ἀλλα τουτο το θεσφατον ἐς την ἐμην οἰκιην ἐρχεται : Χρυσος γαρ μοι κεκλεαται ἀῤῥενων παιδων ὁ νεωτατος : ἐστι | ||
Φρονημα λιπαρον οὐδαμως ἀναλισκεται . Χωρισμος φιλων δοκιμαστηριον φιλιας . Χρυσος δ ' ἀνοιγει παντα κἀϊδου πυλας . Χθων παντα |
' ἀγαθον ἠ Ῥοδιοις ὁ καταβας ἐν ὑετοις ἐξ οὐρανου χρυσος . Εὐδαιμων εἰναι μοι δοκει Βοηθος οὑτοσι μεγαλην εἰναι | ||
σωματων ἀναπεφυρται και διεσπαρται : οἰχεται δ ' ἐλεφας και χρυσος της τεχνης δευτερος : οἱ δ ' ἀνεχοντες τα |
συστασεις ποιει μεγαλας , προς βασιλεις και ἀρχοντας γνωριζων και ἐνδοξους ποιων , και μαλλον αὐξιφωτουσης της Σεληνης : λειπουσης | ||
και μηδαμου προϊεσθαι δια μαλακιαν τα δικαια , τουτ ' ἐνδοξους ἐποιησεν αὐτους εἰκοτως . ἀλλ ' οὐχ ὁ νυν |
ἀρτον ἠ κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐπικρατουσαν ἑκαστῳ διαθεσιν . ὀστρακοις των ὀνομαζομενων ἰδιων ὀστρεων κεκαυμενοις | ||
κριθινον ἀλευρον ἠ πυρινον ἠ ἀλφιτα κατα την ἐν ἑκαστῳ ἐπικρατουσαν διαθεσιν . ἡ δ ' ἀγρια προς μεν τας |
ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
ἐγρηγορουσα γινωσκει , καθορῃ τε τα ὁρατα και διακουει τα ἀκουστα , βαδιζει , ψαυει , λυπεεται , ἐνθυμεεται , | ||
τουτων τε τα μεν ὁρατα ὁρασει καταληπτα ἐστι τα δε ἀκουστα ἀκοηι και οὐκ ἐναλλαξ , πως οὐν δυναται ταυτα |
την γραμματικην ἐπιστημην κατα την ἑξιν τελειωθεις και παραδιδους τους γραμματικους λογους , και το μεν ψυχρον ὑδωρ δυναμει λεγεται | ||
τους ἀνθρωπους , περι δε καλοκἀγαθιας μηδενα . τους τε γραμματικους ἐθαυμαζε τα μεν του Ὀδυσσεως κακα ἀναζητουντας , τα |
λογον ἀμερεις οὐσας , ἀλλα την λευκοτητα ἀμεριστον οὐσαν δεχεται μεμερισμενως ἡ ὑλη . ὡσπερ οὐν ἀλλο το ζωον και | ||
των ἰσχιων και μηρων ἀρθρα εἰτα ἐπι τας χειρας , μεμερισμενως ἑκαστου ἀρθρου πασχοντος , ὁτε καθως προειρηται ἀρθριτις κυριως |
την ἀντιπαλον ἀλλοτριοτητα : το μεν οὐν ὁμοιον ἐστι και φυλακτικον του παραπλησιου , το δ ' ἀνομοιον και φθαρτικον | ||
οἰκειον και ἀλλοτριον θαυμαστον και τῳ συνανθρωπιζον οἰκουρον εἰναι και φυλακτικον του των εὐ δρωντων βιου παντων περιττοτατον : ὡν |
δια καταπλασματων των δυναμενων πεττειν τον ἐν τῃ γαστρι περιεχομενον φλεγματικον χυμον , και μεντοι και χαλᾳν την ἀπο του | ||
δυσρουν και δυσκινητον ἐργαζονται τον ἠδη περιεχομενον ἐν αὐτῳ , φλεγματικον δε και ὠμον και ἡμιπεπτον τον ἀναφερομενον . και |
των τε μαλακιων τικτουσιν πρωται του ἐαρος αἱ σηπιαι και τικτουσι πασαν ὡραν και κυισκονται πεντεκαιδεκα ἡμεραις . ὁταν δε | ||
. Αἱ δε χωραι προς τας ὡρας κακως κειμεναι τοιαυτα τικτουσι νουσηματα , ὁκοιη ἀν ἡ ὡρη , ταυτῃ ὁμοιως |
ἀρετας συνηγεν , και προς αὐτον εἰποντος ” ὡρα σοι ἀναγιγνωσκειν τον προς Λεπτινην „ „ σοι μεν οὐν ” | ||
. ταυτας τας ἐπιστολας εὑροντες [ συναγαγοντες ] ἐκκλησιαν φανερως ἀναγιγνωσκειν ἠξιουν . αἱ μεν ἀλλαι γυναικων ἠσαν ἱκετειαι και |
τελος ἀγαθον προτιθεμενος και περι της ἐπιτυχιας αὐτου καλως τας βουλας και τας σκεψεις ποιουμενος . ὡς γαρ ἐπιπαν τα | ||
προειπε μηκετι συντελειν , ἱνα μη συνιοντες εἰς ταὐτο πολλοι βουλας ἀπορρητους μετ ' ἀλληλων ποιωνται περι καταλυσεως της ἀρχης |
πατρος ἐσθλου γεγωτες δυστυχους ' ἀναξιως . τρισσαι μ ' ἀναγκαζουσι συννοιας ὁδοι , Ἰολαε , τους σους μη παρωσασθαι | ||
παιδων ὑπογραψαντες γραμμας τῃ γραφιδι οὑτω το γραμματειον διδοασι και ἀναγκαζουσι γραφειν κατα την ὑφηγησιν των γραμματων , οὑτω δη |
, το των ἀφειμενων ἠδη της στρατειας και το των ἐνδοξοτατων και το των γεροντων , χωρις του ὑπο του | ||
ἀγειν αὐτην προς Στατειραν . Ἐτυγχανε δε ἐκεινη μετα των ἐνδοξοτατων Περσιδων ἐν κοιλῃ νηι , ὁλως οὐδεν ἐπισταμενη των |
ἰσην πιθανοτητα τουτων τε των λογων και των παρα τοις δογματικοις κειμενων την ἐποχην συναγοντες . Εἰ μεντοι και δοιημεν | ||
, οἰμαι , πασαν την γεγενημενην περι αὐτων παρα τοις δογματικοις ματαιοπονιαν . εὐθεως οὐν , εἰ ὁ μεν ἀγνοων |
των λογων ἐπιζητουντας ἐνταυθα σε μαλλον ἀγασθαι της δυναμεως οὑτω δυνηθεντα ταις παιδιαις προς ἡμας καταβηναι ἠ εἰ τον βαρβαρον | ||
δε τουτο ἑξειν δι ' ἐμου , σχειν δε οὐ δυνηθεντα , το δε των ἀχθομενων οὐ πεποιηκοτα ῥημα οὐδεν |
των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | ||
χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : |
πιθανον γε εἰναι δοκει ἰσοταχεις εἰναι τους πλανητας κατα την προαιρετικην πορειαν , ἀλλα και ὠκυτεραν εἰναι την των ὑψηλοτερων | ||
' αὐτου δια την ἐμπεριοχην , κινειται δε και ἑτεραν προαιρετικην , καθ ' ἡν [ και ] ἀλλοτε ἀλλα |
χωρας ἐτι καταλαβῃ σωματα , τουτων τα μεν ἐρρωμενα και ἀκμαζοντα ταις ἡλικιαις εἰς ἀμυναν πολεμου λαβων , ὁ τι | ||
ὁ δε του Διος ἀστεια , ἀξιωματικα , εὐπαροχα , ἀκμαζοντα , ἱλαρα , ἀγαθοποια , ὁ δε του Ἀρεως |
παλης ἀγαθοι φυλακες προσερειδοντες την κεφαλην ἐκ των βραχιονων . βραχιων εὐσημος παλης : βραχιονα δε καλω εὐσημον τον τοιονδε | ||
μερους του σωματος , ὁπερ ἐν τῃ συνηθειᾳ παραλογως ὀξυνουσι βραχιων λεγοντες , και αὐτο γαρ ὁμοιως τῳ συγκριτικῳ βαρυνεται |
πολεις δυο , ἡ μια Φωκιδος , ὡς Δημητριος ὁ Καλλατιανος , ἡ δε ἐν Μαλιευσιν , ὡς Ἀπολλοδωρος . | ||
πολεις δυο : ἡ μια Φωκιδος , ὡς Δημητριος ὁ Καλλατιανος , ἡ δε ἐν Μαλιευσιν , ὡς Ἀπολλοδωρος . |
δ ' ἀν τις ποιησαιτο του τε συντομου και του ἀκριβους ἁμα φροντιζων : οἱ γαρ ὁρισμοι συντομοι παντως ὀφειλουσιν | ||
ἀπαριθμησιν των κατηγοριων , ἀρξηται δε το δευτερον αὐτης της ἀκριβους διδασκαλιας : ὡσπερ γαρ οἱ ἀριστοι των γραφεων προ |
ἐν ἀρχουσῃ τῃ πολει και δυναμιν γενναιαν περιβεβλημενῃ εὐελπις ὠν εὐδοκιμον αὐτῳ φανεισθαι την τεχνην : το δε ἠν ἀρα | ||
στεφανουσα και χρυσῳ τῳ στεμματι . ἐαν μεν σχῃ γενος εὐδοκιμον , μετα το προοιμιον ποιησῃ του βασιλεως το ἐγκωμιον |
την εἰσοδον ὑπαρχειν . κατα δε την ἐπανοδον του ζῳου παρεσκευασμενοι τοξοτας και σφενδονητας , ἐτι δε ἱππεις πολλους , | ||
Ἀττηλαν τοποις διατριβειν συνεβαινεν ἀφικομενον περισταντες εἰχον οἱ προς τουτο παρεσκευασμενοι βαρβαροι και τα χρηματα , ἁπερ τῳ Ἐδεκωνι ἐκομιζεν |
: των δε ὀκνουντων και ἀποστρεφομενων , λοιδορειν αὐτους ὡς μαλακους τε και ἀναξιους αὑτου και τῃ μητρι μαλλον ἐοικοτας | ||
δι ' ἑξαμηνου φασιν ἀνερχεσθαι τον Ἀδωνιν . μαλακαι : μαλακους φησιν ἐχειν ποδας τας Ὡρας , ἐπει το ἐαρ |
' ἀρεταν , προθυροισιν δ ' Αἰακου ἀνθεων ποιαεντα φερε στεφανωματα συν ξανθαις Χαρισσιν . Ἑν ἀνδρων , ἑν θεων | ||
. τῳ μεν Ἀλεκτραν ὑπερθεν δαιτα πορσυνοντες ἀστοι και νεοδˈματα στεφανωματα βωμων αὐξομεν ἐμπυρα χαλκοαραν ὀκτω θανοντων , τους Μεγαρα |
τους ἀνδρας οὐδαμως , κελευει δε περιαχθεντας ἰδειν την δυναμιν ἁπασαν . ἐπει δε εἰδον , ἀπιτε τοινυν ἐφη και | ||
ἠ ἐλλειπον ἀποδοθηναι . ἠριθμησαν οὐν ἐν πρωτοις την πληθυν ἁπασαν : ἡ δε ἠν δυο και εἰκοσι χιλιαδες , |
της θηρας ὡς οἱ πολεμιοις νυκτωρ ἐφισταμενοι και εἰ των φυλακων κρατησαιεν ἐπ ' αὐτην ἰοντες εὐθαρσως την ἀκροπολιν και | ||
, και ἐκελευον σφας δεχεσθαι . Βαρυνομενοι δε ὑπο των φυλακων και ἐρωτωμενοι τινες εἰεν , ἐφασαν ὁτι κατα προσταξιν |
και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | ||
ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους |
προσπιπτοντων ἐσθιειν , ὑποθλασας εἰτα εἰασε κεισθαι : και ἰδων τεθνηκος , ἐξ αὐτου τρωγει ἠδη . οἱ δε θηλεις | ||
ὡς ἐρρωμενῃ τῃ τοιαυτῃ ἐφοδῳ ; βʹ εἰ μη μοριον τεθνηκος ἀναβιωσκεται , οἱον δακτυλος ἠ ὀφθαλμος ἐκκοπεις , δηλον |
, ἱνα , καθ ' ὁσον αὐτῳ δυναμις , εὐδαιμονων εὐδαιμονεστερος ᾐ . ὁ δε γενναιος τυραννος οὐ μακαριων εἰναι | ||
λυποιτο λυπας ἀρα τοιουτου ὀντος του βιου , οὐκ ἐσται εὐδαιμονεστερος ὁ του κοσμιου ἠ του ἀκολαστου ; ὁ μεν |
εἰς το βουλευτηριον : ἰατροι τε δια νοσον σκοτωδη ἑκαστοτε συμβαινουσαν αὐτῳ και τοτε προσπεσουσαν : ἡ τε γυνη παντων | ||
ταις χερσι καταρτισμον , την | δε εἰς το ἐμπροσθεν συμβαινουσαν καταγραψω χαριν του δυναμενην συνθεωρηθηναι παραιτιαν ὠφελειας γενεσθαι . |
στρατιωτικον πληθος . στρατεια ἐκτεταμενως το πραγμα , στρατια δε συνεσταλμενως το των στρατιωτων πληθος . ἐναλλασσει δε πολλακις ἐν | ||
δε τους χρονους , εἰ τις τον μεν μη ἐργαζομενον συνεσταλμενως ἀργον λεγοι , την δε πολιν ἐκτεταμενως Ἀργος . |
, ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | ||
Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ |
ἀνακαθαρσεως , ταπεινωσει μεν την χωραν , οὐδεις δε αὐτης ἐπικρατησει . Σεληνης δε οὐσης ἐν τῃ ἐκλειψει ὁταν διᾳττων | ||
, ἐπι των κατα συζυγιαν κρασεων ἀει της ἐπικρατουσης ποιοτητος ἐπικρατησει τα γνωρισματα . Ἡ μεν μικρα κεφαλη μοχθηρας ἐγκεφαλου |
ὁρωμενη , ἠρυθρια δε μαλλον ἐπαινουμενη , ὡστε την ἀγοραν ἀποστρεφεσθαι , συνειναι δε τῃ μητρι και σεμνως οἰκουρειν . | ||
προστιθεασι το ι , ἱνα ἐν ταὐτῳ και χαρακτηρα μεταδιωξωσιν ἀποστρεφεσθαι την ὀξειαν τασιν και βραχυτεραν την συλλαβην ἀπεργασωνται . |
, ὡς αὐ κἀκεινους παραπλησιους ἀλληλοις ὀντας και οὐδενα ὑπερεχοντα ἐπιφανως αὐτων . του δε Μενεσθεως μνησθεις ὁ ποιητης οὐδεμιᾳ | ||
' ἐνιων ἐτυχεν , ἀλλ ' εἰ τι προσηναγκασεν , ἐπιφανως ἐδοξε βιαζεσθαι . και μην εἰ μεν ἐχοντας το |
ἀπεχεσθαι πειρασθαι , πλην εἰ δια μακρου χρονου πισσου ἠ φακου γευεσθαι τις ἐθελοι . πλειστην δ ' ἀν ἐχοις | ||
δυσεντερικων ποτιζων και δια κλυστηρος ἐνιεις μετα χυλου ὀρυζης ἠ φακου ἠ τινος ὁμοιου , ἐπι δε αἱμοπτοϊκων μεθ ' |
της ἀξιας κομιζεσθαι : οὐδε δικαιον τα αὐτα μη δρασαι κρατησαντας , ἁπερ ἡττηθεντες ὑπο των κεκρατηκοτων ἀν ἐπαθομεν . | ||
μεθ ' ὁπλων ἀφικομενους , ἀνελειν μεν τους φυλακας , κρατησαντας δε των τειχων και γενομενους ἐγκρατεις της ἐλευθεριας χαριστηρια |
ἑτερων κλητον Ἀθηνηθεν ἐλθοντα νεων ἀρχην κτησασθαι μακαριστον , πηλικης εὐδαιμονιας το Ἀθηναιους εἰναι τους μεταπεμπομενους ; ἐγω δε ἡσθην | ||
τι ἁπαντες ἀνθρωποι . αἱ δε ἀπαρχαι εἰσι νηες γεμουσαι εὐδαιμονιας , και ὁ τι ἀν ἡ φυσις ἀριστον τεκῃ |
εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
Λασιος : Χαλκων : Τρικορωνος : Ἀλκαθους ὁ Πορθαονος : Ἀριστομαχος : Κροκαλος . τουτῳ τῳ ἀριθμῳ των ἀπολομενων μνηστηρων | ||
Λασιος , Χαλκων , Τρικορωνος , Ἀλκαθους ὁ Πορθαονος , Ἀριστομαχος , Κροκαλος . τουτωι των ἀριθμωι των ἀπολομενων μνηστηρων |
καππαρεως και τοις τοιουτοις : ἐξωθεν δε μαλακτικοις φαρμακοις και διαφορητικοις : οἱον τῃ κωφῃ , τῃ κιτρινῃ : πολλην | ||
και περιπατοις και ταις ἀλλαις κινησεσιν , ἐτι δε χρισμασι διαφορητικοις ταχεως ἐκκενωσαι του πληθους , εἰ μη ἀρα σοι |
ἐπι σφας ἰεναι , νομισαντες , ἐαν μη των Ἐπιπολων κρατησωσιν οἱ Ἀθηναιοι , χωριου ἀποκρημνου τε και ὑπερ της | ||
ἀγωνιζεσθαι μελλουσι τα Ὀλυμπια ἐναγιζειν τῳ Οἰβωτᾳ , και ἠν κρατησωσιν , ἐν Ὀλυμπιᾳ στεφανουν του Οἰβωτα την εἰκονα . |
την χωραν ἐλθοντες , τοις δε ξυνδιασωσοντες , ἐπι Συρακουσας ἐπολεμησαν , οὐ κατα δικην τι μαλλον οὐδε κατα ξυγγενειαν | ||
ἐθνων τε ἐκρατησαν ἀπο Μακεδονιας μεχρι Εὐφρατου : και ὁσους ἐπολεμησαν , ἐς συμμαχιαν αὑτοις ἐπεισαν και βεβαιοτατοις ἐχρησαντο . |
και γυναικας και τειχη και πολεις και παντ ' ἐχει συλλαβων , ὡσπερ τοις ἐπιορκησασιν Ὁμηρος ἐφη συμβαινειν , συν | ||
πολιν συναγαγων τους ἀνθρωπους ὠνομασεν ἀπο του ἀδελφου Τροιζηνα , συλλαβων Ὑπερειαν τε και Ἀνθειαν . πολλοις δε ἐτεσιν ὑστερον |
ὡστ ' , εἰ μη προ του συντελεσαι την ἐπιβολην κατελυθησαν , μηδεμιαν ἀν ὑπερβολην ἑτεροις προς κατασκευην ἐργων ἀπολιπειν | ||
οἱ πλειστοι και τελευταιοι πλην των ἐν Σικελιᾳ ὑπο Λακεδαιμονιων κατελυθησαν , μετα δε την των τυραννων καταλυσιν ἐκ της |
και ποιησασαι φυγας προς τους ναους των θεων διαδρομους και σπουδαιας και συντονους , διερροθησατε και ἐκινησατε και δια του | ||
ἐσθηματα ψυχης , οἱς σκεπαζεται και συγκρυπτεται , της μεν σπουδαιας το ἀγαθον , της δε φαυλης το κακον . |
τα γεννωμενα . Τραπεζαν κοινην παρατιθενται , ἀλλ ' οὐ κοιτην . Ἐν σαρκι τυγχανουσιν , ἀλλ ' οὐ κατα | ||
ἐν τοις βορειοτατοις τοποις ἐδεικνυον οἱ αὐτοθι βαρβαροι την ἡλιου κοιτην , ὡς ἐκει των νυκτων ἀει γενομενου παρ ' |
, μητε ἀρχας ἐχει ἐκ του ἐπι μακρον ἐνεθισθηναι ταις ἀγαθαις πραξεσιν ἠ και δι ' εὐφυιαν ῥᾳον ἑαυτῃ προσοικειουμενην | ||
δε θυσιαν τε ἐθυσεν Ἀλεξανδρος , ὡσπερ αὐτῳ ἐπι ξυμφοραις ἀγαθαις νομος , και ἀγωνα ἐπετελει γυμνικον τε και μουσικον |
. τα γαρ ἀνθρω - πινα παθη και ἁ δρωσι πιστοτερα εἰσι των περι αὐτα λογων . ὁταν τοινυν οἱς | ||
τῃ φθορᾳ των δεσποτων μαλιστα βασανον ἐδιδοσαν : οὐδενες γαρ πιστοτερα ἐργα ἀπεδεικνυντο ἐν ταις δεσποτικαις συμφοραις των εὐνουχων . |
αὐτο κεκλιμενῃ : ἐνταυθα δ ' ἐστιν ὁ φοινικων , μεμιγμενην ἐχων και ἀλλην ὑλην ἡμερον και εὐκαρπον , πλεοναζων | ||
Ἡλιον φασεις ἀναλογως και την ἐν τοις ἐνεργημασι συγκρασιν λαμβανων μεμιγμενην ἐκ των κεκοινωνηκυιων φυσεων την περι το ἀποτελουμενον ἰδιοτροπιαν |
, ἀλλα και τοις πατρασιν αὐτων , ὡς σπου - δης και ἐπιμελειας ἁπασης | ἀξιου : καιτοι γε , | ||
: ἐξ ἐριδος Φιλομηλειδῃ . ταυτα μεν περι των εἰς δης πατρωνυμικων : τα δε μητρωνυμικα δια του ι Λητοϊδης |
δαιμονιως μηχανωμενος κερασματα τινων μελων διατονικων τε και χρωματικων και ἐναρμονιων , δι ' ὡν ῥᾳδιως εἰς τα ἐναντια περιετρεπε | ||
τεσσαρων ἠ των ὁμοιων . γενει δε τα διατονικα των ἐναρμονιων ἠ χρωματικων , ἠ τα χρωματικα ἠ ἐναρμονια των |
παραδοθεντων φησι . λεγουσι δε ὁτι οὐτε προσθετους οὐτε ἐπακτους κομας ἐκ της ὑβρεως και λασθης ἐς την χρειαν παρελαμβανεν | ||
. . φειδωλιαν καλουσιν . ἀπεκειρατ ' ] ἐκειρε τας κομας , ἀπεκοψε τας τριχας , την τριχα : ἠγουν |
ὑπαρχει . Οἱ ἰπνιται των ἀρτων και οἱ μη καλως ἐσκευασμενοι παχυχυμοι και ὁ καλουμενος τραγος και τα δια γλευκους | ||
των λογων εἰρηται . Ἰωνες δε ἑκατον νεας παρειχοντο , ἐσκευασμενοι ὡς Ἑλληνες : Ἰωνες δε ὁσον μεν χρονον ἐν |
οἱα την πολιν ἐλυμηνατο ; προσταχθεν γαρ αὐτῳ τετταρων μηνων ἀναγραψαι τους νομους τους Σολωνος , ἀντι μεν Σολωνος αὑτον | ||
παρεργα των ἐργων πλειω γιγνηται . το γαρ προκειμενον ἐστιν ἀναγραψαι την ἀποδεδομενην περι εὐδαιμονιας ὑπογραφην . εἰ δ ' |
ἐμοι , ἀλλα τῃ κυνι . “ Ξανθος εἰπεν ” Αἰσωπον μοι τις καλεσατω . “ ἐλθοντος δε αὐτου λεγει | ||
Λυκουργον δι ' ἐπιστολων . ” ταυτα εἰπων ἐκελευσεν τον Αἰσωπον ἀποβηναι της νηος . και τῃ ἐπαυριον ἐλθων ὁ |
δε Πραξανδρος ἐξ Λακεδαιμονιας παρεγενοντο εἰς Κυπρον , ὡς φησι Φιλοστεφανος . . . : Ὁ Κυπριος ὁ Πυγμαλιων ἐκεινος | ||
και ἡ Καλαυρεια δε ἱερα ἐστι Ποσειδωνος , ὡς φησι Φιλοστεφανος . ἠν δε προτερον μεν Ἀπολλωνος , ἡ δε |
τον ὑποδειμαινουσι πολλῳ ἐτι μαλλον ἠ οἱ σοι σε : ποιευσι γων τα ἀν ἐκεινος ἀνωγῃ : ἀνωγει δε τὠυτο | ||
φανῃ , εὐθενεειν ἁπασαν Αἰγυπτον . Ταυτα μεν λεγουσι , ποιευσι δε ταδε ἑλληνικα τῳ Περσεϊ : ἀγωνα γυμνικον τιθεισι |
μονον ἐπι του περιαμματος καθωμιληται . ἀναφαλαντιας : οὐχ ὁ φαλακρος , ἀλλ ' ὁ ἀρχομενος ἀποφαλακρουσθαι . ἀγροβοας ἀνηρ | ||
ἀνθρωπος βους ἱππος ἠ Σωκρατης Πλατων Ἀλκιβιαδης ἠ φιλοσοφος σιμος φαλακρος βαδιζει , δια το ταις μεν οὐσιαις συμφυεσθαι τα |
διαιρεσεως μεμνηται ἐν τῳ Σοφιστῃ τῳ διαλογῳ λεγων την δε διαιρετικην μεθοδον οὐδεν ἐγκαυχησεται φυγον : και γαρ οὐδεν ἐκφευγει | ||
συγγραμμα εἰς τας διαλεκτικας μεθοδους . ἰστεον ὁτι εἰς την διαιρετικην χρησιμευει οὑτως : ὡσπερ ἐν τοις ἐξω ἐστι το |
ἐν τῃ ἐγρηγορσει ἐνεργειων , ἀναδιδονται τινες ἀτμοι εἰς τα μετεωροτερα και συμβαινει ἐπι πλειον λεπτοποιουμενης της ὑλης ἐκ της | ||
ΒΚ ἡ ΚΖ , οὐκουν ἡ μεν ΓΔ της ΔΖ μετεωροτερα φαινεται , ἡ δε ΔΖ της ΖΚ : τα |
και εἰς τας ἐκεινου χειρας φεροντας αὑτους ἐμβαλειν ; “ ἀνεβοησαν εὐθυς ὡς παντα μαλλον ἠ τουτο ποιητεον . ” | ||
ἐπιστραφεντες εἰδον ἀπο μακρου τα εἰδωλα ὑπερ την ἀκραν , ἀνεβοησαν : παντας δε εἱλε φοβος ὡς ἠδη της ἀκρας |
μεγιστον τε ἁμα και ὑγιεινοτατον βιον . Πομπιλιος Νουμας ὁ εὐδαιμονεστατος των Ῥωμαιων βασιλεων και μαλιστα περι την θεραπειαν των | ||
παιδειας μετεσχεν , και τινα ἐργα ἐπραξε , και ὡς εὐδαιμονεστατος ἀνθρωπων ἐγενετο , τουτο δε ἀλλο τι βουλεται τῳ |
ὁ μεν γαρ κοσμος ἐπ ' ἐλαττονα οὐσιαν ἀνεδραμεν , ἀφαιρεθεντος αὐτῳ του σωματοειδους , ἐφθαρη δ ' ἡ ψυχη | ||
. Ἐαν μεγεθος μεγεθους ἰσακις ᾐ πολλαπλασιον , ὁπερ ἀφαιρεθεν ἀφαιρεθεντος , και το λοιπον του λοιπου ἰσακις ἐσται πολλαπλασιον |
μεν τῃ ψυχῃ των ἐπι τοις σπουδαζομενοις πονων , μη κοινωνησαι δε της ἐπι τοις κατορθωθεισι τιμης , και συγγνωμης | ||
και μεταμεληθησῃ ζ προκοψεις ἐξ ἀνελπιστων η οὐ συμφερει σοι κοινωνησαι : ζημιωθησῃ γαρ θ στρατευσῃ και ταχυ προκοψεις ι |
δε γινεται τριχως , Μακεδονικος τε και Λακωνικος και ἐτι Κρητικος ἠτοι Περσικος : τουτο δε γινεται διχως , ἠ | ||
ὡστε καταπληξαι αὐτους και δειλιαν ἐκ τουδε γενεσθαι . Ὁ Κρητικος δε και Περσικος καλουμενος μεσος ἐστιν ἀμφοιν : οὐ |
βασιλει ἠ τυραννῳ και δοξης παρ ' αὐτου και φιλιας ἀπολαυσει και δωρα ληψεται ἀγλαα . Ταυτα προσθεις και παλιν | ||
ἀρα πολλα λαβειν συν ἀδοξιᾳ τε τινι ἡμετερᾳ και οὐδε ἀπολαυσει ἐτι οὐδεμιᾳ ἐπεθυμησαμεν , ἱνα ἐν βαρβαρῳ γῃ ἀποθανωμεν |
β , κινναμωμου ὀβολοι β , μηκωνος ὀβολοι β , πεπερεως κοκκοι ιε , κομμεως ὀβολοι γ , οἰνου Χιου | ||
μελιτι . ἠ μυν ζωντα καυσας ἐπιχριε συν μελιτι . πεπερεως , προβατειας κοπρου ξηρας , ἐρυσιμου , εὐζωμου σπερματος |
, λαβε μοι ταυτασι τας μαρτυριας , ὡς ἐγενετο Πασιων Ἀρχεστρατου . Εἰτα τον σῳσαντα μεν ἐξ ἀρχης τα πραγματα | ||
: Κλεαρχος δε ἐν τοις περι παροιμιων και διδασκαλον του Ἀρχεστρατου γενεσθαι φησιν Τερψιωνα , ὁν και πρωτον γαστ - |
: μετα χρονον , μακροχρονιον . Ἀπημονα : ὑγιη . νοστησαντα : ὑποστραφεντα . Νεον : νεωστι . εὐναιης : | ||
Σαγγαριου ποταμοιο παρα ῥοον : οὐδε νυ τον γε δεξατο νοστησαντα : κακαι δε ἑ Κηρες ἀμερσαν παιδος ἀνιηραι , |
ἀστοχον τι λεγοιμεν περι του θειου Πλατωνος φησαντες αὐτον τοις μαθηματικοις σωμασι την φαντασιαν ἡμων τοπον ποιειν , ὡσπερ τοις | ||
, ἠ τον ὁρισμον ἀποκρινομεθα ἐσχατον , ὡς ἐν τοις μαθηματικοις , οἱον δια τι αἱδε ἰσαι ; ὁτι ἐν |
την θηραν ὁ Ἐρως αὐτῳ , και , ἁτε δη φιλονεικος θεος , ἀντιταττομενον ἰδων και βεβουλευμενον , ὡς ᾠετο | ||
τουτο . ἀνδρων : ἀνθρωπων . Δυσμαχος : ἀπιστος , φιλονεικος , δυστυχης , δυσπειθης κατα του διηγεισθαι . ἀτρεκεεσσι |
, μη ἐκτρεχοντες δε και λυοντες την ταξιν , ἀλλα συντεταγμενως περιπατουντες προς ἐκδικησιν των κουρσορων , εἰπερ αὐτους ὡς | ||
ἐρχομενον εἰς καταφυγην και ἁμα τοις της πρωτης ταξεως ἐπερχεσθαι συντεταγμενως , και μη διαλυεσθαι μεχρι τελειας ἐκβασεως του πολεμου |
ἀκρασια καταγινεται , ὁ ἁπλως , ἠτοι ὁ κυριως , ἀκρατης τις ἐστιν ; οὐδεις γαρ ἐχει πασας τας ἀκρασιας | ||
ὑπο της αἰσχρας ἐπιθυμιας ἡττωμενος . Ὀπισθεν εἰπεν ὁτι ὁ ἀκρατης οὐκ ἐπιστημην ἐχει ἀλλα δοξαν . εἰ γαρ εἰχεν |
τις ἱστορια παραδεδοτο , διοτι καθ ' ὁν καιρον τους Σικελους ἐκβαλοιεν τους κατασχοντας τον τοπον τουτον της Ἰταλιας , | ||
κερδιον εἰη : τους ξεινους ἐν νηϊ πολυκληϊδι βαλοντες ἐς Σικελους πεμψωμεν , ὁθεν κε τοι ἀξιον ἀλφοι . ” |
χαλινοις ἱν ' ᾐ τους ἱππους θυμου πληρεις περι τους χαλινους ἀνακαμπτειν και περιαγειν , ἠδη βουλομενους εἰναι προς ταις | ||
ἐπει δε πορρω του χαρακος εἰδον αὐτους ἐξελασαντας , τους χαλινους ὑποστρεψαντες και διεσκεδασμενοις αὐτοις προσβαλοντες νικωσιν αὐτους κατα κρατος |
την της καταρχης Σεληνην συναπτειν μελλει . εἰ μεν γαρ ἀγαθοποιοις συναπτει , εὐφορια γινεται , εἰ δε κακοποιοις , | ||
τας μαρτυριας Ἀρεως και Ἀφροδιτης . Συνουσης της Σεληνης τοις ἀγαθοποιοις ἠ μαρτυρουμενης και ἐν τοις ἁρμοζουσι ζῳδιοις καλλιστον γεωργειν |
ἐτι μετειχον , ἀλλα και αὐτοι την παρρησιαν ἁμα τοις δημοτικοις ἀφῃρεθησαν , ὠδυροντο μεν και τα μελλοντα των παροντων | ||
την Βρουτου τελευτην ὁ συνυπατος αὐτου Οὐαλεριος ὑποπτος γινεται τοις δημοτικοις ὡς βασιλειαν κατασκευαζομενος : πρωτον μεν ὁτι μονος κατεσχε |
αὐτῳ γινομενα παντα γινεσθαι . ἐπει οὐν καθ ' ἑκαστην ἀποτομην ὑπερεχον τι γενος ἐντετακται των ἀλλων , ἐν μεν | ||
ἀστρα τε και γην και παντα τα φαινομενα περιεχουσα , ἀποτομην ἐχουσα ἀπο του ἀπειρου , και καταληγουσα ἐν περατι |
χαρας οὐκ ἐλαττον ἠ εἰπερ εὐφορησεν ἡ πεδιας και ὁ λιμος εἰς εὐθηνιαν μετεβαλε . γνους δ ' ὁ βασιλευς | ||
ἀγχι δολοιο , ἀμφι τε δινειται , κρατερος δε ἑ λιμος ὀρινει . αὐτικα δ ' αἱμασιην μεν ὑπερθορε γαστρι |
Των δε της μουσικης μερων κυριωτατον ἐστι και πρωτον το ἁρμονικον , των γαρ πρωτων μουσικης πεφυκε θεωρητικη . πρωτα | ||
, ἐφη , το μη δυνασθαι συμπληρωσαι . προς δε ἁρμονικον τινα , κηπουρον ὀντα προτερον , ἀμφισβητουντ ' αὐτωι |
. ὁ δε Κεραμβος ὑπο μεγαλαυχιας ἐκ νεοτητος οἱα θεοβλαβης ἀπελαυνειν μεν ἐκ της Ὀθρυος εἰς το πεδιον οὐκ ἐγινωσκεν | ||
ἐποιουν , νυν [ οἰδα και ] οἱ παλιν αὐτους ἀπελαυνειν προῃρημενοι κακως ποιειν ὑμας ἐπιχειρουσι : και ὁσῳ σπουδαιοι |
ὠτιοις . ποιει δε και προς ⌊ τας ⌋ ἐν αἰδοιοις και δακτυλιοις διαθεσεις . τοις δε † ἀστραγαλωτοις ἐκ | ||
λεανας ἐπιπασσε την σποδον , ποιει και προς τα ἐν αἰδοιοις ἑλκη . Σπανιως ἐπι ἐνιων γυναικων σαρκωδης ἐκφυσις ἀπο |
ἐστι . δηλον δε και ἐνθενδε . Ἀφροδιτῃ μεν γαρ κοινωνησας θεατρα τε ἀνοιγνυσι και συμποσιων και θιασων ἐξαρχος γιγνεται | ||
σε ἀφικεσθαι βουλοιμην ἀν : συ δε και ἐμπιων και κοινωνησας σπονδων ἐσῃ τι και πραοτερος . ὁ γαρ τοι |
. Ἐπιλελησθαι μοι δοκεις Ὁμηρου και Εὐριπιδου και δια τουτο ἀγανακτειν ἱππων ἐπιστατων : εἰ δε ἐμεμνησο τουτων τε και | ||
δε κατα ἀναιρεσιν θετικως : ὁτι ἐδει οὐδ ' ὁλως ἀγανακτειν : οὐδε ἐπι τοσουτον ἐργαζεσθαι , ἀχρις ἀν πληγῃ |
ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
Οὐδετερον ἀρα διαφερει τι τοις θεοις , οὐτε το ἡμας ἐμπιπλασθαι ὑλικων σωματων , οὐτε εἰ τινες ὑλικοι σωματων ἀτμοι | ||
. ἐλινυειν οὐ ξυμφερει , ἀλλα γυμναζεσθαι μεν , μη ἐμπιπλασθαι δε , τους νεους ἐλλεβοριζειν , ἰγνυην ταμνειν , |
, πινειν τε το ὑδωρ μετ ' οἰνου λευκου των διουρητικων : και σιτια δε ἀντι μεν των ψυχοντων θερμαινοντα | ||
κατεσκληκοτων : ἱκανως γαρ διοχλει τους τοιουτους . των δε διουρητικων τα μεν δια στοματος λαμβανεται ποτιμα . τα δε |
δ ' ὁ γαλεος τα πλειστα τρια και εἰσδεχεται τα γεννηθεντα εἰς το στομα και παλιν ἀφιησιν : μαλιστα δ | ||
παις , ὁν καλεσον Ἀετον κατα το σημειον . και γεννηθεντα τον Αἰαντα Ἀετον ἐκαλεσεν , εἰτα Αἰαντα . αὐξηθεντα |
ἐν εἱρκταις ἀποθνῃσκουσιν , και μαλιστα ἀλλοτριωθεντων των ἀγαθοποιων . συναπτουσης δε Ἀρει σφαγησονται . Φυλακτεον δε και ταυτα . | ||
ποιεισθαι της Σεληνης ληγουσης και προς τους ἀγαθοποιους σχηματιζομενης ἠ συναπτουσης . παραφυλαττεσθαι δε ἱνα μητε ἐν Κριῳ μητε ἐν |
γαμῳ δοιημεν τα των ἀνθρωπων φαυλοτατα , τι μαλλον ἐστιν ἀποστατεον του γαμου ; οὐχ , ὁσα ἀν τοις πραγμασι | ||
και κεκραγως , ὁς οὐδε ἐφθεγξω , οὐδ ' οὑτως ἀποστατεον ἠν τῃ πολει τουτων . ” Το δε ἐκβησομενον |
περι τον Ἀριστοτελην ἀναγκη τον πολιτευομενον περι πολεμου και εἰρηνης συμβουλευσαι , και περι χρηματων , και περι φυλακης της | ||
οὐδε . τοις ἀπειροις , ἱκανος δηπου ἐστι και εἱς συμβουλευσαι . . . . . ἠ οὐ ταὐτα . |
τον καμνοντα . Δευτερον συλλογισμον λεγει τοιουτον , ὁτι ὁ προγινωσκων ἰα - τρος προευτρεπιζεται : ὁ δε προπαρασκευαζομενος οὐ | ||
ἀν εἰη [ . . ] : φησιν ὁτι ὁ προγινωσκων ἰατρος “ και εἰ τι θειον ἐνεστιν ἐν ταις |
ἐμπορων καταγαγων , ὡς μεν ὁ Φιλοχορος Λ προς τοις διακοσιοις [ ] , ὡς δ ' ὁ Θεοπομπος ΡΠ | ||
δ ' ὑστερον τους της στασεως ἡγεμονας πεντηκοντα προς τοις διακοσιοις ἀνδρας κεραυνοι κατασκηψαντες αἰφνιδιον ἀθροους ἐξαναλωσαν μηδεν μερος ὑπολειπομενοι |
τοις κερασι τυπτοντα , μαχιμον . λευκιτας δε ὁ λευκος παραγωγως ὡς ἀπο του ὁδος ὁδιτης , κορυπτιλος ὁ κεραστης | ||
μη λεγομενον παν λευκον μελαν ἐνομιζετο . το δε κελαινεφες παραγωγως ἰσον τουτου . κελαρυζει ἰδιωμα ψοφου . κελαδεινη ἐπιθετον |
ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
και ταυτ ' ἐχων παραδειγματα την τε του ποιητου των συμποσιων ποικιλιαν και την Πλατωνος τε και Ξενοφωντος χαριν . | ||
παλαιου ὑιδουν φιλοποτουντα διατελεσαι και την ἐπανοδον την ἀπο των συμποσιων ποιεισθαι ἐπι θρονου καθημενον και ὑπο τεσσαρων βασταζομενον οὑτως |
του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |