| ἡ νοσος ἐκφαινει : και ἀπο της δια τριτου ἀρχεται αὐξειν μεχρι της εἰκοστης . ἐσονται γαρ λεπτοι οἱ πυρετοι | ||
| μητε παντα μητε μηδεν φοβουμενον . Ταυτ ' ἀρα και αὐξειν και φθειρειν την ἀρετην , ὡστε τους μεν μετριους |
| περι Λεωνιδην ἐπεθετο Ἑλλησι . κατα ταυτην την ὁδον ἐπηγγελλοντο ἀξειν Βρεννον οἱ Ἡρακλεωται και οἱ Αἰνιανες , οὐ κακονοιᾳ | ||
| ἐτεσι δε ὑστερον οὐ πολλοις ἀναφαινειν τε και ἐς τελος ἀξειν ἐμελλεν ὁ θεος . ἑτερα δε ἐν τῳ τοτε |
| οὐκ ἀτιμαζουσιν οὐδε τουτο ὡς ἀν και ἀποτελεσμα τι ὀν ἐκεινου και παιγνιον . Οὑτοι μεν οὐν περι το καλον | ||
| . συν τοις δε συν Κυκ - νῳ και τοις ἐκεινου παισι και ὁ τλημων και ὁ καρτερικος Μνημων θανειται |
| , τους δε φθανειν ὑποφευγοντας , και γαρ δη και ῥειν αὐτο παραπλησιως τῳ ὑδατι , σε δ ' οὐχ | ||
| ἀκαλαρειτης ὠν . ἠ παρα το λειβειν , ὁ ἐστι ῥειν . Λογαδες . τα λευκα των ὀφθαλμων . εἰρηται |
| , ἐπι βουβωσι καμπυλοι ὁδοιπορεουσι , και ἡ ἑτερη ἰγνυη καμπτεται : στηθεσι μολις ἱκνειται : χειρι το σκελος καταλαμβανει | ||
| . Ἀπο Τευχειρων εἰς Βερνικιδα σταδιοι τνʹ . Ὁ πλους καμπτεται : πλευσας ἐς σταδιους Ϛʹ ὀψει ἀκρωτηριον προτεινον προς |
| και φημι καλως και συμφεροντως πεπραχθαι τουτο : κρειττον γαρ ἐπερχομενον ἐκκλιναι το νεφος ἠ φερομενῳ συναπενεχθηναι τῳ ῥευματι . | ||
| , εἰ και με τα νυν ἐτι πεφρικασιν Κηρες , ἐπερχομενον που ὀιομαι εἰς ἐτος ἠδη γαιαν ἐφεσσεσθαι , κτερεων |
| αὐτον εἰς ἰσα διαιρεισθαι : εἰς μοναδα γαρ και δυαδα διαιρειται : οὐδε γαρ δυναμεθα διαιρειν αὐτον εἰς ἑν ἡμισυ | ||
| μερος της φιλοσοφιας εἰρηκαμεν , ἀναγκη και τουτο διελειν . διαιρειται τοινυν το πρακτικον εἰς τε το ἠθικον και οἰκονομικον |
| και ἐπιγραφων , δι ' ἁ και των ἀλλων ὠφειλον ἀνεχειν : ἀλλ ' ἐθαρρουν ἁτε την ἐκ Γαϊου τισιν | ||
| ἀνειχεν : . μεταφορικως ] [ ἀπο του τα ὁπλα ἀνεχειν ] ἀφ ' οὑ [ και ἀνοχαι αἱ ἐκεχειριαι |
| , μηδεις ὑποτοπησατω τον κατα το εἰναι λεγεσθαιτο γαρ ὀν περιεχειν ἀλλ ' οὐ περιεχεσθαι θεμις , δυναμιν δ ' | ||
| Ἠδωνους ὁτι ἐπ ' ἀμφοτερα : ποθεν Ἀμφιπολις δια το περιεχειν αὐτην : τον Στρυμονα . ἀπολαβων : ἀποκοψας . |
| της νοσου , αἱ δη και ταχιον ἀποκτεινονται . τινα παρεπονται σημεια τοις στρογγυλας ἑλμινθας ἐχουσι . σημεια δε τουτοις | ||
| ὡσπερ λεγομεν , ἐκπιπτει . ἑκαστῃ γαρ ἀρετῃ δυο κακιαι παρεπονται κατ ' ἐνδειαν και πλεονασμον . αὐ τοις ἀλλοις |
| δε το ἀφεψημα αὐτων προτρεπει και χορια και ἐμβρυα τεθνεωτα προκαλειται . ἐϲτι γαρ φθοριον πινομενον . και εἰ τιϲ | ||
| τῳ γνησιῳ : ἀντιληπτικον δε τουτο : την γαρ ἐξουσιαν προκαλειται του ὡς ἀν ἐθελοι διανεμειν : διαφερει ὁτι ἐν |
| χρη ὁποιον ἐσται το του δειπνου θυμηρες , ποτερον πολυτελειας ἐχομενον ἠ ἐνδεως ἐχον ἠ συμμετρον : οὐ γαρ ἀποτυγχανει | ||
| ἀνεφικτων μη ἐπιθυμει . Τοις δε ῥηθεισιν ἀρεσθεις προς τον ἐχομενον εἰπε : Πως ἀν ἐκτος εἰη φθονου ; Διαλιπων |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
| ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
| μεσας [ Σκορπιου μερος ] . . . . . παρειται Προκυων . . . . . ὁ δε χειμερινος | ||
| . και το μεν ἐπι πλεον τι λεγειν περι αὐτων παρειται , ἐκεινο δε φανερον ἐκ των εἰρημενων ὁτι κοινως |
| παμπληθεις ἐν ἑκαστῃ . πολλαι δε αἱ ἐπιστημαι και οὐπω πεπερανται : ὁσαι γαρ ἐν τῳ λειποντι του χρονου φανησονται | ||
| , ὁπερ οὐδε αὐτος ἀν ἐθελησειεν : εἰ δε διοτι πεπερανται , δια τουτο οἱα τε και κινεισθαι , οὐ |
| ἱστασθαι και στεφανουσθαι παντας τῳ θεῳ και τους αὐλητας παντας αὐλειν . και οἱ μεν ταυτ ' ἐποιουν : οἱ | ||
| την Καρδιην . Και ἐπειδη ἡ μαχη συνειστηκει , ἐκελευσεν αὐλειν τα αὐληματα , ὁσα οἱ ἱπποι των Καρδιηνων ἐξεπισταιατο |
| παιδειαις οἱ μεν ἐπιπονῳ ἀσκησει εὐθυς νεοι ὀντες το ἀνδρειον μετερχονται , ἡμεις δε ἀνειμενως διαιτωμενοι οὐδεν ἡσσον ἐπι τους | ||
| , και σαφηνιζοντες αὐτο εἰποιμεν , οἱ μενοντες ἐκει ταχυ μετερχονται . Ἐπιμονη δε ἐστι προφορα πλειονων λεξεων ἐπισης το |
| των βελεκκων λεγει ] δε περι αὐτων [ Φαινιαϲ ] τουτον ἐϲτιν [ ] ! ! ! [ ! ! | ||
| , Τερπιου υἱος . τη λαβε : “ τη νυν τουτον ἱμαντα . ” τινες δε και συν τῳ ι |
| ταυτ ' ἀνασταλυζω θαμα Ταρταρον δεδοικως : Ἀιδεω γαρ ἐστι δεινος μυχος , ἀργαλη δ ' ἐς αὐτον κατοδος : | ||
| ὁ Φιλιππος ἐν τῃ τραπεζῃ και ἡδυς και χαριεις . δεινος δε ἀντι του δυνατος . . ἠ ὡς εὐπρεπους |
| ἐπι τοις νεκροις των Κορινθιων τεθαμμενοις ἐν Σαλαμινι : ὠ ξειν ' , εὐυδρον ποτ ' ἐναιομεν ἀστυ Κορινθου , | ||
| ' ἀρ ' ὑποδρα ἰδων προσεφη πολυμητις Ὀδυσσευς : “ ξειν ' , οὐ καλον ἐειπες : ἀτασθαλῳ ἀνδρι ἐοικας |
| [ ] ϲ . ἀ ποιαϲ , ταλαν , ] κειν τηϲ Λημνιαϲ [ ] τι γειτνιαι γερων ] τρεφων | ||
| [ [ ] ! δοκει : [ ] [ ] κειν ? : [ ] κ [ . . . |
| [ ] ικας ? ! [ παροιτατωι ] [ ] χειν ἁλις [ ] ! ! ρ ? σοφοι . | ||
| οὐδεις εἱκνουμενας περι του [ θεους ] ? ὑπαρ - χειν [ τας ἀποδειξεις ] ? εὐπορησεν ? [ ] |
| Ἀλλ ' εἰ ἐφ ' ἑαυτων ὀντες λαμβανονται εἰς το μετρειν και μη ἐν τοις ὑποκειμενοις , οὐτε ἐκεινα ποσα | ||
| νερθε και τα σιγης ἀξια . οὐκ ἐσθ ' ὡδε μετρειν τα ψυλλων ἰχνη . ἐγω γαρ σε διδαξω τι |
| Και πρωτον μεν ὁτι ἐστι πολιτικον . Τουτο εἰς Μινουκιανον ἀποτεινεται : ἐκεινος γαρ οὐκ ἐπηνεγκεν ὁρον του πολιτικου ζητηματος | ||
| . ” ὁ δε Ἀρατος φησιν : οἱ σταθμη νεατης ἀποτεινεται οὐρης εἰς ποδας ἀμφοτερους , ὁσση ποδος εἰς ποδα |
| . χρονος μεν οὐν οὐκ ἐστι πρωτος , ἐπειδη πας μεριστος , ἐν ᾡ δε πρωτῳ ἐκινειτο ἠ ἀλλο τι | ||
| γαρ ἐστιν ὁ ἐνεστως χρονος , ἠτοι ἀμεριστος ἐστιν ἠ μεριστος . ἀμεριστος μεν οὐν οὐκ ἐστιν : ἐν γαρ |
| διαθειη τα κατα τον λυπουντα χυμον , ἠδη μεν πεφεως ἐπιφαινονται σημεια τα παρυφισταμενα δηλονοτι , προς το συμμετρον δε | ||
| : οἱοι γαρ ποτε εἰσι , τοιουτοι και τοις ἐπικαλουμενοις ἐπιφαινονται , ἐνεργειας τε ἀναφαινουσι , και ἰδεας ἑαυτοις συμφωνους |
| γωνιας ὀξειαν και ἀμβλειαν δεικνυσιν αὐτας δυο ὀρθαις ἰσας : ἑπομενος γαρ τοις δια των προβληματων δεδειγμενοις μεταβεβηκεν ἐπι τα | ||
| . . Διδυμων κϚ Ϛʹ βο μζ Ϛʹ εʹ ὁ ἑπομενος αὐτων . . . . . . . . |
| ἀντισιγμα παρακειται ἠ τους ἑξης τρεις , οἱς αἱ στιγμαι παρακεινται : εἰς γαρ την αὐτην γεγραμμενοι εἰσι διανοιαν . | ||
| # # : γινονται ἀνωμαλιας μοιραι μϚ μβ , αἱς παρακεινται τεταρτῳ σελιδιῳ γ κγ : ταις δε με , |
| εἰη ἀν δεδειγμενον , ὁτι παντες οἱ συλλογισμοι εἰς ἐκεινους ἀναγονται τους δυο . εἰεν δ ' ἀν ἐν τοις | ||
| . Ὑπο γουν τουτο ἡρωες , και τα ἑτερα τρια ἀναγονται , το ἐξ ἐρας και γης , το ἐν |
| το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
| μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
| του σωματος , περι ὁ ἐσται το αἰτιον , και ποτερον σινος ἠ παθος ἠ και ἀμφοτερα το δηλουμενον μερος | ||
| ἀντικειμενων ἀλληλαις κατα ἀντιφασιν ζητουμεν ὁποτερας τουτων ἐστιν αἰτιον , ποτερον της λεγουσης ἐχειν δυο ὀρθας το τριγωνον ἠ της |
| πλειονας δεχομενην : τον δε ἀρχοντα της Ἀργους Ἰασονα μονον περιπλειν , ἐξειργοντα της θαλασσης τα λῃστηρια . Δαι - | ||
| αὐτος μεν πεζῃ ἠλθεν εἰς Σηστον , τας δε ναυς περιπλειν ἐκεισε ἐκελευσεν . ἐπει δ ' ἠλθον , ἀναγεσθαι |
| εἰς την Ἀσιαν , δημου Ξυπεταιας ἀρχοντα : και πολλα παρεχονται του λογου τεκμηρια , κρατησαντα δη χωρας συχνης τε | ||
| μεγαλοι δ ' ὀντες και συχνην χωραν διαπορευομενοι πολλας ἀφορμας παρεχονται τοις ἐμπορικῃ χρωμενοις ἐργασιᾳ : διο και συμβαινει τους |
| , ὠκεανος δ ' ἐστι * * ἡς την ἀναθυμιασιν ἐπινεμεται . 〚 τροπην δε γιγνεσθαι 〛 ἐκ της περιφερουσης | ||
| ὠκεανος δ ' ἐστιν ἠ γη , ἡς την ἀναθυμιασιν ἐπινεμεται . Πλατων Πυθαγορας Ἀριστοτελης παρα την λοξωσιν του ζῳδιακου |
| οἱ μονομαχουντες λινον ἐχουσι , Πιττακος ἐδιδαξεν . Κροισος Λυδος ἐπιπλειν τοις νησιωταις παρεσκευαζετο . Βιας ὁ Πριηνευς ἐξεπληξε τον | ||
| και πωμασας ταυτην ἐπιμελως , ἐμβαλε εἰς τον πιθον ὡστε ἐπιπλειν , εἰτα καλυψον τον πιθον : και ταυτα σοι |
| φυτουργον Πριαμον οὐκ ἀλλων παρα ἠκουον , ἀλλα τοισδ ' ἐπειδον ὀμμασιν αὐτη κατασφαγεντ ' ἐφ ' ἑρκειου Διος , | ||
| ' ἐπιθυμησας οἰδα ὁτου ἠτυχησα . και τους μεν φιλους ἐπειδον δι ' ἐμου εὐδαιμονας γενομενους , τους δε πολεμιους |
| και ὡς ἀριστον φυῃ : σοφιστικος δε και δημοκοπικος ταυτῃ διαφερουσιν ὁτι ὁ μεν σοφιστης διδασκαλος βουλεται εἰναι νομων και | ||
| , την ὁμοιοτητα των το προσφορον και ἡρμοσμενον ἐν τοις διαφερουσιν εἰδεσι ποιουντων λογων . καθολου μεν γαρ ἑκαστον των |
| , τουτο ἀρχην ὑποθεσθαι : νυν δε ἁπλως το ἑν λεγουσιν ἀρχην , οὐχ ὡς πολλων οὐσων των μοναδων και | ||
| ποιει λαλιας : το Δωδωναιον ἀν τις χαλκιον , ὁ λεγουσιν ἠχειν , ἠν παραψηθ ' ὁ παριων , την |
| του Ποντου διερχεται , οὑτινος καλλιστον ὑδωρ ἐπι την γην συρεται . Τοσουτοι μεν ἀνδρες του Ποντου περιοικοι ὑπαρχουσιν : | ||
| Ἰηπυγων τετανυσμενα μεσφ ' Ὑριοιο παραλιης , Ὑριου , τοθι συρεται Ἀδριας ἁλμη ποντον ἐς ἀγχιπορον Ἀκυληϊον ἐνθα νενασται ἀστυ |
| ὀρθον καταπηξομεν , ὡϲτε προϲ αὐτον ἀντιβαινον το ϲωμα μη εἰκειν προϲ την καταταϲιν του ποδοϲ , μαλλον δε προπεπηχθω | ||
| των ἐκλιποντων οἱ περι αὐτων νομοι δεδωκασιν , ἀναπραττεσθαι , εἰκειν δε τοις δημοτικοις μηδεν ὁ τι μη δικαιον μηδε |
| ἐκεινου προς αὑτην φυσικην δεσποτειαν ἀπαρνουμενης και την ἑαυτης προς ἐκεινον δουλωσιν , γαμων τε και ἀλλοτριων ἐξορυττομενων δια το | ||
| δοξαν : και τινας και αὐτος ἀπεμνημονευε λογους και προς ἐκεινον ὑπο τε Στωϊκων και Κυνικων μαλιστα εἰρημενους προς το |
| συνδουλοι προς ἑαυτους : ” τι και περπερος ἐστιν ; ἀρον ὁ θελεις . “ περιβλεψαμενος δε ὁ Αἰσωπος θεωρει | ||
| ' εἰ σε χρη θανοντι συνθανειν ἐμοι : ἀλλ ' ἀρον ἐξω , και μαλιστα μεν με θες ἐνταυθ ' |
| και τοτε τον στρατον και τον νεκυν οὐχ ἡττον ἠ περιοντος : ἐς τε γαρ την ὀψιν των γιγνομενων ἀποβλεποντες | ||
| πολιτικην παλιν ἀνερριπιζον οἱ δημαρχοι στασιν ἀξιουντες ἀπολαβειν παρα του περιοντος ὑπατου τας ὑποσχεσεις , ἁς ἐποιησατο προς αὐτους ὁ |
| προς δουλον και ἀνδρος προς γυναικα και ὁλως ἀρχοντος προς ἀρχομενον , οὑτω και φιλια , ἡ μεν κατ ' | ||
| “ , ἡσυχασαντος ἐμου , και ἐνεδεχετο ἀπ ' ἀληθους ἀρχομενον ἐπι ψευδος ληγειν το ” ἐγω διαλεγομαι “ : |
| και ἀρρευματιστον ποιειν τον τοπον , και εἰθ ' οὑτως καιειν ἠ τεμνειν την σταφυλην , και χρησθαι τοις προειρημενοις | ||
| των ἐκεισε τεταγμενων φλεβων ἀνωτερω μαλλον των σφυρων βραχυ : καιειν δε και τον μεταξυ του μεγαλου τε και του |
| ' αὐτῳ τῳ ῥευματι ἡλιαζομενοι , ἀλλως δ ' ἀλλοι τερπονται , παραφαινομενης ἁμα και της θαλαττης ἑκατερωθεν και της | ||
| ἐοντα , τοφρα δε κικλησκειν μακαρων ἀρρηκτον ἑκαστων οὐνομα : τερπονται γαρ , ἐπει κε τις ἐν τελετῃσι μυστικον ἀειδῃσιν |
| παν γαρ ἐκ παντος ἐγινετ ' ἀν σπερματων γε οὐθεν προσδεομενον . και εἰ ἐφθειρετο δε το ἀφανιζομενον εἰς το | ||
| γαρ τον πολεμον μεγαλων στρατοπεδων και παρασκευης οὐ της τυχουσης προσδεομενον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἀτταλος και Πολεμων και |
| πλεον ἀγριαινεται το παθος . δηλον δε , ὁτι χυσιν ὑπομενοντος του χυμου , μεγεθυνεται τα συμπτωματα . εὐ μεν | ||
| ζῳον φαγειν ἠ πιειν και ἐνεργησαι τι . το δε ὑπομενοντος εἰπε , διοτι παντων των αἰσθητηριων του ζῳου ἐκλελοιποτων |
| στερεον , αἱ ἀρα μυριαδες ρʹ ἐπι τας μοναδας ͵Ϛ γενομεναι ποιουσιν μυριαδας ξʹ διπλας , ὡστε ὁ ἐκ των | ||
| στερηθησεσθαι ὡν ἀν ἐκειναι θελωσιν . Ὑπερτεραι δε αἱ Μουσαι γενομεναι , και των ὀμματων αὐτον και της κιθαρῳδιας ἐστερησαν |
| του κληρου , των πατρῳων , της κτησεως , της περιουσιας , των περιοντων ἁπαντων : ἀκληρον γενεσθαι των πατρῳων | ||
| ἐνταυθα συλλογιζομενος εἰληφεν . ἐοικε δε τον ταυτα λεγοντα ἐκ περιουσιας αἱρειν , ὁταν και δους αὐτῳ το ἐνδεχεσθαι περι |
| Διαγοραν ἡ τε Πελληνη και ἡ Αἰγινα ἑξακις νενικηκοτα . τελειται δε ἐν μεν Πελληνῃ της Ἀχαϊας ἀγων ὁ καλουμενος | ||
| μεν γαρ μακαρεσσι και ἀνθρωποισι φαεινει , τῃ ἐπι παντα τελειται ἀτειρεος ἐνδον Ὀλυμπου ἐσθλα τε και κλυτα ἐργα τα |
| κοσμον . οὐ γαρ ὁσον τας τιμας και τας δυναμεις ἑξειν ἐτι τας αὐτας ὑπελαμβανεν ἀριστοκρατιας πολιτευομενης , γεγονως τε | ||
| , ὡς ὑπερ πολεως βουλευομενοις και τηλικουτων πραγματων προσηκει , ἑξειν και λεγειν και συμβουλευειν δι ' ὡν και τα |
| , νητη συνημμενων , νητη διεζευγμενων , νητη ὑπερβολαιων , τριται τρεις , τριτη συνημμενων , τριτη διεζευγμενων , τριτη | ||
| , αἱ μεσαι τε , αἱ παραμεσοι τα , αἱ τριται τη , αἱ νηται τα . τετραχορδα ἐστι πεντε |
| ναρθηξ δια της σκολιοτητος των κωλων ἐμφαινει το τῃδε κἀκεισε περιφερομενον των μεθυοντων [ ἁμα δε και ἐλαφρους και εὐβαστακτους | ||
| του ὀμματος και ἐξ ἑαυτου προς ἑαυτο κινουμενον ὁμου και περιφερομενον την προς νουν και Θεον ἡλικην ὑπεμφαινει ἀνατασιν , |
| πασης μεν ἀριθμου φυσεως κοινωνησαι , κατα παντα δε τροπον μεριζομενον ὁμοιον λαμβανειν την τε των ἀφαιρουμενων και την των | ||
| λογικον τακτεον οὐ μεριζομενον ἐν τοις σωμασι , το δε μεριζομενον περι σωματα ἑν μεν ὀν και αὐτο , περι |
| ' ἀλληλων μελετασθαι : και γαρ ἐν ἀντιστασει εὑροις ἀντεγκληματικον συναπτομενον : ἐνδεχεται γαρ εἰπειν , ὁτι ὠφελειας χαριν πεποιηκα | ||
| ἐγκατοικιζεσθαι τῳ σωματι μη δια μεσων των παθων συνδουμενον και συναπτομενον : μη καθαρῳ γαρ καθαρου ἐφαπτεσθαι οὐ θεμιτον , |
| τις αὐτους ἐροιτο και πως ἡ εὐθεια λεγεται πτωσις , ἀποκρινονται λεγοντες ὁτι εὐθεια μεν δια τουτο , διοτι τον | ||
| ; πυθομενου γουν του ἀσκητου ” ποθεν | ἐστε ” ἀποκρινονται τἀληθες οἱ ποιμενες ὁτι „ ἐκ Χαρραν „ : |
| οὐ γεννωνται δε , ὡς ὁ γʹ και ὁ εʹ γεννωνται μεν ἐξ οὐδενος [ ἀριθμου ] συνδυασμου , γεννωσι | ||
| ἐπιπεδων εὐθυγραμμων σχηματων πρωτον ἐστι το τριγωνον . πως δε γεννωνται προειρηται , ὁτι τῳ πρωτῳ ἀριθμῳ του ἑξης ἀρτιου |
| ἐπιφανειας ἀοικους συναγεσθαι σταδιους τρισμυριους και ͵δ . Λοιπον οὐν καταλειπονται οἰκησιμοι ὑπο την εὐκρατον πεπτωκοτες σταδιοι δισμυριοι και ͵θ | ||
| στοιχειων ἑνοτητες [ ] ἀποτελεισθαι δυνανται και ὑπο του Ἐπικουρου καταλειπονται , καθαπερ ἐν τωι Περι ὁσιοτητος αὐτοτατα . . |
| ἐμελλε πληρωσειν εὐχην τῳ πατρι Πολυκρατει , παντα | κρεισσων ἐσομενος . θαυμαζει δε γαρ και Ὁμηρος τον διδασκαλον ] | ||
| ! ἐκ ? της [ ] νης ? ἱκανος [ ἐσομενος ] [ ] ητησα ? [ ] ς αὐτος |
| δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
| ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
| , αὐτους σωσαι , οὐδ ' ὁπως τι προς ἡδονην ἀκουσονται παρ - εδιδου τοθ ' ὁ καιρος , ἀλλα | ||
| ἐκπαγλοις ἐπεεσσιν ἐνισσεμεν οὑς τεκεν αὐτος , οἱ ἑθεν ὀτρυνοντος ἀκουσονται και ἀναγκῃ . Τον δ ' ἠμειβετ ' ἐπειτα |
| και διαφοροι κακοχυμιαι , καθ ' ἡν πολυποικιλα τα διαχωρηματα ἐκκρινονται , ἀλλα και περισπασμον της φυσεως : [ ἐκκρινονται | ||
| αὐτης της σαρκος , και λοιπον ἐν τοις τοιουτοις κριμνωδη ἐκκρινονται ἐν τοις οὐροις . ἀλλα και ἐπι παχει αἱματι |
| θερους : δυσχειμερον δε ἐστι , και ῥαδιως ὑπο ψυχους κακουται , δι ' ἡν αἰτιαν συφεωνας αὐτοις κατασκευαζουσιν , | ||
| και σκαιωρηματων και δολων και νοσων ἐνδοτερων : εἰ δε κακουται ὁ Ἀρης ἑτερῳ προσωπῳ ὡν προειπομεν , δει ποιησαι |
| ὁς ' ἀν κελευομενοι ποιωσιν , ἀλλ ' οὐ τοις ἀγουσιν αὐτους ἐπι ταυτα δεσποταις ; Προς τῳ τοινυν μη | ||
| τ ' οὐρεσι βουκολοι ἀνδρες ἰλλασιν οὐκ ἐθελοντα βιῃ δησαντες ἀγουσιν : ὡς ὁ τυπεις ἠσπαιρε μινυνθα περ , οὐ |
| ὑφισταμενος , κακοποιον μεντοι , οὐχ ὁρᾳ δε και το ἑπομενον , ὁτι εἰ θεον παντως ὑποστατεον και ὑλην , | ||
| ἀκολουθον το ἐπιφερομενον . Το μεν προτερον ἀναγκαιον ὡς ἀναγκαιως ἑπομενον εἰρηται , τουτο δε γε το δευτερον κατα το |
| σκεψωμεθα , ὁπως μη ἡμας τα πολλα ταυτα ὀνοματα ἐς ταὐτον τεινοντα ἐξαπατᾳ , εἰ τῳ ὀντι μεν οἱ θεμενοι | ||
| ἑκαστου εὐδαιμονιαν , προς τουτο ἐπιφερει , ὁτι ἑν και ταὐτον ἐστιν ἑνι και πολει εὐδαιμονια : τῳ γαρ εἰδει |
| μειζω κεκτημενοι μετριᾳ ἐσθητι ἐχρησαντο και ἐς τα ἀλλα τοις πολλοις ὁμοδιαιτοι κατεστησαν τους πολλους : τους πενητας οἱ τα | ||
| ὀστοις και λιθοις και πωροις και ὀνυξι και θριξι και πολλοις ἀλλοις τοιουτοις εὑρηται πολλακις ἐν ἀποστημασιν ὁμοια περιεχομενα σωματα |
| εἰεν ἀμφοτερα ιβʹ ἠ ιδʹ , γινεται το συναλλαγμα και τεξεται πρωτοτοκον κορην και ἡ γυνη προτελευτᾳ : ἐαν δε | ||
| εἰτε φαυλων . και παλιν ἐν ἑτερῳ τοπῳ λεγει και τεξεται ἡ δαμαλις και ἐρουσιν , οὐ τετοκεν . προστιθεις |
| , συναναβιβαζουσης δε και την σπαθην , τον κατ ' ἀνατασιν τροπον ἐπιτελει . δυναται δε και ὁ κατα διατασιν | ||
| οὐχ οἱον ἐστιν ἐμποδιζοντων των φωνητικων ὀργανων προ τριων συλλαβων ἀνατασιν ποιησασθαι . Καλουνται δε βαρυτονα , ἐπειπερ την βαρειαν |
| ' οὐχ οἱαι της Ἀφροδιτης εἰσιν . ἐκει γαρ Ἀπατην ἀλλοιαν φησι τῃ Ἀφροδιτῃ παρεπεσθαι , ὁθεν και Παφιαν αὐτην | ||
| αὐτοι οἰονται . [ ἠ και ἐαν οὑτω θεωνται , ἀλλοιαν τοι φησεις αὐτους δοξαν ληψεσθαι και ἀλλα ἀποκρινεισθαι . |
| μετριως τα οἰκεια δεικνυσι χρωματα φωτιζομενα , ἀγαν δε πυκνωθεντα μελαινεται σκιερα μεν πρωτως γινομενα , τῃ ἐπιταθεισῃ δε τραχυτητι | ||
| , το Ἀττικον μελι ὑγρον διαμενει , την δε χροιαν μελαινεται . το μεν οὐν χειρον μελι ἑψει , ἀμεινον |
| και ἐξ ἀναγκης και αὐτοματως τινα γινεται : το γαρ αὐτοματον ἐν τοις γινομενοις φυσει . των δ ' ἀπο | ||
| πεποιηνται . του περιβολου δε ἐντος χασμα γης ἐστιν οὐκ αὐτοματον ἀλλα συν τεχνῃ και ἁρμονιᾳ προς το ἀκριβεστατον ᾠκοδομημενον |
| ὁσον διαφεροντα . ὡς οὐκ ἐστιν ὁπως ἀν μαλ - λον αὐτοις χαριζοισθε ἠ οὑτως δρωντες , ἠ ὁπως ἀν | ||
| Κορσιας [ σταδια ] ρʹ : ἐπι Σαμιων Ἀμπε - λον σταδια λʹ : ἐπι το Ἀργεννον δια του Αἰγαιου |
| τι των κατα τους ἀγωνιστας πολυπραγμονει , ὁ δε κακος ἐκεινος και ἀναθλος ἀνταγωνιστης ἀπογνους την ἐκ του ταχους ἐλπιδα | ||
| αὐτῃ ἑκατερα ἀποδοσις , εἰτε βουλοιτο τις λεγειν τοσουτῳ θαυμαστοτερος ἐκεινος παρα πασι νομιζεται εἰτε βουλοιτο λεγειν τοσουτῳ πλειονα ὑμεις |
| δε περι χιλιους . ἁμα δε τῳ κινδυνῳ τουτῳ χειμων ἐπιγενομενος εἰκοσι των νεων διεφθειρε πλησιον ὁρμουσων της παρεμβολης . | ||
| νεαρα τε εἰη και μη συν φλεγμονῃ , λυει βορβορυγμος ἐπιγενομενος [ . . ] : δει εἰδεναι ὁτι “ |
| ᾑ τα της πολιτειας σφοδρα καλως διακεκοσμηται , τι ἑτερον ὑποληψεται ἠ ὁτι ἐπιστατειται ἡδε ἡ πολις ὑπ ' ἀρχοντων | ||
| εἰτα ὁ Πλουτων εὐ οἰδα ὁτι ἐμε ῥᾳθυμειν ἐν τουτοις ὑποληψεται , και ταυτα παρ ' ἀλλῳ οὐσης της αἰτιας |
| ἀδιαιρετον , αὐλητρις ἐστω πεσουσα δημοσια , ἑτερον δε το διῃρημενον , αὐλη τρις πεσουσα ἐστω δημοσια . ἐτι δε | ||
| ἀλλα και πεπονθε προς αὐτα την διαιρεσιν : ὡστε και διῃρημενον ἐστιν . Ἐτι δε και ἀντιμετεχει των ἀλλων , |
| και τῳ μεν ἀγαθῳ , ὁτι ὡσπερ το θειον παντων προνοειται , οὑτω και ὁ τελειος φιλοσοφος των ἀτελων ψυχων | ||
| ὑμνει την φυσιν , και δεικνυει πως αὑτη ἐν πασι προνοειται του σωματος , ἠ των ψυχικων μοριων . και |
| δε ἀραιος και διακενος . ἀλλ ' ὁ μεν ναστος περιαπτομενος τοις ἀνδρασι συμβαλλεται αὐτοις περι την σποραν : ὁ | ||
| ψυχης κτιζειν . αὐτος δε ὁ λιθος καθ ' ἑαυτον περιαπτομενος μεγιστην εὐπεψιαν παρεχει και ἐντασιν τοις μη δυναμενοις συνουσιαζειν |
| , και αἱ ὡραι του ἐτεος , και αἱ των περιοδων προς ἀλληλας ἀνταποδοσιες , ἠν τε καθ ' ἡμερην | ||
| εἰσιν , ἀλλα τοις πεπαιδευμενοις : ἐκ δε πασων των περιοδων ὁ τελειος ἀριθμος και χρονος συμπεραιουται ὁποταν ἐπι το |
| πρωτος νους συνεκαλεσατο παντα ἐξελθειν εἰς τον κατα των Τιτανων πολεμον , ἠγουν της ἀταξιας . εἰπε δε τιμηθηναι και | ||
| ταις προνομαις ἐσκεδασμενους ἀναλαβων , ταξιν αὐτοις ἀπεδωκε την εἰς πολεμον ἁρμοττουσαν . τοις δε Οὐολουσκοις συν καταφρονησει και θαρσει |
| . παγκληριας ] κτησεως . οἰσω ] εἰ γαρ Αἰγισθος ἀπολειται , κἀγω γαμηθησομαι . πρεσβευσω ] τιμησω . ἐντευθεν | ||
| και δεινον , εἰ δια την σην περι ταυτα ἀρετην ἀπολειται τις . βελτιον γαρ σε βιασθηναι προς ὑπνον ἠ |
| Περσιδα ὑπ ' αὐτων : των Ἀθηναιων ἀφικετο : το δεινον δηλονοτι . ἐθνῃσκον πολλῳ μαλλον : ὁσῳ ἠν πολυανθρωπος | ||
| ἐνεπρησθη ἀνθρωπων : και πελαργων νεοσσιαι . τι μεγα ἠ δεινον ; ἠ δειξον μοι τι διαφερει οἰκια ἀνθρωπου και |
| ὀψεως Εὐσεβης ἐς το ἐπειτα ἐκληθη , του δ ' ἐπιοντος ἐτους Φουριον μεν ἐπι τῳδε ἐς δικην Γαιος Κανουληιος | ||
| διαφορον και διανοιαν ποιει : παρα την ὁμωνυμιαν : Ξερξου ἐπιοντος ἐχρησεν ὁ θεος : Τειχος τριτογενει ξυλινον διδοι εὐρυοπα |
| μεν οὐν ὡς ἐπι το πολυ των ἀδενων ἡ φλεγμονη λυεται : πολλακις δε και μειζων γινεται και ἐκπυϊσκεται . | ||
| ἠν μη γλαυκος ᾐ . Σπασμων , φωνη ἐν γονιμῳ λυεται , ἀπηλλακται του μεγαλου νοσηματος . Λεχοι δε πυ |
| κρυφιων αἰτιων , λεγομενα την γενεσιν ἐχειν ; τις δε ἀνεξεται κατα το φαινομενον ἀκουειν αἰδοια οὐρανου και τουτων ἐκτομας | ||
| των Μουσων ᾠδαις δεδεμενον : ὁ οὐποτε Θεοδωρος ὁ καλος ἀνεξεται προς το τιμαν τους λογους ἀναγκην ἐχων το δια |
| τα εἰς ω ληγοντα ῥηματα βαρυτονα , εἰ μεν μακρᾳ παραληγονται , δια του αθω ποιουσι την παραληγουσαν , οἱον | ||
| Ε διφθογγῳ παραληγονται . Τα δια του ῳος κτητικα διφθογγῳ παραληγονται , οἱον κῳος , μινῳος : οἱς ἠκολουθησε και |
| ἑορτη δε αὐτῳ ἐπετελειτο , ἐπειδη αὐτος συνηγαγε την Ἀττικην προτερον σποραδην και κατα κωμας οἰκουμενην . ἐπ ' ὀλιγοις | ||
| Εὐβουλιδου ἀρχοντος . ἐν οὐν τετταρσιν ἠ πεντε ἐτεσι , προτερον μη ὑπαρχουσης οὐσιας , χαλεπον , ὠ ἀνδρες δικασται |
| νυν ἡμιν ἀν συνομολογοιτο ; Το ποιον ; Την τἀγαθου διαφερειν φυσιν τῳδε των ἀλλων . Τινι ; Ὡι παρειη | ||
| συ δ ' ὑπαγε εἰς τοὐμπροσθεν . φακους και φακην διαφερειν φασιν : φακοι οἱ ἐτι ὠμοι , οὐχ ἑνικως |
| δη ταὐτον ἐν ταις κακαις ὁμοιως και ἐν ἀγαθαις ἐνον πασας ἡδονας ἀγαθον εἰναι προσαγορευεις ; Πως λεγεις , ὠ | ||
| ταττομενη μετα του δικαιου . ἐαν δη ταυτης κατατυχω , πασας ἀπολυσομαι τας διαβολας : ἀνευ δε ταυτης οὐθ ' |
| ὑπερυθρον , το δ ' αὐ μελαν οἱον ἐσχαρα : κακιστον δε το μελαν και θανατωδεστατον . βοηθει δ ' | ||
| ' ὡν δη κεχρονισμενων ἐρυσατο . κυστις δ ' ἐπωδυνος κακιστον μεν ἐν πυρετῳ , γενοιτο δ ' ἀν που |
| λεγομενων ἀληθειας περι και τοις νεοις ἱλεων μετα πειθους γιγνεσθαι ἐπευχομενος . δει δε δη και ἐτι τριτους τους ὑπερ | ||
| ἀπεληγεν ἀταρτηροιο κυδοιμου Αἰακιδην Αἰαντα δαμασσεμεναι μενεαινων , και οἱ ἐπευχομενος μεγ ' ἀπειλεεν ἀφρονι θυμῳ : Αἰαν , ἐπει |
| – ἀγωνα Λοξιαι καταβαντ ' εὐρυν ἐν θεων ξενιᾳ . θυεται γαρ ἀγˈλαας ὑπερ Πανελλαδος , ἁν τε Δελφων ἐθˈνος | ||
| την θεον ἐκ Σουνιου της Ἀττικης ἐπιβασαν τῃ νησῳ ἐνταυθοι θυεται τῳ Ἀπολλωνι ὁϲημεραι και μεριϲ αὐτῳ και δειπνον παρατιθεται |
| τινος χειρα ἠ σκελος ἠ τινα των μικροτερων μερων , παθοντας ἠδη εἰς κινησιν και αἰσθησιν , ἐκεινα των νευρων | ||
| γραμματων του πεποιηκοτος ἡδονη . πως οὐν ἐστι τους εὐ παθοντας ἡμας ἠ προς σε μη γραφειν ἠ προς ἀλλους |
| φῃς πολυ ἐπιδεδωκεναι , ἀληθη λεγων : ὀπισθεν δε αὐτου ἐρασται πανυ πολλοι τε και ἀλλοι και Κτησιππος , νεανισκος | ||
| και ὠνας παιδων μεμουσωμενων , και αὐτοι δε Μουσης τινος ἐρασται γενησονται και συστασιν φιλιας ἑξουσιν . Ἀφροδιτη Κρονῳ ἐπιμεριζουσα |
| εἰδεναι ὁτι μετα το παρασχεθηναι την τροφην ἐν τῃ γαστρι ἀλλοιουται και πεττεται : εἰτα μετα το πεφθηναι και ἀλλοιωθηναι | ||
| και μην ὁτι γε το μεν πανυ σμικρον σωμα ῥᾳδιως ἀλλοιουται προς του πλησιαζοντος , το δε μειζον ἐν χρονῳ |
| δ ' ἀπηγγειλαν οἱ πρεσβεις ταυτα τοις Ἀθηναιοις , ἐπεμψαν αὐτους εἰς Λακεδαιμονα . οἱ δ ' ἐπει ἠσαν ἐν | ||
| ψυχας αὐτων προς το βελτιον ῥυθμιζειν δυναται : ἐτι οὐν αὐτους ἁπαλους ὀντας ἀξιουσι ταττειν . τι δε βουλεται αὐτῳ |
| δεῃ , οἱ μεν ἀσωτοι και ἀκρατεις ὑπο των ἀκολουθουντων ἑλκονται και συρονται μετα πονων τε και νοσηματων κεκραγοτες και | ||
| τους πορους , δι ' ὡν οὑτοι μεταλαμβανονται τε και ἑλκονται προς των καθαρτικων φαρμακων , ἀναστομουν , εἰ ἡ |
| πλοιου καταδυντος . ὁ και μεγιστον ἐστι σημειον του μηδεν προσηκειν αὐτῳ . τις γαρ ἀν τον ἑαυτου σιτον ἐπειθε | ||
| ἠ πεμπε μηδ ' οἰου λαμβανειν σοι μαλλον ἠ διδοναι προσηκειν μηδε σφοδρα δικαιος ὠν ἑν τουτο ἀδικον ποιει . |