| . και τεσσαρες ἀρχαι του λογικου ζωου , ὡσπερ και Φιλολαος ἐν τῳ Περι φυσεως λεγει , ἐγκεφαλος καρδια ὀμφαλος | ||
| δε ἀπο των μαθηματων περιγινομενον , καθαπερ ἐλεγε και ὁ Φιλολαος , θεωρητικον τε ὀντα της των ὁλων φυσεως ἐχειν |
| ; ἀφ ' οὑ ποτερον πλουσιωτεροι γενησομεθα ἠ μειζονες ἠ δυνατωτεροι ; το κενοδοξειν ἀνοητον μεν εἰναι και ἐπι των | ||
| ἐδεσματων κοινῃ και μη κατα μερος τιθεμενων το προτερον οἱ δυνατωτεροι τας τροφας των ἀσθενων ἡρπαζον , και συνεβαινε τουτους |
| εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
| ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
| των χαλεπων εἰναι , οὐτ ' ἐπιτιμησαντα τοις νεμουσι και διδουσι τα κοινα εὐδοκιμησαι παρα τοις βλαπτεσθαι δια τουτων ἡγουμενοις | ||
| δοιοι γαρ τε πιθοι κατακειαται ἐν Διος οὐδει δωρων οἱα διδουσι , κακων , ἑτερος δε ἐαων . ᾡ μεν |
| . Τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἐστι μεν το συνεκτικωτατον παντων των κεφαλαιωνἐνθεν γαρ και τα ἀλλα γινεται κεφαλαια | ||
| , ὁπερ ἐστι το μεσαιτατον της νεως , ὁ ἐστι συνεκτικωτατον , ἡτις ἐστι τροπις , ὑπο δε των ἀλλων |
| : ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
| προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
| και δεομενου πιειν ἠ φαγειν δουναι , μη καμπτοιτο ἀλλα καρτεροι ; Οὐδ ' ὁπωστιουν οὐδ ' αὑτη . Ἀλλ | ||
| ἐξ ἡς αὐτῳ παιδες ἑξ γινονται , προς τε πονους καρτεροι και δεινοι συνιεναι : Ζαμβρανης , Ἰαζαρης , Μαδανης |
| , ὡν ἠρχον , ἐν καλῳ κατεστησαν τους θεους τοις σφετεροις τιμαν νομιμοις : και οὐθεν ἀν ἐκωλυσεν ἁπαν ἐκβεβαρβαρωσθαι | ||
| ἐπι κλινιδιων κομισθεντες και συνεδρευσαντες ἀπεκριναντο τοις παρουσιν ἀγγελλειν τοις σφετεροις , ὁτι δια της ἑαυτων ἀρετης τους πολεμιους ἀμυνεσθαι |
| θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | ||
| ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων |
| οὐ πανυ συνηθες το ὀνομα : Πραξαγορας δε και τα συμπιπτοντα αὐτῳ γραφει , ὡσαυτως δε και ὁ μαθητης αὐτου | ||
| των τιμωμενων ζῳων καθιερευσεις ἀπορρητοι και χρονοις ἀτακτοις προς τα συμπιπτοντα γινομεναι , τους πολλους λανθανουσι , πλην ὁταν ταφας |
| ἐξ ἀδοκητου ἠ ἀνιηθειη , πηδωσι και ἁλσιν παρεχουσιν ὑπο λεπτοτητος και ὁτι ἀνατετανται μαλιστα ἐν τῳ σωματι , και | ||
| μητε παχυν ὀφειλει εἰναι , μητε λεπτον , ἀλλα μεσον λεπτοτητος και παχυτητος δια την πολλην ἐνεργειαν και ἐργασιαν την |
| τα φωτα ἐν ἀρσενικοις ᾐ ζῳδιοις , οἱ μεν ἀνδρες ὑπερβαλλουσι του κατα φυσιν , αἱ δε γυναικες του παρα | ||
| του τα δεοντ ' ἐχειν τα περιττα μισω : τοις ὑπερβαλλουσι γαρ τερψις μεν οὐκ ἐνεστι πολυτελεια δε . Εἰ |
| χαριζοιο ἠ Διωνι ἐπιγραφων φιλοσοφῳ . Ἀλλα συ μεν ὁπως χαιρεις καλουμενος , οὐδεν ἠ μικρον μοι μελει : σκοπειν | ||
| μεγα δεινον τ ' ὀρθι ' Ἀχαιοις . Χαραν πυραυστου χαιρεις : ἐπι των δια μικραν ἡδονην ἑαυτους φθειροντων ⋮ |
| αἱ πασαι διεφθειρον αὐτην και κακιστα ἀπωλλυον . ἀντι δε Φιλιας Κολακεια παρην , δουλοπρεπης και ἀνελευθερος , οὐδεμιας ἡττον | ||
| φησιν ἐπι τε του Νεικους νυν και προτερον ἐπι της Φιλιας : τι οὐν ἐστι το κινουν πρωτον και αἰτιον |
| παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
| τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
| ἐς αὐτην τους φυγαδας ἐξ αὐτης . Και τοι ταυτα ποιησαντι τουτο μεν ἐστι ἑτοιμα παρ ' ἐμοι χρηματα μεγαλα | ||
| ἀσυμφορον πενησιν εἰναι και φονευσαντας ἀδικως φονευθηναι ἀδικως μεν τῳ ποιησαντι , αὐτῳ δε δικαιως τῳ παθοντι , και το |
| αὐτον ἑκατον μνας κεκομισμενον ἐγγειῳ ἐπι τοκῳ δεδανεισμενας και ἑτερας δισχιλιας δραχμας και ἐπιπλα πολλου ἀξια , φοιταν δε και | ||
| χιλιους , ἁρματα δε τριακοσια , συνωριδας δε ὑπερ τας δισχιλιας , χωρις δε τουτων ὁπλα και βελη παντοδαπα και |
| τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
| σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
| φυλλον παραπλησιον ἐχει και την ῥιζαν γονατωδη και μακραν και πεφυκυιαν πλαγιαν , ὡσπερ ἡ της ἀγρωστιδος : ἐχει δε | ||
| δε μαλλον δραστικωτερον γιγνεται δια την ἀριστολοχιαν , ὠφελειν πανυ πεφυκυιαν τα ἀρθριτικα νοσηματα , και ὀνινησι γε τα σκληρα |
| το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
| μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |
| οὑτω νυν κεισθαι , ταυτην οὐτε ζητουσιν οὐτε τινα οἰονται δαιμονιαν ἰσχυν ἐχειν , ἀλλα ἡγουνται τουτου Ἀτλαντα ἀν ποτε | ||
| την εἱμαρμενην ἠ την προνοιαν την τε θειαν και την δαιμονιαν ἀναφερειν πειρωμενους , καθαπερ ὁ ἀπαιδευτως παρ ' Ὁμηρῳ |
| ἐπειτα ἐντυχωμεν τῳ αὐτῳ παλιν αἰσθητῳ , την προϋποκειμενην μνημην συντιθεμεν τῃ ἐκ δευτερου γενομενῃ αἰσθησει και ἐν ἑαυτοις λεγομεν | ||
| ' ὁν το βαδιζειν ἀπο του καθημενου μεν διαιρουμεν , συντιθεμεν δε τῳ δυνασθαι , παραδειγμα τεθεικε το ὡς δυνατον |
| προς λιμνας τε και † θαλασσῃ . † Εὐμηλου του Μεροπος ἐγενοντο παιδες ὑπερηφανοι και ὑβρισται Βυσσα και Μεροπις και | ||
| . . . Χαλκιοπης ἱερον μυχον : ἠ ὁτι ὑπο Μεροπος ἐβασιλευθη , ἠ ὁτι Μεροπες αὐτην ᾠκησαν : θυγατηρ |
| πολυσκαρθμοιο Μυρινης : ἐνθα τοτε Τρωες τε διεκριθεν ἠδ ' ἐπικουροι . Τρωσι μεν ἡγεμονευε μεγας κορυθαιολος Ἑκτωρ Πριαμιδης : | ||
| λεοντα : ἡμεις δε μαχομεσθ ' οἱ περ τ ' ἐπικουροι ἐνειμεν . και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μαλα τηλοθεν |
| τον Ἰστρον , πολλας των του Ποντου πολεων ἐπολιορκησεν , Ἀπολλωνιαν και Καλλαβον και Παρθενοπολιν , Τομους τε ἐπι ταυταις | ||
| παραλειψεως ὀνομαζομενης οὑτως : Ὀλυνθον μεν δη και Μεθωνην και Ἀπολλωνιαν και δυο και τριακοντα πολεις τας ἐπι Θρᾳκης ἐω |
| τιθεσθαι , προῳδικη δε δια το προτιθεσθαι ἑτερας περιοδου κωλων ἀναπαιστικων Ϛʹ . ὡν τα μεν τεσσαρα διμετρα ἀκαταληκτα . | ||
| ' ἀγε Πηγασε : ἡ ἐκθεσις της διπλης κωλων ἐστιν ἀναπαιστικων ιθʹ : εἰρηται γαρ , ὁτι και ἑτερῳ μετρῳ |
| Ἀλεξανδρος φιλα εἰδως ἑδριαει , Περσαισι βαρυς θεος αἰολομιτρας . ἀντια δ ' Ἡρακληος ἑδρα κενταυροφονοιο ἱδρυται στερεοιο τετυγμενα ἐξ | ||
| αἰδω μεθεις . διομαι μεν χαρισασθαι , διομαι δ ' ἀντια φασθαι , λεξας δυσλεκτα φιλοισιν . ἀλλ ' ἐπει |
| οὐτε γαρ ἐν τοις ἰδιοις οὐτ ' ἐν τοις κοινοις συλλογοις ὁμονοουντας ὑπερ του πολεμου παντας Ἀλβανους ἑωρων , μακρῳ | ||
| ἡξομεν . αἱ τοιαιδε δε ἁρμοσουσιν ἐν μεν τοις πολιτικοις συλλογοις , ὡς οὐ φιλονεικιᾳ το τοιουτον ποιουμεν , ἀλλ |
| των τα πολλα της ἁρπαγης ἐξιδιοποιουμενων : τινες δε τα πολυτελεστατα των εὑρισκομενων τοις ξιφεσι διακοπτοντες τας ἰδιας ἀπεκομιζον μεριδας | ||
| . τοιγαρουν ἡδιον μεν προσεφερετο μαζαν ἠ οἱ ἀλλοι τα πολυτελεστατα των σιτιων , ἡδιον δε ἐπινε του ῥεοντος ὑδατος |
| και ἀμυδροτεροι . σξζʹ . Κοιλιακη διαθεσις ἐστι ῥευματισμος της κοιλιας . οὐ προσφατος , ἀλλα χρονιος μετα στροφων και | ||
| τας του περικοχλιου κοιλιας και παραδεδεχθαι εἰς τας του φακωτου κοιλιας τας του περικοχλιου ἐξοχας . συμβαινει δη ἐν τῃ |
| δια την ἐπι θερμοτητα ἐπιταθεισαν δυσκρασιαν παρειται τι και της λευκοτητος , καταβαφης τινος ἀπο της χολης ἐπιδοσεως συναναδιδομενης τε | ||
| και την του σωματος διαλαμπειν χροαν της ἐν τῃ περιβολῃ λευκοτητος την ἐν τοις μελεσιν αὐγην ἐξιεναι συγχωρουσης . ἐστη |
| . Κεινην τε δη ὑπερβαλλεσθαι την ἀποδοσιν των ἱππων , βουλομενην ὡς πλειστον χρονον συνειναι τῳ Ἡρακλεϊ , και τον | ||
| την Βρουτου γυναικα Νικολαος ὁ φιλοσοφος ἱστορει και Οὐαλεριος Μαξιμος βουλομενην ἀποθανειν , ὡς οὐδεις ἐπετρεπε των φιλων , ἀλλα |
| ἐξελθειν εἰς προαστεια , οὐκ ἀπ ' ἐμου του ἐθους κρατησαντος ἐρωτηθεις οὐ μη προσδεηθω ἐπαγαγειν ἀποδειξιν , ὡς ἐγνωσμενου | ||
| προς Μιλησιους ἐπι συμμαχιᾳ , ἐκωλυσεν : ὁπερ , Κυρου κρατησαντος , ἐσωσε την πολιν . Κλυτος δε φησιν , |
| οὐ σεμνος : ἀντι του ὁ ἐπιτυχων και εὐτελης . καινως πανυ εἰρηται παρα Ἀριστοφανει . . , . ἀνθρωποειδες | ||
| μετοπισθεν της εὐσεβιας χαρις ἐσθλη . διοπος οὐρανος ὑπερ ἡμας καινως φοτων ἑδος δαιμονιον τοδ ' ἐν μεσῳ του οὐρανου |
| τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
| ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
| ἰσης αὐτα λεγοντες τοις ἀντικειμενοις , ὡν ἠν προτερον μεν Ἀριστωνυμος , νυν δε και Πλατωνικοι τινες εἰναι προσποιουμενοι , | ||
| την ἐκεχειριαν περιαγγελλοντες ἀφικνουνται παρ ' αὐτον , Ἀθηναιων μεν Ἀριστωνυμος , Λακεδαιμονιων δε Ἀθηναιος . και ἡ μεν στρατια |
| ἐγκωμιῳ : Μη και δοξω , κατα την παροιμιαν , ἐλεφαντα ἐκ μυιας ποιειν . Ἐλευθεραι αἰγες ἀροτρων : ἐπι | ||
| , ἐπει των αὐτοφυων τουτων ἀγαλματων προσκυνειν αἱρουνται , οὐκ ἐλεφαντα , οὐδε χρυσον , οὐδε δρυν , οὐδε κεδρον |
| ὁ Πυθαγορειος κινουσι μεν την γην , οὐ μην γε μεταβατικως , ἀλλα τρεπτικως τροχου δικην ἐνηξονισμενην , ἀπο δυσμων | ||
| ἀποριαν εἰς ἑτεραν ἐνεπεσαν . οὐ γαρ παν το κινουμενον μεταβατικως μετεισιν ἀπο τοπου εἰς τοπον ἠτοι κατα ὁλοσχιρειαν ἠ |
| ' , ἐν τε δαμοταις ὀμματι δερκομαι λαμπρον , οὐχ ὑπερβαλων , βιαια παντ ' ἐκ ποδος ἐρυσαις : ὁ | ||
| και τουτο μεν τοις ὑπαρχοις ἐκελευεν ἑτοιμαζειν αὐτοθεν τας πεδας ὑπερβαλων ἠ καθ ' ὁσους ᾠετο τους Ἀθηναιους εἰναι , |
| μεν πυρ ὑποτιθεμενοι , οἱ δε ἀερα ἠ τι ἀλλο τοιουτο : ὁμοιως δε και ὁ Ἐμπεδοκλης λεγων την φιλιαν | ||
| πολιν γυναικες περιιουσαι λεβητας κροτεουσι . Ἐπεαν ὠν τουτο γινηται τοιουτο , ἀναγκη ἐξ οἰκιης ἑκαστης ἐλευθερους δυο καταμιαινεσθαι , |
| ὁ θεος . ἐτυχε δε διαρρεων δια του χωριου ποταμος Σελινους . και ἐν Ἐφεσῳ δε παρα τον της Ἀρτεμιδος | ||
| εἰδος παρ ' Ἑλλησιν , οἱον Σχοινους Σκιλλους Πιτυωδης Δαφνους Σελινους Ἐρικωδης , ἀπο των ἐν τοις τοποις φυομενων . |
| τινας ἐν αὐτῳ ἀναφαινεσθαι , ἐπει και αἱ τεχναι οὑτω συνεστησαν , ἀει καινοτερων εὑρισκομενων ἐφ ' ἑκαστης , ἐστ | ||
| ἐπαγοντος . οἱ λιθοι δ ' ἠτοι περι τους νεφρους συνεστησαν την ἀρχην , ἠ κυστιν , ἐπισωρευθεντων ἱκανων ψηγματων |
| , ἀπο ἰνιου λοξη παρα κορυφην και ἐπι βρεγμα , ἀντικειμενη τῃ πρωτῃ ἐπι μεσοφρυον , ὡς κατ ' αὐτου | ||
| φερομενον : ἡ γαρ ὁλη φορα οὐθεν ἡττον ἑκατερα ἑκατερᾳ ἀντικειμενη ἐπ ' ἀπειρον νοειται . “ Και μην και |
| ὠ οὑτος , εἰγε ἐπεπτωκεις , οὐκ ἀν την σεαυτου ἀβουλιαν ἀλλ ' ἐμε ᾐτιω . „ οὑτω πολλοι των | ||
| . και ἐκεινος , ἠγουν ὁ Αὐγειας , δι ' ἀβουλιαν , τουτεστι μωριαν , ὑστατος ἁλωσιος ἠγουν τελευταιον περι |
| : ἐλυθη γαρ προτερον ὁ πολεμος ἠ ἐκεινος ἐτελεσε την συμβουλιαν . Λεγει γ ' οὐν αὐτος οὑτως : Ὀντος | ||
| ὠν ὡς γερων ἐσῃ ποτε . Μηποτε λαβῃς γυναικας εἰς συμβουλιαν . Μη σπευδε πλουτων , μη ταχυς πενης γενῃ |
| κορωνις ἑτερου εἰσιοντος ὑποκριτου . οὐ σε βουλομεσθα : οὐκ ἐθελομεν διακριναι το ὀναρ εἰτε χρηστον ἐστιν εἰτε ἀπευκτεον : | ||
| οὐτε των ἐκεινου πραγματων οὐδεν στασιαζειν παρασκευαζομεν , οὐτε ξενοτροφειν ἐθελομεν , οὐτε στρατευεσθαι τολμωμεν . οὐκουν ἐστιν οὐδεν δεινον |
| Κηυξ , Κλεοδοτου δε και Περιδεας ὁ Τημενος οὑτος και ἑτεροι . ? * ἀποθεν το πο μακρον , διοτι | ||
| . και ὁ μεν Λυκοφρων λιμνην λεγει την Ἀορνιν και ἑτεροι τινες περι τον Ἠριδανον λιμνην θερμην ὀζωδη φασιν , |
| ξηραινειν . ἐφ ' ὡν δε τον αἱματικον χυμον εὑροιϲ πλεοναζοντα , φλεβοτομειν ἠ κλυϲμαϲι χρηϲθαι δριμεϲι κἀπειτα και τηϲ | ||
| τερατωδη ἐπιχωριαζει γινεσθαι . τερατα δε ἐστιν οὐ μονον τα πλεοναζοντα ἠ ἐλλειποντα τοις ἐκτος μοριοις , ἀλλα και τοις |
| την πολιν την βασιλιδα , οὑ τον πατερα ὁ παμμεγεθης Κωνσταντινος εἰκονι ἀπεμειλισσετο τῃ νυν ἐτι ἀνακειμενῃ προς τῳ ὀπισθοδομῳ | ||
| και παντι εὐτυχηματι παντας τους προ αὐτου βεβασιλευκοτας ὁ βασιλευς Κωνσταντινος ἀπεκρυψατο . Ἐν οἱς αὐτου και οἱ δυο συμπεραιουνται |
| ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
| μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
| . συ δε παπταινε και φροντιζε , μηδ ' αὐθαδιαν εὐβουλιας ἀμεινον ' ἡγησῃ ποτε . ἡμιν μεν Ἑρμης οὐκ | ||
| Ἐπει μηπω ἱκανα τα εἰρημενα προς ἀπαρτισμον του ὁρου της εὐβουλιας , προστιθησι και ἑξης . τι δε το προστεθειμενον |
| του Ἀργου του πανοπτου φυλακην , λεγουσα ὁτι ἀει ὀψεις νυκτεριναι , ἠτοι ὀνειροι ἀναστρεφομενοι εἰς τους ἐμους οἰκους , | ||
| αὐτου πλαγιοφυλακας ἀξιους μεγαλῃ ἐφοδῳ ἀντικαταστηναι . Πολλακις δε και νυκτεριναι ἀδοκητοι ἐφοδοι κατα του φοσσατου αὐτου δια το ἀδιακριτως |
| και ὁσα τοιαυτα . ΕΠιλογος κοινος . Ὁ ὑπερημερος μετα βαρυτητος χρησεται τῳ λογῳ την τυχην καταμεμφομενος , ὁτι δια | ||
| ἰδιον λογον , ἁ τοις σωμασιν ὑπαρχει , σχηματος χρωματος βαρυτητος κουφοτητος , ὁλως πασης ποιοτητος και ποσοτητος . εἰ |
| , ἡν δημιουργοις τε ἀλλαττεσθαι σχεδον ἀναγκαιον , και πασιν ὁποσων χρεια των τοιουτων μισθους μισθωτοις , δουλοις και ἐποικοις | ||
| και ἐν τῃ ἐπαυλει , ἀλλα και ἀπο των τοπων ὁποσων διαρρει το ὑδωρ και εἰσιν αἱ ὑλαι και τα |
| βελη , σοι δε οὐδεν του ποιησαι τι των αἰσχρων φοβερωτερον . ἡδεως δ ' ἀν αὐτων ἐπυθομην τι μαθοντες | ||
| Πεισανδρος δε ὁ Καμιρευς , ἱνα το θηριον τε δοκοιη φοβερωτερον και αὐτῳ γινηται ἡ ποιησις ἀξιοχρεως μαλλον , ἀντι |
| . Ἀνιπτοις χερσιν : ἐπι των βεβηλοις χερσι τοις ἱεροις ἐγχειρουντων . Ἀειδε τα Τελληνος : ἐπι των σκωπτικων : | ||
| ἐν Ἱμερᾳ συντεθεισης κατ ' ἐμου ἐπιβουλης δικαιοτερος ὠν των ἐγχειρουντων περιεγενομην . οὐ γαρ δηπου φαυλος ἀν κριτης των |
| , κρινεσθαι κατα τους νομους : των δε περι τας συναλλαγας ἀμφισβητηματων εἰς μεγαλους κλυδωνας και δεινας προβεβηκοτων ἀτοπιας τε | ||
| φιλιας , ὁμιλιας , ἐπικτησεις ὑπαρχοντων , ἀγορασμους κοσμου , συναλλαγας ἐπι το ἀγαθον , γαμους , τεχνας καθαριους , |
| του ἀνθρωπειου γενους . Και φαμεν , ὡς οὐκ ἐστιν ἀπαιδευσιας τεκμηριον το εἰναι τινα ἀγραμματον : και γαρ ὁ | ||
| Ἀνδροτιων λεγει , εἰ τῳ πιστος ὑπερ της ἀγραμματιας και ἀπαιδευσιας Θρᾳκων τεκμηριωσαι . Ἀλεξανδρος ὁτε Δαρειον εἱλε , γαμους |
| , ὁτι κυλιστικος ἠν ὁ Μελισσος , και ἑαυτον ἐξυπτιασας περιεγενετο . οὐ γαρ φυσιν Ὠαριωνειαν ἐλαχεν : τουτεστιν οὐχ | ||
| των κερατων ἱστασθαι . τουτου γενομενου εὐχερως περικυκλωσας των πολεμιων περιεγενετο ἀναστρεψαντων και αὐτων φευγειν δοκουντων . Ὁτι και Ἀννιβας |
| ' ἀνθρωπων ἐδαην , τοισιν τα μεμηλεν , αἰολα παντοιης ἐρατης μυστηρια τεχνης , ἱμειρων ταδε παντα Σεουηρου Διος υἱῳ | ||
| . πρωτογαμον δ ' αἰζηος ἀγων ἐς δεμνια κουρην τερπωλης ἐρατης ἐπιμαρτυρα τονδε φεροιτο λααν : ὁ δ ' ἀρρηκτοισιν |
| παρουσης ὑποθεσεως οὐκ ἰδιον . ἁ δ ' ἐν ἱστοριᾳ διαμαρτανουσι , τα τοιαυτα ἀν εὑροις ἐπιτηρων , οἱα κἀμοι | ||
| , λαμπρα δε και ἐμπνους , ὡσπερ ἐκ τριποδος . διαμαρτανουσι μεντοι του ἀνδρος φασκοντες αὐτον τας μεν ἐπιφορας ἀριστα |
| τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
| ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
| προαγωνιζομενους των θρεμματων ἀχρι νικης ἠ θανατου παραμενειν ὑπερ του διατηρησαι τους ἀγελαρχας ἀζημιους . εἰτ ' οὐκ αἰσχρων ἐστιν | ||
| οὐν και δοθεν πιειν τοις εἰς τουτο ἐνεδρευθεισιν ἀπαθεις αὐτους διατηρησαι . ἐπιγνωσθηναι δε τουτο ὑστερον ἐξ ἀνακρισεως του το |
| , δεινη μαλλον συνιδειν . συ δ ' ὡς μεν διδαξων συνηκολουθησας , γεγονας δε , ὡς ἐμοι φαινεται , | ||
| , τι δηποτ ' ἐν Βυζαντιῳ οὐδεις ἐσθ ' ὁ διδαξων ἐκεινους μη καταλαμβανειν Χαλκηδονα , ἡ βασιλεως μεν ἐστιν |
| ἐπιτρεψειεν ἐκπεσειν τῳ μηρῳ κἀπειτα ἐμβληθειη , μενουσης μεν της ὑγροτητος , αὐθις ὡσαυτως ἐκπεσειται : ξηρανθεισης δε την κατα | ||
| την ἀρχην και καταμαραινον τῳ ὑπερισχυειν . οὐτε γαρ ἀνευ ὑγροτητος οὐδεν καυστον οὐτε ταυτης ἐνυπαρχουσης ἐαν μη ἐχῃ δυναμιν |
| δυσπροσωπον ὁραθεν συναγει τας ψυχας των ὁρωντων και συστελλει . ἀτοπωτερον δ ' ἀν εἰη των οἰκειων τινα ἰδειν τοιουτῳ | ||
| τι των ποιουμενων ] ἐνδον λαλουμενων θ ' ἁμα . ἀτοπωτερον ] τουτου , μα τω θεω , ξενον οὐπωποτ |
| ἐπι ποσον ψηλαφηθεισης της ἐπι των ἁπλων ἀξιωματων παρα τοις διαλεκτικοις νομοθεσιας , μετιωμεν και την ἐπι των οὐχ ἁπλων | ||
| ἀληθες τουτο το διεζευγμενον , κατα τον καλουμενον παρα τοις διαλεκτικοις δια πλειονων πεμπτον ἀναποδεικτον προϊοντες δειξομεν , ὁτι σφαιρικον |
| ὑπερ αὐτου γλωτταν ἀνεῳξεν . Ἱερεις δε και ζακοροι των δαιμονιων ἐπων αὐτου παντες ἐσμεν ἐξ ἰσου : Τουσδε δ | ||
| ἠ ἀμεινον το τραγικον ἐκεινο ἐπειπειν , πολλαι μορφαι των δαιμονιων , πολλα δ ' ἀελπτως κραινουσι θεοι , και |
| γαιας , φιλτατων παιδων φονον φευγουσα και τλας ' ἐργον ἀνοσιωτατον . οὐ γαρ γελασθαι τλητον ἐξ ἐχθρων , φιλαι | ||
| ἡρωων ἐφοδους . Καθαρμοισι τε χρεονται και ἐπαοιδῃσι , και ἀνοσιωτατον γε και ἀθεωτατον ποιεουσιν , ὡς ἐμοιγε δοκεει , |
| και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
| ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
| ἐσεσθαι και του μη πολλα ἐξαμαρτανειν τους παραληψομενους την ἀρχην αἰτιωτατον , μη δια βιου τους αὐτους ἐαν ἀρχειν : | ||
| ἀναγκαιον , ἐπειδη τουτον ἀποφαινουσι Ῥωμαιοι της καταλυσεως των τυραννων αἰτιωτατον γενεσθαι , τις τ ' ἠν και ἀπο τινων |
| ὁ δε κατασβεννυται . θυμιωμενον δε αὐτον ὀσμην ἀφιεναι ἀσφαλτου βαρυτεραν φασι . τουτοις ὁμολογει και Νικανδρος . Ἡ Φαρος | ||
| της πολλης ἀγωνιας . μετ ' ὀλιγον δε εἰς ἀρρωστιαν βαρυτεραν ἐμπεσων και χαλεπῳ παθει συνεχομενος συνεκαλεσε τους ἰατρους . |
| ἐναντια ἀναγκαζομενος αὑτῳ λεγειν . Ἀληθεστατα . Δια ταυτα μεντοι τολμητεον ἐπιτιθεσθαι τῳ πατρικῳ λογῳ νυν , ἠ το παραπαν | ||
| ὁτι οὐδεις ἀξιως τον ὑπερουρανιον τοπον ὑμνησει νυν φησι : τολμητεον γαρ οὐν το γε ἀληθες εἰπειν ; Ἠ το |
| τεχνης και της ἐπιστημης διϊσταται . και οὐτε ἐπιστημη ἡ φρονησις οὐτε τεχνη ἐστιν . ἐπιστημη μεν γαρ οὐκ ἐστιν | ||
| φυσει . και οὐχ ὁ νους μονον ἀλλα και ἡ φρονησις και ἡ συνεσις και ἡ γνωμη φυσικα δοκει εἰναι |
| ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
| καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
| τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
| μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
| και της βασιλειας υἱους διαδοχους οὐκ ἐχοντος ἐτολμησαν ἀντιλαβεσθαι της ἐλευθεριας και της κοινης των Ἑλληνων ἡγεμονιας . ἀφορμας δε | ||
| το ἐργον ἠπειλει , και οὐτε της δημοκρατιας οὐτε της ἐλευθεριας οὐδεν ἠν ὀφελος : οὐδεν γαρ ἡττον ἐδεδεκει των |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| . Βασιννοι , Ἀραβικον ἐθνος , Γλαυκος ἐν τριτῳ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Βασιλις , πολις Ἀρκαδιας , Παυσανιας ὀγδοῳ . | ||
| πολιτης . . Χαρακμωβηνος . . . Γλαυκος ἐν Ἀραβικης ἀρχαιολογιας τεταρτῳ : Ἡσυχαζον δ ' ἐν τουτοις Χαρακμωβηνοι . |
| βαπτ ' ἐχοντες , τοὐπιθημα της χυτρας ἀφελων ἐποιησα τους δακρυοντας γελαν : τοιουτος ἐνδοθεν τις ἐν τῳ σωματι διεδραμε | ||
| και ξυνδιαφεροντα αὐτοις το Ἑλληνικον σκιρτημα . ἐγω τοι και δακρυοντας αὐτων ἐνιους οἰδα , ὁποτε ἐς μνημην του ἀνδρος |
| μητρῃσιν . Εἰρηται ἡμιν ὁτι διαφορους καιρους βουλεται ὁ Ἱπποκρατης σημειωσασθαι ἐν οἱς γινεται ἡ γονη . καιρον ἐσημειωσατο ἐν | ||
| ὁ νους : ἀγαθος μεν και ἐπιφανεντας και ἀπιοντας εὐ σημειωσασθαι . λακερυζαι : αἱ φλυαροι . ἐπηυλιζοντο : διετριβον |
| ἀκρατῳ παρρησιᾳ χρωμενος μεγαλων ἀγαθων προσδοκιαν ἀφαιρηται : τα δε προσηνη κἀν ᾐ ψευδη πειθει τους ἀκουοντας . προσδοκιμος ἠν | ||
| γαρ το ἀνθος παρα την λειοτητα . οἱ δε την προσηνη , Ἀπιων δε την ἡδειαν . το δε λιρος |
| ἀτοπον γαρ γεωργον μεντοι σημειον ποιεισθαι ? εὐετηριας τε και ἀφοριας , φυτων ? τε τινων και ποιων ? πρωϊαιτερα | ||
| ἀνεδιδου . Πεμψας οὐν εἰς Δελφους ὁ Ἀθαμας περι της ἀφοριας ἐπυνθανετο . Δωροις δε πεισασα Ἰνω τους πεμφθεντας ὑπεθετο |
| ἑτερα ἀνθ ' ἑτερων ἀπαντησῃ : τοτε γαρ ὑποδυομενα τα καταδεεστερα το των σεμνοτερων ταξεων σχημα , προσποιειται ἐκεινο εἰναι | ||
| το ἀμειβεσθαι τας εὐεργεσιας αὐτων : ἐπει τοι γε πολυ καταδεεστερα , κἀν πανυ πολλα πραξωμεν ὑπερ αὐτων . ἀλλ |
| τιμη ; νομος μεν ὁ δημιουργικος νους και ἡ θεια βουλησις ἡ ἀϊδιως παραγουσα τα παντα και εἰς ἀει διασῳζουσα | ||
| , ἠ αἰτιαν τινα παριστανειν βουλεται και λεγεται αὑτη ἡ βουλησις ὑποτακτικη : ἐπει γουν τεσσαρες εἰσιν αἱ της ψυχης |
| μοιρα της ἱερας ἐκκλησιας ἐστιν , ἀλλ ' οὑ χωρις συγκλητος οὐκ ἀν ἀθροισθειη ποτε των της ψυχης μερων βουλη | ||
| ἀνειπειν ἐκελευσεν : “ ὁ δημος ὁ Ῥωμαιων και ἡ συγκλητος και Φλαμινινος ὁ στρατηγος , Μακεδονας και βασιλεα Φιλιππον |
| ὀντας ἠναγκασαν . ὁ γουν μοσχος οὐκ ἐξ ἁπαντος του γυναικειου κοσμου κατασκευαζεται , ἀλλ ' ἐκ των ἐνωτιων | | ||
| ὡσπερ ἐπι των ὀφθαλμων , ἐπιχεομενον ἠρεμα χλιαρον μετα γαλακτος γυναικειου , ὡσαυτως μετα τινος των ἀνωδυνων κολλουριων . και |
| ἐθαυμασαν : ἐπιφερει γουν ἰδοντες . . δεινος τ ' αἰδοιος τε , και ἐκτελεσειεν ἀεθλους πολλους , τους Φαιηκες | ||
| ἐων ἐλεεινος , ἐν μεγαροισιν ἐμοισι φιλος τ ' ἐσῃ αἰδοιος τε : αὐτη γαρ ταδε εἱματ ' ἐγω πορον |
| ἐν αὐτῳ λογοι ἀλλα βουλησιν ἠ ἀλογον τινα ὁρμην ὑπο ἀγριοτητος ἠθους , ἐπιστησειεν ἀν τις . οὑτος δ ' | ||
| ἀγωγον τε και ἐφολκον , ὡς εἰ τι μεν ἠν ἀγριοτητος , τουτο ἐκβαλειν , ἀπαυτομολησαι δε προς το ἡμερον |
| ποιειν ὑπερ ὑμων τους θεους , ταυτ ' αὐτοι κυριοι γεγενημενοι τημερον μη ποιησαιτε , ἀλλ ' ὁν ἐκεινοις εὐχεσθ | ||
| Φωκεων των ἐκπεπτωκοτων οἱ μεν οἰμαι βελτιστοι και μετριωτατοι φυγαδες γεγενημενοι και τοιαυτα πεπονθοτες ἡσυχιαν ἀγουσι , και οὐδεις ἀν |
| συνηψαν ἀλκην κἀκρατουν ἡσσωντο τε . λευσσων δε ταυτα κοὐ κλυων τἀκει παροντα πολλα πηματ ' οὐκ ἐχω τι πρωτον | ||
| ' ἀελπτον . και μην παρων γε κοὐ λογους ἀλλων κλυων , Περσαι , φρασαιμ ' ἀν οἱ ' ἐπορσυνθη |
| ἀρχην ἀφικνουνται , ὡς οὐδεν δεον παρεχειν τα ὠτα κωμοις γυναικειοις και σκιρτημασι σατυρικοις καταβαντας ἀπο των ἐλεφαντων , οἱ | ||
| συντροφιαν : ὁς ἐκ παιδος το μειρακιον ἐν τρυφῃ και γυναικειοις ἐπιτηδευμασι συνεχων διεφθειρεν αὐτου την ψυχην . Ὁτι ὁ |
| παραλογῳ ξυμβαινον . Δημοσθενης εἰ δε τις ὑμων τον Φιλιππον εὐτυχουντα ὁρων ταυτῃ φοβερον προσπολεμησαι νομιζει , σωφρονος μεν ἀνδρος | ||
| κακα : νοσους δ ' ἀναγκη τας θεηλατους φερειν τον εὐτυχουντα παντ ' ἀριθμησας βροτων οὐκ ἐστιν ὀντως ὁντιν ' |
| γοητειας πως ; Ἠ τῃ συμπαθειᾳ , και τῳ πεφυκεναι συμφωνιαν εἰναι ὁμοιων και ἐναντιωσιν ἀνομοιων , και τῃ των | ||
| τε και ἀλογων συμμετρια ἡ τε ἐν ἀριθμοις συμφωνοις ἠ συμφωνιαν περιεχουσιν εὐμετρια ἀπο της κατ ' οὐσιαν ἁρμονιας παραγιγνεται |
| δε αὐτῳ μηκος γινεται , και ἐπεχει σταδιους τριηκοσιους και δισχιλιους και δισμυριους ἱναπερ το στενοτατον αὐτου . ποταμοι δε | ||
| Της δε Νικιου στρατηγιας μνησθεις , ὁτε ναυς ἑξηκοντα και δισχιλιους ὁπλιτας Ἀθηναιων ἐπαγομενος ἐπι Πελοποννησον ἐπλευσε , κατακλεισας δε |
| ἡ ὑλη . εἰ δε γενωνται μεν , μη προς ἀναλογιαν δε , τοτε ὀλιγη μεν ῥᾳστωνη , παντως δε | ||
| κατα μεν ἐτυμολογιαν εὐλαβη λιθον τον εὐληπτον . κατα δε ἀναλογιαν , ὡς παρα Σοφοκλει γερονταγωγω κἀναπαιδευω παλιν : ἀναλογως |
| ὁριζονται οὑτως οἱ μουσικοι βασις ἐστιν ἀρσεως και θεσεως ποδων σημειωσις : ἀρσις δε ἐστι μερος ποδος την ὁρμην ἀνω | ||
| ρξστʹ . Παθογνωμονικον ἐστιν των τε ἐντος και των ἐκτος σημειωσις . ἠ παθογνωμονικον ἐστιν ἐξ οὑ γινωσκεται το παθος |
| φασι την Ὠλενον και ἐς Πειρας τε και ἐς Εὐρυτειας ἀποχωρησαι . του δε Πειρου ποταμου περι τους ὀγδοηκοντα ἀφεστηκε | ||
| , ὁν ἐς Καλαυρειαν Ἀθηναιοι την προ Τροιζηνος νησον ἠναγκασαν ἀποχωρησαι , δεξαμενοι δε ὑστερον διωκουσιν αὐθις μετα την ἐν |
| του κληρου του δαιμονος τυχουσα εὐτροφον σημαινει το τεχθεν και ἀπονως ἐκφυηναι τους ὀδοντας . Ὁ δε Δωροθεος ἐν τοις | ||
| προς εὐκολον τερψιν εὑρημενα τῳ βιῳ ταυτα νομιζομεν εἰναι μεν ἀπονως ἐπιτηδευειν , εἰναι δε παυσαμενους ἀνανεουσθαι βραχειᾳ μελετῃ , |
| δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
| ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
| εἰ μεν γαρ ἐστι τις φαντασια , αὑτη τυπωσις και ἑτεροιωσις της ψυχης καθεστηκεν : εἰ δε τις ἐστι τυπωσις | ||
| ἐστιν : οὐκ ἀρα ἐστιν . Και μην ἡ αἰσθησις ἑτεροιωσις τις ἐστιν : ἀμηχανον γαρ το δι ' αἰσθησεως |