| βασιλει . οὐδεις δε προσηλθεν : ἠν γαρ ἁγνοτατος ὁ Σαλουστιος . οὑτος δε ὁ Βαλεντινιανος τον πραιποσιτον Ῥοδανον , | ||
| θεων δοξαν ἀληθη , δοκουσαν ἐνειναι ποτε τοις πονηροτατοις , Σαλουστιος ἐστιν . ἐτι δε προς ἐνιους των ἀλλοφυλων , |
| θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
| μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
| ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
| Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
| και δια του δος κλινομενον . Και το μαντις δε μαντιος : τουτο γαρ μακροπαραληκτον μεν ἐστι , και ἐπειδη | ||
| λεξιν : το γαρ μαντεως και πολεως Ἀττικα ἀπο του μαντιος και πολιος γεγονοτα των κοινων ἐφυλαξε την τασιν . |
| Ὁ δε λογος , ὁν διηλθε προς τον Ἡρωδην ὁ Δημοστρατος , ἐν θαυμασιοις δοκει . ἰδεα δε αὐτου ἡ | ||
| ὀρχουμενη αἰ αἰ φησιν ὑμνουσα . αὐτης δε ὀρχουμενης ὁ Δημοστρατος , ἐτι ἐν τῃ ἐκκλησιᾳ ὑπαρχων , ἐλεγε καταλεγειν |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| ποιον , ἀμφω δε λογοι , ἀλλ ' ὁ μεν προφορικος ὁ δε ἐνδιαθετος : ὁ γαρ λογος ὁ εἰπων | ||
| ἀν τοσης οὐσης παχυτητος ; Δια τουτο λογος ἐδοθη ὁ προφορικος : καθ ' ὁν τροπον και ἡ των παροντων |
| ὑπεμενον , ἀλλα τρωθεντες οἱ πολλοι αὐτων προς την νησον κατεφυγον . Περι δε το μεσονυκτιον γαληνης οὐσης ἐλαθομεν προσοκειλαντες | ||
| ὑφ ' ὡν ἡκιστα ἐχρην ἐπ ' ἐμε κηδεστην ὀντα κατεφυγον , ἀναγκη μοι γεγενηται εἰπειν ὑπερ αὐτων . ἐχω |
| ἐχοντα ταὐτον τουτο κεκλημενον παρεξεται : περι δ ' αὐ μεθας τυραννευσασα , τον κεκτημενον ταυτῃ ἀγουσα , δηλον οὑ | ||
| με χορευειν . ἐχω δε τι και τερπνον ὁ τας μεθας ἐραστας : μετα κροτων , μετ ' ὠιδας τερπει |
| τι ἑαυτου τοις ἐφ ' ἑαυτου , οὐδε πας θεος ἀπορρητος προτερον ἠ ἑν , ὡσπερ ἑν προτερον ἠ οὐσια | ||
| . ἠν γαρ χρονος ὁτε της πορφυρας ὁ κοσμος ἀνθρωποις ἀπορρητος ἠν : μικρος δε αὐτην ἐκαλυπτε κοχλος ἐν κοιλῳ |
| συνθηκην , χρονον προσσημαινουσα , ἡς των μερων οὐδεν ἐστι σημαντικον κεχωρισμενον , ὡρισμενην φυσιν εἰσαγουσα . αὐτος δε ἁτε | ||
| ὁταν μη μενῃς ἐπι τοις ἀκριβως σημαντικοις , οἱον το σημαντικον του ὑποκειμενου ἐδοσαν , και το μετενηνεγμενον ἐκ της |
| κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
| την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
| διεδερκετο νησον ἁπασαν Τανταλιδεω Πελοπος , ταχα δ ' εἰσιδε κυδιμος ἡρως δεινοις ὀφθαλμοισιν ἐσω κοϊλης δρυος ἀμφω , Καστορα | ||
| παρα το εἰδος εἰδιμος , ὡς πευκη πευκιμος , κυδος κυδιμος , και πλεονασμῳ του αλ πευκαλιμος και κυδαλιμος , |
| των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
| ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |
| ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
| ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
| την ἑαυτου δυναμιν διασῳζει , του περισσου και ἐν τουτοις ἐπικρατουντος , ἑαυτῳ τε συντιθεμενος γεννᾳ τον ἀρτιον : γονιμος | ||
| τελει φερονται , ἀλλα τους ἐν Λοκροις , μεχρι δευρο ἐπικρατουντος του Ἀχιλλεως , ὡσπερ και μεχρι Τραχινος και της |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| ᾐδει βουλαις ἀνοσιοις και πραξεσιν ἀντιβησομενον ὑπερ του παρασπονδηθηναι κινδυνευσαντος αὐτοκρατορος . και τοις πανταχοσε χειροτονουμενοις ὑπαρχοις ἐπεσκηψε παρηγορησαι μεν | ||
| , ὁς ἀπο κτισεως Ῥωμης μεχρι τελευτης του ἰδιου πατρωνος αὐτοκρατορος Οὐηρου σαφως παντα ἀνεγραψεν και τα ὀνοματα και τους |
| εἰτε ναρκωδες . ἀρχη οὐν της θεραπειας γινεσθω ἡ του λυπουντος χυμου κενωσις , εἰ μεν πληθωρικον εἰη το σωμα | ||
| ὁσῳ και μετα πυρρωδεστερων ἐπιφαινονται των χρωματων πολλην την του λυπουντος πνευματος δριμυτητα καταγγελλουσαι . Αἱ δε μετα λευκων χρωματων |
| και σωφροσυνη , οὐτε Ἀθως ἐκδειξει τοις ἀνελθουσιν οὐτε ὁ θαυμαζομενος ὑπο των ποιητων Ὀλυμπος , εἰ μη διορῳη αὐτα | ||
| τις μειζονας ἡσθη , ὁστις φιλοτιμοτατος ὠν ἀει ἐνικα και θαυμαζομενος ᾐσθανετο ; και μοι δοκουσι σφοδρα αὐτον ἀγαπησαι οἱ |
| ἐπι την ψυχην μεταφερειν . Εἰ γαρ τον τυπον του ὁρατου θειμεθα ἐν αὐτῃ , ἐκεινο μεν , ᾡ ἐνεσφραγισται | ||
| ὁρατου , οὑτως εἰ μεταξυ της διανοιας και του ἐκτος ὁρατου κειται ἡ ὁρασις ἀλογος οὐσα , οὐκ ἐασει την |
| συ σκυθρωπαζεις , δεσποινα μου ; και τι ἐστι το ἐνοχλουν σοι ; ἀνοιξον ἡμιν και ὀψομεθα σε . Και | ||
| ζῳον φθειρεσθαι , και μαλιστα ἠν δυσκρασια ᾐ ψιλη το ἐνοχλουν . Και δη του φανταστικου παθος , το μεν |
| τον Μινυαν , και τους Ἀργοναυτας δε Μινυας ἐντευθεν γραφει προσηγορευσθαι . και το Δαματρος : ὁτι ἐν Ἐλευσινι Δημητρος | ||
| , ἐθνος . Πρωταρχος δε τας Ἀλπεις Ῥιπαια ὀρη οὑτω προσηγορευσθαι , και τους ὑπερ τα Ἀλπεια ὀρη κατοικουντας παντας |
| Λευκιον και Ποστουμιον . ἐπι δε τουτων Λακεδαιμονιοι μεν στρατηγον προχειρισαμενοι Ἀγησιπολιν τον βασιλεα , και δυναμιν ἱκανην παραδοντες , | ||
| σατραπης ἐδωκεν οἰκειν πολιν Ἀδραμυτιον . οἱ δ ' Ἀθηναιοι προχειρισαμενοι στρατηγον Κλεωνα τον δημαγωγον , και δοντες ἀξιολογον δυναμιν |
| Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
| ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
| ἐκεινων ἐργα λεγοντες , ὑβριστας εἰναι πικρους ἐξειργασαντο . τοιουτοις συνεχομενοι κακοις οἱ ὑπατοι πεμπουσι τους συνωνησομενους σιτον ἐκ των | ||
| , ἑως ἀν ὑπερπιοντες και ὑπερμεθυσθεντες ὑπο ἰλιγγων και στροφων συνεχομενοι ὑφ ' ἑτερων ἀγησθε και μη αὐτοι δυνησθε σωθηναι |
| ἐνικα Πυτινῃ , Ἀμειψιας δε Κοννῳ . διοπερ Ἀριστοφανης ἀπορριφεις παραλογως ᾠηθη δειν ἀναδιδαξας τας Νεφελας τας δευτερας καταμεμφεσθαι το | ||
| παρ ' οὐδετερων ἐσχηματισμενα εἰς ης , εὐμηκες κακοηθες : παραλογως γαρ ἐβαρυνθη το αὐθαδες αὐταρκες καταντες : και τα |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| ἡγουμενοι και ἀρρενικα το τε ἀπο του ὡροσκοπου μεχρι του μεσουρανουντος και το κατα ἀντιθεσιν ἀπο του δυνοντος μεχρι του | ||
| , ὁπως ἀναβιβαζονται ταυτα τα γραμματιτζια μεχρι των ἐνενηκοντα κεντρου μεσουρανουντος . και γαρ τεταρτημοριον ἐνι κεχαραγμενον : τετρας γαρ |
| τροπικων τμηματων , παντοτε γινομενην μζ και μειζονος μεν ἠ διμοιρου τμηματος , ἐλασσονος δε ἡμισους τεταρτου , δι ' | ||
| ἀρα ἐστιν τῃ ΚΛ πλευρᾳ του ἑξαγωνου , δια το διμοιρου μεν εἰναι την ὑπο ΗΚΘ , ὀρθης δε και |
| δευρο κομιζεται της εἰς την πρασιν ὀξυτητος γνωμας ἐμπορων δευρο καλουσης και γην ἁπασαν δι ' αὐτης καρπουμεθα . πλειστα | ||
| μεν οὐν αὐτος οὐκ ἠπιστατο , κοινωνον δε της ἀναγκης καλουσης τους ἀλλους ὑπερπηδησας τον ἠδικημενον αἱρειται , του μεν |
| παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
| , τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
| τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
| ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
| δε τριτον κεφαλαιον ἠν το γνωναι τας ἐνεργειας ὡν ἐστι δεκτικος ὁ την ἐναλλαγην ἐχων . τουτο δε δει εἰδεναι | ||
| ἀηρ κατα μεθεξιν λεγεται ἐχειν το φως , ὁθεν και δεκτικος ἐστι σκοτους : δυνοντος γαρ του ἡλιου σκοτιζεται . |
| στασεων διαιρεσεις ἐν τῳ Περι των στασεων βιβλιῳ του Ἑρμογενους διδασκοντος οἱ τουτου ἐξηγηται ἑνα σκοπον του βιβλιου διδασκουσι , | ||
| οὐν οὐχ εὑρες τον πιπρασκοντα . οὐκ ἠκουσας οὐδε Ὁμηρου διδασκοντος ἡμας και τε θεοι ξεινοισιν ἐοικοτες ἀλλοδαποισιν ἀνθρωπων ὑβριν |
| Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
| το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
| ἐν ἀβακισκοις συγκειμενον ἐκ παντοιων λιθων , ἐν οἱς ἠν κατεσκευασμενος πας ὁ την Ἰλιαδα μυθος θαυμασιως , κατα δε | ||
| εἰκοσι , γνωμης δε ἱκανως ἐχων και το σωμα εὐ κατεσκευασμενος , ἐῳκει γουν ἀθλητῃ καλῳ και ἐλευθεριῳ το εἰδος |
| στρατοπεδων τον προειρημενον τροπον ἀλληλους κατεστρατηγησαν , ὡσπερ προαγωνιζομενοι περι συνεσεως και δεικνυοντες ὁτι τας ἐλπιδας ἐν αὑτοις [ ἀντἐχουσι | ||
| ταὐτῳ και χρηστοτητα : το μεν γαρ μηδεν παθειν φυλαξασθαι συνεσεως , το δε μηδ ' ἀμυνασθαι συγγενεις ὀντας ἐθελησαι |
| περι ἀγαθων και κακων ὡσπερ και οἱ ἀλλοι και ἐτι κατεχομενοι ὑπο πασης κακιας ; οὐδεν γαρ κωλυει εἰδεναι μεν | ||
| ἐσχηματιζοντο πως . παντες μεν οὐν οἱ ἐκ θεων του κατεχομενοι ἀξιοθεατοι δοκουσιν εἰναι : ἀλλ ' οἱ μεν ἐξ |
| , ὁση δυναμις παρεστι : τουτεστιν οὐτε ὁ πλουτος ἐστι περισπουδαστος ὁ μη ἀσφαλης , οὐτ ' αὐ τοὐναντιον μακαριστοι | ||
| , ἀλλ ' οὐ το σωμα . ὁτι δε και περισπουδαστος ἠν αὐτων ἡ θεα ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ παλιν |
| τε κατασκευασαντα ἐν αὐτῳ διαιτασθαι , ὁν δη ἀπο του κατασκευασαντος Βηλου Βηλον ὀνομασθηναι . Τον δε Ἀβραμον την ἀστρολογικην | ||
| δια το μεγεθος των ἐργων μενῃ ἀειμνηστος ἡ δοξα του κατασκευασαντος : ὡς δε τινες φασι , τοὐναντιον των ἠπειρων |
| ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην , πλεον δε πρᾳοτητι δυνηθεντος ἠ ἑτεροι ξιφεσι , πεισαντος δε ἐραν αὐτου και | ||
| , ὡσπερ οἰμαι του Πραξιτελους και τον βακχειον οἰστρον ἐγκαταμιξαι δυνηθεντος . Ἐθελω δε σοι και το Μεμνονος ἀφηγησασθαι θαυμα |
| ἐχοντα , τουτεστι μητε παρα το κλεος ὀντα μητε ἀπο συναιρεσεως των εἰς ηεις , εἰς την ου διφθογγον ἐχουσι | ||
| τε και ἀμητος και των καρπων , ἀρχη γενεσεως και συναιρεσεως , ὡς Ἡσιοδος : Πληιαδων Ἀτλαγενεων ἐπιτελλομεναων ἀρχεσθ ' |
| ” ἀσπαζομαι “ . ἡ δε δια το ἀτοπον της προρρησεως ὡς ἐν ἐρωτι : ” τι φησιν ; “ | ||
| σπλαγχνων τουτο συμβαιη , σφοδρα κινδυνωδης ἡ διαθεσις και μετα προρρησεως δει κεχρησθαι τοις εἰρημενοις βοηθημασι : δριμεος δε ὀντος |
| ὁμοιως ἐχειν φησι των προτασεων την ἀκολουθιαν τῃ ἐπι των ἀπροσδιοριστων : μηποτε οὐν ὡς ἐπι των ὑπολοιπων ἀντιφασεων , | ||
| οὐδ ' ἀν καθολου τιθωμεν . ἐπειδη ὡς ἐπ ' ἀπροσδιοριστων ἐξητασεν , ἱνα μη οἰηθῃς ἐπι τουτων μονων ὑπαρχειν |
| πλεονες ἑαυτους , ἑως ὡδε ἐχοντας ὁ Κασσιος ἐκ Συριας ἐπανιων ᾠκτειρε τε και του λοιπου των ἐσφορων ἀπελυσε . | ||
| τῃ ἐνατῃ των ἱστοριων φησιν , ὡς Κασσανδρος ἐκ Βοιωτιας ἐπανιων , και θαψας τον βασιλεα και την βασιλισσαν ἐν |
| ἁπαν ἐπι σωτηριᾳ των ἀνθρωπων ἐκ της Σαμου προφασισθεν , ἀπολυσαντες της αἰτιας ἀπεπλευσαν ὁ μεν ἐς την Χιον , | ||
| μεγα Χλοην καλουντα . Και οἱ μεν ἀρτι το πεισμα ἀπολυσαντες και ταις κωπαις ἐμβαλοντες ἀπεπλεον εἰς το πελαγος : |
| ἐρισειε λααν ἐχειν ἐνι χερσιν , ἐχει γε μεν αἱμα πεπηγος . ἐν γαρ οἱ χρως αὐτος ἐτητυμον αἱματος ἐστιν | ||
| , ἐτεος . το γαρ ἀληθες ὑπαρχον , ἐστι και πεπηγος . Ἐπιταξ . παρα Καλλιμαχῳ . το ἐπιῤῥημα , |
| : οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
| μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
| ποιει και προϲ ἡπαρ ἐϲκιρρωμενον και ϲπληναϲ τηκει και μαλιϲτα μιγνυμενου αὐτῃ τινοϲ των ξηραντικων ἀλευρων , οἱον αἰρινου ἠ | ||
| των ϲυκων ἱκανωϲ , ἐπειτα λειωθεντων ϲυν τῳ ἀφεψηματι και μιγνυμενου κριθινου ἀλευρου ἠ πυρινου και παλιν ἑψομενων ἀχρι ϲυϲταϲεωϲ |
| ὑπηρχον . και παραινεσεις ἀλλας τε ἐποιουντο ἐν σφισιν αὐτοις ἀνισταμενοι και ὡς οὐ δει ἀθυμειν ὁτι ἡ πολις αὐτων | ||
| Ὡς δε ταυτ ' ἐρρηθη , οἱ τε ἀλλοι παντες ἀνισταμενοι συμπροθυμησεσθαι ταυτ ' ἐφασαν και Κυαξαρης . Γαδατας δε |
| ὡς ᾐσθοντο διωκομενοι , ἀνεμου λαβρου και φορου ὀντος , πετομενοι ἐφαινοντο . εἰτα πλεοντες οὐριῳ Κρητικῳ νοτῳ ἐν τῳ | ||
| και ἀνορυττοντες και ἀνιχνευοντες ⋮ Οἱ κολοιοι δε ἱερακιζοντες και πετομενοι πῃ μεν ἀνωτερω , πη δε κατωτερω , κρυμον |
| . οἱον μετα την ἐν ἰσοις ὁροις ἀναλογιαν συνεχης ἐν ἐλαχιστοις ὁροις κατα μεν το διαπλασιον δʹ βʹ αʹ : | ||
| ἐνιοι των ἀλαζονων ἀνθρωπων τα ἀδυνατα κατεπαγγελλονται και ἐν τοις ἐλαχιστοις ἐλεγχονται . Ταων δε ποτε γερανου κατεγελα , ἐκκωμῳδουσα |
| κοσμουμενοι , δια των ὑπερ της προνοιας τῃ πολει πασῃ κατασκευαζομενων κοινωφελων ἐργων . οἰδα δε και τας ἀλλας πολεις | ||
| πολυ το γενναιον ἐν τοις τροποις ἠν , ἰδιας ἑταιριας κατασκευαζομενων και συμφρονουντων ἐπι φυλακῃ τε ἀλληλων και μεταστασει της |
| λεγοντος ἀπο του τεγους κεραμις ἐμπεσουσα οὐκ οἰδ ' ὁτου κινησαντος ἀπεκτεινεν αὐτον . ἐγελασα οὐν οὐκ ἐπιτελεσαντος την ὑποσχεσιν | ||
| της Μαριου συμμοριας ἠν , και τους Ἱσπανους εἰς ὁπλα κινησαντος , δεισαντος μη ταὐτα παθῃ τοις λοιποις τοις Μαριῳ |
| κανονι των ἐπ ' ὀρθης της σφαιρας ἀναφορων ἐν τοις δευτεροις ξʹξʹ μιας ὡρας ἰσημερινης , ἐαν μεν ἀπο των | ||
| , ἀλλα ταυτα μεν ἑαυτῳ , θεον δε ἀσεβως τοις δευτεροις ἐτιμα . . . [ Οὑτως οἰμαι ] τα |
| ἐκδεχομενος . ὡς δε ἑσπερα κατελαβεν , ἀκουει παλιν της γραος κολακευουσης το παιδιον και λεγουσης αὐτῳ : ” ἐαν | ||
| δυσαποσχετων : ἐγκρατευεται γαρ , φασιν , οὐχ ὁ θανατιωσης γραος ἀπεχομενος , ἀλλ ' ὁ Λαϊδος και Φρυνης ἠ |
| στρατηγων τις . Οὐκ ἀτοπον δ ' ἰσως και τους οἰκιστας προσθειναι των την Πελοποννησον οἰκουντων , οὑς εἰπεν Ἐφορος | ||
| . , : οὐκ ἀτοπον δ ' ἰσως και τους οἰκιστας προσθειναι των την Πελοποννησον οἰκουντων , οὑς εἰπεν Ἐφορος |
| , οὐχ ὁτι οἱ ἐλεγχοι ἀλλ ' οὐδ ' οἱ φαινομενοι ἐλεγχοι . εἰσι γαρ και μη παρα την λεξιν | ||
| διαλεκτικος : οὑτοι δε οὐκ εἰσι κυριως ἐλεγχοι , ἀλλα φαινομενοι . Περι των σοφιστικων ἐλεγχων : οὐχ ἰνα αὐτοι |
| δ ' ἀναλκιδες αἰεν ἀγαυοτερους λοχοωσι : τω μευ ἰτω κατεναντα , και εἰ θεος εὐχεται εἰναι χωομενος Δαναοις , | ||
| προτερων ἀναπαυσιν ἐδωκεν . ἐκ περατης δ ' ἀνιων Φαεθων κατεναντα Κυθηρης ἐς δυσιν ἐρχομενης , πολυολβους τρισμακαρας τε ῥεζει |
| των τριμετρων ἰαμβων . ⌈ ἀναπαιστος [ ἀναπαιστικος ] τετραμετρος καταληκτικος . ἡγεισθ ' ] ὁ λογος ἐκ του ποιητου | ||
| ” βοασομαι γ ' ἀρα ταν ὑπερτονον “ χοριαμβικος τριμετρος καταληκτικος ἐκ διιαμβου , διτροχαιου και δακτυλου : το βʹ |
| ἰσων συναχθησεται τῃ ἑῳᾳ μοιρων κε ∠ ʹ γʹ , περιεχουσαν Ταυρου μοιρας κγ ∠ ʹ : και ἐστι το | ||
| λημματων και της ἐπιφορας ἐστιν ἀποδειξις , ἀναγκη ἀδηλον τι περιεχουσαν την ἀποδειξιν εὐθυς ἀδηλον εἰναι , τοιαυτην δε καθεστηκυιαν |
| προφασις παντοδαπων λογιων , αἱ τε Πανελληνων ἀγοραι θαλιαι τε ἀνακτων , ἐξ οὑ βοτρυοεσς ' οἰνας ὑπο χθονιων πτορθον | ||
| τε σελινον ἑστασαν : ἁρματα δ ' εὐ πεπυκασμενα κειτο ἀνακτων ἐν κλισιῃς : οἱ δ ' ἀρχον ἀρηϊφιλον ποθεοντες |
| ὁραν ἀγαθα τουτῳ τε προ των ἀλλων ἐραστων ἀπολαυειν των παιδικων . θαυμασῃ δε αὐτου το πρᾳον , το ἀδολον | ||
| με ἐραν αὐτης και δια τουτο ἐπι θυρας των ἐμαυτου παιδικων ἡκω „ ὑπολαβων ὁ Λεων „ οὐ φοιτωσιν ” |
| , εἰ προσμιξας λεκυθον ὠου και οἱον χρισμα ποιησας οὑτως ἀνατριβειν ἐθελησειε τα πεπονθοτα προς τε τον ὑπνον ἐν ἑσπερᾳ | ||
| προπινειν αὐτους , και μονοσιτειν δ ' ἀμεινον , και ἀνατριβειν δε το σωμα νιτρῳ και ἁλσι τραχυτεροις . το |
| των μιᾳ δικῃ καταδικασθεντων . Παναθηναιων κατοπιν : ἐπι των βραδυνοντων . Παναθηναια Ἀθηνησιν ἑορτη ἐπι τῳ ὑπο Θησεως γενομενῳ | ||
| κατα δυναμιν , ὡστε και ἐπιβουλευουσιν αὐτοις ἀντεπιβουλευσαι , και βραδυνοντων αὐτων και μελλοντων ἀντιμελλησαι και ἀντιβραδυναι , τι ἐδει |
| οὐρανῳ ἰσως παραδειγμα ἀνακειται τῳ βουλομενῳ ὁραν και ὁρωντι ἑαυτον κατοικιζειν . διαφερει δε οὐδεν εἰτε που ἐστιν εἰτε ἐσται | ||
| , ὡσπερ εἰς παντοπωλιον ἀφικομενῳ πολιτειων , και ἐκλεξαμενῳ οὑτω κατοικιζειν . Ἰσως γουν , ἐφη , οὐκ ἀν ἀποροι |
| , ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
| μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
| τας συνθηκας Μαγων μεν ἀπεπλευσε , Διονυσιος δε παραλαβων το Ταυρομενιον τους μεν πλειστους των ἐκει Σικελων ἐξεβαλεν , των | ||
| Σικελιαν , οὐκ εἰς Συρακουσας δε , ἀλλ ' εἰς Ταυρομενιον , και ἐζητει καιρον δι ' οὑ τα ἐπιτηδεια |
| ἐπικειμενων καταπλαγεντες ἐφευγον . των δε πλειστων παρα τον ποταμον ὁρμησαντων και δια την ταραχην ἀλληλοις ἐμπιπτοντων , οὐχ ὑπηρετουν | ||
| και πολλην συμπαθειαν . παντων δ ' ἐπιβοηθειν τοις ἠτυχηκοσιν ὁρμησαντων , μετα των ὁπλων νυκτος εἰς την Ῥωμην εἰσεπεσον |
| προς Καδουσιους δια τοιαυτας αἰτιας : Παρσωνδην τον Περσην , θαυμαζομενον ἐπ ' ἀνδρειαι και συνεσει και ταις ἀλλαις ἀρεταις | ||
| ἐκ της Καδουσιων χωρας . διο και παρα τοις ἐγχωριοις θαυμαζομενον αἱρεθηναι τε βασιλεα και την Μηδιαν συνεχως λεηλατειν και |
| του κακου το ἐλαχιστον . ἀδυνατον οὐν το ἀγαθον ἐνθαδε καθαρευειν της κακιας : κακουται γαρ ἐνθαδε το ἀγαθον : | ||
| το σχημα και ὁσῳ πλειους οἱ συνεισομενοι , τοσουτῳ μαλλον καθαρευειν ἁπαντων εἰκος ἐστι των αἰσχρων . χωρις δε τουτων |
| μηδενα των Τρωων διαφυγειν , μηδ ' ὁντινα γαστερι μητηρ κουρον ἐοντα φεροι , μηδε τουτον διαφυγειν , ἀλλα και | ||
| ἡ μεν ἐξ ἀνδρος ὡσπερ ἡ κατ ' Ἐπι - κουρον : ἡ δε ἐκ τελους [ και δογματος ] |
| και τουτο ἐπ ' ἀπειρον . ὡστε οὐκ ἐσται γνωσις ἀγνοουμενων των ἀρχων : γνωναι δε τας ἀρχας ἀδυνατον ἐστι | ||
| , πυθομενοι δη μονον και πολλα των σφοδρα ἀναγκαιων και ἀγνοουμενων ἡμιν . εἰ δε φανωσιν οἱ ἡμετεροι λογοι πολλῳ |
| των σκελων κενωσεως , ὁσαι μη δια ψυξιν , ἀλλα πεπληρωμενων αἱματος των κατ ' ἰσχιον ἀγγειων ἐγινοντο : διο | ||
| . ἠ οὑτως : ἡ ἀριστη εὐφροσυνη των τετελειωμενων και πεπληρωμενων πονων και σπουδασματων ἰατρος ἐστιν . αἱ δε σοφαι |
| ἐγων ἠκουσα Καλυψους ἠυκομοιο : ἡ δ ' ἐφη Ἑρμειαο διακτορος αὐτη ἀκουσαι ” . οὐδεπω γαρ αὐτον ἑωρακει . | ||
| πατριδα γαιαν ἱκηται . ” την δ ' αὐτε προσεειπε διακτορος Ἀργεϊφοντης : “ οὑτω νυν ἀποπεμπε , Διος δ |
| . [ . . . Ἡ προ δεκαεπτα Καλενδων Ἀπριλιων ἀπρακτος . Ἐν ταυτῃ τῃ ἡμερᾳ Εὐδοξος τους Ἰχθυας ἀνισχειν | ||
| χορῳ ἡ περι τα λοιπα σπουδη . φαινεται οὐν οὐκ ἀπρακτος γενομενος Σαρδαναπαλλος : και γαρ ἐπιγεγραπται αὐτου τῳ μνηματι |
| ἰχθυων συμβαινει : ἀστομοι γαρ οἱ συγκλειστοι . ὁ δε ποταμιος καταψυχροις ὑδασιν ὑποδυνων ἐκ της θαλασσης εὐστομος , τρυφερος | ||
| Ι , εἰ μη τριβραχεα ἐπι κυριων εἰη : πολεμιος ποταμιος μισθιος ῥυθμιος δεσμιος . Φυτιος δε το κυριον παροξυνεται |
| και αὑται πασαι ἀληθεις . λοιπος οὐν ὁ οὐ πας προσδιορισμος συμπλεκεσθω τῳ ὑποκειμενῳ : παλιν οὐν ἐρουμεν ἠ οὐ | ||
| καλειται καθολου , διοτι δε οὐ κειται αὐτῳ ὁ καθολου προσδιορισμος καλειται μη καθολου . Τα μεντοι δηλουμενα ἐστιν εἰναι |
| Πολλακι δ ' Αἰαντος μεγαλου στιβαρους ὑπο μηρους καββαλε Τυδειδης κρατερας χερας , ἀλλα μιν οὐ τι ἀψ ὠσαι δυνατο | ||
| θεσθ ' ἐνι θυμῳ , ἀλληλους τ ' αἰδεισθε κατα κρατερας ὑσμινας . αἰδομενων δ ' ἀνδρων πλεονες σοοι ἠε |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| τοις κοινοις προσπαραγραφειν ἐξειναι ἀνελειν και προσθειναι ὁ τι ἀν σκοπουμενοις ὑστερον συνδοκῃ , οὑς δε ἀπο της αὐτης ἐξουσιας | ||
| οὐκ ἐπετρεπεν . ἠν οὐν ἐν χερσιν ἡμων τα εἰωθοτα σκοπουμενοις ἁμα , τις ἀν ὑποκριτης πρεπων γενοιτο τοις δραμασι |
| ἀφειμενοι του φοβου χαιρειν τε προσεποιουντο και το συνεδριον των βουλευματων ἐπῃνουν : ὀλιγοι δε τινες ἐξ αὐτων οἱ πονη | ||
| προς το αὑτου συναπτε , ἱν ' ᾐ το κενοφρονων βουλευματων ἑρμηνεια του προς αὑτου . αὑτου ] παρανοιᾳ . |
| των ἀσεβων τοπον παραβαλλειν , ὁπου σαφως οἰδε τους σφαγεις κολαζομενους . λοιδορηθεντων δ ' αὐτῳ των πρεσβευτων , κἀκεινου | ||
| ἐδοξεν : ἐπει οὐδ ' αὐτους ἐκεινους ὁρω τους ἱεροσυλους κολαζομενους , ἀλλ ' οἱ γε πλειστοι διαφευγουσιν ὑμας : |
| μεντοι την αὐτην ταξιν κἀνταυθα φυλαξομεν , ἡνπερ ἐπι των πρακτικων , ἀλλ ' ὡς ἀν φανειη τῳ προτεθεντι προβληματι | ||
| τοπος : εἰτα ἐπαν χρονους μεριζῃ ζωτικους , ἐχομενος ὁραται πρακτικων τε και ἀπρακτων χρονων . [ Ὑποδειγμα γενεσεως . |
| μεν δυναται ἀπολογιας ἐχεσθαι , τῃ μεν ἀπο Δωρικου δυναμενον ἐσχηματισθαι του ὡ , ὁπερ ἀντι του ὡς παραλαμβανουσι , | ||
| θρηνος καρατομησαντος του Περσεως . οἱ δε ἀπο της ἀϋτης ἐσχηματισθαι θελουσι , της μαχης : οἱον κατεπολεμησε το τριτον |
| και τροχῳ συμπεριφερομενοι και λιθους ἀνακυλιοντες ; ὁ μεν γαρ Τανταλος ἐπ ' αὐτῃ τῃ λιμνῃ αὐος ἑστηκεν κινδυνευων ὑπο | ||
| ὀλβον την εὐδαιμονιαν και την τιμην . * * ὁ Τανταλος ἠν οὑτος ὁ τιμηθεις . κατασχειν : * οἱ |
| παρασκευαζουσιν . Ἐπι δε του διαβητου καλουμενου παθους δυσκρασια τις ἐπιτεταμενης θερμοτητος περι τους νεφρους αἰτια πεφυκεν : αὑτη γαρ | ||
| παυομενων αὐτων διερεθιστεον . λυγμου δε διοχλουντος ἠ ξηρας βηχος ἐπιτεταμενης , θερμον ὀλιγον καταρροφειτωσαν . το δε παγολυτον ἠ |
| σαρκωδους δαπανηθεν οὐσιας : οὐ γαρ τοι οἰδε το τοιουτον μετεωριζεσθαι τε και ἀποπλανασθαι ῥᾳδιως , καθαπερ ἐπι των παραπλησιων | ||
| βιβλιῳ ἀτενιζων παντα τα γραμματα ; ποτερον ποτε δια το μετεωριζεσθαι τῃ διανοιᾳ ; ἀλλ ' οὐδεν ἡττον ἐπιλογιζομενοι ζητουσι |
| ὡς ἐχει και τα τεχνητα . . . : Ἀποριαι Στρατωνος γʹ προς τον λογον . μηποτε και παν ζῳον | ||
| ἐπιγραφην ἐχοντας Κυρηναιων θεωρων . ταυτα δ ' εἰπων την Στρατωνος ἐπαινει δοξαν του φυσικου και ἐτι Ξανθου του Λυδου |
| : το αὐτο δε θρυλουμενον μεν παρ ' ἡμιν , ἀπορρητον δε παρα τοις Ἑλλησιν ὀν . την μεν ἡμετεραν | ||
| τοις μεθ ' ἑαυτην , οὑτως ὁμολογουμεν την τε μιαν ἀπορρητον και την ἑνοειδη μετ ' ἐκεινην , και την |
| παραδειγμα . ζηλος δε ἐστιν ἐνεργεια ψυχης προς θαυμα του δοκουντος εἰναι καλου κινουμενη . της μεν δυναμεως την κυριωτατην | ||
| Ἀθηναιοις φιλος ἠν , και του Γυλιππου ἐκ Λακεδαιμονος προθυμως δοκουντος ἡκειν . και ὁ μεν Γυλιππος ἀναλαβων των τε |
| ὁ παις , διαφερει δε των ἀλογων ζῳων ὁτι φυσει λογικος ἐστιν : οἱ δε λεγομενοι εὐδαιμονες εἰναι παιδες δια | ||
| ἀνθρωπου κατηγορειται : ὁ γαρ ἀνθρωπος και λογῳ κεχρηται και λογικος ἐστιν ὡς ἐχων και ἐνδιαθετον λογον και προφορικον . |
| τις οὐρανου τε ὑπερ ἀστρονομειν λεγῃ την του μη πλαστως φιλοσοφουντος ψυχην και παντα τα ὀντα νοητως θεωρειν , ἰσως | ||
| οἰδα γαρ ὁτῳ ἀν μαλλον σου πεισθειην και βουλευομενου και φιλοσοφουντος τα καλλιστα , εἰδως σε τοις ἀληθεσι της φιλοσοφιας |
| και ἐμαστιγουν και των ἀλλων πολεων ὡς ἰδιους ὀντας δουλους ἀπηγον . Δουλε , δεσποτων ἀκουε και δικαια κἀδικα : | ||
| τε τῃ αὐτῃ τῳ πατρι και οἰκῳ ἐμβιωναι . ὡστε ἀπηγον ἡμας ἐχοντες εἰς Ἀργος , Αἰσχυλε . και νυν |
| εἰδος τι του μη ὀντος ὀν και περι τι των μεμιγμενων τῳ μη ὀντι ἠ ὁπωσουν κοινωνουντων τῳ μη ὀντι | ||
| και τα ἀλλα , ὡς παντων ἁμα ἐνυπαρχοντων αὐτωι και μεμιγμενων ὁμου , ἐκ τουτων ὑπενοει και παντα ὁμου τα |
| ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
| ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
| δ ' ἰθυς προς τειχος ἐϋδμητον βοας αὐας ὑψος ' ἀνασχομενοι ἐκιον μεγαλῳ ἀλαλητῳ . μεγεθει μεν γαρ των διαστηματων | ||
| οἱ πολλοι και οὐτ ' ἀλαλαγμον οὐθ ' ὁπλων κτυπον ἀνασχομενοι , προτροπαδην ἐφευγον εἰς τα τειχη : ὡστε πολλους |
| ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ λεγειν τι και ταχυτερον εἰναι και βραδυτερον . τοινυν οὐ κατ ' ἀθρουν μεριστον διαστημα κινειται | ||
| ἀει την αὐτην εὐθειαν ἐν τῳ ἐλαττονι χρονῳ , το βραδυτερον δε ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ την ἐλαττονα εὐθειαν διηξει |
| ὁρᾳς ὁτι και ἐν τῳ παντι ἡλιος εἱς ὠν το μυριον και βαθυ σκοτος κατα γην και κατα θαλατταν κεχυμενον | ||
| τε συνιουσαις ἑστιαις : το γαρ ὁμαλον και συμμετρον ἀκρατου μυριον διαφερει προς ἀρετην . κοσμιων τε πατερων χρη προθυμεισθαι |
| δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
| ] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |