| ἐσταυρωθη . ὁ δε τριτος και πλειστα των ἀναθηματων κατακοψας Φαυλλος πολυχρονιῳ νοσῳ νοσησας οὐδ ' ἀπολυθηναι συντομως της τιμωριας | ||
| δε την Ὀνομαρχου τελευτην διεδεξατο την Φωκεων ἡγεμονιαν ὁ ἀδελφος Φαυλλος . οὑτος δε την γεγενημενην συμφοραν διορθουμενος μισθοφορων τε |
| . Ἀγησιᾳ Συρακουσιῳ ἀπηνῃ . . . Ἀγησιᾳ Συρακουσιῳ υἱῳ Σωστρατου ἀπηνῃ . Ἀγησιᾳ Συρακουσιῳ ἀπηνῃ υἱῳ Σωστρατου . Του | ||
| Ἀρκαδιαν τ ' εὐανορα τιμᾳ : κεινος , ὠ παι Σωστρατου , συν βαρυγδουπῳ πατρι κˈραινει σεθεν εὐτυχιαν . δοξαν |
| χρησθαι , ὁ μεν Κρητας , ὁ δε Λακωνας . Τυλλος ἠρχε Ῥωμαιων παρατασσομενων Φιδηναιοις : Ῥωμαιους προδοντες Ἀλβανοι το | ||
| διαλυσεις ἐπετελεσθησαν . Ταυτα διαπραξαμενος ἐπι της ἰδιας ἀρχης βασιλευς Τυλλος Ὁστιλιος , ἀνηρ ἐν ὀλιγοις ἀξιος εὐλογεισθαι της τε |
| [ [ ] ! [ ! ! ! ] ν ἐλθουσιν μαφ ! ! [ ! ] ? [ . | ||
| τυραννουντων . Και τουτο δις τρις ἑτεροις και ἑτεροις πρεσβεσιν ἐλθουσιν εἰπων ἐπηγγελλεν ὁμως , εἰ θελοιεν την τε συγκλητον |
| ἀποτροφης και των συνηθειων αὐτων , ὡν ἐκτος κρατειν καταστασεως στρατου οὐκ ἐστιν . Ἐν δε ταις δικαιαις ἐπεξελευσεσι κατα | ||
| μερη , και τα δωδεκατα πλαγιοφυλακες . Ἐγγιζοντος οὐν του στρατου ἐν τῳ ἐπιτηδειῳ τοπῳ , κατα τον προλεχθεντα τροπον |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| οἱος ὁ του Καινεως ἐν δευτερῳ σχηματι ἐκ δυο καταφατικων συλλογιζομενος ὁτι το πυρ ἐν πολλαπλασιῳ ἀναλογιᾳ γενναται και αὐξεται | ||
| ληξαι τας λοιμικας νοσους . τουτο δ ' ἀν τις συλλογιζομενος εἰκοτως θαυμασαι το της περιπετειας ἰδιον : ὁ γαρ |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| προ του ἀτελους το τελειον ἐν παντι παραληψεται ἠ ἐκ συνωνυμων ἑκαστον ὑποστησει : το γαρ λεγειν ὁτι ὁ ἡλιος | ||
| γνησια των νοθων , και ἐπι μεν των ὁμωνυμων και συνωνυμων γνησιαι και αἱ κοινωνιαι και αἱ διαφοραι , ἐπι |
| μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
| κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
| λεγει γαρ ἐκεισε ” οἱ μεν καθολου παντες ἀει πλειω συλλογιζονται , των δε ἐν μερει οἱ μεν κατηγορικοι πλειω | ||
| ἠ ὡδι οὐ . ὁσοι τε παρα το προστιθεναι τι συλλογιζονται Τοιουτοι οἱ μη παρα τουτο . λεκτεον ὡς ἐδωκεν |
| νοσερου γενεσιν λεγων , πολυχρονιον αὐτον τῃ μητρι † ὡς ἐπαγγειλαμενος ᾐτει τον μισθον . της δε εἰπουσης : Ἐλθοντι | ||
| ' οἱς προτερον ηὐξηθη , φενακιζων ἀει τινας και μεγαλα ἐπαγγειλαμενος εὐεργετησειν μεχρι του ἁπαντας ὑφορασθαι και διαβεβλησθαι προς αὐτον |
| καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
| ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
| ὁρκου ὀντος της τετραδος : οὐ μα τον ἁμετερᾳ κεφαλᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . | ||
| που και Ἐμπεδοκλης : οὐ , μα τον ἁμετερᾳ γενεᾳ παραδοντα τετρακτυν , παγαν ἀεναου φυσεως ῥιζωματ ' ἐχουσαν . |
| γενεσθαι . Μηνυθεισης γαρ ἐπιβουλης τοις ἀρχουσιν ὁτι ὁταν ὁ πιλος ἀρθῃ ἐπιθησονται , ἐπαυσαν τους ἐγχειρουντας ἐπιθεσθαι , κηρυγμα | ||
| διειλε την κεφαλην κατενεγκων , και εἰ γε μη ὁ πιλος ἀντεσχεν και το πολυ της πληγης ἀπεδεξατο , ἀπωλωλει |
| θυραυλιᾳ δε ἐποτρυνει , προβαλλει δε χειμωνι , καυματι δε ἐπιδιδωσιν . ὁ δε Ἀλεξανδρος ἐκεινος Δαρειου μεν ἐκρατει , | ||
| μετα την Νωε και των υἱων αὐτου γενεσιν εἰς πολυανθρωπιαν ἐπιδιδωσιν ἡμων το γενος . ἀλλ ' ἰσως οὐ χαλεπον |
| , προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
| καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
| γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
| ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| , ἀλλ ' οἱ μεν αὐτων σφοδρα τας νευρας ἐπιτειναντες εὐτονωτερον του δεοντος ἀφιασιν : και ἁπτονται μεν και οὑτοι | ||
| σφοδρα αὐξησει . ἐαν δε ληγουσης , χαμαιζηλον μεν , εὐτονωτερον δε ἐσται . Διαφοροι εἰσιν αἱ των δενδρων φυτειαι |
| εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
| φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
| ὁ τι μη δει μητε τεκνοποιωνται οἱ οἰκεται ἀνευ της ἡμετερας γνωμης . οἱ μεν γαρ χρηστοι παιδοποιησαμενοι εὐνουστεροι ὡς | ||
| ὑπερ ἡμων αὐτων δει λεγειν , ἀποφαινοντας τας πραξεις τας ἡμετερας και τους λογους ἐναντιουμενους τοις ἀδικοις και τοις ἀνομοις |
| , ᾡ και ἐκπεσοντι , ἐν ἐπιδεσει και ἀναληψει : ἐπιδεσιος και ὡς νομος . Ἀγκωνος ἀρθρον παραλλαξαν μεν ἠ | ||
| , και ἀμφι τῳ ῥῃϊζειν , κατα λογον της προτερης ἐπιδεσιος γινεσθω . Ἐπην δε τριταιος ᾐ , χαλαρωτερα οἱ |
| ἀλλοις συμμαχοις οἰκισαι την Μεσσηνην , πολλα μεν ἐτη γεγενημενην ἀναστατον ὑπο Λακεδαιμονιων , τοπον δ ' εὐθετον ἐχουσαν κατα | ||
| ' , ἐν οἰκῳ διαπεπυκτευκας τῳ δουλαριῳ , την οἰκιαν ἀναστατον πεποιηκας , τους γειτονας συντεταραχας : και ἐρχῃ μοι |
| γεγονος εἰναι , δια τουτ ' οὐδ ' ἀν εἰη προαιρετον το γεγονος . τιθησι δε και του λεγομενου παραδειγμα | ||
| προαιρετον ὀν ἐκ της βουλης προεκριθη : διο φησι το προαιρετον ἀφωρισμενον ἠδη εἰναι . μεχρι μεν γαρ βουλευομεθα περι |
| τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
| τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
| και ποιουσα ἐν αὐτοις τους μεν πρωτους , τους δε δευτερους . εἰ γαρ και ὡς ἐν παντι τῳ λογικῳ | ||
| τινες των σοφων μεγαλα δυνασθαι τους ἀνθρωπους ἐφησαν και λογισμῳ δευτερους εἰναι θεων . Ὁμηρος μεν γαρ [ Β . |
| οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
| , και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
| περισκελιδες χρυσαι . Θειον δη τι νομισας το εὑρημα και διδασκομενος παρα της ὀϊος ἐλεειν τε το παιδιον και φιλειν | ||
| γηρασκω κτλ . παροιμια : γηρασκω δ ' ἀει πολλα διδασκομενος , ἐπι των δια το γηρας ἐμπειροτερων . εἱλκυσται |
| , παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
| θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
| θεων ἀπο μηδεα εἰδως εἰπ ' ἀγε μοι παμπρωτα τι φερτατον ἐστι βροτοισιν ; Ὁμηρος : ἀρχην μεν μη φυναι | ||
| ' ἐξαυτις ἀφ ' Αἱμονος , ὁν ῥα Πελασγος γεινατο φερτατον υἱον : ὁ δ ' αὐ τεκε Θεσσαλον Αἱμων |
| νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
| : ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
| . Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
| προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
| , οὐτε πυρετων ἐπιλαμβανοντων , οὐτε ἐμπυηματων ἐπιγινομενων , τουτους ἐπανερεσθαι , ὁκοταν βησσωσι τε και δυσπνοοι ἐωσιν , εἰ | ||
| ταυτ ' ἐχῃ ἀμφω , χρονιον το νουσημα γινεται : ἐπανερεσθαι δε και εἰ ἐν τῳ μηρῳ ναρκαι ἐγγινονται , |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| ⋖ ⊂ οἰνῳ ὁμοιως ἠ ἀντι οἰνου χυλον πολυγονου . Ἀλλος τροχισκος ὁ θεοδωρητος ἀστεριου : σελινου ἀσαρου ἀνισου μαραθρος | ||
| # β ἑλενιου συκιου ὀποβαλσαμου # ς : χρω . Ἀλλος δρωπαξ καλλιστος δοκιμος : ἐχει δε οὑτως : πισσης |
| ἡ ὑποκειμενη ὑλη την ἐργασιαν οὐ παραδεχεται . Οὐ των συντελουντων προς την των ἑξεων προχειρισιν τῳ εὐδαιμονι τα νυν | ||
| πολει τουτους δεξιωσαμενων , και μηδεν των εἰς αὐταρκειαν αὐτοις συντελουντων παραλελοιποτων . Και οἱ Ἡρακλεωται τον εἰρημενον τροπον της |
| γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
| τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
| : ἠ γαρ ὁ πρεσβυς οὐκεθ ' ὁραν ἀπο γης ἀστερας ἠδυνατο . Σωμα μεν ἠρε Σολωνος ἐν ἀλλοδαπῃ Κυπριον | ||
| μ . κ . τον οὐρ . , και τους ἀστερας : ἐχει κ . ὁ ἀνθρ . την κεφ |
| οὑτω μεχρι μυριων ἀμερων προερχεται ὁ Διοδωρος δεικνυς , ὁτι ἀνυποστατος ἐστιν ἡ κατ ' ἐπικρατειαν κινησις : ἀτοπον γαρ | ||
| ἀντεχειν τον πανδαματορα σιδηρον . Θυμος τῳ θηρι πολυς και ἀνυποστατος , ἑως ἀν αὐτον ἐχῃ της ὑλης το συσκιον |
| φαινοιτο ἑκαστα των κεφαλαιων περιγεγραμμενα . εἰ δε τινα και συντομωτερον ἐπι - δεδραμηκαμεν , οὐκ ἀξιον δυσχεραινειν : ὁσα | ||
| ὁλης της ἡμερας , ἱνα σαρξ αὐτοις πλειων προστεθῃ και συντομωτερον αὐξηθωσι και ἰσχυροι γενωνται . ὡσπερ και οἱ οἰνωμενοι |
| και τετραγωνος ἐστιν , ἀμφοτερα τα εἰδη περιεχων της τε ἀσωματου και σωματικης οὐσιας , της μεν ἀσωματου κατα την | ||
| και πασων των νοερων δυναμεων . οὐ δυνατον οὐν ἀρχην ἀσωματου σωμα εἰναι . δευτερον ἐπιχειρουντες ἀποδιδοναι τας αἰτιας παντων |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| δ ' οὐν ἐπισυναπτωμεν και τα περι της δυαδος . ἀπορος γαρ πως και αὑτη συνισταται κατα την των μοναδων | ||
| ἡ περαιωσις ὑψηλοτατοις οὐσι , τοις δε χαλεπη τε και ἀπορος , μη ὑπεραιρουσι του ῥευματος , διελθων δε ὁ |
| το μηκος ἑως ἐπι την κορωνιδα του τοξου . εἰτα στυλος ἐγηγερμενος ἀπεχων του τοξου ποδας γʹ ∠ , ἀγκωνος | ||
| ἡ οἰκουμενη , δια το περιεχειν ἁπαντα : ὁ δε στυλος ὁ ἐνιαυτος , δια το ἀσφαλως αὐτον βεβηκεναι : |
| παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
| βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
| τα ἀτοπα συνειδοτες των Ῥωμαϊκων συγγραφεων τινες ἑτεραις αὐτα λυειν ἐπειραθησαν ἀτοπιαις , οὐ Τανακυλιδα ποιουντες μητερα των παιδιων , | ||
| και παρεδοσαν ἑαυτους . οἱ δε την καλουμενην Κολλατιαν κατοικουντες ἐπειραθησαν μεν ἐλθειν δια μαχης προς τας Ῥωμαιων δυναμεις και |
| γραψασθαι : οὐδ ' αὐ οὑτως ἀπορος ἠν οὐδ ' ἀφιλος ὡστε οὐκ ἀν ἐξευρειν τον ἀπογραψοντα : ἀλλα των | ||
| γυνη τι δρασω ; πως μονη σωθησομαι , ἀναδελφος ἀπατωρ ἀφιλος ; εἰ δε σοι δοκει , δραν χρη ταδ |
| ἐκπνευσαι βιον . ἁλις δε μυθων : οὐ διπλα χρηιζω στενειν . ὡν δ ' οὑνεκ ' ἠλθον τουσδε βασιλειους | ||
| ἐπι τοις κειμενοις ὀδυρεσθαι προσην , ὁτε θρηνειν , ὁτε στενειν την συμφοραν : εἰ μη γαρ τουτο μοι προς |
| εἰ τα κακα ποιοτητες ὑπαρχουσιν οὐσιων , ἡ δε ὑλη ἀποιος ἠν , των δε ποιοτητων ποιητην εἰπας τον Θεον | ||
| , καθαπερ την ἀτομον του συγκριματος , εἰγε ἐκεινη μεν ἀποιος ἐστι , το δε συγκριμα πεποιωται , ἠτοι λευκον |
| ὀρεγονται φυσει ” . ἐπει οὐν προκειται αὐτῳ περι του ἀνθρωπινου τελους ζητησαι , εἰ ἐστι τι ἀγαθον οἰκειον της | ||
| μην ὡς περι ἑνος τελους ἐφατο , λεγω δε του ἀνθρωπινου ἀγαθου . πως οὐν οὐχι τουτου φησιν ἀλλα τουτων |
| μετουσιαν δε της ἀτελειας οἱ ζητουντες ἐσονται και οὐ δοξουσιν ἀναισχυντειν . ἱν ' οὐν μηδεν ἑπηται τῃ δοσει δυσχερες | ||
| . νικη δε σαφης το μηδ ' αὐτον τον ἡττημενον ἀναισχυντειν , ὡς ἀρα οὐ κεκρατηται , ὁ δη μη |
| προπεπραγμενοις ἀει τι μειζον προστιθεν ἀρδην με της οἰκειας ἀποθλιψει χωρας , ὡς ὀλιγου δειν ἡσυχιαν ἀγαγοντα μηδε ἐν γραμμασιν | ||
| και σωφρονιζεσθαι παντα της ψυχης τον λεων ἀπο της Αἰγυπτιας χωρας , του σωματος , και των οἰκητορων αὐτης ἐξελειν |
| , ὑστατα δε τα περι γαστερα . μεγιστη δε εἰς ἐπικρισιν ἡ παντος του ἀνθρωπου ἐπιπρεπεια ἐπι πασι τουτοις φανταζομενη | ||
| δεοι ἐπικρισιν ἀκολουθον ποιησασθαι . προς μεν οὐν ἐνιων λογων ἐπικρισιν ἀναγκαια ἐστιν ἡ ἀκολουθια ἐπιζητουμενη . εἰ δε και |
| γενεσει και φθορᾳ ἐν τοπῳ εἰναι και ἐστι τις τοπος οἰκειος ἑκαστου και ὁ αὐτος του τε μοριου και ἁπαντος | ||
| ᾠκειωμαι . ἐπιτηδειως ἐχω , και ἐπιτηδειος μοι ἐστιν , οἰκειος , φιλος , ἑταιρος , και ὁσα τοιαυτα . |
| παντα δρομεα , οὐδε τον παλαιοντα παλαιστην , ἀλλα της τελειοτερας του πραγματος ἑξεως ταυτα ὀνοματα . μεσος τοινυν Πλατωνος | ||
| την της ὑποδοχης της ἑξεως προκοπην δεξαμενα , εἰτα της τελειοτερας μεθεξεως εὐμοιρησαντα , του μεν μετεχομενου μενοντος , του |
| διαιρεσεων το ἰδιον ἐμφαινει , εἰ μη τις εἰς τον συντονωτερον σπονδειασμον βλεπων αὐτο τουτο διατονον εἰναι ἀπεικασειε . δηλον | ||
| εἰς δυο διαφορα , κατα το μαλακωτερον και κατα το συντονωτερον : ἐστι δε μαλακωτερον μεν το συνακτικωτερον του ἠθους |
| δε φιλης αἰωνος ἀμερθῃς ” και “ ἀνερ ἀπ ' αἰωνος νεος ὠλετο ” και “ αὐταρ ἐπειδη τον γε | ||
| μαιας χειρων και ἀνοιξας το στομα εὐλογησεν τον κυριον του αἰωνος : και ἐφοβηθη ὁ υἱος μου Λαμεχ , και |
| φυσει ἐπιφημιζοντα ὀνομα , ἠ τον ὑπηρετουμενον τῳ ἐπιστημονι και διδασκομενον μεν παρ ' ἐκεινου την οὐσιαν ἑκαστου των ὀντων | ||
| . ὁ παλιν ἀπορον ἐστιν : ὡσπερ γαρ αὐτο το διδασκομενον κατα τουτο διδασκεται καθο τι ἐστιν , οὑτως ἐπει |
| προς ἁλας ὠνημενος . Ἁλων μεδιμνον ἀποφαγων : ἐπι των ἀχαριστων . Ἀλλοι καμον , ἀλλοι δ ' ὠναντο : | ||
| και ὠρθωσαν . και τελος φυγων και συλληφθεις την των ἀχαριστων ὑπεσχε δικην . και ὁ μεν ἑαυτον μανικωτατον και |
| ὁπλοις ὡσπερ Κορυβαντες . Νη Δια : χρη γαρ τους ἀνδρειους . Και μην το γε πραγμα γελοιον , ὁταν | ||
| ἀνθρωποι δικαια πραττουσι δεισαντες , ὁ γαμος δικαιους ἁμα και ἀνδρειους ἀποτελει : και μην και σοφους , οἱς προνοεισθαι |
| ὑστερον ἐγενοντο ὑπο Ἀργειων ἀναστατοι : Ἀμβρακιωτας δε και Ἀνακτοριους ἀποικους Κορινθιων ὀντας ἐπηγαγετο ὁ Ῥωμαιων βασιλευς ἐς Νικοπολεως συνοικισμον | ||
| κατασκαφην , [ και ] ἐπεμψαν εἰς αὐτην ἐξ αὑτων ἀποικους . Ἑξακοσιοστῳ δε και εἰκοστῳ ἑβδομῳ της πολεως ἐτει |
| ἀντεσχε , και διαφθειρας τινας αὐτων τους λοιπους ἐπαυσε . Γαλλος τε Αἰλιος μερει της ἐν Αἰγυπτῳ φρουρας εἰς την | ||
| εἰς δυο ΛΛ κυρια ἀρσενικα βαρυνονται : Ὑλλος Τελλος Μυλλος Γαλλος Ψυλλος . το δε κυλλος ὀξυνεται ὡς ἐπιθετικον , |
| τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
| οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| ταυτα μεν δη συνεθεντο παρα τον Ἰλισσον , οὑ τον καθαρμον τελουσι τοις ἐλαττοσι μυστηριοις , Ἱππαρχου και Μνησιδημου στρατηγων | ||
| παντες αὐτους ἐξεκηρυξαν , Μαντινεις δε μετα την ἀπαλλαγην αὐτων καθαρμον της πολεως ἐποιησαντο σφαγια περιαγαγοντες κυκλῳ της χωρας ἁπασης |
| πραγματων και τοσαυτης και τηλικαυτης σοφιας μεγεθος ἀρα σοι δοκει παρεργον μεν εἰναι του χρηματιστου , του δε περιεργουντος ἐφολκιον | ||
| ὁρωσα , και το ὁραμα τοιουτον ἠν , ὡς μη παρεργον ποιεισθαι την θεαν το ὁρων , ὡς τῃ οἱον |
| καιρος ἠν : ἡ δε εὐτρεπιστο ἐν τινι των ἐκεινου προαστειων . ὡς δε τα παντα εἰχε καλως , και | ||
| Ὁτι Πομπισκος εἰς τινα πολιν στρατοπεδευσας τα μεν λοιπα των προαστειων της πολεως ληϊζεσθαι τους οἰκειους στρατιωτας οὐκ ἐκωλυεν , |
| ἐλθειν . εὑρισκονται γουν πολλοι των Πυθαγορειων αὐτηι κεχρημενοι ὡσπερ Ἀρισταιος ὁ Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος [ . ] | ||
| Αὐτουχον και Ἀρισταιον : Αὐτουχος μεν ἐν Λιβυηι ἐμεινεν , Ἀρισταιος δε ἀφικετο εἰς Κεω . . . . : |
| και τα κρυπτα ἐλεγχουσι , τοις δε νοσουσι κρισιμους ἡμερας προαγορευουσιν , ἐν αἱς , ἐαν μεν κατ ' ὀναρ | ||
| και ὀρη και κρημνοι πονηρα παντα τα ἐν τῃ ἀποδημιᾳ προαγορευουσιν . ἀει δε ἀγαθον ἀναπταντα παλιν καταπτηναι και οὑτω |
| ὁπλα και μηχανηματα και στρατοπεδα των ἀναγκαιων ἐστι κτηματων τοις κρατουσιν : ἀνευ γαρ τουτων οὐχ οἱον τε σωζεσθαι την | ||
| κροσσοι . θυσθλα τους θυρσους ἠ κλαδους οὑς αἱ Βακχαι κρατουσιν . ἐνιοι δε τα ἐπι την θυσιαν ἐκφερομενα . |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| καλειν . μελανουρος . φησιν Ἱκεσιος : σαργῳ ἐστι παραπλησιος καταδεεστερος τῃ εὐχυλιᾳ και τῃ εὐστομιᾳ , μικρως δε παραστυφει | ||
| ' ἑαυτον ἠ προτερον ῥητορων ἀκμασαντων οὐθενος ἀν δοξειεν εἰναι καταδεεστερος , οὐ διεγειρει δε τον ἀκροατην ὡσπερ Ἰσοκρατης [ |
| ταραχην ἠ παρα την εἰς πλειω διαιρεσιν ἠ παρα ἀποπνευσιν τερατα γιγνεσθαι . Στρατων παρα προσθεσιν ἠ ἐμπνευματωσιν . Των | ||
| ἠγε την δυναμιν , οἱ μεν θεοι σημεια αὐτοις και τερατα ἀπεστελλον , προσημαινοντες τας περι αὐτων ὁσον οὐδεπω τυχας |
| το ἀναιρουν μηδε στοιχειον ἠ περας ἠ των ὁλως ἑαυτα ἐπιδιδοντων εἰς την ἐκεινου συστασιν . τα μεν οὐν ἀληθη | ||
| : ταχυ γαρ παραχρημα ἐπιδιδοασιν . και τουτων αὐ των ἐπιδιδοντων οἱ μεν και βεβαιον ἐχουσι και παραμονιμον την ὠφελιαν |
| , ἐμοι δε και Πυθαγορᾳ δια τουτο σχημα γεγονε διαλεγομενοις εὐχομενοις θυουσι . καθαρον δε και το ἐννυχευειν ὑπ ' | ||
| εὐχομενοις και ἀνευκτοις ἀμμι διδου : τα δε λυγρα και εὐχομενοις ἀπερυκοις . . Ἐκ του Αἰγεως Εὐριπιδου : Κρεισσον |
| εἰς τα ὠτα των ἁγιων , ἱνα ἀκουσαντες αὐτα και ποιησαντες καθαρισθωσιν ἀπο των πονηριων αὐτων , και συ δε | ||
| δικαστηριον κλησεις των ἀντικρινομενων . θεντες ] νομοθετησαντες . , ποιησαντες , τα ὀνοματα . ἐσθ ' ὁπως ] τροπος |
| ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
| ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
| το μεν των ἀγαθων περας ὡς ἐστιν εὐσυμπληρωτον τε και εὐποριστον διαλαμβανοντος , το δε των κακων ὡς ἠ χρονους | ||
| , οὐ των ἀλλοτριων : ἐπει και το εὐδαπανον και εὐποριστον του δυσποριστου ὁσιωτερον και θεοις κεχαρισμενον και το ῥᾳστον |
| γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
| τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
| δε λαμβανετω Ἑλληνες . λεμμα ἀντι του λεπισμα Ἑλληνες , λεπος κοινον . λαχειν δικην Ἀττικοι , ἐγκλημα ἀποδοσθαι Ἑλληνες | ||
| : ἀμφοτερα λεγεται . [ λεβηρις δε οἱον λεπηρις και λεπος ] . ταττεται και ἐπι τεττιγων και παντων των |
| , τους μεν βαδιζειν εὐθυ του ἱερου , αὐτος δε ἀπαλλαττομενος δεξιουσθαι τε αὐτους και χαριν ἐχειν , ὁτι πανταχου | ||
| ὡστε ὁ μεν προσιων θεῳ στασεως ἐφιεται , ὁ δε ἀπαλλαττομενος ἁτε γενεσει τῃ τρεπομενῃ προσιων κατα το εἰκος φορειται |
| . πρωτον οὐν τουτῳ τῳ ἐπαινῳ του εἰρηκοτος ἠ του πραξαντος , ἐπειτα μετ ' αὐτον τῃ παραφρασει της χρειας | ||
| αὐτην τῃ πραξει , και ἀξιουντες την γνωμην ζητειν του πραξαντος , ἀλλ ' οὐ ψιλως ἀφορᾳν προς το πεπραγμενον |
| μηδεν μεταξυ ἀμφοιν τιθεις : εἰ δε χρη δογμα κινειν ἀληθεστερον , ὁ λογος ἐργον ἠν αὐτου . λογου δε | ||
| των τε χειρον λεγομενων περι αὐτων και των ἀμεινον και ἀληθεστερον . χειρον μεν , ὁτι προς δυσιν ἐσχατη ἠκουεν |
| ἐν Ῥοδῳ διηγε μετα των συντροφων , ὁ τι πραξει βουλευομενος : ὁ δε Ἱπποθοος διεγνω την Ἀνθιαν ἀγαγειν ἀπο | ||
| ἐγκαλει , και ἐμαρτυρησεν ὡς ὀργιζομενος ἐκεινῳ και οὐκ ὀρθως βουλευομενος ταυτα διεθετο . Πως γαρ ἀν εὐ φρονων , |
| ταις ἀριστεραις χερσιν ἀφεντες τας ἡνιας ἀλληλων ἐδραξαντο . οὑ συμβαντος οἱ μεν ἱπποι κατα την ὁρμην ὑπεξεδραμον , αὐτοι | ||
| , και το χωριον τε τουτο καθιερωθεν ἀπο του τοτε συμβαντος Ὀμφαλον προσαγορευθηναι και το περικειμενον πεδιον ὁμοιως Ὀμφαλειον . |
| φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
| ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
| ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
| τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
| . το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
| οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
| γʹ : ἐζησεν ἡμερας ιγʹ ὡρας γʹ . Ἀλλη . Ἡλιος Ἀφροδιτη Ἑρμης Καρκινῳ , Σεληνη Αἰγοκερῳ , Κρονος Σκορπιῳ | ||
| μετ ' αὐτον γινεται ὁ κυριος της δευτερας διαιρεσεως ὁ Ἡλιος ὁ κυριος του Λεοντος , και κυβερνᾳ μηνας η |
| οὐτ ' αὐτος οὐτε Παρμενιδης οὐτε Πυθαγορας ἐπετρεπον ἑαυτοις λογους καταβαλλεσθαι πλειονας , τας δυο ταυτας ἀρχας , φιλιαν και | ||
| ἀσθενεστερον σπερμα . Ἀναξαγορας Παρμενιδης τα μεν ἐκ των δεξιων καταβαλλεσθαι εἰς τα δεξια μερη της μητρας , τα δ |
| , ἀφιξεσθαι , ἠγουν παραγενησεσθαι , ἀπελευσεσθαι ὑμας , μηδε ἀπειρατον , ἠγουν ἀδοκιμον , ἀμετοχον καλων , ἐργων δηλονοτι | ||
| της ἱστοριας περιγινομενη συνεσις των ἀλλοτριων ἀποτευγματων τε και κατορθωματων ἀπειρατον κακων ἐχει την διδασκαλιαν . ἐπειτα παντας ἀνθρωπους , |
| ξεινον ἐποτρυνῃ και ὁς ἐσσυμενον κατερυκῃ . [ χρη ξεινον παρεοντα φιλειν , ἐθελοντα δε πεμπειν . ] ἀλλα μεν | ||
| ἐπεμπε ἐς Ναξον πλοιῳ ἀνδρας φρασοντας τοισι Ναξιοισι παντα τα παρεοντα σφι πρηγματα . Οἱ γαρ ὠν Ναξιοι οὐδεν παντως |
| παρακαταθηκας . Ἁς μεν τοινυν παρεσχετο συνθηκας ὡς κατα ταυτας μισθωσαμενος την τραπεζαν , αὑται εἰσιν , ὠ ἀνδρες δικασται | ||
| ἑαυτου , πολεμου καταλαβοντος ἐξεπεμψε τις ἀλλον ἀνθ ' ἑαυτου μισθωσαμενος , ἀριστευσας ἐκεινος κατα τον νομον ἐλαβε την δωρεαν |
| ἐστιν ἠ φυσιν ἐξαιρετον οὐρανος και τα ἐν αὐτῳ κεκληρωται θειοτερας και οὐχι τοις ἀλλοις της αὐτης οὐσιας ἐπιλαχοντα : | ||
| Σφιγγος , ἀλλα Σφιγγος μεν τινος ἀτεχνως , ἐτι δε θειοτερας και πολυ σοφωτερας . , . . τοσουτῳ θεῳ |
| οἱ ἰδιωται δοκουσι , μονα ταυτα ἐχειν νομιζονται , ἁπερ ἐπιτροποις και ἐπιμεληταις ἐγχειρισαιεν , ἀφ ' ὡν και τας | ||
| ' αὐ εἰκοσι γεγονει και οἱ νομοι αὐτον ὑπειχον τοις ἐπιτροποις . διατριψας οὐν ἐν Αἰγαις παλιν και το ἱερον |
| ἀπελιπον , δεξαμενοι μεν την φυγην και την πραξιν αὐτοις συνθεντες και προδειξαντες ὡσπερ δραμα παρ ' αὐτοις , ἀτελειαν | ||
| τον των δεκα πληρουμεν ἀριθμον , τουτον δε τῳ τριακονταπεντε συνθεντες ποιησομεν τον τεσσαρακονταπεντε , καθ ' ὁν φασι μορφουσθαι |
| ε γαμησεις την φιλην , νυν δε οὐ Ϛ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ζ οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως το | ||
| την παρακαταθηκην γ οὐ δυνησῃ γημαι την φιλην δ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ε ἑξεις ἐλπιδα πιστεως καλην Ϛ |
| και ἀερωδεις αἱ ψυχαι . * ἀμαυρας μαστακος ἀμυδρου και ἀσθενους στοματος λαλιαις * . ὁθεν γιγαντων νησος : ὁ | ||
| εὐ τῃ ἐμφασει χρωμενος , ὡς ἀν τις εἰποι του ἀσθενους το ἀσθενεστερον . οὐ γαρ οἱον ἀνθρωπου ὀναρ ἐστιν |
| ? ? [ ἐτλη ἐσαντα ἰδων ? ? [ μειναι κρατερον ] ? Μελεαγρον ? [ ἀνδρων ἡρωων , ὁποτ | ||
| τρωγειν , εἰασε Φοιβος Ἀπολλων . ὡς ἰδον Στρατοκλη , κρατερον μηστωρα φοβοιο , τριγλης ἱπποδαμοιο καρη μετα χερσιν ἐχοντα |
| , ἐκεινος ὁ χαραξ ὁ τον ἐκλειφθεντα ὑποδεξαμενος ἀντι του καταλειφθεντος ἁλωσεται βιᾳ κρατηθεις . Ταυτα παρα των μαντεων οἱ | ||
| προγινωσκων το μελλον και προστεναζει . ἐρημωθεντος ] ἠγουν ἐρημου καταλειφθεντος , ὡς ἀποδημουντος του βασιλεως : παροντος μεντοι οὐ |