| Τιμαιος κολακα ἀμφοτερων των Διονυσιων . . , . : Τιμαιος δ ' ἐν τηι ὀγδοηι και εἰ - κοστηι | ||
| στηλας και τας ἐν ταις φλιαις των νεων προξενιας ἐξευρηκως Τιμαιος ἐστιν , ὁν οὐθ ' ὑπαρχον τι των τοιουτων |
| : περι της Ἀρχυτου φιλοσοφιας γ , . ἐκ των Τιμαιου και Ἀρχυτου α . . [ . . ] | ||
| ὡν ἐγω βεβαιοτεραν την της πατριδος ἡγουμενος μαρτυριαν ἠ την Τιμαιου πικριαν , θαρσων ἀποφαινομαι , μηδενι τον Δημοχαρους βιον |
| , μη και ὀχληρος εἰναι τισι δοξω , λογοις πλειοσι πιστουσθαι ὁμολογουμενον πραγμα βουλομενος . Μετα δε τους χορους τουτους | ||
| Τουτοις οὐν τοις λογοις τις προσεχων δοξει μετα πασης ἀκριβειας πιστουσθαι ὡς μαλλον ἐν παραθεσει εἰσιν αἱ προθεσεις ἠπερ ἐν |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| ἐμπυον του φυματος γινεσθαι , ἐπι δε του δερματος φλυκταιναν ἀνιστασθαι ὁμοιαν τοις πυρικαυτοις . προστιθησι δ ' ὁτι οὐ | ||
| ἐκεινα προχειρα ἐχειν και χωρις ἐκεινων μη καθευδειν , μη ἀνιστασθαι , μη πινειν , μη ἐσθιειν , μη συμβαλλειν |
| μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
| δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
| , ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
| , οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
| ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
| κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
| τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
| ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
| ὑπερβασιν του ν δεχνυμαι . οὑτω και του ἀχω ἀχομαι παραγωγον ἀχυω ὡς ἀνω ἀνυω , Δωριεις δε ἀχυνω φασι | ||
| το ὀνομα , ἐπι δε του “ κελαινεφες αἱμα ” παραγωγον . τανυγλωχινας τεταμενας τας γλωχινας ἐχοντας , τουτεστι τας |
| και τιμαις προετρεποντο τας προγεγενημενας ἀνδραγαθιας ἐν τοις μελλουσιν ἀγωσιν ὑπερβαλλεσθαι : τοις τε συμμαχοις ἐπιεικεστερον προσεφεροντο , και ταις | ||
| μειρακιον κατ ' ὀλιγον ἐθηραθη και οὑτως ἐγενετο φιλοπονος ὡς ὑπερβαλλεσθαι τους ἀλλους και αὐτον διαδεξασθαι την σχολην , ἀρξαμενον |
| Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
| ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
| πραγματα παντα κατα την της ψυχης διοικησιν ἐσχε το καλως διοικεισθαι δυνασθαι . Ψυχη γαρ πασα , φησι , παντος | ||
| Δημοσθενει ποιουντας το προσταττομενον , ἀλλα και τους βοιωταρχας , διοικεισθαι δε και τας ἐκκλησιας ἁπασας οὐδεν ἡττον ὑπ ' |
| πολυσπερμον ᾐ το κατα κορυφην ζῳδιον , κατα την αʹ συνελευσιν τα της συλληψεως ἀσφαλως ἐσται . ἐπαν δε τυχῃ | ||
| και μονας νοειται , κατα την του ἑνος και ἑνος συνελευσιν τετρας γενησεται , δυειν μεν νοουμενων των συνιοντων , |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| ' ἀναγκασει σε την γε σην κτανειν ; ἁπας Ἀχαιων συλλογος στρατευματος . οὐκ , ἠν νιν εἰς Ἀργος γ | ||
| Νομοι ἠ περι νομοθεσιας , πολιτικος : Ἐπινομις ἠ νυκτερινος συλλογος ἠ φιλοσοφος , πολιτικος : Ἐπιστολαι τρεισκαιδεκα , ἠθικαιἐν |
| και μεντοι και τῳ Νικοστρατῳ . Ἀπο δε τουτων δηλος ὁποιος ἐστι και ὁ ῥυθμος ἐν ἀφελειᾳ : ἡ γαρ | ||
| ἀποκλινων ἐφ ' ἑκατερα των ἀντικειμενων θεσεων και κρασεων . ὁποιος οὐν ἐν ζῳοις ἀνθρωπος , τοιουτον δη και τον |
| ὑπηρχον . και παραινεσεις ἀλλας τε ἐποιουντο ἐν σφισιν αὐτοις ἀνισταμενοι και ὡς οὐ δει ἀθυμειν ὁτι ἡ πολις αὐτων | ||
| Ὡς δε ταυτ ' ἐρρηθη , οἱ τε ἀλλοι παντες ἀνισταμενοι συμπροθυμησεσθαι ταυτ ' ἐφασαν και Κυαξαρης . Γαδατας δε |
| ' ἐπειθομην ὡς ἀδυνατον αὐλητην ἐν ἀποριᾳ των αὐλων αὐλητικην ἐπιδεικνυσθαι , ἀδυνατον δε κιθαρῳδον ἐν ἀποριᾳ της κιθαρας μουσικην | ||
| ὀναρ . οὐ γαρ ἀν φαυλον ἠν ἐλευθεριοτητα και μεγαλοπρεπειαν ἐπιδεικνυσθαι οὐ μονον [ ἐν ] λογῳ ἀλλα και ἐργῳ |
| ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
| ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| . βελτιον δε ἰσως ἠν μηδε εἰ λεγει την ἀρχην προσποιεισθαι . τον οἰκετην πολλακις ἀνειμενον και παιζοντα ὁ δεσποτης | ||
| ἁ μη ἐχει τις και μειζω ἠ ἁ ἐχει τις προσποιεισθαι ἐχειν ἑαυτον του ἁ ἐχει ἐλαττουν ἠ ἀρνεισθαι μη |
| ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
| ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
| θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
| μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
| εἰδος τι του μη ὀντος ὀν και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι | ||
| και τα ἀλλα , ὡς παντων ἁμα ἐνυπαρχοντων αὐτωι και μεμιγμενων ὁμου , ἐκ τουτων ὑπενοει και παντα ὁμου τα |
| περι Ἡφαιστου φιλοσοφητεον . Ἐω γαρ ἐπι του παροντος ὡς τερατειαν τινα την Κρατητος φιλοσοφιαν , ὁτι Ζευς ἀναμετρησιν του | ||
| Ἱερωνυμου γεγραφοτων πολυν τινα πεποιηνται λογον και πολλην τινα διατεθεινται τερατειαν , ἐξηγουμενοι μεν τα προ της ἀρχης αὐτοις γενομενα |
| παντι σωματι , χρη συντομως ποιεισθαι την θεραπειαν και μη ἀναβαλλεσθαι : χαλεπον γαρ . ἀλλα τεμνειν δει την φλεβα | ||
| , ἀλλ ' ἐκ προρρησεως ἀγωνιζεσθαι δια μαχης , μη ἀναβαλλεσθαι , ἀλλ ' ὡς ὁτι μαλιστα φθανειν προσβαλλοντα εἰτε |
| προς Λευκανους ὁμοιως διαπολεμησας ἀργως ἐπι τινα χρονον και ταις τελευταιαις μαχαις ἐπι του προτερηματος γενομενος ἀσμενως προς αὐτους κατελυσατο | ||
| το της Εἰληθυιας ζῳδιον ἀκεφαλον ὀν , ἐν δε ταις τελευταιαις ὡραις ἐκλειπουσα ἠ εἰ και ἐχουσα τι μερος της |
| ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
| ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
| ἀνω θεον προσαγομενον αὐτου τα ὀμματα λαμβανει τε το μεν κριτικον ἀπο της θεωριας , το δ ' ὁρμητικον ἀπο | ||
| Και ἡ θεων δε ψυχη κεκτηται και αὐτη το τε κριτικον , ὁ και γνωστικον ἀν καλοιτο , και μην |
| , ἠ ὁ λαμβανων παρα τον ὁρον μεσον ἑτερον αἰτιον συλλογιζεται μεν , οὐκ ἀποδεικνυσι δε , δια τουτο ταυτα | ||
| ἡν ἀνυειν πειρωμεθα τῃ διαιρεσει χρωμενοι προς εὑρεσιν ὁρισμου , συλλογιζεται . και περι τουτου εἰρηται μεν αὐτῳ και ἐν |
| εἰ δε μηδεν ἀλλο ὑπαρχει το ἀληθες φαναι ἠ ὁπερ ἀποφαναι ψευδος ὑπαρχει , ἀδυνατον ἁπαντα ψευδη εἰναι : ἀναγκη | ||
| ἐναργες , ὁτι οὐκ ἐνδεχεται το αὐτο ἁμα καταφαναι και ἀποφαναι , ἀλλ ' ὁτι και θατερον περι παντος ἐξ |
| τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
| τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
| δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
| εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |
| τους ἀνεμους , φανηναι δε πλησιον της νεως τον προσαγορευομενον θαλαττιον Γλαυκον . τουτον δ ' ἐπι δυο νυκτας και | ||
| , κορακινων . Ἀμφις δε φησιν : ὁστις κορακινον ἐσθιει θαλαττιον γλαυκου παροντος , οὑτος οὐκ ἐχει φρενας . οἱ |
| την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
| ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
| δη ἀν ἐξεταζωμεν , δυναται το μεν δια των λημματων συμπεπλεγμενον ἀληθες εἰναι ἡμερας οὐσης , οἱον το τοιουτο ” | ||
| το προσφατον και λευκον ἠ ὑπερυθρον , οὐ πεπιεσμενον ἠ συμπεπλεγμενον , λελυμενον δε και διακεχυμενον , σπερματος πληρες ὁμοιου |
| της θερμης ὑπερβολην και την χαλεποτητα ἐτι μην του πνιγους ἐκτρεπεσθαι πειρωμενοι και ἀποφευγοντες , ζεφυρου τε αὐραις μαλακαις και | ||
| λεγουσι τον θωα το ζῳον φιλανθρωποτατον εἰναι και ἀνθρωπῳ ἐντυχοντα ἐκτρεπεσθαι αὐτον : ὁταν δε ὑπο θηριου ἀδικουμενον θεασηται αὐτον |
| μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του ὡ , ὁπερ ἀντι του ὡς παραλαμβανουσι , | ||
| θρηνος καρατομησαντος του Περσεως . οἱ δε ἀπο της ἀϋτης ἐσχηματισθαι θελουσι , της μαχης : οἱον κατεπολεμησε το τριτον |
| συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
| ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
| των ἀπορουμενων ζῳων , Περι των μυθολογουμενων ζῳων , Περι αἰτιων , Λυσεις ἀπορουμενων , Τοπων προοιμια , Περι του | ||
| ὑγιεινων εἰπουσι παραλιπειν ὁ τι νοσος και ἀφ ' ὡν αἰτιων προεισιν , οὑτω κἀνταυθα . τῳ γαρ την των |
| ὡς ᾐσθοντο διωκομενοι , ἀνεμου λαβρου και φορου ὀντος , πετομενοι ἐφαινοντο . εἰτα πλεοντες οὐριῳ Κρητικῳ νοτῳ ἐν τῳ | ||
| και ἀνορυττοντες και ἀνιχνευοντες ⋮ Οἱ κολοιοι δε ἱερακιζοντες και πετομενοι πῃ μεν ἀνωτερω , πη δε κατωτερω , κρυμον |
| μετα κατασκευης το εὐεργετημα του ἀδικημα - τος : ὁρος βιαιος , κοινος : του μεν μηδ ' ὁλως εὐεργετημα | ||
| ἀρα Τιτυος μεν ἠν Πανοπεως δυναστης , ἀνηρ παρανομος και βιαιος , Πυθων δε θηριωδης την φυσιν , δρακων ἐπικαλουμενος |
| και ναοι θεων κατασπωμενοι και ἡρῳα δαιμονων ἀνορυττομενα και παιανες ἀνοσιων ἐργων και χαριστηρια θεοις ἀδικιας ; ταυτα ἀγελαστω . | ||
| ἐν τοις ἀπονεμητεοις ἀρρεπους στοχαζομενος , ὁ δ ' ὁσιος ἀνοσιων [ ἐν ] ἀρισταις ὑποληψεσι ταις περι θεου κατεσχημενος |
| ὁτι κατ ' οὐδενα τροπον την ἀποδειξιν εἰς εὑρεσιν ὁρισμου συμβαλλεσθαι εἰρηκε , και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν | ||
| την ἐκφοραν παρασκευαζομενος ταις μεν πλησιον πολεσι προσεταξε κατα δυναμιν συμβαλλεσθαι προς τον της ἐκφορας κοσμον , πασι δε τοις |
| Πεισιστρατιδων ἀρχην περι την πεντηκοστην Ὀλυμπιαδα . του δε Ὀρφεως Μουσαιος μαθητης . Ἀμφιων δε δυσι προαγων γενεαις των Ἰλιακων | ||
| Σιμωνιδης . ὁτι δε και ἀθανατος ἠν ἡ Μηδεια , Μουσαιος ἐν τωι Περι Ἰσθμιων ἱστορει , ἁμα και περι |
| οὐρανῳ ἰσως παραδειγμα ἀνακειται τῳ βουλομενῳ ὁραν και ὁρωντι ἑαυτον κατοικιζειν . διαφερει δε οὐδεν εἰτε που ἐστιν εἰτε ἐσται | ||
| , ὡσπερ εἰς παντοπωλιον ἀφικομενῳ πολιτειων , και ἐκλεξαμενῳ οὑτω κατοικιζειν . Ἰσως γουν , ἐφη , οὐκ ἀν ἀποροι |
| : οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
| μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
| βασανος δεικνυσιν , οὑτω τους ἀνδρας τους ἀγαθους κρινουσιν αἱ συμφοραι : και ὑμας παντα ταυτα ὁποιοι τινες ἐστε δειξει | ||
| καρποις αὐτοις ἐξαναλωθησεται προς ἐρυσιβης . ἐφεδρευουσι δε και ἀλλαι συμφοραι διχα των εἰρημενων , ἐνδειας και ἀποριας δημιουργοι . |
| προς το κρατειν των ἡδονων ῥᾳον : ἀκινδυνοι γαρ οἱ εἰθισμενοι ὡστε ἐπονειδιστον εἰκοτως μαλλον το μη ἐθισαι ἑαυτον προς | ||
| γαρ ὀντες ἀει προς ἡδονας ἐγκυλιονται και οὐ ταις λυπαις εἰθισμενοι εἰσι , και δια τουτο , εἰ μικρα λυπη |
| . ἐτι οὐν συνεχοντος του ὑδατος την γην , μαλιστα κοιλους τοπους , ἐποιησεν ὁ θεος δια του λογου αὐτου | ||
| προς ναυν : ὡς ἡμεραι τηιδε δει λιποντας ἡμας Αὐλιδος κοιλους μυχους Αἰγαιον οἰδμα διαπεραν . ἐπει δ ' ἁπαν |
| ἠ τῳ μεμερισθαι , ὡσπερ ὀγκον εἰς μερη καιτοι οὐδε μεμερισθαι τῳ συνεχη λεγειν την οὐσιανβελτιον λεγειν ἠν το μεν | ||
| γαρ ὑπεσχομεθα οὑτως και δοκει μεχρι νυν ὀρθως ἡ πραγματεια μεμερισθαι . ἀρκτεον δε παλιν ἀπο της Εὐρωπης και των |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
| ἡκεν ἐπι τον Ταχω , και προεκαλειτο περι της βασιλειας διαγωνισασθαι . ὁ μεν οὐν Ἀγησιλαος ὁρων τον βασιλεα κατα | ||
| ἀν ἠδυνηθησαν οἱ Ῥωμαιοι προς τουτον ἁμα και προς Ἀννιβαν διαγωνισασθαι . διοπερ χρη την ἀρετην τἀνδρος ἐξεταζειν οὐκ ἐκ |
| ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
| τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
| οὑ το ἡρῳον ἐστιν αὐτου . Νικολαος δ ' ὁ περιπατητικος και Ποσειδωνιος ὁ στωικος φασι τους Χιους ἐξανδραποδισθεντας ὑπο | ||
| Λεπετυμνου . ὁ πολιτης Μηθυμναιος . οὑτως γαρ ἀναγραφεται Ἐχεκρατιδης περιπατητικος , Ἀριστοτελους συνηθης , και Μυρσιλος συγγραφευς και Ἀριων |
| ἀπειλησοντες τισιν νομοις . Πως ; Νυμφην χρη διανοεισθαι και νυμφιον ὡς ὁτι καλλιστους και ἀριστους εἰς δυναμιν ἀποδειξομενους παιδας | ||
| ἀναγκαιων και ἡ θυγατηρ σου ἀξιον του γενους τινα εὑρησει νυμφιον . και ταυτα ἁμα διεξιων λαβομενος αὐτον της δεξιας |
| συ σκυθρωπαζεις , δεσποινα μου ; και τι ἐστι το ἐνοχλουν σοι ; ἀνοιξον ἡμιν και ὀψομεθα σε . Και | ||
| ζῳον φθειρεσθαι , και μαλιστα ἠν δυσκρασια ᾐ ψιλη το ἐνοχλουν . Και δη του φανταστικου παθος , το μεν |
| του που πη πως , και μετα τουτο ἐπιφεροιτο ἑτερον ἐγκλιτικον , τουτο το περισπωμενον . . . . . | ||
| , ὁμοιως τῃ αὐτον αἰτιατικῃ , ἐπει τοις τετραχρονοις το ἐγκλιτικον οὐ παρειπετο : οὐδε κατα την προτεραν συλλαβην ὠξυνθη |
| ' ὁρωμενον τοις παρουσι θεωροις . Το μεν οὐν εἰναι μαντικον ἐκεινο το ὑδωρ αὐτοθεν προδηλον : το δε πως | ||
| ' ἠμεν νεογνοι , κηδεμονιαν : ὡστε προσαναγκαζειν ἑαυτους και μαντικον τι προσφερεσθαι προς την θεραπειαν , κἀξευρισκειν , εἰπερ |
| δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
| : δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
| της οὐρανιου και ἀρχετυπου , ἡν πολλοις ὀνομασι καλει . παραδεισος μεν δη τροπικως εἰρηται ἡ ἀρετη , τοπος δε | ||
| την της Περσιδος χωρας ἰδιοτητα . ἐστι δ ' ὁ παραδεισος την μεν πλευραν ἑκαστην παρεκτεινων εἰς τετταρα πλεθρα , |
| ἀντι του ” δικαστηρια οὐκ ἀγουσιν “ . εἰς το φιλοδικον των Ἀθηναιων αἰνιττεται . τι δητ ' ] δια | ||
| τα δειγματα των πωλουμενων ἐτιθεσαν . ἁμα δε ἐσκωψε το φιλοδικον των Ἀθηναιων . ΓΘ ἐν τῳ δειγματι των δικων |
| ζωναι εἰσι της γης ὑπο τους παραλληλους ὁμοιως πεντε : βορειος , ὁλη μετεωρος , ἀοικητος , κατεψυγμενη , Κρονου | ||
| . Τοξοτου κβ γʹ βο δ ∠ ʹ δʹ ὁ βορειος των τριων . . . . . . . |
| , κατακρατειν ἐπικρατειν , καθαιρειν : το γαρ καταπολεμειν και καταδουλουσθαι ἑτερας ἐστι χρειας , ὡσπερ και το χειρωσασθαι και | ||
| διαβαλλοντες πολλοι , και πρωτοι Κορινθιοι κατηγορουν Ἀθηναιων , φασκοντες καταδουλουσθαι τους Ἑλληνας : Μεγαρεας ἀπελαυνεσθαι της Ἀττικης , τυραννικα |
| τον Μινυαν , και τους Ἀργοναυτας δε Μινυας ἐντευθεν γραφει προσηγορευσθαι . και το Δαματρος : ὁτι ἐν Ἐλευσινι Δημητρος | ||
| , ἐθνος . Πρωταρχος δε τας Ἀλπεις Ῥιπαια ὀρη οὑτω προσηγορευσθαι , και τους ὑπερ τα Ἀλπεια ὀρη κατοικουντας παντας |
| . . ἐν μεν εἰρηνῃ ] οἱον ἐν τῃ εἰρηνῃ ἐπιδεικνυμενοι δηθεν το ἀνδρειον αὑτων ἐπιταττουσι προφυλαξασθαι ἑαυτους και παρασκευασασθαι | ||
| μοι δοκει , ἀλλα πασιν ὁσοι δοξης ὀρεγονται δημοσιον τι ἐπιδεικνυμενοι , του παρα των πολλων ἐπαινου δεομενοι . ἐγωγ |
| τις συγκατατιθηται τῳ ψευδει , ἰσθι ὁτι οὐκ ἠθελεν ψευδει συγκαταθεσθαι : πασα γαρ ψυχη ἀκουσα στερεται της ἀληθειας , | ||
| , ἀλλ ' ὁτι μεν τα δις δυο τεσσαρα ἀναγκαιον συγκαταθεσθαι , ἀν τε βουλωμεθα ἀν τε και μη : |
| ἐστι μερος του παντος ῥυθμου δι ' οὑ τον ὁλον καταλαμβανομεν : τουτου δε μερη δυο , ἀρσις και θεσις | ||
| ἀναδιπλωσαντες ἐπι ἰνιον τον αὐτον τροπον ἐγκυκλιῳ μετωπιαιᾳ τας ἀγκυλας καταλαμβανομεν , ἱνα ἁρμοσῃ ἐφ ' ὡν εὐπρεπως συν βρεγματι |
| ἀντικειμενα παρατιθεμενοι το ἀκριβες εἰσομεθα : τινες γαρ φασι μη ὑφιστασθαι ταυτα , ἀλλ ' ἐν ψιλαις ἐπινοιαις ὑπαρχειν , | ||
| εἰναι . οἱ μεν γαρ ὑπολαμβανουσιν αὐτα καθ ' αὑτα ὑφιστασθαι οἱ δε ἐν ἀλλοις ἐχειν το εἰναι . Πλατων |
| δι ' ὀξους ἠ ὀξυμελιτος , καππαρεως της ῥιζης ὁ φλοιος συν ὀξει , κρινου ῥιζα μετα μελιτος , κρομμυον | ||
| , νυμφαιας ἑκατερας ἡ ῥιζα , πισσα , πλατανου ὁ φλοιος καυθεις , μελισσοφυλλον , πρασιον καταπλασσομενον , προπολις μετριως |
| . και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
| ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
| των ὁλων γενεσιν ἐρωτα συμπαρελαβον , τουτεστι την κινητικην και συναγωγον των ὀντων αἰτιαν , ὁ μεν Ἡσιοδος λεγων ἠτοι | ||
| το αἰτιον : χωρις δε τουτων , εἰ των παντων συναγωγον ἐστι το ἑν , το δε ἑνοποιον και συναγωγον |
| ὡροσκοπου : ἀλλ ' ὁποταν ἡ Σεληνη ἀφετης εὑρεθῃ , παραφυλαττεσθαι χρη τας κωλυσεις και τας ἑξαγωνους πλευρας και τετραγωνους | ||
| αʹ . Περι των ἐν τῃ ἡμερᾳ του πολεμου ὀφειλοντων παραφυλαττεσθαι . βʹ . Περι τοξοτων πολεμιων . γʹ . |
| ἐνικα Πυτινῃ , Ἀμειψιας δε Κοννῳ . διοπερ Ἀριστοφανης ἀπορριφεις παραλογως ᾠηθη δειν ἀναδιδαξας τας Νεφελας τας δευτερας καταμεμφεσθαι το | ||
| παρ ' οὐδετερων ἐσχηματισμενα εἰς ης , εὐμηκες κακοηθες : παραλογως γαρ ἐβαρυνθη το αὐθαδες αὐταρκες καταντες : και τα |
| του ἡλιου ἀκτισι δια το προς ἰσας τε και αὐτας ἀνακλασθαι γωνιας . και ἡ ἀνακλασις δε , ὡς ὑστερον | ||
| Ἐμπροσθοτοιος ἐστιν ὁταν ἐμπροσθεν ἑλκηται ὁ τραχηλος και εἰς τοὐπισω ἀνακλασθαι μη δυνηται . σλθʹ . Ὀπισθοτονος ἐστιν ὁταν ὀπισθεν |
| “ συ δε γ ' εὐ πραττεις ” μονομετρον ἐξ ἀναπαιστου και σπονδειου : το μγʹ “ καιτοι προτερον γ | ||
| βʹ σπονδειων : το κδʹ ὁμοιον ἐκ δʹ σπονδειων και ἀναπαιστου : το κεʹ ἐκ βʹ ἀναπαιστων : το κϘʹ |
| σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
| χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
| τας ἀντιθεσεις και λυσεις των ἐπιφερομενων . το ἑξης : ἀνακοινουσθαι τε πραγματα και ἀντιγραφας . ἀξια σῃ φρενι : | ||
| αὐτους προτερον ἐν μυστηριῳ ἐχειν την τοιαυτην διδασκαλιαν και μη ἀνακοινουσθαι ταυτην τοις ἀγροικοτεροις , ἀλλα μονοις τοις γινωσκουσι το |
| τῳ ζωντι ] , οὑτω δε και ῥυτηρ βρυτηρ ὁ χαλινος . . . , : περι δε του ἀπονιζεσθαι | ||
| των ἱππων δαμαζοντα και εὐπειθεις ἐργαζομενον : ἠ διοτι ὁ χαλινος χρυσους ἠν , ὁ δε χρυσος παντων ἀνθρωπων δαμαζει |
| τον Λαϊον ὑπο του υἱεος ἀναιρεθεντα και τον Οἰδιπουν ταυτα ποιησαντα και παθοντα τυφλον ἀλασθαι , και προτερον ἀλλου βασιλεως | ||
| , ἀλλ ' ὑπεχωρει . ὡς δε τουτ ' εἰδον ποιησαντα αὐτον οἱ Ἀρμενιοι , διεδιδρασκον ἠδη ἑκαστος ἐπι τα |
| Ἑλλησι ἐπιθησεσθαι , οὐδε προτερον ἠ το συνθημα σφι ἐμελλε φανησεσθαι παρα των περιπλεοντων ὡς ἡκοντων . Ταυτας μεν δη | ||
| Ἰχθυων , ἐπιθεωρουντος Διος και Ἀφροδιτης , ἐν ἱεροις τοποις φανησεσθαι δηλοι , του δε Ἀρεως μεσουρανουντος συν τῃ Σεληνῃ |
| τε ποτον τε . τουτο γαρ αὐτος ἐν τῳ προοιμιῳ ἐπαγγελλεται των καλων τουτων ὑποθηκων ὡν προς τους ἑταιρους ποιειται | ||
| ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . . . . . |
| . Ὁ δε Ῥωμυλος ἐπειδη ταυτα διεκοσμησε βουλευτας εὐθυς ἐγνω καταστησασθαι , μεθ ' ὡν πραττειν τα κοινα ἐμελλεν , | ||
| το ὀρος , τουτον ἐλθοντα ἐς Θεσπιας ἐννεα τε Μουσας καταστησασθαι και τα ὀνοματα τα νυν μεταθεσθαι σφισι . ταυτα |
| των ἁλιεων ταις κωπαις ἀλλην θλαττεσθαι την κεφαλην , ἀλλην κοπτεσθαι τα μεσα και την οὐραν , και σωρηδον ἀγρευεσθαι | ||
| ἁ δει σε λαβειν διδαξεις . οὐ γαρ ἀξιον ἡμιν κοπτεσθαι τηναλλως τους βιβλιογραφους . μηνυε δη και τον τε |
| διεθετο μεν οὑτως . ἐπεγραφη δ ' αὐτου τῳ ταφῳ ἐπιγραμματα ταδε : πρωτον : σωφροσυνῃ προφερων θνητων ἠθει τε | ||
| οὐκ ἀνατρεπω τας στηλας ; τι δε οὐκ ἐξαλειφω τα ἐπιγραμματα ; παντα γαρ οἰμαι τα της ἀρετης ὑπομνηματα ὡσπερ |
| ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
| οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
| ἠν πικρον . ἐν τοις Ἀλεξανδρου γαρ ὑβριζες δομοις και προσκυνεισθαι βαρβαρων ὑπ ' ἠθελες : μεγαλα γαρ ἠν σοι | ||
| ἀλλα ἀνθρωπος , ὑπο θεου τεταγμενος , οὐκ εἰς το προσκυνεισθαι , ἀλλα εἰς το δικαιως κρινειν . τροπῳ γαρ |
| ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
| ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
| και μαλα ὀντος δεινου κινδυνου τῳ κλεπτοντι , και τους κρατιστους μεντοι μαλιστα , εἰπερ ὑμιν οἱ κρατιστοι ἀρχειν ἀξιουνται | ||
| ἀναλαβων ὁ Κυρος τον Τιγρανην και των Μηδων ἱππεων τους κρατιστους και των ἑαυτου φιλων ὁποσους καιρος ἐδοκει εἰναι , |
| παραβεβασθαι ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου μερος μεν τι αὐτου παραβεβασθαι μερος δε μη . και ἐν ῥητῳ δε και | ||
| : ἠ ἑνος μονου ὀντος νομου , μερος μεν τι παραβεβασθαι , μερος δε μη : και ἐν ῥητῳ δε |
| βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
| ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
| τιμῃ και το κακως λεγειν παρεστηκοτα τους ἰχθυας , ἐπαγομενον Ἀρχεστρατον τον γραψαντα την Ἡδυπαθειαν ἠ των ἀλλων τινα ποιητων | ||
| τοπον . Ἀντιφανης δ ' ἐν Κυκλωπι ὑπερακοντιζων τον τενθην Ἀρχεστρατον φησιν : ἐστω ἡμιν κεστρευς ὑμηττιος , ναρκη πνικτη |
| τις οὐρανου τε ὑπερ ἀστρονομειν λεγῃ την του μη πλαστως φιλοσοφουντος ψυχην και παντα τα ὀντα νοητως θεωρειν , ἰσως | ||
| οἰδα γαρ ὁτῳ ἀν μαλλον σου πεισθειην και βουλευομενου και φιλοσοφουντος τα καλλιστα , εἰδως σε τοις ἀληθεσι της φιλοσοφιας |
| διαλυομενον μεν τον διπλασιον εἰς ἡμιολιον και ἐπιτριτον διαλυεσθαι , συντιθεμενων δε παντως ἡμιολιου και ἐπιτριτου μονον συνιστασθαι διπλασιον και | ||
| αὑτα κατηγορουμενα ἐπι πλεον , ἐξ ὡν ἀθροιζομενων τε και συντιθεμενων ἡ ἰδιος οὐσια του προκειμενου δηλουται : ἐκ γαρ |
| ' ἐξ ὡν αἱ συνκρισεις πεποηνται : ” μητε γαρ ἀτομους νομιζειν τους ? [ θεους - ] μητε συνκρισεις | ||
| , ἀφιχθαι τε ἁμ ' ἐδει και προς ἡμας ὁρατας ἀτομους : ὁ οὐ θεωρειται γινομενον οὐθ ' ὁπως ἀν |
| τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
| δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
| ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
| ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
| κατορθοι . Τους δολιους των ἐντυγχανοντων μαλλον ἠ τους πικρους παραιτεισθαι καλον . οἱ μεν γαρ οὐδεν λανθανουσι πραττοντες , | ||
| γραφειν ὁτι ἀσχολος εἰμι , μηδε δια τοιουτου τροπου συνεχως παραιτεισθαι τα κατα τας προς τους συμβιουντας σχεσεις καθηκοντα , |