ὠν αὐλησις ἐστιν ; Β . Οὐδαμως . Α . Φερ ' ἰδω , τις αὐλητας ; τις εἰμεν τοι | ||
, τετταρα : ἁ δ ' ὠδυνηθην , ψαμμακοσιογαργαρα . Φερ ' ἰδω , τι δ ' ἡσθην ἀξιον χαιρηδονος |
κινουμενοις , ἁρμοζει μαλλον ἡ του ψυχρου ὑδατος ποσις και τἀλλα παντα ὁσα ψυχειν και ἐξωθεν δυναται δυναμει και ἐνεργειᾳ | ||
δε ηὐξε μεγεθει , τῳδε αὐτῳ αὐτα ἐσῳζεν : και τἀλλα οὑτως ἐπανισων ἐνεμεν . ταυτα δε ἐμηχανατο εὐλαβειαν ἐχων |
ὁτε ὁ Καισαρ ἐκτεινετο . πασι δ ' ὁρισθεισης ὑπο κηρυγματι μιας ἡμερας ἐς κρισιν , ἐρημην ἁπαντες ἑαλωσαν , | ||
κυκλῳ και μεχρι του Ἰλλυρικου τῳ εὐαγγελικῳ περιλαβων την οἰκουμενην κηρυγματι ἐν αὐτῃ μαλλον τον της θεογνωσιας σπορον κατεβαλε και |
ἐμον Δωρικως τον τοις ἐμοις ἐχθροις ἐναντιουμενον εὐτυχειν οἱ θεοι δοιεν , ὁτι δικαιως προμαχος πολεως ὀρνυται , ἠγουν προμαχεται | ||
οὑτως ἐχετω , σοι δε οἱ χρωμενοι ταις περιστεραις θεοι δοιεν εὐ φερεσθαι την ἀρχην δια τελους , ὁπως ἀφορμη |
. ἐστι και ποταμος . Ἀρινθη , πολις Οἰνωτρων ἐν μεσογειᾳ . Ἑκαταιος Εὐρωπῃ . Ἀρισβη , πολις της Τρωαδος | ||
μεχρι πολλου και πολεις ἐχουσα πολλας και καλας ἐν τῃ μεσογειᾳ και φρουρια ἐρυμνα περι που τας ὀχθας του ποταμου |
ΔΘ ἐν τῳ του ΑΒΓ κυκλου ἐπιπεδῳ εἰναι ] . συμπιπτετω κατα το Θ : δοθεισα ἀρα ἡ ΑΘ και | ||
, και τῃ Γ ἰση ἐνηρμοσθω ἡ ΑΒ και ἐκβληθεισα συμπιπτετω τῃ ἀπο του Δ ἐφαπτομενῃ του κυκλου κατα το |
τικτειν τεκνα , θεαν γεγωσαν και θεου πατρος τεκος , ἀπωλες ' ἐκ σου παιδα τον ταχυν ποδας Ἀχιλλεα τεκουσα | ||
ὠ τεκν ' , ὁ φυσας και τεκων ὑμας πατηρ ἀπωλες ' , οὐδ ' ὠνασθε των ἐμων καλων , |
πλουσιον και το ἀνδρειον και το ἰσχυρον μη ὀντα δοκειν ἀλυσιτελες ἀπεφαινε : προσταττεσθαι γαρ αὐτοις ἐφη μειζω ἠ κατα | ||
. οὑτος ὁ μυθος δηλοι , ὁτι πραττων τις ἐργον ἀλυσιτελες ὡς ἐπωφελες μαλλον και τουτῳ δυσαποσπαστως προσκειμενος ἐς ὑστερον |
και ἐτι βαθυτερων ὀντων βραχυ , προϲαγειν τα ἀπουλουν δυναμενα κολλυρια , οἱον ἐϲτι το του Κλεωνοϲ . και περι | ||
ὀδυνηϲ ϲφοδραϲ μη παρουϲηϲ , ἀποκρουϲτικα παραληπτεον ἐπ ' αὐτων κολλυρια , πραϋνοντα το ϲφοδρον αὐτων τηϲ δηξεωϲ τῃ μιξει |
Δαρεικους . Καλλιστος δε ὠν την μορφην , κομην τε ἐτρεφεν ἐπι πολυ της ἡλικιας , και ὑποδηματα παρηλλαγμενα ἐφορει | ||
οὐν ἐλαχεν . ὀρνιθας γαρ τοι των ᾠδικων παμπολλους πριαμενος ἐτρεφεν ἐν σκοτῳ αὐτους , ἑν διδασκων μαθημα λεγειν θεος |
ἰκμας και το μεγεθος παραμυθουνται : κοιλων και μικρων ἠθη δολια , ἐπιβουλα ἐν ἀνθρωποις , ζηλῳ και φθονῳ τετηκοτα | ||
και ἡ μορφη τουτοις ἐοικεν : ἀρκος δε ὠμοφρων , δολια , σκαια . και τοις ἀλλοις δε ζωοις κατα |
ἁλις : ὀνησει γαρ οὐδεν , σχεδον δε τι και βλαψει . ἀναμιμνησκου γαρ ὡν ἐλεγε Σωκρατης , και τοις | ||
εὑρησομεν ἐναντιας . Ἰσως : ἀλλα τι τουθ ' ἡμων βλαψει τον λογον ; Ὁτι προσαγορευεις αὐτα ἀνομοια ὀντα ἑτερῳ |
μηδεν προσηκοντων κηδεται . παις ποτε λουομενος ἐν τινι ποταμῳ ἐκινδυνευσεν ἀποπνιγηναι : ἰδων δε τινα ὁδοιπορον τουτον ἐπι βοηθειαν | ||
και ἀποθετον . ἐφ ' οἱς φωραθεις ἐν ταις Ἀθηναις ἐκινδυνευσεν ἀν , εἰ μη ἐφυγεν . και μετ ' |
πολλη την πολιν ἐπειχε . των δ ' ἐναντιουμενων τῃ δημοκρατιᾳ διαβαντων εἰς την Ἀσιαν και πορευθεντων εἰς Σαρδεις προς | ||
γαρ εἰπων εἰς πιστιν ἀγει την τολμαν . ὡς ἐν δημοκρατιᾳ δεινα ποιω ] μιμειται του Αἰσχινου τους λογους , |
μετα τουτο τραχηλος , το δε ἑπομενον αὐχην , ἡ συνδρομη δε τουτων καυλος , τα δε ἑκατερωθεν μετα την | ||
τουτο τραχηλος , το δ ' ἑπομενον αὐχην , ἡ συνδρομη δε τουτων καυλος , τα δ ' ἑκατερωθεν μετα |
Ὀλυνθον , ἁς οὑτως ἠφανισθαι φησιν ὡστε μηδ ' εἰ πωποτε ᾠκισθησαν γνωναι ἀν τινα ἐπελθοντα . ἀλλ ' ὁμως | ||
μεγαλοψυχιας σημειον εἰσιν . ἡγουμαι δ ' εἰ και μηδεν πωποτε ἀναλωσεν εἰς ὑμας , ἐκ γε των ἀλλων ὡν |
εὐθυς ἐβουλοντο καταβαλειν ἑαυτους εἰς την θαλασσαν , ἀλλα Ζευς ἐκωλυσεν . οὑτοι τοις πλεουσιν οἱ ὀρνιθες αἰσιοι φαινονται . | ||
ἐπῃει τις αὐτοις συμμαχια βαρβαρων , ἡν ὁ Καισαρ ὑπαντησας ἐκωλυσεν ἐσδραμειν ἐς την Σετουϊαν : κἀν τῳ πονῳ τῳδε |
και δυσεπουλωτα και χρονια και σηπεδονωδη και πλαδαρα . Λημνια σφραγις τα τοιαυτα ἑλκη ὠφελει μεγαλως προσκομιζομενη κατα συστασιν πηλωδη | ||
ὁ χυλος : Σαμιος ἀστηρ προς πασας ὁμοιως και Λημνια σφραγις . προς δ ' αἱματος θρομβωσεις ποιει πυτια ποθεισα |
μεγισται : αὑται τεινουσι δια της κοιλιας παρα την νωτιαιαν ἀκανθαν , ἡ μεν ἐπι δεξια , ἡ δ ' | ||
πυρ ἐκλαμπειν . δελφις δε ὀστα μεν ἐχει και οὐκ ἀκανθαν , τα δε σελαχη και χονδρον και ἀκανθαν . |
αὐτον δολῳ ἀνελωσιν , ἐμβας της νεως ἐν ἀπροσφορῳ και χειμεριῳ καιρῳ και ἐναντιων ἀνεμων πνευσαντων ναυαγει περι Τηνον και | ||
δ ' , ὡς τε νιφαδες χιονος πιπτωσι θαμειαι ἠματι χειμεριῳ , ὁτε τ ' ὠρετο μητιετα Ζευς νιφεμεν ἀνθρωποισι |
δεξασθαι , και παρηλθεν εἰσω των στρατηγων ἀγνοουντων . Ἀμιλκας Καρχηδονιος , ἀριστος των ἐν Λιβυῃ στρατηγων , πολλους πολεμους | ||
λοιπῃ χρειᾳ ἀναπαυσας ἑως Μεσσηνης διεσωσε . Καρθαλων μεν ὁ Καρχηδονιος μετα την ναυαγιαν των Ῥωμαιων πολιορκησας Ἀκραγαντα ταυτην εἱλε |
ποιος ἠσθα νερθεν ἐν κακοισιν ὠν ; ὡς ἐς το λημα παντος ἠν ἡσσων ἀνηρ . πως οὐν † ἐτ | ||
Νυν δη σε παντα δει καλων ἐξιεναι σεαυτου , και λημα θουριον φορειν και λογους ἀφυκτους , ὁτοισι τονδ ' |
ὡν ἐπιγραφει ὁ Ἱπποκρατης , ἀλλ ' οὐκ εἰχε το νοσημα . τα γαρ ἐπιῤῥηγνυμενα και ἐπιγενομενα συμπτωματα κακοηθεστερα ἠσαν | ||
μηδε την ἰδιαν χροιαν και δια τουτο χρονιωτερον σημαινει το νοσημα . ἐπι δε των συνεχων πυρετων ἐπι πληθει αἱματος |
λεκιθου , τα φυσικα , τῳ δε ἐξωθεν ὀστρακωδει τα λογικα . ὁ δε Ποσειδωνιος , ἐπει τα μεν μερη | ||
πρεσβυτικα τῳ Κρονῳ , τα θηλυκα τῃ Ἀφροδιτῃ , τα λογικα τῳ Ἑρμῃ . Περι δε ἐλευθεριας σκεπτομενος ἀπονεμε τον |
, εὐχομενος ὑπερ αὐτου . τουτο γαρ ποιων ποιεις το θελημα του θεου . λεγει γαρ ὁ νομος ὁ του | ||
ψυχας ὑμων , ὁτι σιωπωντες ἐν καθαροτητι καρδιας δυνησεται το θελημα του Θεου κρατειν , και ἀπορριπτειν το θελημα του |
ἐποιησεν οὑτως , και κτιζει την Ἀγκυραν της Γαλατιας . ἀγκυρα γαρ σιδηριον πλοιου ποταμιου , ὁ ἐπισχον το ἁρμα | ||
ἡ ὀδυνη . Τῳ ἐκ του μεγαλου πλοιου διοπῳ ἡ ἀγκυρα λιχανον δακτυλον και το κατω ὀστεον ξυνεφλασε δεξιης χειρος |
Νειλῳ και τοις μετα τουτους μεγαλοις . ταυθ ' ἡμας ἀπεστερησε μεν των παρα σου περι του λογου γραμματων , | ||
προοπτησαντα χλιαινειν παλιν , ἠ μη προοπτησαντα συντελειν ταχυ , ἀπεστερησε της τεχνης την ἡδονην . εἰς τους σοφιστας τον |
ἠ μονον προεισιν . Ἀρχωμεθα δε ἀνωθεν . Εἰ τοινυν διεκριθη το δευτερον ἀπο του πρωτου , παντως ὁτι και | ||
ἀπεκρινετο , και ὁσον ἐκινησεν ὁ νους , παν τουτο διεκριθη : κινουμενων δε και διακρινομενων ἡ περιχωρησις πολλωι μαλλον |
: πολλα δε γινεται περι Κιλικιαν και ποιουσιν ἐξ αὐτων χρισμα . Φασι δε και εἰς τα σπουδαια των μυρων | ||
τους διδυμους και περιναιον και ὀσφυν . Ἐκ των Ῥουφου χρισμα ἐνεργον , ἐντεινον το αἰδοιον ] . Σμυρνης , |
των Διοσκουρων ἐγραψε ; πως δ ' ἀν ἀφικομενος ἀναιρεθηναι νομιζοιτο ὑπο Θησεως , ὁπου και Ἀλκμαν ποιησας ᾀσμα ἐς | ||
θρηνειν . οὐδε ὁ θανατος οὐν των φυσει δεινων εἰναι νομιζοιτο ἀν , ὡσπερ οὐδε το ζην των φυσει καλων |
και ἀλεξητηριον ἐχθρων παντων ὁσσα τε γαια φερει και ποντιον οἰδμα , ζωογονει τε βρεφη ἀλοχοις ὑπο γαστρι φορηθεν . | ||
δ ' ἐπι πολλον ἰοντι πεπταται ἐνθα και ἐνθα Προποντιδος οἰδμα θαλασσης . ἐστι δε τις και σκαιον ὑπερ πορον |
ἀπωθεν σιγῃ ἀνιαζεσκον , ἐδευετο δ ' ἠματος ὡρη ἀψ οἰκονδε νεεσθαι ἑην μετα μητερα κουρην , ἡ δ ' | ||
ἠ τεμενεσσι κρυπτομενος : και δ ' ἀν κεν ἑκων οἰκονδε νεοιτο . εἰ δ ' ἀρα Τοξευτηρα διοιχνευοι κεροεσσα |
μη χρωμενων , ἀπηλλοτριωται δ ' αὐτων , της χρειας ἀφαιρεθεισης δια το εἰς ἐνια ἀπρεπες . Δεδειγμενου δ ' | ||
ἀλλα τινα φυσιν ἐν μεθοριῳ , καθαπερ ἀπο ἀμπελου κληματιδος ἀφαιρεθεισης εἰς ἑτερας ἀμπελου γεννησιν . Διο φησιν : ἑνεκα |
δοξης ἠρεν ἡ Πυθια ἀνειπουσα Δελφοις , ὁποσων ἀπηρχοντο τῳ Ἀπολλωνι , μοιραν και Πινδαρῳ την ἰσην ἁπαντων νεμειν . | ||
οἱ περι των Ἀθηνησιν ἑορτων γεγραφοτες Πυανεψιωνος ἑβδομηι τα Πυανεψια Ἀπολλωνι ἀγεσθαι φασι . . . . Σκιρον : . |
φερειν τους καρπους τρις , ἀλλα την ζειδωρον ἀρουραν . μελιηδεα καρπον : ἀπο των ἐσπουδασμενων ἡμιν μετρει το ἐκεινων | ||
μηδεα , φαιδιμ ' Ὀδυσσευ , ση τ ' ἀγανοφροσυνη μελιηδεα θυμον ἀπηυρα . * ) ὁτι οὐχ ὡς οἱ |
ὁμωνυμον γην . Ὁ δε τουτων πατηρ ὁ Ὑψιστος ἐν συμβολῃ θηριων τελευτησας ἀφιερωθη , ᾡ χοας και θυσιας οἱ | ||
δειλιαν και ἐξεληλεγμενοι . τοτε , φησιν , ἐν τῃ συμβολῃ τῃ προς τον Ὀρεστην και προς τον Πυλαδην , |
ἀργος , ἡπαρ μεγα ἐχων . τουτου ἡ χολη συν μελικρατῳ ποθεισα ἡπατικους ἀκρως ἰαται . το δε ἡπαρ αὐτου | ||
χρω . Εἰ δε κολπος εὐθυς ἐξ ἀρχης γενοιτο , μελικρατῳ κλυσας ἐπιμελως , σπογγον καινον ἐφ ' ἱκανον μετα |
ἐν ἀντιληψει τῃ κατα νομον , ὡς ἐπι του τον τρισαριστεα μοιχευοντα ἀνελοντος δια τον νομον τον τους μοιχους κελευοντα | ||
φυλαττειν δοκει . οἱον τον μοιχον ἀναιρεισθαι νομος , μοιχον τρισαριστεα τις ἀναιρων κρινεται δημοσιᾳ . ἐνταυθα γαρ το ὑπο |
δρᾳ , στοχαζομενη του τελους , τα δε ἑπεται τῃ χειρουργιᾳ , οὐ τεχνης ἐργα , ἀλλ ' ὑλης παθη | ||
οὑτος ἀσκιτης , ἐπι κατακλυζουσῃ ὑγροτητι , και ἐδοξε σοι χειρουργιᾳ χρησασθαι τῃ παρακεντησει . μη ἀναμεινῃς , μηπως το |
ῥηγνυται και ἐμπιεζειται νυγματωδεις πονους ἀποτελουντα και του παρακειμενου σκελους ναρκαν . μετακτεον οὐν την ἐπι της ὠμοπλατης σημειωσιν , | ||
δυναμιν και δια των ξυλων και δια των τριοδοντων ποιουσαν ναρκαν τους ἐν χεροιν ἐχοντας . εἰρηκε δε , φησιν |
θεασαι με προς του Διος : ἀρτι γαρ με ἀκανθα ἐπαταξε παρα το σφυρον . ἰστεον , ὁτι κατα το | ||
ἀναγιγνωσκοντι μοι την Ἀνδρομεδαν προς ἐμαυτον ἐξαιφνης ποθος την καρδιαν ἐπαταξε πως οἰει σφοδρα . Ποθος ; ποσος τις ; |
τα φαινομενα και τα ἐναργη . ὁταν γαρ τοις βλαπτουσι συμπιπτῃ το συμφερον , τοτε οὐτε παρατηρησει , οὐτε λογισμῳ | ||
Κ συμπιπτουσιν ἀλληλαις . Ἐαν ὑπερβολη τῃ μεν των ἀντικειμενων συμπιπτῃ κατα δυο σημεια ἐπι τα αὐτα ἐχουσα αὐτῃ τα |
περιβαλλων ἁτε ἐξοινος ὠν , ἠξιου τι αὐτον προσταξαι , ὀμνυς και νεανιευομενος συν ὁρκῳ , μη ἀτυχησειν της αἰτησεως | ||
ἐν τοις νομοις των ἀρχηγετων και ἐπι σοφιᾳ μαλιστα θαυμασθεντων ὀμνυς ” κατα του φοβου του πατρος ” , ὑπερ |
και ὑψοπρῳρα δια τας ἀμπωτεις , δρυϊνης ὑλης ἡς ἐστιν εὐπορια : διοπερ οὐ συναγουσι τας ἁρμονιας των σανιδων , | ||
το δε εὐτυχια , το δε εὐδοξια , το δε εὐπορια . Αἱ τεχναι εἰς τρια διαιρουνται : ἡ μεν |
στοματι : ὁταν δε φλεγμαινωσι τῃ δια μορων κεχρημεθα και κλυσματι ὑδροροσατῳ . Γαργαρεων ἐστιν , ὁ λεγεται σταφυλη : | ||
παντων ἠδη ληθη ἠν των δυσχερων . και δη και κλυσματι χρησασθαι ἐπεταχθην . ὡσθ ' ὁ μεν ἰατρος οὐκ |
' ἱππευσαντες ἠ πλειω ὁδοιπορησαντες , ἠ ἀλλο τι τοισι σκελεσι ταλαιπωρησαντες , τουτεοισι δε ἐς ὀσφυν ἠ σκελεα ἀκρασιαι | ||
τοις κατοικιδιοις ὀρνεοις ἰσος εἰς μεγεθος , πλην ὁτι χρηται σκελεσι μακροτεροις . οὑτος οὐκ ἀν ποτε εἰς μιξιν ἐλθοι |
ἐμφραγμα , ἱνα ὁ ὑετος ὁ ἐπ ' αὐτην φερομενος διεξιῃ δια του τρηματος και μη σηπῃ συνισταμενος εἰσω της | ||
ἐϲ πονηρον ἡ ἑξιϲ : χροιη μελαγχλωροϲ , ἠν μη διεξιῃ κατω ἡ χολη , ἀλλα ἀναχεηται ξυν τῳ αἱματι |
, εἰ και κατ ' ὀλιγους προσιον , την δυναμιν ηὐξησεν . ὁ δε Μακρινος ὡς ταυτα ἐπυνθανετο , ἀθροισας | ||
ἀλλ ' ὁσῳπερ το ὀργανον ἐκακισε , τοσουτῳ τον μουσουργον ηὐξησεν , ὁποτε της κρουσεως πολλακις προς τον τονον ἐμπεσουσης |
προσανεχοντας ὁς ἐμοι τε και τοις προγονοις ἡμων την βασιλειαν διεφυλαξεν , οὐ μονον ἀπολυω της ἐκ των προσαπεσταλμενων ὑπο | ||
, βασιλει πεμψον αὐτην : και γαρ αὑτη με σοι διεφυλαξεν ὡς ἀδελφου γυναικα παραλαβουσα . “ ” οὐδεν ἐστιν |
δ ' ἐλαβον ] τε αὐτον και ἐκτησαμην ὡς ἰδιον κτημα . ἐπιστευσα δ ' αὐτον ἐμον ὑπαρχοντα τε και | ||
ἐμῃ ψυχῃ πλουτου . και μην και το ἁβροτατον γε κτημα , την σχολην ἀει ὁρατε μοι παρουσαν , ὡστε |
θερμοιϲ χωριοιϲ οἰκηϲιϲ τουτοιϲ αἰτια φανηϲεται , και οὐτε ἐπι φλεγμοναιϲ οὐτε ἐπι πυρετοιϲ οὐτε ἐπι πονοιϲ γενηϲονται , καθαπερ | ||
ἐπιδιαιρεϲεωϲ . το μεν οὐν θερμον ὑδωρ το ταιϲ ἀλλαιϲ φλεγμοναιϲ ἐπιτηδειοτατον εἰδεναι τουτοιϲ πολεμιον , και καλλιον καταιοναν ἐλαιῳ |
τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν το λειπον | ||
οὐν ἐκηρυξαν κατ ' αὐτου Ἀθηναιοι και ἐν χαλκῃ στηλῃ ἐγραψαν , ὡς φησι Μελανθιος ἐν τῳ περι μυστηριων . |
κατα μεθεξιν , οὐτε το ὀν καθ ' ὑπαρξιν : οὐπω γαρ ὀν οὐδε ἑν : το γαρ προ του | ||
, ὁ δε καρπος ἠν συκα και σταφυλη μελαινα , οὐπω πεπειρος . ταυτα ἰδοντες ὡς εἰκος ἐταραχθημεν και ηὐχομεθα |
εἰς ἡν ἀπῳκησαν Τυριοι : ἐστι δε ἡ Καρχηδων πολις Λιβυης . ὀλιγῳ δε προτερον των Τρωικων Εὐδοξος ὁ Κνιδιος | ||
πολιτικην στρατηγιαν ἀρχων , αἰτησαι παρα Καισαρος την στρατηγιαν της Λιβυης , και οὑτω τυχων ἐπιβουλευσαι τῳ Καισαρι : και |
ἀνθρωπινον τῳ λεγειν : ὀφθαλμου μεν γαρ βολη ὀξυτατον , ἀθροως σπωσα την αἰσθησιν του ὁρωμενου : λογου δε ἐνεργεια | ||
ἑαυτῳ τησδε της χαριτος πληθος τοσονδε ποιουμενος : δισμυριοι γαρ ἀθροως ἐφανησαν οἱ τα τρια τρεφοντες μονοι . ἐνισταμενων δε |
του σχηματος . ὁ δε ὠν ἠδη στρατιωτης σωματι μεν ἀπειρῳ τοιουτων πονων διηλθεν ἐφ ' ἱππων πολλακις την οἰκουμενην | ||
, ἀλλ ' αὐτην τινα φυσιν ἀπειρον οὐσιωμενην ἐν τῳ ἀπειρῳ , διαφερονται δε ἀλληλοις ὁμως κατα πολλα . οἱ |
δε παρα το ἰαχη και ἐν συνθεσει αὐϊαχος , ἱνα σημαινῃ τον ξηροφωνον ' . . . . αὐλος : | ||
και το ὁρισμους εἰναι . ἀν δε το μεν ἀληθες σημαινῃ το το ὀν εἰναι λεγειν και το μη ὀν |
διατι δε πρωτον ἐπισπενδων τῃ θαλασσῃ Διϊ και οὐ Ποσειδωνι ἐθυσεν ὁ Ἰασων ; εἰκοτως παρα το Ἀρατειον : μεσται | ||
οὐτε των Χαριτων της θυσιας ἠμελησεν , ἀλλ [ ' ἐθυσεν - ] , οὐτε του παιδος τον θανατον παρενομησεν |
ἐξ ἀρχης Ταυλαντιοι τε και Μαχαονες ἐκαλουντο το παλαιον , νομαδες οἱ πλειους αὐτων και αὐτονομοι και ἀβασιλευτοι ἐκ πολλου | ||
. κακοβιοι τε δη και γυμνητες εἰσι τα πολλα και νομαδες : τα τε βοσκηματα αὐτοις ἐστι μικρα , προβατα |
δε Ξενοφων ἐπειθεν , ὁ δε Διογενης ὠνειδιζεν . Ὠ μακαριοι μεν των δραματων οἱ ὑποκριται , μακαριοι δε των | ||
κατ ' ἐνιαυτον θηριον τικτει . μεγας γαρ , ὠ μακαριοι , κατα τον Θεοφιλου Κιθαρῳδον , θησαυρος ἐστιν και |
. κρειττων δε , φησιν , ἡ βουνιας καθεστηκεν : γλυκυτερα γαρ ἐστι και πεπτικωτερα προς τῳ εὐστομαχος εἰναι και | ||
Χαριβαηλ , τους ὁρμους μεν ἐπιτη - δειους και ὑδρευματα γλυκυτερα [ και ] κρεισσονα της Ὀκηλεως ἐχουσα , ἠδη |
. ὁ οὐν Σκυθης ἐν Περσαις μεγα ὀλβιος ὠν γηρᾳ κατεστρεψε τον βιον . Εὐθυμος ὁ Λοκρος των ἐν Ἰταλιᾳ | ||
τἀλλα ἀπαρακαλυπτως ἡδυπαθει . βιους δε προς τα ὀγδοηκοντα ἀσιτιᾳ κατεστρεψε . Βιβλια δε αὐτου φερεται ταδε : περι ἀπαθειας |
, φερε , εἰ δ ' ἐν ἀλλῳ τινι καιρῳ ὑβρισεν , οὐκ ἀν ἠν δεινον ; εἰ δ ' | ||
ἐφ ' ἁπασι τοις ἑαυτῳ νενεανιευμενοις ἐπεθηκεν , ἐμου μεν ὑβρισεν το σωμα , τῃ φυλῃ δε κρατουσῃ τον ἀγων |
θεον λεγῃ την τυραννιδα : και γαρ οὑτως εἰς ταὐτον πλημμελημα περιισταται . ὁ γαρ θεος ὁ τι περ ἀκροτατον | ||
και ἀπειροκαλιᾳ τοις αἰσχιστοις των παθων περιπεπτωκοτες . Ἐτι κἀκεινο πλημμελημα ἐν τῃ λεξει το ὑπο φιλοτιμιας πασι χρησθαι τοις |
' ἀποδωσω τηνδε τῃ βουλῃ τεως . Ποθεν δ ' ἐλαβες ταυτας συ ; Ποθεν ; ἐκ τοὐρανου . Οὐκ | ||
φερε εἰπειν την γραμματικην , εἰτα ἐκεινην ἀφεισα θεολογικον βιβλιον ἐλαβες , τουτο ἐστιν ἡ ἐξαλλαγη . Ἀλλο γαρ βιβλιον |
ὀντες φυλεται λεγονται , οἱ δε ἐκ της αὐτης φρατριας φρατορες , οἱ δε ἐκ του αὐτου γενους γεννηται . | ||
φρατριας . οὑτοι δε εἰσι , καθαπερ οἱ δημοται και φρατορες , νομῳ τινι ἐχοντες κοινωνιαν . το δε γενος |
γενους σφαγηναι τινα . προς τουτο ῥητεον ὁτι ἡ Γη ἀνεδωκε τους Σπαρτους προς το ἐκδικησαι τον φονον του δρακοντος | ||
, μη ἀναγηται δε . λοιπον ἡ τριτη πεψις ἀτμους ἀνεδωκε παρα το παν σωμα , ἐθρεψεν ἑκαστον των μοριων |
. οἱ μεν οὐν Πελοποννησιοι της νυκτος εὐθυς κατα ταχος ἐκομιζοντο ἐπ ' οἰκου παρα την γην : και ὑπερενεγκοντες | ||
βοιᾳ τοις συν Ἀγαμεμνονι Ἑλλησιν ἐπιγενομενου χειμωνος ἐνταυθα , ὡς ἐκομιζοντο ἐξ Ἰλιου : Ψυτταλειαν τε την ἐπι Σαλαμινι ἰσμεν |
ἐξουρειϲθαι ποιειν φηϲιν ὁ Διουϲκουριδηϲ . ἡ δε τηϲ γαληϲ κοιλια πινομενη παντοϲ ἀλεξιφαρμακον θηριου λεγεται . Κοκκοϲ Κνιδιοϲ ὁ | ||
ΓΘ ἀλλως : τοις βοϊδιοις . ἡ γαρ του βοος κοιλια βολιτους ἐχει . λεγει δε φαυλοις εἰδεσιν ἐν αὐτοις |
και αὐτους βουλομενοι ἀποκλῃσασθαι της διαβασεως οἱ των Ἀθηναιων τριακοσιοι λογαδες δρομῳ ἠπειγοντο προς την γεφυραν . δεισαντες δε οἱ | ||
τε οὐν αὐτης Ἰταλιας και των ὑπο Ῥωμαιοις παντων ἐθνων λογαδες ἐς την στρατιαν ἠθροιζοντο , ὁσοι σωματος εὐεξιᾳ και |
καειν , Ἀθηναιοις δε και το μη τρεφειν ἠ χειραγωγειν ἐγκλημα ἐδοκει . τινες δε και τουτο φασιν : ὡς | ||
οὐν αὐξει το γεγονος δεινουντος του κατηγορου και μεγαλοποιουντος το ἐγκλημα ἠ το εὐεργετημα : ἐκ δε των ἐναντιων του |
προς Η : και ἐσται των Ζ Γ Η εὐθειων γεωμετρικη μεσοτης , τουτεστιν ἀναλογια κυριως . κἀν δια το | ||
περι της ἀριθμητικης μεσοτητος . Ἡ δε ἐπι ταυτῃ συνεχης γεωμετρικη μεσοτης κυριως ἀναλογια μονη καλουμενη δια το ἀνα τον |
δ ' ἐναιμος , κολλητικη προς τε αἱμοπτυϊκους και ἀρθρα ξηραντικη . Νευροτρωτων ἐμμεθοδος θεραπεια ἐκ των Γαληνου ἡ και | ||
: διο και ἡ δυναμις αὐτου ῥυπτικη τε ἁμα και ξηραντικη . Κριθαι της πρωτης εἰσι ταξεως ἐν τῳ ξηραινειν |
ἀναβαινειν ἀναρριχασθαι ἐλεγον . Ἑλλανικος “ ἀναρριχωνται δε ὡσπερ οἱ πιθηκοι ἐπ ' ἀκρα τα δενδρα ” . εἰρηται ἀπο | ||
ἐνεγκῃ . ἐγω μεν γαρ οὐδεν ἱερον , οἱ δε πιθηκοι πιθηκιζοντες τα αὑτων ποιουσι . μη τοινυν αὐτους μεμφωμεθα |
ταυτα περι του πολεμου βουλομενος χρησασθαι τῳ μαντειῳ την Πυθιαν ἠναγκασεν ἀναβασαν ἐπι τον τριποδα δουναι τον χρησμον . Ἐπει | ||
μεγιστων κινδυνων . τον γαρ ἀηττητον Ἀννιβαν δια της ἐπινοιας ἠναγκασεν ἀνευ μαχης και κινδυνων ἐκ της Ἰταλιας ἐκχωρησαι . |
† αφυτον θησει γερας το δ ' ἐργον ἀγησαιτο τεα κορα οἰκω τε περ σω και περ ἀτιμιας κυπρος ὀτ | ||
Ἀλκαιος ἐν πρωτῳ : το δ ' ἐργον ἀγησαιτο τεα κορα : και οἰκω τε περ σω καιπερ ἀτιμιαις , |
ἐκεινον ἐμε συγκατακανειν . “ οἰκτου δε ἐξ ἁπαντων γενομενου μεθηκε σῳζεσθαι τον Μετελλον ὁ Καισαρ , καιτοι πολεμιωτατον αὐτῳ | ||
βασιλεα τοσαυτῃ κατεχρησατο παρρησιᾳ , ὡς ὁ βασιλευς ἠδη και μεθηκε την ψυχην , και παντα γε συνεχωρησεν ὁσα Κλεαρχος |
τοις πωλουσι τας πατριδας μονοις εἰναι θαρρειν , οὐκ ὀρθως ἐγιγνωσκεν . Ἀφικομεθα μεν οὐ λογῳ προς Φιλιππον ἀγωνιουμενοι , | ||
, και τους λογους τους ὑπερ της δημοκρατιας οὐχ ὡς ἐγιγνωσκεν , εἰρηκως , ἀλλ ' ἐς ἀντιλογιαν του Ἀπολλωνιου |
ταυθ ' ὡς ὁ δημος ἀξιοι γινομενα , μικρα διεξιοντος ἀνεχεσθε μου . φερε γαρ , εἰ τις ὑμας ἐροιτο | ||
εὐχερως : δια γαρ το μη παρειναι ὑμας και συκοφαντων ἀνεχεσθε . ταυτα προς Κηφισοδοτον αἰνιττεται . ἡμων δ ' |
κρηνας και ἀρτους ἠν φερειν . Στιλπων δ ' οὐ κατεπλαγη την ἐγκρατειαν καταφαγων σκοροδα και κατακοιμηθεις ἐν τῳ της | ||
εἰς το χωριον και εἰδε τε τους περι Ἁβροκομην και κατεπλαγη την εὐμορφιαν και εὐθυς μεγα κερδος νομιζων ᾐτησατο ἐκεινους |
προσιεσθαι τον Οἰβαραν , αὐθις μετεγνω και προσιετο αὐτον , συμβουλῳ τε ἐχρητο περι των αὐτων . Τῃ δε του | ||
' εἰ γε τἀναντια βουλεσθε ὡν διαβεβλησθε ποιειν , ἐμοι συμβουλῳ χρησαμενοι μετριασατε και τους λογους , ἐφ ' οἱς |
πριν ἠ τα πυα ῥαγηναι , προσφερειν ταδε : ὁκοταν ἀνῃ ὁ πυρετος , λουειν πολλῳ θερμῳ , και ῥοφημασι | ||
. Ἐπην δε ῥαγῃ κατα τα ὠτα και ὁ πυρετος ἀνῃ και ἡ ὀδυνη , σιτιοισι χρησθω διαχωρητικοισιν , ἀρξαμενος |
μη χρησαμενος οὐκ ἀγαθον ἐχων ἀπωλεσεν , ἀλλα κτησασθαι δυναμενος ἠμελησεν . ἐστι δε το μεν ἐχοντα ἀπολεσαι κατηγοριας ἀληθως | ||
ἀπελαυνεσθω , ὁτι μη ταις ἀνω δυναμεσιν ἐξ ἰσου τροφης ἠμελησεν : εἰθ ' ὑπ ' ἀλογου σοφιας μεχρι των |
ἡμων των ἀνθρωπων ὁρωσιν ἐκεινους ὁσοι σκολιαις χρωμενοι δικαις και κρισεσι διεφθαρμεναις ἀλληλους τριβουσι , τουτεστι καταπονουσι , θεων ὀπιν | ||
ὀντα , παρηλθον ἐγω δειξων αὐτα ψευδη βραχυταταις ἀπο - κρισεσι . τα χρηματα φησιν Ἀντωνιον τα κοινα μετα την |
. Καιτοι και ἐκει ἐστιν ἡ ὑποδυομενη ταυτην ἀνθρωπικη και τεχνικη τελεστικη , οἱᾳ χρωνται και οἱ ἱερεις περι τας | ||
της εὑρεσεως : ἠ γαρ ἐθνικη ἐστιν ἡ λεξις ἠ τεχνικη ἠ νομικη . ὁ γουν παρασαγγης οὐκ οἰδα τις |
ποιητικον , ἐδειξεν ὁτι οὐδε το ὑλικον , ἐπει οὑτως δεησομεθα ἑτερας ὑλης , και ἐσται οὑτως προ της γενεσεως | ||
' ἀνδρα ἑκαστον . πολυ δ ' ἐτι τουτων μαλλον δεησομεθα μητοι θεους γε ποιειν ὀδυρομενους και λεγοντας ὠμοι ἐγω |
Εἰρηται δε ἐπι του Ἀραβιου αὐλητου , ὡς ηὐλει μεν δραχμης , ἐπαυετο δε τετταρων . Ἀρκαδας μιμουμενος : παροιμια | ||
δοκειν , ἠ το ἀργυριον . ἀλλ ' ὁμως μιας δραχμης ἀπολομενης ἀναγκη αἰσθεσθαι και δηχθηναι ἁμῃγεπῃ : εἰ δε |
ἑβδομηκοντα και πεντε συνεχως κατα τον οὐρανον ἑωρατο πυρινον σωμα παμμεγεθες , ὡσπερ νεφος φλογοειδες , οὐ σχολαζον , ἀλλα | ||
ἀνδρος οἱου μηδ ' ὀναρ ἠλπισεν , εἰτα φανηναι τι παμμεγεθες βεβουλευμενος και ὑπερβαλλον φιλανθρωπιᾳ τε και παιδειᾳ , ὡστε |
τον Πελοπιδαν , βουλομενον διελεγχειν της ἀποκρισεως την ἀποριαν , ἀπεπεμψαν ἐκ του συνεδριου . Μιθριδατης μεν οὐν , ὡς | ||
τοις μεν πειραταις τον μισθον ἀποδοντες παραχρημα της πολεως αὐτους ἀπεπεμψαν το ἀπιστον αὐτων περι τους πρωτους φιλους οὐκ ἀσφαλες |
Θηβαιων εἰσι και αἱ Θεραπναι και ὁ Τευμησσος , ὁν ἐκοσμησεν Ἀντιμαχος δια πολλων ἐπων , τας μη προσουσας ἀρετας | ||
θεος . . . . . παντι κοσμῳ την γυναικα ἐκοσμησεν . πως ἀνω μεν Ἡφαιστος ἐποιησε , το δε |
των Περσων ἐνικησεν ὁ Ἀγησιλαος και το πεζον τοτε πλειστον ἀθροισθεν μετα γε τον Ξερξου και προτερον ἐτι ἐπι Σκυθας | ||
στρατηγον ἀπο ἐθνους ἑκαστου , και το μεν ἐκ παντων ἀθροισθεν στρατευμα ἐκτος της πολεως συνειχεν , ἑκαστου των ἐθνων |
προϲ μεν την κοινην διαιταν τα γλυκεα , τα δε δριμυτερα ὡϲ φαρμακον ποτε δοτεον , οἱον ἑλειοϲ ἀϲπαραγοϲ πετροϲελινα | ||
κατα θερμοτητα ἐπιδεξαμενη δυσκρασιαν , τα τε οὐρα ἀλλοιωθειη ἀν δριμυτερα τε και λεπτοτερα γεγενημενα και του πυρετου ἐπινεμομενου ἠδη |
λεγει καπνον , ⌈ Προξενιδην * [ Προξενιαδην ] και Αἰσχινην τον Σελλου . και ἐν Ὀρνισι μεμνηται Προξενιδου ὡς | ||
: ἡκετε και ὑμεις Ἀρκαδες , αὐτοχθονες , δι ' Αἰσχινην μεταβαλοντες την τυχην και τεως Φιλιππῳ δια τουτον δουλευοντες |
, ὡς και το παντα ψευδη : τοινυν οὐδε το κινημα της διανοιας ἀληθες ἐστιν . Ἀλλα γαρ δια τοσουτων | ||
. : κινυγμα ] Εἰδωλον . : κινυγμα : Το κινημα : και ἐστι πρωτοτυπον το κινω , ἐξ οὑ |
ἀριθμον ἑν εἰη , οὐκετ ' ἀν ἡ κινησις μια φυλαττοιτο , οἱον εἰ Κορισκος ἁμα βαδιζοι και λευκαινοιτο : | ||
το Ἀθηναιων ὡς ἐν Ὑμηττῳ χρυσου ψηγμα πολυ φανειη και φυλαττοιτο ὑπο των μαχιμων μυρμηκων . οἱ δ ' ἀναλαβοντες |
ὁ κιρροϲ την χροιαν . ὁ δε παλαιοτεροϲ του νεου θερμοτεροϲ τε και ξηροτεροϲ . αὑτη μεν ἡ του οἰνου | ||
ἱκανωϲ ὀντεϲ και πνευματωδειϲ . ὁ δε Κυρηναιοϲ ἁπαντων ἐϲτι θερμοτεροϲ τε και λεπτομερεϲτεροϲ . Ὀριγανοι παϲαι τμητικηϲ τε και |
δε κρινας ἐχεσθαι του πολεμου , Πνυταγοραν μεν τον υἱον ἀπελιπεν ἡγε - μονα των ὁλων ποιησας ἐν τῃ Κυπρῳ | ||
γε : τρις γαρ τελειος ὑπαρχουσα οὐδ ' ἐπιδοσιν αὐξησεως ἀπελιπεν , ἀλλα και δυο κυβων ἁμα συνθεσις , του |
πασης ἐπαρξασα της Ἀσιας , ὡς ἁπαξ ὑπο των Ἑλληνων κατεσκαφη , τον αἰωνα ἀοικητος ἐστι ; τουτο δε Μεσσηνην | ||
, και μετ ' οὐ πολυ τριτος , ἐν ᾡ κατεσκαφη Καρχηδων : ἁμα δε την τε Λιβυην ἐσχον Ῥωμαιοι |
κατα σπουδην δε της ἐλασεως οὐσης , το μεν θηριον ἀνεχωρησε , παρεδραμε δε και ὁ τρωσας και οἱ λοιποι | ||
πολλακις τουτο ποιησας ὠφεληθη μηδεν , μετ ' ὀργης εἰπων ἀνεχωρησε : „ ἀλλ ' ἐγωγε μωροτερος ἀν ὑμων εἰην |
βηξ μονος εἰχε ῥᾳστωνην , ἀλλ ' οὐδε οὑτος τελειαν ἀπαλλαγην . εἰ δε ποτε ἐδοξε την ὑλην πασαν εἰς | ||
' ἀσυμφωνιαν ἐλαττουμενοι . διο και Πυθαγοραν φασι την ἐντευθεν ἀπαλλαγην ποιουμενον μονοχορδιζειν τοις ἑταιροις παραινεσαι δηλουντα ὡς την ἀκροτητα |
. . δ : . . . λεγεται δε και ὁμοφωνως τωι ἀρσενικωι , κατα τους παλαιους : Αἰθιοπα γουν | ||
Γελωνου του Ἡρακλεους , του Ἀγαθυρσου ἀδελφου . ὁ οἰκητωρ ὁμοφωνως . ὀξυνεται δε . ἐστι δε ἡ πολις ξυλινη |