χρησαμενοι πρωτον οἱ προγονοι , τον νομον τουτονι κεκυρωκασι , |
κυριοι εἰσαγωγης τε και ἐξαγωγης , διδουσης τε ἁμα και δεχομενης της πολεως , νομους δε περι τουτων νομοφυλακες τους | ||
. και ἐδεικνυντο κατα τον παλαιον νομον της ἀρχης μοι δεχομενης τους λογους , ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην |
, ὀντα πρεσβυτερον των σοφιστων , τινα νομιζει των ὀντων ἀνδρειοτατον . ὁ δε τα ἀγριωτατα των ζῳων ἐφησε : | ||
θεωρικων ὑμιν ἠ Βοηδρομια πεμψωσιν οὑτοι , και το παντων ἀνδρειοτατον , των ὑμετερων αὐτων χαριν προσοφειλετε . οἱ δ |
ἀνατολης ἐτι μετεωροτερα φαινεται : τα δε μεσημβρινοτερα κειμενα οὐτε ἀνατελλοντα οὐτε δυνοντα θεωρειται , ἀλλα παντα τον της νυκτος | ||
δε λοιποι ἐξοχα παντων εἰσι στυγερωτατοι . Τα μεν ὀρθως ἀνατελλοντα ζῳδια ἐπι της ἀνατολης ἀκακωτα τυχοντα ἀνεμποδιστως τα πραττομενα |
δικαιον λογον , παραλαβων αὐτον ὁ ἀδικος λογος ἐκδιδασκει . κομισαμενος δε αὐτον ὁ πατηρ ἐκπεπονημενον ἐπηρεαζει τοις χρησταις : | ||
ποιησεις τους νομους δηπου κυριους . εἰ οὐν τα αὑτου κομισαμενος και του συναγορευειν ἁψασθαι βουληθειη , μετ ' εὐνοιας |
ξαινειν εἰς καλαθισκον κοινην εὐνοιαν ἁπαντας καταμειγνυντας : τους τε μετοικους κεἰ τις ξενος ᾐ φιλος ὑμιν , κεἰ τις | ||
ἀρχην καθισταιμεν , και τουτοις τιμη τις ἐπειη οἱτινες πλειστους μετοικους ἀποδειξειαν , και τουτο εὐνουστερους ἀν τους μετοικους ποιοιη |
μηδεμιαν ἐλπιδα ἐχειν κατορθωσεως , τοις δε καθ ' ἑνα πορευομενοις ἐπιβαλλουσι τας χειρας , παραδοξοις ἐγχειρουντες τολμημασιν . ὁταν | ||
ἀει . Πολεμων δε ὁ Ἀκαδημαικος παρῃνει τοις ἐπι δειπνον πορευομενοις φροντιζειν ὁπως ἡδυν ποτον ποιωνται μη μονον εἰς το |
τας πολεις Ῥωμαιοις : ἠσαν δε ἑξηκοντα ἑπτα . ὡν παραλαβοντες τας δυναμεις , εἰς Συρακοσαν ἠλθον πολιορκησοντες Ἱερωνα . | ||
σωζειν . ἐπι δε ἀμφοτεροις ἐκεινο λεγω : τουτους μεν παραλαβοντες οὐκ ἀπολλυτε ἐκεινους τους τοτ ' ἀν ἐλθοντας , |
το πρακτικον , ἀλλ ' οἰδεν ὁτι το νομοθετικον και δικαστικον διηκει δι ' αὐτων , ἐπει τοις αὐτοις ἀτοποις | ||
⌈ περι κλοπης . το δε ὁλον βουλεται διαβαλλειν τον δικαστικον τροπον ὡς σκληρον και ἀπιστον , ὁποτε οὐδε τῳ |