: περι της Ἀρχυτου φιλοσοφιας γ , . ἐκ των Τιμαιου και Ἀρχυτου α . . [ . . ] | ||
ὡν ἐγω βεβαιοτεραν την της πατριδος ἡγουμενος μαρτυριαν ἠ την Τιμαιου πικριαν , θαρσων ἀποφαινομαι , μηδενι τον Δημοχαρους βιον |
Τιμαιος κολακα ἀμφοτερων των Διονυσιων . . , . : Τιμαιος δ ' ἐν τηι ὀγδοηι και εἰ - κοστηι | ||
στηλας και τας ἐν ταις φλιαις των νεων προξενιας ἐξευρηκως Τιμαιος ἐστιν , ὁν οὐθ ' ὑπαρχον τι των τοιουτων |
ὁ δε ἐμβαλων αὐτῳ την δεξιαν ἀπηγεν εἰς τι χωριον ἠρεμαιον , εἰτα συναγαγων τας ὀφρυς και ὁμοιος γενομενος λυπουμενῳ | ||
πρακτικον τε και φιλοπονον , το δε θηλυ ὑγρον διειμενον ἠρεμαιον τε και φυγοπονον . τουτων δη κατακρατουντων ἠ μιγνυμενων |
αὐτον μετελθοντας , δειν κατακοπηναι βουν ὑπο της πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις | ||
εἰσιν , ὁμως δια τινας των μωρων των τοιαυτα ληρα ἀπορουντων γραπτεον και ταυτα . * ὡς * και το |
ἐωσιν : ἐμπυοι τε πολλοι γιγνονται ἀπο πασης προφασιος : τουτεου δε αἰτιον ἐστι του σωματος ἡ ἐντασις , και | ||
γλυκυ και ἁλμυρον και παντοιον : πρωτον μεν οὐν πλειστον τουτεου εἱλκυσεν ἐς ἑωυτο , ὁ τι ἀν ᾐ αὐτῳ |
ἀπειλησοντες τισιν νομοις . Πως ; Νυμφην χρη διανοεισθαι και νυμφιον ὡς ὁτι καλλιστους και ἀριστους εἰς δυναμιν ἀποδειξομενους παιδας | ||
ἀναγκαιων και ἡ θυγατηρ σου ἀξιον του γενους τινα εὑρησει νυμφιον . και ταυτα ἁμα διεξιων λαβομενος αὐτον της δεξιας |
, ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
, οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
: οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
νομοις , ὑπερ ” ὡν ἀν μη διδῳ δικην φονου δικασασθαι , και ἀτιμος , φησι , τεθνατω . “ | ||
: και τον νομον προβαλλεται ὁ φευγων , δικην το δικασασθαι καλων : ὁ δ ' οὐν διωκων δικην την |
και κρειττονος ἐθνους , ὁπερ ἐμελλεν ἐξ ἁπαντων των ἀλλων ἱερασθαι τας ὑπερ του γενους των ἀνθρωπων αἰει ποιησομενον εὐχας | ||
μεν κατα φυσιν τιθεασι παραδειγμα : νομος τον σεσινωμενον μη ἱερασθαι : μη γελων τις κωλυεται , ἐνταυθα γαρ ἡ |
το ἀληθες και το ψευδος ἠ το συναληθευειν ἠ το συμψευδεσθαι : ἐπι δε των καθ ' ἑκαστα ἐπι μεν | ||
ὁτι ἀδυνατον την ἀντιφασιν ἐπι του αὐτου ἠ συναληθευειν ἠ συμψευδεσθαι ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ : δηλον δε ὁτι οὐ |
πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
, και λεγειν αὐτον ὁτι γενοιτο τους Ἀθηναιους ἀει κακως βουλευεσθαι , ἀκουουσαν δε την Ἀθηναν προσθειναι ὁτι κακως βουλευεσθαι | ||
πραγμασιν : τα δε περι των προδοτων ἐν ἐκκλησιᾳ ἑτερᾳ βουλευεσθαι : των γαρ ἐνεστωτων καιρων ἀλλοτριον εἰναι : και |
ἀπολογιας χαριν ἐξελαυνειν ἐπεχειρησαν ὡς οὐ καθαρον : οὐ μην καταγωνισασθαι γε την ἀληθειαν ἰσχυσαν οὐδε πεισαι τον δημον ἐδυνηθησαν | ||
τοις εὐτυχημασι . . . κατα τροπον εὐχερεστερον εἰναι του καταγωνισασθαι τοις ὁπλοις τους ἀντιταχθεντας . οὐ μην και τἀληθες |
ἐχοντα , τουτεστι μητε παρα το κλεος ὀντα μητε ἀπο συναιρεσεως των εἰς ηεις , εἰς την ου διφθογγον ἐχουσι | ||
τε και ἀμητος και των καρπων , ἀρχη γενεσεως και συναιρεσεως , ὡς Ἡσιοδος : Πληιαδων Ἀτλαγενεων ἐπιτελλομεναων ἀρχεσθ ' |
ἐκ της θεου βοηθεια . Ἐδοξεν οὐν αὐτοις πολλα βουλευομενοις παραμυθησασθαι τον χρησμον ὡς οἱον τε και συζευξαι γαμῳ τους | ||
δοξειε ῥᾳστωνην τινα φερειν : ἀρκει δε των τοιουτων τινι παραμυθησασθαι το σφοδρον της ὀδυνης , ὁσα δια γλυκεος τε |
, οὐχ ὁτι οἱ ἐλεγχοι ἀλλ ' οὐδ ' οἱ φαινομενοι ἐλεγχοι . εἰσι γαρ και μη παρα την λεξιν | ||
διαλεκτικος : οὑτοι δε οὐκ εἰσι κυριως ἐλεγχοι , ἀλλα φαινομενοι . Περι των σοφιστικων ἐλεγχων : οὐχ ἰνα αὐτοι |
ἑφθον και το μεν λεπυριον ἀπορριψαι , τῳ δε ᾠῳ καταχρησασθαι . τουτου ἡ δεσποινα ἐτυχεν ἐγκυος οὐσα , ἐπειτα | ||
μεσῳ δη ταυτην σχολην καλως ἀν ἐχον εἰη εἰς ἀκροασιν καταχρησασθαι σοφιστικην , οἱος εἰ συ πανουργοτατος ἐν τοις λογοις |
, ὠ πανσοφε , μονος ἀμιγους ἠκρατισω σοφιας : του καταρασθαι χειρον το ὀνομαζειν ὑπειληφας ; οὐ γαρ ἀν τον | ||
οὐδ ' ὁσον ἀραις ἀμυνομενων : τι γαρ δη ἐδει καταρασθαι παντα ἐπισταμενου του δαιμονος , τον ἀδικουντα , τον |
ἐνθα μυελου τε ἀρχαι και νευρων και κατα τας πεισεις παραφροσυναι , περικειμενων και των αἰσθησεων τῃ κεφαλῃ , ὡσπερ | ||
κεφαλης εἰρηται . Και παθεα ἐγκεφαλου και ἀλλαι νουσοι , παραφροσυναι και μανιαι , και παντα ἐπικινδυνα , και πονεει |
δε τῃ τροπῃ . ἀφαυει ] ξηραινει , τιμωρει . ἀποδοσθαι ] πωλησαι , τουτεστι λυτρα παρ ' αὐτων λαβειν | ||
αὑτου θυγατερα του μεν ἱερειου πλην των ἱερεων τα κρεα ἀποδοσθαι , τους δε διακονουντας ἐν τοις γαμοις οἰκοσιτους μισθωσασθαι |
των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |
Μυρλου του Κολοφωνιων ἡγεμονος . Νικομηδης δε ὁ Ἐπιφανης , Προυσιου δε υἱος , ἀπο της μητρος Ἀπαμας Ἀπαμειαν ὠνομασεν | ||
ἡ δε συγκλητος τοις πλειστοις των λεγομενων προσκοπτουσα και του Προυσιου καταγινωσκουσα πρεπουσας τῃ κολακειᾳ τας ἀποκρισεις ἐποιησατο : Ῥωμαιοι |
ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
πρωτον ἐβουλοντο του Κιναδωνος οἱτινες εἰεν οἱ συμπραττοντες , πριν αἰσθεσθαι αὐτους ὁτι μεμηνυνται , ἱνα μη ἀποδρωσιν . ἐμελλον | ||
πολεμον ἐψηφισαντο και τους ὑπατους ἀπεστειλαν ἀμφοτερους : και πριν αἰσθεσθαι τους πολεμιους την ἐξοδον , ἡ τε νεωστι καταγραφεισα |
ἠθος , συνηθων εὐηθων . Τοις Δημοσθενεσι μονως . Πασα συναιρεσις ἀπο καθαρων γινεται φωνηεντων : ἐνταυθα τοινυν ἐπει μεταξυ | ||
δε προς την δια των χειρων παραγωγην και ψοφος και συναιρεσις του μηκους , Περι πηχεος και κνημης . των |
διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
γυναικος , ὡστε το ἑτερον ἑτερῳ ἐπικεισθαι , μετα δε τουτο σικυας προσβλητεον μετα φλογος πλειονος προς ὀμφαλον καθ ' | ||
μεν ὁτι ἐκεινο ἐν τῳ ὁποιον τι ἐστι κατηγορειται , τουτο δε ἐν τῳ τι ἐστι . και πως ἐν |
παραβεβασθαι ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου μερος μεν τι αὐτου παραβεβασθαι μερος δε μη . και ἐν ῥητῳ δε και | ||
: ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου , μερος μεν τι παραβεβασθαι , μερος δε μη : και ἐν ῥητῳ δε |
Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
των θεωρικων , σαφως οὑτωσι , και τους περι των στρατευομενων ἐνιους , ὡν οἱ μεν τα στρατιωτικα τοις οἰκοι | ||
λοχον : την δε δαπανην την εἰς τον ἐπισιτισμον των στρατευομενων και εἰς τας ἀλλας χορηγιας τας πολεμικας ἐπιτελεσθησομενην συμμετρησαμενος |
ἡκεν ἐπι τον Ταχω , και προεκαλειτο περι της βασιλειας διαγωνισασθαι . ὁ μεν οὐν Ἀγησιλαος ὁρων τον βασιλεα κατα | ||
ἀν ἠδυνηθησαν οἱ Ῥωμαιοι προς τουτον ἁμα και προς Ἀννιβαν διαγωνισασθαι . διοπερ χρη την ἀρετην τἀνδρος ἐξεταζειν οὐκ ἐκ |
συνδεσμου : ἀρα οὐν οὐτε των ἀρσενικων ὀνοματων δυναται εἰναι τελικον . Ταυτα μεν ἐν τουτοις . Διαλαμβανει δε πρωτον | ||
τουτων συνθεσιν . λεγεται δε καθ ' αὑτο και το τελικον αἰτιον : καθ ' αὑτο γαρ τελος του ἀνθρωπου |
των δυναμεων , ἀλλ ' ἐπι το διαφορητικον τε και τμητικον ἀποκλινασης , ὁπερ ἐπι των χρονιζοντων σχεδον ἁπαντων ἰσμεν | ||
, ὡς δεχηται τον ἀερα . ἐπει δ ' οὐτε τμητικον ἐχει τι το ὑδωρ οὐτε θερμον , βραδυπορον εἰκοτως |
. λεγοις δ ' ἀν ὁδον δειξαι , ὁδου ἡγησασθαι προηγησασθαι ὑφηγησασθαι καθηγησασθαι , ὁδον φηναι . τα δε πραγματα | ||
το εἰδος , μια δε ἡ ὑλη , ἡν δει προηγησασθαι , ἱνα το ἐνυλον εἰδος αὐτῃ ἐπιγενηται , ἑτερα |
τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
ἁπαντων ἁπλως : οἱ δε πρωτοι και ἀσυνθετοι καθ ' ὑποδιαιρεσιν του περισσου εἰδους μονου ὠφθησαν , ἀλλ ' οὐ | ||
παλιν ἡ διαιρεσις δυο ἀδιαιρετους μοναδας ἐργαζεται . καθ ' ὑποδιαιρεσιν δε του ἀρτιου . εἰρηκαμεν , ὁτι προῃρηται εἰπειν |
Γλαυκωι γενος Οὐρανιωνες ἐκ Μηστρης και σπερμα μετ ' ἀνθρωποισι λιπεσθαι [ . και την μεν ῥ ' ἐδαμασσε Ποσειδαων | ||
Ἀργος , οἰος , ἐπει μεσσηγυς ἐτ ' αὐτοθι νευσε λιπεσθαι αὐτοκασιγνητοις . οἱ δ ' ἠισαν ἐκ μεγαροιο , |
, εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
τους ἀνεμους , φανηναι δε πλησιον της νεως τον προσαγορευομενον θαλαττιον Γλαυκον . τουτον δ ' ἐπι δυο νυκτας και | ||
, κορακινων . Ἀμφις δε φησιν : ὁστις κορακινον ἐσθιει θαλαττιον γλαυκου παροντος , οὑτος οὐκ ἐχει φρενας . οἱ |
' εἰμι ἐν ἐμαυτῃ , ὠ μητερ , οὐδε ἀνεχομαι γημασθαι ᾡ με κατεγγυησειν ἐπηγγειλατο ἐναγχος ὁ πατηρ , τῳ | ||
μηποτ ' ἀν ἀναγκασαι πραττειν οὑτω , μηδε γημαι μηδε γημασθαι , τους νυν ἀναγκαζομενους ἑκατερα δραν , ὁ δε |
και πηγων μονη αὑτη ὁμοιως διεμεινεν πολυυδρος . παρα το βεβαιον οὐν και ἀνελλιπες Βεβαια εἰρηται , . , . | ||
ἐς αὐτο δ ' ἀφικομενοι στεναζουσιν , ἐν οὐδεμιῃ καταστασει βεβαιον ἐχοντες την γνωμην : ἡγεμονες και βασιλεες μακαριζουσι τον |
προς το κρατειν των ἡδονων ῥᾳον : ἀκινδυνοι γαρ οἱ εἰθισμενοι ὡστε ἐπονειδιστον εἰκοτως μαλλον το μη ἐθισαι ἑαυτον προς | ||
γαρ ὀντες ἀει προς ἡδονας ἐγκυλιονται και οὐ ταις λυπαις εἰθισμενοι εἰσι , και δια τουτο , εἰ μικρα λυπη |
, μη και ὀχληρος εἰναι τισι δοξω , λογοις πλειοσι πιστουσθαι ὁμολογουμενον πραγμα βουλομενος . Μετα δε τους χορους τουτους | ||
Τουτοις οὐν τοις λογοις τις προσεχων δοξει μετα πασης ἀκριβειας πιστουσθαι ὡς μαλλον ἐν παραθεσει εἰσιν αἱ προθεσεις ἠπερ ἐν |
δη ἡτοιμαστο τα ῥοπαλα , των δε τις ταυτι μεν συνειδοτων , του δε ἐργου κοινωνειν οὐκ ἐθελοντων , προς | ||
πολλων δ ' ἀποσχομενος χρηματων διδοντος ἐκεινου , ἁ των συνειδοτων ἐτι πολλοι ζωσιν . οὑς τινα γνωμην ἐχειν περι |
ἀν ἐπιτυχωσιν , οὐθ ' ὁ τι ἀν ἁμαρτωσι : φυλασσεσθαι δε παραινευντες , μη τι κακον λαβῃ , οὐ | ||
οὑτω γαρ ἀν ἰθυ το κυρτωμα του ὀστεου γενοιτο : φυλασσεσθαι μεντοι χρη , ὁπως μη ᾐ ἀγαν ἐς το |
μεν οὐ τι θαμιζεις . αὐδα ὁ τι φρονεεις : τελεσαι δε με θυμος ἀνωγεν , εἰ δυναμαι τελεσαι γε | ||
μοι πραγματα παρεχει , ἀξιων ἐπιμεληθηναι με ἑαυτου και χρηματα τελεσαι τινι των σοφιστων , ὁστις αὐτον σοφον ποιησει . |
γαρ νυν Ὀδυση ' ἐφαμην κακα πολλα παθοντα οἰκαδ ' ἐλευσεσθαι : νοστον δε οἱ οὐ ποτ ' ἀπηυρων παγχυ | ||
' ἡδονην δεξασθαι τον λογον , εἰ μελλοι θανατος αὐτῳ ἐλευσεσθαι παρημεληκοτι του βιου : τον δε θεον οὐ ταυτην |
δοκειν ἑαυτοις αἰτιοι γεγονεναι των συμφορων , ὁ μονον οὐδε παραμυθιαν ἐχει τοις κακως πραττουσιν , ἀτυχησομεν ; ἐστιν δε | ||
αἱ συμφοραι κατεφρονει , παντων των ἐσομενων κακων Ἁβροκομην ἐχουσα παραμυθιαν . Ὡς οὐν ἐφεστηκεν ὁ των γαμων καιρος , |
„ ἀνεβιβασεν ἐπι την ἰσχυν της γης , και ἐψωμισε γεννηματα ἀγρων „ , δηλων ὁτι ὁ μεν ἀθεος ἀτυχει | ||
τι ἀν ἑκαστῳ νειμῃ Ζευς , οὑ παντα τα ὀντα γεννηματα . τουτον οὐκ ὀρων ἐκφευγουσι κορυφαι , οὐ πηγαι |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
παρα διαιτητῃ προσεισεφερεν : ἀφ ' ἡς ἰσως και Πλατων παραστησασθαι εἰς κρισιν εἰρηκεν ὁ προσκαλεσασθαι οἱ ῥητορες . γραφαι | ||
καταδουλουσθαι ἑτερας ἐστι χρειας , ὡσπερ και το χειρωσασθαι και παραστησασθαι και ὑπαγαγεσθαι . και κατα εἰδη καταναυμαχειν καταπεζομαχειν καθιππομαχειν |
“ θυμου δευομενους . ” και το λειπεσθαι και το ἐλαττουσθαι : “ ἐπει οὐποθι ἐλπομαι οὑτω δευεσθαι πολεμοιο . | ||
γαρ ἠγνοει γε ὀντας Ἰουδαιους , οἱς ἀγαπητον το μη ἐλαττουσθαι . το δε δη και προνομιας οἰεσθαι τυγχανειν παρ |
' οὑτως προσωπα οὐ μιγνυται : οὐ δυνασαι και Θερσιτην ὑποκρινασθαι και Ἀγαμεμνονα . ἀν Θερσιτης εἰναι θελῃς , κυρτον | ||
το του οἰκετου σχημα ἀναλαβοντα το μερος ἐκεινο του δραματος ὑποκρινασθαι . ἐγω δε ὀψε του καιρου και φυσιν και |
σφετερους , ὁτι πληθει συνοισονται μακρῳ προὐχοντι του σφετερου , ἐξελεσθαι το δεος αὐτων ἐκ της διανοιας βουλομενος συνεκαλεσεν εἰς | ||
ἐφασκεν αὐτον ἐς Ῥωμην και ἐς τα μαλιστα γενεσθαι προθυμον ἐξελεσθαι την Σπαρτην συνεδριου του Ἀχαιων . ἐνταυθα ὡς ἀφικνειτο |
του ἡλιου ἀκτισι δια το προς ἰσας τε και αὐτας ἀνακλασθαι γωνιας . και ἡ ἀνακλασις δε , ὡς ὑστερον | ||
Ἐμπροσθοτοιος ἐστιν ὁταν ἐμπροσθεν ἑλκηται ὁ τραχηλος και εἰς τοὐπισω ἀνακλασθαι μη δυνηται . σλθʹ . Ὀπισθοτονος ἐστιν ὁταν ὀπισθεν |
, ἠ ὁ λαμβανων παρα τον ὁρον μεσον ἑτερον αἰτιον συλλογιζεται μεν , οὐκ ἀποδεικνυσι δε , δια τουτο ταυτα | ||
ἡν ἀνυειν πειρωμεθα τῃ διαιρεσει χρωμενοι προς εὑρεσιν ὁρισμου , συλλογιζεται . και περι τουτου εἰρηται μεν αὐτῳ και ἐν |
. ἠ τοινυν και τουτον ψεγειν ἠ μηδ ' ἐκεινους αἰτιασθαι προσηκον ἐκ των αὐτων δεικνυται . ὡς τοινυν και | ||
, ἠ και ὡς μισοπαις ὠν , καταδρομης ἀφθονιαν τοις αἰτιασθαι βουλομενοις χορηγησει : ὁ και Αἰσχινης ἐν τῳ κατα |
ἐν ἀβακισκοις συγκειμενον ἐκ παντοιων λιθων , ἐν οἱς ἠν κατεσκευασμενος πας ὁ την Ἰλιαδα μυθος θαυμασιως , κατα δε | ||
εἰκοσι , γνωμης δε ἱκανως ἐχων και το σωμα εὐ κατεσκευασμενος , ἐῳκει γουν ἀθλητῃ καλῳ και ἐλευθεριῳ το εἰδος |
κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
γενοιμην νυμφιωι [ ὁμολογουμενην ἀτυχιαν . τα ! [ ἠδικημενος κατειχον . ἀνδραποδον [ εἰ , Δημεα . εἰ γαρ | ||
και τοδε μεν ἐπῃρε Ῥωμαιους , νυκτος δε φοβοι πολλοι κατειχον : οἱ γαρ ἱππης , ὁσοι των βαρβαρων , |
μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
. και γαρ ἡ φυσις αὐτο ποιει κατα παν μετρον ἀκοινωνητον τῳδε τινι . ἐν μεν οὐν τοις πρωτοις περι | ||
, ἡ δ ' ἀκολασια και φιληδονια εἰς κοινωνιαν ἐκαλεσεν ἀκοινωνητον και ἁρμονιαν ἀναρμοστον . ἁπερ ἐκμυσαξαμενος ὁ ἱερωτατος Μωυσης |
τοισδε , οἱον πολλακις ὑπο σιτων και ποτων και ἀφροδισιων κρατουμενοι ἡδεων ὀντων , γιγνωσκοντες ὁτι πονηρα ἐστιν , ὁμως | ||
στερηθηναι και ἐπιθυμουντες ἐκεινων , ἀλλων ἀπεχονται ὑπ ' ἀλλων κρατουμενοι . καιτοι καλουσι γε ἀκολασιαν το ὑπο των ἡδονων |
θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
: τα κ ' ἐπειτα και ἐς τελος ᾐσιν † ἀμεινων : ψιλως ἀναγνωστεον , ἐπεκτασιν δε πεπονθεν ἡ λεξις | ||
τοκεεσσιν . 〚 Στεργε φιλους ἀχρις θανατου : πιστις γαρ ἀμεινων . 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν |
. και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
. ὁμως δε οὐδεις δειξει παρα τῳ ποιητῃ τρις τινα λαμβανοντα τροφας . διαμαρτανουσι δε πολλοι παρα τῳ ποιητῃ ἐφεξης | ||
γαρ ἀν ἠθελεν ἰσα φαινεσθαι μηδεν ἀνθ ' ὠν ἀφιησι λαμβανοντα . Ὁ δε Ἀριστοτελης παντη μενειν ἐπι της αὐτης |
και τιμαις προετρεποντο τας προγεγενημενας ἀνδραγαθιας ἐν τοις μελλουσιν ἀγωσιν ὑπερβαλλεσθαι : τοις τε συμμαχοις ἐπιεικεστερον προσεφεροντο , και ταις | ||
μειρακιον κατ ' ὀλιγον ἐθηραθη και οὑτως ἐγενετο φιλοπονος ὡς ὑπερβαλλεσθαι τους ἀλλους και αὐτον διαδεξασθαι την σχολην , ἀρξαμενον |
εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
παραδειγμα . ζηλος δε ἐστιν ἐνεργεια ψυχης προς θαυμα του δοκουντος εἰναι καλου κινουμενη . της μεν δυναμεως την κυριωτατην | ||
Ἀθηναιοις φιλος ἠν , και του Γυλιππου ἐκ Λακεδαιμονος προθυμως δοκουντος ἡκειν . και ὁ μεν Γυλιππος ἀναλαβων των τε |
φασγανωι , μισθον δ ' ἐχεις : ἠ νυν ἐκεινους ἀποδος ἐμψυχους παλιν ἠ τηνδ ' ἀναγκασον γ ' ἐτ | ||
δε ὑπερβας το μεσοτοιχον εἰς τα του γειτονος ἐσκαψας . ἀποδος οὐν , και λαβε την στολην . ” ὁ |
, κατακρατειν ἐπικρατειν , καθαιρειν : το γαρ καταπολεμειν και καταδουλουσθαι ἑτερας ἐστι χρειας , ὡσπερ και το χειρωσασθαι και | ||
διαβαλλοντες πολλοι , και πρωτοι Κορινθιοι κατηγορουν Ἀθηναιων , φασκοντες καταδουλουσθαι τους Ἑλληνας : Μεγαρεας ἀπελαυνεσθαι της Ἀττικης , τυραννικα |
μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του ὡ , ὁπερ ἀντι του ὡς παραλαμβανουσι , | ||
θρηνος καρατομησαντος του Περσεως . οἱ δε ἀπο της ἀϋτης ἐσχηματισθαι θελουσι , της μαχης : οἱον κατεπολεμησε το τριτον |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
ἀγγελοις ἀλειπταις , λογοις , χρωμενος . οὑτος των δωδεκα καταρχει φυλων , ἁς οἱ χρησμοι „ βασιλειον και ἱερατευμα | ||
, , : της δε Ἐλεατικης ἀγωγης Ξενοφανης ὁ Κολοφωνιος καταρχει , ὁν φησι Τιμαιος κατα Ἱερωνα τον Σικελιας δυναστην |
ἀγωνιουμενους παντελως ἰστε οὐ τυχης ἐνδεεις ἀλλα της σωτηριου γνωμης ἐλεγχομενοι . εἰ δε μητε ὁσα εἰς ἀρετην ἀσκειτε μητε | ||
ἀλλως ἠρεσκεν , εἰ τε προσελθοιεν , ὑπερ ὡν ἡμαρτανον ἐλεγχομενοι ἠχθοντο : τα δε της πολεως ἐπραττον , ὡνπερ |
διανοιαν ἀλλα βιβλια δυο , Περι γεωμετρων βιβλια εʹ , Ὑπομνηματων αʹ , Ἐναντιων αʹ , Περι ἀριθμων αʹ , | ||
. ΦΑΣΙΑΝΙΚΟΣ . Πτολεμαιος ὁ βασιλευς ἐν τῳ δωδεκατῳ των Ὑπομνηματων περι των ἐν Ἀλεξανδρειᾳ βασιλειων λεγων και περι των |
τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
αἰχμης ς ' οὐδ ' ὑπ ' Ἀργειου δορος γαμους γαμεισθαι τουσδ ' ἐδοξαζον ποτε . παραδος ἐμοι φως : | ||
ὑμετερας ἑστιας ; Λοιδορησαι μεν πικρως τας οὐκ ἐθελουσας ἡμιν γαμεισθαι , ἁψασθαι δε και των κιναιδων , ἐπειδη των |
την πολιν αὐτους ἐν τῳ μερει ἐκ των ἐσχατων κινδυνων διασωσασθαι . Λακεδαιμονιων τε αὐ το κατα Λευκτρα και Μαντινειαν | ||
γαρ εὐ ἑστωτων των πραγματων ὡς ἐπι πλειστον ἀριστον εἰναι διασωσασθαι την εὐπραγιαν , ἐκεινοις δε δυστυχουσιν ὁτι ταχιστα εὑρημα |
Ἐστρατηγησε Λακεδαιμονιοισι ἐς Θεσσαλιην , παρεον δε οἱ παντα ὑποχειρια ποιησασθαι ἐδωροδοκησε ἀργυριον πολλον : ἐπ ' αὐτοφωρῳ δε ἁλους | ||
; οὐδε εἱς . οὐκουν οὐδ ' ὑπερ αὐτου του ποιησασθαι την πολιν εἰρηνην οὐδεν αὐτῳ λεκτεον : οὐ γαρ |
, ὁπηνικα αὐτον ἐδει ἁμα και τῳ ἠρι διαλυεσθαι και καθαιρεσθαι ὑπο τε κορυζης και βραγχων , τη - νικαυτα | ||
ἐπιῤῥοφειν . Τουτο και τοισι ῥεγχουσι διδοναι και μη δυναμενοισι καθαιρεσθαι . Εἰ δε ἰσχυροτερον βουλοιο ποιεειν , ὑσσωπου και |
και δικαιοσυνῃ και ταις ἀλλαις ἁπασαις ἀρεταις : διο και παραλαβοντα την βασιλειαν παρα του Κρονου πλειστα και μεγιστα τον | ||
ἀποδουναι φησιν το χρυσιον τῳ Λαμπιδι , οὐτε τον παιδα παραλαβοντα τον ἐμον οὐτε τον κοινωνον ἐπιδημουντα ἐν Βοσπορῳ . |
μεν και τρισυλλαβων πεντασυλλαβοι λβ , των δε τρισυλλαβων ἀλληλοις παρατιθεμενων ἑξασυλλαβοι ξδ , οὑς και μετρικας προσαγορευουσι συζυγιας : | ||
λιμῳ : πολλων γαρ και ἀγαθων αὐτῳ ἐπι την τραπεζαν παρατιθεμενων ὀζειν ἐδοκει του ἀρτου και της μαζης κακιστον , |
+ * , Περι πολυσημ . λεξεων . Ἀναστησειεν : ἀναστατους και φυγαδας ποιησειεν , . , . . . | ||
πολεμῳ και Κορινθον τε ἑλοντος και Κορινθιους τους Δωριεας ποιησαντος ἀναστατους . τα δε ἐν τοις ἀετοις , ἐστιν ἐμπροσθεν |
προς Λευκανους ὁμοιως διαπολεμησας ἀργως ἐπι τινα χρονον και ταις τελευταιαις μαχαις ἐπι του προτερηματος γενομενος ἀσμενως προς αὐτους κατελυσατο | ||
το της Εἰληθυιας ζῳδιον ἀκεφαλον ὀν , ἐν δε ταις τελευταιαις ὡραις ἐκλειπουσα ἠ εἰ και ἐχουσα τι μερος της |
ἐνικα Πυτινῃ , Ἀμειψιας δε Κοννῳ . διοπερ Ἀριστοφανης ἀπορριφεις παραλογως ᾠηθη δειν ἀναδιδαξας τας Νεφελας τας δευτερας καταμεμφεσθαι το | ||
παρ ' οὐδετερων ἐσχηματισμενα εἰς ης , εὐμηκες κακοηθες : παραλογως γαρ ἐβαρυνθη το αὐθαδες αὐταρκες καταντες : και τα |
δε Διος ἐγεγενητο παις . Και προγονου γεγονοτες Διος πατρασι παραπλησιοις ἐχρησαντο : Ἀχιλλει μεν γαρ Αἰακος και Πηλευς , | ||
, περι ὡν και Σοφοκλης Συνδειπνῳ φησιν , οὐσι σοι παραπλησιοις : οὐτοι γενειον ὡδε χρη διηλιφες φορουντα κἀντιπαιδα και |
παντι σωματι , χρη συντομως ποιεισθαι την θεραπειαν και μη ἀναβαλλεσθαι : χαλεπον γαρ . ἀλλα τεμνειν δει την φλεβα | ||
, ἀλλ ' ἐκ προρρησεως ἀγωνιζεσθαι δια μαχης , μη ἀναβαλλεσθαι , ἀλλ ' ὡς ὁτι μαλιστα φθανειν προσβαλλοντα εἰτε |
ὁ της Λεοντος γυναικος Βερινης ἀδελφος , μετα στρατευματων ἀριστινδην συνειλεγμενων . Ἁπερ ἀκριβεστατα Πρισκῳ τῳ ῥητορι πεπονηται : ὁπως | ||
, μετα του μειρακιου , τοσουτων ἀνθρωπων παρ ' αὐτῳ συνειλεγμενων , εἰ μη εἰς τουτο μανιας ἀφικομην ὡστε ἐπιθυμειν |
τουτου πονηριαν ἐτι μαλλον ὑμεις ὀψεσθε , και ἐγω των γεγενημενων ἀποδυραμενος τα πλειστα προς ὑμας ὡσπερει ῥᾳων ἐσομαι . | ||
δικαιον ἠν . και προς τουτοις ἀγωνων ἡμιν ὑστερον πολλων γεγενημενων ἐξ ἐκεινων ] των πραγματων ] [ και αὐτου |
και τουτο ἐπ ' ἀπειρον . ὡστε οὐκ ἐσται γνωσις ἀγνοουμενων των ἀρχων : γνωναι δε τας ἀρχας ἀδυνατον ἐστι | ||
, πυθομενοι δη μονον και πολλα των σφοδρα ἀναγκαιων και ἀγνοουμενων ἡμιν . εἰ δε φανωσιν οἱ ἡμετεροι λογοι πολλῳ |
οὐκετι πιστευεται . ὡν , εἰ και ἐμελλον ὑπερ αὐτου παραταξασθαι μετ ' εὐνοιας , και πληθει συμπαντες και καθ | ||
συγκεχυμενως ἠ διεσπαρμενως , ἱνα , εἰ γενηται χρεια του παραταξασθαι , ἑτοιμως προς τουτο καταστωσιν . Ὡστε ἐαν πολλοι |
. ἐπειδη τοινυν ἐκ τετραχρονου σπονδειου και τριχρονου ἰαμβου ἠ τροχαιου συγκειται ὁ ἐπιτριτος , δια τουτο ἐπιτριτος λεγεται . | ||
το ιϚʹ παιωνικον ἡμιολιον καθαρον , ἐκ παιωνος δου και τροχαιου . το ιζʹ τροχαϊκον τριμετρον καταληκτικον , του πρωτου |
κατα πολεμον αὐτους ἡττημενους , το ἐξ ἀναγκης γιγνομενον εἰς καθαιρεσιν ἐλαβε : το γαρ μετα συμμαχων αὐτους πολεμειν τεκμηριον | ||
γαρ ὡς θεῳ νομιζετε ἐκεινῳ πεπηγεναι , δηλον ὁτι προς καθαιρεσιν ἡκει λοιπον αὐτῳ τα της δυναμεως . ἀντι του |
τον λογον ὑστερον ποτε ἀνανηψαντα και της οἰκειας ἐνεργειας ἀντιλαβομενον ἀπομαχεσθαι προτερον προς τα παθη , ὡστε την σφοδραν αὐτων | ||
ὁτι και οὑτος οὐ μειον του τειχους ὀχυρος ἐς το ἀπομαχεσθαι ἠν , κατειληφοτες προσεμενον . Ἀλεξανδρος δε την μεν |
; ὠμοι μαλ ' αὐθις , δευτεραν πεπληγμενος . τοὐργον εἰργασθαι δοκει μοι βασιλεως οἰμωγμασιν . ἀλλα κοινωσωμεθ ' , | ||
ἐξωλειας αὑτου και γενους και οἰκιας ὁ τιν ' αἰτιωμενος εἰργασθαι τι τοιουτον , εἰτ ' οὐδε τον τυχοντα τιν |
. ἠκουσα δε περι αὐτου τοιαυτα : Πηλει φασμα ἐφοιτα θαλαττιας δαιμονος και ἐρωσα αὐτου , οἰμαι , ἡ δαιμων | ||
ἰχθυες , οὑσπερ οὐν ἀνθιας οἱ της θηρας ἐπιστημονες της θαλαττιας φιλουσιν ὀνομαζειν , ὀντας τα ἠθη πελαγιους . τουτων |