τους ἐφεξης τοπους μεχρι του Ποντου δια των ποταμων . Τιν ' [ ἀν ] οὐν τοιαυτην εὑροις εὐδαιμονιαν περι | ||
το ἐπικειμενον βαρος . Εἰη Ζευ ] Ὠ Ζευ . Τιν ] Σοι . Ἁνδανειν ] Ἀρεσκειν μοι . Τουτ |
και το γ ' ἐφ ' αὑτῳ συμπραττων , το συμπλειν και συστρατευειν μονον ἐξαρνουμενος : ὡς ἐπειδηπερ αὐτον ἐχων | ||
το κερτομηθεν την τε ναυν ἀποστρεψαι και δεηθηναι των Διοσκορων συμπλειν αὐτοις . νικησαντων δε αὐθημερον , και της φημης |
αἱμα βʹ : το γενος . και το συνηθες . αἰνειν βʹ : ἐπαινειν . και συγκατατιθεσθαι . αἰνος δʹ | ||
σχημα το ἐρρειν ἐαν , ὡς το νη ' ὀλιγην αἰνειν , ἀντι του ἐρρειν ἐα την μικραν νηα , |
παρα νομον ἀσεβησαντων , τιμημα δε ὁτι χρη πασχειν ἠ ἀποτινειν , ἐαν ὀφλῃ . Κλοπη μεν χρηματων ἀνελευθερον , | ||
. ὡσαυτως ἐνομοθετησαν μηδε τους τας ἐγχελεις πωλουντας τελος αὐτους ἀποτινειν μηδε τους θηρευοντας . και τους την θαλασσιαν δε |
πραγματων μεταβολας , μη τῳ ἀηθει της αὐτουργιας προκαμνοντες τοις ἐπιταγμασιν ἀπαγορευωσιν , ἀλλ ' εὐκινητοτεροις χρωμενοι τοις του σωματος | ||
ἑκοντες ἑλκομεθα . κἀν το στιφος ἡμων τοις του πατρος ἐπιταγμασιν ἀδυνατουν ὑπηρετειν ἁλισκηται , συμμαχον οὐδεν ἡττον ἑξει την |
ξʹ ἀκοντισας ἐδωκα τῳ ἱππῳ και ἀπεκτεινα αὐτον . Και πολεμησας τον Ἀχωρ ἐπι ὡρας δυο , ἀπεκτεινα αὐτον , | ||
μεν τον Πτολεμαιον ἐπι την ἀρχην ὁ Γαβινιος , Ἀλεξανδρευσι πολεμησας , ὑπο δε της Ῥωμαιων βουλης ἐφυγεν ἐπι τῳ |
περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
, και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
το δε φθινον φθινοπωρον νοσερον . ἀλλα και της ἡμερας θαλλειν μεν την ἑω , φθινειν δε την ἑσπεραν , | ||
ἡ ἀδικια : παρα ἐν τῃ ἀττῃ ἠγουν τῃ βλαβῃ θαλλειν : ὡς παροινια , ἡ περι τον οἰνον ἀταξια |
τοπον δυναι παλιν . ἀνομοιοτης δε περι την ὑλην , ἀποιον και ἀδιαφορον οὐσαν , οὐκ ἐστιν . ἀλλα μετα | ||
ἀλλ ' ὡσπερ περι της ὑλης λεγεται , ὡς ἀρα ἀποιον εἰναι δει παντων , εἰ μελλει δεχεσθαι τους παντων |
Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
ἐπιστολην την μακραν ἐκεινην , ἐκελευσας γαρ και οὐκ ἠν ἀπειθειν τοσαυτῃ δυναμει . ἡ μεν οὐν ἀναγνωσις ἐκινει γελωτα | ||
την Καλλιου ἐνδ . ἀπολ . . ἀπιστειν ἀντι του ἀπειθειν Ἀ . κατα Λαισποδιου . . Γαληψος : Ἀ |
αἰτιον ὑγειας : ἀντι δε της ὑγειας μεταληφθεντος του μη ἐπιπολαζειν τα σιτια τῳ στοματι της κοιλιας γνωριμον το τον | ||
, ὁπερ ἐστι το Γ , Β μεσος το μη ἐπιπολαζειν τα σιτια , Α μειζων το ὑγιαινειν . το |
συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
ψυχην ἀπο και μακραν των ἀδικων παμπαν και παντελως , μειναντες ἐς τρις και ἐκ τριτου ἑκατερωθι , ἠγουν ἐν | ||
δε οἱ ἐκ της μεθης τοιουτον τι παθοντες και ἀφωνοι μειναντες ἀποθνησκουσιν : ἠν γαρ ῥηξωσι φωνην αὐθημερον ἠ τῃ |
εἰναι , οὐτ ' , ἀν ἡμεις ποιωμεν , ὑμας ἐπιτρεπειν , ἀλλα τουτο αὐτο ἐνδεικνυσθαι , ὁτι πολυ μαλλον | ||
ἐξουσιαν , ὁ τοιουτος οὐκ ἀξιοι τῳ θυμῳ το παν ἐπιτρεπειν ἀλλως τε μηδε προς ἀλλοφυλους γενησομενῳ . τοιγαρουν τους |
εἰναι τῳ Ῥωμυλῳ ταυτην σεβειν την θεον . οὐτε γαρ ἀναγκαιοτερον ἀνθρωποις οὐδεν εἰναι της κοινης ἑστιας οὐτε τῳ Ῥωμυλῳ | ||
τε γνησιους και ψευδεις λογους παντων ἠ των γε πλειστων ἀναγκαιοτερον οἰμαι τοις μη ἐκ περιζωματος ἀσκουσι ῥητορικην . ἁμα |
ἐπειτα στησας την γυναικα ὀρθην διεστηκοτων των σκελων , ὡστε ἀπορρειν το συνηθροισμενον ἐν τῃ μητρᾳ ὑγρον , παλιν σχηματισας | ||
ὁταν πεφοβημενος τουτο ποιησῃ , ἐπικαειν οὑτως ὡστε τας τριχας ἀπορρειν των κυνων : ἀν δ ' ἀνευ φοβου τουτο |
. μικρας δε πανυ της δαπανης ὑπαρχουσης δια το τους παρανομουντας και ἀφειδως ἀναλισκοντας ἀνατετιμηκεναι τα ὠνια προς το ἐλευθεριωτερον | ||
και ὑπερ ἡλικιαν θανατον μαντευεται το ὀναρ , και τους παρανομουντας ἐλεγχει . τοις δε δικαιοπραγουσι συλλαμβανει : σχεδον γαρ |
ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
. τουτο ἐκειναι καταμαθουσαι , αἱ μεν πλεισται των μελισσων καθευδουσιν ἁτε πεπονηκυιαι , ὀλιγαι δε αὐτων ἐλλοχωσιν . εἰτα | ||
: προεξειργασμενων δε τουτων κριον θυσαντες και το δερμα ὑποστρωσαμενοι καθευδουσιν ἀναμενοντες δηλωσιν ὀνειρατος . νησοι δε Ἀθηναιοις οὐ πορρω |
Κασσιε Μαξιμε , τον ἐπιβαλλοντα λογον ἀποχρωντως και ὡς μητε ἐνδειν τι των ἀναγκαιων μητε ὑπερβαλλειν τι των δεοντων ἀπειληφεν | ||
, και τελει περιλαβειν την πραγματειαν , ᾡ δοξει μηδεν ἐνδειν : ὡν οὐδετερου προνοιαν αὐτον πεποιησθαι την προσηκουσαν . |
Εἰ γαρ τις τα χρωματα ῥηθεντα και τας ἐπι τουτοις ἐπιτασεις τε και ὑφεσεις και τα ἐκ της προς ἀλληλας | ||
μεν ἐσχατης ἀν εἰη λευκοτητος . Ἐπει δε τας τε ἐπιτασεις και τας ὑφεσεις ἐπιδεχεται τα γενικα των χρωματων , |
ἐφη ἀπολωλεναι : εἰς γαρ τους ἱππεας ἐμπεσειν των πολεμιων ἐπανιοντας ἀπο της διωξεως . προς οὑς το μεν πρωτον | ||
εἰ δε μη , της Μεσσηνιας το πεμπτον κατανειμασθαι μερος ἐπανιοντας . οἱ δε σταλεντες κατελαβοντο τους Ἀχαιους πολεμουντας τοις |
δε ἐν κοπρωνι καθημενον ἠ ἐπι λασανου στερεου και πολλα ἀποκρινειν σκυβαλα ἀγαθον πασι : πολυν γαρ κουφισμον φροντιδων και | ||
το ποτε μεν ἐπιτετασθαι ποτε δε ἀνεισθαι και παρεχειν και ἀποκρινειν δυνασθαι . βουλευμασι δε ἀπορρητοις , ὁτι μηδεα καλειται |
βαθος μη ἐκκρινοιντο , ἀλλα μαλλον ἀναθυμιασεις ἐργαζοιντο , δει ὑπεξαγειν αὐτας ἠ την ἀλοην ἠ το δι ' αὐτης | ||
, νιτρον ϲυν μελιτι , και το ϲκυβαλον δια κλυϲμου ὑπεξαγειν ὑπερ του μη θλιβειν τῃ παραθεϲει . εἰϲ αὐτην |
μεν ἀφαιρεθησεσθαι παντα προς γειτονος , ἐλπις δε και ἐχοντα βασιλευσειν βασιλευομενον ὑπ ' ἐκεινου . ” ὁ μεν δη | ||
ταν χρυσοστεφανον κοραν και ματερα σεμναν : ἱν ' ἐλπιζει βασιλευσειν ἀλλων πονον ἐσπεσων ὁ Φοιβειος ἀλατας . ὁραθ ' |
και προς ἡμας ἐληλυθε της ἀρετης . Δεχεται δη την παραινεσιν ὁ Τυλλος και δεχημερους ποιησαμενος ἀνοχας , ἐν αἱς | ||
λογος μυθικος ἐκφερομενος ἀπο ἀλογων ζῳων ἠ φυτων προς ἀνθρωπων παραινεσιν : παροιμια δε την ἀπο του κεφαλαιου ἐπι το |
και ποτε μεν βιαζομενοι οἱ ὁπλιται τους Παιονας ἐπεκρατουν και ἐπεβαινον του τειχους , ποτε δε παλιν ὠθου - μενοι | ||
: βιαζομενοι γαρ εἰς τας των ἀντιτεταγμενων ναυς ταις πρῳραις ἐπεβαινον τετολμηκοτως , ὡς οὐχ ὑποστησομενων το δεινον των προηττημενων |
. και ἁπλως προς την δυναμιν ἀποβλεπων σταθμιζε και την δοσιν του βοηθηματος . και παλιν μετα την καθαρσιν παρεχε | ||
και το Τις δ ' ἀν δυναιτο ποιησαι την Κυρου δοσιν ἀκυρον ; και τοδε δε ὁμοιον : Τοπος δε |
ἐξωνουμενα . τῳ γαρ λεγειν τῳ δημῳ κεχαρισμενα ὠνειτο τοις τοιουτοις λογοις την παρ ' αὐτου εὐνοιαν . ΓΘ ἐπιπαστα | ||
Προμηθευ , προσβαλῃς : ὁρᾳς δ ' ὁτι Ζευς τοις τοιουτοις οὐχι μαλθακιζεται . σεμνοστομος γε και φρονηματος πλεως ὁ |
Παρθενιον , ἐνθα την Αὐγην του Ἀλεου την θυγατερα , ἱερειαν της Ἀθηνας , ἐφθειρεν Ἡρακλης . Φενειος : πολις | ||
τυραννος : τουτο δε μονον μαχεται λεγων , οὐκ ἐδει ἱερειαν οὐσαν , οὐκ ἐδει μυουσαν τον φονον ἐργασασθαι . |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
” τα τε κυκλα τα τ ' αἰθερι σηματ ' ἐνισπειν ” , και τους ἀναγκαιοτατους κυκλους των ἀπλανων τους | ||
' ἱκανομαι , αἰ κ ' ἐθελῃσθα κεινου λυγρον ὀλεθρον ἐνισπειν , εἰ που ὀπωπας ὀφθαλμοισι τεοισιν ἠ ἀλλου μυθον |
και τουτον ὡδε ἐχοντα γλωττης , ὡστε αὐτῃ και πολεμον ἀπωθειν ἐπιοντα , πολυν ἀν εἰκοτως ὠφλησα γελωτα ἡμιτελη τον | ||
' ἀν εἰκοτως εἰσεπραξαμην : οὐ γαρ συνηθες ῥητορι πολεμον ἀπωθειν . εἰτα με ἐρωτᾳς : που σου το τροπαιον |
λογικαι , αἱ δε πρακτικαι , αἱ δε ἐξ ἀμφοιν τουτοιν μικται , και τουτων αὐ ἑτερα ἐστιν εἰδη , | ||
Εἰπες γαρ οὐν . Και μετα ταυτα γε παντων ἱκανωτατα τουτοιν οὐδετερον ἱκανον ἐφανη . Ἀληθεστατα . Οὐκουν πανταπασιν ἐν |
σαρκα ἐκτος του λεπους προσφερεσθωσαν και προ τροφης μαλλον και ταχυτερον και πινετωσαν εὐκρατου μαλλον ἠπερ οἰνου . οἰνου δε | ||
ἑνικῳ οὐδετερῳ , ἐπι δε ὑπερθεσεως πληθυντικῳ οὐδετερῳ : ταχυς ταχυτερον , ἀλλα και ἐπιρρημα ταχυτερον : και πληθυντικον ταχυτατα |
μεν λεγεται , ζητησωμεν περι της ἐπιγραφης αὐτων πως δει ἐπιγραφειν , Περι του προς τι ἑνικως ἠ Περι των | ||
. διοπερ τινες και το Σοφοκλεους δραμα κατα το οὐδετερον ἐπιγραφειν ἀξιουσιν Συνδειπνον . καλουσι δε τινα και συναγωγιμα δειπνα |
ΒΕΛ ὀρθογωνιον κυκλος τξ , αὐτη δε ἡ ΒΛ εὐθεια τοιου - των β νθ , οἱων ἐστιν ἡ ΕΒ | ||
ἐχουσαν μεν ἀρχην την εὐγενειαν , ὁ και Ὁμηρος φησι τοιου γαρ και πατρος , ὁ και πεπνυμενα βαζεις , |
προστετακται πασι τοις ἱερωμενοις νηφαλιους θυειν , ἱνα μηδεν του παραπαιειν και παραληρειν φαρμακον ὑπεισελθον τους της διανοιας ὀφθαλμους ἀμαυρωσῃ | ||
ὁτι μελλει ὁ Ζευς ἐκπεσειν της βασιλειας . : μη παραπαιειν ] Μη παραφρονειν . : εἰ ταδ ' εὐτυχη |
χωρος ὁ γειτων τοις ὁροις και ὁροθεσιοις των Μυλακων δεξεται συνοικους ἐν ταις πολεσι ταις ὑπο Κολχων κτισθεισαις καλουμεναις δε | ||
δουλωσις , ταπεινους και ἀνελευθερους και μισανθρωπους ποιουσα , ἀνεπιτηδειους συνοικους ἀποτελει . Πως οὐν δη χρη τα μηπω φωνης |
δε ὀνομα πολεως . δια του ι γραφεται κατα την παραδοσιν . Φιλοξενος δε δια της ει διφθογγου λεγει αὐτο | ||
ὁμοιως ἐπι τῳ ἀνω κεντρῳ συν Σεληνῃ σημαινει ταχεως την παραδοσιν δια γυναικος ῥυπαρας ἠ δουλης , ἡ Ἀφροδιτη δε |
, μνημονευειν ἀμεινον των ἐπι σωτηριᾳ και μη τα βελτιω παρεντας ἑκοντας ἐχεσθαι των χειρονων . ἡγουμαι δ ' εἰ | ||
δη χαριν μητρι και πατρι και τοις της γυναικος οἰκειοις παρεντας χρη τας αὑτων οἰκησεις , οἱον εἰς ἀποικιαν ἀφικομενους |
κεφαλαλγικης , ὁτι κακον ὑπαρχει : ἐν δε Ταυρῳ την παρεσιν ὁ νοσων ὑπομεινας και παρακοψας συντομον , την ζωην | ||
ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται . Παρειεται : ἀπολιθουται , ἀπολυεται |
ἀφθορῳ , ἠ θαλασσῃ , ἠ ὀξυμελιτι , ἠ ὡς ἐπινοεις , ἑως οὑ γενηται ὡς ψηγμα χρυσου ἀκαυστον . | ||
, ἠ χαλκανθου , ἠ θειῳ ἀπυρῳ , ἠ ὡς ἐπινοεις . Και ἐπιβαλλε ἀργυρῳ , και χρυσος ἐσται , |
ἀποστοματιζοντες τα ἀποστοματιζομενα μανθανουσι ; ναι . οἱ ἐπισταμενοι ἀρα μανθανουσιν . ὁ δε μανθανων οἱς μανθανει ἀνεπιστημων ἐστιν : | ||
ὁμολογειν ὁτι συντυγχανοντες Ἰωνικῳ , τα παρα τοις παλαιοις εἰρημενα μανθανουσιν ἐργῳ , και προς την χρειαν ἐξαγουσιν , ὡσπερ |
και παραλλαγην των ἡμερων μεγαλην γινεσθαι δια την των τμηματων ὑπεροχην , ὡν φερεται ὁ ἡλιος ὑπερ γην . Δια | ||
τουτῳ δε και θεον συνεπινοει δια την ἐν τῳ τιμιῳ ὑπεροχην . Ἀμερη τε δια το μη εἰναι προτερον τι |
ἁμιλλαν ἐξιων . το δ ' ἠν ἀρ ' οὐκ ἀκουστον οὐδ ' ἀνασχετον , σιγαν κλυοντα δεινα προς κακιονων | ||
τροπον το μεν ὁρατον ὁρασει ληπτον ἐστι , το δε ἀκουστον ἀκοῃ γνωριμον ἐστι , το δε ὀσφρητον ὀσφρησει , |
μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ||
. Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το |
αὐτοις κεκιβδηλευται και συγκεχυται δια το πληθος των ὡμιληκοτων ταις μητρασιν , ὡς μη δυνασθαι τον ἀληθη πατερα διαγνωναι και | ||
δυο φυσεις , και τα μεν κατω ἐμφερεις ἠσαν ταις μητρασιν , τα δε ἀνω τοις πατρασιν . . Οἱον |
ὑπεξαιρεισθαι αὑτῳ , γυναικι , παιδιῳ , το δε τεταρτον ἀπολειπειν ἀποινα της γυναικος . ὡς δε ἐς κοιτον τοτε | ||
μη πασαν καταληψιν ἀναιρειν ἀλλα την ἐπιστημονικην και ἀδιαπτωτον , ἀπολειπειν δε την δοξαστην : τουτο γαρ ἐμφαινει το ” |
δε ὁ ποταμος τοσουτος βαθος ὡς μηδε τα δορατα ὑπερεχειν πειρωμενοις του βαθους . ἀπορουμενοις δ ' αὐτοις προσελθων τις | ||
οὑτως ἀκαιρολογειν πανυ παρεργον ἡγησαμενος , ἀρκουντα δε προδιασημηναμενος τοις πειρωμενοις παιζειν ἐν οὐ παικτοις , τον περι τουτων ἀφηκα |
την πολιν ἐληλυθοτων ἐθνων , οἱς πολλη ἀναγκη σεβειν τους πατριους θεους τοις οἰκοθεν νομιμοις , οὐδενος εἰς ζηλον ἐληλυθε | ||
Ἀθηναιον . και των εἰναι θεους ἀποφηναμενων οἱ μεν τους πατριους νομιζουσι θεους , οἱ δε τους ἐν ταις δογματικαις |
ταξιν . Δει δε ἀνασκευαζοντας πρωτον μεν εἰπειν την των φησαντων διαβολην , εἰτα ἐπιθειναι την του πραγματος ἐκθεσιν , | ||
οἰδ ' ὁτι χωραν οὐκ ἀναγκαιαν εἰχε , και το φησαντων γ ' ἀν ἀντι του φασκοντων παρειλημμενον οὐ την |
οὐδεν ἑτερον ἠ το παρον λεγειν : χωλην γαρ αὐτοις ὑπαρξειν την ἀρχην , ἐαν οὐσων δυειν ἡγεμονιων την ἑτεραν | ||
διαλλαγας οὐτε ἀνοχας οὐτε ἀλλο φιλανθρωπον ἠ μετριον οὐθεν αὐτοις ὑπαρξειν ἐφη παρα της Ῥωμαιων πολεως : τους δ ' |
δια μεσων ἑκαστου παροδους κατα τε μηκος και πλατος ἀκριβως κατανοειν δυναμενης δια της προς τα τηρουμενα παραφορας του τε | ||
, ἀλλα και το ταις αἰσθησεσιν συμφωνον , ἐξεσται παλιν κατανοειν ἀπο του δια πασων περιεχοντος ὀκταχορδου κανονος , ἀκριβουμενων |
των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
νεωτεριζοντας κτειναι βουλομενος ἐσκηψατο Σελευκον αὐτῳ δι ' ἐπιστολης χαλεπως ἀπειλειν : αὐτος δε τῃ τουτων συμμαχιᾳ χρησαμενος ἐθελειν αὐτον | ||
: των δε ὑπασπιστων τους ἀλκιμωτατους ἐπιστησας τοις σκαφεσι προσεταξεν ἀπειλειν ὡς ἀποκτενουσι τους μη χωρουντας ἐς μαχην . Βυζαντιον |
το ἐν ᾡ τι γιγνεται του ἐν αὐτῳ γιγνομενου ὀφειλει προϋπαρχειν , ὁ γιγνομενος ἐν ἑαυτῳ χρονος , εἰ μεν | ||
οὐδεν γινεται ἐκ του μηδαμῃ μηδαμως ὀντος : δει γαρ προϋπαρχειν την ὑλην ἐπι των γινομενων . εἰτα λοιπον ζητει |
ἐποιησατ ' ἀν : τον δε Μενεκλεα ποιησαντα ταὐτα τουτῳ παραφρονειν φησι και γυναικι πιθομενον ποιησασθαι . Πως οὐν οὐ | ||
λογια ἐστιν ἀκουσαι : τι γαρ ἐλλειπει προς το μη παραφρονειν αὐτον , ὠ Ὠκεανιδες ; ἠ δια τι χαλᾳ |
νομον , μαλλον δε ἑν τι προσθειναι , το και ἐπιστελλειν , ὡσπερ τοις γονευσι , και ἐμοι , ὁπως | ||
. Ἀρα και τουτο τοις ἀρχουσι νομος μη τοις φιλοις ἐπιστελλειν , ἐπειδηπερ ἀρχουσιν ; εἰ μεν δη κειται και |
, ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια τουτο ἡ πραοτης | ||
ὀντες τα μεν συμβαινοντα οὐκ εἰδον , τοις δε μη συμβαινουσιν ἐπιστευσαν . Φησι δ ' οὐν Σελευκον τον ἀπο |
εὐτονως και ἐρρωμενως ἀφηγησατο , ὡς τους προ αὐτου παντας ὑπερβαλειν . τῳ δ ' ὑστατῳ , Τιβεριου μεν τελευτησαντος | ||
αὐθις ὁ ἡλιος ἐξετηκεν , οὐκ ἀν εἰχον εἰς ὑψος ὑπερβαλειν δια το αὐτο τουτο ὑποδιδοντος ἀει του πληρουμενου κατα |
φωνας την τε μη ἀπαγορευσιν και την οὐ ἀρνησιν ὑποτακτικοις ῥημασιν συντασσομεν , οἱον οὐ μη διαλεχθω σημερον , οὐ | ||
τοιουτων . ὡς ἐλαχιστα γαρ ἐν σεμνοτητι δει χρησθαι τοις ῥημασιν , ὡσπερ ὁ Θουκυδιδης σχεδον μεν διολου βουλεται ποιειν |
, και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἡ τε πλευρα μιαν ἀποκαταστασιν ποιησηται και το σημειον το παν της πλευρας διεξελθῃ | ||
ὁ Ἱππαρχος ἐπισκεπτεται , μη ἐν ἰσῳ χρονῳ ποιεισθαι την ἀποκαταστασιν . λεληθε δε αὐτον , ὁτι του ἐπιλογισμου μηδ |
φωνηεσσι τοις μακροις συνταττειν , ὡς τας συλλαβας οὐσας ὀγκωδεις ἐκτελειν τους ῥυθμους εὐηχους . Δει δε προς τουτοις και | ||
βιου την εὐδαιμονιαν . θεμισσαμενους : δικαιως διακριναντας τους τροπους ἐκτελειν την λοιπην εὐδαιμονιαν . εἰδοτι τοι ἐρεω : γινωσκοντι |
γονευς , οὑτω συμπασης της πολεως κοινους δει τους γονεας συμπαντας ἡγεισθαι , και προσηκειν τουτους οὐχ ὁπως ὡν ἡ | ||
κατελυσαν , τους ἀνα μεσον Ῥηνου και των Πυρηναιων ὀρων συμπαντας . ἀθροοι γαρ και κατα πληθος ἐμπιπτοντες ἀθροοι κατελυοντο |
Ὑῤῥα : καιρον γνωθι : ὁς ἠν ἐκ Μιτυληνης . Ποιον σε ἐπος φυγεν ἑρκος ὀδοντων : ἐπι των ἐν | ||
ἐφην , χαριεν γε τι πραγμα ἐστιν ἡ φιλοσοφια . Ποιον , ἐφη , χαριεν , ὠ μακαριε ; οὐδενος |
οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
, ἡ δ ' ἐκ πλειονων συμμικτος ἐντελη ποιει την ὀνησιν , οὑτω δε κἀνθαδε σμικρον μεν ἡ μελῳδια προς | ||
και ὑπο Ἰωνων , ὁποτε ἰδοιεν τινα πονουντα ἐπι οὐδενι ὀνησιν φεροντι , ὑπο τουτων εἰρημενον ὡς ὁ ἀνηρ οὑτος |
γυναικας μονομαχησαι εὐπρεπεστατας ἁς ἐκεκτητο , ἑτερος δε παιδας ἀνηβους ἐρωμενους αὐτου . ἀλλα γαρ οὐκ ἠνεσχετο ὁ δημος την | ||
οὑς ἐρωσι φιλειν ὑπερ παντας , δηλονοτι τους προτερον γενομενους ἐρωμενους , κακως διαθησουσιν αὐτους δια τους ὑστερον . Τεταρτον |
δια τους ὀρχεις . το δε σερφον ἐνορχιν , ὡς κριον ἐνορχιν . δηλον δε ἐντευθεν ὁτι οὐχ , ὡς | ||
μιαν των θυγατερων Χαλκιοπην διδωσιν . ὁ δε τον χρυσομαλλον κριον Διι θυει φυξιῳ , το δε τουτου δερας Αἰητῃ |
τε και θωρηκα διηρικεν ἰνιου ἀχρις . Το ῥα οἱ δανος ὠπασεν Ἑκτωρ . Κωκυτος τοι μουνος ἀφ ' ἑλκεα | ||
γανος ἡ χαρα , και τροπῃ του γ εἰς δ δανος , ὡς το ὠ γα και ὠ γη ὠ |
: τι ὀξυνθῃ , τουτο θηλυκον προσηγορικον εὑρεθη τῳ Ο παραληγον : κλαδος ἀδος καδος . το μεντοι ὁδος και | ||
οὐν το ο εἰς το ω , ἠναγκαζοντο και το παραληγον φωνηεν εἰς ε μεταβαλλειν , και οὐκετι λοιπον εὑρισκετο |
οὐν ὁτι παντος γενους αἰσθητου μια ἐστιν αἰσθησις , και ἐπιστητου μια ἐστιν ἐπιστημη . οἱον ἐστιν αἰσθητα τα χρωματα | ||
ἡ ἐπιστημη οὐν των προς τι : ἡ γαρ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη . ποιοτης δε ἐστι καθ ' ἡν ποιοι |
τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
: οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
χρονῳ τουτῳ : της βραδυτητος δηλονοτι . δια την ἐκεινου μελλησιν : ἐβραδυναν δηλονοτι . ἐν τῃ καθεδρᾳ : . | ||
προειδως τις ἀν αὐτοις τολμηροτερον προσφεροιτο . οὑτοι δε την μελλησιν μεν ἐχουσι τοις ἀπειροις φοβεραν : και γαρ πληθει |
εἰτα σοι τοσαυτην ἐχειν δοκει μιμων ᾀσματα ῥωμην , ὡς τρεπειν και μεταπλαττειν των ἀκροωμενων τας γνωμας ; και φυσις | ||
ἐδημιουργει , μερος δε τι οὑτως εἰα , δυναμενος κᾀκεινο τρεπειν εἰς το κρειττον , αἰτιαν ὀφλισκανειν ἀξιος εἰναι μοι |
, ἠ ὁτι το ποιητικον αὐτου ἡ ψυχη προεισι και ἀπεισιν , ἠ ὁτι ἐξ ὑλης ἐστι φθαρτης , ἠ | ||
τους ἀλλους ὡσπερ λελυμενος , και του χρεων ἐπισταντος ῥᾳδιως ἀπεισιν , ὡς ἀν οὐκετι βιᾳ κρατουμενος οὐδε σφιγγομενος . |
ἐν αὐτῳ γινεσθαι τας μεταβολας ; αὐτο μεν οὐν τι μεταβαλλειν οὐχ οἱον τε , εἰ μη τινα ἐχει και | ||
τα ἀλλα δ ' ὡσαυτως . ἐτι δ ' αὐτους μεταβαλλειν τηι κρησει κατα τα παθη και τας ἡλικιας : |
αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
, τα ' κεινου μεν αἰρειν , τα σα δε καταβαλλειν . ταυτα τοινυν ὁταν περι ἁπασης δοξαζῃς της πολεως | ||
ὁτι καθαπερ τις ἀθλητης οὐ σπουδαζει εὐθυς ἀπ ' ἀρχης καταβαλλειν τον ἀνταγωνιστην , ἐτι της ἐκεινου δυναμεως ἐῤῥωμενης : |
ἐκει θηριον οὐ παραπλεει , και κεκτηνται αὐτον οἱ ἁλιεις οἰωνος ἀγαθον . Ἀναζαρβος ἐπι Κιλικιᾳ πολις ἡ πατρις Ἀγησιλαου | ||
: δει οὐν κἀμε κατα τον κωμικον Μεταγενην ἐπειποντα εἱς οἰωνος ἀριστος , ἀμυνεσθαι περι δειπνου τετλαναι . σιωπησαντος δ |
οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
ὁμοιον ἐληλυθυιας , αἱς ὑστερον αὐτοι προσφερομενοι κινουσιν ἐκεινας , καταλαμβανουσιν , καταλαμβανοντες δε οὐκ ἀλλην ἐπεμβαλλοντες ἀνεταραξαν κινησιν , | ||
ἀριστωντων δε ἐν τῃ αὐλῃ , ὡς ἐπεισπηδωσιν οὑτοι και καταλαμβανουσιν αὐτας και ἡρπαζον τα σκευη , αἱ μεν ἀλλαι |
Λεξις δε εὐκρινης , ἡπερ και καθαρα . Σχηματα μην εὐκρινειας το κατ ' ἀθροισιν ὡρισμενον , οἱον ἐνταυθοι δυο | ||
αἱ της περιβολης ἐννοιαι δια των της καθαροτητος και της εὐκρινειας ἐξαγονται σχηματων πανταχου την μιξιν ἐναρμονιον του ῥητορος ποιουμενου |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
ἐντικτονται ὑπο του καλουμενου κεραστου : παντες δε εἰς κεραστην ἀποκαθιστανται : φθεγγονται δε οἱον τριγμον . νοσει δε συκη | ||
το τοιουτον συμβεβηκεν ὠχροτης ἠ μελανια , και μη ῥᾳδιως ἀποκαθιστανται ἠ και παραμενουσι , ποιοτητες και αὑται λεγονται : |
ἠτοι των περιεχοντων τας κοιλοτητας χιτωνων περισαττομενων εἰς το κυκλῳ παντοθεν , ἠ των ἐναρμοζομενων εἰς αὐτο σωματων ἐκ προσαγωγης | ||
πυνθανομενοι ταυτα , συνελεχθησαν ἀπο πασεων των πολιων οἱ δυναστευοντες παντοθεν , κοινῳ δε στολῳ ἀπικομενοι ὡς συλλυπηθησομενοι ἐδεθησαν ὑπ |
ἀναγκης . Παραβολη παρα τοις μαθηματικοις λεγεται ὁ μερισμος : παραβαλειν γαρ ἀριθμον παρα ἀριθμον ἐστι το μερισαι τον μειζονα | ||
ἀληθες ἐαρος ὀψει και λειμωνι δε εὐανθει καλως ἀν ἐχοι παραβαλειν : πλην παρ ' ὁσον ἐκεινα μεν ἀπανθει και |
δια το οὐν τυχαιως και ἐπικαιρον τινα τροπον ἀπανταν και ἀποκρινεσθαι ἑκαστα κατα την της ἑβδομαδος χωραν καιρον αὐτην και | ||
. πυσμα δε ἐστι πραγμα προς ὁ συμβολικως οὐκ ἐστιν ἀποκρινεσθαι , ὡς ἐπι του ἐρωτηματος , Ναι , ἀλλα |
ὀλιγωτερον , ὡς ἀν της ὑλης δια την εὐτροφιαν του συγκριματος ἀναλισκομενης , ταις ἰσχνοτεραις δε και ἀσαρκοις πλειον : | ||
και ἀσεβη Καιν δεοντως καταραται , ὁτι τους φωλεους του συγκριματος διοιξας ἐπικεχηνε πασι τοις ἐκτος , εὐχομενος δι ' |
οὐκ ἐχω τι λεξω : οὑτω σφοδρ ' ἀλγω την πολιτειαν ὁρων παρ ' ἡμιν . ἡμεις γαρ οὐχ οὑτω | ||
δημοκοπουντας ῥητορας λεγει : ταυτα εἰς την κατ ' αὐτον πολιτειαν λεγει . και ἐστι τοιουτος ὁ Εὐριπιδης , περιαπτων |
Ἀντρων : σημαινει την πολιν : παρα † κοπτομενους λιθου ἐπιτηδειου . . . . ἀνυω : παρα το ἀνω | ||
' ἀνδρος και λεγειν δεινου και πρωτου Γαλατων και ἡμιν ἐπιτηδειου . συ δ ' ὁτι μεν αὐτον ἐμελλες τιμησειν |
δε και ἐν τῳ μελῳδειν ἐοικεν ἡ φωνη τιθεναι κατα συνεχειαν τα τε διαστηματα και τους φθογγους φυσικην τινα συνθεσιν | ||
, ἀλλ ' οἱ εὐθυς μετ ' αὐτους ἐλαχιστοι κατα συνεχειαν ἡμιολιοι τρεις εἰσιν οἱον ὁ δ ὁ Ϛ ὁ |
ἰσχυν ζητουσι . βουλευται δε την δικαιοτατην θεραπειαν ὑπερ των πατριδων ἀποδραντες την ἀδικον ἐλευθεριαν . ἐδιωξαν , ὁ δε | ||
δια την ἰσχυν μαλλον ἐθελοντας ἠ καθ ' ἑνα των πατριδων ἀπολαυειν . ταδε μεν ὁ Καισαρ Λεπιδῳ τε ἐπεστελλε |
κυαμοι και μηλα και ἰσχαδες . ἀλλα πλακουντα αἰνω Ἀθηνησιν γεγενημενον : εἰ δε μη ἀν που αὐτον ἐχῃς ἑτερωθι | ||
ἁπαντας , ἐλεξε τοιαδε . Ἀνδρες συμμαχοι , ἀνθρωπινον το γεγενημενον : το γαρ ἁμαρτανειν ἀνθρωπους ὀντας οὐδεν οἰομαι θαυμαστον |