| των περισσων και των ἀναγκαιων μηδενος ἐνδεομενος . Ὁ δε Χιλων ἐφη , δειν μαλιστα βασιλευομενῃ πολει προσεοικεναι τον οἰκον | ||
| Ἀσιᾳ Κλεοβουλος Λινδιος , και Ἀθηναιος τε Σολων και Σπαρτιατης Χιλων : τον δε ἑβδομον Πλατων ὁ Ἀριστωνος ἀντι Περιανδρου |
| , και της γενεσεως , ἡν ἐχουσιν οἱ πυρετοι , διαφερονται , ἀλλα και περι της ὑλης αὐτης , ἐξ | ||
| Πλατωνος ὁ Περιπατητικος ὀφθησεται , ὡστε , πλειονων ὀντων οἱ διαφερονται Πλατωνι , μαλιστα ἐναντιουμενος αὐτος φανειται . Το πρωτον |
| . Πλατων ἐν τῳ Φαιδων ἠ περι ψυχης : ” δια δη ταυτα οὐδεν πανυ μοι ἐλεεινον εἰσῃει . ” | ||
| οὐχ εὑρηται ποτε ἀρσενικον ἑλληνικον ὀνομα ληγον εἰς ες , δια τουτο ἀπο του Ε φωνηεντος και της ες καταληξεως |
| μαλιστα δε νοτοισι , παχεα και πουλλα χρεμπτομενοισι , πυρετοι ἐπιγινονται , ἐπιεικως δε πεμπταιοι παυονται : αἱ βηχες δε | ||
| και ϲιαγονων και τενοντων , οἱϲ και πυρετοι ὡϲ ἐπιπαν ἐπιγινονται . παρεπεται δε και κνηϲμοϲ των ἀκουϲτικων πορων και |
| [ [ ] ! νεον τ ? [ [ ] ειν ταμ [ [ ] ην ? τομ ? [ | ||
| [ ! ! ! ! ] [ ! ! ] ειν [ ] τας ἰσας ἀναδεδεγμενας [ ] ὁλω ? |
| μετεστησας ; και το κοινον των δεινων συναπελαυσας ἐξαιτου - μενου του πενητος : και πληγην κατ ' ἀμφω μιαν | ||
| δε και το συναπτον τουτῳ , ἀπο μη συγχωρου - μενου λημματος κατασκευαζομενον . οὐ γαρ δη διδοται το ἀπο |
| ὁλον τον γυρον ἀποτου αὐγου λευκον . Εἰτα τρυπησον τον πατον του ἐπανω καυκιου με τιποτας ὁπου να ποιησῃς τρυπαν | ||
| . ταχιστα : γραφεται ἀγεσθαι . ἀρδμον : ποτισμον . πατον : περιπατον . διωλυγιης : σκοτεινης . ἠ διωλυγιης |
| χρονωι παλιν ἀπεκατεστησαν εἰς το κατα φυσιν ὁσοι περιεσωθησαν οἰνελαιου ποματος εὐπορησαντες : τουτο γαρ ἐκ περιπτωσεως ηὑρεθη του παθους | ||
| ἐσχε πρωτως . και γαρ οὐ τοσουτον ὑπο τροφης και ποματος ἐμψυχοντος ὀνινανται , ὁσον ὑπο της του ψυχρου ἀερος |
| ἐκ μερων λεγομενην ὁλοτητα συμπληροι . Ὁτι μεν γαρ ἐκ μερων ἡ ὁλοτης συμπληρουται , και εἰ μη πασα , | ||
| εἰρημενῳ . εἰ δε κατα την ὑπερῳαν ἐκ των ἐνδοθεν μερων συστασα ἡ συριγξ φθειρειε το ὀστουν , εἰ μεν |
| ὑπ ' Ἀρτακιῃ : Ἀρτακια κρηνη περι Κυζικον , ἡς και Ἀλκαιος μεμνηται και Καλλιμαχος , ὁτι της Δολιονιας ἐστιν | ||
| πολλοι νομιζουσι , φυσιος ἐστιν : ἐαρος γαρ ἀρχει , και τα πολλα φυεται τηνικαυτα και διαβλαστανει : το δ |
| ὁτι θεσει ἐστιν ἡ ΑΔ . εἰ γαρ μη , μενοντος του Α σημειου μεταπεσειται της ΑΔ ἡ θεσις διατηρουσα | ||
| μεν πατριδα και γενεαν και πατρῳον οἰκον , εἰδως ὁτι μενοντος μεν αἱ της πολυθεου δοξης ἐγκαταμενουσιν ἀπαται ἀνηνυτον κατασκευαζουσαι |
| ἠ νεφρων , ἀλλα διαγινωσκεται ἐκ της τοπικης ὀδυνης . οὐρειται δ ' ἐνιοτε λεπτον και λευκον και ἐπι των | ||
| πληθος και της ὑλης το δυσπειθες διηθουμενον το οὐρον λεπτον οὐρειται οὐρειται λεπτον και δι ' ἐμφραξιν ἡπατος ἠ νεφρων |
| ἀφριζομενης τῳ ἀφρῳ της κω - πηλασιας . λεπτοδομοις : τοις λεπτως κατεσκευασμενοις . λαοποροις τε μηχαναις : ταις τους | ||
| και ἑν διεζευγμενον : τουτων δε τα μεν συνημμενα ὑπισχνειται τοις ἐν αὐτοις ἡγουμενοις ἀκολουθειν τα ἐν αὐτοις ληγοντα , |
| προς το συμπαν του κοσμου μεγεθος σημειου λογον ἐπεχουσα δια πολλων ἐλεγχεται , ἀλλα και προς το ἡλιακον ὑψος , | ||
| ἀγρον , δουλης μεθυουσης , ἀνατετραμμενου χοως , ἀλλων τε πολλων κἀγαθων . Ἰθι νυν , ἀθρει οἱον προς ἀλληλας |
| το εὐσεβης και εὐγενης οἱ Βοιωτοι δια της ει διφθογγου προφερονται : προσκειται ἐχοντα οὐδετερου παρασχηματισμον δια το κτεις κτενος | ||
| ἐριον . ἀγνοια και ἀναιδεια και παντα τα τοιαυτα ἐκτεινοντες προφερονται την τελευταιαν οἱ παλαιοι Ἀττικοι και παροξυνοντες . * |
| ἁψαμενος διηγησεως . εἰτα ἀναλαμβανει τα προειρημενα και οἱονει ἀναγνωρισμον ποιειται της Αἰγυπτου και λεγει προς την Ἰω ὁτι πολις | ||
| πραξεως Ὑδροχοος . ἐχων γαρ ἑστηκεν οἰνοχοην και ἐκχυσιν πολλην ποιειται ὑγρου . λεγουσι δε τινες αὐτον εἰναι τον Γανυμηδην |
| τοινυν εἰδη λογων ἑτερα , ἱνα μηδε τουτο παρελθωμεν , ταυτον πεπονθα προς τους της ῥητορικης λογους ὁ τι περ | ||
| , ἀριστον δοξῃ , φαινοιτο οὑτως . , φαινεται εἰναι ταυτον , οὑτως ἐχειν . προς ταυτα ] δια τουτο |
| ἐχει , ἐμος γενομενος , ὠ πατερ , διδασκαλος , καὐτος φιλοσοφω καταλιπειν συγγραμματα σπευδων ἐμαυτου καινα της τεχνης . | ||
| νομιζομενα συ τουτων λαμβανεις ; Τον οὐν Δια τον σωτηρα καὐτος μοι δοκω χαιρειν ἐασας ἐνθαδ ' αὐτου καταμενειν . |
| ὡς τροφη ἐστιν αὐτοις : τα δε τρεφομενα και μη μενοντα , εἰ μη τρεφοιτο , πως οἱον τε λεγειν | ||
| την αὐτης ἀναλαμβανουσα ῥωμην . Ἐπι τοις αὐτοις δε εἰδεσι μενοντα δυσθυμιας μεν και σκοτοδινας , ἰλιγγας τε και ἐπιληψιας |
| βλεψον προς ἡμας . ὁστις εὐγενης βροτων φερει † τα των θεων γε † πτωματ ' οὐδ ' ἀναινεται . | ||
| ποησαμενος ταχυ , ἱνα τας ἀφυας ὠνοιντο πολλας τοὐβολου , των δημιουργων ξυλλαβειν τα τρυβλια . Οἱ δ ' ἀνεκροτησαν |
| τε και ληγουσι των κακων , εἰ δε μη , φερονται αὐθις εἰς τον Ταρταρον και ἐκειθεν παλιν εἰς τους | ||
| ἐπι πολλους σταδιους ἱσταντες τας θηρας των ὀρτυγων ἐποιουντο : φερονται γαρ οὑτοι κατ ' ἀγελας μειζονας ἐκ του πελαγους |
| . και βασιλεις μεν αὐτον Ἀρμενιων και Περσων δορυφορουσι , δυνασται δε των περι την Μαιωτιν και τον ὁλον Ποντον | ||
| μεγιστων τιμων . οἱ δ ' εὐγενεις και πλουσιοι ἠ δυνασται ἀλλην εὐτυχιαν ἐχοντες ἀξιουσι τιμασθαι και τιμωνται ὡς ἐν |
| του δε Εὐμολπον , του δε Μουσαιον τον ποιητην , του δε Εὐμολπον , τον καταδειξαντα την μυησιν , και | ||
| την διαιρεσιν της κτησεως των ἠτυχηκοτων ἀδικον ποιησαμενος ἐξεπεσεν ἐκ του Ῥηγιου φυγαδευθεις ὑπο των ἰδιων Καμπανων . συνηργησαν δε |
| ἐπικρατησαντος νοθου πνευματος ἀποδουναι λογους , ἱν ' ὁπως δια παντων ἀρτιος ὁ ἐπι πασῃ τῃ πραγματειᾳ λογος ἀφεις κἀν | ||
| . ἑκαστον οὐν ἐχειν και παρασκευαζειν δει την αὑτου ψυχην παντων των κακων καθαραν : ὡς οὐ τιμαται θεος ὑπ |
| πρωτῳ ἐννατῳ . Εἰ δε ἠν ὁ ὡροσκοπος ἠ ὁ καματος ἐν τῳ δευτερῳ ἐννατῳ του Κριου ἐν τῃ πρωτῃ | ||
| βαλε : τειρε γαρ ἱδρως φευγοντ ' ἐκ ποταμου , καματος δ ' ὑπο γουνατ ' ἐδαμνα : ὀχθησας δ |
| μικραν ἰκμαδα και κεντρον ἐχον : ξηραινομενον δε το φυλλον διαχειται και οὐκετι κεντει . Ἡ ἰξινη δε φυεται μεν | ||
| και ἀραιος και βραδυς , οὐ μην σφοδροτητι διαφορος . διαχειται γαρ ἡ θερμη εἰς ἁπαν το σωμα , και |
| και ποιειν οὐχ οἱον ἑαυτον , ὁς ἐνιοτε οὐδεν τι φωραται κατεχων και οὐ συνορων , ὁτι πολλα δειται τριβης | ||
| πολλου συνεχως ἐπι πολλας ἡμερας παρα τους νομους πραττων τις φωραται , οὐ μονον δηπου του μη μετ ' ὀργης |
| γαρ το ϲωμα και ἱδρωταϲ κινει : χαμαιμηλου ἀνθοϲ λειον γενομενον και ἀναπλαϲθεν εἰϲ τροχιϲκουϲ και ξηραινομενον ἐν ϲκιᾳ και | ||
| πλειστοι Κορινθιοι δε και Μεσσηνιοι . Λεγουσι δ ' Ὀγχηστου γενομενον ἐγκρατη Μεγαρε ' ἀφ ' αὑτου τουτο θεσθαι τοὐνομα |
| και τοτε προσφερεσθαι τον ζωμον μυελοεντα , ἱνα λυθῃ και γενηται ὡς μυελος μυελοεντα ] μυελωδη μυελοεντα : ὡς ὑπο | ||
| δατεονται χηρωσται . ᾡ δ ' αὐτε γαμου μετα μοιρα γενηται , κεδνην δ ' ἐσχεν ἀκοιτιν , ἀρηρυιαν πραπιδεσσι |
| καθικνεισθαι της κεφαλης . ληρος : χαριεντως και σκο - πον ἠνυσε και ὑβριζειν οὐκ ἐδοξε καιπερ λυπουμενος : ἐπει | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] πον [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| διεσις ἐναρμονιος : ὁτι δε και τουτο εἰς το διπλασιον αὐξεται , κατανοητεον . ὁταν γαρ ἐπι την αὐτην τασιν | ||
| γαρ το ἐπιμελεισθαι ἐστιν , ἡ δε ἀτημελητος ἐν συμφοραις αὐξεται , θριξ . [ ἐγω δε ποτε τινα των |
| χειμα σφοδρον οὐτε θαλπος ἐγγιγνεται , ἀλλ ' εὐκρατος ἀηρ χειται ἁπαλαις ἡλιου ἀκτισιν ἀνακιρναμενος . ἐνταυθα τοις μεμυημενοις ἐστιν | ||
| κἀκει Διι εὐξαμενη την μορφην εἰς λιθον μετεβαλε , και χειται δακρυα νυκτωρ και μεθ ' ἡμεραν του λιθου . |
| ἐναυσασθαι . ὁσοις δε το ζην δια κακουργηματων ἠλαθη , ἀγονται προς Ἐρινυων ἐπ ' ἐρεβος και χαος δια Ταρταρου | ||
| πλεγμα σκευοφορον στρατιωτικον ὁ γυλιος , εἰς ὁ τας τροφας ἀγονται οἱ στρατιωται . ἐστι δε και ζῳον , ὁ |
| δε προς ἀνθρωπινου βιου διοικησιν . ἀχρι μεν οὐν λεγεται μονον τα των νομων παραγγελματα , βραχειας ἠ οὐδεμιας ἀποδοχης | ||
| ἀρνουμενος και τους γεγονοτας προς του πεποιηκοτος τιμων και μη μονον γην ἠ ὑδωρ ἠ ἀερα ἠ πυρ , τα |
| ἀμφιβολως εἰρηκως ὁ Νικαινετος , ποτερον στρωμνης ἑνεκεν ἠ στεφανωσεως ἀρκειται τῃ λυγῳ , τῳ λεγειν αὐτην των Καρων ἀρχαιον | ||
| ἑτερον τροπον . τουτου δε μενοντος του αὐτου ὁμοιως οὐκ ἀρκειται οὐδ ' ἱκανουται , ἀλλ ' ἐπιθυμιας και ἐπιβολας |
| ' ὀνοματι της ΘεομητοροςἈλυπος ὀνομα τῃ μονῃ προς την ἐξοδον ἐπειγομενον . Βοης δ ' ἐπι τῃ ταυτης εἰσελευσει γενομενης | ||
| τις οὐκ ἀν τον κοσσυφον ἐλεησειε , πασας μεν ὁραν ἐπειγομενον , νικωντα δε τοις ὑπερ αὐτων πονοις ἑκαστην και |
| χωρη ἐσχατη των οἰκεομενων : αὑτη δε χρυσον τε φερει πολλον και ἐλεφαντας ἀμφιλαφεας και δενδρεα παντοια ἀγρια και ἐβενον | ||
| δε διαδιδρηϲκουϲι την ἐκ τηϲ ἀπορρηξιοϲ πνιγα , ἑλκοϲ οἱδε πολλον ἰϲχουϲι ἐν πνευμονι και ἐϲ φθοην μεθιϲτανται . και |
| γαρ κηφηνες ἡμιν εἰσιν ἐγκαθημενοι οὐκ ἐχοντες κεντρον , οἱ μενοντες ἡμων του φορου τον γονον κατεσθιουσιν οὐ ταλαιπωρουμενοι . | ||
| , εὐ ποιησειν ὑμας . νυν οὐν σκεψασθε ποτερον ἐνθαδε μενοντες τουτο βουλευσεσθε ἠ εἰς τα ἐπιτηδεια ἐπανελθοντες . ἐμοι |
| ] ροτωνκ [ [ ] νβιαει : [ [ ] ον ? ? [ . . . . . . | ||
| ι [ ] ν [ ] ! ε [ ] ον ? [ ] ! , [ ἀνερχεται ] οὐν |
| εἰσι βλαβεραι : ταις γαρ πλημμυρισιν ἀνα λογον και αὐται παροξυνονται , δια τε το ταχος και ἐπι ξηρας πολλακις | ||
| και ἐκμαινονται οὑτοι : ὁσοι δε ἐπι ταραχῃ κοιλιης οὑτω παροξυνονται , περι κρισιν μελανα διερχεται . Οἱσιν ὑγιαινουσι , |
| δεικνυουσι το Α δια του Α : ἐξ οὑ γαρ ἀρχονται , εἰς ἐκεινο και τελευτωσιν : οὑτω δε ἁπαντα | ||
| ἑλιον νυν καθαιρειν . Τουτῳ τῳ μηνι και σπορου πολλοι ἀρχονται . ἐαν δε μετα ιδʹ ἡμεραν βρεξῃ , εὐφορα |
| ὡς Ἀριστοφανης ὁ γραμματικος φησιν ὁτι πριν φαγειν οἱ Ἀττικοι κατα χειρος ἐλεγον , μετα δε το δειπνησαι ἀπονιψασθαι . | ||
| ἠ ἐν κινησει . ἡ δε μεταβολη παντων γλυκυτατον , κατα τον ποιητην , οὐ τῃ ἀριστῃ και ἀγαθῃ φυσει |
| του βραχιονος . ἁμα δε και αἱ του βροχου ἀρχαι λυονται κατωθεν και ὑπερ κεφαλης ἀναχθεισαι τῳ κρατηματι ἀποδιδονται , | ||
| γαρ ὠτειλην ῥηϊδιωϲ ἰϲχει , ῥηϊτερον τε [ γαρ ] λυονται . αἰτιαι δε δυϲεντεριηϲ μυριαι , ἐπικαιροι δε , |
| ὑπο συγκλητου ᾑρημενους . ὁ δε Μαξιμος ἐν τῃ Ἀκυληιᾳ γενομενος πρωτης μεν και δευτερας ἡμερας ἱερουργιαις ἐσχολαζε , τῃ | ||
| δυο και δεκα των προμαχων ἰσαριθμους βελεσι κατηγωνισατο . Και γενομενος ἐπι της βασιλειας οὑτως ἠν κοινος και μετριος , |
| του αὐτου ταττουσιν . Ἡροδοτος δε ἐφη ἐπει δε σφι παντες κατεστρωντο ἐπι του ἀνῃρηντο : ὁθεν οὑτως ἀκουουσι και | ||
| των ἐπων . Και παλιν ἐπι τουτοις οἱ παρεστωτες , παντες των ἐλλογιμων στρατιωται τον Ὁμηρον ἐστεφανουν : ὁ δε |
| περιλαμβανει , καθαπερ ἑκαστον των ἐντερων . ἐνθα μεν οὐν περιτεινεται τοις ἀγγειοις τε και τοις ἐντεροις , ἁπλουν ἐστιν | ||
| κορον οὐδ ' ἀν του βραχιστου το λοιπον ἀπογευσαιτο : περιτεινεται μεν γαρ ἡ γαστηρ τῳδε , οἰδαινει δε ἡ |
| δ ' εἰναι χαλαρον εἰποντος , ὡς ὁτι μηδε εἰ περικειται γινωσκειν , ἐπαυξησαι . δει δε κἀκεινο προσεννοειν , | ||
| , ὡν τα περατα ἐστιν ἁμα , τοις δε ὑγροις περικειται παντως ὑγροτης και τοις διεροις , πως ἀν ἁπτοιτο |
| παλιν ἡ καταφασις ἀποφασις . ἀλλα μην οὐδε ὁρισμον ἀλληλων ἐπιδεχονται . οὐτε δε ὡς εἰς ἀνομοιομερη τεμνεται . ἐρρεθη | ||
| ὁρισμους ἀποδιδοναι : τα γαρ γενικωτατα των γενων ὁρισμους οὐκ ἐπιδεχονται . ἀλλ ' ἐστιν ὁτε και ὑπογραφαις κεχρημεθα . |
| τινα θραυϲματα του φλοιου . ῥυπτικον δε τι και το καλουμενον Ἀρμενιον ἐχει , ᾡ χρωνται οἱ ζωγραφοι , και | ||
| τῃ κλητικῃ χρωμεθα , ἀλλ ' ἱνα προς ἡμας τον καλουμενον ὑποστρεψωμεν : ὁθεν πολλακις οὐδε τοὐνομα λεγομεν , ἀλλ |
| Θνητοι γεγωτες μη φρονειθ ' ὑπερ θεους . Θεραπευε τον δυναμενον , ἀνπερ νουν ἐχῃς . Θυμῳ χαριζου μηδεν , | ||
| ἡ μετοχη ἀκταινων και ἀκταινον μενος , το ἀναγον και δυναμενον ἀνορθουν . . . . ἀκταιωρος : παρα το |
| σχηματισας την γυναικα ῥητινην ὑποθυμια , ἱνα δια του αἰδοιου δεξηται τον καπνον : και ἐαν εἰς το στομα αὐτης | ||
| ἑαυτου και χωρις αὐτων ὁρωμενος και ἐν αὐταις ἐμφαινομενος , δεξηται χαρακτηρας ἐξουσιας τε και εὐεργεσιας αὐτου και των τελειων |
| Ἠδη γαρ κατηυγασμενος ὠν ὑπο του θυραθεν φωτος βραχειας τινος δειται της ἐπικινησεως , ὡστε ἱκανον δοκειν ἠδη και το | ||
| ἐν τοις ῥημασιν οὐδε κατ ' ὀλιγον τα της συνταξεως δειται λογου , ἀνθρωπος ἐγραφεν , ἀνθρωπε γραφε . εἰ |
| ποιοτητος , και αὐτη ἡ φυσις αὐτης και ἡ ὑλη ἐγκειται ἐν τῃ ποιοτητι , εἰ και μη ὁ σκοπος | ||
| μερικῳ θεωρεισθαι , οἱον εἰ και το καθολου λευκον οὐκ ἐγκειται ἐν τῳ Σωκρατει μονῳ , ἀλλ ' οὐν ἡ |
| Μηστρας θυγατρος Ἐρυσιχθονος . Ἐρυσιχθων τις Θετταλος ὁ και Αἰθων καλουμενος υἱος Τριοπα ἐξετεμε το ἀλσος της Δημητρος , ἡ | ||
| ὀλεθριοις τουτον τιθεμεν ὡς προσημαινοντα τον ὀλεθρον . Ὁ διαλειπων καλουμενος σφυγμος παντελη μεν ἀφανισμον οὐ ποιει της κατα την |
| τελει παραδους τα περι του πεντεκαιδεκαγωνου εἰς ἀστρονομικην θεωριαν συμβαλλομενα παυεται . το δε πρωτον θεωρημα λημμα ἐστι λημματος της | ||
| την των Ἀττικων φωνην εἰωθως μεταλαμβανειν ἑκαστα των ὀνοματων οὐ παυεται λεγων οὐτε το καταληπτον οὐτε την καταληψιν οὐτε την |
| τον Ὁμηρου Φοινικα . και γαρ ἐκεινος ἐν ταις Λιταις προτεινεται την ὑποθεσιν των λογων του Ἀχιλλεως , ὡς οὐ | ||
| δει ἐπι τουτοις κρινεσθαι : οὐδεις γαρ ἀπολογιαν προτεινων ἀμφιβολον προτεινεται αὐτην , ἀλλα καθολικην ἀποφασιν : τουτο δε ἐστι |
| ἀποστελλουσι κατασκεψομενους νησους τινας ἐρημους , αἱπερ οὐν της Λιβυης προκεινται . εἰτα ὑποστρεφουσιν οὑτοι , και ἡγουνται της πτησεως | ||
| τον Λιβα σφισιν ἐστιν εὑρημενον : τας δε νησιδας αἱ προκεινται της χωρας ἀριθμον ἐννεα οὐσας Πελοπος μεν καλουσι , |
| λεγοντες το περι την μουσικην ᾑ χαλεπον : ἐπειδη γαρ ὑμνειται περι αὐτην διαφεροντως ἠ τας ἀλλας εἰκονας , εὐλαβειας | ||
| ὁ θεος οὑτος οὐ μονον Ἐνοσιχθων , ἀλλα και Ἀσφαλειος ὑμνειται : και οἱ τους σεισμους παυειν ἐθελοντες Ποσειδωνι θυουσιν |
| μητρας ἐξ ἀναβρωσεως αἱμορραγειν , ἐφ ' ὡν οὐκετι ὁ αὐτος σκοπος της θεραπειας ἐστιν : οὐ γαρ φερεσθαι το | ||
| ' ὡς βελτιων οὑτος ; ἀλλ ' οὐδ ' ἀν αὐτος ἀξιωσειεν . ἀλλ ' ὁτι ἀποβεβληκως τα ὁπλα σωσαντι |
| ἐχοντες προς ἀλληλους ἀριθμοι οὐδεποτ ' ἀν εἰεν τετραγωνοι : οὐδενας γαρ των τετραγωνων εὑρησει λογον διπλασιον ἐχοντας , οἱον | ||
| Θηβαιοι ἐστρατοπεδευσαντο ἐπι τῳ ἀπαντικρυ λοφῳ οὐ πολυ διαλειποντες , οὐδενας ἐχοντες συμμαχους ἀλλ ' ἠ τους Βοιωτους . ἐνθα |
| Θρᾳκην δια τουτους οὐχι πεισθεντας τῳ ἐμῳ ψηφισματι , παλιν ὠνειται παρ ' αὐτων ὁπως μη ἀπιμεν ἐκ Μακεδονιας , | ||
| ἡδιστος , βιος τρισμακαριστος . τις ἐπιθυμει τρυφης ; τις ὠνειται τον ἁβροτατον ; Ἐλθε συ και λεγε ἁπερ εἰδως |
| Ἰταλιῃ οἰκεοντες , και Πευκετιος , ἀφ ' οὑ Πευκετιοι καλεονται οἱ ἐν τῳ Ἰονιῳ κολπῳ . τα μεν οὐν | ||
| ἐποψιαι ὀφθαλμοισιν , ἑπτα δ ' ἐκειναι γ ' ἐπιρρηδην καλεονται Ἀλκυονη Μεροπη τε Κελαινω τ ' Ἠλεκτρη τε και |
| ὡς ἐπι πολυ . κενουται δε λευκον ἀπο φλεγματος , ὠχρον δ ' ἐνιοτε της πικρας χολης πλεοναζουσης , και | ||
| δε παρα φυσιν περι ὡν ἐρωμεν μελαν ἠ πελιδνον ἠ ὠχρον ἠ ἐρυθρον . Το μεν οὐν ἐρυθρον ἀπο ἰχωροειδους |
| , ” φησι , “ τουτων κρατησαντες ῥᾳδιως των ἀλλων περιγινονται , οὑτω κἀγω Ξανθιππῃ χρωμενος τοις ἀλλοις ἀνθρωποις συμπεριενεχθησομαι | ||
| αἱ κακιαι οὐχ ᾑ ζῳοις ἡμιν ἀλλ ' ᾑ ἀνθρωποις περιγινονται , ὡν και το ἑκουσιον , οὑ μηδεν των |
| δε λαχανων ὡδε ἐχει . Σκοροδον θερμον και διαχωρεει και οὐρεεται , ἀγαθον τοισι σωμασι , τοισι δ ' ὀφθαλμοισι | ||
| παραπλησια τῳ ὀριγανῳ διαπρησσεται . Θυμον θερμον , διαχωρεει και οὐρεεται , ἀγει δε και φλεγματωδεα . Ὑσσωπος θερμαινει και |
| ἐαν ἀκουσωσι , λιθοι γεγονασι : και τουτο οὐ δει περιφερειν , ἐν πηρᾳ φυλαττοντα αὐτο . καιτοι φερε , | ||
| δ ' αὐτοις Λακωνας προς τας των γυναικων ἑστιασεις : περιφερειν τε αὐτους , ὁταν μελλωσιν ᾀδειν το παρεσκευασμενον ἐγκωμιον |
| πεντε ἑβδομαδων : και ἐν τῃ τεταρτῃ δε ἑβδομαδι ὀδοντες φυονται δυο τοισι πολλοισι των ἀνθρωπων , οὑτοι καλεονται σωφρονιστηρες | ||
| οὐκ ἐνεστι του ψυχρου . Και οἱ μεν πρωτοι ὀδοντες φυονται ἀπο της διαιτης της ἐν τῃ μητρῃ , και |
| ζωωδηϲ . καματοϲ οὐκ ἀγεννηϲ , ἀταρ ἠδ ' εὑδων ὁραται : και ἠν ἑλῃ μιν ὑπνοϲ , ἐξεπεψε μεν | ||
| οἰκειον χρωμα : ἐνια γαρ ἐν τῳ μεν φωτι οὐχ ὁραται , ἐν δε τῳ σκοτει ποιει αἰσθησιν , οἱον |
| αἰτια ποιητικα προαιρεσεως , δηλον ἐκ του ἀνευ νου και διανοιας και ἠθικης ἑξεως μη εἰναι προαιρεσιν . εἰ μη | ||
| την πολιν τα γραμματα και ὡς οὐκ ἐκβεβλημαι της σης διανοιας και μνημης , ἀλλ ' ἐν τῳ καταλογῳ των |
| γραφειν : το δε καλως οὐκ ὀνειδος . Και οὑτως ἐπεισερχεται ὁ περι της ῥητορικης λογος . Τι οὐν το | ||
| το περι ψυχης του Πλατωνος βιβλιον ἐφ ' ἡσυχιας : ἐπεισερχεται δε μεταξυ ἡ Δημαινετη αὐτη ἐκεινη και καθιζεται πλησιον |
| την ἀσπιδα Πατροκλον ἀνελων : ἐπει δε τῳ φιλῳ τιμωρειν ἐπειγομενος ὁπλων ἐδειτο , ὁ μεν την τεκουσαν , ἡ | ||
| , οὐτε το βαρος ὡν ἐπηγετο ποιησαμενος ἐνθυμιον οὐτ ' ἐπειγομενος διαπονειν ἠ γυμναζειν ὁδοιποριαις ἐτι τον στρατον , οὐκ |
| μικρον ὀντα εἰπων : εἰ μεν ἐασει , γνωμεν ὁτι μαινεται : εἰ δ ' οὐκ ἐασει , σωφρονει και | ||
| οἰκημα καμπαις πολυπλοκοις ἠτοι στρατευσεις ἠ μενων ἐσῃ κακος . μαινεται δ ' ὁστις βροτων ψυχης νομιζει τους φιλους ὑπερτερους |
| τον δ ' ἀθλιον εἰναι , μηδε γεωργειν τον μεν πολλην , τῳ δ ' εἰναι μηδε ταφηναι , μηδ | ||
| ὁδον δεινος γινομαι φυλαξ των ὀντων . οὐκουν ἠρεμειν την πολλην δυναμαι νυκτα κλοπην ὑφορωμενος και παντα θορυβον λῃστας ὑποπτευων |
| τον τοπον ἐν ᾡ ὁ στρατος , ὡσπερ ἐν ἀλλοις χραται . φησι γουν : δηεις τον γε συεσσι παρημενον | ||
| λεγοντες και χρησιν αὐτης εἰναι παρα Κρατινῳ και Σωφρονι . χραται δε αὐτῃ και παροιμια ἐν τῳ „ Περι σφυρον |
| τουτο στομα ἐκαλεσαν και ὀμφαλον , ἱνα αὐτῳ τα λοιπα πειθωνται . Ἐπειδη δε το σφιγγεσθαι ἠτοι πυκνουσθαι προς το | ||
| και τα δικαια πρωτον αἰτειν λογῳ , ἐαν δε μη πειθωνται τοις ἀξιουμενοις , τοτ ' ἐπικυρουν τον πολεμον . |
| ζητουμενον . πηλικοτητες δε λεγονται αἱ ἀφ ' ὡν παρωνυμως καλουνται ἀριθμοι : οἱον του διπλασιου αἱ β μοναδες , | ||
| ἀγροται και κυνηγοι . οὑτοι δε και Ἀληται και Τιτανες καλουνται . ἀπο τουτων γενεσθαι Ἀμυνον και Μαγον , οἱ |
| Δια κακωσιν δε του σωματος ταδε πασχει και νοσεει : αὐαινεται μαλιστα και ἀπο λαγνειης : ταδε οὐν πασχει : | ||
| ᾐ τῃ της φυτειας στασει , ὁ ἐραστης ὁ ἀρρην αὐαινεται . συνιησιν οὐν ὁ γεωργος την λυπην του φυτου |
| πεπονθοτων ἀγανακτειν . ἡ δικη δε ὡν τινες ἀδικουσι πολλακις τεινεται και ἐφ ' ἁπασαν πολιν . ἐνοσησαν μεν Ἀθηναιοι | ||
| τα παρισθμια παραλυσαντες μυς , ὑφ ' ὡν ἡ φαρυγξ τεινεται , προπαραλελυμενων δηλονοτι των κλειοντων τον λαρυγγα . κἀν |
| φυλαττουσι χρονου , οἱα παρα των προγονων ἐδεξαντο : οὐχ ἡγουμενος ἀποχρην τοις ἀναγραφουσι τας ἀρχαιας και τοπικας ἱστοριας , | ||
| πυλας ἠσαν , ὁ μεν Κονων [ ὡσπερ ] ἐτυχεν ἡγουμενος [ ] ἐξεληλυθει προτερος ἐκ του [ ] τειχους |
| “ μνησαμενος δ ' ἀδινως ἀνενηκατο φωνησεν τε . ” ἀνεται κατανυεται , καταναλουται : “ τα δε πολλα κατανεται | ||
| Ἀργειοις ἀγορευεις . ἀλλ ' ἰομεν : μαλα γαρ νυξ ἀνεται , ἐγγυθι δ ' ἠως , ἀστρα δε δη |
| ὑπο του νοσεοντος προς τον ἰητρον : και ὁκοσα ἀκριβως ποιεεται ἐν τῃ τεχνῃ και λεγεται , και ἁ τε | ||
| ἐϲται και ξυναποθνῃϲκειν γιγνεται κοτε . και τα ϲμικρα μεζονων ποιεεται διαδεξιαϲ : κἠν το προϲθεν ἐϲ κινδυνον ἀϲινεϲ ᾐ |
| δηλον , ὡν ἐκμυζησας τῳ στοματι τον ἀερα το ὑδωρ ἐπισπαται δια μακρας πανυ πολλακις ὁδου παρα φυσιν ἀνω φερομενον | ||
| δε και ἡπαρ και σπληνα μετα πηγανου και πεπερεως . ἐπισπαται δε και καταμηνια και ἐμβρυα συν μυρσινῃ και μελιτι |
| πρωτον ὁ της Ἀθηνας ἀφορωμενος νεως και το πολισμα , ὀψεται παρα την ὁδον αὐτην ᾠκοδομημενον μνημα οἱον οὐχ ἑτερον | ||
| μητε φωνη μηδε μην αἰσθησις του περιτεθραμμενου σοι σαρκιδιου : ὀψεται γαρ το πασχον . ἐαν οὐν , ὁτε δηποτε |
| ἐπι ποτμῳ Μεμνονος οὐρανιην νεφελην ἀνεδησατο μητηρ φεγγος ὑποκλεψασα κατηφεος ἠματος Ἠως . αἱ δ ' ἀπο Θερμωδοντος ἀρηιφιλοιο γυναικες | ||
| ' ἀργυφα μηλα νομευων : ἐγγυς γαρ νυκτος τε και ἠματος εἰσι κελευθοι . ἐνθ ' ἐπει ἐς λιμενα κλυτον |
| δ ' αἰνως Αἰνειαν ἐπιοντα ποδας ταχυν , ὁς μοι ἐπεισιν , ὁς μαλα καρτερος ἐστι μαχῃ ἐνι φωτας ἐναιρειν | ||
| ἀλλ ' ἐπει οὐν ἱκομεσθα και οὐ νυ τις ἀλλος ἐπεισιν , εἰ δ ' ἀγε μολπῃ θυμον ἀφειδειως κορεσωμεν |
| ἐνδεχεται , αὐτοθεν ἐκ των κειμενων και δια των κειμενων ἐσεται το συμπερασμα , ὁτι το Α τινι τῳ Γ | ||
| γουν : Ἀλλ ' ἠτοι ἐπεσιν μεν ὀνειδισον , ὡς ἐσεται περ . Θεα μεν οὐν βοηθουσα παντως ἀν ὁλοκληρον |
| τῳ της καταστασεως ὀνοματι κεχρηται προοιμια του λογου την καταστασιν καλων : οἱ δε τεχνικωτερον περι αὐτης διοριζοντες και διεξιοντες | ||
| γε . Οὐδε γε αὐ λογων , ὠ μακαριε , καλων τε και ἐλευθερων ἱκανως ἐπηκοοι γεγονασιν , οἱων ζητειν |
| τεσσαρα στοιχεια εἰ τυχοι των σωματων , ἠ μαλλον εἰδει ὡρισται , ὡς τα εἰκοσι τεσσαρα στοιχεια της φωνης ; | ||
| δηπου φθειρεται φθειρομενης γευσεως . το δε ζωον τῃ ἁφῃ ὡρισται : ἀναγκη ἀρα της γευστικης φθαρεισης δυναμεως και το |
| μετα λαχανων λιτῃ ἀρτυσει σκευαζονται . ἀκμαιαι δε βρωθεισαι ἐαρος καλλισται . των δε χημων τας τραχειας γλυκυμαριδας ἐνιοι καλουσιν | ||
| συμπλεωσιν : το μεν γαρ αὐτης βασιλεια ἠν , οἱα καλλισται πασταδες , και εὐναι , και δρομοι : ἐκτοσθεν |
| σεμνυνοντες εἰπερ και ἀλλοι τινες τα ἐγχωρια : φασι δε Ὠρον γενεσθαι σφισιν ἐν τῃ γῃ πρωτον . ἐμοι μεν | ||
| , Δικαιαρχος δε ἐν αʹ μετα τον Ἰσιδος και Ὀσιριδος Ὠρον βασιλεα γεγονεναι Σεσογχωσιν . γινεται δε ἀπο Σεσογχωσεως ἐπι |
| γε καλως του ἡλιου και των πνευματων , ὑδασι τε χρεονται ἀγαθοισιν , αὑται μεν ἡσσον αἰσθανονται των τοιουτεων μεταβολεων | ||
| τα ἀρθρα πονοι ἐκ πυρετων γινονται , οὑτοι σιτιοισι πλειοσι χρεονται . Ἠν τις πυρεσσοντι τροφην διδῳ , ἡν ὑγιει |
| , και ἐρωτομανιαν , και τα τοιαυτα , ἑξεις εἰναι ἀλλοιας παρα τας κακιας . Ἐρωτα δ ' εἰναι τον | ||
| ποιεουσιν : ἐπην δε κρατεωσιν , ὑπεκχωρησεις τε ποιεουσιν και ἀλλοιας κακιας : ὁποτε δε το προσφερομενον μεταλλασσεται , ἀναγκη |
| . . , . [ ] ! [ [ ] αι ? ? γερας ἀφθιτον [ [ ] αιμοντεν ? | ||
| . . . . παρα δ ' Εὐδοξῳ δια της αι ἐν τῳ αʹ Γης Περιοδου : . . . |
| ἀν σφοδρα εὑροις περι πλειστου ποιησαμενους τα δικαια κατασχειν , ἐπειτα ἀποτισαντας οὐχ ἑκουσιως , ἀλλ ' ἀναγκῃ και φοβῳ | ||
| και ὁπως ἐπισιτισασθαι , ὡς ἀν ταχιστα διανυσαι δυνηθειης . ἐπειτα καὐτος ἁ μεν προϊοντι ἐπιδεικνυς κατα την ὁδον , |
| και ὀρυγες , των τα κερεα τοισι φοινιξι οἱ πηχεες ποιευνται , και βασσαρια και ὑαιναι και ὑστριχες και κριοι | ||
| , οὑτοι φυλασσουσι ἐνιαυτον ἑκαστος : περι πολλου γαρ δη ποιευνται Ἀπολλωνιηται τα προβατα ταυτα ἐκ θεοπροπιου τινος : ἐν |
| ἐν τῳ Χαρμιδῃ ἐναντιωματα ἐξ αὐτου του διαλογου ὁ βουλομενος εἰσεται . ποιει γαρ αὐτον ἀσυμφωνως ποτε μεν σκοτοδινιωντα και | ||
| , ἐγγυητην Ἑλληνες . εὐφημει Ἀττικοι , σιγα Ἑλληνες . εἰσεται Ἀττικοι , γνωσεται κοινον . εἰ γαρ Ἀττικοι , |
| ἡκειν ἀπο ἀνδρος ἡγησαμενου των τοπων , ἐξ Ἰσσης το γενος , τον Ἀδριαν δε ποταμου ἐπωνυμον γεγονεναι . σταδιοι | ||
| Φοινισσαι την Ἰω ἐφασαν δια το Φοινικα ἀπο Ἰους το γενος καταγειν . Καδμου γαρ και Εὐρωπης ἀδελφος Φοινιξ : |
| κουφοτατος και πλακωδης , εὐθρυπτος και ἐμπορφυρος ἠ ἀφρωδης . καιεται δ ' ὁμοιως ἁλσιν . Πομφολυξ ἀριστη ἐστιν ἡ | ||
| την γλωσσαν : ὡσαυτως δε και ἡ ἀπ ' ὀξους καιεται . δυναμιν δ ' ἐχει καυστικην , ἀναξηραντικην και |
| πειραν εἰληφως οὑτως ὑπερδιατεινῃ ; ἰσως ἐπιπνοια τις μοι γεγονεν αὐτοματος και φορα της ψυχης τοιαυτη προς ὑμας : ἐκεινο | ||
| ὁ κοὐκ ἀφελκουσι . πλην ἐκεινο γε φανερον ὁτι ὡν αὐτοματος ἡ πηξις τουτων πλειων ἡ ἐπιρροη της ὑγροτητος . |
| εὐφραινομενος και μολις ἀπαλλαττομενος και προς τους ἑταιρους λε - γων , ὡς οὑτος ἁνηρ τοσουτῳ καλλιων των Ἀχελῳου θυγατερων | ||
| ἰσον ἐστι τῳ ἐλασσονι ⃞ῳ , και γινεται ὁ ʂ γων η . ἐπι τας ὑποστασεις . ἐσται ὁ μεν |
| . ὁ δ ' ἀποκρινασθαι του γενους ἁμα και της χρειας ἀξιως : “ εἰθε Μηνοδωρον ἠν ἐργασασθαι ταυτα χωρις | ||
| ἐξεληλυθεναι μεν νυκτος ἐκ του φρουριου τον πατερα αὑτης ἐφη χρειας τινος ἑνεκα , τας δε κλεις αὐτη φυλαττειν των |